Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 7 czerwca 2025 13:44
Data zakończenia: 7 czerwca 2025 14:44

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Czy z zwiększeniem nakładu, koszt jednostkowy wykonania folderu

A. rośnie

B. pozostaje bez zmian

C. waha się

D. maleje

Wybór innych odpowiedzi pokazuje, że mogłeś źle zrozumieć zasady związane z kosztami produkcji. Powiedzenie, że jednostkowy koszt wykonania folderu skacze, jest nie do końca trafne. No bo, zazwyczaj, jak zwiększamy nakład, to koszty w dłuższej perspektywie raczej maleją, a nie kręcą się w kółko. Na dodatek, twierdzenie, że koszty jednostkowe rosną przy większym nakładzie, nie zgadza się z zajawką ekonomii skali, która jasno mówi, że więcej produkcji to zazwyczaj niższy koszt jednostkowy. Koszty stałe przechodzą na więcej produktów, co naturalnie zmienia to, jak to wygląda na jednostkę. A jak twierdzisz, że koszty są stałe, to trochę ignorujesz, jak efektywność produkcji rośnie, gdy zwiększa się skala. Wiele firm korzysta z analizy kosztów jednostkowych, by podejmować lepsze decyzje o inwestycjach. Ignorowanie tego prowadzi do kiepskich decyzji finansowych.

Pytanie 2

Przygotowano 500 wydruków w formacie B1 do foliowania. Jaką powierzchnię folii należy zarezerwować na jednostronne pokrycie tych wydruków?

A. 50 m2

B. 1 000 m2

C. 350 m2

D. 20 m2

Odpowiedzi 50 m2, 1 000 m2 oraz 20 m2 opierają się na błędnych założeniach dotyczących wymiarów i obliczeń. Przy odpowiedzi 50 m2, można zauważyć, że osoba odpowiadająca myli się w rozumieniu wymiarów formatu B1. Powierzchnia jednostkowa wydruku została zaniżona, co prowadzi do drastycznego niedoszacowania całkowitej powierzchni folii potrzebnej do pokrycia 500 wydruków. Przy 1 000 m2 odpowiedź ta opiera się na założeniu, że każdy wydruk zajmuje znacznie większą powierzchnię, co jest niezgodne z rzeczywistością, ponieważ nie uwzględnia prawidłowych wymiarów formatu B1 i efektywności wykorzystania materiału. Odpowiedź 20 m2 jest skrajnym przykładem niedoszacowania, które może wynikać z błędnego przeliczenia jednostek lub nieznajomości standardowych formatów papieru. W kontekście branży poligraficznej, kluczowe jest zrozumienie, jak ważne jest precyzyjne obliczanie potrzebnych materiałów. Niewłaściwe oszacowania mogą prowadzić do nieefektywności w produkcji, zwiększonych kosztów oraz problemów z terminowością realizacji zleceń. Zrozumienie koncepcji takich jak powierzchnia jednostkowa oraz umiejętność pracy z formatami papieru są niezbędne dla każdego specjalisty w tej dziedzinie, aby uniknąć typowych błędów myślowych oraz osiągnąć satysfakcjonujące wyniki w pracy.

Pytanie 3

Ile maksymalnie elementów o wymiarach 190 × 330 mm zmieści się na arkuszu drukowym w formacie B1?

A. 9 elementów.

B. 10 elementów.

C. 12 elementów.

D. 8 elementów.

W przypadku błędnych odpowiedzi na to pytanie często można zauważyć, że osoby udzielające niewłaściwych odpowiedzi mogą nie uwzględniać rzeczywistych wymiarów formatu B1, bądź też niepotrzebnie komplikują obliczenia. Na przykład, jeśli ktoś pomyliłby się w obliczeniach i podałby 9 użytków, to mógłby przyjąć zbyt optymistyczne założenia dotyczące przestrzeni pomiędzy użytkami, nie uwzględniając standardowych marginesów, które są niezbędne w procesie drukowania. W branży poligraficznej każdy element układu musi być przemyślany, a błędne obliczenia mogą prowadzić do znacznego marnotrawstwa materiału. Również błędna orientacja użytków (np. przyjęcie, że użytki powinny być układane w orientacji poziomej) może skutkować niewłaściwym wykorzystaniem przestrzeni na arkuszu. Kolejnym typowym błędem jest ignorowanie wymagań dotyczących cięcia i wykańczania, co może prowadzić do mylnych wniosków o liczbie możliwych użytków. Zrozumienie, jak formaty arkuszy i wymiary użytków wpływają na efektywność produkcji, jest kluczowe dla profesjonalistów w dziedzinie poligrafii oraz projektowania graficznego. Dlatego tak ważne jest dokładne przeliczenie i planowanie przed rozpoczęciem produkcji.

Pytanie 4

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest odpowiednie do eliminacji niewielkich plam na skanie starej pocztówki?

A. Rozmycie.

B. Uchwyt.

C. Stempel.

D. Magiczne różdżka.

Rączka jest narzędziem, które służy do przesuwania obiektów i warstw w obrębie dokumentu, a nie do edycji samej treści obrazu. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że rączka przyda się w procesie usuwania plam, jednak to narzędzie nie ma nic wspólnego z modyfikacją pikseli, co sprawia, że nie jest odpowiednie do tego celu. Również Różdżka, która jest narzędziem selekcji, nie pozwala na bezpośrednie usuwanie defektów, a jedynie na zaznaczenie obszarów o podobnych kolorach. Zastosowanie Różdżki może prowadzić do błędnych wyborów granic, co z kolei skutkuje niedoskonałymi efektami. W przypadku Smużenia, które jest przeznaczone do rozmywania i wygładzania krawędzi, może prowadzić do dalszego zacierania detali, co w kontekście archiwalnych skanów, gdzie ważna jest zachowanie każdej szczegółowej cechy, jest niepożądane. Użycie tych narzędzi w miejsce Stempla jest efektem typowego błędu myślowego, gdzie użytkownicy mylą cele i metody edycyjne, nie rozumiejąc funkcjonalności dostępnych narzędzi w Photoshopie.

Pytanie 5

Który z formatów graficznych jest zamknięty i pozwala na zapisanie pracy graficznej w aktualnym standardzie druku?

A. PDF

B. PSD

C. TIFF

D. RAW

PDF (Portable Document Format) jest formatem graficznym, który został zaprojektowany jako uniwersalne narzędzie do przechowywania dokumentów w sposób, który zachowuje układ, czcionki i obrazy w niezależny sposób od urządzenia. Jako format zamknięty, PDF jest szeroko stosowany w przemyśle drukarskim, ponieważ pozwala na precyzyjny zapis i wymianę danych między różnymi systemami operacyjnymi i programami graficznymi. PDF obsługuje elementy wektorowe oraz bitmapowe, co czyni go idealnym formatem dla dokumentów zawierających zarówno tekst, jak i grafikę. Praktyczne zastosowanie formatu PDF obejmuje przygotowanie plików do druku, gdzie ważne jest zachowanie jakości i właściwego rozmieszczenia elementów graficznych. W branży wydawniczej oraz w projektowaniu graficznym, PDF jest standardem przy tworzeniu broszur, książek, plakatów i innych materiałów promocyjnych. Użycie PDF w kontekście druku jest uzasadnione przez jego zdolność do kompresji danych oraz zachowania ich integralności, co jest niezbędne w procesie produkcji. Ponadto, PDF wspiera różne profile kolorów, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich efektów wizualnych na wydrukach.

Pytanie 6

Do kosztów produkcji billboardu nie wlicza się wydatków

A. amortyzacji urządzenia do druku

B. kleju dyspersyjnego

C. atramentu solwentowego

D. podłoża do druku

Podłoża drukowe, amortyzacja plotera oraz atrament solwentowy są kluczowymi składnikami kosztów wytworzenia billboardów i ich uwzględnienie jest zgodne z powszechnie przyjętymi praktykami w branży. Podłoże drukowe jest podstawą, na której realizowany jest projekt graficzny, dlatego jego koszt jest niezbędny do kalkulacji całkowitych wydatków na produkcję. Amortyzacja plotera, czyli proces rozliczania wartości sprzętu, który jest wykorzystywany w produkcji, również powinna być uwzględniana, ponieważ sprzęt ten ma istotny wpływ na jakość i efektywność produkcji. Atrament solwentowy, z kolei, jest bezpośrednim materiałem eksploatacyjnym, który wpływa na finalny efekt wizualny billboardu. Ignorowanie tych kosztów prowadzi do niepełnego obrazu finansowego projektu, co może skutkować błędnymi decyzjami menedżerskimi. Często popełniane błędy dotyczące kalkulacji kosztów wytworzenia wynikają z pomylenia kosztów produkcyjnych z kosztami operacyjnymi, co może zniekształcać rzeczywisty koszt realizacji projektu oraz wpływać na rentowność działalności. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami produkcyjnymi w branży reklamowej.

Pytanie 7

Typ grafiki komputerowej, w którym linie proste, krzywe oraz skomplikowane kształty geometryczne są definiowane za pomocą równań matematycznych, to grafika

A. ruchoma i bitmapowa

B. wektorowa i obiektowa

C. interaktywna i rastrowa

D. rastrowa i wektorowa

Wybór odpowiedzi zawierających terminy takie jak 'ruchoma', 'bitmapowa', 'interakcyjna' i 'rastrowa' wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące podstawowych różnic pomiędzy typami grafiki komputerowej. Grafika rastrowa, na przykład, opiera się na matrycach pikseli, co oznacza, że podczas powiększania obrazu może wystąpić utrata jakości, co jest istotną wadą w kontekście projektowania, gdzie wymagana jest skalowalność. Z kolei grafika ruchoma odnosi się do animacji i filmów, które są z natury różne od statycznych obrazów wektorowych. Grafika interakcyjna, choć innowacyjna i szeroko stosowana w projektach internetowych i aplikacjach, nie jest terminem odnoszącym się do rodzaju grafiki w sensie technicznym, a bardziej do sposobu, w jaki użytkownicy wchodzą w interakcje z treściami wizualnymi. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru niepoprawnych odpowiedzi, to mylenie różnych klas grafik oraz brak zrozumienia ich zastosowań. W praktyce, istotne jest, aby rozróżniać te terminy, aby skutecznie wykorzystać odpowiednie narzędzia i techniki w zależności od wymagań projektu.

Pytanie 8

Wymień podstawowe typy formatów zapisu dla plików graficznych bitmapowych?

A. JPEG, TIFF, PSD

B. CDR, Al, DOCX

C. CDR, DOC, INDD

D. PDF, AI, PCX

Wszystkie wymienione w niepoprawnych odpowiedziach formaty nie są typowymi formatami grafiki bitmapowej, co prowadzi do nieporozumień. CDR to format stworzony przez CorelDRAW, który obsługuje grafikę wektorową, a nie bitmapową. Użytkownicy często mylą grafikę wektorową z bitmapową, co może prowadzić do zakupu niewłaściwego oprogramowania lub stosowania niewłaściwych formatów do projektów graficznych. DOC i DOCX to formaty dokumentów Microsoft Word i nie mają zastosowania w kontekście grafiki. PDF to format, który może zawierać zarówno grafikę bitmapową, jak i wektorową, ale sam w sobie nie jest wyłącznie formatem bitmapowym. AI, będący formatem Adobe Illustrator, również dotyczy grafiki wektorowej, co czyni go nieodpowiednim w tym kontekście. PCX, chociaż jest formatem bitmapowym, jest dziś rzadko używany i nie osiągnął popularności, jak JPEG czy TIFF. Zrozumienie różnicy między grafiką bitmapową a wektorową oraz znajomość odpowiednich formatów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektami graficznymi oraz zapewnienia ich jakości i kompatybilności w różnych mediach.

Pytanie 9

Co to za symbol lub wyrażenie, które jest umownym jednoczesnym znakiem pisarskim o ustalonym znaczeniu, na przykład: "$"?

A. digraf.

B. opposite.

C. abrewiatura.

D. ligature.

Antonym to termin, który odnosi się do słów o przeciwnym znaczeniu, takich jak 'gorący' i 'zimny'. W kontekście pytania o umowny znak pisarski, wybór antonimu jako odpowiedzi jest mylący, ponieważ nie ma on związku z ideą zastępowania słów. Ligatura to z kolei zespół dwóch lub więcej znaków pisarskich połączonych w jeden, co występuje często w typografii, na przykład w połączeniu liter 'fi' w jeden znak. Jednak ligatura nie ma stałego znaczenia jak abrewiatura, a jej zastosowanie jest bardziej estetyczne w typografii niż funkcjonalne. Digraf zaś to zestawienie dwóch liter, które mogą reprezentować jeden dźwięk, jak w przypadku 'ch' w języku polskim. Zarówno ligatura, jak i digraf nie pełnią roli umownych znaków zastępujących słowa czy frazy. Stąd wybór tych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące definicji i zastosowania terminów w języku i pisarstwie. Kluczowym błędem jest niezrozumienie, że umowne znaki pisarskie, takie jak abrewiatury, mają za zadanie uprościć komunikację, a nie stanowić przeciwnych lub połączonych znaczeń w kontekście językowym.

Pytanie 10

W projekcie opakowania graficznego warstwa wykrojnika, grafika oraz znaczniki drukarskie powinny być

A. uporządkowane w kolejności od najbardziej widocznych elementów

B. zapisane w pliku tylko w formacie zamkniętym

C. usytuowane na oddzielnych warstwach

D. połączone w jedną warstwę

Zapisanie wszystkich elementów w pliku wyłącznie zamkniętym wydaje się wygodne, jednak w praktyce wprowadza szereg ograniczeń. Takie podejście uniemożliwia edytowanie poszczególnych warstw niezależnie, co może być problematyczne, jeśli konieczne są zmiany w projekcie. Obiekty scalone do jednej warstwy również stają się trudne do edytowania, co ogranicza elastyczność pracy nad projektem i zwiększa ryzyko błędów. Dodatkowo, scalanie elementów do jednej warstwy może prowadzić do utraty jakości wyjściowego projektu, zwłaszcza w kontekście druku, gdzie każdy detal ma znaczenie. Grupa elementów uszeregowana według widoczności, mimo że może wydawać się logiczna, nie uwzględnia złożoności i różnorodności pracy nad projektem graficznym. Kluczowe jest, aby każdy z elementów był traktowany indywidualnie i w kontekście całego projektu, co pozwala na lepsze zarządzanie i kontrolę nad każdym aspektem. Zrozumienie, jak ważne jest umieszczanie elementów na osobnych warstwach, jest fundamentalne dla skutecznego projektowania graficznego. Tylko w ten sposób można zminimalizować ryzyko błędów i zapewnić wysoką jakość końcowego produktu, co jest kluczowe w branży opakowaniowej.

Pytanie 11

Jakie jest znaczenie skrótu CMS w kontekście cyfrowego przygotowania produktów poligraficznych?

A. Zarządzanie kolorem

B. Cyfrowy druk solwentowy

C. Pakiet programów firmy Microsoft do projektowania publikacji

D. Urządzenie do cyfrowej symulacji wydruku offsetowego

Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z mylenia pojęć związanych z technologią druku z terminologią zarządzania kolorem. Na przykład, opcja dotycząca 'cyfrowego druku solwentowego' odnosi się do konkretnego procesu druku, który wykorzystuje atramenty solwentowe, co jest zupełnie inną kategorią niż zarządzanie kolorem. Druk solwentowy jest stosowany głównie w produkcji grafiki wielkoformatowej, natomiast CMS dotyczy szerokiego zakresu technik zapewniających spójność kolorystyczną w różnych urządzeniach. Z kolei urządzenie do cyfrowej symulacji wydruku offsetowego to narzędzie służące do symulacji efektów druku offsetowego, co również nie ma bezpośredniego związku z zarządzaniem kolorem w kontekście cyfrowych procesów. Wreszcie, pakiet programów firmy Microsoft do projektowania publikacji, choć użyteczny w kontekście tworzenia treści, nie odnosi się do zarządzania kolorem, które jest bardziej skomplikowanym i technicznym procesem wymagającym znajomości specyfikacji kolorów oraz ich reprodukcji w różnych mediach. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, to zbytnie uproszczenie tematów związanych z grafiką, co skutkuje brakiem zrozumienia kluczowych pojęć związanych z jakością druku i reprodukcją kolorów.

Pytanie 12

Jaką długość drutu introligatorskiego należy przygotować do oprawy 100 broszur (z użyciem 3 zszywek każda), jeśli długość rozłożonej zszywki wynosi 20 mm?

A. 20 metrów

B. 6 metrów

C. 30 metrów

D. 2 metry

Odpowiedź 6 metrów jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć potrzebną długość drutu introligatorskiego do oprawy 100 broszur, musimy uwzględnić liczbę zszywek oraz długość jednej zszywki. W tym przypadku, każda broszura jest zszywana w trzech miejscach, co daje łącznie 300 zszywek (100 broszur x 3 zszywki). Długość rozłożonej zszywki wynosi 20 mm, co oznacza, że na jedną zszywkę potrzebujemy 20 mm drutu. Zatem całkowita długość drutu wynosi 300 zszywek x 20 mm = 6000 mm, co odpowiada 6 metrom. W praktyce, w branży introligatorskiej ważne jest precyzyjne obliczenie materiałów, aby zminimalizować odpady i zrealizować produkcję w sposób efektywny. Dobre praktyki wymagają także uwzględnienia marginesu na ewentualne błędy podczas cięcia i zszywania, co może również wpłynąć na finalne zapotrzebowanie na drut. Warto pamiętać, że odpowiednie przygotowanie i obliczenia są kluczowe dla jakości końcowego produktu i satysfakcji klienta.

Pytanie 13

Jaką rozdzielczość powinno mieć zeskanowane wielobarwne źródło, jeśli wiadomo, że podczas druku offsetowego zostanie ono powiększone trzykrotnie?

A. 900 dpi

B. 600 dpi

C. 800 dpi

D. 300 dpi

Aby uzyskać wysoką jakość druku offsetowego, ważne jest, aby zeskanować oryginał w odpowiedniej rozdzielczości. W przypadku gdy oryginał ma być powiększany trzykrotnie, należy obliczyć wymaganą rozdzielczość skanowania, aby zapewnić, że szczegóły obrazu pozostaną wyraźne i ostre. Standardowa rozdzielczość druku wynosi 300 dpi (punktów na cal), co jest odpowiednie dla wielu zastosowań. Jednakże, gdy obraz ma być powiększany, rozdzielczość skanowania musi być odpowiednio wyższa, aby uniknąć utraty jakości. Przy powiększeniu o 300% (3x), rozdzielczość skanowania powinna wynosić 300 dpi x 3, co daje 900 dpi. W praktyce oznacza to, że skanowanie w 900 dpi pozwoli na zachowanie wysokiej jakości detali po wydruku. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży, gdzie jakość obrazu jest kluczowa dla satysfakcji klienta oraz estetyki końcowego produktu. Ponadto, stosowanie wyższych rozdzielczości podczas skanowania jest standardem w przypadku materiałów reklamowych czy ilustracji, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 14

"Copyright" umieszcza się na stronie książki, która nazywana jest stroną

A. przedtytułową

B. tytułową

C. redakcyjną

D. przytytułową

Wybór odpowiedzi tytułowej, przytytułowej czy przedtytułowej wskazuje na brak zrozumienia struktury książki oraz zasad umieszczania informacji o prawach autorskich. Strona tytułowa to miejsce, gdzie znajduje się tytuł książki, nazwisko autora oraz ewentualnie wydawcy, ale nie zawiera szczegółowych informacji dotyczących praw autorskich ani redakcji. Z kolei strona przytytułowa i przedtytułowa odnoszą się do stron, które mogą występować przed stroną tytułową, ale nie pełnią roli informacyjnej dotyczącej praw autorskich. Często błędne jest myślenie, że wszystkie informacje o książce powinny być zawarte na jej pierwszych stronach. Takie podejście prowadzi do niepełnej ochrony praw autorskich, ponieważ pomija istotne aspekty, takie jak identyfikacja praw właścicieli praw autorskich, co jest kluczowe w kontekście ochrony twórczości. W praktyce, umieszczanie informacji o prawach autorskich na stronie redakcyjnej jest nie tylko standardem, ale również dobrym zwyczajem, który pozwala uniknąć problemów prawnych związanych z naruszeniem praw autorskich. Ignorowanie tej zasady może prowadzić do nieporozumień i sporów prawnych, co podkreśla znaczenie prawidłowego umiejscowienia takich informacji w publikacjach.

Pytanie 15

Jaką liczbę arkuszy netto papieru o wymiarach 610 mm x 860 mm należy użyć do wykonania druku 32 000 ulotek w formacie A6?

A. 500

B. 1000

C. 2000

D. 900

Aby obliczyć liczbę arkuszy netto papieru potrzebnych do wydrukowania 32 000 ulotek formatu A6, najpierw musimy określić, ile ulotek zmieści się na jednym arkuszu papieru formatu 610 mm x 860 mm. Format A6 ma wymiary 105 mm x 148 mm. Na arkuszu 610 mm x 860 mm można umieścić 8 ulotek A6, gdyż wzdłuż krótszej krawędzi zmieszczą się 4 ulotki (610 mm / 105 mm) i wzdłuż dłuższej krawędzi 5 ulotek (860 mm / 148 mm). Zatem z jednego arkusza otrzymujemy 4 x 5 = 20 ulotek. Skoro potrzebujemy 32 000 ulotek, to dzielimy tę liczbę przez 20, co daje 1600 arkuszy. Kolejnym krokiem jest uwzględnienie strat materiałowych oraz ewentualnych błędów w druku, co zwiększa zapotrzebowanie na arkusze. W rzeczywistości, przyjęcie współczynnika strat na poziomie 1,25 (25% więcej) pozwala na uzyskanie bardziej realistycznej liczby 2000 arkuszy. Zatem wybór odpowiedzi 1000 jest błędny, ponieważ nie uwzględnia strat oraz zapotrzebowania na dodatkowe kopie w praktyce.

Pytanie 16

Celem definiowania nadruku czarnych elementów podczas procesu przygotowania do druku jest

A. ułatwienie dopasowania czarnych elementów

B. przyspieszenie naświetlania form drukowych

C. oszczędzenie części farb CMY

D. uzyskanie innego koloru

Użycie nadruku czarnych elementów w procesie przygotowania do drukowania ma na celu ułatwienie precyzyjnego pasowania czarnych elementów w projekcie graficznym. Podczas druku wielokolorowego, każdy kolor musi być nałożony na papier w odpowiedniej kolejności, co wymaga dużej precyzji. Czarny nadruk, jako element referencyjny, pozwala na lepsze dopasowanie pozostałych kolorów, minimalizując ryzyko wystąpienia przesunięć, które mogą prowadzić do nieczytelnych lub nieestetycznych rezultatów. Przykład zastosowania tej techniki można zauważyć w druku materiałów reklamowych, gdzie czarny nadruk jest używany do podkreślenia istotnych informacji, a także w pracach artystycznych, gdzie precyzyjne nałożenie kolorów jest kluczowe dla uzyskania zamierzonego efektu wizualnego. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie nadruku czarnych elementów w projektach, co przyczynia się do poprawy jakości finalnych wyrobów drukarskich oraz skraca czas produkcji, umożliwiając szybsze wprowadzenie projektu na rynek.

Pytanie 17

Jakim akronimem określa się programy do identyfikacji tekstu w zeskanowanych plikach graficznych?

A. ZIP

B. RAR

C. RIP

D. OCR

Wybór odpowiedzi RAR, RIP lub ZIP jest nietrafiony, ponieważ akronimy te odnoszą się do technologii i formatów, które nie mają związku z rozpoznawaniem tekstu w skanowanych dokumentach. RAR i ZIP to formaty kompresji danych, które służą do redukcji rozmiaru plików oraz archiwizacji danych. Kompresja jest przydatna w kontekście zarządzania dużymi zbiorami plików, ale nie wnosi nic do procesu przetwarzania tekstu w obrazach. Z kolei RIP, co jest skrótem od Raster Image Processor, odnosi się do technologii używanej w druku, gdzie przetwarzane są obrazy wektorowe na bitmapowe, co również nie ma związku z rozpoznawaniem znaków. Wybór tych odpowiedzi wynika często z nieporozumienia dotyczącego terminów technologicznych. Zrozumienie, czym jest OCR, jest kluczowe, aby odróżnić je od technologii związanych z kompresją i przetwarzaniem obrazów. Ukazuje to, jak ważne jest wnikliwe zapoznanie się z definicjami i zastosowaniami różnych technologii w kontekście ich realnego zastosowania w dziedzinach takich jak skanowanie dokumentów czy automatyzacja procesów biurowych.

Pytanie 18

Ile składek potrzebnych jest do złożenia broszury liczącej 32 strony o wymiarach 145 x 206 mm, jeżeli została wydrukowana na arkuszach w formacie SRA3?

A. Wymagana jest 4 składki

B. Wymagana jest 2 składki

C. Wymagana jest 3 składki

D. Wymagana jest 1 składka

Odpowiedzi, które sugerują mniej niż cztery składki, są nieprawidłowe, ponieważ w przypadku wydruków broszur wymagane jest, aby liczba składek była dopasowana do liczby stron w broszurze. Na przykład, jeśli odpowiedź wskazuje na 2 składki, wówczas można by uzyskać jedynie 16 stron (2 x 8), co nie jest wystarczające dla 32-stronicowej broszury. Użytkownicy mogą pomylić się, sądząc, że jedna składka wystarczy, aby pomieścić wszystkie strony, ale prawidłowe zrozumienie konstrukcji broszury wymaga znajomości podstawowych zasad poligrafii. Broszura musi być podzielona na arkusze, a każdy arkusz składa się z wielu stron, które są powielane w sposób symetryczny. Trzy składki również nie spełniają wymogu, gdyż dają jedynie 24 strony (3 x 8), co nadal nie wystarcza. Warto zrozumieć, że prawidłowe przygotowanie materiałów do druku i ich złożenie w odpowiednie składki jest kluczowe dla uzyskania poprawnego końcowego produktu. Praktyka ta opiera się na fundamentalnych zasadach druku i składu, które są powszechnie stosowane w branży, aby zapewnić jakość i efektywność produkcji.

Pytanie 19

Który z podanych programów jest przeznaczony do tworzenia wielostronicowych publikacji tekstowo-graficznych?

A. Puzzle Flow

B. Adobe InDesign

C. Audacity

D. Painter

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie stworzone do projektowania i składu wielostronicowych publikacji graficzno-tekstowych, takich jak książki, magazyny, broszury i ulotki. Jako standard w branży wydawniczej, InDesign umożliwia precyzyjne zarządzanie układem graficznym oraz tekstowym, co jest niezbędne w przypadku złożonych projektów. Program oferuje szeroką gamę narzędzi, takich jak możliwość pracy z stylami tekstu, zaawansowane opcje typograficzne oraz wsparcie dla elementów interaktywnych, co sprawia, że jest idealnym rozwiązaniem dla wydawców i projektantów. Przykładowo, można łatwo tworzyć szablony, które pozwalają na spójne prezentowanie treści w różnych publikacjach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie projektowania graficznego. Warto również zwrócić uwagę na integrację InDesigna z innymi programami Adobe, co zwiększa jego funkcjonalność i pozwala na efektywne zarządzanie projektami. Alternatywnie, InDesign wspiera eksport do różnych formatów, w tym PDF, co jest kluczowe dla publikacji cyfrowych oraz druku.

Pytanie 20

W programie Adobe Photoshop do czego służy „Magiczną różdżkę”?

A. deformacji obrazu

B. rozmywania obrazu

C. smyczenia obrazu

D. wybierania obrazu

Wybór odpowiedzi dotyczących zniekształcania, smużenia czy rozmycia obrazu wskazuje na pewne nieporozumienie co do funkcji narzędzi dostępnych w programie Adobe Photoshop. Zniekształcanie obrazu odnosi się do manipulacji kształtem lub proporcjami obiektów poprzez zastosowanie narzędzi takich jak 'Przekształcanie swobodne' czy 'Zniekształcenie'. Z kolei smużenie obrazu jest techniką polegającą na rozciąganiu kolorów w celu uzyskania efektu ruchu, co może być osiągane za pomocą narzędzi takich jak 'Smużenie' czy 'Rozmycie ruchu'. Natomiast rozmycie obrazu polega na łagodzeniu ostrości za pomocą filtrów takich jak 'Rozmycie gaussowskie', które wpływa na całkowity wygląd zdjęcia poprzez spowodowanie, że szczegóły stają się mniej wyraziste. Takie techniki nie są związane z procesem zaznaczania, co jest kluczowym zastosowaniem Magicznej różdżki. Zrozumienie różnicy między tymi funkcjami jest fundamentalne dla efektywnej pracy w Photoshopie, ponieważ każde z narzędzi ma wyraźnie określoną funkcję i zastosowanie, a ich nieprawidłowe użycie może prowadzić do niezamierzonych efektów i frustracji. Dlatego ważne jest, aby podczas pracy z obrazami znać specyfikę i cel każdego narzędzia, co pozwala na optymalne wykorzystanie możliwości programu.

Pytanie 21

Jaką kwotę trzeba przeznaczyć na wykonanie form drukarskich koniecznych do druku ulotek w kolorystyce 4 + 1, jeśli koszt przygotowania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 90,00 zł

B. 180,00 zł

C. 120,00 zł

D. 150,00 zł

Kiedy wybierasz niewłaściwą odpowiedź, to może być tak, że nie do końca zrozumiałeś, jak te koszty związane z drukiem offsetowym wyglądają. Każda odpowiedź, którą widzisz, ma swoje błędy w obliczeniach. Na przykład te, które sugerują, że koszt to 90,00 zł albo 120,00 zł, mogą wynikać z mylnego przekonania, że trzeba mniej form. To może prowadzić do błędnego wniosku, że wystarczy kilka form, a to w poligrafii nie działa tak, bo każdy kolor wymaga swojej formy. A jeśli chodzi o odpowiedź 180,00 zł, to ona błędnie sugeruje, że formy kosztują więcej, niż w rzeczywistości, pewnie przez jakieś nieporozumienia o liczbie form czy ich cenie. Każdy projekt w druku trzeba dokładnie wyliczać, biorąc pod uwagę różne rzeczy, jak liczba kolorów, rodzaj druku i ewentualne efekty wizualne. Złe obliczenia mogą prowadzić do problemów z budżetem, co jest mega istotne w tej branży, gdzie zyski zależą od dobrego planowania kosztów. Warto zwrócić uwagę na to, jak branża to robi, żeby uwzględniać wszystkie zmienne koszty przy wycenie projektów.

Pytanie 22

Logotyp wektorowy, który powinien zachować skalowalność bez utraty jakości detali, wymaga zapisu w pliku o formacie

A. AI

B. PHP

C. JPG

D. PSD

Wybór formatu JPG to trochę zła decyzja. To format rastrowy, czyli obraz jest zbudowany z pikseli. Jak spróbujesz powiększyć taki obraz, to jakość spadnie. Logo powinno być używane w różnych rozmiarach i na różnych materiałach, więc JPG nie jest najlepszym wyborem. Format PSD, choć używany w Photoshopie, też jest rastrowy. Zwykle go używa się do edytowania zdjęć czy grafik, a nie do logo, które musi być skalowalne. PHP to w ogóle nie jest format pliku graficznego, tylko język skryptowy, więc w kontekście projektowania logo to kompletnie nie pasuje. Często popełniamy błąd myśląc, że wszystkie formaty graficzne są takie same, a tak nie jest. Ważne, żeby zrozumieć, w jaki sposób różne formaty wpływają na jakość i skalowalność projektów, żeby móc świadomie podejmować decyzje w projektowaniu. W branży kluczowe jest, by używać odpowiednich narzędzi, bo wybór formatu pliku naprawdę wpływa na końcowy efekt wizualny.

Pytanie 23

Aby ocenić projekt graficzny pod kątem kolorystyki, przed rozpoczęciem produkcji należy wykonać

A. plik impozycyjny

B. odbitkę próbną (proof)

C. narząd drukarski

D. formy drukowe

Niewłaściwe odpowiedzi wskazują na szereg nieporozumień związanych z procesem przygotowania do druku. Narząd drukarski, traktowany jako urządzenie wykorzystywane do samego procesu druku, ma na celu przeniesienie obrazu z formy drukowej na medium, jednak nie ma on bezpośredniego związku z weryfikacją kolorów przed drukiem. Dlatego poleganie na narzędziu drukarskim jako pierwszym kroku w ocenie kolorystyki byłoby błędne. Formy drukowe są niezbędne do wykonania druku, ale nie służą do weryfikacji kolorów; ich zadaniem jest odwzorowanie projektu na papierze, co jest istotne, ale nie wystarczające do oceny finalnego efektu przed produkcją. Pliki impozycyjne, choć kluczowe w kontekście przygotowania materiałów do druku, również nie mają charakteru oceny kolorystycznej. Właściwe przygotowanie pliku impozycyjnego jest bardziej związane z ułożeniem stron i zapewnieniem, że wszystkie elementy są odpowiednio umiejscowione na arkuszu, co jest istotne, ale nie zastępuje potrzeby wykonania odbitki próbnej. Tego rodzaju nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia procesu produkcji druku oraz roli poszczególnych jego etapów, co skutkuje podejmowaniem niewłaściwych decyzji w zakresie oceny projektu graficznego.

Pytanie 24

Jaką liczbę zadrukowanych arkuszy A2 powinien otrzymać pracownik obsługujący złamywarkę, jeśli nakład 16-stronicowego czasopisma w formacie A4 wynosi 5 000 egzemplarzy, a naddatek technologiczny na procesy introligatorskie to 3%?

A. 10 300 sztuk

B. 5 300 sztuk

C. 5 150 sztuk

D. 10 600 sztuk

Zauważyłem, że wybrałeś 10 600, 5 300 albo 5 150, co nie do końca się zgadza. Często takie pomyłki wynikają z błędnych obliczeń. Na przykład, odpowiedź 10 600 może sugerować, że nadmiar naddatku technologicznego został dodany w złym miejscu. Przypomnij sobie, naddatek wynosi 3%, a powinno się go obliczać na podstawie 10 000 arkuszy A2, nie dodawać do błędnej wartości. W przypadku 5 300 i 5 150, może popełniłeś błąd przy dzieleniu nakładu na arkusze A2. Możliwe, że nie uwzględniłeś wszystkich 16 stron lub pomyliłeś się w liczbie potrzebnych arkuszy A4. Takie błędy w obliczeniach mogą prowadzić do problemów, bo w poligrafii każdy szczegół ma znaczenie. Dlatego ważne jest, aby na spokojnie wszystko przeliczyć przed zamówieniem.

Pytanie 25

Jakie są wymiary brutto plakatu, jeśli spady wynoszą 3 mm, a wymiar netto to A1?

A. 597 x 844 mm

B. 423 x 597 mm

C. 426 x 600 mm

D. 600 x 847 mm

Wymiar brutto plakatu to wymiar netto powiększony o spady, które są niezbędne w procesie druku. W przypadku plakatu o wymiarze netto A1, czyli 594 mm x 841 mm, po dodaniu spadów o wielkości 3 mm z każdej strony, należy obliczyć całkowity wymiar brutto. Spady dodaje się zarówno do szerokości, jak i do wysokości, co daje łącznie 6 mm (3 mm z lewej, 3 mm z prawej) do szerokości oraz 6 mm do wysokości. Zatem wymiar brutto plakatu wynosi 594 mm + 6 mm = 600 mm szerokości oraz 841 mm + 6 mm = 847 mm wysokości. W praktyce, dodawanie spadów jest kluczowe, aby uniknąć białych krawędzi po przycięciu plakatu, co jest standardową praktyką w druku. Stosowanie wymiarów brutto z uwzględnieniem spadów jest normą w branży poligraficznej, co zapewnia profesjonalne wykończenie produktów graficznych.

Pytanie 26

Ile arkuszy netto w formacie A2 jest potrzeba do wydrukowania 15 000 egzemplarzy broszur składających się z 12 stron i mających wymiary 180 x 180 mm?

A. 18 000 arkuszy

B. 12 000 arkuszy

C. 21 000 arkuszy

D. 15 000 arkuszy

Pytanie dotyczy obliczenia liczby arkuszy netto potrzebnych do wydrukowania 15 000 sztuk broszur, co wymaga zrozumienia relacji między formatem papieru a wymiarami broszury. Zastosowanie formatu A2, który ma wymiary 420 x 594 mm, powinno prowadzić do obliczenia, ile pojedynczych broszur można wydrukować na jednym arkuszu. Typowe błędy w kalkulacjach wynikają z braku uwzględnienia całkowitej powierzchni papieru oraz optymalnego układu stron. Warto zauważyć, że odpowiedzi sugerujące 12 000, 18 000 czy 21 000 arkuszy nie uwzględniają podstawowych zasad efektywności produkcji, takich jak intensywność wykorzystania papieru. Zazwyczaj przy układzie broszury można zmieścić więcej niż jedną sztukę na arkuszu A2, co oznacza, że nadmierna liczba arkuszy prowadzi do niepotrzebnego marnotrawstwa materiału. Dlatego kluczowe jest dokładne obliczenie potrzebnych arkuszy, uwzględniając zarówno format broszury, jak i optymalizację układu na arkuszu, co jest istotne nie tylko dla redukcji kosztów, ale także dla zwiększenia efektywności całego procesu drukarskiego. Ogólnie rzecz biorąc, zrozumienie tych zasad jest kluczowe w branży poligraficznej, gdzie efektywne zarządzanie zasobami i minimalizacja odpadów są centralnymi ideami.

Pytanie 27

Klient złożył zamówienie na 20 000 ulotek w kolorystyce 4+4 oraz formacie A6. W specyfikacji zaznaczył, że ulotki mają być pakowane w zestawy po 250 sztuk. Ile zestawów z ulotkami zostanie dostarczonych do klienta?

A. 40

B. 80

C. 20

D. 60

Odpowiedź 80 jest poprawna, ponieważ obliczamy liczbę paczek, dzieląc całkowitą liczbę ulotek przez liczbę ulotek w jednej paczce. Klient zamówił 20 000 ulotek, a każda paczka zawiera 250 sztuk. Wykonując obliczenia: 20 000 ÷ 250 = 80. Oznacza to, że do klienta zostanie wysłanych dokładnie 80 paczek. W praktyce, taka procedura pakowania jest standardem w branży poligraficznej, co pozwala na efektywne zarządzanie zamówieniami oraz ich transportem. Warto również zauważyć, że stosowanie paczek o stałej liczbie ulotek ułatwia nie tylko logistykę, ale także kontrolę jakości, ponieważ mniejsze jednostki pakowe są łatwiejsze do monitorowania pod względem zgodności z zamówieniem. Dobrą praktyką jest również informowanie klientów o szczegółach dotyczących pakowania, co zwiększa ich zadowolenie oraz pozwala na sprawniejsze odbieranie przesyłek.

Pytanie 28

W drukarni, przy tworzeniu zaproszeń składających się z czterech stron, realizuje się następujące czynności:

A. graficzna obróbka plików, naświetlanie płyty, impozycja, maszyna drukarska.

B. zalewkowanie, techniczna adiustacja, korekta kolorów, maszyna drukarska.

C. przygotowanie pliku PDF, wykonanie formy drukowej, złamanie.

D. techniczna adiustacja, graficzna obróbka plików, łamanie, impozycja.

Podane odpowiedzi zawierają koncepcje, które nie są zgodne z prawidłowym procesem przygotowania materiałów do druku. Na przykład, pierwsza z opcji nie uwzględnia kluczowych działań, takich jak adiustacja techniczna i impozycja, które są niezbędne do uzyskania wysokiej jakości druku. Zamiast tego, skupia się na przygotowaniu pliku PDF i formy drukowej, co, choć istotne, nie odzwierciedla pełnego procesu, który powinien obejmować także łamanie. W odniesieniu do drugiej opcji, zalewkowanie i korekta barwna są technikami, które mogą być stosowane, ale nie w kontekście podstawowych operacji przygotowawczych do drukowania zaproszeń. Trzeba zauważyć, że błędne zrozumienie tych kroków może prowadzić do problemów z jakością druku, takich jak zniekształcenia kolorów czy nieprawidłowe układy graficzne. Ostatnia opcja również pomija kluczowe elementy, takie jak łamanie i adiustacja techniczna, które są fundamentalne dla prawidłowej produkcji materiałów poligraficznych. Typowymi błędami myślowymi w tej dziedzinie są brak uwagi na szczegóły procesu oraz mylenie etapów produkcji z końcowymi rezultatami, co skutkuje błędnymi wnioskami o etapie przygotowawczym.

Pytanie 29

W jaki sposób zmieni się cena jednostkowa druku ulotki metodą offsetową w przypadku zwiększenia nakładu?

A. Nie można tego przewidzieć

B. Wzrośnie

C. Nie ulegnie zmianie

D. Spadnie

Koszt jednostkowy wydrukowania ulotki techniką offsetową zmniejsza się wraz ze wzrostem nakładu z kilku powodów. Przede wszystkim w technice offsetowej mamy do czynienia z tzw. ekonomią skali. Oznacza to, że im więcej kopii ulotki drukujemy, tym koszt produkcji jednej sztuki staje się niższy. Dzieje się tak, ponieważ koszty stałe, takie jak przygotowanie matrycy i uruchomienie maszyny drukarskiej, są rozkładane na większą liczbę wydruków. Przykładowo, jeżeli przygotowanie maszyny do druku kosztuje 1000 zł, a drukujemy 100 ulotek, koszt jednostkowy wynosi 10 zł na ulotkę. Jeśli wzrośnie nakład do 1000 ulotek, koszt jednostkowy spadnie do 1 zł na ulotkę. Dodatkowo, przy dużych nakładach możliwe jest również uzyskanie rabatów na materiały, co dodatkowo obniża całkowity koszt produkcji. W praktyce, dla różnych projektów, wartość ta może się różnić, ale zasada pozostaje ta sama.

Pytanie 30

Jak jest nazywany element graficzny logo oznaczony na rysunku symbolem "X"?

A. Logotyp.

B. Slogan.

C. Sygnet.

D. Tagline.

Odpowiedź "sygnet" jest prawidłowa, ponieważ sygnet jest graficznym elementem logo, który pełni kluczową rolę w identyfikacji wizualnej marki. Sygnet to symbol, często abstrakcyjny lub reprezentacyjny, który może stać się rozpoznawalnym znakiem towarowym. W kontekście logo, sygnet może być używany samodzielnie, bez towarzyszenia logotypu, co umożliwia łatwe zapamiętanie i identyfikację marki przez konsumentów. Przykłady znanych sygnetów to ikony marek takich jak Apple czy Nike. Sygnety są projektowane z myślą o prostocie i łatwej rozpoznawalności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu graficznym. Właściwe stosowanie sygnetów w marketingu i komunikacji wizualnej pomaga budować spójny wizerunek marki i zwiększa jej widoczność na rynku. Z punktu widzenia standardów branżowych, efektywny sygnet powinien być elastyczny, łatwy do reprodukcji w różnych formatach i rozmiarach, co zapewnia jego uniwersalność w zastosowaniach reklamowych.

Pytanie 31

Rozmieszczenie materiałów na arkuszu druku to

A. dublowanie

B. pozycjonowanie

C. skalowanie

D. impozycja

Pozycjonowanie, skalowanie oraz dublowanie to terminy, które nie odpowiadają rzeczywistej definicji procesu rozmieszczenia użytków na arkuszu drukarskim. Pozycjonowanie odnosi się do ustalania dokładnej lokalizacji elementów graficznych na stronie, co jest tylko jednym z aspektów projektowania, ale nie obejmuje całego procesu impozycji. Każdy projektant musi zrozumieć, że pozycjonowanie samo w sobie nie zapewnia optymalizacji układu stron w kontekście druku. Skalowanie to proces zmiany rozmiaru obiektów, co również nie jest równoważne impozycji. Proces ten może wpływać na jakość i czytelność druku, ale nie odnosi się bezpośrednio do rozmieszczenia użytków na arkuszu. Dublowanie z kolei odnosi się do powielania elementów, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania materiałów i problemów z organizacją zawartości. Zrozumienie tych koncepcji jest istotne, aby unikać typowych błędów, które mogą wynikać z mylenia funkcji i celów tych procesów, co ostatecznie prowadzi do nieefektywnego druku i marnotrawstwa materiałów.

Pytanie 32

Który rodzaj pudła z katalogu standardów FEFCO przestawiono na rysunku?

A. Wsuwane.

B. Jednoczęściowe.

C. Klapowe.

D. Teleskopowe.

Wybór innej odpowiedzi może być wynikiem nieporozumienia w zakresie klasyfikacji różnych typów pudełek. Pudełka wsuwane, chociaż również składają się z dwóch części, różnią się od teleskopowych tym, że jedynie jedna z części jest ruchoma, a sama konstrukcja zapewnia mniejszą stabilność w przypadku dłuższych przedmiotów. Z kolei pudełka jednoczęściowe, jak sama nazwa wskazuje, tworzone są jako jeden kawałek kartonu, co nie pozwala na efektywne dopasowanie do różnych wymiarów produktów. Warto również zauważyć, że pudełka klapowe, które w wielu przypadkach są bardziej powszechne, otwierają się z góry i są stosowane w sytuacjach, gdzie łatwy dostęp do zawartości jest kluczowy. Typowym błędem przy wyborze odpowiedzi jest zatem mylenie cech konstrukcyjnych różnych rodzajów pudełek i niewłaściwe interpretowanie grafiki, która jasno przedstawia mechanizm teleskopowy. Kluczowe jest zrozumienie, że standardy FEFCO precyzują różnice między tymi typami, co potwierdza istotność znajomości tych norm dla efektywnego i poprawnego pakowania produktów.

Pytanie 33

Oblicz koszt przygotowania offsetowych form drukarskich potrzebnych do realizacji druków reklamowych w kolorystyce 2 + 0, przy założeniu, że cena naświetlenia jednej formy wynosi 80,00 zł?

A. 80,00 zł

B. 160,00 zł

C. 300,00 zł

D. 640,00 zł

Poprawna odpowiedź to 160,00 zł, co wynika z kalkulacji kosztów naświetlenia form drukowych w technologii offsetowej. W kolorystyce 2 + 0 oznacza, że mamy do czynienia z dwoma kolorami na stronie oraz bez koloru na rewersie. Aby przygotować materiały do druku, zwykle potrzebujemy dwóch form, z których każda wymaga naświetlenia. Koszt naświetlenia jednej formy wynosi 80,00 zł, zatem łączny koszt naświetlenia dwóch form wynosi 2 x 80,00 zł, co daje 160,00 zł. Ustalając koszty produkcji, kluczowe jest zrozumienie, że w druku offsetowym liczba form jest uzależniona od liczby kolorów, a także od zastosowanej kolorystyki. W praktyce, przy projektowaniu reklam, ważne jest także uwzględnienie dodatkowych opłat związanych z przygotowaniem plików oraz ewentualnymi korektami przed drukiem. Zastosowanie właściwych kalkulacji kosztów jest istotne, aby zapewnić rentowność projektu oraz wysoką jakość druku. Te zasady są fundamentalne w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne oszacowanie kosztów wpływa na konkurencyjność oraz efektywność działań.

Pytanie 34

Jaką masę posiada 500 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm i gramaturze 100 g/m²?

A. 35 kg

B. 25 kg

C. 42 kg

D. 19 kg

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów logicznych związanych z obliczaniem masy papieru. Na przykład, odpowiedź 25 kg wydaje się być zbyt niska, co sugeruje, że nie uwzględniono wystarczającej gramatury dla podanej powierzchni. Osoby wybierające 19 kg mogą myśleć o gramaturze tylko w kontekście liczby arkuszy, a nie biorąc pod uwagę całkowitej masy. Natomiast 42 kg to odpowiedź, która może powstać w wyniku błędnego pomnożenia masy jednego arkusza przez zbyt dużą liczbę arkuszy lub mylenia jednostek miary. Aby poprawnie obliczyć masę papieru, kluczowe jest zrozumienie, że gramatura odnosi się do masy jednego metra kwadratowego papieru. W przypadku papieru o gramaturze 100 g/m² masa jednego arkusza o wymiarach 700 x 1000 mm wynosi 70 g i należy to pomnożyć przez liczbę arkuszy. Niezrozumienie tej zasady prowadzi do błędnych wyliczeń. Warto również zauważyć, że w praktyce branżowej takie obliczenia są niezwykle istotne, gdyż niepoprawna ocena masy materiałów może prowadzić do problemów w procesie produkcji, w tym do nieodpowiedniego doboru materiałów, co skutkuje stratami finansowymi oraz czasowymi.

Pytanie 35

Ile form drukowych offsetowych należy przygotować, aby pokryć arkusz w kolorze 4+4, używając techniki odwracania przez boczny margines?

A. 8

B. 4

C. 6

D. 2

Aby zadrukować arkusz w kolorystyce 4+4, konieczne jest przygotowanie czterech offsetowych form drukowych. Formy te są niezbędne, ponieważ każda z form odpowiada za oddzielny kolor w procesie CMYK (cyjan, magenta, żółty, czarny), a zatem do zadrukowania arkusza dwustronnie w pełnym kolorze musimy przygotować dwie formy z każdej strony, co łącznie daje nam cztery formy. Przykładem praktycznego zastosowania tej metody jest produkcja materiałów reklamowych, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla zachowania identyfikacji wizualnej marki. Standardowe praktyki w branży drukarskiej podkreślają znaczenie odpowiedniego przygotowania form, aby uniknąć błędów kolorystycznych i zwiększyć efektywność produkcji. Zrozumienie tego procesu pozwala na lepsze planowanie oraz zarządzanie kosztami produkcji, co jest niezbędne w konkurencyjnym środowisku rynku druku.

Pytanie 36

Aby jednostronnie zalaminować 100 kalendarzy w formacie B1, potrzebna jest folia o powierzchni użytkowej

A. 70 m2

B. 100 m2

C. 35 m2

D. 350 m2

Aby obliczyć powierzchnię folii potrzebną do jednostronnego zalaminowania 100 kalendarzy w formacie B1, należy uwzględnić wymiary formatu B1, który wynosi 707 mm x 1000 mm. Powierzchnia jednego kalendarza wynosi zatem 0,707 m x 1,0 m = 0,707 m². Mnożąc tę wartość przez 100 kalendarzy, otrzymujemy 70,7 m². Przy jednostronnym zalaminowaniu, zatem wymaganej powierzchni folii powinno być co najmniej 70 m², co odpowiada praktycznym standardom w branży poligraficznej, gdyż zawsze trzeba uwzględnić niewielki zapas materiału na ewentualne błędy w cięciu lub aplikacji. Warto dodać, że w przemyśle poligraficznym powszechnie stosuje się zasady minimalizacji odpadów, dlatego precyzyjne obliczenia są kluczowe dla efektywności produkcji i kosztów. Dobre praktyki wskazują, aby w takich obliczeniach zawsze zaokrąglać w górę lub doliczać dodatkowe 5-10% materiału w przypadku większych, seryjnych zamówień, co zapewnia jeszcze większą pewność w realizacji zlecenia.

Pytanie 37

Aby stworzyć kolorową okładkę książki w formacie A4 z grubością grzbietu wynoszącą 10 mm, odpowiednim wyborem będzie papier o formacie

A. B3

B. A4

C. B4

D. A3

Wybór innych opcji, takich jak A3, A4 czy B4, prowadzi do różnych problemów w kontekście druku okładki książki. Format A3, o wymiarach 297 x 420 mm, wydaje się być wystarczająco duży, ale nie zapewnia wystarczającej przestrzeni na grzbiet, co może prowadzić do nieestetycznego wyglądu oraz trudności w produkcji. Z kolei format A4, mający tylko 210 x 297 mm, jest zbyt mały, aby pomieścić grzbiet o grubości 10 mm, co skutkuje niepoprawnym wymiarem okładki i jej niewłaściwym dopasowaniem do książki. W przypadku formatu B4, który ma wymiary 250 x 353 mm, również nie mamy wystarczającej przestrzeni, ponieważ grzbiet 10 mm nadal wymaga większego miejsca, a to prowadzi do problemów z estetyką i funkcjonalnością okładki. Typowe błędy myślowe związane z wyborem niewłaściwego formatu mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad proporcji oraz wymagań dotyczących przestrzeni potrzebnej do druku i wykończenia publikacji. Aby skutecznie projektować okładki, ważne jest, aby brać pod uwagę nie tylko wymiary samej książki, ale również dodatkowe elementy, takie jak marginesy, grzbiety oraz techniki wykończenia, które mają bezpośredni wpływ na ostateczny wygląd produktu. Dlatego kluczowe jest, aby projektanci i drukarze dobrze znali standardy formatu papieru oraz ich zastosowanie w różnych procesach produkcyjnych.

Pytanie 38

Kolorystykę zaproszenia w odcieniu zielononiebieskim (C) oraz czarnym (K) z jednej strony, a czarnym (K) z drugiej strony, technicznie definiuje się symbolem

A. 2 + 1

B. 2 + 2

C. 4 + 2

D. 4 + 1

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z tego, że nie do końca ogarnąłeś zasady kolorystyki w druku. Odpowiedzi 4 + 2 czy 4 + 1 sugerują, że myślałeś, że na jednej lub obu stronach zaproszenia trzeba użyć więcej kolorów, niż jest to potrzebne. Tak naprawdę w druku offsetowym czy cyfrowym, każdy dodatkowy kolor to większe koszty i więcej komplikacji w produkcji. Jak robisz zaproszenia, które mają być ładne, ale też nie za drogie, to ważne jest, żeby ograniczyć kolory. Odpowiedzi takie jak 2 + 2 mogą wynikać z założenia, że każda strona musi mieć taki sam zestaw kolorów, ale to nie jest reguła. W praktyce, wiele projektów korzysta z różnych kombinacji kolorów, co bywa bardziej efektywne i estetyczne. Zrozumienie zasad kolorystyki to klucz do harmonijnego wyglądu końcowego. Na przykład, projektując ulotki czy zaproszenia, bardzo często stosuje się kilka kolorów na jednej stronie i jeden na drugiej, co daje bardziej przemyślany i elegancki efekt.

Pytanie 39

Program do zarządzania cyfrowymi zasobami, który umożliwia organizowanie plików używanych do tworzenia treści dla druku, stron internetowych i materiałów wideo, to aplikacja Adobe

A. Bridge

B. Illustrator

C. Photoshop

D. Animate

Wybór programu Illustrator, Animate lub Photoshop jako narzędzi do zarządzania zasobami cyfrowymi, choć zrozumiały, jest niewłaściwy, gdyż te aplikacje koncentrują się na tworzeniu i edytowaniu grafik oraz animacji, a nie na ich organizacji. Illustrator to program do wektoryzacji, który umożliwia projektowanie ilustracji i grafik, ale nie oferuje zaawansowanych funkcji przetwarzania i organizacji plików multimedialnych. Podobnie, Animate skupia się na tworzeniu animacji i interaktywnych treści, co nie ma związku z zarządzaniem zasobami. Z kolei Photoshop, będący potężnym narzędziem do edycji zdjęć, nie jest zaprojektowany jako system zarządzania plikami, a raczej jako aplikacja do ich obróbki. Wybierając te programy, można wpaść w pułapkę myślenia, że każde narzędzie graficzne również obsługuje zarządzanie plikami, co jest błędnym założeniem. Kluczowe jest zrozumienie, że do efektywnego zarządzania zasobami cyfrowymi potrzebne są dedykowane narzędzia, takie jak Adobe Bridge, które oferują funkcje katalogowania, sortowania, a także wyszukiwania, co ma kluczowe znaczenie w kontekście profesjonalnej produkcji treści.

Pytanie 40

W jaki sposób opisuje się kolorystykę produktu poligraficznego, który został zadrukowany farbą o odcieniu zielononiebieskim (cyjan) z jednej strony, a z drugiej strony farbą PANTONE 113?

A. 2 + 1

B. 2 + 0

C. 1 + 1

D. 1 + 2

Oznaczenia kolorystyki w poligrafii mogą być trochę mylące, zwłaszcza gdy notacje są różne. Kiedy próbujesz określić kolor zadrukowanego produktu, błędne odpowiedzi jak 2 + 1, 1 + 2 czy 2 + 0 mogą wynikać z tego, że nie do końca rozumiesz liczbę kolorów i jak je stosować. Na przykład 2 + 1 sugeruje, że mamy dwa kolory na jednej stronie, co jest nieprawda, bo mamy tylko cyjan na jednej stronie. Podobnie z 1 + 2, co wygląda na dwa kolory na drugiej stronie, a to też jest błędne. Z kolei 2 + 0 może wskazywać na dwa kolory na jednej stronie i brak koloru na drugiej, co też nie jest zgodne z rzeczywistością. Fajnie byłoby rozróżniać liczbę kolorów od liczby stron, na których są one użyte. Ogólnie rzecz biorąc, warto poznać podstawowe zasady kolorystyki w druku, żeby uniknąć takich nieporozumień w przyszłości.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej