Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 5 czerwca 2025 19:59
  • Data zakończenia: 5 czerwca 2025 20:57

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Kto podejmuje decyzję o fakultatywnym podziale zysku netto w spółce akcyjnej?

A. dyrektor firmy
B. walne zgromadzenie akcjonariuszy
C. departament analiz ekonomicznych
D. reprezentant pracowników firmy
Walne zgromadzenie akcjonariuszy jest kluczowym organem w spółce akcyjnej, odpowiedzialnym za podejmowanie najważniejszych decyzji dotyczących działalności firmy. To właśnie podczas obrad walnego zgromadzenia akcjonariuszy podejmuje się decyzje o podziale zysku netto, co obejmuje zarówno wypłatę dywidendy, jak i reinwestycję środków w rozwój spółki. Taki podział zysku oparty jest na regulacjach prawnych, które nakładają obowiązek konsultacji z akcjonariuszami, ponieważ to oni są właścicielami spółki. Przykładowo, w Polsce Kodeks spółek handlowych precyzuje zasady dotyczące uchwał walnego zgromadzenia, które muszą być podejmowane większością głosów. Ponadto, walne zgromadzenie funkcjonuje jako forum, gdzie akcjonariusze mogą wyrażać swoje opinie oraz wpływać na kierunek działania spółki, co podkreśla znaczenie demokracji korporacyjnej i przejrzystości w zarządzaniu. Decyzje te są kluczowe dla strategii finansowej spółki, która może wpłynąć na jej wartość rynkową oraz zadowolenie inwestorów.
Pytanie 2

Przedsiębiorstwo planujące wprowadzenie na rynek luksusowego produktu o wysokiej jakości powinno wybrać strategię cenową

A. umiarkowanej
B. penetracyjnej
C. dyskontowej
D. prestiżowej
Wybór strategii cenowej prestiżowej jest kluczowy dla firm wprowadzających dobra luksusowe. Tego rodzaju strategia polega na ustaleniu wysokiej ceny, która odzwierciedla wartość oraz ekskluzywność produktu. W praktyce, klienci często postrzegają wyższe ceny jako wskaźnik jakości, co sprawia, że są bardziej skłonni do zakupu produktów luksusowych. Na przykład, marki takie jak Louis Vuitton czy Rolex stosują tę strategię, aby podkreślić wyjątkowość swoich wyrobów. Prestiżowa strategia cenowa pozwala na budowanie silnego wizerunku marki, zwiększenie postrzeganej wartości oraz tworzenie lojalności wśród klientów, którzy chcą identyfikować się z marką. Ponadto, jest to zgodne z zasadami marketingu luksusowego, gdzie cena jest jednym z kluczowych elementów tworzenia wrażeń zakupowych oraz utrzymania ekskluzywności.
Pytanie 3

Zgłoszenie nowego pracownika do ZUS na formularzu ZUS ZUA powinno być dokonane od daty powstania obowiązku ubezpieczenia w terminie

A. 15 dni
B. 7 dni
C. 10 dni
D. 20 dni
Zgłoszenie nowozatrudnionego pracownika do ZUS na formularzu ZUS ZUA musi być dokonane w ciągu 7 dni od dnia powstania obowiązku ubezpieczenia, co jest zgodne z wymogami Ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Obowiązek ubezpieczenia powstaje zazwyczaj w dniu nawiązania stosunku pracy. Przykładowo, jeśli pracownik rozpoczął pracę 1 czerwca, pracodawca ma czas do 7 czerwca na złożenie zgłoszenia. Termin ten jest kluczowy dla prawidłowego zabezpieczenia zarówno pracownika, jak i pracodawcy, gdyż opóźnienie w zgłoszeniu może prowadzić do problemów z wypłatą świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego i społecznego. Dobre praktyki wymagają, aby pracodawcy prowadzili szczegółowe rejestry zatrudnienia oraz terminów zgłoszeń, co ułatwia spełnienie wymogów formalnych. Znajomość tych zasad pozwala nie tylko na uniknięcie kar finansowych, ale także na zbudowanie pozytywnej relacji z pracownikami, którzy czują się bezpieczni w swoim zatrudnieniu i są pewni, że ich interesy są chronione.
Pytanie 4

Firma Odzieżowa sp. z o.o. tworząc plan biznesowy, przeprowadziła analizę SWOT. Jako swoją mocną stronę wskazała

A. niskie zasoby finansowe.
B. brak przewagi nad rywalami.
C. ubóstwo społeczeństwa.
D. silną pozycję na rynku.
Znacząca pozycja firmy na rynku jest istotnym atutem, który może przyczynić się do długoterminowego sukcesu przedsiębiorstwa. W ramach analizy SWOT, identyfikacja mocnych stron, takich jak silna pozycja rynkowa, pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów i opracowanie strategii rozwoju. Przykładem praktycznym jest sytuacja, gdy firma odzieżowa posiada rozpoznawalną markę, co umożliwia jej łatwiejsze wprowadzenie nowych produktów na rynek. Silna pozycja może również przyciągać inwestorów oraz partnerów biznesowych, co jest kluczowe w dzisiejszym konkurencyjnym środowisku. W branży odzieżowej, przedsiębiorstwa o ugruntowanej pozycji często korzystają z przewag skali, co pozwala na obniżenie kosztów produkcji oraz zdobycie większej bazy klientów. Dodatkowo, mocna pozycja na rynku sprzyja budowaniu lojalności klientów oraz zaufania do marki, co w dłuższej perspektywie przekłada się na stabilność finansową i wzrost rentowności. W związku z tym, identyfikacja mocnych stron, takich jak znacząca pozycja rynkowa, jest kluczowym elementem skutecznego planowania strategicznego.
Pytanie 5

Marża hurtowa dla produktu X wynosi 1 950,00 zł, co odpowiada 30% ceny hurtowej netto tego produktu. Oblicz wartość hurtową netto towaru X.

A. 6 500,00 zł
B. 8 450,00 zł
C. 4 550,00 zł
D. 2 535,00 zł
Aby obliczyć cenę hurtową netto towaru X, można wykorzystać wzór na marżę, który definiuje wartość marży jako procent ceny hurtowej netto. W tym przypadku, marża wynosi 1 950,00 zł i stanowi 30% ceny hurtowej netto. Wzór, który należy zastosować, to: marża = cena hurtowa netto * (procent marży / 100). Stąd możemy przekształcić wzór w następujący sposób: cena hurtowa netto = marża / (procent marży / 100). Podstawiając dane, otrzymujemy: cena hurtowa netto = 1 950,00 zł / (30 / 100) = 1 950,00 zł / 0,3 = 6 500,00 zł. Dlatego poprawna odpowiedź to 6 500,00 zł. Takie obliczenia są kluczowe w zarządzaniu finansami, szczególnie w kontekście ustalania cen sprzedaży oraz analizy rentowności produktów. Przykładowo, jeśli firma ma ustaloną marżę na poziomie 30%, to przy odpowiednich obliczeniach może łatwiej ocenić, jakie ceny powinny być ustalane, aby osiągnąć zamierzony zysk, co jest istotne w strategii cenowej przedsiębiorstwa.
Pytanie 6

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli ustal, w którym regionie przedsiębiorstwo DAMA osiągnęło najwyższą wartość sprzedaży w stosunku do planowanej wartości sprzedaży.

Przedsiębiorstwo DAMA
RegionPlanowana wartość sprzedaży w złZrealizowana wartość sprzedaży w zł
Region I3 000,003 000,00
Region II2 400,003 000,00
Region III7 000,007 100,00
Region IV9 200,009 000,00

A. W regionie I.
B. W regionie II.
C. W regionie IV.
D. W regionie III.
Odpowiedź wskazująca region II jako ten, w którym przedsiębiorstwo DAMA osiągnęło najwyższą wartość sprzedaży w stosunku do planowanej, jest poprawna. Obliczenia pokazują, że w regionie II stosunek wartości sprzedaży zrealizowanej do wartości planowanej wynosi około 1,25, co oznacza, że sprzedaż w tym regionie przewyższała plan o 25%. W praktyce analiza takich wskaźników jest kluczowa dla zarządzania wynikami finansowymi firmy. Pozwala to na identyfikację mocnych i słabych stron w różnych regionach oraz podejmowanie odpowiednich działań korygujących. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie wyników i porównywanie ich z planami sprzedażowymi, co umożliwia reagowanie na ewentualne nieprawidłowości oraz optymalizację strategii marketingowych. Kluczowe jest także zrozumienie, że analiza wartości sprzedaży nie powinna ograniczać się tylko do jednego wskaźnika, ale powinna obejmować szerszy kontekst rynkowy i działalności firmy, co pozwoli na bardziej holistyczne podejście do zarządzania biznesem.
Pytanie 7

Jak długo należy archiwizować listy płac?

A. 5 lat od momentu zakończenia pracy przez ubezpieczonego u danego płatnika
B. 50 lat od momentu zakończenia pracy przez ubezpieczonego u danego płatnika
C. 12 miesięcy od daty zatwierdzenia sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy
D. 10 lat od chwili przekazania ich do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
Odpowiedź wskazująca, że listy płac archiwizuje się przez okres 50 lat od zakończenia pracy przez ubezpieczonego u danego płatnika, jest prawidłowa i odpowiada aktualnym regulacjom prawnym. Przepisy dotyczące archiwizacji dokumentacji pracowniczej, w tym list płac, są uregulowane w Kodeksie pracy oraz w ustawach dotyczących systemu ubezpieczeń społecznych. Przykładem zastosowania tej zasady jest konieczność posiadania dostępu do list płac w przypadku przyszłych kontroli ze strony Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, które mogą mieć miejsce w dowolnym momencie, nawet wiele lat po zakończeniu zatrudnienia. Archiwizacja dokumentów przez 50 lat zapewnia także możliwość udowodnienia swoich praw do świadczeń emerytalnych lub rentowych. Dobrą praktyką jest przechowywanie dokumentacji w sposób uporządkowany oraz zabezpieczony przed utratą, aby w razie potrzeby móc szybko dostarczyć wymagane dokumenty. Warto również regularnie przeglądać aktualne przepisy, ponieważ mogą one ulegać zmianom.
Pytanie 8

W tabeli zaprezentowano opisy kont księgowych. Który z nich dotyczy kont wynikowych?

A.B.
Na kontach tych ujmuje się składniki występujące w pozycjach aktywów i pasywów, np.: „Środki trwałe", „Kredyty bankowe".Na kontach tych ujmuje się koszty, przychody, zyski nadzwyczajne i straty nadzwyczajne, a zaewidencjonowane na nich operacje gospodarcze kształtują wynik finansowy.
C.D.
Konta pomocnicze, których stosowanie ma na celu skorygowanie wartości niektórych kont bilansowych lub wynikowych, np.: „Umorzenie środków trwałych", „Odchylenia od cen ewidencyjnych towarów".Na kontach tych dokonywane są rozliczenia złożonych zdarzeń gospodarczych. Nazwy tych kont rozpoczynają się od słowa „rozliczenie", np.: „Rozliczenia kosztów rodzajowych", „Rozliczenie zakupu".

A. B.
B. C.
C. A.
D. D.
Odpowiedź B jest prawidłowa, ponieważ konta wynikowe odgrywają kluczową rolę w procesie raportowania finansowego. Umożliwiają one rejestrowanie przychodów i kosztów związanych z działalnością operacyjną, co jest niezbędne do obliczenia wyniku finansowego przedsiębiorstwa. Przykładem zastosowania kont wynikowych jest sporządzanie rachunku zysków i strat, który jest podstawowym dokumentem finansowym prezentującym efektywność działalności firmy w danym okresie. Przy pomocy tych kont, firmy mogą monitorować swoje przychody ze sprzedaży, koszty operacyjne, a także zyski lub straty z działalności nadzwyczajnej. Dobrą praktyką jest regularne analizowanie wyników z kont wynikowych, aby identyfikować obszary wymagające poprawy oraz podejmować decyzje strategiczne oparte na faktach. Takie podejście jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które podkreślają znaczenie dokładnego i przejrzystego raportowania wyników finansowych dla interesariuszy.
Pytanie 9

Producent zamierza wytworzyć w miesiącu 1 200 par obuwia. Ustalona norma techniczna zużycia skóry na 1 000 par obuwia wynosi 400 m2. Początkowy zapas skóry wynosi 160 m2, a planowany zapas zamknięcia to 50 m2. Ile m2 skóry trzeba nabyć, aby zrealizować plan produkcji na dany miesiąc?

A. 370 m2
B. 480 m2
C. 290 m2
D. 320 m2
Analizując błędne odpowiedzi, warto zauważyć kilka typowych błędów, które mogą prowadzić do mylnych wniosków o potrzebnej ilości skóry. Na przykład, w przypadku gdy ktoś oblicza ilość skóry na podstawie wartości samej normy zużycia, bez uwzględnienia zapasu początkowego i końcowego, może dojść do nieporozumienia. Obliczając 400 m² na 1000 par, a następnie mnożąc przez 1,2, można uzyskać 480 m² jako całkowitą potrzebną ilość skóry, ale to nie uwzględnia dynamicznego zarządzania zapasami. Innym błędem jest pominięcie planowanego zapasu końcowego, co może prowadzić do niewłaściwej oceny zapotrzebowania materiałowego. Na przykład, jeżeli ktoś obliczyłby, że potrzebuje 320 m², nie biorąc pod uwagę, że musi również zapewnić 50 m² na koniec miesiąca, może to doprowadzić do niedoboru materiałów, co z kolei wpływa na płynność produkcji. Ważne jest, aby przy planowaniu wziąć pod uwagę zarówno zapasy początkowe, jak i końcowe, co jest kluczowym elementem dobrych praktyk w zarządzaniu produkcją. Zrozumienie korelacji między zapotrzebowaniem a dostępnością surowców jest niezbędne do efektywnego zarządzania i eliminacji przestojów w produkcji.
Pytanie 10

Nabywca ma prawo wystawić notę korygującą do faktury zakupowej w sytuacji

A. ujawnionej pomyłki w cenie
B. błędnie podanego numeru NIP odbiorcy
C. udzielenia rabatu przez sprzedawcę
D. przeprowadzonego zwrotu towarów
Wystawienie noty korygującej w przypadku stwierdzonej pomyłki w cenie, dokonania zwrotu towarów czy udzielenia rabatu nie jest poprawne w kontekście wymagań dotyczących wystawiania dokumentów korygujących. Pomyłka w cenie, chociaż istotna, powinna być zazwyczaj skorygowana przy użyciu korekty faktury sprzedaży, a nie noty korygującej wystawionej przez nabywcę. Takie podejście może wprowadzać zamieszanie w dokumentacji oraz prowadzić do niejasności w zakresie rozliczeń podatkowych. Dokonanie zwrotu towarów również nie jest bezpośrednio związane z notą korygującą wystawianą przez nabywcę. W takich sytuacjach najczęściej wystawia się fakturę korygującą przez sprzedawcę, a nabywca powinien skupić się na udokumentowaniu zwrotu zgodnie z obowiązującymi przepisami. Ponadto, udzielenie rabatu przez sprzedawcę powinno być również uregulowane w formie korekty faktury sprzedaży, a nie noty korygującej, co może prowadzić do nieporozumień. Typowym błędem myślowym jest mylenie noty korygującej z innymi formami dokumentacji, co może prowadzić do niewłaściwego rozliczenia podatków oraz naruszenia przepisów prawa podatkowego. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jakie sytuacje rzeczywiście wymagają wystawienia noty korygującej, aby uniknąć nieporozumień i błędów w księgowości.
Pytanie 11

Ile wynosi łączna kwota dobrowolnych potrąceń naliczonych w liście płac?

Fragment listy płac
Płaca zasadniczaPotrącona zaliczka na podatek dochodowySkładka na ubezpieczenie zdrowotneNależna zaliczka na podatek dochodowyGrupowe ubezpieczenie na życieKasa zapomogowo-pożyczkowaSkładka na związki zawodoweDo wypłaty z kasy
pobranaodliczona
2 500,00 zł321,95 zł194,15 zł167,19 zł155,00 zł50,00 zł45,00 zł30,00 zł1 683,10 zł

A. 125,00 zł
B. 280,00 zł
C. 205,00 zł
D. 155,00 zł
Poprawna odpowiedź to 125,00 zł, ponieważ ta kwota odzwierciedla łączną sumę dobrowolnych potrąceń, jakie zostały naliczone w liście płac. W skład tej kwoty wchodzi grupa składek: 50,00 zł na grupowe ubezpieczenie na życie, 45,00 zł na kasę zapomogowo-pożyczkową oraz 30,00 zł na składki związkowe. Zrozumienie mechanizmu dobrowolnych potrąceń jest kluczowe dla każdego specjalisty ds. kadr i płac, gdyż pozwala na dokładne sporządzenie listy płac oraz zapewnia zgodność z obowiązującymi regulacjami prawnymi. W praktyce, pracownicy mogą dobrowolnie decydować się na różne potrącenia, co wpływa na ich wynagrodzenie netto, a także na dostępność środków w przypadku nagłych potrzeb finansowych. W związku z tym, znajomość tych kwot jest niezbędna dla zarządzania osobistymi finansami pracowników oraz dla dopełnienia obowiązków kadrowych.
Pytanie 12

W sklepie z odzieżą doszło do zwarcia w instalacji elektrycznej. Kto może przeprowadzić naprawę?

A. absolwent szkoły technicznej o profilu elektrycznym
B. menedżer sklepu
C. pracownik wyznaczony przez menedżera
D. osoba posiadająca uprawnienia energetyczne
Osoba posiadająca uprawnienia energetyczne jest odpowiedzialna za wykonywanie prac związanych z instalacjami elektrycznymi, w tym naprawy po awariach, takich jak zwarcia. W Polsce, zgodnie z przepisami prawa, każda osoba przystępująca do wykonywania prac przy urządzeniach energetycznych musi posiadać odpowiednie uprawnienia, które są potwierdzane przez Urząd Dozoru Technicznego (UDT) lub inny odpowiedni organ. Przykładowo, osoba z uprawnieniami E, D lub z certyfikatami SEP (Stowarzyszenie Elektryków Polskich) jest w stanie przeprowadzić takie naprawy zgodnie z obowiązującymi normami bezpieczeństwa i techniki. Posiadanie takich uprawnień wiąże się z koniecznością odbycia szkoleń i zdań egzaminów, co gwarantuje, że dana osoba ma odpowiednią wiedzę na temat zasad działania instalacji elektrycznych oraz procedur postępowania w przypadku awarii. Praktyczne zastosowanie wiedzy w tym zakresie jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz minimalizacji ryzyka dodatkowych uszkodzeń lub wypadków w miejscu pracy.
Pytanie 13

Wskaźnik rentowności sprzedaży netto wynosił 15%. Co to oznacza?

A. w każdej złotówce przychodów ze sprzedaży był zysk netto wynoszący 15 groszy
B. na każde 100 złotych zysku netto przypadało 15 groszy przychodów ze sprzedaży
C. na każde 100 złotych przychodów ze sprzedaży zysk netto wyniósł 15 groszy
D. w każdej złotówce zysku netto znajdowały się przychody ze sprzedaży w wysokości 15 groszy
W analizie rentowności sprzedaży netto istotne jest zrozumienie, że zysk netto nie jest w rzeczywistości przychodem, a raczej różnicą między przychodami a kosztami. Odpowiedzi sugerujące, że na każdą złotówkę zysku netto przypada 15 groszy przychodów, mylnie odwracają relację między zyskiem a przychodami. W rzeczywistości, rentowność sprzedaży netto mierzy, jaka część przychodów pozostaje jako zysk po odjęciu wszystkich kosztów związanych z działalnością. Następnie, stwierdzenia mówiące o tym, że 100 zł przychodów generuje 15 groszy zysku, również są mylące, ponieważ nie oddają one rzeczywistego obrazu rentowności, a jedynie sugerują, że zyski są generowane w sposób proporcjonalny. Takie błędne założenia mogą prowadzić do zniekształcenia analizy finansowej, co z kolei może wpływać na decyzje strategiczne. Typowym błędem jest mylenie przychodów zyskami, co powoduje, że przedsiębiorcy podejmują decyzje oparte na nieprawidłowych danych. Kluczowe jest zatem, by dobrze zrozumieć definicje i relacje między różnymi wskaźnikami finansowymi, aby skutecznie zarządzać przedsiębiorstwem.
Pytanie 14

Firma nabyła dwuletnie obligacje Skarbu Państwa. W bilansie spółki ich wartość zostanie przedstawiona w kategorii

A. zobowiązań krótkoterminowych
B. zobowiązań długoterminowych
C. inwestycji krótkoterminowych
D. inwestycji długoterminowych
Podjęte nieprawidłowe decyzje dotyczące klasyfikacji inwestycji mogą prowadzić do istotnych konsekwencji w analizie finansowej i zarządzaniu aktywami. Inwestycje krótkoterminowe obejmują aktywa, które są planowane do zbycia lub wykorzystania w ciągu roku, co nie odnosi się do obligacji dwuletnich. Klasyfikowanie takich aktywów jako krótkoterminowe pomija ich rzeczywistą naturę i może wprowadzać w błąd w zakresie płynności finansowej spółki. Zobowiązania długoterminowe i krótkoterminowe dotyczą natomiast zobowiązań, a nie aktywów. Ich klasyfikacja opiera się na terminie spłaty, co jest fundamentalne dla oceny zdolności płatniczej. Typowym błędem myślowym jest mylenie aktywów z zobowiązaniami, co może prowadzić do fałszywych wniosków o stanie finansowym przedsiębiorstwa. Prawidłowe zrozumienie klasyfikacji aktywów i zobowiązań jest kluczowe dla rzetelnego raportowania finansowego oraz dla podejmowania właściwych decyzji inwestycyjnych. Przykład błędnego podejścia do klasyfikacji można zaobserwować w przypadkach, gdy inwestorzy mylnie oceniają terminy wykupu instrumentów finansowych, co skutkuje niewłaściwą oceną ryzyka i potencjalnych zwrotów. Dlatego konieczne jest przyswojenie sobie standardów klasyfikacji aktywów, aby skutecznie zarządzać portfelem inwestycyjnym.
Pytanie 15

Obligacje Skarbu Państwa nabyte przez firmę, które mają termin wykupu dłuższy niż 1 rok, klasyfikowane są jako

A. inwestycje długoterminowe.
B. aktywa trwałe.
C. wartości niematerialne i prawne.
D. rzeczowe aktywa trwałe.
Odpowiedzi na pytanie dotyczące klasyfikacji obligacji Skarbu Państwa z terminem wykupu powyżej 1 roku jako środków trwałych, rzeczowych aktywów trwałych czy wartości niematerialnych i prawnych są błędne z kilku kluczowych powodów. Środki trwałe to aktywa, które przedsiębiorstwo wykorzystuje w swojej działalności przez dłuższy czas, takie jak budynki, maszyny czy środki transportu, i które są niezbędne do prowadzenia działalności operacyjnej. Obligacje nie spełniają tej definicji, ponieważ są instrumentami finansowymi, a nie fizycznymi zasobami. Rzeczowe aktywa trwałe także są związane z posiadaniem materialnych dóbr, co wyklucza obligacje, które są formą zobowiązania emitenta wobec właściciela obligacji. Z kolei wartości niematerialne i prawne obejmują aktywa, które nie mają postaci materialnej, takie jak patenty, licencje czy znaki towarowe. Obligacje, mimo że mogą generować dochody, nie są klasyfikowane jako wartości niematerialne, ponieważ nie niosą ze sobą praw do korzystania z czyjegoś dobra niematerialnego. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do takich nieprawidłowych klasyfikacji, jest mylenie różnych kategorii aktywów. Ważne jest zrozumienie, że klasyfikacja aktywów ma kluczowe znaczenie dla zarządzania finansami przedsiębiorstwa oraz dla jego raportowania finansowego, co w praktyce wpływa na podejmowanie decyzji inwestycyjnych.
Pytanie 16

Przekazanie towarów z Polski na obszar innego kraju Unii Europejskiej przy jednoczesnym przeniesieniu własności to

A. eksport.
B. nabycie wewnątrzwspólnotowe.
C. dostawa wewnątrzwspólnotowa.
D. import.
Dostawa wewnątrzwspólnotowa to w sumie taki termin prawny, który dotyczy sytuacji, gdy jakieś towary są przetransportowywane z jednego kraju Unii Europejskiej do innego. Podczas takiej transakcji prawo własności tych towarów przechodzi na kupującego. Wiesz, w Unii Europejskiej takie dostawy są traktowane jako neutralne podatkowo. To znaczy, że sprzedawca nie musi naliczać VAT-u, o ile spełnione są pewne warunki. Przykład? Kiedy firma z Polski sprzedaje coś do Niemiec, to może to być właśnie ta dostawa wewnątrzwspólnotowa. Dzięki temu sprzedawca nie ma VAT-u. Natomiast kupujący w Niemczech musi to jakoś zarejestrować i odprowadzić VAT tam, u siebie. To całkiem ciekawe, bo ten system wspiera łatwy przepływ towarów między krajami i zmniejsza biurokrację, co jest super dla handlu w UE.
Pytanie 17

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli kalkulacyjnej, oblicz jednostkowy koszt wytworzenia 100 szt. wyrobu X i 200 szt. wyrobu Y.

Pozycje kalkulacyjneZlecenie 1
Wyrób XWyrób Y
Materiały bezpośrednie25 000,00 zł80 000,00 zł
Płace bezpośrednie7 000,00 zł15 000,00 zł
Koszty wydziałowe8 000,00 zł10 000,00 zł

A. Wyrób X - 400 zł, wyrób Y - 525 zł
B. Wyrób X - 250 zł, wyrób Y - 400 zł
C. Wyrób X - 320 zł, wyrób Y - 500 zł
D. Wyrób X - 450 zł, wyrób Y - 550 zł
Wiesz, obliczenie jednostkowego kosztu wytworzenia dla wyrobów X i Y to naprawdę ważna sprawa. Musisz zsumować wszystkie koszty związane z produkcją, czyli materiały, płace i te wydziałowe. Na przykład, dla wyrobu X mamy 40 000 zł za 100 sztuk, co daje nam 400 zł za sztukę. A dla wyrobu Y całkowity koszt to 105 000 zł przy 200 sztukach, więc wychodzi 525 zł za sztukę. Te kalkulacje są kluczowe, bo pozwalają ustalić, czy dany produkt przynosi zyski. Z mojego doświadczenia, znajomość jednostkowych kosztów jest super ważna, żeby wiedzieć, jakie ceny ustalać, jak planować marketing i jak rozdysponować zasoby. Rekomenduję regularnie aktualizować dane o kosztach, żeby móc na bieżąco dostosowywać strategię firmy.
Pytanie 18

Przedsiębiorca opodatkowany jest na zasadach ogólnych i płaci podatek liniowy według stawki 19%. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli ustal zaliczkę na podatek dochodowy za sierpień 2015 r.

Wybrane pozycje z podatkowej księgi przychodów i rozchodów
WyszczególnienieSuma zapisów za miesiąc
Wartość sprzedanych towarów i usług5 930,00 zł
Pozostałe przychody70,00 zł
Zakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupu3 470,00 zł
Koszty uboczne zakupu230,00 zł
Wynagrodzenia w gotówce i naturze1 850,00 zł
Pozostałe koszty150,00 zł

A. 57,00 zł
B. 300,00 zł
C. 1 140,00 zł
D. 760,00 zł
Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego podejścia do obliczeń związanych z podatkiem dochodowym i źle zrozumianych zasad ustalania zaliczki. Wiele osób myli przychody z dochodem, co prowadzi do znaczących błędów w obliczeniach. Przychody to całkowita suma, jaką przedsiębiorca uzyskuje ze sprzedaży towarów lub usług, natomiast dochód to różnica między przychodami a kosztami ich uzyskania. Obliczenie zaliczki wymaga znajomości tej różnicy oraz umiejętności zastosowania odpowiedniej stawki podatkowej. W przypadku ustalenia zaliczki na poziomie 760,00 zł lub 1 140,00 zł, osoby udzielające tych odpowiedzi mogły błędnie pomnożyć przychody bez odjęcia kosztów, co jest kluczowe w procesie obliczeń. Warto również zauważyć, że niska zaliczka w wysokości 300,00 zł również nie oddaje rzeczywistego wymiaru podatku, ponieważ nie uwzględnia dokładnego przeliczenia na podstawie dochodu. Kluczowe dla każdego przedsiębiorcy jest więc zrozumienie tych podstawowych konceptów oraz umiejętność prawidłowego obliczania zaliczek podatkowych, aby uniknąć problemów z urzędami skarbowymi. Współczesne przepisy oraz dobrych praktyk w zakresie rachunkowości i finansów zalecają regularne aktualizowanie wiedzy na temat zmian w prawie podatkowym oraz korzystanie z profesjonalnej pomocy księgowej.
Pytanie 19

W trakcie inwentaryzacji w magazynie odkryto braki w towarze. Komisja inwentaryzacyjna ustaliła, że
- braki o wartości 4 200 złotych były spowodowane zdarzeniami losowymi,
- braki wynoszące 800 złotych są skutkiem ubytków naturalnych w granicach norm,
- braki wynikające z zaniedbań obowiązków pracownika magazynowego o wartości 500 złotych.

Na podstawie tych informacji określono, że wartość niedoborów niezawinionych wynosi

A. 5 000 złotych
B. 4 200 złotych
C. 800 złotych
D. 4 700 złotych
Odpowiedź 5 000 złotych jest poprawna, ponieważ obejmuje całkowitą wartość niedoborów, które nie są wynikiem zaniedbań pracowników ani ubytków naturalnych. W analizowanej sytuacji mamy trzy kategorie niedoborów: 4 200 złotych spowodowane zdarzeniami losowymi, 800 złotych jako ubytki naturalne oraz 500 złotych jako wynik zaniedbań. Z perspektywy księgowej i zarządzania ryzykiem, niedobory niezawinione należy rozpatrywać jako te, które nie są wynikiem błędnych działań ludzkich. Ostatecznie, aby obliczyć wartość niedoborów niezawinionych, dodajemy kwoty niedoborów spowodowanych zdarzeniami losowymi oraz ubytków naturalnych, co daje nam 4 200 zł + 800 zł = 5 000 zł. W kontekście audytów wewnętrznych oraz skutecznego zarządzania zasobami, jest to kluczowe, aby odpowiednio klasyfikować i raportować te zasoby. Dobrą praktyką w firmach jest regularne przeprowadzanie inwentaryzacji, co pozwala na szybsze wykrywanie nieprawidłowości oraz efektywniejsze zarządzanie zasobami.
Pytanie 20

Jaką metodę opodatkowania dochodów z wykonywanej działalności gospodarczej wybrał przedsiębiorca, jeśli nalicza podatek dochodowy od osób fizycznych według stawek 18% oraz 32%?

A. Kartę podatkową
B. Podatek według skali podatkowej na zasadach ogólnych
C. Podatek liniowy na zasadach ogólnych
D. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych
Wybór innych form opodatkowania, takich jak ryczałt, podatek liniowy czy karta podatkowa, jest niewłaściwy, ponieważ każda z nich charakteryzuje się innymi zasadami obliczania podatku oraz innymi stawkami podatkowymi. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych to forma uproszczonego opodatkowania, która nie przewiduje stosowania stawek 18% i 32%. Zamiast tego, ryczałt stosuje zryczałtowane stawki procentowe w zależności od rodzaju działalności, co czyni go bardziej korzystnym dla niektórych przedsiębiorców, lecz nie jest stosowany w kontekście skali podatkowej. Podatek liniowy to inna forma opodatkowania, która wprowadza stałą stawkę 19% na niezależne od wysokości dochodu, co także nie odpowiada opisanym stawkom. Karta podatkowa to jeszcze inna forma, w której wysokość podatku ustalana jest na podstawie rodzaju działalności oraz liczby zatrudnionych pracowników, a nie od dochodu, co również nie pasuje do sytuacji przedstawionej w pytaniu. Typowym błędem przy obliczaniu zobowiązań podatkowych jest nieznajomość zasad dotyczących różnych form opodatkowania, co prowadzi do niepoprawnych wyborów. Znalezienie właściwej formy opodatkowania wymaga zrozumienia zarówno charakterystyki działalności, jak i obowiązujących przepisów prawa, dlatego kluczowe jest dokładne zapoznanie się z każdym z dostępnych systemów podatkowych oraz ich zastosowaniem w praktyce.
Pytanie 21

Odbiorca towaru ma prawo do wystawienia noty korygującej, jeśli na fakturze sprzedawca

A. wpisał ilość towaru, która nie zgadza się z dostawą
B. nie uwzględnił rabatu przyznanego odbiorcy
C. popełnił błąd w numerze NIP odbiorcy
D. zastosował błędną stawkę podatku VAT
Wystawienie noty korygującej jest procedurą, która ma na celu skorygowanie błędów na fakturze, jednakże nie każdy błąd uprawnia do jej wystawienia. Gdy sprzedawca nie uwzględnił rabatu przyznanego nabywcy, nabywca powinien raczej domagać się zwrotu nadpłaty lub wystawienia faktury korygującej przez sprzedawcę. W takiej sytuacji wystawienie noty korygującej przez nabywcę jest niewłaściwe, ponieważ to sprzedawca ma obowiązek skorygować dokument sprzedaży. Podobnie, jeśli sprzedawca wpisał ilość towaru niezgodną z dokonana dostawą, to również sprzedawca powinien wystawić fakturę korygującą, a nie nabywca notę, gdyż to sprzedawca jest odpowiedzialny za prawidłowe wystawienie faktury. W przypadku niewłaściwej stawki VAT, nabywca również nie ma podstaw do wystawienia noty korygującej, ponieważ zmiana stawki VAT jest również obowiązkiem sprzedawcy. Przykładowo, jeśli sprzedawca zastosował stawkę obniżoną, która nie powinna mieć zastosowania, to powinna to skorygować faktura, a nie nota wystawiona przez nabywcę. Błędem jest myślenie, że nabywca może korygować błędy sprzedawcy, co w rzeczywistości leży w gestii sprzedającego. Warto pamiętać, że poprawne podejście do korygowania błędów na fakturach nie tylko wpływa na zgodność z prawem, ale również na relacje biznesowe i transparentność transakcji.
Pytanie 22

Jan Kwiatkowski nabył do swojej hurtowni kasę fiskalną o wartości początkowej 10 000 zł. Stawka amortyzacji dla kasy fiskalnej wynosi 20%. Po upływie dwóch lat, przy stosowaniu metody liniowej, wartość aktualna kasy fiskalnej wyniesie

A. 5 000 zł
B. 4 000 zł
C. 6 000 zł
D. 3 000 zł
Wartość bieżąca kasy fiskalnej po dwóch latach korzystania z niej przy stawce amortyzacyjnej 20% oblicza się, stosując metodę liniową. Wartość początkowa kasy wynosi 10 000 zł, a więc roczny odpis amortyzacyjny wynosi 20% z tej kwoty, czyli 2 000 zł. Po dwóch latach odpisów, całkowita kwota odpisów wynosi 4 000 zł (2 000 zł x 2 lata). Bieżąca wartość kasy fiskalnej to wartość początkowa pomniejszona o kwotę odpisów, co daje 10 000 zł - 4 000 zł = 6 000 zł. Zarażając praktyczne podejście do tego zagadnienia, przedsiębiorcy często dokonują wyboru metody amortyzacji, uwzględniając nie tylko przepisy prawne, ale także ich wpływ na płynność finansową firmy. Warto znać standardy dotyczące amortyzacji i stale monitorować wartość swoich aktywów, aby podejmować świadome decyzje finansowe.
Pytanie 23

Który dokument powinien być umieszczony w części B akt osobowych zatrudnionego?

A. Rozwiązanie umowy o pracę
B. Oświadczenie o zgodzie na przekazywanie wynagrodzenia na konto bankowe
C. Oświadczenie o zgodzie na przetwarzanie danych osobowych w celach rekrutacyjnych
D. Prośba o korektę świadectwa pracy
Wybór oświadczenia o wyrażeniu zgody na przetwarzanie danych osobowych dla celów rekrutacji, wniosku o sprostowanie świadectwa pracy lub wypowiedzenia umowy o pracę jako dokumentów do części B akt osobowych pracownika jest nieprawidłowy, ponieważ te dokumenty nie odnoszą się bezpośrednio do kwestii wynagrodzenia i jego wypłaty. Oświadczenie o wyrażeniu zgody na przetwarzanie danych osobowych dotyczy głównie aspektów związanych z rekrutacją i nie ma zastosowania w kontekście przechowywania informacji o wynagrodzeniu. Wniosek o sprostowanie świadectwa pracy to dokument, który może być potrzebny po zakończeniu stosunku pracy, ale nie jest istotny dla aktualnego procesu wypłaty wynagrodzenia. Wypowiedzenie umowy o pracę, z kolei, dotyczy zakończenia zatrudnienia i również nie ma miejsca w kontekście dokumentacji dotyczącej wynagrodzeń. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie różnych kategorii dokumentów i ich celów. Warto pamiętać, że dokumenty powinny być klasyfikowane zgodnie z ich funkcją i związkiem z danym aspektem zatrudnienia, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania aktami osobowymi oraz przestrzegania norm prawnych.
Pytanie 24

Pracodawca jest uprawniony do wypłacania pracownikom zasiłków z tytułu ubezpieczenia chorobowego. Na podstawie informacji zawartych w tabeli, ustal kwotę do zapłaty na rzecz ZUS za sierpień 2015 r.

Wyszczególnienie za miesiąc sierpień 2015 r.
Składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika6 170,00 zł
Składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracodawcę7 690,00 zł
Zasiłki chorobowe wypłacone pracownikom1 340,00 zł
Zasiłki macierzyńskie i opiekuńcze wypłacone pracownikom2 820,00 zł

A. 12 520,00 zł
B. 9 700,00 zł
C. 13 860,00 zł
D. 6 170,00 zł
Jak się przyjrzymy błędnym odpowiedziom na pytanie o kwotę do zapłaty ZUS, to widać, że często chodzi o nieporozumienia przy obliczaniu składek na ubezpieczenia społeczne. Na przykład, jeżeli ktoś zaznacza 6 170,00 zł, to powinien wiedzieć, że to jest tylko kwota, którą płaci pracownik, więc to nie jest całość. Potem, jeżeli ktoś wybiera 12 520,00 zł, to może pomylić się, dodając składki pracodawcy i pracownika, nie uwzględniając przy tym zasiłków chorobowych i macierzyńskich – przez to wychodzi im za dużo. Odpowiedź 13 860,00 zł to całościowe zobowiązania, ale tu też brakuje pomniejszenia o zasiłki, co nie jest w porządku. Te błędy w obliczeniach wynikają często z niedobrego zrozumienia zasad, jak działają ubezpieczenia społeczne. Żeby uniknąć takich pomyłek, fajnie by było, żeby pracodawcy i ludzie z działów kadr brali udział w szkoleniach o obliczeniach składek i byli na bieżąco z przepisami. Zrozumienie systemu ubezpieczeń to naprawdę kluczowe, żeby dobrze zarządzać finansami w firmie.
Pytanie 25

Młoda para udała się do niewielkiego zakładu krawieckiego, aby zamówić suknię ślubną oraz garnitur według wzorów ustalonych z właścicielem zakładu. Jaką metodę kalkulacji dobierze wykonawca, żeby określić jednostkowy koszt produkcji strojów?

A. Doliczeniową asortymentową
B. Podziałową prostą
C. Doliczeniową (zleceniową)
D. Podziałową ze współczynnikami
Odpowiedź "Doliczeniową (zleceniową)" jest prawidłowa, ponieważ w kontekście szycia strojów na specjalne zamówienie, takich jak suknie ślubne czy garnitury, metoda kalkulacji doliczeniowej najlepiej odpowiada na potrzeby wykonawcy. Metoda ta polega na zliczaniu rzeczywistych kosztów związanych z danym zleceniem, takich jak materiały, robocizna oraz ewentualne koszty pośrednie. Dzięki temu wykonawca może dokładnie określić jednostkowy koszt wytworzenia każdego elementu garderoby, co jest kluczowe dla ustalenia ceny oferowanej klientowi. W praktyce, jeśli zakład krawiecki wykorzystuje tę metodę, będzie zbierać wszystkie faktury związane z danym zleceniem, a następnie obliczy całkowity koszt, dzieląc go przez liczbę zamówionych elementów, co pozwala na przejrzystość i uczciwość w rozliczeniach. Ponadto, tego typu podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie precyzyjne kalkulacje są niezbędne dla osiągnięcia rentowności.
Pytanie 26

Właściciel sklepu oszacował przewidywaną sprzedaż na rok 2012 na kwotę 40 000 zł. Jaką powierzchnię sklepową powinien on posiadać, wiedząc, że roczny przychód przypadający na 1 metr kwadratowy w tej branży wynosi 2 500 zł?

A. 62,50 m2
B. 16,00 m2
C. 160,00 m2
D. 6,25 m2
Aby obliczyć wymaganą powierzchnię sklepową, należy podzielić planowaną sprzedaż przez roczny obrót przypadający na 1 metr kwadratowy. W tym przypadku właściciel sklepu oszacował sprzedaż na 40 000 zł, a obrót na 2 500 zł na metr kwadratowy. Dlatego potrzebna powierzchnia wynosi 40 000 zł / 2 500 zł/m2 = 16 m2. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu powierzchnią handlową, gdzie efektywne planowanie przestrzeni sklepowe wpływa na rentowność i efektywność operacyjną. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest optymalizacja powierzchni w sklepach detalicznych, co pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów oraz zwiększenie obrotów na metr kwadratowy. Rozumienie takich kalkulacji jest kluczowe dla właścicieli sklepów, którzy chcą maksymalizować swoje zyski i minimalizować koszty operacyjne, co wpisuje się w standardy efektywności zarządzania detalem.
Pytanie 27

W zależności od częstości oraz czasu wykonywania, analizę dzieli się na

A. odcinkową i kompleksową
B. ogólną i szczegółową
C. funkcjonalną i decyzyjną
D. ciągłą i okresową
Analiza ogólna i szczegółowa mówi raczej o tym, jak dużo szczegółów bierzemy pod uwagę w badaniach i nie ma nic wspólnego z częstotliwością analiz. Ogólna daje nam szerokie spojrzenie na sytuację, a szczegółowa koncentruje się na konkretach danego problemu. Wybierając tę odpowiedź, można pomylić pojęcia i uznać, że częstotliwość ma coś wspólnego z poziomem detali, co może wprowadzić w błąd. Podejście funkcjonalne i decyzyjne też nie odnosi się do częstości analiz, ale bardziej do ich funkcji w podejmowaniu decyzji. Analiza funkcjonalna skupia się na określonym obszarze działalności firmy, a decyzyjna pomaga w podejmowaniu decyzji, bazując na danych. Ostatnia z odpowiedzi, odcinkowa i kompleksowa, również nie dotyczy kryteriów czasowych, tylko raczej zakresu analizy. Odcinkowe podejście to jakby analiza w wydzielonych segmentach, a kompleksowe to spojrzenie całościowe na temat. Te błędne odpowiedzi pokazują, jak ważne jest zrozumienie kontekstu w analizach i jak łatwo można się pomylić, jeśli nie rozróżniamy różnych aspektów analizy danych.
Pytanie 28

Przedsiębiorca nabył 1 000,00 euro po kursie 4,20 zł/euro, a następnie sprzedał je po kursie 4,40 zł/euro. W wyniku tej transakcji

A. osiągnął zysk w wysokości 20,00 zł
B. poniósł stratę w wysokości 200,00 zł
C. osiągnął zysk w wysokości 200,00 zł
D. poniósł stratę w wysokości 20,00 zł
Przedsiębiorca dokonał transakcji zakupu 1 000,00 euro po kursie 4,20 zł/euro, co oznacza, że wydał 4 200,00 zł (1 000,00 euro * 4,20 zł/euro). Następnie sprzedał te euro po kursie 4,40 zł/euro, uzyskując 4 400,00 zł (1 000,00 euro * 4,40 zł/euro). Zysk z transakcji obliczamy, odejmując koszt zakupu od przychodu ze sprzedaży: 4 400,00 zł - 4 200,00 zł = 200,00 zł. Warto zwrócić uwagę, że takie transakcje są typowe dla przedsiębiorców zajmujących się handlem walutami, gdzie różnice kursowe mogą prowadzić do zysków lub strat. W praktyce, umiejętność zarządzania ryzykiem walutowym oraz analiza trendów na rynku walutowym są kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w takiej działalności. Dobrą praktyką jest także stosowanie hedgingu, czyli zabezpieczania się przed niekorzystnymi zmianami kursów, co może pomóc w minimalizacji ryzyka finansowego.
Pytanie 29

Kategoria archiwalna akt oznaczona literą A odnosi się do dokumentacji

A. mającej krótki okres użyteczności, która po użyciu jest oddawana na makulaturę
B. o wartości użytkowej dla danej jednostki, która po pięciu latach jest eliminowana
C. o wartości praktycznej dla konkretnej jednostki, która po roku zostaje zniszczona
D. o znaczeniu historycznym, która powinna być przechowywana w archiwum na zawsze
Odpowiedź o wartości historycznej dokumentacji, która musi być przechowywana w archiwum wieczyście, jest prawidłowa, ponieważ dokumenty te mają istotne znaczenie dla badań, kultury i historii. W archiwistyce, dokumentacja o wartości historycznej jest klasyfikowana jako akta wieczyste, co oznacza, że są one zachowywane na czas nieokreślony. Przykłady takich dokumentów to akty notarialne, dokumenty dotyczące wydarzeń historycznych, czy też archiwa osobiste znanych postaci. W praktyce archiwalnej, zgodnie z normami, takimi jak ISO 15489 dotycząca zarządzania dokumentami i archiwami, te dokumenty są gromadzone w sposób systematyczny, co pozwala na ich późniejsze wykorzystanie do celów badawczych, edukacyjnych oraz prawnych. Ważne jest, aby te dokumenty były przechowywane w odpowiednich warunkach, które zapewniają ich trwałość, co jest kluczowe dla zachowania dziedzictwa kulturowego i historycznego. Ich archiwizacja jest również zgodna z obowiązującymi przepisami prawa, które regulują zasady przechowywania i udostępniania dokumentów o wysokiej wartości historycznej.
Pytanie 30

Wielkość materiału, która powinna być przechowywana w magazynie na wypadek opóźnień w dostawach lub innych nieprzewidzianych sytuacji, to zapas

A. maksymalny
B. obrotowy
C. przeciętny
D. rezerwowy
Zapas rezerwowy to ilość materiału, która jest przechowywana w magazynie, aby zminimalizować ryzyko przerw w produkcji spowodowanych opóźnieniami dostaw lub innymi nieprzewidzianymi okolicznościami. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwa starają się utrzymać określony poziom zapasów, aby zapewnić ciągłość operacyjną. Na przykład, w branży produkcyjnej, jeśli dostawca nie dostarczy surowców na czas, zapas rezerwowy pozwala na kontynuowanie produkcji bez zakłóceń. Zgodnie z dobrą praktyką zarządzania łańcuchem dostaw, firmy często stosują zasady takie jak Just-In-Case (JIC), które polegają na utrzymywaniu dodatkowych zapasów w celu ochrony przed niepewnością. Posiadanie zapasu rezerwowego jest kluczowym elementem strategii zarządzania ryzykiem w logistyce, co potwierdzają standardy takie jak ISO 31000, które zalecają identyfikację i minimalizację ryzyk związanych z operacjami biznesowymi.
Pytanie 31

Podlega wpisowi do Centralnej Ewidencji oraz Informacji o Działalności Gospodarczej

A. organizacje pożytku publicznego
B. spółki komandytowe
C. spółki jawne
D. przedsiębiorcy, którzy są osobami fizycznymi
Wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) jest obowiązkowy dla przedsiębiorców będących osobami fizycznymi, co wynika z przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Rejestracja w CEIDG umożliwia osobom fizycznym prowadzenie działalności gospodarczej w sposób formalny, co z kolei wpływa na możliwość uzyskania różnych zezwoleń, koncesji oraz dostępu do publicznych zamówień. Przykładowo, osoba fizyczna prowadząca działalność jako freelancer w branży usługowej, po zarejestrowaniu się w CEIDG, zyskuje możliwość legalnego wystawiania faktur oraz podpisywania umów z kontrahentami. Dodatkowo, wpis do CEIDG ma istotne znaczenie dla ustalenia numeru REGON oraz NIP, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa w obiegu gospodarczym. Warto podkreślić, że rejestracja w CEIDG jest również związana z obowiązkami podatkowymi i ubezpieczeniowymi, co czyni ją fundamentem dla prawidłowego zarządzania działalnością gospodarczą.
Pytanie 32

Zestawienie wartości importu oraz eksportu towarów w określonym czasie nazywa się bilansem

A. handlowym
B. obrotu usługami
C. obrotów kapitałowych i finansowych
D. odsetek i dywidend
Bilans handlowy to kluczowy wskaźnik w ekonomii, który zlicza wartość importu i eksportu towarów w określonym czasie. Obejmuje on wszystkie transakcje dotyczące towarów fizycznych, co jest fundamentalne dla analizy stanu gospodarki kraju. Dodatni bilans handlowy występuje, gdy eksport przewyższa import, co zazwyczaj sugeruje, że gospodarka jest silna i konkurencyjna na rynku międzynarodowym. Przykładowo, kraj z rozwiniętym sektorem technologicznym, który eksportuje elektronikę, może mieć dodatni bilans handlowy, co wpływa korzystnie na jego walutę i stabilność finansową. Przy ustalaniu strategii gospodarczych oraz polityki handlowej, bilans handlowy odgrywa kluczową rolę, pozwalając decydentom na ocenę efektywności działań w zakresie promowania eksportu oraz ograniczania importu. Warto również zaznaczyć, że bilans handlowy jest tylko jednym z elementów bilansu płatniczego, który obejmuje także usługi, transfery i inwestycje. Zrozumienie bilansu handlowego jest niezbędne dla analizy makroekonomicznej oraz podejmowania decyzji inwestycyjnych.
Pytanie 33

Przedsiębiorca nabył materiały od niemieckiego dostawcy o wartości 500 EURO. Płatność za materiały odbędzie się w późniejszym terminie. Kurs EURO w dniu zakupu wynosił 4,20 zł, natomiast w dniu dokonywania zapłaty wynosił 4,00 zł. Jakie skutki finansowe z tego wynikają?

A. dodatnią różnicę kursową w wysokości 100 zł ewidencjonowaną na koncie "Przychody finansowe"
B. ujemną różnicę kursową w wysokości 1 000 zł ewidencjonowaną na koncie "Przychody finansowe"
C. dodatnią różnicę kursową w kwocie 1 000 zł ewidencjonowaną na koncie "Koszty finansowe"
D. ujemną różnicę kursową w kwocie 100 zł ewidencjonowaną na koncie "Koszty finansowe"
Wybór odpowiedzi oznaczającej dodatnią różnicę kursową w wysokości 100 zł jest poprawny ze względu na analizę kursów walutowych w odniesieniu do transakcji. Przedsiębiorca zakupił materiały o wartości 500 EURO przy kursie 4,20 zł, co przekłada się na koszt w złotych równy 2100 zł (500 EURO x 4,20 zł/EURO). Następnie, w momencie płatności, kurs spadł do 4,00 zł, co oznacza, że kwota płatności wyniosła 2000 zł (500 EURO x 4,00 zł/EURO). Różnica między pierwotnym kosztem a rzeczywistą płatnością wynosi 100 zł (2100 zł - 2000 zł), co stanowi dodatnią różnicę kursową. Takie różnice kursowe powinny być ewidencjonowane na koncie 'Przychody finansowe', co jest zgodne z zasadami rachunkowości, które podkreślają konieczność właściwego klasyfikowania różnic kursowych w zależności od ich charakterystyki. Przykładowo, prawidłowe klasyfikowanie różnic kursowych jest kluczowe dla rzetelnych wyników finansowych firmy oraz ich interpretacji przez inwestorów i interesariuszy.
Pytanie 34

Który z wymienionych podmiotów musi zostać wpisany do rejestru przedsiębiorców w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej?

A. JEDYNKA sp. z o.o.
B. Hurtownia PROFIL Marek Skrzypek
C. Hurtownia ART-CAR S.A.
D. MASTER Ignaszak spółka jawna
Hurtownia PROFIL Marek Skrzypek jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, co oznacza, że podlega wpisowi do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG). CEIDG jest rejestrem, który umożliwia rejestrację oraz bieżące zarządzanie informacjami o przedsiębiorcach. W Polsce każdy przedsiębiorca, który prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, jest zobowiązany do zarejestrowania się w tym rejestrze. Wpis do CEIDG jest ważny, ponieważ umożliwia legalne prowadzenie działalności, a także jest niezbędny do uzyskania różnych zezwoleń i koncesji. Przykładem zastosowania wiedzy o CEIDG jest możliwość korzystania z e-usług, które upraszczają proces rejestracji i aktualizacji danych. Przedsiębiorcy mogą również korzystać z systemu CEIDG w celu potwierdzenia swojego statusu w relacjach biznesowych, co zwiększa ich wiarygodność na rynku.
Pytanie 35

Nie powinno się pracować przy komputerze dłużej niż 60 minut. Po tym czasie pracownik ma prawo do odpoczynku

A. 5 minutowej
B. 20 minutowej
C. 10 minutowej
D. 15 minutowej
Przerwy w pracy przy komputerze są kluczowym elementem zarządzania zdrowiem i wydajnością pracowników. Zgodnie z zasadami ergonomii oraz wytycznymi dotyczącymi pracy biurowej, zaleca się, aby po 60 minutach ciągłej pracy przy komputerze pracownik miał prawo do 5-minutowej przerwy. Krótkie przerwy pozwalają na rozluźnienie mięśni, zmniejszenie napięcia oraz poprawę krążenia, co może znacząco wpłynąć na zmniejszenie ryzyka wystąpienia dolegliwości związanych z długotrwałym siedzeniem, takich jak bóle pleców czy zespół cieśni nadgarstka. W praktyce taka przerwa może obejmować wstanie od biurka, wykonanie kilku ćwiczeń rozciągających, a nawet krótki spacer po biurze, co nie tylko poprawia samopoczucie, ale również zwiększa efektywność pracy. Takie podejście jest zgodne z normami zdrowotnymi w miejscu pracy i rekomendacjami organizacji takich jak OSHA oraz WHO, które podkreślają znaczenie regularnych przerw w kontekście zdrowia psychicznego i fizycznego pracowników.
Pytanie 36

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz rotację zapasów towarów w dniach za pierwszy kwartał 2019 roku zakładając, że każdy miesiąc ma 30 dni.

WyszczególnienieI kwartał 2019 r.
Przychody ze sprzedaży towarów22 500,00 zł
Przeciętny stan zapasów towarów5 000,00 zł

A. 9 dni.
B. 10 dni.
C. 40 dni.
D. 20 dni.
W twojej odpowiedzi na pytanie o rotację zapasów w dniach jest kilka rzeczy, które mogą wprowadzać w błąd. Na przykład, jeśli zaznaczyłeś 9, 10 czy 40 dni, to nie jest to poprawne. Często ludzie mają problem z odpowiednim zrozumieniem, jak się to oblicza. Rotacja zapasów polega na porównaniu średniego stanu zapasów do przychodów ze sprzedaży, a potem mnożymy przez dni w analizowanym okresie. Jeśli ktoś popełnia błąd w obliczeniach, to pewnie dlatego, że nie uwzględnił dobrej wartości stanu zapasów lub przychodów. Dodatkowo niektórzy mogą zaokrąglać dane, co wprowadza zamieszanie. W różnych branżach mogą być różne wskaźniki rotacji, dlatego ważne, by znać kontekst i dobrze rozumieć, co się robi. To podkreśla, jak istotne jest, by mieć jasność w analizach związanych z zarządzaniem zapasami.
Pytanie 37

Koszt produkcji jednego egzemplarza wynosi 100 zł, koszty zarządzania na jeden egzemplarz to 30 zł, a koszty sprzedaży wynoszą 20 zł. Firma oblicza zysk na poziomie 40% całkowitych kosztów. Jaka będzie cena sprzedaży netto za jedną sztukę wyrobu?

A. 210 zł
B. 182 zł
C. 168 zł
D. 140 zł
Aby obliczyć cenę sprzedaży netto jednego wyrobu, należy uwzględnić wszystkie poniesione koszty oraz zaplanowany zysk. Koszt wytworzenia jednego wyrobu wynosi 100 zł, a koszty zarządu przypadające na jeden wyrób to 30 zł, co daje łącznie koszty stałe na poziomie 130 zł. Dodatkowo, koszty sprzedaży wynoszą 20 zł, więc całkowity koszt na jedną sztukę wynosi 150 zł. Przedsiębiorstwo planuje naliczać zysk w wysokości 40% od poniesionych kosztów. Obliczamy zysk: 40% z 150 zł to 60 zł. Dodając ten zysk do całkowitego kosztu, otrzymujemy cenę sprzedaży netto wynoszącą 210 zł. Takie podejście do wyceny produktu jest zgodne z praktykami zarządzania kosztami, które podkreślają znaczenie analizy wszystkich kosztów oraz strategii ustalania cen, aby zapewnić rentowność działalności. Warto stosować takie kalkulacje w codziennym zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa, aby mieć pełen obraz zyskowności produktów.
Pytanie 38

Dokument potwierdzający zatrudnienie powinien zawierać między innymi informację

A. o przynależności do organizacji związkowych.
B. o chorobie zawodowej danej osoby.
C. o karach dyscyplinarnych nałożonych na pracownika.
D. o metodzie rozwiązania umowy.
Świadectwo pracy jest dokumentem, który potwierdza okres zatrudnienia pracownika oraz zawiera kluczowe informacje dotyczące tego zatrudnienia. Jednym z istotnych elementów, które powinny znaleźć się w świadectwie pracy, jest informacja o sposobie rozwiązania umowy o pracę. Zgodnie z Kodeksem pracy, to właśnie ta informacja jest niezbędna do pełnego obrazu historii zatrudnienia. Przykładowo, jeśli umowa została rozwiązana za porozumieniem stron, powinno to być zaznaczone w świadectwie, co może mieć znaczenie przy ubieganiu się o nowe zatrudnienie, a także w kontekście praw do zasiłków czy innych świadczeń. Wartościowa jest także informacja o tym, czy umowa została rozwiązana z winy pracownika, co może wpływać na przyszłe decyzje pracodawców. Przedstawienie tych faktów w świadectwie pracy jest zgodne z najlepszymi praktykami HR, które kładą nacisk na przejrzystość i dokładność dokumentacji pracowniczej.
Pytanie 39

Czym jest moment bilansowy?

A. data, w której powstaje bilans
B. dzień, kiedy główny księgowy składa podpis
C. dzień, w którym sporządza się bilans
D. data, w jakiej zarząd zatwierdza bilans
Wybór daty, kiedy bilans jest robiony, czy daty, kiedy podpisuje główny księgowy, to nie to samo co moment bilansowy. Moment bilansowy to konkretna data, na którą bilans jest sporządzony, a nie tylko dzień złożenia podpisu. W praktyce to, że księgowy podpisał bilans, to tak naprawdę tylko formalność, która przychodzi po całej pracy przygotowawczej. Data zatwierdzenia przez zarząd, to też efekt wcześniejszych działań i nie definiuje momentu, w którym patrzymy na aktywa i pasywa. Często ludzie mylą te pojęcia, co może prowadzić do błędowych wniosków. W rachunkowości ważne jest, żeby rozumieć, że moment bilansowy to konkretny punkt w czasie, który pozwala nam na ocenę stanu finansowego. Znając ten moment, możemy lepiej ocenić kondycję finansową firmy i podejmować rozsądne decyzje na podstawie wiarygodnych danych.
Pytanie 40

Jaką wartość będzie miała cena sprzedaży netto suszarki do włosów, jeśli koszt wyprodukowania 1 000 sztuk to 50 000 zł, a firma stosuje 20% marżę zysku?

A. 65 zł
B. 70 zł
C. 60 zł
D. 55 zł
Aby obliczyć cenę sprzedaży netto suszarki do włosów, najpierw trzeba ustalić koszt jednostkowy wytworzenia. Koszt wytworzenia 1000 sztuk wynosi 50 000 zł, więc koszt wytworzenia jednej sztuki to 50 000 zł / 1000 = 50 zł. Następnie, przy zastosowaniu 20% narzutu zysku, należy obliczyć jego wartość: 50 zł * 20% = 10 zł. Cena sprzedaży netto to suma kosztu jednostkowego i narzutu, czyli 50 zł + 10 zł = 60 zł. Ustalanie narzutów zysku jest standardową praktyką w zarządzaniu finansami przedsiębiorstw. Stosowanie narzutu pozwala na pokrycie kosztów stałych oraz wygenerowanie zysku. Przykładowo, w branży detalicznej często stosuje się różne stawki narzutów w zależności od rodzaju produktu, co pozwala dostosować strategię cenową do potrzeb rynku. Warto również zwrócić uwagę na porównywanie cen konkurencji oraz elastyczność cenową, co jest kluczowe dla utrzymania konkurencyjności na rynku.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej