Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik architektury krajobrazu
- Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
- Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 15:16
- Data zakończenia: 13 maja 2025 15:41
Egzamin zdany!
Wynik: 23/40 punktów (57,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 3
Gdy dojdzie do przewrócenia się auta transportującego środki ochrony roślin oraz zniszczenia wielu pojedynczych opakowań, co należy zrobić niezwłocznie?
A. straż miejską
B. lokalne władze, policję i straż pożarną
C. pogotowie ratunkowe
D. dystrybutora środków chemicznych
W przypadku wywrócenia się samochodu z ładunkiem środków ochrony roślin, kluczowym działaniem jest niezwłoczne powiadomienie lokalnych władz, policji i straży pożarnej. Takie zgłoszenie ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa nie tylko osób znajdujących się w pobliżu zdarzenia, ale także ochrony środowiska przed potencjalnym zagrożeniem wynikającym z rozbicia opakowań jednostkowych. Lokalne władze mają odpowiednie zasoby i procedury, aby skutecznie zarządzać sytuacją kryzysową, a policja oraz straż pożarna są przeszkolone w reagowaniu na incydenty związane z niebezpiecznymi substancjami chemicznymi. Przykładowo, w sytuacji awaryjnej straż pożarna może podjąć działania zmierzające do zabezpieczenia terenu oraz neutralizacji substancji, a policja może zorganizować ewakuację mieszkańców z zagrożonego obszaru. Przestrzeganie tych protokołów jest zgodne z normami zarządzania kryzysowego oraz ochrony środowiska, co jest kluczowe dla minimalizacji skutków tego typu incydentów.
Pytanie 4
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 5
Podczas projektowania terenów zielonych na obszarach wilgotnych nie powinno się brać pod uwagę
A. jabłoni purpurowej (Maluspurpurea) i berberysu pospolitego (Berberis vulgaris)
B. kaliny koralowej (Viburnum opulus) i derenia rozłogowego (Cornus sericea)
C. brzozy omszonej (Betula pubescens) i czeremchy pospolitej (Prunus padus)
D. jesionu wyniosłego (Fraxinus excelsior) i wierzby iwy (Salix caprea)
Jabłoń purpurowa (Malus purpurea) i berberys pospolity (Berberis vulgaris) są roślinami, które nie powinny być uwzględniane w projektowaniu terenów zieleni na stanowiskach wilgotnych. Jabłoń purpurowa, mimo że jest atrakcyjna wizualnie, ma swoje preferencje glebowe, które nie obejmują bardzo wilgotnych warunków. Nie toleruje długotrwałego zalewania, co czyni ją niewłaściwym wyborem. Berberys pospolity z kolei, preferuje gleby dobrze przepuszczalne i może być wrażliwy na nadmiar wilgoci, co wpływa na jego zdrowotność i wzrost. W dobrych praktykach projektowania terenów zieleni, kluczowe jest dostosowywanie wyboru roślin do warunków siedliskowych, co zapewnia ich prawidłowy rozwój oraz estetykę przestrzeni. Wybierając rośliny do wilgotnych stanowisk, warto kierować się gatunkami, które naturalnie występują w takich warunkach, jak np. wierzby, jesiony czy kaliny, które dobrze znoszą wysoką wilgotność i mogą wspierać lokalną bioróżnorodność.
Pytanie 6
Krajobraz stworzony przez ludzi w wyniku ich świadomej działalności, to krajobraz
A. naturalny
B. pierwotny
C. zdewastowany
D. kulturowy
Krajobraz naturalny, w odróżnieniu od kulturowego, odnosi się do przestrzeni, która nie została znacząco zmieniona przez działalność ludzką. Tego typu krajobraz obejmuje tereny, takie jak lasy, góry, rzeki i jeziora, gdzie dominują naturalne procesy geologiczne i ekologiczne, a działalność człowieka jest znikoma. W kontekście krajobrazu pierwotnego, mówimy o miejscach, które pozostają niezmienione przez jakiekolwiek wpływy cywilizacyjne, jak dzikie lasy Amazonii czy nieodkryte wschodnie tereny Syberii. Krajobraz zdewastowany z kolei odnosi się do obszarów, które uległy znacznemu zniszczeniu w wyniku działalności ludzkiej, np. terenów po intensywnej eksploatacji surowców naturalnych, co skutkuje degradacją środowiska. Ważne jest, aby nie mylić tych pojęć, ponieważ niewłaściwe zrozumienie różnic między nimi prowadzi do błędów w planowaniu przestrzennym oraz zarządzaniu zasobami naturalnymi. Krajobraz kulturowy stanowi zatem złożoną interakcję między naturą a działalnością ludzką, co czyni go nie tylko ważnym obszarem badań, ale także praktyki w wielu dziedzinach, takich jak architektura, urbanistyka, czy ochrona środowiska.
Pytanie 7
Wskaż gatunki roślin, które nie powinny być wykorzystywane na placach zabaw dla dzieci?
A. Ailant gruczołkowaty (Ailanthus altissima), bluszcz pospolity (Hedera helix)
B. Platan klonolistny (Platanus x hispanica), winorośl pachnąca (Vitis riparia)
C. Lipa drobnolistna {Tilia cordata), tawuła japońska {Spiraea japonica)
D. Klon polny (Acer campestre), suchodrzew pospolity (Lonicera xylosteum)
Klon polny (Acer campestre) i suchodrzew pospolity (Lonicera xylosteum) są powszechnie wykorzystywane w aranżacji przestrzeni publicznych, w tym placów zabaw, jednak ich wybór jako roślin na takich terenach może być wątpliwy. Klon polny, mimo że jest drzewem o dużej odporności, wytwarza twarde, opadające liście, które mogą stwarzać zagrożenie poślizgnięcia się. Co więcej, niektóre osoby mogą mieć alergie na pyłki roślin, co czyni je mniej odpowiednimi dla dzieci. Suchodrzew pospolity, z kolei, może być inwazyjny w niektórych regionach, wypierając inne gatunki. Z kolei lipa drobnolistna (Tilia cordata) i tawuła japońska (Spiraea japonica) są bezpiecznymi alternatywami, ale ich zastosowanie na placach zabaw powinno być dobrze przemyślane, aby zapewnić odpowiednią ochronę przed ewentualnymi alergenami bądź drażniącymi substancjami. W kontekście projektowania przestrzeni dla dzieci, kluczowe jest dobieranie roślin, które nie tylko estetycznie prezentują się, ale także nie stanowią ryzyka dla zdrowia najmłodszych użytkowników. Należy unikać gatunków, które mogą powodować podrażnienia lub alergie, ponieważ bezpieczeństwo dzieci jest priorytetem w takich przestrzeniach.
Pytanie 8
Korzystając z tabeli, podaj wymiary 3 stanowisk parkingowych na samochody dla osób niepełnosprawnych.
| Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej | |||
|---|---|---|---|
| z dn. 2 marca 1999r. | |||
| Rodzaj pojazdu | Usytuowanie pod kątem,° | Długość, m | Szerokość, m |
| Samochód osobowy | 90 | 4,50 | 2,30 |
| 0 | 6,00 | 2,50 | |
| Samochód osobowy z przyczepą | 0 | 10,00 | 2,50 |
| Samochód dla osób niepełnosprawnych | 90 | 4,50 | 3,60 |
A. 3,6 x 13,5 m
B. 3,6 x 4,5 m
C. 4,5 x 6,9 m
D. 4,5 x 10,8 m
Poprawna odpowiedź to 4,5 x 10,8 m, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi stanowisk parkingowych dla osób niepełnosprawnych, wymiary jednego stanowiska wynoszą 4,50 m szerokości i 3,60 m długości. Aby uzyskać wymiary dla trzech stanowisk, szerokość pozostaje taka sama, natomiast długość mnożymy przez 3, co daje 3,60 m x 3 = 10,80 m. Tego typu stanowiska są projektowane, aby zapewnić wystarczającą przestrzeń dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich, co jest zgodne z normami budowlanymi oraz wymaganiami dostępu. Na przykład, w praktyce, odpowiednie wymiary pozwalają na swobodne korzystanie z pojazdów, a także umożliwiają łatwe manewrowanie wózkami inwalidzkimi. Dobrze zaprojektowane miejsca parkingowe zwiększają niezależność osób z niepełnosprawnościami oraz poprawiają ich komfort życia. Dla każdego projektu budowlanego, zaleca się konsultację z lokalnymi przepisami, aby zapewnić pełną zgodność z obowiązującymi standardami.
Pytanie 9
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 10
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 11
Do zarybiania zbiorników wodnych sprawdzą się gatunki takie jak:
A. strzałka wodna (Sagittaria sagittifolia), tatarak zwyczajny (Acorus calamus), grzybień bulwiasty (Nymphaea tuberosa)
B. strzałka wodna (Sagittaria sagittifolia), kosaciec syberyjski (Iris sibirica), kostrzewa sina (Festuca cinerea)
C. tatarak zwyczajny (Acorus calamus), bergenia sercowata (Bergenia cordifolia), nawłoć pospolita (Solidago virgaurea)
D. żabieniec babka wodna (Alisma plantago-aquatica), dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans), żurawka drżączkowa (Heuchera x brizoides)
Strzałka wodna, tatarak i grzybień bulwiasty to naprawdę fajne rośliny, które świetnie nadają się do zbiorników wodnych. Strzałka wodna lubi podmokłe tereny i wody stojące, więc idealnie się sprawdzi w strefach tranzytowych. Tatarak, znany ze swoich zdolności do oczyszczania wody, jest dobrym wsparciem dla różnych gatunków zwierząt wodnych. Grzybień natomiast nie tylko ładnie wygląda w wodzie, ale też stabilizuje dno, co jest ważne, żeby wszystko w ekosystemie działało jak należy. Takie rośliny są super do projektów rekultywacji wodnych, bo zapewniają odpowiednie warunki do życia dla mieszkańców tych zbiorników oraz pomagają w naturalnej filtracji wody. To naprawdę zgodne z tym, co mówi się o dobrym zarządzaniu ekosystemami wodnymi.
Pytanie 12
Jaki sposób przygotowania roślin do sadzenia jest odpowiedni dla rozsady pelargonii ogrodowej uprawianej w pojemnikach?
A. Przycięcie korzeni oraz pędów
B. Zredukowanie pędów o połowę oraz podlanie
C. Skrócenie korzeni o 50% oraz pozbycie się suchych liści
D. Usunięcie uszkodzonych części rośliny i podlanie
Usunięcie uszkodzonych części rośliny oraz podlanie to kluczowe kroki przygotowania rozsady pelargonii ogrodowej do sadzenia. W praktyce, usunięcie uszkodzonych lub chorych liści oraz pędów wspomaga zdrowy wzrost rośliny i minimalizuje ryzyko rozprzestrzeniania się chorób. Przygotowując rośliny w ten sposób, zapewniamy im lepsze warunki do adaptacji po przesadzeniu. Podlanie jest istotne, ponieważ dostarcza roślinom niezbędną wilgoć, co ułatwia ich aklimatyzację w nowym środowisku. Ważne jest, aby woda była równomiernie rozprowadzona, co można osiągnąć przez delikatne podlewanie, aby nie uszkodzić delikatnych korzeni. Zgodnie z zaleceniami agronomów, regularne monitorowanie stanu roślin po przesadzeniu oraz odpowiednie nawożenie wspiera ich dalszy rozwój. Standardy branżowe podkreślają również znaczenie uniknięcia stresu roślin podczas sadzenia, a usunięcie uszkodzonych części znacząco w tym pomaga.
Pytanie 13
Ile roślin aksamitki wąskolistnej (Tagetes tenuifolia) jest potrzebnych do zasiania rabaty o wymiarach 0,5 × 2,0 m, przy założeniu, że w projekcie zastosowano rozstaw 0,25 × 0,25 m?
A. 8 sztuk
B. 16 sztuk
C. 12 sztuk
D. 4 sztuki
Żeby policzyć, ile sztuk aksamitki wąskolistnej potrzebujesz na rabatę o wymiarach 0,5 × 2,0 m przy rozstawie 0,25 × 0,25 m, na początku trzeba obliczyć powierzchnię rabaty. To proste: 0,5 m razy 2,0 m daje 1,0 m². Następnie, przy tym rozstawie, zajmujemy się powierzchnią, jaką zajmuje jedna roślina. Przy rozstawie 0,25 m na 0,25 m wychodzi, że jedna roślina ma 0,0625 m². Teraz dzielimy powierzchnię rabaty przez tę zajmowaną przez jedną roślinę: 1,0 m² dzielimy przez 0,0625 m² i dostajemy 16. Więc ogólnie do gęstej obsady warto posadzić 16 sztuk aksamitki wąskolistnej. Taki rozstaw sprawia, że rośliny mają wystarczająco miejsca na wzrost i są w dobrej kondycji, co zresztą jest zgodne z tym, co się zawsze mówi o sadzeniu roślin ozdobnych.
Pytanie 14
Jaką wartość brutto będą miały wydatki na założenie trawnika, jeśli koszt netto to 1 740,00 zł, a stawka VAT wynosi 8%?
A. 1 741,39 zł
B. 1 753,92 zł
C. 1 879,20 zł
D. 3 132,00 zł
Analizując dostępne odpowiedzi, zauważamy, że wiele z nich może być wynikiem błędnego zastosowania wzorów matematycznych lub nieprawidłowego podejścia do obliczeń. Przykłady odpowiedzi, które nie są zgodne z prawidłowym obliczeniem wartości brutto, mogą wynikać z pomyłek w obliczeniach lub z niepełnego zrozumienia pojęcia VAT. Na przykład, w odpowiedzi 1 753,92 zł, można odnieść wrażenie, że osoba obliczająca wartość brutto mogła źle obliczyć podatek VAT lub nie uwzględniła go w pełnej kwocie netto. Z kolei odpowiedź 3 132,00 zł jest znacznie zawyżona, co może sugerować, że osoba ta pomyliła się w obliczeniach, dodając VAT wielokrotnie lub myśląc, że VAT powinien być dodawany w innej proporcji. Innym typowym błędem jest pomijanie istotnych kroków w obliczeniach, takich jak dodawanie kwoty netto do obliczonego VAT. Ponadto, niektórzy mogą mylnie zakładać, że stawka VAT powinna być obliczana w inny sposób lub mylić procenty z wartościami pieniężnymi. Wiedza o tym, jak właściwie obliczać wartość brutto, jest nie tylko przydatna w codziennych transakcjach, ale również kluczowa w kontekście zarządzania finansami w firmach. Prawidłowe zrozumienie tych zasad pozytywnie wpływa na efektywność operacyjną i podejmowanie świadomych decyzji finansowych.
Pytanie 15
Kędzierzawość liści ujawnia się poprzez
A. puszysty, mączysty osad na liściu
B. zgrubienia, deformacje oraz karminową barwę liścia
C. powstawanie na liściu niewielkich plam brunatnych otoczonych ciemnoczerwoną obwódką
D. drobne, rdzawoczerwone i wypukłe plamy na liściu
Rozpoznawanie chorób roślin na podstawie objawów jest kluczowe dla zdrowia i wydajności upraw. Jednakże, stwierdzenia zawarte w niepoprawnych odpowiedziach wskazują na błędne podejście w identyfikacji kędzierzawości liści. Na przykład, zgrubienia, zniekształcenia i karminowa barwa liści są charakterystycznymi objawami kędzierzawości, natomiast małe, rdzawiane i wypukłe plamy na liściu sugerują inny problem, jak na przykład infekcje grzybowe. Takie plamy mogą wskazywać na choroby liści, które są całkowicie odrębnym zagadnieniem. Kolejna niepoprawna koncepcja to tworzenie na liściu drobnych plam brunatnych z ciemnoczerwoną obwódką, co może być objawem chorób takich jak plamistość liści, czyli inna jednostka chorobowa. Z kolei puszysty, mączysty nalot nie ma nic wspólnego z kędzierzawością, a jest typowym objawem mączniaka, choroby powodowanej przez grzyby. Błędne zrozumienie tych objawów może prowadzić do nieprawidłowych decyzji w zakresie ochrony roślin oraz niewłaściwych praktyk agrotechnicznych, co z kolei może prowadzić do strat w uprawach. Kluczowe jest, aby posiadać właściwą wiedzę o objawach, aby skutecznie zarządzać zdrowiem roślin i wdrażać odpowiednie strategie ochrony zgodne z zaleceniami agrotechnicznymi.
Pytanie 16
Jak oblicza się koszty bezpośrednie w kosztorysie nakładczym?
A. ogólnych kosztów budowy oraz wydatków na zarząd
B. obmiaru, nakładów i cen jednostkowych
C. wartości materiałów kosztorysowych oraz pracy sprzętu, pomijając robociznę i koszty zarządu
D. przewidywanego zysku oraz wydatków na zakup materiałów
Koszty bezpośrednie w kosztorysie nakładczym są kluczowym elementem przy planowaniu i realizacji inwestycji budowlanych. Obmiar, nakłady i ceny jednostkowe stanowią fundament obliczeń kosztorysowych, ponieważ dokładnie określają ilość materiałów oraz pracy potrzebnej do wykonania danego zadania budowlanego. Przykładowo, jeśli planujemy budowę ściany, obmiar określi jej wymiary, nakłady zdefiniują, jakie materiały i ile ich będzie potrzebne, a ceny jednostkowe pozwolą na oszacowanie kosztów tych materiałów i robocizny. W praktyce, dokładne określenie tych elementów pozwala na precyzyjne oszacowanie całkowitych kosztów projektu, co jest niezbędne do efektywnego zarządzania budżetem. Zgodnie z normami branżowymi, właściwe ustalenie kosztów bezpośrednich przyczynia się do minimalizacji ryzyka finansowego oraz umożliwia lepsze planowanie harmonogramu prac budowlanych, co jest istotne w kontekście efektywności całego procesu budowlanego.
Pytanie 17
Drzewo charakteryzujące się luźną koroną, cienkimi i elastycznymi pędami, bardzo cienkimi, miękkimi igłami o długości 5-5-12 cm, rozłożonymi luźno na pędzie, zebranymi w grupki po 5 sztuk, oraz wydłużonymi, zazwyczaj wygiętymi szyszkami o długości 10-5-15 cm, to
A. sosna czarna (Pinus nigra)
B. sosna pospolita (Pinus sylvestris)
C. sosna wejmutka (Pinus strobus)
D. sosna limba (Pinus cembra)
Sosna wejmutka, znana również jako Pinus strobus, to drzewo, które naprawdę wyróżnia się wśród innych sosnowych. Jej korony są dość luźne, a pędy cienkie i giętkie, co sprawia, że prezentuje się inaczej niż większość sosen, które pewnie znasz. Jeśli chodzi o igły, są one miękkie i mogą mieć od 5 do nawet 12 centymetrów długości. Ciekawostką jest, że rosną w wiązkach po pięć, co jest typowe dla tego gatunku. Co do szyszek, to sosna wejmutka ma dłuższe i często wygięte szyszki, które mierzą od 10 do 15 cm. Wiesz, używanie sosny wejmutki w ogrodnictwie i leśnictwie jest naprawdę szerokie. Drewno z tego drzewa świetnie nadaje się do produkcji mebli albo budowy. A poza tym, jest często stosowana w parkach ze względu na ładny wygląd i przydatność w tworzeniu naturalnych osłon. Moim zdaniem, sosna ta ma także sporo do zaoferowania, jeśli chodzi o poprawę jakości gleby i wspieranie bioróżnorodności, co jest super ważne dla ekosystemu.
Pytanie 18
Która z roślin jest stosowana do produkcji suchych bukietów?
A. Nagietek lekarski (Calendula officinclis)
B. Naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea)
C. Kocanka ogrodowa (Helichrysum bracteatum)
D. Lewkonia dwurożna (Matthiola bicornis)
Kocanka ogrodowa (Helichrysum bracteatum) to roślina, która ze względu na swoje trwałe kwiaty jest idealna do tworzenia suchych bukietów. Jej kwiaty, charakteryzujące się intensywnymi kolorami i trwałością, nie blakną ani nie więdną po wysuszeniu, co czyni je popularnym wyborem w florystyce. Kocanka ogrodowa jest wykorzystywana nie tylko w suchych kompozycjach, ale również w dekoracjach wnętrz, dzięki swojej estetyce oraz długotrwałości. Aby zapewnić optymalne efekty, ważne jest, aby zbierać kwiaty w pełnym rozkwicie, a następnie suszyć je w ciemnym, przewiewnym miejscu, co pozwala zachować ich nasycenie kolorów. W branży florystycznej kocanka ogrodowa jest ceniona za swoją wszechstronność, a także jako element dekoracyjny w aranżacjach ślubnych czy eventowych. Pamiętaj, że odpowiednia technika suszenia i konserwacji roślin wpływa na finalny efekt estetyczny, co podkreśla znaczenie znajomości potrzeb poszczególnych gatunków roślin w pracy florysty.
Pytanie 19
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 20
Jakiego rodzaju roślinę warto wybrać, aby dekoracja florystyczna była w odcieniach szarości?
A. Ubiorek tarczowy (Iberis umbellata)
B. Rącznik pospolity (Ricinus communis)
C. Starzec popielny (Senecio cineraria)
D. Nagietek lekarski (Calendula officinalis)
Starzec popielny (Senecio cineraria) jest idealnym wyborem do dekoracji florystycznych utrzymanych w odcieniach szarości, ponieważ jego liście mają charakterystyczny, srebrzystoszary kolor. Roślina ta, znana również jako 'dusty miller', jest często wykorzystywana w ogrodnictwie i aranżacji przestrzeni ze względu na swoje dekoracyjne właściwości. Przykładem zastosowania może być tworzenie kompozycji w donicach, gdzie starzec popielny harmonijnie współgra z innymi roślinami o ciemniejszych barwach, a jego szarość łagodzi kontrasty. W praktyce, roślina ta jest także stosowana w bukietach jako element podkreślający inne kwiaty, co pozwala na uzyskanie eleganckiego efektu. W kontekście planowania ogrodów i przestrzeni zielonych, starzec popielny jest zalecany w standardach projektowania, które podkreślają potrzebę zrównoważonego doboru roślin w celu osiągnięcia spójności estetycznej i kolorystycznej. Ponadto, dobrze znosi różne warunki glebowe oraz jest odporny na choroby, co czyni go praktycznym wyborem dla każdego ogrodnika.
Pytanie 21
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 22
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 23
Jak zabezpiecza się rany drzew w miejscach, gdzie dokonano cięcia?
A. tworzywem sztucznym w postaci pianki.
B. papą na lepiku.
C. preparatem na bazie farby emulsyjnej.
D. trocinami drzew łączonymi spoiwem bitumicznym.
Wybór innych opcji jako sposobu zabezpieczania ran drzew jest obarczony istotnymi błędami. Papą na lepiku nie jest odpowiednim preparatem do ochrony ran drzew, ponieważ materiały te są przeznaczone głównie do izolacji budowlanej, a ich zastosowanie na drzewach może prowadzić do zastoju wody, co sprzyja rozwojowi grzybów i bakterii. Takie podejście nie jest zgodne z praktykami arborystycznymi, które zalecają stosowanie produktów przeznaczonych specjalnie do pielęgnacji roślin. Z kolei tworzywo sztuczne typu piankowego może nie przylegać odpowiednio do powierzchni rany, co prowadzi do utraty efektywności ochrony. Materiały te mogą również zakłócać naturalne procesy gojenia, co jest kluczowe dla regeneracji drzewa. Użycie trocin drzew łączonych spoiwem bitumicznym nie tylko jest nietypowe, ale również może być problematyczne, gdyż spoiwa bitumiczne mogą emitować toksyczne substancje, które są szkodliwe dla roślin. Zastosowanie takich materiałów może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia drzewa, a także do obniżenia jego estetyki. Dlatego kluczowe jest, aby wybierać metody zabezpieczania ran drzew oparte na sprawdzonych badaniach i zaleceniach ekspertów, które uwzględniają potrzeby oraz specyfikę danego gatunku.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
Która roślina nie jest zalecana do uprawy w terenie w szkółce o piaszczystej glebie klasy V?
A. Dereń kousa (Cornus kousa)
B. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
C. Berberys Thunberga (Berberis thunbergii)
D. Rokitnik pospolity (Hippophaë rhamnoides)
Dereń kousa, czyli Cornus kousa, to roślina, która niekoniecznie dobrze sobie radzi w suchych glebach klasy V. Ma swoje wymagania co do wody i gleby, więc w takich warunkach może mieć ciężko. W praktyce, jakbyśmy chcieli go uprawiać w suchym miejscu, to może się zestarzeć, bo brak wody źle wpłynie na jego wzrost i kwitnienie. Roślina ta lepiej rośnie tam, gdzie nie ma problemu z opadami. Jak ktoś planuje mieć derenia kousa w szkółce, to warto pomyśleć o dobrych technikach nawadniania i wybrać odpowiednią glebę, żeby mu było dobrze. Do tego dobrze jest mulczować, bo to pomaga utrzymać wilgoć w glebie i chroni przed chwastami, a to znów jest zgodne z dobrymi praktykami w ogrodnictwie.
Pytanie 27
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 28
Aby tymczasowo przechować rośliny przywiezione na plac budowy, które mają być sadzone w późniejszym terminie, należy wybrać odpowiednie miejsce
A. ciche i dobrze naświetlone
B. ciche i w cieniu
C. przewiewne i ciepłe
D. przewiewne i dobrze nasłonecznione
Wybór miejsca do zadołowania roślin powinien być dobrze przemyślany, a każda z zaproponowanych odpowiedzi ma swoje wady. Miejsce przewiewne i ciepłe może wydawać się atrakcyjne, ale naraża rośliny na szybkie wysychanie, co jest szczególnie problematyczne dla młodych sadzonek. Przewiewność w połączeniu z ciepłem może prowadzić do nadmiernej transpiracji i stresu hydrycznego, co skutkuje osłabieniem roślin. Z kolei miejsce zaciszne i nasłonecznione, mimo że zapewnia ochronę przed wiatrem, może prowadzić do przegrzewania się roślin, zwłaszcza w gorące dni, co negatywnie wpływa na ich kondycję. Rośliny potrzebują odpowiedniej ilości cienia, aby uchronić się przed ekstremalnymi temperaturami oraz nadmiernym nasłonecznieniem. Ponadto, zaciszne i zacienione miejsce, które jest omijane w propozycjach, sprzyja utrzymaniu odpowiedniego poziomu wilgoci w podłożu, co jest kluczowe dla ich regeneracji po transporcie. Wybór niewłaściwego miejsca może prowadzić do ich osłabienia, a w skrajnych przypadkach nawet do obumierania roślin. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy typ rośliny ma swoje specyficzne wymagania dotyczące środowiska, a niewłaściwe dobieranie warunków przechowywania może prowadzić do nieodwracalnych skutków.
Pytanie 29
Krzewem dekoracyjnym o kształcie kolumnowym jest
A. jałowiec pospolity odm. Hibernica (Juniperus communis 'Hibernica')
B. perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
C. jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius)
D. sosna górska odm. Wintergold (Pinus mugo 'Wintergold')
Jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius) jest krzewem liściastym, który osiąga kształt bardziej rozłożysty i owalny, a nie kolumnowy. Krzew ten charakteryzuje się dużymi, pachnącymi kwiatami, które pojawiają się w czerwcu i są doskonałym elementem dekoracyjnym w ogrodzie, jednak jego pokrój jest niewłaściwy dla klasyfikacji jako roślina o pokroju kolumnowym. Sosna górska odm. Wintergold (Pinus mugo 'Wintergold') to drzewo iglaste o zaokrąglonym kształcie, które również nie wpisuje się w definicję krzewu kolumnowego. Mimo że sosny są często stosowane w ogrodach, ich pokrój oraz wymagania pielęgnacyjne są zupełnie inne niż w przypadku jałowca. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria) to kolejny przykład krzewu o rozłożystym pokroju, który może przybierać formę drzewiastą z dość szeroką koroną. Wybierając krzewy do ogrodu, warto zwrócić uwagę na ich formę oraz wymagania, aby uniknąć błędów projektowych. Typowym błędem jest mylenie pokroju roślin, co prowadzi do niedopasowania ich do oczekiwań estetycznych i funkcjonalnych w ogrodzie. Prawidłowe rozpoznawanie typów pokroju roślin jest kluczowe w projektowaniu przestrzeni zielonych, a także w kontekście ich późniejszej pielęgnacji.
Pytanie 30
Nadzór kierownictwa oraz zespołu nad przebiegiem budowy i jej zgodnością z planem umożliwia
A. dziennik budowy
B. kosztorys
C. harmonogram
D. księga obmiaru
Kosztorys, choć istotny w kontekście planowania finansowego budowy, nie jest narzędziem służącym do kontrolowania postępu prac. Jego głównym zadaniem jest oszacowanie kosztów związanych z realizacją projektu, co może pomóc w budżetowaniu, ale nie dostarcza informacji o harmonogramie realizacji poszczególnych etapów budowy. W praktyce błędne może być przekonanie, że sporządzanie kosztorysu automatycznie wiąże się z monitorowaniem postępu. Natomiast dziennik budowy odgrywa ważną rolę w dokumentowaniu przebiegu prac oraz wszelkich zdarzeń na placu budowy, ale sama jego obecność nie zapewnia systematycznej kontroli nad harmonogramem. Księga obmiaru, z kolei, jest narzędziem wykorzystywanym do rejestrowania rzeczywistych ilości wykonanych prac w odniesieniu do kosztorysu, jednak również nie odnosi się bezpośrednio do czasu realizacji. Powszechnym błędem jest mylenie dokumentacji kosztowej z instrumentami zarządzania czasem, co może prowadzić do niedoszacowania znaczenia harmonogramu w procesie budowy. Efektywne zarządzanie projektem budowlanym wymaga zintegrowania wszystkich tych narzędzi, ale to harmonogram jest kluczowy dla monitorowania postępu i zgodności z planem.
Pytanie 31
Jakie gatunki roślin należy wybrać, aby osiągnąć efekt rabaty rozwijającej się na początku wiosny?
A. Pierwiosnek (Primula sp.), śniedek baldaszkowaty (Ornithogalum umbellatum)
B. Aster gawędka (Aster amellus), krwawnik wiązówkowaty (Gypsophila paniculata)
C. Złocień ogrodowy (Chrysanthemum indicum), miskant (Miscanthus sp.)
D. Szałwia omszona (Salvia nemorosa), aksamitka rozpierzchła (Tagetes patula)
Wybór roślin do rabaty wczesnowiosennej wymaga zrozumienia ich cyklu życia oraz preferencji dotyczących warunków wzrostu. Złocień ogrodowy (Chrysanthemum indicum) to roślina, która kwitnie późnym latem oraz jesienią, co czyni ją nieodpowiednią do rabat, które mają być atrakcyjne wczesną wiosną. Miskant (Miscanthus sp.) to z kolei trawa ozdobna, która osiąga pełnię swojego piękna w późniejszym okresie, a jej kwiatostany pojawiają się jesienią, więc również nie spełnia wymagań wczesnowiosennej kompozycji. Szałwia omszona (Salvia nemorosa) i aksamitka rozpierzchła (Tagetes patula) są roślinami letnimi, które kwitną w pełni lata, przez co nie przyniosą efektu wczesnowiosennego. Aster gawędka (Aster amellus) oraz krwawnik wiązówkowaty (Gypsophila paniculata) to rośliny, które również kwitną później, a ich styl kwitnienia nie wpisuje się w koncepcję rabaty wczesnowiosennej. Kluczowym błędem w rozważaniach na temat wyboru roślin jest brak znajomości czasu ich kwitnienia oraz specyficznych potrzeb, takich jak nasłonecznienie czy typ gleby. Dobierając rośliny wyłącznie na podstawie estetyki, można łatwo przeoczyć ich cykle wzrostu, co prowadzi do nieefektywnych i mało atrakcyjnych kompozycji. W ogrodnictwie ważne jest, aby rośliny współgrały ze sobą nie tylko wizualnie, ale również pod względem czasowym ich rozwoju.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
Zgodnie z Ustawą z dnia 16.04.2004 r. o ochronie przyrody "teren chroniony z uwagi na wartości przyrodnicze, kulturalne i historyczne oraz walory krajobrazowe, mający na celu zachowanie oraz popularyzację tych wartości w ramach zrównoważonego rozwoju" określany jest jako
A. park krajobrazowy
B. rezerwat przyrody
C. użytek ekologiczny
D. park narodowy
Rezerwat przyrody, park narodowy oraz użytek ekologiczny to wszystkie rodzaje obszarów chronionych, lecz różnią się one celami i zasadami ochrony. Rezerwat przyrody jest zazwyczaj mniejszym obszarem o szczególnych walorach przyrodniczych, który ma na celu ochronę określonych gatunków roślin i zwierząt lub ekosystemów. W przeciwieństwie do parków krajobrazowych, rezerwaty nie dopuszczają do intensywnego użytkowania przestrzeni przez ludzi, co ogranicza ich funkcje rekreacyjne. Z kolei park narodowy to obszar o szczególnych wartościach przyrodniczych, który jest pod szczególną ochroną państwa i obok ochrony przyrody pełni również funkcje edukacyjne oraz turystyczne, ale z znacznie bardziej restrykcyjnymi zasadami niż w parkach krajobrazowych. Użytek ekologiczny z kolei odnosi się do niewielkich obszarów, które są chronione głównie ze względu na ich przyrodniczą lub krajobrazową wartość, ale nie mają tak rozbudowanej struktury jak parki krajobrazowe. Powszechnym błędem jest utożsamianie tych różnych form ochrony, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowania oraz celów. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy typ obszaru chronionego ma swoje unikalne zasady i cele, co ma kluczowe znaczenie dla skutecznej ochrony różnorodności biologicznej oraz zrównoważonego rozwoju.
Pytanie 34
Na ścieżce rowerowej nie jest wskazane sadzenie
A. bukszpanu wieczniezielonego (Buxus sempervirens)
B. tawuły japońskiej (Spiraea japonica)
C. ligustru zwyczajnego (Ligustrum vulgare)
D. ognika szkarłatnego (Pyracantha coccinea)
Wysadzanie tawuły japońskiej (Spiraea japonica), ligustru zwyczajnego (Ligustrum vulgare) oraz bukszpanu wieczniezielonego (Buxus sempervirens) może wydawać się odpowiednie w kontekście zagospodarowania przestrzeni przy ścieżkach rowerowych, jednak każda z tych roślin ma swoje własne ograniczenia i problemy. Tawuła japońska, chociaż atrakcyjna wizualnie, jest rośliną, która może być inwazyjna, a jej ekspansywność może prowadzić do zarośnięcia szlaków, co z kolei ogranicza przestrzeń do poruszania się. Ligustr zwyczajny, znany z swojej odporności i łatwości w uprawie, również może stać się problematyczny, ponieważ jego jagody są szkodliwe dla niektórych zwierząt, co wpływa na lokalny ekosystem. Dodatkowo, ligustr może zdominować tereny, co prowadzi do obniżenia różnorodności biologicznej. Z kolei bukszpan wieczniezielony, choć cenny w ogrodnictwie, jest podatny na szkodniki, takie jak ćma bukszpanowa, co może wprowadzić dodatkowe problemy do otoczenia. W kontekście projektowania przestrzeni publicznych, kluczowe jest unikanie roślin, które mogą stać się inwazyjne, ograniczające, a także wpływające negatywnie na bioróżnorodność. Zamiast tego, warto skupić się na lokalnych gatunkach, które są bardziej adaptowane do warunków środowiskowych i wspierają lokalne ekosystemy.
Pytanie 35
Gdy środek ochrony roślin dostanie się na skórę lub odzież pracownika, pierwszym krokiem, który powinien podjąć, jest
A. usunięcie zanieczyszczonej odzieży i założenie czystych rzeczy
B. niezwłoczne wezwanie lekarza
C. zdjęcie skażonej odzieży i umycie ciała wodą z mydłem
D. odnalezienie etykiety - instrukcji użycia środka
W przypadku kontaktu środka ochrony roślin ze skórą lub odzieżą pracownika, priorytetem jest natychmiastowe usunięcie zanieczyszczonej odzieży oraz umycie ciała wodą z mydłem. Tego rodzaju substancje mogą zawierać toksyczne składniki, które wnikają przez skórę, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Szybkie usunięcie skażonej odzieży minimalizuje ryzyko dalszego narażenia. Następnie, dokładne umycie skóry wodą z mydłem nie tylko usuwa resztki substancji chemicznych, ale także pomaga w zredukowaniu ewentualnych reakcji alergicznych oraz podrażnień. W kontekście standardów BHP oraz regulacji dotyczących pracy z substancjami chemicznymi, ważne jest, aby pracownicy byli przeszkoleni w zakresie postępowania w przypadku wprowadzenia środków ochrony roślin w kontakt ze skórą. Ponadto, firmy powinny posiadać odpowiednie środki ochrony osobistej oraz procedury awaryjne, aby zapewnić bezpieczeństwo pracowników, zgodnie z zasadami dobrych praktyk branżowych.
Pytanie 36
Jakie działania konserwatorskie w zabytkowych ogrodach mają na celu odtworzenie wartości historycznych, przy jednoczesnym zachowaniu oryginalnej formy, funkcji i programu założenia?
A. Rekultywacja
B. Rewaloryzacja
C. Rewitalizacja
D. Adaptacja
Rewitalizacja, jako termin, odnosi się do działań mających na celu ożywienie i przywrócenie życia do przestrzeni, które utraciły swoje funkcje lub znaczenie w wyniku zaniedbania. Choć może wprowadzać zmiany, nie ma na celu jedynie zachowania pierwotnej formy i funkcji, co jest kluczowe w kontekście ogrodów zabytkowych. Z kolei rekultywacja to proces, który zazwyczaj dotyczy przywracania wartości użytkowych terenów zdegradowanych, co niekoniecznie odnosi się do wartości historycznych ogrodów. Adaptacja polega na dostosowaniu budynków i przestrzeni do nowych funkcji, co często wiąże się z wprowadzeniem istotnych zmian, które mogą zagrażać historycznemu charakterowi obiektu. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie tych terminów z rewaloryzacją, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych podejść ma swoje specyficzne cele i metody, które niekoniecznie są zgodne z zasadami ochrony dziedzictwa kulturowego. Dlatego ważne jest, aby w działaniach dotyczących ogrodów zabytkowych kierować się standardami i dobrymi praktykami, które chronią oryginalne cechy obiektu.
Pytanie 37
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 38
Aby zredukować straty w trakcie transportu roślin doniczkowych, producenci roślin używają substancji skarlających, które są
A. retardanty
B. auksyny
C. cytokininy
D. gibereliny
Wybór substancji skarlających w kontekście ograniczenia wzrostu roślin doniczkowych jest kluczowy, a błędne odpowiedzi wskazują na nieporozumienia dotyczące hormonów roślinnych. Cytokininy, na przykład, to hormony, które stymulują podziały komórkowe i mogą prowadzić do zwiększenia wzrostu oraz rozwoju roślin. Ich stosowanie w uprawach jest zatem sprzeczne z celem minimalizacji wzrostu, co czyni je niewłaściwym wyborem w kontekście transportu. Auksyny to kolejne hormony, które regulują rozwój roślin, w tym elongację komórek, co również nie sprzyja ograniczaniu wzrostu. Zastosowanie auksyn w produkcji roślin ma na celu stymulację wzrostu, co prowadzi do wyższych roślin, bardziej podatnych na uszkodzenia podczas transportu. Gibereliny z kolei są hormonami wspomagającymi wzrost, które mogą powodować wydłużenie łodyg oraz stymulację kiełkowania nasion, co jest przeciwieństwem pożądanej reakcji w przypadku roślin doniczkowych. Wybierając niewłaściwe substancje, producenci mogą zwiększać ryzyko uszkodzeń roślin w trakcie transportu, co negatywnie wpływa na jakość oraz ich sprzedaż. Kluczowe jest zatem zrozumienie funkcji i wpływu hormonów roślinnych na wzrost, aby podejmować świadome decyzje w zakresie pielęgnacji i transportu roślin.
Pytanie 39
Jakie rośliny są wykorzystywane w ogrodach przydomowych z uwagi na ich jadalne owoce?
A. Bluszcz pospolity (Hedera helix) i wawrzynek wilcze łyko (Daphne mezereum)
B. Ognik szkarłatny (Pyracantha coccinea) i irga pozioma (Cotoneaster horizontalis)
C. Bez czarny (Sambucus nigra) i ałycza (Prunus cerasifera)
D. Jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius) i lilak pospolity (Syringa vulgaris)
Bez czarny (Sambucus nigra) i ałycza (Prunus cerasifera) są doskonałymi przykładami roślin, które można z powodzeniem uprawiać w ogrodach przydomowych ze względu na ich jadalne owoce. Bez czarny jest znany przede wszystkim ze swoich owoców, które po przetworzeniu mogą być wykorzystywane do produkcji dżemów, soków oraz win. Owoce bzu są źródłem cennych składników odżywczych, w tym witamin C i A, a także antocyjanów, które mają właściwości przeciwutleniające. Ałycza natomiast, znana również jako mirabelka, produkuje słodkie, soczyste owoce, które można spożywać na surowo lub używać do wypieków, kompotów oraz przetworów. Zastosowanie tych roślin w ogrodach nie tylko wzbogaca ich wygląd, ale także przyczynia się do bioróżnorodności, przyciągając różne gatunki owadów zapylających. Sadzonki obu roślin są łatwo dostępne i mogą być uprawiane w różnych warunkach glebowych i klimatycznych, co czyni je idealnymi dla każdego ogrodnika.
Pytanie 40
Przy wyborze roślin do stworzenia kwietnika warto zwrócić uwagę, aby nie były
A. krępe
B. jędrne
C. niskie
D. wybujałe
Wybór roślin do kwietnika powinien uwzględniać ich cechy morfologiczne, a rośliny wybujałe mogą nie być odpowiednie do estetycznego aranżowania przestrzeni. Rośliny te często osiągają niestabilny wzrost, co prowadzi do nieestetycznego wyglądu i może powodować problemy z ich pielęgnacją. W kontekście zakładania kwietników, preferowane są rośliny o zrównoważonym wzroście, które zapewniają harmonię i równowagę stylistyczną. Przykładem mogą być byliny o zwartej budowie, takie jak szałwia czy lawenda, które dodają do ogrodu nie tylko koloru, ale także zapachu. Dobrze dobrane rośliny powinny charakteryzować się także odpowiednią wysokością, która będzie współgrała z innymi elementami kompozycji. W praktyce, stosowanie roślin o zrównoważonym wzroście sprzyja również lepszemu rozwojowi, minimalizując ryzyko chorób i szkodników oraz poprawiając walory estetyczne kwietnika.