Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 02:34
  • Data zakończenia: 15 maja 2025 03:00

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby przygotować 5 porcji sznycla ministerskiego, potrzebne jest 500 g cielęciny bez kości. Jaką ilość mięsa należy wykorzystać do sporządzenia 25 porcji tego dania?

A. 1,50 kg
B. 2,50 kg
C. 2,00 kg
D. 2,25 kg
Aby obliczyć ilość cielęciny potrzebnej do przygotowania 25 porcji sznycla ministerskiego, możemy skorzystać z proporcji. Z treści zadania wynika, że do produkcji 5 porcji potrzeba 500 g mięsa. Oznacza to, że na jedną porcję przypada 100 g cielęciny (500 g / 5 porcji = 100 g na porcję). Zatem, aby przygotować 25 porcji, musimy pomnożyć 100 g przez 25, co daje 2500 g, czyli 2,50 kg. Tego rodzaju kalkulacje są powszechnie stosowane w gastronomii, gdzie precyzyjne obliczenie składników jest kluczowe dla zachowania standardów jakości potraw. Dobrze opracowane receptury oraz umiejętność przeliczania porcji są niezbędne w pracy kucharza, co wpływa na efektywność procesu produkcji oraz kontrolę kosztów. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest tworzenie menu w restauracjach, gdzie szef kuchni musi oszacować ilości składników na podstawie przewidywanej liczby gości, co pozwala na zminimalizowanie strat i utrzymanie rentowności lokalu.

Pytanie 2

Przedsiębiorstwo KOMP postanowiło zorganizować spotkanie opłatkowe dla swoich pracowników i zamówiło w firmie cateringowej potrawy zgodnie z zamieszczonym zamówieniem. Określ, ile KOMP zapłaci za zorganizowanie tego przyjęcia, jeżeli firma cateringowa udzieli mu 20% rabatu.

Lp.Nazwa potrawy/usługij. miaryilośćCena jednostkowa brutto [zł]
1.pierogi z kapustąporcja508,00
2.śledzie w olejuporcja506,00
3.barszcz z uszkamiporcja504,00
4obsługagodzina5200,00

A. 2250,00 zł
B. 2100,00 zł
C. 1520,00 zł
D. 1900,00 zł
Aby prawidłowo obliczyć całkowity koszt przyjęcia, należy skupić się na poprawnym zastosowaniu zasad dotyczących rabatów i kosztów zamówienia. W tym przypadku, całkowity koszt zamówienia przed rabatem wynosi 1900,00 zł. Rabat w wysokości 20% oznacza, że należy odjąć 20% z tej kwoty, co równa się 380,00 zł. Po odjęciu rabatu, otrzymujemy ostateczną kwotę 1520,00 zł. Takie podejście pokazuje, jak ważne jest umiejętne zarządzanie kosztami w kontekście organizacji wydarzeń firmowych. W praktyce, przedsiębiorstwa często korzystają z rabatów, co pozwala na optymalizację budżetu. Umiejętność efektywnego zarządzania kosztami jest kluczowa w branży eventowej, gdzie każda złotówka ma znaczenie. Oprócz tego, świadome korzystanie z usług cateringowych oraz negocjowanie warunków umowy jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu projektami. Warto również pamiętać, że takie umiejętności przekładają się na budowanie pozytywnego wizerunku firmy w oczach pracowników oraz klientów.

Pytanie 3

Wskaż odpowiednią metodę rozmrażania produktów spożywczych, z uwagi na aspekty technologiczne oraz bezpieczeństwo żywności.

A. W powietrzu o temperaturze pokojowej, w szczelnym opakowaniu lub w naczyniu
B. W ciepłej wodzie, po usunięciu opakowania
C. W chłodniczym powietrzu, w szczelnym opakowaniu lub w naczyniu
D. W zimnej wodzie, po usunięciu opakowania
Odpowiedź wskazująca na rozmrażanie produktów w powietrzu o temperaturze chłodniczej, w hermetycznym opakowaniu lub w naczyniu, jest zgodna z zaleceniami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności. W procesie rozmrażania ważne jest, aby temperatura otoczenia nie przekraczała 4°C, co minimalizuje ryzyko rozwoju bakterii, takich jak Salmonella czy Listeria. Hermetyczne opakowanie lub naczynie zabezpiecza żywność przed zanieczyszczeniem oraz utrzymuje jej odpowiednią wilgotność. Przykład zastosowania to rozmrażanie mięsa w lodówce przez noc, co pozwala na równomierne i bezpieczne odtajanie. Techniki te są zgodne z normami HACCP, które kładą nacisk na kontrolę krytycznych punktów w produkcji i przechowywaniu żywności. Kluczowe jest również przestrzeganie jakości produktów, ponieważ niewłaściwe rozmrażanie może prowadzić do pogorszenia smaku, tekstury oraz wartości odżywczych. Praktyka ta przyczynia się do zapewnienia zdrowia konsumentów oraz jakości serwowanej żywności.

Pytanie 4

Jakie świeże owoce, gdy są dodane do galaretek, mogą utrudnić ich stężenie?

A. Ananasy
B. Gruszki
C. Melony
D. Czereśnie
Ananasy zawierają enzym bromelainę, która ma zdolność do rozkładania białek. W procesie przygotowywania galaretki, jeśli świeże ananasy zostaną dodane do gorącej mieszanki, ich enzymatyczne działanie może zapobiec odpowiedniemu zestaleniu się żelatyny. Właściwości te są znane w branży kulinarnej i stanowią podstawę wielu przepisów, które zalecają unikać użycia świeżych ananasów w potrawach wymagających żelatyny. Przykładowo, w przygotowywaniu sałatek czy deserów, zamiast świeżych ananasów, można użyć ich konserwowanych wersji, które nie zawierają aktywnych enzymów. Istotne jest, aby osoby zajmujące się gastronomią miały świadomość tego zjawiska, aby uniknąć nieudanych prób zestalenia galaretek. Dobra praktyka kulinarna zaleca również stosowanie innych owoców, takich jak jagody czy maliny, które nie wpływają negatywnie na proces żelowania, co pozwala na uzyskanie pożądanej konsystencji i smaku.

Pytanie 5

W skład instrukcji GHP/GMP nie wchodzi instrukcja

A. transportu potraw
B. bezpieczeństwa pożarowego
C. rozmrażania surowców/półproduktów
D. czyszczenia chłodni
Odpowiedź 'bezpieczeństwa pożarowego' jest prawidłowa, ponieważ instrukcje GHP (Dobre Praktyki Higieniczne) oraz GMP (Dobre Praktyki Produkcyjne) koncentrują się na zapewnieniu odpowiednich warunków sanitarno-epidemiologicznych oraz jakościowych w procesie produkcji żywności. Instrukcje te obejmują zagadnienia związane z higieną, obiegiem surowców, procesami technologicznymi oraz konserwacją i utrzymaniem urządzeń. Mycie chłodni, ekspedycja potraw oraz rozmrażanie surowców to istotne procesy, które wpływają na bezpieczeństwo zdrowotne żywności i powinny być szczegółowo opisane w dokumentacji dotyczącej GHP/GMP. Natomiast instrukcje dotyczące bezpieczeństwa pożarowego są regulowane innymi przepisami, które nie są bezpośrednio związane z produkcją żywności. Przykładowo, procedury działania w przypadku pożaru są kluczowe w każdym zakładzie, ale nie są one częścią praktyk dotyczących jakości i bezpieczeństwa żywności, co czyni tę odpowiedź właściwą.

Pytanie 6

Jaką metodę powinno się wykorzystać do oddzielania kości od surowej tuszki kurczaka?

A. Filetowanie
B. Trybowanie
C. Dzielenie
D. Tranżerowanie
Trybowanie to technika, która polega na precyzyjnym usuwaniu kości z tuszki drobiowej z zachowaniem jak największej ilości mięsa. Jest to proces szczególnie istotny w gastronomii, gdzie estetyka i jakość podawanych potraw mają kluczowe znaczenie. Używając odpowiednich narzędzi, takich jak nożyk do trybowania, kucharz może delikatnie oddzielić kości od mięsa, co pozwala na uzyskanie czystych filetów czy porcji rybnych. Stosowanie trybowania jest zgodne z dobrymi praktykami branży gastronomicznej, które zalecają minimalizowanie strat surowca oraz uzyskiwanie jak najwyższej jakości produktów. Dodatkowo, umiejętność trybowania jest podstawą wiedzy zawodowej kucharzy, co może wpłynąć na efektywność pracy w restauracji. Warto zaznaczyć, że odpowiednia technika trybowania wpływa na końcowy smak potrawy i może zadecydować o satysfakcji gości restauracji.

Pytanie 7

Jaką metodę utrwalania żywności należy wykorzystać w procesie liofilizacji?

A. kiszenia ogórków
B. peklowania mięsa
C. marynowania warzyw
D. suszenia owoców
Liofilizacja, znana również jako suszenie sublimacyjne, to proces, który polega na usunięciu wody z produktu przez zamrożenie, a następnie odparowanie lodu w warunkach niskiego ciśnienia. Metoda ta jest szczególnie skuteczna w przypadku owoców, ponieważ pozwala zachować ich naturalny smak, aromat oraz wartości odżywcze, które mogą zostać utracone w tradycyjnych metodach suszenia. Przykładem mogą być truskawki liofilizowane, które zachowują intensywny kolor oraz strukturę, a po rehydratacji mogą być używane w deserach, musli czy napojach. Ponadto, liofilizacja wydłuża trwałość produktów, co jest korzystne w przemyśle spożywczym. Zgodnie z normami FDA, liofilizowane produkty są klasyfikowane jako żywność o niskiej zawartości wody, co minimalizuje ryzyko psucia się i rozwoju mikroorganizmów. Warto również zauważyć, że liofilizacja jest techniką stosowaną w produkcie do żywności długoterminowej, co jest istotne w kontekście przechowywania żywności w warunkach ekstremalnych, takich jak wyprawy w góry czy misje kosmiczne.

Pytanie 8

Jaki deser jest zagęszczany przy pomocy jajek?

A. Suflet o smaku makowym.
B. Krem o smaku cytrynowym.
C. Mus z malin.
D. Mleczko kawowe
Mus malinowy nie jest deserem, który zagęszczany jest jajami. Typowym składnikiem musu są owoce, które po zmiksowaniu tworzą gładką masę. Aby uzyskać odpowiednią konsystencję, często wykorzystuje się żelatynę lub agar-agar jako naturalne zagęszczacze, a nie jaja. Użytkownicy mogą mylić mus z innymi deserami, w których jaja odgrywają kluczową rolę, co prowadzi do nieporozumień. Suflet makowy również nie jest zagęszczany jajami w sensie, w jaki można to zrozumieć w kontekście mleczka kawowego; jajka w suflecie służą do nadania objętości przez ubijanie białek, ale nie są używane jako główny zagęszczacz. Krem cytrynowy, chociaż zawiera jaja, jest przeważnie przygotowywany jako krem, co również nie czyni go odpowiednim przykładem deseru zagęszczanego jajami w taki sposób jak mleczko kawowe. W rzeczywistości, wiele osób może mieć mylne przekonanie, że każde ciasto lub deser, w którym występują jaja, jest w ten sposób zagęszczane, co nie jest prawdą. Kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy różnymi technikami przygotowywania deserów, aby skutecznie stosować odpowiednie metody i składniki, zgodnie z wymaganiami danej receptury.

Pytanie 9

Szybkie zanurzenie surowca w wrzącej wodzie lub gorącej parze w celu zneutralizowania enzymów i ułatwienia usunięcia skórki, to

A. dojrzewanie
B. szpikowanie
C. peklowanie
D. blanszowanie
Blanszowanie to proces kulinarny, który polega na krótkotrwałym zanurzeniu surowca w wrzącej wodzie lub gorącej parze, co ma na celu inaktywację enzymów oraz ułatwienie usuwania skórki. Proces ten jest kluczowy w przygotowywaniu wielu warzyw i owoców do dalszej obróbki, ponieważ enzymy mogą powodować pogorszenie jakości produktu i jego smak. Przykładowo, blanszowanie pomidorów przed ich przetwarzaniem w sosach powoduje, że skórki łatwiej odchodzą, a sam owoc zachowuje lepszy kolor i smak, co jest istotne w kontekście standardów jakości w przemyśle spożywczym. Dobrym przykładem zastosowania blanszowania jest przygotowanie zielonej fasolki szparagowej, gdzie proces ten nie tylko ułatwia obieranie, ale także zachowuje intensywny zielony kolor oraz wartości odżywcze. Warto zaznaczyć, że blanszowanie jest szeroko stosowane w przemyśle, zwłaszcza w konserwacji żywności, aby zminimalizować ryzyko psucia się produktu oraz zachować jego świeżość na dłużej.

Pytanie 10

Osoby cierpiące na miażdżycę tętnic powinny w szczególności zredukować spożycie

A. chudych ryb morskich
B. podrobów wieprzowych
C. oleju sojowego
D. kaszy gryczanej
Podroby wieprzowe, takie jak wątroba czy nerki, zawierają dużą ilość cholesterolu oraz tłuszczy nasyconych, co może negatywnie wpływać na zdrowie osób cierpiących na miażdżycę. Miażdżyca jest schorzeniem, które prowadzi do zwężenia tętnic przez odkładanie się blaszek miażdżycowych, co zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. Dlatego osoby z tym schorzeniem powinny ograniczać spożycie pokarmów bogatych w cholesterol i nasycone kwasy tłuszczowe, co wpłynie korzystnie na ich profil lipidowy. Przykładowo, zaleca się wybieranie chudych mięs, ryb, a także warzyw oraz pełnoziarnistych produktów zbożowych, które wspierają zdrowie serca. Wprowadzenie diety opartej na wysokiej zawartości błonnika oraz kwasów tłuszczowych omega-3 z ryb morskich może pomóc w obniżeniu poziomu cholesterolu LDL i zwiększeniu cholesterolu HDL, co jest korzystne dla pacjentów z miażdżycą.

Pytanie 11

Jakie potrawy mączne przygotowuje się z ciasta wyrabianego na stolnicy?

A. bliny
B. uszka
C. kluski francuskie
D. kluski kładzione
Uszka to potrawa mączna, która stanowi jeden z klasycznych elementów polskiej kuchni. Przygotowywane są z cienkiego ciasta, najczęściej na bazie mąki pszennej, jajek oraz wody. Ciasto jest rozwałkowywane na stolnicy, a następnie wykrawane w kształcie małych półmisków, które po nadziewaniu mięsem, grzybami lub kapustą są składane i formowane w kształt uszek. Uszka najczęściej podawane są w zupach, takich jak barszcz czerwony, co czyni je tradycyjnym daniem w okresie świąt Bożego Narodzenia. Warto również zauważyć, że uszka są szczególnie cenione za swoją uniwersalność - mogą być serwowane zarówno jako danie główne, jak i przekąska. Proces ich przygotowania wymaga precyzyjnego odmierzania składników oraz umiejętności w rozwałkowaniu ciasta do odpowiedniej grubości, co jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi. Wiele osób uważa uszka za synonim tradycji i smaku domowej kuchni, co dodatkowo podkreśla ich miejsce w polskiej gastronomii.

Pytanie 12

Kawior serwuje się jako

A. zupę kuchni węgierskiej
B. słodki wyrób kuchni włoskiej
C. przystawkę kuchni rosyjskiej
D. napój kuchni bałkańskiej
Kawior jest tradycyjnym przysmakiem, który głównie pochodzi z ryb, takich jak jesiotr, i jest szczególnie popularny w kuchni rosyjskiej. W kontekście gastronomii, kawior uznawany jest za luksusowy produkt, często podawany jako zakąska. W Rosji podaje się go z różnymi dodatkami, takimi jak bliny (małe naleśniki), śmietana czy cebula. Kawior może być serwowany na zimno jako element eleganckiego przyjęcia lub bankietu. Standardy kulinarne w wysokiej gastronomii podkreślają znaczenie jakości kawioru, który powinien być świeży oraz odpowiednio przechowywany. Jego smak i aromat są delikatne, co sprawia, że dobrze komponuje się z innymi składnikami, w zależności od lokalnych tradycji kulinarnych. Znajomość serwowania kawioru oraz jego właściwości smakowych jest istotna dla każdego, kto zajmuje się gastronomią, gastronomią wysoką czy organizacją wydarzeń kulinarnych.

Pytanie 13

Sprzęt grzewczy, który utrzymuje temperaturę potrawy do chwili jej serwowania, to

A. trzon kuchenny
B. kocioł warzelny
C. wózek bemarowy
D. trzon indukcyjny
Wózek bemarowy to fajne urządzenie w gastronomii, które pomaga utrzymać dania w odpowiedniej temperaturze. Działa na zasadzie cyrkulacji podgrzanej wody lub pary, co sprawia, że potrawy są wciąż ciepłe, kiedy je serwujemy. To naprawdę istotne, zwłaszcza gdy chodzi o bezpieczeństwo żywności i jakość dań. Można go spotkać w restauracjach, hotelach czy podczas cateringu, gdzie ważne jest, żeby jedzenie było odpowiednio przechowywane przed podaniem gościom. Wózki bemarowe często używane są także na różnych eventach czy weselach, gdzie potrzeba dużo ciepłych potraw. Z mojego doświadczenia, warto pamiętać, że potrawy powinny być utrzymywane w temperaturze powyżej 60°C. Dzięki temu unikamy ich wystudzenia i zmniejszamy ryzyko rozwoju bakterii. Dlatego te wózki są kluczowe w efektywnym podawaniu posiłków.

Pytanie 14

Potrawę przygotowaną w systemie cook – chill należy podgrzać do temperatury minimum 70°C i dostarczyć do spożycia w czasie

A. 15 min
B. 19 min
C. 9 min
D. 5 min
Wszystkie inne odpowiedzi są nieprawidłowe i mogą prowadzić do błędnych praktyk w zakresie bezpieczeństwa żywności. Odpowiedzi, które wskazują na dłuższy czas podawania potrawy, jak 9 min., 15 min. czy 19 min., są niezgodne z wytycznymi dotyczącymi systemu cook-chill. Przekroczenie czasu 5 minut po podgrzaniu potrawy do 70°C zwiększa ryzyko, że temperatura potrawy spadnie poniżej bezpiecznego poziomu, co sprzyja rozwojowi mikroorganizmów patogennych, takich jak Salmonella czy Listeria. W praktyce, pomijanie lub niedocenianie znaczenia szybkiego podania potrawy po jej podgrzaniu może prowadzić do poważnych zagrożeń dla zdrowia konsumentów. Ponadto, w branży gastronomicznej istnieją rygorystyczne normy i przepisy dotyczące obiegu żywności. Niezastosowanie się do tych standardów może skutkować nie tylko problemami zdrowotnymi, ale także konsekwencjami prawnymi dla placówek gastronomicznych. Ważne jest, by personel był dobrze przeszkolony i świadomy zasad bezpieczeństwa żywności oraz procedur związanych z podawaniem posiłków, co wpływa na ogólną jakość świadczonych usług oraz zadowolenie klientów.

Pytanie 15

Jakim skrótem określa się krytyczne punkty kontroli?

A. FAO
B. GMP
C. CCP
D. WHO
CCP, czyli Critical Control Points, to kluczowe punkty kontrolne w systemie HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), który jest stosowany w branży spożywczej w celu zapewnienia bezpieczeństwa żywności. Oznaczenie CCP odnosi się do etapów w procesie produkcyjnym, gdzie można wprowadzić działania kontrolne w celu eliminacji lub redukcji zagrożeń dla zdrowia konsumentów. Przykładem może być kontrola temperatury podczas przechowywania produktów mięsnych, która jest kluczowa dla zapobiegania rozwojowi bakterii. Stosowanie CCP pozwala na systematyczne monitorowanie i wprowadzanie działań korygujących, co jest zgodne z normami ISO 22000 oraz wymaganiami przepisów prawnych. Właściwe zidentyfikowanie i kontrolowanie CCP jest niezbędne dla zapewnienia wysokiej jakości produktów oraz minimalizacji ryzyka związanego z bezpieczeństwem żywności.

Pytanie 16

Przygotowując potrawę smażoną "Warzywa na patelnię" z użyciem mrożonych warzyw, powinno się

A. nie rozmrażać ich i wrzucić na zimny tłuszcz
B. umyć je i wrzucić na ciepły tłuszcz
C. bez rozmrażania wrzucić je na gorący tłuszcz
D. całkowicie je rozmrozić i wrzucić na gorący tłuszcz
Rozmrażanie mrożonych warzyw przed ich smażeniem może prowadzić do niepożądanych rezultatów w postaci utraty chrupkości oraz jakości organoleptycznych. Odpowiedź sugerująca, aby wrzucić je na zimny tłuszcz, jest nieodpowiednia, ponieważ zimny tłuszcz nie osiągnie wystarczającej temperatury, co spowoduje, że warzywa będą się gotować w ich własnej wodzie, a nie smażyć. Taki sposób przygotowania może skutkować rozgotowaniem warzyw, co jest niezgodne z zasadami gastronomii, które promują techniki podkreślające teksturę i smak potraw. Ponadto, odpowiedź proponująca wrzucenie umytych warzyw na ciepły tłuszcz nie zapewnia właściwej temperatury do smażenia, co również prowadzi do niepożądanych efektów. Umyte warzywa mogą zawierać wodę, co w kontakcie z ciepłym tłuszczem może powodować rozpryskiwanie, a także niepożądane gotowanie zamiast smażenia. Dodatkowo, całkowite rozmrażanie warzyw przed smażeniem jest również niewłaściwe, ponieważ powoduje to, że tracą one swoje właściwości. Dobrą praktyką w gastronomii jest, aby mrożone warzywa były smażone bezpośrednio z zamrażarki na gorącym tłuszczu, co pozwala na uzyskanie chrupiącej tekstury oraz zachowanie ich naturalnych walorów odżywczych.

Pytanie 17

Który składnik kulinarny pochodzi z tuszy jagnięcej?

A. Gicz
B. Rostbef
C. Comber
D. Schab
Odpowiedzi, które wskazują na gicz, schab czy rostbef, są niepoprawne, ponieważ odnoszą się do zupełnie innych części tuszy mięsnej. Gicz, będąca częścią nóg zwierzęcia, charakteryzuje się większą zawartością tkanki łącznej oraz tłuszczu, co czyni ją bardziej odpowiednią do długiego gotowania czy duszenia. Z kolei schab to mięso wieprzowe, które pochodzi z okolicy grzbietu świni, a nie jagnięcia. Rostbef, będący częścią wołowiny, również nie ma zastosowania w kontekście jagnięcym i jest zarezerwowany dla mięsnych preparatów z wołowiny. Typowym błędem jest mylenie tych części ze względu na nieznajomość anatomii tuszy zwierzęcej oraz ich zastosowań kulinarnych. Warto zauważyć, że profesjonalne podejście do gotowania wymaga dobrej znajomości nie tylko samego mięsa, ale również technik jego przygotowania, co jest kluczowe dla uzyskania pożądanych walorów smakowych i teksturalnych. Dlatego ważne jest, aby rozumieć różnice pomiędzy poszczególnymi elementami tuszy, co pozwala na lepsze dopasowanie metod obróbczych oraz przypraw do rodzaju mięsa, które zamierzamy przygotować.

Pytanie 18

W trakcie prowadzenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej, czynności dotyczące masażu serca oraz sztucznego oddychania powinny być realizowane z jaką częstotliwością?

A. 40 ucisków mostka, 4 wdmuchnięcia powietrza do płuc
B. 30 ucisków mostka, 3 wdmuchnięcia powietrza do płuc
C. 30 ucisków mostka, 2 wdmuchnięcia powietrza do płuc
D. 40 ucisków mostka, 3 wdmuchnięcia powietrza do płuc
To świetnie, że wskazałeś 30 ucisków mostka i 2 wdmuchnięcia powietrza. To, co podałeś, jest zgodne z obecnymi wytycznymi RKO, które są opracowywane przez takie organizacje jak ERC i AHA. Proporcja 30 na 2 to standard, który naprawdę ma sens, bo 30 ucisków powinno się robić w tempie 100-120 na minutę. Taki rytm mocno poprawia przepływ krwi do serca i mózgu, co jest mega ważne, gdy ktoś ma zatrzymanie krążenia. Wdmuchnięcia też muszą być odpowiednie, żeby dobrze wentylować płuca, co z kolei dostarcza tlen do krwi. Przykładem dobrego zastosowania tej wiedzy jest sytuacja, gdy ktoś, widząc wypadek, zaczyna RKO zanim przyjadą ratownicy – to naprawdę może uratować życie! Pamiętaj, że dla dzieci są inne proporcje, bo trzeba dostosować to do ich anatomii, ale dla dorosłych ta reguła 30:2 jest naprawdę kluczowa.

Pytanie 19

Aby osiągnąć odpowiednie cechy organoleptyczne potrawy, należy

A. befsztyk wołowy solić pod koniec smażenia
B. eskalopki pokryć żelatyną
C. śmietankę poddać liofilizacji
D. bryzol wieprzowy spryskać octem
Solenie befsztyku wołowego pod koniec smażenia jest praktyką uznawaną za najlepszą w gastronomii. Gdy sól jest dodawana na początku, może powodować, że mięso traci wilgoć, co prowadzi do suchej konsystencji potrawy. Podczas smażenia, sól sprawia, że białka w mięsie zaczynają się ścinać, co dodatkowo przyspiesza utratę soków. Solenie na końcu pozwala na lepsze zachowanie soczystości oraz podkreślenie naturalnych walorów smakowych mięsa. Dodatkowo, aby osiągnąć optymalną teksturę i smak, warto pamiętać o odpowiedniej temperaturze smażenia, co również wpływa na uzyskanie pożądanych walorów organoleptycznych. Przykładem może być użycie soli morskiej lub gruboziarnistej, która lepiej przylega do powierzchni mięsa i wspomaga proces karmelizacji, tworząc apetyczną skórkę. W kontekście standardów kulinarnych, ścisłe przestrzeganie tych zasad może znacznie poprawić jakość serwowanych dań.

Pytanie 20

Tworząc stół wiejski, jako elementów dekoracyjnych nie powinno się używać

A. metalowych podtalerzy
B. ceramicznej zastawy
C. serwet lnianych
D. koszy wiklinowych
Metalowe podtalerze nie są zalecanym elementem dekoracyjnym w aranżacji stołu wiejskiego, który charakteryzuje się naturalnością, prostotą i przytulnością. W kontekście tego stylu, kluczowe jest stosowanie materiałów, które oddają rustykalny charakter. Metal, choć elegancki i nowoczesny, często wprowadza chłód do aranżacji, co jest sprzeczne z celem stworzenia ciepłej, przyjaznej atmosfery. Zamiast tego, warto wykorzystać elementy takie jak ceramika czy drewno, które doskonale oddają wiejski urok. Przykładem mogą być ręcznie robione talerze z kamionki, które nie tylko są estetyczne, ale również praktyczne w użytkowaniu. W aranżacji stołu wiejskiego warto również zwrócić uwagę na kolory, które powinny być stonowane i inspirowane naturą, co dodatkowo podkreśli rustykalny styl. Takie podejście pozwala na stworzenie harmonijnej przestrzeni, w której goście czują się swobodnie i komfortowo.

Pytanie 21

Na podstawie danych z tabeli ustal zawartość węglowodanów w śniadaniu ucznia.

LpNazwa produktuIlość na 1 porcję śniadania ucznia [g]Zawartość węglowodanów w 100 g produktu [g]
1.Mleko2504
2.Bułka pszenna10060
3.Ser topiony502
4.Pomidor504

A. 83 g
B. 73 g
C. 80 g
D. 70 g
Odpowiedzi takie jak 80 g, 83 g czy 70 g mogą wydawać się atrakcyjne, ale opierają się na błędnych założeniach dotyczących obliczania zawartości węglowodanów. Często mylące mogą być uproszczenia, które prowadzą do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, wybór 80 g może wynikać z przekonania, że wszystkie składniki dostarczają podobne ilości węglowodanów, co jest uproszczeniem. W rzeczywistości różne produkty różnią się zawartością węglowodanów, i pomijanie tego faktu przy obliczeniach prowadzi do błędnych wyników. Z kolei odpowiedzi 83 g i 70 g również ilustrują typowe błędy myślowe, takie jak ignorowanie dokładnych danych z tabeli. Zdarza się, że uczniowie przyjmują z góry założone wartości lub polegają na intuicji, co może prowadzić do znacznych rozbieżności z rzeczywistą zawartością składników odżywczych. W kontekście nauczania o węglowodanach, kluczowe jest, aby zrozumieć, że ich obliczanie wymaga precyzyjnego podejścia opartego na danych liczbowych, a nie na przypuszczeniach. Dlatego ważne jest, aby uczniowie nauczyli się, jak dokładnie analizować wartości odżywcze, co jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji żywieniowych i dbałości o zdrowie.

Pytanie 22

Jakim sposobem przygotowuje się potrawę marchewkę z groszkiem?

A. zapiekana
B. duszona
C. gotowana
D. smażona
Marchewka z groszkiem to potrawa, która najczęściej jest przygotowywana w sposób duszony, co oznacza, że składniki są gotowane w niewielkiej ilości płynu, co pozwala na zachowanie ich naturalnych smaków oraz wartości odżywczych. Duszenie jest techniką kulinarną, która polega na gotowaniu pokarmów na małym ogniu, w zamkniętym naczyniu, co sprzyja intensyfikacji smaków i aromatów. Przygotowując marchewkę z groszkiem w ten sposób, możemy zastosować różne przyprawy, takie jak sól, pieprz, czy zioła, co dodatkowo podkreśli walory smakowe potrawy. Warto również zauważyć, że duszenie jest mniej kaloryczne w porównaniu do smażenia, co czyni tę potrawę zdrowszą alternatywą. Zastosowanie tej metody jest zgodne z dobrymi praktykami kulinarnymi, które zalecają minimalizowanie strat składników odżywczych, co jest szczególnie ważne w kontekście diety zrównoważonej.

Pytanie 23

Jakie działania mające na celu zapobieganie zagrożeniom powinny być podjęte podczas odbioru towaru?

A. Sprawdzanie czasu przechowywania
B. Weryfikacja dostawcy
C. Prawidłowe warunki przechowywania
D. Nadzór nad produkcją artykułów spożywczych
Kontrola dostawcy jest kluczowym elementem procesu przyjęcia towaru, szczególnie w kontekście zapewnienia jego jakości i bezpieczeństwa. Właściwa weryfikacja dostawców pozwala na ocenę ich wiarygodności oraz przestrzegania standardów jakościowych, co przekłada się na większe bezpieczeństwo w łańcuchu dostaw. Przykładowo, przed nawiązaniem współpracy z nowym dostawcą, warto przeprowadzić audyt, w którym oceni się nie tylko jakość produkcji, ale również przestrzeganie odpowiednich norm sanitarnych i technicznych. Przyjęcie towarów, takich jak żywność, wymaga szczególnej uwagi, z uwagi na potencjalne zagrożenia dla zdrowia publicznego. W myśl standardów HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), każda partia towaru powinna być dokładnie sprawdzona pod kątem zgodności z wymaganiami jakościowymi. Kontrola dostawcy obejmuje również monitoring dokumentacji dostarczonej przez niego, co pozwala upewnić się, że surowce spełniają wymogi prawne oraz normy jakościowe. Właściwa kontrola dostawcy notorycznie zmniejsza ryzyko wystąpienia zagrożeń i nieprawidłowości, co jest fundamentem skutecznego systemu zarządzania jakością.

Pytanie 24

Przy projektowaniu funkcjonalnego rozkładu pomieszczeń w agroturystyce, należy umieścić kuchnię oraz zmywalnię od strony

A. południowej
B. zachodniej
C. wschodniej
D. północnej
Zlokalizowanie kuchni i zmywalni w gospodarstwie agroturystycznym od strony zachodniej, wschodniej czy południowej wiąże się z pewnymi problemami, które mogą wpływać na jakość oraz funkcjonalność tych pomieszczeń. Ekspozycja zachodnia naraża kuchnię na intensywne nasłonecznienie popołudniowe, co może prowadzić do przegrzewania się pomieszczeń i niekorzystnych warunków do przechowywania żywności. Wysoka temperatura wpływa negatywnie na efektywność pracy personelu, a także może prowadzić do przyspieszenia psucia się składników. Z kolei lokalizacja na stronie wschodniej, choć korzystna rano, może generować nadmiar ciepła w godzinach popołudniowych, co również stwarza wyzwania związane z utrzymaniem odpowiedniej temperatury w kuchni. Ekspozycja południowa, z kolei, wiąże się z największym nasłonecznieniem przez cały dzień, co może skutkować nadmiernym nagrzewaniem się pomieszczeń oraz zwiększonym zużyciem energii na chłodzenie. W praktyce, podejścia te mogą prowadzić do zwiększenia kosztów eksploatacyjnych oraz obniżenia komfortu pracy, dlatego ważne jest, aby przy planowaniu układu pomieszczeń zwracać uwagę na aspekty związane z orientacją budynku. Dobre praktyki w projektowaniu gospodarstw agroturystycznych uwzględniają nie tylko estetykę, ale przede wszystkim funkcjonalność oraz efektywność energetyczną, co w dłuższej perspektywie przekłada się na zadowolenie zarówno gości, jak i personelu.

Pytanie 25

Jak należy serwować barszcz czysty z uszkami w porcji pojedynczej?

A. w porcelanowej miseczce
B. w bulionówce na podstawce
C. w głębokim talerzu
D. w filiżance na podstawce
Podawanie barszczu czystego z uszkami w głębokim talerzu jest zgodne z przyjętymi standardami gastronomicznymi. Głębokie talerze są idealne do serwowania zup, ponieważ ich konstrukcja umożliwia komfortowe spożycie płynnych potraw, a także ułatwia prezentację składników, takich jak uszka. Zupa w głębokim talerzu zachowuje odpowiednią temperaturę, co ma kluczowe znaczenie dla doświadczenia kulinarnego. Ponadto, podawanie zupy w głębokim talerzu jest zgodne z zasadami estetyki serwowania potraw, co jest istotne w kontekście restauracyjnym i cateringowym. W praktyce, głębokie talerze są powszechnie stosowane w fine dining, co zapewnia nie tylko zachowanie tradycji kulinarnych, ale również spełnianie oczekiwań klientów dotyczących jakości serwowanych dań. Warto zwrócić uwagę, że odpowiednia prezentacja i serwowanie potrawy wpływa na jej odbiór, a głębokie talerze są najczęściej wybierane przez szefów kuchni w renomowanych restauracjach.

Pytanie 26

W diecie ograniczającej, z redukcją substancji stymulujących wydzielanie soku żołądkowego i błonnika, jako dodatek zakwaszający potrawy, powinno się użyć

A. cytrynę
B. ocet stołowy
C. musztardę
D. ocet winny
Musztarda, ocet stołowy i ocet winny, mimo że są popularnymi składnikami w kuchni, nie powinny być stosowane jako środki zakwaszające w diecie oszczędzającej. Musztarda, zawierająca składniki drażniące, może stymulować wydzielanie soku żołądkowego, co jest niepożądane w przypadku diety ograniczającej substancje pobudzające. Ponadto, ocet stołowy oraz ocet winny, mimo że mają kwaśny charakter, są często bardziej intensywne i mogą prowadzić do podrażnienia błony śluzowej żołądka. W kontekście praktycznych zastosowań, te składniki mogą być używane do konserwacji żywności lub w dressingach, ale ich użycie w diecie oszczędzającej powinno być ograniczone. Typowym błędem w myśleniu jest założenie, że wszystkie zakwaszające składniki mają zbliżony wpływ na organizm, co jest nieprawdziwe. Każdy z tych składników ma swoją specyfikę i wpływa inaczej na układ trawienny. Warto zatem przy wyborze składników do diety kierować się nie tylko ich smakiem, ale także ich wpływem na zdrowie oraz reakcje organizmu. Używanie cytryny jako alternatywy pozwala na uzyskanie pożądanego smaku przy jednoczesnym unikaniu niekorzystnych działań na układ pokarmowy.

Pytanie 27

Jaką metodę obróbki cieplnej uznaje się za najbardziej optymalną w dietetyce?

A. gotowanie w wodzie lub na parze
B. smażenie na tłuszczu
C. duszenie po wcześniejszym obsmażeniu
D. tradycyjne pieczenie
Gotowanie w wodzie lub na parze to jedna z najzdrowszych metod obróbki cieplnej, która pozwala zachować wartości odżywcze produktów. Proces ten umożliwia minimalizację strat witamin i minerałów, które mogą występować podczas innych metod, takich jak smażenie. W trakcie gotowania w wodzie czy na parze, substancje odżywcze w jedzeniu są zachowane w większym stopniu, ponieważ nie są one narażone na działanie wysokiej temperatury oraz tłuszczu. Przykłady zastosowania tej metody obejmują przygotowywanie warzyw na parze, ryb, a także gotowanie kasz czy ryżu. Warto także zauważyć, że gotowanie na parze pozwala na uzyskanie delikatniejszych i smaczniejszych potraw, ponieważ jedzenie nie wchodzi w bezpośredni kontakt z wodą, co pozwala na lepsze zachowanie aromatu i tekstury. Ta metoda jest zgodna z zaleceniami wielu organizacji zdrowotnych, które promują zdrowe nawyki żywieniowe i wskazują na korzyści płynące z ograniczenia tłuszczu w diecie, co jest szczególnie istotne w kontekście zapobiegania otyłości i chorobom sercowo-naczyniowym.

Pytanie 28

Ile wapnia dostarczy organizmowi człowieka spożycie 1 porcji koktajlu z jogurtu i czarnej porzeczki?

Nazwa potrawy: Koktajl z jogurtu i czarnej porzeczki
Lp.Nazwa produktuIlość na 1 porcję [g]Zawartość w 100 g produktu
Wapń [mg]Witamina C [mg]Białko [g]
1.Jogurt 2%2001701,04,3
2.Czarna porzeczka50401831,3
3.Cukier10---

A. 170 mg
B. 360 mg
C. 420 mg
D. 210 mg
Twoja odpowiedź jest poprawna! Spożycie 1 porcji koktajlu z jogurtu i czarnej porzeczki dostarcza organizmowi 360 mg wapnia. Wapń jest kluczowym minerałem, który odgrywa istotną rolę w wielu procesach biologicznych, w tym w budowie kości, funkcjonowaniu mięśni oraz w procesach krzepnięcia krwi. W przypadku jogurtu, ilość wapnia jest znacząca, gdzie 200 g jogurtu dostarcza aż 340 mg tego minerału, co stanowi doskonałe źródło wapnia w diecie. Dodatkowo czarna porzeczka, mimo iż jest mniej znana jako źródło wapnia, dostarcza 20 mg na 50 g. Suma tych wartości daje 360 mg, co jest zgodne z zaleceniami dietetycznymi dla dorosłych, które sugerują spożycie przynajmniej 1000 mg wapnia dziennie. Włączenie takich produktów jak jogurt i owoce do diety pomaga w utrzymaniu odpowiedniego poziomu wapnia, co jest niezwykle ważne, zwłaszcza dla osób w okresie wzrostu, kobiet w ciąży oraz osób starszych.

Pytanie 29

Jak należy serwować herbatę dla pojedynczego gościa?

A. w filiżance, wcześniej zaparzoną
B. w filiżance, do zaparzania przy stole
C. w termosie, wcześniej zaparzoną
D. w szklance, do zaparzania przy stole
Podanie herbaty w filiżance, do zaparzania przy stole, to podejście zgodne z zasadami etykiety oraz dobrymi praktykami serwowania napojów. Taki sposób serwowania nie tylko podkreśla elegancję momentu, ale także umożliwia gościowi bezpośrednie kontrolowanie procesu parzenia, co może wpłynąć na smak herbaty. Zaparzanie herbaty przy stole pozwala dostosować czas zaparzania do indywidualnych preferencji, co jest szczególnie istotne w przypadku herbat liściastych, gdzie czas zaparzania ma kluczowe znaczenie dla uzyskania właściwego smaku i aromatu. Dodatkowo, serwując herbatę w filiżance, można zwrócić uwagę na estetykę podania, co ma znaczenie w kontekście doświadczenia gościa. Warto również pamiętać, że filiżanki są zazwyczaj dostosowane do serwowania herbaty, co wspiera jej odpowiednie schłodzenie i podkreślenie aromatów. Taki sposób serwowania jest zgodny z międzynarodowymi standardami obsługi gastronomicznej oraz z praktykami w wysokiej jakości lokalach gastronomicznych.

Pytanie 30

Jakiego rodzaju obuwie powinien nosić pracownik zatrudniony w obieralni warzyw?

A. z materiałów tekstylnych
B. ze skóry
C. z wkładką ortopedyczną
D. gumowe
Gumowe buty są idealnym wyborem dla pracowników zatrudnionych w obieralni warzyw ze względu na ich właściwości ochronne oraz łatwość w utrzymaniu czystości. W środowisku, gdzie obierane są warzywa, często występuje woda, sok oraz inne substancje, które mogą być śliskie i niebezpieczne. Gumowe obuwie zapewnia doskonałą przyczepność, co zmniejsza ryzyko poślizgnięć. Dodatkowo, gumowe buty są wodoodporne, co chroni stopy pracowników przed kontaktem z wodą i innymi płynami, co może prowadzić do niewygody, a w dłuższej perspektywie do problemów zdrowotnych, takich jak grzybice czy odparzenia. Przykładem zastosowania mogą być systemy HACCP, które podkreślają znaczenie higieny w obszarach, gdzie przetwarzane są produkty spożywcze. Wybór odpowiedniego obuwia, takiego jak gumowe, wpisuje się w te standardy, zapewniając bezpieczeństwo i komfort pracy.

Pytanie 31

Posypanie ugotowanej marchwi mąką pszenną z dodatkiem cukru to technika zagęszczania przez

A. zacieranie
B. oprószanie
C. glazurowanie
D. zasmażanie
Zasmażanie to technika kulinarna, która polega na podsmażaniu mąki na tłuszczu, co prowadzi do powstania zasmażki. Zasmażka jest stosowana jako zagęszczacz do zup, sosów czy potraw duszonych. Jednakże, w kontekście posypania ugotowanej marchwi, zasmażanie nie jest odpowiednią metodą. Ugotowana marchew ma już określoną konsystencję, a dodanie zasmażki wymagałoby wcześniejszego przygotowania jej osobno, co jest procesem bardziej skomplikowanym i czasochłonnym. Zacieranie to inna technika, która polega na ucieraniu składników, zazwyczaj na gładką masę, co jest typowe dla przygotowania purée lub kremów. Użycie zacierania w kontekście ugotowanej marchwi byłoby sprzeczne z celem, jako że mogłoby spowodować utratę struktury warzywa i nie przyczyniłoby się do jego zagęszczenia. Glazurowanie, z kolei, odnosi się do procesu pokrywania potrawy warstwą syropu lub sosu, co ma na celu nadanie połysku i smaku, a nie zagęszczanie. Tym samym, każda z technik proponowanych w odpowiedziach zawiera nieprawidłowe założenia, które mogą prowadzić do nieefektywnego przygotowania potrawy oraz nieosiągnięcia zamierzonych efektów kulinarnych. Zrozumienie różnic między tymi technikami jest kluczowe dla każdego, kto pragnie doskonalić swoje umiejętności kulinarne.

Pytanie 32

Podstawowymi składnikami nadzienia do pierogów ruskich są

A. bób z cebulą
B. ziemniaki oraz ser twarogowy
C. soczewica oraz wędzony boczek
D. kapusta kiszona i groch
Odpowiedź 'ziemniaki i ser twarogowy' jest poprawna, ponieważ te składniki stanowią klasyczny farsz do pierogów ruskich, które mają swoje korzenie w kuchni polskiej. Ziemniaki, często gotowane i następnie utarte, nadają farszowi odpowiednią konsystencję oraz smak, a ser twarogowy dodaje kremowości oraz delikatnej słoności. Taki farsz jest również zgodny z tradycyjnymi przepisami, co czyni go standardem w polskiej gastronomii. W praktyce, pierogi ruskie są często podawane z dodatkiem cebuli smażonej na maśle lub skwarkami, co wzbogaca ich smak. Złote zasady przy przygotowywaniu farszu obejmują odpowiednie przyprawienie oraz dobrą jakość użytych składników. Tradycyjnie, pierogi te są również daniem wegetariańskim, co sprawia, że są popularnym wyborem wśród osób przestrzegających diety roślinnej. Ich przygotowanie wymaga umiejętności formowania ciasta oraz komponowania smaków w sposób harmonijny, co czyni je nie tylko smacznym, ale i estetycznym daniem.

Pytanie 33

Właściciel lokalu gastronomicznego, analizując popularność oferowanych potraw według macierzy BCG, zakwalifikował dania charakteryzujące się wysoką marżą oraz rosnącym udziałem w sprzedaży jako

A. psy
B. dojne krowy
C. znaki zapytania
D. gwiazdy
Odpowiedzi 'dojne krowy', 'znaki zapytania' i 'psy' są nie do końca dobre w kontekście BCG. 'Dojne krowy' to produkty, które mają wysoką sprzedaż, ale ich wzrost jest niski, więc przynoszą stabilne przychody, ale już nie są zbyt przyszłościowe. Klasyfikowanie dań o wysokiej marży jako 'dojne krowy' nie ma sensu, bo one właśnie powinny być traktowane jako 'gwiazdy'. Z kolei 'znaki zapytania' to te produkty, które mają mały udział w rynku, ale ich wzrost jest na fali. Więc nazywanie popularnych dań 'znakami zapytania' to pomyłka – to wręcz odrzuca ich aktualną sprzedaż. A jeszcze 'psy' to produkty, które nie tylko mają niski udział, ale i mały wzrost, co oznacza, że nie przynoszą nic ekstra. Dlatego właściciele powinni unikać inwestycji w takie dania, bo to się mija z celem rozwoju menu. Kluczowe jest zrozumienie dynamiki rynkowej oraz potencjału wzrostu, a tu to zostało źle zrozumiane.

Pytanie 34

Do przygotowania potrzebne są mąka pszenna, mąka żytnia, miód oraz przyprawy korzenne.

A. tarty
B. rolady
C. piernika
D. szarlotki
Piernik to naprawdę fajne, tradycyjne polskie ciasto. Ma w sobie niesamowity aromat przypraw, a jego lepką konsystencję kojarzymy z okresem świątecznym. Używa się w nim mąki pszennej i żytniej, co daje mu dobrą strukturę i smak. Miód to jeden z kluczowych składników, bo nie tylko słodzi, ale też sprawia, że ciasto jest wilgotne i dłużej świeże. Te wszystkie korzenne przyprawy, jak cynamon czy imbir, nadają piernikowi jego charakterystyczny smak. Ciekawostka — piernik można przygotować na różne sposoby, nawet taki leżakujący przez kilka tygodni, co naprawdę rozwija jego smak. Pamiętaj też o odpowiednim przechowywaniu, bo to też ma wpływ na jego smak i konsystencję. No i ważne, żeby piec go w właściwej temperaturze, to wtedy skórka będzie idealnie chrupiąca.

Pytanie 35

Końcowe przygotowanie warzyw ugotowanych w niewielkiej ilości wody, posypanych mąką ziemniaczaną i ponownie zagotowanych, to

A. klarowanie
B. garnirowanie
C. zasmażanie
D. glazurowanie
Zasmażanie to technika, w której mąka jest podsmażana na tłuszczu, co ma na celu nadanie potrawie smaku oraz zagęszczenie sosów. Chociaż mąka jest używana w obu przypadkach, różni się ona od glazurowania, ponieważ nie zakłada bezpośredniego gotowania warzyw w wodzie w celu ich wykończenia. Ponadto, zasmażanie stosuje się głównie w kontekście przygotowania sosów lub zup, a nie jako technikę wykończenia warzyw. Klarowanie to proces, który ma na celu usunięcie zanieczyszczeń, zmętnienia lub osadów z płynów, takich jak buliony czy soki. Choć jest to istotna technika w kuchni, nie ma związku z glazurowaniem warzyw. Garnirowanie odnosi się do dekorowania potraw, co również nie oddaje istoty glazurowania, które koncentruje się na przygotowaniu warzyw. W związku z tym, błędne odpowiedzi wynikają z mylnego zrozumienia terminologii kulinarnej oraz sposobu przygotowywania potraw. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych technik ma swoje konkretne zastosowanie i nie są one wymienne. Warto zwracać uwagę na różnice między nimi, aby poprawnie stosować odpowiednie metody w praktyce kulinarnej.

Pytanie 36

Do typowych dań w polskiej kuchni należą:

A. zupa ogonowa, kotlet pożarski, tort
B. zupa pomidorowa, gulasz, naleśniki
C. zupa cebulowa, bigos, suflet
D. żurek, ryba w szarym sosie, piernik
Żurek, ryba w szarym sosie i piernik to naprawdę klasyki polskiej kuchni. Żurek, robiony na zakwasie, często pojawia się na stołach podczas świąt albo rodzinnych spotkań. To taka nasza tradycja, symbol gościnności. Ryba w szarym sosie, szczególnie ze szczupaka czy sandacza, ma długą historię i często jeszcze robi się ją według starych przepisów, które przekazują sobie pokolenia. A piernik, to wiadomo, wszyscy go znają, zwłaszcza w czasie świąt – w Polsce są jego różne wersje, co pokazuje lokalne tradycje. Te potrawy nie tylko smakują, ale też pokazują, jak różnorodne są nasze składniki. Dzisiaj wszystko bardziej kręci się wokół lokalności, jak w trendach farm-to-table czy slow food. Warto wiedzieć, co one znaczą w naszej kulturze, jeśli chce się zgłębiać tajniki polskiego gotowania i tradycji.

Pytanie 37

W kontekście public relations, właściciel agroturystyki "Gazda"

A. postawił billboard w pobliżu najpopularniejszego górskiego szlaku
B. brał udział w targach promujących region podhalański
C. zorganizował transport z dworca do swojego gospodarstwa
D. obniżył ceny pokoi, które nie mają widoku na górskie szczyty
Uczestnictwo w targach promujących region podhalański to kluczowy element strategii public relations, który pozwala właścicielowi gospodarstwa agroturystycznego 'Gazda' na bezpośrednie dotarcie do potencjalnych klientów. Targi są doskonałą okazją do nawiązania relacji z innymi lokalnymi przedsiębiorcami oraz przedstawicielami branży turystycznej, co może przyczynić się do wzrostu widoczności i pozytywnego wizerunku marki. Takie działania są zgodne z najlepszymi praktykami w PR, które zakładają aktywne uczestnictwo w wydarzeniach branżowych w celu promowania produktów i usług. Przykładowo, podczas targów właściciel może zorganizować prezentację swojego gospodarstwa, oferując degustacje lokalnych potraw czy pokazy tradycyjnych rzemiosł, co przyciągnie uwagę odwiedzających. Współpraca z innymi uczestnikami targów, takimi jak lokalni rzemieślnicy czy przewoźnicy, może również prowadzić do korzystnych partnerstw, które wzmacniają ofertę agroturystyczną i przyciągają turystów. Tego typu aktywności są nie tylko korzystne z perspektywy marketingowej, ale również przyczyniają się do zrównoważonego rozwoju lokalnej społeczności, co jest coraz bardziej cenione przez współczesnych podróżnych.

Pytanie 38

Jakie działanie nie ochroni obranych selerów ani jabłek przed enzymatycznym brunatnieniem?

A. włożenie do zimnej wody
B. przelanie wrzątkiem
C. przelanie zimną wodą
D. ułożenie do zakwaszonej wody
Przelanie wrzątkiem, ułożenie w zakwaszonej wodzie czy włożenie do zimnej wody nie są odpowiednimi metodami zapobiegania brunatnieniu enzymatycznemu w przypadku selerów i jabłek. Wrzątek, mimo że dezaktywuje enzymy, może również uszkodzić komórki roślinne, co prowadzi do utraty tekstury i smaku, a także może powodować niewłaściwe warunki dla dalszej obróbki, w tym wpływać negatywnie na późniejsze procesy kulinarne. Ułożenie produktów w zakwaszonej wodzie ma na celu zmianę pH, co teoretycznie powinno wpływać na aktywność enzymu, jednak w praktyce nie jest to wystarczająco efektywne, a ponadto może wprowadzać niepożądane smaki do owoców i warzyw. Wkładanie do zimnej wody również nie jest optymalnym rozwiązaniem, ponieważ sama zimna woda nie ma działania enzymatycznego, a jedynie ułatwia chłodzenie. Często błędnie zakłada się, że jakakolwiek forma schłodzenia wystarczy do zatrzymania reakcji enzymatycznych, co jest mylnym przekonaniem w kontekście procesów biochemicznych zachodzących w produktach spożywczych. Znajomość mechanizmów brunatnienia oraz metod ich hamowania jest kluczowa dla zachowania jakości i atrakcyjności potraw, dlatego warto skupić się na skutecznych technikach, takich jak przelanie zimną wodą.

Pytanie 39

W diecie o łatwej strawności zaleca się zupę

A. ziemniaczaną z dodatkiem śmietany
B. ziemniaczaną z zasmażką
C. cebulową z zasmażką
D. cebulową z dodatkiem śmietany
Zupa ziemniaczana zabielana śmietanką jest zalecana w diecie łatwo strawnej, ponieważ jej składniki są lekkostrawne i dobrze tolerowane przez osoby z problemami trawiennymi. Ziemniaki stanowią doskonałe źródło skrobi, która jest łatwo przyswajalna przez organizm. Dodatek śmietanki nie tylko wzbogaca smak potrawy, ale także dostarcza niezbędnych tłuszczy, które wspierają wchłanianie witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, takich jak witaminy A, D, E, K. W praktyce, przygotowanie takiej zupy polega na ugotowaniu ziemniaków, a następnie ich zmiksowaniu z bulionem i dodatkiem śmietany. Tego typu zupa nie obciąża układu pokarmowego, co czyni ją idealnym wyborem w diecie osób po operacjach, a także dla dzieci oraz osób starszych, które mogą mieć trudności z trawieniem bardziej złożonych potraw. Ponadto, zupa ta może być wzbogacona o zioła, co dodatkowo podnosi jej walory odżywcze i smakowe, zgodnie z zaleceniami żywieniowymi dostosowanymi do indywidualnych potrzeb pacjentów.

Pytanie 40

Wątróbka wieprzowa w stylu saute powinna być zaklasyfikowana jako potrawa

A. pieczona
B. duszona
C. gotowana
D. smażona
Wątróbka wieprzowa saute to potrawa, która jest przygotowywana w technice smażenia. Smażenie polega na obróbce termicznej, gdzie składniki są gotowane w małej ilości tłuszczu na dużym ogniu przez krótki czas. W przypadku wątróbki wieprzowej, zastosowanie tej metody pozwala na uzyskanie chrupiącej skórki z zewnątrz, zachowując jednocześnie soczystość i delikatność wnętrza. W praktycznym użyciu, wątróbka smażona w ten sposób może być podawana z różnymi dodatkami, takimi jak cebula, jabłka, czy sosy, co podkreśla jej smak. Ważne jest, aby nie przesmażyć wątróbki, ponieważ może to prowadzić do utraty jej wartości odżywczych oraz nieprzyjemnego smaku. W branży kulinarnej przyjęto standard, że mięso smażone powinno być gotowane na średnim ogniu, co zapewnia odpowiednią teksturę i smak, co czyni tę technikę odpowiednią dla wątróbki wieprzowej.