Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik transportu kolejowego
  • Kwalifikacja: TKO.07 - Organizacja i prowadzenie ruchu pociągów
  • Data rozpoczęcia: 26 marca 2025 10:56
  • Data zakończenia: 26 marca 2025 11:26

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Wjazd do sąsiedniego obszaru manewrowego, z wjazdem do sąsiedniego okręgu nastawczego jest możliwy pod warunkiem uzyskania zgody pracownika z posterunku nastawczego oraz

A. dyżurnego manewrowego
B. dyspozytora zakładowego
C. kierownika manewrów
D. dyżurnego ruchu
Odpowiedzi wskazujące na dyżurnego manewrowego, dyżurnego ruchu oraz dyspozytora zakładowego są niepoprawne, gdyż każda z tych ról ma inne zadania i odpowiedzialności. Dyżurny manewrowy jest osobą odpowiedzialną za organizację ruchu w danym rejonie, ale nie ma pełnej władzy nad wjazdem do sąsiednich rejonów manewrowych. Jego rola polega na koordynowaniu manewrów w obrębie swojego obszaru, ale to kierownik manewrów działa na poziomie wyższym, podejmując decyzje dotyczące bezpieczeństwa i organizacji ruchu w szerszym kontekście. Dyżurny ruchu natomiast zajmuje się zarządzaniem całym ruchem kolejowym, co oznacza, że jego głównym celem jest zapewnienie płynności ruchu pociągów, a nie bezpośrednia koordynacja manewrów. Z kolei dyspozytor zakładowy ma za zadanie organizację i nadzór nad pracami na poziomie zakładowym, co również nie obejmuje szczegółowych decyzji dotyczących manewrów w sąsiednich rejonach. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych odpowiedzi wynikają z niepełnego zrozumienia struktury organizacyjnej i odpowiedzialności w obrębie ruchu kolejowego. Każda z wymienionych ról ma swoje specyficzne zadania, które nie pokrywają się z odpowiedzialnością kierownika manewrów, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności operacji na kolei.
Pytanie 2

Osoba odpowiedzialna za wydanie polecenia przygotowania drogi przebiegu wszystkim posterunkom technicznym zaangażowanym w organizację danej drogi przebiegu to

A. dyżurny ruchu
B. nastawniczy
C. zwrotniczy
D. dyspozytor
Poprawna odpowiedź to dyżurny ruchu, ponieważ to on pełni kluczową rolę w organizacji ruchu kolejowego i odpowiada za koordynację wszystkich działań związanych z przygotowaniem drogi przebiegu. Dyżurny ruchu jest odpowiedzialny za wydawanie poleceń dotyczących zmiany toru, co zapewnia bezpieczeństwo i efektywność operacji kolejowych. Przykładem zastosowania tej roli może być sytuacja, gdy na stacji kolejowej konieczne jest skierowanie pociągu na inny tor w celu uniknięcia kolizji lub w celu zapewnienia sprawnej obsługi pasażerów. Dyżurny ruchu musi podejmować decyzje na podstawie informacji o aktualnym stanie ruchu, warunkach atmosferycznych oraz dostępności infrastruktury. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, dyżurny powinien posiadać odpowiednie uprawnienia oraz być przeszkolony w zakresie systemów sygnalizacji i komunikacji, co pozwala mu na efektywne zarządzanie sytuacjami kryzysowymi. Współpraca z innymi pracownikami, takimi jak zwrotniczy czy nastawniczy, jest kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania całego systemu kolejowego.
Pytanie 3

Który element w rozjeździe można zablokować za pomocą zamka trzpieniowego?

A. Iglicę dolegającą lub odlegającą.
B. Tylko iglicę dolegającą.
C. Tylko iglicę odlegającą.
D. Zamek klamry nastawczego.
Iglica odlegająca jest elementem rozjazdu, który można zamknąć zamkiem trzpieniowym, co jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa oraz technologią stosowaną w inżynierii kolejowej. Zamek trzpieniowy pozwala na skuteczne zablokowanie iglicy, co zapobiega przypadkowemu przestawieniu jej w momencie, gdy pojazdy przejeżdżają przez rozjazd. W praktyce, zamek ten jest szczególnie ważny w sytuacjach, gdy rozjazd nie jest używany, aby zapewnić, że pociągi poruszają się po właściwej osi toru. Zastosowanie zamków trzpieniowych na iglicach odlegających jest również zgodne z wytycznymi zawartymi w dokumentach normatywnych branży kolejowej, które podkreślają konieczność zapewnienia najwyższych standardów bezpieczeństwa w operacjach kolejowych. Warto również zauważyć, że poprawna obsługa i konserwacja tych elementów mechanicznych są kluczowe dla długowieczności infrastruktury oraz zminimalizowania ryzyka awarii.
Pytanie 4

Należy wstrzymać prace w aktywnych urządzeniach srk podczas kursowania pociągu?

A. zawsze w czasie przyjazdu lub odjazdu pociągu
B. jeśli zachodzi interakcja z danym przebiegiem lub mogą one wpłynąć na naruszenie tych interakcji
C. tylko wtedy, gdy są to urządzenia mechaniczne scentralizowane lub suwakowe
D. w sytuacji, gdy pociąg porusza się bez zatrzymania po torach głównych
Prawidłowa odpowiedź wskazuje na istotny aspekt związany z funkcjonowaniem systemów sterowania ruchem kolejowym (srk). Wstrzymanie robotów w czynnych urządzeniach srk jest konieczne, gdy istnieje możliwość, że ich działanie może wpłynąć na przebieg ruchu pociągu lub naruszyć ustalone zależności. Przykładowo, jeśli urządzenia te są w stanie zmieniać sygnały lub stany torów w sytuacji, gdy pociąg ma zbliżać się do stacji lub przechodzić przez rozjazdy, ich działanie musi być dokładnie kontrolowane, aby zapobiec kolizjom lub innym niebezpiecznym sytuacjom. W praktyce oznacza to, że wszelkie automatyczne funkcje lub manipulacje wykonywane przez systemy muszą być wstrzymane, aby zapewnić najwyższy poziom bezpieczeństwa. Zgodnie z obowiązującymi normami, takimi jak Ustawa z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym oraz regulacjami PKP PLK, takie podejście ma na celu minimalizowanie ryzyka w sytuacjach, które mogą powodować nieprawidłowości w systemie sterowania ruchem kolejowym.
Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Maksymalna prędkość jazdy manewrowej w kierunku toru za pociągiem, który został wyprawiony, nie może przekraczać

A. 20 km/h
B. 10 km/h
C. 5 km/h
D. 15 km/h
Prędkość jazdy manewrowej w kierunku szlaku za wyprawionym pociągiem nie może przekraczać 20 km/h, co stanowi standardowy wymóg bezpieczeństwa w operacjach kolejowych. Ta ograniczona prędkość ma na celu zminimalizowanie ryzyka kolizji, szczególnie w obszarach, gdzie może występować ruch innych pociągów lub manewrów. Przykładowo, w sytuacji, gdy pociąg towarowy kończy swoje postoje na stacji, manewrujący pociąg osobowy powinien zachować tę prędkość, aby zapewnić wystarczający czas na reakcję w przypadku nieprzewidzianych zdarzeń. Ograniczenie prędkości do 20 km/h jest zgodne z regulacjami zawartymi w przepisach kolejowych, takich jak normy UIC oraz krajowe przepisy dotyczące bezpieczeństwa na kolei. Takie podejście jest niezbędne, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno pasażerów, jak i personelu kolejowego, co jest kluczowe w operacjach kolejowych.
Pytanie 7

Jaka jest maksymalna prędkość, z jaką można przeprowadzać manewry na przejazdach kolejowo-drogowych oraz na niechronionych przejściach z rogatkami?

A. 20 km/h
B. 10 km/h
C. 15 km/h
D. 25 km/h
Maksymalna prędkość 20 km/h na przejazdach kolejowo-drogowych i przejściach niechronionych rogatkami jest zgodna z zasadami bezpieczeństwa ruchu kolejowego oraz przepisami określonymi w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury. Ograniczenie to ma na celu minimalizowanie ryzyka wypadków oraz zapewnienie odpowiednich warunków dla manewrów pojazdów, które mogą zbiegać się z ruchem pociągów. Przy prędkości 20 km/h kierowcy mają wystarczająco dużo czasu na ocenę sytuacji na torach, a także na podjęcie odpowiednich działań w przypadku pojawienia się zagrożenia. W praktyce, na przykład w sytuacji, gdy sygnalizacja świetlna nie działa, a nie ma innych zabezpieczeń, stosowanie się do tego ograniczenia prędkości jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno kierowców, jak i pasażerów pociągów. Ważne jest, aby kierowcy byli świadomi, że ignorowanie tego ograniczenia może prowadzić do tragicznych wypadków. Wprowadzenie takich regulacji stanowi element systemu zarządzania bezpieczeństwem, który jest fundamentalny w branży transportowej.
Pytanie 8

Za właściwe skompletowanie pociągu z wagonami przewożącymi materiały niebezpieczne odpowiada

A. zarządca stacji
B. menedżer infrastruktury kolejowej
C. przewoźnik
D. terenowy organ ochrony środowiska
Przewoźnik to taki kluczowy gracz w całej grze transportowej. To on ogarnia wszystko związane z transportem, w tym zestawienie pociągu z wagonami, które przewożą towary uznawane za niebezpieczne. Z tego, co wiem, są przepisy, jak te od ADR oraz RID, które jasno mówią, że to przewoźnik ma sprawdzić, czy wszystkie wymagania dotyczące przewozu tych materiałów są spełnione. Musi też mieć odpowiednią dokumentację, jak świadectwa przewozu, żeby wszystko było na papierze. Przykład? No, pomyśl o sytuacji, w której przewoźnik przed załadunkiem sprawdza wagony według tego, co w nich jest, żeby mieć pewność, że wszystko będzie bezpieczne i zgodne z przepisami. Dobre zestawienie pociągu to klucz do minimalizowania ryzyka i ochrona ludzi oraz środowiska, więc robi to z głową.
Pytanie 9

Jak nazywa się obszar stacji, w którym urządzenia do zarządzania ruchem kolejowym są obsługiwane z jednej nastawnicy?

A. okręgiem zdalnego nastawiania
B. rejonem nastawczym
C. grupą torów
D. okręgiem nastawczym
Odpowiedź "okręg nastawczy" jest prawidłowa, ponieważ termin ten odnosi się do obszaru stacji, gdzie z jednej nastawnicy można sterować ruchem pociągów i urządzeniami sygnalizacyjnymi. W kontekście infrastruktury kolejowej, okręg nastawczy jest kluczowym elementem organizacji ruchu, umożliwiającym efektywne zarządzanie trasami pociągów oraz zapewniającym bezpieczeństwo operacji. Okręgi nastawcze są projektowane zgodnie z normami branżowymi, które określają minimalne odległości między torami oraz wymagania dotyczące sygnalizacji. Na przykład, w dużych węzłach kolejowych, gdzie ruch jest intensywny, istotne jest, aby każdy okręg miał odpowiednią liczbę urządzeń zabezpieczających, co pozwala na płynne i bezpieczne przeprowadzenie pociągów przez stację. Przykład zastosowania może obejmować stację, gdzie różne rodzaje pociągów, takie jak pasażerskie i towarowe, są koordynowane przez jeden centralny punkt, co zwiększa efektywność i minimalizuje ryzyko kolizji.
Pytanie 10

Którą z poniższych czynności nie uważa się za manewrową?

A. Tworzenie składów pociągów
B. Przestawianie wagonów z jednego toru na inny
C. Przejazd zestawionego składu przez stację
D. Podstawianie wagonów na miejsca ładunkowe
Przejazd zestawionego składu przez stację to już coś innego niż praca manewrowa. To raczej transport towarów albo pasażerów, a nie zabawy z samymi wagonami. Praca manewrowa polega na przestawianiu, organizowaniu wagonów na stacji lub na torach, żeby przygotować je do dalszej drogi. Przykładowo, przestawiasz wagony z jednego toru na drugi lub łączysz kilka wagonów w jeden skład. Podstawianie wagonów pod punkty ładunkowe też się tu łapie, bo to wiąże się z ich przygotowaniem do załadunku albo rozładunku. Więc przejazd zestawionego składu to już operacja transportowa, w której wagonami się zarządza zgodnie z rozkładem jazdy. Ważne, żeby to odróżnić, bo to zupełnie inne sytuacje.
Pytanie 11

Kiedy prowadzone prace mogą wpłynąć na nieprawidłowe funkcjonowanie samoczynnych semaforów odstępowych, dyżurny ruchu

A. wprowadza ograniczenie prędkości pociągów do 40 km/h
B. prowadzi jazdę pociągów w odstępach posterunków nastawczych
C. wprowadza ograniczenie prędkości pociągów do 20 km/h
D. prowadzi jazdę pociągów w odstępach posterunków odstępowych
W przypadku, gdy prowadzone roboty mogą powodować nieprawidłowe działanie samoczynnych semaforów odstępowych, dyżurny ruchu podejmuje działania mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa ruchu kolejowego. Prowadzenie jazdy pociągów w odstępach posterunków nastawczych jest procedurą, która umożliwia kontrolowanie ruchu pociągów w warunkach zwiększonego ryzyka. Posterunki nastawcze, wyposażone w odpowiednie sygnalizacje i urządzenia sterujące, są kluczowe dla nadzoru nad ruchem kolejowym oraz dla minimalizacji ryzyka kolizji. W takich sytuacjach dyżurny ruchu, stosując tę metodę, zwiększa margines bezpieczeństwa i umożliwia precyzyjne zarządzanie ruchem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży kolejowej. Przykładem może być sytuacja, gdy na trasie prowadzone są prace remontowe, które mogą wpłynąć na działanie sygnalizacji. Wówczas wprowadzenie takiej procedury umożliwia zachowanie pełnej kontroli nad ruchem pociągów i zapewnia ich bezpieczne przemieszczanie się w obrębie obszaru zagrożonego.
Pytanie 12

Podczas transportu wagonów z materiałami wybuchowymi, wagony z jakimi ładunkami nie mogą zapewnić strefy ochronnej?

