Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 20:51
Data zakończenia: 30 maja 2025 21:05

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką najwyższą liczbę urządzeń można przypisać w sieci z adresacją IPv4 klasy C?

A. 65534

B. 126

C. 254

D. 2024

Odpowiedź 254 jest poprawna, ponieważ w sieci IPv4 klasy C możliwe jest zaadresowanie 256 adresów IP. Klasa C ma zakres adresów od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, co oznacza, że ostatni bajt adresu jest używany do identyfikacji hostów. Z tych 256 adresów, jeden jest zarezerwowany jako adres sieci (w przypadku np. 192.168.1.0) i jeden jako adres rozgłoszeniowy (np. 192.168.1.255). To pozostawia 254 dostępne adresy do użycia dla urządzeń, takich jak komputery, drukarki czy routery. W praktyce, znajomość tej liczby jest istotna przy projektowaniu małych sieci lokalnych, gdzie klasy C są często wykorzystywane, szczególnie w biurach czy domowych sieciach. Dobrą praktyką jest również korzystanie z DHCP, co umożliwia dynamiczne przydzielanie adresów IP, a tym samym efektywne zarządzanie dostępnością adresów. Warto także zwrócić uwagę na możliwość korzystania z NAT, co pozwala na wykorzystanie prywatnych adresów IP w sieciach lokalnych, zapewniając jednocześnie komunikację z internetem.

Pytanie 2

Do pokazanej na ilustracji płyty głównej nie da się podłączyć urządzenia korzystającego z interfejsu

A. SATA

B. IDE

C. AGP

D. PCI

IDE, czyli Integrated Drive Electronics, to standard złącza dla dysków twardych i napędów optycznych, który był szeroko stosowany w latach 80. i 90. Obecnie IDE zostało zastąpione przez SATA ze względu na wyższą prędkość transferu danych i lepszą elastyczność. Złącze PCI, czyli Peripheral Component Interconnect, było powszechnie używane do podłączania kart rozszerzeń, takich jak karty dźwiękowe, sieciowe czy kontrolery pamięci masowej. Pomimo że PCI zostało w dużej mierze zastąpione przez PCI Express, nadal można je znaleźć w niektórych starszych systemach. Z kolei SATA, czyli Serial ATA, jest współczesnym standardem interfejsu dla dysków twardych i SSD, oferującym większą przepustowość i efektywność energetyczną. Pytanie egzaminacyjne może wprowadzać w błąd, jeśli nie rozumie się różnic funkcjonalnych i historycznych między tymi standardami. Błąd często polega na zakładaniu, że starsze technologie są nadal używane na nowoczesnych płytach głównych. Jednak w praktyce rozwój technologii komputerowej zmierza ku coraz bardziej wydajnym i elastycznym rozwiązaniom, co oznacza zastępowanie starszych standardów nowymi. Dlatego zrozumienie ewolucji interfejsów i ich zastosowań jest kluczowe dla poprawnego odpowiadania na tego typu pytania.

Pytanie 3

Przycisk znajdujący się na obudowie rutera, którego charakterystyka została podana w ramce, służy do

A. włączenia lub wyłączenia urządzenia ruter

B. aktywacji lub dezaktywacji sieci Wi-Fi

C. przywrócenia domyślnych ustawień rutera

D. zresetowania rutera

Przeświadczenie, że inne funkcje takie jak włączenie lub wyłączenie Wi-Fi, rutera czy jego restartowanie mogą być powiązane z przyciskiem resetującym jest powszechnym błędem wynikającym z niepełnego zrozumienia działania urządzeń sieciowych. Przycisk do włączania lub wyłączania sieci Wi-Fi jest często oddzielnym przyciskiem lub funkcją w panelu administracyjnym rutera. Wi-Fi może być wyłączane i włączane bez resetowania całej struktury sieciowej, co jest kluczowe w przypadku potrzeby zachowania innych ustawień sieciowych. Również włączenie czy wyłączenie rutera dotyczy zasilania urządzenia i zazwyczaj obsługiwane jest przez osobny przycisk lub przełącznik sieciowy. Takie działanie nie wpływa na ustawienia konfiguracyjne urządzenia. Z kolei restartowanie rutera odnosi się do ponownego uruchomienia urządzenia bez utraty jego ustawień. Restart jest przydatny w celu odświeżenia działania sieci, zwłaszcza gdy występują krótkotrwałe problemy z łącznością, ale nie jest tożsame z przywracaniem ustawień fabrycznych, które resetuje wszystkie parametry konfiguracyjne. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami i zapobiega błędnym diagnozom oraz niepotrzebnym utrudnieniom w działaniu sieci.

Pytanie 4

Urządzenie sieciowe działające w trzeciej warstwie modelu ISO/OSI, obsługujące adresy IP, to

A. bridge

B. router

C. hub

D. repeater

Router to urządzenie sieciowe działające na trzeciej warstwie modelu ISO/OSI, znanej jako warstwa sieci. Jego głównym zadaniem jest kierowanie ruchem danych pomiędzy różnymi sieciami, operując na adresach IP. Routery są kluczowe w realizacji komunikacji w Internecie, ponieważ umożliwiają wymianę informacji pomiędzy urządzeniami znajdującymi się w różnych podsieciach. W praktyce, routery potrafią analizować adresy IP pakietów danych, co pozwala na podejmowanie decyzji o ich dalszej trasie. Dzięki zastosowaniu protokołów, takich jak RIP, OSPF czy BGP, routery mogą dynamicznie aktualizować swoje tablice rutingu, co zwiększa efektywność komunikacji. W kontekście bezpieczeństwa, routery często pełnią funkcję zapory sieciowej, filtrując nieautoryzowany ruch. Przykładem zastosowania routerów są domowe sieci Wi-Fi, gdzie router łączy lokalne urządzenia z Internetem, kierując ruch danych w sposób efektywny i bezpieczny. Dobre praktyki obejmują regularne aktualizowanie oprogramowania routerów oraz konfigurowanie zabezpieczeń, takich jak WPA3, aby chronić przesyłane dane.

Pytanie 5

Który z poniższych protokołów nie jest wykorzystywany do konfiguracji wirtualnej sieci prywatnej?

A. SSTP

B. L2TP

C. PPTP

D. SNMP

L2TP, PPTP i SSTP to protokoły, które są fundamentalne w kontekście konfiguracji wirtualnych sieci prywatnych. L2TP jest protokołem tunelowym, który często jest używany w połączeniu z IPsec, co zapewnia wysoki poziom bezpieczeństwa. W praktyce oznacza to, że L2TP samodzielnie nie zapewnia szyfrowania, ale w połączeniu z IPsec oferuje kompleksowe rozwiązanie dla bezpiecznego przesyłania danych. PPTP, pomimo krytyki za lukę w bezpieczeństwie, jest często stosowany ze względu na łatwość konfiguracji i szybkość implementacji, co sprawia, że jest popularny w mniej wymagających środowiskach. SSTP, z kolei, wykorzystuje protokół HTTPS do tunelowania, co czyni go bardziej odpornym na blokady stosowane przez niektóre sieci. W kontekście SNMP, wielu użytkowników myli jego zastosowanie, sądząc, że może on pełnić funkcję zabezpieczania połączeń VPN. To nieporozumienie wynika z faktu, że SNMP jest protokołem zarządzania, a nie tunelowania czy szyfrowania. Zrozumienie, że SNMP służy do monitorowania i zarządzania urządzeniami sieciowymi, a nie do zabezpieczania komunikacji, jest kluczowe dla efektywnego zastosowania technologii sieciowych. Często myśli się, że każde narzędzie używane w kontekście sieci powinno mieć zdolności zabezpieczające, co prowadzi do błędnych wniosków i wyborów technologicznych.

Pytanie 6

Podstawowym celem użycia przełącznika /renew w poleceniu ipconfig w systemie Windows jest

A. wystąpienie o odpowiedź z określonego adresu IP w celu diagnozy połączenia sieciowego

B. odnowienie dynamicznego adresu IP poprzez interakcję z serwerem DHCP

C. pokazywanie informacji o adresie MAC karty sieciowej

D. pokazywanie danych dotyczących adresu IP

Komenda 'ipconfig /renew' w systemie Windows ma za zadanie odnowienie dynamicznego adresu IP przez komunikację z serwerem DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol). Kiedy komputer łączy się z siecią, często korzysta z DHCP, aby automatycznie uzyskać adres IP oraz inne istotne informacje konfiguracyjne, takie jak maska podsieci czy brama domyślna. Kiedy wygasa dzierżawa adresu IP, system operacyjny może skorzystać z komendy /renew, aby nawiązać ponowną komunikację z serwerem DHCP w celu uzyskania nowego adresu. To szczególnie przydatne w dynamicznych sieciach, gdzie adresy IP mogą się zmieniać, co zapewnia elastyczność i efektywne zarządzanie zasobami sieciowymi. Dobre praktyki w zarządzaniu siecią zalecają regularne odnawianie adresów IP, aby uniknąć konfliktów adresowych oraz zapewnić stabilność i ciągłość usługi. Przykładowo, w przypadku mobilnych urządzeń lub laptopów, które często zmieniają sieci, korzystanie z tej komendy może pomóc w szybkim uzyskaniu dostępu do Internetu.

Pytanie 7

Jakie narzędzie jest używane w systemie Windows do przywracania właściwych wersji plików systemowych?

A. verifer

B. replace

C. debug

D. sfc

Narzędzie 'sfc' (System File Checker) jest kluczowym elementem systemu operacyjnego Windows, które służy do skanowania i przywracania uszkodzonych plików systemowych. Działa poprzez porównanie plików systemowych z oryginalnymi wersjami przechowywanymi w pamięci Windows. Jeśli 'sfc' zidentyfikuje plik, który został zmodyfikowany lub usunięty, automatycznie zastępuje go prawidłową wersją. To narzędzie jest niezwykle przydatne w sytuacjach, gdy system działa niestabilnie, pojawiają się błędy związane z plikami systemowymi, a użytkownik chce przywrócić system do pełnej funkcjonalności bez konieczności reinstalacji. Przykład praktycznego zastosowania 'sfc' to użycie polecenia 'sfc /scannow' w wierszu poleceń z uprawnieniami administratora, co pozwala na szybkie przeprowadzenie skanowania oraz naprawy. W kontekście standardów branżowych, regularne korzystanie z tego narzędzia może być częścią strategii zarządzania systemem, a jego efektywność została potwierdzona przez profesjonalistów IT zajmujących się wsparciem technicznym.

Pytanie 8

Na rysunku ukazano rezultat testu okablowania. Jakie jest znaczenie uzyskanego wyniku pomiaru?

A. Odwrócenie pary

B. Rozdzielenie pary

C. Błąd zwarcia

D. Błąd rozwarcia

Błąd rozwarcia odnosi się do sytuacji w której ciągłość przewodnika jest przerwana co skutkuje brakiem przepływu sygnału przez daną parę lub przewód. Przyczyną mogą być uszkodzone wtyczki lub fizyczne uszkodzenia kabla. Odwrócenie pary to problem wynikający z nieprawidłowego przyporządkowania żył w parze co może prowadzić do trudności w transmisji danych zwłaszcza w przypadku kabli Ethernet gdzie pary muszą być odpowiednio dobrane. Rozdzielenie pary to sytuacja w której żyły które powinny tworzyć jedną parę są rozdzielone i przyporządkowane do różnych par co może skutkować znacznym pogorszeniem jakości sygnału i zakłóceniami. Każdy z tych błędów ma inne przyczyny i skutki dlatego istotne jest zrozumienie różnic między nimi. Często błędne zrozumienie sytuacji wynika z braku doświadczenia z narzędziami testującymi oraz nieznajomości standardów okablowania takich jak TIA/EIA-568-B które wyznaczają zasady prawidłowego układania i testowania przewodów. Rozpoznanie konkretnego typu błędu wymaga dokładnej analizy wyników testów i zrozumienia jak poszczególne błędy wpływają na funkcjonowanie sieci. Testery okablowania pokazują różne typy błędów co pozwala technikom na szybką diagnozę i eliminację problemów zapewniając niezawodność i wydajność systemu sieciowego.

Pytanie 9

Jakie protokoły przesyłają cykliczne kopie tablic routingu do sąsiadującego rutera i NIE ZAWIERAJĄ pełnych informacji o dalekich ruterach?

A. EGP, BGP

B. RIP, IGRP

C. OSPF, RIP

D. EIGRP, OSPF

Wybór protokołów RIP (Routing Information Protocol) i IGRP (Interior Gateway Routing Protocol) jako odpowiedzi nie jest prawidłowy ze względu na różnice w sposobie wymiany informacji o routingu. RIP jest protokołem wektora odległości, który działa na zasadzie cyklicznego przesyłania pełnych tablic routingu co 30 sekund. Chociaż jest prosty w implementacji, jego architektura nie pozwala na efektywne przekazywanie tylko zmienionych informacji, co prowadzi do znacznego obciążenia sieci. IGRP, pomimo że jest bardziej zaawansowanym protokołem, również opiera się na przesyłaniu pełnych informacji o tablicach routingu, co czyni go mniej odpowiednim w kontekście efektywności. Z kolei OSPF i EIGRP, które są w stanie działać w bardziej dynamicznych środowiskach, wykorzystują techniki przesyłania zaktualizowanych informacji o stanie łączy i metrykach, co prowadzi do lepszej optymalizacji tras w sieci. Wybór EGP (Exterior Gateway Protocol) oraz BGP (Border Gateway Protocol) również nie jest poprawny, ponieważ te protokoły są zaprojektowane do działania na granicach systemów autonomicznych i nie stosują mechanizmu okresowego przesyłania tablic rutingu. Często błędne rozumienie różnic między protokołami wewnętrznymi, a zewnętrznymi prowadzi do nieporozumień w ich zastosowaniu. Kluczowe jest zrozumienie, że efektywność routingu w dużych sieciach zależy nie tylko od wyboru protokołu, ale również od jego odpowiedniej konfiguracji i implementacji zgodnie z potrzebami danej infrastruktury.

Pytanie 10

Element wskazany cyfrą 1 na diagramie karty dźwiękowej?

A. eliminates sound from multiple sources

B. przekształca sygnał audio na sygnał wideo

C. generuje dźwięk o odpowiedniej długości, wykorzystując krótkie próbki dźwięku

D. eliminuje szumy w linii, stosując krótkie próbki szumu

Element oznaczony cyfrą 1 na schemacie karty dźwiękowej odnosi się do syntezy wavetable. Synteza wavetable polega na generowaniu dźwięku poprzez odtwarzanie próbek dźwiękowych zapisanych w pamięci. Jest to technika syntezy dźwięku, która pozwala na uzyskanie realistycznych barw instrumentów muzycznych, dzięki wykorzystaniu wcześniej nagranych krótkich próbek. Przykładowo, w instrumentach elektronicznych, takich jak syntezatory czy keyboardy, synteza wavetable umożliwia odtwarzanie dźwięków różnych instrumentów z dużą wiernością. Wavetable jest szeroko stosowana w produkcji muzycznej oraz w kartach dźwiękowych komputerów, gdzie zapewnia wysoką jakość dźwięku przy jednoczesnym niskim zapotrzebowaniu na moc obliczeniową. Technika ta jest uważana za jedną z efektywniejszych metod generowania dźwięku o wysokiej jakości przy minimalnym wykorzystaniu zasobów. Dzięki swoim zaletom synteza wavetable stała się standardem w branży audio, a jej wszechstronność i efektywność uczyniły ją preferowaną technologią zarówno w profesjonalnym, jak i amatorskim zastosowaniu.

Pytanie 11

Podczas procesu zamykania systemu operacyjnego na wyświetlaczu pojawił się błąd, znany jako bluescreen 0x000000F3 Bug Check 0xF3 DISORDERLY_SHUTDOWN - nieudane zakończenie pracy systemu, spowodowane brakiem pamięci. Co może sugerować ten błąd?

A. niewystarczający rozmiar pamięci wirtualnej

B. przegrzanie procesora

C. uszkodzenie partycji systemowej

D. uruchamianie zbyt wielu aplikacji przy starcie komputera

Błąd 0x000000F3, znany jako DISORDERLY_SHUTDOWN, wskazuje na problemy związane z brakiem pamięci podczas zamykania systemu operacyjnego. W kontekście tej odpowiedzi, niewystarczający rozmiar pamięci wirtualnej jest kluczowym czynnikiem, który może prowadzić do tego błędu. Pamięć wirtualna jest mechanizmem, który pozwala systemowi operacyjnemu na użycie przestrzeni dyskowej jako rozszerzenia pamięci RAM. Gdy dostępna pamięć RAM jest niewystarczająca do obsługi uruchomionych aplikacji i procesów, system operacyjny wykorzystuje pamięć wirtualną, aby zaspokoić te potrzeby. Jeśli jednak rozmiar pamięci wirtualnej jest zbyt mały, system może napotkać problemy z zamykaniem aplikacji i zwalnianiem zasobów, co prowadzi do błędów, takich jak ten opisany w pytaniu. Aby uniknąć takich sytuacji, zaleca się regularne monitorowanie użycia pamięci oraz dostosowywanie ustawień pamięci wirtualnej zgodnie z zaleceniami producenta systemu operacyjnego. Dobrym standardem jest zapewnienie, że pamięć wirtualna jest ustawiona na co najmniej 1,5 razy większą niż fizyczna pamięć RAM w systemie.

Pytanie 12

Podczas wyłączania systemu operacyjnego na monitorze pojawił się błąd, znany jako bluescreen 0x000000F3 Bug Check 0xF3 DISORDERLY_SHUTDOWN - nieudane zamykanie systemu, spowodowane niewystarczającą ilością pamięci. Co ten błąd może oznaczać?

A. przegrzanie CPU

B. uruchamianie zbyt wielu programów podczas startu komputera

C. niewystarczający rozmiar pamięci wirtualnej

D. uszkodzenie systemowej partycji

Błąd 0x000000F3, związany z disorderly shutdown, wskazuje na problemy podczas zamykania systemu operacyjnego, które są często związane z niewystarczającą pamięcią wirtualną. Pamięć wirtualna, która jest przestrzenią dyskową wykorzystywaną przez system operacyjny jako rozszerzenie pamięci RAM, odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu zasobami systemowymi. Kiedy pamięć wirtualna jest zbyt mała, system operacyjny nie jest w stanie pomyślnie zrealizować wszystkich operacji zamykania, co prowadzi do pojawienia się błędów. Przykładowo, jeśli użytkownik uruchamia wiele aplikacji jednocześnie, może to zająć dużą ilość pamięci RAM i spowodować, że system nie ma wystarczającej ilości pamięci wirtualnej do prawidłowego zamykania. Z tego powodu, aby uniknąć podobnych problemów, rekomenduje się, aby użytkownicy regularnie monitorowali rozmiar pamięci wirtualnej oraz dostosowywali go w ustawieniach systemowych, zgodnie z zaleceniami producenta. Praktyczne podejście do zarządzania pamięcią wirtualną obejmuje również korzystanie z narzędzi do analizy wydajności systemu, takich jak Menedżer zadań w Windows, aby kontrolować obciążenie pamięci i w razie potrzeby zwiększać jej rozmiar.

Pytanie 13

Programem antywirusowym oferowanym bezpłatnie przez Microsoft dla posiadaczy legalnych wersji systemu Windows jest

A. Windows Antywirus

B. Microsoft Free Antywirus

C. Windows Defender

D. Microsoft Security Essentials

Odpowiedzi takie jak Microsoft Free Antywirus oraz Windows Antywirus są nieprawidłowe, ponieważ nie istnieją takie aplikacje. Termin 'Microsoft Free Antywirus' może sugerować, że firma Microsoft oferuje inną, darmową wersję oprogramowania zabezpieczającego, co jest mylne. W rzeczywistości, Microsoft nie wprowadził żadnej aplikacji o tej nazwie, a stosowanie nieoficjalnych nazw może prowadzić do dezorientacji użytkowników. Podobnie, 'Windows Antywirus' jest nieprecyzyjnym określeniem, które również nie odnosi się do żadnego konkretnego produktu. Tego rodzaju nieścisłości mogą prowadzić do błędnych wyborów, co z kolei może wpływać na bezpieczeństwo systemu komputerowego. Właściwe podejście do ochrony przed złośliwym oprogramowaniem powinno opierać się na korzystaniu z zweryfikowanych i uznawanych programów zabezpieczających, takich jak Microsoft Security Essentials czy Windows Defender, który jest jego następcą. Użytkownicy powinni być świadomi, że wybierając oprogramowanie do ochrony, należy kierować się nie tylko nazwą, ale również jego funkcjonalnością i reputacją w branży zabezpieczeń. Użycie odpowiednich terminów jest kluczowe dla zrozumienia i zwiększenia efektywności rozwiązań zabezpieczających.

Pytanie 14

Który z poniższych adresów IPv4 należy do klasy C?

A. 240.220.0.4

B. 220.191.0.3

C. 191.168.0.2

D. 168.192.0.1

Adresy IPv4 168.192.0.1, 191.168.0.2 oraz 240.220.0.4 nie należą do klasy C z różnych powodów, które warto szczegółowo omówić. Adres 168.192.0.1 mieści się w klasie B, ponieważ jego pierwszy oktet (168) znajduje się w zakresie od 128 do 191. Klasa B jest przeznaczona dla większych organizacji, pozwalając na utworzenie większej liczby podsieci niż klasa C, ale każde z tych podsieci może mieć mniej hostów. Z kolei adres 191.168.0.2 również należy do klasy B, co może prowadzić do nieporozumień, gdyż na pierwszy rzut oka wygląda on jak adres klasy C. Ważne jest, aby zrozumieć, że podział na klasy adresów IP opiera się na pierwszym oktetcie, co oznacza, że jeśli ten oktet nie mieści się w zakresie 192-223, to adres nie należy do klasy C. Ostatecznie, adres 240.220.0.4 znajduje się w klasie E, która jest zarezerwowana do celów eksperymentalnych i nie jest używana w standardowych aplikacjach internetowych. Klasa E obejmuje adresy od 240 do 255 i nie są one udostępniane do powszechnego użytku. W praktyce, błędne przypisanie adresu do niewłaściwej klasy może prowadzić do problemów z routowaniem, a także utrudniać zarządzanie sieciami. Zrozumienie struktury adresów IP oraz ich klasyfikacji jest kluczowe dla projektowania i zarządzania wydajnymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 15

Skrót określający translację adresów w sieciach to

A. IDS

B. DMZ

C. NAT

D. SPI

Wybór odpowiedzi SPI, IDS oraz DMZ wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące terminologii i koncepcji związanych z bezpieczeństwem i sieciami komputerowymi. SPI, czyli Stateful Packet Inspection, jest technologią zabezpieczeń, która śledzi stan połączeń sieciowych i decyduje, które pakiety mogą przejść przez zaporę sieciową na podstawie wcześniej ustalonych reguł. Chociaż SPI jest istotne dla ochrony sieci, nie ma związku z translacją adresów sieciowych. IDS (Intrusion Detection System) to system wykrywania intruzów, który monitoruje ruch sieciowy w celu wykrycia i reakcji na potencjalne zagrożenia. Choć IDS może działać obok NAT, jego funkcjonalność dotyczy głównie bezpieczeństwa, a nie translacji adresów. DMZ, czyli Demilitarized Zone, to strefa sieciowa oddzielająca sieć zewnętrzną od wewnętrznej, która zwiększa bezpieczeństwo serwerów, jednak nie dotyczy bezpośrednio translacji adresów. Wybór tych terminów świadczy o zamieszaniu w klasyfikacji funkcji sieciowych, co może prowadzić do błędnych wniosków na temat ich zastosowania. Zrozumienie, że NAT jest kluczowym elementem zarządzania adresowaniem IP w sieciach, jest niezbędne dla prawidłowego projektowania infrastruktury sieciowej, natomiast wybór niepoprawnych terminów może wprowadzać w błąd i uniemożliwiać właściwą interpretację funkcji zabezpieczeń i zarządzania ruchem.

Pytanie 16

Wypukłe kondensatory elektrolityczne w module zasilania monitora LCD mogą doprowadzić do uszkodzenia

A. układu odchylania poziomego

B. inwertera oraz podświetlania matrycy

C. przycisków umieszczonych na panelu monitora

D. przewodów sygnałowych

Spuchnięte kondensatory elektrolityczne w sekcji zasilania monitora LCD mogą prowadzić do uszkodzenia inwertera oraz podświetlania matrycy, ponieważ kondensatory te odgrywają kluczową rolę w filtracji napięcia oraz stabilizacji prądów. Kiedy kondensatory ulegają uszkodzeniu, ich zdolność do przechowywania ładunku i stabilizowania napięcia spada, co może skutkować niestabilnym zasilaniem układów zasilających, takich jak inwerter, który z kolei odpowiedzialny jest za generowanie wysokiego napięcia potrzebnego do podświetlenia matrycy LCD. W praktyce, uszkodzenie kondensatorów powoduje fluktuacje napięcia, które mogą prowadzić do uszkodzenia inwertera, co skutkuje brakiem podświetlenia ekranu. W standardach branżowych, takich jak IPC-A-610, wskazuje się na konieczność monitorowania stanu kondensatorów i ich regularnej konserwacji, aby zapobiegać tego typu problemom. Zrozumienie tego zagadnienia jest istotne, aby móc skutecznie diagnozować i naprawiać sprzęt elektroniczny, co przekłada się na dłuższą żywotność urządzeń oraz ich niezawodność.

Pytanie 17

Na przedstawionym zrzucie panelu ustawień rutera można zauważyć, że serwer DHCP

A. przydziela adresy IP z zakresu 192.168.1.1 - 192.168.1.10

B. może przydzielać maksymalnie 154 adresy IP

C. przydziela adresy IP z zakresu 192.168.1.1 - 192.168.1.100

D. może przydzielać maksymalnie 10 adresów IP

Serwer DHCP skonfigurowany na routerze może przydzielić maksymalnie 10 adresów IP, ponieważ w polu 'Maximum Number of DHCP Users' ustawiono wartość 10. Oznacza to, że serwer DHCP może obsłużyć tylko 10 różnych urządzeń jednocześnie, przypisując im adresy IP z dostępnego zakresu. Jest to często stosowana konfiguracja w małych sieciach, gdzie liczba urządzeń jest ograniczona i nie ma potrzeby alokacji większej liczby adresów. Przydzielanie adresów IP przez DHCP ułatwia zarządzanie siecią, ponieważ eliminuje potrzebę ręcznego konfigurowania każdego urządzenia. Podczas konfiguracji DHCP ważne jest, aby zwrócić uwagę na zakres adresów dostępnych dla użytkowników, co może być ograniczone przez maskę podsieci. Dobrą praktyką jest ustawienie odpowiedniej liczby użytkowników DHCP, aby uniknąć sytuacji, w której zabraknie dostępnych adresów IP dla nowych urządzeń. W przypadku większych sieci warto rozważyć segmentację sieci i zastosowanie większego zakresu adresacji. Stosowanie DHCP wspiera automatyzację i elastyczność w zarządzaniu dynamicznie zmieniającą się infrastrukturą IT.

Pytanie 18

Jaką konfigurację sieciową może mieć komputer, który należy do tej samej sieci LAN, co komputer z adresem 10.8.1.10/24?

A. 10.8.0.101 i 255.255.255.0

B. 10.8.1.101 i 255.255.255.0

C. 10.8.0.101 i 255.255.0.0

D. 10.8.1.101 i 255.255.0.0

Odpowiedź 10.8.1.101 z maską podsieci 255.255.255.0 jest poprawna, ponieważ zarówno adres IP, jak i maska podsieci są zgodne z wymaganiami dla komputerów znajdujących się w tej samej sieci LAN. Adres 10.8.1.10 z maską 255.255.255.0 oznacza, że wszystkie urządzenia z adresami IP od 10.8.1.1 do 10.8.1.254 mogą się ze sobą komunikować. W praktyce oznacza to, że komputer z adresem 10.8.1.101 będzie w stanie wysłać i odbierać dane z komputera o adresie 10.8.1.10, co jest kluczowe dla zapewnienia efektywnej komunikacji w sieci lokalnej. Konfiguracja ta jest zgodna z zasadami subnettingu, które sugerują, że urządzenia w tej samej podsieci muszą mieć ten sam prefiks adresowy. Użycie standardowej maski 255.255.255.0 dla takiej sieci jest powszechne i zapewnia odpowiednie zasoby adresowe dla małych i średnich sieci. Dodatkowo, zrozumienie koncepcji adresacji IP oraz podziału na podsieci jest niezbędne w administracji sieciami komputerowymi oraz w projektowaniu infrastruktury IT.

Pytanie 19

Aby kontrolować ilość transferu w sieci, administrator powinien zastosować program rodzaju

A. bandwidth manager

B. task manager

C. quality manager

D. package manager

Wybrane odpowiedzi, takie jak "task manager", "quality manager" czy "package manager", sugerują pewne nieporozumienia co do ról tych narzędzi w zarządzaniu siecią. Na przykład task manager to przecież narzędzie, które monitoruje i zarządza zadaniami w systemie operacyjnym. Może pokazywać wykorzystywanie zasobów, ale nie ma nic wspólnego z kontrolowaniem ruchu w sieci czy zarządzaniem przepustowością. Z kolei quality manager w zasadzie dotyczy poprawy jakości usług, a nie zarządzania pasmem. Używanie tych narzędzi bez odpowiednich rozwiązań do zarządzania ruchem danych może prowadzić do problemów, jak przeciążenia i spowolnienie usług. Co do package managera, to jest to narzędzie do zarządzania oprogramowaniem i jego pakietami, więc też nie ma związku z transferem danych w sieci. Zdecydowanie, żeby dobrze zarządzać szerokością pasma, potrzebujemy dedykowanych narzędzi, takich jak bandwidth manager, które monitorują i regulują przepustowość na bieżąco, co jest kluczowe w nowoczesnych sieciach komputerowych.

Pytanie 20

W dokumentacji systemu operacyjnego Windows XP opisano pliki o rozszerzeniu .dll. Czym jest ten plik?

A. dziennika zdarzeń

B. biblioteki

C. inicjalizacyjnego

D. uruchamialnego

Wybór odpowiedzi związanych z dziennikiem zdarzeń, plikami inicjalizacyjnymi czy uruchamialnymi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i charakterystyki plików w systemie Windows. Dzienniki zdarzeń są odpowiedzialne za rejestrowanie działań systemowych i nie mają związku z dynamicznymi bibliotekami, które są z natury współdzielonymi zasobami programowymi. Pliki inicjalizacyjne, takie jak .ini, pełnią rolę konfiguracji aplikacji, a nie zawierają kodu wykonywalnego, co jest fundamentalną cechą bibliotek .dll. Z kolei pliki uruchamialne, takie jak .exe, są bezpośrednio wykonywane przez system operacyjny, w przeciwieństwie do .dll, które muszą być załadowane przez inne aplikacje. Istotnym błędem jest łączenie tych terminów, ponieważ każdy z nich odnosi się do innych ról i funkcji w ekosystemie systemu operacyjnego. Aby prawidłowo zrozumieć te zagadnienia, warto zgłębić funkcje różnych typów plików oraz ich interakcje w kontekście architektury systemu, co wykazuje znaczenie plików .dll jako centralnych elementów elastyczności i efektywności działania aplikacji w środowisku Windows.

Pytanie 21

Okablowanie pionowe w systemie strukturalnym łączy się

A. w głównym punkcie rozdziału z pośrednimi punktami rozdziału

B. w pośrednim punkcie rozdziału z gniazdem abonenckim

C. w głównym punkcie rozdziału z gniazdem abonenckim

D. w gnieździe abonenckim

Okablowanie pionowe w sieciach strukturalnych powinno łączyć różne punkty w sieci, ale widać, że nie do końca to rozumiesz. Połączenie w gnieździe abonenckim nie wystarczy, bo one są tylko końcowymi punktami dla użytkowników, a nie miejscem do zarządzania sygnałem. Gdy mówimy o połączeniu głównego punktu z gniazdem abonenckim, zapominasz o pośrednich punktach, które są naprawdę potrzebne do rozkładu sygnału w większych sieciach. Nie bierzesz też pod uwagę standardów, które mówią, że trzeba mieć te pośrednie punkty, co może prowadzić do problemów z wydajnością. Jak dla mnie, trzeba zrozumieć rolę głównego punktu i pośrednich punktów, żeby mieć skuteczną sieć. Projektując takie sieci, warto trzymać się standardów, żeby uniknąć kłopotów z wydajnością.

Pytanie 22

Jakie jest główne zadanie systemu DNS w sieci komputerowej?

A. Szyfrowanie danych w sieci komputerowej

B. Zarządzanie dostępem do plików w sieci

C. Tworzenie kopii zapasowych danych w sieci

D. Tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP

System DNS, czyli Domain Name System, jest fundamentalnym elementem funkcjonowania Internetu i sieci komputerowych. Jego głównym zadaniem jest tłumaczenie czytelnych dla ludzi nazw domenowych, takich jak www.example.com, na adresy IP, które są wykorzystywane przez urządzenia w sieci do komunikacji. Bez DNS, użytkownicy musieliby zapamiętywać skomplikowane adresy IP, co znacznie utrudniłoby korzystanie z Internetu. DNS działa na zasadzie rozproszonej bazy danych, która jest hierarchicznie zorganizowana, co pozwala na szybkie i efektywne odnajdywanie informacji. W praktyce, kiedy wpisujesz adres strony w przeglądarce, serwer DNS przetwarza to żądanie, znajdując odpowiedni adres IP, co umożliwia nawiązanie połączenia. DNS jest kluczowy dla funkcjonowania usług internetowych, takich jak WWW, e-mail czy FTP, ponieważ wszystkie opierają się na adresacji IP. Standardy związane z DNS, takie jak protokoły UDP i TCP na portach 53, są dobrze zdefiniowane i przyjęte na całym świecie, co zapewnia interoperacyjność i stabilność tego systemu.

Pytanie 23

Jakiego systemu operacyjnego powinien nabyć użytkownik, aby zmodernizowany komputer miał możliwość uruchamiania gier obsługujących DirectX12?

A. Windows 8.1

B. Windows 10

C. Windows XP

D. Windows 8

Windows 10 jest systemem operacyjnym, który w pełni wspiera DirectX 12, co czyni go idealnym wyborem dla graczy poszukujących najnowszych technologii w grach komputerowych. DirectX 12 wprowadza szereg zaawansowanych funkcji, takich jak lepsza obsługa wielordzeniowych procesorów, co pozwala na bardziej efektywne wykorzystanie zasobów sprzętowych. Dzięki temu, gry mogą działać w wyższej jakości z bardziej szczegółową grafiką oraz płynniejszymi animacjami. W praktyce, korzystanie z Windows 10 umożliwia graczom dostęp do najnowszych tytułów, które wymagają tego standardu, a także do poprawionych wersji starszych gier, które stały się bardziej optymalne po aktualizacjach. Warto również zaznaczyć, że Windows 10 regularnie otrzymuje aktualizacje, co zapewnia wsparcie dla nowych urządzeń i technologii, a także poprawia bezpieczeństwo oraz stabilność. Dla każdego nowoczesnego gracza, wybór Windows 10 jest więc podstawą zapewniającą długoterminowe wsparcie i rozwój w obszarze gier komputerowych.

Pytanie 24

W systemach operacyjnych z rodziny Windows, funkcja EFS umożliwia ochronę danych poprzez ich

A. kopiowanie

B. szyfrowanie

C. archiwizowanie

D. przenoszenie

EFS, czyli Encrypting File System, to taka technologia, która pozwala na szyfrowanie danych w systemach Windows. Fajnie, bo jej głównym celem jest ochrona ważnych informacji. Dzięki temu osoby, które nie mają uprawnień, nie mogą ich odczytać. System operacyjny zarządza kluczami szyfrującymi, a użytkownicy mogą wybrać, które pliki czy foldery mają być zabezpieczone. Przykładowo, w firmach EFS może być używane do szyfrowania dokumentów z wrażliwymi danymi, jak numery identyfikacyjne klientów czy dane finansowe. To ważne, bo nawet jeśli ktoś ukradnie dysk twardy, dane będą bezpieczne, jeśli nie ma odpowiednich uprawnień. No, i warto dodać, że EFS jest zgodne z dobrymi praktykami dotyczącymi zabezpieczania danych. Z mojego doświadczenia, szyfrowanie to kluczowy element ochrony prywatności i danych, a EFS dobrze się z tym wpisuje. EFS współpracuje też z innymi metodami zabezpieczeń, jak robienie kopii zapasowych czy zarządzanie dostępem.

Pytanie 25

Jaką funkcję pełni zarządzalny przełącznik, aby łączyć wiele połączeń fizycznych w jedno logiczne, co pozwala na zwiększenie przepustowości łącza?

A. Zarządzanie pasmem

B. Port mirroring

C. Agregacja łączy

D. Port trunk

Zarządzanie pasmem to koncepcja, która odnosi się do procesów regulujących przepustowość w sieciach komputerowych, ale nie ma ona bezpośredniego związku z łączeniem fizycznych portów w jeden kanał. Przykładowo, zarządzanie pasmem może obejmować regulacje dotyczące opóźnień, jittera i strat pakietów, co jest kluczowe, ale nie dotyczy bezpośrednio techniki agregacji łączy. Port mirroring to funkcjonalność, która służy do monitorowania ruchu w sieci, umożliwiając skopiowanie ruchu z jednego portu na inny, co jest przydatne w analizach i diagnostyce, ale nie przyczynia się do zwiększenia przepustowości. Z kolei port trunk to termin odnoszący się do sposobu przesyłania wielu VLAN-ów przez pojedyncze połączenie sieciowe, co również nie ma na celu łączenia portów w celu zwiększenia przepustowości. Często mylnie sądzimy, że różne technologie sieciowe mogą być używane zamiennie, co prowadzi do nieporozumień. W rzeczywistości każda z tych funkcji ma swoje specyficzne przeznaczenie i zastosowanie, a ich niewłaściwe zrozumienie może prowadzić do błędnego konfigurowania sieci oraz do problemów z wydajnością i niezawodnością systemów.

Pytanie 26

Jaką licencję musi mieć oprogramowanie, aby użytkownik mógł wprowadzać w nim zmiany?

A. GNU GPL

B. BOX

C. MOLP

D. FREEWARE

Licencje takie jak BOX, MOLP czy FREEWARE są często mylone z licencjami open source, co prowadzi do nieporozumień w kwestii praw użytkowników. Licencja BOX zazwyczaj odnosi się do tradycyjnej formy dystrybucji oprogramowania, gdzie użytkownik kupuje produkt w formie fizycznej lub elektronicznej, ale nie otrzymuje prawa do jego modyfikacji. Tego typu licencje mogą ograniczać użytkowników do korzystania z oprogramowania w sposób, który został ustalony przez producenta, bez możliwości wprowadzania zmian. Z kolei licencja MOLP (Microsoft Open License Program) jest programem licencyjnym dla przedsiębiorstw, który umożliwia zakup licencji na oprogramowanie Microsoft, ale również nie obejmuje praw do modyfikacji kodu źródłowego. Natomiast FREEWARE to termin używany do opisania oprogramowania, które jest dostępne za darmo, ale zazwyczaj nie pozwala na modyfikacje ani na dalszą dystrybucję. W przypadku FREEWARE, użytkownicy często mają ograniczone prawa, a producent zastrzega sobie wszelkie prawa do kodu źródłowego. Powszechnym błędem jest założenie, że wszystkie darmowe oprogramowanie daje pełne prawa do modyfikacji, co jest nieprawdziwe. Ważne jest, aby dokładnie zapoznać się z warunkami licencji przed używaniem lub modyfikowaniem oprogramowania, aby uniknąć nielegalnych działań i naruszenia praw autorskich.

Pytanie 27

Jeśli rozdzielczość myszki wynosi 200 dpi, a rozdzielczość monitora to Full HD, to aby przesunąć kursor w poziomie po ekranie, należy przemieścić mysz o

A. około 35 cm

B. około 25 cm

C. 1080 px

D. 480 i

Często, jak wybierasz inne odpowiedzi, to może być przez zamieszanie z jednostkami i pojmowaniem dpi. Odpowiedź 1080 px wydaje się mylić, bo sugeruje, że przesunięcie kursora o wysokość ekranu to to samo co ruch myszy, co nie jest dokładne. Jak chcesz przesunąć kursor w poziomie, musisz mieć na uwadze całą szerokość ekranu, a nie tylko jego wysokość. Odpowiedź 480 px też nie ma sensu, bo nie pasuje do wymiarów ekranu ani do obliczeń związanych z dpi. To może być złe zrozumienie, jak dpi rzeczywiście działa. Odpowiedź około 35 cm brzmi jak za duże uproszczenie, bo myślenie, że ruch myszy jest większy niż jest w rzeczywistości, może być mylące. Takie myślenie może prowadzić do złego ustawienia sprzętu, co w praktyce może sprawić, że będzie ciężko dokładnie pracować. Warto wiedzieć, jak dpi wpływa na mysz i jak przeliczać jednostki, żeby móc ustawić sprzęt zgodnie z własnymi potrzebami, co jest ważne w takich rzeczach jak projektowanie czy gry.

Pytanie 28

Jakim wynikiem jest suma liczb binarnych 1001101 oraz 11001?

A. 1000110

B. 1100110

C. 1000111

D. 1100111

Odpowiedź 1100110 jest jak najbardziej trafna, ponieważ to wynik poprawnego sumowania liczb binarnych 1001101 i 11001. Sumowanie w systemie binarnym działa podobnie jak w dziesiętnym, ale mamy tylko dwie cyfry: 0 i 1. Zaczynamy od prawej strony i dodajemy odpowiednie bity. W pierwszej kolumnie mamy 0+1 i wychodzi 1, w drugiej 1+0 też 1, a w trzeciej jest 0+0, co daje 0. Potem mamy 1+1 w czwartej kolumnie, co daje 10, czyli musimy przenieść 1. Więc w piątej kolumnie mamy 1+1+1 (to przeniesienie) i wychodzi 11, więc znów przenosimy 1. W szóstej kolumnie 0+1+1 (przeniesienie) daje 10, czyli 0 z przeniesieniem 1, a w siódmej kolumnie 1 (przeniesienie) plus 0 daje 1. Finalnie otrzymujemy 1100110. Umiejętność sumowania binarnego jest naprawdę ważna w programowaniu, zwłaszcza jeśli chodzi o operacje na bitach i systemy komputerowe, które działają właśnie na danych w formie binarnej. Fajnie by było, gdybyś miał to na uwadze, bo to będzie ci potrzebne w dalszej nauce o systemach operacyjnych czy o programowaniu w asemblerze.

Pytanie 29

Przy użyciu urządzenia przedstawionego na ilustracji można sprawdzić działanie

A. dysku twardego

B. procesora

C. płyty głównej

D. zasilacza

Dysk twardy nie jest urządzeniem które można przetestować za pomocą testera zasilacza. Dyski twarde wymagają specjalistycznych narzędzi diagnostycznych które analizują wydajność i integralność danych przechowywanych na nośnikach magnetycznych. Problemy związane z dyskami twardymi są zazwyczaj związane z uszkodzeniami mechanicznymi lub błędami logicznymi danych co nie ma związku z zasilaniem. Płyta główna również nie jest testowana bezpośrednio za pomocą testera zasilacza. Chociaż zasilanie ma wpływ na jej funkcjonowanie do testowania płyt głównych stosuje się inne narzędzia diagnostyczne które analizują sygnały POST BIOS-u oraz komunikację z innymi komponentami. Procesor podobnie jak płyta główna nie jest bezpośrednio testowany przez urządzenie do zasilaczy. Testowanie procesorów wymaga benchmarków i testów obciążeniowych które mierzą wydajność i stabilność działania pod obciążeniem. Jest to proces bardziej zaawansowany i wymaga odpowiedniego oprogramowania które jest w stanie zasymulować różnorodne scenariusze działania procesora. W kontekście testera zasilacza kluczowym elementem analizy jest sam zasilacz ponieważ jego poprawne działanie jest fundamentem dla prawidłowego działania wszystkich innych komponentów w systemie komputerowym. Wybór błędnych odpowiedzi wynika z niezrozumienia specyfiki działania testera zasilacza który jest wyspecjalizowanym narzędziem do analizy napięć zasilających a nie diagnostyki poszczególnych komponentów komputera które wymagają zupełnie innych metod testowania i narzędzi diagnostycznych. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla skutecznego rozwiązywania problemów w środowisku IT oraz dla prawidłowego wyboru narzędzi diagnostycznych w zależności od rodzaju problemu który występuje w systemie komputerowym. Poprawne użycie odpowiednich narzędzi diagnostycznych pozwala na szybkie i efektywne lokalizowanie problemów co jest istotne w profesjonalnym serwisie IT.

Pytanie 30

Jaką topologię fizyczną sieci ilustruje zamieszczony rysunek?

A. Magistrali

B. Gwiazdy

C. Pełnej siatki

D. Podwójnego pierścienia

Topologia magistrali jest strukturą sieci, w której wszystkie urządzenia są podłączone do jednego wspólnego przewodu, zwłaszcza w starszych technologiach takich jak Ethernet 10Base-2. Jednak jej wada polega na tym, że awaria jednego odcinka przewodu może sparaliżować całą sieć, a problemy z terminacją sygnału mogą prowadzić do kolizji danych. Z kolei topologia pełnej siatki charakteryzuje się tym, że każde urządzenie jest połączone bezpośrednio z każdym innym, co zapewnia redundancję i wysoką dostępność, ale jest kosztowne i skomplikowane w implementacji, zwłaszcza w dużych sieciach. Topologia podwójnego pierścienia jest bardziej zaawansowaną wersją topologii pierścienia z dodatkowym pierścieniem zapasowym, który zwiększa niezawodność, jednak nadal każde urządzenie jest połączone z dwoma sąsiednimi urządzeniami, co w przypadku awarii jednego z nich może prowadzić do problemów z przepływem danych. Błędne wybranie jednej z tych topologii w kontekście rysunku wynika zazwyczaj z niedokładnego rozpoznania centralnego punktu połączenia, który jest kluczową cechą topologii gwiazdy, a nie występuje w innych wymienionych strukturach.

Pytanie 31

Aby połączyć projektor multimedialny z komputerem, należy unikać użycia złącza

A. HDMI

B. USB

C. D-SUB

D. SATA

SATA, czyli Serial ATA, to interfejs wykorzystywany głównie do podłączania dysków twardych i napędów optycznych do płyty głównej komputera. Trochę nie na miejscu jest go używać w kontekście projektorów multimedialnych, bo SATA nie przesyła ani wideo, ani audio. Jak chcesz przesłać obraz i dźwięk z komputera do projektora, to lepiej sięgnąć po D-SUB albo HDMI. D-SUB, znane też jako VGA, obsługuje tylko sygnał wideo, więc przy projektorach sprawdza się całkiem nieźle. Z kolei HDMI to nowszy standard, który daje ci zarówno wideo, jak i audio w naprawdę wysokiej jakości. Z mojego doświadczenia wynika, że używając odpowiednich złączy, można znacząco poprawić jakość obrazu i dźwięku, co jest bardzo ważne, gdy prezentujesz coś przed publicznością. Fajnie jest rozumieć, jak działają różne interfejsy, bo to pomaga uniknąć niepotrzebnych problemów podczas konfiguracji sprzętu.

Pytanie 32

Wskaż nieprawidłowy sposób podziału dysków MBR na partycje?

A. 2 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona

B. 3 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona

C. 1 partycja podstawowa oraz 2 rozszerzone

D. 1 partycja podstawowa oraz 1 rozszerzona

Podział dysków MBR na partycje jest tematem złożonym, a wiele osób ma tendencję do nieprawidłowego rozumienia zasadniczych zasad tego systemu. Odpowiedź sugerująca utworzenie 1 partycji podstawowej i 1 rozszerzonej nie ma sensu, ponieważ w takim przypadku nie ma możliwości utworzenia dodatkowych partycji logicznych, które są kluczowe w rozwiązywaniu problemów z ograniczeniami podziału. Ponadto, koncepcja posiadania dwóch partycji rozszerzonych jest błędna, ponieważ standard MBR zezwala tylko na jedną partycję rozszerzoną, która sama w sobie może zawierać do 128 partycji logicznych. Użytkownicy często mylą terminologię i nie rozumieją, że partycje rozszerzone służą do przechowywania większej liczby partycji logicznych, co jest niezbędne w przypadku, gdy potrzebne są dodatkowe systemy operacyjne lub aplikacje. Podobnie, stwierdzenie o trzech partycjach podstawowych i jednej rozszerzonej jest mylone, ponieważ przy takim podziale istnieje jeszcze możliwość utworzenia jedynie jednej rozszerzonej, co ogranicza elastyczność. Zrozumienie tych podziałów jest kluczowe, aby uniknąć problemów z zarządzaniem danymi i systemami operacyjnymi, co często prowadzi do frustracji i błędów w konfiguracji. Edukacja na temat standardów MBR pomaga w zrozumieniu ograniczeń oraz optymalizacji struktury dysków, co jest niezbędne w każdym środowisku informatycznym.

Pytanie 33

Jakie urządzenie powinno się zastosować do pomiaru topologii okablowania strukturalnego w sieci lokalnej?

A. Reflektometr OTDR

B. Analizator sieci LAN

C. Analizator protokołów

D. Monitor sieciowy

Analizator sieci LAN jest kluczowym narzędziem do pomiarów mapy połączeń okablowania strukturalnego w sieciach lokalnych. Jego podstawową funkcją jest monitorowanie i diagnostyka stanu sieci, co pozwala na identyfikację problemów związanych z łącznością oraz wydajnością. Umożliwia analizę ruchu w sieci, co jest szczególnie ważne w kontekście zarządzania pasmem i wykrywania ewentualnych wąskich gardeł. Przykładem zastosowania analizatora LAN jest sytuacja, gdy administrator sieci musi zdiagnozować problemy z prędkością transferu danych. Dzięki analizatorowi możliwe jest przeprowadzenie testów wydajności, identyfikacja źródeł opóźnień oraz przetestowanie jakości połączeń. W praktyce, analizatory sieciowe są zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak IEEE 802.3, co zapewnia ich niezawodność oraz uniwersalność w różnorodnych środowiskach sieciowych. Dobre praktyki wskazują, że regularne monitorowanie i analiza stanu sieci pozwalają na wczesne wychwytywanie potencjalnych awarii oraz optymalizację zasobów sieciowych, co przekłada się na lepszą jakość usług świadczonych przez sieć.

Pytanie 34

Jakie polecenie w systemie Linux rozpoczyna weryfikację dysku oraz pozwala na usunięcie jego usterek?

A. lshw

B. fdisk

C. fsck

D. mkfs

Odpowiedzi lshw, fdisk oraz mkfs nie są prawidłowymi narzędziami do sprawdzania i naprawy błędów na dysku. Lshw (list hardware) to polecenie, które służy do wyświetlania szczegółowych informacji o sprzęcie zainstalowanym w systemie, takich jak procesory, pamięć, dyski twarde oraz ich parametry. To narzędzie może być użyteczne do diagnostyki sprzętowej, ale nie ma funkcji związanych z sprawdzaniem stanu systemu plików ani ich naprawą. Fdisk to program do zarządzania partycjami dyskowymi, który pozwala na tworzenie, usuwanie i modyfikowanie partycji, a nie na sprawdzanie ich integralności. Korzystanie z fdisk do prób naprawy błędów systemu plików może prowadzić do utraty danych, ponieważ to narzędzie nie ma możliwości naprawy uszkodzeń, które mogą wystąpić w obrębie systemu plików. Mkfs, z kolei, to polecenie służące do formatowania dysków i tworzenia systemów plików. Użycie mkfs powoduje całkowite usunięcie wszystkich danych na danym urządzeniu, co czyni je nieodpowiednim narzędziem w kontekście naprawy błędów. Użytkownik powinien być świadomy, że wybór niewłaściwego narzędzia do zarządzania systemem plików może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak utrata danych, co podkreśla znaczenie znajomości funkcji i zastosowań różnych poleceń w systemie Linux. Właściwe podejście do zarządzania systemem plików opiera się na używaniu dedykowanych narzędzi w odpowiednich sytuacjach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 35

Symbol graficzny przedstawiony na ilustracji oznacza jaką bramkę logiczną?

A. NOR

B. NAND

C. OR

D. AND

Symbol przedstawiony na rysunku to bramka logiczna AND która jest fundamentalnym elementem w projektowaniu układów cyfrowych. Jej działanie opiera się na zasadzie że tylko wtedy gdy wszystkie wejścia mają stan logiczny 1 na wyjściu pojawia się stan logiczny 1. W przeciwnym wypadku wyjście jest w stanie 0. Bramka AND jest powszechnie stosowana w układach sterujących oraz systemach automatyki gdzie potrzebne jest sprawdzenie wystąpienia kilku warunków jednocześnie. Przykładowo w systemie alarmowym bramka AND może być używana do weryfikacji czy wszystkie drzwi są zamknięte zanim system zostanie uzbrojony. W standardowych zastosowaniach bramki AND używa się w układach arytmetycznych oraz transmisji danych gdzie logiczne warunki muszą być spełnione dla kontynuacji przetwarzania danych. W półprzewodnikowych technologiach takich jak CMOS bramki AND są implementowane w sposób minimalizujący zużycie energii i przestrzeni co jest kluczowe dla produkcji efektywnych układów scalonych. Zrozumienie działania bramek logicznych jak AND jest niezbędne dla inżynierów elektroników i programistów systemów cyfrowych aby efektywnie projektować i diagnozować kompleksowe systemy elektroniczne.

Pytanie 36

Symbol umieszczony na obudowie komputera stacjonarnego informuje o zagrożeniu przed

A. możliwym zagrożeniem radiacyjnym

B. porażeniem prądem elektrycznym

C. możliwym urazem mechanicznym

D. promieniowaniem niejonizującym

Symbol przedstawiony na obudowie komputera to powszechnie stosowany znak ostrzegawczy przed porażeniem prądem elektrycznym Składa się z żółtego trójkąta z czarną obwódką oraz czarną błyskawicą w środku Ten symbol informuje użytkownika o potencjalnym ryzyku związanym z kontaktem z nieosłoniętymi przewodami lub urządzeniami elektrycznymi mogącymi znajdować się pod niebezpiecznym napięciem Znak ten jest szeroko stosowany w różnych gałęziach przemysłu gdzie istnieje możliwość porażenia prądem szczególnie w miejscach o dużym natężeniu energii elektrycznej Przestrzeganie oznaczeń jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w miejscach pracy oraz w domach Zgodnie z międzynarodowymi normami i standardami takimi jak ISO 7010 czy ANSI Z535.4 stosowanie tego rodzaju symboli jest wymagane do informowania o zagrożeniach elektrycznych Praktyczne zastosowanie znaku obejmuje nie tylko sprzęt komputerowy ale także rozdzielnie elektryczne oraz inne urządzenia przemysłowe gdzie występuje ryzyko kontaktu z prądem Elektryczność mimo swoich korzyści stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia i życia dlatego znajomość i rozumienie takich symboli jest kluczowe w codziennym użytkowaniu urządzeń elektrycznych i elektronicznych

Pytanie 37

W systemie Windows można przeprowadzić analizę wpływu uruchomionych aplikacji na wydajność komputera, korzystając z polecenia

A. iscsicpl.exe

B. taskschd.msc

C. perfmon.msc

D. dfrgui.exe

Wybór dfrgui.exe, iscsicpl.exe czy taskschd.msc jako narzędzi do analizy wydajności w systemie Windows jest błędny, ponieważ każde z tych narzędzi pełni inną rolę i nie jest przeznaczone do monitorowania wydajności w takim zakresie, jak perfmon.msc. Dfrgui.exe, znany jako Defragmentator dysków, skupia się na optymalizacji dysków twardych poprzez defragmentację, co poprawia ogólną szybkość dostępu do danych, ale nie zapewnia informacji na temat parametrów wydajności systemu. Iscsicpl.exe to narzędzie do konfiguracji protokołu iSCSI, które służy do zarządzania połączeniami z zewnętrznymi magazynami danych, a jego funkcjonalność nie obejmuje monitorowania wydajności. Z kolei taskschd.msc, czyli Harmonogram zadań, zajmuje się zarządzaniem zaplanowanymi zadaniami w systemie, co jest pomocne, ale nie dostarcza informacji o wykorzystaniu zasobów systemowych w czasie rzeczywistym. Te pomyłki wynikają często z nieporozumienia dotyczącego funkcji poszczególnych narzędzi w systemie Windows oraz z braku zrozumienia, które metryki są kluczowe dla oceny wydajności komputera. W związku z tym, ważne jest, aby przed wyborem narzędzia zrozumieć jego przeznaczenie oraz zasięg funkcji, aby skutecznie monitorować i optymalizować wydajność systemu.

Pytanie 38

Licencja na Office 365 PL Personal (na 1 stanowisko, subskrypcja na 1 rok) ESD jest przypisana do

A. dowolnej liczby użytkowników, tylko na jednym komputerze do celów komercyjnych oraz niekomercyjnych

B. wyłącznie jednego użytkownika, na jednym komputerze, jednym tablecie i jednym telefonie, tylko do celów niekomercyjnych

C. wyłącznie jednego użytkownika na jednym komputerze i jednym urządzeniu mobilnym do użytku komercyjnego i niekomercyjnego

D. dowolnej liczby użytkowników, tylko na jednym komputerze do celów komercyjnych

Odpowiedź wyłącznie jednego użytkownika, na jednym komputerze, jednym tablecie i jednym telefonie, wyłącznie do celów niekomercyjnych jest prawidłowa, ponieważ licencja Office 365 PL Personal jest zaprojektowana z myślą o indywidualnych użytkownikach. Obejmuje ona możliwość instalacji na jednym komputerze stacjonarnym lub laptopie, a także na jednym tablecie i jednym telefonie. Taka struktura licencji umożliwia korzystanie z aplikacji Office, takich jak Word, Excel i PowerPoint, w różnych sytuacjach życiowych, zarówno prywatnych, jak i zawodowych, z zastrzeżeniem, że użytkowanie do celów komercyjnych nie jest dozwolone. Przykładem praktycznego zastosowania tej licencji jest sytuacja, w której użytkownik korzysta z programu Word na swoim laptopie, aby pisać dokumenty, a następnie może edytować te same dokumenty na tablecie podczas dojazdu do pracy. Takie rozwiązanie sprzyja elastyczności użytkowania i mobilności, co jest istotne w nowoczesnym środowisku pracy. Warto również zaznaczyć, że licencja ta zawiera aktualizacje oprogramowania oraz dostęp do dodatkowych funkcji w chmurze, co zwiększa jej wartość i użyteczność.

Pytanie 39

Monolityczne jądro (kernel) występuje w którym systemie?

A. Linux

B. Mac OS

C. Windows

D. QNX

Jądro monolityczne, takie jak to, które występuje w systemie Linux, jest architekturą, w której wszystkie podstawowe funkcje systemu operacyjnego, takie jak zarządzanie procesami, pamięcią, systemem plików oraz obsługą urządzeń, są zintegrowane w jednym dużym module. Ta konstrukcja umożliwia efektywną komunikację między różnymi komponentami jądra, co prowadzi do zwiększonej wydajności systemu. Praktycznym przykładem zastosowania jądra monolitycznego jest jego wykorzystanie w serwerach oraz urządzeniach wbudowanych, gdzie wydajność i niski narzut czasowy są kluczowe. Jądro monolityczne często charakteryzuje się również większą stabilnością i bezpieczeństwem, ponieważ jest mniej podatne na błędy w interakcjach między modułami. Dodatkowo, jądro Linux zyskało popularność dzięki aktywnemu wsparciu społeczności i szerokiemu wachlarzowi dostępnych sterowników, co czyni je wszechstronnym rozwiązaniem dla różnych zastosowań. W kontekście dobrych praktyk, korzystanie z jądra monolitycznego w systemach operacyjnych opartych na Linuxie jest zgodne z ideą otwartego oprogramowania, co sprzyja innowacji i współpracy w społeczności programistów.

Pytanie 40

Symbol graficzny przedstawiony na ilustracji oznacza złącze

A. COM

B. DVI

C. FIRE WIRE

D. HDMI

Zidentyfikowanie symbolu złącza może być mylące zwłaszcza gdy porównujemy go z innymi często spotykanymi interfejsami wizualnymi na przykład HDMI jest popularnym standaryzowanym złączem służącym do przesyłu sygnału audio-wideo o wysokiej rozdzielczości między urządzeniami jak telewizory monitory i projektory Jest to obecnie najczęściej używany standard dla wielu nowoczesnych urządzeń ze względu na swoją uniwersalność i wsparcie dla najnowszych technologii takich jak 4K i HDR Z kolei DVI jest starszym standardem przesyłu wideo który był powszechnie stosowany w monitorach komputerowych przed pojawieniem się HDMI i chociaż nadal jest wspierany w wielu profesjonalnych zastosowaniach jego zastosowanie maleje w obliczu nowszych technologii COM znane również jako RS-232 to tradycyjne złącze używane głównie do komunikacji szeregowej w sprzęcie przemysłowym i starszych komputerach jego popularność znacznie zmalała w miarę jak rozwijały się nowsze bardziej efektywne metody przesyłu danych takie jak USB Często osoby uczące się mylą złącza z powodu podobieństw w ich fizycznym wyglądzie lub z powodu braku znajomości specyficznych zastosowań każdego z tych standardów Rozpoznawanie i zrozumienie różnic między tymi złączami jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się instalacją i konfiguracją sprzętu komputerowego i multimedialnego co pozwala na optymalizację ustawień pod kątem wydajności i zgodności sprzętowej Zrozumienie jak każde złącze przesyła dane i jakie ma ograniczenia jest kluczowe dla efektywnego dobierania odpowiednich interfejsów do specyficznych zastosowań technologicznych

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej