Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 25 kwietnia 2025 12:10
  • Data zakończenia: 25 kwietnia 2025 12:16

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie działania należy podjąć w przypadku ukąszenia psa przez węża?

A. założeniu opaski uciskowej poniżej miejsca ukąszenia i przykładaniu ciepłych okładów
B. założeniu opaski uciskowej poniżej miejsca ukąszenia i przykładaniu zimnych okładów
C. założeniu opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia i przykładaniu zimnych okładów
D. założeniu opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia i przykładaniu ciepłych okładów
Założenie opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia oraz przykładanie zimnych okładów to sprawdzona procedura w przypadku ukąszenia przez węża. Opaska uciskowa ma na celu ograniczenie krążenia krwi w obszarze ukąszenia, co może spowolnić rozprzestrzenianie się toksyn w organizmie. Zimne okłady pomagają w redukcji obrzęku oraz bólu, co jest szczególnie istotne w sytuacji stresowej. Przykładanie zimnych kompresów powinno być krótkotrwałe, aby nie doprowadzić do odmrożeń, a także należy pamiętać, aby nie stosować zbyt mocnego ucisku, aby nie zablokować przepływu krwi całkowicie. W sytuacjach zagrożenia życia, takich jak ukąszenie węża, kluczowe jest jak najszybsze dostarczenie poszkodowanego do szpitala, gdzie lekarze mogą podjąć dalsze kroki, w tym podanie surowicy przeciwwężowej. Zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się medycyną ratunkową, odpowiednie postępowanie może zdecydować o dalszym przebiegu leczenia.

Pytanie 2

Najlepszymi kozami do pozyskiwania mleka są osobniki rasy

A. burskiej
B. saaneńskiej
C. angorskiej
D. anglonubijskiej
Kozy rasy saaneńskiej są uznawane za jedne z najlepszych producentów mleka na świecie. Charakteryzują się one wysoką wydajnością mleczną, osiągając średnio od 800 do 1000 litrów mleka rocznie od jednej kozy. Mleko tych zwierząt ma doskonałe właściwości odżywcze i jest cenione za wysoką zawartość tłuszczu oraz białka. W hodowli komercyjnej, saaneńskie kozy często stosowane są w produkcji serów i innych przetworów mlecznych, gdzie ich mleko stanowi doskonałą bazę. Dodatkowo, saaneńskie kozy są znane ze swojego spokojnego temperamentu, co ułatwia pracę z nimi w gospodarstwie. Warto również podkreślić, że dobre praktyki w hodowli kozy tej rasy obejmują zapewnienie odpowiednich warunków życia, takich jak odpowiednia dieta, dostęp do świeżej wody oraz przestrzeni do poruszania się, co dodatkowo wpływa na jakość oraz ilość produkowanego mleka.

Pytanie 3

Jakie pasze zaliczają się do suchych pasz objętościowych?

A. Ziarno, nasiona roślin motylkowych, okopowe
B. Kiszonka, zielonka, okopowe
C. Siano, słoma, plewy
D. Susz, wysłodki buraczane, siano
Odpowiedź 'siano, słoma, plewy' jest prawidłowa, ponieważ te pasze należą do grupy objętościowych suchych, które są istotnym elementem żywienia zwierząt gospodarskich, zwłaszcza przeżuwaczy. Siano, będące wysuszoną i skoszoną trawą lub ziołami, dostarcza zwierzętom błonnika, który jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego. Słoma z zbóż, jak pszenica czy jęczmień, jest uboga w składniki odżywcze, ale także dostarcza błonnika, a ponadto stanowi doskonały materiał ściółkowy. Plewy, będące odpadami po wytworzeniu ziarna, również są stosowane w dawkach objętościowych, chociaż ich wartość pokarmowa jest niższa. Dobrze zbilansowana dieta oparta na takich składnikach może wspierać zdrowie i wydajność zwierząt, co jest zgodne z zaleceniami z zakresu żywienia zwierząt. W praktyce, stosowanie tych pasz w odpowiednich proporcjach jest kluczowe dla optymalizacji wyników produkcyjnych i zapewnienia dobrostanu zwierząt.

Pytanie 4

Do pasz o przeciętnej zawartości białka (6-14%) zaliczane są

A. rośliny okopowe
B. nasiona roślin strączkowych
C. wysłodki buraczane
D. ziarna zbóż
Okopowe, takie jak ziemniaki czy marchew, są źródłem skrobi i węglowodanów, ale ich zawartość białka jest znacznie niższa niż w ziarnach zbóż. Typowym błędem jest utożsamianie tych pasz z białkiem, podczas gdy ich główną funkcją jest dostarczanie energii. Nasiona roślin strączkowych, jak soja czy groch, mają znacznie wyższą zawartość białka, często przekraczającą 20%, co czyni je nieodpowiednimi dla kategorii pasz o średniej zawartości białka. Użycie ich jako pasz wymaga zatem innego podejścia, aby zachować równowagę białkową w diecie zwierząt. Wysłodki buraczane, będące produktem ubocznym przemysłu cukrowniczego, również charakteryzują się niską zawartością białka, co czyni je mało przydatnymi w kontekście pasz o średnim białku. Kluczowe jest zrozumienie, że różne grupy pasz mają odmienne profile odżywcze i ich niewłaściwe klasyfikowanie może prowadzić do niezrównoważonej diety zwierząt, co w dłuższym czasie wpływa na ich zdrowie oraz wydajność produkcyjną. Dlatego istotne jest stosowanie się do standardów dotyczących żywienia zwierząt oraz właściwe mieszanie pasz, aby zapewnić ich optymalne wzrastanie i zdrowie.

Pytanie 5

Gdzie można spotkać nerki pobrużdżone?

A. u konia
B. u psa
C. u bydła
D. u świni
Pojęcie nerek pobrużdżonych może być mylone z innymi cechami anatomicznymi, które występują u różnych gatunków zwierząt. Na przykład, u psa nerki mają gładką powierzchnię, co jest typowe dla tego gatunku i odzwierciedla różnice w ich funkcji oraz diecie. Próbując rozpoznać nerki u koni, również napotykamy strukturę, która nie jest pobrużdżona, co czyni tę odpowiedź niepoprawną. W przypadku świń, ich nerki również nie mają wyraźnych bruzd, a raczej gładką strukturę, co jest kolejnym błędem w logicznym myśleniu. Zrozumienie różnic anatomicznych międzygatunkowych jest kluczowe, aby móc prawidłowo diagnozować i leczyć ewentualne choroby. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie cech anatomicznych, które są specyficzne dla danego gatunku, a także niewłaściwe przyporządkowywanie charakterystyk morfologicznych. Wiedza o anatomii nerek różnych zwierząt jest niezbędna w weterynarii oraz w kontekście hodowli zwierząt gospodarskich, gdzie nieprawidłowości mogą prowadzić do problemów zdrowotnych i obniżenia wydajności produkcyjnej.

Pytanie 6

Żołądek jednokomorowy jest elementem układu pokarmowego

A. krowy oraz owcy
B. konia oraz świni
C. królika oraz kozy
D. kota oraz psa
Żołądek jednokomorowy nie występuje w przypadku krowy i owcy, ponieważ oba te gatunki mają żołądki o bardziej złożonej budowie, składające się z czterech komór. Taki typ żołądka, zwany żołądkiem przeżuwaczy, jest charakterystyczny dla zwierząt roślinożernych, które muszą przetwarzać trudne do strawienia materiały roślinne. Wymaga to odpowiedniego rozdzielenia procesu trawienia na kilka etapów, co poprawia efektywność wykorzystania pożywienia. Niezrozumienie, że krowy i owce są przeżuwaczami, prowadzi do błędnych wniosków na temat ich układu pokarmowego oraz sposobu, w jaki trawią pokarm. Podobnie niepoprawne jest przypisanie żołądka jednokomorowego do kota i psa, które są zwierzętami mięsożernymi, ale ich budowa układu pokarmowego również różni się od struktury typowej dla koni i świń. Koty i psy mają żołądki jednokomorowe, ale ich dieta oraz sposób trawienia są dostosowane do innego rodzaju pokarmu. Kluczowe jest zrozumienie, że rodzaj żołądka ma bezpośredni wpływ na dietę i strategię żywieniową tych zwierząt. Błędy w interpretacji tego zagadnienia mogą prowadzić do niewłaściwego żywienia, co z kolei wpływa na zdrowie i samopoczucie zwierząt.

Pytanie 7

System alkierzowy odnosi się do hodowli zwierząt

A. na uwięzi.
B. na ściółce.
C. przez cały rok w obiekcie.
D. latem na pastwisku, a zimą w obiekcie.
Odpowiedź, że 'przez cały rok w budynku' jest jak najbardziej w porządku. System alkierzowy rzeczywiście polega na tym, żeby zwierzęta były w zamkniętych budynkach przez cały rok. Dzięki temu mają lepsze warunki sanitarno-epidemiologiczne i są chronione przed niekorzystną pogodą. Moim zdaniem, to naprawdę ułatwia dbanie o ich zdrowie, dietę i regularne monitorowanie. W hodowli zwierząt, takich jak bydło czy świnie, to kluczowe. Jak to się mówi, lepiej zarządzać tym, co się ma. Oprócz tego, w takich obiektach można łatwiej kontrolować warunki, co wpływa na ich komfort i zmniejsza ryzyko chorób. W oborach czy chlewniach można wykorzystać różne systemy wentylacyjne i grzewcze, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami dla zwierząt. W regionach, gdzie pogoda bywa ekstremalna, to naprawdę ma sens.

Pytanie 8

Jak długo trwa ciąża u kozy, wyrażone w miesiącach?

A. 5
B. 4
C. 3
D. 2
Ciąża u kozy, znana również jako gestacja, trwa średnio około pięciu miesięcy, co jest zgodne z obserwacjami w hodowli zwierząt. Kozy, podobnie jak wiele innych zwierząt przeżuwających, mają specyficzne cykle reprodukcyjne i czas trwania ciąży, który jest kluczowy dla zarządzania ich hodowlą. W przypadku kóz, jest to istotne, ponieważ pozwala na planowanie odpowiednich działań związanych z porodami, karmieniem i opieką nad młodymi. Wiedza o czasie ciąży jest fundamentalna dla zapewnienia zdrowia zarówno matki, jak i potomstwa. Dobre praktyki w hodowli kóz obejmują monitorowanie zachowań przedporodowych oraz zapewnienie odpowiednich warunków środowiskowych, takich jak komfortowa przestrzeń i dieta bogata w niezbędne składniki odżywcze. Zrozumienie cyklu reprodukcyjnego kóz oraz czas trwania ciąży pozwala hodowcom na lepsze zarządzanie ich stadem oraz optymalizację produkcji mleka czy mięsa, co jest niezwykle ważne w kontekście efektywności ekonomicznej gospodarstw rolnych.

Pytanie 9

Jakie umaszczenie charakteryzuje bydło rasy aberdeen angus?

A. jednolite czarne lub czerwone
B. łaciate czarno-białe lub czerwono-białe
C. łaciate, bułane lub szare
D. jednolite jasnoszare
Bydło rasy Aberdeen Angus charakteryzuje się jednolitym umaszczeniem, które występuje w dwóch podstawowych kolorach: czarnym i czerwonym. Umaszczenie to jest zgodne z definicjami rasowymi oraz standardami, które określają cechy fizyczne i genetyczne tej rasy. Czarne i czerwone umaszczenie jest wynikiem selekcji hodowlanej, która skupia się na uzyskaniu jednorodnych cech, co jest istotne dla zachowania jakości mięsnej tych zwierząt. W praktyce, jednolite umaszczenie wpływa na estetykę bydła oraz jego wartość rynkową, ponieważ hodowcy preferują zwierzęta o spójnych cechach wyglądowych. W kontekście hodowli, ważne jest również, aby zwracać uwagę na pedigree, czyli pochodzenie zwierząt, co ma kluczowe znaczenie dla zachowania czystości rasy i jej charakterystycznych cech. Ponadto, znajomość tych cech jest niezbędna w kontekście oceny wartości bydła na rynkach mięsnych oraz w wystawach, gdzie jednolitość umaszczenia jest jednym z kryteriów oceniania.

Pytanie 10

Wskaź, który rodzaj ptaków ma samice składające największe jaja?

A. Kaczki
B. Gęsi
C. Indyki
D. Kury
Wybierając inne gatunki ptaków, można zauważyć różnice w wielkości jaj, które prowadzą do błędnych wniosków. Kury, choć powszechnie hodowane i znane ze swojego znaczenia w produkcji jaj, znoszą jaja o mniejszej wielkości w porównaniu do gęsi. Średnia waga jaja kurze wynosi około 60 gramów, co jest znacznie mniej niż jaja gęsi. Wybór kur jako najwięk­szych producentów jaj jest zatem mylny, ponieważ ich jaja nie dorównują wielkością tym znoszonym przez gęsi. Kaczki, podobnie jak kury, również znoszą jajka o mniejszej wadze, wynoszącej około 70-90 gramów. Chociaż ich jaja są często cenione za smak, klasyfikują się w dalszym ciągu jako mniejsze od gęsich. Z kolei indyki, chociaż znane z produkcji dużych jaj, nie osiągają wielkości gęsi, ich jaja ważą zwykle średnio około 80-100 gramów. Wszelkie próby wyboru innego gatunku jako 'największego producenta' opierają się na powszechnym myśleniu o wielkości i znaczeniu komercyjnym, które nie uwzględniają rzeczywistych różnic biologicznych i morfologicznych. Tego typu nieporozumienia mogą prowadzić do nieefektywnych praktyk hodowlanych, a także wpływać na decyzje dotyczące zakupu czy sprzedaży produktów jajecznych.

Pytanie 11

Kto prowadzi księgi hodowlane świn?

A. Polski Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej "POLSUS"
B. Polski Związek Hodowców Świń
C. Polski Związek Hodowców Trzody Chlewnej
D. Polski Związek Producentów Trzody Chlewnej "POLSUS"
Polski Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej, czyli POLSUS, odpowiada za księgi hodowlane świń w Polsce. Ich zadanie to nie tylko rejestrowanie i kontrolowanie hodowli, ale również promowanie najlepszych praktyk w branży. Księgi hodowlane to istotny element w produkcji zwierzęcej. Dzięki nim można dokładnie monitorować pochodzenie zwierząt, ich zdrowie i cechy użytkowe. Na przykład, prowadzenie tych ksiąg pozwala hodowcom śledzić linie genetyczne, co jest super ważne przy selekcji i poprawie ras. Moim zdaniem, dobre praktyki hodowlane, oparte na informacjach z ksiąg, mogą naprawdę podnieść wydajność produkcji i poprawić dobrostan zwierząt, co staje się coraz bardziej kluczowe w zrównoważonym rolnictwie.

Pytanie 12

Pepsyna to enzym trawienny, który rozkłada

A. skrobię
B. laktozę
C. białko
D. tłuszcz
Pepsyna jest kluczowym enzymem trawiennym, który odgrywa fundamentalną rolę w procesie trawienia białek. Działa w kwaśnym środowisku żołądka, gdzie przekształca białka w mniejsze peptydy poprzez hydrolizę wiązań peptydowych. Proces ten jest niezbędny, aby organizm mógł przyswoić aminokwasy, które są budulcem dla wielu ważnych związków w organizmie, takich jak hormony, enzymy czy przeciwciała. Przykładem zastosowania wiedzy dotyczącej pepsyny jest diagnozowanie i leczenie zaburzeń trawienia, które mogą wynikać z niedoboru tego enzymu. Dzięki zrozumieniu działania pepsyny, dietetycy mogą zalecać odpowiednie terapie żywieniowe lub suplementację enzymów, co wspiera zdrowe trawienie i przyswajanie składników odżywczych. Ponadto, w kontekście standardów branżowych, badania nad efektywnością enzymów trawiennych, takich jak pepsyna, są niezbędne w produkcji żywności oraz suplementów diety, co ma na celu poprawę jakości życia pacjentów z problemami trawiennymi.

Pytanie 13

Jakie jest przeznaczenie stosowania ziarna owsa w żywieniu tryków w okresie przed stanówką?

A. Poprawienia jakości ich wełny
B. Zagwarantowania im poczucia sytości
C. Pomoc w trawieniu pokarmów
D. Zwiększenia jakości ich nasienia
Zarządzanie żywieniem tryków wymaga zrozumienia różnych aspektów ich diety i wpływu, jaki ma ona na organizmy zwierząt. Stosowanie owsa w celu zapewnienia uczucia sytości jest mylnym podejściem, ponieważ owies, mimo że jest pożywny, powinien być stosowany w kontekście jego wpływu na jakość nasienia, a nie jako jedyne źródło sytości. Owies nie jest także głównym składnikiem wspomagającym trawienie; chociaż zawiera błonnik, to jego rola w kontekście poprawy jakości nasienia jest znacznie bardziej istotna. Z kolei twierdzenie, że owies poprawia jakość wełny tryków, jest również nieprecyzyjne, ponieważ jakość wełny zależy głównie od genetyki zwierząt oraz ich ogólnego stanu zdrowia, a nie bezpośrednio od składników diety, takich jak owies. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków często wynikają z uproszczeń w postrzeganiu diety i jej roli w hodowli. Zamiast skupiać się tylko na jednym aspekcie, jakim jest sytość, hodowcy powinni rozważać złożoność żywienia, uwzględniając potrzeby odżywcze związane z rozrodu i zdrowiem zwierząt. Dlatego ważne jest, aby podczas planowania diety tryków kierować się kompleksowym podejściem, które uwzględnia ich specyficzne potrzeby żywieniowe oraz cele hodowlane.

Pytanie 14

Który składnik paszy dostarcza najwięcej energii?

A. popiół
B. białko
C. włókno
D. tłuszcz
Popiół, białko i włókno to składniki pasz, które mają swoje miejsce w diecie zwierząt, jednak nie pełnią one roli najbardziej energotwórczej. Popiół jest pozostałością mineralną, która nie dostarcza energii, ale jest ważnym źródłem minerałów, takich jak wapń czy fosfor, które są niezbędne dla zdrowia zwierząt. Pomimo że minerały są kluczowe dla wielu procesów fizjologicznych, to nie mają one wartości energetycznej. Białko jest ważnym składnikiem odżywczym, które służy głównie do budowy tkanek i produkcji enzymów, a jego energia jest wykorzystywana głównie w procesach metabolicznych, a nie jako główne źródło energii. Włókno, choć istotne dla zdrowia układu pokarmowego, zwłaszcza u przeżuwaczy, również nie jest efektywnym źródłem energii w porównaniu do tłuszczu. Uznawanie białka lub włókna za najważniejsze źródło energii może prowadzić do nieefektywnego żywienia zwierząt, co wpływa na ich wydajność produkcyjną. Kluczowym błędem jest myślenie, że składniki odżywcze mogą być używane zamiennie, podczas gdy każdy z nich ma swoją specyfikę i funkcję w diecie. Aby zoptymalizować żywienie zwierząt, należy stosować zbilansowane mieszanki paszowe, które uwzględniają odpowiednie proporcje tych składników, z naciskiem na tłuszcz jako najskuteczniejsze źródło energii.

Pytanie 15

Szyjka macicy w kierunku doogonowym przekształca się w

A. trzon macicy
B. pochwę
C. srom
D. rogi macicy
Decyzje dotyczące anatomii układu rozrodczego często są obarczone nieporozumieniami, które mogą prowadzić do mylnych wniosków. W przypadku sromu, warto zauważyć, że jest to zewnętrzna część żeńskiego układu rozrodczego, która nie jest anatomicznie powiązana z szyjką macicy. Srom pełni inne funkcje, takie jak ochrona wewnętrznych struktur układu rozrodczego oraz uczestnictwo w procesie pobudzenia seksualnego. Co więcej, trzon macicy znajduje się powyżej szyjki macicy i nie ma bezpośredniej kontynuacji w kierunku doogonowym, co czyni tę odpowiedź niewłaściwą. Rogi macicy to również niepoprawny wybór, ponieważ są to struktury, które występują w przypadku macicy podwójnej lub przegrodzonej, a ich położenie i funkcja różnią się od szyjki macicy. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich nieprawidłowych odpowiedzi, obejmują mylenie pojęć związanych z różnymi częściami układu rozrodczego oraz brak dostatecznej wiedzy na temat ich funkcji i lokalizacji. Aby uniknąć takich nieporozumień, istotne jest systematyczne studiowanie anatomii i fizjologii, co pozwala na lepsze rozumienie złożoności tego układu oraz skutków potencjalnych patologii.

Pytanie 16

Zgodnie z "Normami żywienia" zapotrzebowanie kur niosek wynosi: 16,5% białka ogólnego oraz 2700 kcal energii metabolicznej na 1 kg paszy pełnowartościowej. Kura zjada dziennie od 100 do 120 g paszy. Jaką minimalną ilość białka spożywa stado składające się z 50 kur?

A. 990
B. 5000
C. 6000
D. 825
Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich wynika z nieprawidłowego przeliczenia lub zrozumienia podstawowych zasad dotyczących żywienia kur niosek. Przykładowo, odpowiedzi takie jak 990 g czy 6000 g mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących ilości paszy pobieranej przez kurę. W przypadku 990 g, możliwym błędem jest pomylenie procentowej zawartości białka z całkowitą masą białka wymagającą na jedną kurę. Z kolei odpowiedź 6000 g może być wynikiem nieprzemyślanego zwiększenia liczby kur lub ilości paszy, ignorując rzeczywiste normy żywieniowe. Odpowiedź 5000 g również ukazuje błędne podejście do obliczeń, gdzie pominięto kluczowe informacje dotyczące procentów białka w paszy. Typowymi błędami w tego typu zadaniach są nieprawidłowe założenia dotyczące ilości pobieranej paszy oraz mylenie masy paszy z masą białka. Odpowiednie zrozumienie i poprawne obliczenia są kluczowe w zapewnieniu zdrowego żywienia kur, co wpływa na ich wydajność oraz jakość produkcji jaj. Właściwe podejście do takich obliczeń jest fundamentem efektywnego zarządzania stadem i powinno stanowić istotny element każdego programu żywieniowego.

Pytanie 17

Obecność jakiego składnika w pożywieniu wpływa na rozwój przedżołądków u cieląt?

A. żelaza
B. białka
C. włókna
D. probiotyków
Niestety, żelazo nie ma bezpośredniego wpływu na rozwój przedżołądków u cieląt. Choć żelazo jest niezbędnym pierwiastkiem w diecie, który wspiera produkcję hemoglobiny i transport tlenu w organizmie, nie jest kluczowym czynnikiem stymulującym rozwój struktury anatomicznej przedżołądków. Z kolei probiotyki, które są suplementami wspierającymi zdrowie mikroflory jelitowej, również nie stymulują rozwoju przedżołądków w takim stopniu, jak włókno. Probiotyki mogą być pomocne w utrzymaniu równowagi mikrobiologicznej, ale ich wpływ na rozwój samej struktury żwacza czy czepca jest ograniczony. Wreszcie, białko, mimo że jest niezbędne dla wzrostu i regeneracji tkanek, nie jest specyficznie związane z rozwojem przedżołądków. Zbyt częste skupianie się na dostarczaniu białka bez uwzględnienia włókna w diecie cieląt może prowadzić do zaburzeń trawiennych. Dlatego też kluczowe jest zrozumienie, że rozwój układu pokarmowego cieląt wymaga zrównoważonego podejścia do żywienia, w którym włókno odgrywa fundamentalną rolę, podczas gdy inne składniki, takie jak żelazo, białko czy probiotyki, powinny być traktowane jako uzupełnienie diety, a nie jej podstawowy element.

Pytanie 18

W układzie pokarmowym owcy czepiec usytuowany jest pomiędzy

A. księgami a trawieńcem
B. żwaczem a księgami
C. przełykiem a żwaczem
D. trawieńcem a dwunastnicą
W przewodzie pokarmowym owcy każdy z wymienionych elementów pełni specyficzną rolę, a ich kolejność ma kluczowe znaczenie dla procesów trawiennych. Przełyk jest strukturą, która transportuje pokarm z jamy ustnej do żwacza, gdzie następuje fermentacja. Wybór odpowiedzi, że czepiec znajduje się między przełykiem a żwaczem, jest błędny, ponieważ przełyk nie jest częścią układu żołądkowego, ale narządem transportowym, który nie ma bezpośredniego wpływu na procesy trawienne w żołądku. Kolejna opcja, wskazująca, że czepiec leży między trawieńcem a dwunastnicą, również jest niepoprawna, ponieważ trawieniec (abomasum) znajduje się poniżej czepca i ma z nim bezpośrednią interakcję, ale leży w innej sekcji przewodu pokarmowego. Natomiast umiejscowienie czepca pomiędzy księgami a trawieńcem jest również fałszywe, ponieważ czepiec jest przed księgami, a nie za nimi. Często pojawiające się błędy myślowe, które prowadzą do nieprawidłowych odpowiedzi, mogą wynikać z braku zrozumienia anatomii układu pokarmowego przeżuwaczy lub mylenia terminów. Właściwe zrozumienie tej anatomii jest kluczowe dla efektywnego zarządzania dietą i zdrowiem zwierząt, co ma bezpośredni wpływ na ich wydajność i dobrostan.

Pytanie 19

Którego gatunku samice mają najkrótszy czas trwania ciąży?

A. Bydła
B. Owiec
C. Świń
D. Kóz
Samice świń, czyli lochy, mają najkrótszy okres ciąży spośród wymienionych zwierząt, który wynosi średnio około 114 dni (około 3,8 miesiąca). Ta krótka długość ciąży jest wynikiem adaptacji ewolucyjnych, które pozwalają na szybkie rozmnażanie się, co jest kluczowe w kontekście efektywności produkcji świńskiej. W praktyce, krótki okres ciąży wpływa na intensywność hodowli, umożliwiając producentom zwierząt uzyskanie większej liczby miotów w krótszym czasie. W branży hodowlanej przestrzega się standardów dotyczących żywienia i opieki nad lochami w czasie ciąży, aby zapewnić zdrowie zarówno matki, jak i prosiąt. Prawidłowe zarządzanie ciążą loch jest kluczowe dla uzyskania zdrowego potomstwa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt. Ponadto, przeprowadza się regularne kontrole weterynaryjne, które pomagają w monitorowaniu zdrowia ciążowych loch oraz wczesnym wykrywaniu ewentualnych problemów.

Pytanie 20

Jak powinien wyglądać prawidłowy grzbiet konia?

A. spadzisty
B. wypukły
C. prosty
D. wklęśnięty
Wydaje się, że odpowiedzi sugerujące grzbiet wklęsły, wypukły lub spadzisty wyrażają mylne wyobrażenia na temat anatomii i funkcji grzbietu konia. Wklęsły grzbiet, znany również jako 'grzbiet siodłowy', może prowadzić do problemów z równowagą oraz obciążeniem kręgosłupa. Taki kształt zaburza naturalne linie ciała konia i może prowadzić do dysfunkcji układu ruchu, a także bólu. Z kolei grzbiet wypukły, zwany 'grzbietem łukowatym', również nie jest pożądany, ponieważ może ograniczać swobodę ruchów konia i negatywnie wpływać na jego zdolności skokowe oraz ujeżdżeniowe. Jeśli chodzi o grzbiet spadzisty, może on sugerować nieproporcjonalność ciała konia, co prowadzi do nieprawidłowości w ruchu i obciążeniu stawów. Niezrozumienie, jakie cechy grzbietu są optymalne, może prowadzić do wyboru niewłaściwych koni do określonych dyscyplin, co wpływa na wyniki sportowe oraz zdrowie koni. Praktyka hodowlana oraz ewaluacja koni powinny opierać się na zrozumieniu, że struktura grzbietu istotnie wpływa na całościową biomechanikę konia, co jest kluczowe dla jego wydajności w różnych dyscyplinach jeździeckich.

Pytanie 21

Zabieg trzebienia knurków bez zastosowania znieczulenia odbywa się

A. do 7 dnia życia
B. do 4 dnia życia
C. do 21 dnia życia
D. do 14 dnia życia
Podczas analizy błędnych odpowiedzi warto zwrócić uwagę na przyczyny, dla których niektóre z nich są nieodpowiednie. Odpowiedzi sugerujące wcześniejsze terminy, takie jak 4 czy 21 dni, opierają się na niepoprawnym zrozumieniu rozwoju neurologicznego młodych zwierząt. W rzeczywistości, układ nerwowy knurków osiąga dojrzałość na tyle, że zabiegi takie jak trzebienie mogą być przeprowadzane skutecznie i bezpiecznie do 7 dnia życia. Wybór zbyt wczesnego terminu, jak 4 dni, może wiązać się z ryzykiem nadmiernego stresu dla zwierzęcia, co jest sprzeczne z zasadami dobrostanu. Z kolei odpowiedź wskazująca na 21 dni życia jest znaczącym błędem, ponieważ w tym czasie knurki są już znacznie bardziej rozwinięte, a ich odczuwanie bólu jest znacznie intensywniejsze. Takie podejście do tego zabiegu może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych oraz psychicznych u zwierząt, a także stanowi naruszenie etycznych standardów hodowli. Rekomendacje dotyczące dobrostanu zwierząt podkreślają, że wszelkie zabiegi powinny być przeprowadzane w sposób minimalizujący stres i ból, co jest szczególnie ważne w przypadku młodych osobników. Dlatego kluczowe jest, aby hodowcy byli świadomi etycznych i praktycznych aspektów związanych z zabiegami weterynaryjnymi, aby zapewnić zdrowie i dobrostan swoich zwierząt.

Pytanie 22

Substancja gazowa wydobywająca się podczas hodowli zwierząt, która nie zalicza się do gazów cieplarnianych, lecz przyczynia się do znacznego wzrostu zakwaszenia gleby i atmosfery, to

A. para wodna
B. dwutlenek węgla
C. metan
D. amoniak
Amoniak (NH3) jest gazem, który powstaje w wyniku procesów metabolicznych u zwierząt, w szczególności w trakcie trawienia białek. Amoniak, w przeciwieństwie do gazów cieplarnianych takich jak dwutlenek węgla (CO2) czy metan (CH4), nie przyczynia się do globalnego ocieplenia, lecz ma istotny wpływ na zakwaszenie gleby i atmosfery. Jego emisja, szczególnie w intensywnym chowie zwierząt, może prowadzić do poważnych problemów środowiskowych. Amoniak może przekształcać się w amonowy jon (NH4+), co obniża pH gleby, wpływając na dostępność składników pokarmowych dla roślin. Przykłady zastosowania tej wiedzy można znaleźć w praktykach rolniczych, gdzie stosowanie nawozów azotowych wymaga uwzględnienia emisji amoniaku, aby uniknąć negatywnego wpływu na jakość gleby i wody. Zgodnie z normami ochrony środowiska, zarządzanie odpadami zwierzęcymi powinno obejmować metody redukcji emisji amoniaku, takie jak kompostowanie lub stosowanie systemów zbierania i przetwarzania odpadów.

Pytanie 23

Aby wyeliminować zagrożenia w pomieszczeniach inwentarskich, takie jak muchy, meszki czy komary, należy wykonać zabieg

A. deratyzacji
B. dezynsekcji
C. dezaktywacji
D. dezynfekcji
Dezynsekcja to proces eliminacji owadów, takich jak muchy, meszki i komary, które mogą stanowić poważne zagrożenie w pomieszczeniach inwentarskich. Odpowiednie działania w zakresie dezynsekcji są kluczowe dla zapewnienia zdrowia zwierząt, bezpieczeństwa żywności oraz ochrony przed chorobami przenoszonymi przez owady. W praktyce, dezynsekcja może obejmować wykorzystanie środków chemicznych, pułapek oraz metod fizycznych, takich jak wentylacja czy odpowiednie zabezpieczenie pomieszczeń. Standardy branżowe, takie jak te określone przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) oraz lokalne normy sanitarno-epidemiologiczne, wskazują na konieczność regularnego przeprowadzania dezynsekcji w miejscach, gdzie przebywają zwierzęta lub jest przechowywana żywność. Przykładowo, stosowanie insektycydów musi być zgodne z zaleceniami producenta oraz być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, aby zapewnić skuteczność i bezpieczeństwo procesu. Wiedza na temat biologii owadów oraz ich cyklu rozwojowego pozwala na bardziej efektywne planowanie zabiegów dezynsekcyjnych.

Pytanie 24

W procesie transportu tlenu z płuc do tkanek oraz dwutlenku węgla z tkanek do płuc uczestniczą

A. trombocyty
B. leukocyty
C. monocyty
D. erytrocyty
Erytrocyty, znane również jako czerwone krwinki, odgrywają kluczową rolę w transporcie tlenu z płuc do tkanek i dwutlenku węgla z tkanek do płuc. Dzięki hemoglobinie, białku zawartemu w erytrocytach, możliwe jest wiązanie tlenu w płucach i jego uwalnianie w obrębie tkanek, gdzie stężenie tlenu jest niższe. Hemoglobina ma zdolność do zmiany konformacji, co pozwala jej na efektywne transportowanie gazy w różnorodnych warunkach. Na przykład, podczas intensywnego wysiłku fizycznego, zwiększa się zapotrzebowanie tkanek na tlen, a erytrocyty mogą dostarczać go w większej ilości dzięki zwiększonej produkcji 2,3-DPG, co wpływa na obniżenie powinowactwa hemoglobiny do tlenu. W kontekście medycyny, prawidłowe funkcjonowanie erytrocytów jest kluczowe; ich niedobór prowadzi do anemii, co objawia się zmęczeniem i osłabieniem organizmu. Stąd zrozumienie ich funkcji jest istotne nie tylko w biologii, ale także w klinice i terapii. Standardy medycyny wskazują na znaczenie monitorowania poziomu hemoglobiny we krwi, co jest praktykowane podczas rutynowych badań diagnostycznych.

Pytanie 25

W której rui należy po raz pierwszy przeprowadzić unasiennienie loszki?

A. Czwartej
B. Trzeciej
C. Drugiej
D. Pierwszej
Wybór pierwszej, drugiej lub czwartej rui na unasiennienie loszki jest niepoprawny z kilku zasadniczych powodów. Przede wszystkim, w pierwszej rui, która zazwyczaj występuje dużo wcześniej, loszka nie jest jeszcze w pełni dojrzała płciowo, co oznacza, że jej szanse na skuteczne zapłodnienie są znacznie ograniczone. Wiele hodowli opiera się na źródłach naukowych i doświadczeniu, które pokazują, że młode samice powinny osiągnąć odpowiednią wagę i kondycję fizyczną, aby zminimalizować ryzyko niepowodzeń w reprodukcji. Druga ruja może być również zbyt wczesna, ponieważ organizm loszki może nie wytworzyć jeszcze odpowiednich poziomów hormonów, które są niezbędne do skutecznego zapłodnienia. Dodatkowo, czwarta ruja wydaje się być zbyt późnym momentem, ponieważ opóźnia to czas pierwszego unasiennienia, a co za tym idzie, również czas produkcji prosiąt. Z perspektywy praktyki hodowlanej niewłaściwe podejście do momentu unasiennienia może prowadzić do problemów z cyklem reprodukcyjnym, co z kolei wpływa na efektywność produkcji oraz zdrowie loszek. Dlatego tak istotne jest, aby hodowcy stosowali najlepsze praktyki, polegające na obserwacji oraz analizie cykli rui oraz odpowiednim doborze momentu unasiennienia.

Pytanie 26

Sprzedaż zwierząt powinna być rozważona w sytuacji, gdy bilans pasz jest

A. dodatni
B. ujemny
C. zrównoważony
D. zerowy
Decyzja o sprzedaży zwierząt w sytuacji bilansu pasz ujemnego to kluczowy element zarządzania hodowlą zwierząt. Bilans pasz ujemny oznacza, że ilość dostępnych pasz jest niewystarczająca w stosunku do potrzeb zwierząt, co może prowadzić do niedożywienia, a w konsekwencji do obniżenia wydajności produkcyjnej i zdrowotnej stada. W praktyce, hodowcy powinni regularnie monitorować zasoby paszowe oraz ich zużycie, co pozwala na podjęcie odpowiednich działań w momencie, gdy bilans staje się negatywny. Na przykład, jeżeli zauważymy, że stado wykazuje objawy niedożywienia, takie jak spadek masy ciała lub obniżona wydajność mleczna, powinniśmy rozważyć sprzedaż części zwierząt, aby dostosować ich liczbę do dostępnych zasobów. W branży hodowlanej stosuje się również różne techniki zarządzania paszami, takie jak planowanie sezonowe, które mogą pomóc w unikaniu sytuacji kryzysowych. Warto także zaznaczyć, że podjęcie decyzji o sprzedaży zwierząt w przypadku bilansu ujemnego jest zgodne z zasadami dobrego zarządzania hodowlą, których celem jest utrzymanie dobrostanu zwierząt oraz efektywności produkcji.

Pytanie 27

Która z pasz zalicza się do tych o wysokiej zawartości białka?

A. Wysłodki buraczane
B. Śruta poekstrakcyjna rzepakowa
C. Śruta jęczmienna
D. Kiszonka z kukurydzy
Śruta poekstrakcyjna rzepakowa jest uznawana za wysokobiałkowy składnik pasz dla zwierząt, ponieważ jej zawartość białka wynosi przeciętnie około 36-38%. Jest to produkt uboczny powstający w wyniku ekstrakcji oleju z nasion rzepaku, co sprawia, że poza białkiem dostarcza również cennych aminokwasów, które są istotne dla prawidłowego wzrostu oraz rozwoju zwierząt. W przypadku zwierząt ruminujących, takich jak bydło, śruta ta może być stosowana jako dodatek do paszy w celu zwiększenia wartości odżywczej diety i poprawy produkcji mleka oraz przyrostów masy ciała. W praktyce, jej zastosowanie w mieszankach paszowych powinno być zgodne z zaleceniami dotyczącymi bilansowania pasz, tak aby zapewnić odpowiedni stosunek białka i energii. Dodatkowo, stosowanie wysokobiałkowych pasz, takich jak śruta poekstrakcyjna rzepakowa, jest również zgodne z trendami zrównoważonego rozwoju w przemyśle paszowym, ponieważ rzepak jest uprawą, która może być produkowana lokalnie, zmniejszając tym samym ślad węglowy związany z transportem pasz.

Pytanie 28

Ile dni wystarczy 15 kg opakowanie mieszanki mineralnej dla 5 klaczy w okresie laktacji, przy stosowaniu 200 g/szt./dzień?

A. 15 dni
B. 25 dni
C. 30 dni
D. 20 dni
Odpowiedź 15 dni jest prawidłowa, ponieważ obliczenia są oparte na dokładnych danych dotyczących zapotrzebowania klaczy w okresie laktacji. Klacze w tym okresie wymagają specjalistycznej diety, w tym odpowiedniej dawki minerałów. W przypadku pięciu klaczy, każda z nich potrzebuje 200 g mieszanki mineralnej dziennie, co daje łącznie 1000 g (czyli 1 kg) dziennie dla wszystkich pięciu klaczy. Posiadając 15 kg mieszanki, dzielimy tę wartość przez dzienne zapotrzebowanie. 15 kg to 15000 g, więc 15000 g / 1000 g = 15 dni. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w praktyce hodowlanej, aby zapewnić zdrowie i wydajność zwierząt. Utrzymanie odpowiedniego poziomu witamin i minerałów w diecie klaczy w okresie laktacji jest niezbędne dla ich dobrego stanu zdrowia oraz jakości mleka, co ma bezpośredni wpływ na wzrost i rozwój źrebiąt. Warto zwrócić uwagę na to, że niedobory minerałów mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, dlatego precyzyjne obliczenia są nieocenione w praktyce żywienia zwierząt.

Pytanie 29

Jaką jednostką mierzy się natężenie dźwięku?

A. bar.
B. decybel.
C. herc.
D. luks.
Decybel (dB) jest jednostką miary intensywności dźwięku, która służy do oceny natężenia hałasu. Jest to logarytmiczna jednostka, co oznacza, że zmiana o 10 dB odpowiada dziesięciokrotnemu wzrostowi natężenia dźwięku. W praktyce, decybel jest używany w akustyce, inżynierii dźwięku oraz w ochronie środowiska, aby ocenić poziom hałasu w różnych środowiskach, takich jak miejsca pracy, drogi czy obszary mieszkalne. Przykładowo, normalna rozmowa ma poziom około 60 dB, podczas gdy hałas uliczny może osiągać 80 dB, co jest już uważane za nieprzyjemne dla ucha. W kontekście ochrony zdrowia, długotrwałe narażenie na dźwięki powyżej 85 dB może prowadzić do uszkodzenia słuchu. Zgodnie z normami ISO, pomiar hałasu powinien być przeprowadzany w określonych warunkach, aby uzyskać wiarygodne wyniki, co podkreśla znaczenie decybela w pomiarach akustycznych.

Pytanie 30

W przypadku zbiornika na gnojowicę, który znajduje się poza strefą OSN, jego pojemność powinna umożliwiać przechowywanie na czas

A. 4 miesięcy
B. 6 miesięcy
C. 2 miesięcy
D. 12 miesięcy
Selekcja krótszych okresów przechowywania, takich jak 2 lub 6 miesięcy, jest często wynikiem niepełnego zrozumienia problematyki zarządzania odpadami organicznymi, w tym gnojowicy. Zakładając, że okres 2 miesięcy jest wystarczający, można wpaść w pułapkę błędnego myślenia, które nie uwzględnia zmiennych klimatycznych, takich jak intensywne opady deszczu, które mogą wystąpić w okresie wiosennym czy jesiennym. Niewłaściwe przechowywanie gnojowicy przez zbyt krótki czas może prowadzić do jej przepełnienia, co w konsekwencji skutkuje jej wypływem z pojemnika i zanieczyszczeniem okolicy. Z kolei odpowiedzi wskazujące na 6 miesięcy jako minimalny okres przechowywania również mogą być mylące, ponieważ prawidłowe zarządzanie gnojowicą nie powinno być oparte na sztywnych ramach czasowych, lecz dostosowane do rzeczywistych warunków meteorologicznych i potrzeb roślinnych. W praktyce, niewłaściwe podejście do oceny wymagań dotyczących czasu przechowywania może prowadzić do decyzji, które nie tylko narażają środowisko, ale również mogą wiązać się z dodatkowymi kosztami związanymi z ewentualnymi karami za naruszenie przepisów ochrony środowiska. Dlatego tak ważne jest, by przed podjęciem decyzji w tej kwestii zapoznać się z lokalnymi przepisami oraz standardami zarządzania gnojowicą, które wskazują na optymalne praktyki.

Pytanie 31

W grupie warchlaków przelotowość wynosi 2 405 osobników. Średni stan warchlaków przebywających w grupie przez 2 miesiące wyniesie

A. 4 810 osobników
B. 401 osobników
C. 1 205 osobników
D. 200 osobników
Patrząc na błędne odpowiedzi dotyczące średniorocznego stanu warchlaków, widać, że są one oparte na różnych błędnych założeniach związanych z przelotowością i czasem, jaki zwierzęta spędzają w grupie. Odpowiedzi takie jak 200 sztuk, 1205 sztuk czy 4810 sztuk pokazują, że nie zrozumiano relacji między przelotowością a stanem średniorocznym. Dla 200 sztuk obliczenia są oparte tylko na miesięcznym przeliczeniu przelotowości, a nie biorą pod uwagę, że warchlaki są w grupie tylko przez dwa miesiące. Z kolei wynik 1205 sztuk całkowicie ignoruje, jak ważna jest przelotowość, bo trzeba by pomnożyć tę liczbę przez czas, a nie przyjmować ją jako stan średnioroczny. A 4810 sztuk to już totalne przeszacowanie, bo to wynik przypadkowego pomnożenia przelotowości przez okres. W tych odpowiedziach brakuje umiejętności posługiwania się wzorem na średnioroczny stan, który łączy te różne elementy. Warto pamiętać, że poprawne podejście do obliczeń jest kluczowe w zarządzaniu hodowlą, bo to ma wpływ na efektywność produkcji zwierzęcej.

Pytanie 32

W ekologicznej hodowli zwierząt nie używa się

A. probiotyków
B. preparatów ziołowych
C. leków homeopatycznych
D. szczepionek, które nie są wymagane przez przepisy
W ekologicznym chowie zwierząt stosowanie szczepionek niewymaganych urzędowo jest niezgodne z zasadami tego typu hodowli. Ekologia w produkcji zwierzęcej opiera się na naturalnych metodach oraz ograniczeniu stosowania substancji chemicznych i leków, które mogą wpływać na zdrowie zwierząt oraz jakość produktów. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie szczepionek zalecanych przez odpowiednie instytucje, co zapewnia ochronę zdrowia zwierząt oraz minimalizuje ryzyko szerzenia się chorób. Ekologiczny chów zwierząt dąży do tego, aby zwierzęta były hodowane w jak najbardziej naturalnych warunkach. Oprócz tego, dba się o ich dobrostan oraz zdrowie, przy jednoczesnym poszanowaniu środowiska. W związku z tym, gdy szczepionki nie są wymagane urzędowo, ich stosowanie może być uznane za zbędne i niezgodne z ideą zrównoważonego rozwoju. W praktyce hodowcy ekologiczni muszą przestrzegać ścisłych norm oraz certyfikacji, które regulują stosowanie wszelkich preparatów, aby zapewnić jakość i bezpieczeństwo produktów pochodzenia zwierzęcego.

Pytanie 33

Jakie są rasy bydła mlecznego?

A. holsztyńsko-fryzyjska i galloway
B. guernsey i angler
C. szkocka rasa wyżynna i jersey
D. duńska czerwona i salers
Wybierając inne rasy, jak duńska czerwona czy salers, lepiej zwrócić uwagę na to, że nie są one uznawane za rasy mleczne. Duńska czerwona, chociaż to bydło, hoduje się głównie dla mięsa, a jej wydajność mleczna jest dość niska w porównaniu do guernsey i angler. Salers to fajna rasa, ale znana bardziej z mięsa niż z mleka. Szkocka rasa wyżynna i galloway też są głównie mięsne, więc nie nadają się do produkcji mleka. Często ludzie mylą rasy bydła, myśląc, że wszystkie mogą dawać mleko, co prowadzi do błędnych wniosków. Dlatego ważne jest, aby dobrze znać różnice między tymi rasami, bo każda ma swoje unikalne cechy, które są istotne w hodowli. Zrozumienie tych spraw to podstawa skutecznego zarządzania i dobrego rozwoju gospodarstwa.

Pytanie 34

Jeżeli ruję u krowy zauważono o godzinie 7:00, to kiedy należy ją unasiennić?

A. 19. tego samego dnia
B. 16. tego samego dnia
C. 14. następnego dnia
D. 10. następnego dnia
Wybór niewłaściwego czasu na unasiennienie, takiego jak 16. tego samego dnia, 14. następnego dnia czy 10. następnego dnia, może prowadzić do znacznych strat ekonomicznych w hodowli bydła. Odpowiedzi te nie uwzględniają istotnych aspektów cyklu rujowego krowy, który charakteryzuje się specyficznymi momentami płodności. Przyjmując, że ruję zauważono o 7 rano, kluczowe jest, aby unasiennić zwierzę w okresie szczytowego wydzielania hormonów płodności, co występuje w godzinach późniejszych tego samego dnia. Ignorowanie tych okien czasowych może skutkować niepowodzeniem w zapłodnieniu, a w konsekwencji opóźnieniami w produkcji mleka lub mięsa, co jest niekorzystne dla hodowców. Ponadto, wybierając czas na unasiennienie, należy pamiętać, że krowy mają tendencję do wykazywania rui w cyklach, co oznacza, że konieczne jest ich monitorowanie przez cały czas. Odpowiedzi zawierające dni po rui, takie jak 14. czy 10. następnego dnia, są całkowicie nieadekwatne, ponieważ wskazują na ignorowanie biologicznych zasad dotyczących cyklu rujowego. Właściwe podejście do unasienniania krowy opiera się na zrozumieniu cyklu rujowego, co jest kluczowe dla efektywności reprodukcyjnej. Niezbędne jest również kształcenie personelu w zakresie identyfikacji objawów rui oraz opracowanie systemów monitorowania, aby maksymalizować wyniki hodowlane.

Pytanie 35

Skiełkowane i zielone bulwy ziemniaków nie powinny być używane w karmieniu zwierząt z powodu obecności

A. mykotoksyn
B. solaniny
C. tanin
D. aflatoksyn
Wybór mykotoksyn, tanin czy aflatoksyn jako substancji szkodliwych w kontekście skiełkowanych bulw ziemniaków, jest wynikiem nieporozumienia odnośnie do charakterystyki tych związków i ich wpływu na organizmy żywe. Mykotoksyny to toksyczne metabolity wytwarzane przez niektóre pleśnie, a ich obecność w żywności jest szczególnie niebezpieczna, jednak nie mają one bezpośredniego związku z bulwami ziemniaków, które nie stanowią naturalnego źródła tych toksyn. Taniny, z kolei, są substancjami naturalnymi występującymi w wielu roślinach, które mogą mieć działanie przeciwutleniające, ale ich toksyczność w kontekście bulw ziemniaków jest nieznaczna, a w rzeczywistości często są stosowane jako dodatki poprawiające zdrowie zwierząt. Aflatoksyny są innymi rodzajami mykotoksyn, które również nie są specyficzne dla ziemniaków i w rzeczywistości występują głównie w zbożach i orzechach. Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia toksykologii związanej z żywieniem zwierząt oraz nieznajomości właściwości chemicznych roślin. Kluczowe jest zrozumienie, że przy ocenie bezpieczeństwa żywności dla zwierząt, każdy związek należy analizować w kontekście źródła jego pochodzenia i jego specyficznego działania na organizm. W ten sposób można uniknąć nieporozumień i skutecznie zarządzać bezpieczeństwem żywienia.

Pytanie 36

Jakie łożysko występuje u zwierząt przeżuwających?

A. Rozproszone
B. Pierścieniowe
C. Tarczowe
D. Liścieniowate
Jeśli wybierasz inne typy łożysk, jak pierścieniowate, rozproszone czy tarczowe, to może wynikać z braku zrozumienia anatomii i fizjologii przeżuwaczy. Łożyska pierścieniowate to często coś, czego używa się w maszynach, ale nie są one właściwe dla tych zwierząt. Łożyska rozproszone, które nie mają jednego miejsca, gdzie obciążenie się skupia, w ogóle nie pasują do stawów przeżuwaczy, bo tam ważne jest równomierne rozkładanie sił. Z kolei łożyska tarczowe, chociaż mogą wydawać się dobre, nie oddają mechaniki stawów. Wiele osób popełnia błąd myślowy, uogólniając cechy różnych łożysk bez myślenia o ich biologicznym kontekście. Żeby porządnie zrozumieć stawy przeżuwaczy, nie wystarczy znać różne typy łożysk; trzeba zrozumieć także jak ich budowa i funkcja współgrają z potrzebami tych zwierząt. Właściwe zrozumienie tych rzeczy jest kluczowe w weterynarii i hodowli, bo wpływa na zdrowie i żywotność przeżuwaczy.

Pytanie 37

Okrężna jest to fragment jelita

A. biodrowego
B. cienkiego
C. grubego
D. czczego
Wybór odpowiedzi na temat jelita biodrowego, czczego lub cienkiego może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji i anatomii jelit. Jelito biodrowe jest częścią jelita cienkiego, które prowadzi do jelita grubego, ale samodzielnie nie odgrywa kluczowej roli w procesach związanych z formowaniem stolca, jak czyni to okrężnica. Jelito czcze, z kolei, jest pierwszym segmentem jelita cienkiego, który odpowiedzialny jest głównie za absorpcję składników odżywczych, a nie za procesy związane z usuwaniem resztek pokarmowych. Z kolei jelito cienkie jako całość (w tym jelito czcze i kręte) zajmuje się głównie trawieniem i wchłanianiem substancji odżywczych. Izolowanie tych odcinków od kontekstu jelita grubego prowadzi do błędnych wniosków. Warto zrozumieć, że jelito grube odgrywa kluczową rolę w końcowym etapie procesu trawienia, w przeciwieństwie do jelita cienkiego, które jest odpowiedzialne za wcześniejsze etapy tego procesu. Prawidłowe rozpoznawanie odcinków układu pokarmowego jest istotne z perspektywy medycznej, szczególnie przy diagnozowaniu i leczeniu zaburzeń trawienia oraz chorób jelit.

Pytanie 38

W dokumencie "Zgłoszenie owiec do rejestru" jagnię, którego matka należy do rasy merynos polski, a ojciec do rasy texel, zostanie oznaczone kodem

A. krzyżówki z rasami plennymi
B. rasy matki
C. krzyżówki z rasami mięsnymi
D. rasy ojca
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia klasyfikacji ras owiec oraz ich zastosowań w hodowli. Odpowiedź sugerująca rasy matki pomija istotny aspekt, jakim jest to, że w przypadku krzyżówek, szczególnie w hodowli owiec, to ojciec i jego cechy mają znaczący wpływ na klasyfikację. Rasa matki rzeczywiście wpływa na cechy potomstwa, jednak w kontekście rejestracji, nie jest to decydujące. Z kolei odpowiedź dotycząca krzyżówki z rasami plennymi nie uwzględnia, że merynos polski nie jest rasą uznawaną za typowo mięsną, a zatem nie może być podstawą do klasyfikacji jako krzyżówka z rasą pleną. W praktyce, krzyżówki z rasami plennymi dotyczą zazwyczaj ras, które mają na celu podniesienie jakości produkcji wełny, a nie mięsa. Dlatego też, uznawanie krzyżówek w kontekście plennym dla połączenia merynos polski z texelem prowadzi do błędnych wniosków. Ponadto, klasyfikacja rasy ojca jako decydującej jest również myląca, ponieważ w praktyce hodowlanej, jak pokazują standardy, istotne są cechy obu rodziców oraz ich wpływ na przyszłe pokolenia. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania hodowlą i realizacji celów produkcyjnych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 39

Którego gatunku samice mają najkrótszy czas ciąży?

A. Kozy
B. Bydło
C. Świni
D. Owce
Samice świń, w szczególności przedstawiciele gatunku Sus scrofa domesticus, mają średni okres ciąży wynoszący około 114 dni, co czyni je jednymi z gatunków o najkrótszym czasie trwania ciąży wśród zwierząt hodowlanych. Krótszy okres ciąży u świń ma istotne znaczenie praktyczne w hodowli, ponieważ pozwala na szybsze uzyskiwanie potomstwa, co jest kluczowe dla efektywności produkcji mięsnej. Wiele farm stosuje strategię tzw. intensywnej produkcji, gdzie prosięta są odchowywane w dużych ilościach, co przyczynia się do zwiększenia wydajności ekonomicznej. W praktyce, krótszy okres ciąży umożliwia także lepsze zarządzanie stadem oraz optymalizację cyklu reprodukcyjnego, co jest zgodne z aktualnymi trendami w dobrostanie zwierząt i zrównoważonym rozwoju hodowli. Zrozumienie biologii ciąży świń jest zatem kluczowe dla hodowców, którzy dążą do maksymalizacji produkcji zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 40

Podczas podawania drobnych buraków owcy doszło do zadławienia. Co należy zastosować w celu udzielenia pierwszej pomocy?

A. dutkę
B. sondę
C. dekornizator
D. emaskulator
Sonda jest odpowiednim narzędziem do udzielania pierwszej pomocy w przypadku zadławienia u owcy. Służy do usuwania przeszkód z dróg oddechowych, co jest kluczowe dla przywrócenia swobodnego oddychania zwierzęcia. W praktyce, sonda wprowadzana jest przez jamę ustną do przełyku, co umożliwia usunięcie zalegających resztek pokarmowych lub innych obiektów. W przypadku owiec, które mają tendencję do połykania dużych kawałków pokarmu, zastosowanie sondy jest uzasadnione, aby zapobiec poważnym komplikacjom, takim jak uduszenie. Dobrą praktyką jest również posiadanie kilku rozmiarów sond dostępnych w zestawie pierwszej pomocy dla zwierząt, co pozwala na dostosowanie narzędzia do konkretnego przypadku. Istotne jest, aby przed zastosowaniem sondy upewnić się, że zwierzę jest odpowiednio unieruchomione, aby zminimalizować ryzyko kontuzji zarówno dla owcy, jak i dla osoby udzielającej pomocy. Zgodnie z wytycznymi weterynaryjnymi, regularne szkolenie z zakresu pierwszej pomocy dla zwierząt, w tym umiejętność posługiwania się sondą w sytuacjach awaryjnych, jest zalecane dla każdego hodowcy.