A. płynami
B. materiałami sypkimi
C. pasażerami
D. produktami spożywczymi
W przypadku przewozu wagonów z materiałami wybuchowymi kluczowe jest zachowanie odpowiednich odległości ochronnych, które mają na celu zminimalizowanie ryzyka w przypadku awarii lub wypadku. Wagony z pasażerami nie mogą zapewniać takich odległości, ponieważ obecność ludzi w pobliżu materiałów wybuchowych stwarza dodatkowe zagrożenie dla zdrowia i życia. W myśl przepisów dotyczących transportu materiałów niebezpiecznych, takich jak ADR (Umowa Europejska o Międzynarodowym Przewozie Drogowym Towarów Niebezpiecznych), przewożenie pasażerów w wagonach transportujących materiały wybuchowe jest zabronione. Przykładem zastosowania tych zasad może być transport amunicji lub substancji wybuchowych, gdzie konieczne jest oddzielenie ładunków niebezpiecznych od osób postronnych, aby w razie incydentu zminimalizować skutki i zapewnić bezpieczeństwo. W praktyce, operacje transportowe powinny być planowane z uwzględnieniem stref bezpieczeństwa, które obejmują nie tylko odległości między wagonami, ale także obszary, w których nie mogą przebywać osoby nieuprawnione.
Pytanie 13

Każde naciśnięcie plombowanego przycisku na pulpicie nastawczym powinno być odnotowane przez dyżurnego ruchu w

A. książce przebiegów
B. kontroli zajęcia torów wjazdowych
C. książce kontroli urządzeń sterowania ruchem kolejowym
D. dzienniku telefonicznym
Użycie plombowanego przycisku na pulpicie nastawczym jest kluczowym elementem w procesie zarządzania ruchem kolejowym. Odnotowanie każdego użycia w książce kontroli urządzeń sterowania ruchem kolejowym jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi oraz standardami bezpieczeństwa. Książka ta służy jako dokumentacja operacyjna, która umożliwia śledzenie i audytowanie wszystkich działań związanych z urządzeniami sterującymi. Przykładowo, w przypadku incydentu lub awarii, posiadanie dokładnych notatek dotyczących użycia plombowanego przycisku pozwala na szybsze identyfikowanie problemów oraz wdrażanie działań naprawczych. Dodatkowo, zgodnie z wytycznymi organów regulacyjnych, takie jak Ustawa o transporcie kolejowym, prowadzenie ksiąg operacyjnych jest obowiązkowe, co podkreśla ich znaczenie w zapewnieniu bezpieczeństwa i efektywności operacji kolejowych. W praktyce, każdy dyżurny ruchu powinien być odpowiednio przeszkolony w zakresie dokumentowania tych działań, co jest również elementem szkoleń w ramach systemów zarządzania jakością w kolejnictwie.
Pytanie 14

W sytuacji, gdy dojdzie do przeładowania głównego przewodu hamulcowego pociągu oraz zastosowania odluźniaczy w celu odprowadzenia cieczy z komór i zbiorników sterujących, należy

A. przeprowadzić uproszczoną próbę hamulca
B. przeprowadzić szczegółową próbę hamulca
C. wyłączyć oraz ponownie uruchomić hamulec w tym wagonie
D. sprawdzić hamulec w tym wagonie
Wykonanie uproszczonej próby hamulca może wydawać się atrakcyjną opcją w kontekście przeładowania głównego przewodu hamulcowego, jednak jest to podejście niewłaściwe. Uproszczona próba hamulca, zazwyczaj ograniczająca się do podstawowych kontroli, nie dostarcza wystarczających informacji na temat stanu całego systemu hamulcowego. Tego rodzaju próba nie jest w stanie wykryć subtelnych, ale potencjalnie niebezpiecznych usterek, które mogą wystąpić w elementach hamulca. Poleganie wyłącznie na uproszczonej próbie może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym do niebezpiecznych sytuacji na torach, gdzie pełna sprawność układu hamulcowego jest kluczowa dla bezpieczeństwa pasażerów i całej infrastruktury kolejowej. Ponadto, wykonywanie sprawdzeń hamulca tylko w danym wagonie ignoruje fakt, że problemy mogą występować w całym systemie hamulcowym, a nie jedynie w pojedynczym elemencie. Wyłączenie i ponowne włączenie hamulca w wagonie to również nieodpowiednia metoda, ponieważ nie rozwiązuje to problemu przeładowania przewodu hamulcowego. Takie działanie może jedynie zafałszować obraz rzeczywistego stanu hamulców, prowadząc do fałszywego poczucia bezpieczeństwa. Należy pamiętać, że standardy branżowe i dobre praktyki wymagają przeprowadzenia szczegółowej próby hamulca w takich sytuacjach, aby zapewnić pełną kontrolę nad sprawnością układu hamulcowego i zagwarantować bezpieczeństwo operacji kolejowych.
Pytanie 15

W przypadku uszkodzenia rogatki oraz braku możliwości kierowania ruchem drogowym na miejscu, prędkość pociągów powinna być ograniczona do

A. 30 km/h
B. 10 km/h
C. 50 km/h
D. 20 km/h
Odpowiedź 20 km/h jest poprawna, ponieważ w sytuacji uszkodzenia rogatki i braku możliwości kierowania ruchem drogowym, bezpieczeństwo staje się najwyższym priorytetem. Zgodnie z przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa transportu kolejowego, w takich okolicznościach należy wprowadzić znaczne ograniczenia prędkości, aby zminimalizować ryzyko kolizji oraz zapewnić możliwość reagowania na nieprzewidziane sytuacje. Prędkość 20 km/h jest zazwyczaj rekomendowana jako maksymalna w takich warunkach, co umożliwia maszynistom szybką reakcję oraz ocenę sytuacji na przejazdach kolejowych. W praktyce, tego typu ograniczenia są stosowane w miejscach, gdzie występuje ryzyko, że pojazdy mogą być na torach w momencie przejazdu pociągu. Dzięki temu podejściu można skutecznie zredukować potencjalne zagrożenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania ruchem kolejowym oraz regulacjami prawnymi, które mają na celu ochronę życia i zdrowia zarówno pasażerów, jak i użytkowników dróg.
Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Wagon z ładunkiem, który przekracza dopuszczalne wymiary w pociągu, w sytuacji, gdy nie ma wagonu skrajniowego, powinien być umiejscowiony

A. w odległości 100 metrów za lokomotywą
B. 200 metrów za lokomotywą
C. na końcu całego składu pociągu
D. tuż za lokomotywą
Umiejscowienie wagonu z przesyłką przekraczającą skrajnię ładunkową bezpośrednio za lokomotywą jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w ruchu kolejowym. Lokomotywa, jako jednostka napędowa, posiada odpowiednie systemy monitorujące i zabezpieczające, które minimalizują ryzyko związane z ładunkiem, który może wystawać poza dozwolone wymiary. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi przewozu ładunków, takie umiejscowienie zapewnia, że ewentualne problemy związane z ładunkiem mogą być natychmiast zidentyfikowane i skorygowane przez maszynistę. Przykładowo, jeśli wystąpiłoby zagrożenie dla infrastruktury torowej, lokomotywa może bezpośrednio zareagować, aby zminimalizować skutki. Stosując tę praktykę, operatorzy pociągów przestrzegają standardów bezpieczeństwa, które nakładają na przewoźników obowiązek zapewnienia, że wszelkie ładunki przekraczające skrajnię są odpowiednio zabezpieczone i monitorowane.
Pytanie 18

Do czego używana jest aplikacja SERWO?

A. do rejestrowania wypadków pociągów pasażerskich
B. do zarządzania ruchem pociągów na trasie
C. do organizacji ruchu pociągów na stacji
D. do rejestracji i wydawania ostrzeżeń doraźnych
Aplikacja SERWO jest kluczowym narzędziem do rejestracji i wydawania ostrzeżeń doraźnych, co jest istotne w kontekście zarządzania bezpieczeństwem w ruchu kolejowym. Jej główną funkcją jest umożliwienie szybkiej reakcji na sytuacje awaryjne oraz informowanie odpowiednich służb o zagrożeniach, co jest zgodne z wymogami bezpieczeństwa określonymi w regulacjach krajowych i międzynarodowych. Przykładowo, w przypadku wykrycia niebezpiecznej sytuacji na torach, aplikacja pozwala na natychmiastowe zgłoszenie tego faktu, co może zapobiec wypadkom i zwiększyć poziom bezpieczeństwa pasażerów. W praktyce, system ten współpracuje z innymi aplikacjami zarządzającymi ruchem kolejowym, co pozwala na monitorowanie sytuacji w czasie rzeczywistym. Warto również zauważyć, że w kontekście standardów bezpieczeństwa, takich jak STANAG 4569, rejestracja takich informacji jest nie tylko zalecana, ale wręcz wymagana. Właściwe stosowanie SERWO przyczynia się do podnoszenia ogólnego poziomu bezpieczeństwa w transporcie kolejowym.
Pytanie 19

Zabezpieczenia przed niekontrolowanym zjazdem wagonów na stacjach, gdzie istnieje ryzyko ich zjazdu ze stacji na tor lub vice versa, powinny być uwzględnione w

A. dokumencie dotyczącym techniki manewrowania Ir-9
B. regulaminie technicznym dla posterunku ruchu
C. rozkładzie jazdy dla poszczególnych pociągów
D. instrukcji dotyczącej prowadzenia ruchu pociągów na PKP Ir-1
Regulamin techniczny posterunku ruchu odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa na stacjach kolejowych, szczególnie w kontekście zapobiegania zbiegnięciu wagonów. To dokument, który określa zasady i procedury dotyczące obsługi ruchu, w tym zastosowanie odpowiednich urządzeń zabezpieczających. Przykładowo, na stacjach, na których mogą występować takie zagrożenia, jak zbieganie wagonów, w regulaminie powinny być zawarte wytyczne dotyczące użycia hamulców, sygnalizacji oraz zabezpieczeń mechanicznych, takich jak blokady. Zastosowanie regulaminu technicznego pozwala na harmonizację działań personelu oraz zapewnienie zgodności z obowiązującymi normami. Praktyczne przykłady obejmują wprowadzenie systemów zapobiegających niekontrolowanemu ruchowi wagonów, takich jak specjalne urządzenia zabezpieczające na torach, które uniemożliwiają zjazd pojazdów w niepożądanym kierunku. Właściwe przestrzeganie tych regulacji jest niezbędne dla minimalizacji ryzyka wypadków i zapewnienia płynności ruchu kolejowego.
Pytanie 20

W trakcie prowadzenia ruchu kolejowego przy użyciu dziennika ruchu w rubryce 3 (trzeciej) należy zapisać numer

A. toru stacyjnego, na który przyjmuje się pociąg
B. pociągu w kierunku parzystym
C. toru stacyjnego, na którym będzie rozrządzany pociąg
D. pociągu w kierunku nieparzystym
Prawidłowa odpowiedź dotyczy toru stacyjnego, na który przyjmuje się pociąg, co ma kluczowe znaczenie w zarządzaniu ruchem kolejowym. W dzienniku ruchu w rubryce 3 notowanie tego numeru jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności operacji kolejowych. Przykładowo, w sytuacji, gdy pociąg przybywa na stację, musi być przypisany do konkretnego toru, co umożliwia właściwe rozplanowanie ruchu i unikanie kolizji. Zgodnie z regulacjami, każdy tor stacyjny powinien być jasno oznaczony i zidentyfikowany, co sprzyja lepszemu zarządzaniu czasem oraz zasobami. W praktyce, dokładne notowanie numeru toru w dzienniku ruchu pozwala na późniejsze odtworzenie sytuacji na stacji oraz monitorowanie ruchu pociągów. Takie standardy są zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które wymagają, aby wszystkie operacje były dokładnie dokumentowane, co wspiera nie tylko bezpieczeństwo, ale także planowanie i koordynację działań na poziomie operacyjnym.
Pytanie 21

Blok, który jest odpowiedzialny za zamknięcie semaforów wyjazdowych w sytuacji, gdy tor lub odstęp są zajęte, to blok

A. dania nakazu
B. zezwolenia
C. końcowy
D. początkowy
Odpowiedzi 'pozwolenia', 'końcowy' i 'dania nakazu' nie są odpowiednie w kontekście omawianego pytania. Możliwość wystawienia 'pozwolenia' odnosi się do aspektów administracyjnych i nie ma bezpośredniego związku z zakazem wjazdu na zajęty szlak. Pozwolenie to dokument, który może być wymagany do wjazdu na daną trasę, jednak nie zapewnia ono kontroli nad zajętością toru, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa. Z kolei blok końcowy ma inne funkcje, takie jak oznaczenie końca szlaku, ale nie jest odpowiedzialny za sygnalizację zajętości szlaku, co jest istotne w przypadku semaforów wyjazdowych. Wprowadzenie w błąd może wynikać z niewłaściwego zrozumienia roli bloków w systemie zarządzania ruchem kolejowym. 'Dania nakazu' również nie jest właściwym terminem w kontekście bloków semaforowych, gdyż odnosi się do innego rodzaju rozkazów, które nie są związane z kontrolą szlaków. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że systemy blokowe są ściśle związane z pojęciem 'zajętości' i bezpieczeństwa na torach, a poprawne rozeznanie w tych terminach jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania każdej sieci kolejowej.
Pytanie 22

Gdy zachodzi potrzeba zatrzymania pociągu na torze z powodu uszkodzenia elementów infrastruktury oraz przejazdu przez obszar uszkodzony pod nadzorem, należy sporządzić pisemny rozkaz

A. N rob
B. O
C. N
D. S
Odpowiedzi 'N', 'N rob' i 'S' pokazują, że nie rozumiesz, czemu pisemne dokumentowanie decyzji jest ważne w awaryjnych sytuacjach. Odpowiedź 'N' sugeruje, że nie trzeba pisać rozkazu, co jest błędne, bo w takich momentach trzeba dokumentować działania, żeby potem móc przeanalizować, co się stało. Odpowiedź 'N rob' też pokazuje, że nie ma przemyślenia sytuacji awaryjnej, gdzie trzeba wszystko rejestrować, żeby mieć później ścieżkę dowodową i ułatwić współpracę z innymi służbami. Natomiast odpowiedź 'S' sugeruje, że można działać bez dokumentacji, co w transporcie kolejowym jest po prostu niedopuszczalne. Brak dokumentacji w sytuacjach kryzysowych może prowadzić do poważnych konsekwencji, zarówno prawnych, jak i operacyjnych. Pamiętaj, że w każdej awaryjnej sytuacji musimy podejmować odpowiednie kroki, w tym spisywać rozkazy, aby zapewnić bezpieczeństwo pasażerów i sprawne działanie ratunkowe. Brak takich zapisów tylko wprowadza chaos i utrudnia dalsze zarządzanie sytuacją.
Pytanie 23

Na torze jednotorowym z półsamoczynną blokadą liniową ruch pociągów odbywa się na podstawie obsługi bloku

A. początkowego, końcowego i pozwolenia
B. początkowego i pozwolenia
C. końcowego, pozwolenia i dania nakazu
D. początkowego i końcowego
Odpowiedź 'początkowego, końcowego i pozwolenia' jest prawidłowa, ponieważ na szlaku jednotorowym z półsamoczynną blokadą liniową wymagane jest, aby ruch pociągów był prowadzony na podstawie obsługi bloku początkowego oraz końcowego, a także zapewnienia pozwolenia na wjazd. Blok początkowy jest istotny, ponieważ sygnalizuje, czy dany odcinek toru jest wolny i czy pociąg może ruszyć z danego stacji. Z kolei blok końcowy informuje o zakończeniu dopuszczenia do danego odcinka toru oraz zabezpiecza przed nieautoryzowanym wjazdem następnych pociągów. Pozwolenie jest kluczowym elementem, który zapewnia bezpieczne warunki do ruchu, co jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa ruchu kolejowego. Na przykład, w praktyce, w sytuacji gdy pociąg zbliża się do stacji końcowej, maszynista musi uzyskać pozwolenie od dyżurnego ruchu, aby upewnić się, że tor jest wolny i gotowy na przyjęcie pociągu. Takie procedury są standardem branżowym, co jest zgodne z regulacjami międzynarodowymi dotyczącymi bezpieczeństwa transportu kolejowego.
Pytanie 24

Roboty budowlane w aktywnych urządzeniach srk mogą być rozpoczęte jedynie na podstawie

A. wpisu w książce E-1758 oraz uzyskania zgody od dyżurnego ruchu
B. regulaminu technicznego stanowiska pracy
C. zarządzenia wydanego przez kierownika działu automatyki
D. regulaminu tymczasowego zarządzania ruchem
Zgoda dyżurnego ruchu oraz wpis w książce E-1758 są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w trakcie realizacji robót budowlanych w czynnych urządzeniach srk. Książka E-1758 to dokumentacja, która umożliwia rejestrację zmian w ruchu kolejowym oraz dokumentowanie wszelkich odstępstw od normalnej procedury. Wpis w tej książce daje pewność, że wszystkie działania są odpowiednio skoordynowane i zgodne z obowiązującymi normami. Zgoda dyżurnego ruchu jest niezbędna, ponieważ to on odpowiada za nadzorowanie bezpieczeństwa w danym rejonie. Wymagana jest również znajomość regulaminów oraz procedur związanych z bezpieczeństwem pracy. Przykładowo, przed rozpoczęciem robót należy dokładnie ocenić ryzyko oraz skutki dla ruchu pociągów, co jest istotnym elementem w zarządzaniu infrastrukturą kolejową. Praktyka ta jest zgodna z normami bezpieczeństwa oraz dobrymi praktykami branżowymi, gwarantującymi minimalizację ryzyka w trakcie prowadzenia prac budowlanych.
Pytanie 25

Jaką maksymalną prędkość może osiągnąć pociąg na przejeździe kolejowo-drogowym, gdzie rogatki są uszkodzone i brak jest możliwości kierowania ruchem drogowym?

A. 30 km/h
B. 20 km/h
C. 40 km/h
D. 15 km/h
Odpowiedź 20 km/h jest prawidłowa, gdyż stanowi maksymalną dozwoloną prędkość przejazdu pociągu przez przejazd kolejowo-drogowy w sytuacji, gdy rogatki są uszkodzone i nie ma możliwości kierowania ruchem drogowym. Zgodnie z obowiązującymi przepisami kolejowymi, pociągi powinny wykazywać szczególną ostrożność w takich okolicznościach, co sprawia, że prędkość 20 km/h jest bezpiecznym rozwiązaniem. To ograniczenie prędkości ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa pasażerów, załogi oraz użytkowników dróg. W praktyce, maszynista pociągu powinien być świadomy otoczenia i ewentualnych przeszkód na torach, a także mieć na uwadze, że w sytuacjach awaryjnych, czas reakcji musi być jak najkrótszy. Dobrą praktyką w takich sytuacjach jest również stosowanie sygnałów dźwiękowych, co może dodatkowo zwiększyć bezpieczeństwo, informując osoby znajdujące się w pobliżu przejazdu o nadjeżdżającym pojeździe. Takie regulacje są zgodne z normami międzynarodowymi, które podkreślają znaczenie bezpieczeństwa na przejazdach kolejowo-drogowych.
Pytanie 26

Przejazd pociągu po torze lewym obok posterunku odstępowego, gdy tor lewy jest zamknięty, odbywa się

A. po wyświetleniu sygnału zastępczego
B. na podstawie radiotelefonicznego zapowiadania pociągów
C. po otrzymaniu rozkazu pisemnego "S"
D. na sygnał ręczny "do mnie" podany przez dyżurnego ruchu
Odpowiedzi takie jak "po wyświetleniu sygnału zastępczego", "po otrzymaniu rozkazu pisemnego 'S'" oraz "na podstawie radiotelefonicznego zapowiadania pociągów" nie są zgodne z obowiązującymi procedurami w sytuacji opisanego zadania. Sygnał zastępczy jest stosowany w przypadku, gdy semafor jest uszkodzony lub nie działa, a sytuacja na torach wymaga zastosowania alternatywnego sygnalizowania. Jednak w kontekście pytania, wskazanie toru lewego obok posterunku odstępowego bez semafora oznacza, że dyżurny musi bezpośrednio kontrolować ruch pociągów w oparciu o sygnały ręczne. Rozkaz pisemny "S" dotyczy sytuacji, w których pociąg ma być przekierowany lub wstrzymany w miejscu, które jest wyraźnie oznaczone, co nie ma zastosowania w przypadku awarii czy zamknięcia toru. Radiotelefoniczne zapowiadania pociągów mogą być używane do ogólnych komunikatów, ale nie zastępują one konieczności wydania bezpośrednich sygnałów, które mają na celu szybką i klarowną komunikację w krytycznych momentach. Ignorowanie procedur związanych z ręcznym sygnalizowaniem w takich sytuacjach może prowadzić do nieporozumień i poważnych zagrożeń dla bezpieczeństwa ruchu kolejowego.
Pytanie 27

Powrotny ruch pociągu na torze zamkniętym może być realizowany pod warunkiem uzyskania

A. rozkazu pisemnego "S"
B. rozkazu pisemnego "N"
C. ustnego zezwolenia od dyżurnego ruchu
D. zgody dyspozytora liniowego
Cofanie pociągu na zamkniętym torze to coś, do czego potrzeba specjalnego rozkazu, znanego jako "S". To bardzo ważne dla bezpieczeństwa w ruchu kolejowym. Jak tego nie zrobisz, to po prostu można narazić wszystkich na niebezpieczeństwo. Rozkaz "S" jest niezbędny, gdy trzeba cofnąć pociąg z różnych przyczyn, na przykład jak utknie z jakiegoś powodu. Wtedy musisz mieć pewność, że wszystko jest w porządku, a zespół wie, co się dzieje na torze. Dlatego pracownicy muszą być dobrze przeszkoleni i zawsze stosować się do zasad bezpieczeństwa. To nie tylko formalność, ale coś, co naprawdę może uratować życie. W dokumentacji operacyjnej znajdziesz informacje, że przestrzeganie tych zasad jest kluczowe, by uniknąć wypadków i zapewnić bezpieczeństwo pasażerów oraz załogi.
Pytanie 28

Odrzucanie wagonów podczas manewrów przez przejazd kolejowo-drogowy bez rogatek może być przeprowadzone pod warunkiem, że

A. ma to miejsce jedynie na bocznicy pod nadzorem
B. kierownik manewrów zatrzyma ruch pojazdów kołowych na przejeździe
C. na przejeździe znajduje się pracownik uprawniony do kierowania ruchem
D. przejazd jest kontrolowany przez dróżnika przejazdowego
Wybór odpowiedzi dotyczącej wstrzymania ruchu pojazdów kołowych na przejeździe przez kierownika manewrów jest mylący, ponieważ w praktyce nie wystarczy jedynie wstrzymanie ruchu drogowego, aby zapewnić bezpieczeństwo podczas manewrów. Wymaga to ścisłej współpracy z przeszkolonym pracownikiem, który ma na celu koordynację działań. W przypadku strzeżonego przejazdu przez dróżnika przejazdowego, nie mamy do czynienia z właściwym nadzorem, gdyż zadaniem dróżnika jest przede wszystkim zabezpieczenie przejazdu w momentach, gdy pociąg nadjeżdża. Z tego powodu, obecność dróżnika nie gwarantuje bezpieczeństwa podczas manewrów, które mogą odbywać się w czasie, gdy nie ma pociągu. Z kolei stwierdzenie, że manewry mogą być prowadzone wyłącznie na bocznicy pod nadzorem, jest niewłaściwe, ponieważ manewrów w trakcie odrzucania wagonów można również dokonywać w innych miejscach, pod warunkiem odpowiedniego nadzoru przez uprawnionego pracownika. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że wystarczy zorganizować ruch lub wstrzymać go, by zapewnić bezpieczeństwo, podczas gdy kluczowe jest posiadanie osoby odpowiedzialnej za koordynację działań i monitorowanie sytuacji na miejscu, co jest zdefiniowane w normach bezpieczeństwa w transporcie kolejowym.
Pytanie 29

Nie można odrzucać ani staczać zestawu wagonów, w którym wagony

A. z towarami niebezpiecznymi nie zostały oddzielone od innych.
B. ciężkie są przed wagonami lekkimi (próżnymi), jeśli zestaw ten ma być hamowany.
C. lekkie (próżne) są przed wagonami ciężkimi, jeśli zestaw ten ma być hamowany.
D. staczane są na tory o spadku mniejszym niż 2,5‰.
Odrzucenie lub staczanie grupy wagonów z niewłaściwym ustawieniem ich ciężaru może prowadzić do wielu niebezpieczeństw. Przy pierwszej z analizowanych koncepcji, dotyczącej wagonów z towarami niebezpiecznymi, warto zaznaczyć, że przepisy jasno mówią o konieczności oddzielania ich od pozostałych wagonów, aby zminimalizować ryzyko wypadków. W przypadku niewłaściwego ich umiejscowienia w składzie, może to skutkować, na przykład, rozlaniem substancji niebezpiecznych, co prowadzi do katastrof ekologicznych. Z drugiej strony, umiejscowienie wagonów ciężkich przed lekkimi, w sytuacji, gdy skład ma być hamowany, jest niebezpieczne, ponieważ ciężkie wagony mogą wywierać nadmierną siłę na lżejsze, prowadząc do ich uszkodzenia lub wykolejenia. W praktyce, takie ustawienie może prowadzić do poważnych incydentów, a zasady dotyczące bezpieczeństwa transportu kolejowego jasno wskazują, że w takich sytuacjach należy unikać staczania wagonów na tory o niewielkim spadku. Spadek mniejszy niż 2,5‰ nie zapewnia wystarczającej siły hamującej, co może prowadzić do niekontrolowanego ruchu wagons. Z tych powodów kluczowe jest przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i stosowanie się do najlepszych praktyk branżowych, aby zminimalizować ryzyko wypadków i zapewnić bezpieczeństwo transportu kolejowego.
Pytanie 30

Maksymalna prędkość, z jaką może poruszać się pociąg ratunkowy przez przejazd okresowo zamknięty, gdzie ruch pociągów jest wstrzymany, nie może przekraczać

A. 40 km/h, a przez przejazdy kolejowo-drogowe 20 km/h
B. 30 km/h na całej trasie przejazdu oraz przez przejazdy kolejowo-drogowe
C. 30 km/h, a przez przejazdy kolejowo-drogowe z rogatkami 20 km/h
D. 40 km/h, a przez przejazdy kolejowo-drogowe z rogatkami 30 km/h
Wybór innych wartości prędkości jazdy pociągu ratunkowego w kontekście zamkniętych posterunków oraz przejazdów kolejowo-drogowych wskazuje na błędne rozumienie zasad bezpieczeństwa w ruchu kolejowym. Odpowiedzi, które sugerują wyższe prędkości, mogą prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, w których maszyny nie będą w stanie odpowiednio zareagować na nieprzewidziane okoliczności. Na przykład, prędkość 40 km/h przez zamknięty posterunek może utrudnić szybkie dostrzeżenie przeszkód na torach, co zwiększa ryzyko kolizji. Zgodnie z zasadami bezpieczeństwa, pociągi ratunkowe powinny poruszać się z prędkościami, które umożliwiają efektywną reakcję w nagłych sytuacjach. Przykładowo, 30 km/h jako maksymalna prędkość przez posterunki zamknięte oraz 20 km/h przez przejazdy z rogatkami odzwierciedlają praktyki mające na celu ochronę zarówno personelu, jak i pasażerów. Warto również zauważyć, że każda sytuacja na torze wymaga elastyczności i szybkiej reakcji, dlatego odpowiednie ograniczenia prędkości powinny być traktowane jako kluczowe zasady podczas przejazdu przez miejsca o ograniczonej widoczności, gdzie mogą wystąpić nieprzewidywalne warunki. Ignorowanie tych zasad prowadzi do poważnych konsekwencji, co podkreśla znaczenie znajomości i przestrzegania regulacji dotyczących prędkości w ruchu kolejowym.
Pytanie 31

W pociągach z podwójnym napędem na pierwszej pozycji powinna znajdować się lokomotywa o

A. mniejszej prędkości konstrukcyjnej
B. mniejszej masie
C. większej prędkości konstrukcyjnej
D. większej masie
Odpowiedź "większej prędkości konstrukcyjnej" jest prawidłowa, ponieważ w pociągach z podwójną trakcją kluczowe jest, aby lokomotywa na pierwszym miejscu miała zdolność do osiągania wyższych prędkości w porównaniu do innych lokomotyw w składzie. Prędkość konstrukcyjna lokomotywy odnosi się do maksymalnej prędkości, jaką lokomotywa może osiągnąć w bezpieczny sposób, oraz do jej zdolności do utrzymania tej prędkości w trakcie jazdy. W przypadku pociągów towarowych lub osobowych, ustawienie lokomotywy z wyższą prędkością konstrukcyjną na pierwszym miejscu umożliwia lepsze zarządzanie ruchem, szczególnie na trasach, gdzie prędkość i czas przejazdu są kluczowe. Przykładem zastosowania tej zasady jest organizacja pociągów pasażerskich, gdzie priorytetem jest dotarcie do celu w możliwie najkrótszym czasie, a lokomotywy o wyższej prędkości konstrukcyjnej pozwalają na osiąganie lepszych wyników operacyjnych. Dobre praktyki branżowe zalecają również uwzględnienie układu torów oraz parametrów urządzeń srk (sygnalizacji i radiołączności), aby zapewnić bezpieczeństwo całego składu. W obszarze przewozów towarowych zmniejsza to czas transportu oraz zwiększa wydajność operacyjną całej logistyki.
Pytanie 32

Informacja o incydencie kolejowym powinna być przesłana niezwłocznie, ale nie później niż przed upływem

A. 48 godzin od jego wykrycia
B. 48 godzin od zakończenia obrad komisji kolejowej
C. 24 godzin od zakończenia obrad komisji kolejowej
D. 24 godzin od jego wykrycia
Zgłaszanie zdarzeń kolejowych to kluczowy element zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności działania systemu transportowego, a wybór niewłaściwego terminu na przekazanie takiego zawiadomienia może prowadzić do poważnych konsekwencji. Odpowiedzi, które sugerują dłuższe terminy, w tym 48 godzin, są nieadekwatne w kontekście wymagań regulacyjnych oraz procedur operacyjnych. Przekroczenie 24-godzinnego terminu zgłoszenia może spowodować opóźnienia w procesie dochodzenia, a także utrudnić podjęcie szybkich działań naprawczych. Czas ten został ustalony z myślą o potrzebie natychmiastowego reagowania na sytuacje kryzysowe, a zwłoka w zgłoszeniu może prowadzić do utraty dowodów lub świadków. Odpowiedzi, które wskazują na zakończenie pracy komisji kolejowej jako moment rozpoczęcia terminu zgłoszenia, mylnie sugerują, że analiza zdarzenia jest istotniejsza niż samo zgłoszenie zdarzenia. W rzeczywistości, komunikacja o incydentach powinna być priorytetowa, aby umożliwić odpowiednim organom zbadanie okoliczności zdarzenia, zanim nastąpi degradacja dowodów. Ponadto, opóźnienie w zgłoszeniu może wpłynąć na reputację operatora kolejowego i na ogólną percepcję bezpieczeństwa w branży.
Pytanie 33

Rozjazdy muszą być oznaczone numerami

A. kolejnymi liczbami arabskimi, w kierunku przeciwnym do wzrostu kilometrowania linii
B. w dowolny sposób, jednak numer pierwszy zawsze od strony nastawni dysponującej
C. kolejnymi liczbami arabskimi, w zgodzie z kierunkiem wzrostu kilometrowania linii
D. w dowolny sposób, ale z uwzględnieniem wskazówek zarządcy infrastruktury
Numeracja rozjazdów kolei jest kluczowym elementem organizacji ruchu kolejowego. Zgodnie z ogólnymi standardami, rozjazdy powinny być ponumerowane kolejnymi liczbami arabskimi, zgodnie z kierunkiem wzrostu kilometrowania linii. Taki sposób numeracji ułatwia identyfikację poszczególnych rozjazdów oraz ich lokalizację na mapach i w systemach informacyjnych. Przykładowo, dla linii kolejowej o długości 100 km, rozjazdy powinny być oznaczone od 1 do n, gdzie n to liczba rozjazdów. Umożliwia to nie tylko łatwe nawigowanie, ale także zwiększa bezpieczeństwo, ponieważ operatorzy i personel mają jasne odniesienie do numerów rozjazdów w kontekście ich lokalizacji. Dodatkowo, zgodna numeracja jest zgodna z międzynarodowymi standardami i zasadami zarządzania infrastrukturą kolejową, co wspiera współpracę międzynarodową i wymianę informacji między różnymi systemami kolejowymi.
Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Do obiektów ekspedycyjnych znajdujących się w sieci PKP PLK S.A. zalicza się

A. stacje pasażerskie
B. górki rozrządowe
C. przystanki osobowe
D. stacje towarowe
Górki rozrządowe oraz stacje towarowe pełnią zupełnie inny zakres funkcji w systemie kolei. Górki rozrządowe, jako miejsca, gdzie wagony są segregowane i przetwarzane, koncentrują się na operacjach związanych z transportem towarów. Ich funkcją jest umożliwienie efektywnego zarządzania flotą wagonów towarowych, co jest kluczowe dla logistyki transportu towarowego. Właściwe ich wykorzystanie wymaga specjalistycznych procedur operacyjnych, a także odpowiedniej infrastruktury, która wspiera manipulację wagonami. Z kolei stacje towarowe są miejscami, gdzie odbywa się załadunek i rozładunek towarów. Oferują one infrastrukturę niezbędną do obsługi cargo, a ich zasięg funkcjonalny obejmuje zarówno transport kolejowy, jak i intermodalny. Zastosowanie stacji towarowych w transporcie wymaga ścisłej współpracy z innymi rodzajami transportu, co zwiększa ich złożoność operacyjną. W przeciwieństwie do tych dwóch typów obiektów, przystanki osobowe są miejscem, które ma za zadanie wyłącznie obsługę pasażerów, co czyni je kluczowym elementem dla rozwoju transportu publicznego. Stacje pasażerskie, podobnie jak przystanki osobowe, również koncentrują się na obsłudze podróżnych, jednak są bardziej rozbudowane i oferują dodatkowe usługi, co odróżnia je od przystanków, które zapewniają jedynie podstawowe udogodnienia. Te zróżnicowane funkcje wskazują na istotną rolę, jaką każde z tych miejsc odgrywa w szerszym kontekście transportu kolejowego.
Pytanie 36

Jeśli zwrotnica elektryczna, posiadająca obwody torowe, pokazuje zajętość, to w celu przestawienia jej należy osobiście upewnić się, że nie jest ona zajęta przez pojazd kolejowy, a następnie

A. skorzystać z przycisku pomocniczego "Iz"
B. skorzystać z przycisku pomocniczego "kr"
C. skorzystać z przycisku pomocniczego DPo
D. wymienić bezpiecznik nastawczy
Użycie przycisku pomocniczego 'Iz' jest prawidłowym krokiem w procesie przestawiania zwrotnicy sterowanej elektrycznie, gdy wykazuje ona zajętość. Przycisk ten, zgodnie z obowiązującymi standardami operacyjnymi w ruchu kolejowym, służy do odblokowania mechanizmu zwrotnicy, co umożliwia jej bezpieczne przestawienie. Kluczowe jest, aby przed użyciem tego przycisku upewnić się, że zwrotnica nie jest zajęta przez pojazd kolejowy. W praktyce, takie sprawdzenie powinno być zawsze pierwszym krokiem, aby uniknąć niebezpiecznych sytuacji, które mogą prowadzić do kolizji. Przycisk 'Iz' jest zaprojektowany tak, aby zminimalizować ryzyko błędów, dlatego jego zastosowanie w sytuacjach awaryjnych i podczas rutynowych przestawień zwrotnic jest kluczowe. Dobrą praktyką jest również dokumentowanie wszelkich operacji związanych z przestawianiem zwrotnic, co pozwala na analizę i optymalizację procedur operacyjnych. W związku z wprowadzeniem systemów automatyzacji w branży, znajomość i umiejętność stosowania przycisku 'Iz' staje się niezbędna dla każdego pracownika zajmującego się obsługą zwrotnic.
Pytanie 37

W pobliżu stacji, w punkcie rozgałęzienia linii lub łącznicy, przy przechodzeniu z toru jednotorowego na dwutorowy oraz vice versa, powinien znajdować się posterunek

A. osłonny
B. odgałęzny
C. osobowy
D. pomocniczy
Odpowiedź 'odgałęzny' jest poprawna, ponieważ posterunki odgałęzne są usytuowane w miejscach, gdzie dochodzi do zmiany układu torów, w tym przy odgałęzieniach linii, łącznicach oraz przy przejściu ze szlaku jednotorowego na dwutorowy i odwrotnie. Takie posterunki pełnią kluczową rolę w zarządzaniu ruchem pociągów, ponieważ umożliwiają kontrolę nad przejazdem pojazdów w miejscach, gdzie może dochodzić do potencjalnych kolizji lub problemów z bezpieczeństwem. W praktyce oznacza to, że posterunki odgałęzne są odpowiedzialne za sygnalizację oraz kierowanie ruchem na torach w tych newralgicznych punktach, co zapewnia płynność i bezpieczeństwo operacji kolejowych. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują zapewnienie odpowiednich urządzeń sygnalizacyjnych oraz szkolenie personelu w zakresie obsługi tych urządzeń, co jest zgodne z normami ruchu kolejowego i przepisami bezpieczeństwa. Na przykład w przypadku wprowadzenia nowych rozkładów jazdy, posterunki odgałęzne mogą być kluczowe dla sprawnej obsługi większego natężenia ruchu.
Pytanie 38

W jakiej sytuacji dyżurny ruchu posiłkuje się przyciskiem plombowanym tymczasowym "Iz"?

A. Sygnalizowania uszkodzenia zwrotnicy
B. Potwierdzenia braku kontroli pozycji zwrotnicy
C. Zrywania przycisku zwrotnicowego na konsoli
D. Dokonywania wykazu zajętości zwrotnicy niezajętej przez tabor
Przy użyciu przycisku plombowanego doraźnego "Iz" dyżurny ruchu ma możliwość wykazywania zajętości zwrotnicy, która jest wolna od taboru. Jest to kluczowy element zapewniający bezpieczeństwo w ruchu kolejowym, gdyż pozwala na wyeliminowanie ryzyka niespodziewanego wjazdu taboru na tor zajęty przez zwrotnicę. Użycie przycisku "Iz" w praktyce oznacza, że dyżurny informuje system o aktualnym stanie zwrotnicy, co jest zgodne z procedurami operacyjnymi i standardami bezpieczeństwa. W sytuacjach, gdy zwrotnica jest wolna, a jednocześnie nie ma potrzeby jej przełączania, przycisk "Iz" skutecznie zabezpiecza obszar przed nieautoryzowanym dostępem, co jest istotne w kontekście operacji manewrowych i przemieszczeń taboru. Przykładowo, w przypadku planowania ruchu pociągów na danym odcinku, dyżurny może wykorzystać ten przycisk do potwierdzenia, że dany tor jest dostępny, co ułatwia zarządzanie ruchem. Dobrze zrozumiane procedury dotyczące użycia przycisku plombowanego są fundamentem pracy w ruchu kolejowym, gdzie każdy element musi być precyzyjnie kontrolowany, aby zminimalizować ryzyko wypadków.
Pytanie 39

Tor szlakowy uznaje się za wolny, gdy wcześniej wyprawiony pociąg

A. przejechał cały przyległy odstęp
B. przejechał cały przyległy odstęp z sygnałem końca pociągu
C. przejechał cały przyległy szlak z sygnałem końca pociągu i został zabezpieczony semaforem
D. dotarł do najbliższego posterunku pomocniczego
Odpowiedź, że tor szlakowy jest wolny, gdy pociąg przejechał przyległy szlak w całości z sygnałem końca pociągu i został osłonięty semaforem, jest prawidłowa, ponieważ dokładnie odzwierciedla zasady dotyczące zarządzania ruchem kolejowym. Przyległy szlak to odcinek toru, który znajduje się blisko miejsca, w którym dany pociąg się zatrzymuje. Po jego przejechaniu z sygnałem końca pociągu, a także odpowiednim osłonięciem semaforem, można uznać, że nie ma innych pociągów na tym torze, co oznacza, że jest on wolny. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w zapewnianiu bezpieczeństwa i efektywności ruchu kolejowego, szczególnie w obszarach o dużym natężeniu ruchu. W branży kolejowej przestrzeganie standardów, takich jak te określone w regulacjach dotyczących zarządzania ruchem, jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania systemu. Zrozumienie tych zasad pozwala na unikanie niebezpiecznych sytuacji, takich jak kolizje pociągów czy opóźnienia w ruchu, co ma bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo pasażerów oraz towarów transportowanych koleją.
Pytanie 40

Dopuszczeniem do pominięcia wskaźnika W5 – granica przetaczania oraz na wjazd na prawy tor dwutorowego szlaku w kierunku zasadniczym, kiedy na tym torze odbywa się ruch jednokierunkowy, jest

A. zarządzenie w formie pisemnej "S"
B. rozporządzenie w formie pisemnej "O"
C. rozkaz podyktowany "N"
D. ustna zgoda dyżurnego ruchu
Podejście oparte na wykorzystaniu rozkazu pisemnego 'O' lub 'S' jest mylące, gdyż te dokumenty mają inne zastosowania w kontekście organizacji ruchu kolejowego. Rozkaz pisemny 'O' zazwyczaj służy do wydawania ogólnych instrukcji dotyczących ruchu pociągów, natomiast 'S' odnosi się do szczególnych przepisów dotyczących sygnalizacji. Użycie tych rozkazów w kontekście pominięcia wskaźnika W5 byłoby niewłaściwe, ponieważ nie zapewniają one elastyczności i szybkości działania, które są kluczowe w dynamicznych sytuacjach na torach. Z kolei podyktowany rozkaz 'N' dotyczy zmiany stanu sygnalizacji, a zatem również nie jest adekwatny do sytuacji, w której wymagane jest zezwolenie na przejazd przez wskaźnik. Właściwe zrozumienie, kiedy i jak stosować różne formy zezwolenia, jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności w ruchu kolejowym. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych niepoprawnych wniosków, często wynikają z braku zrozumienia specyfiki i celu różnych typów rozkazów oraz ze sposobu, w jaki dyżurny ruchu podejmuje decyzje w kontekście przepisów i procedur bezpieczeństwa.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej