Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Asystent osoby niepełnosprawnej
Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej
Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 11:41
Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 11:41

Egzamin niezdany

Wynik: 0/40 punktów (0,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaki jest najbardziej prawdopodobny powód unikania spotkań towarzyskich przez opisanego pacjenta?

A. brak zainteresowania ze strony przyjaciół

B. niezadowalający stan zdrowotny

C. strach, że odwiedzający mogą poczuć nieprzyjemny zapach

D. brak ufności wobec członków rodziny

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obawa, że gość wyczuje nieprzyjemny zapach, jest najprawdopodobniejszym powodem unikania kontaktów towarzyskich przez podopiecznego. Po operacji wyłonienia stomii jelitowej, wiele osób może odczuwać niepewność co do tego, jak ich nowa sytuacja zdrowotna wpłynie na postrzeganie przez innych. Stomia, a co za tym idzie, worek stomijny, mogą być źródłem lęku przed nieprzyjemnymi zapachami, co może prowadzić do chęci unikania sytuacji społecznych. Z perspektywy praktycznej, ważne jest, aby osoby z takimi doświadczeniami miały dostęp do wsparcia psychologicznego oraz edukacji na temat pielęgnacji stomii, co może pomóc w zminimalizowaniu tych obaw. Standardy opieki zdrowotnej zalecają, aby pacjenci byli informowani o sposobach zarządzania zapachami oraz o stosowaniu odpowiednich produktów, które mogą pomóc w poprawie komfortu i pewności siebie. Rozmowy na temat tych lęków z bliskimi mogą również przyczynić się do budowania zaufania i zrozumienia.

Pytanie 2

Podopieczna z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności intelektualnej ma trudności z praniem ręcznym. Jakie metody dydaktyczne asystent powinien wziąć pod uwagę, by pomóc jej w osiągnięciu samodzielności w tej czynności?

A. Demonstrację i praktykę

B. Rozmowę i naukę z książki

C. Narrację i burzę mózgów

D. Lekcję i rozmowę

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór metody dydaktycznej, jaką jest pokaz i ćwiczenia, jest szczególnie trafny w przypadku podopiecznej z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym, ponieważ te metody angażują uczestnika w praktyczne działania. Pokaz umożliwia asystentowi demonstrowanie krok po kroku, jak prawidłowo wykonać czynność prania ręcznego, co jest kluczowe dla osób potrzebujących wizualnych i kinestetycznych wskazówek. Przykładowo, podczas pokazu asystent może prezentować różne techniki prania, jak separowanie ubrań według kolorów, dobór odpowiednich detergentów oraz obsługę pralki. Następnie, ćwiczenia dają podopiecznej szansę na praktykowanie tych umiejętności w kontrolowanym środowisku. Dzięki temu może ona uczyć się na błędach oraz rozwijać pewność siebie w samodzielnym działaniu. Zgodnie z zasadami aktywnego uczenia się, umożliwienie praktycznej nauki w połączeniu z teorią znacząco zwiększa efektywność przyswajania wiedzy oraz umiejętności, co w dłuższej perspektywie wspiera dążenie do samodzielności. Takie podejście jest zgodne z aktualnymi standardami edukacji specjalnej, które podkreślają znaczenie praktycznych doświadczeń w nauczaniu osób z niepełnosprawnościami.

Pytanie 3

Asystent wspiera osobę z umiarkowaną niepełnosprawnością intelektualną. Podopieczny potrafi sam przygotować kawę i herbatę, ale ma tendencję do zapominania o wyłączeniu kuchenki gazowej. Jakie działania powinien zastosować asystent?

A. Odciąć dopływ gazu i zagotować wodę w termosie.

B. Być w pobliżu podopiecznego jak najczęściej.

C. Kupić czajnik elektryczny i odciąć dopływ gazu.

D. Zabronić używania gazu przez podopiecznego.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zakup czajnika elektrycznego i zamknięcie dopływu gazu jest najbardziej odpowiednim rozwiązaniem w tej sytuacji, ponieważ zapewnia bezpieczeństwo podopiecznego i eliminuje ryzyko potencjalnego pożaru lub wybuchu spowodowanego niewyłączeniem kuchenki gazowej. Czajnik elektryczny jest urządzeniem, które jest bardziej bezpieczne w użyciu, zwłaszcza w przypadku osób z niepełnosprawnością intelektualną, które mogą mieć trudności z pamiętaniem prostych czynności, takich jak wyłączanie gazu. Dodatkowo, wprowadzenie takich rozwiązań jest zgodne z zasadą uniwersalnego projektowania, która zakłada, że produkty i środowiska powinny być projektowane tak, aby były dostępne dla jak najszerszej grupy użytkowników. W praktyce, asystent może także przeprowadzić z podopiecznym szkolenie dotyczące bezpiecznego korzystania z urządzeń elektrycznych, co może zwiększyć jego samodzielność i pewność siebie w wykonywaniu codziennych czynności. Tego typu interwencje są zgodne z najlepszymi praktykami w pracy z osobami z niepełnosprawnościami intelektualnymi oraz z zaleceniami instytucji zajmujących się wsparciem osób z niepełnosprawnościami.

Pytanie 4

Która z grup informacji zawartych w dokumentacji opisuje sytuację rodzinną podopiecznego?

A. Podopieczny mieszka z siostrą, która pracuje i zajmuje się nim przed oraz po pracy. Dwa razy w tygodniu odwiedza go brat, który asystuje przy czynnościach higienicznych

B. Przed trzema miesiącami miał wypadek samochodowy. Ze względu na paraplegię korzysta z wózka inwalidzkiego, na który nie jest w stanie samodzielnie przesiąść się. Używa pieluchomajtek

C. Mieszka w bloku bez windy, na parterze. Mieszkanie nie jest przystosowane dla osoby na wózku inwalidzkim

D. Od wypadku podopieczny korzysta z zasiłku chorobowego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazująca, że podopieczny mieszka z pracującą siostrą, która opiekuje się nim przed i po pracy, a także że jego brat odwiedza go dwa razy w tygodniu, jest poprawna, ponieważ dokładnie opisuje sytuację rodzinną podopiecznego. W kontekście pracy z osobami z niepełnosprawnościami, istotne jest zrozumienie ich środowiska rodzinnego, ponieważ to wpływa na jakość opieki i wsparcia, jakie otrzymują. Rodzina odgrywa kluczową rolę w rehabilitacji oraz codziennym życiu osób z ograniczeniami funkcjonalnymi, a ich wsparcie może znacząco poprawić stan psychiczny i fizyczny podopiecznego. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być opracowanie planu wsparcia, który uwzględnia zaangażowanie członków rodziny w codzienną opiekę, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie opieki społecznej i rehabilitacji. Współpraca z rodziną oraz angażowanie jej w proces terapeutyczny to kluczowe elementy, które mogą prowadzić do lepszych efektów rehabilitacyjnych i większego komfortu życia podopiecznego.

Pytanie 5

Jaką metodę terapii wybrał asystent dla podopiecznego z niepełnosprawnością intelektualną, proponując mu zajęcia związane z dbaniem o roślinność i kwiaty w pobliżu jego domu?

A. Terapia z udziałem koni

B. Ogrodoterapię

C. Terapia z użyciem wody morskiej

D. Terapia kolorami

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Hortikuloterapia, znana również jako terapia ogrodnicza, to podejście terapeutyczne, które wykorzystuje aktywności związane z pielęgnowaniem roślin oraz pracą w ogrodzie w celu poprawy stanu zdrowia fizycznego, emocjonalnego i psychicznego osób z różnymi zaburzeniami. W przypadku osób z niepełnosprawnością intelektualną, hortikuloterapia może przynieść wiele korzyści, takich jak zwiększenie zdolności motorycznych, poprawa koncentracji czy rozwijanie samodzielności. Przykłady zastosowania hortikuloterapii obejmują organizację zajęć w ogrodzie, w których uczestnicy uczą się sadzić, pielęgnować i zbierać plony. Tego typu terapia nie tylko angażuje fizycznie, ale także stwarza możliwości do interakcji społecznej oraz rozwijania umiejętności interpersonalnych. Standardy praktyki w hortikuloterapii podkreślają znaczenie dostosowania aktywności do indywidualnych potrzeb uczestników oraz stworzenia bezpiecznego, wspierającego środowiska, co jest kluczowe dla efektywności tego rodzaju terapii.

Pytanie 6

Jakie przedmioty należy przygotować do wymiany jednoczęściowego worka stomijnego u osoby z niepełnosprawnością przez asystenta?

A. płytkę mocującą oraz kwas borny

B. plaster i nożyczki chirurgiczne

C. ligninę i spirytus etylowy

D. miarkę oraz nożyczki

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór miarki i nożyczek jako niezbędnych narzędzi do zabiegu wymiany jednoczęściowego worka stomijnego jest w pełni uzasadniony. Miarka jest kluczowym narzędziem, które pozwala na precyzyjne dopasowanie rozmiaru worka do indywidualnych potrzeb pacjenta. Odpowiednie dopasowanie jest istotne, aby zminimalizować ryzyko przecieków oraz podrażnień skóry, które mogą wystąpić w przypadku źle dobranego sprzętu. Nożyczki są niezbędne do precyzyjnego cięcia materiałów, takich jak plastry czy taśmy mocujące, co pozwala na dostosowanie ich do kształtu i wymagań pacjenta. Przykładowo, w sytuacjach, gdy skóra wokół stomii wykazuje zmiany, asystent może z łatwością dostosować plaster bądź inny element montażowy, aby zapewnić odpowiednią ochronę. Standardy opieki stomijnej podkreślają znaczenie szczegółowego przygotowania i precyzji, co znacząco wpływa na komfort życia pacjentów oraz ich poczucie bezpieczeństwa. Właściwe wyposażenie oraz umiejętność jego użycia są kluczowe w świadomej i odpowiedzialnej opiece nad pacjentami z niepełnosprawnością.

Pytanie 7

Która jednostka w systemie pomocy społecznej jest odpowiedzialna za orzekanie o stopniu niepełnosprawności w celach innych niż rentowe?

A. gminny zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności w ramach zadań zleconych

B. powiatowy zespół do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności

C. komisja do spraw orzekania o niepełnosprawności przy pełnomocniku wojewody do spraw osób niepełnosprawnych

D. instytucja ubezpieczeń zdrowotnych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Powiatowy zespół ds. orzekania o stopniu niepełnosprawności jest właściwą jednostką w systemie pomocy społecznej odpowiedzialną za orzekanie o stopniu niepełnosprawności w kontekście pozarentowym. Zespoły te realizują zadania w zakresie oceny stanu zdrowia osób ubiegających się o przyznanie orzeczenia o niepełnosprawności, co ma kluczowe znaczenie dla dostępu do różnorodnych form wsparcia, takich jak rehabilitacja, dofinansowanie do sprzętu ortopedycznego czy programy integracji społecznej. Powiatowe zespoły ds. orzekania są organizowane w oparciu o przepisy ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, co podkreśla ich rolę w systemie wsparcia. Dzięki standardowym procedurom i wytycznym, które regulują sposób przeprowadzania badań i wydawania orzeczeń, możliwe jest zapewnienie równego dostępu do pomocy dla wszystkich osób w potrzebie. W praktyce, w przypadku uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, osoby te mogą korzystać z różnych form wsparcia, co znacząco wpływa na poprawę ich jakości życia oraz integrację społeczną.

Pytanie 8

Fizjoterapeuta zalecił pacjentowi z hemiplegią ćwiczenia poprawiające sprawność w łóżku. Jakie ćwiczenia powinien wykonywać pacjent?

A. bierne zdrowych kończyn, w odciążeniu chorych kończyn

B. bierne nóg, czynne rąk

C. czynne zdrowych kończyn, bierne chorych kończyn

D. z obciążeniem rąk, bierne nóg

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "czynne kończyn zdrowych, bierne kończyn chorych" jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na odpowiednią strategię rehabilitacyjną dla pacjentów z hemiplegią. W przypadku pacjentów z uszkodzeniem jednej strony ciała, skoncentrowanie się na ćwiczeniach czynnych dla kończyn zdrowych pozwala na zachowanie i wzmocnienie ich funkcji, co jest kluczowe dla ogólnej mobilności i niezależności pacjenta. Z kolei bierne ćwiczenia kończyn chorych są niezbędne, aby utrzymać zakres ruchu, zapobiegać zanikom mięśniowym oraz ograniczeniu mobilności stawów. Przykładem może być pomoc pacjentowi w wykonywaniu ruchów rąk zdrowych, które aktywnie angażują jego mięśnie, podczas gdy rehabilitant wspiera ruchy w kończynach chorych, co może prowadzić do poprawy ich funkcji. Takie podejście jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi rehabilitacji neurologicznej, które podkreślają znaczenie pracy z zachowaniem aktywności pozostałej strony ciała, a także znaczenie biernych ćwiczeń w zapobieganiu powikłaniom zdrowotnym.

Pytanie 9

30-letni podopieczny z niepełnosprawnością intelektualną swoim zachowaniem chce, aby asystent zaakceptował jego wybory związane z organizacją czasu wolnego. Jaką potrzebę podopieczny wyraża w tej sytuacji?

A. Bycia zaakceptowanym

B. Potrzeba miłości

C. Poczucia stabilności

D. Bycia w kontakcie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór odpowiedzi "Akceptacji" jest poprawny, ponieważ wyraża podstawową potrzebę człowieka do bycia uznawanym i akceptowanym przez innych, zwłaszcza w kontekście podejmowania decyzji dotyczących własnego życia. Osoby z niepełnosprawnością intelektualną, podobnie jak wszyscy ludzie, pragną mieć wpływ na swoje decyzje i być traktowane z szacunkiem. W sytuacji przedstawionej w pytaniu, 30-letni podopieczny, domagając się uznania swoich decyzji dotyczących spędzania wolnego czasu, manifestuje pragnienie akceptacji swojej autonomii i indywidualności. Przykładowo, w praktyce asystenci powinni zachęcać podopiecznych do wyrażania swoich preferencji, co może prowadzić do większego poczucia kontroli nad własnym życiem i zwiększenia ich satysfakcji. Wspieranie akceptacji wśród osób z niepełnosprawnościami intelektualnymi jest zgodne z zasadami person-centred care, które kładą nacisk na respektowanie potrzeb i wybór użytkownika.

Pytanie 10

W Karta Praw Osób Niepełnosprawnych brakuje zapisów dotyczących uprawnień osób z niepełnosprawnościami do

A. dostępu do przedmiotów ortopedycznych

B. wczesnego wykrywania chorób

C. kompleksowej rehabilitacji

D. priorytetu w otrzymywaniu świadczeń medycznych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Karta Praw Osób Niepełnosprawnych jest dokumentem, który ma na celu zapewnienie podstawowych praw i uprawnień osobom z niepełnosprawnością. W kontekście przedstawionego pytania, poprawna odpowiedź dotycząca braku zapisu o pierwszeństwie w uzyskaniu świadczeń leczniczych jest zgodna z rzeczywistością prawną. Karta koncentruje się na aspektach takich jak dostęp do rehabilitacji, wsparcie w zakresie ortopedii czy wczesna diagnostyka. Jednak zasady dotyczące priorytetu w dostępie do świadczeń medycznych są regulowane innymi aktami prawnymi, takimi jak ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest zrozumienie, że osoby z niepełnosprawnościami powinny być świadome swoich praw oraz procedur, które mogą przyspieszyć ich dostęp do leczenia, a także umiejętność poruszania się w gąszczu przepisów dotyczących ochrony zdrowia, co jest kluczowe w codziennym życiu.

Pytanie 11

Podopieczny z problemami słuchu stosuje zauszny aparat słuchowy. Asystent powinien go poinformować, że aby uniknąć uszkodzeń aparatu, zawsze należy go zdejmować przed

A. obcinaniem lub myciem włosów

B. czyszczeniem protezy zębowej

C. przycinaniem lub myciem zarostu

D. szorowaniem zębów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "strzyżeniem lub myciem włosów" jest prawidłowa, ponieważ te czynności wiążą się z używaniem wody, szamponu i innych produktów do pielęgnacji, które mogą wpłynąć na funkcjonowanie aparatu słuchowego. Aparaty słuchowe są wrażliwe na wilgoć, a ich elementy elektroniczne mogą ulec uszkodzeniu, gdy są narażone na bezpośredni kontakt z wodą. Dlatego ważne jest, aby przed rozpoczęciem strzyżenia lub mycia włosów zawsze wyjmować aparat z ucha. W praktyce, asystent powinien przypomnieć podopiecznemu o tej zasadzie, co może znacząco wpłynąć na trwałość aparatu i komfort jego użytkowania. Dobre praktyki dotyczące użytkowania aparatów słuchowych podkreślają znaczenie dbałości o urządzenie, co zapobiega jego przedwczesnemu zużyciu oraz kosztownym naprawom. Zatem, świadomość i przestrzeganie tych zasad wpływa na jakość życia osób z dysfunkcją słuchu, umożliwiając im lepszą integrację w codziennym życiu.

Pytanie 12

Asystent opiekuje się 70-letnim mężczyzną z cukrzycą typu 1, który ma problemy z ustawieniem właściwej ilości insuliny na dozowniku (penie) z powodu zaćmy. Jakie działanie powinien podjąć asystent, aby pomóc podopiecznemu?

A. Samodzielnie podawać pacjentowi insuliny zgodnie ze zleconą ilością

B. Polecić pielęgniarce środowiskowej aplikację insuliny dla podopiecznego

C. Nadzorować ilość insuliny ustawianą przez podopiecznego na penie

D. Zasugerować pacjentowi stosowanie leków przeciwcukrzycowych w formie tabletek

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kontrolowanie ustawionej przez podopiecznego dawki insuliny na penie jest kluczowym działaniem, które asystent powinien podjąć w tej sytuacji. Osoby z cukrzycą typu 1 są zależne od insuliny, a jej niewłaściwe dawkowanie może prowadzić do poważnych powikłań, w tym hipoglikemii lub hiperglikemii. W przypadku 70-letniego mężczyzny, który zmaga się z trudnościami w ustawianiu dawki insuliny z powodu zaćmy, asystent powinien działać w sposób wspierający i kontrolujący. Przykładowo, asystent może pomóc w odczytaniu wartości na dozowniku insulinowym oraz upewnić się, że podopieczny może dobrze zrozumieć, jaką dawkę ustawia. Tego rodzaju wsparcie jest zgodne z obowiązującymi standardami opieki nad pacjentami z cukrzycą, które zalecają monitorowanie i pomoc w samodzielnym zarządzaniu chorobą. Praktyczne aspekty tej odpowiedzi obejmują także regularne sprawdzanie poziomu glukozy we krwi oraz wspieranie pacjenta w nauce obsługi urządzenia, aby zwiększyć jego niezależność w przyszłości.

Pytanie 13

Jakie działania powinien podjąć asystent, gdy osoba pod jego opieką, która jest przytomna, dusi się, a uderzenia w plecy nie przynoszą efektu, jeśli stanie za nią i obejmie ją ramionami?

A. pochylić osobę do przodu, umieścić zaciśniętą w pięść rękę na mostku, chwycić pięść drugą ręką i wykonywać mocne uciski do góry

B. pochylić osobę do przodu, umieścić zaciśniętą w pięść rękę pomiędzy pępkiem a końcem mostka, chwycić pięść drugą ręką i wykonywać mocne uciski do góry

C. odchylić osobę do tyłu, umieścić zaciśniętą w pięść rękę na mostku, chwycić pięść drugą ręką i wykonywać mocne uciski do góry

D. odchylić osobę do tyłu, umieścić zaciśniętą w pięść rękę pomiędzy pępkiem a końcem mostka, chwycić pięść drugą ręką i wykonywać mocne uciski do góry

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Prawidłowa odpowiedź polega na pochyleniu podopiecznej do przodu i umieszczeniu zwiniętej w pięść ręki między pępkiem a końcem mostka. Taki sposób działania oparty jest na technice Heimlicha, której celem jest usunięcie ciała obcego z dróg oddechowych poprzez skurcz przepony. Odchylenie do przodu zwiększa skuteczność ucisków, ponieważ pozwala na skoncentrowanie siły na górnych drogach oddechowych, co jest kluczowe w przypadku krztuszenia się. Ucisk skierowany ku górze wspomaga wypchnięcie obiektu blokującego drogi oddechowe. W praktyce, technika ta jest stosowana w sytuacjach awaryjnych i powinna być znana każdemu, kto pracuje z osobami narażonymi na zadławienia, na przykład w przedszkolach, szkołach czy placówkach medycznych. Rekomendacje dotyczące pierwszej pomocy zalecają, aby osoby udzielające pomocy miały odpowiednie szkolenie w zakresie resuscytacji oraz technik udrażniania dróg oddechowych, co może znacząco zwiększyć szanse na skuteczną pomoc i uratowanie życia.

Pytanie 14

W jaki sposób asystent powinien poinstruować podopieczną z niepełnosprawnością, planującą skorzystanie z toalety przy użyciu balkonika, aby usiadła na krześle?

A. bokiem do balkonika, a następnie wstawać, opierając się na lasce

B. bokiem do balkonika, a kolejno wstawać, trzymając się uchwytów balkonika

C. twarzą do balkonika, a potem wstawać, wspierając się na lasce

D. twarzą do balkonika, a następnie wstawać, trzymając się uchwytów balkonika

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'twarzą do balkonika, a następnie wstawać, trzymając się poręczy balkonika' jest właściwa, ponieważ zapewnia największe bezpieczeństwo i stabilność podczas wstawania. Skierowanie się twarzą do balkonika umożliwia użycie go jako wsparcia oraz zapewnia, że osoba niepełnosprawna ma pełną kontrolę nad swoim ciałem w momencie wstawania. Trzymanie się poręczy balkonika dodatkowo stabilizuje postawę i zmniejsza ryzyko upadku, co jest kluczowe w pracy z osobami o ograniczonej mobilności. W kontekście dobrych praktyk w opiece nad osobami z niepełnosprawnościami, istotne jest, aby asystenci przestrzegali zasad prawidłowego korzystania z pomocy ortopedycznych, takich jak balkoniki, które są projektowane z myślą o bezpieczeństwie. Przykładem zastosowania tej techniki może być sytuacja, w której osoba starsza lub z ograniczeniami ruchowymi wykorzystuje balkonika do poruszania się po domu; skierowanie się w stronę balkonika i użycie poręczy jako wsparcia znacząco zmniejsza ryzyko kontuzji. Ponadto, edukacja na temat bezpiecznego wstawania i siedzenia jest kluczowa, by promować niezależność i samodzielność w codziennym funkcjonowaniu.

Pytanie 15

Jaka jest podstawowa metoda zapobiegania odleżynom?

A. Używanie płóciennych podkładów

B. Regularne zmienianie pozycji pacjenta

C. Utrzymywanie skóry nawilżonej

D. Używanie pościeli krochmalonej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Częsta zmiana pozycji chorego jest kluczowym działaniem w zapobieganiu odleżynom, ponieważ pozwala na równomierne rozłożenie nacisku na skórę oraz tkanki podskórne. Odleżyny, znane również jako odleżyny, powstają w wyniku długotrwałego ucisku na te obszary, co prowadzi do upośledzenia krążenia krwi i uszkodzenia tkanek. Zgodnie z wytycznymi najlepszych praktyk w opiece nad pacjentami leżącymi, zaleca się, aby pacjent zmieniał pozycję przynajmniej co dwie godziny. Praktyczne przykłady obejmują zmianę pozycji z leżenia na plecach na boki lub na brzuch, a także stosowanie dodatkowych poduszek do odciążenia szczególnie narażonych miejsc, takich jak kość ogonowa, łokcie, pięty czy kręgosłup. Warto również podkreślić znaczenie edukacji personelu medycznego oraz bliskich pacjentów, aby byli świadomi ryzyka odleżyn i stosowali odpowiednie metody ich zapobiegania, co wpisuje się w standardy opieki medycznej.

Pytanie 16

Co należy uwzględnić w planowaniu przestrzeni dla osoby niewidomej?

A. wygładzenie krawędzi stołów

B. usunięcie drzwi

C. zrezygnowanie z klamek

D. zaplanuj ścieżki komunikacyjne

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "ścieżki komunikacyjne" jest kluczowym elementem w organizacji przestrzeni mieszkalnej dla osób niewidomych. Umożliwiają one swobodne poruszanie się w przestrzeni, co jest niezbędne dla bezpieczeństwa i komfortu użytkownika. Projektując takie środowisko, należy uwzględnić wyraźne ścieżki prowadzące do najważniejszych punktów, takich jak łazienka, kuchnia czy wejście. W praktyce oznacza to unikanie przeszkód oraz zapewnienie, aby ścieżki były dobrze oznaczone, np. poprzez różnicowanie tekstur podłóg lub używanie niskich przeszkód, które osoba niewidoma może łatwo omijać. Warto również zastosować technologie wspomagające, takie jak echolokacja czy dźwiękowe sygnalizatory, które mogą ułatwić orientację. Dobrą praktyką jest również zaangażowanie osób niewidomych w proces projektowania, aby lepiej zrozumieć ich potrzeby. Ścisłe przestrzeganie zasad dostępności, takich jak te zawarte w dokumentach normatywnych, jak ISO 21542 czy lokalne regulacje budowlane, jest niezbędne dla stworzenia przestrzeni przyjaznej osobom z ograniczeniami wzrokowymi.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Starsza osoba w wieku 70 lat, mieszkająca samotnie, ma trudności z dbaniem o higienę osobistą oraz otoczenie i wygląd. Co powinien zaproponować asystent w pierwszej kolejności podczas planowania pracy z podopiecznym?

A. planowania zakupów i ich realizacji

B. umiejętności w zakresie interakcji społecznych

C. zarządzania czasem wolnym

D. codziennych umiejętności życiowych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'umiejętności życia codziennego' jest prawidłowa, ponieważ trening w tym zakresie jest kluczowy dla wsparcia osób starszych w samodzielnym funkcjonowaniu. Osoby w wieku 70 lat, szczególnie te żyjące samotnie, mogą borykać się z różnymi wyzwaniami, które wpływają na ich zdolność do utrzymania higieny osobistej oraz dbania o otoczenie. Umiejętności życia codziennego obejmują naukę i rozwijanie praktycznych umiejętności, takich jak higiena osobista, sprzątanie, gotowanie czy organizacja przestrzeni życiowej. Przykładem może być nauka prawidłowego wykonywania codziennych czynności, takich jak mycie się, zmiana odzieży czy organizowanie swojego miejsca zamieszkania. Wprowadzenie systematycznych treningów w tym zakresie znacząco podnosi jakość życia podopiecznego oraz jego poczucie niezależności. Standardy opieki nad osobami starszymi zalecają holistyczne podejście, które łączy aspekty fizyczne, emocjonalne i społeczne, co jest kluczowe dla wsparcia osób z ograniczeniami w samodzielności.

Pytanie 19

Jakie działanie powinien podjąć asystent, aby ułatwić osobie z niepełnosprawnością poruszającej się za pomocą balkonika przemieszczanie się po mieszkaniu?

A. zamontować rampę do wejścia do domu

B. usunąć dywan

C. usunąć progi

D. zwiększyć szerokość drzwi

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zlikwidowanie progów to kluczowy krok w dostosowywaniu przestrzeni mieszkalnej dla osób poruszających się za pomocą balkonika. Progi mogą stanowić istotną przeszkodę w codziennym poruszaniu się, zwiększając ryzyko upadków i ograniczając mobilność. Warto zauważyć, że w kontekście projektowania dostępności, eliminacja progów jest zgodna z zasadami uniwersalnego projektowania, które zakłada tworzenie przestrzeni dostępnych dla wszystkich, niezależnie od ich zdolności ruchowych. W praktyce, zlikwidowanie progów można osiągnąć poprzez zastosowanie odpowiednich rozwiązań architektonicznych, takich jak wprowadzenie równych poziomów pomiędzy pomieszczeniami czy zastosowanie ramp. Ponadto, takie podejście wpływa również na poprawę estetyki wnętrza, ponieważ eliminuje nieestetyczne przeszkody. Implementacja tego rozwiązania powinna być poprzedzona dokładną analizą przestrzeni oraz potrzeb osoby niepełnosprawnej, aby zapewnić maksymalny komfort i bezpieczeństwo w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 20

Podopieczny z problemami z pamięcią często zostaje sam w domu. Jakie rozwiązanie asystent powinien zasugerować, aby zapewnić regularne przyjmowanie przez niego przepisanych leków?

A. czytania informacji umieszczonych na opakowaniach leków

B. korzystania z alarmu wbudowanego w budzik

C. używania dziennego dozownika leków z funkcją alarmu

D. odwoływania się do pisemnego planu przyjmowania leków

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dzienne dozowniki leków z alarmem są efektywnym rozwiązaniem dla osób z zaburzeniami pamięci, ponieważ ułatwiają regularne przyjmowanie leków w ustalonych porach. Tego typu urządzenia są zaprogramowane na wydawanie sygnału dźwiękowego lub wizualnego, co może pomóc podopiecznemu w przypomnieniu sobie o konieczności zażycia leku. W praktyce, dozowniki te mogą pomieścić różne leki, a ich zastosowanie znacznie zwiększa samodzielność pacjentów, co jest zgodne z zasadami wspierania niezależności osób starszych i chorych. Dodatkowo, zgodnie z wytycznymi dotyczącymi farmakoterapii, regularne przyjmowanie leków jest kluczowe dla utrzymania stabilności stanu zdrowia, co sprawia, że korzystanie z takiego urządzenia staje się nie tylko wygodne, ale i niezbędne. Dobre praktyki w opiece nad osobami z zaburzeniami pamięci zalecają także współpracę z lekarzami oraz farmaceutami w celu dostosowania leczenia do indywidualnych potrzeb, co może obejmować również szkolenie w zakresie obsługi dozownika.

Pytanie 21

Co pomoże mężczyźnie na wózku inwalidzkim, który zamieszkuje wysoki parter domu jednorodzinnego, w opuszczaniu lokalu?

A. podnośnika transportowego

B. pochylni dla wózków

C. podnośnika do noszenia

D. poręczy przy stopniach

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rampa podjazdowa jest najodpowiedniejszym rozwiązaniem dla mężczyzny poruszającego się na wózku inwalidzkim, który mieszka na wysokim parterze. Rampy podjazdowe zapewniają bezpieczny i wygodny dostęp do budynków dla osób z ograniczeniami mobilności. Zgodnie z normami, takimi jak PN-EN 12183, rampy powinny mieć odpowiedni kąt nachylenia, zazwyczaj nieprzekraczający 8-10%, aby umożliwić swobodne poruszanie się. Dodatkowo, ich powierzchnia powinna być antypoślizgowa, co minimalizuje ryzyko upadków. Przykłady zastosowania rampy to instalacje w budynkach użyteczności publicznej oraz jako elementy infrastruktury w domach prywatnych, co znacznie zwiększa komfort życia osób z niepełnosprawnościami. Rampa podjazdowa jest także rozwiązaniem bardziej estetycznym w porównaniu do innych opcji, takich jak podnośniki, które mogą wpłynąć na architekturę budynku.

Pytanie 22

Jakie zalecenia powinny zostać przekazane pacjentce, która przeszła operację wszczepienia protezy stawu biodrowego, z uwagi na fakt, że w trakcie rehabilitacji należy unikać?

A. chodzenia

B. krzyżowania nóg

C. spania na plecach

D. siadania na krześle

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zakładanie nogi na nogę po operacji wszczepienia protezy stawu biodrowego jest niewskazane ze względu na ryzyko powstania dyslokacji stawu biodrowego. Po takim zabiegu pacjent powinien unikać sytuacji, które mogą prowadzić do nadmiernego zgięcia lub rotacji stawu. W pierwszych tygodniach rehabilitacji kluczowe jest utrzymanie prawidłowego ułożenia kończyny, co przyczynia się do stabilizacji stawu i minimalizacji ryzyka ewentualnych powikłań. Osoby po operacji powinny być instruowane, aby utrzymywać nogi w bezpiecznej pozycji, co oznacza unikanie krzyżowania nóg, co może powodować niepożądane ruchy i obciążenia dla stawu. Dobre praktyki obejmują również ćwiczenia wzmacniające mięśnie stabilizujące staw oraz korzystanie z pomocy fizjoterapeuty w celu nauczenia się właściwych technik poruszania się i siedzenia. Ponadto, edukacja pacjenta w zakresie unikania potencjalnie niebezpiecznych pozycji jest kluczowym elementem procesu rehabilitacji.

Pytanie 23

Asystent, po wejściu do mieszkania osoby, którą się opiekuje, zauważył, że ta osoba leży na podłodze. Nie ma nikogo w pobliżu, kto mógłby pomóc. Co w tym przypadku powinien zrobić?

A. palcem usunąć potencjalne ciała obce z dróg oddechowych

B. sprawdzić, czy osoba leżąca jest przytomna, a następnie wezwać pogotowie ratunkowe

C. zadzwonić po pogotowie i poczekać na przybycie karetki

D. wezwać pomoc i rozpocząć sztuczne oddychanie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, która zakłada ocenę przytomności leżącego przed wezwaniem pomocy, jest nie tylko prawidłowa, ale również zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie pierwszej pomocy. W sytuacji, gdy asystent znajduje osobę leżącą na podłodze, kluczowe jest najpierw ustalenie, czy osoba ta jest przytomna i reaguje na bodźce. Ocena stanu przytomności polega na sprawdzeniu, czy osoba jest w stanie odpowiedzieć na pytania, reagować na dotyk czy dźwięki. Jeśli osoba nie reaguje, konieczne jest natychmiastowe wezwanie pogotowia ratunkowego, aby zapewnić odpowiednią pomoc medyczną. Przykładowo, w przypadku braku reakcji, asystent powinien zadzwonić pod numer alarmowy, a jednocześnie monitorować oddech i puls, co pozwoli na szybsze i bardziej efektywne działanie służb medycznych. Dobrą praktyką jest również informowanie dyspozytora o stanie osoby oraz wszelkich zauważonych objawach, co może przyspieszyć proces przyjęcia i udzielenia pomocy. Tego rodzaju działania są zgodne z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji, które podkreślają znaczenie szybkiej oceny stanu osoby poszkodowanej oraz wezwania odpowiednich służb.

Pytanie 24

Co trzeba zrobić w pierwszej kolejności po wezwaniu pogotowia ratunkowego, jeśli podejrzewamy złamanie kończyny dolnej?

A. zabezpieczyć kończynę w pozycji, w jakiej się znajduje

B. umieścić kończynę poniżej serca

C. podawać środki przeciwbólowe

D. zastosować szynę Browna

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Unieruchomienie kończyny w zastanej pozycji jest kluczowym krokiem w przypadku podejrzenia złamania kończyny dolnej. Taki sposób postępowania ma na celu zapobieżenie dalszym uszkodzeniom tkanek, a także ograniczenie bólu oraz ryzyka wystąpienia powikłań, takich jak wstrząs lub krwawienie. W praktyce, unieruchomienie kończyny pomaga stabilizować złamaną część, co jest zgodne z zasadami pierwszej pomocy, które zalecają minimalizowanie ruchu w obrębie urazu. W sytuacji, gdy nie można zastosować profesjonalnych środków unieruchamiających, można wykorzystać dostępne materiały, takie jak deski, poduszki lub inne przedmioty, które pozwolą w miarę bezpiecznie ustabilizować uszkodzoną kończynę. Warto również pamiętać, że włączenie unieruchomienia do działań pierwszej pomocy jest zgodne z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji oraz innych organizacji zajmujących się medycyną ratunkową, które podkreślają znaczenie szybkiego działania w przypadku urazów mechanicznych, aby zapewnić pacjentowi jak najszybszą pomoc i zmniejszyć ryzyko długoterminowych konsekwencji zdrowotnych.

Pytanie 25

Jaką instytucję powinien odwiedzić asystent z podopiecznym, który posiada orzeczenie o niepełnosprawności i chce uzyskać dofinansowanie na udział w turnusie rehabilitacyjnym?

A. powiatowego centrum pomocy rodzinie

B. Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń

C. Narodowego Funduszu Zdrowia

D. Zakładu Ubezpieczeń Społecznych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Właściwy wybór odpowiedzi powiatowe centrum pomocy rodzinie jest kluczowy, ponieważ to właśnie ta instytucja odpowiada za przyjmowanie i rozpatrywanie wniosków o dofinansowanie do turnusów rehabilitacyjnych dla osób z orzeczeniem o niepełnosprawności. Zgodnie z ustawą o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, powiatowe centra pomocy rodzinie mają na celu wspieranie osób z niepełnosprawnościami, w tym poprzez finansowanie działań rehabilitacyjnych. W praktyce, aby otrzymać dofinansowanie, osoba z orzeczeniem musi złożyć odpowiedni wniosek w swoim lokalnym centrum, które następnie ocenia zasadność prośby oraz dostępność środków. Dobrą praktyką jest także gromadzenie dokumentacji potwierdzającej celowość i oczekiwane efekty rehabilitacji, co może zwiększyć szanse na pozytywne rozpatrzenie wniosku. Warto również pamiętać, że terminy składania wniosków mogą być określone w regulaminach danego centrum, dlatego zaleca się bieżące zapoznawanie się z tymi informacjami.

Pytanie 26

Asystent zauważył, że podopieczny podczas codziennych przechadzek szybko się męczy, odczuwa duszność oraz ból w klatce piersiowej. Na co mogą wskazywać te objawy u podopiecznego?

A. mięśniowego

B. sercowo-naczyniowego

C. szkieletowego

D. autonomicznego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Objawy, takie jak duszność, ból w klatce piersiowej oraz szybkie męczenie się, są typowe dla schorzeń związanych z układem krążenia, który obejmuje serce oraz naczynia krwionośne. Problemy te mogą sugerować, że krew nie jest efektywnie transportowana do mięśni i innych tkanek, co prowadzi do niedotlenienia organizmu. W przypadku podopiecznego, zaobserwowane objawy mogą świadczyć o chorobach serca, takich jak choroba wieńcowa czy niewydolność serca, które są powszechnymi schorzeniami u osób starszych. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy wymaga od opiekunów monitorowania stanu zdrowia podopiecznych oraz reagowania na sygnały, które mogą wskazywać na pogorszenie kondycji układu krążenia. Działania profilaktyczne, takie jak regularne badania kardiologiczne, zdrowa dieta oraz aktywność fizyczna dostosowana do możliwości podopiecznego, mogą znacząco poprawić jakość życia i zapobiec poważnym komplikacjom zdrowotnym. W związku z tym, wiedza na temat układu krążenia jest niezwykle istotna dla pracowników służby zdrowia i opiekunów, aby mogli skutecznie wspierać swoich podopiecznych w utrzymaniu dobrego zdrowia.

Pytanie 27

Jakie działania może zaproponować asystent, aby pomóc 16-letniemu chłopcu z lekkim stopniem niepełnosprawności ruchowej w integracji ze społecznością?

A. zajęcia w warsztatach terapii zajęciowej oraz spotkania z rówieśnikami

B. uczestnictwo w wycieczkach krajoznawczych oraz zajęcia w ośrodku wsparcia

C. udział w spotkaniach w dziennym ośrodku pomocy oraz wizyty u sąsiadów

D. spacery z przyjaciółmi i uczestnictwo w zajęciach w świetlicy terapeutycznej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wyjścia na spacer ze znajomymi oraz zajęcia w świetlicy terapeutycznej to kluczowe elementy wspierające integrację społeczną 16-letniego chłopca z niepełnosprawnością w stopniu lekkim związaną z upośledzeniem narządu ruchu. Takie działania sprzyjają rozwijaniu umiejętności interpersonalnych, co jest istotne w procesie adaptacji do życia w społeczeństwie. Spacery ze znajomymi umożliwiają nie tylko aktywność fizyczną, ale również budowanie relacji społecznych oraz wzmacnianie pewności siebie. Równocześnie, zajęcia w świetlicy terapeutycznej, które są dostosowane do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, oferują możliwości rozwoju umiejętności praktycznych oraz kreatywnych w bezpiecznym środowisku. Dobry praktycznym przykładem może być organizowanie warsztatów artystycznych, które umożliwiają wyrażanie siebie i integrację z rówieśnikami. Standardy pracy z osobami z niepełnosprawnościami zalecają podejście holistyczne, skupiające się na wzmacnianiu zdolności oraz promowaniu aktywności w grupie, co jest dokładnie realizowane w proponowanych działaniach.

Pytanie 28

Asystent zauważył, że młody pacjent z niepełnosprawnością ruchową po wypadku drogowym odczuwa izolację i tęskni za kontaktami z dawnymi znajomymi oraz rodziną. Jakie działania powinien podjąć asystent, aby zaspokoić jego potrzebę?

A. realizacji siebie

B. zdobycia uznania

C. nawiązania więzi

D. uzyskania szacunku

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'afiliacji' jest jak najbardziej na miejscu. To właśnie potrzeba budowania relacji z innymi ludźmi jest kluczowa, zwłaszcza dla młodego podopiecznego z niepełnosprawnością ruchową, który czuje się odizolowany. Dobrym pomysłem byłoby, aby asystent zajął się organizowaniem spotkań z rodziną czy przyjaciółmi, a także dostarczał mu możliwości udziału w grupach wsparcia czy różnych aktywności integracyjnych. W literaturze psychologicznej często mówi się, że dobra jakość relacji wpływa na nasze samopoczucie, co tylko potwierdza, jak ważne są te więzi dla naszego zdrowia psychicznego. Zresztą, standardy pracy z osobami z niepełnosprawnościami uwzględniają ich potrzeby społeczne, co jest zgodne z zasadami empatii i wsparcia. Takie działania mogą znacząco zredukować uczucie osamotnienia, a także wspomóc rozwój osobisty i emocjonalny, co jest niezbędne dla ogólnego dobrostanu tego podopiecznego.

Pytanie 29

25-letnia podopieczna z ciężką niepełnosprawnością intelektualną mieszka na stałe z matką, która zapewnia jej opiekę. Obecnie matka jest w sanatorium. Podczas jej nieobecności dziewczyna pozostaje pod opieką starszej siostry. Od chwili wyjazdu matki podopieczna jest niespokojna, wydaje się być lękliwa, a w nocy poci się. Te objawy sugerują niezaspokojoną potrzebę jakiej?

A. poczucia bezpieczeństwa

B. utrzymania odpowiedniej temperatury ciała

C. snu

D. oddychania

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór odpowiedzi 1, czyli bezpieczeństwa, jest uzasadniony, ponieważ objawy, które obserwujemy u podopiecznej, są typowe dla sytuacji, w której jednostka czuje się zagrożona lub niepewna. Osoby z niepełnosprawnością intelektualną często mają trudności z przetwarzaniem zmian w otoczeniu, co może prowadzić do lęku i niepokoju, szczególnie gdy ich podstawowa figura opiekuńcza, jak matka, jest nieobecna. W takiej sytuacji potrzeba bezpieczeństwa staje się kluczowa. Przykładem może być sytuacja, w której osoba z niepełnosprawnością intelektualną szuka pocieszenia w znanych przedmiotach lub rutynach, które dają jej poczucie stabilności. Ogólnie rzecz biorąc, potrzeba bezpieczeństwa jest jednym z fundamentalnych elementów teorii Maslowa, gdzie zaspokojenie tej potrzeby jest niezbędne do osiągnięcia kolejnych poziomów rozwoju psychicznego i emocjonalnego. W praktyce, zapewnienie stabilnego i bezpiecznego środowiska, w tym utrzymania znanych rutyn oraz stałego kontaktu z opiekunem, może znacząco pomóc w redukcji objawów lęku i niepokoju u osób z niepełnosprawnościami intelektualnymi.

Pytanie 30

Opiekun warsztatu terapii zajęciowej bierze udział w zajęciach. Na co zgodnie z programem rehabilitacyjnym, opracowanym razem z uczestnikami, powinny być przeznaczone dochody ze sprzedaży karnetów stworzonych przez uczestników?

A. pensje dla instruktorów prowadzących warsztaty terapii zajęciowej

B. na rzecz Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych

C. wsparcie dla potrzeb Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie

D. sfinansowanie działań związanych z integracją społeczną uczestników

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca pokrycia wydatków związanych z integracją społeczną uczestników jest prawidłowa, ponieważ środki pozyskane z działalności warsztatów terapii zajęciowej powinny być przede wszystkim skierowane na cele, które wspierają rehabilitację i integrację osób z niepełnosprawnościami. Zgodnie z zasadami funkcjonowania tego typu instytucji, priorytetem jest zapewnienie użytkownikom możliwości aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym oraz rozwijanie umiejętności, które będą sprzyjały ich samodzielności. Przykładem dobrych praktyk może być organizowanie wydarzeń społecznych, które angażują zarówno uczestników warsztatów, jak i lokalną społeczność, co sprzyja integracji. Fundusze mogą być także przeznaczane na szkolenia i kursy, które rozwijają kompetencje uczestników, co bezpośrednio wpływa na ich przyszłe możliwości zatrudnienia i uczestnictwa w życiu zawodowym. Zgodność z zasadami etyki i celami rehabilitacyjnymi, jakie niosą warsztaty terapii zajęciowej, podkreśla znaczenie właściwego zarządzania pozyskanymi środkami.

Pytanie 31

Który zestaw objawów sugeruje niedoczynność tarczycy u pacjentki?

A. Wrażliwość na zimno, nadmierna potliwość, utrata masy ciała, tendencja do zaparć

B. Problemy z pamięcią, uczucie gorąca, nadmierna potliwość, przybieranie na wadze

C. Wzmożona nerwowość, ogólne osłabienie, utrata masy ciała, zbyt duża potliwość

D. Zwiększona senność, osłabiona aktywność, przyrost masy ciała, wypadanie włosów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Niedoczynność tarczycy, znana również jako hipotyreoza, to stan, w którym gruczoł tarczowy nie produkuje wystarczającej ilości hormonów tarczycy. Objawy, które wskazują na ten stan, obejmują wzmożoną senność, osłabienie aktywności, zwiększenie masy ciała oraz wypadanie włosów. Wzmożona senność jest wynikiem spadku tempa metabolizmu, które obniża energię ciała. Osoby z niedoczynnością tarczycy często skarżą się na brak energii i uczucie zmęczenia, co prowadzi do zmniejszenia aktywności fizycznej. Zwiększenie masy ciała może wynikać z zatrzymywania wody oraz zmniejszonego wydatku kalorycznego, co jest efektem niższego tempa metabolizmu. Wypadanie włosów jest kolejnym symptomem, ponieważ hormony tarczycy mają znaczący wpływ na cykl wzrostu włosów. W praktyce lekarze często zalecają badanie poziomu TSH i hormonów tarczycy, aby potwierdzić diagnozę. W leczeniu hipotyreozy stosuje się syntetyczne hormony tarczycy, co pozwala na przywrócenie równowagi hormonalnej i złagodzenie objawów. Zrozumienie tych objawów jest kluczowe dla wczesnego rozpoznania i skutecznego leczenia tego schorzenia, co jest zgodne z aktualnymi wytycznymi klinicznymi dotyczącymi zarządzania chorobami tarczycy.

Pytanie 32

Co asystent powinien przygotować, planując pielęgnację stóp osoby pod opieką?

A. ciepłą wodę, produkty higieniczne, nożyczki, cążki do skórek

B. produkty higieniczne, ciepłą wodę, nożyczki, tarkę do zrogowaciałego naskórka

C. produkty higieniczne, cążki do skórek, tarkę do zrogowaciałego naskórka, nożyczki

D. ciepłą wodę, produkty higieniczne, cążki do skórek, tarkę do zrogowaciałego naskórka

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór drugiej odpowiedzi jest właściwy, ponieważ obejmuje wszystkie kluczowe elementy potrzebne do przeprowadzenia skutecznego zabiegu pielęgnacyjnego stóp. Środki higieniczne są niezbędne do zapewnienia odpowiedniej higieny podczas całego zabiegu, zmniejszając ryzyko infekcji. Ciepła woda odgrywa fundamentalną rolę w relaksacji podopiecznego oraz w zmiękczeniu skórek i zrogowaciałego naskórka, co ułatwia ich usunięcie. Nożyczki oraz tarka są kluczowe w precyzyjnym usuwaniu nadmiaru skórek i zrogowaciałego naskórka. Dobre praktyki pielęgnacyjne wymagają, aby zabiegi przeprowadzane były w sposób systematyczny i zgodny z aktualnymi standardami. Na przykład, nożyczki powinny mieć odpowiednią długość i ostrość, a tarka powinna być dostosowana do grubości zrogowaciałej skóry, co pozwoli na skuteczne, a zarazem bezpieczne działanie. Użycie odpowiednich narzędzi oraz technik nie tylko poprawia efektywność zabiegu, ale również zwiększa komfort podopiecznego, co jest kluczowe w pracy z osobami wymagającymi szczególnej uwagi.

Pytanie 33

Jakie czynności powinien wykonać asystent w celu zapobiegania odparzeniom po myciu ciała osoby z nadwagą?

A. pozwolić skórze wyschnąć samoczynnie, a fałdy skórne posmarować maścią z antybiotykiem

B. dokładnie osuszyć skórę i zastosować zasypkę w fałdy skórne

C. pozwolić skórze wyschnąć samodzielnie, a fałdy skórne natrzeć spirytusem

D. dokładnie osuszyć skórę i natrzeć fałdy skórne spirytusem

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dokładne osuszenie skóry u otyłych pacjentów jest kluczowym krokiem w profilaktyce odparzeń, szczególnie w fałdach skórnych, gdzie wilgoć może prowadzić do podrażnień i infekcji. Po wykonaniu toalety, asystent powinien użyć czystego, miękkiego ręcznika, aby delikatnie osuszyć skórę, zwracając szczególną uwagę na miejsca, gdzie skóra się marszczy. Następnie zastosowanie zasypki w fałdy skórne pomaga w utrzymaniu suchości, co minimalizuje ryzyko rozwoju odparzeń. Zasypka tworzy barierę ochronną, która zapobiega tarciu i wilgoci, a także może zawierać substancje łagodzące. Dobre praktyki branżowe podkreślają znaczenie regularnego monitorowania stanu skóry pacjenta oraz dostosowywania rutyny pielęgnacyjnej w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta. Zastosowanie tych metod jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi pielęgnacji osób z ograniczoną mobilnością oraz z zasadami higieny szpitalnej, co przyczynia się do poprawy komfortu i jakości życia podopiecznych.

Pytanie 34

Jaką pomoc należy zaproponować osobie z chorobą Parkinsona, która ma trudności z chodzeniem, często się przewraca i ma problem z rozpoczęciem kroku?

A. z pojazdu inwalidzkiego

B. z laski do podparcia

C. z kul na przedramiona

D. z chodzika

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Balkonik, jako urządzenie wspomagające chód, jest szczególnie zalecany dla osób z chorobą Parkinsona, które doświadczają trudności w utrzymaniu równowagi oraz problemów z inicjacją ruchu. Używanie balkonika zapewnia wsparcie w zakresie stabilności oraz bezpieczeństwa, co jest kluczowe w przypadku pacjentów z zaburzeniami chodu. Balkonik pozwala na rozłożenie ciężaru ciała, co zmniejsza ryzyko upadków oraz potknięć. Dodatkowo, jego konstrukcja umożliwia pacjentowi korzystanie z bardziej naturalnej postawy ciała w trakcie chodzenia, co poprawia kontrolę nad ruchem. Standardy w rehabilitacji pacjentów z chorobą Parkinsona sugerują, że baloniki powinny być dostosowane do indywidualnych potrzeb oraz warunków zdrowotnych pacjenta. W praktyce, terapeutów zaleca się, aby pacjenci ćwiczyli chodzenie z balkonikiem w środowisku kontrolowanym, co pozwala na oswojenie się z tym urządzeniem oraz lepszą adaptację do jego używania. Warto również zaznaczyć, że balkonik można wykorzystywać nie tylko do przemieszczania się, ale również do podparcia w czasie wykonywania różnych codziennych czynności, co sprzyja niezależności i poprawia jakość życia pacjentów.

Pytanie 35

Dlaczego asystent osób z niepełnosprawnościami, współdziałający z Uniwersytetem Trzeciego Wieku, zachęca swoich podopiecznych do uczestnictwa w zajęciach?

A. zwiększenie ich kondycji fizycznej

B. poprawienie ich pozycji w społeczeństwie

C. zapewnienie im zaangażowania umysłowego i społecznego

D. zdobycie przez nich doświadczenia zawodowego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, która wskazuje na umożliwienie aktywności intelektualnej i społecznej jako główny cel współpracy asystenta osoby niepełnosprawnej z Uniwersytetem Trzeciego Wieku, jest prawidłowa, ponieważ promuje integrację społeczną oraz rozwój umiejętności poznawczych uczestników. Działania te są zgodne z ideą aktywnego starzenia się, która podkreśla znaczenie angażowania osób starszych w życie społeczne i intelektualne. Uczestnictwo w zajęciach sprzyja nie tylko poszerzaniu wiedzy, ale również budowaniu relacji międzyludzkich, co jest kluczowe dla zdrowia psychicznego. Przykładowo, zajęcia takie jak warsztaty artystyczne, grupy dyskusyjne czy kursy językowe, pozwalają na wymianę doświadczeń oraz integrację z innymi uczestnikami, co istotnie wpływa na poprawę jakości życia. Ponadto, takie podejście jest wspierane przez wiele organizacji zajmujących się osobami starszymi, które promują aktywne uczestnictwo w społeczeństwie jako fundamentalny element dobrostanu psychicznego i fizycznego.

Pytanie 36

Osoba z rozpoznaną chorobą serca wykazuje niską aktywność fizyczną i większość dnia spędza na siedząco. Ostatnio zaczęła odczuwać ból w prawej nodze, który nasila się przy chodzeniu. Podczas zabiegów pielęgnacyjnych zaobserwowano obrzęk oraz wzrost temperatury tej nogi. Na jaki zespół objawów może to wskazywać?

A. zator w tętnicy udowej

B. niedokrwienie kończyn

C. zakrzepicę żył głębokich

D. stan zapalny żył powierzchownych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zakrzepica żył głębokich (ZŻG) to stan, w którym w żyłach głębokich, najczęściej kończyn dolnych, tworzy się skrzeplina, co prowadzi do obrzęku, bólu oraz wzrostu temperatury w obrębie zajętej kończyny. W przypadku podopiecznego, który spędza większość czasu w pozycji siedzącej, ryzyko wystąpienia ZŻG jest szczególnie wysokie. Objawy, takie jak ból w obrębie prawej kończyny dolnej oraz obrzęk, są klasycznymi symptomami tego stanu. W diagnostyce ZŻG istotne jest przeprowadzenie badania ultrasonograficznego, które pozwala ocenić przepływ krwi w żyłach i potwierdzić obecność zakrzepu. W przypadku potwierdzenia ZŻG, konieczne jest wdrożenie leczenia farmakologicznego, najczęściej przy użyciu antykoagulantów, oraz zalecenie zmian w stylu życia, takich jak zwiększenie aktywności fizycznej. Znajomość objawów i ryzyk związanych z ZŻG jest kluczowa w praktyce pielęgniarskiej, a także w pracy terapeutów zajęciowych, aby zapobiegać poważnym powikłaniom, takim jak zatorowość płucna.

Pytanie 37

U osoby z paraplegią, która przenosi się na wózek inwalidzki, istnieje ryzyko pojawienia się odleżyn. Jakie rozwiązanie należy zastosować w tej sytuacji?

A. stabilizatory do nóg

B. pas ortopedyczny

C. poduszkę zapobiegającą odleżynom

D. dodatkowy koc na siedzisko w wózku

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poduszka przeciwodleżynowa to naprawdę ważna rzecz, szczególnie dla osób z paraplegią, które spędzają sporo czasu na wózkach. Odleżyny mogą się pojawić przez długi ucisk na skórę, co jest dość nieprzyjemne i groźne. Dobrze dobrana poduszka, czy to żelowa, pneumatyczna, czy piankowa, pomaga zredukować ten ucisk. Można powiedzieć, że rozkłada ciężar ciała na większej powierzchni, przez co zmniejsza ryzyko zranień skóry. Na przykład, poduszki pneumatyczne mają tę zaletę, że można w nich zmieniać ciśnienie, co poprawia krążenie. Z tego, co wiem, Światowa Organizacja Zdrowia oraz nasze krajowe standardy zalecają używanie tych poduszek i regularne zmiany pozycji, żeby unikać odleżyn. Warto też często sprawdzać stan skóry pacjenta – to pozwala szybciej zauważyć problemy i skutecznie je leczyć.

Pytanie 38

Przy użyciu skali Lawtona, jakiego rodzaju niezależność opiekun może ocenić u podopiecznej?

A. poruszania się po schodach i korzystania z telefonu

B. ubierania się oraz przygotowywania i spożywania posiłków

C. samodzielnego jedzenia posiłków i robienia zakupów spożywczych

D. zarządzania finansami i wykonywania prac domowych bez pomocy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Skala Lawtona to narzędzie oceny, które pomaga w ocenie stopnia samodzielności osób starszych oraz osób z różnymi ograniczeniami. Odpowiedź dotycząca gospodarowania pieniędzmi i samodzielnego wykonywania prac domowych jest prawidłowa, ponieważ te umiejętności są istotnymi aspektami samodzielności. Gospodarowanie pieniędzmi obejmuje umiejętność planowania wydatków, oszczędzania oraz podejmowania decyzji finansowych, co jest kluczowe w codziennym życiu. Natomiast samodzielne wykonywanie prac domowych, takich jak sprzątanie, gotowanie czy pranie, ma bezpośredni wpływ na jakość życia podopiecznych. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują stworzenie indywidualnych planów wsparcia, które uwzględniają te umiejętności oraz odpowiadają na konkretne potrzeby podopiecznych. Standardy opieki nad osobami starszymi oraz niepełnosprawnymi, takie jak wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia, podkreślają znaczenie promowania niezależności poprzez rozwijanie umiejętności życiowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie opieki i rehabilitacji.

Pytanie 39

Jakich zasad powinien przestrzegać asystent podczas mycia całego ciała osoby niesamodzielnej leżącej w łóżku?

A. zawsze mycia ciała zgodnie z życzeniami pacjenta

B. zakończenia pielęgnacji higieną jamy ustnej

C. rozpoczynania mycia od najczystszych partii ciała

D. najpierw mycia najbardziej brudnych miejsc

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rozpoczynanie mycia ciała od części najbardziej czystych jest fundamentalną zasadą w pielęgnacji osób niesamodzielnych, leżących w łóżku. Taka kolejność ma na celu nie tylko zachowanie higieny, ale także komfortu podopiecznego. Zaczynając od obszarów, które są mniej zanieczyszczone, minimalizujemy ryzyko przeniesienia bakterii i brudu na czystsze części ciała. Przykładowo, rozpoczynając mycie od rąk czy ramion, możemy uniknąć ich zanieczyszczenia podczas czyszczenia nóg czy okolic intymnych. Warto również zauważyć, że zgodnie z zasadami higieny, stosuje się technikę „mycia od góry do dołu”, co nie tylko sprzyja lepszemu przepływowi wody, ale również jest bardziej komfortowe dla osoby mytej. W praktyce asystent powinien używać osobnych ściereczek do różnych części ciała, co further zwiększa standardy higieniczne. Ta zasada jest powszechnie stosowana w instytucjach zajmujących się opieką, takich jak domy opieki czy szpitale, gdzie dbałość o higienę jest kluczowa dla zdrowia pacjentów.

Pytanie 40

Jak często należy doradzić osobie z ograniczoną sprawnością nóg, która przebywa na wózku inwalidzkim i jest zagrożona powstawaniem odleżyn, aby zmieniała punkty nacisku poprzez przesuwanie się na wózku lub podnoszenie się na rękach?

A. 10-20 minut

B. 55-65 minut

C. 25-35 minut

D. 40-50 minut

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zalecenie regularnych zmian miejsc ucisku tkanek co 10-20 minut dla podopiecznych z niedowładem kończyn dolnych przebywających na wózkach inwalidzkich ma kluczowe znaczenie w zapobieganiu odleżynom. Odleżyny powstają w wyniku długotrwałego ucisku na skórę, co prowadzi do niedokrwienia i uszkodzenia tkanek. Praktyka zmiany pozycji co 10-20 minut umożliwia odciążenie miejsc narażonych na ucisk, poprawia krążenie krwi i wspiera proces regeneracji tkanek. Przykładem może być stosowanie różnych technik przesuwania na wózku lub unoszenia się na kończynach górnych, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia odleżyn. Standardy opieki zdrowotnej, takie jak te zawarte w wytycznych National Pressure Injury Advisory Panel, sugerują regularne wprowadzanie zmian w pozycji pacjenta jako kluczowy element profilaktyki. Regularne monitorowanie stanu skóry oraz świadomość zagrożeń związanych z długotrwałym siedzeniem są także istotnymi elementami opieki nad osobami z ograniczoną mobilnością.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej