Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 09:45
Data zakończenia: 30 maja 2025 09:54

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wykonanie polecenia attrib +h +s +r przykład.txt w terminalu systemu Windows spowoduje

A. przypisanie do pliku przykład.txt atrybutów: ukryty, systemowy, tylko do odczytu

B. zapisanie tekstu hsr w pliku przykład.txt

C. ochronę pliku przykład.txt hasłem hsr

D. przypisanie do pliku przykład.txt atrybutów: ukryty, skompresowany, tylko do odczytu

Odpowiedzi, które nie odnoszą się do funkcji polecenia attrib, zawierają szereg nieporozumień dotyczących jego działania. Na przykład, stwierdzenie, że polecenie zapisuje ciąg znaków hsr w pliku, jest całkowicie błędne. Polecenie attrib nie wykonuje operacji zapisu, a jedynie zmienia właściwości pliku. Również koncepcja zabezpieczenia pliku hasłem hsr jest myląca, ponieważ atrybuty nadawane przez attrib nie mają nic wspólnego z zabezpieczeniami hasłowymi. Użytkownicy często mylą funkcje atrybutów z innymi metodami ochrony danych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Ponadto, wskazywanie, że atrybuty to skompresowany zamiast systemowy, nie uwzględnia istotnych różnic między rodzajami atrybutów. Atrybut 'skompresowany' dotyczy mechanizmu redukcji rozmiaru pliku, co nie jest przedmiotem działania polecenia attrib w tym kontekście. Warto zaznaczyć, że zarządzanie atrybutami plików jest kluczowym aspektem administracji systemami, a zrozumienie ich funkcji pozwala na bardziej efektywne zarządzanie danymi oraz ich zabezpieczanie.

Pytanie 2

Kable światłowodowe nie są szeroko używane w lokalnych sieciach komputerowych z powodu

A. znacznych strat sygnału podczas transmisji

B. wysokich kosztów elementów pośredniczących w transmisji

C. niskiej przepustowości

D. niskiej odporności na zakłócenia elektromagnetyczne

Wybierając inne odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na powszechnie panujące nieporozumienia dotyczące właściwości kabli światłowodowych. Nieprawidłowe stwierdzenie o niskiej przepustowości nie uwzględnia faktu, że kable światłowodowe oferują znacznie wyższe prędkości transmisji danych niż tradycyjne kable miedziane. Technologia światłowodowa, z zastosowaniem modulacji oraz wielodostępu, pozwala na osiąganie prędkości rzędu gigabitów na sekundę oraz wyższych, co sprawia, że światłowody są preferowaną opcją w środowiskach o dużych wymaganiach przepustowości. Kolejnym błędnym założeniem jest przekonanie o dużych stratach sygnału transmisyjnego; w rzeczywistości straty te są znacznie mniejsze w przypadku światłowodów, co jest kluczowe dla długodystansowych połączeń. Co więcej, mała odporność na zakłócenia elektromagnetyczne to mit, ponieważ światłowody są praktycznie niewrażliwe na takie zakłócenia, co czyni je idealnymi do stosowania w złożonych środowiskach przemysłowych. Dlatego też, w kontekście lokalnych sieci, kluczowym czynnikiem ograniczającym zastosowanie światłowodów pozostają ich koszty oraz konieczność użycia specjalistycznych komponentów sieciowych.

Pytanie 3

Jakie złącze jest potrzebne do podłączenia zasilania do CD-ROM?

A. Mini-Molex

B. 20-pinowe ATX

C. Molex

D. Berg

Złącze Molex jest standardowym typem złącza stosowanym w zasilaniu komponentów komputerowych, w tym napędów optycznych takich jak CD-ROM. Złącze to, najczęściej w formacie 4-pinowym, dostarcza zasilanie 5V oraz 12V, co czyni je idealnym do zasilania różnych urządzeń. W praktyce, wiele zasilaczy PC posiada złącza Molex, co umożliwia łatwe podłączenie CD-ROM-a bez konieczności stosowania dodatkowych adapterów. Złącze Molex jest szeroko stosowane w branży komputerowej, co potwierdzają standardy ATX, które określają, że tego typu złącza powinny znajdować się w każdym zasilaczu PC. Oprócz napędów optycznych, złącza Molex są często używane do zasilania dysków twardych oraz wentylatorów, co czyni je wszechstronnym rozwiązaniem w budowie komputerów. Warto pamiętać, że złącze Molex ma różne wersje, a jego zastosowanie w nowoczesnych konstrukcjach komputerowych może być ograniczone przez rosnącą popularność złączy SATA, jednak dla tradycyjnych napędów optycznych pozostaje standardem.

Pytanie 4

Wirus komputerowy to aplikacja, która

A. wymaga programu nosiciela

B. posiada zdolność do samodzielnego replikowania się

C. uruchamia się, gdy użytkownik zainfekowanego systemu otworzy jakiś program

D. aktywizuje się, gdy nadejdzie odpowiedni moment

Odpowiedzi wskazujące na potrzebę programu nosiciela, aktywację po nadejściu odpowiedniej daty czy uruchamianie się w wyniku akcji użytkownika są związane z innymi typami złośliwego oprogramowania, ale nie z robakami komputerowymi. Program nosiciel, jak wirus, przemieszcza się zainfekowanym systemem w zależności od obecności innych plików, co wymaga interakcji z innymi aplikacjami. Taki mechanizm jest zdecydowanie odmienny od autonomicznej natury robaków, które nie potrzebują innego programu, aby się rozmnażać. W kontekście aktywacji na podstawie daty, bardziej dotyczy to tzw. „czasowych bomb” w oprogramowaniu, gdzie złośliwy kod jest zaprogramowany do aktywacji w określonym momencie, lecz nie definiuje to działania robaka. Z kolei uruchamianie się zainfekowanego programu przez użytkownika jest cechą wirusów, które wymagają, aby użytkownik wykonał zainfekowany plik, natomiast robaki są zaprojektowane do samodzielnego rozprzestrzeniania się bez jakiejkolwiek interwencji. Dlatego ważne jest, aby w pełni zrozumieć różnice między tymi typami złośliwego oprogramowania, co jest kluczowe dla odpowiedniej strategii ochrony i zarządzania bezpieczeństwem systemów komputerowych.

Pytanie 5

Zidentyfikuj interfejsy znajdujące się na panelu tylnym płyty głównej:

A. 2xPS2; 1xRJ45; 6xUSB 2.0, 1.1

B. 2xHDMI, 1xD-SUB, 1xRJ11, 6xUSB 2.0

C. 2xUSB 3.0; 2xUSB 2.0, 1.1; 2xDP, 1xDVI

D. 2xUSB 3.0; 4xUSB 2.0, 1.1; 1xD-SUB

Niepoprawne odpowiedzi zawierają błędne zestawienia interfejsów które mogą wprowadzać w błąd co do rzeczywistych możliwości płyty głównej. Na przykład wymienienie portu RJ11 zamiast RJ45 może sugerować że płyta jest przystosowana do obsługi starszych technologii telefonicznych co nie jest powszechną praktyką w przypadku współczesnych komputerów osobistych. RJ45 jest standardowym portem dla sieci Ethernet a jego brak oznaczałby ograniczenia w podłączaniu do sieci LAN. Ponadto podanie zbyt dużej liczby portów HDMI w porównaniu do rzeczywistych złączy na płycie może sugerować błędną konfigurację płyty skupioną raczej na multimedialnym zastosowaniu zamiast na wszechstronności użytkowej. Niedokładna liczba portów USB zarówno w wersji 2.0 jak i 3.0 może prowadzić do nieporozumień co do prędkości przesyłania danych jakie płyta może obsłużyć. Różnice te są kluczowe ponieważ mają bezpośredni wpływ na kompatybilność z różnorodnymi urządzeniami peryferyjnymi oraz na ogólną wydajność systemu. Ważne jest aby rozumieć jakie interfejsy są obecnie standardem i dlaczego ten konkretny zestaw portów został wybrany dla danej płyty głównej uwzględniając ich funkcjonalność i kompatybilność z nowoczesnymi urządzeniami komputerowymi. Pozwala to na właściwe planowanie konfiguracji systemu i unikanie niepotrzebnych ograniczeń i kompatybilności w przyszłości. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego doboru komponentów komputerowych oraz zapewnienia ich długotrwałej i efektywnej eksploatacji.

Pytanie 6

Która operacja może skutkować nieodwracalną utratą danych w przypadku awarii systemu plików?

A. przeskanowanie programem antywirusowym

B. uruchomienie systemu operacyjnego

C. formatowanie dysku

D. wykonanie skanowania scandiskiem

Formatowanie dysku to proces, który polega na przygotowaniu nośnika danych do przechowywania informacji poprzez usunięcie wszystkich obecnych danych na dysku oraz stworzenie nowego systemu plików. W przypadku uszkodzenia systemu plików, formatowanie jest jedną z nielicznych czynności, która całkowicie eliminuje dane, pozostawiając nośnik pustym. Przykładem zastosowania formatowania może być sytuacja, gdy dysk twardy jest uszkodzony i wymaga ponownego użycia. Standardowe procedury w branży IT zalecają przechowywanie kopii zapasowych danych przed formatowaniem, aby uniknąć nieodwracalnej utraty informacji. Warto pamiętać, że proces ten powinien być przeprowadzany z uwagą i zrozumieniem, ponieważ po formatowaniu odzyskanie danych może być niemożliwe, co czyni tę operację krytyczną w zarządzaniu danymi. Dobre praktyki w zakresie zarządzania danymi obejmują dokonanie szczegółowej oceny przed podjęciem decyzji o formatowaniu oraz użycie narzędzi do odzyskiwania danych, które mogą pomóc w sytuacjach awaryjnych, zanim podejmiemy takie kroki.

Pytanie 7

Który port stosowany jest przez protokół FTP (File Transfer Protocol) do przesyłania danych?

A. 20

B. 53

C. 69

D. 25

Port 20 jest kluczowym portem używanym przez protokół FTP (File Transfer Protocol) do transmisji danych. FTP operuje w trybie klient-serwer i wykorzystuje dwa porty: port 21 do nawiązywania połączenia oraz port 20 do przesyłania danych. Gdy klient FTP wysyła żądanie pobrania lub wysłania pliku, dane są transmitowane przez port 20. Zastosowanie tego portu jest zgodne z normami IETF i RFC 959, które definiują specyfikację FTP. Przykładowo, w sytuacji, gdy użytkownik chce przesłać plik na serwer FTP, połączenie kontrolne nawiązywane jest na porcie 21, a dane przesyłane są na porcie 20. W praktyce, w kontekście automatyzacji procesów, port 20 jest także wykorzystywany w skryptach i aplikacjach, które wymagają transferu plików, co czyni go niezbędnym elementem infrastruktury sieciowej. Wiedza o tym, jak działa FTP i jego porty, jest niezbędna dla administratorów systemów oraz specjalistów ds. IT, którzy zajmują się zarządzaniem serwerami oraz transferem danych.

Pytanie 8

Jaką rolę pełni serwer plików w sieciach komputerowych LAN?

A. zarządzanie danymi na komputerach lokalnych

B. kontrolowanie działania przełączników i ruterów

C. realizowanie obliczeń na komputerach lokalnych

D. udzielanie wspólnego dostępu do tych samych zasobów

Zarządzanie pracą przełączników i ruterów oraz sterowanie danymi na komputerach lokalnych to zadania, które są zupełnie odmiennymi funkcjami w infrastrukturze sieciowej. Przełączniki i rutery odpowiadają za przekazywanie danych pomiędzy różnymi urządzeniami w sieci, jednak nie pełnią roli serwera plików. Ich głównym celem jest zapewnienie odpowiednich ścieżek dla danych, a nie zarządzanie plikami lub ich wspólne użytkowanie. Ponadto, sterowanie danymi na komputerach lokalnych, które jest bardziej związane z administracją systemami operacyjnymi, nie dotyczy centralnej roli serwera plików, który raczej udostępnia pliki dla różnych użytkowników. W kontekście wykonywania procesów obliczeniowych na komputerach lokalnych, warto zaznaczyć, że serwery plików nie są zaangażowane w procesy obliczeniowe użytkowników. Zamiast tego, koncentrują się na przechowywaniu i udostępnianiu danych. Właściwe zrozumienie tych ról pomaga wyeliminować typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do mylenia funkcji serwera plików z innymi elementami infrastruktury IT.

Pytanie 9

Osoba korzystająca z systemu Linux, chcąc zweryfikować dysk twardy pod kątem obecności uszkodzonych sektorów, ma możliwość skorzystania z programu

A. fsck

B. defrag

C. scandisk

D. chkdisk

Wybór programów takich jak defrag, chkdisk czy scandisk w kontekście testowania dysku twardego w systemie Linux jest błędny, ponieważ są to narzędzia przeznaczone dla innych systemów operacyjnych. Defrag to narzędzie używane głównie w systemach Windows do fragmentacji dysku, co ma na celu poprawę wydajności, ale nie sprawdza integralności systemu plików ani nie identyfikuje uszkodzonych sektorów. Chkdisk, z kolei, jest narzędziem specyficznym dla systemu Windows, którego zadaniem jest skanowanie i naprawa błędów systemu plików, jednak nie działa w systemach Unix/Linux. Scandisk, podobnie jak chkdisk, jest również narzędziem Windows, które służy do skanowania dysków w poszukiwaniu błędów i uszkodzeń. Użytkownicy często popełniają błąd, myląc funkcje tych programów, ponieważ nie są świadomi, że każdy z tych systemów operacyjnych oferuje różne narzędzia dostosowane do swoich potrzeb. W rzeczywistości, dla użytkowników Linuxa odpowiednim rozwiązaniem do sprawdzania dysków twardych w kontekście uszkodzonych sektorów jest właśnie fsck, które jest dedykowane dla tego systemu operacyjnego i wykonuje swoje zadanie w sposób skuteczny i bezpieczny.

Pytanie 10

Narzędzie diagnostyczne tracert służy do ustalania

Wiersz polecenia
_ □ X
C:\>tracert wp.pl
 Trasa śledzenia do wp.pl [212.77.100.101]
 przewyższa maksymalną liczbę przeskoków 30
 1    2 ms    3 ms    2 ms  192.168.0.1
 2    8 ms    8 ms   10 ms  10.135.96.1
 3    *       *       *     Upłynął limit czasu żądania.
 4    9 ms    7 ms   10 ms  upc-task-gw.task.gda.pl [153.19.0.5]
 5   10 ms   14 ms   10 ms  task-tr-wp.pl [153.19.102.1]
 6   91 ms    *      10 ms  zeu.ptr02.sdm.wp-sa.pl [212.77.105.29]
 7   11 ms   10 ms   11 ms  www.wp.pl [212.77.100.101]
 
 Śledzenie zakończone.
 
 C:\>

A. ścieżki do miejsca docelowego

B. możliwości analizy struktury systemu DNS

C. poprawności ustawień protokołu TCP/IP

D. wydajności połączenia w protokole IPX/SPX

Polecenie tracert, znane również jako traceroute, jest narzędziem służącym do diagnozowania sieci komputerowych poprzez wyznaczanie ścieżki pakietu IP do określonego hosta. Działa ono poprzez wysyłanie serii komunikatów ICMP Echo Request do docelowego adresu IP z rosnącą wartością TTL (Time To Live). Każdy router na trasie zmniejsza wartość TTL o 1 i jeśli TTL osiągnie zero, router odrzuca pakiet i wysyła komunikat ICMP Time Exceeded z powrotem do nadawcy. Dzięki temu tracert identyfikuje każdy węzeł na drodze do celu wraz z czasem potrzebnym na przejście przez ten węzeł. To narzędzie jest użyteczne w wykrywaniu problemów z routingiem, takich jak nieosiągalne sieci czy wolne połączenia. Praktycznym zastosowaniem tracert jest analiza opóźnień i identyfikacja punktów, gdzie mogą występować wąskie gardła w transmisji danych. W środowisku zawodowym jest to standardowa praktyka w zarządzaniu sieciami, a wiedza o tym, jak używać tracert, jest niezbędna dla administratorów sieci dbających o płynność i efektywność komunikacji sieciowej.

Pytanie 11

Aby zapewnić komputerowi otrzymanie konkretnego adresu IP od serwera DHCP, należy na serwerze ustalić

A. dzierżawę adresu IP.

B. pulę adresów IP.

C. zarezerwowanie adresu IP urządzenia.

D. wykluczenie adresu IP urządzenia.

Wykluczenie adresu IP komputera oznacza, że adres ten nie będzie przydzielany przez serwer DHCP innym urządzeniom, co nie gwarantuje jednak, że dany komputer otrzyma go w przyszłości. Z kolei dzierżawa adresu IP to proces, w którym komputer otrzymuje adres IP na określony czas, co oznacza, że po upływie tego czasu adres może być przydzielony innemu urządzeniu. To podejście jest typowe dla dynamicznych przydziałów adresów IP, gdzie nie ma gwarancji, że dany komputer zawsze będzie miał ten sam adres. Pula adresów IP odnosi się do zakresu adresów, które serwer DHCP może przydzielać urządzeniom w sieci, ale nie zapewnia to, że konkretne urządzenie uzyska konkretny adres IP. Dlatego podejścia te mogą prowadzić do sytuacji, w której urządzenie zmienia adres IP, co jest problematyczne w przypadku serwisów wymagających stałej dostępności pod ustalonym adresem. Ostatecznie, wybór metody zastrzegania adresu IP jest zgodny z najlepszymi praktykami zarządzania sieciami, które zalecają przypisywanie statycznych adresów IP dla krytycznych urządzeń, aby zminimalizować problemy z dostępnością oraz poprawić zarządzanie siecią.

Pytanie 12

Który typ macierzy RAID zapewnia tzw. mirroring dysków?

A. RAID-5

B. RAID-2

C. RAID-0

D. RAID-1

RAID-2 nie jest odpowiednim rozwiązaniem do mirroringu dysków, ponieważ skupia się na rozdzielaniu danych i wykorzystywaniu dysków do równoległego zapisu, co nie zapewnia ochrony danych poprzez ich duplikację. RAID-5, z kolei, korzysta z parzystości rozdzielonej pomiędzy dyski, co pozwala na rekonstrukcję danych w przypadku awarii jednego z dysków, jednak nie oferuje pełnego mirroringu, który jest kluczowym elementem RAID-1. RAID-0 to konfiguracja, która zwiększa wydajność poprzez striping, ale nie zapewnia żadnej redundancji, co czyni ją nieodpowiednią dla zastosowań wymagających ochrony danych. Typowe błędy w myśleniu o RAID wynikają z mylenia terminów związanych z wydajnością i bezpieczeństwem. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że wszystkie poziomy RAID oferują podobny poziom ochrony, podczas gdy w rzeczywistości różnią się one istotnie pod względem zabezpieczeń i metod zapisu danych. Dlatego tak ważne jest zrozumienie podstawowych różnic między konfiguracjami RAID oraz ich zastosowaniem w praktyce, co pozwala na podejmowanie świadomych decyzji w zakresie architektury systemów pamięci masowej.

Pytanie 13

Udostępniono w sieci lokalnej jako udział specjalny folder o nazwie egzamin znajdujący się na komputerze o nazwie SERWER_2 w katalogu głównym dysku C:. Jak powinna wyglądać ścieżka dostępu do katalogu egzamin, w którym przechowywany jest folder macierzysty dla konta użytkownika o określonym loginie?

A. SERWER_2egzamin$\%$USERNAME%

B. SERWER_2$egzamin\%USERNAME%

C. SERWER_2$egzamin$\%USERNAME%

D. SERWER_2egzamin$\%USERNAME%

Niepoprawne odpowiedzi bazują na błędnych założeniach dotyczących składni ścieżek dostępu i sposobu, w jaki zasoby są udostępniane w sieciach lokalnych. Poprzednie propozycje nie uwzględniają faktu, że w systemie Windows użycie znaku dolara ($) w nazwie folderu udostępnionego wzmacnia jego ukrytość, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa danych. W odpowiedziach, które nie zawierają znaku dolara, brakuje istotnego elementu, który informuje system o tym, że folder jest dostępny tylko dla wybranych użytkowników. Ponadto, w przypadku użycia znaku „\” przed zmienną środowiskową, jak w odpowiedziach błędnych, nie jest to akceptowalna praktyka. Zmienne środowiskowe w systemie Windows są interpretowane w kontekście komend i muszą być używane zgodnie z określoną składnią, aby działały poprawnie. Błędne użycie ścieżki, jak na przykład 'SERWER_2egzamin$\%$USERNAME%', świadczy o nieporozumieniu związanym z umiejscowieniem znaku dolara i procentów, co prowadzi do błędnych interpretacji przez system operacyjny. W kontekście udostępniania folderów, kluczowe jest zrozumienie, że każda zmiana w składni ścieżki może skutkować brakiem dostępu do danych lub ich niewłaściwą lokalizacją, co jest typowym błędem w konfiguracji zasobów sieciowych.

Pytanie 14

Jaką minimalną ilość pamięci RAM powinien mieć komputer, aby zainstalować 32-bitowy system operacyjny Windows 7 i móc efektywnie korzystać z trybu graficznego?

A. 2GB

B. 1GB

C. 256MB

D. 512MB

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia wymagań dotyczących pamięci RAM dla systemów operacyjnych. Odpowiedzi takie jak 256MB lub 512MB są zdecydowanie zbyt niskie dla współczesnych systemów, w tym Windows 7. Te wartości mogą być wystarczające dla bardzo podstawowych operacji w dawnych systemach operacyjnych, jednak Windows 7 wymaga znacznie więcej zasobów, aby móc efektywnie obsługiwać interfejs graficzny oraz podstawowe funkcje wielozadaniowości. Ponadto, użytkownicy mogą mylnie sądzić, że niższa pamięć RAM wystarczy do uruchamiania prostych aplikacji, co jest błędnym podejściem, ponieważ współczesne oprogramowanie, nawet te z podstawowymi funkcjami, potrafi zająć znaczną ilość pamięci. Przykładowo, nawet przeglądarki internetowe mogą wykorzystywać znaczne ilości pamięci RAM, a brak wystarczającej ilości pamięci prowadzi do spowolnienia działania systemu i aplikacji. Dlatego kluczowe jest, aby przy wyborze odpowiedniego sprzętu kierować się nie tylko minimalnymi wymaganiami, ale również tendencjami w rozwoju oprogramowania oraz standardami branżowymi, które wymagają coraz większej wydajności sprzętowej.

Pytanie 15

Strzałka na diagramie ilustrującym schemat systemu sieciowego według normy PN-EN 50173 wskazuje na rodzaj okablowania

A. kampusowe

B. szkieletowe zewnętrzne

C. poziome

D. pionowe

Okablowanie szkieletowe zewnętrzne odnosi się do infrastruktury zapewniającej połączenia między budynkami w ramach kampusu. Jest to okablowanie, które musi być odporne na warunki atmosferyczne i spełniać wymogi dotyczące bezpieczeństwa oraz ochrony środowiska. Wybór tego terminu jako odpowiedzi na pytanie dotyczące schematu wskazującego na połączenia wewnątrz budynku jest błędnym zrozumieniem kontekstu. Okablowanie kampusowe natomiast dotyczy rozwiązań łączących różne budynki w kompleksie i obejmuje zarówno okablowanie pionowe, jak i poziome, ale w szerszym zakresie geograficznym. Poziome okablowanie odnosi się do połączeń w obrębie tego samego piętra budynku, łącząc punkty dystrybucyjne z gniazdami telekomunikacyjnymi. Jest to kluczowe w zapewnieniu komunikacji w ramach danego piętra, jednak nie dotyczy połączeń między piętrami, co jest główną funkcją okablowania pionowego. Częstym błędem jest mylenie okablowania pionowego z poziomym, ponieważ oba dotyczą sieci strukturalnych, ale ich zastosowanie i funkcje są definitywnie różne. Właściwe rozróżnienie tych pojęć jest kluczowe dla poprawnego projektowania i zarządzania infrastrukturą sieciową w budynkach zgodnie z obowiązującymi standardami.

Pytanie 16

Na ilustracji ukazano port

A. DisplayPort

B. HDMI

C. DVI

D. SATA

Gniazdo DisplayPort to cyfrowy interfejs służący do przesyłania sygnału audio-wideo. Jest szeroko stosowany w nowoczesnych komputerach, monitorach i telewizorach. W przeciwieństwie do HDMI, DisplayPort oferuje mechanizm blokady zapobiegający przypadkowemu odłączeniu. Dzięki technologii DisplayPort można uzyskać wyższą przepustowość, co pozwala na przesyłanie obrazu o wyższej rozdzielczości i częstotliwości odświeżania. DisplayPort obsługuje również technologie takie jak FreeSync i G-Sync, które synchronizują częstotliwość odświeżania monitora z kartą graficzną, eliminując zjawisko rozrywania obrazu. DisplayPort jest również kompatybilny z innymi interfejsami, takimi jak HDMI czy DVI, za pomocą odpowiednich adapterów. Dzięki swojej wszechstronności i wysokiej wydajności DisplayPort jest wybierany w profesjonalnych środowiskach graficznych i gamingowych, gdzie wymagane są wysoka jakość obrazu i elastyczność konfiguracji. Standard ten jest również kluczowy w zastosowaniach wielomonitorowych, gdzie przesyłanie dużej ilości danych jest niezbędne do utrzymania jednolitego obrazu na wielu ekranach.

Pytanie 17

W systemie Linux plik posiada uprawnienia ustawione na 541. Właściciel ma możliwość pliku

A. jedynie wykonania.

B. modyfikacji.

C. odczytu, zapisu oraz wykonania.

D. odczytu i wykonania.

Odpowiedź, że właściciel może odczytać i wykonać plik, jest właściwa. Uprawnienia pliku w systemie Linux są reprezentowane w postaci liczby trójcy, gdzie każda cyfra odpowiada uprawnieniom dla właściciela, grupy i innych użytkowników. W tym przypadku liczba 541 oznacza, że właściciel ma uprawnienia do odczytu (4) i wykonania (1), ale nie ma uprawnień do zapisu (0). Uprawnienia do odczytu umożliwiają właścicielowi przeglądanie zawartości pliku, a uprawnienia do wykonania pozwalają na uruchomienie pliku, jeśli jest to skrypt lub program. W praktyce, dostęp do plików wymaga zrozumienia, jakie operacje można na nich przeprowadzać: odczyt to kluczowy aspekt, gdyż wiele aplikacji wymaga dostępu do danych, a wykonanie jest istotne w kontekście skryptów automatyzacyjnych. Przykładowo, skrypt bash może być uruchamiany przez właściciela, ale nie będzie mógł go edytować, co jest zgodne z założeniami bezpieczeństwa systemów wieloużytkowych. Dobrą praktyką jest zawsze sprawdzenie uprawnień przed próbą dostępu do pliku, co można osiągnąć za pomocą polecenia 'ls -l'.

Pytanie 18

Program df działający w systemach z rodziny Linux pozwala na wyświetlenie

A. danych dotyczących dostępnej przestrzeni na dysku

B. zawartości katalogu ukrytego

C. tekstu, który odpowiada wzorcowi

D. nazwa aktualnego katalogu

To narzędzie df (disk free) w systemach Unix i Linux jest naprawdę przydatne! Dzięki niemu możesz sprawdzić, ile miejsca zostało na dysku i jak dużo już zajmują pliki. Używa się go z różnymi opcjami, a jednym z najczęściej stosowanych poleceń jest 'df -h', które pokazuje wszystko w przystępnej formie, na przykład w MB czy GB. Fajnie jest wiedzieć, jak wygląda sytuacja z dyskiem, bo to pomaga w planowaniu przestrzeni na różne aplikacje czy pliki. Dobrze jest też robić kopie zapasowe, a to narzędzie pozwala szybciej zauważyć, gdy czegoś brakuje. Generalnie, znajomość tego, co można z tym narzędziem zrobić, jest naprawdę ważna dla zachowania sprawnego działania całego systemu.

Pytanie 19

Wynikiem wykonania komendy arp -a 192.168.1.1 w systemie MS Windows jest pokazanie

A. adresu MAC urządzenia o wskazanym IP

B. sprawdzenia połączenia z komputerem o wskazanym IP

C. ustawień protokołu TCP/IP interfejsu sieciowego

D. spisu aktywnych połączeń sieciowych

Wybór odpowiedzi związanych z ustawieniami TCP/IP interfejsu sieciowego oraz listą aktywnych połączeń sieciowych oparty jest na błędnym zrozumieniu działania polecenia arp. Nie odnoszą się one bezpośrednio do funkcji tej komendy. Ustawienia TCP/IP są konfigurowane na poziomie systemu operacyjnego i nie są wyświetlane przez polecenie arp, które skupia się na mapowaniu adresów IP do MAC. Ponadto, arp -a nie prezentuje listy aktywnych połączeń, ponieważ nie jest to jego funkcjonalność; to narzędzie służy do analizy stanu tabeli ARP. Kontrola połączenia z komputerem o podanym IP jest także mylną interpretacją tej komendy. Minimalna funkcjonalność arp ogranicza się do identyfikacji adresów MAC w lokalnej sieci, a nie do testowania połączeń. Typowym błędem jest mylenie polecenia arp z innymi narzędziami diagnostycznymi, takimi jak ping, które są zaprojektowane do oceny dostępności urządzeń w sieci. Zrozumienie różnicy między tymi narzędziami jest kluczowe dla efektywnej diagnostyki sieci i może prowadzić do niepoprawnych wniosków, jeśli nie zostanie prawidłowo uwzględnione w procesie rozwiązywania problemów.

Pytanie 20

Złośliwe programy komputerowe, które potrafią replikować się same i wykorzystują luki w systemie operacyjnym, a także mają zdolność modyfikowania oraz uzupełniania swojej funkcjonalności, nazywamy

A. robaki

B. rootkity

C. trojany

D. wirusy

Robaki, czyli tak zwane 'worms', to takie ciekawe programy, które same się kopiują. Korzystają z luk w systemie operacyjnym, żeby rozprzestrzeniać się w sieci. W odróżnieniu od wirusów, które muszą być wpakowane w inne programy, robaki działają niezależnie. Ich największa moc to właśnie ta zdolność do kopiowania się na inne maszyny, co czyni je naprawdę niebezpiecznymi. Przykłady robaków, które wprowadziły sporo zamieszania, to chociażby Blaster i Sasser. Żeby się przed nimi bronić, firmy powinny mieć aktualne oprogramowanie zabezpieczające, regularnie aktualizować systemy operacyjne i wprowadzać zasady, które pomogą monitorować ruch w sieci. Dobrze jest też ograniczać dostęp do podejrzanych źródeł. Standardy jak ISO/IEC 27001 są bardzo przydatne w zarządzaniu bezpieczeństwem informacji, co jest niezwykle ważne w obliczu zagrożeń, które stwarzają robaki.

Pytanie 21

Licencja Windows OEM nie umożliwia wymiany

A. sprawnego zasilacza na model o wyższych parametrach

B. sprawnej płyty głównej na model o wyższych parametrach

C. sprawnego dysku twardego na model o wyższych parametrach

D. sprawnej karty sieciowej na model o wyższych parametrach

Wybór odpowiedzi dotyczących wymiany sprawnych komponentów, takich jak zasilacz, karta sieciowa czy dysk twardy, wskazuje na niepełne zrozumienie zasad licencjonowania Windows OEM. Licencja ta jest zaprojektowana z myślą o konkretnym sprzęcie, co oznacza, że pozwala na wymianę niektórych elementów komputera, o ile nie naruszają one tożsamości systemu. Na przykład, wymiana zasilacza na model o lepszych parametrach nie wpływa na identyfikację komputera, a tym samym nie wymaga nowej licencji. Podobnie, modernizacja karty sieciowej czy dysku twardego nie wiąże się z koniecznością zmiany licencji, ponieważ te komponenty nie są kluczowe dla identyfikacji sprzętowej maszyny. Błędne rozumienie tego zagadnienia może prowadzić do niepotrzebnych wydatków na nowe licencje lub niepewności w zakresie legalności oprogramowania. Zastosowanie praktycznych zasad dotyczących licencjonowania i aktualizacji sprzętu jest istotnym elementem efektywnego zarządzania zasobami IT w organizacji oraz zapewnienia zgodności z regulacjami prawnymi.

Pytanie 22

Dane z HDD, którego sterownik silnika SM jest uszkodzony, można odzyskać

A. Poprzez wymianę silnika SM

B. Przez wymianę płytki elektronicznej dysku na inną z identycznego modelu

C. Przy użyciu komendy fixmbr

D. Z wykorzystaniem zewnętrznego oprogramowania do odzyskiwania danych, na przykład TestDisk

Istnieje wiele nieporozumień dotyczących metod odzyskiwania danych z uszkodzonego dysku twardego, które mogą prowadzić do błędnych wniosków i nieefektywnych działań. Przykładowo, wymiana silnika SM, choć teoretycznie możliwa, nie rozwiązuje problemu, jeśli przyczyną uszkodzenia są błędy w elektronice, a nie mechanice. Silnik nie działa w izolacji, a jego efektywność jest ściśle związana z poprawnym działaniem pozostałych komponentów. Zastosowanie zewnętrznego programu do odzyskiwania danych, takiego jak TestDisk, również nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, gdyż programy te operują na wysokim poziomie systemu plików i nie są w stanie skomunikować się z dyskiem, który ma poważne uszkodzenia fizyczne czy elektroniczne. Polecenie fixmbr jest narzędziem systemowym służącym do naprawy tablicy partycji, a nie do odzyskiwania danych z uszkodzonych dysków. Użycie go w tym kontekście może wręcz pogorszyć sytuację, prowadząc do utraty danych. Te podejścia pokazują typowe błędy myślowe, takie jak nadmierne poleganie na oprogramowaniu lub uproszczone zrozumienie problemów technicznych. Kluczem do skutecznego odzyskiwania danych jest zrozumienie specyfiki uszkodzenia oraz stosowanie odpowiednich metod w oparciu o konkretne uszkodzenia, co wymaga profesjonalnej diagnozy i interwencji.

Pytanie 23

Jakiego rodzaju interfejsem jest UDMA?

A. interfejsem równoległym, który został zastąpiony przez interfejs SATA

B. interfejsem szeregowym, który umożliwia wymianę danych pomiędzy pamięcią RAM a dyskami twardymi

C. interfejsem równoległym, stosowanym między innymi do łączenia kina domowego z komputerem

D. interfejsem szeregowym, używanym do podłączania urządzeń wejściowych

Interfejsy równoległe i szeregowe różnią się fundamentalnie w sposobie przesyłania danych, co jest kluczowe dla zrozumienia, dlaczego niektóre odpowiedzi są błędne. Odpowiedzi podające, że UDMA jest interfejsem szeregowym, mylą jego charakterystykę z innymi technologiami, takimi jak SATA, które rzeczywiście korzystają z przesyłu szeregowego. Szeregowy transfer danych, jak w przypadku SATA, pozwala na przesyłanie bitów danych jeden po drugim, co przyczynia się do większej efektywności w dłuższej perspektywie, ale UDMA, jako interfejs równoległy, przesyła wiele bitów jednocześnie, co w danym kontekście daje mu przewagę, gdyż umożliwia szybszy transfer na krótszych dystansach. Warto również zauważyć, że UDMA nie jest używane do podłączania urządzeń wejścia, co stanowi błąd w zrozumieniu jego zastosowania. UDMA ma na celu wymianę danych pomiędzy pamięcią RAM a dyskami twardymi, a nie urządzeniami peryferyjnymi. Pojęcia związane z interfejsem UDMA muszą być właściwie zrozumiane, aby uniknąć typowych błędów myślowych, takich jak pomylenie interfejsów równoległych z szeregowymi, co może prowadzić do niewłaściwego doboru sprzętu lub technologii w projektach informatycznych.

Pytanie 24

Zidentyfikuj urządzenie przedstawione na ilustracji

A. jest odpowiedzialne za generowanie sygnału analogowego na wyjściu, który jest wzmocnionym sygnałem wejściowym, kosztem energii pobieranej z zasilania

B. umożliwia konwersję sygnału z okablowania miedzianego na okablowanie optyczne

C. odpowiada za transmisję ramki pomiędzy segmentami sieci z wyborem portu, do którego jest przesyłana

D. jest przeznaczone do przechwytywania oraz rejestrowania pakietów danych w sieciach komputerowych

Analizując przedstawione odpowiedzi, warto zrozumieć, dlaczego niektóre z nich są nieprawidłowe w kontekście urządzenia widocznego na obrazku. Przede wszystkim, przechwytywanie i nagrywanie pakietów danych w sieciach komputerowych to proces wykonywany przez oprogramowanie typu sniffer lub specjalistyczne urządzenia monitorujące, które nie mają fizycznych portów do konwersji mediów. Tego typu sprzęt jest używany do celów analitycznych i diagnostycznych w sieciach, co zdecydowanie różni się od funkcji konwersji sygnałów między miedzią a światłowodem. Kolejna funkcja, jaką jest przekazywanie ramek między segmentami sieci z doborem portu, jest typowa dla przełączników sieciowych, które operują na warstwie 2 modelu OSI i są wyposażone w porty umożliwiające przekazywanie danych w oparciu o adresy MAC. To zupełnie inny typ urządzenia, które działa w ramach sieci lokalnych, a nie konwertuje sygnały. Odpowiedź dotycząca wytwarzania sygnału analogowego również nie dotyczy konwertera mediów. Wzmocniony sygnał analogowy jest produktem wzmacniaczy audio lub RF, które są projektowane do całkowicie odmiennych zastosowań niż konwersja sygnałów cyfrowych w sieciach komputerowych. Typowe błędy w takich pytaniach wynikają z nieznajomości funkcji i zastosowań poszczególnych urządzeń w infrastrukturze sieciowej. Kluczem do zrozumienia zagadnienia jest znajomość podstawowych zasad działania sieci i charakterystyki urządzeń używanych w różnych jej segmentach, co pozwala na właściwe ich rozlokowanie w projektowanej sieci.

Pytanie 25

Jakie polecenia należy zrealizować, aby zamontować pierwszą partycję logiczną dysku primary slave w systemie Linux?

A. mount /dev/hdb5 /mnt/hdd

B. mount /dev/hda2 /mnt/hdd

C. mount /dev/hdb3 /mnt/hdd

D. mount /dev/hda4 /mnt/hdd

Wybór innych opcji montowania, takich jak 'mount /dev/hda2 /mnt/hdd', 'mount /dev/hdb3 /mnt/hdd' czy 'mount /dev/hda4 /mnt/hdd', jest błędny z kilku powodów. Po pierwsze, '/dev/hda' wskazuje na pierwszy dysk twardy w systemie, który jest oznaczony jako primary master, co oznacza, że nie jest to dysk slave. W kontekście montowania partycji logicznych na dysku slave, właściwe urządzenie to '/dev/hdb'. Odpowiedzi zawierające '/dev/hda' odnoszą się do nieprawidłowej lokalizacji partycji, co prowadzi do błędów w dostępie do danych. Ponadto, jeżeli chodzi o numery partycji, partycje logiczne są zazwyczaj oznaczane jako 'hdb5', 'hdb6' itd., w zależności od ich kolejności w ramach partycji rozszerzonej. Zatem, montowanie 'hdb3' byłoby także błędne, ponieważ jest to trzecia partycja logiczna, a nie pierwsza. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie rodzajów dysków oraz partycji, co często prowadzi do frustracji i problemów z dostępem do danych. Kluczowe jest zrozumienie struktury dysków i partycji w systemie Linux, co pozwala na poprawne montowanie i administrowanie urządzeniami magazynującymi, zgodnie z najlepszymi praktykami zarządzania systemem.

Pytanie 26

Okablowanie pionowe w sieci strukturalnej łączy jakie elementy?

A. dwa gniazda abonenckie

B. główny punkt rozdzielczy z gniazdem abonenckim

C. pośredni punkt rozdzielczy z gniazdem abonenckim

D. główny punkt rozdzielczy z pośrednimi punktami rozdzielczymi

Analizując błędne odpowiedzi, warto zauważyć, że każda z nich wskazuje na częściowe zrozumienie struktury sieci, jednak ich twierdzenia są niekompletne lub błędne. Wskazanie, że okablowanie pionowe łączy dwa gniazda abonenckie, jest mylące, ponieważ takie połączenie odnosi się do okablowania poziomego, które łączy gniazda z urządzeniami końcowymi. Z kolei stwierdzenie, że okablowanie to łączy główny punkt rozdzielczy z pojedynczym gniazdem abonenckim, również jest niewłaściwe, gdyż nie uwzględnia struktury rozdzielczej. Dodatkowo błędne jest przedstawienie pośredniego punktu rozdzielczego jako jedynego elementu łączącego z gniazdem; w rzeczywistości pośrednie punkty rozdzielcze występują w sieci jako część większej całości, a ich rola polega na rozdzielaniu sygnału w ramach struktur pionowych. Tworzenie sieci wyłącznie z pojedynczego punktu rozdzielczego nie zapewnia odpowiedniej redundancji ani możliwości rozbudowy, co jest kluczowe w nowoczesnych systemach komunikacyjnych. Dlatego ważne jest, aby w projektowaniu sieci uwzględniać zasady strukturalne, które umożliwią efektywne i przyszłościowe zarządzanie infrastrukturą.

Pytanie 27

Najczęstszą przyczyną niskiej jakości wydruku z drukarki laserowej, która objawia się widocznym rozmazywaniem tonera, jest

A. zacięcie papieru

B. zbyt niska temperatura utrwalacza

C. zanieczyszczenie wnętrza drukarki

D. uszkodzenie rolek

Zbyt niska temperatura utrwalacza w drukarce laserowej może prowadzić do sytuacji gdzie toner nie jest prawidłowo wtopiony w papier co skutkuje rozmazywaniem wydruków. Drukarki laserowe działają poprzez elektrostatyczne nanoszenie tonera na papier który następnie przechodzi przez utrwalacz czyli grzałkę. Utrwalacz musi osiągnąć odpowiednią temperaturę aby toner mógł trwale połączyć się z papierem. Jeśli temperatura jest zbyt niska toner nie utrwala się poprawnie i może być łatwo rozmazany. Standardowe temperatury dla urządzeń biurowych wynoszą zazwyczaj od 180 do 210 stopni Celsjusza. Z tego powodu utrzymanie prawidłowego poziomu ciepła w utrwalaczu jest kluczowe dla jakości wydruku i trwałości dokumentów. Częstym objawem problemów z utrwalaniem jest właśnie rozmazywanie się wydrukowanego tekstu lub grafiki. Regularna konserwacja drukarki oraz monitorowanie jej ustawień może zapobiec takim problemom. Praktyczne podejście do diagnostyki problemów z drukarką może obejmować testowanie i kalibrację elementów grzewczych oraz sprawdzanie jakości komponentów takich jak folie teflonowe w module utrwalacza.

Pytanie 28

Osoba korzystająca z komputera publikuje w sieci Internet pliki, które posiada. Prawa autorskie zostaną złamane, gdy udostępni

A. zrobione przez siebie fotografie obiektów wojskowych

B. obraz płyty systemu operacyjnego Windows 7 Home

C. swoje autorskie filmy z protestów ulicznych

D. otrzymany dokument oficjalny

Udostępnienie obrazu płyty systemu operacyjnego Windows 7 Home narusza prawa autorskie, ponieważ oprogramowanie jest chronione przepisami prawa. Właścicielem praw autorskich jest firma Microsoft, która zastrzega sobie wyłączne prawo do dystrybucji i udostępniania swoich produktów. Przykładem praktycznego zastosowania tych zasad jest konieczność posiadania licencji na korzystanie z oprogramowania, co jest standardem w branży IT. W przypadku nielegalnego udostępniania takich plików, użytkownik może ponieść konsekwencje prawne, łącznie z procesem sądowym. Użytkownicy powinni być świadomi, że nawet jeśli dany plik jest już w ich posiadaniu, jego rozpowszechnienie bez zgody właściciela praw autorskich jest niezgodne z prawem. Przykładem dobrych praktyk jest korzystanie z legalnych źródeł oprogramowania, takich jak oficjalne sklepy czy autoryzowani dystrybutorzy, aby zapewnić przestrzeganie przepisów prawa.

Pytanie 29

W jakim typie członkostwa w VLAN port może należeć do wielu sieci VLAN?

A. Multi-VLAN

B. Statycznym VLAN

C. Port-Based VLAN

D. Dynamicznym VLAN

Odpowiedź 'Multi-VLAN' jest poprawna, ponieważ ten rodzaj członkostwa w VLAN (Virtual Local Area Network) pozwala na przypisanie portu do wielu VLAN-ów jednocześnie. W praktyce oznacza to, że jeden port na przełączniku może obsługiwać ruch sieciowy z różnych VLAN-ów, co jest szczególnie przydatne w środowiskach, gdzie wiele różnych usług jest dostarczanych przez jedną infrastrukturę. Na przykład, port używany do podłączenia serwera może być skonfigurowany jako członek VLAN-u dla ruchu biurowego oraz VLAN-u dla gości, umożliwiając jednocześnie różnym grupom użytkowników dostęp do określonych zasobów. Tego typu konfiguracja jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania ruchem w sieci i zwiększa elastyczność oraz efektywność operacyjną. Dodatkowo, w przypadku użycia protokołów takich jak 802.1Q, tagowanie ramek VLAN rozwiązuje kwestie związane z segregacją ruchu i zapewnia bezpieczeństwo, co czyni Multi-VLAN istotnym rozwiązaniem w nowoczesnych sieciach komputerowych.

Pytanie 30

Jaką sekwencję mają elementy adresu globalnego IPv6 typu unicast ukazanym na diagramie?

A. 1 - identyfikator podsieci, 2 - globalny prefiks, 3 - identyfikator interfejsu

B. 1 - globalny prefiks, 2 - identyfikator interfejsu, 3 - identyfikator podsieci

C. 1 - globalny prefiks, 2 - identyfikator podsieci, 3 - identyfikator interfejsu

D. 1 - identyfikator interfejsu, 2 - globalny prefiks, 3 - identyfikator podsieci

Często spotykanym błędem jest niewłaściwe zrozumienie struktury adresu IPv6. Globalny prefiks identyfikujący sieć jest najważniejszym elementem adresu IPv6 i jest przypisany przez dostawcę usług internetowych co zapewnia unikalność globalną. Niektórzy mylą go z identyfikatorem interfejsu co jest błędnym założeniem ponieważ identyfikator interfejsu jest specyficzny dla urządzenia w danej podsieci i jest generowany automatycznie. Kolejnym elementem jest identyfikator podsieci który pozwala na dalszy podział sieci w ramach globalnego prefiksu co zwiększa elastyczność konfiguracji sieci lokalnych. Często błędnie umiejscawiany jest na końcu adresu choć jego rola jest kluczowa w zarządzaniu ruchem sieciowym. Identyfikator interfejsu zajmujący ostatnie 64 bity jest istotny dla unikalności urządzeń w ramach podsieci i jest automatycznie generowany na bazie adresów fizycznych urządzeń co minimalizuje konflikty i ułatwia konfigurację. Zrozumienie tych elementów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią IPv6 i unikania problemów z alokacją adresów i routingiem. Poprawna organizacja adresów umożliwia efektywne wykorzystanie zasobów adresowych i wspiera nowe technologie w sieciach dużej skali.

Pytanie 31

Jak nazywa się urządzenie wskazujące, które współpracuje z monitorami CRT i ma końcówkę z elementem światłoczułym, a jego dotknięcie ekranu monitora skutkuje przesłaniem sygnału do komputera, co umożliwia lokalizację kursora?

A. Ekran dotykowy

B. Pióro świetlne

C. Touchpad

D. Trackball

Pióro świetlne to specjalistyczne urządzenie wskazujące, które współpracuje z monitorami CRT, wykorzystując światłoczułe elementy do lokalizowania kursora na ekranie. Działa na zasadzie wykrywania punktu dotknięcia ekranu, co pozwala użytkownikowi na precyzyjne wskazywanie obiektów bezpośrednio na wyświetlaczu. Pióra świetlne są szczególnie przydatne w zastosowaniach, gdzie wymagana jest wysoka precyzja, takich jak projektowanie graficzne czy aplikacje edukacyjne. W praktyce, pióro świetlne było szeroko stosowane przed popularyzacją ekranów dotykowych oraz myszek komputerowych, a jego zasada działania opierała się na skanowaniu w poziomie i w pionie przez monitor, co umożliwiało dokładne określenie pozycji wskazania. Pióra świetlne są zgodne ze standardami interfejsów użytkownika, gdzie ergonomia i efektywność wskazywania są kluczowe dla doświadczenia użytkowników. Obecnie technologia ta została w dużej mierze wyparte przez nowsze rozwiązania, ale nadal ma swoje miejsce w określonych obszarach, takich jak szkolenia czy profesjonalne prezentacje.

Pytanie 32

Podaj nazwę funkcji przełącznika, która pozwala na przypisanie wyższego priorytetu dla przesyłania VoIP?

A. QoS

B. STP

C. VNC

D. SNMP

QoS, czyli Quality of Service, to technologia, która umożliwia priorytetyzację różnych typów ruchu sieciowego w celu zapewnienia optymalnej jakości usług, szczególnie w przypadku aplikacji wrażliwych na opóźnienia, takich jak VoIP (Voice over Internet Protocol). Dzięki QoS można skonfigurować routery i przełączniki tak, aby przeznaczały więcej zasobów dla ruchu VoIP, co minimalizuje opóźnienia, utratę pakietów i jitter, co jest kluczowe w zapewnieniu płynności rozmów telefonicznych przez Internet. Przykładem zastosowania QoS w praktyce może być konfiguracja w sieci firmowej, gdzie pracownicy często korzystają z komunikacji głosowej. Administrator sieci może ustawić reguły QoS, które przydzielą wyższy priorytet pakietom VoIP w porównaniu do ruchu generowanego przez aplikacje do przesyłania danych, co poprawi jakość rozmów i zminimalizuje problemy z utratą połączenia. W kontekście standardów, QoS opiera się na protokołach takich jak Differentiated Services (DiffServ) i Integrated Services (IntServ), które definiują, jak różne typy ruchu powinny być traktowane w zestawach reguł priorytetyzacji. Dobrze skonfigurowany QoS jest kluczowym elementem każdej nowoczesnej infrastruktury sieciowej, szczególnie w środowiskach, gdzie korzysta się z telefonii IP.

Pytanie 33

Granice domeny kolizyjnej nie są określane przez porty takich urządzeń jak

A. przełącznik (ang. switch)

B. most (ang. bridge)

C. router

D. koncentrator (ang. hub)

Routery, przełączniki i mosty to urządzenia, które mają zdolność do wydzielania domen kolizyjnych, co jest ich kluczową funkcjonalnością w zarządzaniu ruchem sieciowym. Routery operują na warstwie sieciowej modelu OSI i mają za zadanie kierowanie pakietów danych pomiędzy różnymi sieciami, co pozwala im tworzyć odrębne domeny kolizyjne dla każdej z nich. Przełączniki (ang. switches) działają na warstwie drugiej i są w stanie analizować adresy MAC, aby przesyłać dane tylko do konkretnego portu, co również pozwala na segregowanie ruchu i minimalizowanie kolizji. Mosty (ang. bridges) pełnią podobną funkcję, łącząc różne segmenty sieci i umożliwiając im komunikację, ale także ograniczają domeny kolizyjne, dbając o efektywność przesyłania danych. W kontekście projektowania sieci, błędem jest przyjmowanie, że wszystkie urządzenia mają te same właściwości. Niezrozumienie różnic między tymi technologiami prowadzi do nieefektywnych rozwiązań oraz problemów z wydajnością sieci. Aby unikać takich błędów, konieczne jest gruntowne zapoznanie się z zasadami działania poszczególnych urządzeń oraz ich odpowiednim zastosowaniem zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi.

Pytanie 34

Aby stworzyć nowego użytkownika o nazwie egzamin z hasłem qwerty w systemie Windows XP, należy wykorzystać polecenie

A. adduser egzamin qwerty /add

B. useradd egzamin qwerty /add

C. user net egzamin qwerty /add

D. net user egzamin qwerty /add

Wszystkie niepoprawne odpowiedzi odzwierciedlają błędne podejście do zarządzania użytkownikami w systemie Windows XP, co jest kluczowym zagadnieniem w administracji systemami operacyjnymi. Odpowiedzi takie jak 'useradd egzamin qwerty /add', 'adduser egzamin qwerty /add' oraz 'user net egzamin qwerty /add' sugerują użycie poleceń, które są charakterystyczne dla systemów Linux i Unix, a nie dla Windows. W systemie Windows XP nie ma poleceń 'useradd' ani 'adduser'; są one zarezerwowane dla systemów opartych na jądrze Linux, co pokazuje brak zrozumienia różnic między systemami operacyjnymi. Dodatkowo, błędne jest umieszczanie terminu 'user' przed 'net', co jest sprzeczne z konwencją polecenia w Windows. Tego rodzaju pomyłki często wynikają z nieznajomości lub pomylenia terminologii, co dodatkowo podkreśla znaczenie znajomości specyfiki środowiska, w którym pracuje administrator. Kluczowe jest, aby administratorzy systemów operacyjnych byli dobrze zaznajomieni z poleceniami i ich składnią, aby unikać tego typu błędów, które mogą prowadzić do niepowodzeń w zarządzaniu użytkownikami oraz do nieprawidłowego działania systemu.

Pytanie 35

Jakiego typu rozbudowa serwera wymaga zainstalowania dodatkowych sterowników?

A. Instalacja kolejnego procesora

B. Montaż kolejnej karty sieciowej

C. Dodanie pamięci RAM

D. Dodanie dysków fizycznych

Montaż kolejnej karty sieciowej wymaga dodatkowych sterowników, ponieważ każda nowa karta sieciowa zazwyczaj posiada własny zestaw sterowników, które muszą być zainstalowane w systemie operacyjnym, aby zapewnić pełną funkcjonalność urządzenia. Sterowniki te pozwalają systemowi na komunikację z kartą, umożliwiając przesyłanie danych przez sieć. Na przykład, jeśli dodasz kartę sieciową obsługującą technologię Ethernet, musisz zainstalować odpowiednie sterowniki, aby system operacyjny mógł korzystać z jej funkcji, takich jak szybkie przesyłanie danych czy obsługa protokołów sieciowych. W praktyce, po zainstalowaniu nowej karty, użytkownicy często korzystają z płyty CD lub instalatorów dostępnych w Internecie, aby pobrać i zainstalować najnowsze sterowniki, co jest zgodne z zaleceniami producentów sprzętu. Ważne jest również, aby upewnić się, że sterowniki są aktualne, aby uniknąć problemów z kompatybilnością oraz zapewnić najwyższą wydajność i bezpieczeństwo systemu. Niektóre systemy operacyjne mogą automatycznie wykrywać i instalować niezbędne sterowniki, ale zawsze warto sprawdzić ich wersje i aktualizacje manualnie.

Pytanie 36

Jaką usługę serwerową wykorzystuje się do automatycznej konfiguracji interfejsów sieciowych urządzeń klienckich?

A. ICMP (Internet Control Message Protocol)

B. SIP (Session Initiation Protocol)

C. RIP (Routing Information Protocol)

D. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

SIP (Session Initiation Protocol) to protokół, który służy do inicjowania, modyfikowania i kończenia sesji multimedialnych w sieciach IP. Jest on często stosowany w kontekście komunikacji VoIP, gdzie umożliwia zestawianie połączeń audio i wideo. SIP nie ma jednak związku z automatyczną konfiguracją interfejsów sieciowych, co czyni tę odpowiedź niepoprawną. RIP (Routing Information Protocol) to protokół używany do wymiany informacji o trasach w sieciach IP. Umożliwia on routerom komunikację ze sobą i dzielenie się informacjami o dostępnych trasach, ale nie ma zastosowania w kontekście przypisywania adresów IP do stacji klienckich. ICMP (Internet Control Message Protocol) jest protokołem, który służy do przesyłania komunikatów kontrolnych i diagnostycznych w sieci, takich jak wiadomości o błędach czy zapytania o dostępność hostów. Chociaż ICMP jest ważny dla zarządzania siecią, nie pełni roli w automatycznej konfiguracji interfejsów sieciowych. Wybór tych protokołów zamiast DHCP wynika często z nieporozumień dotyczących ich funkcji. Kluczowym błędem jest mylenie protokołów, które zajmują się różnymi aspektami komunikacji sieciowej. Zrozumienie specyfiki każdego z protokołów oraz ich zastosowań jest niezbędne do prawidłowego zarządzania siecią oraz uniknięcia takich pułapek w przyszłości.

Pytanie 37

Na ilustracji widoczny jest symbol graficzny

A. mostu

B. regeneratora

C. rutera

D. koncentratora

Symbol graficzny przedstawiony na rysunku to ikona rutera. Ruter jest urządzeniem sieciowym, które kieruje ruch danych w sieci komputerowej. Działa na warstwie trzeciej modelu OSI, co oznacza, że obsługuje adresowanie IP i trasowanie pakietów między różnymi sieciami. Ruter analizuje adresy IP w nagłówkach pakietów i używa tablic trasowania do określenia najlepszej ścieżki dla przesyłanego ruchu. Dzięki temu może łączyć różne sieci lokalne (LAN) i rozległe (WAN), umożliwiając efektywną transmisję danych. Praktyczne zastosowania ruterów obejmują zarówno sieci domowe, gdzie zarządzają ruchem między urządzeniami, jak i duże sieci korporacyjne, gdzie zapewniają redundancję i równoważenie obciążenia. Standardowe praktyki obejmują zabezpieczanie ruterów przed nieautoryzowanym dostępem poprzez użycie silnych haseł i szyfrowania. Ruter odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu stabilności i bezpieczeństwa sieci, co czyni go integralnym elementem infrastruktury IT w każdej nowoczesnej firmie.

Pytanie 38

Tester strukturalnego okablowania umożliwia weryfikację

A. liczby przełączników w sieci

B. mapy połączeń

C. liczby komputerów w sieci

D. obciążenia ruchu sieciowego

Tester okablowania strukturalnego to urządzenie, które ma za zadanie sprawdzać, czy wszystko w instalacji sieciowej działa jak należy. Odpowiedź dotycząca mapy połączeń jest jak najbardziej na miejscu, bo te testery pomagają zrozumieć, jak kable są ze sobą połączone. Dzięki mapowaniu można łatwo zobaczyć, które kable idą do jakich portów na przełącznikach, co jest ważne, gdy coś zaczyna szwankować w sieci. Przykładowo, kiedy występują problemy z przesyłem danych, tester może szybko wskazać, gdzie może być awaria. A jak wiadomo, zgodnie z normami TIA/EIA-568, dobrze zaplanowane okablowanie to podstawa, żeby sieć działała płynnie. Analizując mapę połączeń, zarządcy sieci mogą też lepiej rozłożyć obciążenie, co przekłada się na lepszą jakość dla użytkowników. Z mojego doświadczenia, to naprawdę ułatwia życie w zarządzaniu siecią.

Pytanie 39

Litera S w protokole FTPS oznacza zabezpieczenie danych podczas ich przesyłania poprzez

A. uwierzytelnianie

B. szyfrowanie

C. logowanie

D. autoryzację

Protokół FTPS (File Transfer Protocol Secure) to rozszerzenie standardowego protokołu FTP, które dodaje warstwę zabezpieczeń poprzez szyfrowanie przesyłanych danych. Litera 'S' oznacza, że wszystkie dane przesyłane pomiędzy klientem a serwerem są szyfrowane. Użycie szyfrowania chroni informacje przed nieautoryzowanym dostępem w trakcie transmisji, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa danych. W praktyce oznacza to, że nawet jeśli dane zostaną przechwycone przez złośliwego użytkownika, nie będą one czytelne bez odpowiedniego klucza szyfrującego. W branży IT stosuje się różne protokoły szyfrowania, takie jak SSL (Secure Sockets Layer) lub TLS (Transport Layer Security), które są powszechnie uznawane za standardy zabezpieczeń. Przy korzystaniu z FTPS, szczególnie w środowiskach, gdzie przesyłane są wrażliwe dane, jak dane osobowe czy informacje finansowe, szyfrowanie staje się niezbędnym elementem polityki bezpieczeństwa. Wdrożenie FTPS z odpowiednią konfiguracją szyfrowania jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony danych, co czyni go godnym zaufania rozwiązaniem do bezpiecznej wymiany plików.

Pytanie 40

Jakie polecenie w terminalu systemu operacyjnego Microsoft Windows umożliwi wyświetlenie szczegółów wszystkich zasobów udostępnionych na komputerze lokalnym?

A. net share

B. net print

C. net file

D. net session

Polecenie 'net share' w Windowsie pokazuje, co takiego mamy udostępnione na naszym komputerze. Dzięki temu administratorzy mogą szybko sprawdzić, jakie foldery czy drukarki są dostępne dla innych w sieci. To przydatne, kiedy chcemy się upewnić, że wszystko jest dobrze ustawione i nikt nie ma dostępu, kto nie powinien. Jak uruchomisz 'net share' w wierszu poleceń, to dostaniesz listę wszystkich aktualnych zasobów. To jest też świetne narzędzie do audytu, bo można zobaczyć, czy wszystko jest zgodne z tym, co powinno być. Pamiętaj, zarządzanie udostępnianiem to super ważny aspekt bezpieczeństwa w sieci, więc warto to regularnie monitorować i sprawdzać.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej