Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 6 maja 2025 09:38
  • Data zakończenia: 6 maja 2025 09:58

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz należną zaliczkę na podatek dochodowy.

WyszczególnienieWartość (w zł)
Potrącona zaliczka na podatek dochodowy326,25
Składka ubezpieczenia zdrowotnego 9,00%207,00
Składka ubezpieczenia zdrowotnego 7,75%178,25
Należna zaliczka na podatek dochodowy...........

A. 385,00 zł
B. 504,00 zł
C. 119,00 zł
D. 148,00 zł
Analiza błędnych odpowiedzi ujawnia powszechne nieporozumienia dotyczące obliczeń związanych z zaliczką na podatek dochodowy. Często problem wynika z nieprawidłowego zrozumienia roli składek ubezpieczenia zdrowotnego jako elementu odliczenia od podatku. W przypadku kwoty 385,00 zł, która została podana jako jedna z odpowiedzi, należy zauważyć, że jest to suma, która nie uwzględnia odliczenia składek zdrowotnych, co prowadzi do zawyżenia obliczeń. Podobnie, kwoty 119,00 zł i 504,00 zł nie mają podstaw w rzeczywistości obliczeniowej, gdyż nie odzwierciedlają rzeczywistego procesu odliczania. Warto zwrócić uwagę, że błędne podejście do obliczeń często wynika z nieuwzględnienia wszystkich elementów, takich jak aktualne przepisy prawne oraz standardy rachunkowości. W praktyce, nieprawidłowe zrozumienie zasad dotyczących zaliczek podatkowych może prowadzić do nieprawidłowych rozliczeń, co z kolei może skutkować karami finansowymi lub dodatkowymi kontrolami ze strony organów skarbowych. Kluczowe jest więc, aby przed wykonaniem obliczeń zawsze upewnić się, że uwzględniamy właściwe składniki oraz że nasze zrozumienie przepisów podatkowych jest aktualne i zgodne z obowiązującymi regulacjami.

Pytanie 2

Strategia marketingowa skoncentrowana na przetrwaniu firmy, obejmująca między innymi stopniowe wycofywanie się z rynku, redukcję mocy produkcyjnych oraz poszukiwanie możliwości na innych rynkach produktowych, to strategia

A. konkurencyjna
B. konserwatywna
C. agresywna
D. defensywna
Strategia defensywna to podejście, które stawia na ochronę firmy przed różnymi zagrożeniami rynkowymi i musisz się do tego dostosować w miarę jak rynek się zmienia. Często wiąże się z wycofywaniem się z rynku czy zmniejszeniem produkcji. Przykład? Może być firma, która widzi, że popyt na jej produkty maleje, więc decyduje się na ograniczenie produkcji, żeby nie skończyć z nadmiarem towarów i stratami finansowymi. Takie strategie są używane szczególnie w kryzysowych sytuacjach, kiedy celem jest utrzymanie stabilności finansowej i przetrwanie na dłużej. Warto też zauważyć, że w branży technologicznej firmy mogą stosować defensywne podejście, by bardziej skupić się na innowacjach w mniej konkurencyjnych obszarach, co daje im przestrzeń na rozwój.

Pytanie 3

Jeśli slogan reklamowy użyty w promocji produktu przyciągnie uwagę klienta, wzbudzi jego ciekawość, wywoła chęć posiadania i skłoni go do zakupu, to oznacza, że realizuje funkcje zgodne z etapami działania reklamy w modelu

A. HOSSA
B. BESSA
C. BATNA
D. AIDA
Model AIDA jest na pewno trafny. Opisuje on cztery kluczowe etapy sprzedaży: uwagę, zainteresowanie, pragnienie i działanie. Fajnie jest, gdy slogan reklamowy przyciąga uwagę klienta, bo to pierwszy krok do skutecznej reklamy. Jak już klient jest zainteresowany, to zaczyna szukać korzyści z danego produktu, co prowadzi do tego, że chce go mieć. Na końcu, jak slogan naprawdę zmotywuje do zakupu, to mamy wszystkie etapy AIDA zrealizowane. Przykład? Można wspomnieć o kampanii znanej marki napojów, która przyciąga wzrok ciekawym hasłem, a potem zachęca do zakupu swoich produktów w sposób, który potęguje pragnienie ich posiadania. W praktyce, używanie modelu AIDA to norma w kampaniach reklamowych, bo pomaga w tworzeniu bardziej skutecznych komunikatów, które angażują ludzi i prowadzą ich do zakupu.

Pytanie 4

Przedsiębiorca dostrzegł nadwyżkę jednego z produktów. Aby zrozumieć przyczyny tej sytuacji, zrealizował analizę

A. okresową
B. kompleksową
C. doraźną
D. wstępną
Wybór odpowiedzi wstępnej, okresowej lub kompleksowej jest nieprawidłowy, ponieważ każda z tych opcji odnosi się do innego kontekstu analizy. Analiza wstępna jest zazwyczaj przeprowadzana na etapie planowania lub przed podjęciem decyzji dotyczących nowego projektu czy strategii. Jej celem jest zbadanie założeń i potencjalnych przeszkód jeszcze przed rozpoczęciem działań. W analizie okresowej, z kolei, koncentrujemy się na regularnym monitorowaniu i ocenie wyników w dłuższym horyzoncie czasowym, co nie odpowiada potrzebie szybkiego rozwiązania problemów związanych z aktualnymi zapasami. Wreszcie, analiza kompleksowa obejmuje szereg aspektów organizacyjnych i systemowych, co czyni ją zbyt rozbudowaną do szybkiego zbadania specyficznego problemu, jakim są nadmierne zapasy. Typowym błędem myślowym prowadzącym do wyboru tych odpowiedzi jest brak zrozumienia, że w sytuacjach kryzysowych wymagane są rozwiązania natychmiastowe, a nie szerokie i czasochłonne analizy. Zamiast tego, przedsiębiorcy powinni skupić się na doraźnych analizach, które są kluczowe do szybkiej identyfikacji i reakcji na problemy w zarządzaniu zapasami.

Pytanie 5

W sklepie obuwniczym w ciągu miesiąca sprzedano 220 par butów damskich, 160 par męskich oraz 100 par dziecięcych. Jaką część ogólnej liczby sprzedanych par stanowią buty dziecięce?

A. 40%
B. 30%
C. 20%
D. 10%
Aby obliczyć udział butów dziecięcych w ogólnej liczbie sprzedanych par, należy zastosować wzór na procent: (liczba par butów dziecięcych / łączna liczba sprzedanych par) * 100%. W tym przypadku mamy 100 par butów dziecięcych, a łączna liczba sprzedanych par wynosi 220 + 160 + 100 = 480. Zatem udział butów dziecięcych wynosi (100 / 480) * 100% = 20%. Obliczenia tego typu są kluczowe w analizach sprzedaży, gdyż umożliwiają zrozumienie struktury sprzedaży oraz preferencji klientów. Znajomość proporcji sprzedaży różnych kategorii produktów pozwala na optymalizację stanów magazynowych oraz planowanie działań marketingowych. W praktyce, przedsiębiorstwa często wykorzystują te dane do podejmowania decyzji strategicznych, takich jak wprowadzenie nowych linii produktów czy modyfikacja cen. Ustalanie udziałów procentowych jest również zgodne z dobrą praktyką analityczną w zarządzaniu przedsiębiorstwem.

Pytanie 6

Kodeks spółek handlowych określa zasady funkcjonowania

A. spółki cywilnej.
B. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
C. organizacji społecznej.
D. indywidualnej działalności gospodarczej.
Kodeks spółek handlowych nie reguluje działalności osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą. W Polsce takie jednostki są objęte innymi aktami prawnymi, głównie ustawą o swobodzie działalności gospodarczej oraz przepisami podatkowymi. Osoba fizyczna, działająca na własny rachunek, nie korzysta z regulacji KSH, co sprawia, że nie podlega takim samym obowiązkom jak spółki. Ponadto, stowarzyszenia są regulowane przez ustawę prawo o stowarzyszeniach, a nie KSH. Również spółka cywilna, jako forma współpracy dwóch lub więcej osób fizycznych, nie jest objęta KSH, co jest często mylnie interpretowane przez osoby nieobeznane z tematyką prawa gospodarczego. Często zdarza się, że błędne przypisanie regulacji KSH do tych form działalności wynika z nieznajomości różnic między nimi a spółkami handlowymi. Właściwe zrozumienie tych przepisów oraz umiejętność ich zastosowania w praktyce jest kluczowe dla osób planujących prowadzenie działalności gospodarczej w Polsce, ponieważ niewłaściwe przypisanie regulacji może prowadzić do istotnych problemów prawnych oraz finansowych.

Pytanie 7

Rozbieżność pomiędzy rodzajem towaru umieszczonym na fakturze a zamówieniem złożonym u dostawcy jest stwierdzana w trakcie inspekcji

A. rachunkowej
B. ekonomicznej
C. merytorycznej
D. formalnej
Odpowiedź 'merytorycznej' jest prawidłowa, ponieważ kontrola merytoryczna polega na weryfikacji, czy treść dokumentów, takich jak faktury czy zamówienia, jest zgodna z rzeczywistością i obowiązującymi regulacjami. W przypadku niezgodności rodzaju towaru, kontrola ta umożliwia identyfikację błędów, które mogą prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz finansowych. Na przykład, jeśli na fakturze znajduje się inny produkt niż zamówiony, może to skutkować problemami z reklamacjami, a także błędnym księgowaniem. Praktyczne zastosowanie kontroli merytorycznej występuje w działach zakupów i księgowości, gdzie pracownicy muszą upewnić się, że dokumentacja jest zgodna z zamówieniami i rzeczywistym stanem magazynowym. Dobre praktyki sugerują przeprowadzanie takich kontroli na etapie przyjęcia towarów, co pozwala na natychmiastowe zgłoszenie i rozwiązanie potencjalnych problemów.

Pytanie 8

Jaka jest wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych w przypadku umowy o dzieło?

A. 50%
B. 23%
C. 20%
D. 18%
Wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu zawartej umowy o dzieło wynosi 18%. Jest to stawka wynikająca z przepisów polskiego prawa podatkowego, które określa zasady opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej oraz umów cywilnoprawnych. Umowa o dzieło, jako forma umowy cywilnoprawnej, jest opodatkowana na zasadach ogólnych, gdzie stawka wynosi 18% dla dochodów nieprzekraczających kwoty 120 000 zł rocznie. Warto zauważyć, że dla dochodów przekraczających tę kwotę zastosowanie ma stawka 32%. Przykładowo, jeśli osoba zarobi na umowie o dzieło 50 000 zł w danym roku, zapłaci 18% podatku od tej kwoty. W praktyce, przedsiębiorcy oraz osoby wykonujące prace na podstawie umowy o dzieło muszą pamiętać o kwestiach związanych z zaliczkami na podatek dochodowy oraz obowiązkiem składania zeznań rocznych. Dobrą praktyką jest korzystanie z usług księgowych, aby zapewnić zgodność z przepisami oraz optymalizację podatkową.

Pytanie 9

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest współwłasnością dwóch partnerów, posiadających udziały w wysokości:
partner X-40 000 zł,
partner Y-10 000 zł.
W ciągu roku firma wypracowała zysk wynoszący 100 000 zł. Mając na uwadze, że do podziału przeznacza się 20% zysku, oblicz kwotę dywidendy, która przysługuje partnerowi X?

A. 20 000 zł
B. 16 000 zł
C. 40 000 zł
D. 10 000 zł
Wybór niewłaściwej odpowiedzi na to pytanie może wynikać z kilku typowych błędów w rozumieniu zasad podziału zysku w spółkach. Na przykład, odpowiedzi 20 000 zł i 10 000 zł mogą sugerować, że odpowiadający mylnie zrozumieli mechanizm podziału zysku, uważając, że jest on dzielony równo między wspólników. W rzeczywistości podział ten powinien być proporcjonalny do wniesionych wkładów, a nie równy. Kolejnym częstym błędem jest nielogiczne przyjęcie, że wspólnik X otrzyma pełne 40 000 zł, co nie ma podstaw w regulacjach dotyczących podziału zysków. Taki błąd może wynikać z tego, że odpowiadający nie uwzględnił zasady, że dywidenda jest obliczana na podstawie udziału w kapitale spółki, a nie wartości nominalnej wkładów. Podstawowe zasady przy podziale zysków wskazują, że każdy wspólnik powinien otrzymać dywidendę w proporcjach odpowiadających jego wkładom do spółki. Dlatego nieprawidłowe jest proste dzielenie zysku bez uwzględnienia wkładów, co prowadzi do błędnych wniosków. Ważne jest, aby zawsze analizować proporcje poszczególnych udziałów w kontekście całkowitej wartości kapitału spółki, aby uniknąć takich pomyłek.

Pytanie 10

Na podstawie którego dokumentu finansowego można określić udział kapitałów własnych w finansowaniu aktywów?

A. Zestawienia zmian w kapitale.
B. Bilansu.
C. Rachunku zysków i strat.
D. Rachunku przepływów pieniężnych.
Zestawienie zmian w kapitale, rachunek zysków i strat oraz rachunek przepływów pieniężnych to trzy inne istotne sprawozdania finansowe, które, mimo że dostarczają cennych informacji na temat działalności firmy, nie są właściwymi dokumentami do ustalania udziału kapitałów własnych w finansowaniu majątku. Zestawienie zmian w kapitale pokazuje, w jaki sposób zmieniały się poszczególne składniki kapitałów własnych w danym okresie, jednak nie dostarcza pełnego obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa w danym momencie. Rachunek zysków i strat koncentruje się na przychodach i kosztach uzyskania zysku, co jest istotne dla oceny rentowności, ale nie ma związku z udziałem kapitałów własnych w finansowaniu majątku. Rachunek przepływów pieniężnych dostarcza informacji o ruchu gotówki w firmie, ale także nie odnosi się bezpośrednio do struktury kapitałowej. Niezrozumienie roli bilansu jako podstawowego narzędzia do oceny udziału kapitałów własnych może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących kondycji finansowej przedsiębiorstwa i jego zdolności do realizacji długoterminowych planów. Kluczowe jest, aby świadomi inwestorzy i menedżerowie umieli właściwie interpretować dane finansowe, co wymaga znajomości podstawowych sprawozdań finansowych oraz ich wzajemnych relacji.

Pytanie 11

Komplementariusz to jedna z form współwłaścicieli w spółce

A. partnerskiej
B. jawnej
C. akcyjnej
D. komandytowej
Komplementariusz to wspólnik, który w spółce komandytowej odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczeń, co oznacza, że jego odpowiedzialność ma charakter nieograniczony. W spółce komandytowej wyróżniamy dwa rodzaje wspólników: komplementariuszy i komandytariuszy. Komplementariusze zarządzają spółką i ponoszą pełną odpowiedzialność za jej zobowiązania, co jest istotne w kontekście ryzyka, jakie podejmują. Z tego powodu w praktyce często są to osoby z większym doświadczeniem biznesowym, które potrafią odpowiednio zarządzać ryzykiem. Przykładem może być sytuacja, w której wspólnik decyduje się na inwestycję w projekt, mając pewność co do jego rentowności, ale także zdając sobie sprawę z potencjalnych strat, które mogą wpłynąć na jego osobiste finanse. Warto zaznaczyć, że w spółkach komandytowych komplementariusze mają większe uprawnienia w zakresie podejmowania decyzji, co wpisuje się w zasady dobrej praktyki zarządzania przedsiębiorstwem, gdzie klarowność odpowiedzialności i uprawnień jest kluczowa dla efektywności operacyjnej.

Pytanie 12

Pani Janina planuje na przyszły rok wyjazd wakacyjny do Egiptu. Przewidywany koszt podróży to 5 500 złotych. Zdecydowała się na otwarcie lokaty w banku na rok, mając na uwadze, że roczna stopa procentowa lokaty wynosi 10%. Jaką kwotę powinna wpłacić do banku, by uzyskać na wyjazd potrzebne fundusze?

A. 6 050 złotych
B. 6 005 złotych
C. 5 000 złotych
D. 4 950 złotych
Aby obliczyć, ile pieniędzy powinna ulokować Pani Janina, możemy skorzystać ze wzoru na przyszłą wartość lokaty. Wartość końcowa lokaty po roku wynosi: FV = P(1 + r), gdzie FV to przyszła wartość, P to kwota początkowa (depozyt), a r to stopa procentowa. W tym przypadku FV wynosi 5 500 zł, a r to 10% (0,10). Możemy przekształcić wzór, aby wyliczyć P: P = FV / (1 + r). Podstawiając wartości, otrzymujemy: P = 5 500 zł / (1 + 0,10) = 5 500 zł / 1,10 = 5 000 zł. Oznacza to, że Pani Janina powinna ulokować 5 000 zł, aby po roku mieć potrzebne 5 500 zł na wyjazd. Ten przykład ilustruje zastosowanie podstawowych zasad finansowych oraz umiejętność obliczania wartości przyszłej inwestycji. W praktyce, znajomość takich wzorów jest istotna przy planowaniu wydatków i oszczędności, co jest kluczowe w zarządzaniu osobistymi finansami.

Pytanie 13

W skład sektora publicznego gospodarki narodowej nie wchodzi

A. przedsiębiorstwa państwowe
B. spółki handlowe
C. jednoosobowe spółki Skarbu Państwa
D. przedsiębiorstwa komunalne
Jak myślimy o sektorze publicznym, to trzeba wiedzieć, że obejmuje on podmioty, które nie są nastawione na zysk, tylko realizują różne zadania dla społeczeństwa. Są tam przedsiębiorstwa państwowe i jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, które działają na zasadzie finansowania z budżetu lokalnego lub państwowego, skupiając się na zaspokajaniu potrzeb mieszkańców. Przedsiębiorstwa komunalne robią to samo dla lokalnych społeczności, dlatego też są częścią sektora publicznego. Wiedza o tym, że spółki handlowe chcą przede wszystkim zarabiać, pomaga oddzielić je od tych podmiotów publicznych. Często mylimy te rzeczy, myśląc, że cel działania jest taki sam, ale to jest spora różnica. Podsumowując, warto dobrze rozróżniać te kategorie, żeby lepiej zrozumieć, jak działa gospodarka.

Pytanie 14

Jakie konkretne zadanie wykonuje Giełda Papierów Wartościowych?

A. Wspieranie finansowe banków, które mogą utracić płynność finansową
B. Zarządzanie sprawami Skarbu Państwa
C. Koordynacja obrotu instrumentami finansowymi
D. Przechowywanie cennych przedmiotów oraz papierów wartościowych
Giełda Papierów Wartościowych tak naprawdę nie zajmuje się pomaganiem bankom w trudnych sytuacjach. Tego typu wsparcie finansowe to zadanie dla banków centralnych, które mają za zadanie stabilizowanie całego systemu finansowego. Pomoc dla banków to już inna sprawa i wiąże się z różnymi interwencjami. Giełda natomiast skupia się na organizacji obrotu papierami wartościowymi, a nie na pomocy finansowej. Obsługa Skarbu Państwa to także nie jej rola, bo tym zajmują się odpowiednie instytucje, które zarządzają długiem publicznym. Giełda może co prawda pośredniczyć w obrocie obligacjami, ale nie zajmuje się ich administracją. Przechowywanie papierów wartościowych to też zadanie dla depozytariuszy, nie giełdy, która ma na celu umożliwienie handlu tymi instrumentami. Dlatego warto mieć na uwadze, że giełda ma swoją konkretną rolę i inne zadania mogą prowadzić do nieporozumień. Jej kluczowe zadanie to organizacja rynku, czyli tworzenie przestrzeni do wymiany papierów wartościowych i zapewnienie im płynności oraz przejrzystości.

Pytanie 15

Jaka jest prawidłowa sekwencja etapów procesu planowania?

A. Określenie celów, identyfikacja problemu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, dokonanie decyzji, realizacja planu, kontrola wykonania planu
B. Określenie celów, realizacja planu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, kontrola wykonania planu, identyfikacja problemu, dokonanie decyzji
C. Określenie celów, realizacja planu, kontrola wykonania planu, dokonanie decyzji, identyfikacja problemu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań
D. Określenie celów, identyfikacja problemu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, dokonanie decyzji, kontrola wykonania planu, realizacja planu
W analizie niepoprawnych odpowiedzi dostrzega się kilka kluczowych błędów w zrozumieniu struktury procesu planowania. W pierwszej z błędnych koncepcji, wdrożenie planu następuje przed kontrolą realizacji, co jest niezgodne z logicznym podejściem do zarządzania projektami, gdyż kontrola powinna następować po wdrożeniu, aby móc ocenić postępy i wprowadzić ewentualne zmiany. W drugiej z niepoprawnych odpowiedzi, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań zostało wprowadzone przed dokonaniem wyboru, co uniemożliwia prawidłowe skoncentrowanie wysiłków na realizacji wybranego planu. Zgodnie z dobrymi praktykami, wybór najlepszego rozwiązania powinien być dokonany po pełnym zrozumieniu problemu i rozważeniu wszystkich dostępnych opcji. Trzecia koncepcja pomija kluczowy etap, jakim jest identyfikacja problemu, co prowadzi do sytuacji, w której planowanie odbywa się bez jasnego zrozumienia aktualnej sytuacji, co jest fundamentalnym błędem w każdym procesie planowania. Takie pominięcie prowadzi do podejmowania decyzji na podstawie niekompletnych informacji, co może skutkować poważnymi konsekwencjami w realizacji projektu. W procesie planowania kluczowe jest podejście systemowe, które wskazuje, że każdy etap jest ze sobą powiązany i wymaga przemyślanej kolejności, aby osiągnąć optymalne rezultaty.

Pytanie 16

Producent sprzętu AGD planuje w ciągu następnych pięciu lat rozszerzyć asortyment wytwarzanych produktów i utworzyć własną sieć dystrybucji. Który z planów obejmuje osiągnięcie zamierzonych celów?

A. Taktycznym
B. Rzeczowym
C. Operacyjnym
D. Strategicznym
Wybór planu strategicznego jako odpowiedzi na pytanie o realizację zamierzonych celów producenta sprzętu AGD jest trafny, ponieważ plan ten dotyczy długoterminowych wizji i celów organizacji. Obejmuje on kluczowe decyzje dotyczące rozwoju firmy, takie jak poszerzanie asortymentu produkowanych wyrobów oraz tworzenie własnej sieci dystrybucji. Plan strategiczny koncentruje się na analizie otoczenia rynkowego, identyfikacji szans i zagrożeń, a także na określeniu celów, które są zgodne z misją i wizją firmy. Przykładem zastosowania planu strategicznego może być wprowadzenie innowacyjnych produktów na rynek, co wymaga dokładnego badania potrzeb klientów oraz konkurencji. Standardy zarządzania strategicznego, takie jak analiza SWOT, pozwalają na skuteczną oceny mocnych i słabych stron przedsiębiorstwa oraz jego otoczenia, co jest kluczowe dla podejmowania decyzji inwestycyjnych i rozwojowych. Warto również zaznaczyć, że planowanie strategiczne powinno być procesem cyklicznym, który uwzględnia zmiany na rynku oraz wewnętrzne aspekty organizacji.

Pytanie 17

Przedsiębiorca podpisał umowę z osobą fizyczną, która nie prowadzi działalności gospodarczej, na stworzenie programu komputerowego dostosowanego do potrzeb biznesowych zamawiającego. Odbiór dzieła ma nastąpić do 31.01.2019 r. Jakiego typu umowę zawarł przedsiębiorca (zamawiający) z wykonawcą?

A. Umowę o dzieło
B. Umowę zlecenia
C. Umowę agencyjną
D. Umowę o pracę
Wybór umowy o pracę w tym kontekście jest błędny, ponieważ umowa ta dotyczy stosunku pracy, w którym pracownik wykonuje pracę na rzecz pracodawcy w sposób ciągły, w wyznaczonych godzinach i korzystając z narzędzi oraz materiałów dostarczonych przez pracodawcę. W przypadku umowy zlecenia, mamy do czynienia z umową, która dotyczy wykonania czynności prawnych, ale nie zapewnia osiągnięcia konkretnego rezultatu. Tego typu umowa jest bardziej elastyczna, ale nie jest odpowiednia dla sytuacji, w której istotne jest wykonanie konkretnego dzieła, jak w przypadku programu komputerowego. Umowa agencyjna zaś dotyczy umowy, w ramach której jedna strona (agent) zobowiązuje się do działania w imieniu drugiej strony (zleceniodawcy) w celu zawarcia umów z osobami trzecimi. Taki rodzaj umowy również nie pasuje do kontekstu stworzenia programu komputerowego. Te rozróżnienia są kluczowe, ponieważ każdy z rodzajów umów wiąże się z innymi obowiązkami prawnymi i odpowiedzialnościami stron. Typowym błędem przy wyborze rodzaju umowy jest nieodróżnienie umowy o dzieło od innych umów cywilnoprawnych, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących zakresu odpowiedzialności wykonawcy oraz formy wynagrodzenia.

Pytanie 18

Cechy takie jak osobiste wykonywanie pracy oraz działanie pod nadzorem pracodawcy są typowe dla

A. umowy o pracę
B. umowy agencyjnej
C. umowy zlecenia
D. umowy o dzieło
Umowa o pracę jest dokumentem prawnym, który reguluje stosunek pracy między pracodawcą a pracownikiem. Jej fundamentalne cechy to osobisty charakter świadczenia pracy oraz wykonywanie pracy pod kierownictwem pracodawcy. Oznacza to, że pracownik jest zobowiązany do realizacji zadań określonych przez pracodawcę, a także do przestrzegania jego poleceń. Przykładem zastosowania umowy o pracę jest zatrudnienie w firmie, gdzie pracownik wykonuje określone zadania w ramach ustalonego czasu pracy pod nadzorem przełożonego. Taka umowa daje pracownikowi szereg praw, w tym prawo do wynagrodzenia, urlopów oraz ochrony przed zwolnieniem bez uzasadnienia. Standardy w zakresie umowy o pracę są regulowane przez Kodeks pracy, który określa m.in. minimalne wynagrodzenie, czas pracy oraz zasady dotyczące wypowiedzenia umowy. Warto również zauważyć, że zatrudnienie w oparciu o umowę o pracę jest korzystne zarówno dla pracodawcy, który ma większą kontrolę nad pracownikami, jak i dla pracowników, którzy cieszą się większymi przywilejami i stabilnością zatrudnienia.

Pytanie 19

W tabeli przedstawiono źródła pochodzenia majątku. Aktywa trwałe stanowią 40 % wartości kapitałów własnych. Na podstawie danych z tabeli oblicz wartość aktywów trwałych.

ŹRÓDŁA POCHODZENIA MAJĄTKUWARTOŚĆ W ZŁ
Kapitał udziałowy120 000,00
Kapitał zapasowy80 000,00
Wynik finansowy – zysk10 000,00
Kredyty bankowe40 000,00
Zobowiązania z tytułu dostaw6 000,00
Zobowiązania z tytułu podatków4 000,00

A. 100 000 zł
B. 104 000 zł
C. 96 000 zł
D. 84 000 zł
Wybór jednej z pozostałych kwot może wynikać z nieporozumienia dotyczącego definicji kapitałów własnych oraz ich relacji do aktywów trwałych. Wiele osób może mylnie sądzić, że wartość aktywów trwałych można po prostu odczytać z kapitałów własnych bez obliczeń procentowych. Na przykład, odpowiedzi takie jak 100 000 zł lub 96 000 zł mogą powstać w wyniku błędnego obliczenia lub nieuzasadnionych założeń dotyczących struktury finansowej firmy. Osoby, które wybierają 104 000 zł, mogą dodawać kapitały własne lub błędnie interpretować, że aktywa trwałe stanowią 50% lub inną proporcję kapitałów własnych. Warto zwrócić uwagę na to, jak obliczanie procentów wpływa na wyniki finansowe. Często analiza danych finansowych wymaga dokładnych obliczeń i przemyślanej struktury, aby uniknąć typowych błędów myślowych, takich jak nieprawidłowe przyjmowanie wartości bez sprawdzenia ich źródła. Właściwe umiejscowienie aktywów trwałych w kontekście kapitałów własnych jest kluczowe dla rzetelnej analizy finansowej i podejmowania decyzji inwestycyjnych. Ważne jest, aby zawsze stosować dokładne metody obliczeniowe zgodne z uznanymi standardami rachunkowości.

Pytanie 20

Obowiązek cyklicznych szkoleń dla pracowników działów ekonomicznych dotyczących BHP, które odbywają się w czasie pracy i są finansowane przez pracodawcę, wynika z przepisów Kodeksu

A. pracy
B. handlowego
C. postępowania administracyjnego
D. cywilnego
Szkolenia z BHP dla pracowników działów ekonomicznych to nie tylko coś, co się zaleca, ale wręcz wymóg prawa, wynikający z Kodeksu pracy. Z artykułu 237⁴ wynika, że pracodawcy muszą zapewnić swoim pracownikom dostęp do szkoleń z zakresu bezpieczeństwa i higieny. To przecież kluczowe, by pracować w bezpiecznych warunkach. Przykładem zastosowania tych przepisów są warsztaty, które nie tylko uczą teorii, ale też dają praktyczne umiejętności potrzebne do rozpoznawania zagrożeń i radzenia sobie w kryzysowych sytuacjach. Jeżeli te szkolenia są dobrze wdrożone, to naprawdę mogą zredukować liczbę wypadków w pracy oraz poprawić ogólny stan bezpieczeństwa w firmie. To wszystko wpisuje się w najlepsze praktyki zarządzania ryzykiem w miejscu pracy.

Pytanie 21

Jak długo należy archiwizować listy płac?

A. 12 miesięcy od daty zatwierdzenia sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy
B. 50 lat od momentu zakończenia pracy przez ubezpieczonego u danego płatnika
C. 10 lat od chwili przekazania ich do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
D. 5 lat od momentu zakończenia pracy przez ubezpieczonego u danego płatnika
Odpowiedzi, które sugerują krótsze okresy archiwizacji list płac, są niezgodne z obowiązującymi przepisami prawnymi. Archiwizacja przez 5, 10 lat lub 12 miesięcy nie uwzględnia wymogów dotyczących długoterminowego przechowywania dokumentacji pracowniczej, co jest kluczowe dla weryfikacji praw pracowników oraz dla organów kontrolnych, takich jak ZUS. W sytuacjach, gdy pracownik podejmuje decyzję o ubieganiu się o emeryturę lub rentę, dokumenty te mogą być niezbędne do potwierdzenia okresów składkowych. Przerwy w archiwizacji mogą prowadzić do utraty ważnych informacji, co w dłuższej perspektywie może skutkować problemami prawnymi dla byłych pracodawców, w tym koniecznością naprawienia szkód finansowych. Warto również zrozumieć, że każdy płatnik składek ma obowiązek prowadzenia rzetelnej dokumentacji, co jest fundamentalne dla zapewnienia transparentności i odpowiedzialności. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych odpowiedzi to nieznajomość przepisów lub ich błędna interpretacja. Warto na bieżąco aktualizować wiedzę z zakresu prawa pracy oraz ubezpieczeń społecznych, aby uniknąć takich nieporozumień i zapewnić zgodność z przepisami.

Pytanie 22

W skład wynagrodzenia brutto pracownika wchodzi płaca zasadnicza wynosząca 4 000,00 zł oraz prowizja równa 2% od przychodów ze sprzedaży. Oblicz, o ile wzrosło wynagrodzenie brutto pracownika w grudniu w porównaniu do listopada, jeżeli przychód ze sprzedaży w listopadzie wyniósł 80 000,00 zł, a w grudniu 100 000,00 zł.

A. 400,00 zł
B. 1 600,00 zł
C. 40,00 zł
D. 2 000,00 zł
Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć kilka typowych błędów myślowych. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 40,00 zł lub 2 000,00 zł, podstawowym nieporozumieniem jest błędne obliczenie różnicy w prowizji przy uwzględnieniu stałej płacy zasadniczej. Odpowiedź 40,00 zł sugeruje, że różnica w wynagrodzeniu brutto jest minimalna, co nie uwzględnia faktycznego wzrostu prowizji w wyniku wyższego przychodu. Z kolei odpowiedź 2 000,00 zł błędnie zakłada, że różnica ta wynika wyłącznie z prowizji grudniowej, pomijając wynagrodzenie listopadowe oraz metodę obliczenia różnicy. Warto zauważyć, że odpowiedź 1 600,00 zł również nie uwzględnia całkowitego wynagrodzenia grudniowego i porównania go z wynagrodzeniem listopadowym, co prowadzi do znacznego przeszacowania wzrostu wynagrodzenia. Przy obliczeniu wynagrodzenia brutto kluczowe jest zrozumienie, że całkowite wynagrodzenie składa się z płacy zasadniczej oraz różnej prowizji, a przy ich zmienności istotne jest prawidłowe obliczenie zarówno wynagrodzenia w danym miesiącu, jak i różnic pomiędzy miesiącami. Wiedza w zakresie takich obliczeń jest niezbędna dla menedżerów, którzy muszą podejmować decyzje dotyczące polityki wynagrodzeń oraz motywacji pracowników.

Pytanie 23

Firma złożyła w banku weksel o wartości 3 600,00 złotych, a na swoje konto bankowe otrzymała kwotę 3 200,00 złotych. Jakie było dyskonto weksla?

A. 3 600,00 zł
B. 3 200,00 zł
C. 800,00 zł
D. 400,00 zł
Dyskonto weksla to różnica między wartością nominalną weksla a kwotą, jaką przedsiębiorstwo otrzymuje od banku. W tym przypadku wartość nominalna weksla wynosi 3 600,00 zł, podczas gdy otrzymana kwota to 3 200,00 zł. Aby obliczyć dyskonto, należy wykonać prostą operację: 3 600,00 zł - 3 200,00 zł, co daje nam wynik 400,00 zł. Dyskonto jest istotnym zagadnieniem w obrocie wekslowym, gdyż pozwala przedsiębiorstwom na szybkie uzyskanie płynności finansowej poprzez przedterminowe zrealizowanie należności. W praktyce, dyskonto jest wykorzystywane w wielu sytuacjach, takich jak potrzeba natychmiastowego finansowania projektów czy inwestycji, gdzie czas jest kluczowy. Z perspektywy standardów finansowych, dyskonto odzwierciedla koszt kapitału, który przedsiębiorstwo musi ponieść za korzystanie z funduszy w krótkim okresie. Zrozumienie dyskonta weksla jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami firmy, co pozwala na lepsze planowanie i optymalizację kosztów.

Pytanie 24

Jednym z zadań Ministerstwa Finansów jest

A. Przygotowanie projektów prywatyzacyjnych
B. Pobieranie podatków oraz innych należności budżetowych
C. Przyznawanie oraz wypłacanie zasiłków dla osób pozostających bez pracy
D. Udzielanie wsparcia finansowego bankom, które mogą stracić wypłacalność
Odpowiedzi dotyczące udzielania pomocy finansowej bankom, poboru podatków oraz przyznawania zasiłków dla osób bezrobotnych są niepoprawne, ponieważ te zadania są przypisane innym instytucjom i nie są bezpośrednią odpowiedzialnością Ministerstwa Skarbu Państwa. Pomoc finansowa dla banków w sytuacjach kryzysowych, na przykład w przypadku zagrożenia wypłacalności, leży w gestii instytucji nadzorczych, takich jak Narodowy Bank Polski, który ma za zadanie stabilizację systemu finansowego. Podobnie, pobór podatków i innych należności budżetowych realizowany jest przez Krajową Administrację Skarbową, a nie Ministerstwo Skarbu. Zasiłki dla osób bezrobotnych są natomiast zadaniem Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej, które zajmuje się kwestiami zatrudnienia i pomocy społecznej. Często popełnianym błędem jest mylenie ról i funkcji różnych organów władzy, co prowadzi do nieporozumień w zakresie odpowiedzialności administracyjnej. Właściwe zrozumienie kompetencji różnych ministerstw oraz ich zadań jest kluczowe dla efektywnego zarządzania polityką gospodarczą i społeczną w kraju. Ważne jest, aby mieć świadomość, że każde ministerstwo odgrywa swoją unikalną rolę w systemie państwowym, co pozwala na bardziej skoordynowane i efektywne działania na rzecz obywateli.

Pytanie 25

W przypadku zablokowania papieru w szczelinie wejściowej niszczarki, pracownik powinien najpierw wyłączyć urządzenie

A. i odłączyć od źródła zasilania
B. i wyciągnąć papier za pomocą małych szczypiec
C. i opróżnić pojemnik na odpady
D. i usunąć zablokowany papier
Odłączenie niszczarki od zasilania w przypadku zablokowania papieru w szczelinie wejściowej to kluczowy krok w zapewnieniu bezpieczeństwa użytkownika i sprzętu. W pierwszej kolejności należy zawsze wyłączyć urządzenie, aby uniknąć ryzyka urazów spowodowanych przypadkowym włączeniem niszczarki podczas próby usunięcia zablokowanego papieru. Zgodnie z zaleceniami producentów urządzeń biurowych oraz procedurami BHP, odłączenie zasilania minimalizuje ryzyko porażenia prądem oraz zapewnia, że mechanizmy wewnętrzne niszczarki nie będą aktywne. Praktycznym przykładem jest sytuacja, gdy użytkownik próbuje usunąć papier bez wyłączenia zasilania; może to prowadzić do zranień palców lub uszkodzenia samego urządzenia. Zastosowanie dobrej praktyki, jaką jest zawsze wyłączanie urządzenia przed jakimikolwiek działaniami związanymi z problemami technicznymi, powinno być standardem w każdym miejscu pracy.

Pytanie 26

Technika rozwiązywania sporów opierająca się na wzajemnych ustępstwach dokonywanych przez uczestników konfliktu to

A. mentoring
B. współdziałanie
C. kompromis
D. konfrontacja
Kompromis to metoda rozwiązywania konfliktów, która polega na wzajemnych ustępstwach stron, co prowadzi do osiągnięcia porozumienia, które każda ze stron może zaakceptować. W praktyce oznacza to, że obie strony konfliktu muszą zrezygnować z części swoich pierwotnych żądań, aby dojść do wspólnego rozwiązania. Kompromis jest szczególnie przydatny w sytuacjach, gdzie czas jest czynnikiem ograniczającym, a zbyt długie negocjacje mogą prowadzić do dalszych napięć. Przykładowo, w miejscu pracy może wystąpić konflikt między działami marketingu i sprzedaży dotyczący strategii promocji. W sytuacji, gdy dział marketingu chce inwestować w reklamy online, a dział sprzedaży preferuje tradycyjne metody, osiągnięcie kompromisu może polegać na zaplanowaniu części budżetu na reklamy online, a części na tradycyjne działania. W standardach zarządzania projektami, takich jak PMBOK, kompromis jest uznawany za jedną z technik negocjacyjnych, co podkreśla jego znaczenie w efektywnym zarządzaniu konfliktem.

Pytanie 27

Klient nabył produkty o łącznej kwocie 240,00 zł. Jaką kwotę stanowią te zakupy w euro, jeśli w chwili płatności średni kurs euro wynosił 4,00 zł?

A. 40,00 euro
B. 960,00 euro
C. 60,00 euro
D. 9 600,00 euro
Jak widzę, niektóre odpowiedzi, które wybrałeś, opierają się na błędnych obliczeniach lub nie do końca zrozumiałym kursie walutowym. Na przykład, odpowiedź 40,00 euro sugeruje, że kurs wynosiłby aż 6 zł za euro, a to jest zbyt daleko od rzeczywistości, bo mamy 4,00 zł. Takie pomyłki mogą się zdarzyć, może to być po prostu pomyłka w obliczeniach albo brak zrozumienia, jak działa wymiana walut. Z kolei odpowiedź 9 600,00 euro to już całkowicie złe przeliczenie, pewnie ktoś próbował pomnożyć złote przez kurs, a to jest mylne. Niektórzy też mylą pojęcia związane z wartością, co prowadzi do błędnych wyników. Odpowiedź 960,00 euro powstała z pomyłki w mnożeniu, co także jest błędne. Kluczowe jest, żeby pamiętać, że przy przeliczaniu walut zawsze dzielimy wartość w złotych przez kurs wymiany, a nie mnożymy. Żeby takich błędów unikać, warto zapisywać sobie kroki obliczeń i korzystać z kalkulatorów, które znajdziesz w sieci.

Pytanie 28

Jakie dokumenty potwierdzają odbiór materiałów w magazynie?

A. Rw i Pz
B. Pz i Pw
C. Pw i Wz
D. Wz i Zw
Dokumenty Pz (Przyjęcie Zewnętrzne) i Pw (Przyjęcie Wewnętrzne) są naprawdę istotne w procesie magazynowym, bo to one potwierdzają, że materiały trafiły do magazynu. Pz jest do rejestrowania rzeczy, które przychodzą z zewnątrz, a Pw dotyczy tych, które są przesyłane z innych działów w firmie. Przydają się do kontrolowania stanów magazynowych i trzymania się procedur audytowych. Jak się wprowadzi te dokumenty do systemu ERP, to można dużo rzeczy zautomatyzować, co przyspiesza zarządzanie zapasami. Z mojej perspektywy, to dobrym pomysłem jest, żeby każdy przyjęty materiał był udokumentowany w odpowiedni sposób. Ułatwia to późniejsze śledzenie historii przyjęć i pozwala uniknąć błędów, które mogą wyniknąć z brakujących danych, co jest ważne przy raportowaniu i jakości zarządzania.

Pytanie 29

Koszt produkcji 20 000 sztuk wyrobów gotowych wyniósł 60 000,00 zł. Jaka będzie cena sprzedaży netto za pojedynczą sztukę wyrobu, jeśli na sprzedaży tych wyrobów firma osiąga zysk na poziomie 40% jednostkowego kosztu produkcji?

A. 3,00 zł/szt.
B. 5,00 zł/szt.
C. 4,20 zł/szt.
D. l,20 zł/szt.
Poprawna odpowiedź to 4,20 zł/szt., co można obliczyć na podstawie podanych danych dotyczących kosztów wytworzenia oraz zamierzonego zysku. Koszt wytworzenia 20 000 sztuk wyrobów wynosi 60 000,00 zł. Aby obliczyć jednostkowy koszt wytworzenia, dzielimy całkowity koszt przez liczbę wyrobów: 60 000,00 zł / 20 000 sztuk = 3,00 zł/szt. Zysk wynosi 40% jednostkowego kosztu wytworzenia, zatem: 0,40 * 3,00 zł = 1,20 zł/szt. Cena sprzedaży netto za jednostkę wyrobu to suma jednostkowego kosztu wytworzenia oraz jednostkowego zysku: 3,00 zł + 1,20 zł = 4,20 zł/szt. Tego rodzaju kalkulacje są typowe w branży produkcyjnej, gdzie przedsiębiorstwa muszą dokładnie obliczać swoje koszty oraz zyski, aby zapewnić rentowność. Dobrą praktyką jest także regularne analizowanie kosztów wytworzenia, co pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych oraz poprawę efektywności finansowej.

Pytanie 30

Sprzedaż produktów w firmie "Gerta" w 2003 roku osiągnęła wartość 200 000 zł, natomiast w 2004 roku zwiększyła się do 240 000 zł. W związku z tym, sprzedaż produktów w 2004 r. wynosi 120% wartości sprzedaży z roku 2003. W obliczeniach użyto wskaźnika

A. płynności finansowej
B. struktury
C. dynamiki
D. rotacji zapasów
Wartość sprzedaży produktów w przedsiębiorstwie 'Gerta' wzrosła z 200 000 zł w 2003 roku do 240 000 zł w 2004 roku, co oznacza wzrost o 20%. Taki sposób analizy określa się jako badanie dynamiki, która jest wskaźnikiem zmian wartości w czasie. W kontekście analizy finansowej, dynamika pozwala ocenić, jak szybko i w jakim kierunku zmieniają się kluczowe wskaźniki finansowe. Obliczając, że wartość sprzedaży w 2004 roku stanowi 120% wartości z roku 2003, możemy stwierdzić, że firma odnotowała pozytywny trend, co jest istotne dla oceny jej rozwoju. W praktyce, wskaźnik dynamiki jest niezwykle ważny dla menedżerów, którzy chcą monitorować postępy firmy lub planować przyszłe strategie. Może być również stosowany do porównania wyników przedsiębiorstwa z konkurencją lub średnią branżową, co pozwala na lepsze zrozumienie pozycji rynkowej firmy. Warto zaznaczyć, że analiza dynamiki jest kluczowym narzędziem w ocenie efektywności działań marketingowych oraz sprzedażowych.

Pytanie 31

Tabela przedstawia wartość aktywów obrotowych w spółce "Wera" na początek i koniec 2004 roku. Na podstawie tych danych można stwierdzić, że w badanym okresie

Aktywa obrotowePoczątek roku bieżącegoKoniec roku bieżącego
stan w złwskaźnik strukturystan w złwskaźnik struktury
1. Zapasy72 50060%91 00070%
2. Należności krótkoterminowe21 00015%13 00010%
3. Inwestycje krótkoterminowe20 50025%26 00020%

A. wartość należności krótkoterminowych uległa zmniejszeniu o 8000 zł
B. udział zapasów w strukturze majątku zmniejszył się o 10%
C. wartość inwestycji krótkoterminowych na koniec roku uległa zwiększeniu o 5%
D. największy udział w strukturze majątku stanowią należności krótkoterminowe.
Widzę, że wartość należności krótkoterminowych spadła o 8000 zł. To pasuje do tego, co widzimy w aktywach obrotowych firmy 'Wera'. Taki spadek może być spowodowany różnymi rzeczami, takimi jak mniejsza sprzedaż albo lepsze zarządzanie należnościami. Przyznam, że zrozumienie, jak te należności działają, jest naprawdę kluczowe dla utrzymania płynności finansowej w firmie. Ważne jest, żeby na bieżąco śledzić, jak się zmieniają i kiedy wpływają pieniądze. To może pomóc w planowaniu wydatków i inwestycji. A zmniejszenie należności często oznacza, że firma lepiej radzi sobie w ściąganiu długów od klientów, co jest dobrym znakiem na zdrowie finansowe firmy. Dlatego warto znać zasady zarządzania nimi, bo to bardzo ważne dla każdej działalności. Taka analiza powinna być częścią strategii finansowej.

Pytanie 32

Jakie z wymienionych działań realizuje Najwyższa Izba Kontroli?

A. Kontrolowanie przestrzegania przepisów BHP
B. Sprawdzanie jakości produktów i usług
C. Określanie założeń polityki monetarnej
D. Nadzorowanie działalności Narodowego Banku Polskiego
Kiedy mówimy o Najwyższej Izbie Kontroli, czasami mogą pojawić się nieporozumienia co do tego, co tak naprawdę ta instytucja robi. Sprawdzanie jakości produktów i usług jest ważne, ale to nie jest zadanie NIK. Raczej tym zajmują się inne instytucje, jak Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, który dba o prawa konsumentów. Nadzór nad przepisami BHP też nie jest w kompetencjach NIK, bo tym zajmuje się inspekcja pracy, żeby zapewnić bezpieczeństwo w pracy. Ustalanie polityki pieniężnej to zadanie NBP, który ustala stopy procentowe i kontroluje inflację. Często ludzie mylą nadzór nad instytucjami z kontrolą jakości czy bezpieczeństwa, co może prowadzić do błędnych wniosków. NIK ma wyraźnie określone działania, które wynikają z Ustawy o NIK, a jej praca koncentruje się głównie na audytach instytucji publicznych i ocenie ich efektywności, co jest kluczowe dla przejrzystości w sektorze publicznym.

Pytanie 33

Na podstawie zamieszczonych danych z listy płac oblicz kwotę do wypłaty pracownikowi za listopad 2016 r.

Lista płac nr 11/2016
1. Płaca podstawowa4 000,00 zł
2. Składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika548,40 zł
3. Koszty uzyskania przychodów111,25 zł
4. Potrącona zaliczka na podatek dochodowy554,87 zł
5. Składka na ubezpieczenie zdrowotne pobrana310,64 zł
6. Składka na ubezpieczenie zdrowotne odliczona267,50 zł
7. Należna zaliczka na podatek dochodowy287,00 zł
8. Potrącenia: składka na PZU100,00 zł
9. Do wypłaty.............

A. 2 853,96 zł
B. 2 753,96 zł
C. 2 897,10 zł
D. 2 720,10 zł
Obliczenia związane z wynagrodzeniem pracownika mogą być niezwykle skomplikowane, co często prowadzi do błędnych interpretacji oraz wyborów w kontekście odpowiedzi. Zdarza się, że osoby przystępujące do wyliczeń zapominają uwzględnić wszystkie wymagane składniki wynagrodzenia, takie jak odpowiednie składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, co może prowadzić do nadmiernego zawyżenia lub zaniżenia kwoty do wypłaty. Innym częstym błędem jest nieuwzględnienie kosztów uzyskania przychodów, które mogą znacząco wpłynąć na ostateczne wynagrodzenie. Dodatkowo, nieprawidłowe oszacowanie zaliczki na podatek dochodowy również wprowadza zamieszanie i może skutkować niekorzystnymi konsekwencjami finansowymi zarówno dla pracownika, jak i pracodawcy. Użycie niewłaściwych danych lub założeń w obliczeniach, takich jak pominięcie miesięcznych lub rocznych zmian w przepisach dotyczących wynagrodzeń, również może prowadzić do nieprawidłowych wniosków. Kluczowe jest, aby dokładnie analizować wszelkie dane i regularnie aktualizować wiedzę na temat obowiązujących przepisów, co jest niezbędne do prawidłowego obliczania wynagrodzeń i uniknięcia typowych pułapek myślowych, które prowadzą do wybierania błędnych odpowiedzi.

Pytanie 34

Zaświadczenie o ukończonym szkoleniu, dostarczone przez pracownika, specjalista do spraw kadr umieści w dokumentacji osobowej pracownika

A. w sekcji B
B. w sekcji C
C. w sekcji D
D. w sekcji A
Umieszczenie zaświadczenia o odbytym szkoleniu w części A, C lub D akt osobowych nie jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa oraz dobrymi praktykami w zakresie zarządzania kadrami. Część A akt osobowych zawiera informacje o stanie cywilnym i innych danych osobowych pracownika, które nie mają związku z jego kwalifikacjami zawodowymi. Wprowadzenie tam zaświadczenia o szkoleniu może prowadzić do chaosu informacyjnego i utrudnić właściwe zarządzanie dokumentacją. Część C jest przeznaczona na dokumenty związane z przebiegiem zatrudnienia, takie jak umowy o pracę czy aneksy, co również nie jest odpowiednim miejscem dla zaświadczenia o szkoleniu. Natomiast część D odnosi się do informacji o karach i nagrodach, co jest absolutnie nieadekwatne dla dokumentacji dotyczącej szkoleń. Tego typu błędy w klasyfikacji dokumentów mogą prowadzić do nieprawidłowego zarządzania danymi osobowymi pracowników i osłabienia systemu oceniania ich kompetencji. Kluczowe znaczenie ma przestrzeganie odpowiednich przepisów prawnych oraz wewnętrznych regulacji firmy dotyczących organizacji akt osobowych, aby zapewnić prawidłowy obieg informacji i efektywne zarządzanie kadrami. Właściwa segregacja dokumentacji kadrowej jest nie tylko kwestią zgodności z przepisami, ale również wpływa na efektywność pracy działu HR oraz zadowolenie pracowników.

Pytanie 35

Osoba zajmująca się księgowością korzysta z komputera z włączonym monitorem. Po każdej godzinie pracy powinna mieć możliwość zrobienia przerwy, która jest wliczana do czasu pracy i wynosi co najmniej

A. 5 minut
B. 20 minut
C. 10 minut
D. 15 minut
Odpowiedź 5 minut jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi organizacji czasu pracy, pracownicy, którzy wykonują zadania wymagające długotrwałego skupienia, takie jak praca przy komputerze, mają prawo do regularnych przerw. Ustawa Kodeks pracy w Polsce stanowi, że po każdej godzinie pracy przy monitorze, pracownik powinien mieć prawo do przerwy, która wynosi przynajmniej 5 minut. Takie przerwy mają na celu nie tylko odpoczynek, ale także zapobieganie zmęczeniu wzroku i obciążeniu kręgosłupa. W praktyce, wdrażanie takiego systemu przerw w środowisku biurowym przyczynia się do zwiększenia efektywności pracy, poprawy samopoczucia pracowników oraz może zmniejszać liczbę dni chorobowych. Firmy, które stosują się do tych przepisów, często zauważają, że ich pracownicy są bardziej skoncentrowani i mniej narażeni na dolegliwości zdrowotne związane z długotrwałym siedzeniem przy komputerze. Dodatkowo, regularne przerwy pomagają w utrzymaniu wysokiego poziomu motywacji oraz redukują stres związany z pracą.

Pytanie 36

Na podstawie danych zawartych w tabeli, oblicz wartość zysku netto osiągniętego przez przedsiębiorstwo w 2011 roku.

Wybrane dane finansowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za 2011 r.
Przychody ogółem3 000 tys. zł
Koszty ogółem2 000 tys. zł
Stawka podatku dochodowego19%

A. 810 tys. zł
B. 1 620 tys. zł
C. 950 tys. zł
D. 2 430 tys. zł
Obliczenie zysku netto to naprawdę ważna sprawa, gdy analizujemy finanse firmy. Zysk netto jest tym finalnym wynikiem, który pokazuje, na ile firma naprawdę zarabia, po odjęciu wszystkich kosztów, łącznie z podatkami. Żeby uzyskać zysk netto na poziomie 810 tys. zł, trzeba najpierw policzyć zysk brutto. Robi się to, odjmując koszty od przychodów. Potem od zysku brutto należy jeszcze odjąć podatek dochodowy, który u nas wynosi 19%. To wszystko jest zgodne z tym, jak powinno się robić takie obliczenia. Zrozumienie tego procesu jest mega ważne dla menedżerów oraz analityków, którzy podejmują kluczowe decyzje w firmach. Regularne śledzenie zysku netto pozwala dostrzegać finansowe trendy i efektywność operacyjną, co jest istotne, żeby utrzymać konkurencyjność na rynku.

Pytanie 37

Spółka akcyjna wyemitowała i sprzedała 2-letnie obligacje. Ich równowartość w bilansie tej spółki, to

A. długoterminowe papiery wartościowe
B. zobowiązania z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych
C. kapitał akcyjny
D. inwestycje długoterminowe
Wybór odpowiedzi związanej z inwestycjami długoterminowymi lub długoterminowymi papierami wartościowymi jest błędny i wynika z niepełnego zrozumienia roli obligacji w bilansie spółki. Obligacje, które spółka emituje, nie są klasyfikowane jako inwestycje, ponieważ nie stanowią aktywów, lecz zobowiązania, które spółka musi spłacić. W kontekście rachunkowości, inwestycje długoterminowe dotyczą aktywów, które spółka nabywa z zamiarem ich długoterminowego utrzymania, takie jak udziały w innych firmach czy nieruchomości. Z kolei długoterminowe papiery wartościowe obejmują instrumenty finansowe, które mogą być przechowywane jako aktywa, ale nie odnoszą się bezpośrednio do zobowiązań powstałych w wyniku emisji obligacji. Często mylenie tych kategorii wynika z niewłaściwego postrzegania struktury finansowej spółki, w której zobowiązania powinny być wyraźnie oddzielane od aktywów. W rzeczywistości, każde długoterminowe zobowiązanie, w tym obligacje, powinno być traktowane jako koszt kapitału, który spółka musi uwzględnić w swoich prognozach finansowych i analizach ryzyka. Właściwe zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla oceny zdrowia finansowego spółki oraz dla podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 38

Jaką wartość brutto osiągnie sprzedaż 5 sztuk towaru, jeżeli cena netto za jedną sztukę wynosi 80 zł, a stawka VAT wynosi 5%?

A. 42,00 zł
B. 400,00 zł
C. 420,00 zł
D. 40,00 zł
Aby obliczyć wartość brutto sprzedaży 5 sztuk towarów, należy najpierw obliczyć wartość netto sprzedaży. Cena sprzedaży netto jednej sztuki to 80 zł, więc dla 5 sztuk mamy 5 * 80 zł = 400 zł. Następnie, przy obliczaniu wartości brutto, należy uwzględnić podatek VAT. Przy 5% stawce VAT, obliczamy kwotę VAT, która wynosi 5% z 400 zł, czyli 0,05 * 400 zł = 20 zł. Wartość brutto to suma wartości netto i podatku VAT, co daje 400 zł + 20 zł = 420 zł. Tego typu obliczenia są kluczowe w zarządzaniu finansami firmy, zwłaszcza w kontekście raportowania podatkowego oraz analiz sprzedaży. W praktyce, znajomość zasadnaliczania VAT jest niezbędna dla każdego przedsiębiorcy, aby poprawnie wystawić fakturę VAT oraz zrozumieć wpływ podatku na ceny sprzedaży. Warto również zaznaczyć, że przestrzeganie przepisów dotyczących VAT jest istotne dla uniknięcia ewentualnych sankcji podatkowych. Ostatecznie, umiejętność poprawnego obliczania wartości brutto jest podstawą efektywnego prowadzenia działalności gospodarczej.

Pytanie 39

Z informacji zamieszczonych we fragmencie oferty pracy można wywnioskować, że przedsiębiorstwo poszukuje kandydata na stanowisko

Wymagania dla kandydatów:

  • wykształcenie wyższe,
  • co najmniej 5–letni staż pracy, w tym 3 lata na podobnym stanowisku,
  • znajomość prawa prasowego, specyfiki rynku mediów i środowiska dziennikarskiego,
  • znajomość narzędzi marketingowych, umiejętność łatwego nawiązywania kontaktów,
  • doświadczenie w kierowaniu zespołem pracowników,
  • umiejętność działania pod presją czasu i reagowania w sytuacjach nagłych,
  • umiejętność realizowania kilku projektów jednocześnie.

Podstawowy zakres zadań:

  • kreowanie marki sieci sklepów „Lux-Lift",
  • opracowywanie i prowadzenie programów komunikacji wewnętrznej i zewnętrznej,
  • planowanie i wdrażanie działań marketingowych wspierających sprzedaż,
  • analiza otoczenia konkurencyjnego, analiza bieżących potrzeb rynkowych,
  • nawiązywanie i utrzymywanie kontaktów sponsoringowych.

A. Kierownika działu marketingu.
B. Specjalisty ds. analizy procesów produkcyjnych.
C. Specjalisty ds. analizy zakupów.
D. Młodszego specjalisty ds. kadr.
Poprawna odpowiedź to Kierownik działu marketingu, ponieważ oferta pracy wskazuje na kluczowe wymagania, które są charakterystyczne dla tego stanowiska. Pracodawca poszukuje kandydata z wykształceniem wyższym oraz znacznym doświadczeniem zawodowym, co jest istotne w kontekście zarządzania działem marketingu. Kluczowe kompetencje, takie jak znajomość prawa prasowego oraz specyfiki rynku mediów, są niezbędne do skutecznego współdziałania z mediami oraz tworzenia efektywnych strategii marketingowych. Wspomniane zadania, takie jak kreowanie marki czy analiza otoczenia konkurencyjnego, są centralnymi elementami pracy kierownika marketingu, który powinien być w stanie planować i wdrażać działania wspierające sprzedaż. Współczesne organizacje kierują się standardami skutecznej komunikacji marketingowej, które uwzględniają nie tylko analizy rynkowe, ale również umiejętność nawiązywania relacji z partnerami biznesowymi. Przykłady takich działań można znaleźć w praktykach dobrze zarządzanych firm, które skutecznie budują swoją obecność na rynku poprzez zintegrowane kampanie marketingowe.

Pytanie 40

Ilość towaru, która powinna być stale utrzymywana w magazynie na wypadek opóźnień w dostawach lub innych nieoczekiwanych sytuacji, jest określana mianem zapasu

A. bieżącym
B. maksymalnym
C. minimalnym
D. racjonalnym
Odpowiedź 'minimalnym' jest prawidłowa, ponieważ zapas minimalny to ilość materiału, którą przedsiębiorstwo powinno utrzymywać w magazynie, aby zabezpieczyć się przed ewentualnymi opóźnieniami w dostawach lub innymi nieprzewidzianymi okolicznościami, które mogą wpłynąć na jego zdolność do realizacji zamówień. Utrzymanie zapasu minimalnego jest kluczowe w zarządzaniu łańcuchem dostaw, ponieważ pozwala na ciągłość produkcji i zaspokojenie potrzeb klientów. Przykładem może być sytuacja w branży produkcyjnej, gdzie opóźnienia w dostawach komponentów mogą spowodować przestoje w produkcji. Dlatego przedsiębiorstwa często analizują historyczne dane dotyczące dostaw, aby określić odpowiedni poziom zapasu minimalnego, który zminimalizuje ryzyko niedoboru. W praktyce, wiele firm korzysta z metod takich jak Just-In-Time (JIT) oraz analizy ABC, aby optymalizować poziomy zapasów i zapewnić, że zapas minimalny jest ściśle dostosowany do rzeczywistych potrzeb. Rekomendowane standardy, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie efektywnego zarządzania zapasami w celu zwiększenia efektywności operacyjnej.