Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik przemysłu mody
  • Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
  • Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 19:19
  • Data zakończenia: 21 maja 2025 19:35

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakim symbolem oznaczany jest pomiar ciała człowieka realizowany w kierunku pionowym od punktu ramiennego do punktu rylcowego bocznego?

A. XcXc
B. RvRv
C. SyTy
D. RvNv
Odpowiedź RvNv jest jak najbardziej trafna. To oznacza, że mówimy tu o pomiarze, który wykonujemy od ramienia do boku, w pionie. W medycynie i anatomii te symbole są naprawdę ważne, bo pomagają zrozumieć, co i jak mierzymy. Rv wskazuje na ramię, a Nv na punkt w okolicy łokcia. Tego typu pomiary są super ważne w kontekście oceny zdrowia pacjentów, bo mogą wpływać na diagnozowanie i dostosowanie odpowiednich terapii. W różnych dziedzinach, jak ortopedia czy dietetyka, takie informacje pomagają nam ocenić, jak rośnie i rozwija się ciało pacjenta. No i w badaniach też musimy być precyzyjni, bo to kluczowe, żeby wyniki były wiarygodne.

Pytanie 2

Jakie oznaczenia definiują pomiary przeprowadzane od bazy do punktu pomiarowego obiektu?

A. SyTy, SySvXp
B. opx, ot
C. ZKo, ZTv
D. XlXl, XcXl
Odpowiedzi syTy, SySvXp, opx, ot oraz XlXl, XcXl są związane z różnymi systemami oznaczeń, ale nie wskazują na pomiary wykonywane od podstawy do punktu pomiarowego ciała. SyTy oraz SySvXp mogą sugerować inne zastosowania, ale ich kontekst nie odnosi się bezpośrednio do pomiarów antropometrycznych. Oznaczenia opx i ot są bardziej związane z innymi dziedzinami, a nie z określonymi pomiarami ciała. Z kolei XlXl oraz XcXl mogą być mylone z oznaczeniami, które odnoszą się do pomiarów w innych systemach, takich jak geometria czy mechanika, a nie antropometria. Prawidłowe rozumienie oznaczeń w kontekście pomiarów ciała jest kluczowe, aby uniknąć pomyłek w analizach czy projektach, które opierają się na tych danych. Wiele osób może błędnie interpretować oznaczenia, skupiając się na ich wyglądzie, a nie na ich znaczeniu i zastosowaniu w praktyce. Zrozumienie, jakie pomiary są wykonywane i jakie mają znaczenie, jest kluczowe w dziedzinach takich jak ergonomia czy medycyna, gdzie każdy błąd pomiarowy może prowadzić do niewłaściwych wniosków i decyzji. Dlatego ważne jest, aby dobrze poznać i stosować powszechnie uznawane standardy, takie jak normy ISO, które pomagają w poprawnym przeprowadzaniu pomiarów oraz interpretacji wyników.

Pytanie 3

Aby zlikwidować wyświecenie, które pojawiło się na odzieży w wyniku obróbki parowo-cieplnej, należy zastosować

A. odparowanie
B. wprasowanie
C. przeprasowanie
D. sprasowanie
Odparowanie to skuteczna metoda usuwania wyświecenia z odzieży, która powstaje podczas obróbki parowo-cieplnej. Wyświecenie, czyli nadmiar wilgoci na powierzchni tkaniny, może prowadzić do nieestetycznego wyglądu wyrobu. Proces odparowania polega na usunięciu tej wilgoci w sposób kontrolowany, co pozwala na zachowanie pierwotnych właściwości materiału. Praktyczne zastosowanie tej metody można zaobserwować w przemyśle odzieżowym, gdzie odzież poddawana jest obróbce parowej w celu nadania jej odpowiedniego kształtu i wygładzenia. W tym kontekście, zastosowanie odparowania pozwala na redukcję ryzyka powstawania trwałych śladów na tkaninach, które mogą być wynikiem niewłaściwego użycia temperatury lub ciśnienia. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, odparowanie powinno być stosowane w połączeniu z odpowiednim zarządzaniem temperaturą i czasem obróbki, aby minimalizować ryzyko uszkodzenia włókien. Warto również pamiętać, że różne materiały wymagają różnorodnych podejść, dlatego zrozumienie właściwości tkanin jest kluczowe dla skutecznego usuwania wyświecenia.

Pytanie 4

Elementy konstrukcyjne bluzki wykonanej z dzianiny powinny być łączone ściegiem

A. stębnowym prostym
B. łańcuszkowym niewidocznym
C. łańcuszkowym prostym
D. stębnowym zygzakowym
Ścieg łańcuszkowy prosty jest najczęściej stosowanym rodzajem ściegu do łączenia elementów konstrukcyjnych bluzek z dzianiny, ponieważ zapewnia on elastyczność oraz trwałość połączeń. Dzięki swojej strukturze, ścieg ten doskonale sprawdza się w materiałach dzianinowych, które mają tendencję do rozciągania. Umożliwia to zachowanie oryginalnego kształtu odzieży oraz komfortu noszenia. Przykładem praktycznego zastosowania może być łączenie rękawów z korpusem bluzki, gdzie elastyczność ściegu pozwala na swobodne ruchy ramion. Zgodnie z standardami szycia, ścieg łańcuszkowy prosty powinien być wykonywany z odpowiednią napinającą siłą, aby uniknąć deformacji materiału. Dobrą praktyką jest również stosowanie igieł przeznaczonych do dzianin, co dodatkowo zwiększy jakość wykonania. Warto zaznaczyć, że prawidłowe dobranie rodzaju ściegu ma kluczowe znaczenie w kontekście estetyki oraz funkcjonalności odzieży, co jest istotnym czynnikiem w branży mody.

Pytanie 5

Jaką temperaturę prasowania należy ustawić przy wyprasowaniu damskiej spódnicy z tkaniny wełnianej, jeśli na etykiecie producent umieścił symbol żelazka z dwoma kropkami?

A. 120°C
B. 200°C
C. 150°C
D. 110°C
No więc, temperatura prasowania 150°C, którą wskazuje symbol żelazka z dwoma kropkami, jest naprawdę fajna dla tkanin wełnianych. Wełna to naturalny materiał, który może się skurczyć albo przypalić przy zbyt wysokiej temperaturze. Prasując w 150°C, możemy spokojnie pozbyć się zagnieceń, a jednocześnie nie uszkodzimy włókien. Na przykład, kiedy prasujemy spódnicę, warto użyć pary, bo to zmiękcza tkaninę i ułatwia robotę. Dobrze też pamiętać, żeby prasować od wewnętrznej strony lub przez cienką tkaninę – to dodatkowa ochrona przed gorącem. Jak będziesz tak prasować, to tkanina zachowa swoje właściwości i odzież będzie wyglądać świetnie. Zasady dotyczące prasowania wełny są zgodne z tym, jak ogólnie trzeba dbać o odzież, czyli dostosowujemy temperaturę do typu materiału, żeby służył nam dłużej.

Pytanie 6

Jaki materiał odzieżowy powinien być użyty do uszycia męskiej marynarki wełnianej na sezon jesienno-zimowy?

A. Sukno
B. Żorżetę
C. Tweed
D. Loden
Tweed to naprawdę świetny materiał, idealny na męską marynarkę na jesień i zimę. Ma genialne właściwości termiczne, więc świetnie trzyma ciepło, a przy tym jest dość przewiewny. Dzięki temu w chłodniejsze dni nie musisz się martwić, że się zgrzejesz, bo jakoś to wszystko działa. Oprócz tego, tweed jest często odporny na wilgoć, co jest super, zwłaszcza jak pogoda lubi płatać figle. W praktyce, marynarki z tweedu są bardzo stylowe i eleganckie, pasują do klasycznego wizerunku faceta, który lubi wyglądać dobrze i czuć się komfortowo. Z mojego doświadczenia, w branży odzieżowej tweed traktuje się jak materiał z wyższej półki, więc często spotykasz go w luksusowych kolekcjach i u znanych projektantów. Poza tym, tweed występuje w różnych wzorach i kolorach, co ułatwia dobieranie go do różnych okazji.

Pytanie 7

Jedwabną bluzkę powinno się prasować od wewnętrznej strony:

A. na mokro, w temperaturze 110 °C
B. na sucho, w temperaturze 140 °C
C. na mokro, w temperaturze 150 °C
D. na sucho, w temperaturze 180 °C
Prasowanie bluzek z jedwabiu naturalnego w sposób opisany w innych odpowiedziach, takich jak na mokro w wyższej temperaturze, jest niezalecane. Wysoka temperatura, jak 150 °C, może prowadzić do uszkodzenia lub stopienia włókien jedwabnych, co skutkuje nieestetycznymi plamami lub zniekształceniem tkaniny. Prasowanie na mokro również wprowadza dodatkową wilgoć, co w przypadku jedwabiu nie jest korzystne, gdyż może prowadzić do nieodwracalnych deformacji. Ponadto, prasowanie na sucho w temperaturze 180 °C naraża materiał na ryzyko przypalenia, co jest szczególnie niebezpieczne w przypadku cienkich i delikatnych tkanin. Często błędne decyzje dotyczące prasowania wynikają z niepełnego zrozumienia właściwości materiałów oraz braku konsultacji z informacjami dotyczącymi pielęgnacji odzieży. Użytkownicy powinni pamiętać, że każda tkanina ma swoje specyficzne wymagania dotyczące pielęgnacji, które powinny być przestrzegane, aby zachować jej jakość i estetykę. Dlatego zawsze warto zapoznać się z metkami oraz przetestować techniki na próbce materiału przed przystąpieniem do prasowania.

Pytanie 8

Jakie kroki powinien podjąć krawiec w trakcie przygotowań odzieży do pierwszej miary?

A. Rozprasować szwy
B. Sfastrygować elementy odzieży
C. Przyszyć guziki i wykonać dziurki
D. Połączyć komponenty odzieży na maszynie
Sfastrygowanie części odzieży jest kluczowym etapem przygotowania do pierwszej miary, który pozwala na uzyskanie dokładnych wymiarów i zapewnienie właściwego dopasowania. Sfastrygowanie polega na tymczasowym połączeniu elementów odzieży za pomocą luźnych ściegów, co umożliwia krawcowi dokonanie niezbędnych poprawek przed ostatecznym szyciem. Dzięki tej metodzie można łatwo dostosować odzież do indywidualnych wymiarów klienta, co jest szczególnie istotne w przypadku odzieży na zamówienie. W praktyce, krawiec zazwyczaj używa nici o kontrastowym kolorze, aby łatwiej dostrzegać sfastrygowane szwy, co znacznie ułatwia późniejsze prace. Dobrą praktyką jest również sfastrygowanie w miejscach, gdzie pojawiają się największe napięcia, takie jak armatury lub krzyżujące się szwy, co zmniejsza ryzyko deformacji materiału. Warto podkreślić, że sfastrygowanie pozwala nie tylko na kontrolowanie kształtu odzieży, ale także na lepszą ocenę i weryfikację ewentualnych błędów konstrukcyjnych, co jest kluczowe dla końcowej jakości produktu.

Pytanie 9

Aby zmierzyć wysokość krocza w krawiectwie miarowym, stosuje się

A. antropometr i linijkę o długości 50 cm
B. taśmę centymetrową i tablicę pomiarową
C. tablicę pomiarową oraz antropometr
D. taśmę centymetrową oraz linijkę o długości 50 cm
Choć wymienione narzędzia, takie jak antropometr, tablica pomiarowa czy linijka, mogą być używane w kontekście pomiarów antropometrycznych, nie są optymalnym wyborem do precyzyjnego pomiaru wysokości krocza w krawiectwie miarowym. Antropometr to specjalistyczne narzędzie stosowane głównie w badaniach naukowych i statystycznych, a jego użycie w krawiectwie może prowadzić do niepotrzebnych komplikacji. Dodatkowo, linijka o długości 50 cm, choć może być przydatna w niektórych kontekstach, nie jest wystarczająca do wykonania pełnego pomiaru ciała, jakim jest wysokość krocza, który wymaga bardziej elastycznego podejścia. Tablica pomiarowa jest z kolei używana w bardziej złożonych procesach pomiarowych i nie jest typowym narzędziem dla krawców. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych wniosków obejmują mylenie funkcji różnych narzędzi pomiarowych oraz brak zrozumienia specyfiki pomiarów w kontekście krawiectwa. Zachowanie odpowiednich standardów i praktyk branżowych jest kluczowe w osiąganiu dokładnych i wiarygodnych wyników pomiarowych, co zdecydowanie podkreśla znaczenie użycia właściwych narzędzi.

Pytanie 10

Długość odcinka konstrukcyjnego SP, który określa głębokość pachy w siatce konstrukcyjnej bluzki damskiej, oblicza się na podstawie danych antropometrycznych

A. ZWo i obt
B. ZWo i opx
C. SyTy i SvXp
D. RvRv i SyTy
Odpowiedź "ZWo i opx" jest prawidłowa, ponieważ długość odcinka konstrukcyjnego SP, który wyznacza głębokość pachy na siatce konstrukcyjnej bluzki damskiej, jest ściśle związana z wymiarami antropometrycznymi. ZWo, czyli 'szerokość w obwodzie klatki piersiowej', jest istotnym wymiarem, który wpływa na formę bluzki, zapewniając odpowiednie dopasowanie w okolicy pach. Opx, czyli 'głębokość pachy', odnosi się bezpośrednio do kształtu i wykończenia bluzki w tym obszarze, co ma kluczowe znaczenie dla wygody noszenia oraz estetyki odzieży. Poprawne obliczenie tych wymiarów pozwala na stworzenie konstrukcji, która nie tylko dobrze leży na sylwetce, ale także zapewnia swobodę ruchów. Przykładem zastosowania tych miar może być projektowanie bluzek na zamówienie, gdzie precyzyjne określenie długości odcinka SP na podstawie ZWo i opx pozwala na stworzenie odzieży, która w pełni odpowiada indywidualnym potrzebom klienta. W branży odzieżowej istotne jest również przestrzeganie standardów konstrukcji odzieżowej, co zapewnia wysoką jakość produktów.

Pytanie 11

Możliwość identyfikacji składu surowcowego tkanin można uzyskać poprzez analizę koloru nici w krajce. Wełnę oraz włókna wełniane oznacza się przy pomocy nici w kolorze

A. zielonym
B. żółtym
C. niebieskim
D. czerwonym
Odpowiedź niebieskim jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z normami oznaczania włókien tekstylnych, wełna oraz włókna wełniane identyfikowane są za pomocą niebieskich nitek. Ten system kodowania kolorów jest stosowany w wielu krajach, aby ułatwić producentom, projektantom oraz konsumentom zrozumienie składników materiałowych używanych w produkcji tkanin. Dzięki identyfikacji przy użyciu kolorów, profesjonaliści w branży tekstylnej mogą szybko zrozumieć, jakie właściwości mają konkretne włókna. Na przykład, wełna jest znana ze swojej doskonałej izolacyjności oraz zdolności do regulacji temperatury, co czyni ją popularnym wyborem w odzieży zimowej. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być projektowanie odzieży sportowej, w której odpowiednie dobieranie materiałów ma kluczowe znaczenie dla komfortu użytkowania. Zrozumienie składów surowcowych tkanin pozwala również na odpowiednie dobieranie metod prania i konserwacji, co wpływa na trwałość odzieży. W praktyce, znajomość kodów kolorystycznych jest nieocenionym narzędziem dla każdego, kto zajmuje się modą oraz przemysłem tekstylnym.

Pytanie 12

Ozdobna taśma utworzona z splotu złożonego, która ma na powierzchni włosową okrywę, to

A. wstążka rypsowa
B. aksamitka
C. wstążka żakardowa
D. sutasz
Wstążka żakardowa jest często mylnie utożsamiana z aksamitką, choć stanowi zupełnie inny typ materiału. Oparta na technice tkania żakardowego, wstążka ta może posiadać skomplikowane wzory, ale nie charakteryzuje się okrywą włosową, co czyni ją mniej odpowiednią do zastosowań wymagających miękkości i elegancji. Z kolei sutasz, składający się z cienkich pasów materiału, również nie spełnia wymogów dotyczących okrywy włosowej; jest stosowany przede wszystkim w haftach i ozdobach, ale nie jako samodzielny element wykończeniowy. Wstążka rypsowa, wykonana z tworzywa sztucznego, posiada wyraźnie widoczne żeberka, co nadaje jej inną fakturę i wygląd, a także ogranicza jej zastosowanie w kontekście eleganckich projektów. Typowe błędy myślowe prowadzące do pomyłek obejmują niedostateczną uwagę na różnice w strukturze i estetyce poszczególnych wstążek, a także pomijanie praktycznych aspektów ich zastosowania w modzie i rękodziele. Użytkownicy często nie zdają sobie sprawy z tego, jak ważne jest zrozumienie właściwości materiałów, co wpływa na jakość i efekt końcowy tworzonych projektów.

Pytanie 13

Aby zabezpieczyć krawędzie wykrojów odzieżowych, należy użyć maszyny

A. ryglówki
B. stębnówki
C. owerloka
D. podszywarki
Owerlok to specjalistyczna maszyna do szycia, która jest powszechnie stosowana do zabezpieczania brzegów wykrojów odzieży. Jej główną funkcją jest zapobieganie pruciu się materiału poprzez jednoczesne szycie i obrzucanie krawędzi. Dzięki zastosowaniu wielu igieł i nici, owerlok tworzy mocny i elastyczny szew, który jest idealny dla tkanin stretchowych i dzianin. Przykładem zastosowania owerloka jest szycie bluzek, sukienek czy spodni, gdzie elastyczność szwu jest kluczowa dla komfortu noszenia. W branży odzieżowej standardem jest używanie owerloków w produkcji masowej, co pozwala na znaczne zwiększenie wydajności oraz jakości wyrobów. Dobrą praktyką jest także regularne serwisowanie tych maszyn, co zapewnia ich długotrwałe użytkowanie i minimalizuje ryzyko awarii podczas produkcji.

Pytanie 14

Pomiary kontrolne wysokości talii ZTv należy wykonać od podstawy do punktu bocznego lewego i prawego przed przystąpieniem do opracowania form wyrobów na dolną część ciała dla figury kobiecej z

A. deformacją klatki piersiowej
B. deformacją kończyn dolnych
C. dużym obwodem pasa w odniesieniu do pozostałych obwodów
D. bocznym skrzywieniem kręgosłupa
Wybór odpowiedzi związanej z deformacją kończyn dolnych, dużym obwodem pasa czy deformacją klatki piersiowej jest błędny, ponieważ te czynniki nie mają bezpośredniego wpływu na konieczność wykonania pomiarów kontrolnych wysokości talii w kontekście projektowania odzieży dla figury kobiecej. Deformacje kończyn dolnych mogą wpływać na chód i ogólną postawę ciała, jednak nie determinują one kształtu talii, który jest kluczowy dla prawidłowego dopasowania odzieży. Podobnie, duży obwód pasa w stosunku do innych obwodów nie jest wystarczającym uzasadnieniem dla pomiarów. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych deformacji ma swoje specyficzne implikacje, ale nie odpowiadają one za konieczność uwzględnienia bocznego skrzywienia kręgosłupa. Deformacja klatki piersiowej również nie jest bezpośrednio związana z wysokością talii, chociaż może wpływać na ogólny wygląd sylwetki. Zrozumienie podstaw anatomicznych oraz wytycznych dotyczących pomiarów jest kluczowe w branży odzieżowej, gdyż pozwala na odpowiednie dostosowanie wyrobów do indywidualnych potrzeb klientek. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do nieodpowiedniego dopasowania odzieży, co skutkuje niewygodą noszenia oraz niezadowoleniem klientów.

Pytanie 15

Jaką tkaninę warto zaproponować klientce na elegancką bluzkę?

A. Satynę
B. Flanelę
C. Tenis
D. Pepitę
Satyna jest materiałem charakteryzującym się wysokim połyskiem i jedwabistą powierzchnią, co czyni ją idealnym wyborem na bluzki wizytowe. Tkanina ta doskonale drapuje, co sprawia, że ubrania z niej wykonane prezentują się niezwykle elegancko. Ponadto satyna świetnie oddaje kolory, co umożliwia uzyskanie intensywnych i głębokich odcieni, co jest szczególnie pożądane w odzieży formalnej. Warto również zwrócić uwagę na to, że satyna jest tkaniną, która dobrze współpracuje z różnymi krojami, zarówno dopasowanymi, jak i luźniejszymi, co pozwala na dużą kreatywność w projektowaniu bluzek. Gdy klientka poszukuje materiału na odzież wizytową, satyna spełnia również wymagania dotyczące komfortu noszenia, ponieważ jest przyjemna w dotyku i dobrze układa się na sylwetce. Przykładem zastosowania satyny w modzie są wieczorowe stylizacje, a także eleganckie bluzki noszone do pracy czy na specjalne okazje, co potwierdza jej uniwersalność i zastosowanie w różnych sytuacjach.

Pytanie 16

Która z podanych przyczyn nie skutkuje złamaniem igły podczas szycia?

A. Zbyt wielkie napięcie nitki górnej
B. Nieodpowiednie umocowanie bębenka w mechanizmie chwytacza
C. Zbyt cienka igła
D. Nieprawidłowe nawinięcie nitki dolnej na szpuleczkę bębenka
Zbyt duże napięcie nitki górnej, zbyt cienka igła oraz niewłaściwe założenie bębenka w mechanizmie chwytacza są istotnymi czynnikami wpływającymi na ryzyko złamania igły podczas szycia. Zbyt duże napięcie nitki górnej może prowadzić do nadmiernego obciążenia igły, co skutkuje jej złamaniem, szczególnie w przypadku grubszych tkanin, które wymagają większej siły do przecięcia. Warto zwrócić uwagę, że producenci maszyn do szycia często dostarczają wytyczne dotyczące optymalnych napięć dla różnych rodzajów materiałów, co jest kluczowe dla uniknięcia tego problemu. Zbyt cienka igła, używana do szycia grubych lub ciężkich tkanin, również może prowadzić do jej uszkodzenia, ponieważ nie jest w stanie poradzić sobie z obciążeniem. Ponadto, niewłaściwe założenie bębenka może powodować zacięcia, co z kolei prowadzi do nagłych i nieprzewidywalnych sił działających na igłę. Niezrozumienie tych zasad i ich wzajemnych zależności często prowadzi do frustracji oraz kosztownych uszkodzeń maszyn i igieł. Aby skutecznie zapobiegać tym problemom, należy regularnie kontrolować ustawienia maszyny, stosować odpowiednie akcesoria i ściśle przestrzegać zaleceń producentów, co pozwala na osiągnięcie wysokiej niezawodności i jakości szycia.

Pytanie 17

Podaj właściwą sekwencję działań związanych z przygotowaniem wykrojów odzieżowych?

A. Układanie szablonów na materiale, dodawanie naddatków na szwy i podwinięcia, krojenie, wygładzanie wykrojów
B. Zdekatyzowanie materiału, układanie form, dodawanie naddatków na szwy i podwinięcia, krojenie
C. Zdekatyzowanie materiału, układanie form, krojenie, obrysowywanie konturów
D. Układanie szablonów na materiale, znakowanie, krojenie, wygładzanie wykrojów
Zdekatyzowanie tkaniny to kluczowy etap przygotowania wykrojów odzieżowych, który polega na eliminacji ewentualnych skurczów materiału. W praktyce, proces ten pozwala na uzyskanie stabilnego wymiaru tkaniny, co jest niezwykle istotne w dalszych etapach produkcji. Następnie, ułożenie form odnosi się do precyzyjnego rozmieszczenia wykrojów na tkaninie, co zapewnia odpowiednie wykorzystanie materiału oraz minimalizuje odpady. Dodanie naddatków na szwy i podwinięcia to istotny krok, który umożliwia wykonanie trwałych i estetycznych szwów w gotowym wyrobie. W końcowym etapie krojenia, istotne jest wykonanie precyzyjnych cięć zgodnie z przygotowanymi szablonami, co zapewnia, że poszczególne elementy odzieży będą idealnie do siebie pasować. Przykłady zastosowania tej kolejności można znaleźć w produkcji odzieży masowej, gdzie powtarzalność i dokładność są kluczem do sukcesu. W branży stosuje się również standardy ISO dotyczące przygotowania materiałów tekstylnych, które zalecają te kroki jako część procesu produkcji.

Pytanie 18

Jakie urządzenie wykorzystuje się do formowania ramion w marynarkach?

A. Specjalna
B. Formująca
C. Uniwersalna
D. Płaska
Wybór odpowiedzi "Formująca" jest mylący, ponieważ w kontekście prasowania ramion w marynarkach nie odnosi się ona do specyfiki potrzebnego kształtu. Prasa formująca jest bardziej uniwersalnym narzędziem, które może być stosowane w różnych aspektach krawiectwa, ale nie jest zoptymalizowana do pracy z konturami ramion. Z kolei prasa "Płaska" również jest niewłaściwa, ponieważ ma prostą powierzchnię, co nie pozwala na odpowiednie wyprofilowanie ramion. Prasa płaska jest używana głównie do prasowania prostych powierzchni, takich jak przody bluzek czy spódnice, ale nie nadaje się do skomplikowanych kształtów, jak ramiona marynarki. Odpowiedź "Uniwersalna" sugeruje, że jedna prasa może wystarczyć do wszystkich zadań, co jest błędem, ponieważ każdy element odzieży wymaga odpowiedniego podejścia i narzędzi. To typowy błąd myślowy, gdzie zakłada się, że w krawiectwie można stosować jedno narzędzie do różnych zadań, co często prowadzi do niewłaściwych efektów finalnych, takich jak zniekształcenie kształtu odzieży. W branży krawieckiej kluczowe jest stosowanie odpowiednich narzędzi do specyficznych zastosowań, co wpływa na jakość wyrobu końcowego.

Pytanie 19

Szerokość przodu w połowie wylicza się na podstawie

A. wzrostu oraz obwodu klatki piersiowej
B. obwodu klatki piersiowej
C. łuku szerokości przodu w obrębie piersi
D. łuku długości przodu do obszaru piersi
Zastosowanie łuku szerokości przodu przez piersi lub łuku długości przodu do piersi jest nieprawidłowe, ponieważ opiera się na innych wymiarach, które nie oddają rzeczywistej szerokości górnej części ciała. Łuk szerokości przodu przez piersi mógłby być mylnie interpretowany jako miara szerokości górnej części klatki piersiowej, ale nie uwzględnia on pełnego obwodu, co jest kluczowe dla precyzyjnych pomiarów. Z kolei łuk długości przodu do piersi, chociaż może dostarczać informacji o długości od ramienia do dolnej części klatki piersiowej, nie ma związku z jej szerokością. Takie podejścia mogą prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ koncentrują się na pojedynczych wymiarach, zamiast na całościowym obrazie sylwetki. Błąd myślowy polega na założeniu, że pojedyncze pomiary są wystarczające do określenia właściwego dopasowania odzieży, co jest sprzeczne z praktykami projektowania odzieży, które wymagają holistycznego podejścia do wymiarów ciała. Warto pamiętać, że obwód klatki piersiowej jest najbardziej reprezentatywnym wymiarem, który zapewnia właściwe dopasowanie i komfort noszenia, podczas gdy inne pomiary mogą jedynie wprowadzać w błąd lub tworzyć nieodpowiednie proporcje.

Pytanie 20

Do zaznaczenia korekt ustalonych podczas pomiaru damskiego płaszcza z materiału wełnianego używa się symboli umownych, które oznacza się

A. ołówkiem
B. markerem
C. długopisem
D. kredą
Kreda jest najczęściej stosowanym narzędziem do oznaczania poprawek na tkaninach, szczególnie w przypadku materiałów wełnianych, które są wrażliwe na różne substancje chemiczne. Jej użycie jest zgodne z praktykami krawieckimi, które rekomendują stosowanie produktów łatwych do usunięcia i nie pozostawiających trwałych śladów na tkaninie. Kreda umożliwia precyzyjne oznaczenie linii cięcia, przyszycia oraz innych poprawek, a jej aplikacja na tkaninach wełnianych jest bezpieczna, ponieważ nie powoduje ich uszkodzenia. W praktyce, krawcy często korzystają z kredek w różnych kolorach, co pozwala na łatwiejsze odróżnianie poprawek w fazie szycia. Ponadto, kreda jest łatwo dostępna i można ją szybko zetrzeć np. szczotką lub przy pomocy pary, co czyni ją idealnym narzędziem w procesie krawieckim. Warto również wspomnieć, że stosowanie kredy jest zgodne z normami branżowymi dotyczącymi pracy z odzieżą, co podkreśla jej istotę w procesie szycia.

Pytanie 21

Wyznacz miesięczne wynagrodzenie netto szwaczki, która pracowała 24 dni po 8 godzin dziennie, jeśli cena normo-minuty w zakładzie wynosi netto 0,20 zł.

A. 2420,00 zł
B. 1152,00 zł
C. 1920,00 zł
D. 2304,00 zł
Aby obliczyć miesięczne wynagrodzenie netto szwaczki, należy najpierw ustalić całkowitą liczbę godzin pracy w danym miesiącu. W przypadku szwaczki, która pracowała 24 dni po 8 godzin dziennie, całkowity czas pracy wynosi 24 dni * 8 godzin = 192 godzin. Następnie, mnożymy tę liczbę przez stawkę za normo-minutę, czyli 0,20 zł. Jednakże, aby obliczyć wynagrodzenie za godzinę, należy przeliczyć normo-minuty na godziny. 1 godzina to 60 minut, więc cena za godzinę wynosi 0,20 zł * 60 minut = 12,00 zł. Teraz, mnożąc 192 godziny przez 12,00 zł, otrzymujemy 2304,00 zł. To wynagrodzenie netto odpowiada standardom branżowym, w których wynagrodzenia są często obliczane na podstawie stawki godzinowej i rzeczywistej liczby przepracowanych godzin. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie i weryfikowanie stawek wynagrodzenia w kontekście lokalnego rynku pracy, co pozwala na utrzymanie konkurencyjności oraz satysfakcji pracowników.

Pytanie 22

Jaki pomiar krawiecki wykonuje się z punktu ramiennego do bocznego punktu rylcowego?

A. Łuk szerokości przodu przez piersi
B. Łuk długości kończyny górnej
C. Łuk długości pleców
D. Łuk szerokości barków
Łuk długości kończyny górnej to kluczowy pomiar w krawiectwie, który wykonuje się od punktu ramiennego do punktu rylcowego bocznego. Ten pomiar ma istotne znaczenie, ponieważ określa długość rękawa oraz wpływa na dopasowanie odzieży, która jest projektowana dla różnych sylwetek. W praktyce, pomiar ten pozwala na dokładne dopasowanie rękawów w bluzkach, płaszczach czy sukienkach, co ma kluczowe znaczenie dla komfortu noszenia. Przy wykonywaniu tego pomiaru ważne jest, by osoba mierzona stała w naturalnej pozycji, z ramieniem lekko ugiętym, co zapewnia dokładność. W branży krawieckiej, standardowe praktyki zalecają również kilkukrotne pomiarowanie, aby wyeliminować ewentualne błędy, co jest zgodne z zasadami jakości w produkcji odzieży. Zrozumienie tego pomiaru jest fundamentem dla każdego krawca, a jego precyzyjne wykonanie wpływa nie tylko na estetykę, ale też na funkcjonalność odzieży.

Pytanie 23

Jakie wymiary są kluczowe do wyliczenia zużycia materiału o szerokości 140 cm, przeznaczonego na kostium damski?

A. Długość spódnicy, długość żakietu, długość rękawa
B. Długość spódnicy, obwód klatki piersiowej, obwód bioder
C. Obwód klatki piersiowej, długość żakietu, obwód bioder
D. Długość spódnicy, długość żakietu, obwód bioder
Odpowiedź wskazująca na długość spódnicy, długość żakietu oraz długość rękawa jako kluczowe wymiary do obliczenia zużycia materiału jest prawidłowa, ponieważ każdy z tych elementów odzieży wymaga dokładnego określenia długości, aby poprawnie oszacować ilość materiału. Długość spódnicy wpływa bezpośrednio na to, ile tkaniny jest potrzebne do jej uszycia, a długość żakietu i rękawów jest istotna dla całości fasonu oraz wygody noszenia. W praktyce, przy projektowaniu kostiumu, istotne jest również uwzględnienie zapasu materiału na szwy oraz ewentualne wzmocnienia. W branży odzieżowej standardy określają, że na każdy element odzieży powinno się przewidywać dodatkowe 5-10% materiału, co może różnić się w zależności od rodzaju tkaniny oraz skomplikowania konstrukcji. Przykładowo, dla typowego kostiumu damskiego, przy użyciu materiału o szerokości 140 cm, istotne jest precyzyjne zaplanowanie wykroju oraz wykorzystanie materiału, aby uniknąć marnotrawstwa i zapewnić efekt estetyczny. Te zasady zgodne są z najlepszymi praktykami w projektowaniu odzieży, gdzie szczegółowe pomiary i planowanie mają kluczowe znaczenie.

Pytanie 24

Aby stworzyć spódnicę z wycinka koła, oprócz długości spódnicy oraz wzrostu, potrzebne są także wymiary ciała kobiety, które są oznaczone symbolami

A. obt i ZMv
B. obt i ou
C. ot i obt
D. ot i ZTv
Odpowiedź ot i obt jest prawidłowa, ponieważ w procesie konstrukcji spódnicy z wycinka koła kluczowe są wymiary: ot, czyli obwód talii oraz obt, czyli obwód bioder. Obwód talii jest podstawowym wymiarem, który wpływa na dopasowanie spódnicy w okolicy talii, co jest istotne dla komfortu noszenia i estetyki całości. Z kolei obwód bioder ma znaczenie dla swobodnego ruchu oraz kształtu spódnicy w dolnej części, co jest szczególnie ważne w przypadku spódnic o rozszerzanym kroju. Uwzględnienie tych wymiarów pozwala na precyzyjne dopasowanie konstrukcji do sylwetki, co jest kluczowe w branży odzieżowej. W praktyce, projektanci odzieży często korzystają z tabel wymiarów i standardów, takich jak normy ISO dotyczące rozmiarów odzieży, co umożliwia tworzenie fasonów, które zaspokajają różnorodne potrzeby klientów.

Pytanie 25

Jakie wykończenie powinno się zastosować do dolnej części skróconych nogawek w klasycznych męskich spodniach z materiału wełnianego?

A. Z naszytą taśmą i przestębnowany
B. Podwinięty dwa razy i podszyty kryto
C. Z naszytą taśmą i podszyty kryto
D. Wykończony overlockiem i przestębnowany
Wybór innych metod wykończenia dołu nogawki, takich jak wykończenie overlockiem i przestębnowanie, może wydawać się praktyczny, jednak nie uwzględnia istotnych aspektów estetycznych i funkcjonalnych. Overlock jest techniką, która skutecznie zabezpiecza brzegi materiału przed strzępieniem, niemniej jednak w przypadku klasycznych spodni, które mają na celu utrzymanie eleganckiego i schludnego wyglądu, wykończenie to nie jest wystarczające. Wykończenie przestębnowane również nie spełnia wymagań, ponieważ szwy mogą być widoczne, co psuje ogólny efekt wizualny, szczególnie w odzieży formalnej. Metody, takie jak naszycie taśmy bez krycia, mogą wydawać się alternatywą, ale brak podszycia kryto sprawia, że brzegi są mniej estetyczne i mogą narażać materiał na szybkie zużycie. Kluczowym błędem jest niedostateczne zrozumienie, że w kontekście klasycznego krawiectwa detale mają ogromne znaczenie. Wysokiej jakości wykończenia zapewniają nie tylko estetykę, ale również trwałość i funkcjonalność odzieży. Projekty odzieżowe, które nie uwzględniają tych czynników, mogą nie sprostać oczekiwaniom klientów, co prowadzi do niezadowolenia oraz negatywnych opinii na temat jakości wykonania. W związku z tym, właściwe podejście do wykończenia nogawek jest kluczowe dla zapewnienia, że produkty będą spełniały oczekiwania zarówno estetyczne, jak i praktyczne.

Pytanie 26

Jakie wzory tkanin mają największy wpływ na zwiększone normy zużycia materiału w produkcji odzieży miarowej i konfekcyjnej?

A. Kwiatowe o kompozycji bezkierunkowej
B. Geometryczne o kompozycji bezkierunkowej
C. Kropki i groszki
D. Kraty i pasy
Wzory tkanin mają znaczący wpływ na zużycie materiału w produkcji odzieży, a szczególnie kraty i pasy. Te wzory wymagają precyzyjnego dopasowania, co często prowadzi do większego wykorzystania materiału. W przypadku kraty, konieczność zachowania ciągłości wzoru przy cięciu materiału sprawia, że projektanci muszą zaplanować układ wykroju tak, aby jak najlepiej wykorzystać materiał, co często wiąże się z dodatkowymi marginesami. Pasy z kolei, ze względu na swoją orientację i potrzebę ich układania w sposób, który zapewni spójność wzoru, również zwiększają normy zużycia. Dobrze zaprojektowane wzory, które są zgodne z najlepszymi praktykami, mogą zminimalizować odpady materiałowe. W praktyce, w branży mody, projektanci często stosują techniki optymalizacji wykrojów, aby zredukować zużycie materiału, jednak wzory takie jak kraty i pasy wprowadzają dodatkowe wyzwania, które muszą być uwzględnione podczas produkcji. Przykładowo, przy projektowaniu garnituru z kratą, kluczowe jest zapewnienie, że wzór na klapie marynarki oraz spodniach jest zgodny, co wymaga starannie przemyślanej konstrukcji, często skutkującej większym zużyciem tkaniny.

Pytanie 27

Jak uzyskuje się formę kołnierza koszulowego na stójce?

A. z formy przodu
B. z podkroju szyi
C. z formy przodu oraz tyłu
D. z kąta prostego
Wybór odpowiedzi związanych z formą przodu, podkrojem szyi oraz formą przodu i tyłu opiera się na błędnym zrozumieniu zasad konstrukcji kołnierzy. Forma przodu odnosi się do kształtu, który ma przednia część koszuli, ale nie jest to bezpośrednio związane z tworzeniem stójki kołnierza. Podkrój szyi, z drugiej strony, to linia, która określa, jak materiał koszuli układa się wokół szyi, lecz sama w sobie nie definiuje kąta, który jest kluczowy dla formy stójki. Zastosowanie formy przodu i tyłu również nie jest adekwatne, ponieważ chociaż obie formy współpracują w konstrukcji koszuli, nie mają one bezpośredniego wpływu na kąt, który jest istotny dla stójki kołnierza. Często popełnianym błędem jest mylenie różnych aspektów konstrukcji odzieży, co prowadzi do wniosku, że te elementy są ze sobą ściśle powiązane. W rzeczywistości każdy element konstrukcji odzieżowej pełni niezwykle specyficzną rolę, a zrozumienie tych złożonych relacji jest kluczowe dla projektowania odzieży o wysokiej jakości. Właściwe podejście wymaga zrozumienia technik krawieckich oraz umiejętności analizy proporcji i kąta, co jest niezbędne do uzyskania optymalnego efektu estetycznego oraz funkcjonalnego.

Pytanie 28

Powodem niewłaściwego łączenia ściegu maszynowego jest

A. nieodpowiednio ustawiony nacisk stopki.
B. niewłaściwe napięcie nici dolnej lub górnej
C. regulator długości ściegu ustawiony na minimum.
D. uszkodzony otwór w płytce ściegowej.
Problemy z wiązaniem ściegu maszynowego mogą wydawać się skomplikowane, jednak nie zawsze są wynikiem niewłaściwego napięcia nitki. Nieprawidłowo dobrany docisk stopki może wpływać na równomierne prowadzenie materiału podczas szycia, ale nie jest bezpośrednią przyczyną złego wiązania ściegu. Właściwy docisk jest istotny, zwłaszcza przy szyciu grubych lub warstwowych materiałów, gdzie zbyt duży docisk może prowadzić do trudności w przesuwaniu materiału. Z kolei wyszczerbiony otwór w płytce ściegowej może powodować zakleszczanie się nitki, ale również nie wpływa na napięcie nitki, które jest kluczowe dla powstawania ściegów. Ustawienie regulatora długości ściegu na zero z pewnością uniemożliwi przesuwanie materiału, jednak nie spowoduje to niewłaściwego wiązania ściegu w tradycyjnym rozumieniu. Typowe błędy podczas analizy problemów z wiązaniem ściegów często obejmują skupienie się na jednym aspekcie, zamiast rozważyć wszystkie elementy, które mogą wpływać na końcowy efekt szycia. Dlatego ważne jest, aby mieć świadomość wszystkich czynników, które mogą wpływać na jakość ściegów, aby skutecznie rozwiązywać problemy i uzyskiwać zadowalające rezultaty w szyciu.

Pytanie 29

Szwem, który obrzuca, jest szew

A. zgrzewany.
B. klejony.
C. brzegowy.
D. łączący.
Szew obrzucający jest klasyfikowany jako szew brzegowy, ponieważ jego głównym zadaniem jest zabezpieczenie krawędzi tkaniny przed strzępieniem oraz zapewnienie estetycznego wykończenia. W praktyce szew obrzucający stosuje się przede wszystkim w przemyśle tekstylnym, gdzie jest wykorzystywany do szycia delikatnych materiałów, takich jak jedwab czy poliester. Wykonywany jest zazwyczaj przy pomocy maszyny do szycia, która obszywa brzeg tkaniny, tworząc trwałe połączenie. Przy odpowiednim ustawieniu maszyny i użyciu właściwych nici, szew brzegowy nie tylko chroni przed uszkodzeniami mechanicznymi, ale także zapewnia elastyczność i rozciągliwość materiału. Standardy takie jak ISO 4916 definiują wymagania dotyczące szwów brzegowych, co czyni je istotnym elementem w procesie produkcji tekstyliów. Znajomość technik szycia oraz zastosowania szwów brzegowych jest kluczowa dla każdego profesjonalisty w branży odzieżowej, co przyczynia się do wyższej jakości wyrobów gotowych.

Pytanie 30

Jaką tkaninę można zalecić klientce na letnią bluzkę z kołnierzykiem?

A. Żorżetę.
B. Dymkę.
C. Kreton.
D. Batyst.
Batyst to tkanina, która charakteryzuje się lekką konstrukcją i przewiewnością, co czyni ją idealnym wyborem na letnie bluzki koszulowe. Stworzony z cienkich włókien bawełnianych lub mieszanych, batyst jest bardzo delikatny w dotyku i zapewnia komfort noszenia nawet w gorące dni. Tkanina ta ma również właściwości oddychające, co pozwala na skuteczną regulację temperatury ciała. W praktyce batyst często wykorzystuje się do szycia eleganckiej odzieży letniej, takiej jak bluzki, koszule i sukienki. W branży odzieżowej batyst jest ceniony za swoją zdolność do zachowania formy i koloru po praniu, co podkreśla jego trwałość. Dodatkowo, dzięki możliwości farbowania i nadruków, batyst oferuje szeroki wachlarz estetycznych możliwości, co jest bardzo ważne w tworzeniu modnych kolekcji. W kontekście letniej odzieży, batyst jest zgodny z obowiązującymi trendami mody, które kładą nacisk na lekkość i wygodę.

Pytanie 31

Jak wysoka jest dopuszczalna temperatura prasowania bluzki uszytej z elanobawełny?

A. 110°C
B. 220°C
C. 200°C
D. 180°C
Wybierając wyższe temperatury prasowania, takie jak 180°C, 200°C czy 220°C, można łatwo uszkodzić delikatne włókna elanobawełny. Wiele osób myśli, że im wyższa temperatura, tym skuteczniejsze prasowanie, co jest fałszywym założeniem. Wysokie temperatury mogą prowadzić do stopienia elastanu, co skutkuje nieodwracalnymi uszkodzeniami tkaniny. Użytkownicy często nie zdają sobie sprawy, że różne materiały mają swoje specyficzne wymagania dotyczące obróbki cieplnej. Elanobawełna, będąca kombinacją bawełny i elastanu, wymaga ostrożności, aby zachować zarówno estetykę, jak i funkcjonalność odzieży. Kolejnym powszechnym błędem jest zignorowanie etykiety z instrukcjami prania i prasowania, co może prowadzić do nieodpowiednich praktyk. Standardy branżowe jasno określają maksymalne temperatury prasowania dla różnych materiałów, a ich ignorowanie może przyczynić się do szybszego zużycia odzieży. Właściwe metody prasowania, takie jak użycie pary czy prasowanie przez tkaninę ochronną, są kluczowe w ochronie delikatnych włókien. Warto zainwestować czas w poznanie właściwości materiałów, co pozwoli uniknąć problemów związanych z ich konserwacją.

Pytanie 32

Jaki pomiar antropometryczny jest dokonywany na ciele kobiety od siódmego kręgu szyi, przez punkt szyjny boczny oraz brodawkowy, w kierunku pionowym do linii talii na przedzie?

A. Łuk szerokości tyłu na wysokości piersi
B. Łuk szerokości przodu przez piersi
C. Łuk długości przodu przez piersi
D. Łuk długości przodu do piersi
Łuk długości przodu przez piersi to pomiar antropometryczny, który mierzy odległość od siódmego kręgu szyi, przez punkt szyjny boczny i brodawkowy, aż do linii talii w przodzie. Jest to kluczowy pomiar w procesie projektowania odzieży, szczególnie dla kobiet, ponieważ pozwala na dokładne określenie kształtu i wymiarów biustu. W praktyce, ten pomiar jest niezbędny w krawiectwie, aby zapewnić odpowiednią dopasowanie bluzek, sukienek oraz innych elementów odzieży, które muszą być odpowiednio skrojone w okolicy biustu i talii. Dobrym przykładem zastosowania tego pomiaru jest produkcja biustonoszy, gdzie precyzyjne dostosowanie do indywidualnych wymiarów ciała jest kluczowe dla komfortu i estetyki. W standardach branżowych, takich jak ISO 8559:2017 dotyczący pomiarów antropometrycznych, podkreśla się znaczenie dokładności i metodologii pomiarowej, co w konsekwencji przekłada się na jakość końcowych produktów odzieżowych. Dobrze wykonany łuk długości przodu przez piersi jest zatem fundamentem dla dobrze zaprojektowanej odzieży, co wpływa na zadowolenie klientek oraz ich postrzeganie marki.

Pytanie 33

Jakiej operacji technologicznej nie można przeprowadzić na specjalistycznej maszynie wyposażonej w mechanizm zygzaka?

A. Wykończenia krawędzi wyrobu
B. Przytwierdzenia aplikacji do elementu odzieżowego
C. Mocowania kieszeni nakładanej
D. Przyszycia zamka błyskawicznego
Przyszycie zamka błyskawicznego na maszynie specjalnej wyposażonej w mechanizm zygzaka jest operacją, która nie może być skutecznie wykonana z powodu specyfiki tego mechanizmu. Mechanizm zygzaka jest przystosowany głównie do wykonywania prostych, powtarzalnych szwów, takich jak naszywanie aplikacji, wykańczanie brzegów czy zamocowanie kieszeni. Przyszycie zamka błyskawicznego wymaga jednak bardziej zaawansowanej kontroli nad przesuwem materiału oraz precyzyjnego ustawienia, co jest trudne do osiągnięcia przy użyciu maszyny z mechanizmem zygzaka. W praktyce, do szycia zamków błyskawicznych używa się maszyn z mechanizmami przemysłowymi, które oferują większą stabilność i możliwość regulacji, co pozwala na dokładne przeszycie ząbków zamka. W branży odzieżowej zastosowanie odpowiednich maszyn jest kluczowe, aby zapewnić wysoką jakość wyrobów oraz ich trwałość, co jest zgodne z normami branżowymi dotyczącymi produkcji odzieży.

Pytanie 34

Zleceniodawczyni poprosiła o uszycie płaszcza wełnianego z materiałów dostępnych w punkcie usługowym. Do wykonania produktu zużyto 1,80 m wełny w cenie 100,00 zł za 1 m oraz 1,5 m podszewki w cenie 8,00 zł za 1 m. Jakie będą koszty tkaniny oraz podszewki niezbędne do realizacji tego zlecenia?

A. 188,00 zł
B. 208,00 zł
C. 192,00 zł
D. 108,00 zł
Aby obliczyć całkowity koszt tkaniny i podszewki do uszycia płaszcza, należy pomnożyć ilości materiałów przez ich ceny. W tym przypadku zużyto 1,80 m wełny w cenie 100,00 zł za 1 m, co daje koszt 180,00 zł. Dodatkowo wykorzystano 1,5 m podszewki w cenie 8,00 zł za 1 m, co daje koszt 12,00 zł. Suma tych kosztów wynosi 180,00 zł + 12,00 zł = 192,00 zł. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży odzieżowej, ponieważ pozwalają dokładnie oszacować wydatki na materiały, co wpływa na wycenę usługi oraz rentowność produkcji. W praktyce, znajomość kosztów materiałów pozwala na lepsze planowanie budżetu oraz kontrolowanie wydatków. Dobrym zwyczajem jest także prowadzenie szczegółowej dokumentacji kosztów, aby móc w przyszłości analizować wydajność i efektywność procesów produkcyjnych.

Pytanie 35

Aby wykonać wykroje podstawowe spódnicy z jednolitym materiałem wełnianym typu flausz, formy powinny być umieszczone na tkaninie, z uwzględnieniem lokalizacji linii środka przodu i tyłu wzdłuż nitki

A. osnowy, w dwóch kierunkach
B. osnowy, w jednym kierunku
C. wątku, w dwóch kierunkach
D. wątku, w jednym kierunku
Odpowiedź 'osnowy, w jednym kierunku' jest poprawna, ponieważ podczas układania wykrojów spódnicy podstawowej na tkaninie wełnianej typu flausz, kluczowe jest, aby zachować odpowiednie położenie wykroju względem nitki osnowy. Osnowa jest to zestaw włókien rozmieszczonych wzdłuż długości tkaniny, a jej kierunek ma znaczenie dla tego, jak tkanina będzie się zachowywała podczas użytkowania. Ułożenie wykroju zgodnie z osnową zapewnia, że spódnica będzie miała odpowiednią stabilność oraz nie będzie deformować się w trakcie noszenia. Bardzo ważne jest, aby wykroje były układane w jedną stronę, co pozwala uniknąć niepożądanych efektów, takich jak skurczenie się materiału czy zniekształcenie kształtu spódnicy po praniu. W praktyce oznacza to, że chcemy, aby nitki osnowy były równoległe do krawędzi wykroju, co jest zgodne z najlepszymi praktykami szycia i konstrukcji odzieży. Dobrze zaprojektowana spódnica będzie wygodna w noszeniu i estetyczna, co jest kluczowe dla satysfakcji użytkownika.

Pytanie 36

Czynniki, które mają wpływ na użytkowe cechy tkanin, to:

A. oporność na ścieranie, wytrzymałość na rozciąganie
B. higroskopijność, przepuszczalność powietrza, właściwości cieplne
C. śliskość, strzępienie, właściwości termiczne
D. trwałość wymiarów, oporność na gniecenie, oporność na zmechacenia
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że trwałość wymiarów, odporność na zagniecenia oraz odporność na zmechacenia to cechy, które mają znaczenie, jednak nie odnoszą się bezpośrednio do użytkowości tkanin w kontekście komfortu. Trwałość wymiarów dotyczy stabilności tkaniny pod wpływem użytkowania i prania, co jest istotne, ale nie wpływa na bezpośrednią funkcjonalność i komfort noszenia. Odporność na zagniecenia jest istotna w przypadku odzieży formalnej, jednak nie jest kluczowym czynnikiem wpływającym na codzienny komfort użytkownika. W przypadku odporności na ścieranie i wytrzymałości na rozciąganie, choć są one ważne w kontekście trwałości odzieży roboczej, to nie odnoszą się bezpośrednio do doświadczeń użytkowych, takich jak odczucie ciepła czy wilgotności. Śliskość, strzępienie się oraz właściwości termiczne mogą wpływać na użytkowanie tkanin, lecz sama śliskość nie zawsze jest pożądana, a strzępienie się jest defektem, który należy unikać w produkcji. Właściwości takie jak higroskopijność i przewodnictwo cieplne mają bezpośrednie przełożenie na komfort w różnych warunkach atmosferycznych, co czyni je bardziej istotnymi w praktycznym zastosowaniu tkanin w odzieży. Dlatego ważne jest, aby przy ocenie tkanin skupić się na tych cechach, które bezpośrednio wpływają na komfort i użyteczność w codziennym życiu.

Pytanie 37

Oblicz szerokość zaszewki bocznej w podstawowej spódnicy dla klientki z wymiarami: obwód pasa = 72,0 cm, obwód bioder = 96,0 cm?

A. 2 cm
B. 6 cm
C. 4 cm
D. 8 cm
Wyznaczenie szerokości zaszewki boku w spódnicy podstawowej dla klientki o obwodzie pasa wynoszącym 72,0 cm i obwodzie bioder 96,0 cm jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniego dopasowania i komfortu noszenia. W tym przypadku, poprawna odpowiedź wynosząca 6 cm opiera się na proporcji pomiędzy obwodem pasa a obwodem bioder. W standardowych praktykach krawieckich, zaszewka boku powinna wynosić około 10% różnicy pomiędzy tymi dwoma obwodami. Różnica wynosi 24 cm, co oznacza, że powinna być podzielona na dwie zaszewki, każda z nich ma więc szerokość 6 cm. Taki układ zapewnia, że spódnica będzie dobrze przylegała do ciała, a jednocześnie pozostawi wystarczającą przestrzeń na swobodę ruchów. W praktyce, odpowiednia szerokość zaszewki pozwala na estetyczne uformowanie sylwetki oraz zapobiega nieestetycznym marszczeniom materiału. Dlatego znajomość tych zasad jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się szyciem odzieży na miarę, szczególnie w kontekście indywidualnych wymiarów klientek.

Pytanie 38

Jaki typ kołnierza jest formowany na podstawie podkroju szyi z przodu?

A. Marynarski
B. Koszulowy
C. Szalowy
D. Okrągły "be-be"
Kołnierz koszulowy jest jednym z najpopularniejszych rodzajów kołnierzy, jednak jego modelowanie nie opiera się na podkroju szyi przodu. Kluczowe dla jego konstrukcji są specyficzne wymiary oraz kształt, który zazwyczaj wymaga precyzyjnego określenia rozmiaru kołnierza oraz szerokości jego klap. Większość osób utożsamia kołnierz koszulowy z klasyczną koszulą, co prowadzi do błędnych wniosków o jego wszechstronności. Z drugiej strony, kołnierz marynarski, zazwyczaj używany w strojach żeglarskich, ma zupełnie inną konstrukcję, która nie bazuje na podkroju szyi przodu, lecz na wyraźnym odcięciu kształtu i specyficznej formie, co sprawia, że nie ma zastosowania w kontekście pytania. Kołnierz okrągły „be-be”, który charakteryzuje się prostym, okrągłym kształtem, również nie jest modelowany bezpośrednio na podstawie podkroju szyi przodu, ponieważ jego forma jest niezależna od kształtu szyi, co może utrudniać komfort noszenia w przypadku osób o nietypowej budowie ciała. W każdym z tych przypadków, projektowanie kołnierzy wymaga zrozumienia anatomii oraz właściwego dopasowania do sylwetki, co jest kluczowe dla końcowego efektu wizualnego i funkcjonalności odzieży. Często projektanci popełniają błąd, sądząc, że każdy rodzaj kołnierza można zastosować w dowolnej odzieży, co prowadzi do niewłaściwego dopasowania i braku estetyki.

Pytanie 39

Jaką grupę pomiarów ciała stanowią pomiary realizowane w dowolnym kierunku szerokości lub długości na krzywych liniach?

A. Łuków
B. Wysokości
C. Obwodów
D. Długości
Pomiary ciała, które są dokonywane w dowolnym kierunku szerokości lub długości po liniach krzywych, zaliczają się do pomiarów łuków. Pomiary te są szczególnie istotne w różnych dziedzinach, takich jak inżynieria, architektura, a także medycyna, gdzie precyzyjne określenie wymiarów obiektów o nieregularnych kształtach jest kluczowe. Przykładem zastosowania pomiarów łuków może być projektowanie odzieży, gdzie krzywe sylwetki muszą być dokładnie zmierzone, aby osiągnąć idealne dopasowanie. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują wykorzystanie zaawansowanych technik skanowania 3D, które umożliwiają uzyskanie dokładnych danych dotyczących kształtu ciała danej osoby. W kontekście architektury, pomiary łuków są niezbędne przy projektowaniu konstrukcji o krzywych liniach, takich jak łuki mostów czy okna. Odpowiednie standardy, jak ISO 3348 dotyczące pomiarów krzywoliniowych, dostarczają wytycznych, które pomagają w uzyskiwaniu precyzyjnych rezultatów. Podsumowując, pomiary łuków mają kluczowe znaczenie w praktycznych zastosowaniach, które wymagają dokładności i precyzji w pomiarach nieregularnych form.

Pytanie 40

Jakie urządzenia powinno się zastosować do finalizacji damskiego żakietu uszytego z wełny?

A. Dziurkarka odzieżowa, guzikarka
B. Automat do wykrawania, podszywarka
C. Krajarka ręczna, żelazko elektryczno-parowe
D. Prasa do klejenia, dziurkarka bieliźniana
Dziurkarka odzieżowa i guzikarka to naprawdę ważne maszyny, jeśli chodzi o wykańczanie odzieży, szczególnie żakietów damskich z wełny. Dziurkarka pomaga w precyzyjnym wycinaniu otworów na guziki i inne zapięcia. Bez tego, no, trudno byłoby uzyskać estetyczny i funkcjonalny efekt końcowy. Guzikarka z kolei jest super istotna, bo szyje guziki, a te nie tylko przytrzymują wszystko w ryzach, ale też ładnie wyglądają. W przypadku wełny, która jest dość wymagająca, te maszyny pomagają dopasować wszystkie elementy tak, żeby były mocno przymocowane i estetyczne. Pamiętaj, że w produkcji odzieży ważne są akcesoria dobrej jakości, bo to wpływa na trwałość i wygląd końcowego produktu. Wybierając odpowiednie maszyny, jak te, działasz zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, co na pewno zadowoli klientów.