Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 17:06
  • Data zakończenia: 13 maja 2025 17:20

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W jakim formacie powinny być zapisane obrazy przeznaczone do druku?

A. TIFF
B. MP4
C. WEBP
D. GIF
Formaty GIF, WEBP i MP4 są mniej odpowiednie do druku z kilku powodów. GIF to format o ograniczonej palecie kolorów, ponieważ obsługuje jedynie 256 kolorów, co czyni go nieodpowiednim do złożonych obrazów wymagających pełnej głębi kolorów. Jego głównym zastosowaniem jest animacja i obrazy nieskomplikowane, co wyklucza jego użycie w profesjonalnym druku, gdzie jakość i dokładność kolorów są kluczowe. WEBP, choć nowoczesny i efektywny pod względem kompresji dla internetowych grafik, również nie jest optymalny do druku. Jego główną zaletą jest oszczędność miejsca poprzez kompresję stratną i bezstratną, ale podobnie jak GIF, nie jest powszechnie wspierany w środowisku druku. MP4 to format zupełnie nieodpowiedni do druku, gdyż jest to format wideo stosowany do przechowywania ruchomych obrazów, nie statycznych. Druk wymaga plików graficznych, które mogą być przetworzone przez drukarki, a plik wideo nie spełnia tych kryteriów. Wybór nieodpowiedniego formatu do druku może prowadzić do strat jakościowych i problemów z kompatybilnością przy reprodukcji obrazu w formie fizycznej. W rezultacie, stosowanie formatów takich jak GIF, WEBP czy MP4 w druku jest błędnym podejściem, które nie zaspokaja potrzeb branży poligraficznej.
Pytanie 2

Który z podanych programów jest używany do przygotowywania broszury o charakterze tekstowym?

A. Adobe Illustrator
B. Corel Photo-Paint
C. Microsoft Office Excel
D. Adobe InDesign
Adobe InDesign jest profesjonalnym narzędziem stworzonym do składu i łamania tekstu, co czyni go idealnym wyborem do tworzenia broszur o charakterze tekstowym. Program ten oferuje zaawansowane opcje układania tekstu, takie jak style akapitów i znaków, co pozwala na łatwe zarządzanie formatowaniem w całej publikacji. Przykładem zastosowania InDesign może być projektowanie broszury reklamowej dla wydarzenia, gdzie istotne jest zachowanie spójności typograficznej oraz estetyki wizualnej. Użytkownicy mogą także korzystać z narzędzi do tworzenia siatek oraz rozkładania elementów graficznych, co usprawnia proces pracy i pozwala na tworzenie złożonych układów. InDesign wspiera również standardy branżowe, takie jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość druku. Dzięki integracji z innymi produktami Adobe, takimi jak Photoshop czy Illustrator, użytkownicy mogą łatwo importować grafikę i obrazy, co czyni InDesign wszechstronnym narzędziem do profesjonalnego składu publikacji.
Pytanie 3

Jak długo zajmie wydrukowanie 10 000 folderów w formacie A3, w kolorze 4 + 4 na półformatowej maszynie arkuszowej, która osiąga wydajność 10 000 arkuszy na godzinę?

A. 1 godzinę
B. 2 godziny
C. 3 godziny
D. 4 godziny
Poprawna odpowiedź to 1 godzina, co wynika z obliczeń związanych z prędkością maszyny drukarskiej oraz liczbą folderów do wydrukowania. Maszyna arkuszowa, która drukuje 10 000 arkuszy na godzinę, jest w stanie wyprodukować w ciągu jednej godziny 10 000 folderów A3, ponieważ każdy folder składa się z dwóch arkuszy. W praktyce oznacza to, że do wydrukowania 10 000 folderów potrzeba 20 000 arkuszy. Obliczając to, widzimy, że przy takiej prędkości maszyna potrzebuje 1 godziny na wydrukowanie wymaganej liczby arkuszy. W branży drukarskiej, takie obliczenia są niezbędne dla efektywnego planowania produkcji oraz optymalizacji czasu pracy maszyn. Wiedza o prędkości druku jest kluczowa dla drukarni, aby móc oszacować czas realizacji zleceń oraz zarządzać harmonogramem produkcji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie zarządzania procesami drukarskimi.
Pytanie 4

Ulotka, która została symetrycznie podzielona na dwie równe części, ma wymiary netto 100 x 210 mm. Jakie będą wymiary brutto rozłożonej ulotki, jeżeli spady wynoszą 3 mm?

A. 106 x 216 mm
B. 206 x 210 mm
C. 206 x 216 mm
D. 106 x 210 mm
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia procesu obliczania formatu brutto w druku. Przy analizie błędnych odpowiedzi można zauważyć typowe pomyłki związane z pomijaniem spadów lub błędnym dodawaniem ich do wymiarów netto. W przypadku odpowiedzi, które podają szerokości 106 mm, nie uwzględniono pełnych spadów, co prowadzi do błędów w wymiarach. Inna nieprawidłowa odpowiedź z wymiarem 210 mm na długość również ignoruje spady, które powinny zostać dodane do wymiaru netto. W odpowiedziach tych brakuje także zrozumienia, że w przypadku złożonej ulotki format netto jest połową formatu brutto. Warto zaznaczyć, że w poligrafii spady mają kluczowe znaczenie dla estetyki gotowego produktu; nawet niewielkie błędy w ich uwzględnieniu mogą wpływać na jakość druku. W związku z tym, aby uniknąć takich nieporozumień, projektanci powinni zawsze dokładnie sprawdzać wymiary oraz upewnić się, że wszelkie istotne elementy projektu są odpowiednio oddalone od krawędzi, co potwierdza znaczenie staranności w etapach przygotowania do druku.
Pytanie 5

Termin opisujący rozmieszczenie materiałów na arkuszu drukarskim w poligrafii to

A. pozycjonowanie
B. pasowanie
C. impozycja
D. rasteryzacja
Impozycja to proces, który polega na odpowiednim rozmieszczeniu użytków na arkuszu drukarskim, co jest kluczowym etapem w produkcji poligraficznej. Właściwa impozycja zapewnia efektywne wykorzystanie materiału drukarskiego, redukując marnotrawstwo i obniżając koszty produkcji. Podczas impozycji należy uwzględnić różne czynniki, takie jak rozmiar arkusza, rodzaj druku, a także specyfikę projektu, co pozwala na optymalizację procesu. Przykładowo, w druku offsetowym impozycja odbywa się na podstawie tzw. układów impozycyjnych, które są dostosowane do wymagań konkretnego zadania, co umożliwia uzyskanie odpowiedniego jakościowego efektu końcowego. Stosowanie odpowiednich narzędzi i oprogramowania do impozycji, takich jak Adobe InDesign czy specjalistyczne systemy impozycyjne, jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej. Poprawna impozycja nie tylko wpływa na jakość druku, ale także na czas realizacji zamówienia, co jest niezwykle istotne w dzisiejszym, szybko zmieniającym się środowisku rynkowym.
Pytanie 6

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop pozwala na wybranie konkretnego obiektu?

A. Gumka
B. Kadrowanie
C. Pędzel
D. Lasso
Narzędzie Lasso w programie Adobe Photoshop jest niezwykle istotnym elementem w procesie selekcji obiektów na warstwie graficznej. Umożliwia ono precyzyjne zaznaczanie nieregularnych kształtów, co jest kluczowe, gdy użytkownik potrzebuje wyróżnić konkretne fragmenty obrazu. Lasso pozwala na rysowanie dowolnych kształtów, co czyni je bardzo elastycznym narzędziem. Przykładem zastosowania może być wycinanie skomplikowanego obiektu, takiego jak postać z tła, co jest przydatne w grafice reklamowej czy przy tworzeniu fotomontaży. Lasso może być również używane w połączeniu z innymi narzędziami, jak na przykład maskami warstw, co pozwala na jeszcze większą kontrolę nad edycją. Warto zaznaczyć, że poprawne korzystanie z narzędzi selekcji w Photoshopie jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają precyzyjne i staranne przygotowanie elementów graficznych.
Pytanie 7

Kolor reprezentowany przez wartości C0, M100, Y100, K0 w druku to

A. pomarańczowy
B. czerwony
C. zielony
D. różowy
Wydruk z wartościami C0, M100, Y100, K0 wskazuje na kolor czerwony, ponieważ w modelu kolorów CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black), wysoka wartość Magenta (100) oraz wysoką wartość Yellow (100) tworzą intensywny czerwony odcień. W praktyce, w druku offsetowym, ten kolor jest często używany w materiałach reklamowych, logotypach i wszelkiego rodzaju wizualizacjach, które wymagają przyciągającego wzrok, żywego tonu. Zrozumienie modelu CMYK jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się grafiką i drukiem, ponieważ pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorów w finalnym produkcie. Warto również zwrócić uwagę na standardy, takie jak ISO 12647, które określają wymagania dotyczące odwzorowania kolorów w różnych procesach druku, aby zapewnić spójność i jakość wydruków. Ta wiedza jest istotna nie tylko dla projektantów, ale także dla drukarni, które tworzą złożone projekty graficzne.
Pytanie 8

Jaką kwotę należy zapłacić za złamanie jednego arkusza w formacie A1 na składkę 32-stronicową, jeśli cena za złamanie wynosi 1 grosz?

A. 3 gr
B. 4 gr
C. 6 gr
D. 5 gr
W odpowiedziach, które wskazują na 5 groszy, 3 grosze czy 6 groszy, pojawiają się błędne założenia dotyczące kosztu złamania arkusza formatu A1. Kluczowym zagadnieniem jest błędne zrozumienie, jak liczy się całkowity koszt złamania w kontekście liczby stron. Koszt złamania arkusza A1 jest ustalany na podstawie ilości złamań potrzebnych do podziału na mniejsze składki, a nie na podstawie samej liczby stron. Każde złamanie arkusza A1 kosztuje 1 grosz, a dla 32-stronicowej publikacji, która zazwyczaj wymaga 4 złamań, całkowity koszt wynosi 4 grosze. W przypadku odpowiedzi sugerujących, że koszt wynosi 5 lub 6 groszy, mylone są podstawowe zasady dotyczące wyceny złamań, co prowadzi do zawyżenia kosztów. Warto również zwrócić uwagę na typowe błędy myślowe, takie jak niewłaściwe mnożenie lub dodawanie kosztów, co może wyniknąć z braku zrozumienia samego procesu złamania i jego wpływu na finalny koszt druku. Prawidłowe podejście do kalkulacji kosztów w branży poligraficznej powinno opierać się na precyzyjnych danych, które umożliwiają zrozumienie zależności między strukturą publikacji a kosztami produkcji.
Pytanie 9

Jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700× 1 000 mm oraz gramaturze 100 g/m2?

A. 50 kg
B. 95 kg
C. 35 kg
D. 70 kg
Wiesz, żeby obliczyć masę 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 × 1 000 mm i gramaturze 100 g/m², można użyć prostego wzoru. Najpierw musisz znaleźć powierzchnię jednego arkusza, czyli 0,7 m × 1,0 m, co daje nam 0,7 m². Następnie, liczymy masę jednego arkusza, czyli 0,7 m² pomnożone przez 100 g/m², co kończy się na 70 g za arkusz. Teraz, żeby znaleźć masę tych 1 000 arkuszy, wystarczy pomnożyć 1 000 arkuszy przez 70 g, więc mamy 70 000 g, co w kilogramach daje 70 kg. W branży poligraficznej znajomość gramatury i wymiarów papieru jest naprawdę ważna, bo pomaga dokładnie zaplanować koszty materiałów i transportu. Dobrą praktyką jest sprawdzenie wszystkich obliczeń przed rozpoczęciem produkcji, bo to może uratować nas przed niepotrzebnymi problemami z finansami.
Pytanie 10

Jaką rozdzielczością powinno się zeskanować zdjęcie, przy założeniu, że podczas drukowania jego wymiary będą czterokrotnie większe?

A. 300 dpi
B. 1 200 dpi
C. 2 400 dpi
D. 600 dpi
Skanowanie fotografii z rozdzielczością 1200 dpi jest właściwym wyborem, gdy przewidujemy, że wymiary zdjęcia zwiększą się czterokrotnie podczas procesu drukowania. Rozdzielczość dpi (dots per inch) określa ilość punktów, które są używane do stworzenia obrazu w danym calu. Kiedy drukujemy obraz w większych wymiarach, musimy zadbać o to, aby jego jakość pozostała na odpowiednim poziomie. Przy zwiększeniu wymiarów czterokrotnie, jeżeli skan byłby realizowany w standardowej rozdzielczości 300 dpi, końcowy obraz miałby tylko 75 dpi, co jest niewystarczające dla uzyskania wysokiej jakości druku. Wybierając 1200 dpi, nie tylko zapewniamy sobie większą gęstość szczegółów w skanie, ale także przygotowujemy się na zachowanie ostrości i klarowności przy dużych formatach. Taka rozdzielczość jest powszechnie zalecana w przypadku skanów do druku artystycznego czy reprodukcji, gdzie każdy detal ma znaczenie. Przykładem może być drukowanie zdjęcia na płótnie, gdzie wysoka rozdzielczość zapewnia zachowanie detali i nasycenia kolorów.
Pytanie 11

Strona publikacji poligraficznej, która nie jest zadrukowana, określana jest jako

A. składką
B. kontrą
C. kolumną
D. wakatem
Termin 'wakat' to nic innego jak niezadrukowana strona w druku, co ma spore znaczenie w branży poligraficznej. Często wykorzystujemy wakaty, żeby zostawić miejsce na dodatkowe info, jak na przykład reklamy czy notatki. Moim zdaniem, to naprawdę przydatne, bo dzięki temu publikacja wygląda lepiej i można zaoszczędzić miejsce, jak treści nie zajmują całej strony. W projektowaniu graficznym ważne jest, żeby umieć z tego korzystać, bo odpowiednie wakaty mogą nadać lepszy wygląd i funkcjonalność. Warto pamiętać, że dobry zarządzenie wakatami może też wpłynąć na koszty produkcji, bo czasami trzeba poświęcić więcej czasu na projektowanie, żeby wszystko pasowało do reszty.
Pytanie 12

Koszt realizacji procesu drukowania na danej maszynie nie jest uzależniony od

A. stanu technicznego maszyny
B. metody przygotowania form drukowych
C. liczby wydruków
D. typy drukowanej pracy
Stwierdzenie, że koszt procesu drukowania na określonej maszynie nie zależy od stanu technicznego maszyny, jest prawidłowe, ponieważ stan techniczny urządzenia nie wpływa bezpośrednio na sam koszt jednostkowy druku. Koszty takie jak materiały eksploatacyjne (papier, tusze, farby) oraz praca operatorów są bardziej wpływowe przy określaniu kosztu druku. W praktyce, jeśli maszyna jest w dobrym stanie technicznym, może pracować z większą efektywnością, co przekłada się na niższe koszty operacyjne w dłuższej perspektywie, ale nie zmienia samego faktu, że przy danym nakładzie czy technologii wykonania form, koszty są stałe. W branży drukarskiej praktyki takie jak regularne serwisowanie maszyn, stosowanie wysokiej jakości materiałów oraz optymalizacja procesów produkcyjnych są kluczowe dla osiągnięcia efektywności kosztowej. Warto również pamiętać, że zgodnie z normami ISO w obszarze zarządzania jakością, regularne przeglądy techniczne maszyn są zalecane jako część strategii zapewnienia jakości, co może pośrednio wpłynąć na koszty produkcji poprzez zmniejszenie awaryjności i przestojów.
Pytanie 13

W procesie cyfrowego przygotowania do druku zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się w trakcie

A. przetwarzania bitmap
B. tworzenia pliku postscriptowego
C. naświetlania matrycy drukarskiej
D. przygotowywania tekstów w edytorze
Zarówno naświetlanie formy drukowej, jak i obróbka bitmap, to procesy, które są istotne w kontekście druku, ale nie dotyczą bezpośrednio definiowania zalewki dla wektorowych elementów publikacji. Naświetlanie formy drukowej polega na przenoszeniu obrazu z formatu cyfrowego na formę drukową, co jest kluczowe w procesach takich jak offset. W tym etapie formy są przygotowywane do druku, jednak nie zajmują się one szczegółowym definiowaniem zalewki, która była już ustalona w poprzednich krokach, takich jak przygotowanie pliku PostScript. Obróbka bitmap jest procesem przekształcania i edytowania obrazów rastrowych, a nie wektorowych. Przy obróbce bitmap chodzi o manipulację pikselami, co nie ma związku z wektorowym opisem elementów graficznych. Przygotowanie tekstów w edytorze również nie dotyczy definiowania zalewki, ponieważ edytory tekstu skupiają się na formatujowaniu treści i układzie, a nie na szczegółach związanych z drukiem. Często błędne myślenie prowadzi do zamiany pojęć dotyczących grafiki wektorowej z bitmapową, a także do mylenia kolejności procesów w przygotowaniu do druku.
Pytanie 14

Ile form drukowych offsetowych powinno być naświetlonych, aby wydrukować jednostronnie powlekane arkusze kartonu w kolorystyce 2 + 2 z obrotem przez margines przedni?

A. 3 szt.
B. 4 szt.
C. 2 szt.
D. 1 szt.
Wybór niewłaściwej liczby form drukowych może wynikać z kilku błędnych założeń dotyczących procesu druku offsetowego. Przede wszystkim, w druku w kolorystyce 2 + 2, ważne jest zrozumienie, że każdy kolor wymaga osobnej formy, co z kolei oznacza, że dla efektywnego odwzorowania dwóch kolorów na przodzie i dwóch na tyle konieczne jest naświetlenie czterech form. Odpowiedzi sugerujące mniejszą liczbę form, takie jak 1, 2, czy 3, mogą pochodzić z nieporozumienia co do tego, jak wiele kolorów i stron wymaga odrębnego przygotowania. Często spotykanym błędem jest założenie, że można użyć jednej formy do zadrukowania różnych kolorów, co nie jest możliwe w przypadku druku offsetowego ze względu na charakterystykę procesu oraz potrzeby precyzyjnego nałożenia farby. Kolejnym błędem jest pominięcie potrzeby naświetlenia form dla każdej strony, co prowadzi do pomniejszenia jego efektywności oraz jakości. Zrozumienie tych podstawowych zasad jest kluczowe dla prawidłowego planowania produkcji w drukarstwie, gdzie jakość i efektywność są kluczowe. Wiedza na temat liczby form drukowych nie tylko wpływa na jakość druku, ale także na zarządzanie kosztami i czasem produkcji, co czyni ją fundamentalnym elementem w pracy każdego specjalisty w branży poligraficznej.
Pytanie 15

Ile minimalnie arkuszy papieru w formacie SRA3 (320 x 450 mm) jest potrzebnych do wydrukowania 800 sztuk biletów wstępu o wymiarach netto 146 x 56 mm?

A. 20
B. 30
C. 80
D. 50
Zarówno odpowiedzi 30, 20, jak i 80 nie uwzględniają właściwego podejścia do obliczania ilości potrzebnego papieru do druku. W przypadku odpowiedzi sugerującej 30 kartek, wynika to z niedostatecznego oszacowania powierzchni, jaką zajmują bilety. Przy takim założeniu użytkownik mógł nie zrealizować prawidłowego podziału powierzchni kartki SRA3, co prowadzi do nieprawidłowego wniosku o mniejszej ilości papieru. Odpowiedź 20 również jest błędna, ponieważ nie tylko ignoruje straty materiałowe, ale także nie bierze pod uwagę, że nawet jeśli technicznie można uzyskać 17 biletów na kartkę, dla 800 biletów wymagana byłaby co najmniej 48 kartek, co już przekracza podaną wartość. Co do odpowiedzi 80, to jest ona zbyt wysoka i wskazuje na nadmierny zapas papieru w stosunku do obliczonej potrzeby, co nie tylko generuje zbędne koszty, ale również wpływa na efektywność procesu produkcyjnego. W druku przemysłowym kluczowe jest zrozumienie właściwych proporcji oraz uwzględnienie każdego aspektu, w tym strat, również w kontekście optymalizacji kosztów. Typowym błędem w takich obliczeniach jest również pomijanie marginesów czy przestrzeni między biletami, co prowadzi do zawyżania wyników. Dlatego każda kalkulacja powinna dokładnie uwzględniać wszystkie te czynniki.
Pytanie 16

Jakie urządzenie kontrolno-pomiarowe powinno się zastosować do oceny gęstości optycznej form kopiowych typu diapozytyw?

A. Densytometru refleksyjnego
B. Lupy
C. Densytometru transmisyjnego
D. Kalibratora
Stosowanie lup do oceny gęstości optycznej diapozytywowych form kopiowych jest błędnym podejściem, ponieważ lupy służą głównie do powiększania obrazu, a nie do pomiaru właściwości optycznych. Choć mogą dostarczać ogólnych informacji o jakości obrazu, nie są w stanie precyzyjnie ocenić gęstości optycznej, co jest kluczowe w profesjonalnych procesach fotograficznych. Kalibratory natomiast, choć są istotne w kontekście pomiarów, odnoszą się bardziej do urządzeń służących do ustawienia i sprawdzania parametrów innych przyrządów pomiarowych, a nie do analizy gęstości optycznej. Z kolei densytometry refleksyjne, które mierzą gęstość optyczną poprzez analizę światła odbitego, nie są odpowiednie do diapozytywów, gdzie kluczowe jest badanie światła przechodzącego przez materiał. Diapozytywy, ze względu na swoją strukturę i sposób, w jaki są wykorzystywane w procesach projektowania i druku, wymagają dokładnych pomiarów transmisyjnych. Wybór niewłaściwego urządzenia do pomiaru gęstości optycznej może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i znacznego obniżenia jakości końcowego produktu, co podkreśla znaczenie odpowiedniego doboru narzędzi w branży fotograficznej i reprograficznej.
Pytanie 17

0% C, 100% M, 100% Y, 0% K wskazuje na kolor

A. czerwony
B. żółty
C. niebieski
D. zielony
Podane wartości 0% C (cyjan), 100% M (magenta), 100% Y (żółty) oraz 0% K (czarny) wskazują na kolor czerwony w modelu barw CMYK, który jest powszechnie używany w druku kolorowym. W modelu tym, skala wartości wskazuje na procentowe nasycenie poszczególnych kolorów. W przypadku czerwonego, brak cyjanu i czerni, a pełne nasycenie magenty oraz żółtego prowadzi do uzyskania intensywnego odcienia czerwieni. W praktyce, wiedza na temat modeli kolorów jest kluczowa dla grafików, projektantów i drukarzy, którzy pracują z kolorami w różnych mediach. Standardy takie jak ISO 12647 definiują normy jakościowe dla druku kolorowego, a ich znajomość umożliwia uzyskanie zgodności kolorystycznej pomiędzy różnymi mediami. Zrozumienie modelu CMYK pozwala również na odpowiednie przygotowanie materiałów do druku, co jest istotne w kontekście branding'u oraz marketingu wizualnego, gdzie kolor ma ogromne znaczenie dla percepcji marki.
Pytanie 18

Zgodnie z zasadami układu tekstu w publikacjach, jako ostatnie znaki wiersza nie powinny się pojawiać

A. przeniesień sylab
B. znaku wielokropka
C. znaku przeniesienia
D. wiszących spójników
Wybierając odpowiedzi, takie jak 'znak wielokropka', 'znak przeniesienia' czy 'przeniesienia sylab', można natknąć się na powszechne nieporozumienia związane z zasadami składu tekstu. Znak wielokropka, choć może być użyty do wskazania niedopowiedzenia lub kontynuacji, nie stanowi elementu, którego należy unikać na końcu linii. Właściwe użycie wielokropka jest uregulowane przez zasady typograficzne, które pozwalają na jego zastosowanie w odpowiednich kontekstach, więc pozostawienie go na końcu wiersza nie jest błędem. Z kolei znak przeniesienia, zazwyczaj używany do wskazania, że wyraz nie mieści się w danym wierszu, jest technicznym rozwiązaniem, które powinno być zastosowane zgodnie z zasadami pisowni. Wiele osób myli przeniesienia sylab z wiszącymi spójnikami, nie dostrzegając, że przenoszenie sylab odbywa się zgodnie z precyzyjnymi regułami gramatycznymi i ortograficznymi. W praktyce, umieszczanie przeniesień na końcu wiersza jest akceptowalne, o ile są one zgodne z regułami sylabizacji. Często występującym błędem jest także nieprawidłowe rozumienie podstaw składu tekstu, co prowadzi do niepoprawnych wniosków i wyborów w kontekście typografii.
Pytanie 19

Jaki program komputerowy nadaje się do składu, łamania oraz przygotowania do druku offsetowego 320-stronicowej publikacji?

A. Corel Connect
B. Adobe InDesign
C. Microsoft Word
D. Adobe Photoshop
Adobe InDesign to program dedykowany do składu i łamania tekstu, który idealnie sprawdza się w tworzeniu publikacji przeznaczonych do druku offsetowego, w tym 320-stronicowych dokumentów. Jego zaawansowane funkcje umożliwiają precyzyjną kontrolę nad typografią, układem stron oraz kolorystyką, co jest kluczowe w procesie przygotowania do druku. Program pozwala na łatwe zarządzanie dużymi projektami, umożliwiając jednoczesne edytowanie wielu stron i podstron. Przykładem zastosowania InDesign może być tworzenie katalogów, magazynów czy książek, gdzie istotne jest zachowanie spójności wizualnej oraz wysokiej jakości druku. InDesign obsługuje również zaawansowane opcje eksportu, takie jak generowanie plików PDF z zachowaniem jakości druku, co jest standardem w branży. Dodatkowo, program wspiera współpracę z innymi aplikacjami Adobe, co pozwala na efektywne wykorzystanie grafiki z Illustrator czy zdjęć z Photoshop. Wszystkie te cechy czynią InDesign narzędziem pierwszego wyboru dla profesjonalnych projektantów graficznych, którzy pracują nad złożonymi publikacjami.
Pytanie 20

Jakie urządzenie powinno zostać użyte do konwersji obrazu z przezroczystych materiałów na sygnał cyfrowy?

A. Naświetlarkę CtF
B. Naświetlarkę CtP
C. Aparat fotoreprodukcyjny
D. Skaner bębnowy
Naświetlarka CtF (Computer-to-Film) jest urządzeniem, które tworzy filmy na podstawie danych cyfrowych, jednak nie jest dedykowana do bezpośredniego przetwarzania transparentnych oryginałów. Użycie CtF w tym kontekście prowadzi do nieporozumień, ponieważ jego funkcjonalność ogranicza się do reprodukcji obrazów już w postaci cyfrowej, co nie odpowiada na pierwotne pytanie dotyczące skanowania oryginałów. Naświetlarka CtP (Computer-to-Plate) również nie jest odpowiednia w tym przypadku, ponieważ jej głównym zadaniem jest przenoszenie obrazów cyfrowych bezpośrednio na płyty drukarskie, co również nie obejmuje konwersji transparentnych oryginałów. Aparat fotoreprodukcyjny, z kolei, wykorzystuje fotografię do dokumentacji obrazów, co może być przydatne w niektórych sytuacjach, ale nie oferuje precyzji oraz szczegółowości skanowania, jaką zapewnia skaner bębnowy. Te błędne koncepcje mogą wynikać z mylnego zrozumienia funkcji poszczególnych urządzeń oraz ich zastosowań w procesie przetwarzania obrazu. Kluczowe jest zrozumienie, że różne technologie są dopasowane do konkretnych zadań i wybór niewłaściwego urządzenia może skutkować niższą jakością końcowego produktu.
Pytanie 21

Rosnące wymiary bitmapy przy zachowanej tej samej rozdzielczości skutkują

A. rozjaśnieniem obrazu, zwłaszcza w półtonach
B. poprawą jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie
C. pogorszeniem jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie
D. wzrostem ostrości obrazu z powodu mniejszej ilości pikseli w proporcji do rozmiaru bitmapy
Zwiększenie rozmiarów bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości skutkuje pogorszeniem jakości obrazu, co jest spowodowane interwencją w strukturę pikseli. Bitmapa jest zbiorem pikseli, które mają określony rozmiar i rozmieszczenie. Kiedy powiększamy bitmapę bez zmiany jego rozdzielczości, piksele stają się większe, co prowadzi do ich rozmycia i powstawania efektu "pikselizacji". Przykładowo, jeśli mamy bitmapę o rozdzielczości 300x300 pikseli i zwiększamy jej wymiary do 600x600 pikseli, zachowując te same 300 pikseli, każdy piksel w nowym obrazie musi być powielony. Zastosowanie technik interpolacji, jak np. bicubic scaling, może częściowo zredukować widoczność tego efektu, ale nie przywróci oryginalnej jakości. W praktyce, dla zachowania jakości obrazu, zaleca się pracować z grafiką wektorową lub używać obrazków o wyższej rozdzielczości, co jest standardem w profesjonalnym projektowaniu graficznym.
Pytanie 22

W którym z programów komputerowych nie jest możliwe stworzenie materiałów graficznych przeznaczonych do druku?

A. Adobe InDesign
B. Adobe Illustrator
C. Impozycjoner
D. Corel Draw
Impozycjoner to program, który jest wykorzystywany głównie do przygotowania plików do druku, ale jego funkcje nie obejmują projektowania materiałów graficznych. W przeciwieństwie do programów takich jak Adobe Illustrator, Corel Draw czy Adobe InDesign, które są dedykowane do tworzenia i edycji grafiki wektorowej i układów publikacji, impozycjonery koncentrują się na organizacji i optymalizacji plików przed drukiem, w tym na ustawianiu rozkładów arkuszy i zarządzaniu kolorami. Przykładem impozycjonera może być program, który umożliwia rozmieszczenie wielu stron dokumentu na jednym arkuszu papieru, co jest kluczowe dla efektywności produkcji drukarskiej. Użycie impozycjonera jest standardem w branży druku, ponieważ pozwala na oszczędność materiałów i redukcję kosztów druku, co jest istotne w kontekście produkcji komercyjnej. Warto również zauważyć, że w przypadku projektowania materiałów graficznych, każdy z wymienionych programów pozwala na szeroką gamę działań, od tworzenia ilustracji po skomplikowane układy typograficzne.
Pytanie 23

Jakie urządzenie jest używane do tworzenia profili kolorów ICC?

A. spektograf
B. spektrofotometr
C. densytometr
D. mikrometr
Mikrometr, spektograf i densytometr są narzędziami stosowanymi w różnych dziedzinach, ale nie nadają się do tworzenia profili barwnych ICC. Mikrometr jest precyzyjnym narzędziem pomiarowym używanym do mierzenia grubości lub średnicy obiektów, co nie ma zastosowania w kontekście pomiarów koloru. Spektograf, mimo że również analizuje fale świetlne, jest urządzeniem bardziej ukierunkowanym na analizę widma świetlnego i nie generuje profili kolorystycznych. Z kolei densytometr służy do mierzenia gęstości optycznej, co jest przydatne w kontrolowaniu jakości druku, ale nie dostarcza informacji o kolorze w sposób niezbędny do budowy profilu ICC. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych narzędzi pomiarowych z ich funkcjonalnością. W rzeczywistości, aby skutecznie zarządzać kolorem, kluczowe jest stosowanie narzędzi, które są zaprojektowane do analizowania koloru i jego reprodukcji, a nie jedynie do pomiarów fizycznych czy analizy widmowej. Aby skutecznie tworzyć profile ICC, ważne jest zrozumienie, że tylko spektrofotometry są w stanie dostarczyć odpowiednich danych o kolorze, które uwzględniają różne długości fal, co jest kluczowe w procesie kalibracji i zarządzania kolorem."
Pytanie 24

Oblicz koszt przygotowania form drukarskich potrzebnych do wydruku ulotek w schemacie 2 + 2 metodą odwracania z marginesem bocznym, jeśli cena za wykonie jednej formy wynosi 80,00 zł?

A. 80,00 zł
B. 320,00 zł
C. 160,00 zł
D. 240,00 zł
Wykonanie form drukowych w kolorystyce 2 + 2 oznacza, że mamy do czynienia z dwoma kolorami na każdej stronie w procesie druku, co jest powszechną metodą w produkcji materiałów reklamowych, takich jak ulotki. Koszt wykonania jednej formy, która wynosi 80,00 zł, odnosi się do tego, że potrzebujemy dwóch form, ponieważ każda z form odpowiada za jeden kolor na stronie. W związku z tym całkowity koszt wykonania form drukowych wynosi 80,00 zł x 2 = 160,00 zł. W praktyce, stosowanie takiej metody druku jest zgodne z zasadami efektywności kosztowej w produkcji, a także pozwala na uzyskanie wysokiej jakości kolorów w finalnym produkcie. W branży poligraficznej standardowe podejście to wykorzystanie oddzielnych form dla każdego koloru, co jest kluczowe dla zachowania precyzji odwzorowania kolorów i jakości wydruku. Przykładem wykorzystania technologii 2 + 2 może być produkcja materiałów promocyjnych dla wydarzeń, gdzie kolorystyka ma znaczący wpływ na odbiór ulotki przez potencjalnego klienta.
Pytanie 25

Aby przeprowadzić digitalizację wielokolorowych slajdów z myślą o wykorzystaniu ich w projekcie graficznym, konieczne będzie użycie

A. drukarki wielkoformatowej
B. naświetlarki CtP
C. spektrofotometru
D. skanera bębnowego
Skaner bębnowy to naprawdę jedno z najlepszych narzędzi, jeśli chodzi o digitalizację kolorowych slajdów. Daje niesamowitą jakość skanowania i świetnie odwzorowuje kolory. To wszystko dzięki bębnowi, który obraca skanowany materiał. Dzięki temu, skanery bębnowe mogą osiągać znacznie wyższą rozdzielczość niż inne skanery. To jest mega ważne, zwłaszcza przy pracy z obrazami, które muszą być perfekcyjne. W branży reklamowej, każdy szczegół i kolor się liczy przy tworzeniu grafiki, więc te skanery są super przydatne. Często mają też zaawansowane funkcje, jak korekcja kolorów czy usuwanie zanieczyszczeń, co tylko poprawia finalny efekt. Dodatkowo, spełniają branżowe standardy co do precyzji i jakości, więc profesjonaliści chętnie się na nie decydują przy digitalizacji obrazów.
Pytanie 26

Jak długo zajmie wydrukowanie 50 000 odbitek, jeśli wydajność maszyny drukującej to 10 000 odbitek na godzinę?

A. 10 h
B. 3 h
C. 2 h
D. 5 h
Aby obliczyć czas potrzebny do wydrukowania 50 000 odbitek przy wydajności maszyny drukującej wynoszącej 10 000 odbitek na godzinę, należy zastosować prostą formułę: czas = liczba odbitek / wydajność. W tym przypadku czas = 50 000 / 10 000, co daje 5 godzin. Taka kalkulacja jest kluczowa w branży poligraficznej, gdzie kontrola czasu produkcji ma istotne znaczenie dla efektywności operacyjnej. Przykładowo, w planowaniu produkcji, znajomość wydajności maszyn pozwala na lepsze zarządzanie harmonogramem i optymalizację procesów. Dodatkowo, zrozumienie tego procesu jest fundamentem w tworzeniu ofert dla klientów oraz w wycenie zleceń. Stosowanie tej metody obliczeń jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie precyzyjne prognozowanie czasów produkcji przekłada się na zadowolenie klientów oraz efektywne zarządzanie zasobami.
Pytanie 27

Jakie jest podstawowe źródło do stworzenia proofa cyfrowego?

A. diapozytyw
B. wersja kopiowa
C. negatywna forma
D. plik PDF
Forma kopiowa, negatyw i diapozytyw to tradycyjne metody obrazowania, które mają swoje miejsce w historii druku, ale nie są odpowiednimi materiałami wyjściowymi do wykonania proofa cyfrowego. Forma kopiowa, która jest często stosowana w druku offsetowym, opiera się na fizycznym nośniku, który nie oddaje precyzyjnie digitalnego obrazu, a więc nie nadaje się do weryfikacji jakości druku w środowisku cyfrowym. Negatyw, który jest używany w tradycyjnym fotografowaniu, także nie spełnia wymogów nowoczesnego druku cyfrowego, gdyż wymaga dodatkowych etapów obróbczych, co może wprowadzać błędy i niezgodności w kolorach. Diapozytyw, mimo że pozwala na wyświetlenie obrazu, również nie jest formatem optymalnym do prepress, gdyż nie daje możliwości precyzyjnego odwzorowania szczegółów, takich jak kolorystyka i układ. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście przygotowywania materiałów do druku. Współczesne technologie druku cyfrowego zdominowały rynek, a ich standardy kładą duży nacisk na użycie formatów, które zapewniają najwyższą jakość i dokładność odwzorowania, a plik PDF jest jednym z najlepszych przykładów takiego podejścia. Błędne przekonania o przydatności wymienionych metod mogą prowadzić do znaczących problemów w procesie produkcji, w tym do niedokładności w kolorze, błędów w układzie oraz zwiększenia kosztów związanych z poprawkami.
Pytanie 28

Jakie prawa autorskie są brane pod uwagę przy obliczaniu kosztów produkcji wyrobów poligraficznych?

A. Copyleft
B. Public domain
C. Copyright
D. Creative commons
Odpowiedź "Copyright" jest prawidłowa, ponieważ prawa autorskie (copyright) odgrywają kluczową rolę w kalkulacji kosztów wytworzenia produktów poligraficznych. Prawa te chronią oryginalne dzieła twórcze, takie jak teksty, ilustracje czy zdjęcia, co oznacza, że ich wykorzystanie w produktach poligraficznych często wymaga uzyskania odpowiednich licencji. Na przykład, jeśli projektujesz książkę i zamierzasz użyć ilustracji stworzonej przez innego artystę, musisz uzyskać licencję na jej wykorzystanie, co wiąże się z dodatkowymi kosztami. Przemysł poligraficzny powinien przestrzegać zasad fair use oraz respektować prawa artystów, co nie tylko jest zgodne z prawem, ale również wspiera kreatywność i innowacyjność w branży. W praktyce, prawidłowe uwzględnienie kosztów związanych z prawami autorskimi w budżecie projektu pozwala na bardziej dokładne oszacowanie całkowitych wydatków i minimalizuje ryzyko konfliktów prawnych. Warto również zaznaczyć, że w kontekście cyfrowym, wiele platform oferuje zasoby, które mogą być używane na mocy 'creative commons', ale należy zachować ostrożność przy ich wykorzystaniu, aby unikać naruszeń praw autorskich.
Pytanie 29

Ile zestawów arkuszy wydawniczych można otrzymać z maszynopisu, który zawiera poemat składający się z 10 500 wersów?

A. 9 szt.
B. 12 szt.
C. 6 szt.
D. 15 szt.
Odpowiedź 15 arkuszy wydawniczych z maszynopisu zawierającego 10 500 wersów jest poprawna, ponieważ standardowa praktyka w branży wydawniczej określa, że jeden arkusz wydawniczy to 16 stron tekstu. Przy założeniu, że każdy wers zajmuje średnio jedną stronę, możemy oszacować, że 10 500 wersów zajmuje 10 500 stron. Dzieląc tę liczbę przez 16, otrzymujemy wynik 656,25 arkuszy. W praktyce, licząc arkusze jako całość, możemy zaokrąglić tę wartość do góry, co daje nam 657 arkuszy. Jednak w kontekście wydania książkowego lub publikacji literackiej, konieczne jest uwzględnienie formatowania, marginesów oraz odpowiedniego podziału tekstu, co sprawia, że trzeba obliczyć ilość arkuszy na podstawie wersów. Dlatego, mając na uwadze różne czynniki, takie jak styl literacki i układ graficzny, uzyskujemy w rezultacie sumaryczną liczbę 15 arkuszy, co jest zgodne z minimalnymi wymaganiami wydawniczymi, aby tekst był klarowny i estetycznie prezentowany.
Pytanie 30

Co należy zrobić, aby zmniejszyć rozmiar pliku PDF bez straty jakości?

A. Zmniejszyć liczbę stron w dokumencie
B. Zoptymalizować obrazy i czcionki
C. Zmienić tryb kolorów na RGB
D. Zmienić rozszerzenie pliku na .zip
Zmiana rozszerzenia pliku na .zip to powszechny błąd myślowy, który polega na przekonaniu, że zmiana rozszerzenia pliku może wpłynąć na jego rozmiar. W rzeczywistości, zmiana rozszerzenia nie zmienia wewnętrznej struktury pliku ani jego zawartości. Plik PDF pozostanie plikiem PDF, a zmiana rozszerzenia mogłaby jedynie wprowadzić zamieszanie, utrudniając jego otwarcie. Podobnie, zmniejszenie liczby stron w dokumencie może wpłynąć na jego rozmiar, ale nie jest to odpowiednie rozwiązanie, gdy zależy nam na zachowaniu pełnej zawartości dokumentu. Ostatecznie, zmiana trybu kolorów na RGB w przypadku plików PDF przeznaczonych do druku może być niewłaściwa, ponieważ standardem w druku jest tryb CMYK. RGB jest bardziej odpowiedni dla publikacji cyfrowych. Jednak sama zmiana trybu koloru niekoniecznie zmniejsza rozmiar pliku, a może nawet prowadzić do nieprzewidywalnych zmian w wyglądzie grafiki podczas drukowania. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe, by unikać typowych pułapek związanych z kompresją plików PDF.
Pytanie 31

Ile arkuszy SRA3 netto jest koniecznych do wydrukowania 60 ulotek o wymiarach 95 x 200 mm?

A. 14 arkuszy
B. 10 arkuszy
C. 16 arkuszy
D. 12 arkuszy
Odpowiedź z 10 arkuszami jest jak najbardziej poprawna. Gdy drukujemy ulotki w formacie 95 x 200 mm na arkuszach SRA3, musimy najpierw policzyć, ile tych ulotek zmieści się na jednym arkuszu. SRA3 ma wymiary 320 x 450 mm i da się na nim ułożyć maksymalnie 6 ulotek, jeśli wszystko dobrze rozplanujemy. Optymalne układ to dwa rzędy po trzy ulotki, co daje najlepsze wykorzystanie dostępnej powierzchni. Żeby wyprodukować 60 ulotek, dzielimy 60 przez 6, co daje nam 10 arkuszy. Tego rodzaju kalkulacje są naprawdę istotne w poligrafii, szczególnie jeśli chodzi o efektywność produkcji i zmniejszanie odpadów. Zrozumienie, jak liczyć wydajność druku i jak optymalizować układy, jest kluczowe w codziennej pracy drukarni. Można znaleźć różne programy, które pomagają w takich obliczeniach i automatycznie tworzą optymalne układy.
Pytanie 32

Największy nadmiar technologiczny przy ustalaniu kosztów wytwarzania kalendarzy planszowych powinien być przewidywany w trakcie procesów

A. introligatorskich
B. wykonywania form drukowych
C. projektowania graficznego
D. drukowania
Wybór odpowiedzi związanych z introligatorskimi, wykonywaniem form drukowych czy projektowaniem graficznego jest błędny z kilku powodów. Procesy introligatorskie, choć istotne dla finalizacji produktu, zazwyczaj generują mniejszy naddatek technologiczny względem procesu drukowania. Introligatornia obejmuje takie etapy jak składanie, zszywanie czy oprawa, które są mniej skomplikowane technologicznie i wymagają mniejszych nakładów. Wyposażenie introligatorni można często znormalizować, co ogranicza potencjalne straty. W odniesieniu do wykonywania form drukowych, kluczowe są przygotowania przed drukiem, ale etapy te są głównie związane z kosztami stałymi i innymi przygotowaniami, które nie mają tak dużego wpływu na naddatek technologiczny, jak samo drukowanie. Projektowanie graficzne natomiast, mimo że ma fundamentalne znaczenie dla wyglądu końcowego produktu, nie generuje bezpośrednich naddatków związanych z produkcją, a jego koszty są często jednorazowe i nie dotyczą bezpośrednio procesu wytwarzania. Tego typu błędne rozumowanie może wynikać z mylnego przekonania, że każdy etap procesu produkcji jest równie istotny w kontekście kosztów, podczas gdy w rzeczywistości kluczowe są te etapy, które mają największy wpływ na wydajność i jakość, a zatem również na naddatek technologiczny.
Pytanie 33

Oblicz wydatki na papier dwustronnie kredowany o gramaturze 115 g/m2, niezbędny do wydruku 10 000 ulotek w formacie A5, przy założeniu, że w hurtowni papier jest dostępny w formacie 860 x 610 mm, a cena za 1 kg papieru wynosi 3,80 zł?

A. 168,36 zł
B. 202,36 zł
C. 143,28 zł
D. 187,46 zł
Wiele osób popełnia błąd w obliczeniach związanych z kosztami materiałów drukarskich, co często skutkuje błędnymi wynikami. Jednym z typowych błędów jest pomijanie kluczowych kroków w analizie, takich jak obliczenie powierzchni potrzebnej do druku. W przypadku ulotek A5, niektórzy mogą błędnie obliczyć całkowitą powierzchnię lub pomylić jednostki, co prowadzi do nieprawidłowych wartości. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy gramaturę papieru należy przeliczać na kilogramy w kontekście całkowitego zapotrzebowania. Dodatkowo, błędne założenia dotyczące strat materiałowych mogą znacząco wpłynąć na końcowy koszt. Na przykład, przyjęcie zaniżonego procentu strat (np. 2% zamiast 5%) sprawi, że obliczenia będą niekompletne. W branży poligraficznej standardem jest uwzględnianie potencjalnych strat materiałowych, aby móc przewidzieć rzeczywiste koszty produkcji. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego oszacowania kosztów i zapobiegania nieefektywnościom w procesie produkcyjnym. Warto także zaznaczyć, że dobrych praktyk w branży nie należy lekceważyć, ponieważ mogą one mieć istotny wpływ na rentowność projektów wydruku.
Pytanie 34

W trakcie łamania tekstu nie jest pomyłką

A. zachowanie "korytarza" w tekście
B. wyróżnienie słowa poprzez pogrubienie lub kursywę
C. zmiana odstępu między wierszami w obrębie akapitu
D. pozostawienie "wdowy" lub "bękarta"
Wyróżnienie wyrazu pogrubieniem lub kursywą jest techniką stosowaną w redakcji tekstu, która ma na celu podkreślenie istotnych elementów treści. Użycie pogrubienia lub kursywy zwiększa czytelność oraz ułatwia odbiór informacji przez czytelnika. Na przykład, w przypadku dokumentów technicznych, kluczowe terminy czy definicje często są wyróżniane, co pozwala na szybkie zrozumienie istoty tekstu. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi dobrych praktyk w typografii, stosowanie wyróżnień powinno być jednak zrównoważone, aby nie zakłócać naturalnego przepływu tekstu. Pamiętajmy, że nadmierne korzystanie z wyróżnień może prowadzić do efektu odwrotnego i wprowadzać chaos. W profesjonalnych dokumentach, takich jak raporty czy artykuły naukowe, wyróżnienia są stosowane w celu zwrócenia uwagi na kluczowe koncepcje, co niewątpliwie podnosi jakość i czytelność tekstu.
Pytanie 35

Technologiczny zapis kolorów ulotki, która jest zadrukowana w wielu odcieniach z jednej strony, a z drugiej w barwach PANTONE 113® oraz PANTONE 118®, oznacza się

A. 4 + 1
B. 3 + 1
C. 2 + 1
D. 4 + 2
Wybór innych opcji może się brać z braku pełnego zrozumienia druku i kolorów. Na przykład, odpowiedź 3 + 1 sugeruje, że są cztery kolory w druku i do tego jeden dodatkowy, co jest mylne, bo nie uwzględnia dwóch kolorów PANTONE. Takie podejście pomija korzyści, jakie dają kolory PANTONE w kontekście dokładnego odwzorowania kolorów. Z kolei opcja 2 + 1 też jest błędnie interpretowana, bo właściwie mówi o dwóch kolorach i jednym kolorze PANTONE, co nie wystarczy, jeśli mówimy o ulotce wymagającej dobrej jakości wizualnej. Często ludzie myślą, że mniej kolorów to lepszy efekt, ale w praktyce, zwłaszcza w projektach, które mają się wyróżniać, potrzebna jest pełna paleta kolorów, w tym PANTONE. To są międzynarodowe standardy, które zapewniają spójność kolorystyczną. Jeśli nie rozumiemy tej dynamiki, możemy ograniczać nasze podejście do projektowania, co na pewno nie wpłynie korzystnie na wizualny odbiór i efektywność marketingową.
Pytanie 36

Jaką cenę ma karton potrzebny do wydrukowania 120 sztuk zaproszeń o wymiarach 200 × 90 mm w technologii druku cyfrowego, jeśli arkusz kartonu ozdobnego A1 kosztuje 5 zł?

A. 35 zł
B. 25 zł
C. 40 zł
D. 30 zł
Aby obliczyć koszt kartonu niezbędnego do wydrukowania 120 zaproszeń o wymiarach 200 × 90 mm, należy najpierw obliczyć, ile takich zaproszeń można wydrukować z jednego arkusza kartonu formatu A1. Format A1 ma wymiary 594 × 841 mm, co daje powierzchnię 0,5 m². Zaproszenie o wymiarach 200 × 90 mm zajmuje powierzchnię 0,018 m². Z jednego arkusza A1 można wydrukować 27 zaproszeń (594/200 = 2,97 i 841/90 = 9,34; 2 * 9 = 18, więc 2 wzdłuż i 9 w poprzek, co daje 18 zaproszeń na jednym arkuszu). Zatem do wydrukowania 120 zaproszeń potrzebne będą 120/27 = 4,44 arkuszy, co zaokrąglamy do 5 arkuszy. Koszt jednego arkusza wynosi 5 zł, więc koszt pięciu arkuszy wyniesie 5 * 5 zł = 25 zł. Poprawne zrozumienie wymagań dotyczących formatu i liczby zaproszeń jest kluczowe w procesie planowania produkcji i zarządzania budżetem.
Pytanie 37

Mapy turystyczne klasyfikowane są jako akcydensy

A. wydawnicze
B. przemysłowe
C. manipulacyjne
D. informacyjne
Wybór odpowiedzi dotyczącej map turystycznych jako akcyjnych przemysłowych lub informacyjnych jest błędny, ponieważ nie uwzględnia kontekstu, w jakim mapy te są tworzone i wykorzystywane. Mapy przemysłowe odnoszą się do materiałów wykorzystywanych głównie w kontekście działalności przemysłowej, takich jak mapy zasobów czy infrastruktur przemysłowych, co znacznie różni się od zastosowania map turystycznych, które skupiają się na usługach związanych z turystyką i rekreacją. Z kolei określenie map jako informacyjnych może prowadzić do mylnego wniosku, że ich jedynym celem jest dostarczanie danych, podczas gdy kluczowym aspektem map turystycznych jest ich wydawnicza jakość oraz projektowanie. W dodatku, klasyfikacja ich jako manipulacyjnych nie ma podstaw w kontekście ich funkcji – mapy te nie mają na celu manipulowania opinią publiczną, lecz raczej mają służyć jako narzędzie do orientacji i planowania podróży. Takie błędne rozumienie może wynikać z braku znajomości różnic w typach publikacji oraz ich zastosowania w praktyce. Kluczowe jest zrozumienie, że mapy turystyczne są elementem rynku wydawniczego, który koncentruje się na kreowaniu wartościowych i użytecznych produktów dla użytkowników.
Pytanie 38

Jakie podłoże powinno być wykorzystane do druku kart lojalnościowych?

A. Papier offsetowy 60 g/m2
B. Karton powlekany 280 g/m2
C. Karton lity 450 g/m2
D. Papier samoprzylepny 120 g/m
Karton powlekany 280 g/m2 jest najlepszym wyborem do produkcji kart lojalnościowych ze względu na swoje właściwości fizyczne i estetyczne. Ten typ podłoża charakteryzuje się wysoką gramaturą, co zapewnia wytrzymałość i odporność na uszkodzenia mechaniczne, co jest kluczowe w przypadku produktów, które są często używane i noszone w portfelach. Powłoka zastosowana na kartonie może dodatkowo zwiększać jego odporność na wilgoć oraz zabrudzenia, co sprawia, że karty lojalnościowe zachowują atrakcyjny wygląd przez dłuższy czas. Ponadto, karton powlekany doskonale współpracuje z technikami druku, takimi jak offset czy cyfrowy, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków z wyrazistymi kolorami i detalami. W praktyce, wiele firm korzysta z kartonów powlekanych do produkcji kart lojalnościowych, co potwierdzają standardy branżowe, takie jak ISO 12647, które dotyczą jakości druku. Karty wykonane z tego materiału mogą być również łatwo laminowane, co dodaje im dodatkowej warstwy ochrony i elegancji.
Pytanie 39

Klient złożył zamówienie na 20 000 ulotek w kolorystyce 4+4 oraz formacie A6. W specyfikacji zaznaczył, że ulotki mają być pakowane w zestawy po 250 sztuk. Ile zestawów z ulotkami zostanie dostarczonych do klienta?

A. 40
B. 20
C. 60
D. 80
Błędne odpowiedzi na to pytanie mogą wynikać z nieprawidłowego podejścia do obliczeń lub niepełnego zrozumienia zadania. W przypadku odpowiedzi opartych na liczbach 40, 20 czy 60, można zauważyć typowe błędy myślowe, takie jak pomieszanie jednostek lub niezrozumienie zasady dzielenia. Na przykład, odpowiedź 40 mogła zostać uzyskana przez błędne podzielenie liczby ulotek przez inną wartość, co w praktyce nie odzwierciedla rzeczywistości. Z kolei wybór 20 może sugerować, że osoba odpowiadająca na pytanie nie uwzględniła całej liczby ulotek, a jedynie ich część, co prowadzi do rażącego niedoszacowania. Odpowiedź 60 również wskazuje na błędne założenia dotyczące ilości ulotek w paczkach. Ponadto, zrozumienie, że paczka zawiera stałą liczbę ulotek, jest kluczowe dla prawidłowego oszacowania. W procesach poligraficznych, w których precyzja jest istotna, ważne jest prawidłowe podejście do podziału zamówień. Nieprawidłowe interpretacje mogą prowadzić do strat finansowych oraz nieefektywności w realizacji zamówień, co w dłuższej perspektywie wpływa na reputację firmy. Dlatego zachęcamy do dokładnego analizowania danych przed podjęciem decyzji oraz do znajomości podstawowych zasad obliczeń w kontekście zarządzania zamówieniami.
Pytanie 40

Jaką właściwość ma podłoże formatu A0?

A. Przekątna wynosi 1 m
B. Krótszy bok ma długość 1 m
C. Dłuższy bok ma długość 1 m
D. Powierzchnia to 1 m2
Podłoże formatu A0 jest określane przez jego powierzchnię wynoszącą dokładnie 1 m². Format A0 jest częścią systemu formatów papieru znormalizowanego przez międzynarodową normę ISO 216, która definiuje rozmiary papieru w oparciu o prostokątny układ, gdzie każdy następny format jest o połowę mniejszy od poprzedniego. Przykładem zastosowania formatu A0 może być produkcja plakatów, plansz reklamowych, czy wykładów, gdzie istotna jest duża powierzchnia do zaprezentowania informacji. W kontekście druku wielkoformatowego, format A0 jest często wykorzystywany w branży reklamowej oraz graficznej, co czyni go standardowym wyborem dla wielu profesjonalnych aplikacji. Znajomość tego formatu jest kluczowa w kontekście projektów graficznych oraz architektonicznych, gdzie precyzyjne wymiary są fundamentalne dla efektywnej komunikacji wizualnej.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej