Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 20:57
Data zakończenia: 30 maja 2025 21:10

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile bajtów odpowiada jednemu terabajtowi?

A. 10^10 bajtów

B. 10^14 bajtów

C. 10^8 bajtów

D. 10^12 bajtów

Wybór odpowiedzi, które sugerują liczby takie jak 10^8 bajtów, 10^10 bajtów lub 10^14 bajtów, opiera się na nieprawidłowym zrozumieniu jednostek miary i ich przeliczania. Odpowiedź 10^8 bajtów to zaledwie 100 MB, co jest znacząco mniejsze niż terabajt. Rozumienie, że terabajt to jednostka o wartości 1 000 razy większej niż gigabajt, jest kluczowe dla dokładnego obliczania pojemności przechowywania. Podobnie, 10^10 bajtów, które odpowiadają 10 GB, również nie są wystarczające, aby zdefiniować terabajt. Na dodatek, 10^14 bajtów to liczba, która nie znajduje zastosowania w standardowych praktykach związanych z przechowywaniem danych. Przykłady takie prowadzą do typowych błędów myślowych, gdzie użytkownicy mogą pomylić przeliczenie jednostek lub nie uwzględnić, że w informatyce stosuje się różne systemy miary (dziesiętny vs. binarny). Dobrą praktyką jest zrozumienie, że przy obliczaniu przestrzeni dyskowej lub transferu danych należy opierać się na standardach branżowych, aby uniknąć nieporozumień co do rzeczywistej pojemności urządzenia. Na przykład, przy zakupie pamięci masowej zawsze warto sprawdzić, w jakim systemie dokonano pomiarów, aby poprawnie oszacować jej rzeczywistą pojemność.

Pytanie 2

Czym zajmuje się usługa DNS?

A. przekład adresów IP na nazwy domenowe

B. przekład nazw domenowych na adresy IP

C. weryfikacja poprawności adresów domenowych

D. weryfikacja poprawności adresów IP

Usługa DNS (Domain Name System) pełni kluczową rolę w internecie, umożliwiając translację nazw domenowych na adresy IP. Dzięki temu użytkownicy mogą wprowadzać przyjazne dla człowieka adresy, takie jak www.przyklad.pl, zamiast trudnych do zapamiętania ciągów cyfr. Proces ten odbywa się poprzez zapytania do serwerów DNS, które odpowiadają odpowiednim adresom IP, umożliwiając przeglądarkom internetowym łączenie się z odpowiednimi serwerami. Przykładowo, gdy wpisujesz adres www.example.com, twoje urządzenie wysyła zapytanie do serwera DNS, który zwraca adres IP, do którego należy ta strona. Istotne jest, że DNS nie tylko ułatwia korzystanie z internetu, ale również wspiera bezpieczeństwo poprzez różne mechanizmy, takie jak DNSSEC, które weryfikują autentyczność danych. Dobrą praktyką jest również korzystanie z rozproszonych serwerów DNS, co zwiększa odporność na awarie i ataki DDoS. Wzmacnia to wydajność i niezawodność połączeń sieciowych, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie, w którym zaufanie do infrastruktury internetowej jest niezbędne.

Pytanie 3

Polecenie uname -s w systemie Linux służy do identyfikacji

A. ilości dostępnej pamięci.

B. stanu aktywnych interfejsów sieciowych.

C. dostępnego miejsca na dysku twardym.

D. nazwa jądra systemu operacyjnego.

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji polecenia 'uname'. Na przykład, pierwsza odpowiedź dotycząca wolnej pamięci może być myląca; do monitorowania pamięci w systemie Linux używa się zazwyczaj poleceń takich jak 'free' lub 'top', które dostarczają informacji o aktualnym stanie pamięci operacyjnej. Odpowiedź dotycząca wolnego miejsca na dyskach twardych również jest niewłaściwa. W tym przypadku odpowiednie polecenia to 'df' (disk free) lub 'lsblk', które pokazują, ile miejsca pozostało na dyskach i jakie partycje są dostępne. Natomiast odpowiedź dotycząca statusu aktywnych interfejsów sieciowych można zweryfikować przez polecenia takie jak 'ifconfig' lub 'ip a', które umożliwiają dostęp do informacji o interfejsach sieciowych i ich konfiguracji. Te nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z typowych błędów myślowych, gdzie użytkownicy mogą mylić różne narzędzia używane do monitorowania i zarządzania systemem Linux. Zrozumienie, które polecenie służy do jakiego celu, jest kluczowe w efektywnym zarządzaniu systemem oraz unikaniu nieporozumień, które mogą prowadzić do błędnej interpretacji danych lub niewłaściwego zarządzania zasobami systemowymi.

Pytanie 4

Która z licencji pozwala na darmowe korzystanie z programu, pod warunkiem, że użytkownik zadba o ekologię?

A. Greenware

B. Donationware

C. Adware

D. OEM

Greenware to rodzaj licencji oprogramowania, która pozwala na bezpłatne wykorzystanie programu, pod warunkiem, że użytkownik podejmuje działania na rzecz ochrony środowiska naturalnego. Ta forma licencji kładzie nacisk na odpowiedzialność ekologiczną, co oznacza, że użytkownicy mogą korzystać z oprogramowania bez ponoszenia kosztów, jeśli angażują się w działania na rzecz zrównoważonego rozwoju, takie jak recykling, oszczędzanie energii czy wsparcie dla inicjatyw ekologicznych. Przykładem może być program, który wymaga, aby użytkownik przesłał dowód na podjęcie działań ekologicznych, zanim uzyska pełen dostęp do funkcji. W praktyce, greenware motywuje użytkowników do świadomości ekologicznej, co jest zgodne z globalnymi trendami w zakresie zrównoważonego rozwoju i odpowiedzialności korporacyjnej. Warto także zauważyć, że takiego typu licencje wpisują się w ramy filozofii open source, gdzie dostępność i odpowiedzialność społeczna są kluczowe dla promowania innowacji oraz ochrony zasobów naturalnych.

Pytanie 5

Oblicz całkowity koszt brutto usług świadczonych przez serwisanta, uwzględniając koszt dojazdu wynoszący 55,00 zł netto.

A. 196,80 zł

B. 264,45 zł

C. 215,00 zł

D. 160,00 zł

Obliczenia kosztów serwisowych mogą być naprawdę mylące, co pewnie już zauważyłeś. Koszty netto to te, które widzisz przed dodaniem VAT-u, a brutto to suma netto i VAT-a. Jak źle zrozumiesz te różnice, to możesz pomyśleć, że kwotę brutto po prostu dodajesz w głowie do kosztów netto, co nie jest prawdą. Przykład: jeśli pomyślisz, że koszt dojazdu nie jest objęty VAT-em, to wynik będzie zupełnie błędny. Nieprawidłowości mogą też wystąpić przy liczeniu stawki VAT, bo w Polsce jest 23%. Dlatego każde wyliczenie musi to uwzględniać. Pamiętaj, że usługi serwisowe mogą mieć różne stawki VAT, więc to też może być mylące. I nie zapominaj, że koszt dojazdu także podlega tym samym zasadom VAT jak reszta usług. To wszystko jest ważne, jeśli chcesz prowadzić działalność i nie mieć problemów z urzędami.

Pytanie 6

Jakim adresem IPv6 charakteryzuje się autokonfiguracja łącza?

A. FF00::/8

B. 2000::/3

C. ::/128

D. FE80::/10

Wybór niewłaściwych adresów IPv6, takich jak 2000::/3, FF00::/8 oraz ::/128, wynika z niepełnego zrozumienia zasad klasyfikacji adresów w systemie IPv6 oraz ich zastosowań. Adres 2000::/3 jest przykładem adresu unicast, który jest używany do routingu globalnego, a nie do autokonfiguracji lokalnej. Adresy te są przeznaczone dla urządzeń wymagających publicznego dostępu w Internecie. Użycie 2000::/3 w kontekście autokonfiguracji łącza jest błędne, ponieważ te adresy nie są lokalne i wymagają interwencji w postaci routera. Adres FF00::/8 to zakres adresów multicast, który służy do przesyłania danych do wielu odbiorców jednocześnie, jednak nie jest on używany do autokonfiguracji. W końcu, adres ::/128 reprezentuje pojedynczy adres unicast, ale nie zawiera on prefiksu lokalnego potrzebnego do autokonfiguracji łącza. Adresowanie IPv6 wymaga zrozumienia zasad lokalnego i globalnego zakresu adresów, co jest kluczowe w efektywnym projektowaniu i zarządzaniu sieciami. Niezrozumienie tych koncepcji prowadzi do typowych błędów przy definiowaniu oraz wdrażaniu adresów w sieciach IPv6.

Pytanie 7

Aby utworzyć programową macierz RAID-1, potrzebne jest minimum

A. 2 dysków

B. 3 dysków

C. 4 dysków

D. 1 dysku podzielonego na dwie partycje

Odpowiedź wskazująca na konieczność użycia minimum dwóch dysków do zbudowania macierzy RAID-1 jest prawidłowa, ponieważ RAID-1, znany również jako mirroring, polega na tworzeniu dokładnej kopii danych na dwóch dyskach. W tej konfiguracji, dane zapisywane na jednym dysku są jednocześnie zapisywane na drugim, co zapewnia wysoką dostępność i bezpieczeństwo danych. Jeśli jeden z dysków ulegnie awarii, system może kontynuować działanie dzięki drugiemu dyskowi, co minimalizuje ryzyko utraty danych. W praktyce, RAID-1 jest często stosowany w systemach serwerowych oraz w desktopach, gdzie wysoka niezawodność danych jest kluczowa. Standardy i dobre praktyki branżowe, takie jak porady od organizacji takich jak Storage Networking Industry Association (SNIA), podkreślają znaczenie RAID-1 w kontekście redundancji i ochrony danych. Wybór tej konfiguracji jest często preferowany w środowiskach, gdzie dostępność danych i ich integralność są priorytetem.

Pytanie 8

Aby zapewnić maksymalną ochronę danych przy użyciu dokładnie 3 dysków, powinny one być przechowywane w macierzy RAID

A. RAID 6

B. RAID 10

C. RAID 5

D. RAID 50

RAID 5 to popularny poziom macierzy dyskowej, który wykorzystuje zarówno striping, jak i parzystość, co pozwala na zapewnienie bezpieczeństwa danych przy użyciu co najmniej trzech dysków. W przypadku utraty jednego dysku, dane mogą być odtworzone z pozostałych, dzięki zapisanej parzystości. RAID 5 jest często wykorzystywany w zastosowaniach, gdzie ważna jest zarówno wydajność, jak i bezpieczeństwo, na przykład w serwerach plików czy systemach baz danych. Warto zauważyć, że RAID 5 zapewnia efektywne wykorzystanie przestrzeni dyskowej, ponieważ tylko jeden dysk jest zarezerwowany na parzystość. Dodatkowo, przy zastosowaniu RAID 5 możliwe jest zwiększenie wydajności odczytu, co czyni go dobrym wyborem dla średnich i dużych organizacji. Zgodnie z najlepszymi praktykami, RAID 5 należy stosować w środowiskach, które mogą tolerować awarię jednego dysku, ale nie więcej. Ważne jest również regularne tworzenie kopii zapasowych danych, aby zabezpieczyć się przed innymi zagrożeniami, takimi jak usunięcie danych przez błąd ludzki czy złośliwe oprogramowanie.

Pytanie 9

Komputer A, który potrzebuje przesłać dane do komputera B działającego w sieci z innym adresem IP, najpierw wysyła pakiety do adresu IP

A. bramy domyślnej

B. alternatywnego serwera DNS

C. serwera DNS

D. komputera docelowego

Wiesz, wskazanie serwera DNS jako sposobu na przesłanie pakietów, gdy chcemy wysłać coś do innego adresu IP, to nie do końca dobry pomysł. Serwery DNS zajmują się tłumaczeniem nazw domen na adresy IP, i to jest mega ważne, bo ułatwia nam poruszanie się po Internecie. Ale one nie przesyłają danych. Często ludzie mylą, czym tak naprawdę zajmuje się serwer DNS, a czym brama domyślna, co prowadzi do nieporozumień. Gdy komputer A chce się skomunikować z komputerem B, serwer DNS tylko pomaga ustalić, jaki adres IP ma dana domena. To nie on przesyła pakiety. Nawet inny serwer DNS nie zmieni faktu, że jego zadanie to raczej praca z nazwami, a nie z danymi. A jeśli myślisz o komputerze docelowym, pamiętaj, że nie możemy wysłać pakietów bezpośrednio do komputera w innej sieci; najpierw muszą one trafić do bramy. Takie myślenie może wynikać z tego, że nie do końca rozumiesz, jak działa komunikacja w sieciach, która opiera się na przekazywaniu danych przez odpowiednie urządzenia. To jest naprawdę kluczowe, żeby ogarnąć, jak działa Internet i lokalne sieci.

Pytanie 10

Która edycja systemu operacyjnego Windows Server 2008 charakteryzuje się najuboższym interfejsem graficznym?

A. Datacenter

B. Server Core

C. Enterprise

D. Standard Edition

Wybór edycji Standard Edition, Enterprise czy Datacenter wskazuje na nieporozumienie dotyczące podstawowych różnic między tymi wersjami a Server Core. Standard Edition jest pełnoprawną wersją systemu, która zawiera zintegrowany interfejs graficzny, a jego celem jest oferowanie pełnej funkcjonalności dla użytkowników i administratorów. Wersja Enterprise, podobnie jak Datacenter, oferuje dodatkowe funkcje skalowalności oraz wsparcie dla większej liczby procesorów i pamięci. Te wersje są zaprojektowane do obsługi aplikacji wymagających intensywnego wykorzystania zasobów i złożonych środowisk, przez co skutkują większym obciążeniem systemu oraz szerszym interfejsem graficznym. Błędne podejście do wyboru wersji systemu może wynikać z mylnego założenia, że graficzny interfejs użytkownika jest konieczny do efektywnego zarządzania serwerem, co jest nieaktualne w kontekście nowoczesnych praktyk administracyjnych, które coraz częściej wprowadzają automatyzację i zarządzanie zdalne. Ignorowanie korzyści płynących z zastosowania minimalnego interfejsu, jakim jest Server Core, prowadzi do nieefektywności i zwiększenia ryzyka wystąpienia problemów z bezpieczeństwem oraz wydajnością w złożonych środowiskach IT.

Pytanie 11

Na ilustracji przedstawiono sieć komputerową w danej topologii

A. magistrali

B. gwiazdy

C. pierścienia

D. mieszanej

Topologia pierścienia jest jednym z podstawowych rodzajów organizacji sieci komputerowych. Charakteryzuje się tym że każde urządzenie jest połączone z dwoma innymi tworząc zamknięty krąg. Dane przesyłane są w jednym kierunku co minimalizuje ryzyko kolizji pakietów. Ta topologia jest efektywna pod względem zarządzania ruchem sieciowym i pozwala na łatwe skalowanie. Dzięki temu można ją znaleźć w zastosowaniach wymagających wysokiej niezawodności takich jak przemysłowe sieci automatyki. W praktyce często stosuje się protokół Token Ring w którym dane przesyłane są za pomocą specjalnego tokena. Umożliwia to równomierne rozłożenie obciążenia sieciowego oraz zapobiega monopolizowaniu łącza przez jedno urządzenie. Choć topologia pierścienia może być bardziej skomplikowana w implementacji niż inne topologie jak gwiazda jej stabilność i przewidywalność działania czynią ją atrakcyjną w specyficznych zastosowaniach. Dodatkowo dzięki fizycznej strukturze pierścienia łatwo można identyfikować i izolować problemy w sieci co jest cenne w środowiskach wymagających ciągłości działania. Standardy ISO i IEEE opisują szczegółowe wytyczne dotyczące implementacji tego typu sieci co pozwala na zachowanie kompatybilności z innymi systemami oraz poprawę bezpieczeństwa i wydajności działania.

Pytanie 12

W jakim systemie jest przedstawiona liczba 1010(o)?

A. ósemkowym

B. szesnastkowym

C. dziesiętnym

D. binarnym

Liczba 1010 w systemie ósemkowym (oktalnym) oznacza 1*8^2 + 0*8^1 + 1*8^0, co daje 64 + 0 + 1 = 65 w systemie dziesiętnym. System ósemkowy jest systemem pozycyjnym, w którym podstawą jest liczba 8. W praktyce jest on często używany w informatyce, zwłaszcza w kontekście programowania i reprezentacji danych, ponieważ niektóre systemy operacyjne i języki programowania preferują reprezentację ósemkową dla grupowania bitów. Na przykład, adresy w systemie UNIX są często przedstawiane w ósemkowym formacie, co ułatwia manipulację i zrozumienie uprawnień plików. Zrozumienie konwersji pomiędzy różnymi systemami liczbowymi jest kluczowe dla programistów oraz inżynierów oprogramowania, gdyż pozwala na efektywniejsze działanie w środowiskach, gdzie stosuje się różne standardy numeryczne.

Pytanie 13

Port zgodny z standardem RS-232, działający w trybie asynchronicznym, to

A. ECP

B. COM

C. EPP

D. LPT

Odpowiedź COM jest na pewno dobra, bo dotyczy portu szeregowego, który działa zgodnie z RS-232. Ten standard ustala, jak urządzenia mają się komunikować szeregowo, co znaczy, że dane są przesyłane jedno po drugim, a nie równocześnie. Porty COM, czyli właśnie te porty RS-232, są często używane w różnych sprzętach, jak modemy, drukarki czy urządzenia do pomiarów. Na przykład, możesz podłączyć modem do komputera przez port COM i wtedy dane przechodzą za pomocą tego standardu. W IT RS-232 jest bardzo popularny do diagnozowania i konfiguracji sprzętu, co czyni go ważnym elementem w inżynierii systemów. Mimo że mamy już nowoczesne interfejsy, jak USB, porty COM ciągle są w użyciu w wielu urządzeniach, co pokazuje, że mimo upływu czasu, nadal są potrzebne w komunikacji szeregowej.

Pytanie 14

Rekord startowy dysku twardego w komputerze to

A. PT

B. BOOT

C. FAT

D. MBR

Wybór odpowiedzi FAT, PT lub BOOT może wynikać z mylnego zrozumienia ich funkcji w kontekście uruchamiania systemu operacyjnego. FAT (File Allocation Table) to system plików, który zarządza przechowywaniem plików na dysku, ale nie jest odpowiedzialny za rozruch komputera. Odpowiedź PT, czyli Partition Table, to termin, który odnosi się do struktury przechowującej informacje o partycjach, ale nie pełni roli głównego rekordu rozruchowego. Odpowiedź BOOT może również wprowadzać w błąd, ponieważ choć termin ten kojarzy się z procesem uruchamiania systemu, nie odnosi się bezpośrednio do konkretnego rekordu na dysku. Często mylnie utożsamia się te terminy z MBR, co prowadzi do nieporozumień w zakresie architektury dysków twardych. Kluczowe jest zrozumienie, że MBR zawiera zarówno kod rozruchowy, jak i informacje o partycjach, co czyni go fundamentalnym dla procesu bootowania. Zrozumienie różnić między tymi terminami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania systemami komputerowymi oraz ich konfiguracją.

Pytanie 15

Która z poniższych czynności NIE przyczynia się do personalizacji systemu operacyjnego Windows?

A. Dobór koloru lub kilku nakładających się kolorów jako tła pulpitu

B. Zmiana rozmiaru pliku wymiany

C. Wybranie domyślnej przeglądarki internetowej

D. Konfiguracja opcji wyświetlania pasków menu oraz pasków narzędziowych

Ustawienie wielkości pliku wymiany jest związane z zarządzaniem pamięcią w systemie operacyjnym Windows, a nie z jego personalizacją. Plik wymiany, znany również jako plik stronicowania, pełni funkcję rozszerzenia pamięci RAM, umożliwiając systemowi operacyjnemu przechowywanie danych, które nie mieszczą się w pamięci fizycznej. Zmiana jego rozmiaru może wpływać na wydajność systemu, zwłaszcza w sytuacjach, gdy dostępna pamięć RAM jest niewystarczająca do uruchamiania aplikacji, ale nie ma to związku z indywidualnymi preferencjami użytkownika. Personalizacja systemu operacyjnego skupia się na dostosowywaniu interfejsu użytkownika do jego potrzeb, co obejmuje zmiany w wyglądzie i działaniu elementów graficznych. Przykłady personalizacji to zmiana tła pulpitu, kolorów okien czy ustawienia domyślnej przeglądarki internetowej, które wpływają na codzienne korzystanie z systemu i czynią go bardziej przyjaznym dla użytkownika.

Pytanie 16

Na ilustracji zaprezentowano schemat blokowy karty

A. graficznej

B. dźwiękowej

C. sieciowej

D. telewizyjnej

Schemat blokowy przedstawia kartę telewizyjną, co można zidentyfikować na podstawie kilku kluczowych elementów. Karty telewizyjne są zaprojektowane do odbioru sygnałów telewizyjnych z anteny i ich przetwarzania na formaty cyfrowe, które mogą być odtwarzane na komputerze. Na schemacie widoczne są takie komponenty jak tuner, który odbiera sygnał RF z anteny, a także dekoder wideo, który przetwarza sygnał na format cyfrowy, często w standardzie MPEG-2. Obecność przetwornika analogowo-cyfrowego (A/C) dla sygnałów wideo i audio wskazuje na funkcję konwersji sygnałów analogowych na cyfrowe. Dodatkowe elementy, takie jak EEPROM i DRAM, wspierają przetwarzanie i przechowywanie danych, co jest typowe dla bardziej zaawansowanych funkcji kart TV, takich jak timeshifting czy nagrywanie programów. Interfejs magistrali umożliwia komunikację karty z resztą systemu komputerowego, co jest niezbędne do przesyłania przetworzonych danych wideo i audio do dalszego odtwarzania. Karty telewizyjne znajdują zastosowanie w systemach multimedialnych, umożliwiając odbiór i nagrywanie telewizji oraz integrację z innymi funkcjami komputerowymi.

Pytanie 17

Z jakiego oprogramowania NIE można skorzystać, aby przywrócić dane w systemie Windows na podstawie wcześniej wykonanej kopii?

A. Clonezilla

B. Acronis True Image

C. Norton Ghost

D. FileCleaner

FileCleaner to narzędzie, które służy głównie do czyszczenia dysków z niepotrzebnych plików, usuwania historii przeglądania, plików tymczasowych oraz innych danych, które mogą zajmować miejsce na dysku. Nie jest to program przeznaczony do odzyskiwania danych. W przypadku utraty danych ważne jest posiadanie kopii zapasowej, a narzędzia takie jak Acronis True Image, Clonezilla czy Norton Ghost są dedykowane do tworzenia i przywracania kopii zapasowych. Acronis True Image, na przykład, umożliwia tworzenie pełnych obrazów systemu lub pojedynczych plików, co pozwala na łatwe przywrócenie danych w razie ich utraty. Clonezilla jest narzędziem open-source, które również oferuje funkcje klonowania dysków i przywracania danych, a Norton Ghost to klasyczny program do tworzenia kopii zapasowych, który był popularny w przeszłości. Dlatego FileCleaner nie jest odpowiednim rozwiązaniem w kontekście odzyskiwania danych z kopii zapasowej, podczas gdy inne wymienione programy są specjalnie do tego zaprojektowane.

Pytanie 18

Jakie polecenie w systemie Linux nie pozwala na diagnozowanie sprzętu komputerowego?

A. lspci

B. ls

C. fsck

D. top

Polecenie 'ls' w systemie Linux służy do wylistowywania zawartości katalogów, a jego podstawowym celem jest umożliwienie użytkownikom przeglądania plików i folderów w danym katalogu. Nie jest to narzędzie diagnostyczne w kontekście sprzętu komputerowego, a raczej standardowe polecenie używane do eksploracji systemu plików. Przykład praktycznego zastosowania 'ls' może obejmować wyświetlenie listy plików w katalogu domowym użytkownika, co jest przydatne dla administratorów systemów podczas weryfikacji, jakie zasoby są dostępne. Dobre praktyki związane z tym poleceniem obejmują używanie opcji takich jak '-l', co daje szczegółowe informacje o plikach, lub '-a', które pokazuje również pliki ukryte. Warto również zauważyć, że 'ls' jest jednym z fundamentów w obsłudze systemów Unix/Linux, co czyni go niezbędnym narzędziem w pracy każdego użytkownika. Umożliwiając zarządzanie plikami i folderami, 'ls' odgrywa kluczową rolę w codziennych operacjach systemowych.

Pytanie 19

W złączu zasilania SATA uszkodzeniu uległ żółty kabel. Jakie to ma konsekwencje dla napięcia, które nie jest przesyłane?

A. 5V

B. 3,3V

C. 12V

D. 8,5V

Odpowiedzi 5V, 8,5V oraz 3,3V są niepoprawne w kontekście pytania o uszkodzony żółty przewód w wtyczce SATA. Wtyczki SATA są zdefiniowane przez standardy ATX, w których przewód żółty jest jednoznacznie przypisany do napięcia 12V, co oznacza, że awaria tego przewodu uniemożliwia dostarczenie tego napięcia do urządzeń, które go wymagają. Odpowiedź 5V odnosi się do przewodu czerwonego, który jest używany do zasilania komponentów, ale nie dotyczy problemu z żółtym przewodem. Z kolei 8,5V to wartość, która nie jest standardowo wykorzystywana w systemach zasilania komputerowego, co czyni ją całkowicie nieadekwatną w tym kontekście. Przewód pomarańczowy dostarcza 3,3V, które również nie jest związane z napięciem 12V. Często popełnianym błędem jest mylenie napięć oraz przypisywanie ich do niewłaściwych przewodów, co może wynikać z braku znajomości zasad działania zasilaczy oraz ich standardów. W praktyce, niedopatrzenie podczas podłączania lub diagnozowania problemów z zasilaniem może prowadzić do poważnych uszkodzeń sprzętu, dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jakie napięcia są dostarczane przez konkretne przewody w złączach zasilających.

Pytanie 20

Jakim protokołem łączności, który gwarantuje pewne dostarczenie informacji, jest protokół

A. UDP

B. IPX

C. TCP

D. ARP

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) jest kluczowym protokołem w modelu OSI, który zapewnia niezawodne dostarczenie danych w sieciach komputerowych. Jego główną cechą jest to, że stosuje mechanizmy kontroli błędów oraz potwierdzania odbioru danych. TCP dzieli dane na pakiety, które są numerowane, co umożliwia ich prawidłowe odtworzenie w odpowiedniej kolejności na odbiorcy. W przypadku, gdy pakiety nie dotrą lub dotrą uszkodzone, protokół TCP podejmuje działania naprawcze, takie jak retransmisja brakujących pakietów. Przykładem zastosowania TCP jest przesyłanie stron internetowych, podczas gdy protokoły takie jak HTTP czy HTTPS, które działają na bazie TCP, zapewniają, że dane są dostarczane poprawnie i w odpowiedniej kolejności. Standardy branżowe, takie jak RFC 793, definiują funkcjonalność i działanie TCP, co sprawia, że jest on uznawany za jeden z najważniejszych protokołów w komunikacji internetowej, szczególnie tam, gdzie niezawodność przesyłania informacji jest kluczowa.

Pytanie 21

Na rysunku zobrazowano schemat

A. przetwornika DAC

B. karty graficznej

C. przełącznika kopułkowego

D. zasilacza impulsowego

Zasilacz impulsowy to urządzenie elektroniczne, które przekształca energię elektryczną w sposób wydajny z jednego napięcia na inne, dzięki czemu jest powszechnie stosowane w różnych urządzeniach elektronicznych i komputerowych. Kluczową cechą zasilacza impulsowego jest wykorzystanie przetwornika AC-DC do konwersji napięcia przemiennego na stałe oraz zastosowanie technologii impulsowej, co pozwala na zmniejszenie strat energii i poprawę wydajności. W schemacie zasilacza impulsowego można zauważyć obecność mostka prostowniczego, który przekształca napięcie zmienne w stałe, oraz układu kluczującego, który kontroluje przepływ energii za pomocą elementów takich jak tranzystory i diody. Wysoka częstotliwość przełączania pozwala zredukować rozmiary transformatora oraz kondensatorów filtrujących. Zasilacze impulsowe są wykorzystywane w komputerach, telewizorach oraz innych urządzeniach elektronicznych, gdzie wymagana jest stabilność i efektywność energetyczna. Ich zastosowanie zgodne jest z normami IEC i EN, które zapewniają bezpieczeństwo i niezawodność urządzeń zasilających.

Pytanie 22

Użytkownik systemu Linux, który pragnie usunąć konto innej osoby wraz z jej katalogiem domowym, powinien użyć polecenia

A. sudo userdel -r nazwa_użytkownika

B. sudo userdel nazwa_użytkownika

C. userdel -d nazwa_użytkownika

D. userdel nazwa_użytkownika

Polecenie 'sudo userdel -r nazwa_użytkownika' jest poprawne, ponieważ łączy w sobie możliwość usunięcia konta użytkownika oraz jego katalogu domowego. Opcja '-r' (ang. 'remove') w poleceniu 'userdel' wskazuje, że system powinien usunąć także katalog domowy użytkownika oraz jego pliki w katalogu domowym, co jest kluczowe przy zarządzaniu użytkownikami w systemach Unix/Linux. Użycie 'sudo' wskazuje na to, że operacja wymaga uprawnień administratora, co jest zgodne z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa, gdyż usuwanie konta użytkownika wiąże się z ryzykiem. W praktyce, administratorzy systemów często korzystają z tego polecenia w celu porządkowania systemu i zarządzania użytkownikami, zwłaszcza w środowiskach wieloosobowych, gdzie nieaktywni użytkownicy mogą zajmować zasoby systemowe. Utrzymanie porządku w kontach użytkowników jest również istotne z perspektywy bezpieczeństwa, ponieważ nieaktywni użytkownicy mogą stwarzać potencjalne zagrożenie, jeśli ich konta pozostaną aktywne, ale nieużywane. W związku z tym, polecenie to jest nie tylko technicznie poprawne, ale również istotne z perspektywy zarządzania systemem.

Pytanie 23

W jakim modelu płyty głównej można zainstalować procesor o wymienionych specyfikacjach?

Intel Core i7-4790 3,6 GHz 8MB cache s. 1150 Box

A. Asrock 970 Extreme3 R2.0 s.AM3+

B. Asus SABERTOOTH Z97 MARK 1/USB 3.1 LGA 1150 ATX

C. Gigabyte GA-Z170X-Gaming 3-EU DDR4 s.1151

D. MSI 970A-G43 PLUS AMD970A s.AM3

Asus SABERTOOTH Z97 MARK 1/USB 3.1 LGA 1150 ATX jest właściwym wyborem dla procesora Intel Core i7-4790 ponieważ jest on zgodny z gniazdem LGA 1150. Zrozumienie zgodności procesora z płytą główną jest kluczowe dla budowy efektywnego i stabilnego systemu komputerowego. Gniazdo procesora to fizyczne miejsce na płycie głównej które musi pasować do wybranego procesora. W tym przypadku procesor Intel Core i7-4790 wymaga gniazda LGA 1150 co jest obsługiwane przez płytę Asus SABERTOOTH Z97. Ponadto chipset Z97 jest przeznaczony do obsługi procesorów Intel czwartej i piątej generacji oferując wsparcie dla zaawansowanych funkcji takich jak overclocking co jest szczególnie cenne dla entuzjastów komputerów. Asus SABERTOOTH Z97 oferuje również solidną konstrukcję i zaawansowane funkcje chłodzenia co przyczynia się do lepszej wydajności i dłuższej żywotności komponentów. Znajomość tego typu detali jest niezbędna dla profesjonalistów zajmujących się budową komputerów co pozwala na optymalizację wydajności i niezawodności.

Pytanie 24

Jaki protokół aplikacyjny w modelu TCP/IP pozwala klientowi na nawiązanie bezpiecznego połączenia z firmowym serwerem przez Internet, aby zyskać dostęp do zasobów przedsiębiorstwa?

A. FYP

B. NAT

C. VPN

D. VLAN

VPN, czyli Virtual Private Network, to protokół warstwy aplikacji, który umożliwia bezpieczne połączenie zdalnych klientów z zasobami firmowymi przez Internet. Działa poprzez stworzenie prywatnego tunelu, który szyfruje wszystkie dane przesyłane między klientem a serwerem, co jest kluczowe w kontekście ochrony informacji przed nieautoryzowanym dostępem. VPN często wykorzystuje protokoły takie jak IPsec oraz SSL/TLS, co zwiększa bezpieczeństwo połączenia. Przykład zastosowania to sytuacja, gdy pracownicy firmy łączą się z siecią biurową zdalnie, np. z domu lub podczas podróży. Dzięki VPN mogą bezpiecznie uzyskiwać dostęp do zasobów firmowych, takich jak pliki, aplikacje czy systemy. Stosowanie VPN jest zgodne z dobrą praktyką w zakresie bezpieczeństwa IT i ochrony danych, ponieważ nie tylko zabezpiecza komunikację, ale również pozwala na ukrycie adresu IP użytkownika, co dodatkowo zwiększa prywatność.

Pytanie 25

Jaką usługę powinno się aktywować na ruterze, aby każda stacja robocza mogła wymieniać pakiety z siecią Internet, gdy dostępnych jest 5 adresów publicznych oraz 18 stacji roboczych?

A. VPN

B. WWW

C. NAT

D. FTP

NAT, czyli translacja adresów sieciowych, jest technologią, która pozwala na udostępnienie jednego lub kilku publicznych adresów IP dla wielu urządzeń w sieci lokalnej. W sytuacji, gdy mamy do dyspozycji 5 adresów publicznych i 18 stacji roboczych, NAT umożliwia stacjom roboczym komunikację z Internetem poprzez przypisanie im prywatnych adresów IP. NAT działa na zasadzie tłumaczenia adresów w pakietach wychodzących i przychodzących, co sprawia, że wiele stacji roboczych może korzystać z jednego adresu publicznego w danym momencie. Dzięki temu można efektywnie zarządzać dostępem do zasobów Internetu, co jest szczególnie ważne w sieciach o ograniczonej liczbie adresów IP. Przykładem zastosowania NAT jest sytuacja, w której mała firma z wieloma komputerami w sieci wewnętrznej korzysta z jednego adresu IP do łączenia się z Internetem. Dzięki NAT, użytkownicy mogą swobodnie przeglądać strony internetowe, korzystać z aplikacji online i komunikować się z innymi użytkownikami, mimo że ich prywatne adresy IP nie są widoczne w Internecie. NAT jest zgodny ze standardami IETF i jest powszechnie stosowany w praktykach zarządzania sieciami.

Pytanie 26

Do pokazanej na ilustracji płyty głównej nie da się podłączyć urządzenia korzystającego z interfejsu

A. IDE

B. PCI

C. SATA

D. AGP

IDE, czyli Integrated Drive Electronics, to standard złącza dla dysków twardych i napędów optycznych, który był szeroko stosowany w latach 80. i 90. Obecnie IDE zostało zastąpione przez SATA ze względu na wyższą prędkość transferu danych i lepszą elastyczność. Złącze PCI, czyli Peripheral Component Interconnect, było powszechnie używane do podłączania kart rozszerzeń, takich jak karty dźwiękowe, sieciowe czy kontrolery pamięci masowej. Pomimo że PCI zostało w dużej mierze zastąpione przez PCI Express, nadal można je znaleźć w niektórych starszych systemach. Z kolei SATA, czyli Serial ATA, jest współczesnym standardem interfejsu dla dysków twardych i SSD, oferującym większą przepustowość i efektywność energetyczną. Pytanie egzaminacyjne może wprowadzać w błąd, jeśli nie rozumie się różnic funkcjonalnych i historycznych między tymi standardami. Błąd często polega na zakładaniu, że starsze technologie są nadal używane na nowoczesnych płytach głównych. Jednak w praktyce rozwój technologii komputerowej zmierza ku coraz bardziej wydajnym i elastycznym rozwiązaniom, co oznacza zastępowanie starszych standardów nowymi. Dlatego zrozumienie ewolucji interfejsów i ich zastosowań jest kluczowe dla poprawnego odpowiadania na tego typu pytania.

Pytanie 27

W systemie Windows 7 konfigurację interfejsu sieciowego można przeprowadzić, używając rozwinięcia polecenia

A. telnet

B. nslookup

C. netsh

D. tracert

Odpowiedź 'netsh' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie w systemie Windows, które pozwala na zaawansowaną konfigurację i zarządzanie interfejsami sieciowymi. Umożliwia administratorom dostosowanie ustawień sieciowych, takich jak przydzielanie adresów IP, konfigurowanie zapory, czy zarządzanie połączeniami bezprzewodowymi. Przykładowe użycie polecenia 'netsh' może obejmować komendy do wyświetlania lub zmiany konfiguracji interfejsów sieciowych, jak 'netsh interface ip set address' lub 'netsh wlan show profiles'. Narzędzie to jest szczególnie przydatne w środowiskach serwerowych i dla administratorów, którzy muszą szybko wprowadzać zmiany w konfiguracji sieci. 'netsh' jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają korzystanie z dedykowanych narzędzi do zarządzania ustawieniami systemowymi oraz sieciowymi, co zwiększa efektywność i bezpieczeństwo zarządzania siecią w organizacji.

Pytanie 28

Jakie polecenie w terminalu systemu operacyjnego Microsoft Windows wyświetla dane dotyczące wszystkich zasobów udostępnionych na komputerze lokalnym?

A. net print

B. net session

C. net share

D. net file

Polecenie 'net share' w systemie Microsoft Windows jest kluczowym narzędziem do zarządzania zasobami udostępnionymi na komputerze lokalnym. Umożliwia ono wyświetlanie informacji na temat wszystkich folderów i zasobów, które są dostępne dla innych użytkowników w sieci. Dzięki jego zastosowaniu administratorzy mogą szybko sprawdzić, które pliki lub foldery są udostępnione oraz jakie mają ustawienia dostępu. Przykładowo, użytkownik może wpisać 'net share' w wierszu poleceń, aby uzyskać listę aktywnych udostępnień, co jest niezwykle przydatne w środowiskach biurowych, gdzie współdzielenie plików jest powszechną praktyką. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie zasobów udostępnionych, aby zapewnić bezpieczeństwo danych, unikając nieautoryzowanego dostępu. Warto również zauważyć, że polecenie to może być używane w skryptach automatyzujących zarządzanie siecią, co zwiększa efektywność pracy administratorów systemów.

Pytanie 29

W systemach Windows XP Pro/Windows Vista Business/Windows 7 Pro/Windows 8 Pro, funkcją zapewniającą ochronę danych dla użytkowników dzielących ten sam komputer, których informacje mogą być wykorzystywane wyłącznie przez nich, jest

A. przypisywanie plikom atrybutu: zaszyfrowany osobiście

B. używanie indywidualnych kont z uprawnieniami administratora

C. przypisywanie plikom atrybutu: ukryty na własną rękę

D. korzystanie z osobistych kont z ograniczonymi uprawnieniami

Korzystanie z własnych kont z uprawnieniami administratora nie jest skuteczną metodą zapewnienia poufności danych w sytuacji, gdy z jednego komputera korzystają różni użytkownicy. Konta administratora umożliwiają pełny dostęp do systemu, co stwarza ryzyko nieautoryzowanego dostępu do danych innych użytkowników. Choć administracja kontem może ułatwiać zarządzanie uprawnieniami, nie zapewnia ona wystarczającego bezpieczeństwa dla wrażliwych plików. W przypadku przypisywania plikom atrybutu 'ukryty', użytkownicy nadal mogą uzyskać dostęp do tych danych, o ile wiedzą, gdzie ich szukać lub jak zmienić ustawienia widoczności. To podejście nie zabezpiecza plików przed dostępem osób, które znają lokalizację i mogą zmienić atrybuty plików. Z kolei korzystanie z kont z ograniczeniami ma swoje ograniczenia, ponieważ nie pozwala użytkownikom na pełne szyfrowanie danych, co ogranicza ich zdolność do ochrony osobistych informacji. W praktyce, jeśli jeden użytkownik z ograniczonymi uprawnieniami uzyska dostęp do konta z administratorami lub innych użytkowników, zostanie naruszona poufność danych. Dlatego, aby skutecznie chronić informacje, należy stosować szyfrowanie jako standardową praktykę bezpieczeństwa, zamiast polegać na samych uprawnieniach dostępu, co jest niewystarczające w obliczu dzisiejszych zagrożeń dla danych.

Pytanie 30

Wskaż właściwą formę maski

A. 255.255.255.64

B. 255.255.255.96

C. 255.255.255.228

D. 255.255.255.192

Wybór niepoprawnej maski podsieci może prowadzić do wielu problemów w zarządzaniu siecią i przydzielaniu adresów IP. Maski 255.255.255.64, 255.255.255.96 i 255.255.255.228 nie są właściwe w kontekście klasycznej segmentacji sieci. Maska 255.255.255.64 prowadzi do podziału na podsieci z 64 adresami hostów, co w praktyce jest błędne, ponieważ nie wykorzystuje w pełni dostępnej przestrzeni adresowej. Maska ta pozwala jedynie na 4 podsieci, co jest niewystarczające w środowisku o dużej liczbie urządzeń. Maska 255.255.255.96 również jest niepoprawna, ponieważ totalna liczba adresów hostów nie jest mocną potęgą liczby 2, co czyni ją nieużyteczną w typowym projektowaniu sieci. Z kolei maska 255.255.255.228, w której tylko 4 bity są przeznaczone dla hostów, pozwala jedynie na 14 adresów hostów w każdej podsieci, co jest zbyt małą liczbą dla większości zastosowań. Wybór niewłaściwej maski podsieci może prowadzić do zjawiska zwanego „wyciekaniem adresów”, gdzie niepotrzebnie marnuje się puli adresów IP. Błędem jest również pomijanie znaczenia maski w kontekście routingu, co może skutkować problemami z komunikacją między podsieciami. Właściwe dobieranie masek podsieci na podstawie wymagań sieciowych jest kluczowe dla zachowania efektywności i wydajności infrastruktury sieciowej.

Pytanie 31

W sieci komputerowej działającej pod systemem Linux do udostępniania drukarek można zastosować serwer

A. Coda

B. Firebird

C. Samba

D. Nginx

Samba to oprogramowanie, które umożliwia współdzielenie zasobów między systemami operacyjnymi rodziny Unix (w tym Linux) a systemami Windows. Jest to implementacja protokołu SMB (Server Message Block), który pozwala na udostępnianie plików i drukarek w sieciach heterogenicznych. Dzięki Samba, użytkownicy systemów Linux mogą łatwo dzielić się drukarkami z komputerami działającymi w systemie Windows, co jest niezwykle praktyczne w środowiskach biurowych, gdzie różne systemy operacyjne współistnieją. Przykładem zastosowania Samba jest konfiguracja serwera druku, gdzie administratorzy mogą zdalnie zarządzać drukarkami oraz uprawnieniami użytkowników do korzystania z tych zasobów. W kontekście dobrych praktyk, Samba jest często używana w ramach infrastruktury sieciowej, aby zapewnić bezpieczne i efektywne zarządzanie zasobami, wspierając protokoły autoryzacji i szyfrowania. Dodatkowo, wprowadzenie Samba do środowiska IT może przyczynić się do redukcji kosztów operacyjnych, eliminując potrzebę posiadania osobnych serwerów druku dla różnych systemów operacyjnych, co w praktyce prowadzi do uproszczenia zarządzania systemami i zwiększenia efektywności pracy zespołów.

Pytanie 32

Jakie zakresy częstotliwości określa klasa EA?

A. 500 MHz

B. 600 MHz

C. 300 MHz

D. 250 MHz

Wybór 500 MHz jest całkiem trafny. Klasa EA, czyli Enhanced A, ma częstotliwości od 470 do 500 MHz. To pasmo ma spore znaczenie w technologii komunikacyjnej, szczególnie w systemach bezprzewodowych i radiowych. Używają go m.in. walkie-talkie czy w telekomunikacji, gdzie ważna jest dobra jakość sygnału. Pasmo to znajdziesz też w różnych standardach, jak DMR czy TETRA, co podkreśla jego rolę w profesjonalnej łączności. Fajnie też wiedzieć, że regulacje dotyczące tego pasma są ściśle określone przez ITU, co pozwala na ułatwienie komunikacji na całym świecie.

Pytanie 33

Oprogramowanie, które jest dodatkiem do systemu Windows i ma na celu ochronę przed oprogramowaniem szpiegującym oraz innymi niechcianymi elementami, to

A. Windows Embedded

B. Windows Home Server

C. Windows Defender

D. Windows Azure

Windows Home Server, Windows Azure oraz Windows Embedded to inne komponenty systemu Windows, które pełnią różne funkcje, lecz nie są narzędziami dedykowanymi do ochrony przed oprogramowaniem szpiegującym. Windows Home Server był rozwiązaniem skoncentrowanym na zarządzaniu plikami w domowych sieciach, umożliwiającym centralne przechowywanie i udostępnianie danych, co sprawia, że nie zawierał w sobie funkcji zabezpieczających przed szkodliwym oprogramowaniem. W przypadku Windows Azure, jest to platforma chmurowa oferująca usługi obliczeniowe i hostingowe, skupiona na dostarczaniu zasobów w chmurze, a nie na lokalnej ochronie systemu. To podejście do ochrony nie jest zgodne z zaleceniami branżowymi, które sugerują, aby użytkownicy korzystali z dedykowanych narzędzi zabezpieczających. Windows Embedded to z kolei system operacyjny przeznaczony dla urządzeń wbudowanych, takich jak sprzęt przemysłowy, gdzie nie ma na celu zapewnienia ochrony przed złośliwym oprogramowaniem w tradycyjnym sensie. Wybór tych rozwiązań zamiast Windows Defender może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach, co stwarza ryzyko infekcji i utraty danych. Kluczowe jest zrozumienie różnicy między funkcjami poszczególnych produktów, co może zapobiec podejmowaniu błędnych decyzji w zakresie zabezpieczeń komputerowych.

Pytanie 34

Aby wyjąć dysk twardy zamocowany w laptopie przy użyciu podanych śrub, najlepiej zastosować wkrętak typu

A. philips

B. torx

C. imbus

D. spanner

Stosowanie niewłaściwych narzędzi do montażu lub demontażu komponentów może prowadzić do uszkodzenia śrub lub nawet samego urządzenia. Użycie wkrętaka typu spanner, który jest przeznaczony do śrub o specjalnych nacięciach, nie tylko zwiększa ryzyko uszkodzenia główki śruby, ale również może prowadzić do nieefektywnego przenoszenia momentu obrotowego, co jest kluczowe przy pracy z delikatnymi podzespołami. Wkrętaki imbusowe, które są stosowane do śrub z nacięciem sześciokątnym, również nie będą odpowiednie w tym przypadku, ponieważ nie pasują do krzyżowych nacięć śruby i mogą powodować poślizg, co zwiększa ryzyko uszkodzenia zarówno narzędzia, jak i śrub. Podobnie, wkrętaki torx, zaprojektowane do współpracy z śrubami o gwiazdkowym nacięciu, nie będą skuteczne w pracy z nacięciami krzyżowymi, co może prowadzić do ich zniszczenia lub deformacji. Błędne podejście do wyboru narzędzi wynika często z niepełnego zrozumienia ich zastosowań i specyfikacji. Właściwy dobór narzędzi jest kluczowy w praktykach inżynieryjnych, aby zapewnić nie tylko trwałość sprzętu, ale także bezpieczeństwo pracy i efektywność montażu. W środowisku zawodowym, gdzie czas i precyzja mają ogromne znaczenie, użycie odpowiedniego narzędzia jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanych rezultatów bez kompromisów co do jakości i integralności urządzenia. Właściwe stosowanie narzędzi zgodnie z ich przeznaczeniem jest zgodne z profesjonalnymi standardami i dobrą praktyką w branży elektronicznej i mechanicznej.

Pytanie 35

Jakie jest adres rozgłoszeniowy sieci, w której funkcjonuje host z adresem IP 195.120.252.32 oraz maską podsieci 255.255.255.192?

A. 195.120.252.63

B. 195.120.252.0

C. 195.120.252.255

D. 195.120.255.255

Adres rozgłoszeniowy sieci (broadcast address) jest używany do wysyłania pakietów do wszystkich urządzeń w danej sieci lokalnej. Aby obliczyć adres rozgłoszeniowy, należy najpierw określić adres sieci oraz maskę podsieci. W przypadku hosta o adresie IP 195.120.252.32 i masce 255.255.255.192, maska ta oznacza, że 26 bitów jest przeznaczonych na część sieci, a 6 bitów na część hosta. Przy takich parametrach, sieć jest zdefiniowana w zakresie adresów 195.120.252.0 do 195.120.252.63. Adres 195.120.252.0 to adres sieci, a 195.120.252.63 to adres rozgłoszeniowy, który jest uzyskiwany przez ustawienie wszystkich bitów części hosta na jedynki. W praktyce, adres rozgłoszeniowy pozwala na efektywną komunikację między urządzeniami w sieci, umożliwiając przesyłanie informacji do wszystkich hostów jednocześnie, co jest przydatne w wielu zastosowaniach, takich jak protokoły ARP czy DHCP. Warto pamiętać, że stosowanie poprawnych adresów rozgłoszeniowych jest kluczowe dla prawidłowego działania sieci oraz zgodności z normami RFC.

Pytanie 36

Dezaktywacja automatycznych aktualizacji systemu Windows skutkuje

A. zablokowaniem samodzielnego ściągania uaktualnień przez system

B. automatycznym sprawdzeniem dostępności aktualizacji i informowaniem o tym użytkownika

C. zablokowaniem wszelkich metod pobierania aktualizacji systemu

D. automatycznym ściąganiem aktualizacji bez ich instalacji

Wyłączenie automatycznej aktualizacji systemu Windows rzeczywiście skutkuje zablokowaniem samodzielnego pobierania uaktualnień przez system. W praktyce oznacza to, że użytkownik musi ręcznie sprawdzać dostępność aktualizacji oraz decydować, kiedy i jakie aktualizacje zainstalować. Jest to szczególnie istotne w kontekście zarządzania systemem operacyjnym, gdzie niektóre aktualizacje mogą wprowadzać zmiany w funkcjonalności systemu lub wpływać na jego stabilność. W sytuacjach, gdy organizacje preferują mieć pełną kontrolę nad aktualizacjami, wyłączenie automatycznych aktualizacji może być uzasadnione. Przykładem może być środowisko produkcyjne, gdzie nagłe zmiany mogą prowadzić do nieprzewidzianych problemów. Zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania IT, zaleca się regularne wykonywanie ręcznych aktualizacji, aby zapewnić, że system jest zabezpieczony przed najnowszymi zagrożeniami. Ponadto, administratorzy powinni monitorować dostępność aktualizacji, co może być realizowane za pomocą narzędzi zarządzania systemami, takich jak SCCM czy WSUS, co pozwala na efektywniejsze zarządzanie cyklem życia oprogramowania.

Pytanie 37

Na ilustracji zaprezentowano układ

A. wirtualnych sieci

B. rezerwacji adresów MAC

C. sieci bezprzewodowej

D. przekierowania portów

Wybór niepoprawnych odpowiedzi sugeruje niezrozumienie koncepcji lub zastosowań przedstawionych technologii. Przekierowanie portów dotyczy procesu mapowania numerów portów w sieci lokalnej na inne numery w publicznej przestrzeni adresowej, co jest kluczowe dla konfiguracji routerów i zarządzania dostępem do zasobów sieciowych z zewnątrz. Jest to procedura związana głównie z sieciami NAT i firewallami, a nie z wewnętrzną konfiguracją przełączników sieciowych. Rezerwacja adresów MAC dotyczy przypisywania statycznych adresów IP konkretnym urządzeniom na podstawie ich unikalnych adresów MAC w serwerze DHCP, co zwiększa kontrolę nad zarządzaniem adresacją IP w sieci. Choć jest to praktyka przydatna, nie ma bezpośredniego związku z VLAN-ami przedstawionymi na rysunku. Sieci bezprzewodowe, z kolei, odnoszą się do technologii zapewniających bezprzewodowy dostęp do sieci i nie dotyczą bezpośrednio konfiguracji VLAN-ów w zarządzanych przełącznikach. Typowym błędem jest mylenie technologii bezprzewodowych z konfiguracjami przełączników przewodowych. Wszystkie te elementy są ważne w kontekście całościowego zarządzania siecią, ale nie odnoszą się bezpośrednio do przedstawionej konfiguracji VLAN-ów, która jest fundamentalną techniką zarządzania siecią w nowoczesnych środowiskach IT.

Pytanie 38

Jaki protokół sygnalizacyjny jest wykorzystywany w technologii VoIP?

A. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

B. SNMP (Simple Network Management Protocol)

C. SIP (Session Initiation Protocol)

D. POP (Post Office Protocol)

SIP, czyli Session Initiation Protocol, to jeden z najważniejszych protokołów w telefonii VoIP. Odpowiada za wszystko, co związane z rozpoczęciem, modyfikowaniem i kończeniem sesji multimedialnych, jak na przykład połączenia głosowe i wideo. Dzięki SIP można łatwo nawiązać połączenie między kilkoma osobami, a także zarządzać informacjami, takimi jak kodeki audio czy wideo, które są niezbędne do prawidłowego działania. Zauważyłem, że ten protokół jest niezwykle elastyczny i świetnie współpracuje z innymi technologiami, co czyni go standardem w nowoczesnych systemach telefonii IP. Przykładem mogą być programy jak Skype czy Zoom, które korzystają z SIP do łączenia nas w czasie rozmów wideo. Co więcej, ten protokół radzi sobie w różnych sytuacjach – od prostych połączeń głosowych po bardziej skomplikowane systemy konferencyjne, więc naprawdę jest to wszechstronne narzędzie. Jeśli sięgniemy do standardów IETF i RFC 3261, to znajdziemy tam zasady działania SIP, które pomagają w jego szerokiej akceptacji w branży telekomunikacyjnej.

Pytanie 39

Narzędzie zaprezentowane na rysunku jest wykorzystywane do przeprowadzania testów

A. zasilacza

B. okablowania LAN

C. karty sieciowej

D. płyty głównej

Widoczny na rysunku tester okablowania LAN jest specjalistycznym narzędziem używanym do sprawdzania poprawności połączeń w kablach sieciowych takich jak te zakończone złączami RJ-45. Tester taki pozwala na wykrycie błędów w połączeniach kablowych takich jak zwarcia przerwy w obwodzie czy błędne parowanie przewodów co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania sieci komputerowej. Praktyczne zastosowanie tego narzędzia obejmuje diagnozowanie problemów sieciowych w biurach i centrach danych gdzie poprawne połączenia sieciowe są niezbędne do zapewnienia stabilnej i szybkiej transmisji danych. Tester przewodów LAN działa zazwyczaj poprzez wysyłanie sygnału elektrycznego przez poszczególne pary przewodów w kablu i weryfikację jego poprawnego odbioru na drugim końcu. Jest to zgodne z normami takimi jak TIA/EIA-568 które określają standardy okablowania strukturalnego. Ponadto dobre praktyki inżynierskie zalecają regularne testowanie nowo zainstalowanych kabli oraz okresową weryfikację istniejącej infrastruktury co może zapobiec wielu problemom sieciowym i umożliwić szybką diagnozę usterek.

Pytanie 40

Rezultat wykonania komendy ls -l w systemie Linux ilustruje poniższy rysunek

A. rys. c

B. rys.

C. rys. d

D. rys. b

Zrozumienie działania polecenia ls -l jest kluczowe dla efektywnego zarządzania plikami w systemie Linux. Pierwsza przedstawiona lista błędnych odpowiedzi może dezorientować ponieważ rysunki A i C dotyczą innych poleceń. Rysunek A pokazuje wynik polecenia free które dostarcza informacji o użyciu pamięci RAM takie jak całkowita ilość pamięci używana i wolna pamięć oraz pamięć buforowana. Rysunek C przedstawia wynik polecenia top które służy do monitorowania procesów systemowych i pokazuje takie dane jak PID użytkownik priorytet użycie CPU i pamięci dla poszczególnych procesów. Natomiast rysunek B jest podobny do rysunku D lecz brakuje w nim pełnych dat co jest niezgodne z formatem ls -l który wyświetla pełne daty modyfikacji. Typowym błędem jest mylenie poleceń związanych z zarządzaniem systemem co prowadzi do nieprawidłowej interpretacji danych. Ważne jest aby dokładnie rozpoznawać struktury wyjściowe różnych poleceń oraz ich kontekst co pozwala na ich prawidłowe zastosowanie w praktyce administracyjnej. Wiedza ta jest kluczowa dla każdego administratora systemu który musi zarządzać zasobami systemowymi w sposób efektywny i bezpieczny. Rozpoznanie odpowiedniego wyjścia pozwala na szybkie podejmowanie decyzji dotyczących zarządzania plikami i procesami w systemie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej