Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 3 czerwca 2025 20:15
Data zakończenia: 3 czerwca 2025 20:45

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie rośliny są zalecane do aranżacji w obszarach o ograniczonym nasłonecznieniu?

A. Niezapominajka leśna (Myosotis sylvatica), niecierpek Waleriana (Impatiens walleriana)

B. Aksamitka rozpierzchła (Tagetes patula), pelargonia rabatowa (Pelargonium zonale)

C. Petunia ogrodowa (Petunia x hybrida), begonia stale kwitnąca (Begonia semperflorens)

D. Pelargonia bluszczolistna (Pelargonium peltatum), szałwia błyszcząca (Salvia splendens)

Wybór roślin do dekoracji miejsc zacienionych wymaga zrozumienia ich specyficznych potrzeb świetlnych i środowiskowych. Aksamitka rozpierzchła oraz pelargonia rabatowa nie są odpowiednie do takich warunków, ponieważ preferują pełne słońce i dobrze nasłonecznione stanowiska. Aksamitka, znana z intensywnych kolorów i odporności na choroby, rośnie najlepiej w jasnych i słonecznych miejscach, gdzie może efektywnie fotosyntetyzować. Jej obecność w cieniu prowadzi do osłabienia wzrostu i słabego kwitnienia, co czyni ją niewłaściwym wyborem. Podobnie pelargonia rabatowa, klasyczny element większości ogrodów, wymaga słonecznych warunków, aby rozwinąć swoje pełne możliwości dekoracyjne. Z kolei petunia ogrodowa i begonia stale kwitnąca, chociaż begonia może tolerować cień, jej wzrost i kwitnienie są znacznie ograniczone w takich warunkach. Często pojawiającym się błędem jest także przekonanie, że wszystkie rośliny kwitnące mogą rosnąć w cieniu, co jest mylne. W praktyce, podczas wyboru roślin do cienistych zakątków ogrodu, należy kierować się znajomością ich wymagań świetlnych i klimatycznych. Właściwe zrozumienie tego aspektu, a także zastosowanie roślin przystosowanych do warunków zacienionych, jak wspomniane wcześniej niezapominajki czy niecierpki, zapewni efektywność i estetykę przestrzeni ogrodowej. Warto zawsze konsultować się z lokalnymi przewodnikami po roślinach lub specjalistami w dziedzinie ogrodnictwa, aby uzyskać najlepsze rezultaty.

Pytanie 2

Jakie rośliny można zalecić do stworzenia formowanych żywopłotów o wysokości do 1,00 m?

A. Ligustra pospolitego (Ligustrum vulgare), irgę błyszczącą (Cotoneaster lucidus)

B. Lilaka pospolitego (Syringa vulgaris), żywotnika zachodniego (Thuja occidentalis)

C. Krzewuszkę cudowną (Weigela florida), graba pospolitego (Carpinus betulus)

D. Derenia jadalnego (Cornus mas), cisa pospolitego (Taxus baccata)

Każda z wymienionych odpowiedzi zawiera rośliny, które nie są zalecane do formowanych żywopłotów o wysokości do 1,00 m, co może prowadzić do nieefektywnego zagospodarowania przestrzeni. Lilak pospolity (Syringa vulgaris) i żywotnik zachodni (Thuja occidentalis) to rośliny, które osiągają znaczne wysokości, co czyni je mniej odpowiednimi do niskich żywopłotów. Lilak, choć piękny, rośnie do około 3 m i jest bardziej dekoracyjny niż formowany. Żywotnik, z kolei, stosunkowo szybko rośnie i może przekroczyć oczekiwaną wysokość żywopłotu, wymagając częstego przycinania, co w praktyce jest trudniejsze do utrzymania w pożądanym stanie. Krzewuszka cudowna (Weigela florida) oraz grab pospolity (Carpinus betulus) również nie są optymalnym wyborem. Krzewuszka, mimo że ma piękne kwiaty, osiąga wysokość do 2,5 m. Grab, będący drzewem, wymaga dużej przestrzeni i również przekracza wysokość 1 m, co czyni go nieodpowiednim do formowanych żywopłotów. Derenia jadalnego (Cornus mas) i cisa pospolitego (Taxus baccata) także nie można polecić jako niskich żywopłotów, ponieważ cyprys, chociaż dobrze znosi cięcie, to osiąga ponad 2 m i wymaga więcej miejsca do prawidłowego rozwoju. Wybierając rośliny do formowanych żywopłotów, istotne jest, aby zrozumieć ich docelowe rozmiary i wymagania, co pozwoli na stworzenie estetycznych, funkcjonalnych i łatwych w utrzymaniu aranżacji.

Pytanie 3

Jaki zabieg agrotechniczny powinien być przeprowadzony, aby zmniejszyć zasadowy odczyn gleby przeznaczonej do uprawy roślin preferujących kwasne środowisko?

A. Dodanie torfu wysokiego do gleby

B. Nawożenie podłoża nawozem wapniowym

C. Wprowadzenie ziemi kompostowej do gleby

D. Nawożenie gleby nawozem fosforowym

Nawożenie gleby nawozem wapniowym to podejście, które w rzeczywistości zwiększa zasadowość gleby, co jest sprzeczne z wymaganiami roślin kwasolubnych. Węglan wapnia, który jest głównym składnikiem tego typu nawozów, ma działanie alkalizujące i podnosi pH gleby, co prowadzi do nieodpowiednich warunków dla roślin preferujących kwaśne środowisko. Dodanie do gleby ziemi kompostowej, choć korzystne dla poprawy struktury gleby i wzbogacenia jej w składniki odżywcze, nie ma znaczącego wpływu na obniżenie pH, gdyż kompost zazwyczaj nie jest wystarczająco kwaśny, aby znacząco zmienić odczyn gleby w kierunku kwasowym. Nawożenie gleby nawozem fosforowym również nie przynosi oczekiwanych rezultatów w kontekście obniżania odczynu gleby; chociaż fosfor jest niezbędny dla wzrostu roślin, nie wpływa on na pH gleby w sposób, który byłby korzystny dla roślin kwasolubnych. Typowym błędem w tym kontekście jest zakładanie, że wszystkie składniki odżywcze mają podobny wpływ na pH gleby, co prowadzi do nieefektywnych praktyk uprawowych. Zrozumienie interakcji między różnymi składnikami glebowymi oraz ich wpływu na pH jest kluczowe dla skutecznego zarządzania glebą i poprawy wzrostu roślin. Dlatego ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o nawożeniu gleby zawsze przeprowadzać odpowiednie analizy oraz dostosowywać metody do specyficznych potrzeb uprawianych roślin.

Pytanie 4

Termin sadzenia cebuli przypada na wrzesień i październik?

A. szachownicy cesarskiej (Fritillaria imperialis)

B. lilii białej (Lilium candidum)

C. tulipana ogrodowego (Tulipagesneriand)

D. szafirka groniastego (Muscaribotryoides)

Lilia biała (Lilium candidum) nie jest cebulą, którą sadzi się w okresie wrzesień-październik, ponieważ jej okres sadzenia przypada na wiosnę. To roślina, która kwitnie latem i wymaga ciepłych, dobrze zdrenowanych gleb. Właściwe sadzenie lilii jest kluczowe dla uzyskania zdrowych kwiatów, co często prowadzi do mylnego utożsamiania ich z innymi cebulowymi roślinami kwitnącymi wiosną. Szafirek groniasty (Muscari botryoides), pomimo że jest rośliną cebulową i również wymaga sadzenia przed zimą, nie jest tak popularny jak tulipan i jego cebule można sadzić w miejscu o częściowym cieniu, co różni się od preferencji tulipanów. Szachownica cesarska (Fritillaria imperialis) również nie jest odpowiednia do sadzenia w tym okresie; jej cebule najlepiej sadzić wczesną wiosną, zanim ziemia zagotuje się. Dobrze jest znać różnice między tymi roślinami, aby uniknąć typowych błędów myślowych związanych z ich cyklami wzrostu i preferencjami glebowymi.

Pytanie 5

Który z poniższych zabiegów ogrodniczych nie jest częścią rewaloryzacji ogrodu?

A. Rekultywacja terenu pod nasadzenia

B. Zwalczanie chorób i szkodników

C. Usuwanie samosiewów

D. Wymiana pierwotnie istniejącej szaty roślinnej

Wszystkie inne wymienione działania mają istotny wpływ na proces rewaloryzacji ogrodu, jednakże ich zrozumienie wymaga głębszej analizy. Zwalczanie chorób i szkodników jest niezbędnym elementem dbania o stan zdrowia roślin. Choroby i szkodniki mogą znacząco obniżać estetykę i funkcjonalność ogrodu, dlatego ich kontrola jest kluczowa. Odpowiednie metody ochrony roślin, takie jak stosowanie nawozów organicznych i naturalnych środków biobójczych, mogą przyczynić się do poprawy zdrowia roślin, co podnosi ich wartość estetyczną. Rekultywacja terenu pod nasadzenia jest kolejnym istotnym krokiem, który może obejmować poprawę struktury gleby, co z kolei wpływa na możliwość wzrostu nowych roślin. Poprawne przygotowanie podłoża, takie jak drenaż i wzbogacenie gleby o substancje organiczne, jest fundamentem dla zdrowego rozwoju roślinności. Usuwanie samosiewów również odgrywa ważną rolę w utrzymaniu estetyki ogrodu. Samosiewy mogą szybko zajmować przestrzeń, co prowadzi do nieładu i wzrostu konkurencji dla innych roślin. Właściwe zarządzanie tymi elementami pozwala na bardziej zrównoważony rozwój ogrodu i zachowanie jego estetycznych walorów.

Pytanie 6

Aby zwalczyć rdze oraz mączniaki przy użyciu chemikaliów, należy przeprowadzić oprysk

A. bakteriocydem

B. moluskocydem

C. fungicydem

D. herbicydem

Stosowanie herbicydów, moluskocydów i baktericydów w kontekście zwalczania rdzy i mączniaków to nieprawidłowe podejście. Herbicydy są przeznaczone do zwalczania chwastów, a ich działanie koncentruje się na roślinach zielnych, co czyni je nieefektywnymi w przypadku chorób grzybowych. Zastosowanie herbicydów w sytuacji, gdy problemem są patogeny grzybowe, może prowadzić do niepożądanych skutków, takich jak uszkodzenie roślin uprawnych oraz zanieczyszczenie środowiska. Molekularne podejście zawarte w moluskocydach dotyczy zwalczania mięczaków, takich jak ślimaki, a nie chorób roślinnych, co również zniekształca cel stosowania tych środków. Z kolei baktericydy są używane do kontroli chorób wywołanych przez bakterie, a nie grzyby. Nieprawidłowe przypisanie tych środków do zwalczania grzybów może wynikać z braku wiedzy na temat specyfiki patogenów oraz ich interakcji z różnymi typami pestycydów. Aby skutecznie zwalczać choroby roślinne, istotne jest zrozumienie, jakie patogeny są odpowiedzialne za dane objawy oraz dobór odpowiednich środków ochrony roślin zgodnych z ich charakterystyką.

Pytanie 7

Palikowanie sadzonego krzewu ozdobnego o kształcie pnia metodą z osłoniętym systemem korzeniowym powinno odbyć się bezpośrednio

A. przed podlaniem posadzonej rośliny

B. po podlaniu posadzonej rośliny

C. przed umieszczeniem rośliny w dołku

D. po umieszczeniu rośliny w dołku

Palikowanie roślin ozdobnych, które mają formę pnia, przed posadzeniem ich w dołku to naprawdę ważna sprawa. Dzięki temu korzenie lepiej się stabilizują i roślina ma większe szanse na prawidłowy wzrost. Niby można by powiedzieć, że to tylko dodatkowy krok, ale w praktyce chodzi o to, żeby ograniczyć ryzyko zniszczenia korzeni w trakcie sadzenia. Czyli palik warto wstawić do dołka zanim wrzucimy tam naszą roślinkę. W ten sposób osadzamy ją bezpieczniej w podłożu. Fajnie jest też wybierać paliki z materiałów, które nie rozpadną się z czasem, jak stal nierdzewna albo impregnowane drewno. Dobre palikowanie to spora pomoc dla roślin, zwłaszcza dla tych z słabym systemem korzeniowym czy w trudnych warunkach. Używając palików, dbamy też o to, żeby roślina stała jak należy, co jest ważne dla jej wyglądu i zdrowia. Czasem, w zależności od tego, jakiej rośliny się sadzi i jakie są warunki, przyda się nawet coś dodatkowego, jak podpory czy specjalne systemy mocujące.

Pytanie 8

Do wykonania dekoracji wielkanocnych konieczne jest użycie gałązek zimozielonych

A. świerku

B. ostrokrzewu

C. jodły

D. bukszpanu

Bukszpan (Buxus) jest popularnym materiałem wykorzystywanym do tworzenia stroików wielkanocnych, ponieważ jest zimozielony, co oznacza, że zachowuje swój atrakcyjny wygląd przez cały rok. Jego gęste liście oraz intensywnie zielony kolor sprawiają, że kompozycje są estetyczne i eleganckie. Bukszpan dobrze znosi formowanie, co pozwala na tworzenie różnorodnych kształtów i aranżacji. W praktyce, bukszpan można łączyć z innymi elementami dekoracyjnymi, takimi jak kwiaty, jajka wielkanocne czy wstążki, co daje możliwość realizacji indywidualnych pomysłów. Z punktu widzenia standardów florystycznych, bukszpan często stosuje się w kompozycjach ze względu na jego trwałość i odporność na zmiany temperatury, co czyni go idealnym materiałem do prac plenerowych oraz wewnętrznych. Ponadto, jego właściwości konserwujące sprawiają, że stroiki z bukszpanu mogą przetrwać dłuższy czas, zachowując świeżość i estetykę.

Pytanie 9

Kiedy powinno się przycinać krzewy forsycji pośredniej (Forsythia x intermedia), aby uzyskać jak najwięcej kwiatów?

A. Po zakończeniu kwitnienia

B. W trakcie kwitnienia

C. Po opadnięciu liści

D. Przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego

Przycinanie krzewów forsycji pośredniej po kwitnieniu jest kluczowe dla zapewnienia ich zdrowego wzrostu i obfitego kwitnienia w przyszłym roku. Forsycje kwitną na pędach jednorocznych, co oznacza, że kwiaty pojawiają się na nowych przyrostach, które rozwijają się wiosną. Przycinając krzewy po zakończeniu kwitnienia, umożliwiamy roślinom skoncentrowanie energii na wzroście nowych pędów, które będą odpowiedzialne za kwitnienie w nadchodzącym sezonie. Praktyka ta również pozwala na usunięcie uszkodzonych lub chorych gałęzi, co poprawia ogólną kondycję krzewu. Dla najlepszych rezultatów zaleca się stosowanie narzędzi o ostrych krawędziach, aby uniknąć uszkodzeń tkanki roślinnej. Utrzymanie zdrowej struktury krzewu poprzez przycinanie przyczynia się do lepszego przepływu powietrza i dostępu światła, co jest istotne dla zapobiegania chorobom. Zgodnie z zaleceniami arborystów, najbardziej optymalny czas na przycinanie forsycji pośredniej to okres bezpośrednio po opadnięciu ostatnich kwiatów, co zazwyczaj ma miejsce w maju.

Pytanie 10

Jakie gatunki roślin mogą być wykorzystane do zaspokajania potrzeb stanowisk słonecznych?

A. Bluszcz pospolity (Hedera helix), bergenia sercowata (Bergenia cordifolia)

B. Dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans), barwinek pospolity (Vinca minor)

C. Jasnota plamista (Lamium maculatum), podagrycznik pospolity (Aegopodium podagraria)

D. Macierzanka piaskowa (Thymus serpyllum), żagwin zwyczajny (Aubrieta deltoidea)

Wybór dąbrówki rozłogowej (Ajuga reptans) oraz barwinka pospolitego (Vinca minor) nie jest najlepszą strategią do zadarniania słonecznych stanowisk. Dąbrówka rozłogowa preferuje stanowiska półcieniste do cienistych, co czyni ją nietrafionym wyborem do obszarów o pełnym nasłonecznieniu. Jej rozprzestrzenianie się może również prowadzić do nadmiernej konkurencji z innymi roślinami, co może negatywnie wpłynąć na bioróżnorodność w ogrodzie. Barwinek pospolity, chociaż jest rośliną ozdobną i może być stosowany w zadarnianiu, również preferuje bardziej zacienione miejsca. W przypadku bluszczu pospolitego (Hedera helix) i bergenii sercowatej (Bergenia cordifolia) sytuacja jest podobna. Bluszcz jest rośliną, która dobrze rośnie w cieniu i może nie poradzić sobie w pełnym słońcu, a jego agresywne wzrastanie może prowadzić do niepożądanych skutków w ekosystemie. Bergenia, natomiast, preferuje miejsca wilgotniejsze i łatwo poddaje się chorobom w warunkach zbyt nasłonecznionych. Jasnota plamista (Lamium maculatum) i podagrycznik pospolity (Aegopodium podagraria) również nie są odpowiednie do słonecznych lokalizacji. Jasnota plamista wymaga zacienienia, podczas gdy podagrycznik, chociaż może rosnąć w różnych warunkach, może stać się inwazyjny i zdominować inne gatunki. Ogólnie rzecz biorąc, jakiekolwiek rośliny do zadarniania powinny być starannie dobrane pod kątem ich preferencji habitatowych, a wybór roślin dostosowanych do pełnego słońca zapewni lepsze rezultaty w zakresie estetyki i zdrowia ekosystemu.

Pytanie 11

Który z wymienionych instrumentów nie służy do pomiaru kątów w terenie?

A. Tachimetr

B. Teodolit

C. Niwelator

D. Planimetr

Wybór niwelatora, teodolitu lub tachimetru jako urządzenia, które nie jest przystosowane do pomiaru kątów, może wynikać z nieporozumienia co do funkcji i zastosowania tych przyrządów. Niwelator jest narzędziem, które, choć głównie służy do pomiaru różnic w wysokości, może również pośrednio wpływać na pomiary kątów poprzez ustalanie poziomu odniesienia. Teodolit, z kolei, jest klasycznym urządzeniem geodezyjnym, które umożliwia bezpośrednie pomiary kątów zarówno poziomych, jak i pionowych, co czyni go jednym z podstawowych narzędzi w geodezji. Tachimetr łączy w sobie funkcje teodolitu oraz pomiaru odległości, co sprawia, że jest niezwykle wszechstronny w terenie. Typowym błędem w myśleniu o tych przyrządach jest pomijanie ich złożonych funkcji pomiarowych i ich zastosowań w różnych kontekstach. Warto zrozumieć, że każdy z tych przyrządów ma swoje wyspecjalizowane zastosowania i odpowiednio dobrane metody pomiaru, co jest kluczowe w geodezyjnych i budowlanych projektach. Ignorowanie ich funkcji kątowych prowadzi do mylnych wniosków i może wpłynąć na jakość wykonywanych pomiarów w praktyce.

Pytanie 12

Bulwary oraz promenady to obiekty

A. terenów zieleni przeznaczonej do specjalnych celów

B. otwartych przestrzeni zieleni

C. terenów produkcji ogrodniczej, rolniczej i leśnej

D. terenów zieleni towarzyszących zabudowom osiedlowym i indywidualnym

Wybór odpowiedzi dotyczącej terenów gospodarki ogrodniczej, rolnej i leśnej jest niewłaściwy, ponieważ te obszary są z reguły dedykowane produkcji rolniczej oraz uprawom, a nie do celów rekreacyjnych czy społecznych. Tereny te charakteryzują się innymi funkcjami, które koncentrują się na efektywności produkcji, a nie na zapewnieniu przestrzeni dla mieszkańców. Z kolei tereny zieleni specjalnego przeznaczenia, a także tereny zieleni towarzyszące zabudowie osiedlowej, mają na celu spełnienie specyficznych wymogów ekologicznych lub funkcji społecznych, które nie obejmują swobodnego dostępu i rekreacji, które są typowe dla bulwarów i promenad. W kontekście architektury krajobrazu, błędne może być mylenie funkcji przestrzeni zielonej; odpowiednie klasyfikowanie terenów zieleni jest kluczowe dla ich prawidłowego zarządzania oraz planowania. Niezrozumienie różnic między rodzajami terenów zieleni prowadzi do niewłaściwego podejścia do projektowania przestrzeni publicznych, co może skutkować nieefektywnym wykorzystaniem tych obszarów. Ważne jest, aby uzmysłowić sobie, że bulwary i promenady pełnią funkcję społeczną, związaną z integracją mieszkańców oraz promocją aktywności fizycznej w otoczeniu naturalnym, co nie znajduje odzwierciedlenia w innych typach terenów zieleni.

Pytanie 13

Kędzierzawość liści ujawnia się poprzez

A. zgrubienia, deformacje oraz karminową barwę liścia

B. drobne, rdzawoczerwone i wypukłe plamy na liściu

C. powstawanie na liściu niewielkich plam brunatnych otoczonych ciemnoczerwoną obwódką

D. puszysty, mączysty osad na liściu

Kędzierzawość liści to jedna z typowych reakcji roślin na stres, który może być spowodowany różnymi czynnikami, takimi jak choroby, szkodniki czy niekorzystne warunki środowiskowe. Obserwacje wskazują, że kędzierzawość liści objawia się poprzez zgrubienia, zniekształcenia oraz karminową barwę liści, co jest efektem zmian w metabolizmie komórek roślinnych. W praktyce, identyfikacja kędzierzawości jest kluczowa dla rolników i ogrodników, ponieważ może wskazywać na obecność patogenów, takich jak wirusy czy grzyby, które mogą poważnie zagrażać uprawom. Dobrym przykładem zastosowania tej wiedzy jest monitorowanie stanu zdrowia roślin w ogrodach, gdzie wczesne rozpoznanie kędzierzawości pozwala na szybsze wdrożenie działań ochronnych, takich jak zastosowanie odpowiednich pestycydów czy poprawa warunków uprawy. Warto również dodać, że zrozumienie mechanizmów kędzierzawości liści jest zgodne z zasadami integrowanej ochrony roślin, co pozwala na bardziej zrównoważone podejście do produkcji roślinnej.

Pytanie 14

Aby przeprowadzić pomiar terenu o wąskim i wydłużonym kształcie z dobrze widocznymi punktami odniesienia, najłatwiej jest ustanowić osnowę w formie

A. sieci poligonowej

B. odcinka

C. trójkąta

D. wieloboku

Wybór innych form osnowy, takich jak trójkąt, sieć poligonowa czy wielobok, w kontekście terenów o wąskim i wydłużonym kształcie, nie jest optymalnym rozwiązaniem. Trójkąty, mimo że mogą być użyte do tworzenia osnowy, w przypadku wąskich obszarów mogą prowadzić do trudności w pomiarach oraz zwiększenia marginesu błędu. Wąski kształt terenu ogranicza możliwości rozstawienia punktów, co sprawia, że utrzymanie stabilności i precyzji pomiarów jest znacznie utrudnione. Sieć poligonowa, z kolei, jest bardziej złożoną strukturą, która wymaga większej liczby punktów pomiarowych i może być nieefektywna w sytuacji, gdy teren nie pozwala na ich swobodne rozmieszczenie. Dodatkowo, wieloboki, choć mogą być użyteczne w innych kontekstach, w wąskich przestrzeniach nie oferują elastyczności i precyzji, które są kluczowe w pomiarach geodezyjnych. Właściwe zrozumienie kształtu terenu oraz umiejętność doboru odpowiednich metod pomiarowych są niezbędne, aby uniknąć typowych błędów, takich jak nieprawidłowe rozmieszczenie punktów kontrolnych, co prowadzi do niedokładnych wyników pomiarów.

Pytanie 15

W trakcie dokładnej inwentaryzacji drzewostanu nie przeprowadza się

A. oceny stanu zdrowia drzew

B. określenia rodzaju drzew

C. pomiaru obwodów pni drzew

D. pomiaru powierzchni zajmowanej przez drzewa

Pomiar powierzchni zajmowanej przez drzewa nie jest częścią szczegółowej inwentaryzacji drzewostanu, ponieważ głównym celem tej inwentaryzacji jest dokładne określenie stanu i struktury drzew w danym ekosystemie leśnym. W praktyce, podczas inwentaryzacji wykonuje się takie czynności jak określenie gatunku drzew, pomiar obwodów pni oraz ocena stanu zdrowotnego drzew. Te elementy są kluczowe dla zarządzania zasobami leśnymi, ponieważ pozwalają na identyfikację rodzajów drzew, ich kondycji oraz przydatności do dalszych działań, takich jak pielęgnacja, wycinka czy reintrodukcja gatunków. Właściwe pomiary obwodów umożliwiają też oszacowanie wieku drzew oraz ich wartości ekologicznej. Zgodnie z dobrą praktyką w leśnictwie, szczegółowa inwentaryzacja powinna być przeprowadzana regularnie, co pozwala na monitorowanie zmian w drzewostanie oraz podejmowanie odpowiednich działań ochronnych.

Pytanie 16

Do zakupu krzewów liściastych powinno się wybierać lokalizacje

A. w cieniu i dobrze wentylowane

B. w cieniu i osłonięte od wiatru

C. w słońcu i osłonięte od wiatru

D. w słońcu i dobrze wentylowane

Wybór niewłaściwego miejsca dla zadołowania krzewów liściastych, jak na przykład lokalizacja zacieniona i przewiewna, może prowadzić do wielu problemów z ich wzrostem. Krzewy liściaste, takie jak berberysy czy lilaki, wymagają odpowiedniej ilości światła słonecznego do fotosyntezy, a ich wzrost w miejscach zbyt zacienionych ogranicza ich rozwój. Wysoka wilgotność w połączeniu z przewiewem dodatkowo zwiększa ryzyko chorób grzybowych, co jest szczególnie niekorzystne w okresach zwiększonej wilgotności powietrza. W przypadku odpowiedzi dotyczącej lokalizacji słonecznej i przewiewnej, choć krzewy potrzebują światła, to nadmierna ekspozycja na wiatr może prowadzić do uszkodzenia młodych pędów oraz utraty wilgoci, co jest sprzeczne z ich naturalnymi wymaganiami. Często popełnianym błędem jest również zignorowanie specyficznych preferencji gatunkowych roślin, co może skutkować ich osłabieniem lub nawet obumarciem. Kluczowe jest zrozumienie, że dla zdrowego wzrostu krzewów liściastych, ich otoczenie powinno być zgodne z ich potrzebami ekologicznymi i wymaganiami dotyczącymi warunków siedliskowych.

Pytanie 17

Jakie rośliny można wykorzystać do zakupu niskich żywopłotów w ogrodach historycznych?

A. ligustr pospolity (Ligustrum vulgare)

B. irgę błyszczącą (Cotoneaster lucidus)

C. cis pospolity (Taxus baccata)

D. bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens)

Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens) jest doskonałym wyborem do tworzenia niskich żywopłotów obwódkowych w ogrodach zabytkowych ze względu na swoje specyficzne cechy. Jest rośliną zimozieloną, co oznacza, że przez cały rok zachowuje swoje liście, co gwarantuje stały efekt wizualny. Przy odpowiednim przycinaniu bukszpan może być formowany w różne kształty, co jest istotne w kontekście estetyki ogrodów historycznych. Dodatkowo, bukszpan jest odporny na większość chorób i szkodników, co czyni go łatwym w pielęgnacji. W ogrodach zabytkowych, gdzie często stawia się na harmonijne połączenie z architekturą i przyrodą, bukszpan idealnie wpisuje się w koncepcję ogrodów formalnych, będąc jednocześnie materiałem, który od wieków był stosowany w tego typu kompozycjach. Ważne jest również, aby pamiętać o odpowiednich wymaganiach glebowych oraz oświetleniowych tej rośliny, aby zapewnić jej optymalne warunki do wzrostu.

Pytanie 18

Obszary zieleni, których formowanie sprowadza się do odtworzenia koncepcji w zgodzie z duchem epoki, którą reprezentują, to

A. parki ludowe

B. parki i ogrody wypoczynkowe

C. parki i ogrody zabytkowe

D. ogrody jordanowskie

Parki i ogrody zabytkowe to miejsca, które naprawdę mają na celu zachowanie zieleni w zgodzie z tym, co reprezentują różne epoki. W takich przestrzeniach zwraca się uwagę na detale architektoniczne, jak choćby mała architektura i układ roślinności, a także styl budynków, które się tam znajdują. Dobrym przykładem jest Ogród Łazienkowski w Warszawie, który łączy cechy klasycyzmu i romantyzmu. Sposób, w jaki go zaprojektowano, uwzględnia zarówno kontekst historyczny, jak i przyrodnicze walory terenu. Tym wszystkim zajmują się specjaliści z dziedziny konserwacji zabytków i architektury krajobrazu, którzy stosują się do różnych wytycznych, takich jak Karta Florencka. To właśnie ona promuje zrównoważone zarządzanie dziedzictwem kulturowym i przyrodniczym. Tak więc parki i ogrody zabytkowe nie tylko są świetnym miejscem do wypoczynku, ale także pełnią ważną rolę edukacyjną, pozwalając odwiedzającym lepiej zrozumieć konteksty historyczne i wartości kulturowe.

Pytanie 19

Jaką roślinę kwitnącą na żółto można wykorzystać do aranżacji wiszących doniczek na balkonie?

A. bakopa

B. surfinia

C. uczep

D. plektrantus

Uczep (Bidens) to roślina kwitnąca, która doskonale sprawdza się w wiszących doniczkach na balkonach, szczególnie ze względu na swoje żółte, przyciągające wzrok kwiaty. Roślina ta charakteryzuje się długim okresem kwitnienia, co czyni ją atrakcyjnym wyborem dla ogrodników pragnących dodać kolorów do przestrzeni zewnętrznych. Uczep jest również znany ze swojej odporności na niekorzystne warunki atmosferyczne, co sprawia, że nadaje się do uprawy w różnych lokalizacjach. Warto zauważyć, że uczep rośnie szybko i może być łatwo rozmnażany przez sadzonki, co jest praktycznym aspektem dla osób chcących zaoszczędzić na zakupie nowych roślin. Zgodnie z dobrymi praktykami ogrodniczymi, zaleca się regularne podcinanie oraz nawożenie, aby wspierać ich zdrowy wzrost i obfite kwitnienie. Dodatkowo, uczep może być łączony z innymi roślinami, tworząc efektowne kompozycje w doniczkach.

Pytanie 20

Ile roślin jest potrzebnych do nasadzenia kwietnika sezonowego o powierzchni 10 m², jeśli mają być to rośliny begonii bulwiastej sadzone w rozstawie 20 cm x 20 cm?

A. 160 sztuk

B. 250 sztuk

C. 440 sztuk

D. 120 sztuk

Żeby policzyć, ile roślin potrzebujesz do obsadzenia kwietnika o powierzchni 10 m², musisz najpierw ustalić, w jakiej odległości posadzisz rośliny. W przypadku begonii bulwiastej, mamy rozstaw 20 cm x 20 cm, co znaczy, że jedna roślina zajmuje 0,04 m². Licząc to, dzielimy 10 m² przez 0,04 m² i wychodzi nam 250 sztuk. To jest w pełni zgodne z ogólnymi zasadami sadzenia, które mówią, że rośliny powinny mieć odpowiednią przestrzeń do wzrostu, żeby dobrze się rozwijać i ładnie wyglądać. Pamiętaj, że warto też spojrzeć na inne rzeczy, jak rodzaj gleby czy nasłonecznienie, bo to też ma wpływ na to, jak gęsto możemy posadzić rośliny. Ale w normalnych warunkach, 250 roślin to będzie dobra liczba. Ustawienie odpowiednich odstępów to klucz do zdrowych roślin i ich rozwoju.

Pytanie 21

Przy sadzeniu szpaleru drzew w trudnych warunkach siedliskowych, takich jak wzdłuż ulicy w mieście, zaleca się

A. wykonywanie głębokich dołów

B. znaczne ograniczenie systemu korzeniowego drzew

C. stworzenie warstwy drenującej na dnie dołu

D. poprawę struktury i nawadnianie gleby

Silne zredukowanie systemu korzeniowego drzew może wydawać się logicznym rozwiązaniem w trudnych warunkach sadzenia, jednak jest to podejście, które może prowadzić do poważnych problemów w przyszłości. Redukcja korzeni może zakłócić naturalny rozwój drzewa, ograniczając jego zdolność do pobierania wody i składników odżywczych. Drzewa, które mają ograniczony system korzeniowy, są bardziej podatne na stres, choroby i uszkodzenia. Ponadto, przygotowanie głębokich dołów nie zawsze jest skuteczne, zwłaszcza w miejscach z ciężkimi glebami lub z ograniczonym dostępem do wody. W głębokich dołach może łatwo dochodzić do stagnacji wody, co prowadzi do gnicia korzeni. Wykonanie warstwy drenującej na dnie dołu, choć może być korzystne w pewnych warunkach, nie zastępuje fundamentalnej potrzeby poprawy struktury gleby oraz jej nawadniania. Drenowanie wód gruntowych bez odpowiedniego zarządzania zasobami wodnymi może prowadzić do odwodnienia gleby, co jest równie niekorzystne dla zdrowia drzew. W praktyce, koncentrowanie się na poprawie jakości gleby oraz nawadnianiu powinno być traktowane jako główne cele przy sadzeniu drzew w trudnych warunkach, aby zapewnić ich długoterminowy rozwój i zdrowie, zgodnie z najlepszymi praktykami w arborystyce.

Pytanie 22

W planowanym ogrodzie z trawami ozdobnymi powinno się uwzględnić m.in.

A. miskant chiński

B. kostrzewę czerwoną

C. tatarak trawiasty

D. życicę trwałą

Miskant chiński (Miscanthus sinensis) jest jednym z najbardziej cenionych gatunków traw ozdobnych, idealnym do nowoczesnych ogrodów. Charakteryzuje się wysokim wzrostem, efektownymi kwiatostanami oraz dekoracyjnymi liśćmi, które zmieniają kolor w zależności od pory roku. Miskant jest rośliną bardzo odporną na zmienne warunki atmosferyczne, co czyni ją doskonałym wyborem do ogrodów w różnych strefach klimatycznych. Stosując miskanta, można uzyskać nie tylko estetyczne walory, ale także funkcjonalne, tworząc osłony przed wiatrem, czy naturalne bariery akustyczne. Ponadto, miskant chiński wykazuje zdolność do szybkiego wzrostu i regeneracji, co sprawia, że jest idealnym rozwiązaniem do stworzenia zielonych ekranów. Jego zastosowanie w projektowaniu ogrodów zostało ujęte w wielu standardach dotyczących wertykalnych ogrodów i zieleni miejskiej, podkreślając jego rolę w poprawie jakości powietrza oraz wsparcia dla lokalnej bioróżnorodności.

Pytanie 23

W szkółkarstwie, co oznacza symbol B+S, odnosząc się do bryły korzeniowej drzewa liściastego zabezpieczonej?

A. sznurkiem

B. folią

C. siatką drucianą

D. tkaniną jutową

Symbol B+S w szkółkarstwie odnosi się do bryły korzeniowej drzew liściastych, która jest zabezpieczona siatką drucianą. To rozwiązanie jest stosowane w praktyce szkółkarskiej, ponieważ siatka druciana skutecznie chroni korzeniową bryłę przed uszkodzeniami mechanicznymi podczas transportu i sadzenia. Dzięki temu, po posadzeniu, drzewo ma większe szanse na przetrwanie, ponieważ minimalizuje ryzyko uszkodzenia delikatnych korzeni. Siatka druciana pozwala także na swobodny dostęp powietrza do korzeni, co jest istotne dla ich zdrowia i wzrostu. Warto podkreślić, że zgodnie z dobrymi praktykami w szkółkarstwie, bryła korzeniowa powinna być odpowiedniej wielkości i dobrze uformowana, co znacznie zwiększa szanse na udane ukorzenienie się rośliny. Przykładowo, w przypadku sadzenia drzew na terenach miejskich, przy użyciu siatki drucianej można łatwo przenieść drzewo z jednego miejsca na drugie, co jest niezbędne w kontekście urbanizacji i zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 24

Jakie symptomy mogą sugerować, że roślina była zbyt mało podlewana?

A. Plamy na pędach, na liściach szary osad

B. Zniekształcone liście, pokryte czarnym osadem

C. Zwiędnięte liście, pomarszczona skórka na pędach

D. Zmiana barwy liści, skórka oddzielająca się od pędu

Zwiędnięte liście oraz pomarszczona skórka na pędach to kluczowe objawy, które świadczą o przesuszeniu rośliny. Przesuszenie następuje, gdy roślina nie otrzymuje wystarczającej ilości wody, co prowadzi do utraty turgoru komórkowego, skutkując zwiotczeniem liści. W praktyce, regularne monitorowanie wilgotności podłoża jest niezbędne dla zdrowego wzrostu roślin. Można to osiągnąć przez stosowanie wilgotnościomierzy, które pozwalają na precyzyjne określenie potrzeb wody. Warto również zwrócić uwagę na specyfikę rośliny, ponieważ różne gatunki mają różne wymagania dotyczące wilgotności. Dobre praktyki w zakresie nawadniania obejmują nawadnianie roślin wczesnym rankiem lub późnym wieczorem, aby zminimalizować parowanie. Przesuchanie roślin można również zminimalizować przez stosowanie mulczowania, które spowalnia parowanie wody z powierzchni podłoża, co jest zgodne z zaleceniami ekologicznego ogrodnictwa. Odpowiednia pielęgnacja i dostosowanie nawadniania do potrzeb konkretnej rośliny są kluczowe dla jej zdrowia i wzrostu.

Pytanie 25

Gdzie powinno być umiejscowione miejsce okulizacji lub szczepienia po zasadzeniu róż rabatowych bez bryły korzeniowej?

A. na poziomie gruntu

B. 2 - 3 cm powyżej powierzchni gruntu

C. 4 - 5 cm poniżej powierzchni gruntu

D. 10 cm poniżej powierzchni gruntu

Wybór innych głębokości dla umiejscowienia miejsca okulizacji lub szczepienia róż rabatowych może prowadzić do istotnych problemów w ich rozwoju. Umieszczając miejsce szczepienia równo z gruntem, narażamy roślinę na czynniki stresowe, takie jak zmiany temperatury oraz nadmierna wilgotność, co może prowadzić do gnicie czy osłabienia rośliny. Sadzenie zbyt płytko, czyli równo z gruntem, może przyczynić się do odsłonięcia korzeni, co jest niekorzystne dla ich stabilności i zdrowia. Z drugiej strony, umieszczając miejsce szczepienia 10 cm pod powierzchnią gruntu, ryzykujemy zbyt dużym zakopaniem, co może ograniczyć dostęp światła oraz powietrza do rośliny, a także spowodować trudności w kiełkowaniu pąków. W przypadku umiejscowienia miejsca szczepienia 2 - 3 cm nad powierzchnią gruntu, rośliny mogą być bardziej narażone na uszkodzenia mechaniczne oraz niekorzystne warunki atmosferyczne, co może wpłynąć na ich rozwój. Typowym błędem jest brak zrozumienia, jak głęboko powinny być sadzone różne gatunki roślin oraz jakie są ich specyficzne wymagania. Dlatego tak ważne jest, aby przestrzegać dobrych praktyk ogrodniczych oraz stosować się do zaleceń dotyczących głębokości sadzenia, aby zapewnić roślinom zdrowy rozwój oraz optymalne warunki wzrostu.

Pytanie 26

Aby napowietrzyć i oczyścić trawnik z mchu, jakie narzędzie należy zastosować?

A. włóki

B. aeratora

C. wertykulatora

D. kultywatora

Wertykulator to narzędzie niezbędne do efektywnego napowietrzania oraz oczyszczania trawnika z mchu. Działa na zasadzie wycinania niewielkich pasków darni, co pozwala na usunięcie nadmiaru mchu oraz resztek organicznych, które mogą hamować wzrost zdrowej trawy. W praktyce, stosowanie wertykulatora jest szczególnie zalecane wiosną i jesienią, gdy trawnik przechodzi intensywne okresy wzrostu. Dzięki temu, korzenie trawy mogą lepiej przyswajać wodę i składniki odżywcze, co przekłada się na gęsty i zdrowy trawnik. Regularne wertykulowanie poprawia cyrkulację powietrza w glebie, co jest kluczowe dla zdrowia trawnika. Dodatkowo, wertykulator może być stosowany w połączeniu z nawożeniem, co jeszcze bardziej wspiera regenerację trawnika. Warto również wspomnieć, że wertykulatory dostępne są w różnych formach - od ręcznych po elektryczne i spalinowe, co pozwala na dopasowanie ich do indywidualnych potrzeb użytkownika oraz wielkości trawnika.

Pytanie 27

Jakie rośliny wymagają sezonowego przycinania na wiosnę?

A. Berberysy zimozielone

B. Sosny dwuigielne

C. Róże rabatowe

D. Jałowce płożące

Róże rabatowe wymagają corocznego cięcia wiosennego, aby zapewnić ich zdrowy rozwój i piękny wygląd. W procesie tym usuwamy martwe, uszkodzone lub chore pędy, co sprzyja lepszemu krzewieniu się rośliny oraz sprzyja uzyskaniu większej ilości kwiatów. Wiosenne cięcie róży powinno być przeprowadzone po ustąpieniu mrozów, w momencie, gdy zaczynają pojawiać się pąki. Warto pamiętać, aby cięcie wykonywać narzędziami ostrymi oraz dezynfekowanymi, aby zminimalizować ryzyko infekcji. Zgodnie z najlepszymi praktykami ogrodniczymi, cięcie powinno być prowadzone pod kątem, co umożliwia lepsze odprowadzanie wody i zapobiega gniciu. Dobrą praktyką jest również ścinanie pędów nad oczkiem, co prowadzi do lepszego wzrostu oraz kwitnienia. Ponadto, regularne cięcie wpływa na zdrowie rośliny, co w konsekwencji ogranicza potrzebę stosowania chemicznych środków ochrony roślin.

Pytanie 28

Jakie urządzenie należy wykorzystać do koszenia trawy przy samych pniach drzew?

A. podkaszarką

B. kosiarką czołową

C. kosiarką bębnową

D. kosiarką rotacyjną

Podkaszarka to narzędzie, które doskonale sprawdza się w wykoszeniu trawy w trudnych miejscach, takich jak przestrzenie wokół pni drzew. Dzięki swojej konstrukcji, podkaszarka umożliwia precyzyjne cięcie, które nie uszkadza korzeni drzew ani ich pni. W przeciwieństwie do kosiarki rotacyjnej, która ma szerszy zasięg cięcia, podkaszarka pozwala na manewrowanie w wąskich przestrzeniach oraz pod różnymi kątami, co jest kluczowe w przypadku zarośniętych obszarów. Przykładowo, w ogrodach i parkach, gdzie dbałość o detale jest istotna, podkaszarka pozwala na estetyczne i efektywne wykoszenie trawy, co jest zalecane przez profesjonalnych ogrodników. Ponadto podkaszarki są często lżejsze i bardziej zwrotne, co może zmniejszać zmęczenie operatora podczas długotrwałej pracy. W standardach utrzymania terenów zielonych, zaleca się używanie podkaszarek do precyzyjnych prac, co potwierdzają liczne publikacje branżowe dotyczące pielęgnacji ogrodów.

Pytanie 29

Termin "regularny, bogaty w strzyżone roślinne formy przestrzenne" odnosi się do jakiego typu ogrodu?

A. romantyczny

B. średniowieczny

C. sentymentalny

D. barokowy

Odpowiedź 'barokowy' jest poprawna, ponieważ ogród barokowy charakteryzuje się wyraźnym, formalnym układem i regularnością, które zdominowane są przez strzyżone roślinne formy przestrzenne. W takich ogrodach dominują symetria, geometria oraz uporządkowane kompozycje zieleni, co jest typowe dla estetyki tego okresu. Przykładem może być ogród w Wersalu, który jest znany z precyzyjnie uformowanych żywopłotów i strzyżonych drzew, tworzących harmonijne ramy dla przestrzeni. Ogród barokowy pełnił nie tylko funkcję estetyczną, ale również symbolizował potęgę i władzę, co uwidaczniało się w jego monumentalnych projektach i bogatej dekoracji. Dobrze zaaranżowane ogrody barokowe są zgodne z zasadami projektowania krajobrazu, które kładą nacisk na harmonię i proporcje w kompozycji przestrzennej.

Pytanie 30

Rośliny w pojemnikach powinny być rozmieszczone w stosunku do krawężników jezdni w odległości, nie mniejszej niż

A. 10 cm

B. 50 cm

C. 20 cm

D. 40 cm

Ustawienie pojemników z roślinami w odległości mniejszej niż 50 cm od krawężników jezdniowych może prowadzić do szeregu problemów, zarówno praktycznych, jak i estetycznych. W przypadku odpowiedzi wskazujących 20 cm, 40 cm lub 10 cm, kluczowym błędem jest bagatelizowanie potencjalnych zagrożeń związanych z bliskością ruchu drogowego. Ustawienie roślin w tak niewielkiej odległości nie tylko wystawia je na uszkodzenia mechaniczne przez przejeżdżające pojazdy, ale również naraża je na podtopienia spowodowane wodami opadowymi, które mogą spływać z jezdni. Tego rodzaju błędne podejście może prowadzić do częstych wymian roślin, co generuje dodatkowe koszty i marnotrawstwo zasobów. Z punktu widzenia praktyki urbanistycznej, standardowe odległości od krawężników są ustalane na podstawie doświadczenia i badań dotyczących interakcji zieleni miejskiej z infrastrukturą drogową. Zbyt mała odległość może również wpływać negatywnie na bezpieczeństwo pieszych, ograniczając przestrzeń do swobodnego poruszania się. Ponadto, niewłaściwe ustawienie roślin może stworzyć wizualne przeszkody dla kierowców i pieszych, co zwiększa ryzyko wypadków. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie ustalonych standardów, aby zapewnić zarówno estetykę, jak i bezpieczeństwo w przestrzeni publicznej.

Pytanie 31

Otwór do zasadzenia drzewa w szczególnie trudnych warunkach glebowych powinien mieć średnicę

A. większą od średnicy bryły korzeniowej o 20 cm

B. taką samą jak średnica bryły korzeniowej

C. większą od średnicy bryły korzeniowej o 10 cm

D. trzy razy większą od średnicy bryły korzeniowej

Nie najlepiej, że wybrałeś średnicę dołu szerszą tylko o 20 czy 10 cm od średnicy korzeni. To może być problematyczne, bo nie daje korzeniom wystarczającej przestrzeni do rozwoju. Ograniczając miejsce dla nich, drzewo może mieć trudności z rośnięciem, a nawet narażasz je na stres związany z walką o wodę i składniki odżywcze. Moim zdaniem, to prowadzi do gorszego wzrostu i większego ryzyka chorób, bo korzenie nie mają dostępu do powietrza ani wody. Zbyt wąski dół może też sprawić, że drzewo będzie miało problemy z drenażem, co jest istotne w glinach, gdzie nadmiar wody może zrobić kuku korzeniom. Warto pamiętać, że przy sadzeniu drzew, zwłaszcza w trudnych warunkach, dobrze kierować się zasadami sadzenia, które biorą pod uwagę rodzaj gleby i specyfikę rośliny. Dlatego lepiej i zdrowiej dla drzew jest stosować się do zasad szerokiego wykopu, co daje korzeniom lepsze warunki do wzrostu.

Pytanie 32

Zranienie się narzędziem skażonym nawozem organicznym może prowadzić do zakażenia

A. laseczką tężca

B. bakterią koli

C. bakterią salmonelli

D. laseczką wąglika

Inne odpowiedzi, takie jak bakteria koli, laseczka wąglika oraz bakteria salmonelli, są nieprawidłowe w kontekście zakażeń wynikających ze skaleczenia narzędziem zanieczyszczonym nawozem organicznym. Bakteria koli, czyli Escherichia coli, to mikroorganizm występujący w jelitach ludzi i zwierząt, a jej obciążenie w nawozach organicznych może prowadzić do zakażeń pokarmowych, lecz nie jest bezpośrednio związana z ranami. Laseczka wąglika (Bacillus anthracis) jest bakterią, która może występować w glebie oraz w produktach zwierzęcych, ale jej zakażenie zazwyczaj następuje w wyniku kontaktu z zakażonymi zwierzętami lub ich produktami, a nie przez rany spowodowane narzędziami z nawozem. Z kolei bakteria salmonelli również wiąże się głównie z zakażeniami pokarmowymi, a nie ranami. Typowym błędem w analizie tych odpowiedzi jest mylenie źródeł zakażeń i sposobów przenoszenia bakterii. Zrozumienie różnic między tymi patogenami oraz ich specyfiką epidemiologiczną jest kluczowe dla prawidłowego podejścia do zdrowia publicznego oraz profilaktyki. Prawidłowe identyfikowanie zagrożeń zdrowotnych i ich źródeł jest istotnym elementem w zarządzaniu ryzykiem w praktykach rolniczych i ogrodniczych.

Pytanie 33

Jakie gatunki roślin akwaterystycznych nadają się do uprawy w strefie brzegowej zbiornika wodnego?

A. Grzybień biały (Nymphaea alba) oraz grążel żółty (Nuphar lutea)

B. Knieć błotna (Calthapalustris) i strzałka wodna (Sagittaria sagittifolia)

C. Kosaciec żółty (Irispseudacorus) oraz hiacynt wodny (Eichhornia crassipes)

D. Bergenia sercowata (Bergenia cordifolia) i języczka pomarańczowa (Ligulariadentata)

Bergenia sercowata (Bergenia cordifolia) oraz języczka pomarańczowa (Ligularia dentata) są roślinami doskonale przystosowanymi do strefy przybrzeżnej zbiorników wodnych, gdyż preferują podmokłe siedliska z dostępem do światła słonecznego. Bergenia sercowata, znana ze swoich dużych, mięsistych liści, jest rośliną, która dobrze znosi różne warunki glebowe, a jej umiejętność gromadzenia wody czyni ją idealnym elementem krajobrazu przybrzeżnego, wspierając jednocześnie bioróżnorodność. Z kolei języczka pomarańczowa, z pięknymi pomarańczowymi kwiatami, jest nie tylko estetycznym dodatkiem, ale także przyciąga owady zapylające, co jest kluczowe dla zdrowego ekosystemu. Sadzenie obu tych gatunków przyczynia się do stabilizacji brzegów zbiorników wodnych, zapobiegając erozji, a także poprawia jakość wody, filtrując zanieczyszczenia. Dodatkowo, wprowadzenie roślinności przybrzeżnej zgodnie z najlepszymi praktykami ekologicznego zagospodarowania i w ramach projektów ochrony środowiska, jest rekomendowane przez organizacje zajmujące się ochroną ekosystemów wodnych.

Pytanie 34

Do grupy roślin cebulowych należą

A. szałwię błyszczącą (Salvia splendens)

B. żeniszek meksykański (Ageratum houstonianum)

C. narcyza zwyczajnego (Narcissus poeticus)

D. stokrotkę pospolitą (Bellis perennis)

Narcyz zwyczajny (Narcissus poeticus) należy do roślin cebulowych, co oznacza, że rozwija się z cebuli, struktury podziemnej, która gromadzi substancje odżywcze. Cebule narcyzów pozwalają na regenerację rośliny co roku, co czyni je doskonałym wyborem dla ogrodników, którzy poszukują kwiatów łatwych w uprawie. Narcyzy kwitną wczesną wiosną, oferując piękne, intensywne kolory i aromaty, co czyni je popularnymi w ogrodach przydomowych oraz w nasadzeniach kompozycyjnych. Ponadto, ich cebule są odporne na zimno, co sprawia, że są idealnym wyborem do stref o zimnym klimacie. W kontekście dobrych praktyk ogrodniczych, narcyzy powinny być sadzone w miejscach dobrze nasłonecznionych, w glebie o dobrej przepuszczalności, co sprzyja ich zdrowemu wzrostowi. Warto również zaznaczyć, że niektóre gatunki narcyzów mają właściwości toksyczne, co należy uwzględnić podczas planowania przestrzeni ogrodowej, zwłaszcza w kontekście bezpieczeństwa dzieci i zwierząt domowych.

Pytanie 35

Na edukacyjnej ścieżce przyrodniczej umieszcza się

A. piaskownicę z piaskiem

B. zjeżdżalnię

C. tablicę informacyjną

D. kapliczkę

Tablica informacyjna jest kluczowym elementem ekologicznych ścieżek dydaktycznych, ponieważ pełni funkcję edukacyjną i informacyjną. Jej głównym celem jest przekazywanie informacji na temat lokalnej flory i fauny, ekosystemów oraz zasad ochrony środowiska. Właściwie zaprojektowana tablica informacyjna powinna być czytelna, estetyczna i dobrze umiejscowiona, aby przyciągała uwagę odwiedzających. Przykładem zastosowania tablicy informacyjnej może być umieszczenie na niej mapy szlaku, informacji o gatunkach roślin i zwierząt, a także wskazówek dotyczących zachowań proekologicznych. W wielu krajach, zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się ochroną środowiska, tablice te powinny być regularnie aktualizowane, aby odzwierciedlały zmiany w ekosystemach oraz dostarczały najnowsze informacje o ochronie środowiska. W ten sposób tablice informacyjne nie tylko edukują, ale również angażują społeczność w działania na rzecz ochrony przyrody.

Pytanie 36

Jakie urządzenie wykorzystuje się do pionowania tyczek podczas tyczenia prostych na terenie?

A. podziałka liniowa

B. węgielnica

C. taśma miernicza

D. libella pudełkowa

Wybór innych narzędzi, takich jak taśmy miernicze, podziałki liniowe i węgielnice, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ich funkcji i zastosowania. Taśma miernicza jest narzędziem przeznaczonym do pomiaru długości, jednak nie ma zdolności do precyzyjnego wyznaczania pionu. Użycie taśmy do tyczenia prostych może prowadzić do błędnych odczytów, gdyż nie określa ona ustawienia tyczki w przestrzeni, a jedynie jej długość. Podobnie, podziałka liniowa, chociaż przydatna w pomiarach liniowych, nie dostarcza informacji o pionowości. Stosowanie podziałki w tyczeniu prostych może być mylące, ponieważ nie uwzględnia orientacji tyczek względem poziomu. Węgielnica, z kolei, jest narzędziem do wyznaczania kątów prostych, a nie do pomiaru pionu. Choć może wydawać się użyteczna w kontekście ustawiania tyczek, nie dostarcza precyzyjnych informacji o ich pionowości, co jest kluczowe w tyczeniu. W rezultacie, użycie tych narzędzi zamiast libelli pudełkowej może prowadzić do znaczących błędów w pomiarach, co z kolei wpływa na jakość i dokładność realizacji projektów budowlanych i geodezyjnych. Ważne jest, aby w praktyce stosować odpowiednie narzędzia zgodnie z ich przeznaczeniem, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić wysoką jakość wykonywanych prac.

Pytanie 37

Jakie z objawów może sugerować, że świerk biały odmiany Conica (Picea abies Conica) jest atakowany przez przędziorki?

A. Naroślą na korzeniach

B. Szybkie obumieranie korzeni

C. Brązowiejące igły

D. Ciemnozielone igły

Brązowiejące igły to jeden z kluczowych objawów, które mogą wskazywać na atak przędziorków na świerka białego odmiany Conica. Przędziorki, będące małymi szkodnikami, mogą powodować uszkodzenia igieł, co prowadzi do ich brązowienia i opadania. To zjawisko jest wynikiem tego, że przędziorki żywią się sokami roślinnymi, co osłabia roślinę i wpływa na jej zdrowie. W praktyce, ogrodnicy i leśnicy powinni regularnie kontrolować stan drzew, zwracając uwagę na kolor igieł oraz ogólny wygląd roślin. Dobrą praktyką jest stosowanie metod prewencyjnych, takich jak odpowiednia pielęgnacja gleby, dbałość o odpowiednią wilgotność oraz usuwanie zainfekowanych części roślin. W przypadku stwierdzenia brązowienia igieł, zaleca się stosowanie biologicznych lub chemicznych środków ochrony roślin, zgodnych z lokalnymi regulacjami, aby ograniczyć populację przędziorków i przywrócić zdrowie roślin.

Pytanie 38

Aby uzyskać płaszczyzny wertykalne, należy zastosować

A. pnącza ogrodowe

B. krzewy liściaste

C. drzewa iglaste

D. rośliny dwuletnie

Pnącza ogrodowe są idealnym rozwiązaniem do tworzenia płaszczyzn wertykalnych, ponieważ ich struktura i sposób wzrostu doskonale nadają się do pokrycia pionowych powierzchni. Pnącza, takie jak winorośl, bluszcz czy wiciokrzew, potrafią wspinać się na różne konstrukcje, takie jak trejaże, pergole czy ściany, co pozwala na efektywne zagospodarowanie przestrzeni w ogrodzie. Dzięki ich zastosowaniu można stworzyć zielone ściany, które nie tylko estetycznie poprawiają wygląd przestrzeni, ale również działają jako naturalne izolatory, poprawiając mikroklimat w okolicy. W kontekście zrównoważonego rozwoju, pnącza przyczyniają się do zwiększenia bioróżnorodności, stanowiąc habitat dla różnych gatunków ptaków i owadów. Warto również zwrócić uwagę na ich właściwości oczyszczające powietrze, co jest szczególnie istotne w miejskich aglomeracjach. Zgodnie z dobrymi praktykami w projektowaniu zieleni, stosowanie pnączy przyczynia się do efektywnego wykorzystania przestrzeni oraz wzbogacania wizualnego krajobrazu ogrodowego.

Pytanie 39

Która roślina preferuje cień?

A. grab pospolity

B. lwia paszcza

C. miłek wiosenny

D. anturium

Grab zwyczajny, lwia paszcza i miłek wiosenny to przykłady roślin, które wykazują zupełnie inne wymagania świetlne niż anturium. Grab zwyczajny, będący drzewem liściastym, preferuje pełne słońce i jest często stosowany w parkach oraz jako element zieleni miejskiej. Jego wzrost w cieniu jest ograniczony, co sprawia, że nie jest odpowiedni do pomieszczeń o słabym oświetleniu. Lwia paszcza, z kolei, to roślina jednoroczna, która najlepiej rozwija się w jasnym świetle, a jej kwitnienie jest silnie uzależnione od dostępności światła. Wprowadzenie jej do ciemniejszych miejsc może prowadzić do słabszego wzrostu i braku kwiatów. Miłek wiosenny, jako roślina wieloletnia, również preferuje miejsca dobrze nasłonecznione, zwłaszcza w okresie kwitnienia wiosną. Przy wyborze roślin do wnętrz ważne jest uwzględnienie ich naturalnych potrzeb oraz warunków, jakie panują w danym pomieszczeniu. Typowym błędem w doborze roślin cieniolubnych jest zakładanie, że każda roślina, która nie wymaga intensywnego światła, poradzi sobie w warunkach ograniczonego dostępu do słońca. Dlatego kluczowe jest zrozumienie specyficznych wymagań owoców i ich adaptacji do różnych warunków wzrostu, aby uniknąć frustracji związanej z niepowodzeniami w uprawie.

Pytanie 40

Ile roślin jest potrzebnych do zasadzania rabaty o wymiarach 2,0 x 2,5 m, jeśli ich rozstaw wynosi 25 x 25 cm?

A. 40

B. 100

C. 80

D. 60

Jak chcesz obliczyć, ile roślin potrzebujesz, żeby obsadzić rabatę 2,0 na 2,5 metra przy rozstawie 25 na 25 cm, to najpierw musisz policzyć powierzchnię rabaty oraz to, jaką przestrzeń zajmuje jedna roślina. Więc: 2,0 m razy 2,5 m daje 5,0 m². A rozstaw rośliny 25 cm na 25 cm oznacza, że jedna roślina bierze 0,25 m razy 0,25 m, co daje 0,0625 m². Potem dzielisz powierzchnię rabaty przez powierzchnię jednej rośliny: 5,0 m² podzielone przez 0,0625 m² to 80. Czyli, potrzebujesz 80 roślin. Z mojego doświadczenia wiem, że takie obliczenia są ważne dla każdego ogrodnika czy architekta krajobrazu, ponieważ dobrze zaplanowany rozstaw roślin nie tylko wygląda lepiej, ale też zapewnia lepsze warunki do wzrostu, co dla roślin jest kluczowe.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej