Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 11:26
Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 11:45

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zastosowanie apretury przeciwgniotliwej dotyczy tkaniny

A. poliestrowej

B. wiskozowej

C. wełnianej

D. jedwabnej

Wykończenie apreturą przeciwgniotliwą nie jest właściwe dla tkanin wełnianych, poliestrowych ani jedwabnych. W przypadku tkanin wełnianych, natura materiału sprawia, że posiada on naturalne właściwości sprężystości i zdolności do regeneracji kształtu. Wełna jest materiałem, który w większości przypadków dobrze adaptuje się do różnych warunków i nie wymaga dodatkowych zabiegów przeciwgniotliwych. Zastosowanie apretury w tej tkaninie mogłoby prowadzić do utraty jej unikalnych właściwości oraz obniżenia przepuszczalności powietrza. Tkaniny poliestrowe, z kolei, charakteryzują się wysoką odpornością na gniecenie i nie wymagają dodatkowych apretur, a ich możliwości obróbcze są dostosowane do łatwego użytkowania. Co więcej, wykończenie poliestrowych tkanin może być szkodliwe, ponieważ może prowadzić do zmniejszenia ich elastyczności i funkcji, takich jak odprowadzanie wilgoci. Jedwab również nie jest odpowiednią tkaniną do stosowania apretury przeciwgniotliwej, ponieważ ten luksusowy materiał zyskuje na kontroli gniecenia dzięki naturalnym właściwościom splotu. W przypadku jedwabiu, stosowanie dodatkowych substancji chemicznych może doprowadzić do pogorszenia delikatności tkaniny oraz jej łatwości w uszkodzeniach. Dlatego wybór odpowiedniej tkaniny do apretury przeciwgniotliwej powinien opierać się na zrozumieniu właściwości materiałów oraz ich odpowiednich zastosowań.

Pytanie 2

Jaką maszynę należy użyć do wykończenia dolnej części bluzki uszytej z cienkiej dzianiny z włókien syntetycznych?

A. Overlock trzynitkowy

B. Maszynę stębnującą płaską

C. Maszynę podszywającą

D. Obrębiarkę dwuigłową

Obrębiarka dwuigłowa jest idealnym narzędziem do wykończenia dołu w bluzach wykonanych z cienkiej dzianiny z włókien mieszanych, ponieważ łączy w sobie funkcję zszywania i obrębiania materiału w jednym kroku. Dzięki zastosowaniu dwóch igieł, maszyna ta umożliwia uzyskanie elastycznego i estetycznego wykończenia, co jest szczególnie ważne w przypadku odzieży sportowej i codziennej, gdzie komfort noszenia oraz estetyka są kluczowe. Obrębiarki dwuigłowe pozwalają na tworzenie szwów, które nie tylko zwiększają trwałość końcowego produktu, ale także eliminują ryzyko strzępienia się krawędzi materiału. Dodatkowo, korzystając z tej maszyny, można uzyskać efekt ładnego, ozdobnego wykończenia, które przyciąga uwagę. W branży odzieżowej standardem jest wykorzystywanie obrębiarek dwuigłowych do pracy z dzianinami, co podkreśla ich znaczenie w procesie produkcji. Warto zwrócić uwagę na to, że zastosowanie tego typu maszyny przyczynia się do poprawy wydajności produkcji, co jest istotne w kontekście zwiększających się wymagań rynkowych.

Pytanie 3

Aby zmienić spódnicę z rozmiaru 170/96/104 na rozmiar 164/96/104, trzeba ją

A. zwęzić i skrócić

B. skrócić na linii dołu

C. poszerzyć i wydłużyć

D. poszerzyć w szwach bocznych

Skracanie spódnicy na linii dołu jest odpowiednim działaniem przy przekształcaniu rozmiaru z 170/96/104 na 164/96/104, ponieważ główną różnicą między tymi rozmiarami jest długość. Spódnice w rozmiarze 164 są zazwyczaj krótsze, co oznacza, że aby dostosować długość, należy usunąć nadmiar materiału od dołu. W praktyce, proces skracania wymaga dokładnego pomiaru, aby zachować estetykę i proporcje spódnicy. Zaleca się używanie specjalistycznych narzędzi, takich jak taśmy miernicze oraz poziomice krawieckie, aby upewnić się, że nowe cięcie jest równe. Dobrze jest również przemyśleć styl spódnicy – np. czy ma być zwężana ku dołowi czy nie – co wpłynie na jej ostateczny wygląd. Zgodnie z dobrymi praktykami, po dokonaniu skrócenia, warto przetestować naszycie nowej lamówki lub obszycie dołu, aby zapewnić trwałość i estetykę wykończenia. Ponadto, zaleca się zrobienie próbnego wykończenia na kawałku tkaniny, zanim przystąpimy do ostatecznego cięcia, aby uniknąć błędów.

Pytanie 4

Jakie symbole wskazują na pomiary ciała realizowane wzdłuż linii przylegających do mierzonych części?

A. SyTy, SySvXpTp

B. os, opx

C. PcPl, XcXc

D. XlXl, XcXl

Odpowiedź 'os, opx' jest prawidłowa, ponieważ te symbole odnoszą się do specyficznych pomiarów związanych z obwodami ciała. W kontekście anatomii i biomechaniki, os oznacza pomiar długości, a opx odnosi się do obwodu. Użycie tych oznaczeń jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie pomiarów antropometrycznych oraz oceny postawy ciała. Przykładem zastosowania tych symboli jest ocena proporcji ciała w kontekście sportu, gdzie dokładne pomiary obwodów mogą wpływać na dobór odpowiednich programów treningowych. Standardy takie jak ISO 7250, które dotyczą pomiarów antropometrycznych, podkreślają znaczenie precyzyjności oraz zgodności w użyciu symboli dla różnych typów pomiarów, co pozwala na porównywalność danych w badaniach naukowych i praktyce klinicznej.

Pytanie 5

Jaką tkaninę poddaje się folowaniu?

A. Z przędzy poliestrowej

B. Z przędzy wełnianej

C. Z przędzy bawełnianej

D. Z przędzy wiskozowej

Odpowiedzi, które dotyczą przędzy bawełnianej, wiskozowej oraz poliestrowej, nie są właściwe w kontekście procesu folowania. Tkaniny bawełniane, choć popularne w tekstyliach, cechują się inną strukturą włókien, która nie sprzyja folowaniu. Bawełna jest materiałem naturalnym, ale jej włókna są zbyt gładkie i nie posiadają odpowiedniej sprężystości, co ogranicza możliwości uzyskania efektu puszystości. W związku z tym, proces folowania nie przynosi oczekiwanych rezultatów dla tkanin bawełnianych. Z kolei przędza wiskozowa, będąca włóknem sztucznym, również nie nadaje się do folowania, ponieważ ma tendencję do absorbowania wilgoci i jest mniej trwała niż wełna. Ponadto, tkaniny poliestrowe, choć odporne na zagniecenia i łatwe w pielęgnacji, nie zapewniają optymalnych właściwości termicznych, które są kluczowe dla zastosowania folowania. Zrozumienie tych różnic jest istotne, aby nie podejmować błędnych decyzji podczas wyboru tkanin do określonych procesów technologicznych. Właściwe przypisanie technik do materiałów jest kluczowe w produkcji odzieży i artykułów tekstylnych, co wpływa na ich trwałość oraz funkcjonalność.

Pytanie 6

Aby zabezpieczyć krawędzie wykrojów odzieżowych, należy użyć maszyny

A. podszywarki

B. owerloka

C. stębnówki

D. ryglówki

Owerlok to specjalistyczna maszyna do szycia, która jest powszechnie stosowana do zabezpieczania brzegów wykrojów odzieży. Jej główną funkcją jest zapobieganie pruciu się materiału poprzez jednoczesne szycie i obrzucanie krawędzi. Dzięki zastosowaniu wielu igieł i nici, owerlok tworzy mocny i elastyczny szew, który jest idealny dla tkanin stretchowych i dzianin. Przykładem zastosowania owerloka jest szycie bluzek, sukienek czy spodni, gdzie elastyczność szwu jest kluczowa dla komfortu noszenia. W branży odzieżowej standardem jest używanie owerloków w produkcji masowej, co pozwala na znaczne zwiększenie wydajności oraz jakości wyrobów. Dobrą praktyką jest także regularne serwisowanie tych maszyn, co zapewnia ich długotrwałe użytkowanie i minimalizuje ryzyko awarii podczas produkcji.

Pytanie 7

Ile materiału potrzeba na uszycie podstawowych spodni damskich o długości 104 cm, z gładkiej tkaniny o szerokości 150 cm, przy wymiarach klientki 170/64/94?

A. 115 cm

B. 104 cm

C. 228 cm

D. 208 cm

Odpowiedzi 228 cm, 104 cm i 208 cm są błędne z kilku kluczowych powodów. Wybierając 228 cm, można być przekonanym, że jest to odpowiednia ilość materiału, jednakże nie uwzględnia to efektywności w gospodarowaniu tkaniną. Tak duża ilość materiału byłaby nie tylko przesadna, ale również prowadziłaby do poważnych strat materiałowych. W branży odzieżowej optymalizacja zużycia tkaniny jest kluczowa; stosowanie zbyt dużych ilości materiału zwiększa koszty produkcji i wpływa na środowisko poprzez generowanie większych odpadów. Odpowiedź 104 cm stawia się jako długość samej nogawki, co jest błędne, ponieważ nie bierze pod uwagę dodatkowego materiału potrzebnego na szwy ani marginesów, co jest standardową praktyką w szyciu. Z kolei odpowiedź 208 cm, mimo że zbliżona do logicznych założeń, też zawyża potrzebną ilość materiału. Taka kalkulacja może wynikać z niezrozumienia procesu szycia, gdzie istotne jest nie tylko dopasowanie do wymiaru klientki, ale również przewidzenie zapasu materiału na ewentualne poprawki i wykończenia. Wniosek jest taki, że kluczowe jest nie tylko podanie wymiarów, ale również umiejętność ich zastosowania w kontekście praktycznym i zgodnym z zasadami branżowymi.

Pytanie 8

Na jakim materiale tekstylnym można umieszczać szablony odzieży w dwóch płaszczyznach?

A. Na popelinie

B. Na aksamicie

C. Na sztruksie

D. Na flauszu

Sztruks, aksamit i flausz to różne tkaniny, które mają swoje właściwości i zastosowania w odzieżownictwie. Sztruks na przykład, z tymi swoimi prążkami, jest bardziej elastyczny i dobrze sprawdzi się w odzieży casual, ale jego struktura nie jest najlepsza do układania szablonów w dwóch kierunkach. Może być kłopotliwy przy krojeniu. Z kolei aksamit jest super efektowny, ale ten jego miękki materiał łatwo się odkształca, więc trzeba przy nim uważać, żeby szablony nie straciły formy. Flausz jest cieplejszy i bardziej elastyczny, przez co przy krojeniu może być mniej stabilny. W sumie, układanie szablonów w tych tkaninach może prowadzić do nieprzyjemnych błędów w wymiarach i formach odzieży, co może zepsuć jakość. Czasami myślimy, że te tkaniny są bardziej uniwersalne, a to prowadzi do problemów w szyciu.

Pytanie 9

Jakie jest przeznaczenie nacięć wykonanych w wskazanych miejscach na zewnętrznych krawędziach wykrojów przodu oraz tyłu spódnicy?

A. Oznaczenia dodatku konstrukcyjnego na przodzie i tyle

B. Wyznaczenia nitki osnowy w przodzie oraz tyle

C. Prawidłowego połączenia przodu z tyłem

D. Oznaczenia krawędzi oraz naroży na przodzie i tyle

Nacięcia w oznaczonych miejscach na zewnętrznych krawędziach wykrojów przodu i tyłu spódnicy są kluczowe dla prawidłowego połączenia obu części odzieży. Ich głównym celem jest ułatwienie łączenia elementów w procesie szycia oraz zapewnienie dokładności konstrukcji. Takie nacięcia umożliwiają lepsze dopasowanie krawędzi, co jest istotne, aby spódnica prezentowała się estetycznie i była wygodna w noszeniu. W praktyce, nacięcia te pomagają w ustaleniu linii szycia oraz ułatwiają przeprowadzenie dalszych operacji, takich jak wykańczanie krawędzi czy wszywanie zamków. Użycie nacięć jest zgodne z branżowymi standardami, które zalecają stosowanie takich technik w celu osiągnięcia wysokiej jakości wykończenia odzieży. Warto również dodać, że odpowiednie nacięcia zmniejszają ryzyko deformacji materiału podczas szycia oraz wpływają na ostateczny kształt spódnicy, co jest niezbędne dla uzyskania pożądanego efektu wizualnego oraz funkcjonalności produktu.

Pytanie 10

Linia boku na ukazanej siatce konstrukcyjnej spódnicy podstawowej powstaje w wyniku poprowadzenia linii

A. pionowej przez punkt B2

B. poziomej przez punkt T

C. poziomej przez punkt D

D. pionowej przez punkt B1

Odpowiedź wskazująca na pionową linię przez punkt B1 jest prawidłowa, ponieważ w konstrukcji siatki spódnicy podstawowej linia boku powstaje w wyniku wystawienia linii pionowej. Punkt B1 zazwyczaj odnosi się do miejsca, w którym zmienia się kierunek linii boku, co ma kluczowe znaczenie w kontekście dopasowania i estetyki spódnicy. Praktyczne zastosowanie tego podejścia obejmuje projektowanie i szycie odzieży, gdzie prawidłowe zrozumienie struktury wykroju wpływa na końcowy efekt wizualny i funkcjonalny. W branży mody istotne jest, aby wymiary były precyzyjnie określone, co umożliwia uzyskanie idealnego dopasowania. Stosowanie zasad konstrukcji odzieży, takich jak prawidłowe umiejscowienie linii boku, jest zgodne z najlepszymi praktykami, które zapewniają komfort noszenia i estetykę wyrobu. Dodatkowo, znajomość technik konstrukcji wykrojów pozwala projektantom na lepsze dostosowanie projektów do indywidualnych potrzeb klientów, co jest kluczowe w branży odzieżowej.

Pytanie 11

W jaki sposób można naprawić wełnianą marynarkę, której rękaw jest przetarty na łokciu?

A. Zwęzić rękawy

B. Skrócić rękawy

C. Naszyć łaty na łokciach

D. Wykonać zaszewkę łokciową

Zwężanie rękawów to metoda, która często jest stosowana w przypadku, gdy rękawy są zbyt szerokie, lecz nie jest to właściwe podejście w przypadku przetarcia materiału. Zmiana rozmiaru rękawów nie rozwiązuje problemu uszkodzenia, które może prowadzić do dalszych osłabień struktury tkaniny. Zaszewka łokciowa, chociaż w teorii może wydawać się odpowiednim rozwiązaniem, nie jest standardową praktyką w przypadku przetarć, a jej zastosowanie mogłoby wprowadzić nieestetyczne zmiany w sylwetce marynarki. Skracanie rękawów w sytuacji, gdy materiał uległ przetarciu jest również niewłaściwym działaniem, ponieważ nie adresuje głównego problemu, a jedynie zmienia długość rękawa. Przede wszystkim, te podejścia mogą prowadzić do nieodwracalnych zmian w wyglądzie i funkcjonalności odzieży. Kluczowym błędem myślowym jest skupienie się na zmianie wymiarów zamiast na naprawie uszkodzeń. Rekomendowane podejście powinno koncentrować się na naprawie tkaniny w sposób, który zabezpieczy ją przed dalszym zużyciem, co jest istotne z perspektywy długofalowego użytkowania odzieży. Warto pamiętać, że naprawa odzieży, zamiast jej modyfikacja, jest bardziej zrównoważonym i praktycznym podejściem do zarządzania garderobą.

Pytanie 12

Podczas szycia męskich spodni typu dżinsy zastosowano ścieg zygzakowy do

A. łączenia szwu w rejonie siedzenia

B. przestębnowania brzegów kieszeni naszywanych

C. wykończenia wewnętrznych szwów

D. mocowania wsparć na pasku

Wybór innych odpowiedzi wskazuje na niepełne zrozumienie roli, jaką odgrywa ścieg zygzakowy w szyciu spodni dżinsowych. Na przykład, wykończenie szwów wewnętrznych najczęściej odbywa się poprzez zastosowanie ściegu overlock, który zapewnia estetyczne i trwałe zabezpieczenie krawędzi materiału przed strzępieniem. Ten rodzaj wykończenia jest kluczowy dla trwałości odzieży, ale nie jest właściwym zastosowaniem dla ściegu zygzakowego. Z kolei przestębnowanie obrębów kieszeni nakładanych zwykle wiąże się z użyciem ściegu prostego, który daje czysty i estetyczny wygląd. Ścieg zygzakowy, chociaż elastyczny, nie jest preferowany w tych obszarach, gdyż może nie dawać pożądanego efektu wizualnego. Ponadto, łączenie szwu siedzeniowego również wymaga dużej precyzji, gdzie lepszym rozwiązaniem są mocne ściegi proste, które zapewniają stabilność. W rezultacie, mylenie zastosowań różnych technik szycia prowadzi do niewłaściwego wyboru szwów, co może wpłynąć na ogólną jakość i trwałość wykonania odzieży. Kluczowym elementem w procesie szycia jest zrozumienie, które techniki najlepiej pasują do konkretnego miejsca i funkcji, co jest niezbędne dla uzyskania wysokiej jakości efektów końcowych.

Pytanie 13

Który z pomiarów krawieckich przeprowadza się na kobiecej sylwetce od siódmego kręgu szyi w kierunku osi pionowej?

A. RvNv

B. PcPl

C. RvRv

D. SySvXpTp

Wybór innych opcji pomiarowych, jak RvRv, RvNv i PcPl, może być mylący w kontekście krawiectwa. Na przykład, pomiar RvRv odnosi się do obwodu ramion, ale nie mówi nic o tym, jak odległość od siódmego kręgu szyi w dół. Chociaż ten pomiar jest ważny, to nie dotyczy kluczowych długości sylwetki. Pomiar RvNv, który dotyczy obwodu bioder, w ogóle nie pasuje do pytania o pomiar od szyi, a to pokazuje, jak ważne jest, żeby wiedzieć, jakie pomiary są najważniejsze. PcPl, czyli obwód klatki piersiowej, też nie jest w porządku, bo skupia się na obwodzie, a nie na długości. Często ludzie wybierają te opcje, bo nie znają systematyki pomiarów krawieckich. W projektowaniu ubrań kluczowe jest zrozumienie, które pomiary są istotne dla dobrego dopasowania. Ignorowanie specyfiki pomiarów w pionie może prowadzić do kiepskich fasonów, które będą niewygodne i zawiodą klientki.

Pytanie 14

Wysokość talii ZTv określa się od dolnej części do miejsca

A. tylnej talii

B. bocznej talii

C. przedniej talii

D. środkowej talii

Odpowiedź 'bocznego talii' jest rzeczywiście trafna. Wysokość talii ZTv, to taki pomiar, który bierze się od podstawy talii aż do bocznego punktu. To jest ważne przy projektowaniu ubrań, bo im lepsze dopasowanie, tym lepiej to wszystko wygląda i komfort jest na najwyższym poziomie. Jak się np. szyje coś sportowego, to dokładne pomiary są kluczowe, bo w końcu chodzi o to, żeby było wygodnie i żeby ubrania nie krępowały ruchów. Tak więc, znajomość wysokości talii ZTv to naprawdę istotna sprawa dla każdego, kto zajmuje się modą.

Pytanie 15

Wymiary określone symbolami ot oraz TD stanowią podstawę do zrealizowania konstrukcji formy spódnicy?

A. rozkloszowanej

B. z klinów

C. z koła

D. podstawowej

Odpowiedzi "z klinów", "rozkloszowanej" oraz "podstawowej" nie są poprawne w kontekście wymiarów ot i TD, ponieważ każda z tych metod ma swoje specyficzne wymagania i zastosowania. Konstrukcja 'z klinów' odnosi się do innej techniki, w której spódnica jest dzielona na segmenty, co nie wykorzystuje pełnych wymiarów koła, a raczej ich segmentację. Taki sposób konstrukcji jest bardziej skomplikowany i wymaga odmiennych obliczeń, co może prowadzić do błędów, jeśli nie jest dokładnie przemyślany. Z kolei 'rozkloszowana' spódnica może być postrzegana jako efekt końcowy, ale nie jest to technika konstrukcji sama w sobie. Może ona wynikać z użycia różnych metod, w tym metody z koła, ale sama w sobie nie dostarcza konkretnej odpowiedzi na pytanie dotyczące podstawowych wymiarów. Odpowiedź 'podstawowa' jest nieprecyzyjna, ponieważ nie odnosi się bezpośrednio do konkretnej metody wykreślenia spódnicy. W praktyce krawieckiej niezwykle ważne jest zrozumienie, w jaki sposób różne metody konstrukcji wpływają na finalny produkt. Prawidłowe rozpoznawanie tych technik i ich zastosowań pozwala uniknąć typowych błędów w projektowaniu i szyciu odzieży.

Pytanie 16

Jakie wymiary krawcowa powinna zmierzyć u klientki, aby obliczyć ilość tkaniny gładkiej o szerokości 150 cm, jaką zamierza ona kupić na uszycie żakietu?

A. Długość rękawa, wzrost

B. Wzrost, obwód klatki piersiowej

C. Długość żakietu, długość rękawa

D. Długość żakietu, obwód bioder

Długość żakietu i długość rękawa to naprawdę kluczowe wymiary, które każda krawcowa musi mieć na uwadze, żeby dobrze obliczyć, ile tkaniny będzie potrzebne. Wydaje mi się, że długość żakietu wpływa na to, ile materiału w ogóle potrzebujemy, a długość rękawa jest super ważna, bo rękawy zajmują sporo miejsca w projekcie. Jak pracujesz z gładką tkaniną o szerokości 150 cm, to szczególnie musisz uważać na te pomiary, żeby nie zmarnować materiału. Dobrze jest też pomyśleć o zapasach na szwy i ewentualne poprawki, bo to standard w branży. A jeśli żakiet ma podszewkę, to nie zapomnij zmierzyć jej długości, żeby mieć pewność, że wszystko zmieści się w tkaninie, którą zamawiasz. Dokładność w tych pomiarach to klucz do dobrego dopasowania i estetyki ubrania, a to przecież bardzo ważne dla zadowolenia klienta.

Pytanie 17

Aby uniknąć przerywania nici górnej podczas szycia na stębnówce, należy między innymi

A. przewlekać nić przez prowadniki w sposób dowolny

B. zwiększyć nacisk sprężynki kompensacyjnej

C. używać nici o odpowiedniej grubości i wytrzymałości

D. nie polerować elementów roboczych maszyny

Stosowanie nici o odpowiedniej wytrzymałości i grubości jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania maszyny szyjącej, zwłaszcza podczas szycia na stębnówce. Nici, które są zbyt cienkie mogą łatwo pękać pod wpływem napięcia i obciążenia, co prowadzi do zrywania się górnej nici. Z kolei zbyt grube nici mogą nie mieścić się w uchwycie igły lub mogą powodować uszkodzenia materiału. W praktyce, dobór odpowiednich nici zależy od rodzaju materiału, który jest szyty oraz od wymagań projektu. W przypadku materiałów ciężkich, takich jak denim, zaleca się używanie grubych, wytrzymałych nici, natomiast do cienkich tkanin, takich jak jedwab, odpowiednie będą nici cienkie. Warto również zwrócić uwagę na producentów nici, którzy często oferują specyfikacje dotyczące ich zastosowania, co może być pomocne w doborze. Standardy branżowe, takie jak ISO 4916, określają parametry jakości nici i ich zastosowanie w różnych technikach szycia, co dodatkowo ułatwia dokonanie właściwego wyboru.

Pytanie 18

Jakiego przyrządu pomocniczego powinno się używać do pikowania kurtki ortalionowej?

A. Przyrządu do lamowania

B. Linijki odległościowej

C. Urządzenia do zwijania

D. Narzędzia do szycia szwów nakładanych

Wybór przyrządów pomocniczych do pikowania kurtki ortalionowej jest kluczowy dla uzyskania wysokiej jakości efektu końcowego. Przyrząd do szycia szwów nakładanych, mimo że ma swoje zastosowanie w technikach szycia, nie jest odpowiedni dla pikowania. Szycie szwów nakładanych skupia się na łączeniu dwóch warstw materiału w sposób, który nie wymaga precyzyjnego odmierzania odstępów. W kontekście pikowania, gdzie istotna jest regularność i estetyka, nie sprawdzi się on w praktyce. Lamownik, choć użyteczny w obróbce krawędzi materiałów, nie ma zastosowania w technice pikowania, gdzie kluczowe są równomierne odległości między szwami. Zwijacz również nie jest narzędziem dedykowanym do tej techniki; jego głównym celem jest zbieranie nadmiaru materiału podczas szycia, co nie ma związku z procesem pikowania. Nieprzemyślane wybory narzędzi mogą prowadzić do nierówności w pikowaniu, co z kolei negatywnie wpływa na estetykę i funkcjonalność wyrobu. Kluczowe w procesie szycia jest zrozumienie, które przyrządy są odpowiednie dla danych technik oraz jakich standardów należy przestrzegać, aby uniknąć typowych błędów, takich jak nierównomierne szwy czy nieestetyczne wykończenia.

Pytanie 19

Jaki symbol wskazuje na wymiar kontrolny sylwetki istotny przy projektowaniu tyłu bluzki damskiej dla osoby z problemami postawy?

A. SvXpTp

B. SyTy

C. SySvXp

D. SvTt

Symbol SvTt to naprawdę kluczowa rzecz, jeśli chodzi o modelowanie tyłu bluzki damskiej. Zwłaszcza w przypadku osób, które mają jakieś wady postawy. To wymiar, który bierze pod uwagę różnice w proporcjach ciała, co jest super ważne, żeby bluzka była nie tylko ładna, ale też wygodna. Na przykład, jeśli ktoś ma dużą lordozę w odcinku lędźwiowym, użycie SvTt pomaga dopasować długość tyłu bluzki, co naprawdę może poprawić komfort noszenia. W branży odzieżowej, znajomość takich standardów jest mega istotna, zwłaszcza przy produkcji ciuchów dla ludzi z różnymi potrzebami. Dostosowywanie fasonów i wymiarów tak, żeby były funkcjonalne i stylowe, staje się coraz bardziej istotne przy myśleniu o dostępności i inkluzyjności.

Pytanie 20

Jaką maszynę najczęściej wykorzystuje się w procesie pakowania T-shirtów zarówno damskich, jak i męskich?

A. Maszynę łańcuszkową

B. 3-nitkowy overlock

C. Dwuigłową stębnówkę

D. 4-nitkowy overlock

Stębnówka dwuigłowa, chociaż używana w wielu procesach szycia, nie jest najbardziej efektywnym narzędziem do konfekcjonowania T-shirtów. Jej główną zaletą jest możliwość tworzenia dekoracyjnych szwów z wykorzystaniem dwóch nitek, ale nie zapewnia ona takiego samego poziomu elastyczności i wykończenia krawędzi jak overlock 4-nitkowy. Szycie T-shirtów wymaga dużej elastyczności szwów, co jest trudne do osiągnięcia przy użyciu stębnówki. Kolejną opcją, overlock 3-nitkowy, również nie spełnia wszystkich wymagań, ponieważ nie zapewnia tak solidnego wykończenia krawędzi jak model 4-nitkowy, co może prowadzić do strzępienia materiału w trakcie noszenia. Maszyny łańcuszkowe z kolei, które są świetne do szycia dekoracyjnych szwów na odzieży, nie nadają się do łączenia dużych kawałków materiału, co jest niezbędne przy produkcji odzieży. W rezultacie, wybór odpowiedniej maszyny do szycia jest kluczowy dla jakości finalnego produktu, a zastosowanie niewłaściwych narzędzi może prowadzić do problemów z trwałością i estetyką odzieży. W branży odzieżowej istnieją określone standardy dotyczące szycia, które promują użycie maszyn overlockowych do konfekcjonowania T-shirtów, a ignorowanie tych norm może skutkować nie tylko problemami jakościowymi, ale także finansowymi.

Pytanie 21

Jak określa się zbiór pomiarów antropometrycznych wykonywanych wzdłuż linii otaczających mierzony obszar ciała?

A. Łuki

B. Obwody

C. Wysokości

D. Szerokości

Wybór innych odpowiedzi jest błędny, ponieważ nie odpowiadają one na specyfikę pytania dotyczącego pomiarów antropometrycznych. Odpowiedź "Szerokości" odnosi się do pomiarów, które zazwyczaj dotyczą odległości mierzonych w poziomie, na przykład szerokości ramion czy szerokości miednicy. Te pomiary są istotne, lecz nie obejmują zachowania linii przylegających do ciała, co jest kluczowe w kontekście obwodów. "Wysokości" z kolei dotyczą jedynie pomiaru odległości w pionie, co również nie pasuje do opisanego kontekstu. Warto zwrócić uwagę, że pomiar wysokości ciała jest często stosowany do oceny wzrostu, ale nie do określenia obwodów. Odpowiedź "Łuki" odnosi się do pomiarów krzywizny ciała lub krzywych, co również odbiega od definicji obwodów, które są liniowe. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest mylenie rodzajów pomiarów, które są stosowane w antropometrii. Kluczową różnicą jest to, że obwody koncentrują się na miarach obwodowych, które można używać do analizy proporcji ciała, a także w zastosowaniach takich jak konstrukcja odzieży, produkcja sprzętu czy ocena zdrowia. Rozumienie tych różnic jest fundamentalne dla prawidłowej interpretacji wartości pomiarowych i ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 22

Przy obliczaniu kosztów materiałów oraz akcesoriów niezbędnych do uszycia damskiej spódnicy o długości 60 cm, która posiada podszewkę oraz zamek błyskawiczny, należy uwzględnić

A. 66 cm tkaniny zasadniczej, 60 cm podszewki i zamek błyskawiczny

B. 65 cm tkaniny zasadniczej, 60 cm podszewki oraz zamek rozdzielczy

C. 70 cm tkaniny zasadniczej, 55 cm podszewki oraz zamek rozdzielczy

D. 60 cm tkaniny zasadniczej, 50 cm podszewki i zamek błyskawiczny

Wybór nieprawidłowych wymiarów materiałów do szycia spódnicy damskiej może wynikać z braku zrozumienia podstawowych zasad projektowania odzieży. Na przykład zasugerowanie 65 cm tkaniny zasadniczej może wydawać się logiczne, jednak nie uwzględnia zapasu na szwy, co w praktyce prowadzi do niedoboru materiału w końcowym etapie produkcji. Podobnie, 60 cm podszewki, choć wydaje się wystarczające, nie jest przemyślane w kontekście dodawania marszczeń lub innych detali, które mogą zwiększyć zapotrzebowanie na materiał. Propozycja 60 cm tkaniny zasadniczej i 50 cm podszewki nie tylko kwestionuje standardy, ale również nie uwzględnia typowych technik szycia, które wymagają dodatkowego materiału na obręb. Ponadto, zamek rozdzielczy jako element zamienny dla zamka błyskawicznego może wprowadzać zamieszanie, gdyż różne zamki mają różne wymagania, co do długości i sposobu wszycia. W projektowaniu odzieży kluczowe jest stosowanie się do standardów, które rekomendują dodawanie zapasu materiału w celu zapewnienia jakości i funkcjonalności wyrobu końcowego. Osoby zajmujące się szyciem powinny być świadome typowych błędów, takich jak niewłaściwe obliczenia i brak uwzględnienia dodatkowych elementów wykończeniowych, co w praktyce prowadzi do problemów z wykonaniem i satysfakcją klienta.

Pytanie 23

Jakiego rodzaju dodatek krawiecki powinno się zastosować do reperacji nogawek przetartych na końcu w męskich spodniach wełnianych?

A. Pliskę skośną

B. Wkład klejowy

C. Lamówkę

D. Taśmę tkaną

Słuchaj, niektóre z tych dodatków krawieckich, które zaproponowałeś, to niezbyt trafny wybór do naprawy nogawek w wełnianych spodniach. Lamówka, mimo że ma swoje zastosowanie przy wykończeniach, nie da wystarczającej odporności na rozdarcia w miejscach, gdzie spodnie się zużywają. Chociaż jest ładna, to nie pomoże w wzmocnieniu nogawki tak, aby materiał się nie strzępił. Wkład klejowy? Można go używać, ale głównie do stabilizacji, a nie do naprawy tkanin wierzchnich, gdzie elastyczność jest ważna. Może sprawić, że materiał stanie się zbyt sztywny, a to nie jest najlepsze dla spodni. Pliska skośna z kolei, choć jest świetna do dekoracji, też nie ma właściwości wzmacniających jak taśma tkana. Często ludzie mylą te dodatki, sądząc, że każdy z nich działa w ten sam sposób, co jest błędem. Każdy typ dodatku ma swoje specyficzne cechy i powinno się je dobierać do konkretnego zadania. Taśma tkana zdecydowanie rządzi w tej kwestii.

Pytanie 24

Płaszcz kobiecy, który ma być przerobiony, jest za luźny w okolicy ramion. Jakie pomiary kontrolne należy pobrać od klientki, aby skorygować ten problem?

A. RvNv

B. RvRv

C. XcXc

D. PcPl

Odpowiedzi XcXc, RvNv i PcPl są niewłaściwe, ponieważ nie odnoszą się bezpośrednio do problemu za szerokich ramion. XcXc dotyczy długości rękawów, co jest istotne, ale nie rozwiązuje problemu związane z szerokością ramion. Przy przeróbkach istotne jest, aby koncentrować się na miejscach, które mają największy wpływ na wygląd i dopasowanie odzieży. Z kolei RvNv, który odnosi się do pomiaru obwodu w biodrach, również nie przyczyni się do korekty problematycznego dopasowania w ramionach. Biodra i ramiona to różne obszary ciała, a ich pomiary powinny być analizowane oddzielnie. Odpowiedź PcPl, dotycząca pomiaru obwodu klatki piersiowej, może być istotna dla ogólnego dopasowania płaszcza, ale nie jest bezpośrednio związana z problemem za szerokich ramion, co może prowadzić do błędnych wniosków. Często zdarza się, że projektanci czy krawcy, ignorując kluczowe pomiary, podejmują decyzje na podstawie niekompletnych informacji, co finalnie prowadzi do niezadowolenia klientek oraz potrzeby dodatkowych przeróbek. Dlatego tak ważne jest, aby zawsze dokładnie analizować każdy aspekt sylwetki klientki przed przystąpieniem do przeróbek.

Pytanie 25

Głównym powodem tworzenia się fałd poziomych na główce rękawa jest zbyt

A. szeroki rękaw

B. wysoka główka rękawa

C. głęboki wykroj pachy

D. długie rękawy bluzki

Podkrój pachy, długość ramienia oraz szerokość rękawa to elementy, które mogą wpływać na ogólną formę rękawa, ale nie są głównymi przyczynami powstawania fałd poziomych na główce rękawa. Zbyt głęboki podkrój pachy może powodować, że rękaw będzie opadał zbyt nisko, co z kolei może prowadzić do występowania nieestetycznych załamań, ale nie jest bezpośrednio związane z fałdami poziomymi na samej główce. Długość ramienia bluzki, jeżeli jest dobrze skrojona, nie powinna powodować powstawania takich fałd, o ile wysokość główki jest odpowiednia. Z kolei szeroki rękaw, choć może wprowadzać pewne luzowanie w okolicy ramion, nie jest istotnym czynnikiem powodującym fałdy na główce. Często błędem projektantów jest nadmierne skupienie na jednym z tych elementów, co prowadzi do pominięcia kluczowej zasady, jaką jest harmonijne dopasowanie wszystkich części odzieży. Kiedy projektanci ignorują znaczenie odpowiedniej wysokości główki, mogą kończyć z produktami, które na pierwszy rzut oka wyglądają atrakcyjnie, ale w praktyce nie spełniają oczekiwań dotyczących komfortu i estetyki. Warto zwrócić uwagę na zasady konstrukcji, które zalecają zachowanie równowagi pomiędzy różnymi wymiarami, aby uniknąć problemów z fałdami i uzyskać estetyczny efekt końcowy.

Pytanie 26

Do realizacji operacji należy wykorzystać maszynę szyjącą ściegiem niewidocznym

A. mocowania miejsc narażonych na rozerwanie

B. wszywania rękawów w podkroje pach

C. przeszycia podwinięcia w odzieży sportowej

D. podszycia obrębów w wizytowej odzieży

Wybór odpowiedzi związanych z innymi operacjami, takimi jak przeszycie podwinięcia w odzieży sportowej, mocowanie miejsc narażonych na rozerwanie czy wszywanie rękawów w podkroje pach, nie uwzględnia charakterystyki ściegu niewidocznego, który jest dedykowany głównie do wykańczania odzieży wizytowej. Przeszycie podwinięcia w odzieży sportowej zazwyczaj wymaga większej wytrzymałości i elastyczności szwów, co jest osiągane poprzez zastosowanie ściegów, które są bardziej widoczne i odporne na rozciąganie. Stosowanie ściegu niewidocznego w tym kontekście może prowadzić do osłabienia struktury szwu, co jest niepożądane w odzieży narażonej na intensywne użytkowanie. W przypadku mocowania miejsc narażonych na rozerwanie, stosowanie ściegu niewidocznego byłoby nieodpowiednie ze względu na jego niewystarczającą wytrzymałość. Kluczowe jest, aby w takich sytuacjach stosować mocniejsze ściegi, które zapewnią odpowiednią stabilność. Z kolei wszywanie rękawów w podkroje pach wymaga precyzyjnych i mocnych szwów, które muszą wytrzymać napięcia związane z ruchem ramion. Wybierając niewłaściwy typ ściegu, ryzykujemy nie tylko estetykę, ale także funkcjonalność odzieży. Dlatego tak ważne jest, aby dopasowywać techniki szycia do specyfiki projektu, biorąc pod uwagę zarówno estetykę, jak i trwałość wykonania.

Pytanie 27

Ocena jakości sukienki uwzględnia jej układalność?

A. dodatków krawieckich

B. materiałów zasadniczych

C. wykonania elementów wyrobu odzieżowego

D. wykonania wyrobu gotowego

Układalność sukienki jest kluczowym aspektem oceny jakości wyrobu gotowego, ponieważ bezpośrednio wpływa na to, jak odzież prezentuje się na ciele oraz jak dobrze jej forma i funkcja współgrają z oczekiwaniami użytkowników. Wysoka jakość układalności oznacza, że sukienka dobrze leży, nie gniecie się w niepożądany sposób i zachowuje swój kształt podczas noszenia. Przykładowo, sukienka uszyta z tkaniny o odpowiedniej gramaturze i sprężystości będzie lepiej układać się na sylwetce, co wpływa na komfort użytkowania oraz estetykę. Standardy jakości w branży odzieżowej, takie jak ISO 14062, podkreślają, że ocena wyrobu gotowego powinna opierać się na wielowymiarowej analizie, w której układalność jest jednym z kluczowych kryteriów. Praktyka pokazuje, że dobrze układające się sukienki są również bardziej pożądane przez konsumentów, co bezpośrednio przekłada się na sprzedaż i wizerunek marki.

Pytanie 28

Za zbyt głęboki podkrój spodni można poprawić na przykład poprzez

A. doszycie karczka z przodu i z tyłu

B. pogłębienie podkroju z tyłu

C. pogłębienie podkroju z przodu

D. ścięcie górnej części przodu i tyłu

Pogłębienie podkroju zarówno w przodzie, jak i tyle spodni to niby logiczne podejście do poprawy za głębokiego podkroju, ale w rzeczywistości może przynieść wiele niepożądanych skutków. Jak pogłębimy podkrój z przodu, to często zwiększamy objętość materiału, co prowadzi do marszczenia i ogólnego braku estetyki. Z kolei pogłębienie podkroju z tyłu może sprawić, że krój nie będzie równy i z tego mogą się wziąć różne dyskomforty, a linie krawędzi będą nierówne. Do tego doszycie karczka ani z przodu, ani z tyłu nie jest dobrym pomysłem, bo karczek ma swoje zadanie, żeby wzmacniać odzież, a nie modyfikować podkrój. W szyciu ważna jest równowaga i proporcje, a to osiąga się przez precyzyjne cięcia i modyfikacje. W praktyce te pogłębienia podkroju są rzadkością, bo mogą zaszkodzić całkowitemu kształtowi odzieży, więc warto wszystko dokładnie przemyśleć i robić zgodnie z zasadami dobrego krawiectwa.

Pytanie 29

Wybierając materiał na suknię dla osoby wysokiej i szczupłej, należy dążyć do wizualnego poszerzenia i skrócenia figury. Taki efekt można osiągnąć, stosując tkaniny o

A. poprzecznych paskach

B. wzorach w rozmyciu

C. podłużnych prążkach

D. drobnych motywach kwiatowych

Rozmyte wzory, drobne kwiaty oraz podłużne prążki nie są odpowiednimi wyborami dla wysokości i szczupłości sylwetki, jeśli celem jest optyczne poszerzenie oraz skrócenie figury. Rozmyte wzory mogą wprowadzać chaos w odbiorze wizualnym, nie dając wyraźnego efektu, który można byłoby osiągnąć za pomocą bardziej wyrazistych elementów. Tego typu nadruki często prowadzą do zniekształcenia proporcji i nie wspierają zamierzonego efektu. Drobne kwiaty, chociaż uznawane za romantyczne i eleganckie, również nie poszerzają sylwetki — w rzeczywistości mogą jeszcze bardziej uwydatniać szczupłe kształty, co nie jest pożądanym efektem w tym przypadku. Podłużne prążki, choć mogą wydawać się na pierwszy rzut oka atrakcyjne, działają całkowicie odwrotnie niż poprzeczne. Optycznie wydłużają sylwetkę, co w przypadku osób wysokich może prowadzić do niekorzystnego wrażenia "chudości". W związku z tym, projektanci mody powinni kierować się zasadą, że wzory i tkaniny muszą być dobierane do sylwetki w taki sposób, aby harmonizować i korygować jej cechy, a nie je podkreślać w sposób, który może być niekorzystny. Dobrą praktyką jest zawsze konsultowanie się z aktualnymi standardami w modzie oraz trendami, które pomagają w dobieraniu odpowiednich materiałów do danej figury.

Pytanie 30

Szablon krawiecki to model, w którym uwzględniono

A. linie konturowe i pomocnicze

B. dodatki do szwów i podwinięć

C. punkty montażowe i konstrukcyjne

D. dodatki technologiczne i konstrukcyjne

Odpowiedź "dodatki na szwy i podwinięcia" jest prawidłowa, ponieważ szablon odzieżowy jest dokumentem, który pozwala na precyzyjne wykonanie odzieży, uwzględniając wszystkie detale związane z uszyciem i wykończeniem. Dodatki na szwy i podwinięcia są kluczowymi elementami, które zapewniają odpowiednią szerokość szwów, umożliwiają ich bezpieczne wykończenie oraz wpływają na estetykę gotowego produktu. Przykładami mogą być dodawane zapasy materiału na szwy, które są niezbędne do prawidłowego zszycia elementów odzieży, a także podwinięcia, które umożliwiają estetyczne wykończenie krawędzi tkaniny. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej, każdy szablon powinien uwzględniać te dodatki, aby uniknąć późniejszych problemów przy szyciu i wykańczaniu odzieży. Zastosowanie poprawnych dodatków na szwy i podwinięcia ma również bezpośredni wpływ na trwałość odzieży oraz komfort jej noszenia, co jest niezwykle istotne dla klientów. Dlatego wiedza na temat właściwego uwzględniania tych elementów w szablonach jest niezbędna dla każdego projektanta odzieży.

Pytanie 31

Jaką czynność powinien zrealizować krawiec w pracowni krawieckiej po umiejscowieniu szablonów na materiale?

A. Obrysować kontury szablonów na tkaninie

B. Oznaczyć rozmiary dodatków na szwy i podwinięcia

C. Naciągnąć materiał

D. Oznaczyć linie środkowe elementów

Oznaczenie linii środka elementów, oznaczenie wielkości dodatków na szwy i podwinięcia oraz naciągnięcie tkaniny to ważne czynności w procesie szycia, ale powinny one być wykonane w odpowiedniej kolejności i kontekście. Oznaczenie linii środka jest przydatne do zachowania symetrii, jednak bez wcześniejszego obrysowania konturów szablonów, te oznaczenia mogą okazać się bezcelowe, ponieważ nie będą miały na czym się opierać. Oznaczanie dodatków na szwy i podwinięcia jest również istotne, ale jeśli nie mamy jeszcze zdefiniowanych konturów, trudno będzie określić, jak duże powinny one być. Naciąganie tkaniny jest często konieczne, aby uniknąć rozciągania materiału podczas szycia, ale nie jest pierwszym krokiem po ułożeniu szablonów. W rzeczywistości, najpierw należy obrysować kontury szablonów, aby mieć wyraźne odniesienie dla wszystkich kolejnych działań. W krawiectwie kluczowe jest, aby każdy krok był dokładnie zaplanowany i wykonywany w logicznej kolejności, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wykonania. W praktyce brak obrysowania szablonów skutkuje potencjalnymi pomyłkami i niedopasowaniem elementów, co może prowadzić do frustracji i marnotrawienia materiału. Dlatego kluczowym jest, aby zrozumieć, że każdy krok w procesie ma swoje miejsce i znaczenie w kontekście całej produkcji odzieży.

Pytanie 32

Jakiego typu tkaniny nie powinno się używać do uszycia letniej sukienki dla kobiet?

A. Lnu

B. Wełny

C. Bawełny

D. Jedwabiu

Wełna jest materiałem, który charakteryzuje się doskonałymi właściwościami termicznymi, co czyni ją idealnym wyborem na odzież zimową. Jest to naturalny włókno pozyskiwane z owiec, które ma zdolność do utrzymywania ciepła oraz izolacji. Jednakże, gdy mówimy o letnich sukienkach, wełna nie jest odpowiednia z wielu powodów. Po pierwsze, jest to materiał, który ma tendencję do zatrzymywania ciepła, co może prowadzić do przegrzewania się ciała w upalne dni. Ponadto, wełna jest cięższa i mniej przewiewna niż inne tkaniny, co ogranicza komfort noszenia w cieplejszej pogodzie. W przeciwieństwie do materiałów takich jak len, jedwab czy bawełna, które są lekkie, oddychające i idealne na letnie kreacje, wełna jest zbyt sztywna i nieelastyczna, aby zapewnić swobodę ruchów. Dobrą praktyką w projektowaniu odzieży letniej jest wybór tkanin, które skutecznie odprowadzają wilgoć i zapewniają komfort termiczny, a wełna zdecydowanie nie spełnia tych kryteriów.

Pytanie 33

Co powoduje powstawanie nieregularnego ściegu stębnowego podczas szycia na maszynie?

A. Uszkodzona dziura w płytce ściegowej

B. Pozostałości nici górnej w chwytaczu

C. Błędny transport materiału

D. Nieodpowiednie zamocowanie igły w uchwycie

Często, gdy ścieg stębnowy wychodzi nieregularnie, to znaczy, że coś poszło nie tak z transportem materiału. Kiedy szyjemy na maszynie, to materiał jest przesuwany przez specjalny mechanizm, w skład którego wchodzą zębatki i stopka dociskowa. Jak materiał nie jest dobrze przesuwany, to mogą się pojawić problemy, jak zbyt luźne albo napięte szwy. Na przykład, jeśli szyjemy z materiałów o różnej grubości, to cienki materiał może się przesuwać łatwiej niż gruby, co prowadzi do nierówności. Dlatego warto dostosować ustawienia maszyny i użyć odpowiedniej stopy dociskowej - to sprawdzona zasada szycia. Również, korzystanie z materiałów od zaufanych dostawców daje lepsze wyniki. A, nie zapomnij o regularnym serwisowaniu maszyny! To naprawdę ważne, żeby wszystko działało sprawnie i żeby ściegi były równe.

Pytanie 34

Jaką metodę stopniowania powinno się wykorzystać do stworzenia szablonów spódnicy podstawowej w rozmiarach 164/64/88 oraz 164/72/96 na podstawie wzoru tej spódnicy w rozmiarze 164/68/92?

A. Grupową

B. Proporcjonalno-obliczeniową według wzrostów przy stałym obwodzie

C. Proporcjonalno-obliczeniową według obwodów przy stałym wzroście

D. Promieniową

Wybór metody promieniowej jest niewłaściwy w kontekście sporządzania szablonów spódnicy, ponieważ ta metoda koncentruje się na zmianach promieniowych w kształcie odzieży bez uwzględniania różnic w obwodach. Technika ta jest bardziej odpowiednia do projektowania elementów odzieży o bardziej złożonych kształtach, takich jak kołnierze czy rękawy, gdzie zmiany w rozmiarze są bardziej dynamiczne i nieproporcjonalne. W przypadku stopniowania szablonów spódnicy, aby dostosować je do różnych obwodów w talii i biodrach, niezbędne jest wykorzystanie podejścia zakładającego proporcjonalne zmiany obwodów, co pozwala na uzyskanie lepszego dopasowania. Metoda proporcjonalno-obliczeniowa według wzrostów przy stałym obwodzie także nie jest odpowiednia, ponieważ nie odpowiada na potrzebę dostosowania obwodów, co jest kluczowe dla komfortu noszenia. Użycie podejścia grupowego również nie przynosi oczekiwanych rezultatów, gdyż skupia się na tworzeniu odzieży dla grupy ludzi z określonymi średnimi wymiarami, co nie uwzględnia indywidualnych różnic i wymagań. Powszechny błąd to zakładanie, że zmiany w wymiarach wzrostu wystarczą do odpowiedniego dopasowania, podczas gdy obwody odgrywają kluczową rolę w ergonomii odzieży. Dlatego istotne jest zastosowanie metodologii odpowiedniej do konkretnego kontekstu, co pozwoli uniknąć problemów z niedopasowaniem i dyskomfortem noszenia.

Pytanie 35

Wielkość dodatku konstrukcyjnego (luzu odzieżowego) w obwodzie klatki piersiowej (opx) damskiej odzieży, wykonanej z tkaniny i przeznaczonej na górną część ciała, jest najmniejsza dla

A. kurtki

B. żakietu

C. bluzki

D. płaszcza

Bluzki, jako element odzieży damskiej, charakteryzują się najmniejszym luzem konstrukcyjnym w obwodzie klatki piersiowej w porównaniu do innych typów odzieży, takich jak żakiety, kurtki czy płaszcze. Dodatki konstrukcyjne, zwane luzem odzieżowym, są niezbędne dla zapewnienia wygody oraz swobody ruchów, jednak w przypadku bluzek, ich funkcjonalność często sprowadza się do bardziej dopasowanego kroju, co skutkuje mniejszym luzem. W praktyce oznacza to, że bluzki są zazwyczaj szyte z materiałów, które mają naturalne właściwości rozciągające, co pozwala na ich lepsze dopasowanie do sylwetki. Standardy branżowe, takie jak ISO 13688:2013, podkreślają znaczenie odpowiedniego dopasowania odzieży do ciała użytkownika, co w przypadku bluzek z tkanin elastycznych, takich jak jersey czy bawełna z dodatkiem elastanu, pozwala na zminimalizowanie luzu, a tym samym na estetyczne i komfortowe noszenie odzieży.

Pytanie 36

Zanim rozpoczniesz pracę na maszynie do szycia, powinieneś upewnić się, czy jest ona zaopatrzona w

A. szpulkę z nićmi

B. osłonę igły

C. zęby transportujące

D. komplet stopek

Ząbki transportujące, zestaw stopek oraz szpulki z nićmi są istotnymi elementami maszyny szwalniczej, ale ich obecność nie jest tak kluczowa dla bezpieczeństwa pracy jak osłona igły. Ząbki transportujące odpowiadają za przesuwanie materiału podczas szycia. Ich właściwe działanie jest istotne dla uzyskania równego ściegu, jednak ich brak nie zagraża bezpośrednio zdrowiu użytkownika. Zestaw stopek, chociaż wpływa na różnorodność wykonywanych ściegów, również nie ma znaczenia w kontekście bezpieczeństwa. Z kolei szpulki z nićmi są niezbędne do samego procesu szycia, ale ich obecność nie zabezpiecza operatora przed kontuzjami. Często pojawia się mylne wrażenie, że wszystkie te elementy mają równy priorytet podczas uruchamiania maszyny. W rzeczywistości, brak osłony igły może prowadzić do poważnych urazów, co czyni ją kluczowym elementem. Użytkowanie maszyny bez odpowiednich zabezpieczeń jest rażącym naruszeniem podstawowych zasad bezpieczeństwa w pracy, co może skutkować nie tylko wypadkami, ale także konsekwencjami prawnymi dla pracodawcy. Dlatego tak ważne jest, aby przed rozpoczęciem pracy zawsze upewnić się, że maszyna jest odpowiednio wyposażona w osłonę igły, a brak jej obecności powinien skutkować natychmiastowym wstrzymaniem pracy maszyny.

Pytanie 37

Aby rozpocząć produkcję wykrojów do odzieży w warunkach przemysłowych, konieczne są

A. formy elementów wzorów

B. szablony części produktów

C. rysunki techniczne produktów

D. rysunki układów szablonów

Rysunki techniczne i szablony odzieży są ważne w produkcji, ale same w sobie nie wystarczą do uruchomienia produkcji wykrojów na dużą skalę. Te rysunki dają nam informacje o tym, jak ma wyglądać odzież, ale nie mówią, jak je układać na tkaninie. A to jest bardzo ważne, zwłaszcza w produkcji masowej, gdzie każdy centymetr tkaniny się liczy. Szablony są potrzebne do wycinania części odzieży, ale ich użycie bez dobrego planu układu może prowadzić do dużych strat materiałowych. Formy wzorów też wymagają precyzyjnego określenia, jak powinny być ułożone, aby cięcie było efektywne. Wiele firm niestety polega na intuicji, zamiast korzystać z rysunków układów szablonów, co często kończy się marnowaniem materiałów i brakiem efektywności. Dlatego warto zrozumieć, że rysunki układów szablonów to klucz do dobrego planowania w produkcji odzieży.

Pytanie 38

Kołnierz wykładany, wykorzystywany w żakietach oraz marynarkach, jest modelowany na podstawie

A. wykreślonego kąta prostego

B. formy tyłu

C. formy przodu

D. formy przodu i tyłu

Wybór formy tyłu jako podstawy dla modelowania kołnierza wykładanego w żakietach i marynarkach jest nietrafiony, ponieważ forma ta jest zazwyczaj odpowiedzialna za inne aspekty konstrukcji odzieży, takie jak dopasowanie do pleców czy ułożenie materiału w okolicy ramion. Kołnierz, będąc elementem frontowym, powinien być projektowany z uwzględnieniem kształtu przodu, który definiuje jego styl i funkcję. Ponadto, wykreślony kąt prosty nie odnosi się ani do procesu modelowania kołnierza, ani do jego późniejszego umiejscowienia na odzieży. Użycie kąta prostego w konstrukcji odzieży może być przydatne w kontekście innych elementów, ale nie jest to kluczowy aspekt przy projektowaniu kołnierza. Z kolei wzięcie pod uwagę zarówno formy przodu, jak i tyłu w kontekście modelowania kołnierza jest mylące, ponieważ nie uwzględnia głównej zasady, że front odzieży ma decydujące znaczenie dla kształtu kołnierza. W praktyce błędy te mogą prowadzić do niedopasowania lub niewłaściwego ułożenia kołnierza, co wpływa na ogólny wygląd i komfort noszenia odzieży.

Pytanie 39

Jakiego rodzaju materiału odzieżowego powinno się użyć do szycia sportowej, wełnianej marynarki męskiej na zimę?

A. Gabardyna

B. Szewiot

C. Tweed

D. Tropik

Gabardyna, szewiot i tropik to materiały, które mogą być stosowane w odzieży, ale nie są one odpowiednie do uszycia wełnianej zimowej marynarki męskiej o charakterze sportowym. Gabardyna to tkanina o gładkiej powierzchni, wykonana zazwyczaj z mieszanki wełny i poliestru, która charakteryzuje się dużą odpornością na zagniecenia i małą gramaturą. Choć może być stosowana w produkcji marynarek, jej lekkość i właściwości przewiewne sprawiają, że nie nadaje się na zimowe, ciepłe odzieżowe elementy. Szewiot to materiał, który również nie jest typowy dla zimowej odzieży. Jest to tkanina zazwyczaj o gładkiej strukturze, często używana do produkcji letniej odzieży, co czyni ją mało funkcjonalną w kontekście sportowej marynarki przeznaczonej na chłodniejsze dni. Tropik natomiast to tkanina o lekkiej strukturze, zazwyczaj wykorzystywana w letnich garniturach i odzieży. Podobnie jak gabardyna i szewiot, tropik nie zapewnia odpowiedniej izolacji cieplnej i nie jest wystarczająco trwały na intensywne użytkowanie, co czyni go niewłaściwym wyborem na zimową marynarkę. Wybór materiału odzieżowego do konkretnego type odzieży powinien opierać się na jego właściwościach użytkowych, a w przypadku zimowych marynarek kluczowym czynnikiem jest zdolność do zapewnienia ciepła oraz odporności na różne warunki atmosferyczne.

Pytanie 40

Jakie urządzenie wykorzystuje się do formowania ramion w marynarkach?

A. Specjalna

B. Płaska

C. Uniwersalna

D. Formująca

Wybór odpowiedzi "Formująca" jest mylący, ponieważ w kontekście prasowania ramion w marynarkach nie odnosi się ona do specyfiki potrzebnego kształtu. Prasa formująca jest bardziej uniwersalnym narzędziem, które może być stosowane w różnych aspektach krawiectwa, ale nie jest zoptymalizowana do pracy z konturami ramion. Z kolei prasa "Płaska" również jest niewłaściwa, ponieważ ma prostą powierzchnię, co nie pozwala na odpowiednie wyprofilowanie ramion. Prasa płaska jest używana głównie do prasowania prostych powierzchni, takich jak przody bluzek czy spódnice, ale nie nadaje się do skomplikowanych kształtów, jak ramiona marynarki. Odpowiedź "Uniwersalna" sugeruje, że jedna prasa może wystarczyć do wszystkich zadań, co jest błędem, ponieważ każdy element odzieży wymaga odpowiedniego podejścia i narzędzi. To typowy błąd myślowy, gdzie zakłada się, że w krawiectwie można stosować jedno narzędzie do różnych zadań, co często prowadzi do niewłaściwych efektów finalnych, takich jak zniekształcenie kształtu odzieży. W branży krawieckiej kluczowe jest stosowanie odpowiednich narzędzi do specyficznych zastosowań, co wpływa na jakość wyrobu końcowego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej