Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 12 maja 2025 23:29
  • Data zakończenia: 12 maja 2025 23:49

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Kość sitowa należy do kości

A. przedramienia
B. miednicy
C. głowy
D. nadgarstka
Kość sitowa, znana jako os ethmoidale, jest kluczowym elementem czaszki, który odgrywa istotną rolę w strukturze głowy. Jest to kość nieparzysta, która znajduje się w przedniej części czaszki, między oczodołami a jamą nosową. Oprócz wspierania struktury nosa, kość sitowa jest istotna dla przesyłania węchu, ponieważ zawiera blaszkę sitową, przez którą przechodzą włókna nerwu węchowego. Kość ta ma także wpływ na kształt i funkcjonowanie zatok przynosowych, co jest istotne w kontekście zdrowia i komfortu górnych dróg oddechowych. Wiedza na temat anatomicznych i funkcjonalnych właściwości kości sitowej jest niezbędna w praktyce medycznej, szczególnie w otorynolaryngologii, gdzie diagnostyka i leczenie schorzeń związanych z zatokami oraz zapalenia błony śluzowej nosa są kluczowe. Dobre zrozumienie anatomii kości sitowej pozwala na efektywniejsze planowanie zabiegów chirurgicznych, takich jak endoskopowa chirurgia zatok, co jest zgodne z aktualnymi standardami medycznymi.
Pytanie 2

Właściciel jałówki otrzymuje dokument potwierdzający przeprowadzenie zabiegu sztucznego unasiennienia w postaci

A. I kopii
B. I i II kopii
C. II kopii
D. oryginału
Właściwą odpowiedzią jest otrzymanie oryginału zaświadczenia o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania. Otrzymanie oryginału dokumentu jest kluczowe, ponieważ stanowi on oficjalne potwierdzenie przeprowadzonego zabiegu, które może być wymagane w różnorodnych sytuacjach, takich jak rejestracja zwierząt, uzyskanie dotacji czy prowadzenie dokumentacji hodowlanej. Oryginał zaświadczenia zawiera szczegółowe informacje, takie jak data zabiegu, dane identyfikacyjne jałówki oraz informacje o stosowanym nasieniu. W praktyce posiadacz jałówki powinien przechowywać ten dokument w bezpiecznym miejscu, aby móc w każdej chwili przedstawić go odpowiednim instytucjom, na przykład w przypadku kontroli weterynaryjnej lub audytu w gospodarstwie. Tego rodzaju dokumentacja jest kluczowa do zapewnienia przejrzystości i ścisłego przestrzegania przepisów prawnych dotyczących hodowli zwierząt oraz ich zdrowia.
Pytanie 3

Jaka jest optymalna temperatura dla pistoletu inseminacyjnego przygotowanego do przeprowadzenia zabiegu?

A. 10°C
B. 40°C
C. 45°C
D. 35°C
Optymalna temperatura pistoletu inseminacyjnego wynosząca 35°C jest kluczowa dla zapewnienia skuteczności zabiegu inseminacji. W tej temperaturze plemniki są w stanie zachować swoją motorykę i zdolność do zapłodnienia komórki jajowej. Zbyt niska temperatura, jak 10°C, może prowadzić do znacznego osłabienia plemników, co obniża szanse na skuteczną inseminację. Z kolei zbyt wysoka temperatura, jak 40°C czy 45°C, może powodować ich uszkodzenie, co jest nieodwracalne i prowadzi do całkowitej utraty ich funkcji biologicznej. W praktyce, przed przystąpieniem do zabiegu, warto używać podgrzewanych pistoletów inseminacyjnych, aby osiągnąć tę optymalną temperaturę. Dodatkowo, standardy branżowe, takie jak wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia, podkreślają znaczenie odpowiednich warunków przechowywania i transportu nasienia, które powinny być dostosowane do zachowania jego jakości. Wiedza na temat optymalnych warunków przeprowadzania inseminacji ma istotne znaczenie dla hodowli zwierząt i zwiększenia efektywności reprodukcji w gospodarstwach rolnych.
Pytanie 4

System alkierzowy odnosi się do hodowli zwierząt

A. na uwięzi.
B. na ściółce.
C. latem na pastwisku, a zimą w obiekcie.
D. przez cały rok w obiekcie.
Odpowiedzi, które sugerują inne metody utrzymania zwierząt, nie do końca rozumieją, jak działa system alkierzowy. Utrzymywanie zwierząt na ściółce, mimo że czasami może być dobre, to nie pasuje do założeń tego systemu. Chodzi o to, żeby zwierzęta miały przez cały rok odpowiednią opiekę i stabilne środowisko, a to trudno osiągnąć, jak korzysta się z naturalnej ściółki. Dodatkowo, to może prowadzić do problemów z patogenami i większego ryzyka chorób. Utrzymywanie zwierząt latem na pastwisku, a zimą w budynku, też mija się z celem alkierzowym, bo zakłada sezonowe zmiany w ich miejscu pobytu. To może być stresujące dla zwierząt i wpłynąć na ich zdrowie oraz dietę. A trzymanie ich na uwięzi to już w ogóle nie wpisuje się w nowoczesne standardy hodowlane, które mówią, że zwierzęta powinny mieć odpowiednią przestrzeń do ruchu i interakcji. Taki sposób działania po prostu odbiera im swobodę i naturalne zachowawcze potrzeby.
Pytanie 5

Kto prowadzi księgi hodowlane świn?

A. Polski Związek Hodowców Świń
B. Polski Związek Producentów Trzody Chlewnej "POLSUS"
C. Polski Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej "POLSUS"
D. Polski Związek Hodowców Trzody Chlewnej
Polski Związek Hodowców Trzody Chlewnej nie jest jedyną organizacją zajmującą się hodowlą trzody, ale nie ma on na przykład odpowiedzialności za prowadzenie ksiąg hodowlanych. Wiele osób myśli, że wszystkie związki hodowlane mają takie same uprawnienia, a tak nie jest. Księgi hodowlane muszą być prowadzone przez organizacje, które naprawdę są do tego upoważnione, a POLSUS w tym przypadku jest tą odpowiednią. Wybierając organizację, hodowcy często mają swoje powody, na przykład dotyczące jakości materiału genetycznego, ale brak wiedzy o strukturze organizacyjnej tych związków może prowadzić do pomyłek. Niektóre odpowiedzi sugerują, że te organizacje mają podobne zakresy działalności, a to wprowadza w błąd, bo każda z nich ma różne cele i zadania, co potem wpływa na jakość informacji w księgach. Moim zdaniem, wiedza na temat właściwych instytucji prowadzących księgi hodowlane jest ważna, bo dzięki temu można korzystać z rzetelnych źródeł i lepiej podejmować decyzje hodowlane.
Pytanie 6

Te konie są jedyną rodzinną, pierwotną rasą koni, która pochodzi bezpośrednio od dzikich tarpanów, wyróżniających się charakterystycznym myszatym umaszczeniem oraz ciemną pręgą biegnącą wzdłuż grzbietu. Cechują się dużą wytrzymałością, odpornością na choroby oraz łatwością w adaptacji do trudnych warunków życia. Opis dotyczy rasy

A. wielkopolskiej
B. huculskiej
C. małopolskiej
D. konik polski
Konik polski jest unikalną rasą koni, która wywodzi się bezpośrednio od dzikich tarpanów, co czyni ją jedyną rodzimą, pierwotną rasą w Polsce. Charakteryzuje się myszatym umaszczeniem oraz wyraźną ciemną pręgą biegnącą wzdłuż grzbietu, co stanowi istotny element identyfikacji tej rasy. Koniki polskie są znane z dużej wytrzymałości na trudne warunki atmosferyczne oraz choroby, co czyni je idealnymi do pracy w terenie i w różnych formach hodowli. Rasa ta została doceniona w kontekście ochrony bioróżnorodności, a jej hodowla przyczynia się do zachowania genetycznego dziedzictwa. Praktycznym zastosowaniem koników polskich jest nie tylko praca w rolnictwie, ale także turystyka, rekreacja oraz terapia z udziałem zwierząt, co pozwala na wszechstronne wykorzystanie tej rasy w różnych dziedzinach życia. Uznawane są za zwierzęta łatwe w obróbce, co czyni je doskonałym wyborem dla osób początkujących w jeździectwie, a ich natura sprawia, że są również doskonałymi towarzyszami dla dzieci.
Pytanie 7

W hodowli świń prosięta klasyfikuje się do grupy

A. loszek
B. knurków
C. tuczników
D. warchlaków
Prosięta, które są młodymi osobnikami świń, przeklasowuje się do grupy warchlaków, gdy osiągną odpowiedni wiek i wagę. Warchlaki to młode świnie, które mają od około 8 tygodni do 6 miesięcy i są w fazie intensywnego wzrostu oraz rozwoju. Przeklasowanie do warchlaków ma na celu ułatwienie dalszej hodowli oraz zarządzania grupami zwierząt w stadzie, co jest istotne dla efektywności produkcji. W praktyce, warchlaki często są grupowane według ich wagi, co pozwala na optymalne żywienie i minimalizację agresji wśród zwierząt. Standardy hodowlane, takie jak te wytyczane przez organizacje zajmujące się dobrostanem zwierząt, zalecają trzymanie prosiąt w odpowiednich grupach wiekowych oraz wagowych, co wpływa na ich zdrowie i wzrost. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w kontekście efektywnej produkcji świń, co pozwala na osiągnięcie lepszych wyników ekonomicznych w hodowli.
Pytanie 8

W dniu 15 maja buhaj rasy limousine ma być użyty jako reproduktor w stacji produkcji nasienia. Na podstawie przepisu określ, kiedy najwcześniej może być zrealizowane badanie kliniczne buhaja.

§ 5.1 Zwierzęta mogą być wprowadzane do stacji produkcji nasienia tylko, jeśli były badane w okresie do 30 dni przed ich wprowadzeniem i posiadają orzeczenie weterynaryjne, które stwierdza, że są zdrowe i nadają się do rozrodu.

A. 15 czerwca
B. 15 lutego
C. 15 marca
D. 15 kwietnia
Odpowiedź 15 kwietnia jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisem określonym w § 5.1, buhaj rasy limousine musi być zbadany w okresie do 30 dni przed jego wprowadzeniem do stacji produkcji nasienia. Skoro buhaj ma być wykorzystany jako reproduktor 15 maja, to badanie kliniczne powinno zostać przeprowadzone najpóźniej 30 dni przed tą datą, co oznacza, że termin ten przypada na 15 kwietnia. W praktyce oznacza to, że lekarz weterynarii musi przeprowadzić badanie, a następnie wystawić orzeczenie o stanie zdrowia zwierzęcia, które potwierdzi, że jest ono zdolne do rozrodu. Wprowadzenie zwierząt bez odpowiednich badań może prowadzić do ryzyka wprowadzenia chorób do stacji, co jest niezgodne z dobrymi praktykami w hodowli oraz standardami bioasekuracji. Należy zatem zawsze zapewniać odpowiednie dokumenty i badania zdrowotne przed wprowadzeniem zwierząt do stacji produkcji nasienia, aby chronić dobrostan zwierząt oraz jakość produkcji nasienia.
Pytanie 9

W końcowej fazie hodowli gęsi często stosuje się ziarno

A. pszenicy
B. żyta
C. jęczmienia
D. owsa
Wybór zbóż w diecie gęsi jest kluczowy dla efektywności tuczu, a niewłaściwe zrozumienie ich wartości odżywczych może prowadzić do nieoptymalnych wyników oraz problemów ze zdrowiem ptaków. Żyto, chociaż jest źródłem energii, ma wyższą zawartość błonnika i niższą strawność w porównaniu do owsa, co może skutkować niższymi przyrostami masy ciała. Ponadto, żyto zawiera związki antyodżywcze, takie jak kwas fitynowy, które mogą ograniczać przyswajanie niektórych składników odżywczych. Z kolei jęczmień, mimo że jest popularnym zbożem w żywieniu zwierząt, często ma niedostateczną zawartość tłuszczu, co czyni go mniej efektywnym w końcowej fazie tuczu, kiedy istotny jest wyższy poziom energii. Pszenica, chociaż również używana w paszach, często ma wyższą zawartość glutenu, co może negatywnie wpływać na trawienie gęsi, powodując problemy gastryczne i ograniczając ich apetyt. Zrozumienie specyfiki i właściwości różnych zbóż jest niezbędne dla zapewnienia optymalnego żywienia gęsi w kontekście ich zdrowia i efektywności produkcji. Niewłaściwy dobór paszy może prowadzić do marnotrawstwa zasobów oraz obniżenia jakości mięsa, co stanowi istotny problem dla hodowców.
Pytanie 10

Zgodnie z klasyfikacją EUROP, tusza wieprzowa wyróżniająca się najwyższą ilością mięsa otrzymuje oznaczenie

A. P
B. U
C. R
D. E
Odpowiedź E oznacza, że tusza wieprzowa posiada najwyższą zawartość mięsa w stosunku do innych klas. Klasyfikacja EUROP, stosowana w Unii Europejskiej, ocenia jakość tusz w zależności od zawartości mięsa, gdzie E reprezentuje najwyższą jakość. W praktyce, tusze klasy E są preferowane w handlu, ponieważ zapewniają nie tylko większy zysk dla producentów, ale także lepsze walory smakowe i odżywcze dla konsumentów. Na przykład, w przemyśle gastronomicznym, mięso klasy E jest chętnie wykorzystywane do produkcji wysokiej jakości wędlin oraz innych przetworów mięsnych. Warto również pamiętać, że odpowiednia klasyfikacja tusz jest kluczowa dla utrzymania standardów jakości w branży mięsnej, co z kolei wpływa na reputację producentów i zaufanie konsumentów. Zrozumienie systemu klasyfikacji EUROP jest istotne dla każdego, kto pracuje w obszarze przetwórstwa mięsnego lub handlu mięsem, gdyż pozwala na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących zakupu i sprzedaży produktów.
Pytanie 11

Oksytocyna jest rodzajem hormonu

A. ulepszającym wydalenie płodu
B. wspierającym przebieg ciąży
C. przyśpieszającym proces owulacji
D. hamującym wydzielanie mleka
Odpowiedzi wskazujące na inne funkcje oksytocyny, takie jak hamowanie oddawania mleka, przyspieszanie owulacji czy podtrzymywanie ciąży, są nieprawidłowe i wynikają z niepełnego zrozumienia roli tego hormonu w organizmie. Oksytocyna nie hamuje oddawania mleka, lecz wręcz przeciwnie, wspomaga laktację poprzez stymulację skurczów mięśni gładkich w gruczołach mlekowych, co wspiera wypływ mleka. Również nie ma dowodów na to, że oksytocyna przyspiesza owulację; to zadanie spoczywa głównie na hormonach takich jak LH i FSH. Co więcej, oksytocyna nie pełni roli podtrzymującej ciążę; jej główna funkcja w tym kontekście to ułatwienie porodu. Pojęcie podtrzymywania ciąży odnosi się do innych hormonów, w tym progesteronu, który jest niezbędny do utrzymania ciąży. Nieprawidłowe interpretacje tych funkcji mogą prowadzić do błędnych wniosków w kontekście terapii hormonalnej i zarządzania ciążą, dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie są właściwe role poszczególnych hormonów w organizmie oraz ich interakcje, co ma istotne znaczenie w praktyce medycznej oraz w edukacji pacjentów.
Pytanie 12

Pasze, jakie powinny stanowić podstawę żywienia letniego owiec, to

A. przemysłowe.
B. treściwe.
C. objętościowe soczyste.
D. objętościowe suche,
Odpowiedź 'objętościowe soczyste' jest prawidłowa, ponieważ te pasze stanowią kluczowy element letniej diety owiec, dostarczając niezbędnych składników odżywczych oraz wody. Pasze objętościowe soczyste, takie jak świeża trawa, sałata czy zielonki, zawierają wysoką wilgotność, co jest istotne w okresie letnim, kiedy temperatura może prowadzić do odwodnienia zwierząt. Dobrze zbilansowana dieta bogata w soczyste pasze sprzyja lepszemu trawieniu, a także wspiera produkcję mleka i przyrost masy ciała. Zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi, owce powinny mieć stały dostęp do świeżych pasz soczystych, co pozwala im na optymalny rozwój oraz zdrowie. W praktyce, hodowcy powinni monitorować jakość pasz i dostosowywać ich podawanie do potrzeb zwierząt, uwzględniając ich wiek, płeć oraz stan zdrowia.
Pytanie 13

Jaką pierwszą pomoc należy zapewnić koniowi, gdy istnieje podejrzenie kolki?

A. położeniu konia na lewym boku
B. napojeniu zwierzęcia
C. prowadzeniu stępem
D. podaniu paszy
Odpowiedź "oprowadzaniu stępem" jest jak najbardziej na miejscu. Kiedy koń ma objawy kolki, ruch to klucz do poprawy. Oprowadzanie stępem może naprawdę pomóc w poprawieniu stanu układu pokarmowego, co jest ważne, bo kolka często się bierze stąd, że pokarm nie może się przemieszczać. Dobrze jest, jak koń się rusza, bo to przyspiesza pracę jelit. W sytuacji, gdy widzisz oznaki kolki, jak niepokój czy pocenie, to najpierw dobrze ocenić, co się dzieje, a później pozwolić koniowi maszerować. Poza tym, warto zadbać o spokój wokół konia, bo to też może zredukować stres. Z mojego doświadczenia wynika, że w takich sytuacjach ważne jest, by być delikatnym i bacznie obserwować konia, żeby widzieć, czy jego stan się poprawia.
Pytanie 14

Obecność jakiego składnika w pożywieniu wpływa na rozwój przedżołądków u cieląt?

A. żelaza
B. włókna
C. białka
D. probiotyków
Niestety, żelazo nie ma bezpośredniego wpływu na rozwój przedżołądków u cieląt. Choć żelazo jest niezbędnym pierwiastkiem w diecie, który wspiera produkcję hemoglobiny i transport tlenu w organizmie, nie jest kluczowym czynnikiem stymulującym rozwój struktury anatomicznej przedżołądków. Z kolei probiotyki, które są suplementami wspierającymi zdrowie mikroflory jelitowej, również nie stymulują rozwoju przedżołądków w takim stopniu, jak włókno. Probiotyki mogą być pomocne w utrzymaniu równowagi mikrobiologicznej, ale ich wpływ na rozwój samej struktury żwacza czy czepca jest ograniczony. Wreszcie, białko, mimo że jest niezbędne dla wzrostu i regeneracji tkanek, nie jest specyficznie związane z rozwojem przedżołądków. Zbyt częste skupianie się na dostarczaniu białka bez uwzględnienia włókna w diecie cieląt może prowadzić do zaburzeń trawiennych. Dlatego też kluczowe jest zrozumienie, że rozwój układu pokarmowego cieląt wymaga zrównoważonego podejścia do żywienia, w którym włókno odgrywa fundamentalną rolę, podczas gdy inne składniki, takie jak żelazo, białko czy probiotyki, powinny być traktowane jako uzupełnienie diety, a nie jej podstawowy element.
Pytanie 15

Jak nazywa się stosunek części ruchomych płodu (głowa, kończyny) do części nieruchomych (tułów)?

A. ułożeniem płodu
B. postawą płodu
C. położeniem płodu
D. repozycją płodu
Ułożenie płodu to taka kwestia, która dotyczy tego, jak płód układa się w macicy. Chodzi tu o to, jak jego ruchome części, jak głowa i ręce, mają się do nieruchomej części, czyli tułowia. Zrozumienie tego, jak to działa, jest naprawdę ważne, gdy myślimy o tym, jak płód rośnie i jak się rozwija. W trakcie porodu jego ułożenie ma ogromne znaczenie, bo różne pozycje mogą wpływać na to, jak przebiega cały proces i jakie to ma konsekwencje dla mamy i dziecka. Na przykład, gdy płód jest w ułożeniu główkowym, to jest to najlepsza opcja, bo pomaga to w naturalnym przebiegu porodu. Wiedza o tym, jak płód jest ułożony, pomaga lekarzom planować co robić w przypadku, gdyby coś poszło nie tak, na przykład, jeśli wystąpi dystocja. Dlatego w opiece nad kobietą w ciąży bardzo ważne jest, żeby monitorować to ułożenie zarówno w czasie ciąży, jak i podczas porodu, bo to wpływa na decyzje, jakie podejmują specjaliści.
Pytanie 16

Substancją przeciwutleniającą, stosowaną w karmach w celu zapobiegania jełczeniu tłuszczów, jest

A. witamina C
B. witamina B
C. witamina D
D. witamina A
Pojęcie antyoksydantów jest często mylone z innymi grupami witamin, co prowadzi do błędnych wniosków na temat ich zastosowania. Witamina A, znana przede wszystkim z roli w prawidłowym widzeniu i funkcjonowaniu układu odpornościowego, nie ma właściwości antyoksydacyjnych, które mogłyby skutecznie przeciwdziałać procesowi jełczenia tłuszczów. Jej głównym działaniem jest wspieranie zdrowia skóry i błon śluzowych. Witamina B to grupa witamin rozpuszczalnych w wodzie, która jest kluczowa dla metabolizmu energetycznego, ale nie działa jako antyoksydant w kontekście stabilizacji tłuszczy. Witamina D, odpowiedzialna za regulację gospodarki wapniowej, także nie pełni funkcji antyoksydacyjnych i nie wpływa na procesy jełczenia. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie witaminy mają podobne właściwości, co jest nieprawdziwe. W rzeczywistości każda witamina ma swoje unikatowe funkcje i zastosowania, a ich rola w diecie zwierząt hodowlanych jest ściśle określona przez badania naukowe i standardy branżowe. Zrozumienie różnic w działaniu tych substancji jest kluczowe dla skutecznego zarządzania dietą zwierząt oraz dla jakości produkowanych pasz.
Pytanie 17

Jak odbywa się pozyskaweanie wełny z kóz angorskich?

A. czesanie.
B. usuwanie zewnętrznych włosów.
C. strzyżenie
D. wyczesywanie.
Strzyżenie kóz angorskich to kluczowy proces pozyskiwania wełny, który zapewnia nie tylko wysoką jakość surowca, ale także dobrostan zwierząt. W przeciwieństwie do innych metod, takich jak podskubywanie, szczotkowanie czy wyczesywanie, strzyżenie jest bardziej efektywne i mniej stresujące dla kóz. Odpowiednie techniki strzyżenia, realizowane w okresie wiosennym, pozwalają na pozyskanie wełny o doskonałej strukturze, co jest istotne dla przemysłu tekstylnego. W praktyce, strzyżenie powinno być przeprowadzane przez wyszkolonych specjalistów, którzy znają anatomię zwierzęcia, aby uniknąć kontuzji i zapewnić komfort podczas zabiegu. Warto również podkreślić, że odpowiednie narzędzia, takie jak nożyce elektryczne czy ręczne, powinny spełniać normy bezpieczeństwa oraz jakości, co wpływa na końcowy efekt. Dobre praktyki w hodowli kóz angorskich zalecają również regularne kontrole zdrowotne oraz zapewnienie odpowiednich warunków, co przekłada się na lepszą jakość wełny. Przy odpowiednim podejściu, strzyżenie kóz staje się nie tylko korzystne dla producentów, ale także dla samych zwierząt.
Pytanie 18

Przy przelotowości 20 sztuk w grupie jałówek cielnych, jaki jest średnioroczny stan?

A. 9 sztuk
B. 15 sztuk
C. 20 sztuk
D. 12 sztuk
Odpowiedzi 20 sztuk, 12 sztuk oraz 9 sztuk są niepoprawne, ponieważ opierają się na błędnych założeniach dotyczących przelotowości i średniorocznego stanu jałówek cielnych. W przypadku pierwszej odpowiedzi, 20 sztuk sugeruje, że cały rok wszystkie zwierzęta byłyby obecne w stadzie, co jest mało prawdopodobne z uwagi na naturalne procesy hodowlane, takie jak sprzedaż, ubytki zdrowotne czy zmiany w grupie. Druga odpowiedź, 12 sztuk, może wynikać z mylnego obliczenia ubytków, jednak w rzeczywistości taki stan byłby trudny do osiągnięcia w grupie jałówek cielnych, które są zazwyczaj utrzymywane w większych liczbach. Odpowiedź 9 sztuk wskazuje na zbyt dużą redukcję stanu zwierząt, co również nie jest zgodne z praktyką hodowlaną. Każda z tych odpowiedzi nie uwzględnia kluczowych aspektów takich jak dynamika grupy, przyrosty oraz naturalne straty, które są integralną częścią procesu hodowli. Zrozumienie tych mechanizmów jest istotne, ponieważ błędne wyobrażenia na temat przelotowości mogą prowadzić do niewłaściwego zarządzania stadem, co w dłuższej perspektywie wpłynie na efektywność produkcji oraz zdrowie zwierząt.
Pytanie 19

Prosięta można odsadzać dopiero po upływie minimum

A. 42 dni od narodzin
B. 35 dni od narodzin
C. 28 dni od narodzin
D. 21 dni od narodzin
Odpowiedzi sugerujące wcześniejsze odsadzenie prosiąt, takie jak 21, 35 czy 42 dni, mogą opierać się na błędnych założeniach dotyczących potrzeb rozwojowych młodych zwierząt. W przypadku odsadzenia w 21 dniu prosięta nie zdobędą wystarczającej ilości przeciwciał i składników odżywczych, które są kluczowe w pierwszych tygodniach życia. Wiele badań wskazuje, że młode zwierzęta potrzebują co najmniej 28 dni, aby ich układ pokarmowy oraz system odpornościowy mogły w pełni dojrzeć. Odsadzanie w 35 lub 42 dniu, chociaż może wydawać się korzystne w niektórych przypadkach, nie jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi dobrostanu, które promują efektywne i zdrowe odchowanie prosiąt. Wczesne odsadzenie może prowadzić do stresu, co z kolei może wpływać na ich rozwój emocjonalny i fizyczny. Ważne jest, aby właściciele gospodarstw hodowlanych byli świadomi tych informacji i stosowali się do wytycznych, aby uniknąć typowych błędów w hodowli, które mogą negatywnie wpłynąć na zdrowie i dobrostan zwierząt. Rekomendacje te są oparte na szerokiej literaturze naukowej oraz praktykach stosowanych w nowoczesnej hodowli zwierząt.
Pytanie 20

Jak długo trwa okres ciąży u maciorki?

A. 10 miesięcy
B. 9 miesięcy
C. 11 miesięcy
D. 5 miesięcy
Ciąża u maciorki, czyli samicy świni, trwa około 3 miesięcy, 3 tygodni i 3 dni, co w sumie daje jakieś 114 dni. To dość ważna informacja, zwłaszcza w hodowli i weterynarii, bo dzięki temu można lepiej zaplanować, co zrobić z zwierzętami. Wiedza o tym, jak długo trwa ciąża, jest kluczowa, bo umożliwia przygotowanie miejsca na poród i zapewnienie odpowiednich warunków dla mamy i nowych prosiąt. Co więcej, znajomość cyklu reprodukcyjnego u maciorek pozwala lepiej zarządzać kryciem i produkcją, co ma wpływ na efektywność całego gospodarstwa. Dlatego ważne jest, żeby weterynarze i hodowcy stosowali metody monitorowania ciąży, takie jak ultrasonografia, bo to naprawdę pomaga w hodowli zwierząt gospodarskich.
Pytanie 21

Jaką minimalną liczbę sztuk świń musi mieć rolnik planujący ich hodowlę, aby zarejestrować siedzibę stada?

A. 3 sztuki
B. 1 sztuka
C. 4 sztuki
D. 2 sztuki
Wybór odpowiedzi innej niż 1 sztuka może wynikać z niepełnego zrozumienia regulacji dotyczących hodowli świń. Istnieje powszechne przekonanie, że minimalna liczba sztuk do rejestracji musi być wyższa, być może z uwagi na praktyki związane z większymi gospodarstwami rolnymi. Jednakże, niezależnie od skali hodowli, przepisy prawne jasno określają, że każdy rolnik, niezależnie od liczby posiadanych świń, ma obowiązek rejestracji stada. W przypadku odpowiedzi optujących za większą liczbę sztuk, występuje typowy błąd myślowy polegający na założeniu, że rejestracja dotyczy jedynie hodowli komercyjnej lub intensywnej, co jest nieprawdziwe. Prowadzi to do pominięcia kluczowych zasad dotyczących zdrowia zwierząt oraz bioasekuracji, które są istotne dla każdego, kto planuje rozpocząć hodowlę, nawet w bardzo małym zakresie. Zrozumienie tej regulacji jest fundamentalne, ponieważ nieprzestrzeganie obowiązku rejestracji może prowadzić do konsekwencji prawnych, a także wpływać na zdrowie zwierząt oraz bezpieczeństwo żywności. W praktyce, każda osoba zainteresowana hodowlą powinna być świadoma obowiązków wynikających z przepisów, aby uniknąć problemów związanych z niezgodnością z prawem oraz potencjalnymi stratami w przypadku wystąpienia chorób w stadzie.
Pytanie 22

Celem krzyżowania różnych ras zwierząt jest osiągnięcie

A. selekcji
B. modyfikacji
C. korelacji
D. heterozji
Heterozja, znana również jako tzw. efekt hybrydowy, to zjawisko występujące w wyniku krzyżowania różnych ras zwierząt, które prowadzi do uzyskania potomstwa o lepszych cechach niż ich rodzice. Jest to szczególnie istotne w hodowli zwierząt, gdzie celem jest poprawa cech takich jak wydajność produkcyjna, zdrowotność czy adaptacyjność do warunków środowiskowych. Przykładem może być krzyżowanie różnych ras bydła mlecznego, co często prowadzi do wyższej wydajności mlecznej w rezultacie heterozji. W praktyce hodowcy stosują techniki takie jak selekcja masowa czy programy hodowlane oparte na genetyce, aby maksymalizować korzyści płynące z heterozji. Zgodnie z zasadami genetyki, heterozja jest efektem kombinacji genów różnych ras, co może prowadzić do zwiększonej zmienności fenotypowej. Dobre praktyki hodowlane wykorzystują te zjawiska, aby osiągnąć lepsze wyniki i zwiększyć efektywność produkcji zwierzęcej, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju rolnictwa.
Pytanie 23

Chwyt Heimlicha to metoda udzielania pierwszej pomocy w przypadku

A. krwawienia
B. zwichnięcia
C. zadławienia
D. złamania
Chwyt Heimlicha to technika pierwszej pomocy stosowana w przypadku zadławienia, która polega na wywołaniu ciśnienia w jamie brzusznej w celu usunięcia przeszkody blokującej drogi oddechowe. Praktyka ta jest powszechnie uznawana za skuteczną metodę ratunkową w sytuacjach, gdy osoba nie jest w stanie oddychać z powodu zablokowania dróg oddechowych, na przykład przez kawałek jedzenia. Wykonanie chwytu polega na umieszczeniu dłoni w okolicy nadbrzusza osoby poszkodowanej i wykonaniu serii szybkich, skierowanych ku górze ucisków, co ma na celu wytworzenie ciśnienia, które wypchnie obiekt z dróg oddechowych. Tę metodę należy stosować z ostrożnością, unikając nadmiernego ucisku, ponieważ może to prowadzić do obrażeń wewnętrznych. Zgodnie z wytycznymi American Heart Association oraz innych instytucji zajmujących się ochroną zdrowia, chwyt Heimlicha może być stosowany zarówno u dorosłych, jak i dzieci, z pewnymi modyfikacjami. Kluczowe jest, aby osoby udzielające pomocy były odpowiednio przeszkolone, aby skutecznie reagować w nagłych przypadkach.
Pytanie 24

Aby zredukować obrzęk uszkodzonych tkanek oraz złagodzić ból, powinno się zastosować

A. wodę utlenioną
B. zimne okłady
C. ciepłe okłady
D. spirytus
Zimne okłady to naprawdę dobry sposób na zmniejszenie opuchlizny i bólu, zwłaszcza jak się stłuczesz czy masz jakieś urazy tkanek miękkich. Kiedy chłodzisz jakiś obszar, naczynia krwionośne się zwężają, co zmniejsza przepływ krwi do rany i w efekcie obrzęk. Co więcej, zimne okłady pomagają też w zniwelowaniu bólu, bo znieczulają nerwy. W praktyce najlepiej jest stosować je przez 15-20 minut co godzinę przez około dwa dni po urazie. Pamiętaj, żeby nie kłaść lodu bezpośrednio na skórę, bo można sobie zrobić krzywdę. Lepszy będzie ręcznik albo coś w tym stylu. Warto to robić, bo te zasady są dobrze znane w medycynie, zarówno w pierwszej pomocy, jak i w rehabilitacji po urazach sportowych. Zimne okłady są szczególnie polecane, bo szybka reakcja potrafi naprawdę przyspieszyć zdrowienie.
Pytanie 25

Rasa bydła mięsnego pochodząca z Włoch. Waga dorosłego buhaja wynosi od 900 do 1000 kg, natomiast krowy osiągają masę około 600 kg. Wysokość w kłębie wynosi 140-145 cm. Krowy mają umaszczenie siwo-białe, czasem jasnobeżowe, z ciemniejszymi pigmentami na śluzawicy, uszach, rogach oraz racicach. Umaszczenie buhajów jest ciemniejsze, z czarnym podpalaniem na głowie i rogach. Wyróżniają się stosunkowo małą głową, zwartym tułowiem, delikatnym kościołem oraz świetnym umięśnieniem zadu. Rasa dojrzewa średnio wcześnie; pierwsze krycie jałówek odbywa się w wieku 16-18 miesięcy. Krowy w okresie laktacji produkują około 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka ogólnego, które jest wykorzystywane do produkcji sera – parmezanu.

A. charolaise
B. piemontese
C. hereford
D. salers
Odpowiedź 'piemontese' jest prawidłowa, ponieważ opis dotyczy rasy bydła mięsnego pochodzącej z Włoch, która jest znana z wyjątkowych cech morfologicznych. Buhaje tej rasy ważą od 900 do 1000 kg, a krowy 600 kg, co wpisuje się w typowy zakres masy dla tej rasy. Umaszczenie siwo-białe lub jasnobeżowe z ciemnymi akcentami jest charakterystyczne dla krów, natomiast buhaje mają ciemniejsze umaszczenie z czarnym podpalaniem. Piemontese jest rasą o doskonałym umięśnieniu, co jest istotne z punktu widzenia produkcji mięsa; zwarty tułów i cienki kościec wspierają wydajność w hodowli. Rasa ta dojrzewa średnio wcześnie, co oznacza, że jałówki można kryć w wieku 16-18 miesięcy, co jest korzystne dla hodowców. Krowy produkują około 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka, co czyni je istotnym źródłem surowca do produkcji serów, takich jak parmezan, zgodnie z standardami jakości w produkcji nabiału. Właściwości te czynią ją popularną w hodowli, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.
Pytanie 26

Kury rasy, które są typem użytkowym nieśnym, to

A. zielononóżka kuropatwiana
B. sussex
C. leghorn
D. dominant white cornish
Kura rasy leghorn jest uznawana za typ nieśny, znana z wysokiej wydajności w produkcji jaj. Charakteryzuje się nie tylko dużą ilością znoszonych jaj, ale także ich wysoką jakością. Kury leghorn są bardzo aktywne i potrafią dobrze radzić sobie w różnych warunkach hodowlanych, co czyni je popularnym wyborem w przemysłowej produkcji jaj. W przeciwieństwie do innych ras, takich jak sussex czy dominant white cornish, które są bardziej przystosowane do produkcji mięsa, leghorn koncentruje się na wydajności w produkcji jaj. W praktyce, hodowcy często wybierają tę rasę ze względu na jej zdolność do znoszenia jaj nawet w trudnych warunkach środowiskowych oraz jej niewielkie wymagania dotyczące karmienia. Dodatkowo, kury leghorn są stosunkowo odporne na choroby, co jest istotnym czynnikiem w komercyjnych hodowlach. Ta rasa jest również często wykorzystywana w programach hodowlanych, które mają na celu poprawę genetyki kur niosek.
Pytanie 27

Opis dotyczy rasy

Rasa bydła mięsnego wywodząca się z Włoch. Masa ciała dorosłego buhaja 900 do 1000 kg, krowy – 600 kg, wysokość w kłębie 145 – 140 cm. Umaszczenie krów jest siwo-białe, czasami jasnobeżowe z ciemną pigmentacją śluzawicy, uszu, rogów i racic. Umaszczenie buhajów jest ciemniejsze z czarnym podpaleniem na głowie i rogach. Stosunkowo niewielka głowa, zwarte tuby, cienki kościec i doskonałe umięśnienie zadu. Rasa średnio wcześnie dojrzewająca; pierwsze krycie jałówek w wieku 16-18 miesięcy. Krowy produkują w okresie laktacji ok. 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka ogólnego, które wykorzystywane jest do produkcji sera – parmezanu.

A. salers.
B. charolaise.
C. hereford.
D. piemontese.
Odpowiedź 'piemontese' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do rasy bydła, która jest znana przede wszystkim z Włoch. Bydło piemontese jest rasą mięsną, która charakteryzuje się dużą masą ciała oraz wyjątkowym umięśnieniem, co czyni je idealnym do produkcji wysokiej jakości mięsa. Umaszczenie tej rasy jest zazwyczaj jasnoszare lub ciemnoszare, a ich cechy morfologiczne są zgodne z normami uznawanymi w branży. Rasa ta jest również znana z wykorzystania mleka do produkcji sera parmezanu, co dodatkowo podkreśla jej znaczenie w kontekście włoskiej tradycji kulinarnej. W praktyce, osoby zajmujące się hodowlą bydła powinny zwrócić uwagę na odpowiednie metody żywienia oraz dobrostan zwierząt, co wpływa na jakość uzyskiwanego mięsa. W kontekście praktyk hodowlanych, zaleca się stosowanie standardów dobrostanu zwierząt oraz prowadzenie analiz jakości mięsa w celu zapewnienia najlepszych rezultatów w hodowli.
Pytanie 28

W rzepaku największa zawartość witaminy E występuje

A. w nasionach
B. w łodygach
C. w korzeniach
D. w liściach
Odpowiedź 'w nasionach' jest poprawna, ponieważ nasiona rzepaku są najbogatszym źródłem witaminy E w całej roślinie. Witamina E, będąca grupą związków rozpuszczalnych w tłuszczach, pełni kluczową rolę jako przeciwutleniacz, chroniąc komórki przed uszkodzeniem oksydacyjnym. W praktyce, nasiona rzepaku są wykorzystywane do produkcji oleju rzepakowego, który jest popularnym składnikiem zdrowej diety. Olej rzepakowy, ze względu na swoją korzystną proporcję kwasów tłuszczowych omega-3 i omega-6 oraz wysoką zawartość witaminy E, jest zalecany w diecie jako źródło zdrowych tłuszczy. Badania wskazują, że regularne spożywanie nasion rzepaku i ich przetworów może przyczynić się do zmniejszenia ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, a także wspierać układ odpornościowy. W związku z tym, warto włączyć produkty rzepakowe do codziennego jadłospisu, mając na uwadze ich wartości odżywcze i zdrowotne.
Pytanie 29

Metoda chemiczna usuwania rogów u cieląt opiera się na zastosowaniu

A. sztyftu kaustycznego
B. dekornizatora gazowego
C. linki do dekomizacji
D. urządzenia Robertsa
Sztyft kaustyczny to substancja chemiczna, najczęściej na bazie sodu lub potasu, która jest używana do dekornizacji cieląt, czyli usuwania narastających rogów. Proces ten polega na zastosowaniu zasady, która powoduje chemiczne oparzenia tkanek rogów, co skutkuje ich zniszczeniem i zapobiega dalszemu wzrostowi. Jest to metoda uznawana za mniej inwazyjną i bardziej humanitarną niż tradycyjne metody mechaniczne, takie jak przycinanie rogów. Zastosowanie sztyftu kaustycznego jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, które podkreślają znaczenie zmniejszenia bólu i stresu u zwierząt hodowlanych. Praktyka ta jest szczególnie istotna w hodowli bydła mlecznego, gdzie konieczność ograniczenia uszkodzeń w stadzie oraz zwiększenie bezpieczeństwa zarówno dla zwierząt, jak i ludzi ma fundamentalne znaczenie. Poprawne użycie sztyftu kaustycznego powinno być przeprowadzone przez wykwalifikowany personel, aby zapewnić odpowiednią dbałość o zdrowie zwierząt oraz przestrzeganie norm weterynaryjnych.
Pytanie 30

Podmiot zajmujący się przeprowadzaniem zabiegów w zakresie sztucznego unasieniania, który dokonał takiego zabiegu na krowie lub jałówce, musi zachować kopię świadectwa przez czas

A. 2 lata od daty przeprowadzenia zabiegu
B. 1 rok od daty przeprowadzenia zabiegu
C. 5 lat od daty przeprowadzenia zabiegu
D. 3 lata od daty przeprowadzenia zabiegu
Zgodnie z regulacjami dotyczącymi sztucznego unasieniania zwierząt, podmioty wykonujące zabiegi w tym zakresie zobowiązane są do przechowywania dokumentacji związanej z wykonanymi procedurami przez okres pięciu lat od dnia ich realizacji. Taki czas przechowywania świadectw ma na celu zapewnienie odpowiedniego nadzoru nad procesem hodowli zwierząt oraz umożliwienie ewentualnej weryfikacji w przypadku wystąpienia problemów zdrowotnych lub innych nieprawidłowości, które mogą być związane z przeprowadzonym zabiegiem. Przykładowo, w przypadku wykrycia chorób zakaźnych u bydła, ważne jest, aby mieć dokładne informacje o wykonanych zabiegach, co pozwala na podjęcie odpowiednich działań w celu zapobiegania ich rozprzestrzenieniu. W praktyce oznacza to, że hodowcy oraz technicy weterynarii muszą skrupulatnie dokumentować oraz archiwizować wszystkie świadectwa, aby móc zaspokoić wymogi prawne oraz zapewnić odpowiednią opiekę i bezpieczeństwo zwierząt. Dobre praktyki w tej dziedzinie dotyczą także regularnego przeglądu przechowywanej dokumentacji oraz jej aktualizacji.
Pytanie 31

Zwierzęta hodowlane mogą być sprzedawane jako produkty ekologiczne, o ile są utrzymywane zgodnie z zasadami rolnictwa ekologicznego przez co najmniej:
- 12 miesięcy w przypadku bydła przeznaczonego do produkcji mięsa;
- 6 miesięcy w przypadku małych przeżuwaczy i świń;
- 6 miesięcy w przypadku zwierząt fakturowych;
- 10 tygodni w sytuacji drobiu do produkcji mięsnej;
- 6 tygodni dla drobiu przeznaczonego do jaj.

Jakie będzie najwcześniejsze spełnienie tego wymogu dla kóz hodowanych na mleko, jeśli chów tych zwierząt zgodnie z ekologicznymi zasadami rozpoczęto 1 marca?

A. 1 września
B. 15 maja
C. 15 kwietnia
D. 1 marca następnego roku
Odpowiedź "1 września" jest prawidłowa, ponieważ aby kozy przeznaczone do produkcji mleka mogły być sprzedawane jako produkty ekologiczne, muszą być chowane zgodnie z zasadami rolnictwa ekologicznego przez co najmniej 6 miesięcy. Chów rozpoczęto 1 marca, więc dodając 6 miesięcy, otrzymujemy 1 września. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest planowanie sprzedaży produktów mlecznych, takich jak sery czy mleko, gdzie producent musi uwzględnić termin uzyskania statusu ekologicznego dla swoich zwierząt. W kontekście standardów ekologicznych, ważne jest, aby producenci byli dobrze zaznajomieni z wymogami czasowymi, co pozwala im na zgodne z przepisami wprowadzenie na rynek swoich produktów. Ponadto, wiedza ta ma zastosowanie w przypadku dalszego rozwoju gospodarstwa, umożliwiając lepsze zarządzanie cyklami produkcyjnymi oraz planowanie przyszłych dostaw i sprzedaży.
Pytanie 32

Najlepszym czasem na unasiennianie krów jest druga część fazy rujowej oraz początek fazy porujowej, to znaczy w okresie od 12 do 24 godziny od początku rui. W jakim przedziale czasowym powinien być przeprowadzony zabieg unasienniania, jeżeli rui właściwa rozpoczęła się około 5 rano?

A. W godzinach od 15 do 3
B. W godzinach od 8 do 20
C. W godzinach od 12 do 24
D. W godzinach od 17 do 5
Odpowiedź między 17 a 5 jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na okres unoszenia, który jest kluczowy dla skutecznego unasienniania krów. Proces rui u krów trwa zazwyczaj około 18-24 godzin, a optymalnym czasem na przeprowadzenie inseminacji jest okres od 12 do 24 godzin po rozpoczęciu rui. W przypadku, gdy początek rui miał miejsce o 5 rano, zabieg unoszenia powinien być przeprowadzony między 17 a 5, co obejmuje kluczowy czas dla inseminacji. Realizacja zabiegu w tym czasie zwiększa prawdopodobieństwo zapłodnienia, co zostało potwierdzone przez badania w dziedzinie zootechniki. W praktyce, aby maksymalizować szanse na sukces, hodowcy często dokumentują cykle rujowe swoich krów, co pozwala na precyzyjne planowanie zabiegów. Warto również pamiętać, że temperatura, stres oraz zdrowie bydła mają wpływ na efektywność tego procesu, dlatego tak ważne jest obserwowanie i odpowiednie reagowanie na sygnały wskazujące na ruję.
Pytanie 33

Jakie są kategorie uznawanych ras psów w Polsce?

A. sześć grup według FIFe
B. cztery grupy według TICA
C. pięć grup według AKC
D. dziesięć grup według FCI
Klasyfikacja uznanych w Polsce ras psów opiera się na standardach Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI), która wyróżnia dziesięć głównych grup psów, w tym grupy takie jak: psy pasterskie i zaganiające, psy myśliwskie, psy stróżujące, czy też psy do towarzystwa. Każda z tych grup ma swoje specyficzne cechy, które uwzględniają zarówno ich pochodzenie, jak i przeznaczenie. Na przykład, psy pasterskie są zazwyczaj hodowane do pracy z zwierzętami gospodarskimi, a ich inteligencja i zdolności do nauki czynią je doskonałymi pomocnikami. Zrozumienie tej klasyfikacji jest kluczowe dla hodowców, właścicieli oraz entuzjastów psów, ponieważ pozwala na lepsze dopasowanie rasy do potrzeb i stylu życia. Dobrze wykonana klasyfikacja ras jest także niezbędna w kontekście wystaw kynologicznych, gdzie rasy są oceniane według precyzyjnych kryteriów FCI, co zapewnia jednolitość i rzetelność ocen.
Pytanie 34

Gdzie uchodzi przewód żółciowy?

A. do jelita ślepego
B. do dwunastnicy
C. do odbytnicy
D. do jelita biodrowego
Przewód żółciowy uchodzi do dwunastnicy, co jest kluczowym elementem w procesie trawienia. Żółć, produkowana w wątrobie i magazynowana w pęcherzyku żółciowym, odgrywa istotną rolę w emulgacji tłuszczów, co ułatwia ich trawienie przez enzymy trawienne. Uchodzi ona do dwunastnicy przez bańkę wątrobowo-trzustkową (Vater), gdzie mieszana jest z sokiem trzustkowym, co tworzy optymalne warunki dla działania enzymów. Zrozumienie tej drogi transportu żółci jest kluczowe dla specjalistów zajmujących się gastroenterologią i hepatologią, ponieważ nieprawidłowości w tym procesie mogą prowadzić do poważnych zaburzeń trawienia, takich jak problemy z wchłanianiem tłuszczów i witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Wiedza na temat funkcji układu żółciowego jest również istotna w kontekście diagnostyki i leczenia chorób, takich jak kamica żółciowa, która może blokować przewód żółciowy, prowadząc do zapalenia dróg żółciowych lub zapalenia trzustki. Zapewnienie prawidłowego przepływu żółci do dwunastnicy jest niezbędne dla zachowania zdrowia układu pokarmowego.
Pytanie 35

Pasza, która jest stworzona do bezpośredniego karmienia zwierząt oraz odpowiednio skomponowana, aby całkowicie zaspokoić dzienne potrzeby różnych gatunków zwierząt na składniki odżywcze, minerały oraz witaminy, nazywana jest

A. koncentrat białkowy
B. mieszanka mineralno-witaminowa
C. mieszanka treściwa, uzupełniająca
D. mieszanka treściwa, pełnoporcjowa
Mieszanka treściwa, pełnoporcjowa to termin odnoszący się do pasz, które są zbilansowane w taki sposób, aby dostarczyć zwierzętom wszystkich niezbędnych składników odżywczych, witamin oraz minerałów w odpowiednich proporcjach. Tego rodzaju pasze są kluczowe dla zapewnienia dobrego zdrowia i wydajności zwierząt hodowlanych, ponieważ umożliwiają one zaspokojenie ich dziennego zapotrzebowania na składniki pokarmowe. Przykładem zastosowania mieszanki pełnoporcjowej może być karma dla bydła, która jest stosowana w celu utrzymania optymalnego wzrostu i produkcji mleka. Zastosowanie mieszanki treściwej, pełnoporcjowej jest zgodne z dobrymi praktykami w hodowli zwierząt, które nakładają obowiązek dostarczania zwierzętom żywności odpowiedniej jakości. Standardy takie jak te opracowane przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) oraz krajowe normy żywieniowe podkreślają znaczenie zbilansowanej diety w hodowli zwierząt, co przekłada się na efektywność produkcji oraz dobrostan zwierząt.
Pytanie 36

Zastosowanie nasienia samca tej samej rasy do unasiennienia samicy stanowi przykład

A. bastardyzacji
B. krzyżowania
C. kojarzenia
D. kopulacji
Krzyżowanie, w przeciwieństwie do kojarzenia, odnosi się do procesu łączenia osobników różnych ras lub linii w celu uzyskania hybryd. Choć krzyżowanie może prowadzić do korzystnych cech, takich jak odporność na choroby, może również wprowadzać niepożądane geny, które mogą negatywnie wpłynąć na zdrowie potomstwa. W praktyce, krzyżowanie jest często stosowane w celu uzyskania cech heterozji, które mogą być korzystne w produkcji zwierzęcej. Jednakże, w kontekście pytania, nie jest to właściwe podejście, ponieważ odnosi się do różnych ras, a nie do osobników tej samej rasy. Bastardyzacja to termin używany do opisania procesu, w którym dochodzi do mieszania ras, co może prowadzić do utraty czystości genetycznej. W hodowli, bastardyzacja może być niepożądana, zwłaszcza gdy celem jest zachowanie określonych cech rasowych. Kopulacja, z kolei, to sam akt łączenia się samca i samicy, ale nie odnosi się bezpośrednio do kwestii rasowości, ani do kontekstu użycia nasienia. Te różnice są kluczowe w zrozumieniu procesów hodowlanych oraz ich efektywności.
Pytanie 37

Wybierz parametry funkcjonowania systemu udojowego, które będą zgodne z zasadami w zawodzie doju krów?

A. Podciśnienie 52 – 58 kPa, liczba pulsów – 80
B. Podciśnienie 20 – 28 kPa, liczba pulsów – 20
C. Podciśnienie 32 – 38 kPa, liczba pulsów – 40
D. Podciśnienie 42 – 48 kPa, liczba pulsów – 60
Podciśnienie i liczba pulsów to kluczowe parametry, które mają znaczący wpływ na proces udoju. Wybór podciśnienia poniżej 42 kPa oraz liczby pulsów w zakresie 60 może prowadzić do nieefektywnego udoju, co w rezultacie wpływa na wydajność produkcji mleka. Podciśnienie 32 – 38 kPa jest zbyt niskie, co może skutkować niepełnym usuwaniem mleka z wymion, a to prowadzi do zwiększonego ryzyka mastitis, czyli zapalenia wymienia. Ponadto, liczba pulsów 40 jest niewystarczająca, co w połączeniu z niskim podciśnieniem może powodować nadmierny uścisk na tkankach sutka i ich uszkodzenie. Parametry 52 – 58 kPa i 80 pulsów są z kolei zbyt wysokie, co może prowadzić do stresu u zwierząt oraz zwiększonego ryzyka urazów. Wysokie podciśnienia mogą też uniemożliwić prawidłowy przepływ mleka, co wpływa na komfort krów. Warto również zauważyć, że podciśnienie 20 – 28 kPa oraz liczba pulsów 20 są całkowicie niewystarczające, co może prowadzić do zastojów mleka i obniżenia jego jakości. Takie podejście do ustawień systemu udojowego pokazuje brak zrozumienia dla fizjologii bydła oraz mechaniki procesu udoju. Dobre praktyki w branży mleczarskiej opierają się na odpowiednim doborze parametrów, które są zgodne z zaleceniami ekspertów. Dlatego tak ważne jest, aby stosować się do sprawdzonych norm, by uniknąć komplikacji zdrowotnych i produkcyjnych.
Pytanie 38

Opuchlizna powiek, niestabilność zadu, osłabienie, brak łaknienia, leżenie, obniżona temperatura ciała. Choroba ta zazwyczaj dotyczy odsadzonych prosiąt i warchlaków. Co może wskazywać na tę chorobę?

A. obrzękowej
B. smołowej
C. nosoryjowej
D. cementowej
Odpowiedź obrzękowa jest poprawna, ponieważ opisane objawy kliniczne, takie jak obrzęk powiek, chwiejność zadu, osłabienie, brak apetytu, pokładanie się oraz spadek temperatury ciała, wskazują na obrzęk, który jest typowy dla chorób zapalnych i infekcyjnych. Choroba obrzękowa, często związana z wirusami lub bakteriami, dotyka głównie młodych zwierząt, a zwłaszcza prosiąt i warchlaków, co odpowiada charakterystyce przedstawionej w pytaniu. Objawy te mogą prowadzić do znacznego osłabienia organizmu, a w przypadku nieleczonym do poważnych komplikacji, w tym śmierci. W praktyce weterynaryjnej kluczowe jest wczesne rozpoznanie choroby, co pozwala na wdrożenie odpowiednich działań profilaktycznych oraz terapeutycznych. Warto również zwrócić uwagę na aspekty bioasekuracji oraz odpowiednie żywienie, które mogą pomóc w zapobieganiu wystąpieniu takich chorób. Standardy hodowlane zalecają monitorowanie stanu zdrowia zwierząt oraz regularne konsultacje z lekarzem weterynarii, co jest niezbędne dla utrzymania zdrowia stada.
Pytanie 39

Niedobór beta karotenu, który jest prowitaminą witaminy A w diecie, ogranicza

A. widzenie o zmierzchu
B. krzepliwość krwi
C. syntezę białek
D. łamliwość kości
Beta karoten, będący prowitaminą witaminy A, odgrywa kluczową rolę w procesach wzrokowych, szczególnie w widzeniu o zmierzchu. Witamina A jest niezbędna do produkcji rodopsyny, barwnika wzrokowego znajdującego się w pręcikach siatkówki oka, który umożliwia percepcję światła w warunkach słabego oświetlenia. Niedobór beta karotenu prowadzi do obniżonej produkcji rodopsyny, co skutkuje pogorszeniem zdolności widzenia w nocy lub w półmroku. To zjawisko jest dobrze udokumentowane w literaturze medycznej i weterynaryjnej, gdzie wskazuje się na istotność odpowiedniej diety dla zdrowia oczu. W praktyce, zapewnienie odpowiedniej ilości beta karotenu w diecie, poprzez stosowanie paszy bogatej w warzywa i owoce, może zapobiegać problemom ze wzrokiem, co jest kluczowe dla zachowania dobrej kondycji zdrowotnej zwierząt hodowlanych oraz wspiera ich wydajność w produkcji. Przykładowymi źródłami beta karotenu są marchew, słodkie ziemniaki oraz zielone warzywa liściaste. Zgodnie z zaleceniami dietetycznymi, odpowiednia suplementacja może przyczyniać się do poprawy zdrowia wzrokowego.
Pytanie 40

Jaką częstotliwość wyproszeń osiąga locha karmiąca prosięta przez okres 35 dni, która została skutecznie unasienniona w pierwszej rui po odsądzeniu prosiąt?

A. 2,3
B. 1,7
C. 2,6
D. 2,0
Prawidłowa odpowiedź to 2,3, co oznacza, że locha karmiąca prosięta jest w stanie wykarmić dwa i trzy dziesiąte miotu w ciągu roku. Częstotliwość wyproszeń jest kluczowym wskaźnikiem wydajności produkcji świń, ponieważ wpływa na rentowność hodowli. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, lochy powinny być unasiennione najwcześniej w 7-10 dni po odsądzeniu prosiąt, co pozwala na efektywne wykorzystanie potencjału reprodukcyjnego. Osiągnięcie optymalnej częstotliwości wyproszeń sprzyja poprawie zdrowia loch oraz ich prosiąt, co przekłada się na wyższą jakość mięsa i lepsze wyniki finansowe. Dobrze zarządzane stada loch mogą osiągnąć częstotliwość wyproszeń na poziomie 2,2-2,5, a niektóre nowoczesne farmy stosujące zaawansowane technologie monitoringu reprodukcji są w stanie poprawić ten wskaźnik. Ważne jest, aby zwracać uwagę na kondycję samic, ich dietę oraz warunki hodowlane, aby maksymalizować produkcję.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej