Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 18 maja 2025 23:14
  • Data zakończenia: 18 maja 2025 23:25

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Wskaż rodzaj wtyczki zasilającej, którą należy podłączyć do napędu optycznego podczas montażu komputera.

Ilustracja do pytania
A. A
B. B
C. C
D. D
Podczas analizy różnych typów złączy zasilających można napotkać na kilka typowych błędów wynikających z niewłaściwego rozpoznania ich zastosowania. Jednym z kluczowych złączy które nie jest odpowiednie do podłączenia napędu optycznego jest złącze ATX pokazane jako opcja B. Złącze ATX służy głównie do zasilania płyty głównej i dostarcza różne napięcia potrzebne do pracy procesora i innych komponentów. Często przez swoją wielkość i złożoność wtyk ATX jest mylony z innymi złączami jednak jego specyficzna budowa i liczba pinów jednoznacznie wskazują na jego zastosowanie w obrębie głównego zasilania płyty głównej co wyklucza jego zastosowanie przy napędach optycznych. Kolejnym przykładem błędnego złącza jest złącze PCIe widoczne jako opcja C często używane do zasilania kart graficznych które wymagają dodatkowej mocy. Złącze to dostarcza napięcia 12V i jest wyprofilowane w sposób umożliwiający jego łatwe łączenie z kartami graficznymi które wymagają znacznie większego zasilania niż napędy optyczne. Ostatnim nieprawidłowym odpowiednikiem jest złącze Molex oznaczone jako opcja D jest to standardowe starsze złącze zasilające powszechnie stosowane w komputerach lat 90-tych i wczesnych 2000-tych do zasilania różnych komponentów takich jak dyski twarde i wentylatory. Choć złącze to może zasilać niektóre starsze napędy optyczne jego stosowanie w nowoczesnych systemach jest ograniczone i niezgodne z aktualnymi standardami SATA. Każde z tych złączy ma specyficzne zastosowanie w systemach komputerowych i ich niewłaściwe użycie może prowadzić do problemów z zasilaniem lub uszkodzenia komponentów co podkreśla wagę prawidłowego doboru złączy podczas montażu zestawu komputerowego. Wybór odpowiedniego złącza jest kluczowy dla zapewnienia stabilnej i bezpiecznej pracy systemu komputerowego.

Pytanie 2

Wskaź rysunek ilustrujący symbol bramki logicznej NOT?

Ilustracja do pytania
A. Rys. C
B. Rys. D
C. Rys. A
D. Rys. B
Rysunek przedstawiający symbol bramki logicznej NOT to trójkąt z kółkiem na końcu, co odróżnia go od innych bramek logicznych. Pozostałe rysunki reprezentują inne typy bramek logicznych. Na przykład, rysunek z dwoma wejściami i łukowatym kształtem z kółkiem na końcu to symbol bramki OR z negacją, znanej jako NOR. Takie bramki, choć również realizują operację logiczną, działają na różnych zasadach, przyjmując dwa lub więcej wejść i dając wynik negacji operacji OR. Bramki AND, typowo przedstawiane jako półokrąg z dwoma wejściami, realizują operację koniunkcji, czyli dają wynik 1 tylko wtedy gdy oba wejścia są 1. Jest to fundamentalna różnica w stosunku do bramki NOT, która operuje na jednej zmiennej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w projektowaniu układów logicznych, gdyż każda z bramek ma swoje specyficzne zastosowanie. Częstym błędem jest mylenie bramek NOR z NOT z powodu obecności kółka, które sygnalizuje negację. Jednakże kluczową cechą rozpoznawczą bramki NOT jest jej pojedyncze wejście, co czyni ją fundamentem prostych operacji logicznych oraz bardziej złożonych funkcji w cyfrowych układach logicznych. W praktyce inżynierskiej znajomość tych symboli pozwala na optymalne projektowanie obwodów cyfrowych, które są podstawą komputerów, systemów komunikacyjnych i wielu innych urządzeń elektronicznych.

Pytanie 3

Użycie trunkingowego połączenia między dwoma przełącznikami umożliwia

A. zwiększenie wydajności połączenia poprzez użycie dodatkowego portu
B. przesyłanie w jednym łączu ramek pochodzących od wielu wirtualnych sieci lokalnych
C. zablokowanie wszelkich niepotrzebnych połączeń na danym porcie
D. ustawienie agregacji portów, która zwiększa przepustowość między przełącznikami
Zabranie się do analizy odpowiedzi, które nie dotyczą funkcji trunkingu, ujawnia powszechne nieporozumienia dotyczące podstawowych zasad działania sieci. Zablokowanie wszystkich nadmiarowych połączeń na konkretnym porcie nie odnosi się do funkcjonalności trunków. Trunkowanie polega na umożliwieniu przesyłania danych z różnych VLAN-ów, a nie na blokowaniu połączeń. Z kolei zwiększenie przepustowości połączenia przez wykorzystanie kolejnego portu odnosi się bardziej do koncepcji agregacji portów, która łączy wiele portów w jeden logiczny port w celu zwiększenia wydajności. W trunkingowaniu nie chodzi o dodawanie portów, lecz o efektywne używanie istniejącego jednego połączenia do komunikacji z wieloma VLAN-ami. Ponadto, skonfigurowanie agregacji portów, zwiększającej przepustowość między przełącznikami, jest inną techniką i nie jest bezpośrednio związane z trunkingiem. Te koncepcje są czasami mylone, ponieważ dotyczą różnych aspektów zarządzania ruchem w sieci, co prowadzi do błędnych wniosków. Warto zrozumieć, że trunking to specyficzna technika, która ma na celu optymalizację komunikacji między VLAN-ami, a nie ogólną poprawę przepustowości połączeń.

Pytanie 4

W topologii elementem centralnym jest switch

A. magistrali
B. gwiazdy
C. pełnej siatki
D. pierścienia
W odniesieniu do pozostałych topologii, warto zrozumieć, dlaczego switch nie może być centralnym elementem w topologii magistrali, pierścienia czy pełnej siatki. W topologii magistrali wszystkie urządzenia są podłączone do jednego kabla, co prowadzi do ryzyka kolizji danych, a awaria kabla może sparaliżować całą sieć. W tym przypadku komunikacja nie jest ukierunkowana przez switch, co znacząco obniża wydajność i niezawodność sieci. W topologii pierścienia każde urządzenie jest połączone z dwoma innymi, tworząc zamknięty krąg; w takim modelu dane krążą w jednym kierunku. Ta struktura jest bardziej podatna na awarie, ponieważ uszkodzenie jednego połączenia może uniemożliwić dalszą komunikację. Wreszcie, w topologii pełnej siatki każde urządzenie jest podłączone do każdego innego, co wymaga znacznych zasobów sprzętowych i może prowadzić do złożoności w zarządzaniu siecią. Z tego powodu, w kontekście efektywności oraz łatwości zarządzania, switch w topologii gwiazdy jest preferowanym rozwiązaniem, które znacząco wspiera standardy branżowe oraz najlepsze praktyki w projektowaniu sieci.

Pytanie 5

Aby podłączyć kasę fiskalną z interfejsem DB-9M do komputera stacjonarnego, należy użyć przewodu

A. DB-9M/F
B. DB-9F/M
C. DB-9M/M
D. DB-9F/F
Wybór niepoprawnego przewodu, takiego jak DB-9M/F, DB-9F/M czy DB-9M/M, oparty jest na nieprawidłowym zrozumieniu specyfikacji złącz i ich odpowiedniości do urządzeń. Przewód DB-9M/F, mający jedno męskie i jedno żeńskie złącze, nie będzie odpowiedni do połączenia kasy fiskalnej z portem szeregowego komputera, ponieważ nie pasuje on do złącza DB-9M w kasie. Z kolej, przewody DB-9F/M i DB-9M/M, składające się z żeńskiego i męskiego złącza lub dwóch męskich złącz, również nie zrealizują prawidłowego połączenia, co w praktyce prowadzi do problemów z komunikacją między urządzeniami. Typowym błędem jest mylenie rodzajów złącz i ich zastosowań, co może wynikać z niepełnej wiedzy na temat standardów komunikacji szeregowej. Złącza DB-9M są powszechnie wykorzystywane w różnych urządzeniach, ale zawsze muszą być łączone z odpowiednimi portami, aby zapewnić prawidłowe przesyłanie danych. W branży IT i automatyce, dobór właściwych przewodów jest kluczowy dla zapewnienia prawidłowych połączeń i minimalizacji ryzyka awarii sprzętu. Zrozumienie różnicy między męskimi a żeńskimi złączami, a także zastosowania poszczególnych przewodów, jest niezbędne dla każdego, kto zajmuje się instalacją oraz konserwacją systemów komunikacyjnych.

Pytanie 6

Zintegrowana karta sieciowa na płycie głównej uległa awarii. Komputer nie może załadować systemu operacyjnego, ponieważ brakuje zarówno dysku twardego, jak i napędów optycznych, a system operacyjny jest uruchamiany z lokalnej sieci. W celu przywrócenia utraconej funkcjonalności, należy zainstalować w komputerze

A. najprostszą kartę sieciową wspierającą IEEE 802.3
B. dysk SSD
C. napęd DVD-ROM
D. kartę sieciową wspierającą funkcję Preboot Execution Environment
Wybór karty sieciowej wspierającej funkcję Preboot Execution Environment (PXE) jest prawidłowy, ponieważ ta technologia umożliwia uruchomienie systemu operacyjnego z serwera w sieci lokalnej, co jest szczególnie istotne w przypadku braku lokalnych nośników danych, takich jak dysk twardy czy napęd CD-ROM. PXE to standardowy protokół, który pozwala na załadowanie obrazu systemu operacyjnego do pamięci RAM komputera, co jest niezbędne w opisanej sytuacji. W praktyce, aby komputer mógł skorzystać z PXE, karta sieciowa musi mieć odpowiednie wsparcie w firmware oraz odpowiednie ustawienia w BIOS-ie, które umożliwiają bootowanie z sieci. W zastosowaniach korporacyjnych, PXE jest powszechnie używane do masowego wdrażania systemów operacyjnych w środowiskach, gdzie zarządzanie sprzętem jest kluczowe, co stanowi dobrą praktykę w zakresie administracji IT. Dodatkowo, PXE może być używane do zdalnego rozwiązywania problemów oraz aktualizacji, co zwiększa efektywność zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 7

Jakie są nazwy licencji, które umożliwiają korzystanie z programu w pełnym zakresie, ale ograniczają liczbę uruchomień do określonej, niewielkiej ilości od momentu instalacji?

A. Trialware
B. Adware
C. Donationware
D. Box
Wybór innej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnych typów licencji oprogramowania. Donationware to model, w którym program jest dostępny za darmo, jednak autorzy zachęcają użytkowników do dobrowolnego wsparcia finansowego. W tym przypadku brak jest ograniczeń co do liczby uruchomień, a użytkownicy mogą korzystać z oprogramowania bez obaw o wygaszenie dostępu. Adware to rodzaj oprogramowania, które w zamian za darmowe korzystanie wyświetla reklamy. W przeciwieństwie do trialware, adware nie ogranicza liczby uruchomień, lecz może wpływać na doświadczenia użytkownika poprzez irytujące reklamy. Box zaś odnosi się do tradycyjnych modeli dystrybucji oprogramowania, które jest sprzedawane na fizycznych nośnikach, a nie licencji. W tym kontekście nie jest to odpowiedź, która odnosiłaby się do funkcji ograniczonych licencji. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru nieprawidłowych odpowiedzi to mylenie funkcji trialowych z innymi modelami licencyjnymi lub brak zrozumienia podstawowych różnic pomiędzy nimi. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla poprawnego identyfikowania i korzystania z różnych modeli licencji w praktyce.

Pytanie 8

Aby podłączyć dysk z interfejsem SAS, należy użyć kabla przedstawionego na diagramie

Ilustracja do pytania
A. rys. B
B. rys. C
C. rys. A
D. rys. D
Na rysunku A widać kabel USB, który jest używany do podłączania różnych urządzeń, takich jak klawiatury i myszki, oraz niektórych zewnętrznych dysków twardych. Niestety, to nie jest odpowiedni kabel do podłączenia dysków z interfejsem SAS. USB jest uniwersalnym interfejsem, ale jego prędkość jest znacznie mniejsza niż to, co potrzebne w profesjonalnych zastosowaniach, jak SAS. Rysunek B pokazuje kabel IDE, który to już dość stary standard do podłączania starszych dysków twardych. IDE ma dużo wolniejszy transfer danych i nie pasuje do nowoczesnych interfejsów, takich jak SAS. Na rysunku C jest kabel HDMI, który służy do przesyłania sygnału wideo i audio, zupełnie inna bajka w porównaniu do dysków twardych. Użycie takiego kabla w tym kontekście to spory błąd. Często mylimy funkcje różnych kabli, co prowadzi do złych wyborów technologicznych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, żeby architektura systemu działała efektywnie i zapewniała dobrą wydajność w IT. Ludzie zajmujący się infrastrukturą IT powinni znać te standardy, żeby utrzymać kompatybilność i niezawodność swoich systemów.

Pytanie 9

Aby zdalnie i jednocześnie bezpiecznie zarządzać systemem Linux, należy zastosować protokół

A. SMTP
B. Telnet
C. FTP
D. SSH2
SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) jest protokołem używanym do przesyłania wiadomości e-mail przez Internet, a nie do zdalnego administrowania systemami operacyjnymi. Nie zapewnia on żadnego szyfrowania ani zabezpieczeń, co czyni go nieodpowiednim do ochrony danych wrażliwych. FTP (File Transfer Protocol) z kolei jest protokołem zaprojektowanym do transferu plików, jednak również nie oferuje odpowiednich mechanizmów zabezpieczających, takich jak szyfrowanie. W przypadku korzystania z FTP, dane przesyłane w sieci mogą być przechwycone przez nieautoryzowane osoby, co stwarza poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa. Telnet, podobnie jak FTP, jest protokołem, który umożliwia zdalne logowanie, lecz nie zapewnia bezpieczeństwa ani szyfrowania przesyłanych danych. Połączenia Telnet są podatne na ataki typu man-in-the-middle oraz podsłuchiwanie, co sprawia, że nie są one zalecane w środowiskach wymagających ochrony danych. Zrozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowe dla administratorów systemów, którzy muszą podejmować świadome decyzje dotyczące ochrony danych oraz bezpieczeństwa w zdalnej administracji.

Pytanie 10

Jakie narzędzie jest używane do diagnozowania łączności między hostami w systemie Windows?

A. traceroute
B. ipconfig
C. ping
D. route
Odpowiedź 'ping' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie diagnostyczne stosowane w systemach operacyjnych Windows, które pozwala na sprawdzenie połączenia z innym hostem w sieci. Ping działa na zasadzie wysyłania pakietów ICMP (Internet Control Message Protocol) Echo Request do docelowego hosta, a jego celem jest uzyskanie odpowiedzi w postaci pakietów ICMP Echo Reply. Jeśli host odpowiada, oznacza to, że jest dostępny w sieci, a także daje informacje o czasie, jaki potrzebny był na przesłanie pakietu. Narzędzie to jest niezwykle pomocne w rozwiązywaniu problemów związanych z połączeniami sieciowymi, pozwalając na weryfikację, czy dany adres IP jest osiągalny oraz na pomiar opóźnień w komunikacji. W praktyce, administratorzy sieci często używają polecenia 'ping', aby szybko zdiagnozować problemy z dostępnością serwerów lub innych urządzeń w sieci. Dobrą praktyką jest także używanie dodatkowych opcji, takich jak '-t', co umożliwia ciągłe pingowanie, co może pomóc w monitorowaniu stabilności połączenia przez dłuższy czas.

Pytanie 11

Aby zwiększyć bezpieczeństwo osobistych danych podczas przeglądania stron internetowych, warto dezaktywować w ustawieniach przeglądarki

A. blokowanie wyskakujących okienek
B. funkcję zapamiętywania haseł
C. monity dotyczące uruchamiania skryptów
D. powiadomienia o wygasłych certyfikatach
Wyłączenie opcji zapamiętywania haseł w przeglądarkach to naprawdę ważny krok, jeśli chodzi o bezpieczeństwo twoich danych. Może i to jest wygodne, ale z drugiej strony, przechowywanie haseł w przeglądarkach może narazić cię na problemy, na przykład mogą je wykradać złośliwe programy. Wyobraź sobie, że ktoś dostaje się do twojego komputera i łatwo wyciąga wszystkie twoje hasła - to by było nieprzyjemne, prawda? Dlatego lepiej jest korzystać z menedżera haseł, który szyfruje twoje dane i trzyma je w bezpiecznym miejscu. To jest naprawdę zgodne z najlepszymi praktykami w branży, żeby nie trzymać haseł w przeglądarkach. Takie podejście zmniejsza ryzyko utraty ważnych informacji, a ty możesz korzystać z mocniejszych, unikalnych haseł do każdego konta. To się nazywa zdrowy rozsądek w kwestii bezpieczeństwa!

Pytanie 12

Jakie będzie całkowite koszty materiałów potrzebnych do zbudowania sieci lokalnej dla 6 komputerów, jeśli do realizacji sieci wymagane są 100 m kabla UTP kat. 5e oraz 20 m kanału instalacyjnego? Ceny komponentów sieci zostały przedstawione w tabeli

Elementy siecij.m.cena brutto
Kabel UTP kat. 5em1,00 zł
Kanał instalacyjnym8,00 zł
Gniazdo komputeroweszt.5,00 zł

A. 160,00 zł
B. 360,00 zł
C. 290,00 zł
D. 320,00 zł
Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z błędnego zrozumienia kosztów materiałowych lub nieuwzględnienia wszystkich elementów potrzebnych do wykonania sieci lokalnej Elementarne pomyłki mogą pojawić się przy obliczaniu metrażu lub jednostkowego kosztu materiałów Przykładowo nieuwzględnienie ceny gniazd komputerowych prowadzi do zaniżenia całkowitego kosztu Niektórzy mogą skupić się tylko na kablu UTP kat 5e i kanale instalacyjnym zapominając o istotnym elemencie jakim są gniazda komputerowe które są niezbędne do pełnego funkcjonowania sieci lokalnej Ponadto przy obliczaniu kosztów niektórzy mogą źle przypisać ceny do poszczególnych materiałów co prowadzi do błędnych wyników finansowych Innym częstym błędem jest brak znajomości standardów dotyczących minimalnych wymagań sieciowych co powoduje wybieranie tańszych rozwiązań które nie spełniają wszystkich wymogów Przy projektowaniu sieci zaleca się stosowanie odpowiednich kategorii kabli takich jak UTP kat 5e które zapewniają niezawodność i prędkość transmisji odpowiednie dla współczesnych potrzeb sieciowych Zrozumienie i dokładne przypisanie kosztów jest kluczowe w zarządzaniu projektami IT i pozwala uniknąć problemów finansowych na późniejszych etapach wdrażania

Pytanie 13

Na płycie głównej z gniazdem pokazanym na fotografii możliwe jest zainstalowanie procesora

Ilustracja do pytania
A. AMD FX-6300, s-AM3+, 3.5GHz, 14MB
B. Intel i9-7940X, s-2066 3.10GHz 19.25MB
C. AMD Sempron 2800+, 1600 MHz, s-754
D. Intel Xeon E3-1240V5, 3.9GHz, s-1151
Procesor Intel i9-7940X to jednostka przeznaczona do gniazda LGA 2066, które jest zupełnie innym standardem niż AM3+. Gniazda te różnią się nie tylko fizycznymi wymiarami, ale również architekturą i specyfikacjami elektrycznymi, co uniemożliwia ich bezpośrednie wykorzystanie zamienne. Procesor Intel Xeon E3-1240V5 korzysta z gniazda LGA 1151, które również nie jest zgodne z AM3+. Różnice w kompatybilności między procesorami i gniazdami wynikają z specyficznych wymagań dotyczących zasilania i komunikacji pomiędzy procesorem a płytą główną, co jest kluczowe dla stabilności całego systemu. Procesor AMD Sempron 2800+, mimo że jest produktem tej samej rodziny producentów, korzysta z gniazda s-754, które jest starszą wersją i także niekompatybilną z AM3+. Zrozumienie kompatybilności gniazd jest kluczowe, aby uniknąć problemów z instalacją oraz wydajności systemu. Typowym błędem jest zakładanie, że procesory tego samego producenta zawsze pasują do nowszych gniazd, co nie zawsze jest prawdą. Każda generacja gniazd może oferować różne wsparcie dla szeregu technologii, takich jak PCIe czy obsługa pamięci RAM, co również należy uwzględnić przy planowaniu konfiguracji sprzętowej. Wybór niekompatybilnego procesora może prowadzić do problemów z uruchomieniem systemu i potencjalnych uszkodzeń sprzętu, które mogą być kosztowne w naprawie.

Pytanie 14

W biurze rachunkowym znajduje się sześć komputerów w jednym pomieszczeniu, połączonych kablem UTP Cat 5e z koncentratorem. Pracownicy korzystający z tych komputerów muszą mieć możliwość drukowania bardzo dużej ilości dokumentów monochromatycznych (powyżej 5 tys. stron miesięcznie). Aby zminimalizować koszty zakupu i eksploatacji sprzętu, najlepszym wyborem będzie:

A. atramentowe urządzenie wielofunkcyjne ze skanerem i faksem
B. laserowa drukarka sieciowa z portem RJ45
C. laserowe drukarki lokalne podłączone do każdego z komputerów
D. drukarka atramentowa podłączona do jednego z komputerów i udostępniana w sieci
Wybierając laserową drukarkę sieciową z portem RJ45, trafiasz w sedno. Po pierwsze, drukarki laserowe mają dużo tańszy koszt druku na stronę w porównaniu do atramentowych, co ma znaczenie, gdy trzeba zadrukować ponad 5000 stron miesięcznie. Tonery są bardziej przewidywalne i tańsze w dłuższej perspektywie, co na pewno jest plusem. Dzięki RJ45 można podłączyć drukarkę do sieci, więc wszyscy w biurze mogą korzystać z jednego urządzenia, zamiast kupować kilka lokalnych. To nie tylko zmniejsza koszty, ale też ułatwia zarządzanie dokumentami. Wiele nowoczesnych laserówek ma fajne funkcje, jak automatyczne drukowanie dwustronne czy możliwość drukowania z telefonu. To zdecydowanie podnosi ich użyteczność. W praktyce dzięki drukarce sieciowej zyskuje się też na wydajności, bo nie trzeba przeskakiwać między komputerami, żeby coś wydrukować.

Pytanie 15

Jaką komendę należy wpisać w miejsce kropek, aby w systemie Linux wydłużyć standardowy odstęp czasowy między kolejnymi wysyłanymi pakietami przy użyciu polecenia ping?

ping ........... 192.168.11.3

A. -s 75
B. -c 9
C. -a 81
D. -i 3
Polecenie ping w systemie Linux służy do testowania dostępności hosta w sieci poprzez wysyłanie pakietów ICMP echo request i oczekiwanie na odpowiedź. Domyślnie polecenie ping wysyła pakiety co jedną sekundę jednak możemy to zachowanie modyfikować przy użyciu odpowiedniej flagi. Flaga -i pozwala ustawić odstęp w sekundach pomiędzy kolejnymi wysyłanymi pakietami. Dlatego też użycie -i 3 zwiększa ten odstęp do trzech sekund. Jest to przydatne w sytuacjach gdy chcemy zminimalizować obciążenie sieci spowodowane przez nadmierną liczbę pakietów ping. Może to być szczególnie istotne w sieciach o ograniczonym pasmie gdzie zbyt częste pingi mogłyby przyczynić się do niepotrzebnego zajmowania zasobów. W praktyce gdy diagnozujemy problemy z połączeniem sieciowym zmiana częstotliwości wysyłania pakietów pozwala na bardziej szczegółowe obserwacje zachowania sieci w różnych warunkach. Dobre praktyki w diagnostyce sieciowej zalecają elastyczne dostosowywanie parametrów pingu do aktualnych potrzeb oraz warunków sieciowych co pomaga w dokładniejszej analizie i rozwiązywaniu problemów.

Pytanie 16

Do serwisu komputerowego przyniesiono laptop z matrycą, która bardzo słabo wyświetla obraz. Dodatkowo obraz jest niezwykle ciemny i widoczny jedynie z bliska. Co może być przyczyną tej usterki?

A. uszkodzone złącze HDMI
B. uszkodzone połączenie między procesorem a matrycą
C. uszkodzony inwerter
D. pęknięta matryca
Rozważając inne odpowiedzi, należy zrozumieć, dlaczego nie są one prawidłowe. Uszkodzone łącze między procesorem a matrycą może prowadzić do braku obrazu lub artefaktów, jednak nie jest to typowy objaw ciemnego obrazu, który staje się widoczny jedynie z bliska. Gniazdo HDMI, z kolei, dotyczy wyjścia sygnału wideo do zewnętrznych monitorów, a nie samego wyświetlania obrazu na wbudowanej matrycy laptopa. Problemy z gniazdem HDMI nie wpływają na zdolność matrycy do wyświetlania obrazu, chyba że laptop próbuje przesłać sygnał na zewnętrzny ekran, co nie dotyczy opisanej sytuacji. Uszkodzona matryca mogłaby również powodować problemy, ale objawy byłyby bardziej zróżnicowane i często szersze niż tylko ciemny obraz z bliska. Pęknięta matryca zazwyczaj prowadzi do widocznych uszkodzeń, takich jak pęknięcia lub rozlane kolory, co również nie pasuje do opisanego problemu. W praktyce, diagnostyka problemów z wyświetlaniem wymaga precyzyjnego podejścia, które uwzględnia różne elementy i ich interakcje, a nie tylko powierzchowne objawy. Dlatego tak ważne jest, aby technik posiadał gruntowną wiedzę na temat funkcjonowania wszystkich komponentów laptopa, aby skutecznie zidentyfikować źródło problemów z wyświetlaniem.

Pytanie 17

Jakie typy połączeń z Internetem mogą być współdzielone w sieci lokalnej?

A. Wszystkie rodzaje połączeń
B. Wszystkie połączenia oprócz analogowych modemów
C. Tylko tzw. szybkie połączenia, czyli te powyżej 64 kb/s
D. Połączenie o prędkości przesyłu co najmniej 56 kb/s
Wszystkie rodzaje połączeń z Internetem mogą być udostępniane w sieci lokalnej, co oznacza, że niezależnie od rodzaju technologii dostępu do Internetu, można ją współdzielić z innymi użytkownikami w ramach lokalnej sieci. Przykładem mogą być połączenia DSL, kablowe, światłowodowe, a także mobilne połączenia LTE czy 5G. W praktyce, routery sieciowe są w stanie obsługiwać różne typy połączeń i umożliwiają ich udostępnianie. To podejście jest zgodne z normami branżowymi, które wskazują na elastyczność w projektowaniu rozwiązań sieciowych. Warto również zauważyć, że niezależnie od szybkości transmisji, kluczowym czynnikiem jest stabilność i jakość połączenia, co ma wpływ na doświadczenia użytkowników. Dzięki odpowiedniej konfiguracji routera, możliwe jest nie tylko udostępnianie połączenia, ale także zarządzanie priorytetami ruchu sieciowego, co jest szczególnie ważne w biurach i domach, gdzie wiele urządzeń korzysta z Internetu jednocześnie.

Pytanie 18

W technologii Ethernet protokół dostępu do medium CSMA/CD jest metodą z

A. zapobieganiem kolizjom
B. wykrywaniem kolizji
C. priorytetami zgłoszeń
D. przekazywaniem tokena
Wybór odpowiedzi dotyczącej unikaniu kolizji, priorytetów żądań lub przekazywaniem żetonu odzwierciedla błędne zrozumienie działania protokołu CSMA/CD oraz samej struktury sieci Ethernet. Unikanie kolizji sugerowałoby, że protokół jest w stanie w pełni zapobiec ich wystąpieniu, co nie jest zgodne z rzeczywistością. CSMA/CD nie eliminuje kolizji, lecz jedynie je wykrywa i stosuje mechanizm, który pozwala na ich rozwiązanie po wystąpieniu. Priorytety żądań odnoszą się raczej do bardziej zaawansowanych protokołów, takich jak token ring, gdzie urządzenia mają przypisane priorytety dostępu. Takie podejście nie obowiązuje w prostych sieciach Ethernet opartych na CSMA/CD, gdzie dostęp jest demokratyczny, a każda jednostka ma równe prawo do korzystania z medium. Przekazywanie żetonu również jest metodą stosowaną w innych typach sieci, ale nie w CSMA/CD. W rzeczywistości, myślenie o protokołach jako ścisłych metodach unikania kolizji prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących ich funkcji i zastosowania. CSMA/CD przekształca sieć lokalną w środowisko, w którym kolizje są nieuniknione, ale potrafi je szybko wykrywać i efektywnie obsługiwać, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilności oraz wydajności komunikacji w sieci.

Pytanie 19

Toner stanowi materiał eksploatacyjny w drukarce

A. sublimacyjnej
B. laserowej
C. igłowej
D. atramentowej
Wybór drukarki igłowej, atramentowej albo sublimacyjnej, gdy myślimy o tonerze, to nie najlepszy pomysł. Te drukarki działają zupełnie inaczej. Igłowe używają taśm barwiących, a igły uderzają w taśmę, żeby przenieść atrament na papier. Atramentówki natomiast rozpylają tusz, tworząc obraz na papierze z kropelek. Co do sublimacyjnych, to one działają na zasadzie, że barwnik w stałej formie zmienia się w gaz i osiada na papierze, co daje bardzo żywe kolory. Dlatego te technologie w ogóle nie używają tonera i działają na innych zasadach. Jak ktoś chce wybrać dobrą drukarkę, to powinien wiedzieć, jakie są różnice między tymi systemami, żeby dopasować je do swoich potrzeb. Czasem myślimy, że każda drukarka może używać tonera, a to może skończyć się tym, że źle dobierzemy sprzęt i materiały, co wpłynie na jakość druku i podniesie koszty.

Pytanie 20

Jaki protokół umożliwia terminalowe połączenie zdalne z urządzeniami, zapewniając przy tym transfer danych w sposób zaszyfrowany?

A. Telnet
B. SSH (Secure Shell)
C. SSL (Secure Socket Layer)
D. Remote
SSH (Secure Shell) to protokół używany do bezpiecznego łączenia się ze zdalnymi systemami, oferujący wysoki poziom zabezpieczeń dzięki szyfrowaniu danych. Działa na poziomie aplikacji i umożliwia zdalne logowanie oraz wykonywanie poleceń na serwerach. Zastosowanie SSH jest szerokie, od administracji serwerami, przez transfer plików przy użyciu SCP (Secure Copy Protocol), po zarządzanie infrastrukturą w chmurze. Protokół ten jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa, jako że zapewnia integralność, poufność oraz autoryzację użytkowników. W przeciwieństwie do protokołu Telnet, który przesyła dane w postaci niezaszyfrowanej, SSH chroni przed podsłuchem i atakami typu man-in-the-middle. Ponadto, SSH wspiera różne metody uwierzytelniania, w tym klucze publiczne i prywatne, co pozwala na znaczne podniesienie poziomu bezpieczeństwa. Dzięki standardom takim jak RFC 4251, SSH stał się podstawowym narzędziem w obszarze zdalnego dostępu, które powinno być stosowane w każdej organizacji.

Pytanie 21

Aby skonfigurować wolumin RAID 5 w serwerze, wymagane jest co najmniej

A. 2 dyski
B. 5 dysków
C. 3 dyski
D. 4 dyski
Twierdzenie, że do utworzenia woluminu RAID 5 potrzeba mniejszej liczby dysków, takich jak dwa, jest błędne z powodu fundamentalnych zasad działania macierzy RAID. RAID 5 polega na rozpraszaniu danych oraz informacji parzystości między co najmniej trzema dyskami, co jest kluczowe dla zapewnienia odporności na awarie. Użycie dwóch dysków nie tylko uniemożliwia realizację parzystości, ale również naraża system na większe ryzyko utraty danych, gdyż w przypadku awarii jednego z dysków, wszystkie dane mogą zostać utracone. Kolejnym błędnym założeniem jest myślenie o RAID jako o prostym rozwiązaniu, które można łatwo wdrożyć bez pełnego zrozumienia jego architektury. Użytkownicy często nie zdają sobie sprawy, że RAID 5 wymaga dodatkowych zasobów obliczeniowych do obliczenia parzystości, co w przypadku niewłaściwej konfiguracji może prowadzić do spadku wydajności. Ostatecznie, wybór liczby dysków w RAID powinien być podyktowany nie tylko wymaganiami dotyczącymi wydajności, ale także potrzebami w zakresie bezpieczeństwa danych oraz architekturą systemu. Myślenie o RAID jako o sposobie na minimalizację kosztów poprzez użycie mniejszej liczby dysków może prowadzić do błędnych decyzji i zwiększonego ryzyka awarii systemu.

Pytanie 22

Jakie medium transmisyjne jest związane z adapterem przedstawionym na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. Z przewodem koncentrycznym
B. Z przewodem FTP
C. Ze światłowodem
D. Z przewodem UTP
Adapter przedstawiony na rysunku to typowy złącze światłowodowe SC (Subscriber Connector) które jest stosowane w połączeniach światłowodowych. Światłowody są kluczowe w nowoczesnych sieciach telekomunikacyjnych ze względu na ich zdolność do przesyłania danych na bardzo duże odległości z minimalnym tłumieniem i bez zakłóceń elektromagnetycznych. Złącze SC jest popularne w aplikacjach sieciowych i telekomunikacyjnych ze względu na swoją prostą budowę i łatwość użycia. W przeciwieństwie do przewodów miedzianych światłowody wykorzystują włókna szklane do transmisji danych za pomocą światła co pozwala na znacznie większą przepustowość i szybkość transmisji. Złącza SC charakteryzują się mechanizmem push-pull co ułatwia szybkie łączenie i rozłączanie. Zastosowanie światłowodów obejmuje między innymi sieci szerokopasmowe centra danych oraz infrastrukturę telekomunikacyjną. Wybór odpowiedniego medium transmisyjnego jakim jest światłowód jest kluczowy dla zapewnienia niezawodności i wysokiej jakości usług sieciowych co jest standardem w nowoczesnych systemach komunikacyjnych.

Pytanie 23

Jakie narzędzie w wierszu poleceń służy do testowania oraz diagnostyki serwerów DNS?

A. NSLOOKUP
B. CHKDSK
C. DHCP
D. CMD
Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się właściwie do narzędzia administracyjnego do diagnostyki DNS, może prowadzić do poważnych nieporozumień związanych z zarządzaniem sieciami. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest protokołem, który automatycznie przypisuje adresy IP urządzeniom w sieci, ale nie ma żadnych funkcji związanych z testowaniem lub diagnozowaniem serwerów DNS. Użycie DHCP w kontekście diagnostyki DNS jest zatem mylne, ponieważ ten protokół nie obsługuje zapytań DNS, co jest kluczowe dla rozwiązywania problemów z nazwami domen. CMD (Command Prompt) to interfejs użytkownika, który umożliwia korzystanie z różnych poleceń systemowych, ale nie jest dedykowanym narzędziem do testowania DNS. Choć można w nim uruchomić NSLOOKUP, CMD sam w sobie nie ma funkcji diagnostycznych w kontekście DNS. CHKDSK (Check Disk) jest narzędziem służącym do analizy i naprawy błędów na dyskach twardych, i nie ma nic wspólnego z systemem DNS. Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z nieporozumień dotyczących funkcji poszczególnych narzędzi. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że każde narzędzie dostępne w wierszu polecenia ma zdolności diagnostyczne, co jest niezgodne z rzeczywistością. Rozumienie specyfiki i przeznaczenia każdego narzędzia w administracji systemami informatycznymi jest kluczowe dla efektywnej pracy w tej dziedzinie.

Pytanie 24

Wykonanie polecenia ipconfig /renew w trakcie ustawiania interfejsów sieciowych doprowadzi do

A. usunięcia zawartości bufora programu DNS
B. pokazania identyfikatora klasy DHCP dla adapterów sieciowych
C. zwolnienia wszystkich dzierżaw adresów IP z DHCP
D. odnowienia wszystkich dzierżaw adresów IP z DHCP
Polecenie 'ipconfig /renew' jest używane do odnowienia dzierżaw adresów IP przydzielonych przez serwer DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol). Gdy komputer lub urządzenie sieciowe łączy się z siecią, serwer DHCP może przydzielić mu tymczasowy adres IP na określony czas, zwany dzierżawą. Użycie 'ipconfig /renew' informuje klienta DHCP, aby ponownie skontaktował się z serwerem i zaktualizował swoje ustawienia sieciowe, co pozwala przydzielić nowy adres IP lub odnowić istniejący, zapewniając ciągłość połączenia. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy adres IP wygasa lub gdy zmienia się konfiguracja sieci, na przykład przy przenoszeniu urządzenia do innej podsieci. W praktyce, administratorzy sieci często stosują to polecenie, aby szybko rozwiązać problemy z połączeniem sieciowym, a także w sytuacjach, gdy urządzenia muszą uzyskać nową konfigurację IP po dokonaniu zmian w infrastrukturze sieciowej. Warto również dodać, że polecenie to powinno być stosowane zgodnie z najlepszymi praktykami zarządzania siecią, aby minimalizować zakłócenia i zapewnić stabilność połączeń.

Pytanie 25

Przekształć liczbę dziesiętną 129(10) na reprezentację binarną.

A. 1000000001(2)
B. 1000001(2)
C. 10000001(2)
D. 100000001(2)
Odpowiedzi, które nie są poprawne, wynikają z nieprawidłowego zrozumienia procesu konwersji liczb z systemu dziesiętnego na binarny. Należy zauważyć, że każda z błędnych propozycji, takie jak 100000001(2), 1000001(2) oraz 1000000001(2), zawiera błędy w długości i wartości bitów. Zastosowanie niewłaściwych bitów prowadzi do niepoprawnej reprezentacji liczby 129. Na przykład, 100000001(2) reprezentuje wartość 257, co wykracza poza zakres liczby 129. Podobnie, 1000000001(2) przedstawia 513, a 1000001(2) daje 65. To ważne, aby pamiętać, że każda cyfra w systemie binarnym ma swoją wartość, zależną od pozycji, w której się znajduje; liczby te są potęgami dwójki. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do tych nieprawidłowych odpowiedzi, obejmują mylenie miejsc wartości lub niepoprawne śledzenie reszt w procesie dzielenia. W praktyce, aby uniknąć takich pomyłek, zaleca się przetestowanie konwersji za pomocą narzędzi online lub programów, które umożliwiają wizualizację procesu konwersji liczby dziesiętnej na binarną, co może znacząco ułatwić zrozumienie tego zagadnienia oraz poprawić umiejętności w kodowaniu i pracy z danymi.

Pytanie 26

Co oznacza standard ACPI w BIOSie komputera?

A. modyfikację ustawień BIOSu
B. weryfikowanie prawidłowości działania kluczowych komponentów płyty głównej
C. zarządzanie energią oraz konfiguracją
D. zapamiętanie sekwencji rozruchu
Wybór odpowiedzi związanej z „sprawdzaniem poprawności działania podstawowych podzespołów płyty głównej” jest niepoprawny, ponieważ nie odnosi się do funkcji standardu ACPI. ACPI nie jest odpowiedzialne za diagnostykę sprzętu, ale raczej za zarządzanie energią i konfiguracją systemu. Istnieją inne komponenty BIOS, takie jak POST (Power-On Self-Test), które wykonują kontrolę i diagnostykę podstawowych podzespołów, jednak nie są one częścią ACPI. Zatem pomylenie funkcji ACPI z testowaniem sprzętu jest typowym błędem, który wynika z niepełnego zrozumienia roli, jaką ACPI odgrywa w architekturze systemów komputerowych. Wspomnienie o „zapamiętywaniu kolejności bootowania” również nie odnosi się do zasadniczego celu ACPI, który koncentruje się na zarządzaniu energią, a nie na konfiguracji rozruchu. Chociaż BIOS posiada funkcję ustalania kolejności bootowania, to jednak realizują ją inne mechanizmy wewnętrzne, a nie ACPI. Wreszcie, odpowiedź dotycząca „zmiany ustawień BIOSu” nie jest również zgodna z rolą ACPI, który nie zajmuje się modyfikacją ustawień BIOS, lecz raczej zarządzaniem energią i konfiguracją systemów operacyjnych oraz urządzeń. ACPI działa na poziomie zarządzania energią w kontekście operacyjnym, a nie na poziomie podstawowych ustawień BIOS, co potwierdza jego specyfikacja i zastosowanie w nowoczesnych technologiach komputerowych.

Pytanie 27

Który z wymienionych protokołów jest szyfrowanym protokołem do zdalnego dostępu?

A. telnet
B. TFTP
C. SSH
D. POP3
SSH, czyli Secure Shell, to taki fajny protokół, który daje nam możliwość bezpiecznej komunikacji między klientem a serwerem. Głównie wykorzystujemy go do zdalnego logowania i wydawania poleceń, ale co najważniejsze – robi to w sposób, który chroni nas przed różnymi atakami. Szyfruje dane, używając takich technik jak AES, co naprawdę pomaga utrzymać nasze informacje w tajemnicy. Z mojego doświadczenia, admini systemów często sięgają po SSH, by ogarniać serwery, czy to w chmurze, czy w lokalnych sieciach, co pozwala im działać bez obaw o wyciek danych. Również warto pamiętać o kluczach publicznych i prywatnych, bo to dodatkowo podnosi bezpieczeństwo. Tak więc, dzięki wszystkim tym właściwościom, SSH stał się takim standardem, jeśli chodzi o bezpieczny dostęp do systemów operacyjnych i różnych urządzeń sieciowych.

Pytanie 28

Zaprezentowany diagram ilustruje zasadę funkcjonowania skanera

Ilustracja do pytania
A. bębnowego
B. płaskiego
C. 3D
D. ręcznego
Skanery bębnowe, płaskie i ręczne są całkiem różne od skanerów 3D, zarówno jeśli chodzi o działanie, jak i zastosowanie. Skanery bębnowe działają na zasadzie fotopowielaczy, co pozwala na rejestrowanie obrazów w wysokiej rozdzielczości i jest super do digitalizacji dzieł sztuki czy archiwum. Ich zasada działania polega na obracaniu bębna, na którym leży skanowany materiał, co daje szczegółowy efekt odwzorowania kolorów i detali. Skanery płaskie to najczęściej opcja do skanowania dokumentów i zdjęć. Działają pod szklaną powierzchnią, więc skanują tylko płaskie rzeczy. A skanery ręczne to przenośne urządzenia, które przydają się do szybkiego skanowania w podróży. Ale w przeciwieństwie do skanerów 3D, nie potrafią stworzyć modeli trójwymiarowych, a ich użycie ogranicza się do 2D. Dużym błędem jest mylenie tych skanerów z ich 3D odpowiednikami, co może prowadzić do nieporozumień w profesjonalnych zastosowaniach, gdzie precyzja i trójwymiarowość są kluczowe.

Pytanie 29

Protokół Datagramów Użytkownika (UDP) należy do kategorii

A. połączeniowych warstwy łącza danych ISO/OSI
B. połączeniowych warstwy transportowej modelu TCP/IP
C. bezpołączeniowych warstwy transportowej modelu TCP/IP
D. bezpołączeniowych warstwy łącza danych modelu ISO/OSI
Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że UDP jest protokołem połączeniowym, jest błędny, ponieważ w rzeczywistości UDP działa na zasadzie bezpołączeniowej. Protokół połączeniowy, jak TCP (Transmission Control Protocol), wymaga nawiązania sesji przed przesyłaniem danych oraz zapewnia mechanizmy kontroli błędów i retransmisji, co pozwala na zapewnienie integralności przesyłanych informacji. W przeciwieństwie do tego, UDP nie gwarantuje dostarczenia pakietów ani ich kolejności, co wynika z braku mechanizmów potwierdzania odbioru. Stosowanie protokołów warstwy łącza danych modelu ISO/OSI, które są związane z fizycznym przesyłaniem danych, jest również nieprawidłowe w kontekście UDP, który funkcjonuje na wyższej warstwie transportowej. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że protokoły warstwy łącza mogą zapewnić te same funkcjonalności co warstwa transportowa, co prowadzi do nieporozumień na temat architektury sieci. Kluczowym błędem jest niezdolność do zrozumienia, że warstwa transportowa jest odpowiedzialna za komunikację między procesami w różnych hostach, a warstwa łącza dotyczy jedynie komunikacji na poziomie fizycznym między urządzeniami w obrębie tej samej sieci. Zrozumienie różnicy między tymi warstwami jest niezbędne dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 30

Jakie zabezpieczenie w dokumentacji technicznej określa mechanizm zasilacza komputerowego zapobiegający przegrzaniu urządzenia?

A. SCP
B. OTP
C. OPP
D. UVP
Wybór UVP, SCP albo OPP jako mechanizmów ochrony przed przegrzaniem zasilacza to błąd z paru powodów. UVP to Under Voltage Protection, czyli zabezpieczenie przed za niskim napięciem, nie wysoką temperaturą. Jego rolą jest ochrona urządzeń, gdy napięcie spadnie za nisko, a to nie ma nic wspólnego z temperaturą. SCP, czyli Short Circuit Protection, dotyczy ochrony przed zwarciami, co też nie ma nic do przegrzewania. To zabezpieczenie wyłącza zasilacz, gdy wystąpi zwarcie, żeby chronić zarówno zasilacz, jak i inne komputery. OPP, czyli Over Power Protection, chroni zasilacz przed zbyt dużym poborem mocy. To ważne zabezpieczenie, ale nie ma związku z temperaturą. Często osoby, które podejmują złe decyzje w tym temacie, nie rozumieją, że każdy z tych mechanizmów pełni inną rolę w zasilaniu. Znajomość tych zabezpieczeń jest kluczowa, żeby zapewnić bezpieczeństwo i stabilność systemu komputerowego. Dobrze jest wiedzieć, jakie zabezpieczenie jest potrzebne, żeby zminimalizować ryzyko przegrzewania, przeciążenia czy zwarcia.

Pytanie 31

Aby możliwe było skierowanie wydruku na twardy dysk, konieczne jest w ustawieniach drukarki wybranie opcji drukowania do portu

A. USB001
B. COM
C. FILE
D. LPT
Wybór opcji USB001, LPT lub COM to nie to, co chcesz, jeśli chcesz zapisać dokument na dysku. USB001 to port, który przypisuje się do drukarek podłączanych przez USB, więc efektem jest, że wydrukujesz to bezpośrednio na drukarce, a nie zapiszesz na dysku. LPT to stary port, który kiedyś używano do drukowania, a COM to port szeregowy. Wybierając te porty, mylisz pojęcia, bo one nie służą do zapisywania plików. Fajnie by było, gdyby ludzie wiedzieli, jak działają porty drukarskie, bo jak się nie znasz, to możesz narobić sobie problemów z zarządzaniem dokumentami. Lepiej wybrać opcję FILE, bo wtedy można archiwizować dokumenty, edytować je i dzielić się z innymi. To jest ważne w dzisiejszej pracy, gdzie organizacja i efektywność są kluczowe.

Pytanie 32

Aby chronić sieć Wi-Fi przed nieupoważnionym dostępem, należy m.in.

A. wyłączyć szyfrowanie informacji
B. włączyć filtrację adresów MAC
C. korzystać jedynie z częstotliwości używanych przez inne sieci WiFi
D. ustalić identyfikator sieci SSID o długości co najmniej 16 znaków
Filtrowanie adresów MAC to jedna z fajniejszych metod na zabezpieczenie naszej sieci bezprzewodowej. Każde urządzenie ma swój unikalny adres MAC i można go użyć, żeby kontrolować, które sprzęty mogą się połączyć z siecią. Kiedy administrator włączy to filtrowanie, może stworzyć listę z dozwolonymi adresami. Dzięki temu, nawet jeśli ktoś zna hasło do naszej sieci, nie dostanie się do niej, jeśli jego adres MAC nie jest na liście. Ale trzeba pamiętać, że to nie daje 100% ochrony, bo adresy MAC da się sklonować. Mimo wszystko, to bardzo dobra dodatkowa metoda ochrony. Oczywiście, dobrze jest też korzystać z mocnych haseł i szyfrowania WPA2 lub WPA3, bo to są najlepsze praktyki w zabezpieczaniu sieci bezprzewodowych.

Pytanie 33

Informacje, które zostały pokazane na wydruku, uzyskano w wyniku wykonania

Ilustracja do pytania
A. traceroute -src
B. ipconfig /all
C. route change
D. netstat -r
Route change to polecenie używane do modyfikacji istniejących tras w tabeli routingu. Jest to narzędzie administracyjne, które pozwala na ręczne dodawanie, usuwanie lub zmienianie tras, ale nie służy do ich wyświetlania. W kontekście tego pytania, polecenie route change nie generuje wyjścia pokazującego pełną tabelę routingu, która została przedstawiona na wydruku. Użycie tego polecenia wymaga głębokiego zrozumienia struktury sieci oraz może prowadzić do błędów w konfiguracji, jeśli nie jest stosowane z należytą uwagą. Z kolei ipconfig /all to polecenie, które dostarcza szczegółowych informacji o konfiguracji interfejsów sieciowych w systemie, w tym adresów IP, masek podsieci, bram domyślnych i serwerów DNS. Choć ipconfig /all jest niezwykle użyteczne w diagnozowaniu problemów sieciowych poprzez dostarczanie rozbudowanego zestawu danych, nie wyświetla tabeli routingu, co jest wymagane w tym przypadku. Traceroute -src, podobnie jak klasyczne traceroute, służy do śledzenia ścieżki, jaką przechodzą pakiety do określonego adresu docelowego. Umożliwia analizę opóźnień i diagnostykę problemów z trasowaniem pakietów w sieci. Jednak traceroute -src nie służy do bezpośredniego wyświetlania tabeli routingu, dlatego jego zastosowanie w kontekście tego pytania jest nieodpowiednie. Każde z tych poleceń ma specyficzne zastosowanie i znajomość ich działania oraz kontekstu użycia jest kluczowa dla efektywnego zarządzania i diagnozowania sieci komputerowych.

Pytanie 34

Podczas uruchamiania komputera wyświetla się komunikat CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup. Naciśnięcie klawisza DEL spowoduje

A. przejście do ustawień systemu Windows
B. usunięcie pliku konfiguracyjnego
C. wymazanie danych z pamięci CMOS
D. wejście do ustawień BIOS-u komputera
Wciśnięcie klawisza DEL podczas uruchamiania komputera umożliwia użytkownikowi dostęp do ustawień BIOS-u (ang. Basic Input/Output System). BIOS to oprogramowanie niskiego poziomu, które jest odpowiedzialne za inicjalizację sprzętu oraz ładowanie systemu operacyjnego. W przypadku pojawienia się komunikatu 'CMOS checksum error' wskazuje to na problem z pamięcią CMOS, która przechowuje ustawienia konfiguracyjne BIOS-u, takie jak datę i godzinę, czy też kolejność bootowania. Wchodząc do BIOS-u, użytkownik może sprawdzić ustawienia, zresetować je do domyślnych lub dostosować je według własnych potrzeb. Przykładem może być zmiana ustawienia rozruchu, co jest niezbędne, aby komputer mógł uruchomić odpowiedni system operacyjny. Znajomość obsługi BIOS-u jest kluczowa dla rozwiązywania problemów z komputerem oraz optymalizacji jego działania, co w praktyce przekłada się na lepszą wydajność i stabilność systemu.

Pytanie 35

W jakiej topologii fizycznej sieci każde urządzenie ma dokładnie dwa połączenia, jedno z najbliższymi sąsiadami, a dane są przesyłane z jednego komputera do kolejnego w formie pętli?

A. Drzewo
B. Gwiazda
C. Pierścień
D. Siatka
Topologia drzewa, będąca strukturą hierarchiczną, składa się z głównego węzła (root) oraz gałęzi, które mogą mieć wiele połączeń, ale nie tworzą one zamkniętej pętli, co czyni ją niewłaściwą odpowiedzią na zadane pytanie. W praktyce, topologie drzewiaste są często wykorzystywane w sieciach rozległych (WAN) oraz w lokalnych sieciach komputerowych (LAN), umożliwiając łatwe skalowanie i organizację urządzeń w zrozumiałą strukturę, ale nie spełniają wymagań dotyczących połączeń w topologii pierścienia. Natomiast topologia gwiazdy polega na centralnym węźle, do którego podłączone są wszystkie inne urządzenia. Tego typu struktura ułatwia zarządzanie siecią oraz diagnostykę, ale nie zapewnia bezpośredniego połączenia między urządzeniami, co jest kluczowym elementem w sieciach pierścieniowych. Wreszcie, topologia siatki, gdzie każde urządzenie może być połączone z wieloma innymi, gwarantuje wysoką niezawodność poprzez redundancję połączeń, ale również nie tworzy zamkniętej pętli, co jest fundamentalnym wymogiem dla sieci pierścieniowej. Błędem myślowym, który prowadzi do błędnych odpowiedzi, jest mylenie połączeń one-to-one z bardziej złożonymi strukturami, które nie spełniają podstawowych zasad definiujących topologię pierścienia.

Pytanie 36

Moc zasilacza wynosi 450 W, co oznacza, że

A. 4,5 MW
B. 0,045 hW
C. 45 GW
D. 0,45 kW
Przyjrzenie się pozostałym opcjom wskazuje na nieporozumienia związane z konwersją jednostek oraz podstawami pomiaru mocy. Odpowiedź wskazująca 0,045 hW (hektowatów) jest niewłaściwa, ponieważ 1 hW to 100 W, więc 450 W to 4,5 hW, a nie 0,045 hW. Zrozumienie podstawowych jednostek mocy jest kluczowe w elektrotechnice, a pomyłki w konwersji jednostek mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak niewłaściwe dobranie zasilacza do urządzenia, co może skutkować jego uszkodzeniem. Podobnie, wybór 4,5 MW (megawatów) jest równie błędny - 1 MW to 1 000 000 W, co oznacza, że 450 W to znacznie mniej niż 4,5 MW. Pomylenie jednostek może wynikać z braku znajomości skali i zastosowań różnych jednostek, co jest kluczowe w projektowaniu systemów energetycznych. Odpowiedź 45 GW (gigawatów) jest również błędna, z powodu nieadekwatnej skali - 1 GW to 1 000 000 000 W, co sprawia, że 450 W jest marginalną wartością w tej jednostce, co ilustruje brak zrozumienia kontekstu zastosowania. W praktyce, wiedza na temat jednostek miary i ich przeliczania jest niezbędna, aby uniknąć awarii systemów oraz zapewnić ich efektywność energetyczną i bezpieczeństwo działania. Każdy inżynier elektryk powinien być świadomy tych podstawowych zasad przy projektowaniu i analizie systemów zasilających.

Pytanie 37

Który z materiałów eksploatacyjnych NIE jest używany w ploterach?

A. Atrament.
B. Tusz.
C. Filament.
D. Pisak.
Filament to materiał, którego używamy w drukarkach 3D. W ploterach za to korzystamy z tuszy, atramentów czy pisaków. Filament nie pasuje do ploterów, bo one działają na zupełnie innej zasadzie. W ploterach atramentowych, które są świetne do druku grafik i map, tusze są w kartridżach i lądują w głowicy drukującej. Z kolei w ploterach tnących mamy pisaki, które rysują na papierze, co daje możliwość fajnych, precyzyjnych rysunków. Wybór materiałów eksploatacyjnych ma ogromny wpływ na to, jak wygląda końcowy wydruk, więc warto znać różnice między nimi. To wiedza, która naprawdę się przydaje, szczególnie w branży graficznej i drukarskiej, żeby wszystko wyglądało jak najlepiej.

Pytanie 38

Co należy zrobić, gdy podczas uruchamiania komputera procedura POST zgłosi błąd odczytu lub zapisu w pamięci CMOS?

A. przywrócić domyślne ustawienia BIOS Setup
B. wymienić baterię układu lub zregenerować płytę główną
C. usunąć moduł pamięci RAM, wyczyścić styki modułu pamięci i ponownie zamontować pamięć
D. zapisać nowe dane w pamięci EEPROM płyty głównej
Wymiana baterii układu lub płyty głównej jest właściwym krokiem w sytuacji, gdy procedura POST sygnalizuje błąd odczytu/zapisu pamięci CMOS. Pamięć CMOS, w której przechowywane są ustawienia BIOS, zasilana jest przez baterię, która z czasem może się wyczerpać. Gdy bateria jest słaba lub całkowicie wyczerpana, ustawienia BIOS mogą zostać utracone, co prowadzi do problemów z prawidłowym uruchomieniem systemu. Wymiana baterii to prosty i często wystarczający sposób na przywrócenie prawidłowego działania. W przypadku, gdy problem nie ustępuje, konieczna może być wymiana płyty głównej, co jest bardziej skomplikowaną procedurą, ale niezbędną, gdy usterka jest spowodowana uszkodzeniem samego układu. Zastosowanie się do tych kroków poprawi stabilność systemu i zapewni, że ustawienia BIOS będą prawidłowo przechowywane. Ważne jest również, aby po wymianie baterii zaktualizować ustawienia BIOS, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania sprzętu.

Pytanie 39

Użytkownik planuje instalację 32-bitowego systemu operacyjnego Windows 7. Jaka jest minimalna ilość pamięci RAM, którą powinien mieć komputer, aby system mógł działać w trybie graficznym?

A. 1 GB
B. 2 GB
C. 256 MB
D. 512 MB
Minimalne wymagania dotyczące pamięci RAM dla systemu operacyjnego Windows 7 w wersji 32-bitowej są często mylnie interpretowane. Odpowiedzi sugerujące 256 MB i 512 MB RAM jako wystarczające są nieprawidłowe. W przeszłości, w przypadku starszych systemów operacyjnych, takie wartości mogłyby być rozważane, jednak w erze Windows 7, które wprowadza znacznie bardziej złożony interfejs graficzny oraz nowe funkcje, te liczby są znacznie niewystarczające. System operacyjny potrzebuje odpowiedniej ilości pamięci RAM, aby efektywnie zarządzać procesami i zapewnić użytkownikowi płynne doświadczenia, co jest szczególnie ważne w trybie graficznym. Wiele osób myśli, że minimalne wymagania są wystarczające do codziennego użytku, co jest błędnym podejściem. Z perspektywy wydajności, 1 GB RAM jest zalecanym minimum, a posiadanie tylko 512 MB lub mniej może prowadzić do znacznych opóźnień i trudności w obsłudze. Rekomendacje branżowe wskazują, że dla komfortowej pracy w systemie Windows 7, warto dążyć do posiadania co najmniej 2 GB RAM-u, co zapewnia lepszą wydajność i możliwość uruchamiania wielu aplikacji jednocześnie, co jest kluczowe w kontekście nowoczesnego użytkowania komputerów.

Pytanie 40

Jaki protokół służy komputerom do informowania rutera o przynależności do konkretnej grupy multicastowej?

A. OSPF
B. RIP
C. IGMP
D. UDP
OSP, czyli Open Shortest Path First, to protokół routingu, który nie ma związku z zarządzaniem członkostwem w grupach rozgłoszeniowych. Jego podstawowym zadaniem jest wymiana informacji o trasach między routerami w obrębie tej samej sieci autonomicznej. Z kolei UDP, czyli User Datagram Protocol, jest protokołem transportowym, który nie zarządza grupami multicastowymi, lecz służy do przesyłania datagramów bez nawiązywania połączenia, co powoduje, że jest bardziej podatny na utratę pakietów. RIP, czyli Routing Information Protocol, to również protokół routingu, który koncentruje się na wyznaczaniu najkrótszych ścieżek w sieci, ale nie ma zdolności do zarządzania członkostwem w grupach multicastowych. Często błędne odpowiedzi wynikają z mylnego rozumienia roli różnych protokołów w komunikacji sieciowej. Użytkownicy mogą myśleć, że protokoły takie jak OSPF, UDP czy RIP są w stanie obsługiwać funkcje multicastowe, co prowadzi do nieporozumień. Ważne jest zrozumienie, że IGMP jest jedynym protokołem zaprojektowanym specjalnie w celu zarządzania członkostwem w grupach rozgłoszeniowych, co czyni go niezbędnym do skutecznego przesyłania danych multicastowych.