Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 7 stycznia 2025 12:55
Data zakończenia: 7 stycznia 2025 13:10

Egzamin zdany!

Wynik: 38/40 punktów (95,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jak nazywa się element systemu zarządzania treścią, który jest bezpośrednio odpowiedzialny za wygląd strony internetowej?

A. Kokpit w systemie WordPress lub panel administracyjny w systemie Joomla!

B. Motyw w systemie WordPress lub szablon w systemie Joomla!

C. Wtyczka w systemie WordPress lub dodatek w systemie Joomla!

D. Widżet w systemie WordPress lub moduł w systemie Joomla!

Motyw w systemie WordPress oraz szablon w systemie Joomla! odgrywają kluczową rolę w kreowaniu wizualnej tożsamości witryny internetowej. To właśnie one determinują, jak treści są prezentowane użytkownikom - od układu graficznego, przez kolory, czcionki, aż po elementy interaktywne. Dzięki motywom użytkownicy mogą wykorzystywać gotowe rozwiązania, co znacząco przyspiesza proces tworzenia strony. W przypadku WordPressa, motyw można łatwo zmieniać, co pozwala na dynamiczne dostosowywanie wyglądu witryny do zmieniających się trendów i potrzeb. Z kolei w Joomla!, szablony zapewniają elastyczność i możliwość personalizacji, co jest kluczowe dla dostosowania się do różnych grup docelowych. Dobrze zaprojektowane motywy i szablony powinny być zgodne z zasadami responsywnego web designu, co oznacza, że strona powinna wyglądać dobrze na różnych urządzeniach i rozdzielczościach ekranu. Warto również zwrócić uwagę na optymalizację SEO, która może być wpływana przez wybór motywu. Właściwy wybór oraz umiejętne wykorzystanie motywów i szablonów jest fundamentem skutecznego zarządzania treścią w sieci.

Pytanie 2

W konstrukcji warunkowej w języku JavaScript należy sprawdzić sytuację, w której zmienne a oraz b są większe od zera, przy czym zmienna b jest mniejsza niż 100. Taki warunek powinien być zapisany w następujący sposób:

A. if ( a > 0 && b > 0 && b < 100) ...

B. if ( a > 0 || b > 0 || b > 100) ...

C. if ( a > 0 && b > 0 || b > 100) ...

D. if ( a > 0 || (b > 0 && b < 100)) ...

Poprawna odpowiedź to 'if ( a > 0 && b > 0 && b <100) ...'. W tym warunku wykorzystujemy operator logiczny AND (&&), co pozwala nam na jednoczesne sprawdzenie, czy obie zmienne 'a' i 'b' są dodatnie oraz czy 'b' jest mniejsze od 100. Operator AND jest kluczowy, ponieważ wymaga, aby wszystkie warunki były spełnione jednocześnie, co w tym przypadku jest istotne dla naszej logiki programistycznej. Przykładowo, jeśli a = 10 i b = 50, warunek zwróci true, ponieważ obie zmienne są dodatnie, a 'b' jest mniejsze niż 100. Jeśli jednak 'b' wynosi 150, warunek zwróci false, co jest zgodne z naszymi wymaganiami. W kontekście standardów języka JavaScript, ważne jest, aby rozumieć różnice między operatorami logicznymi, ponieważ niewłaściwe ich zastosowanie może prowadzić do błędnej logiki w kodzie, co z kolei skutkuje nieprawidłowym działaniem aplikacji. Dlatego, w praktyce, korzystanie z operatorów AND w tej sytuacji jest nie tylko poprawne, ale także najlepszą praktyką.

Pytanie 3

Po awarii serwera bazy danych, aby jak najszybciej przywrócić pełne działanie bazy, konieczne jest wykorzystanie

A. aktualnej wersji kopii zapasowej

B. opisu struktur danych w tabelach

C. najświeższej wersji instalacyjnej serwera

D. kompletnej listy użytkowników serwera

Aby skutecznie przywrócić działanie bazy danych po jej uszkodzeniu, kluczowe jest wykorzystanie aktualnej wersji kopii zapasowej. Kopie zapasowe są fundamentem każdego planu odzyskiwania danych i powinny być regularnie tworzone zgodnie z polityką zarządzania danymi. Przykładowo, jeśli korzystamy z bazy danych w środowisku produkcyjnym, zaleca się wykonywanie codziennych kopii zapasowych oraz pełnych kopii co tydzień. W przypadku awarii, przywrócenie systemu do stanu sprzed incydentu za pomocą najnowszej kopii zapasowej minimalizuje utratę danych i przestoje. Praktyki takie jak backup w czasie rzeczywistym (real-time backup) mogą być również rozważane, aby ograniczyć ryzyko utraty danych. W kontekście standardów branżowych, organizacje powinny stosować zasady RTO (Recovery Time Objective) i RPO (Recovery Point Objective), które pomogą w określeniu najodpowiedniejszej strategii tworzenia kopii zapasowych i ich przechowywania. Zastosowanie aktualnych kopii zapasowych jest zatem najskuteczniejszym sposobem na przywrócenie funkcjonalności bazy danych.

Pytanie 4

W języku PHP, aby nawiązać połączenie z bazą danych MySQL za pomocą biblioteki mysqli, wykorzystując podany kod, w miejscu parametru 'c' powinno się wpisać

A. nazwę użytkownika

B. nazwę bazy danych

C. hasło użytkownika

D. lokalizację serwera bazy danych

W języku PHP funkcja mysqli_connec lub konstruktor klasy mysqli służy do tworzenia połączeń z bazą danych MySQL. Ta funkcja wymaga podania kilku parametrów w określonej kolejności. Pierwszym parametrem jest lokalizacja serwera bazy danych zazwyczaj 'localhost' dla lokalnych serwerów. Drugim parametrem jest nazwa użytkownika. Jest to kluczowy element ponieważ pozwala na autoryzację i określa jakie operacje użytkownik może wykonywać na danej bazie danych. Zazwyczaj nazwa użytkownika to 'root' dla serwerów lokalnych ale na serwerach produkcyjnych często stosuje się inne konto użytkownika ze względów bezpieczeństwa. Trzecim parametrem jest hasło odpowiadające podanemu użytkownikowi zapewniające dodatkowy poziom bezpieczeństwa. Czwartym parametrem jest nazwa bazy danych do której użytkownik chce się połączyć. Dobrą praktyką jest korzystanie z plików konfiguracyjnych do przechowywania tych danych aby łatwo można było zarządzać różnymi środowiskami np. deweloperskim testowym i produkcyjnym bez konieczności modyfikacji kodu źródłowego. Prawidłowe zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla tworzenia bezpiecznych i stabilnych aplikacji webowych.

Pytanie 5

Błędy w interpretacji kodu PHP są rejestrowane

A. w logu, o ile odpowiedni parametr jest ustawiony w pliku php.ini

B. w oknie edytora, w którym tworzony jest kod PHP

C. pomijane przez przeglądarkę oraz interpreter PHP

D. w dzienniku zdarzeń systemu Windows

Błędy interpretacji kodu PHP są kluczowym zagadnieniem w procesie programowania w tym języku. Gdy wystąpi błąd, jego zapisanie w logu jest niezwykle istotne dla późniejszej analizy i debugowania. W celu umożliwienia takiej funkcjonalności, programista musi odpowiednio skonfigurować plik php.ini, który jest centralnym plikiem konfiguracyjnym dla PHP. Ustawienia związane z logowaniem błędów obejmują dyrektywy takie jak 'error_reporting', 'log_errors' oraz 'error_log'. Na przykład, aby włączyć logowanie błędów, należy ustawić 'log_errors' na 'On', a 'error_log' wskazuje lokalizację pliku, w którym błędy będą zapisywane. Przykładowo, ustawienie 'error_log = /var/log/php_errors.log' spowoduje, że wszystkie błędy będą trafiały do wskazanego pliku. To podejście jest zgodne z zaleceniami najlepszych praktyk w programowaniu, które wskazują na konieczność monitorowania i analizy błędów w aplikacjach. Takie logowanie może obejmować zarówno błędy krytyczne, jak i ostrzeżenia, co pozwala na lepszą kontrolę nad działaniem aplikacji i szybsze lokalizowanie problemów.

Pytanie 6

Kompresja bezstratna pliku graficznego zapewnia

A. wyższą jakość

B. mniejszą ilość warstw

C. oryginalną jakość grafiki

D. rozmiar większy niż w oryginale

Kompresja bezstratna pliku graficznego to technika, która pozwala na zmniejszenie rozmiaru pliku graficznego bez utraty jakichkolwiek informacji wizualnych. Oznacza to, że po procesie kompresji, obraz zachowuje swoją pierwotną jakość, a wszystkie detale, kolory i tekstury pozostają nienaruszone. Przykładami formatów wykorzystujących kompresję bezstratną są PNG (Portable Network Graphics) oraz TIFF (Tagged Image File Format). W przypadku PNG, algorytm kompresji, znany jako DEFLATE, pozwala na efektywne zmniejszenie rozmiaru pliku poprzez usuwanie nadmiarowych danych bez wpływu na jakość obrazu. Kompresja bezstratna jest szczególnie ważna w dziedzinach, gdzie jakość grafiki ma kluczowe znaczenie, na przykład w druku, gdzie jakiekolwiek zniekształcenia mogłyby wpłynąć na finalny efekt. Umożliwia ona również edytowanie obrazów bez obawy o degradację jakości, co jest istotne w pracy z grafiką komputerową oraz fotografią. Dzięki temu technologia ta zyskuje na popularności wśród grafików i profesjonalistów zajmujących się obróbką zdjęć.

Pytanie 7

Które z wymienionych par znaczników HTML mają identyczny efekt wizualny na stronie internetowej, jeśli nie zastosowano żadnych stylów CSS?

A. <b> i <strong>

B. <b> i <big>

C. <p> oraz <h2>

D. <meta> oraz <title>

Odpowiedź <b> i <strong> jest poprawna, ponieważ oba znaczniki służą do wyróżniania tekstu, przy czym nie mają one różnicy w wizualizacji, jeśli nie zastosowano żadnych stylów CSS. Z punktu widzenia semantyki HTML, <strong> jest znacznikiem, który wyraża większe znaczenie dla zawartego w nim tekstu, co jest korzystne dla dostępności oraz SEO, ale wizualnie, bez dodatkowych stylów, obie etykiety wykazują te same cechy. Przykładowo, można ich używać w sytuacjach, gdy chcemy wyróżnić ważne informacje w artykule lub nagłówku. Zastosowanie tych znaczników zgodnie z dobrymi praktykami HTML pozwala na lepsze zrozumienie struktury strony przez wyszukiwarki oraz czytniki ekranu, co ma znaczenie w kontekście dostępności. W związku z tym, wyróżnianie tekstu za pomocą <b> i <strong> jest nie tylko estetyczne, ale także funkcjonalne, wspierając zarówno użytkowników, jak i algorytmy wyszukiwania.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

W kodzie CSS zapis ```a[target="_blank"] {color:yellow;}``` spowoduje, że kolor żółty zostanie przypisany do tekstu

A. wszystkich linków

B. tekstów w paragrafie

C. linków, które są otwierane w tej samej karcie

D. linków, które otwierają się w nowej karcie

Odpowiedź dotycząca odnośników, które otwierają się w osobnej karcie, jest poprawna, ponieważ selektor CSS 'a[target="_blank"]' precyzyjnie odnosi się do elementów <a> (odnośników), które mają atrybut target ustawiony na '_blank'. W HTML, atrybut target z wartością '_blank' informuje przeglądarkę, aby otworzyła link w nowej karcie lub oknie. W związku z tym, reguła CSS 'a[target="_blank"] {color:yellow;}' zmienia kolor tekstu tych konkretnych odnośników na żółty. Dobre praktyki w projektowaniu stron internetowych sugerują, aby wizualnie wyróżniać odnośniki otwierające się w nowej karcie, aby użytkownicy byli świadomi tego, że nowa zawartość zostanie otwarta, co zwiększa przejrzystość i użyteczność strony. Przykładem może być formularz kontaktowy, gdzie odnośniki do polityki prywatności mogą być otwierane w nowej karcie, a ich wyróżnienie kolorem może poprawić nawigację po stronie.

Pytanie 10

Język HTML posiada nagłówki, które służą do tworzenia hierarchii treści. Nagłówki te występują tylko w zakresie

A. h1 – h4

B. h1 – h6

C. h1 – h8

D. h1 – h10

Odpowiedź h1 – h6 jest poprawna, ponieważ język HTML udostępnia sześć poziomów nagłówków, od h1 do h6, które służą do tworzenia hierarchii treści na stronie internetowej. Nagłówek h1 jest najważniejszy i powinien być używany do oznaczenia głównego tytułu strony, podczas gdy h2, h3, h4, h5 i h6 wskazują na kolejne poziomy nagłówków, które pomagają w organizacji treści. Przykładowo, nagłówek h2 może być używany do sekcji, natomiast h3 może oznaczać podsekcje w ramach danej sekcji. Używanie nagłówków w ten sposób nie tylko poprawia czytelność i zrozumienie treści przez użytkowników, ale także pozytywnie wpływa na SEO (optymalizację dla wyszukiwarek). Warto pamiętać, że zgodnie z najlepszymi praktykami, powinno się unikać pomijania poziomów nagłówków, co zapewnia logiczną strukturę treści i ułatwia indeksację przez roboty wyszukiwarek.

Pytanie 11

Aby wykorzystać skrypt zapisany w pliku przyklad.js, trzeba połączyć go ze stroną używając kodu

A. <script src="/przyklad.js"></script>

B. <script>przyklad.js</script>

C. <script link="przyklad.js"></script>

D. <link rel="script" href="/przyklad.js">

Niepoprawne odpowiedzi opierają się na nieprawidłowym zrozumieniu sposobu łączenia plików JavaScript z dokumentem HTML. Na przykład, użycie <script>przyklad.js</script> jest błędne, ponieważ nie zawiera atrybutu 'src', który jest niezbędny do wskazania źródła pliku. Bez tego atrybutu przeglądarka nie wie, gdzie znaleźć skrypt, co skutkuje błędem ładowania. Podobnie, <script link="przyklad.js"></script> nie jest poprawnym sposobem na dołączenie skryptu. Atrybut 'link' nie istnieje w kontekście tagu <script>, co prowadzi do kompletnego zignorowania tego wpisu przez przeglądarkę. Dodatkowo, <link rel="script" href="/przyklad.js"> jest również błędny, ponieważ tag <link> jest przeznaczony do łączenia z arkuszami stylów CSS, a nie z plikami JavaScript. Prawidłowy kontekst użycia tych tagów jest kluczowy dla skutecznego zarządzania zasobami w dokumentach HTML. W praktyce, nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do wielu problemów, takich jak błędy w działaniu skryptów, opóźnienia w ładowaniu strony oraz trudności w debugowaniu, co podkreśla znaczenie stosowania standardów i dobrych praktyk w programowaniu webowym.

Pytanie 12

Jaką relację typu uzyskuje się w wyniku powiązania kluczy głównych dwóch tabel?

A. jeden do jednego

B. jeden do wielu

C. wiele do jednego

D. wiele do wielu

Odpowiedź „jeden do jednego” jest poprawna, ponieważ relacja typu jeden do jednego oznacza, że każdy rekord w jednej tabeli jest powiązany z dokładnie jednym rekordem w drugiej tabeli. Tego rodzaju relacje są często wykorzystywane w sytuacjach, gdzie istnieje potrzeba rozdzielenia danych w celu zwiększenia organizacji lub wydajności, na przykład w przypadku wrażliwych informacji, które są przechowywane oddzielnie od podstawowych danych użytkowników. Praktycznym przykładem może być relacja między tabelą użytkowników a tabelą profili, gdzie każdy użytkownik ma dokładnie jeden profil. W dobrych praktykach projektowania baz danych, takie relacje są stosowane, aby zapewnić integralność danych oraz umożliwić skuteczne zarządzanie informacjami w systemach. Ponadto, stosowanie relacji jeden do jednego może pomóc w optymalizacji zapytań, ponieważ zminimalizowane jest ryzyko duplikacji danych, co przyczynia się do efektywniejszego przetwarzania operacji w bazach danych.

Pytanie 13

Liczba 0x142, przedstawiona w kodzie JavaScript, przyjmuje formę

A. dziesiętną

B. ósemkową

C. szesnastkową

D. dwójkową

Liczba 0x142 jest zapisana w systemie szesnastkowym, co oznacza, że jest reprezentowana w bazie 16. W systemie szesnastkowym posługujemy się cyframi od 0 do 9 oraz literami od A do F, gdzie A odpowiada 10, B to 11, C to 12, D to 13, E to 14, a F to 15 w systemie dziesiętnym. Przykład zastosowania tego systemu można zauważyć w programowaniu oraz w różnych standardach, takich jak HTML, gdzie kolory są często reprezentowane w formacie szesnastkowym, np. #FFFFFF dla bieli. Można także spotkać się z systemem szesnastkowym w adresacji pamięci oraz w reprezentacji liczb dużych, co jest szczególnie przydatne w kontekście programowania niskopoziomowego i systemów wbudowanych. Zrozumienie różnych systemów liczbowych, w tym szesnastkowego, jest niezbędne dla każdego programisty, szczególnie podczas pracy z danymi binarnymi, hex i podczas obliczeń niskopoziomowych.

Pytanie 14

W formularzu wartość z pola <span>input</span> o typie <span>number</span> została przypisana do zmiennej <span>a</span>, a następnie przetworzona w skrypcie JavaScript w sposób poniższy<p><span>var x = parseInt(a); </span></p><p>Jakiego typu jest zmienna x?</p>

A. napisowego.

B. NaN

C. zmiennoprzecinkowego.

D. liczbowe, całkowite.

Odpowiedź "liczbowego, całkowitego" jest poprawna, ponieważ funkcja <span>parseInt()</span> w JavaScript konwertuje argument na liczbę całkowitą. Kiedy zmienna <span>a</span> zawiera wartość z pola <span>input</span> o typie <span>number</span>, to ta wartość jest już reprezentacją liczby, co oznacza, że <span>parseInt()</span> przyjmuje ją jako argument i zwraca wartość liczbową całkowitą. Przykładowo, jeżeli użytkownik wprowadzi 42, to <span>parseInt(42)</span> zwróci 42 jako liczbę całkowitą. Dobrą praktyką jest używanie <span>parseInt()</span> z drugim argumentem, który określa system liczbowy (np. <span>parseInt(a, 10)</span>), co zapobiega niejednoznaczności w interpretacji liczby. Warto również pamiętać, że w przypadku, gdy wartość wprowadzona do <span>a</span> nie jest liczbą całkowitą, <span>parseInt()</span> nadal zwróci liczbę całkowitą, obcinając część dziesiętną (np. <span>parseInt(4.9)</span> zwróci 4). Dlatego w kontekście powyższego pytania, zmienna <span>x</span> przyjmuje typ liczbowy, całkowity.

Pytanie 15

Specjalna funkcja danej klasy stosowana w programowaniu obiektowym, która jest wywoływana automatycznie w momencie tworzenia obiektu, a jej głównym celem jest zazwyczaj inicjalizacja pól, to

A. obiekt

B. specyfikator dostępu

C. destruktor

D. konstruktor

Konstruktor jest specjalną metodą, która jest wywoływana automatycznie w momencie tworzenia obiektu danej klasy. Jego głównym zadaniem jest zainicjowanie pól obiektu, co jest kluczowe dla zapewnienia, że obiekt będzie w pełni gotowy do użycia zaraz po swoim utworzeniu. Konstruktor może przyjmować argumenty, co pozwala na elastyczne i dynamiczne przypisywanie wartości do pól obiektu. Na przykład, w języku Python konstruktor jest definiowany za pomocą metody __init__(), co pozwala na inicjowanie atrybutów obiektów. W praktyce, przy tworzeniu klasy 'Samochód', konstruktor może być użyty do przypisania wartości takich jak marka, model czy rok produkcji. Dobrym podejściem jest również implementacja konstruktorów z wartościami domyślnymi, co zwiększa uniwersalność i łatwość użycia klasy. Użycie konstruktorów jest zgodne z zasadami programowania obiektowego i wspomaga tworzenie bardziej modularnych i łatwiejszych w utrzymaniu aplikacji.

Pytanie 16

Jaką wartość zwróci funkcja empty($a); w języku PHP, gdy zmienna $a będzie miała wartość 0?

A. 0

B. TRUE

C. NULL

D. FALSE

Funkcja empty($a) w języku PHP zwraca TRUE, gdy zmienna $a jest uznawana za pustą. Zgodnie z definicją, pustą wartość w PHP mają zmienne, które są równoważne FALSE, co obejmuje m.in. wartość 0, pusty string, NULL oraz pustą tablicę. W przypadku, gdy zmienna $a przyjmuje wartość liczbową równą 0, funkcja empty() zwróci TRUE, ponieważ 0 jest interpretowane jako wartość uznawana za pustą. To zachowanie jest zgodne z zasadami silnej typizacji w PHP, które pozwalają na dynamiczne sprawdzanie typów zmiennych. W praktyce, funkcję empty() można wykorzystać do walidacji danych wejściowych, na przykład w formularzach, gdzie istotne jest, aby użytkownik wprowadził wartość. Zamiast porównywać zmienną z różnymi pustymi wartościami, wywołanie empty() pozwala na bardziej zwięzły i czytelny kod. Warto również pamiętać, że empty() nie generuje ostrzeżeń w przypadku nieistniejącej zmiennej, co czyni ją bezpieczniejszym wyborem niż inne metody sprawdzania wartości.

Pytanie 17

Jakie polecenie należy wykorzystać, aby przypisać użytkownikowi uprawnienia do tabel w bazie danych?

A. CREATE

B. SELECT

C. GRANT

D. REVOKE

Poprawna odpowiedź to GRANT, które jest standardowym poleceniem w systemach zarządzania bazami danych (DBMS) umożliwiającym nadawanie użytkownikom uprawnień do wykonywania określonych operacji na obiektach bazy danych, takich jak tabele, widoki czy procedury. Przy użyciu GRANT administrator bazy danych może precyzyjnie określić, jakie działania użytkownik może wykonać, np. SELECT (odczyt danych), INSERT (wstawianie danych), UPDATE (aktualizacja danych) czy DELETE (usuwanie danych). Przykładowo, polecenie 'GRANT SELECT ON tablename TO username;' nadaje użytkownikowi 'username' prawo do odczytu danych z tabeli 'tablename'. Dobrą praktyką jest przydzielanie minimalnych uprawnień, które są niezbędne do realizacji zadań, co zwiększa bezpieczeństwo bazy danych. Warto również zauważyć, że uprawnienia mogą być nadawane grupom użytkowników, co upraszcza zarządzanie dostępem w dużych organizacjach.

Pytanie 18

Jaką szerokość przeznaczono dla treści strony według podanej definicji CSS? ```body { border: 2px; height: 600px; width: 560px; }```

A. 640 px

B. 2 px

C. 560 px

D. 600 px

Twoja odpowiedź jest poprawna. Szerokość strony została zdefiniowana na 560 pikseli w kodzie CSS. W kontekście strony internetowej, to oznacza, że cała zawartość strony będzie wyświetlana w obszarze o szerokości nie większej niż 560 pikseli. To jest bardzo ważne podczas projektowania stron internetowych. Szerokość strony często jest ustalana na stałą wartość, aby zapewnić spójność wyglądu strony na różnych urządzeniach. W praktyce, jeśli chcesz, aby strona była 'responsywna', szerokość powinna być ustawiona na wartość procentową, co pozwoli na dynamiczne dostosowanie się strony do rozmiaru okna przeglądarki. Jednak w niektórych sytuacjach, jak na przykład w przypadku określonego układu strony, możliwe jest użycie stałej wartości szerokości. W każdym razie, zapamiętaj, że szerokość strony jest jednym z najważniejszych aspektów przy projektowaniu stron internetowych, który ma bezpośredni wpływ na doświadczenia użytkownika.

Pytanie 19

Wskaż kod CSS, który odpowiada layoutowi bloków 2 – 5, zakładając, że są one utworzone na podstawie podanego kodu HTML.

A. Kod 2

B. Kod 4

C. Kod 1

D. Kod 3

Kod 2 jest poprawny, ponieważ najlepiej odpowiada przedstawionemu układowi bloków. W tym układzie blok 2 ma style float: left i szerokość 40%, co oznacza, że jest wypływany w lewo i zajmuje 40% dostępnej szerokości. Blok 3 również jest ustawiony z float: left, ale z szerokością 30%, co pozwala na ułożenie go obok bloku 2, o ile suma szerokości nie przekracza 100%. Blok 4 jest ustawiony z float: right i szerokością 30%, co umieszcza go po prawej stronie kontenera. Takie ustawienie float pozwala na zapełnienie przestrzeni między blokiem 2 i 4 blokiem 3, przy zachowaniu równowagi wizualnej. Blok 5 został ustawiony z float: left i szerokością 30%, co pozwala mu na umieszczenie poniżej bloku 3, ale z wyrównaniem do lewej. Taki układ jest częsty w projektowaniu stron, gdzie używa się systemu float do tworzenia responsywnych układów. W praktyce jednak, float jest coraz częściej zastępowany flexboxem lub gridem, które oferują bardziej elastyczne i intuicyjne sposoby zarządzania układem elementów na stronie.

Pytanie 20

W języku PHP, aby nawiązać połączenie z bazą danych MySQL używając biblioteki <i>mysqli</i>, w wskazanym zapisie w miejscu litery 'c' należy wpisać<p style="text-align: center;"><code>$a = new mysqli('b', 'c', 'd', 'e')</code></p>

A. nazwa bazy danych

B. adres serwera bazy danych

C. hasło dla użytkownika

D. nazwa użytkownika

Wybór odpowiedzi dotyczącej 'nazwa bazy danych', 'hasło użytkownika' i 'lokalizacja serwera bazy danych' nie jest poprawny, bo żaden z tych elementów nie odnosi się do drugiego argumentu w konstruktorze mysqli. Zrozumienie połączeń z bazą danych jest kluczowe przy programowaniu w PHP. 'Nazwa bazy danych' to czwarty argument, więc dotyczy tego, do której bazy chcemy się podłączyć. 'Hasło użytkownika' to trzeci argument, który jest potrzebny, żeby się autoryzować. A 'lokalizacja serwera bazy danych' to pierwszy argument, który mówi, gdzie znajduje się serwer, najczęściej będzie to 'localhost', na którym działa nasza aplikacja. Błędne wnioski mogą się brać z niepełnego zrozumienia struktury połączeń w PHP.

Pytanie 21

Metainformacja "Description" zawarta w pliku HTML powinna zawierać ``` <head> <meta name="Description" content="..."> </head> ```

A. opis zawartości strony

B. nazwę aplikacji, w której stworzono stronę

C. listę kluczowych fraz używanych przez wyszukiwarki internetowe

D. informację o autorze strony

Metainformacja 'Description' zawarta w pliku HTML pełni kluczową rolę w optymalizacji stron internetowych pod kątem wyszukiwarek. Jest to krótki opis treści strony, który pomaga wyszukiwarkom zrozumieć, o czym jest dana strona. Wartościowy opis powinien być zwięzły, informacyjny i zachęcający do kliknięcia, ponieważ często pojawia się w wynikach wyszukiwania jako fragment tekstu, obok tytułu strony. Przykładem dobrze skonstruowanego opisu może być 'Dowiedz się, jak skutecznie zarządzać swoimi finansami osobistymi dzięki naszym praktycznym poradnikom i wskazówkom'. Taki opis nie tylko informuje użytkownika o zawartości strony, ale również zawiera słowa kluczowe, które mogą przyciągnąć uwagę. Zgodnie z wytycznymi Google, długość opisu powinna wynosić od 150 do 160 znaków, aby uniknąć obcięcia tekstu w wynikach wyszukiwania. Posiadanie dobrze napisanej metainformacji 'Description' jest więc niezbędne dla skutecznej strategii SEO i zwiększenia widoczności strony w internecie.

Pytanie 22

input:focus { background-color: LightGreen; } W Ciebie CSS określono stylizację dla pola wejściowego. Tak przygotowane pole wejściowe będzie miało tło w odcieniu jasnozielonym?

A. po naciśnięciu przycisku myszy w celu wprowadzenia tekstu

B. kiedy zostanie najechane kursorem myszy bez jego klikania

C. w każdej sytuacji

D. jeżeli jest to pierwsza obecność tego elementu w dokumencie

Odpowiedź 'po kliknięciu myszą w celu zapisania w nim tekstu' jest poprawna, ponieważ styl CSS zdefiniowany jako 'input:focus' odnosi się do stanu, w którym pole edycyjne jest aktywne i gotowe do wprowadzania danych. Kiedy użytkownik klika w pole edycyjne, przeglądarka przełącza jego stan na 'focus', co skutkuje zastosowaniem zdefiniowanego stylu, w tym przypadku jasnozielonego tła. Dzięki temu użytkownicy mogą wizualnie zidentyfikować, które pole edycyjne jest aktualnie wybrane, co znacząco poprawia użyteczność i interaktywność formularzy na stronach internetowych. W praktyce, jest to kluczowe podczas projektowania formularzy, aby zapewnić użytkownikom wyraźne wskazówki dotyczące aktualnego stanu interfejsu. Dobrym przykładem zastosowania jest formularz rejestracyjny, gdzie aktywne pole edycyjne wyróżnia się kolorem, ułatwiając użytkownikom wprowadzanie danych. Zgodnie z wytycznymi WCAG (Web Content Accessibility Guidelines), takie wizualne wskazówki są istotne dla zapewnienia dostępności aplikacji webowych, co czyni je standardem branżowym.

Pytanie 23

Aby skutecznie zrealizować algorytm znajdujący największą wartość spośród trzech podanych liczb a, b oraz c, wystarczy zastosować

A. dwie tablice

B. dwa warunki

C. pięć zmiennych

D. jedną pętlę

Aby znaleźć największą z trzech liczb a, b i c, stosując dwa warunki, można wykorzystać porównania. Pierwszym krokiem jest porównanie a i b, aby ustalić, która z tych liczb jest większa. Następnie porównujemy wynik z c. To podejście jest efektywne, ponieważ wymaga jedynie dwóch porównań (warunków) do określenia największej liczby z trzech. Taka metoda jest nie tylko prosta, ale również zgodna z dobrymi praktykami programowania, które stawiają na wydajność i czytelność kodu. Przykładowy kod w języku Python może wyglądać następująco: python max_value = a if b > max_value: max_value = b if c > max_value: max_value = c Warto zwrócić uwagę, że bardziej złożone metody, takie jak stosowanie pętli czy tablic, są niepotrzebne w tym przypadku i mogą wprowadzać niepotrzebną złożoność do kodu. W codziennym programowaniu dążymy do minimalizowania liczby operacji, aby zwiększyć wydajność, szczególnie w sytuacjach, gdy mamy ograniczone zasoby obliczeniowe. Ponadto, rozważając stosowanie algorytmów, które można łatwo zrozumieć, wspieramy przyszłą konserwację i rozwój oprogramowania.

Pytanie 24

W języku JavaScript rezultat działania instrukcji zmienna1 –= 1; będzie identyczny jak wynik instrukcji

A. zmienna1++;

B. zmienna1 === zmienna1 - 1;

C. zmienia1 = zmienna1 - 0;

D. zmienna1––;

Instrukcja 'zmienna1 -= 1;' w języku JavaScript jest skróconą formą zapisu, która oblicza nową wartość zmiennej 'zmienna1', odejmując od niej 1. Działa to na zasadzie równania, gdzie zmienna zostaje zaktualizowana do nowej wartości. Z kolei zapis 'zmienna1--;' również dokonuje dekrementacji zmiennej 'zmienna1' o 1, ale w formie operatora post-dekrementacji. W praktyce oznacza to, że obie instrukcje mają ten sam efekt końcowy, czyli zmiana wartości 'zmienna1' o 1 w dół. Przykładowo, jeżeli 'zmienna1' wynosi 5 przed wykonaniem powyższych operacji, to po ich wykonaniu jej wartość wyniesie 4. Takie skrócone formy zapisu są powszechną praktyką w programowaniu, ponieważ umożliwiają bardziej zwięzłe i czytelne przedstawienie operacji na zmiennych, co jest zgodne z zasadami czystego kodu. Używanie operatorów skróconych, takich jak '+=' i '-=', jest zalecane, ponieważ poprawia czytelność i zrozumiałość kodu.

Pytanie 25

Pętla while powinna działać tak długo, jak zmienna x ma wartości z przedziału obustronnie otwartego -2, 5). Zapis tego warunku w nagłówku pętli za pomocą języka PHP wygląda następująco

A. ($x > -2) || ($x > 5)

B. ($x == -2) && ($x < 5)

C. ($x < -2) || ($x > 5)

D. ($x > -2) && ($x < 5)

Prawidłowa odpowiedź, czyli ($x > -2) && ($x < 5), odzwierciedla logiczny warunek, który jest zgodny z opisanym przedziałem otwartym (-2, 5). Pętla while w języku PHP powinna wykonywać blok kodu, dopóki wartość zmiennej x jest większa od -2 oraz jednocześnie mniejsza od 5. Tego rodzaju warunek jest kluczowy w programowaniu, gdyż pozwala na przeprowadzanie iteracji, które są ograniczone do konkretnego zakresu wartości. Przykładowo, jeśli chcielibyśmy zrealizować program, który przetwarza dane tylko w tym przedziale, taki warunek umożliwiłby nam uniknięcie obliczeń dla wartości spoza tego zakresu, co może być istotne w kontekście optymalizacji wydajności. Praktycznym zastosowaniem byłoby zrealizowanie algorytmu, który zbiera dane pomiarowe w zadanym zakresie, co jest częstym przypadkiem w analizie danych. Dobrą praktyką jest także stosowanie odpowiednich komentarzy w kodzie, które wyjaśniają logikę warunków, co sprzyja późniejszej konserwacji; w tym przypadku komentarz mógłby brzmieć "Iteruj, gdy x jest w przedziale (-2, 5)".

Pytanie 26

Fragment kodu w PHP przedstawia się następująco (patrz ramka): Przy założeniu, że zmienna tablicowa $tab zawiera liczby naturalne, wynik działania programu polega na wypisaniu

A. tych elementów, które przewyższają wartość zmiennej $liczba

B. najmniejszego elementu w tablicy

C. największego elementu w tablicy

D. elementu tablicy równemu wartości $tab[0]

Kod w PHP, który widzisz, robi coś fajnego – znajduje największy element w tablicy. Na początku przydzielamy zmiennej $liczba wartość pierwszego elementu z tablicy $tab. Potem przechodzimy przez wszystkie elementy tablicy za pomocą pętli foreach. W środku mamy warunek if, który sprawdza, czy aktualny element $element jest większy od tego, co mamy w $liczba. Jeśli tak, zmieniamy wartość $liczba na ten właśnie element. Gdy już skończymy pętlę, w $liczba mamy największą wartość z tablicy, a następnie to wypisujemy przez echo. Takie podejście to całkiem dobre rozwiązanie, szczególnie przy mniejszych zbiorach danych. Moim zdaniem, jest to piece of cake w programowaniu i często używane za każdym razem, gdy porównujemy różne wartości. Dobrze jest się nauczyć tej metody, bo sprawdza się w różnych sytuacjach, chociaż przy większych danych warto też pomyśleć o innych algorytmach jak sortowanie, które mogą uprościć sprawę.

Pytanie 27

Jakim zapisem w dokumencie HTML można stworzyć element, który wyświetli obrazek kotek.jpg z tekstem alternatywnym "obrazek kotka"?

A. <img href="kotek.jpg" alt="obrazek kotka">

B. <img src="kotek.jpg" alt="obrazek kotka">

C. <img src="kotek.jpg" title="obrazek kotka">

D. <img href="kotek.jpg" title="obrazek kotka">

Odpowiedź <img src="kotek.jpg" alt="obrazek kotka"> jest poprawna, ponieważ zgodnie z standardem HTML do wyświetlania obrazów należy używać atrybutu 'src', który wskazuje źródło obrazu. Atrybut 'alt' jest również niezbędny, ponieważ zapewnia tekst alternatywny dla obrazów, co jest kluczowe dla dostępności strony internetowej. Użytkownicy, którzy korzystają z technologii wspomagających, takich jak czytniki ekranu, będą mogli zrozumieć zawartość obrazu poprzez ten tekst. Dobrą praktyką jest również stosowanie odpowiednich nazw plików obrazów oraz opisowych tekstów alternatywnych, co poprawia SEO i użyteczność strony. Na przykład, jeśli w przyszłości planujesz dodać więcej obrazów kotów, warto, aby każdy z nich miał unikalny opis w atrybucie 'alt', co pomoże w lepszym zrozumieniu kontekstu przez użytkowników i roboty wyszukiwarek. W ten sposób poprawiasz zarówno dostępność, jak i indeksowalność swojej strony.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Zaprezentowano kod dla tabeli 3x2. Jaką modyfikację należy wprowadzić w drugim wierszu, by tabela przypominała tę z obrazka, gdzie wiersz jest niewidoczny?

A. <tr style="display: none">

B. <tr style="clear: none">

C. <tr style="visibility: hidden">

D. <tr style="display: table-cell">

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ użycie stylu 'visibility: hidden' w wierszu tabeli skutkuje tym, że wiersz ten nie jest widoczny, ale nadal zajmuje miejsce w układzie tabeli. Oznacza to, że komórki poniżej nie przesuwają się w górę, a struktura tabeli pozostaje niezmieniona. To podejście jest zgodne z sytuacjami, w których chcemy ukryć zawartość bez zmiany rozmieszczenia innych elementów. Jest to przydatne w aplikacjach, gdzie układ strony musi pozostać stabilny dla zachowania spójności wizualnej lub funkcjonalnej. Przykładem może być ukrywanie tymczasowych informacji, które nie powinny wpływać na pozostały układ interfejsu użytkownika. Jest to zgodne z dobrymi praktykami projektowania front-endu, gdzie stylizacje powinny wspierać czytelność i przewidywalność układu strony. Alternatywnie, 'display: none' usunęłoby element z przepływu dokumentu, co zmienia układ, ale w tym przypadku zastosowanie 'visibility: hidden' jest właściwym wyborem dla zachowania struktury.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

W bazie danych znajduje się tabela <i>ksiazki</i>, która zawiera pola: <i>tytul</i>, <i>id_autora</i>, <i>data_wypoz</i> oraz <i>id_czytelnika</i>. Co dzień generowany jest raport dotyczący książek wypożyczonych w danym dniu, który prezentuje tylko tytuły książek. Która z poniższych kwerend SQL będzie odpowiednia do utworzenia tego raportu?

A. SELECT tytul FROM ksiazki WHERE data_wypoz = CURRENT_DATE()

B. SELECT * FROM ksiazki

C. SELECT tytul FROM ksiazki

D. SELECT tytul, data_wypoz FROM ksiazki WHERE data_wypoz = CURRDATE_NT_E()

Wybrana kwerenda SQL, czyli 'SELECT tytul FROM ksiazki WHERE data_wypoz = CURRENT_DATE();', jest poprawna, ponieważ precyzyjnie spełnia wymagania zadania. Kwerenda ta wybiera jedynie tytuły książek z tabeli 'ksiazki', które zostały wypożyczone w dniu, który odpowiada bieżącej dacie. Funkcja 'CURRENT_DATE()' zwraca datę systemową w formacie YYYY-MM-DD, co pozwala na prawidłowe porównanie z polem 'data_wypoz'. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie analizy baz danych, gdzie minimalizowanie liczby zwracanych danych do niezbędnego minimum znacząco poprawia wydajność zapytań. W praktyce, taka kwerenda może być przydatna w systemach bibliotek, które generują codzienne raporty wypożyczeń, umożliwiając bibliotekarzom szybki dostęp do informacji o książkach, które były popularne danego dnia. Warto także pamiętać o możliwości używania dodatkowych filtrów, na przykład według konkretnego czytelnika, co zwiększa funkcjonalność raportu.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Jakie polecenie SQL zmieni w tabeli tab wartość w kolumnie kol z Ania na Zosia?

A. ALTER TABLE tab CHANGE kol = 'Zosia' kol = 'Ania'

B. UPDATE tab SET kol = 'Zosia' WHERE kol = 'Ania'

C. ALTER TABLE tab CHANGE kol = 'Ania' kol = 'Zosia'

D. UPDATE tab SET kol = 'Ania' WHERE kol = 'Zosia'

Polecenie SQL UPDATE tab SET kol = 'Zosia' WHERE kol = 'Ania' jest poprawne, ponieważ używa ono właściwej składni do aktualizacji wartości w istniejącej tabeli. W tym przypadku komenda ta zmienia wszystkie wystąpienia wartości 'Ania' w kolumnie 'kol' na 'Zosia'. Jest to klasyczna operacja aktualizacji, która jest szeroko stosowana w zarządzaniu bazami danych. Przykładowo, jeśli w tabeli 'tab' znajdują się rekordy przedstawiające użytkowników, a potrzebujemy zmienić imię 'Ania' na 'Zosia', to powyższa komenda wykona tę operację poprawnie. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk, warto również przed dokonaniem aktualizacji wykonać zapytanie SELECT, aby upewnić się, jakie rekordy zostaną zmienione. Dodatkowo, do zminimalizowania ryzyka wystąpienia niezamierzonych zmian, warto przeprowadzić tę operację w kontekście transakcji, aby móc cofnąć zmiany w razie potrzeby, co jest szczególnie istotne w przypadku krytycznych danych.

Pytanie 34

Podczas projektowania formularza konieczne jest wstawienie kontrolki, która odnosi się do innej kontrolki w odrębnym formularzu. Taka operacja w bazie danych Access jest

A. niemożliwa w każdym trybie poza trybem projektowania

B. możliwa tylko wtedy, gdy są to dane numeryczne

C. możliwa dzięki ustawieniu ścieżki do kontrolki w atrybucie "Źródło kontrolki"

D. niemożliwa

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ w Microsoft Access można odwoływać się do kontrolek w innych formularzach poprzez ustawienie właściwości 'Źródło kontrolki'. Ta właściwość umożliwia wskazanie skąd ma pochodzić wartość, która ma być wyświetlana w danej kontrolce. Przykładowo, jeśli mamy formularz z danymi klientów, a chcemy w innym formularzu wyświetlić imię i nazwisko danego klienta, możemy użyć odpowiedniego odwołania do kontrolki w formularzu klientów. Ważne jest, aby ścieżka do kontrolki była poprawna, co oznacza, że musi być zgodna z nazwą formularza oraz nazwą kontrolki. Użycie właściwości 'Źródło kontrolki' jest zgodne z najlepszymi praktykami projektowania baz danych, ponieważ umożliwia elastyczne i dynamiczne łączenie danych. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla efektywnego projektowania złożonych aplikacji bazodanowych z wieloma formularzami oraz relacjami między nimi.

Pytanie 35

W CSS poniższy kod spowoduje, że czcionka przyjmie kolor żółty

A. odnośników, które otwierają się w nowej karcie

B. odnośników, które otwierają się w tej samej karcie

C. każdego linku

D. tekstu akapitu

Prawidłowa odpowiedź wskazuje na zastosowanie selektora a[target="_blank"] w języku CSS. Ten selektor odnosi się do wszystkich odnośników HTML, które otwierają się w nowej karcie przeglądarki dzięki użyciu atrybutu target z wartością "_blank". Stylizacja tych odnośników na kolor żółty jest możliwa przez przypisanie właściwości color z odpowiednią wartością. Jest to praktyczne podejście, które pozwala na wizualne wyróżnienie linków otwierających się w osobnych zakładkach. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania stron internetowych, gdzie wskazane jest, aby użytkownicy mieli wyraźne sygnały o nietypowych działaniach linków. W kontekście dostępności webowej, takie stylizowanie wspiera użytkowników w szybszym orientowaniu się w sposobie działania poszczególnych elementów interfejsu. Separacja stylu i treści zgodnie z zasadami CSS umożliwia bardziej elastyczne zarządzanie wyglądem strony i ułatwia utrzymanie spójności wizualnej na całej witrynie. Przykład ten ilustruje, jak CSS może wpływać na interakcję użytkownika z elementami strony, co jest kluczowe w procesie tworzenia przyjaznych i intuicyjnych interfejsów użytkownika.

Pytanie 36

Jakie parametry powinny mieć zmienne w funkcji biblioteki mysqli, aby nawiązać połączenie z serwerem oraz bazą danych?

A. adres serwera - $c, nazwa bazy danych - $d, login - $b, hasło - $a

B. adres serwera - $a, nazwa bazy danych - $b, login - $c, hasło - $d

C. adres serwera - $c, nazwa bazy danych - $d, login - $a, hasło - $b

D. adres serwera - $a, nazwa bazy danych - $d, login - $b, hasło - $c

Funkcja mysqli_connect w PHP to coś, co trzeba znać, gdy pracuje się z bazami danych MySQL. Wiesz, że musisz podać parametry w odpowiedniej kolejności: najpierw adres serwera, potem nazwę użytkownika, hasło i na końcu nazwę bazy danych. W twoim zadaniu odpowiednie zmienne to: adres serwera jako $a, nazwa bazy jako $d, login jako $b, a hasło jako $c, co pasuje do czwartej opcji. Dobrze to rozumiesz, bo tę funkcję trzeba wywołać w dokładnie takiej kolejności, żeby połączenie z bazą działało. Przykład: gdy korzystasz z lokalnego serwera, to używasz localhost jako $a, użytkownik to root, a hasło powiedzmy, że password, a baza to test_db. W takim razie wyglądałoby to tak: mysqli_connect('localhost', 'root', 'password', 'test_db'). Dobrze przyporządkowane zmienne są kluczowe, bo jak coś pomylisz, połączenie się nie uda i mogą się pojawić błędy. Warto zrozumieć, jak to działa, żeby dobrze programować w PHP z MySQL.

Pytanie 37

Jaką złożoność obliczeniową posiada algorytm znajdowania elementu w nieposortowanej jednowymiarowej tablicy?

A. liniową, O(n)

B. kwadratową, O(n2)

C. silnia, O(n!)

D. stałą, O(1)

Algorytm wyszukiwania w nieposortowanej tablicy jednowymiarowej charakteryzuje się złożonością obliczeniową O(n), co oznacza, że w najgorszym przypadku będzie wymagał przeszukania każdego elementu tablicy, aby znaleźć poszukiwany element. Przykładem takiego algorytmu jest wyszukiwanie liniowe, które polega na iteracyjnym przeszukiwaniu każdego elementu od początku do końca tablicy, aż zostanie znaleziony żądany element lub zostanie osiągnięty koniec tablicy. W praktyce, algorytmy o złożoności O(n) są często stosowane w sytuacjach, gdy mamy do czynienia z danymi, które nie są posortowane, a szybkie wyszukiwanie nie jest możliwe bez wcześniejszego sortowania. W kontekście standardów branżowych, dobrze jest wiedzieć, że w systemach, w których wydajność jest kluczowa, stosuje się różnorodne techniki optymalizacji, takie jak przetwarzanie równoległe czy użycie struktur danych, które pozwalają na szybsze wyszukiwanie. Warto również zauważyć, że złożoność O(n) jest akceptowalna dla małych i średnich zbiorów danych, jednak w przypadku dużych tablic może prowadzić do zauważalnych opóźnień, dlatego w takich przypadkach warto rozważyć inne algorytmy, które mogą przyspieszyć ten proces, jak np. haszowanie.

Pytanie 38

W języku C do przedstawiania liczb zmiennoprzecinkowych używa się typu

A. double

B. char

C. int

D. bool

Typ `double` w języku C jest przeznaczony do reprezentacji liczb zmiennoprzecinkowych, co oznacza, że może on przechowywać zarówno liczby całkowite, jak i liczby z częścią dziesiętną. Jest on bardziej precyzyjny niż typ `float`, ponieważ zapewnia większy zakres wartości oraz dokładność, co jest kluczowe w zastosowaniach inżynieryjnych, naukowych oraz w obliczeniach finansowych. Przykładowo, w obliczeniach, które wymagają reprezentacji wartości takich jak 3.14159 (pi) lub 0.1, typ `double` pozwala na uniknięcie wielu problemów związanych z zaokrągleniami i precyzją. Standard C99 definiuje rozmiar dla typu `double` jako przynajmniej 64 bity, co oznacza, że może on przechowywać liczby o bardzo dużych lub bardzo małych wartościach, co jest istotne w kontekście obliczeń numerycznych. W praktyce programiści często używają `double` do obliczeń naukowych, a także w grafice komputerowej, gdzie precyzyjne ustalenie położenia punktów w przestrzeni jest niezbędne.

Pytanie 39

Kwalifikatory dostępu, takie jak private, protected oraz public, określają mechanizm

A. polimorfizmu

B. przeładowania

C. hermetyzacji

D. rekurencji

Kwalifikatory dostępu, takie jak private, protected i public, są naprawdę ważne w programowaniu obiektowym. Hermetyzacja, czyli ukrywanie szczegółów implementacji, pozwala na lepszą ochronę danych. Dzięki kwalifikatorom dostępu, programista może decydować, co jest dostępne dla innych klas. Na przykład, w klasie `Samochod`, możemy ustawić pole `prędkość` jako `private`. To znaczy, że inne klasy nie mogą go zmieniać bezpośrednio. Zamiast tego, tworzysz metody publiczne, jak `dodajPrędkość()` i `pobierzPrędkość()`, które pozwalają na kontrolowanie dostępu. To jest dobre, bo można dodać jakieś sprawdzenie, zanim zmienisz `prędkość`. Hermetyzacja jest kluczowa, gdy budujesz większe systemy, bo pozwala utrzymać porządek w kodzie i ułatwia pracę zespołową, gdzie różni programiści mogą pracować nad swoimi zadaniami bez obaw o to, że zepsują coś w kodzie innych.

Pytanie 40

Jakie polecenie HTML poprawnie odwzorowuje przedstawioną hierarchiczną strukturę tekstu, która została wyświetlona przez przeglądarkę w następujący sposób: Rozdział 1 tekst Podrozdział 1.1 tekst Podrozdział 1.2?

A. <h1>Rozdział 1</h1><p>tekst</p><h2>Podrozdział 1.1</h2><p>tekst</p><h2>Podrozdział 1.2</h2>

B. <ul><li>Rozdział 1<li>tekst<li>Podrozdział 1.1<li>tekst<li>Podrozdział 1.2</ul>

C. <h1>Rozdział 1<p>tekst<h2>Podrozdział 1.1<p>tekst<h2>Podrozdział 1.2

D. <big>Rozdział 1</big>tekst<big>Podrozdział 1.1</big>tekst<big>Podrozdział 1.2</big>

Poprawny kod HTML do definiowania hierarchicznej struktury tekstu oparty jest na semantycznym znaczeniu tagów. W tym przypadku, użycie <h1> dla 'Rozdział 1' jako głównego nagłówka jest zgodne z zasadami projektowania stron internetowych, gdyż <h1> powinien być używany dla najważniejszego nagłówka na stronie. Następnie zastosowanie <h2> dla 'Podrozdział 1.1' i 'Podrozdział 1.2' wskazuje na hierarchię, gdzie te podrozdziały są podkategoriami głównego rozdziału. Tag <p> jest użyty do definiowania paragrafów tekstowych, co zapewnia odpowiednie formatowanie i czytelność. Taki układ jest zgodny z wytycznymi W3C, które rekomendują używanie nagłówków w strukturze dokumentu HTML, co ułatwia zarówno przeglądarkom, jak i użytkownikom zrozumienie hierarchii treści. Przykładowo, strona internetowa z taką strukturą będzie lepiej indeksowana przez wyszukiwarki, co przyczyni się do poprawy SEO.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej