Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik teleinformatyk
  • Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi
  • Data rozpoczęcia: 7 czerwca 2025 18:15
  • Data zakończenia: 7 czerwca 2025 19:08

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

ARP (Adress Resolution Protocol) to protokół, którego zadaniem jest przekształcenie adresu IP na

A. adres sprzętowy
B. adres poczty elektronicznej
C. nazwę urządzenia
D. nazwę domenową
ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym protokołem w komunikacji sieciowej, który umożliwia odwzorowanie adresu IP na adres sprzętowy (MAC). Gdy komputer chce wysłać dane do innego urządzenia w sieci lokalnej, musi znać jego adres MAC. Protokół ARP działa na poziomie warstwy 2 modeli OSI, co oznacza, że jest odpowiedzialny za komunikację w obrębie lokalnych sieci Ethernet. Proces rozpoczyna się od wysłania przez komputer zapytania ARP w formie broadcastu, aby dowiedzieć się, kto posiada dany adres IP. Odpowiedź na to zapytanie zawiera adres MAC docelowego urządzenia. Dzięki ARP, protokół IP może skutecznie współdziałać z warstwą sprzętową, co jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania sieci TCP/IP. Przykładem zastosowania ARP jest sytuacja, gdy użytkownik przegląda zasoby w sieci, a jego komputer musi wysłać pakiet do serwera, którego adres IP został wcześniej ustalony, ale adres MAC jest mu nieznany. Poprawne działanie ARP zapewnia, że dane dotrą do właściwego odbiorcy.
Pytanie 2

Podczas analizy ruchu sieciowego z użyciem sniffera zaobserwowano, że urządzenia komunikują się za pośrednictwem portów
20 oraz 21. Można stwierdzić, przy założeniu standardowej konfiguracji, że monitorowanym protokołem jest protokół

A. FTP
B. SSH
C. SMTP
D. DHCP
Odpowiedź FTP (File Transfer Protocol) jest prawidłowa, ponieważ porty 20 i 21 są standardowo przypisane do tego protokołu. Port 21 jest używany do inicjowania połączeń, podczas gdy port 20 jest wykorzystywany do przesyłania danych w trybie aktywnym. FTP jest szeroko stosowany do transferu plików między komputerami w sieci, co czyni go kluczowym narzędziem w administracji systemami oraz na serwerach. Z perspektywy praktycznej, FTP znajduje zastosowanie w zarządzaniu plikami na serwerach, takich jak przesyłanie aktualizacji stron internetowych, pobieranie plików z serwerów FTP oraz synchronizacja plików między różnymi urządzeniami. Warto również zwrócić uwagę, że istnieją różne warianty FTP, takie jak FTPS (FTP Secure) oraz SFTP (SSH File Transfer Protocol), które oferują dodatkowe funkcje zabezpieczeń, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa informacji.
Pytanie 3

Norma PN-EN 50174 nie obejmuje wytycznych odnoszących się do

A. realizacji instalacji w obrębie budynków
B. montażu instalacji na zewnątrz budynków
C. uziemień systemów przetwarzania danych
D. zapewnienia jakości instalacji kablowych
Wydaje się, że odpowiedzi związane z wykonaniem instalacji wewnątrz budynków, zapewnieniem jakości instalacji okablowania oraz wykonaniem instalacji na zewnątrz budynków są mylnie interpretowane jako wytyczne ujęte w normie PN-EN 50174. W rzeczywistości, norma ta koncentruje się na aspektach związanych z planowaniem, projektowaniem i wykonawstwem instalacji okablowania strukturalnego w budynkach oraz ich integralności systemowej, co obejmuje zarówno instalacje wewnętrzne, jak i zewnętrzne. W kontekście instalacji wewnętrznych, norma dostarcza wytycznych dotyczących m.in. rozmieszczenia kabli, ich oznaczenia, a także minimalnych odległości między różnymi systemami. Zapewnienie jakości instalacji okablowania odnosi się natomiast do metodyk i praktyk, które powinny być zastosowane w celu zapewnienia, że instalacje spełniają określone standardy wydajności i niezawodności. Takie zagadnienia, jak testowanie i certyfikacja okablowania, są również kluczowe w kontekście zapewnienia jakości, co jest istotne dla funkcjonowania nowoczesnych sieci. Dlatego też, mając na uwadze cel normy PN-EN 50174, należy zrozumieć, że dotyczy ona szerszego zakresu wytycznych w obszarze instalacji okablowania, a nie tylko aspektów uziemienia, które są regulowane innymi standardami.
Pytanie 4

Switch pełni rolę głównego elementu w sieci o topologii

A. magistrali
B. pełnej siatki
C. pierścienia
D. gwiazdy
W topologii gwiazdy, switch pełni rolę centralnego punktu, do którego podłączone są wszystkie urządzenia w sieci. Dzięki temu, każda wiadomość wysyłana z jednego urządzenia do drugiego przechodzi przez switch, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem sieciowym oraz minimalizację kolizji. Topologia ta jest często stosowana w praktycznych wdrożeniach, na przykład w biurach czy sieciach lokalnych, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość oraz niezawodność. Stosowanie switchów w sieciach o topologii gwiazdy wspiera zastosowanie segmentacji sieci, co zwiększa bezpieczeństwo oraz umożliwia łatwiejsze zarządzanie zasobami. Z perspektywy standardów branżowych, topologia gwiazdy jest zalecana w rozwoju nowoczesnych sieci lokalnych, co znajduje potwierdzenie w dokumentach takich jak IEEE 802.3, dotyczących Ethernetu. W praktyce eliminacja zbędnych połączeń i skoncentrowanie komunikacji poprzez switch pozwala na uproszczenie diagnozowania problemów sieciowych, co znacząco podnosi efektywność administracji IT.
Pytanie 5

Ransomware to rodzaj szkodliwego oprogramowania, które

A. używa zainfekowanego komputera do rozsyłania wiadomości spam.
B. szyfruje lub blokuje dane w celu wyłudzenia okupu.
C. rejestruje naciskane przez użytkownika klawisze.
D. ukrywa pliki lub procesy, aby wspierać kontrolę nad zainfekowanym komputerem.
Ransomware to jedna z najgroźniejszych form złośliwego oprogramowania, która szyfruje lub blokuje dostęp do danych na komputerze ofiary w celu wyłudzenia okupu. Gdy system zostanie zainfekowany, użytkownik często otrzymuje wiadomość, w której informuje się go o tym, że dostęp do jego plików został zablokowany, a ich odzyskanie jest możliwe tylko po zapłaceniu określonej sumy pieniędzy. Przykładem ransomware jest złośliwe oprogramowanie WannaCry, które w 2017 roku sparaliżowało wiele organizacji na całym świecie. Ważne jest, aby stosować dobre praktyki w zakresie zabezpieczeń, takie jak regularne tworzenie kopii zapasowych, aktualizowanie oprogramowania oraz korzystanie z zaawansowanych rozwiązań antywirusowych i zapór sieciowych. Ponadto, edukacja pracowników w zakresie rozpoznawania podejrzanych wiadomości e-mail i linków jest kluczowym elementem obrony przed tego typu zagrożeniami. Zrozumienie mechanizmów działania ransomware pozwala na skuteczniejsze przygotowanie się na potencjalne ataki i minimalizowanie ryzyka ich wystąpienia.
Pytanie 6

W celu zwiększenia bezpieczeństwa sieci firmowej administrator wdrożył protokół 802.1X. Do czego służy ten protokół?

A. Monitoruje i analizuje przepustowość łącza internetowego w firmie.
B. Służy do kontroli dostępu do sieci na poziomie portów przełącznika, umożliwiając uwierzytelnianie urządzeń przed przyznaniem im dostępu do sieci.
C. Zapewnia szyfrowanie transmisji danych wyłącznie w warstwie aplikacji.
D. Realizuje dynamiczne przydzielanie adresów IP w sieci lokalnej.
Protokół 802.1X to kluczowy element bezpieczeństwa nowoczesnych sieci komputerowych, szczególnie tych wykorzystywanych w środowiskach korporacyjnych i instytucjonalnych. Jego głównym zadaniem jest kontrola dostępu do sieci na najniższym poziomie, czyli na porcie przełącznika (lub punkcie dostępowym w przypadku sieci bezprzewodowych). Mechanizm ten wymaga, aby każde urządzenie próbujące połączyć się z siecią przeszło proces uwierzytelniania, zanim uzyska dostęp do zasobów sieciowych. Najczęściej wykorzystuje się tu serwer RADIUS do weryfikacji tożsamości użytkownika lub urządzenia, co znacząco redukuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Z mojego doświadczenia wdrożenie 802.1X to nie tylko podstawa zgodności z politykami bezpieczeństwa (np. ISO 27001), ale także skuteczny sposób na ograniczenie tzw. ataków typu „plug and play”, gdzie ktoś podpina nieautoryzowane urządzenie do wolnego portu. W praktyce, np. w dużych biurach czy na uczelniach, 802.1X umożliwia granularne zarządzanie dostępem i szybkie wycofanie uprawnień, jeśli pracownik opuszcza firmę. To rozwiązanie bardzo często łączy się z innymi technologiami, jak VLAN czy NAC (Network Access Control), co pozwala na jeszcze większą kontrolę i automatyzację procesów bezpieczeństwa. Najważniejsze, że 802.1X działa jeszcze zanim system operacyjny uzyska pełny dostęp do sieci, co czyni go wyjątkowo skutecznym narzędziem prewencji.
Pytanie 7

W strukturze hierarchicznej sieci komputery należące do użytkowników znajdują się w warstwie

A. szkieletowej
B. dostępu
C. dystrybucji
D. rdzenia

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Warstwa dostępu w modelu hierarchicznym sieci komputerowych jest kluczowym elementem, który odpowiedzialny jest za bezpośrednie łączenie użytkowników i urządzeń końcowych z siecią. To w tej warstwie odbywa się fizyczne podłączenie do sieci oraz zarządzanie dostępem do zasobów, co czyni ją istotnym komponentem w architekturze sieci. W praktyce, urządzenia takie jak switche, punkty dostępowe oraz routery operują w tej warstwie, umożliwiając użytkownikom dostęp do zasobów sieciowych oraz internetowych. Przykładem zastosowania tej warstwy może być biuro, w którym pracownicy korzystają z laptopów i smartfonów, które łączą się z siecią lokalną za pomocą switchy i punktów dostępowych. Właściwe zaprojektowanie warstwy dostępu, zgodnie z zasadami best practices, ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia wydajności oraz bezpieczeństwa sieci. Ważne jest również, aby uwzględnić kwestie takie jak VLAN-y do segregacji ruchu i bezpieczeństwa, co jest standardową praktyką w nowoczesnych sieciach lokalnych.
Pytanie 8

Wskaż właściwy adres hosta?

A. 192.169.192.0/18
B. 128.129.0.0/9
C. 192.168.192.0/18
D. 128.128.0.0/9
Odpowiedź 128.129.0.0/9 jest poprawna, ponieważ adres ten jest zgodny z zasadami przydzielania adresów IP w klasycznej architekturze IPv4. W tym przypadku, adres 128.129.0.0 z maską /9 oznacza, że pierwsze 9 bitów definiuje część sieciową, co daje możliwość zaadresowania wielu hostów w tej samej sieci. Adresy w tej klasie są często wykorzystywane w dużych organizacjach lub instytucjach, które potrzebują obsługiwać znaczne ilości urządzeń. Przykładem może być duża uczelnia, która zarządza setkami komputerów w różnych wydziałach. Warto także wspomnieć, że adresy IP w zakresie 128.0.0.0 do 191.255.255.255 są klasyfikowane jako klasy B, co jest standardem ustalonym przez IETF w dokumencie RFC 791. Poprawne zarządzanie adresami IP jest kluczowe dla zapewnienia efektywności komunikacji w sieci oraz unikania konfliktów adresowych, co czyni tę wiedzę niezbędną dla specjalistów z dziedziny IT.
Pytanie 9

Licencja typu TRIAL pozwala na korzystanie z oprogramowania

A. wyłącznie do zastosowań niekomercyjnych
B. w ograniczonym zakresie, np. z pominięciem niektórych funkcji
C. przez nieograniczony czas, z możliwością wprowadzenia zmian
D. przez określony okres (np. 3 miesiące)
Licencja typu TRIAL jest stworzona, aby umożliwić użytkownikom przetestowanie oprogramowania przez określony czas, najczęściej od kilku dni do kilku miesięcy, co umożliwia ocenę jego funkcjonalności i dopasowania do potrzeb użytkownika. Ten model licencjonowania jest powszechnie stosowany w branży oprogramowania, pozwalając potencjalnym klientom na zapoznanie się z produktem, zanim podejmą decyzję o jego zakupie. Przykładem może być oprogramowanie do edycji wideo, które oferuje 30-dniowy okres próbny. W tym czasie użytkownik ma dostęp do pełnej funkcjonalności, co pozwala mu na swobodne korzystanie i testowanie narzędzi. Warto podkreślić, że takie licencje są zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, ponieważ zwiększają zaufanie klientów i mogą prowadzić do większej liczby zakupów po zakończeniu okresu próbnego. Rekomendacje dla użytkowników wskazują, aby podczas korzystania z wersji trial dokładnie ocenić, czy oprogramowanie spełnia ich oczekiwania, a także sprawdzić, jakie są warunki licencji po jej zakończeniu, co jest istotne z punktu widzenia dalszego użytkowania.
Pytanie 10

Jaki jest skrócony zapis maski sieci, której adres w zapisie dziesiętnym to 255.255.254.0?

A. /25
B. /24
C. /23
D. /22
Zapis skrócony maski sieci 255.255.254.0 to /23, co oznacza, że w pierwszych 23 bitach znajduje się informacja o sieci, a pozostałe 9 bitów jest przeznaczone na identyfikację hostów. W zapisie dziesiętnym maska 255.255.254.0 ma postać binarną 11111111.11111111.11111110.00000000, co potwierdza, że pierwsze 23 bity są jedynkami, a pozostałe bity zerami. Ta maska pozwala na adresowanie 512 adresów IP w danej podsieci, co jest przydatne w większych środowiskach sieciowych, gdzie liczba hostów może być znacząca, na przykład w biurach czy na uczelniach. Dzięki zapisie skróconemu łatwiej jest administracyjnie zarządzać adresami IP, co jest zgodne z dobrymi praktykami w dziedzinie inżynierii sieciowej. Zrozumienie, jak funkcjonują maski sieciowe, pozwala na efektywne projektowanie sieci oraz optymalizację wykorzystania dostępnych zasobów adresowych.
Pytanie 11

Która norma określa parametry transmisyjne dla komponentów kategorii 5e?

A. TIA/EIA-568-B-1
B. TIA/EIA-568-B-2
C. EIA/TIA 607
D. CSA T527
Wybór EIA/TIA 607 jako odpowiedzi na to pytanie jest niepoprawny, ponieważ norma ta koncentruje się na wymaganiach dotyczących instalacji i zarządzania kablami w budynkach, a nie na specyfikacji parametrów transmisyjnych kabli. Z kolei norma TIA/EIA-568-B-1 dotyczy ogólnych zasad dotyczących infrastruktury okablowania, ale nie szczegółowych parametrów transmisyjnych dla komponentów kategorii 5e. Błędne jest także odwoływanie się do CSA T527, ponieważ ta norma odnosi się do standardów dla kabli telekomunikacyjnych w Kanadzie, ale nie dostarcza szczegółowych wytycznych dotyczących parametrów transmisyjnych dla komponentów kategorii 5e. Osoby, które mylnie wybierają te odpowiedzi, często nie dostrzegają, że odpowiednie normy są kluczowe dla zapewnienia jakości i wydajności systemów sieciowych. Wiedza o tym, że różne normy mają różne cele i zakresy, jest fundamentalna w kontekście projektowania i instalacji systemów telekomunikacyjnych. Niezrozumienie różnicy między normami dotyczącymi ogólnych zasad instalacji a tymi, które obejmują szczegółowe wymagania dotyczące parametrów transmisyjnych, może prowadzić do wyboru niewłaściwych komponentów i w efekcie do problemów z wydajnością sieci.
Pytanie 12

Jak nazywa się protokół używany do komunikacji za pomocą terminala tekstowego?

A. Simple Mail Transfer Protocol (SMTP)
B. Voice over IP (VoIP)
C. Internet Relay Chat (IRC)
D. Internet Message Access Protocol (IMAP)
Internet Relay Chat (IRC) to protokół komunikacyjny, który został stworzony w 1988 roku i służy do prowadzenia rozmów w czasie rzeczywistym za pomocą tekstowej konsoli. IRC umożliwia użytkownikom łączenie się w kanały dyskusyjne, gdzie mogą wymieniać wiadomości w grupach lub prowadzić rozmowy prywatne. Protokół ten jest szczególnie popularny wśród programistów, graczy i społeczności internetowych, które potrzebują efektywnej formy komunikacji. Dzięki architekturze klient-serwer, IRC pozwala na jednoczesne połączenie wielu użytkowników, co czyni go odpowiednim rozwiązaniem dla grupowych dyskusji. Warto również zauważyć, że IRC obsługuje różne komendy, które pozwalają na zarządzanie kanałami, administrację użytkowników oraz moderowanie rozmów. Standardy dotyczące IRC są szeroko akceptowane w branży, co czyni go trwałym elementem internetowej kultury komunikacyjnej.
Pytanie 13

W technologii Ethernet protokół CSMA/CD stosowany w dostępie do medium opiera się na

A. priorytetach żądań
B. wykrywaniu kolizji
C. unikaniu kolizji
D. przekazywaniu żetonu
Protokół CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) jest kluczowym elementem w technologii Ethernet, który umożliwia efektywne zarządzanie dostępem do wspólnego medium transmisyjnego. Jego działanie opiera się na zasadzie wykrywania kolizji, co oznacza, że urządzenia w sieci najpierw nasłuchują kanał, aby upewnić się, że nie jest on zajęty. Jeśli dwa urządzenia rozpoczną przesyłanie danych jednocześnie, dochodzi do kolizji. Protokół CSMA/CD wykrywa tę kolizję i natychmiast przerywa transmisję, a następnie oba urządzenia czekają losowy czas przed ponowną próbą wysyłania danych. Ta mechanika jest fundamentalna dla prawidłowego funkcjonowania sieci Ethernet, co zostało opisane w standardach IEEE 802.3. W praktyce, pozwala to na efektywne i sprawne zarządzanie danymi, minimalizując ryzyko utraty informacji i zwiększając wydajność całej sieci, co jest niezwykle istotne w środowiskach o dużym natężeniu ruchu, takich jak biura czy centra danych.
Pytanie 14

Która norma określa standardy dla instalacji systemów okablowania strukturalnego?

A. PN-EN 55022
B. PN-EN 50310
C. PN-EN 50174
D. PN-EN50173
Norma PN-EN 50174 opisuje zasady projektowania i instalacji okablowania strukturalnego, które są kluczowe dla zapewnienia efektywności i niezawodności systemów telekomunikacyjnych. Ta norma obejmuje zarówno aspekty techniczne, jak i praktyczne wytyczne dotyczące instalacji kabli, ich rozmieszczenia oraz ochrony przed zakłóceniami. W kontekście budynków biurowych, zastosowanie PN-EN 50174 pozwala na zminimalizowanie strat sygnału oraz zwiększenie żywotności instalacji poprzez zastosowanie odpowiednich metod układania kabli. Na przykład, w przypadku instalacji w dużych biurowcach, stosowanie zgodnych z normą metod zarządzania kablami i ich trasowaniem pozwala na łatwiejsze późniejsze modyfikacje oraz serwisowanie. Dodatkowo, norma ta zwraca uwagę na aspekty bezpieczeństwa, co jest kluczowe w kontekście przepisów budowlanych oraz ochrony środowiska. Warto również wspomnieć, że PN-EN 50174 jest często stosowana w połączeniu z innymi normami, takimi jak PN-EN 50173, która dotyczy systemów okablowania strukturalnego w budynkach, co zapewnia kompleksowe podejście do tematu.
Pytanie 15

Jakie kanały powinno się wybrać dla trzech sieci WLAN 2,4 GHz, aby zredukować ich wzajemne zakłócenia?

A. 1,6,11
B. 3, 6, 12
C. 1,3,12
D. 2, 5,7

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór kanałów 1, 6 i 11 dla trzech sieci WLAN 2,4 GHz jest optymalnym rozwiązaniem, ponieważ te kanały są jedynymi, które są od siebie wystarczająco oddalone, aby zminimalizować zakłócenia. W paśmie 2,4 GHz, które jest ograniczone do 14 kanałów, tylko te trzy kanały nie nachodzą na siebie, co pozwala na skuteczną separację sygnałów. Przykładowo, jeśli używamy kanału 1, to jego widmo interferencyjne kończy się w okolicach 2,412 GHz, co nie koliduje z sygnałami z kanału 6 (2,437 GHz) i 11 (2,462 GHz). W praktyce, zastosowanie tych kanałów w bliskim sąsiedztwie, na przykład w biurze z trzema punktami dostępowymi, zapewnia nieprzerwaną komunikację dla użytkowników i redukcję zakłóceń. Warto również pamiętać, że zgodnie z zaleceniami IEEE 802.11, stosowanie tych trzech kanałów w konfiguracji nie tylko poprawia jakość sygnału, ale także zwiększa przepustowość sieci, co jest szczególnie ważne w środowiskach o dużej gęstości użytkowników.
Pytanie 16

W metodzie dostępu do medium CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) stacja, która planuje rozpocząć transmisję, nasłuchuje, czy w sieci występuje ruch, a następnie

A. oczekuje na żeton pozwalający na nadawanie
B. po zauważeniu ruchu w sieci czeka, aż medium stanie się wolne
C. czeka na przydzielenie priorytetu transmisji przez koncentrator
D. wysyła prośbę o rozpoczęcie transmitowania

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'po wykryciu ruchu w sieci czeka aż nośnik będzie wolny' jest trafna. W przypadku CSMA/CD stacja przed tym, jak zacznie przesyłać dane, musi najpierw posłuchać, co się dzieje w sieci. Jeśli zauważy, że coś już nadaje, to nie wysyła swoich danych, tylko czeka, aż będzie wolno. Dzięki temu ograniczamy szansę na kolizje, które mogą wystąpić, gdy kilka stacji chce jednocześnie wysłać swoje dane. Jak już medium się zwolni, wtedy stacja może rozpocząć nadawanie. W praktyce takie metody jak CSMA/CD są mega ważne w sieciach Ethernet, bo pomagają w tym, żeby nie było kolizji, co z kolei wpływa na wydajność i stabilność komunikacji. Warto też pamiętać, że jak projektujemy sieci, to dobrze jest dodać mechanizmy do wykrywania kolizji i zarządzania pasmem, żeby jak najmniej danych się gubiło i usługi działały lepiej.
Pytanie 17

Administrator zamierza udostępnić folder C:\instrukcje w sieci trzem użytkownikom należącym do grupy Serwisanci. Jakie rozwiązanie powinien wybrać?

A. Udostępnić dysk C: grupie Serwisanci i nie ograniczać liczby równoczesnych połączeń
B. Udostępnić grupie Wszyscy dysk C: i ograniczyć liczbę równoczesnych połączeń do 3
C. Udostępnić folder C:\instrukcje grupie Serwisanci bez ograniczeń co do liczby równoczesnych połączeń
D. Udostępnić grupie Wszyscy folder C:\instrukcje i ustalić limit równoczesnych połączeń na 3
Udostępnienie folderu C:\instrukcje grupie Serwisanci jest najlepszym rozwiązaniem, ponieważ pozwala na skoncentrowanie kontroli dostępu na niewielkiej grupie użytkowników, co jest zgodne z zasadą minimalnych uprawnień. Taka praktyka zapewnia, że tylko upoważnieni użytkownicy mają dostęp do niezbędnych zasobów, co zmniejsza ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Ograniczenie dostępu do konkretnego folderu zamiast całego dysku C: minimalizuje potencjalne zagrożenia związane z bezpieczeństwem danych, umożliwiając jednocześnie łatwe zarządzanie uprawnieniami. W kontekście zarządzania systemem, unikanie ograniczeń w liczbie równoczesnych połączeń może przyspieszyć dostęp do folderu, co jest korzystne w przypadku, gdy trzech użytkowników jednocześnie potrzebuje dostępu do tych samych instrukcji. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania zasobami w sieci, gdzie kluczowe znaczenie ma efektywne zarządzanie dostępem i bezpieczeństwem.
Pytanie 18

Wskaź na prawidłowe przyporządkowanie usługi warstwy aplikacji z domyślnym numerem portu, na którym działa.

A. DNS – 53
B. SMTP – 80
C. DHCP – 161
D. IMAP – 8080
Odpowiedź 'DNS – 53' jest całkiem trafna. Usługa DNS, czyli Domain Name System, rzeczywiście korzysta z portu 53, co mówi wiele standardów IETF. Jest to mega ważny element internetu, bo pomaga zamieniać nazwy domen na adresy IP. Dzięki temu urządzenia mogą ze sobą rozmawiać. Na przykład, jak wpisujesz 'www.example.com', to właśnie DNS zmienia to na odpowiedni adres IP, co pozwala na połączenie z serwerem. Port 53 działa zarówno z zapytaniami UDP, jak i TCP, więc jest dość uniwersalny. Zrozumienie, jak to wszystko działa i umiejętność skonfigurowania DNS są kluczowe, zwłaszcza dla tych, którzy zajmują się administracją sieci. Bez tego, ciężko zapewnić, że usługi internetowe będą działać poprawnie.
Pytanie 19

Czy okablowanie strukturalne można zakwalifikować jako część infrastruktury?

A. terenowej
B. dalekosiężnej
C. czynnej
D. pasywnej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Okablowanie strukturalne jest częścią tzw. infrastruktury pasywnej. Chodzi o te wszystkie fizyczne elementy sieci, które nie potrzebują aktywnego zarządzania, by przechodziły przez nie dane. Mamy tu kable, gniazda, złącza i szafy rackowe – to jak fundament dla całej infrastruktury sieciowej. Dzięki temu urządzenia aktywne, jak switche i routery, mogą ze sobą łatwo komunikować. Na przykład w biurach czy różnych publicznych budynkach dobrze zaprojektowane okablowanie zgodnie z normami ANSI/TIA-568 przyczynia się do wysokiej jakości sygnału oraz zmniejsza zakłócenia. Warto też pamiętać, że dobre projektowanie okablowania bierze pod uwagę przyszłe potrzeby, bo świat technologii zmienia się szybko. Takie podejście nie tylko zwiększa efektywność, ale i umożliwia łatwą integrację nowych technologii w przyszłości, co czyni je naprawdę ważnym elementem każdej nowoczesnej sieci IT.
Pytanie 20

Parametr NEXT wskazuje na zakłócenie wywołane oddziaływaniem pola elektromagnetycznego

A. wszystkich par kabla nawzajem na siebie oddziałujących
B. jednej pary kabla wpływającej na drugą parę kabla
C. pozostałych trzech par kabla wpływających na badaną parę
D. jednej pary kabla oddziałującej na inne pary kabla

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, że parametr NEXT oznacza zakłócenie spowodowane wpływem jednej pary kabla na drugą parę kabla, jest poprawna. NEXT, czyli Near-End Crosstalk, odnosi się do zakłóceń, które zachodzą na początku kabla, gdzie sygnał z jednej pary przewodów wpływa na sygnał w innej parze. To zjawisko jest szczególnie istotne w systemach telekomunikacyjnych, gdzie jakość sygnału jest kluczowa dla efektywności transmisji danych. Dobre praktyki w instalacjach kablowych, takie jak stosowanie odpowiednich ekranów, odpowiednie odległości między parami kabli oraz staranne prowadzenie instalacji, pomagają minimalizować NEXT. Na przykład w instalacjach EIA/TIA-568, zaleca się, aby pary były skręcone w odpowiednich odstępach, co ogranicza wpływ zakłóceń. Zrozumienie NEXT jest kluczowe dla projektantów i instalatorów systemów kablowych, ponieważ pozwala na optymalizację i zapewnienie wysokiej jakości transmisji w sieciach danych.
Pytanie 21

Protokół, który komputery wykorzystują do informowania ruterów w swojej sieci o zamiarze dołączenia do określonej grupy multicastowej lub jej opuszczenia, to

A. Transmission Control Protocol (TCP)
B. Internet Message Access Protocol (IMAP)
C. Internet Group Management Protocol (IGMP)
D. Interior Gateway Protocol (IGP)
Internet Group Management Protocol (IGMP) to protokół używany w sieciach IP do zarządzania członkostwem w grupach multicastowych. Dzięki IGMP, urządzenia w sieci mogą informować routery o chęci dołączenia do lub odejścia z grup multicastowych. Protokół ten jest kluczowy w kontekście transmisji danych dla wielu użytkowników, jak to ma miejsce w strumieniowaniu wideo, konferencjach online czy transmisjach sportowych. Umożliwia efektywne zarządzanie przepustowością, ponieważ dane są wysyłane tylko do tych urządzeń, które są zainteresowane daną grupą, co eliminuje niepotrzebny ruch w sieci. IGMP działa na poziomie warstwy sieciowej w modelu OSI i jest standardem określonym przez IETF w RFC 3376. W praktyce, IGMP pozwala na efektywne zarządzanie zasobami sieciowymi, co jest kluczowe w dużych środowiskach, gdzie wiele urządzeń korzysta z tych samych zasobów. Przykładem użycia IGMP może być system IPTV, gdzie użytkownicy mogą subskrybować różne kanały telewizyjne bez obciążania całej infrastruktury sieciowej.
Pytanie 22

Jakie znaczenie ma zapis /26 w adresie IPv4 192.168.0.0/26?

A. Liczba bitów o wartości 1 w adresie
B. Liczba bitów o wartości 0 w masce
C. Liczba bitów o wartości 0 w adresie
D. Liczba bitów o wartości 1 w masce
Ta odpowiedź jest jak najbardziej trafna, bo zapis /26 oznacza, że w masce podsieci adresu IPv4 192.168.0.0 mamy 26 bitów o wartości 1. W skrócie, maska podsieci jest bardzo ważna, bo pozwala nam określić, która część adresu to sieć, a która to urządzenia. Kiedy mamy maskę /26, to pierwsze 26 bitów to właśnie bity maski, a zostałe 6 bitów (32 minus 26) możemy użyć do adresowania hostów. To w praktyce znaczy, że w takiej podsieci możemy mieć maks 64 adresy IP, z czego 62 będą dostępne dla urządzeń, bo musimy usunąć adres sieci i adres rozgłoszeniowy. Taka maska przydałaby się w małej sieci biurowej, gdzie nie ma więcej niż 62 urządzenia, więc zarządzanie adresami IP jest łatwiejsze. Dobrze jest pamiętać, że odpowiednie wykorzystanie maski podsieci może znacznie poprawić ruch w sieci oraz efektywność wykorzystania zasobów.
Pytanie 23

Na podstawie tabeli ustal, ile kabli ekranowanych typu skrętka należy poprowadzić w listwie PCV typu LN 25x16.

Typ listwyPrzewody
Przekrój czynny [mm²]Ø 5,5 mm, np. FTPØ 7,2 mm, np. WDX pek 75-1,0/4,8Ø 10,6 mm, np. YDY 3 x 2,5
LN 20X1014021
LN 16X16185311
LN 25X16305532
LN 35X10.123043
LN 35X10.2115 + 11541/1
LN 40X16.1505963
LN 40X16.2245 + 24583/31/1

A. 3 kable.
B. 5 kabli.
C. 4 kable.
D. 2 kable.
Odpowiedź "5 kabli" jest prawidłowa, ponieważ listwa PCV typu LN 25x16 została zaprojektowana tak, aby mogła pomieścić pięć kabli ekranowanych typu skrętka o przekroju 0,55 mm. Przy instalacji kabli należy zwrócić uwagę na zalecane normy, które podkreślają znaczenie odpowiedniej ilości kabli w kontekście uniknięcia zakłóceń elektromagnetycznych oraz optymalizacji przepływu danych. W praktyce, stosując się do tych wytycznych, zapewniamy efektywne działanie systemów telekomunikacyjnych oraz minimalizujemy ryzyko awarii związanych z przeciążeniem instalacji. Warto również pamiętać, że odpowiednia organizacja kabli w listwie wpływa na ich trwałość i łatwość w przyszłych modyfikacjach oraz konserwacji. Na przykład, przy instalacji w biurach, gdzie wiele urządzeń wymaga dostępu do sygnału, prawidłowe prowadzenie kabli ma kluczowe znaczenie dla stabilności połączeń sieciowych.
Pytanie 24

Jaki adres wskazuje, że komputer jest częścią sieci o adresie IP 192.168.10.64/26?

A. 192.168.10.50
B. 192.168.10.200
C. 192.168.10.1
D. 192.168.10.100
Adres 192.168.10.100 pasuje do sieci z maską 26-bitową. To znaczy, że pierwsze 26 bitów określa, która to sieć, a reszta jest dla urządzeń. Dla adresu 192.168.10.64/26, identyfikator sieci to właśnie ten adres, a masz zakres hostów od 192.168.10.65 do 192.168.10.126. Twoje 192.168.10.100 znajduje się w tym zakresie, czyli jest ok. Warto pamiętać, że prywatne adresy IP są super do sieci lokalnych, bo nie są widoczne w Internecie. Maska 26-bitowa daje nam możliwość przydzielenia 62 adresów dla urządzeń, co spokojnie wystarcza w małych sieciach, jak biura czy domy. Zrozumienie, jak działają adresy IP i ich podział, jest mega ważne, gdy projektujesz i konfigurujesz sieci komputerowe.
Pytanie 25

Użytkownicy z grupy Pracownicy nie mają możliwości drukowania dokumentów za pomocą serwera wydruku na systemie operacyjnym Windows Server. Przydzielone mają tylko uprawnienia "Zarządzanie dokumentami". Co należy wykonać, aby rozwiązać ten problem?

A. Należy dla grupy Pracownicy przypisać uprawnienia "Drukuj"
B. Należy dla grupy Administratorzy usunąć uprawnienia "Drukuj"
C. Należy dla grupy Administratorzy anulować uprawnienia "Zarządzanie drukarkami"
D. Należy dla grupy Pracownicy anulować uprawnienia "Zarządzanie dokumentami"
Aby umożliwić użytkownikom z grupy Pracownicy drukowanie dokumentów, niezbędne jest nadanie im odpowiednich uprawnień. Uprawnienie 'Drukuj' jest kluczowe, ponieważ pozwala na wysyłanie dokumentów do drukarki. W przypadku, gdy użytkownik ma przydzielone wyłącznie uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami', może jedynie zarządzać już wydrukowanymi dokumentami, ale nie ma możliwości ich drukowania. Standardową praktyką w zarządzaniu dostępem do zasobów jest stosowanie zasady minimalnych uprawnień, co oznacza, że użytkownik powinien mieć tylko te uprawnienia, które są niezbędne do wykonywania jego zadań. W sytuacji, gdy użytkownicy nie mogą drukować, kluczowe jest zrozumienie, że ich ograniczenia w zakresie uprawnień są główną przyczyną problemu. Nadanie uprawnienia 'Drukuj' użytkownikom z grupy Pracownicy pozwoli im na wykonywanie niezbędnych operacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemami operacyjnymi i serwerami wydruku.
Pytanie 26

Komputer, który automatycznie otrzymuje adres IP, adres bramy oraz adresy serwerów DNS, łączy się z wszystkimi urządzeniami w sieci lokalnej za pośrednictwem adresu IP. Jednakże komputer ten nie ma możliwości nawiązania połączenia z żadnym hostem w sieci rozległej, ani poprzez adres URL, ani przy użyciu adresu IP, co sugeruje, że występuje problem z siecią lub awaria

A. rutera
B. serwera DNS
C. przełącznika
D. serwera DHCP
Poprawna odpowiedź to ruter, ponieważ jest to urządzenie, które umożliwia komunikację pomiędzy różnymi sieciami, w tym między siecią lokalną a siecią rozległą (WAN). Kiedy komputer uzyskuje adres IP, adres bramy i adresy serwerów DNS automatycznie, najczęściej korzysta z protokołu DHCP, który przypisuje te informacje. W przypadku braku możliwości połączenia z hostami w sieci rozległej, problem może leżeć w ruterze. Ruter zarządza ruchem danych w sieciach, a jego awaria uniemożliwia komunikację z innymi sieciami, takimi jak internet. Przykładowo, jeżeli ruter jest wyłączony lub ma uszkodzony firmware, żaden z komputerów w sieci lokalnej nie będzie mógł uzyskać dostępu do zewnętrznych zasobów, co skutkuje brakiem możliwości połączenia z adresami URL czy adresami IP. Dobrą praktyką jest regularne aktualizowanie oprogramowania ruterów oraz monitorowanie ich stanu, aby zapobiegać tego rodzaju problemom.
Pytanie 27

Firma Dyn, której serwery DNS zostały zaatakowane, potwierdziła, że część ataku … miała miejsce dzięki różnym urządzeniom podłączonym do sieci. Ekosystem kamer, czujników oraz kontrolerów, określany ogólnie jako "Internet rzeczy", został wykorzystany przez przestępców jako botnet − sieć zainfekowanych maszyn. Do tej pory tę funkcję pełniły głównie komputery. Jakiego rodzaju atak jest opisany w tym cytacie?

A. DDOS
B. mail bombing
C. flooding
D. DOS
Odpowiedź 'DDOS' jest prawidłowa, ponieważ atak, jak opisano w pytaniu, polegał na wykorzystaniu sieci urządzeń podłączonych do Internetu, takich jak kamery i czujniki, do przeprowadzenia skoordynowanego ataku na serwery DNS firmy Dyn. Termin DDOS, czyli Distributed Denial of Service, odnosi się do ataku, w którym wiele zainfekowanych urządzeń (zwanych botami) prowadzi wspólne działanie mające na celu zablokowanie dostępu do określonego serwisu. W przeciwieństwie do klasycznego ataku DOS, który wykorzystuje pojedyncze źródło, DDOS polega na współpracy wielu urządzeń, co powoduje znacząco wyższy wolumen ruchu, który może przeciążyć serwery. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest monitorowanie i zabezpieczanie sieci przed atakami DDOS, co często obejmuje wdrażanie systemów ochrony, takich jak zapory sieciowe, systemy detekcji i zapobiegania włamaniom oraz usługi CDN, które mogą rozpraszać ruch, co minimalizuje ryzyko przeciążenia. Standardy branżowe, takie jak NIST SP 800-61, dostarczają wytycznych dotyczących odpowiedzi na incydenty związane z bezpieczeństwem, wskazując na znaczenie przygotowania na ataki DDOS poprzez implementację strategii zarządzania ryzykiem oraz regularne aktualizowanie procedur obronnych.
Pytanie 28

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Linux pozwala na przypisanie istniejącego konta użytkownika nowak do grupy technikum?

A. useradd -g technikum nowak
B. usermod -g technikum nowak
C. usergroup -g technikum nowak
D. groups -g technikum nowak

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź usermod -g technikum nowak jest poprawna, ponieważ polecenie 'usermod' jest przeznaczone do modyfikacji już istniejących kont użytkowników w systemie Linux. Flaga '-g' pozwala przypisać użytkownika do określonej grupy, w tym przypadku do grupy 'technikum'. W praktyce, aby wykonać to polecenie, użytkownik musi mieć odpowiednie uprawnienia, zwykle jako administrator lub superużytkownik (root). Dobrą praktyką jest zawsze sprawdzić aktualne przypisania grupowe za pomocą komendy 'groups nowak', aby upewnić się, jakie grupy są aktualnie przypisane do użytkownika przed wprowadzeniem zmian. Przykład użycia: po wykonaniu polecenia, możemy zweryfikować, czy nowak został poprawnie dodany do grupy technikum, używając polecenia 'groups nowak', które wyświetli listę grup, do których należy użytkownik. Ważne jest, aby pamiętać, że modyfikowanie grup użytkowników wpływa na ich uprawnienia i dostęp do zasobów systemowych, co jest kluczowe w zarządzaniu bezpieczeństwem systemu i dostępem do danych.
Pytanie 29

Jakie polecenie w systemach operacyjnych Linux służy do prezentacji konfiguracji sieciowych interfejsów?

A. ifconfig
B. tracert
C. ipconfig
D. ping
Polecenie 'ifconfig' jest klasycznym narzędziem używanym w systemach operacyjnych Linux do wyświetlania oraz konfigurowania interfejsów sieciowych. Umożliwia ono administratorom systemów monitorowanie oraz zarządzanie parametrami sieciowymi, takimi jak adres IP, maska podsieci, status interfejsu, a także inne istotne informacje. Przykładowo, używając polecenia 'ifconfig', można sprawdzić, które interfejsy sieciowe są aktywne oraz jakie mają przypisane adresy IP. Dodatkowo, 'ifconfig' pozwala na dokonywanie zmian w konfiguracji interfejsów, co jest niezwykle przydatne w sytuacjach, gdy konieczne jest przypisanie nowego adresu IP lub aktywacja/dezaktywacja interfejsu. Warto również wspomnieć, że 'ifconfig' jest częścią standardowych narzędzi sieciowych w wielu dystrybucjach Linuxa, a jego znajomość jest wręcz niezbędna dla każdego administratora systemów. Choć 'ifconfig' pozostaje w użyciu, warto zauważyć, że nowoczesne systemy operacyjne promują bardziej zaawansowane narzędzie o nazwie 'ip', które oferuje rozszerzone funkcjonalności i lepsze wsparcie dla nowoczesnych protokołów sieciowych."
Pytanie 30

Planowanie wykorzystania przestrzeni dyskowej komputera do przechowywania i udostępniania informacji, takich jak pliki i aplikacje dostępne w sieci oraz ich zarządzanie, wymaga skonfigurowania komputera jako

A. serwer plików
B. serwer aplikacji
C. serwer DHCP
D. serwer terminali
Serwer plików jest dedykowanym systemem, którego główną rolą jest przechowywanie, udostępnianie oraz zarządzanie plikami w sieci. Umożliwia on użytkownikom dostęp do plików z różnych lokalizacji, co jest istotne w środowiskach biurowych oraz edukacyjnych, gdzie wiele osób współdzieli dokumenty i zasoby. Przykłady zastosowania serwera plików obejmują firmy, które chcą centralizować swoje zasoby, umożliwiając pracownikom łatwy dostęp do dokumentów oraz aplikacji. Serwery plików mogą być konfigurowane z wykorzystaniem różnych protokołów, takich jak SMB (Server Message Block) dla systemów Windows czy NFS (Network File System) dla systemów Unix/Linux, co pozwala na interoperacyjność w zróżnicowanych środowiskach operacyjnych. Warto także wspomnieć o znaczeniu bezpieczeństwa i praw dostępu, co jest kluczowe w zarządzaniu danymi, aby zapewnić, że tylko uprawnione osoby mają dostęp do wrażliwych informacji. Dobrą praktyką jest również regularne wykonywanie kopii zapasowych danych znajdujących się na serwerze plików, co chroni przed ich utratą.
Pytanie 31

Którą maskę należy zastosować, aby komputery o adresach IPv4, przedstawionych w tabeli, były przydzielone do właściwych sieci?

Adresy IPv4 komputerówOznaczenie sieci
192.168.10.30Sieć 1
192.168.10.60Sieć 1
192.168.10.130Sieć 2
192.168.10.200Sieć 3

A. 255.255.255.224
B. 255.255.255.128
C. 255.255.255.240
D. 255.255.255.192
Wybór błędnej maski sieciowej może prowadzić do wielu problemów związanych z adresowaniem i komunikacją w sieciach komputerowych. Na przykład, maska 255.255.255.128 (/25) tworzy podsieć z 128 adresami, co jest nadmiarem w kontekście podziału na dwie sieci. Posiadanie 126 dostępnych adresów hostów w jednej sieci mogłoby prowadzić do nieefektywnego wykorzystania adresacji IP, a także do zatorów komunikacyjnych, jeśli wiele urządzeń próbuje jednocześnie korzystać z tej samej podsieci. Podobnie, maski 255.255.255.240 (/28) i 255.255.255.224 (/27) oferują zbyt małą lub zbyt dużą ilość dostępnych adresów, co również jest nieoptymalne w analizowanej sytuacji. Maska 255.255.255.240 daje jedynie 16 adresów, co jest niewystarczające dla większej liczby hostów, natomiast 255.255.255.224 oferuje 32 adresy, co może nie spełniać wymagań dotyczących oddzielania dwóch różnych sieci. W kontekście projektowania sieci, kluczowe jest zrozumienie jak właściwie dobierać maski, aby efektywnie wykorzystać przestrzeń adresową oraz zminimalizować ryzyko konfliktów i problemów związanych z routingiem. Prawidłowe przydzielanie maski sieciowej jest fundamentalne nie tylko dla zapewnienia komunikacji, ale również dla osiągnięcia wydajności i stabilności w infrastrukturze sieciowej.
Pytanie 32

Który z podanych adresów IP można uznać za prywatny?

A. 8.8.8.8
B. 10.34.100.254
C. 172.132.24.15
D. 191.168.0.1
Adres IP 10.34.100.254 jest adresem prywatnym, co oznacza, że jest przeznaczony do użytku wewnętrznego w sieciach lokalnych i nie jest routowany w Internecie. Adresy prywatne w sieciach komputerowych są zdefiniowane przez standard RFC 1918, który określa zakresy adresów, które mogą być używane w sieciach lokalnych. W przypadku IPv4, zakresy te obejmują: 10.0.0.0 do 10.255.255.255, 172.16.0.0 do 172.31.255.255 oraz 192.168.0.0 do 192.168.255.255. Adresy te są niezwykle ważne w kontekście tworzenia sieci domowych oraz korporacyjnych, ponieważ pozwalają na oszczędność publicznych adresów IP, które są ograniczonym zasobem. Przykładem zastosowania adresu prywatnego może być lokalna sieć w biurze, gdzie wiele komputerów korzysta z adresów w zakresie 192.168.x.x, a ich połączenie z Internetem odbywa się przez jeden publiczny adres IP dzięki technologii NAT (Network Address Translation).
Pytanie 33

Aby zrealizować ręczną konfigurację interfejsu sieciowego w systemie LINUX, należy wykorzystać komendę

A. route add
B. ifconfig
C. ipconfig
D. eth0
Odpowiedź 'ifconfig' jest poprawna, ponieważ jest to klasyczne polecenie używane w systemach Linux do konfigurowania i zarządzania interfejsami sieciowymi. Umożliwia ono nie tylko wyświetlenie szczegółowych informacji o aktualnych ustawieniach interfejsów, takich jak adres IP, maska podsieci czy stan interfejsu, ale także pozwala na zmianę tych ustawień. Przykładem użycia może być wydanie polecenia 'ifconfig eth0 192.168.1.10 netmask 255.255.255.0 up', które ustawia adres IP dla interfejsu eth0. Pomimo że 'ifconfig' był standardowym narzędziem przez wiele lat, od czasu wprowadzenia narzędzia 'ip' w pakiecie iproute2, zaleca się używanie polecenia 'ip' do zarządzania interfejsami sieciowymi. Niemniej jednak, 'ifconfig' pozostaje w użyciu w wielu systemach oraz w starszych instrukcjach i dokumentacjach, co czyni go istotnym elementem wiedzy o administracji sieciami w systemach Linux.
Pytanie 34

Do ilu sieci należą komputery o podanych w tabeli adresach IP i standardowej masce sieci?

komputer 1172.16.15.5
komputer 2172.18.15.6
komputer 3172.18.16.7
komputer 4172.20.16.8
komputer 5172.20.16.9
komputer 6172.21.15.10

A. Dwóch.
B. Jednej.
C. Czterech.
D. Sześciu.
Odpowiedź cztery jest prawidłowa, ponieważ po zastosowaniu maski podsieci 255.255.0.0, poszczególne adresy IP przedstawiają różne sieci. W przypadku adresów IP, na przykład 172.16.1.10, 172.18.2.20, 172.20.3.30 oraz 172.21.4.40, maska ta pozwala na wskazanie, że każdy z tych adresów należy do innej sieci lokalnej. Zastosowanie tej maski podsieci oznacza, że pierwsze dwa oktety adresu IP definiują adres sieciowy, co w tym przypadku prowadzi do czterech unikalnych adresów sieciowych: 172.16.0.0, 172.18.0.0, 172.20.0.0 oraz 172.21.0.0. W praktyce, zrozumienie struktury adresów IP oraz zasad z nimi związanych jest kluczowe w zarządzaniu sieciami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie administracji sieciami. W rzeczywistości, umiejętność prawidłowego klasyfikowania adresów IP według ich przynależności do sieci jest niezbędna przy projektowaniu architektury sieci oraz w jej późniejszym zarządzaniu.
Pytanie 35

W której części edytora lokalnych zasad grupy w systemie Windows można ustawić politykę haseł?

A. Konfiguracja użytkownika / Szablony administracyjne
B. Konfiguracja użytkownika / Ustawienia systemu Windows
C. Konfiguracja komputera / Ustawienia systemu Windows
D. Konfiguracja komputera / Szablony administracyjne
Odpowiedzi niepoprawne zawierają pewne nieścisłości w zakresie zrozumienia struktury edytora lokalnych zasad grupy oraz roli różnych sekcji w zarządzaniu politykami bezpieczeństwa. Odpowiedzi związane z "Konfiguracją użytkownika" w kontekście polityki haseł są mylące, ponieważ polityki te są przypisane do systemu operacyjnego jako całości, a nie do poszczególnych użytkowników. Konfiguracja użytkownika w edytorze lokalnych zasad grupy dotyczy zasad, które mają zastosowanie do kont użytkowników, takich jak ustawienia pulpitu, aplikacji i uprawnień. Użytkownicy mogą mieć różne prawa dostępu i interfejsy w zależności od polityk przypisanych do ich kont, ale polityka haseł pozostaje niezależna od tych ustawień. Ponadto, polityki dotyczące haseł w systemie Windows są głównie umieszczane w sekcji "Konfiguracja komputera", ponieważ dotyczą one zabezpieczeń całego systemu operacyjnego, a nie pojedynczych użytkowników. Właściwe zrozumienie, w jaki sposób polityki są podzielone i jakie mają zastosowanie, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania bezpieczeństwem w organizacji. Stosowanie zasad z "Szablonów administracyjnych" również nie jest adekwatne, ponieważ te szablony są wykorzystywane do zarządzania konfiguracjami aplikacji i systemów, a nie bezpośrednio do polityk haseł. Dlatego kluczowe jest, aby administratorzy sieci posiadali jasne zrozumienie tej struktury oraz jej wpływu na bezpieczeństwo organizacji.
Pytanie 36

Który z poniższych programów nie służy do zdalnego administrowania komputerami w sieci?

A. Virtualbox
B. Rdesktop
C. UltraVNC
D. Team Viewer
VirtualBox to oprogramowanie do wirtualizacji, które pozwala na uruchamianie wielu systemów operacyjnych na jednym komputerze, ale nie jest przeznaczone do zdalnego zarządzania komputerami w sieci. Oprogramowanie to umożliwia użytkownikom tworzenie i zarządzanie maszynami wirtualnymi w środowisku lokalnym. W praktyce oznacza to, że VirtualBox pozwala na testowanie aplikacji w różnych systemach operacyjnych czy środowiskach bez konieczności posiadania dodatkowego sprzętu. Typowe zastosowania obejmują programistykę, testowanie oraz edukację, gdzie użytkownicy mogą eksperymentować z różnymi konfiguracjami systemowymi. W kontekście zdalnego zarządzania, VirtualBox nie oferuje funkcji umożliwiających kontrolowanie maszyny zdalnie, co jest kluczowe dla narzędzi takich jak UltraVNC, TeamViewer czy Rdesktop, które są specjalnie zaprojektowane do tego celu. Z tego powodu, wybór VirtualBox jako odpowiedzi na to pytanie jest słuszny, ponieważ nie spełnia on kryteriów zdalnego zarządzania.
Pytanie 37

Aby utworzyć kontroler domeny w środowisku systemów Windows Server na lokalnym serwerze, należy zainstalować rolę

A. usług zarządzania prawami dostępu w Active Directory
B. usług certyfikatów w Active Directory
C. usług LDS w Active Directory
D. usług domenowej w Active Directory
Utworzenie kontrolera domeny w środowisku Windows Server jest kluczowym krokiem w ustanawianiu struktury Active Directory, a odpowiedzialna za to rola to usługi domenowej w usłudze Active Directory. Ta rola pozwala na zarządzanie zasobami sieciowymi, takimi jak komputery, użytkownicy i grupy, w centralny sposób. Kontroler domeny jest odpowiedzialny za autoryzację i uwierzytelnianie użytkowników oraz komputerów w sieci, co jest fundamentalne dla zabezpieczenia dostępu do zasobów. Przykładem zastosowania tej roli może być zbudowanie infrastruktury IT w firmie, gdzie kontroler domeny umożliwia wdrożenie polityk grupowych, co z kolei ułatwia zarządzanie konfiguracjami komputerów i bezpieczeństwem. Standardy branżowe, takie jak ITIL, podkreślają znaczenie posiadania dobrze zorganizowanej struktury zarządzania IT, a usługi domenowe w Active Directory są kluczowym elementem tej struktury, wspierającym zautomatyzowane zarządzanie oraz centralizację usług.
Pytanie 38

Fragment pliku httpd.conf serwera Apache wygląda następująco:

Listen 8012
Server Name localhost:8012

Aby zweryfikować prawidłowe funkcjonowanie strony WWW na serwerze, należy wprowadzić w przeglądarkę

A. http://localhost
B. http://localhost:8012
C. http://localhost:apache
D. http://localhost:8080
Odpowiedź http://localhost:8012 jest jak najbardziej poprawna, bo to właśnie ten adres wskazuje, na którym porcie serwer Apache czeka na żądania. W pliku httpd.conf mamy 'Listen 8012', co oznacza, że serwer będzie obsługiwał połączenia na tym porcie. Dodatkowo, 'Server Name localhost:8012' pokazuje, że serwer jest gotowy na przyjmowanie żądań z adresu localhost na podanym porcie. W praktyce, żeby dostać się do jakiejś aplikacji webowej, trzeba wpisać odpowiedni adres URL, który wskazuje i na hosta (czyli localhost), i na port (czyli 8012). Fajnie też pamiętać, że różne aplikacje mogą korzystać z różnych portów, a używanie odpowiedniego portu jest kluczowe, żeby wszystko działało jak należy. Na przykład port 80 jest standardowy dla HTTP, a 443 dla HTTPS. Więc jeśli aplikacja działa na innym porcie, tak jak 8012, to użytkownik musi o tym pamiętać w adresie URL.
Pytanie 39

W systemie Windows narzędzie do zarządzania skryptami wiersza poleceń, które pozwala na przeglądanie lub zmianę konfiguracji sieciowej komputera, który jest włączony, to

A. netsh
B. ipconfig
C. netstat
D. nslookup
No, więc 'netsh' to naprawdę super narzędzie do ogarniania konfiguracji sieci w Windowsie. Dzięki niemu możesz nie tylko zobaczyć, jak wyglądają twoje parametry sieciowe, ale też je zmienić. W praktyce można tam ogarnąć ustawienia IP, DNS czy zaporę systemową. Na przykład, jak chcesz ustawić statyczny adres IP albo zmienić coś w DHCP, to właśnie netsh będzie najlepszym wyborem. Ciekawostka – administratorzy mogą nawet pisać skrypty, żeby zautomatyzować te procesy. To jest mega przydatne w zarządzaniu infrastrukturą IT. A jak coś nie działa w sieci, to często korzysta się z netsh do resetowania TCP/IP, co czasami naprawdę potrafi załatwić sprawę. W skrócie, znajomość netsh to must-have dla każdego, kto boryka się z administracją Windowsa.
Pytanie 40

W jakiej topologii fizycznej sieci każde urządzenie ma dokładnie dwa połączenia, z których jedno prowadzi do najbliższego sąsiada, a dane są przesyłane z jednego komputera do następnego w formie pętli?

A. Gwiazda.
B. Siatka.
C. Pierścień.
D. Drzewo.
Topologia pierścienia charakteryzuje się tym, że każde urządzenie sieciowe, zwane węzłem, jest połączone z dokładnie dwoma innymi węzłami. Taki układ tworzy zamkniętą pętlę, przez którą dane są przesyłane w jednym kierunku, co znacząco upraszcza proces transmisji. Główną zaletą topologii pierścienia jest to, że pozwala na ciągłe przekazywanie informacji bez potrzeby skomplikowanego routingu. Przykładem zastosowania tej topologii mogą być sieci token ring, które były popularne w latach 80. i 90. XX wieku. W takich sieciach stosowano tokeny, czyli specjalne ramki, które kontrolowały dostęp do medium transmisyjnego, co pozwalało uniknąć kolizji danych. Warto wspomnieć, że w przypadku uszkodzenia jednego z węzłów, sieć może przestać działać, co jest istotnym ograniczeniem tej topologii. Aby zwiększyć niezawodność, często stosuje się różne mechanizmy redundancji, takie jak dodatkowe połączenia zapewniające alternatywne ścieżki dla danych. W nowoczesnych aplikacjach sieciowych znajomość i umiejętność konfiguracji różnych topologii jest kluczowa, zwłaszcza w kontekście zapewnienia odpowiedniej wydajności i bezpieczeństwa sieci.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej