Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 25 marca 2025 09:07
  • Data zakończenia: 25 marca 2025 09:21

Egzamin niezdany

Wynik: 10/40 punktów (25,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Pracownik podpisał umowę o pracę na próbny okres trzech miesięcy. Jak długo trwa wypowiedzenie tej umowy?

A. 2 tygodnie
B. 2 dni
C. 1 tydzień
D. 1 miesiąc
Odpowiedź 2 tygodnie jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Kodeksem pracy w Polsce, czas wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na okres próbny wynosi 2 tygodnie, jeśli umowa ta była zawarta na czas krótszy niż 3 miesiące. Warto pamiętać, że czas wypowiedzenia jest określony w artykule 34 Kodeksu pracy, który precyzuje zasady dotyczące wypowiedzenia umowy. Dla umowy na trzymiesięczny okres próbny, wypowiedzenie może być złożone w każdej chwili, a jego czas trwania wynosi właśnie 2 tygodnie. Przykładowo, jeśli pracodawca zdecyduje się zakończyć współpracę z pracownikiem, powinien on dostarczyć pracownikowi informację o wypowiedzeniu z co najmniej 2-tygodniowym wyprzedzeniem, dając mu tym samym czas na przygotowanie się do zakończenia zatrudnienia. Ponadto, dobra praktyka wskazuje, że zawsze warto potwierdzić daty wypowiedzenia na piśmie, aby uniknąć nieporozumień.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

Numer NIP przyznawany jest osobie fizycznej, która zaczyna działalność gospodarczą, przez

A. Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego
B. Zakład Ubezpieczeń Społecznych
C. Naczelnika Urzędu Skarbowego
D. Urząd Miasta i/lub Gminy
Odpowiedź, którą wybrałeś, to Naczelnik Urzędu Skarbowego. Dlaczego? Bo to on odpowiada za nadawanie numerów NIP tym, którzy chcą rozpocząć działalność gospodarczą. NIP jest mega ważny, bo dzięki niemu urzędy mogą zidentyfikować podatników i ich obowiązki. Jak ktoś zakłada firmę, to musi złożyć wniosek do Naczelnika, co jest zgodne z prawem. Warto pamiętać, że NIP jest wymagany w każdej transakcji gospodarczej, a jego brak może narobić sporo kłopotów z urzędami. Tak więc, dobrze jest wiedzieć, jak to wszystko działa, jeśli planujesz założyć własny biznes w Polsce.

Pytanie 4

Która sekcja biznesplanu zawiera dane dotyczące zewnętrznego otoczenia firmy?

A. Ocena finansów oraz ich prognozowanie
B. Analiza rynku i konkurencji
C. Opis procesu produkcyjnego
D. Charakterystyka wytwarzanego produktu
Wiesz, analiza rynku i konkurencji to mega ważna część każdego biznesplanu. To tak jakbyś próbował zrozumieć, co się dzieje wokół Twojej firmy. W tej sekcji musisz spojrzeć, na jakim rynku chcesz działać, jakie są jego rozmiary, czy rośnie, a może jest w stagnacji? No i nie zapomnij o konkurencji, zbadaj, kto jest Twoim rywalem, jakie mają mocne i słabe strony oraz jakie strategie stosują. Fajnym przykładem może być to, żeby zobaczyć, kto dominuję w danym rynku i jaką mają pozycję. To pozwoli Ci lepiej dopasować swoje działania marketingowe. Nie zapomnij też o trendach oraz o tym, czego chcą klienci, bo to super ważne, żeby Twoja oferta odpowiadała ich potrzebom. Jak chcesz to wszystko ogarnąć, to polecam narzędzia takie jak analiza SWOT, PESTEL czy pięć sił Portera. Dzięki nim uzyskasz pełniejszy obraz tego, co się dzieje dookoła Twojego biznesu.

Pytanie 5

Na początku tygodnia w magazynie piekarni znajdowało się 50 kg mąki pszennej. W trakcie badanego tygodnia dokonano zakupu oraz przyjęto do magazynu na podstawie dokumentów
- Pz nr 18/01/17 370 kg mąki pszennej,
- Pz nr 19/01/17 250 kg mąki pszennej.

Obliczono, że zapas bieżący niezbędny do zapewnienia ciągłości produkcji wynosi 450 kg/tydzień. Ustal, jaki będzie zapas nadwyżkowy mąki pszennej na koniec tygodnia, jeżeli w magazynie konieczny jest zapas rezerwowy równy 50 kg.

A. 170 kg
B. 320 kg
C. 250 kg
D. 120 kg
Aby ustalić zapas nadmierny mąki pszennej na koniec tygodnia, należy najpierw obliczyć całkowity zapas mąki w magazynie na koniec tygodnia. Na początku tygodnia magazyn miał 50 kg, a następnie przyjęto 370 kg oraz 250 kg, co daje łącznie 50 kg + 370 kg + 250 kg = 670 kg. Zapas bieżący wymagany do zachowania ciągłości produkcji wynosi 450 kg, a zapas rezerwowy to 50 kg. Zatem minimalny zapas, który powinien znajdować się w magazynie na koniec tygodnia, wynosi 450 kg + 50 kg = 500 kg. Aby obliczyć zapas nadmierny, odejmujemy ten minimalny zapas od całkowitego zapasu: 670 kg - 500 kg = 170 kg. To oznacza, że piekarnia ma 170 kg nadmiaru mąki pszennej, co jest kluczowe dla zapewnienia elastyczności w produkcji oraz minimalizacji ryzyka przestojów. Utrzymanie odpowiedniego poziomu zapasów jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu magazynem, które zalecają dostosowywanie zapasów do rzeczywistych potrzeb produkcyjnych, co pozwala na optymalizację kosztów i efektywność operacyjną.

Pytanie 6

Dla zleceniobiorcy, który jest objęty jedynie ubezpieczeniem zdrowotnym z powodu zawartej umowy zlecenia, należy dostarczyć w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych indywidualny raport miesięczny

A. ZUS ZZA
B. ZUS ZUA
C. ZUS RCA
D. ZUS RZA
Wybór innych formularzy, jak ZUS ZUA, ZUS ZZA czy ZUS RCA, nie jest dobry w tym przypadku. Każdy z tych formularzy ma swoje przeznaczenie. ZUS ZUA jest dla osób zatrudnionych, które mają zarówno zdrowotne, jak i społeczne ubezpieczenie. Jeśli zleceniobiorca pracuje na umowę o pracę, to powinien złożyć właśnie ZUS ZUA, więc to nie pasuje do sytuacji, o której było mowa. ZUS ZZA z kolei dotyczy osób ubezpieczonych tylko zdrowotnie, ale nie jest bezpośrednio związany z umową zlecenia. A ZUS RCA to już całkiem inna bajka, bo dotyczy osób, które mają ubezpieczenia emerytalne i rentowe, co też nie pasuje do tego, że ktoś ma tylko zdrowotne z umowy zlecenia. Te błędne odpowiedzi mogą być skutkiem tego, że nie do końca rozumiesz różnice między umowami zlecenia a typami ubezpieczeń. To są istotne rzeczy, bo złe zgłoszenia mogą prowadzić do dodatkowych kosztów i kłopotów z ZUS.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Który zapis wartości rocznych stawek amortyzacji, przy naliczeniu wartości zużycia środków trwałych, odzwierciedla zastosowanie metody progresywnej?

A. 60, 60, 60, 60
B. 100, 100, 100, 60
C. 100, 120, 140, 160
D. 140, 120, 60, 60
Odpowiedź 100, 120, 140, 160 jest poprawna, ponieważ odzwierciedla metodę progresywną w amortyzacji. W tej metodzie stawki amortyzacyjne wzrastają w kolejnych latach użytkowania środka trwałego. To podejście jest zgodne z zasadą, że wartość środka trwałego maleje na skutek jego zużycia, a jednocześnie w miarę upływu czasu może dojść do wzrostu wartości użytkowej lub rynkowej środka, co uzasadnia wyższe stawki w późniejszych latach. Przykładowo, jeżeli przedsiębiorstwo inwestuje w nowoczesne technologie, może zainwestować więcej w utrzymanie i modernizację tych zasobów w pierwszych latach eksploatacji, co znajduje odzwierciedlenie w wyższych stawkach amortyzacyjnych. Praktyka ta jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które zachęcają do stosowania metod amortyzacji najbardziej odpowiadających rzeczywistemu zużyciu aktywów.

Pytanie 9

Pracownik, który jest wynagradzany w systemie akordu progresywnego, przepracował w miesiącu godziny zgodnie z obowiązującym go wymiarem czasu pracy i wykonał 3 800 sztuk wyrobów spełniających normę jakościową. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz miesięczne wynagrodzenie brutto pracownika.

Stawka akordowa za wykonanie do 3 000 sztuk wyrobów0,65 zł/szt.
Stawka akordowa za wykonanie powyżej 3 000 sztuk wyrobów0,85 zł/szt.

A. 2 850,00 zł
B. 3 230,00 zł
C. 2 470,00 zł
D. 2 630,00 zł
Wybór odpowiedzi 2 630,00 zł jest słuszny, ponieważ w systemie akordu progresywnego wynagrodzenie oblicza się na podstawie ilości wykonanych wyrobów i obowiązujących stawek. Pracownik wykonał 3 800 sztuk, a zgodnie z zasadami wynagradzania w tym systemie, za pierwsze 3 000 sztuk otrzymuje stawkę 0,65 zł za sztukę. To przynosi kwotę 1 950 zł (3 000 sztuk x 0,65 zł/szt.). Dodatkowo, za pozostałe 800 sztuk, które zostały wykonane powyżej normy, pracownik otrzymuje wyższą stawkę 0,85 zł za sztukę, co daje 680 zł (800 sztuk x 0,85 zł/szt.). Sumując te dwie kwoty, otrzymujemy 1 950 zł + 680 zł = 2 630 zł. Warto podkreślić, że akord progresywny ma na celu motywowanie pracowników do zwiększenia wydajności, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu zasobami ludzkimi.

Pytanie 10

Pracownik wynagradzany w systemie akordu progresywnego wykonał w bieżącym miesiącu 160 sztuk wyrobów gotowych zgodnie z normą jakościową. Korzystając z tabeli stawek akordowych, oblicz wynagrodzenie brutto pracownika.

Tabela stawek akordowych
liczba wyrobów gotowych w sztukachstawka w zł/szt.
1-10025,00
101-15035,00
151-20045,00

A. 7 200,00 zł
B. 4 700,00 zł
C. 4 610,00 zł
D. 5 700,00 zł
Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia zasad funkcjonowania systemu akordu progresywnego oraz sposobu obliczania wynagrodzenia brutto. Przykładowo, niektóre z podanych kwot mogą wydawać się logiczne z perspektywy ogólnego wyobrażenia o wynagrodzeniach, jednak nie uwzględniają one specyfiki tego systemu. Przy akordzie progresywnym wynagrodzenie nie jest stałą kwotą, lecz zmienia się w zależności od ilości wyprodukowanych jednostek. Dlatego każdy przedział produkcyjny ma przypisaną odmienną stawkę, co powoduje, że zsumowanie wszystkich wynagrodzeń za wykonane etapy produkcji jest kluczowe. Powodem błędnych wyborów może być także nieuwzględnienie wymogu dotyczącego jakości – wynagrodzenie jest wypłacane tylko za prace, które spełniają określone normy jakościowe. Ponadto typowym błędem jest nieprzemyślenie, jakie konkretne kwoty odpowiadają poszczególnym przedziałom produkcji. Analizując problem, warto pamiętać, że każdy system wynagrodzeń ma swoje zasady, które powinny być dobrze zrozumiane, aby efektywnie z nich korzystać i unikać błędnych założeń. W związku z tym, kluczowe jest dokładne zapoznanie się z tabelą stawek akordowych oraz zrozumienie, w jaki sposób są one stosowane w praktyce, co pozwoli na właściwe obliczenia wynagrodzenia w przyszłości.

Pytanie 11

Władze spółki to zgromadzenie wspólników, rada nadzorcza, komisja rewizyjna oraz zarząd

A. jednostki samorządowego zakładu budżetowego
B. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
C. spółki komandytowej
D. państwowego przedsiębiorstwa
Władze samorządowego zakładu budżetowego, przedsiębiorstwa państwowego oraz spółki komandytowej różnią się od struktury zarządzania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Samorządowe zakłady budżetowe działają na podstawie przepisów prawa dotyczących administracji publicznej, a ich władze są określone przez przepisy dotyczące jednostek sektora publicznego. Nie mają one zgromadzenia wspólników, ponieważ nie są jednostkami komercyjnymi i nie działają dla zysku. Przedsiębiorstwa państwowe, z kolei, są podmiotami, których właścicielem jest Skarb Państwa, a ich struktura zarządzania jest często bardziej złożona i kontrolowana przez organy państwowe, co również nie jest zgodne z modelem spółki z o.o. W przypadku spółki komandytowej, władze są inne, ponieważ spółka ta składa się z komplementariuszy i komandytariuszy, a zasady zarządzania są określone w umowie spółki. Przykładowo, w spółce komandytowej tylko komplementariusze mają pełną odpowiedzialność za długi spółki, podczas gdy komandytariusze odpowiadają tylko do wysokości wniesionego wkładu. To prowadzi do mylnego wyobrażenia o strukturze władz w tych podmiotach, co może skutkować błędnymi wnioskami w kontekście odpowiedzialności i podejmowania decyzji. Zrozumienie różnic między tymi formami prawnymi jest kluczowe dla właściwego podejścia do prowadzenia działalności gospodarczej oraz minimalizowania ryzyk związanych z odpowiedzialnością prawną.

Pytanie 12

Firma zajmuje się produkowaniem damskich kozaków. Norma zużycia czarnej skóry wynosi 25 m2 na wyprodukowanie 100 par butów. Przedsiębiorstwo planuje wytworzyć 2000 par kozaków. Ile m2 czarnej skóry należy zamówić, jeśli w magazynie są 200 m2 zapasu?

A. 500 m2
B. 200 m2
C. 100 m2
D. 300 m2
Wielu ludzi może popełnić błąd w obliczeniach, myśląc, że na przykład 200 m2 to wystarczająca ilość materiału. Wynika to z niepoprawnego zrozumienia norm zużycia materiałów. Ważne jest, aby w pełni uwzględnić całkowite zapotrzebowanie na materiał, a nie tylko skupiać się na ilości dostępnej w magazynie. W sytuacji, gdy zużycie jednego surowca jest określone na poziomie 25 m2 na 100 par, kluczowe jest przeliczenie tego na rzeczywistą produkcję, co często zostaje pominięte. Często błędne podejście polega na sumowaniu wielkości bez uwzględnienia istniejących zapasów. W wyniku tego powstają nieprawidłowe wnioski, które mogą prowadzić do zbyt małych zamówień, a tym samym do opóźnień w produkcji. Ponadto, brak analizy zapasów i prognozowania może skutkować nieefektywnym wykorzystaniem zasobów oraz wzrostem kosztów operacyjnych, co jest sprzeczne z zasadami efektywnego zarządzania produkcją. Warto również zwrócić uwagę na cykle produkcyjne oraz zmienność popytu, które powinny być integralną częścią strategii planowania zasobów w każdym przedsiębiorstwie.

Pytanie 13

Przedsiębiorstwo w marcu br. poniosło koszty w wysokości 50 000,00 zł przedstawione w tabeli. Koszty wynagrodzeń w kosztach ogółem stanowią

- amortyzacja5 000,00 zł
- zużycie materiałów i energii15 000,00 zł
- wynagrodzenia20 000,00 zł
- ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia7 000,00 zł
- pozostałe koszty rodzajowe3 000,00 zł

A. 25%
B. 35%
C. 40%
D. 20%
Koszty wynagrodzeń przedsiębiorstwa stanowią 40% ogółu kosztów, ponieważ wynoszą 20 000 zł z łącznych kosztów w wysokości 50 000 zł. Aby obliczyć procentowy udział kosztów wynagrodzeń, należy zastosować prostą formułę: (koszty wynagrodzeń / całkowite koszty) * 100%. W tym przypadku obliczenia wyglądają następująco: (20 000 zł / 50 000 zł) * 100% = 40%. Tego rodzaju analizy są kluczowe w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa, ponieważ pozwalają na monitorowanie struktury kosztów. Znajomość udziału poszczególnych wydatków w kosztach ogólnych jest niezbędna do podejmowania strategicznych decyzji finansowych, takich jak cięcia kosztów czy inwestycje w rozwój. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy może być analiza rentowności projektów, gdzie dokładne określenie kosztów pracy jest kluczowe dla oceny efektywności finansowej.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

Do umów jednostronnych należy umowa

A. zlecenia
B. sprzedaży
C. darowizny
D. najmu
Umowa darowizny jest klasyfikowana jako umowa jednostronnie zobowiązująca, co oznacza, że tylko jedna strona (darczyńca) zobowiązuje się do spełnienia świadczenia, w tym przypadku do przekazania określonego majątku na rzecz drugiej strony (obdarowanego). Z perspektywy praktycznej, darowizna ma na celu wsparcie obdarowanego bez oczekiwania wzajemnych korzyści, co różni ją od innych umów, takich jak umowa zlecenia czy sprzedaży, które wymagają wzajemnych zobowiązań. Przykładem zastosowania umowy darowizny może być przekazanie nieruchomości członkowi rodziny, co jest powszechną praktyką w kontekście zarządzania majątkiem i planowania sukcesji. Warto także zauważyć, że umowy darowizny mogą być obciążone pewnymi warunkami, takimi jak uzyskanie zgody obdarowanego. W odniesieniu do dobrych praktyk, umowy darowizny powinny być spisane w formie pisemnej, aby uniknąć przyszłych sporów oraz zapewnić jasność co do intencji stron. Uregulowania prawne dotyczące darowizn znajdują się w Kodeksie cywilnym, co stanowi ważny kontekst dla zrozumienia ich charakterystyki.

Pytanie 16

Aby przeprowadzić analizę mającą na celu określenie wpływu różnych elementów na wielkość badanego zjawiska, należy zastosować metodę

A. Kolejnych podstawień
B. Średniej arytmetycznej
C. Średniej ważonej
D. Odchyleń bezwzględnych
Wybór metod takich jak średnia arytmetyczna, średnia ważona czy odchylenia bezwzględne nie jest adekwatny do analizy wpływu czynników na zjawisko. Średnia arytmetyczna, będąca prostym wskaźnikiem centralnym, nie uwzględnia różnorodności ani złożoności danych. Stosowanie jej w kontekście analizy przyczynowo-skutkowej prowadzi do uproszczeń, które mogą zniekształcać rzeczywisty obraz badanej zależności. Średnia ważona, chociaż może być bardziej miarodajna w pewnych kontekstach, również nie jest odpowiednia, ponieważ wciąż nie bada dynamiki wpływu zmiennych, a jedynie dostosowuje wagę poszczególnych wartości. Z kolei analiza odchyleń bezwzględnych skupia się na ocenie rozproszenia danych wokół średniej, co w kontekście ustalania wpływu czynników na zjawisko nie dostarcza informacji na temat ich interakcji. Takie podejścia mogą wprowadzać w błąd, gdyż nie uwzględniają całego obrazu zjawiska, co jest kluczowe dla prawidłowej analizy. Właściwe podejście do analizy wymaga zrozumienia złożoności interakcji między różnymi czynnikami, czego nie zapewniają wymienione metody. Typowym błędem myślowym jest skupienie się na prostych statystykach, zamiast na bardziej zaawansowanych metodach analitycznych, które mogą oferować głębszy wgląd w badany problem.

Pytanie 17

Amortyzację można wyznaczyć przy użyciu metody

A. chronologicznej
B. progresywnej
C. łańcuchowej
D. statystycznej
Amortyzacja, jako proces rozkładu kosztów nabycia środka trwałego na poszczególne okresy, może być realizowana na różne sposoby, jednak odpowiedzi łańcuchowa, chronologiczna oraz statystyczna nie są uznawane za metody amortyzacji. Odpowiedź łańcuchowa może sugerować pewien rodzaj sekwencyjnego podejścia do amortyzacji, jednak w praktyce nie istnieje formalna metoda amortyzacji, która by ją definiowała. Z kolei odpowiedź chronologiczna odnosi się bardziej do sposobu klasyfikacji czasu, a nie do samego procesu amortyzacji. To podejście jest błędne, ponieważ nie uwzględnia rzeczywistych zasad księgowych związanych z rozliczaniem kosztów środków trwałych. Odpowiedź statystyczna również nie ma podstaw w standardach amortyzacji, gdyż skupia się na analizie danych liczbowych, a nie na konkretnych technikach amortyzacyjnych. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często związane są z myleniem pojmowania metod amortyzacji z ogólnymi klasyfikacjami danych lub innymi procesami analitycznymi. Amortyzacja powinna być zrozumiana jako konkretna technika, która opiera się na przyjętych standardach księgowych oraz praktykach branżowych, takich jak MSSF czy Krajowe Standardy Rachunkowości, które jasno określają zasady dotyczące amortyzacji oraz jej różnych metod, w tym progresywnej.

Pytanie 18

Tabela zawiera wskaźniki rentowności sprzedaży netto osiągnięte przez cztery zakłady produkujące zabawki wchodzące w skład przedsiębiorstwa wielozakładowego. Najlepszy wskaźnik rentowności sprzedaży netto osiągnął zakład

Wskaźniki rentowności sprzedaży netto
Zakład MIŚ8%
Zakład LALA11%
Zakład KLOCEK9%
Zakład PAN SAMOCHODZIK15%

A. LALA
B. MIŚ
C. KLOCEK
D. PAN SAMOCHODZIK
Zakład PAN SAMOCHODZIK osiągnął najlepszy wskaźnik rentowności sprzedaży netto, wynoszący 15%, co czyni go liderem wśród czterech przedstawionych zakładów. Rentowność sprzedaży netto jest kluczowym wskaźnikiem efektywności działania przedsiębiorstwa, który pokazuje, jaki procent przychodów ze sprzedaży pozostaje jako zysk po odliczeniu kosztów sprzedaży oraz innych wydatków. W praktyce, wysoki wskaźnik rentowności świadczy o skutecznej strategii zarządzania kosztami oraz efektywności operacyjnej zakładu, co może przekładać się na lepszą pozycję konkurencyjną na rynku. Przykładowo, zakład, który skutecznie optymalizuje swoje procesy produkcyjne i minimalizuje straty, zyskuje przewagę nad konkurencją, co przekłada się na wyższą rentowność. Warto również zauważyć, że rentowność netto jest nie tylko efektem działań wewnętrznych, ale także odpowiedzią na zmiany w otoczeniu rynkowym, takie jak zmiany cen surowców czy preferencje klientów. Dlatego analiza wskaźników rentowności powinna być częścią szerszej strategii zarządzania finansami przedsiębiorstwa, uwzględniającej zarówno analizę danych historycznych, jak i prognozowanie przyszłych wyników.

Pytanie 19

Podczas inwentaryzacji zauważono nadwyżkę oraz niedobór materiałów, które mogą być zrównoważone, jeżeli

A. niedobór i nadwyżka są związane z różnymi osobami odpowiedzialnymi za ich powstanie
B. niedobór i nadwyżka dotyczą materiałów o podobnych cechach, które powstały u osoby odpowiedzialnej za dany magazyn
C. niedobór i nadwyżka odnoszą się do różnorodnych materiałów
D. niedobór i nadwyżka dotyczą materiałów, które są sobie nawzajem zbliżone, ale pochodzą z różnych magazynów
Kompensacja nadwyżek i niedoborów w magazynie to sprawa dość skomplikowana i wymaga, żebyśmy na to zwracali dużą uwagę. Odpowiedzi, które mówią, że można to robić bez związku z odpowiedzialnością osób za materiały, mogą wprowadzać w błąd. Jak braki i nadwyżki dotyczą różnych osób, to jest ciężko uzasadnić, czemu można to jakoś połączyć. W praktyce każda osoba ma swoje obowiązki, a to może prowadzić do chaotycznego raportowania zapasów. I tutaj dochodzimy do tego, że jeżeli nadwyżki i niedobory dotyczą różnych materiałów, to też nie mogą się ze sobą wiązać, bo to nie ma sensu. Takie myślenie może prowadzić do poważnych błędów w zarządzaniu zapasami i w podejmowaniu decyzji finansowych. Dlatego trzeba pamiętać, że tylko podobne materiały, które mają związek z tymi samymi procesami, można kompensować, co jest zgodne z zasadami rachunkowości.

Pytanie 20

W zależności od tematu planowania wyróżnia się następujące rodzaje planów?

A. jednorazowe, okresowe, ciągłe
B. bieżące, taktyczne, długookresowe
C. produkcyjne, marketingowe, finansowe
D. operacyjne, strategiczne, perspektywiczne
Odpowiedzi takie jak "operatywne, strategiczne, perspektywiczne" i "jednorazowe, okresowe, ciągłe" wskazują na niepełne zrozumienie klasyfikacji planów w kontekście zarządzania. Plany operatywne są zazwyczaj krótkoterminowe, skoncentrowane na codziennych działaniach i operacjach. Choć są one ważne, nie odnoszą się bezpośrednio do głównych przedmiotów planowania, jak produkcja czy marketing. Plany strategiczne, z drugiej strony, dotyczą długoterminowych celów organizacji, ale nie obejmują szczegółowych aspektów operacyjnych i finansowych. Podobnie, plany perspektywiczne są koncentrowane na długoterminowym rozwoju, ale ich definicja nie wpisuje się w konkretne działania związane z produkcją, marketingiem czy finansami. W przypadku odpowiedzi zawierających kategorie jednorazowe, okresowe czy ciągłe, te terminy odnoszą się do czasu trwania planów, a nie do ich przedmiotu. Klasyfikacje takie nie są powszechnie stosowane w praktykach zarządzania. Kluczowym błędem w myśleniu jest pomijanie istoty przedmiotu planowania, co prowadzi do mylnego postrzegania znaczenia poszczególnych planów. Różnorodność w podejściu do planowania wymaga nie tylko zrozumienia typów planów, ale także ich praktycznego zastosowania w kontekście organizacyjnym.

Pytanie 21

Weksel własny wydany przez firmę jest klasyfikowany jako

A. zobowiązania
B. kapitały własne
C. aktywa trwałe
D. aktywa obrotowe

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Weksel własny, będący dokumentem potwierdzającym zobowiązanie przedsiębiorstwa do zapłaty określonej kwoty w oznaczonym terminie, klasyfikowany jest jako zobowiązanie. W rachunkowości, zobowiązania to długoterminowe i krótkoterminowe obowiązki przedsiębiorstwa wobec wierzycieli, które mogą być spłacane w przyszłości. Weksel własny jest często stosowany jako forma finansowania, która może być wykorzystana w transakcjach handlowych. Przykładowo, firma może wystawić weksel, aby uzyskać potrzebną gotówkę, co pozwoli jej na bieżące inwestycje lub regulowanie innych zobowiązań. Zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości (MSSF), zobowiązania powinny być ujmowane w bilansie według ich wartości nominalnej, co zapewnia przejrzystość finansową. Warto również zaznaczyć, że nieujawnienie zobowiązań, takich jak weksle, może prowadzić do błędnej oceny kondycji finansowej przedsiębiorstwa, co z kolei może wpłynąć na decyzje inwestorów i kredytodawców.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

W ostatnim kwartale 2020 roku firma otrzymała dostawy materiałów w poniższych odstępach: 14 dni, 16 dni, 14 dni, 18 dni, 15 dni, 13 dni. Jaką wartość średniego cyklu dostaw otrzymamy, stosując metodę średniej arytmetycznej w IV kwartale 2020 roku?

A. 30 dni
B. 15 dni
C. 8 dni
D. 6 dni

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Średni cykl dostaw oblicza się, sumując wszystkie czasy dostaw i dzieląc przez ich liczbę. W przypadku podanych danych: 14 dni, 16 dni, 14 dni, 18 dni, 15 dni, 13 dni, najpierw sumujemy te wartości, co daje 90 dni. Następnie dzielimy przez 6 (liczbę dostaw), co prowadzi do wyniku 15 dni. Taki średni czas dostaw jest istotny dla zarządzania łańcuchem dostaw, ponieważ pozwala na efektywne planowanie zapasów oraz optymalizację procesów logistycznych. W praktyce, znając średni czas dostaw, przedsiębiorstwa mogą lepiej prognozować potrzeby produkcyjne oraz minimalizować ryzyko braków towarowych. Dobre praktyki branżowe podkreślają znaczenie monitorowania cyklu dostaw, gdyż może on ulegać zmianom sezonowym lub związanym z innymi czynnikami. Właściwe zarządzanie tym procesem wpływa na zadowolenie klientów oraz efektywność kosztową operacji logistycznych.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

Aby określić koszt wydobycia jednej tony węgla, kopalnia powinna wykorzystać kalkulację

A. procesową
B. podziałową współczynnikową
C. doliczeniową
D. podziałową prostą

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kalkulacja podziałowa prosta jest odpowiednią metodą do ustalenia kosztu wydobycia jednej tony węgla, ponieważ pozwala na bezpośrednie przypisanie kosztów do jednostek produkcji. Metoda ta dzieli całkowite koszty produkcji przez liczbę wyprodukowanych jednostek, co pozwala na uzyskanie jednostkowego kosztu w sposób jasny i przejrzysty. W praktyce, w przypadku kopalni węgla, do kosztów tych zalicza się wydatki na prace górnicze, eksploatację maszyn, wynagrodzenia pracowników oraz koszty związane z utrzymaniem infrastruktury. Przykładowo, jeśli całkowite koszty wydobycia wynoszą 1 000 000 zł, a wydobyto 10 000 ton węgla, to koszt jednostkowy wyniesie 100 zł za tonę. Taka kalkulacja jest zgodna z zaleceniami standardów rachunkowości, które podkreślają znaczenie przejrzystości i efektywności w procesach kalkulacyjnych.

Pytanie 27

Kierowanie, które objawia się serdecznym podejściem do pracowników, łagodzeniem ich błędów, akceptowaniem niedociągnięć oraz unikiem kontrowersyjnych i problematycznych zagadnień, jest nazywane stylem

A. doradczym
B. autokratycznym
C. demokratycznym
D. patronalnym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Styl patronalny, w kontekście kierowania zespołem, odnosi się do podejścia, w którym liderzy wykazują się familiarnym stosunkiem do swoich pracowników, często pobłażając im w obliczu niedociągnięć czy braków. Takie podejście może sprzyjać budowaniu bliskich relacji w zespole, ale jednocześnie może prowadzić do obniżenia standardów pracy, jeśli nie zostanie odpowiednio zbalansowane z wymaganiami i oczekiwaniami. W praktyce, menedżerowie, którzy stosują styl patronalny, często unikają trudnych rozmów dotyczących wydajności pracowników, co może prowadzić do sytuacji, w których problemy nie są rozwiązywane. Ważne jest, aby liderzy potrafili zrównoważyć bliskość z zespołem z koniecznością wprowadzenia dyscypliny i osiągania celów organizacyjnych. W wielu organizacjach, szczególnie w rodzinnych firmach, styl ten może być widoczny w relacjach między członkami rodziny a pracownikami, gdzie emocje mają duże znaczenie. Zastosowanie stylu patronalnego wymaga zrozumienia, kiedy i jak wprowadzać konstruktywną krytykę, aby nie zrazić pracowników, a jednocześnie dążyć do ciągłego rozwoju i efektywności zespołu.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

Zgodnie z zapisami Kodeksu pracy, pracodawca na podstawie zawartej z pracownikiem umowy o pracę jest zobowiązany do wypłaty wynagrodzenia

A. co najmniej raz w miesiącu, w ustalonym z góry i stałym terminie
B. najpóźniej do 15. dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni
C. najpóźniej do 30. dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni
D. raz w miesiącu, w terminie i miejscu ustalonym przez pracownika

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wynagrodzenie za pracę zgodnie z przepisami Kodeksu pracy rzeczywiście powinno być wypłacane co najmniej raz w miesiącu, w stałym i ustalonym z góry terminie. Taki system wypłaty wynagrodzenia ma na celu zapewnienie pracownikowi stabilności finansowej oraz przewidywalności, co jest kluczowe dla jego budżetowania i planowania wydatków. Standardowym terminem wypłaty wynagrodzenia w Polsce jest 10. dzień miesiąca następnego, jednak pracodawcy mogą dowolnie określać inny, stały termin, o ile jest on ustalony przed rozpoczęciem pracy. Na przykład, jeśli umowa o pracę zawiera klauzulę wskazującą, że wynagrodzenie będzie wypłacane do 5. dnia każdego miesiąca, pracownik ma prawo oczekiwać, że pieniądze pojawią się na jego koncie w tym terminie. Ustalony termin wypłaty powinien być również zapisany w regulaminie wynagradzania lub w umowie o pracę, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu zasobami ludzkimi. Taki sposób wypłaty wynagrodzenia pomaga również w budowaniu zaufania między pracodawcą a pracownikami, co jest kluczowe dla utrzymania satysfakcji z pracy oraz niskiej rotacji kadry.

Pytanie 30

Walne zgromadzenie członków spółdzielni zdecydowało, że zysk osiągnięty w wysokości 150 000 zł zostanie podzielony w następujący sposób:
- 15% na fundusz zasobowy
- 45% na dywidendy dla członków spółdzielni
- 8% na nagrody dla członków zarządu
- 20% na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych
- na nagrody dla pracowników................
Jaką część zysku przydzielono na nagrody dla pracowników?

A. 18 000 zł
B. 22 500 zł
C. 67 500 zł
D. 30 000 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 18 000 zł jest poprawna, ponieważ kwota ta wynika z analizy podziału zysku spółdzielni. Zysk w wysokości 150 000 zł został podzielony na różne fundusze i nagrody, co wymaga precyzyjnego obliczenia poszczególnych kwot. Fundusz zasobowy, dywidendy, nagrody dla zarządu oraz zakładowy fundusz świadczeń socjalnych stanowią łącznie 88% całkowitego zysku. Obliczmy te wartości: 15% z 150 000 zł to 22 500 zł na fundusz zasobowy, 45% to 67 500 zł na dywidendy, 8% to 12 000 zł na nagrody dla zarządu, a 20% to 30 000 zł na fundusz świadczeń socjalnych. Suma tych wartości wynosi 132 000 zł. Pozostałe 18 000 zł to kwota przeznaczona na nagrody dla pracowników, co stanowi 12% całkowitego zysku. W praktyce, efektywne zarządzanie takimi podziałami zysku jest kluczowe dla utrzymania zadowolenia członków spółdzielni oraz motywacji pracowników. Ustalanie zasad podziału zysku zgodnie z obowiązującymi regulacjami i statutem spółdzielni jest niezbędne dla transparentności działania oraz budowania zaufania wśród interesariuszy.

Pytanie 31

Pierwszym krokiem w analizie ekonomicznej jest

A. wyznaczenie metody badawczej
B. określenie problematyki, zakresu oraz celu badania
C. przeprowadzenie szczegółowej analizy
D. opracowanie wniosków

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pierwszym etapem analizy ekonomicznej jest zdefiniowanie problematyki, zakresu i celu badania. Ten krok jest kluczowy, ponieważ pozwala na zrozumienie kontekstu, w którym przeprowadzane będą dalsze analizy. Na przykład, w przypadku badania wpływu zmiany polityki podatkowej na przedsiębiorstwa, należy najpierw wyraźnie określić, jakie aspekty polityki są analizowane, jakich typów przedsiębiorstw dotyczy badanie oraz jakie cele badawcze chcemy osiągnąć, na przykład ocena skutków finansowych czy wpływu na zatrudnienie. Zrozumienie problematyki pozwala także na właściwe zastosowanie metod analitycznych i narzędzi badawczych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie analizy ekonomicznej. Dobrze zdefiniowany cel badania pozwala również na lepsze skonstruowanie pytań badawczych oraz hipotez, co zwiększa trafność i rzetelność wyników. W praktyce, analitycy często korzystają z różnych ram teoretycznych i modeli ekonomicznych, aby lepiej zrozumieć badany problem, co podkreśla znaczenie tego etapu w całym procesie analitycznym.

Pytanie 32

W przypadku zablokowania papieru w szczelinie wejściowej niszczarki, pracownik powinien najpierw wyłączyć urządzenie

A. i opróżnić pojemnik na odpady
B. i odłączyć od źródła zasilania
C. i wyciągnąć papier za pomocą małych szczypiec
D. i usunąć zablokowany papier

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odłączenie niszczarki od zasilania w przypadku zablokowania papieru w szczelinie wejściowej to kluczowy krok w zapewnieniu bezpieczeństwa użytkownika i sprzętu. W pierwszej kolejności należy zawsze wyłączyć urządzenie, aby uniknąć ryzyka urazów spowodowanych przypadkowym włączeniem niszczarki podczas próby usunięcia zablokowanego papieru. Zgodnie z zaleceniami producentów urządzeń biurowych oraz procedurami BHP, odłączenie zasilania minimalizuje ryzyko porażenia prądem oraz zapewnia, że mechanizmy wewnętrzne niszczarki nie będą aktywne. Praktycznym przykładem jest sytuacja, gdy użytkownik próbuje usunąć papier bez wyłączenia zasilania; może to prowadzić do zranień palców lub uszkodzenia samego urządzenia. Zastosowanie dobrej praktyki, jaką jest zawsze wyłączanie urządzenia przed jakimikolwiek działaniami związanymi z problemami technicznymi, powinno być standardem w każdym miejscu pracy.

Pytanie 33

Do materiałów magazynowych niezgodnych, które przewyższają określone normy, zalicza się zapasy

A. Aktualne i sezonowe
B. Nadmierne i sezonowe
C. Nadmierne i zbędne
D. Aktualne i zbędne

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "Nadmierne i zbędne" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zapasów materiałowych, które wykraczają poza ustalone normy, zarówno w zakresie ilości, jak i przydatności. Zapasy nadmierne to te, które przekraczają optymalne poziomy zapasów, co może prowadzić do zatorów w magazynie, nieefektywnego wykorzystania przestrzeni oraz zwiększonych kosztów przechowywania. Z kolei zapasy zbędne to te, które nie są już potrzebne do realizacji bieżących i przyszłych planów produkcyjnych lub sprzedażowych. Przykładami mogą być materiały, które zostały zastąpione przez nowsze technologie lub produkty, które nie znalazły nabywców. W praktyce, zarządzanie zapasami powinno skupiać się na minimalizacji nadmiaru, co jest zgodne z zasadami Lean Management, które dążą do eliminacji marnotrawstwa oraz maksymalizacji efektywności procesów. Poprawne klasyfikowanie zapasów i ich regularna analiza pomagają przedsiębiorstwom w optymalizacji kosztów oraz lepszym dostosowaniu się do zmieniających się warunków rynkowych.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

Która z zasad planowania wskazuje, że można osiągnąć określone cele różnymi metodami przy użyciu różnych zasobów?

A. Zasada wariantowych rozwiązań
B. Zasada koncentracji
C. Zasada realności planu
D. Zasada elastyczności planowania

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zasada wariantowych rozwiązań odnosi się do możliwości osiągania określonych celów poprzez różne ścieżki i zastosowanie różnych zasobów. W praktyce oznacza to, że w procesie planowania menedżerowie i zespoły projektowe mogą uwzględniać różne scenariusze i alternatywne rozwiązania dla danego problemu, co daje im elastyczność w działaniu. Na przykład, w przypadku realizacji projektu budowy, zespół może rozważyć różne technologie budowlane, które pozwalają na osiągnięcie podobnych rezultatów, ale różnią się kosztami i czasem realizacji. Zasada ta jest zgodna z nowoczesnymi metodami zarządzania projektami, które podkreślają znaczenie adaptacyjności i innowacyjności. Warto również zauważyć, że w kontekście planowania strategicznego, wariantowe podejście do rozwiązań pozwala na lepsze przystosowanie się do zmieniającego się otoczenia rynkowego, co jest kluczowe w dzisiejszym dynamicznym świecie biznesu.

Pytanie 36

Właścicielka firmy krawieckiej otrzymała rachunek za wykorzystaną energię elektryczną. W podatkowej ewidencji przychodów i rozchodów rachunek ten zostanie ujęty w pozycji

A. wartość sprzedanych produktów i usług
B. pozostałe wydatki
C. zakup towarów handlowych i materiałów
D. koszty uboczne zakupu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór odpowiedzi 'pozostałe wydatki' jest właściwy, ponieważ koszt energii elektrycznej nie jest bezpośrednio związany z produkcją towarów ani usług, lecz stanowi koszt ogólny związany z działalnością zakładu. W podatkowej księdze przychodów i rozchodów wydatki na energię elektryczną klasyfikowane są jako koszty operacyjne. To z kolei oznacza, że są one częścią ogólnych wydatków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, które nie są przypisane do konkretnego towaru ani usługi. Przykład praktyczny: jeśli zakład krawiecki ponosi wydatki na energię elektryczną w związku z działaniem maszyn krawieckich, te koszty należy ująć jako pozostałe wydatki. W kontekście standardów księgowych, takie podejście wspiera zgodność z zasadami rachunkowości, które wymagają od przedsiębiorstw rzetelnego ujmowania wszystkich kosztów, co ma znaczenie dla analizy rentowności i efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa.

Pytanie 37

Do obszaru przedsiębiorstw prywatnych w gospodarce narodowej nie należą

A. spółki cywilne
B. spółki handlowe
C. jednoosobowe spółki skarbu państwa
D. osoby fizyczne zajmujące się działalnością gospodarczą

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Jednoosobowe spółki skarbu państwa nie są zaliczane do sektora przedsiębiorstw prywatnych, ponieważ są to formy organizacyjne, w których właścicielem jest państwo, a nie osoby prywatne. Sektor przedsiębiorstw prywatnych składa się głównie z podmiotów, które są w pełni kontrolowane przez osoby fizyczne lub prawne działające w interesie prywatnym. Przykładem mogą być przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą jako osoby fizyczne, spółki cywilne czy spółki handlowe, które są tworzone z inicjatywy prywatnych inwestorów. W praktyce, rozróżnienie to jest istotne dla analizy struktury gospodarki, co pozwala na lepsze zrozumienie dynamiki rynkowej oraz regulacji dotyczących sektora prywatnego i publicznego. Zrozumienie tej różnicy jest również kluczowe w kontekście polityki gospodarczej oraz przy podejmowaniu strategicznych decyzji inwestycyjnych przez przedsiębiorców.

Pytanie 38

Ustawa Ordynacja podatkowa reguluje między innymi

A. tworzenie, organizację, funkcjonowanie oraz przekształcanie spółek handlowych
B. zobowiązania podatkowe, informacje podatkowe oraz tajemnicę skarbową
C. zasady zakupu i realizacji działalności gospodarczej
D. zasady ustalania składek na ubezpieczenia społeczne oraz ich podstawę wymiaru

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ustawa Ordynacja podatkowa reguluje kwestie związane ze zobowiązaniami podatkowymi, informacjami podatkowymi oraz tajemnicą skarbową, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemu podatkowego w Polsce. Przepisy te określają m.in. obowiązki podatników w zakresie składania deklaracji podatkowych, terminy płatności oraz zasady prowadzenia ewidencji, co jest niezbędne dla zapewnienia przejrzystości i efektywności w obiegu informacji podatkowych. Kiedy podatnik nie wypełnia swoich obowiązków, może napotkać konsekwencje, takie jak odsetki za zwłokę czy kary finansowe. W praktyce, znajomość tych regulacji pozwala przedsiębiorcom na unikanie błędów, które mogą prowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji prawnych. Dobre praktyki w obszarze zarządzania zobowiązaniami podatkowymi obejmują regularne aktualizowanie wiedzy w zakresie zmian w przepisach oraz stosowanie odpowiednich narzędzi do automatyzacji procesu zgłaszania zobowiązań. Ponadto, tajemnica skarbowa ochrania wrażliwe informacje podatników, co jest fundamentem zaufania w relacjach między obywatelami a organami skarbowymi.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 40

Kto zajmuje się rejestracją spółek prawa handlowego?

A. Sąd Pracy
B. Sąd Gospodarczy
C. Urząd Pracy
D. Urząd Gminy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ewidencję spółek prawa handlowego prowadzi Sąd Gospodarczy, co wynika z przepisów kodeksu spółek handlowych. Sąd Gospodarczy jest odpowiedzialny za rejestrację wszystkich typów spółek, takich jak spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjne czy spółki jawne. Rejestracja spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS) jest kluczowym krokiem w jej formalnym ustanowieniu i pozwala na uzyskanie osobowości prawnej, co jest niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej. Przykładowo, zarejestrowanie spółki w KRS umożliwia jej zawieranie umów, posiadanie własności, a także występowanie w roli powoda lub pozwanego w postępowaniach sądowych. W praktyce, przedsiębiorcy powinni znać procedury związane z rejestracją, w tym wymagane dokumenty takie jak umowa spółki czy oświadczenie o wniesieniu kapitału. Zrozumienie roli Sądu Gospodarczego w procesie rejestracyjnym jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania każdej spółki.