Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik stylista
  • Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
  • Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 12:04
  • Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 12:06

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W skład wyposażenia stębnówki nie wchodzi

A. linijka magnetyczna
B. podkładka teflonowa
C. zwijacz
D. lamownik
Podkładka teflonowa to element, który nie jest częścią standardowego oprzyrządowania stębnówki. Stębnówki, znane również jako maszyny do szycia stębnowego, są używane w przemyśle tekstylnym do zszywania materiałów wzdłuż krawędzi lub w szwach. W skład ich oprzyrządowania wchodzą elementy, takie jak lamownik, który umożliwia estetyczne wykończanie krawędzi tkanin, zwijacz, który ułatwia zarządzanie nitką podczas szycia, oraz linijka magnetyczna, która pozwala na precyzyjne prowadzenie materiału. W przypadku podkładki teflonowej, choć jest to przydatny element w innych kontekstach szycia, służy głównie do pracy z trudnymi do szycia materiałami, takimi jak skóra czy materiały syntetyczne, gdzie zapobiega przyklejaniu się tkaniny do stopki. Zastosowanie podkładki teflonowej jest więc specyficzne i nie jest standardowym wyposażeniem stębnówki, co czyni ją odpowiedzią poprawną.

Pytanie 2

Modyfikacja żakietu z podszewką polega na dostosowaniu go do kształtu sylwetki oraz wymianie 10 guzików na nowe (4 duże i 10 małych na rękawach). Cena dużego guzika wynosi 1,20 zł, a małego 0,80 zł, koszt pracy oszacowano na 35,00 zł. Jaka będzie całkowita cena za zrealizowanie tej usługi?

A. 37,80 zł
B. 36,20 zł
C. 47,80 zł
D. 35,20 zł
Aby obliczyć całkowity koszt przeróbki żakietu, należy uwzględnić zarówno koszty materiałów, jak i robocizny. W przypadku wymiany guzików, mamy do czynienia z 4 dużymi guzikami w cenie 1,20 zł każdy oraz 10 małymi guzikami w cenie 0,80 zł każdy. Koszt guzików dużych wynosi 4 * 1,20 zł = 4,80 zł, natomiast koszt guzików małych to 10 * 0,80 zł = 8,00 zł. Zatem łączny koszt guzików wynosi 4,80 zł + 8,00 zł = 12,80 zł. Dodając do tego koszt robocizny, który wynosi 35,00 zł, otrzymujemy całkowity koszt usługi: 12,80 zł + 35,00 zł = 47,80 zł. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z dobrymi praktykami w zakresie wyceny usług krawieckich, gdzie wszystkie elementy kosztowe są dokładnie analizowane i sumowane, co pozwala na dokładne określenie ceny finalnej. Warto również zauważyć, że odpowiednia wycena zlecenia jest kluczowym elementem w prowadzeniu efektywnego biznesu w branży odzieżowej, ponieważ pozwala to na utrzymanie płynności finansowej oraz satysfakcji klientów.

Pytanie 3

Aby zmniejszyć zbyt wysoką talię w sukni damskiej, co należy zrobić?

A. rozszerzyć sukienkę w okolicy talii
B. doszyć plisę do dolnej części sukienki
C. dołączyć karczek do dolnej sekcji sukienki
D. rozwalić szew w talii i wszyć, np. taśmę dekoracyjną
Poszerzenie sukienki na linii talii, choć może wydawać się logiczne, w rzeczywistości nie rozwiązuje problemu za wysokiej talii. Taki zabieg często prowadzi do jeszcze większych trudności z uzyskaniem odpowiedniego fasonu, ponieważ zmienia proporcje całej sukni, co może wpłynąć na jej ogólny wygląd. Niewłaściwe podejście do poszerzenia może prowadzić do zniekształcenia sylwetki, co jest szczególnie problematyczne w przypadku odzieży damskiej, gdzie odpowiednie akcentowanie talii jest kluczowe dla uzyskania estetycznej figury. Z kolei doszycie plisy do linii dołu sukienki nie ma bezpośredniego związku z obniżeniem talii, ponieważ koncentruje się na dolnej części odzieży, co może jedynie zmieniać jej długość, a nie kształt figury w okolicy talii. Co więcej, doszycie karczka do dolnej części sukienki również nie rozwiązuje problemu, ponieważ karczek jest elementem konstrukcyjnym, który bardziej wpływa na górne partie odzieży. Typowym błędem w myśleniu jest skupianie się na poprawie dolnej części sukni, zamiast skupić się na zasadniczych kwestiach związanych z jej krojem i proporcjami. Doświadczeni krawcy wiedzą, że kluczowe jest zrozumienie, jak różne elementy odzieży wpływają na końcowy efekt i jak zmiany w jednej części mogą rzutować na całość.

Pytanie 4

Aby właściwie przygotować wykroje odzieżowe na tkaninie rodzaju sztruks, formy powinny być ułożone

A. w jednym kierunku przy zachowaniu nitki prostej, dodać do form naddatki na szwy i podwinięcia
B. w dwóch kierunkach, z dopuszczalnym odchyleniem od nitki osnowy, dodać do form naddatki na szwy i podwinięcia
C. w jednym kierunku, z dopuszczalnym odchyleniem od nitki osnowy, nie wprowadzać naddatków na szwy i podwinięcia
D. w dwóch kierunkach przy zachowaniu nitki prostej, nie wprowadzać naddatków na szwy i podwinięcia
W każdej z niepoprawnych koncepcji występują istotne błędy, które mogą prowadzić do problemów w procesie szycia. Układanie form w dwóch kierunkach, jak sugerują niektóre odpowiedzi, ignoruje istotę struktury tkaniny sztruksowej, co może skutkować nieestetycznym wyglądem gotowego produktu. Taki sposób ułożenia form może spowodować, że włosie tkaniny będzie miało różny kierunek, co w efekcie wpłynie na wygląd i jakość odzieży. Ponadto, brak naddatków na szwy i podwinięcia jest poważnym błędem, ponieważ naddatki są niezbędne dla zapewnienia odpowiedniego wykończenia oraz komfortu noszenia odzieży. Bez nich, krawędzie mogą się strzępić, a odzież może stracić na trwałości. Kolejnym typowym błędem jest niedocenianie znaczenia nitki prostej, co może prowadzić do problemów montażowych i deformacji odzieży podczas jej użytkowania. Każdy element wykroju powinien być precyzyjnie zaplanowany, aby uniknąć niepożądanych efektów wizualnych oraz mechanicznych, co jest kluczowe w profesjonalnym rzemiośle krawieckim. Właściwe podejście do układania wykrojów ma fundamentalne znaczenie dla jakości i estetyki gotowych wyrobów odzieżowych.

Pytanie 5

Jakie narzędzie można wykorzystać do cięcia warstw materiału w trakcie ręcznego tworzenia nakładu?

A. krajarka z nożem pionowym
B. nożyce ręczne
C. krajarka z nożem okrągłym
D. nóż elektryczny
Krajarka z nożem okrągłym, nożyce ręczne oraz krajarka z nożem pionowym to narzędzia, które nie są optymalnymi rozwiązaniami do ręcznego tworzenia nakładu. Krajarka z nożem okrągłym, choć przydatna w wielu zastosowaniach, może nie zapewnić wystarczającej precyzji podczas cięcia warstw materiału o różnej grubości. W przypadku grubszych materiałów, siła odcięcia może być niewystarczająca, co prowadzi do nierównych krawędzi. Nożyce ręczne, z kolei, są narzędziem, które wymaga więcej siły oraz precyzyjnego manewrowania, co w kontekście odcinania wielu warstw staje się mało praktyczne i czasochłonne. Krajarka z nożem pionowym, mimo że może być użyteczna w niektórych zastosowaniach, nie jest odpowiednia do tworzenia nakładów, gdyż jej konstrukcja ma ograniczenia w zakresie cięcia dużych powierzchni. W rezultacie, wybór nieodpowiedniego narzędzia może prowadzić do błędów w procesie produkcji, a także zwiększać ryzyko uszkodzeń materiału. Kluczem do sukcesu w obróbce materiałów jest dobór narzędzi odpowiednich do specyfiki zadania, co często bywa pomijane przez osoby niedoświadczone w branży.

Pytanie 6

Jaką maszynę do szycia trzeba użyć do przymocowania listewek kieszeniowych?

A. Kroszety
B. Podszywarkę
C. Fastrygówkę
D. Ryglówkę
Ryglówka to maszyna szwalnicza, która jest idealna do mocowania listewek kieszeniowych ze względu na swoje właściwości związane z szyciem wielowarstwowymi materiałami oraz zapewnieniem dużej wytrzymałości szwów. Jest wyposażona w mechanizm, który umożliwia wykonanie mocnych i trwałych szwów, co jest kluczowe w przypadku elementów narażonych na duże obciążenia, takich jak kieszenie. W praktyce, ryglówki są często wykorzystywane w przemyśle odzieżowym do szycia spodni, kurtek oraz innych wyrobów, gdzie mocowanie kieszeni musi być solidne. Dobre praktyki w branży sugerują, że zastosowanie ryglówki w takich przypadkach jest standardem, który zapewnia nie tylko estetykę, ale również funkcjonalność gotowego wyrobu. Przykładem zastosowania ryglówki może być produkcja spodni dżinsowych, gdzie kieszenie są intensywnie użytkowane, co wymaga zastosowania maszyn zapewniających odpowiednią trwałość szwów.

Pytanie 7

Podczas obliczania normy zużycia materiału na męską koszulę z jednolitej bawełny należy wziąć pod uwagę szerokość tkaniny oraz

A. wzrost mężczyzny i długość rękawa
B. długość rękawa i obwód bioder
C. długość koszuli i długość rękawa
D. obwód klatki piersiowej i długość koszuli
Prawidłowa odpowiedź to 'długość koszuli i długość rękawa', ponieważ przy obliczaniu normy zużycia materiału na koszulę męską kluczowe jest uwzględnienie wymiarów, które bezpośrednio wpływają na ilość tkaniny. Długość koszuli określa, ile materiału będzie potrzebne na dolną część odzieży, a długość rękawa jest niezbędna do określenia ilości tkaniny niezbędnej do uszycia rękawów. W praktyce, aby dokładnie obliczyć normę zużycia, projektanci mody oraz krawcy często korzystają z tabel wymiarowych oraz standardów branżowych, które uwzględniają różne typy sylwetek. Na przykład, dla mężczyzn o standardowej budowie ciała, standardowa długość koszuli wynosi zazwyczaj od 70 do 80 cm, a długość rękawa od 60 do 65 cm. Warto również zauważyć, że przy projektowaniu każdej odzieży, szczególna uwaga powinna być zwrócona na wybór tkanin, które mogą mieć różne właściwości drapania, elastyczności czy wzorów, co również wpływa na ostateczną ilość materiału. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla efektywnego procesu produkcji odzieży oraz zminimalizowania strat materiałowych.

Pytanie 8

Który z pomiarów krawieckich przeprowadza się na kobiecej sylwetce od siódmego kręgu szyi w kierunku osi pionowej?

A. RvNv
B. SySvXpTp
C. PcPl
D. RvRv
Wybór innych opcji pomiarowych, jak RvRv, RvNv i PcPl, może być mylący w kontekście krawiectwa. Na przykład, pomiar RvRv odnosi się do obwodu ramion, ale nie mówi nic o tym, jak odległość od siódmego kręgu szyi w dół. Chociaż ten pomiar jest ważny, to nie dotyczy kluczowych długości sylwetki. Pomiar RvNv, który dotyczy obwodu bioder, w ogóle nie pasuje do pytania o pomiar od szyi, a to pokazuje, jak ważne jest, żeby wiedzieć, jakie pomiary są najważniejsze. PcPl, czyli obwód klatki piersiowej, też nie jest w porządku, bo skupia się na obwodzie, a nie na długości. Często ludzie wybierają te opcje, bo nie znają systematyki pomiarów krawieckich. W projektowaniu ubrań kluczowe jest zrozumienie, które pomiary są istotne dla dobrego dopasowania. Ignorowanie specyfiki pomiarów w pionie może prowadzić do kiepskich fasonów, które będą niewygodne i zawiodą klientki.

Pytanie 9

Aby wydłużyć zbyt krótkie nogawki w klasycznych spodniach damskich, można je przedłużyć poprzez doszycie do końców

A. lamówek
B. frędzli
C. mankietów
D. falban
Frędzle, falbany i lamówki to elementy dekoracyjne, które w kontekście wydłużania nogawek spodni nie będą pełniły odpowiedniej funkcji. Frędzle, jako ozdoby, zazwyczaj stosuje się w stylizacji boho lub w modzie etnicznej, jednak ich dodanie do nogawek spodni nie tylko nie wydłuży nogawek, ale również może zaburzyć proporcje sylwetki. W przypadku falban, są one najczęściej używane w sukienkach i spódnicach, aby dodać objętości lub ruchu, ale w kontekście spodni mogą sprawić, że cała sylwetka stanie się nieproporcjonalna i nieestetyczna. Lamówki, chociaż mogą być stosowane do podkreślenia krawędzi, nie są odpowiednie do wydłużania nogawek. Lamówki pełnią raczej funkcję dekoracyjną, a ich obecność na nogawkach nie wpłynie na ich długość. Wybierając metody modyfikacji odzieży, ważne jest zrozumienie, jak różne elementy krawieckie wpływają na wygląd i funkcjonalność odzieży. Typowym błędem jest traktowanie elementów dekoracyjnych jako rozwiązań praktycznych, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania materiałów i czasu podczas szycia. W krawiectwie kluczowe jest zrozumienie, jakie techniki będą odpowiednie dla danego celu, aby uzyskać zamierzony efekt estetyczny i praktyczny.

Pytanie 10

Jakie wykończenie należy zastosować do krawędzi szwów bocznych w damskim żakiecie bez podszewki?

A. lamówka
B. wypustka
C. lampas
D. obłożenie
Wybór niektórych metod wykończenia krawędzi w żakietach może wydawać się właściwy, ale często prowadzi do nieefektywnego zabezpieczenia surowych krawędzi lub obniżenia estetyki odzieży. W przypadku wypustki, choć może ona nadać interesujący wygląd produktowi, jej zastosowanie w krawędziach szwów bocznych żakietów bez podszewki nie jest optymalne. Wypustka, często używana do dekoracji, nie chroni krawędzi przed strzępieniem i jest bardziej odpowiednia dla elementów, które nie są narażone na intensywne użytkowanie. Z kolei lampas, choć może być estetycznym akcentem, nie pełni funkcji wykończeniowej, a jego zastosowanie w kontekście szwów bocznych byłoby nieadekwatne. Zastosowanie obłożenia, które polega na podklejaniu krawędzi inną tkaniną, również nie jest właściwe w przypadku żakietów bez podszewki, gdyż może prowadzić do dodatkowego obciążenia materiału i zmiany jego struktury. Wybór niewłaściwych metod wykończenia krawędzi nie tylko wpływa na estetykę, ale również na funkcjonalność, co jest kluczowe w projektowaniu odzieży. Dlatego tak ważne jest zrozumienie, że lamówka, jako technika wykończeniowa, stanowi standard w branży mody, szczególnie w kontekście eleganckiej odzieży damskiej.

Pytanie 11

Do produkcji jakiego elementu odzieży powinno się wykorzystać podszewki: kolanówkę oraz kieszeniówkę?

A. Spodni wełnianych
B. Spódnicy elanobawełnianej
C. Żakietu lnianego
D. Marynarki bawełnianej
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich jest związana z odzieżą, która nie wymaga zastosowania podszewki w takim samym stopniu jak spodnie wełniane. Żakiet lniany, choć często podszewkowany, nie wymaga specyficznych elementów, takich jak kolanówka, ponieważ nie jest noszony w warunkach, które generują duże obciążenia w obrębie kolan. W przypadku marynarki bawełnianej, choć także może być podszewkowana, jej konstrukcja nie wymaga tak intensywnych wzmocnień jak w przypadku spodni, gdzie kolanówka ma zdefiniowaną funkcję ochronną. Spódnica elanobawełniana z kolei, jako odzież, która nie ma tak ogromnych wymagań dotyczących wsparcia w okolicy kolan, również nie wymaga stosowania kolanówki. Typowe błędne myślenie, które prowadzi do wyboru tych odpowiedzi, wynika z niedostatecznego zrozumienia specyfiki wymagań dotyczących różnych rodzajów odzieży. Kluczowe jest, aby przy projektowaniu wyrobów odzieżowych uwzględniać ich przeznaczenie oraz rodzaj materiału, z jakiego są wykonane, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Użytkownicy często mylą zastosowanie podszewki, co prowadzi do niepoprawnych wniosków odnośnie do jej funkcji i roli w różnych rodzajach odzieży.

Pytanie 12

Jaka jest norma zużycia tkaniny jedwabnej o szerokości 90 cm, którą należy wykorzystać do uszycia prostej sukienki o długości 80 cm dla szczupłej klientki, z krótkim rękawem o długości 30 cm?

A. 120 cm
B. 210 cm
C. 190 cm
D. 110 cm
Zrozumienie norm zużycia tkaniny jest kluczowe w krawiectwie, a błędne odpowiedzi w tym teście mogą wynikać z kilku powszechnych nieporozumień. Na przykład, odpowiedzi takie jak 120 cm czy 110 cm pomijają istotne aspekty, takie jak długość rękawów i niezbędne zapasy na szwy. Zbyt niski wynik może sugerować, że nie uwzględniono szerokości materiału oraz odpowiednich zapasów, co prowadzi do niepełnej analizy potrzebnej ilości tkaniny. Z kolei odpowiedzi 190 cm i 210 cm mogą wskazywać na niepoprawną interpretację zapasów na szwy oraz układ tkaniny na wykroju. Kluczowe jest, aby w obliczeniach uwzględnić również marginesy na wykończenia, które są standardową praktyką. Dlatego, przy obliczaniu wymaganej ilości materiału, zaleca się stosowanie sprawdzonych norm i standardów krawieckich, co zwiększa precyzję oraz jakość ostatecznego wyrobu. Nieprawidłowe podejście do tego zagadnienia może prowadzić do znacznych strat materiałowych oraz niezadowolenia klientek z gotowego produktu.

Pytanie 13

Wskaż proces obróbki parowo-cieplnej tkaniny odzieżowej, który powinien być wykonany przed rozkrojem?

A. Sprasowanie
B. Dekatyzowanie
C. Odparowanie
D. Wprasowanie
Inne operacje, takie jak odparowanie, sprasowanie czy wprasowanie, nie są odpowiednimi metodami obróbki parowo-cieplnej przed rozkrojem odzieży. Odparowanie odnosi się do procesu usuwania wody z materiału, ale nie obejmuje stabilizacji tkaniny w taki sposób, jak dekatyzowanie. Odparowanie nie jest kontrolowanym procesem, a więc nie zapewnia takich samych efektów w zakresie skurczu materiału. Sprasowanie i wprasowanie to techniki, które mają na celu wygładzenie i formowanie tkanin, ale nie eliminują skurczu ani nie stabilizują materiałów przed krojeniem. Sprasowanie polega na zastosowaniu wysokiego ciśnienia i temperatury, co może prowadzić do nadmiernej deformacji tkaniny, a wprasowanie jest raczej techniką wykończeniową, stosowaną na gotowych produktach, a nie na surowych materiałach. W kontekście przemysłu odzieżowego, błędne podejście do obróbki materiałów przed krojeniem może prowadzić do niezgodności wymiarowych, co z kolei wpływa na jakość i estetykę odzieży. Niezrozumienie tych różnic może skutkować nieefektywnym procesem produkcyjnym oraz niezadowoleniem klientów z gotowych wyrobów.

Pytanie 14

Aby równocześnie wykonać dwa równoległe szwy bieliźnianych w spodniach typu "jeans", należy użyć urządzenia

A. stębnowej zygzakowej
B. łańcuszkowej dwuigłowej
C. łańcuszkowej jednoigłowej
D. stębnowej jednoigłowej
Odpowiedź 'łańcuszkowa dwuigłowa' jest prawidłowa, ponieważ ta maszyna jest zaprojektowana do jednoczesnego szycia dwóch równoległych szwów, co jest istotne w produkcji odzieży, szczególnie w przypadku spodni typu 'jeans', które wymagają dużej wytrzymałości i estetyki szwów. Szwalnia z użyciem maszyny łańcuszkowej dwuigłowej pozwala na uzyskanie elastycznego i mocnego szwu, co jest kluczowe w kontekście materiałów o dużej gęstości, takich jak denim. Przykładem zastosowania tej technologii może być produkcja odzieży roboczej lub casualowej, gdzie równoległe szwy zapewniają nie tylko trwałość, ale również estetyczny wygląd. W branży odzieżowej powszechnie stosuje się także standardy ISO dotyczące jakości szwów, które podkreślają wagę odpowiedniego doboru maszyn do konkretnego rodzaju materiału i zastosowania. Dobre praktyki obejmują również właściwe ustawienie maszyny, co wpływa na jakość szwu oraz na komfort noszenia odzieży.

Pytanie 15

Aby zapobiec rozpruciu szwów na początku i końcu przeszycia, należy nitki

A. obciąć
B. przymocować przez szycie do tyłu
C. związać
D. pozostawić w szwie
Szycie do tyłu, czyli ta technika, o której tu mówimy, to naprawdę ważna sprawa w krawiectwie. Dzięki niej, szwy są dużo bardziej trwałe, bo pierwsze i ostatnie przeszycia są lepiej zabezpieczone. To trochę jak zabezpieczanie nitki, żeby się nie pruła, co ma ogromne znaczenie szczególnie w odzieży, która często jest narażona na duże naprężenia, jak np. ubrania robocze czy sportowe. Warto o tym pamiętać w każdym swoim projekcie, bo nie tylko przedłuża to żywotność, ale też sprawia, że wszystko wygląda lepiej. Fajnie jest też wiedzieć, że są standardy, jak ISO 4916, które mówią o tych technikach i ich znaczeniu dla wytrzymałości szwów. Dobre wykończenie nie tylko wygląda estetycznie, ale i wpływa na funkcjonalność, więc warto to przemyśleć w trakcie szycia.

Pytanie 16

Który z podanych zakresów dotyczy kontroli końcowej wyrobów gotowych?

A. Porównanie gotowego wyrobu z rysunkiem żurnalowym
B. Zestawienie wykrojów elementów wyrobów z szablonami
C. Weryfikacja w wykrojach kierunku nitki prostej
D. Weryfikacja zgodności wykonania wyrobów z dokumentacją techniczną
Poprawna odpowiedź dotyczy sprawdzenia zgodności wykonania wyrobów z dokumentacją techniczną, co jest kluczowym aspektem w procesie kontroli jakości wyrobów gotowych. Kontrola ostateczna powinna obejmować weryfikację, czy wszystkie elementy produktu odpowiadają specyfikacjom zawartym w dokumentacji technicznej, co pozwala na zapewnienie, że wyrób spełnia wymagania zarówno funkcjonalne, jak i estetyczne. W praktyce, dokumentacja techniczna zawiera szczegółowe informacje na temat materiałów, wymiarów, tolerancji oraz standardów jakości. Na przykład w branży odzieżowej, sprawdzanie zgodności z rysunkiem żurnalowym obejmuje analizę detali, takich jak szwy, wykończenia i użyte tkaniny, co pozwala na eliminację wad produkcyjnych i zapewnienie wysokiej jakości wyrobu końcowego. Ponadto, zgodność z dokumentacją techniczną jest istotna z perspektywy regulacji prawnych i norm jakościowych, takich jak ISO 9001, które nakładają obowiązek na producentów, aby dokumentowali procesy i wyniki kontroli. Takie podejście do kontroli jakości przyczynia się do minimalizacji reklamacji i zwiększenia satysfakcji klienta.

Pytanie 17

Uzyskiwanie modelowych form odzieży przez przypinanie materiału na właściwie przygotowanym manekinie lub sylwetce ludzkiej nazywa się modelowaniem

A. technologicznym
B. przestrzennym
C. w oparciu o formę konstrukcyjną
D. według siatki konstrukcyjnej
Niepoprawne odpowiedzi na to pytanie wiążą się z nieprecyzyjnym rozumieniem pojęć związanych z modelowaniem odzieży. Podejście oparte na siatce konstrukcyjnej odnosi się do klasycznego rysowania wzorów na płasko, które później są przenoszone na tkaninę. Chociaż ten proces jest kluczowy w konstrukcji odzieży, nie uwzględnia on przestrzennego aspektu formowania materiału. Technologiczne modelowanie z kolei skupia się na aspektach produkcji i technologii wytwarzania ubrań, a nie na kształtowaniu materiału na manekinie, co jest podstawą modelowania przestrzennego. Odpowiedź dotycząca formy konstrukcyjnej wskazuje na wytyczne dotyczące tworzenia wzorów, jednak również nie odnosi się do praktyki bezpośredniego kształtowania tkaniny na figurze. Typowym błędem jest mylenie tych różnych metod, co prowadzi do nieprecyzyjnych wniosków. W rzeczywistości, modelowanie przestrzenne jest wyjątkowym procesem, który integruje zarówno umiejętności manualne, jak i techniczne, skutkując odzieżą, która nie tylko dobrze wygląda, ale również doskonale pasuje do sylwetki. W praktyce, projektanci mody muszą być świadomi różnic między tymi pojęciami, aby skutecznie tworzyć nowe kolekcje oraz dostosowywać je do indywidualnych potrzeb klientów.

Pytanie 18

Jaką czynność powinien zrealizować krawiec w pracowni krawieckiej po umiejscowieniu szablonów na materiale?

A. Obrysować kontury szablonów na tkaninie
B. Naciągnąć materiał
C. Oznaczyć linie środkowe elementów
D. Oznaczyć rozmiary dodatków na szwy i podwinięcia
Oznaczenie linii środka elementów, oznaczenie wielkości dodatków na szwy i podwinięcia oraz naciągnięcie tkaniny to ważne czynności w procesie szycia, ale powinny one być wykonane w odpowiedniej kolejności i kontekście. Oznaczenie linii środka jest przydatne do zachowania symetrii, jednak bez wcześniejszego obrysowania konturów szablonów, te oznaczenia mogą okazać się bezcelowe, ponieważ nie będą miały na czym się opierać. Oznaczanie dodatków na szwy i podwinięcia jest również istotne, ale jeśli nie mamy jeszcze zdefiniowanych konturów, trudno będzie określić, jak duże powinny one być. Naciąganie tkaniny jest często konieczne, aby uniknąć rozciągania materiału podczas szycia, ale nie jest pierwszym krokiem po ułożeniu szablonów. W rzeczywistości, najpierw należy obrysować kontury szablonów, aby mieć wyraźne odniesienie dla wszystkich kolejnych działań. W krawiectwie kluczowe jest, aby każdy krok był dokładnie zaplanowany i wykonywany w logicznej kolejności, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wykonania. W praktyce brak obrysowania szablonów skutkuje potencjalnymi pomyłkami i niedopasowaniem elementów, co może prowadzić do frustracji i marnotrawienia materiału. Dlatego kluczowym jest, aby zrozumieć, że każdy krok w procesie ma swoje miejsce i znaczenie w kontekście całej produkcji odzieży.

Pytanie 19

Jaką metodę obróbki tkanin należy wykorzystać, aby chronić odzież przed deszczem i wilgocią?

A. Kalandrowanie
B. Dekatyzowanie
C. Krochmalenie
D. Impregnowanie
Impregnowanie jest metodą wykończania tkanin, która polega na nanoszeniu na materiał substancji chemicznych, mających na celu stworzenie warstwy ochronnej, chroniącej przed wodą i wilgocią. Proces ten jest niezwykle istotny w produkcji odzieży, szczególnie w kontekście odzieży zewnętrznej, takiej jak kurtki czy płaszcze. W praktyce impregnacja może być realizowana na różne sposoby, w tym poprzez zanurzenie tkanin w roztworach impregnujących, natryskiwanie lub nanoszenie sprayem. Wysokiej jakości impregnaty wykazują nie tylko wodoodporność, ale również odporność na zabrudzenia, co znacząco wpływa na trwałość i estetykę odzieży. Ponadto, zgodnie z normami branżowymi, takie jak ISO 20471, impregnacja powinna być stosowana w połączeniu z innymi technikami wykończania, aby osiągnąć optymalne właściwości użytkowe odzieży. Na przykład, odzież robocza przeznaczona do pracy w trudnych warunkach musi spełniać odpowiednie normy dotyczące ochrony przed czynnikami atmosferycznymi. Dlatego impregnacja odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu komfortu i ochrony użytkowników w zmiennych warunkach pogodowych.

Pytanie 20

Jaki rodzaj układu szablonów powinien być użyty do sukienki wykonanej z jednolitej tkaniny bawełnianej?

A. Łączony
B. Dwukierunkowy
C. Wielokierunkowy
D. Mieszany
Wybierając odpowiedzi 'łączony', 'mieszany' czy 'wielokierunkowy', łatwo można wpaść w pułapkę błędnych myśli na temat projektowania sukienek z jednobarwnych tkanin bawełnianych. Układ łączony, który zazwyczaj dotyczy różnych tkanin lub wzorów, nie nadaje się dla sukienki z jednolitego materiału. Co gorsza, taki wybór może prowadzić do nieładnych efektów wizualnych, co przeczy zasadzie, że jednolita tkanina powinna wyglądać elegancko. Mieszany układ, który łączy różne style, wprowadza jeszcze większe zamieszanie, a jednokolorowa sukienka nie potrzebuje dodatkowych komplikacji. W przypadku wielokierunkowego układu, który sugeruje stosowanie różnych kierunków, też nie pasuje, bo jednobarwna tkanina ma na celu podkreślenie prostoty. Mieszanie różnych kierunków w jednolitym materiale raczej nie jest okej, bo można uzyskać dość niechciane efekty w minimalistycznej modzie. Gdy decydujemy o szablonie, musimy pamiętać, że jednobarwna bawełna najlepiej współpracuje z układem dwukierunkowym, co pozwala tworzyć ładne i estetyczne kreacje.

Pytanie 21

Kontroli podlega gotowy produkt odzieżowy

A. międzyoperacyjnej
B. ostatecznej
C. wyrywkowej
D. pełnej
Niekiedy pojawiają się nieporozumienia dotyczące różnych rodzajów kontroli jakości w procesie produkcji odzieży. Kontrola międzyoperacyjna, na przykład, dotyczy etapów pośrednich w produkcji, takich jak kontrola jakości materiałów czy półproduktów. Jej celem jest identyfikacja ewentualnych problemów na wczesnym etapie, zanim produkt zostanie ukończony. Ta forma kontroli jest istotna, ale nie zastępuje ostatecznej kontroli gotowego wyrobu, gdyż nie ocenia całościowego efektu końcowego. Z kolei kontrola wyrywkowa, która polega na sprawdzeniu tylko części wyrobów, może prowadzić do pominięcia defektów, co jest ryzykowne, zwłaszcza w branży odzieżowej, gdzie standardy jakości są kluczowe. Używanie kontroli pełnej, która zakłada szczegółowe sprawdzenie każdego elementu, może być niepraktyczne i kosztowne w dużych produkcjach. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że ostateczna kontrola nie tylko kończy proces produkcyjny, ale również stanowi ważny krok w zapewnieniu jakości i zgodności z oczekiwaniami rynku. Często błędne interpretacje dotyczące zakresu i celu różnych typów kontroli mogą prowadzić do nieefektywnych praktyk oraz obniżenia standardów jakości, co w dłuższej perspektywie wpływa na wizerunek marki.

Pytanie 22

Jaki kołnierz jest projektowany na podstawie formy przodu oraz tyłu bluzki?

A. Okrągły "be-be"
B. Szalowy
C. Koszulowy krojony wraz ze stójką
D. Koszulowy z doszywaną stójką
Wybór innych typów kołnierzy, takich jak szalowy, koszulowy z doszywaną stójką czy koszulowy krojony w zestawie ze stójką, prowadzi do zrozumienia, że projektowanie kołnierzy wymaga zrozumienia ich konstrukcji oraz przeznaczenia. Kołnierz szalowy jest zazwyczaj luźniejszy, nie opiera się na kształcie formy przodu i tyłu bluzki, a jego projekt opiera się na swobodnych drapowaniach, co sprawia, że nie jest idealnym wyborem w kontekście tego pytania. Koszulowy kołnierz z doszywaną stójką oraz koszulowy krojony wraz ze stójką, chociaż również popularne, są projektowane w oparciu o różne zasady konstrukcyjne. Koszulowy kołnierz z doszywaną stójką wymaga dodatkowego elementu, co czyni go bardziej skomplikowanym w konstrukcji. Natomiast koszulowy krojony ze stójką to bardziej klasyczna forma, która nie jest bezpośrednio modelowana na podstawie przodu i tyłu bluzki, lecz opiera się na szerszych zasadach konstrukcji kołnierzy. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego projektowania odzieży, co podkreśla znaczenie znajomości podstawowych zasad kroju oraz właściwego doboru kołnierzy w zależności od zamierzonych efektów stylistycznych i użytkowych.

Pytanie 23

Jakie wymiary krawieckie są konieczne do uszycia spódnicy kloszowej?

A. Obwód talii oraz długość spódnicy
B. Obwód bioder oraz długość spódnicy
C. Obwód talii oraz wysokość talii
D. Obwód bioder oraz wysokość kolana
Wybór innych kombinacji pomiarów, takich jak obwód bioder czy wysokość kolana, może prowadzić do nieprawidłowych rezultatów w procesie szycia spódnicy kloszowej. Obwód bioder, chociaż istotny w kontekście wielu fasonów spódnic, nie jest bezpośrednio związany z kloszem, który w zasadzie opiera się na talii. Używanie tylko obwodu bioder jako punktu odniesienia może prowadzić do zbyt dużego lub zbyt małego dopasowania w pasie, co jest kluczowe dla tego modelu. Długość spódnicy natomiast, bez znajomości obwodu talii, nie da pełnego obrazu dla konstrukcji spódnicy. Wysokość talii również nie jest wystarczającym parametrem, ponieważ nie uwzględnia, jak spódnica będzie się układać na ciele. Niewłaściwe odniesienie się do tych pomiarów może skutkować błędami w kroju, prowadząc do dyskomfortu w noszeniu oraz niezadowolenia z końcowego produktu. Neznajomość właściwych miar oraz ich kontekstu w praktyce krawieckiej często prowadzi do typowych błędów, takich jak ignorowanie indywidualnych cech sylwetki czy brak uwzględnienia dynamiki ruchu, co w przypadku spódnic kloszowych jest szczególnie ważne.

Pytanie 24

Podaj sekwencję nawlekania nici górnej w maszynie stębnowej jednoigłowej?

A. Podciągacz nici, naprężacz nici, sprężynka kompensacyjna, igła
B. Sprężynka kompensacyjna, naprężacz nici, prowadniki, igła
C. Prowadniki nici, podciągacz nici, naprężacz nici, igła
D. Prowadniki nici, naprężacz nici, sprężynka kompensacyjna, podciągacz nici, igła
Odpowiedź wskazująca na kolejność nawleczenia nici górnej w maszynie stębnowej jednoigłowej jest poprawna, ponieważ uwzględnia wszystkie kluczowe elementy systemu prowadzenia nici. Zaczynając od prowadników nici, zapewniają one prawidłowe prowadzenie nici do naprężacza, co jest kluczowe dla uzyskania równomiernego naprężenia nici podczas szycia. Następnie, naprężacz nici reguluje napięcie, co wpływa na jakość ściegu, a także na to, jak dobrze nici będą się układać w szwie. Sprężynka kompensacyjna, która występuje później w kolejności, ma na celu wyrównanie naprężenia nici podczas przesuwania materiału, co jest istotne w kontekście różnorodności grubości tkanin. Podciągacz nici, umieszczony przed igłą, ma za zadanie dodatkowo regulować pozycję nici, co zapobiega jej splątaniu i zapewnia płynne przejście do igły. Takie podejście do nawlekania nici jest zgodne z zaleceniami producentów maszyn oraz standardami branżowymi, co zwiększa efektywność i jakość wykonywanych prac szyciowych.

Pytanie 25

Jaką tkaninę należy wybrać na letnią męską koszulę?

A. Popelinę
B. Etaminę
C. Welwet
D. Flanelę
Etamina, jako materiał o luźnej strukturze i wyraźnym splocie, nie jest najlepszym wyborem na letnią koszulę męską. Chociaż jest lekka, jej charakterystyka sprawia, że nie zapewnia takiego komfortu noszenia jak popelina. Głównym powodem jest to, że etamina jest bardziej przeznaczona do zastosowań dekoracyjnych, takich jak firany czy zasłony, niż do odzieży użytkowej. Flanela to materiał stworzony do cieplejszych warunków atmosferycznych, jego grubość i właściwości izolacyjne sprawiają, że jest to tkanina odpowiednia na chłodniejsze pory roku. Flanela, często wykonana z wełny lub bawełny, zatrzymuje ciepło, co jest przeciwieństwem tego, czego potrzeba latem. Welwet, z kolei, to tkanina o bogatej fakturze, która także nie nadaje się na letnie koszule z powodu swojej grubości i mniej przewiewnej struktury. Jak widać, wybór odpowiedniej tkaniny na letnią koszulę opiera się na zrozumieniu właściwości materiałów i ich zastosowaniach, a powszechne mylenie tych tkanin prowadzi do niewłaściwego doboru ubrań, co wpływa na komfort i funkcyjność odzieży. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe w projektowaniu odzieży, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży mody.

Pytanie 26

Jakiej krajarki z nożem nie da się wykorzystać do wykrawania elementów odzieżowych z nakładu, które mają wewnętrzne narożniki i zaokrąglenia?

A. Tarczowym
B. Taśmowym
C. Wielokątnym
D. Pionowym
Krajarki taśmowe, pionowe czy wielokątne mogą być opłacalne do wykrawania elementów odzieżowych z zaokrągleniami i narożami, ale każda z tych metod ma swoje ograniczenia, które mogą wpływać na jakość. Krajarki taśmowe są super wszechstronne i świetnie radzą sobie z długimi cięciami, ale nie zawsze dobrze wycinają krzywe i złożone kształty, co może skutkować gorszą precyzją w narożnikach. Krajarki pionowe działają na zasadzie ruchomego ostrza i teoretycznie są dobre do skomplikowanych form, ale też mogą mieć problem z przednimi krawędziami. To wszystko wynika z ograniczeń technologicznych, które mogą prowadzić do zniekształceń w materiałach i w rezultacie do błędnych wymiarów. Krajarki wielokątne potrafią różne kształty, ale też mogą mieć kłopot z precyzyjnym odwzorowaniem detali. Użycie złego narzędzia wpływa nie tylko na jakość produkcji, ale też na ryzyko pomyłek w zamówieniach i opóźnienia. Wybór technologii i narzędzi powinien być oparty na ich specyfice oraz potrzebach konkretnego projektu odzieżowego.

Pytanie 27

Jakiego rodzaju materiału odzieżowego powinno się użyć do szycia sportowej, wełnianej marynarki męskiej na zimę?

A. Szewiot
B. Tweed
C. Gabardyna
D. Tropik
Gabardyna, szewiot i tropik to materiały, które mogą być stosowane w odzieży, ale nie są one odpowiednie do uszycia wełnianej zimowej marynarki męskiej o charakterze sportowym. Gabardyna to tkanina o gładkiej powierzchni, wykonana zazwyczaj z mieszanki wełny i poliestru, która charakteryzuje się dużą odpornością na zagniecenia i małą gramaturą. Choć może być stosowana w produkcji marynarek, jej lekkość i właściwości przewiewne sprawiają, że nie nadaje się na zimowe, ciepłe odzieżowe elementy. Szewiot to materiał, który również nie jest typowy dla zimowej odzieży. Jest to tkanina zazwyczaj o gładkiej strukturze, często używana do produkcji letniej odzieży, co czyni ją mało funkcjonalną w kontekście sportowej marynarki przeznaczonej na chłodniejsze dni. Tropik natomiast to tkanina o lekkiej strukturze, zazwyczaj wykorzystywana w letnich garniturach i odzieży. Podobnie jak gabardyna i szewiot, tropik nie zapewnia odpowiedniej izolacji cieplnej i nie jest wystarczająco trwały na intensywne użytkowanie, co czyni go niewłaściwym wyborem na zimową marynarkę. Wybór materiału odzieżowego do konkretnego type odzieży powinien opierać się na jego właściwościach użytkowych, a w przypadku zimowych marynarek kluczowym czynnikiem jest zdolność do zapewnienia ciepła oraz odporności na różne warunki atmosferyczne.

Pytanie 28

Przyczyną awarii maszyny stębnowej, w której dochodzi do łamania igły podczas szycia, jest

A. resztki nitki górnej w chwytaczu
B. uszkodzony otwór w płytce ściegowej
C. nieprawidłowe nawlekanie nitki górnej do igły
D. niedokładne umiejscowienie bębenka w chwytaczu
Dobrze jest, gdy bębenek w chwytaczu jest na swoim miejscu, bo jak go tam źle umieścisz, to igła może się złamać. Wiesz, to się zdarza, kiedy igła trafia w metalowy element chwytacza, co prowadzi do jej uszkodzenia. Warto regularnie sprawdzać, jak ten bębenek leży, a także pamiętać o czyszczeniu i oliwieniu wszystkich części. Ze swojego doświadczenia wiem, że dobrze jest też robić przeglądy maszyny od czasu do czasu, żeby upewnić się, że wszystko działa jak należy. A skoro już o tym mowa, warto korzystać z instrukcji producenta dotyczących konserwacji, bo to naprawdę wpływa na dłuższą żywotność maszyny i lepszą jakość szycia. Zauważyłem, że zwracanie uwagi na dźwięki maszyny i reagowanie na wszelkie zmiany zawsze pomaga w szybkiej diagnozie problemów z bębenkiem.

Pytanie 29

Jakie narzędzie wykorzystuje się do przymocowywania wkładów usztywniająco-wzmacniających od wewnętrznej strony tkaniny?

A. szczepiarka
B. podszywarka
C. ryglówka
D. pikówka
Ryglówka jest narzędziem, które służy do łączenia różnych elementów materiału poprzez przeszycie, jednak jej zastosowanie nie obejmuje mocowania wkładów usztywniająco-wzmacniających. W praktyce, ryglówka jest często używana w procesie wykańczania krawędzi materiałów, a także do tworzenia trwałych szwów w miejscach, gdzie wymagana jest dodatkowa wytrzymałość. W przypadku wkładów, ich stabilność wymaga bardziej precyzyjnego podejścia, jakim jest pikówka. Ponadto, szczepiarka jest narzędziem stosowanym do łączenia elementów za pomocą specjalnych igieł, które nie są przeznaczone do mocowania wkładów usztywniająco-wzmacniających, a jej użycie w tym kontekście może prowadzić do osłabienia struktury materiału. Z kolei podszywarka, będąca dodatkowym materiałem stosowanym do wzmocnienia lub wykończenia projektów, również nie spełnia funkcji mocowania wkładów. Użycie niewłaściwych narzędzi lub technik może prowadzić do uszkodzenia materiału, a także obniżyć jakość i wygląd finalnego wyrobu. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiedniego narzędzia w procesie produkcji jest niezbędny dla osiągnięcia wysokiej jakości i trwałości produktów. Dlatego ważne jest, aby stosować pikówkę, która została zaprojektowana z myślą o specyficznych potrzebach związanych z mocowaniem wkładów.

Pytanie 30

Jaką tkaninę warto zaproponować klientce na elegancką bluzkę?

A. Flanelę
B. Satynę
C. Tenis
D. Pepitę
Wybór nieodpowiednich tkanin na bluzkę wizytową może prowadzić do niewłaściwego odbioru stylizacji. Pepita, choć uznawana za klasyczny wzór, jest tkaniną o charakterystycznym wzornictwie, które może być zbyt casualowe dla formalnych okazji. W kontekście wizytowym, pepita często nie sprosta oczekiwaniom co do elegancji i może być postrzegana jako zbyt codzienna, co nie zawsze jest odpowiednie w sytuacjach wymagających większej staranności. Flanela, z kolei, jest materiałem o miękkiej i ciepłej strukturze, ale jest kojarzona głównie z odzieżą casualową i codzienną. Jej grubość i faktura mogą sprawić, że bluzka z flaneli będzie niewygodna w bardziej formalnych warunkach, gdzie oczekiwana jest lekkość i przewiewność materiałów. Tenis, będący tkaniną stosowaną głównie w odzieży sportowej, również nie nadaje się do tworzenia eleganckich bluzek wizytowych. Jego właściwości funkcyjne, takie jak oddychalność i elastyczność, nie są pożądane w kontekście formalnych stylizacji, gdzie kluczowe są estetyka i wyrafinowanie. Decydując o wyborze tkaniny na bluzkę wizytową, należy kierować się jej właściwościami estetycznymi oraz komfortem noszenia, a także przystosowaniem do okazji, co powinno wykluczać wspomniane materiały.

Pytanie 31

Jakiego typu układ szablonów powinno się wykorzystać do stworzenia wykrojów dla damskiej kurtki z wełnianego flauszu?

A. Asymetryczny, dwukierunkowy
B. Łączony, symetryczny
C. Jednokierunkowy, pojedynczy
D. Sekcyjny, dwukierunkowy
Wybór innych układów szablonów, takich jak sekcyjny, dwukierunkowy, asymetryczny, dwukierunkowy oraz łączony, symetryczny, wiąże się z pewnymi błędami myślowymi i nieodpowiednim podejściem do produkcji odzieży z wełnianego flauszu. Układ sekcyjny, choć może być użyteczny w innych kontekstach, nie jest optymalny w przypadku jednolitych materiałów, które wymagają spójności. Dodatkowo, dwukierunkowy układ wprowadza zamieszanie w kontekście kierunku wzoru i struktury tkaniny, co może prowadzić do nieestetycznych efektów końcowych. Asymetryczność w przypadku materiałów takich jak flausz, charakteryzujących się specyficzną teksturą, może zaburzyć naturalny wygląd odzieży, a także wpłynąć na komfort noszenia, co jest kluczowe dla użytkowników. W kontekście dobrych praktyk branżowych, zaleca się unikanie takich układów w produkcji odzieży, gdyż mogą one prowadzić do zwiększonej ilości odpadów oraz problemów jakościowych. Zrozumienie struktury materiału i jego zachowania w procesie produkcji jest niezbędne, aby uniknąć problemów, takich jak krzywe szycia czy nierówne wykończenia, które mogą zniweczyć całe starania projektanta. Dlatego kluczowe jest, aby układ szablonów był dostosowany do specyfiki materiału, co w przypadku flauszu wymaga zastosowania podejścia jednokierunkowego i pojedynczego.

Pytanie 32

Jaką metodę klejenia należy zastosować do połączenia przodu męskiej marynarki wykonanej z tkaniny zasadniczej z klejowym wkładem laminującym?

A. Wielkopowierzchniowego klejenia
B. Wkładów sztywnikowych
C. Tymczasowych złączy klejowych
D. Małych wklejek
Wielkopowierzchniowe klejenie jest techniką, która doskonale sprawdza się w przypadku łączenia tkanin z klejowymi wkładami laminującymi, szczególnie w kontekście odzieży męskiej, takiej jak marynarki. Ta metoda zapewnia równomierne pokrycie klejem na dużej powierzchni, co pozwala na uzyskanie silnego i trwałego połączenia, które jest kluczowe w przypadku elementów odzieży narażonych na różne obciążenia mechaniczne. Przykładem zastosowania wielkopowierzchniowego klejenia może być produkcja marynarek, gdzie połączenie przodu z tkaniną zasadniczą oraz wkładem laminującym wymaga nie tylko estetyki, ale także funkcjonalności, co można osiągnąć dzięki precyzyjnemu rozprowadzaniu kleju. Zgodnie z praktykami przemysłowymi, często stosuje się specjalistyczne urządzenia do aplikacji kleju, które zapewniają odpowiednią grubość powłoki oraz optymalne warunki do łączenia materiałów. Dodatkowo, należy uwzględnić właściwości używanych tkanin i klejów, aby uzyskać najlepsze rezultaty.

Pytanie 33

Zidentyfikuj typ kieszeni zastosowanej w męskiej koszuli pokazanej na ilustracji.

Ilustracja do pytania
A. Kieszenie cięte z dwiema wypustkami
B. Kieszenie wpuszczane z naszytymi plisami
C. Kieszenie nakładane z kontrafałdą i patkami
D. Kieszenie nakładane półokrągłe z patkami
Odpowiedzi wskazujące na kieszenie nakładane z kontrafałdą i patkami, wpuszczane z naszytymi plisami, a także nakładane półokrągłe z patkami, odnoszą się do różnych rodzajów konstrukcji kieszeni, które są stosowane w odzieży, ale nie pasują do opisanego w pytaniu wzoru. Kieszenie nakładane z kontrafałdą i patkami charakteryzują się zewnętrzną aplikacją, która jest często bardziej wyrazista, co w przypadku męskiej koszuli może być mniej pożądane w kontekście formalności. Z kolei kieszenie wpuszczane z naszytymi plisami są bardziej złożone w wykonaniu, co często wiąże się z większym nakładem pracy i kosztami, ale niekoniecznie z estetyką oczekiwaną w męskich koszulach. Nieodpowiednie są również kieszenie nakładane półokrągłe, które mogą być uznawane za bardziej casualowe i mało formalne. Często mylnie zakłada się, że forma kieszeni nie wpływa na ogólną stylistykę ubioru, podczas gdy w rzeczywistości detale te mają ogromne znaczenie w kontekście wizerunku i zastosowania odzieży. Warto zwrócić uwagę, że dobór odpowiedniego rodzaju kieszeni powinien być zgodny z zamierzeniami projektowymi oraz kontekstem, w jakim odzież jest noszona.

Pytanie 34

Jaką metodę obróbki parowo-cieplnej należy zastosować, aby zniwelować połysk na powierzchni odzieży?

A. Wprasowanie
B. Przeparowanie
C. Odparowanie
D. Odprasowanie
W procesie wprasowania, który polega na zastosowaniu wysokiej temperatury i nacisku w celu wygładzenia materiału, nie uzyskujemy efektu eliminacji połysku. Ta technika może poprawić wygląd tkaniny, lecz niekoniecznie zmniejszy jej refleksyjność, gdyż nie eliminuje nadmiaru wilgoci, która jest przyczyną połysku. Przeparowanie to proces, który zazwyczaj wiąże się z użyciem pary wodnej, jednak jego celem jest podniesienie temperatury materiału w celu odświeżenia go, a nie usunięcie połysku. Tak więc, mimo że przeparowanie jest użyteczne w kontekście odzieży, nie bezpośrednio wpływa na zredukowanie blasku tkaniny. Odprasowanie, z drugiej strony, to procedura polegająca na użyciu żelazka do wygładzania zagnieceń. Chociaż może poprawić ogólny wygląd odzieży, również nie usuwa połysku, a w niektórych przypadkach może go nawet zwiększyć na skutek działania wysokiej temperatury. Często błędnym podejściem jest myślenie, że zastosowanie tych technik w jakiejkolwiek kolejności może rozwiązać problem estetyczny. Kluczowe jest zrozumienie, że dla efektywnej eliminacji połysku z materiałów, konieczne jest przede wszystkim skupienie się na procesie odparowania, który ma na celu usunięcie nadmiaru wilgoci.

Pytanie 35

Jaki symbol oznacza pomiar krawiecki długości pleców?

A. PcPl
B. RvNv
C. SvTv
D. SyTy
Wybór innych symboli jak SvTv, SyTy czy RvNv to trochę wpadka z rozumieniem standardów pomiarowych w krawiectwie. SvTv często myli się z pomiarem obwodu szyi albo innym wymiarem, co nie ma nic wspólnego z długością pleców. SyTy sugeruje pomiar w talii, a to też nie pasuje do tematu długości pleców. RvNv za to może być traktowane jako pomiar wysokości ramienia, co znowu nie dotyczy pleców. Takie błędne wybory mogą prowadzić do tego, że ubranie będzie źle dopasowane, a to wpływa na komfort noszenia i ogólny wygląd. W krawiectwie ważne jest, by wiedzieć, jakie konkretnie wymiary są potrzebne do stworzenia odzieży i jak różne symbole się do nich odnoszą. Użycie złych oznaczeń to ryzyko błędów w produkcji i problemów z wymiarami, a to w końcu wpływa na końcowy efekt i zadowolenie klienta. Dlatego warto znać definicje i standardy branżowe, które wyjaśniają, co te symbole właściwie oznaczają.

Pytanie 36

Jakie działania należy podjąć w trakcie przygotowania bluzki podstawowej do pierwszego pomiaru?

A. Zszyć zaszewki, szwy modelowe i konstrukcyjne, sfastrygować ramiona i prawy rękaw
B. Sfastrygować zaszewki, szwy modelowe i konstrukcyjne, ramiona oraz prawy rękaw
C. Skopiować zaszewki, połączyć szwy modelowe i konstrukcyjne, sfastrygować lewy rękaw
D. Dodać naddatki na szwy i podwinięcia, zszyć zaszewki, ramiona oraz lewy rękaw
Wszystkie inne odpowiedzi zawierają istotne błędy w podejściu do procesu przygotowania bluzki podstawowej. Na przykład skopiowanie zaszewków i zszycie szwów modelowych oraz konstrukcyjnych, jak sugeruje pierwsza odpowiedź, nie uwzględnia kluczowego etapu, jakim jest sfastrygowanie. Skopiowanie zaszewków może prowadzić do nieodpowiedniego ich umiejscowienia w kontekście sylwetki. Ponadto, zszywanie elementów bez wstępnego sfastrygowania uniemożliwia wprowadzenie ewentualnych korekt, co jest niezbędne w przypadku odzieży szytej na miarę. Z kolei w odpowiedzi wskazującej na dodawanie naddatków na szwy, nie uwzględnia się istotności sfastrygowania, co może skutkować brakiem możliwości dostosowania kształtu w późniejszym etapie. Błąd polegający na pominięciu sfastrygowania zaszewków i rękawów w kontekście konstrukcji bluzki prowadzi do ograniczenia możliwości modyfikacji kształtu i rozmiaru odzieży. Dlatego tak ważne jest, aby każdy krok w procesie szycia był przemyślany i zgodny z najlepszymi praktykami, które kładą nacisk na możliwość dostosowania i korekcji w oparciu o rzeczywiste wymiary i proporcje ciała. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla osiągnięcia profesjonalnych efektów w szyciu odzieży.

Pytanie 37

Jakie pomiary powinny zostać wykonane na klientce w celu zaprojektowania form spódnicy kloszowej z półokręgu?

A. TD, ot
B. ZTv, opx, ot
C. ZKo, obt
D. ZWo, obt, ot
Aby prawidłowo zrozumieć, dlaczego pozostałe odpowiedzi są niepoprawne, warto przyjrzeć się poszczególnym pomiarom, które zostały zasugerowane. W przypadku odpowiedzi zawierających ZKo (zapięcie kołnierza) oraz obt (obwód bioder), należy zauważyć, że te pomiary nie mają zastosowania w kontekście spódnicy kloszowej. Zapięcie kołnierza dotyczy odzieży górnej, a nie dolnych części garderoby. Obwód bioder również nie jest kluczowy dla tego typu spódnicy, ponieważ kloszowa forma opiera się głównie na obwodzie talii, co wpływa na kształt spódnicy w dolnej części. Kolejnym błędnym podejściem jest uwzględnienie ZTv (zapięcia tył) i opx (obwód biustu), które są również niedostosowane do konstrukcji spódnicy kloszowej. Pamiętajmy, że spódnice tego rodzaju nie wymagają skomplikowanych rozwiązań konstrukcyjnych, jak ma to miejsce w przypadku odzieży górnej. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych wniosków często wynikają z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych pomiarów oraz ich zastosowania w odniesieniu do specyficznych form odzieżowych. Aby skutecznie projektować odzież, ważne jest, aby dokładnie znać różnice między pomiarami i uwzględniać je w kontekście danego projektu.

Pytanie 38

Który z wymienionych elementów krawieckich używa się, między innymi, do usztywnienia paska w męskich spodniach?

A. Gimp.
B. Bortę.
C. Pasmanteria.
D. Gurt.
Galon, bortę i gimp są przykładami dodatków krawieckich, które, mimo że mają swoje unikalne zastosowania, nie pełnią funkcji usztywnienia paska w spodniach męskich. Galon to wąska taśma, często ozdobna, używana głównie do wykończeń i zdobień, ale nie ma właściwości usztywniających. Jego funkcja polega na dodawaniu estetycznych detali, a nie na zapewnieniu stabilności strukturalnej. Bortę to rodzaj taśmy, która jest stosowana do wykończeń brzegów tkanin, ale również nie spełnia funkcji usztywnienia. Z kolei gimp to elastyczny materiał, który może być użyty do wzmocnienia krawędzi lub dodania dekoracyjnych detali, jednak także nie ma zastosowania w kontekście usztywnienia paska. Często błędnie zakłada się, że każdy dodatkiem krawiecki może pełnić wiele różnych ról, co prowadzi do mylnych wniosków. Wiedza o specyficznych funkcjach różnych dodatków jest kluczowa w krawiectwie, ponieważ zapewnia prawidłowe wykorzystanie materiałów i zwiększa jakość wykonania odzieży. Niezrozumienie tego aspektu może skutkować niewłaściwym doborem materiałów, co negatywnie wpływa na ostateczny efekt wizualny oraz funkcjonalność odzieży.

Pytanie 39

Jakie wymiary krawcowa powinna zmierzyć u klientki, aby obliczyć ilość tkaniny gładkiej o szerokości 150 cm, jaką zamierza ona kupić na uszycie żakietu?

A. Długość żakietu, obwód bioder
B. Długość żakietu, długość rękawa
C. Wzrost, obwód klatki piersiowej
D. Długość rękawa, wzrost
Długość żakietu i długość rękawa to naprawdę kluczowe wymiary, które każda krawcowa musi mieć na uwadze, żeby dobrze obliczyć, ile tkaniny będzie potrzebne. Wydaje mi się, że długość żakietu wpływa na to, ile materiału w ogóle potrzebujemy, a długość rękawa jest super ważna, bo rękawy zajmują sporo miejsca w projekcie. Jak pracujesz z gładką tkaniną o szerokości 150 cm, to szczególnie musisz uważać na te pomiary, żeby nie zmarnować materiału. Dobrze jest też pomyśleć o zapasach na szwy i ewentualne poprawki, bo to standard w branży. A jeśli żakiet ma podszewkę, to nie zapomnij zmierzyć jej długości, żeby mieć pewność, że wszystko zmieści się w tkaninie, którą zamawiasz. Dokładność w tych pomiarach to klucz do dobrego dopasowania i estetyki ubrania, a to przecież bardzo ważne dla zadowolenia klienta.

Pytanie 40

Jak powinno się przygotować odzież do przeróbki w przypadku wydłużenia dziecięcych spodni przy użyciu mankietów z innego materiału?

A. Rozpruć szwy boczne i szwy w kroku
B. Rozpruć szwy boczne
C. Wypruć szwy wykończeniowe nogawek i rozpruć szwy boczne
D. Wypruć szwy wykończeniowe nogawek
Rozprucie szwów bocznych czy siedzeniowych nie jest najlepszym podejściem w sytuacji, gdy celem jest przedłużenie spodni poprzez dodanie mankietów. Te szwy są istotne dla zachowania struktury spodni i ich kształtu. Ich usunięcie mogłoby prowadzić do deformacji spodni, co jest niepożądane, szczególnie w odzieży dziecięcej, gdzie dopasowanie jest kluczowe. Wydaje się, że niektóre odpowiedzi zakładają, iż rozprucie tych szwów jest konieczne do modyfikacji długości nogawek, co jest błędnym założeniem. Dodatkowo, wyprucie szwów obrębiających nogawek, zamiast ich całkowitego rozprucia, pozwala na dokładniejsze wprowadzenie nowego materiału, co jest zgodne z dobrymi praktykami krawieckimi. Warto również zauważyć, że niewłaściwe podejście do przeróbek może prowadzić do osłabienia konstrukcji odzieży, co w dłuższej perspektywie negatywnie wpłynie na jej żywotność i estetykę. Kluczowe jest przestrzeganie zasad dotyczących przeróbek, które chronią zarówno jakość wykonania, jak i zadowolenie klienta.
Strona wykorzystuje pliki cookies do poprawy doświadczenia użytkownika oraz analizy ruchu. Szczegóły