Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 2 czerwca 2025 01:43
Data zakończenia: 2 czerwca 2025 01:48

Egzamin niezdany

Wynik: 10/40 punktów (25,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wyrażenie JavaScript: document.write(5==='5′); co zostanie wyświetlone?

A. 0

B. false

C. true

D. 1

Odpowiedzi, które wybrałeś, jak '0', 'true' i '1', pokazują, że mogło dojść do pewnych nieporozumień w zrozumieniu, jak działają operatory porównania w JavaScript. Na przykład '0' może sugerować, że sądzisz, że wynik jest liczbowy, a nie logiczny. Warto pamiętać, że w JavaScript liczby i wartości logiczne to różne typy danych. '0' oznacza fałsz, więc to nie jest właściwy wynik. Odpowiedź 'true' świadczy o błędnym przekonaniu, że porównywane wartości są takie same, co nie jest zgodne z tym, co robi '===' . Natomiast odpowiedź '1' sugeruje, że mogłeś pomylić wynik porównania z kodem prawdy w formie 1, co zdarza się w niektórych językach, ale w JavaScript to nie działa. Kluczowe jest to, że '===' porównuje zarówno wartości, jak i typy, więc porównując liczbę i ciąg znaków, dostajemy 'false'. W JavaScript mamy 'true' i 'false', a porównania powinny uwzględniać typy danych, żeby uniknąć zamieszania. Fajnie byłoby, gdybyś zgłębił temat typów danych w JavaScript i sam spróbował różnych porównań, żeby lepiej to ogarnąć.

Pytanie 2

Selektor CSS a:link {color:red} w arkuszach stylów nazywanych kaskadowymi określa

A. klasę.

B. pseudoklasę.

C. pseudoelement.

D. identyfikator.

Wybór odpowiedzi związanej z klasą, identyfikatorem lub pseudoelementem nie uwzględnia kluczowej różnicy między tymi pojęciami a pseudoklasami. Klasa w CSS definiuje grupę elementów, które mają wspólne cechy stylistyczne, natomiast identyfikator jest unikalny dla jednego elementu na stronie i powinien być używany tylko raz. Klasy i identyfikatory są przypisywane za pomocą atrybutów 'class' i 'id' w HTML, co czyni je bardziej statycznymi, podczas gdy pseudoklasy odnoszą się do konkretnego stanu elementu, co wprowadza element dynamiki. Pseudoelementy, takie jak '::before' lub '::after', również różnią się, ponieważ pozwalają na stylizację części elementu, a nie jego całego stanu. Typowe błędy myślowe związane z myleniem tych pojęć wynikają często z braku zrozumienia, jak działa kaskadowość i dziedziczenie w CSS. Kluczowe jest zrozumienie, że pseudoklasy są narzędziem do reakcji na interakcje użytkownika, co pozwala na bardziej zaawansowane i intuicyjne projektowanie stron internetowych. Ignorowanie tych różnic prowadzi do nieefektywnego stylowania i może obniżać jakość interfejsów użytkownika.

Pytanie 3

Jaką maksymalną ilość znaczników można zastosować w tabeli składającej się z trzech kolumn i trzech wierszy, w której nie ma złączeń komórek ani wiersza nagłówkowego?

A. 6

B. 3

C. 12

D. 9

Wybór 3 jako liczby znaczników jest niewłaściwy, ponieważ nie uwzględnia pełnej struktury tabeli. W przypadku tabeli o trzech kolumnach i trzech wierszach, każdy wiersz powinien zawierać wszystkie kolumny, co skutkuje 3 komórkami w każdym wierszu. To oznacza, że w sumie powstaje 3 x 3 = 9 komórek. Odpowiedź 6 mogłaby być mylona z sytuacją, w której w rozważanym układzie zredukowano by liczbę wierszy lub kolumn, lecz nie jest to zgodne z treścią pytania. Wybierając 12, sugeruje się zrozumienie, że można zwiększyć liczbę kolumn lub wierszy, co w tym kontekście nie jest możliwe, gdyż pytanie jednoznacznie określa ich liczbę. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia struktury tabel w HTML oraz ich zasady działania. Ważne jest, aby pamiętać, że każda tabela powinna być projektowana z myślą o przejrzystości i dostępności danych, a liczba znaczników musi odzwierciedlać rzeczywiste dane, które mają być prezentowane. W praktyce, błędy te mogą prowadzić do chaosu w prezentacji danych, co utrudnia zarówno użytkownikom, jak i innym systemom, takich jak wyszukiwarki, właściwe zrozumienie struktury strony.

Pytanie 4

Które z poniższych stwierdzeń dotyczy grafiki wektorowej?

A. Może być zapisywana w formacie JPG lub PNG

B. Zapisywany obraz jest opisywany za pośrednictwem figur geometrycznych umieszczonych w układzie współrzędnych

C. Służy do zapisu cyfrowych zdjęć

D. Zawiera przedstawienie obrazu przy użyciu siatki składającej się z kolorowych pikseli ustawionych w pionie i poziomie na monitorze komputera, drukarce lub innym urządzeniu wyjściowym

Pierwsza z odpowiedzi odnosi się do grafiki rastrowej, która wykorzystuje siatkę pikseli do przedstawiania obrazów. Tego typu grafika jest ograniczona do rozdzielczości, co oznacza, że powiększanie obrazu prowadzi do utraty jakości i widocznych pikseli. Drugą nieprawidłową odpowiedzią jest stwierdzenie, że grafika wektorowa może być przechowywana w formacie JPG lub PNG. Te formaty są dedykowane dla grafiki rastrowej, a nie wektorowej. JPG to format stratny, który kompresuje obraz, co prowadzi do utraty szczegółów, natomiast PNG, choć obsługuje przezroczystość, nadal jest formatem rastrowym. Ostatnia z nieprawidłowych odpowiedzi podaje, że grafika wektorowa jest wykorzystywana do zapisu fotografii cyfrowej, co jest nieprecyzyjne, ponieważ fotografie cyfrowe są najczęściej zapisywane w formatach rastrowych, a nie wektorowych. Grafika wektorowa jest bardziej odpowiednia dla ilustracji, logo i innych elementów graficznych, które wymagają zmienności bez degradacji jakości, natomiast fotografie wymagają złożoności detali, którą lepiej uchwyci grafika rastrowa. W związku z tym, każda z podanych niepoprawnych odpowiedzi zawiera błędne założenia dotyczące charakterystyki grafiki wektorowej, jej formatów oraz zastosowania.

Pytanie 5

Funkcja phpinfo() umożliwia:

A. sprawdzanie wartości zmiennych wykorzystanych w skrypcie PHP

B. uzyskanie informacji o środowisku pracy serwera obsługującego PHP

C. analizowanie kodu PHP pod kątem błędów

D. inicjowanie skryptu w języku PHP

Funkcja phpinfo() jest kluczowym narzędziem w ekosystemie PHP, które dostarcza szczegółowych informacji o konfiguracji środowiska, w którym działa PHP. Użycie tej funkcji pozwala deweloperom na uzyskanie danych takich jak wersja PHP, zainstalowane rozszerzenia, ustawienia konfiguracyjne, oraz dane o systemie operacyjnym. Przykładowo, deweloper może wykorzystać phpinfo() do szybkiego sprawdzenia, czy potrzebne rozszerzenie, takie jak GD lub cURL, jest zainstalowane na serwerze. Pozwoli to uniknąć problemów związanych z brakującymi funkcjami w kodzie. Ponadto, funkcja ta jest także pomocna w procesach rozwiązywania problemów, ponieważ umożliwia natychmiastowy wgląd w kluczowe zmienne konfiguracyjne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania środowiskami aplikacji webowych. Warto jednak pamiętać, że phpinfo() powinno być używane ostrożnie i tylko w środowisku deweloperskim, aby nie ujawniać danych konfiguracyjnych w produkcji.

Pytanie 6

W języku PHP symbol "//" oznacza

A. początek programu.

B. operator dzielenia całkowitego.

C. początek komentarza jednoliniowego

D. operator alternatywy.

Znak "//" w PHP to początek komentarza jednoliniowego. Komentarze to naprawdę ważna część kodowania, bo dzięki nim można dodawać notatki, które wyjaśniają, co się dzieje w kodzie. Ułatwia to późniejsze zrozumienie przy pracy nad projektem. Kiedy programista wpisuje "//", mówi interpreterowi PHP, żeby zignorował wszystko, co znajduje się w tej linii po tym znaku. Dzięki temu można opisywać funkcje czy klasy albo tymczasowo wyłączać część kodu, gdy testujemy różne rzeczy. To dobra praktyka, bo czytelność i dokumentacja kodu są kluczowe, szczególnie w większych projektach. Przykładowo, można zobaczyć taki komentarz: // Funkcja oblicza sumę dwóch liczb function suma($a, $b) { return $a + $b; } Dzięki takiemu komentarzowi inny programista szybko zrozumie, co ta funkcja robi, co jest super ważne w sytuacjach, gdy w zespole jest więcej osób.

Pytanie 7

W formularzu HTML wykorzystano znacznik. Wyświetlane pole będzie przeznaczone do wprowadzania maksymalnie

A. 20 znaków, które nie są widoczne w polu tekstowym

B. 20 znaków, które są widoczne podczas wpisywania

C. 30 znaków, które są widoczne podczas wpisywania

D. 30 znaków, które nie są widoczne w polu tekstowym

Zrozumienie działania atrybutów size i maxlength w znacznikujest kluczowe dla prawidłowego projektowania formularzy HTML. Atrybut size określa, ile znaków będzie widocznych w polu tekstowym, jednak to nie ogranicza faktycznej liczby znaków, które można wprowadzić. Działa to bardziej jako wskazówka dla użytkownika, jak szerokie może być pole, aby pomieścić określoną liczbę widocznych znaków. Dlatego odpowiedź, że size determinuje maksymalną ilość wprowadzanych znaków, jest błędna. Natomiast atrybut maxlength rzeczywiście ogranicza liczbę znaków, które można wprowadzić. Dzięki temu atrybutowi możemy kontrolować długość danych wejściowych, co jest często wykorzystywane w aplikacjach wymagających wprowadzania haseł lub innych danych tekstowych o określonej długości. W przypadku inputów typu password, wprowadzone znaki są maskowane, co oznacza, że użytkownik nie widzi tego, co wpisuje, a jego odpowiednik wprowadzenia tekstu typu tekstowego nie działa w ten sam sposób. Odpowiedzi zakładające, że dane są widoczne lub że size wpływa na długość wprowadzanych znaków, wynikają z niepełnego zrozumienia działania poszczególnych atrybutów HTML i ich roli w projektowaniu interfejsów użytkownika. Dobre praktyki projektowania formularzy wymagają jasnego rozróżnienia tych dwóch funkcji, co znacznie zwiększa użyteczność i dostępność aplikacji webowych oraz ułatwia użytkownikom korzystanie z formularzy zgodnie z ich przeznaczeniem.

Pytanie 8

W SQL uprawnienie SELECT przydzielone za pomocą polecenia GRANT umożliwia użytkownikowi bazy danych

A. zmienianie danych w tabeli

B. uzyskiwanie danych z tabeli

C. generowanie tabeli

D. usuwanie danych z tabeli

Przywilej SELECT w języku SQL, przyznawany przy użyciu polecenia GRANT, umożliwia użytkownikowi baz danych na wykonywanie operacji odczytu danych z określonych tabel. Oznacza to, że użytkownik może pobierać informacje zapisane w tabelach bazy danych, co jest kluczowe dla większości aplikacji korzystających z danych. Na przykład, w kontekście aplikacji analitycznych, dostęp do danych pozwala na generowanie raportów i analiz, które wspierają podejmowanie decyzji. W praktyce, przyznanie przywileju SELECT jest standardową procedurą zabezpieczającą, ponieważ pozwala na kontrolowanie, którzy użytkownicy mogą zobaczyć dane w bazie, minimalizując ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Warto również zaznaczyć, że w bazach danych, takich jak MySQL, PostgreSQL czy Oracle, przywileje są zarządzane w sposób hierarchiczny, co oznacza, że użytkownik z przywilejem SELECT może dodatkowo dziedziczyć inne przywileje, co zwiększa elastyczność zarządzania dostępem.

Pytanie 9

Kod PHP z fragmentem ```if(empty($_POST["name"])){ $nameErr = "Name is required"; }``` służy do obsługi

A. ciasteczek

B. bazy danych

C. formularza

D. sesji

Przedstawiony fragment kodu PHP sprawdza, czy w przesłanym formularzu (metodą POST) zawartość pola 'name' jest pusta. Jeśli tak, ustawia zmienną $nameErr z komunikatem "Name is required", co oznacza, że pole imienia jest wymagane. Tego typu walidacja jest kluczowym elementem przy pracy z formularzami, ponieważ pozwala na zapewnienie, że użytkownik dostarcza wszystkie niezbędne dane przed ich przetworzeniem. W praktyce, walidacja po stronie serwera jest niezbędna dla bezpieczeństwa aplikacji oraz poprawności danych, które są później przetwarzane i przechowywane w bazie danych. Standardy branżowe sugerują, aby każdy formularz miał walidację zarówno po stronie klienta (JavaScript), jak i serwera (PHP), aby minimalizować ryzyko nieprawidłowych danych i ataków, takich jak SQL Injection. Przykładowo, w formularzach rejestracyjnych i logowania, walidacja pól takich jak imię, email czy hasło jest powszechną praktyką, aby poprawić doświadczenie użytkownika oraz bezpieczeństwo aplikacji.

Pytanie 10

Zastosowana w dokumencie HTML definicja multimediów sprawi, że na stronie

<video controls>
    <source src="video1.mp4" type="video/mp4">
    <source src="video1.ogg" type="video/ogg">
    Komunikat dotyczący video
</video>

A. zostanie wyświetlony film z pliku video1.mp4 lub w przypadku nierozpoznania formatu MPEG-4 – video1.ogg.

B. pod wyświetlanym filmem zostanie wyświetlony napis "Komunikat dotyczący video".

C. wyświetlony film zostanie automatycznie uruchomiony zaraz po załadowaniu strony internetowej.

D. zostaną wyświetlone obok siebie dwa filmy z plików: video1.mp4 oraz video1.ogg.

Twoja odpowiedź jest prawidłowa. Element HTML video umożliwia osadzenie filmów w stronach internetowych bez konieczności korzystania z zewnętrznych wtyczek. W przykładzie kodu HTML, który analizujemy, zauważamy, że element video zawiera atrybut controls, co umożliwia użytkownikom kontrolowanie odtwarzania filmu. Wewnątrz elementu video znajdują się dwa elementy źródła - video1.mp4 z typem video/mp4 i video1.ogg z typem video/ogg. Przeglądarka internetowa najpierw spróbuje odtworzyć plik MP4. Jeśli nie rozpozna formatu MPEG-4, spróbuje odtworzyć plik OGG. Jest to praktyczne zastosowanie technologii HTML5, która umożliwia tworzenie bardziej interaktywnych i angażujących stron internetowych. Stosowanie różnych formatów plików video jest również dobrą praktyką, ponieważ różne przeglądarki mogą obsługiwać różne formaty.

Pytanie 11

W języku HTML utworzono listę, która

A. jest punktowana z zagłębioną listą numerowaną

B. nie zawiera zagłębień i jest numerowana, słowo "niebieski" ma przyporządkowany numer 5

C. nie posiada zagłębień i jest punktowana, wyświetla 5 punktów

D. jest numerowana z zagłębioną listą punktowaną

Niepoprawna odpowiedź. Wygląda na to, że mogło być małe nieporozumienie co do struktury list w HTML. Jeśli mówimy o liście punktowanej z zagnieżdżoną listą numerowaną, to trochę to nie tak, bo w HTML dla listy punktowanej używamy

. A jeżeli mówisz, że 'niebieski' ma numer 5, to też jest błędne, bo w tym przypadku powinien mieć numer 3. Wygląda na to, że musisz jeszcze popracować nad zrozumieniem, jak HTML zarządza strukturą list, żeby lepiej implementować te elementy w swoim kodzie.

Pytanie 12

Parkowanie domeny to proces, który polega na

A. nabyciu nowej domeny

B. stworzeniu strefy domeny i wskazaniu serwerów DNS

C. dodaniu aliasu CNAME dla domeny

D. zmianie właściciela domeny poprzez cesję

Zakup nowej domeny nie jest tożsamy z parkowaniem domeny, ponieważ odnosi się do etapu, w którym użytkownik nabywa prawo do jej używania. Chociaż zakupienie domeny jest pierwszym krokiem do jej późniejszego używania, nie wiąże się bezpośrednio z jej parkowaniem. Wprowadzenie aliasu CNAME dla domeny również nie jest związane z parkowaniem. Alias CNAME jest używany do przekierowywania zapytań DNS z jednej domeny na inną i może być stosowany dopiero po skonfigurowaniu strefy. Zmiana abonenta domeny przez cesję dotyczy transferu praw do domeny, co również nie ma związku z jej parkowaniem. Właściwe parkowanie domeny polega na jej skonfigurowaniu w sposób umożliwiający jej zarządzanie, co nie jest realizowane przez same zakupy, aliasy czy cesje. Często mylenie tych koncepcji prowadzi do dezorientacji w zakresie zarządzania domenami. Aby prawidłowo parkować domenę, konieczne jest zrozumienie roli serwerów DNS oraz strefy domeny, co jest kluczowe dla przyszłego wykorzystania domeny w Internecie.

Pytanie 13

Wynikiem działania pętli będzie wypisanie liczb

for ($i = 0; $i <= 20; $i += 4)
 echo $i . ', ';

A. 0,1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19,

B. 0,1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20,

C. 0, 4, 8, 12, 16,

D. 0, 4, 8, 12, 16, 20,

Jest kilka błędnych koncepcji zawartych w niepoprawnych odpowiedziach. Wszystkie niepoprawne odpowiedzi sugerują, że pętla wypisuje liczby w sposób ciągły, co jest błędem. W rzeczywistości, pętla for zaczyna od wartości 0 i zwiększa wartość $i o 4 przy każdej iteracji, a nie o 1, jak sugerują niepoprawne odpowiedzi. Również wartość końcowa pętli to 20, a nie 19, jak sugeruje jedna z niepoprawnych odpowiedzi. Takie błędy wynikają z niewłaściwego zrozumienia, jak działają pętle i jak są kontrolowane. Pętle w języku PHP, jak i w większości innych języków programowania, są bardzo elastyczne i mogą być dostosowane do różnych potrzeb, ale kluczowe jest zrozumienie, jak kontrolować ich przebieg. Zachęcamy do dalszego zgłębiania tych konceptów, gdyż są one podstawą programowania.

Pytanie 14

Zapytanie SQL o treści: UPDATE artykuly SET cena = cena * 0.7 WHERE kod = 2; wskazuje na

A. w tabeli artykuly zmniejsza wartość każdego pola cena, dla którego pole kod ma wartość 2

B. w tabeli artykuly obniża wartość każdego pola cena o 30% dla wszystkich rekordów artykułów

C. dodanie w tabeli artykuly pola o nazwie cena z atrybutem kod

D. dodanie w tabeli artykuly nowych pól cena oraz kod

Patrząc na inne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich mają błeądne założenia na temat tego polecenia SQL. Widziałem, że pisali, iż to polecenie wprowadza nowe pola, ale to nie jest prawda, bo 'UPDATE' jest do aktualizacji danych, a nie do ich dodawania. Nowe pola tworzymy za pomocą 'ALTER TABLE' albo 'INSERT', co jest zupełnie czym innym. Jeszcze inny błąd, który się pojawia, to twierdzenie, że cena jest obniżana dla wszystkich artykułów – to nie jest prawda, bo klauzula 'WHERE kod = 2' ogranicza aktualizację tylko do rekordów, gdzie kod wynosi 2. To naprawdę ważne, bo bez takiego warunku moglibyśmy przypadkowo obniżyć ceny dla wszystkich produktów, co byłoby ogromnym ryzykiem. Krótko mówiąc, zrozumienie, jak działają polecenia SQL, jest kluczowe, żeby bezpiecznie pracować z danymi. Dlatego warto znać różnice między tymi komendami, żeby unikać typowych błędów.

Pytanie 15

Kolor reprezentowany w formacie heksadecymalnym #0000FF to

A. czarny

B. niebieski

C. czerwony

D. zielony

Odpowiedzi, które wskazują na czarny, zielony i czerwony jako kolory reprezentowane przez notację heksadecymalną #0000FF są niepoprawne z technicznego punktu widzenia. Czarny kolor w notacji heksadecymalnej jest reprezentowany przez #000000, co oznacza zerowe wartości dla wszystkich trzech komponentów RGB. Z kolei zielony kolor to #00FF00, w którym maksymalna intensywność przypada na komponent zielony, a wartości czerwonej i niebieskiej są zerowe. W przypadku czerwonego, jego reprezentacja heksadecymalna to #FF0000, co oznacza maksymalny poziom czerwonego, podczas gdy zielony i niebieski są całkowicie nieobecne. W każdej z tych odpowiedzi brakuje zrozumienia, jak działają wartości RGB oraz jak są one zapisywane w postaci heksadecymalnej. W projektowaniu graficznym oraz webowym precyzyjne zrozumienie kolorów jest kluczowe, ponieważ każdy kolor ma swoje specyficzne zastosowanie i znaczenie. Dlatego wiedza na temat tych wartości jest niezbędna, aby skutecznie komunikować się w obszarze grafiki komputerowej oraz web designu.

Pytanie 16

W systemach baz danych, aby przedstawić dane spełniające określone kryteria, należy stworzyć

A. formularz

B. relację

C. raport

D. makropolecenie

Raport w bazach danych jest narzędziem, które pozwala na prezentację danych w formacie dostosowanym do konkretnych potrzeb użytkownika. Jego głównym celem jest przedstawienie informacji, które spełniają określone kryteria, co jest niezwykle istotne w kontekście analizy danych. Raporty mogą być generowane na podstawie różnych źródeł danych, a ich struktura może obejmować tabele, wykresy i podsumowania. W praktyce, raporty są często używane w procesach decyzyjnych, na przykład w raportowaniu wyników finansowych, analizie sprzedaży czy monitorowaniu wydajności operacyjnej. Wiele systemów zarządzania bazami danych (DBMS) oferuje funkcje do tworzenia raportów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie analizy i wizualizacji danych. Dobrze zbudowany raport nie tylko dostarcza kluczowych informacji, ale także umożliwia efektywniejsze podejmowanie decyzji poprzez dostarczenie kontekstu i analizy danych.

Pytanie 17

Z bazy danych trzeba uzyskać zapytaniem SQL nazwiska pracowników, którzy sprawują funkcję kierownika, a ich wynagrodzenie mieści się w jednostronnie domkniętym przedziale (3000, 4000>. Która klauzula weryfikuje ten warunek?

A. WHERE kierownik = true AND pensja => 3000 OR pensja < 4000

B. WHERE kierownik = true AND pensja > 3000 AND pensja <= 4000

C. WHERE kierownik = true OR pensja > 3000 OR pensja <= 4000

D. WHERE kierownik = true AND pensja => 3000 AND pensja <= 4000

Nieprawidłowe odpowiedzi bazują na mylnych założeniach dotyczących operatorów logicznych oraz porównawczych w SQL. Przykładowo, w przypadku użycia klauzuli 'WHERE kierownik = true OR pensja > 3000 OR pensja <= 4000;' spełniony jest warunek dla każdej z trzech części, co prowadzi do zbyt szerokiego zakresu wyników. Operator OR zwraca wyniki, jeśli przynajmniej jeden z warunków jest prawdziwy, co w rezultacie może obejmować pracowników, którzy nie są kierownikami. Klauzula 'WHERE kierownik = true AND pensja => 3000 OR pensja < 4000;' również jest niepoprawna, gdyż składnia operatora => jest błędna (powinno być >=), a ponadto użycie OR sprawia, że wyniki mogą obejmować pracowników, którzy nie spełniają wymagań pensjowych. Kolejna nieadekwatna klauzula 'WHERE kierownik = true AND pensja => 3000 AND pensja < 4000;' również zawiera błąd w zapisie operatora porównania, co uniemożliwia poprawne wykonanie zapytania. Przyczyną tych błędów są często nieznajomość operatorów oraz niepoprawne rozumienie logiki zapytań SQL. W praktyce, zrozumienie różnicy pomiędzy AND a OR oraz prawidłowe stosowanie operatorów porównawczych jest kluczowe dla uzyskania oczekiwanych wyników w bazach danych. W kontekście profesjonalnego podejścia do SQL, ważne jest także, aby zapytania były nie tylko poprawne syntaktycznie, ale również semantycznie, co zapewnia ich efektywność i wiarygodność.

Pytanie 18

Która z podanych funkcji w języku PHP zwraca sumę połowy wartości a oraz połowy wartości b?

A. function licz($a,$b){return ($a/2+$b)/2; }

B. function licz($a,$b){return $a/2+$b/2; }

C. function licz($a,$b){return 2/$a+2/$b; }

D. function licz($a,$b){return $a/2+$b; }

Poprawna odpowiedź to funkcja, która zwraca sumę połowy wartości a oraz połowy wartości b. W przypadku wybranej odpowiedzi, funkcja 'licz($a, $b)' oblicza zarówno $a/2, jak i $b/2, a następnie sumuje te dwie wartości, co jest zgodne z wymaganym działaniem. Przykładowo, dla $a=4 i $b=6, obliczenia wyglądają następująco: (4/2) + (6/2) = 2 + 3 = 5. Tego rodzaju operacje są powszechnie stosowane w programowaniu, zwłaszcza w kontekście obliczeń matematycznych. Zrozumienie, jak dzielić wartości i następnie je sumować, jest kluczowe w wielu aplikacjach, które wymagają przetwarzania danych liczbowych, jak na przykład w analizach statystycznych czy w algorytmach optymalizacyjnych. Warto dążyć do pisania funkcji, które są nie tylko poprawne, ale również przejrzyste i łatwe do zrozumienia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w programowaniu, takimi jak zasada KISS (Keep It Simple, Stupid).

Pytanie 19

Warunek zapisany w JavaScript będzie prawdziwy, gdy zmienna x posiada

A. pusty ciąg znaków

B. dowolną dodatnią wartość liczbową

C. wartość, która nie jest liczbą

D. dowolną całkowitą wartość liczbową

W JavaScript warunek zapisany jako if (!isNaN(x) && x > 0) sprawdza dwie rzeczy jednocześnie. Po pierwsze, użycie funkcji isNaN(x) w negacji oznacza, że zmienna x musi być wartością liczbową. Funkcja isNaN() zwraca true, jeśli wartość nie jest liczbą, więc jego negacja wymaga, aby x było liczbą. Po drugie, x > 0 wymaga, aby liczba była większa od zera, czyli dodatnia. To sprawia, że warunek jest prawdziwy tylko wtedy, gdy x jest dowolną dodatnią wartością liczbową. W praktyce takie sprawdzenie jest używane na przykład w walidacji danych wejściowych, kiedy chcemy upewnić się, że użytkownik podał poprawną wartość liczbową, która ma znaczenie w kontekście aplikacji, na przykład w przypadku formularzy zamówień, gdzie cena produktu musi być dodatnia. Użycie takich warunków odzwierciedla dobre praktyki programistyczne, gdzie walidacja i sprawdzanie poprawności danych są kluczowe dla stabilności i bezpieczeństwa aplikacji. Podsumowując, poprawne rozumienie i implementacja takiego warunku pomaga unikać błędów logicznych i zapewnia, że aplikacja działa zgodnie z oczekiwaniami.

Pytanie 20

Do jakiego celu służy polecenie mysqldump?

A. optymalizacji bazy

B. naprawy niespójnej bazy

C. sprawdzenia integralności bazy

D. stworzenia kopii zapasowej bazy

Niektóre odpowiedzi mogą wydawać się na pierwszy rzut oka sensowne, jednak ich analiza pokazuje, że nie oddają one rzeczywistej funkcji mysqldump. Naprawa niespójnej bazy danych jest zadaniem, które wymaga zastosowania innych narzędzi, takich jak `myisamchk` dla silnika MyISAM lub `innodb_force_recovery` dla silnika InnoDB. Mysqldump nie zawiera mechanizmów naprawczych, więc jego użycie w tym kontekście jest błędne. Ponadto proces optymalizacji bazy danych, taki jak reorganizacja indeksów czy usuwanie nieużywanych danych, również nie jest domeną mysqldump, lecz narzędzi takich jak `OPTIMIZE TABLE` czy `ANALYZE TABLE`. Kolejnym błędnym podejściem jest sugestia, że mysqldump służy do sprawdzania integralności bazy danych. Integralność danych w bazach MySQL zapewniają różne mechanizmy, w tym transakcje, a także kontrola spójności danych na poziomie aplikacji. Mysqldump nie jest narzędziem do przeprowadzania walidacji danych ani analizy ich integralności, a skupić się powinien przede wszystkim na tworzeniu kopii zapasowych. W związku z tym, aby poprawnie zrozumieć zastosowanie mysqldump, warto wystrzegać się mylnych przekonań dotyczących jego funkcji, bazując na rzeczywistych możliwości tego narzędzia. Właściwe zrozumienie ról różnych narzędzi w ekosystemie baz danych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i ochrony danych.

Pytanie 21

W systemie PHP złożono zapytanie SELECT do bazy przy pomocy funkcji

mysqli_query

. Jaką funkcję powinien wykorzystać użytkownik, aby ustalić liczbę rekordów, które zwróciło to zapytanie?

A. mysqli_connect

B. mysqli_query

C. mysqli_fetch_row

D. mysqli_num_rows

Wybór innych funkcji jako odpowiedzi na pytanie jest niezgodny z ich rzeczywistym przeznaczeniem w kontekście analizy wyników zapytań w PHP. Funkcje takie jak mysqli_fetch_row służą do pobierania pojedynczego wiersza z zestawu wyników i nie dostarczają informacji o łącznej liczbie rekordów. Użycie tej funkcji może prowadzić do błędnych wniosków, gdyż zamiast podać liczbę wyników, zwraca jedynie dane jednego wiersza. Innym przykładem jest mysqli_query, która jest odpowiedzialna za wykonanie zapytania, ale nie oferuje metody na określenie ilości zwróconych rekordów. Podobnie, mysqli_connect jest funkcją do nawiązywania połączenia z bazą danych, co jest zupełnie nieadekwatne w kontekście analizy wyników zapytań. Użytkownicy często mylą te funkcje, ponieważ wszystkie są częścią pakietu MySQLi, jednak każda z nich ma swoje specyficzne zastosowanie. Właściwe zrozumienie roli poszczególnych funkcji jest kluczowe dla efektywnej pracy z bazami danych w PHP. Ignorowanie tego może prowadzić do nieefektywnego kodu oraz problemów z wydajnością aplikacji. Dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do pisania zapytań zrozumieć, jakie funkcje będą potrzebne i jakie dane chcemy uzyskać.

Pytanie 22

Aby stworzyć relację jeden do wielu, w tabeli po stronie wiele, co należy zdefiniować?

A. klucz sztuczny odnoszący się do kluczy podstawowych obu tabel

B. klucz obcy wskazujący na klucz obcy tabeli po stronie jeden

C. klucz podstawowy wskazujący na klucz podstawowy tabeli po stronie jeden

D. klucz obcy wskazujący na klucz podstawowy tabeli po stronie jeden

W kontekście relacji jeden do wielu w bazach danych, każda z podanych niepoprawnych opcji wprowadza w błąd odnośnie do zasady funkcjonowania kluczy obcych i ich roli w modelowaniu danych. Klucz obcy wskazujący na klucz obcy tabeli po stronie jeden jest konceptualnie błędny, ponieważ klucz obcy zawsze odnosi się do klucza podstawowego innej tabeli, a nie do innego klucza obcego. Taki układ narusza zasady referencyjności i integralności danych, co może prowadzić do trudności w utrzymaniu spójności w bazie. Kolejną niepoprawną opcją jest klucz sztuczny odnoszący się do kluczy podstawowych obu tabel. Klucze sztuczne, choć mogą być użyteczne w pewnych kontekstach, nie powinny być używane jako sposób tworzenia relacji, ponieważ nie odzwierciedlają naturalnych powiązań między danymi. Klucz podstawowy wskazujący na klucz podstawowy tabeli po stronie jeden również jest mylny, ponieważ w relacji jeden do wielu klucz podstawowy tabeli 'jeden' musi być referencjonowany przez klucz obcy w tabeli 'wiele', a nie odwrotnie. Te nieporozumienia mogą prowadzić do błędów projektowych w bazach danych, co w efekcie utrudnia ich rozwój i zarządzanie, szczególnie w dużych systemach, gdzie spójność danych jest kluczowa dla funkcjonowania aplikacji.

Pytanie 23

Podczas tworzenia witryny internetowej zastosowano kod definiujący jej wygląd. Jaką szerokość przeznaczono na zawartość strony?

A. 640 px

B. 600 px

C. 2 px

D. 560 px

Przy projektowaniu stron internetowych jednym z najczęstszych błędów jest niewłaściwe zrozumienie sposobu w jaki szerokość elementów wpływa na układ strony. Na przykład wybór szerokości 2px jako wartości dla treści jest niezgodny z typowymi standardami projektowymi gdyż taka szerokość jest zbyt mała aby pomieścić jakąkolwiek treść. Może to prowadzić do błędów w wyświetlaniu lub wadliwego renderowania strony. Z kolei wartości takie jak 600px czy 640px mogą wydawać się poprawne jednak w kontekście podanego kodu CSS nie są zgodne z zdefiniowaną szerokością elementu body która wynosi 560px. Należy pamiętać że dobór odpowiedniej szerokości powinien uwzględniać nie tylko estetykę ale również użyteczność i responsywność strony co oznacza że projektant powinien również brać pod uwagę różnorodność urządzeń na których strona będzie wyświetlana. Niewłaściwe zrozumienie tej koncepcji może prowadzić do projektowania stron które nie są optymalne pod względem użytkowania lub użytkownik napotyka trudności w nawigacji. Właściwe podejście powinno obejmować testowanie i iteracyjne dostosowywanie wartości w celu optymalnego dopasowania do zamierzonych celów i grupy docelowej użytkowników. Zrozumienie tych zasad pozwala unikać typowych błędów i tworzyć strony które są zarówno estetyczne jak i funkcjonalne.

Pytanie 24

W języku PHP w konstrukcji switch powinno się znajdować

A. instrukcja break po każdej instrukcji case

B. instrukcja default

C. przynajmniej dwie instrukcje case

D. konstrukcja switch(wyrażenie)

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że instrukcja default jest wymagana w konstrukcji switch, jest błędny z kilku powodów. Po pierwsze, instrukcja default jest opcjonalna, a jej obecność jest uzasadniona tylko w przypadku, gdy chcemy zdefiniować domyślne działanie, gdy żaden z przypadków nie pasuje do wartości wyrażenia. Brak default nie wpływa na poprawność działania switch. Co więcej, wiele programistów decyduje się na pominięcie tej instrukcji, gdyż nie ma takiej potrzeby. Kolejną niepoprawną odpowiedzią jest twierdzenie, że w switch musi występować przynajmniej dwie instrukcje case. W rzeczywistości konstrukcja switch może składać się z jednego przypadku, co oznacza, że programista ma pełną swobodę w definiowaniu liczby użytych case'ów, w zależności od potrzeb aplikacji. Ostatni błędny wybór odnosi się do konieczności użycia instrukcji break po każdej instrukcji case. Choć stosowanie break jest dobrą praktyką, ponieważ zapobiega 'spadaniu' do kolejnych case'ów, jego brak nie czyni całej konstrukcji switch nieważną. Gdy break nie jest użyty, kod przechodzi do kolejnych instrukcji case, co może prowadzić do niezamierzonych wyników, ale nie wpływa na samą poprawność konstrukcji switch. Dlatego wszystkie te odpowiedzi są niepoprawne w kontekście wymagań dotyczących stosowania instrukcji switch w PHP.

Pytanie 25

W tabeli pracownicy utworzono klucz główny typu INTEGER z atrybutami NOT NULL oraz AUTO-INCREMENT. Dodatkowo zdefiniowano pola imie oraz nazwisko. W przypadku użycia przedstawionej w ramce kwerendy SQL wprowadzającej dane, gdzie pominięto pole klucza, w bazie danych MySQL dojdzie do

A. zignorowania polecenia, tabela nie ulegnie zmianie

B. błędu związane z nieprawidłową liczbą pól

C. wprowadzenia rekordu do tabeli, dla klucza głównego zostanie przypisana kolejna wartość naturalna

D. wprowadzenia rekordu do tabeli, dla klucza głównego zostanie przypisana wartość NULL

Często spotykanym błędem przy korzystaniu z baz danych jest nieprawidłowe zrozumienie działania kluczy głównych, szczególnie gdy zastosowany jest atrybut AUTO-INCREMENT. W przypadku kwestionowanego pytania niektórzy mogą błędnie sądzić, że pominięcie pola klucza głównego podczas wstawiania rekordu spowoduje błąd nieprawidłowej liczby pól lub że tabela pozostanie bez zmian. W rzeczywistości, MySQL z atrybutem AUTO-INCREMENT automatycznie przypisuje kolejną dostępną wartość do klucza głównego, co zapobiega takim problemom. Niektórzy mogą myśleć, że w wyniku niepełnego zapytania pole klucza otrzyma wartość NULL, jednak dzięki atrybutowi NOT NULL, który jest zazwyczaj powiązany z kluczem głównym, taka sytuacja również nie wystąpi. Klucz główny ma za zadanie zapewniać unikalność rekordów, a wartość NULL przeczyłaby tej zasadzie. Dlatego zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania danymi w relacyjnych bazach danych. Warto także pamiętać, że mechanizm AUTO-INCREMENT jest szeroko stosowany jako standardowa praktyka pozwalająca na automatyczne i bezpieczne zarządzanie unikalnymi identyfikatorami w bazach danych, co jest niezastąpione w wielu realnych aplikacjach i systemach IT. Takie podejście minimalizuje manualne błędy i wspiera integralność danych, co jest kluczowym aspektem pracy z systemami zarządzania bazami danych.

Pytanie 26

Jaki format CSS dla akapitu definiuje styl szarej ramki z następującymi cechami?

p {
  padding: 15px;
  border: 2px dotted gray; }

A. linia kropkowa; grubość 2 px; marginesy między tekstem a ramką 15 px

B. linia kreskowa; grubość 2 px; marginesy poza ramką 15 px

C. linia ciągła; grubość 2 px; marginesy poza ramką 15 px

D. linia ciągła; grubość 2 px; marginesy między tekstem a ramką 15 px

Odpowiedzi, które sugerują inne rodzaje obramowań, nie są zgodne z przedstawionym kodem CSS. Linia ciągła, określana jako 'solid', różni się od linii kropkowanej 'dotted', ponieważ jest to ciągła linia bez przerw. Wybór typu linii jest istotny w kontekście wizualnej prezentacji treści i ma wpływ na percepcję estetyczną strony internetowej. Ponadto, odpowiedzi sugerujące marginesy poza ramką zamiast marginesów wewnętrznych wprowadzają błąd w interpretacji właściwości 'padding'. 'Padding' odnosi się do przestrzeni wewnątrz elementu, pomiędzy jego zawartością a granicą, a nie do zewnętrznej przestrzeni między elementem a otaczającymi go obiektami, która jest kontrolowana za pomocą właściwości 'margin'. Tego typu błędne rozumienie może prowadzić do nieprawidłowego stylizowania elementów na stronie, co skutkuje nieestetycznym układem treści i pogorszoną czytelnością. Warto zawsze dokładnie zapoznać się z definicjami i działaniem poszczególnych właściwości CSS, aby unikać takich pomyłek. Zrozumienie różnicy między 'padding' a 'margin' jest kluczowe dla poprawnego projektowania układów stron zgodnie z najlepszymi praktykami w branży web designu

Pytanie 27

Jakiej funkcji w edytorze grafiki rastrowej należy użyć, aby przygotować obraz do wyświetlenia na stronie tak, aby widoczne było jedynie to, co mieści się w ramce?

A. Lustro

B. Zmiana rozmiaru

C. Perspektywa

D. Kadrowanie

Odbicie w edytorze grafiki rastrowej to jakby lustrzane odbicie całego obrazu albo jego fragmentów, co może być użyteczne, ale nie ma nic wspólnego z usuwaniem elementów z kadru. W przypadku skalowania chodzi o zmianę rozmiaru obrazu, a to nie za bardzo działa, jeśli chcemy skupić się na jednym obszarze. Perspektywa to natomiast coś, co zmienia geometrię obrazu, by dodać głębi, ale też nie służy do kadrowania konkretnej części. Często ludzie mylą te funkcje i przez to mają problemy. Ważne jest, żeby znać te różnice, bo pomagają nam lepiej używać narzędzi graficznych. Jeśli chcemy osiągnąć konkretne efekty wizualne i optymalizować grafikę na stronie, to musimy dobrze rozumieć, co jak działa. Używanie niewłaściwych narzędzi może strasznie skomplikować pracę i wpłynąć na jakość końcowego efektu. Warto znać specyfikę każdego narzędzia, żeby robić to dobrze i sprawnie w edycji grafiki rastrowej.

Pytanie 28

Pętla w kodzie JavaScript zostanie uruchomiona

A. 3 razy

B. 2 razy

C. 27 razy

D. 26 razy

Analizując podane odpowiedzi, warto zrozumieć, jak działa pętla do-while w JavaScript. Pętla ta różni się od tradycyjnych pętli for oraz while tym, że warunek jest sprawdzany na końcu każdej iteracji. Oznacza to, że ciało pętli wykona się przynajmniej raz, niezależnie od tego, czy warunek jest prawdziwy na początku. W analizowanej konstrukcji mamy zmienną x początkowo ustawioną na 1, która w każdej iteracji jest mnożona przez 3, oraz zmienną i zliczającą liczbę iteracji. Pętla kontynuuje, dopóki x nie osiągnie wartości 27. W obliczeniach x przyjmuje wartości 1, 3, 9, i na koniec 27. Dopiero po osiągnięciu 27 warunek x!=27 staje się fałszem, zatrzymując pętlę po trzeciej iteracji. Częstym błędem przy analizie takich pętli jest pomijanie faktu, że wykonają się one przynajmniej raz, co może prowadzić do błędnej oceny liczby iteracji. Rozumienie tej mechaniki jest kluczowe w projektowaniu algorytmów, które muszą zagwarantować wykonanie kodu niezależnie od początkowego stanu zmiennych.

Pytanie 29

Jaką integralność określa przytoczona definicja?

A. Semantyczną

B. Referencyjną

C. Statyczną

D. Encji

Integralność encji odnosi się do unikalności danych w tabeli poprzez klucze główne. Jest to fundamentalna koncepcja w relacyjnych bazach danych polegająca na tym że każda encja czyli rekord w tabeli musi być jednoznacznie identyfikowalna. Klucz główny zapewnia tę unikalność co jest niezależne od relacji między tabelami opisywanych przez integralność referencyjną. Pojęcie integralności statycznej odnosi się do stanu danych który nie zmienia się w czasie co nie jest bezpośrednio związane z relacjami pomiędzy tabelami. Integralność statyczna może odnosić się do historycznych danych lub archiwów gdzie dane muszą pozostać niezmienne po ich zarejestrowaniu. Podczas gdy integralność referencyjna dotyczy dynamicznych relacji między różnymi zestawami danych integralność statyczna wiąże się z zachowaniem niezmienności danych w obrębie pojedynczego zbioru. Integralność semantyczna odnosi się natomiast do znaczenia i logiki biznesowej danych. Chodzi o zapewnienie że dane w bazie są zgodne z regułami i założeniami biznesowymi. Na przykład data urodzenia nie może być późniejsza niż data zatrudnienia. Chociaż integralność semantyczna jest ważna dla poprawności danych z punktu widzenia aplikacji biznesowej nie opisuje ona relacji między tabelami w taki sposób jak integralność referencyjna. Właściwe rozumienie tych różnych koncepcji jest kluczowe dla projektowania i utrzymania spójnych i niezawodnych systemów baz danych.

Pytanie 30

Na tabeli Pracownicy, której wiersze są przedstawione na załączonym obrazie, została zrealizowana podana kwerenda SELECT. Jakie dane zostaną zwrócone?

SELECT imie FROM pracownicy WHERE nazwisko = 'Kowal' OR stanowisko > 2;

id	imie	nazwisko	stanowisko
1	Anna	Kowalska	1
2	Monika	Nowak	2
3	Ewelina	Nowakowska	2
4	Anna	Przybylska	3
5	Maria	Kowal	3
6	Ewa	Nowacka	4

A. Anna, Maria, Ewa

B. Monika, Ewelina, Maria

C. Wyłącznie Maria

D. Wyłącznie Anna

Ważne jest zrozumienie działania klauzuli WHERE w SQL, zwłaszcza gdy stosujemy w niej operator OR. Częstym błędem przy analizie takich zapytań jest traktowanie operatora OR jak operatora AND co prowadzi do błędnych wniosków. W zapytaniu SELECT imie FROM pracownicy WHERE nazwisko = 'Kowal' OR stanowisko > 2 celem jest wybór imion pracowników spełniających przynajmniej jedno z podanych kryteriów. Można błędnie założyć że wybierane są tylko osoby z nazwiskiem Kowal i stanowiskiem większym od 2 lub odwrotnie co prowadzi do niepoprawnej interpretacji danych. Imiona takie jak Monika czy Ewelina nie pojawiają się w wyniku ponieważ ich stanowiska wynoszą dokładnie 2 co nie spełnia wymagań stanowisko > 2. Natomiast imię Maria jest wynikowe ponieważ nazwisko Kowal spełnia pierwszy warunek a Anna i Ewa są wybierane przez drugi warunek dotyczący stanowiska. Zrozumienie różnicy między operatorami AND i OR jest kluczowe dla poprawnego tworzenia zapytań SQL oraz unikania błędów logicznych przy przetwarzaniu danych. Operator OR wymaga aby przynajmniej jeden z warunków był prawdziwy co zwiększa elastyczność filtrowania danych ale także wymaga ostrożności aby nie uzyskać wyników niezgodnych z intencjami analizy. Znajomość i umiejętność wykorzystania różnych operatorów logicznych pozwala na efektywne zarządzanie danymi i ich analizę co jest niezbędne w pracy z bazami danych.

Pytanie 31

W trakcie obróbki dźwięku, by wyeliminować niepożądane hałasy wynikające z niskiej jakości mikrofonu, należy użyć narzędzia

A. usuwania szumów

B. obwiedni

C. odgłosów echa

D. wyciszenia

Odpowiedzi, które nie dotyczą usuwania szumów, nie są odpowiednie w kontekście eliminacji niechcianych odgłosów w przetwarzaniu dźwięku. Echo jest efektem, który powstaje w wyniku odbicia dźwięku od powierzchni, co może wprowadzać dodatkową warstwę dźwiękową, ale nie eliminuje hałasu. W rzeczywistości, wprowadzenie echa może pogorszyć jakość dźwięku, maskując pożądane sygnały i sprawiając, że nagranie staje się mniej klarowne. Obwiednia to narzędzie używane do kontroli dynamiki dźwięku, jednak nie wpływa na eliminację szumów. Może być pomocne w kształtowaniu dźwięku, ale nie rozwiązuje problemu niepożądanych odgłosów. Wyciszenie to technika, która polega na całkowitym usunięciu dźwięku z określonego fragmentu, co w przypadku niechcianych szumów może być zbyt drastycznym rozwiązaniem. Użytkownicy często mylą te koncepcje, zapominając, że odpowiednia obróbka dźwięku wymaga zastosowania właściwych narzędzi oraz technik, które skupiają się na usuwaniu szumów i poprawie ogólnej jakości audio. W praktyce, dobrą praktyką jest używanie dedykowanych narzędzi do analizy i redukcji szumów, co jest uznawane za standard w branży audio. Ignorowanie tej zasady prowadzi do pogorszenia jakości materiałów dźwiękowych i może wpłynąć na ich odbiór przez słuchaczy.

Pytanie 32

Określ rodzaj relacji między tabelami: Tabela1 oraz Tabela3?

A. Jeden do wielu

B. Wiele do wielu

C. Jeden do jednego

D. Wiele do jednego

Rozważając różne typy relacji pomiędzy tabelami w relacyjnych bazach danych, istotne jest zrozumienie konceptu kluczy i połączeń. Relacja jeden do jednego implikuje, że każdemu rekordowi w jednej tabeli odpowiada dokładnie jeden rekord w drugiej. Stosuje się ją tam, gdzie dane można logicznie podzielić na dwie części, jak np. dane osobowe i szczegółowe informacje kontaktowe danej osoby. Relacja jeden do wielu oznacza, że jeden rekord z pierwszej tabeli łączy się z wieloma rekordami w drugiej. Przykładowo, jeden autor może napisać wiele książek. Taka struktura jest typowa przy modelowaniu hierarchii danych i przy relacjach typu rodzic-dziecko. W przypadku relacji wiele do wielu, potrzebna jest trzecia tabela, która pośredniczy między dwoma głównymi tabelami, przechowując ich klucze obce. Umożliwia to powiązanie wielu rekordów z obu stron. Typowe błędy polegają na niepoprawnym wyborze typu relacji, co prowadzi do redundancji danych i problemów z integralnością. Zrozumienie i prawidłowe zastosowanie tych koncepcji jest kluczowe dla projektowania efektywnych i skalowalnych baz danych, wspierając jednocześnie złożone operacje i analizy. Wybór niewłaściwego typu relacji może prowadzić do trudności w zarządzaniu danymi i skomplikowanych zapytań, co jest znanym wyzwaniem w zarządzaniu bazami danych.

Pytanie 33

Którą wartość zwróci funkcja zapisana językiem C++, jeżeli jej parametrem wejściowym jest tablica wypełniona w następujący sposób: tablica[6] = {3, 4, 2, 4, 10, 0};?

 int fun1(int tab[]) {
    int wynik = 0;
    for (int i = 0; i < 6; i++)
        wynik += tab[i];
    return wynik;
}

A. 10

B. 23

C. 960

D. 0

Twoja odpowiedź jest niepoprawna. Wygląda na to, że nie do końca zrozumiałeś, jak działa ta funkcja w języku C++. Funkcja, o której mówimy, sumuje wartości wszystkich elementów tablicy. W podanym pytaniu mamy tablicę z sześcioma elementami: 3, 4, 2, 4, 10, 0. Suma tych elementów wynosi 23, a nie 960, 10 ani 0. Wartości 960, 10 i 0 mogą pochodzić z różnorodnych błędnych wniosków. Na przykład, 960 to produkt wszystkich elementów tablicy, a nie ich suma. Podobnie, 10 to najwyższa wartość w tablicy, a 0 to najniższa. Możliwe, że te wartości byłyby poprawne w innych kontekstach, na przykład, gdybyśmy pytali o produkt elementów, największy element lub najmniejszy element. Ważne jest, aby zawsze dokładnie czytać pytanie i zrozumieć, czego dokładnie oczekuje od nas funkcja. Praca z tablicami jest kluczowym aspektem programowania w języku C++, dlatego warto poświęcić więcej czasu na zrozumienie, jak one działają.

Pytanie 34

Rozmiary ekranu w formacie 16:9 (zakładając, że piksel jest kwadratem) można osiągnąć przy rozdzielczości

A. 1366 na 768 pikseli

B. 800 na 480 pikseli

C. 2560 na 2048 pikseli

D. 320 na 240 pikseli

Inne podane rozdzielczości, takie jak 320 na 240 pikseli, 800 na 480 pikseli oraz 2560 na 2048 pikseli, nie spełniają wymogu proporcji 16:9, co skutkuje niewłaściwym wyświetleniem obrazu. Proporcje 320 na 240 pikseli to 4:3, co oznacza, że jest to starszy format, stosowany głównie w telewizorach CRT i niektórych wideo w internecie. Przy takim formacie, film emitowany w trybie panoramicznym może być wyświetlany z czarnymi pasami u góry i dołu ekranu, co jest niepożądane w przypadku współczesnych produkcji. Z kolei rozdzielczość 800 na 480 pikseli również nie odpowiada proporcji 16:9, a jej stosunek wynosi około 1,67, co czyni ją bardziej zbliżoną do 15:9. Na koniec, 2560 na 2048 pikseli, mimo że ma dużą rozdzielczość, tworzy stosunek 5:4, co w przypadku wyświetlania nowoczesnych treści wideo również prowadzi do problemów z proporcjami. W przypadku projektów multimedialnych, nieprzestrzeganie standardów proporcji może prowadzić do negatywnych wrażeń wizualnych oraz obniżenia jakości prezentacji, dlatego ważne jest, aby dobrze zrozumieć, jakie proporcje są odpowiednie dla konkretnego zastosowania.

Pytanie 35

Kolor zaprezentowany na ilustracji, zapisany w modelu RGB, w formacie szesnastkowym będzie określony w następujący sposób

A. 71A0B2

B. 77A0C1

C. 76A3C1

D. 77A1C1

Błędne odpowiedzi wynikają z niepoprawnej konwersji wartości RGB na zapis szesnastkowy. Przy konwersji kolorów z modelu RGB na system szesnastkowy kluczowe jest poprawne przeliczenie każdej z trzech składowych: czerwonego zielonego i niebieskiego. Wartości te w modelu RGB wahają się od 0 do 255 co w systemie szesnastkowym odpowiada wartościom od 00 do FF. Niewłaściwe zrozumienie tego procesu prowadzi do błędnych wyników. W przykładzie wartość 119 dla czerwonego należy przeliczyć na 77 w systemie szesnastkowym. Podobnie 160 dla zielonego konwertuje się na A0 a 193 dla niebieskiego na C1. Powszechny błąd polega na pomyleniu wartości dziesiętnych z ich odpowiednikami szesnastkowymi bądź na niepoprawnym zaokrąglaniu podczas konwersji. Innym częstym błędem jest niepoprawne zrozumienie znaczenia kolejności zapisu gdzie każda para znaków odpowiada jednej składowej RGB. Aby uniknąć takich błędów warto korzystać z kalkulatorów konwersji lub narzędzi graficznych które automatycznie dokonują prawidłowej zamiany co jest zgodne z dobrymi praktykami projektowymi. Znajomość tych zasad jest kluczowa w pracy z grafiką komputerową i web designem gdzie precyzja w odwzorowaniu kolorów ma ogromne znaczenie dla ostatecznego wyglądu projektu.

Pytanie 36

Funkcję session_start() w PHP należy zastosować przy realizacji

A. ładowania danych z zewnętrznych plików

B. wielostronicowej strony, która wymaga dostępu do danych podczas przechodzenia pomiędzy stronami

C. jakiejkolwiek strony internetowej, która obsługuje cookies

D. przetwarzania formularza

Wybór odpowiedzi dotyczącej dowolnej witryny obsługującej ciasteczka wskazuje na niepełne zrozumienie roli sesji w PHP. Ciasteczka, choć są narzędziem do przechowywania danych w przeglądarkach, różnią się zasadniczo od sesji. Główną różnicą jest to, że ciasteczka są przechowywane po stronie klienta, co oznacza, że użytkownik ma dostęp do ich zawartości i mogą być one modyfikowane przez użytkownika. W przypadku sesji, dane są przechowywane po stronie serwera, co oferuje większe bezpieczeństwo i kontrolę nad danymi użytkownika. W kontekście wczytywania danych z plików zewnętrznych, nie ma związku z sesjami, ponieważ ta operacja nie wymaga przechowywania stanu użytkownika. Podobnie, odpowiedź dotycząca obsługi formularza również nie uwzględnia, że sesje są stosowane do utrzymywania stanu aplikacji, a nie do samej obsługi formularzy. Typowym błędem jest mylenie sesji z mechanizmami przechowywania danych, które są bardziej odpowiednie dla informacji statycznych, a nie dynamicznych interakcji użytkownika. Zrozumienie, kiedy używać sesji, a kiedy ciasteczek lub innych metod przechowywania, jest kluczowe dla tworzenia bezpiecznych i funkcjonalnych aplikacji internetowych.

Pytanie 37

Oprogramowaniem typowym do obróbki grafiki wektorowej jest

A. Inkscape

B. Paint

C. Brasero

D. Audacity

Wybór Paint, Brasero i Audacity jako odpowiedzi na pytanie o program do edycji grafiki wektorowej wskazuje na kilka powszechnych nieporozumień dotyczących kategorii oprogramowania oraz różnic między grafiką wektorową a rastrową. Paint to prosty edytor graficzny, który obsługuje grafikę rastrową, co oznacza, że obrazy są zbudowane z pikseli. Grafika rastrowa nie zachowuje jakości przy skalowaniu, co może prowadzić do zniekształceń i utraty detali. Brasero to program do nagrywania płyt, który nie ma żadnych funkcji związanych z edycją grafiki, co czyni go zupełnie nieodpowiednim do tego kontekstu. Audacity to natomiast oprogramowanie do edycji dźwięku, które nie ma nic wspólnego z grafiką, co dodatkowo podkreśla, jak ważne jest, aby użytkownik rozumiał podstawowe różnice między różnymi typami aplikacji. Kluczowym błędem myślowym w tym przypadku jest brak zrozumienia, że różne programy odpowiadają różnym potrzebom i zastosowaniom. Warto zwrócić uwagę na definicje i przeznaczenie poszczególnych narzędzi, ponieważ niewłaściwy wybór programu może prowadzić do frustracji oraz nieskutecznego wykorzystania czasu i zasobów. Rozumienie, że grafika wektorowa jest fundamentalnie inna od grafiki rastrowej oraz że odpowiednie narzędzia powinny wspierać konkretne techniki projektowe, jest kluczowe w branży graficznej.

Pytanie 38

Fragment kodu w języku PHP przedstawia się następująco (patrz ramka): W wyniku wykonania pętli zostaną wyświetlone liczby

A. 0, 4, 8, 12, 16

B. 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20

C. 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19

D. 0, 4, 8, 12, 16, 20

Pętla for w PHP to naprawdę podstawowe narzędzie, które pozwala nam w łatwy sposób powtarzać różne operacje na danych. W tej pętli zaczynamy od $i równego 0, a kończymy, kiedy $i osiągnie 20. W każdej iteracji dodajemy 4 do $i, więc wypisujemy liczby od 0 do 20, co 4 jednostki. Super sprawa, jeśli chcemy równomiernie przetwarzać dane. Przykładowo, gdy mamy jakieś tabele z danymi albo potrzebujemy wygenerować wykresy w regularnych odstępach, to taka pętla się przydaje. Stosowanie pętli to też dobra praktyka programistyczna, bo automatyzuje nam powtarzalne zadania, co czyni kod bardziej przejrzystym. Jak zrozumiesz, jak działa ta pętla, to dużo łatwiej będzie ci tworzyć różne algorytmy, co jest super ważne w informatyce.

Pytanie 39

W systemie baz danych sklepu komputerowego znajduje się tabela o nazwie komputery. Aby stworzyć raport, który wyświetla dane z tabeli dla komputerów z co najmniej 8 GB pamięci oraz procesorem Intel, można użyć kwerendy

A. SELECT * FROM komputery WHERE procesor = "Intel" OR pamiec < 8

B. SELECT * FROM komputery WHERE procesor = "Intel" OR pamiec >= 8

C. SELECT * FROM komputery WHERE procesor = "Intel" AND pamiec < 8

D. SELECT * FROM komputery WHERE procesor = "Intel" AND pamiec >= 8

Niepoprawne odpowiedzi bazują na błędnych założeniach dotyczących użycia operatorów logicznych oraz porównania. W przypadku odpowiedzi, w której pamięć jest mniejsza niż 8 GB, zapytanie nie spełnia wymagań, ponieważ ogranicza zakres wyników do komputerów, które nie pasują do założonych kryteriów. Ponadto, zastosowanie operatora OR w kontekście, w którym zarówno procesor, jak i pamięć muszą spełniać konkretne warunki, prowadzi do uzyskania wyników, które nie odpowiadają założeniom raportu. Operator OR łączy wyniki, które spełniają przynajmniej jeden z warunków, co w tym przypadku prowadzi do wybierania komputerów, które mogą mieć mniejszą pamięć, a procesor wcale nie musi być Intel. Takie podejście często wynika z mylnego przekonania, że wystarczy spełnić jeden z warunków, aby uzyskać oczekiwane wyniki. W kontekście tworzenia kwerend, ważne jest, aby dokładnie rozumieć, jak działają różne operatory oraz jakie efekty wywołują w analizowanych danych. Zastosowanie operatorów logicznych musi być starannie przemyślane, aby zapewnić, że zapytania będą rzeczywiście zwracały tylko te dane, które są istotne oraz zgodne z wymaganiami użytkownika.

Pytanie 40

Jakiego znacznika używa się do definiowania listy definicji w kodzie HTML?

Znacznik

, który definiuje termin, oraz

, który dostarcza jego definicję. Użycie tego znacznika pozwala na semantyczne i czytelne przedstawienie informacji, co jest istotne zarówno dla użytkowników, jak i dla wyszukiwarek internetowych. Dobrze skonstruowana lista definicyjna zwiększa dostępność treści oraz poprawia SEO strony, gdyż ułatwia robotom indeksującym zrozumienie kontekstu informacji. Na przykład, jeśli stworzymy listę definicyjną dla terminów związanych z technologią, możemy użyć

do przedstawienia pojęć jak 'HTML', 'CSS', 'JavaScript' oraz ich opisów. W ten sposób przedstawiamy skomplikowane informacje w zorganizowanej formie, co jest rekomendowane przez W3C w dokumentacji dotyczącej HTML5, gdzie podkreśla się znaczenie semantyki w tworzeniu stron internetowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej