Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 29 maja 2025 01:09
Data zakończenia: 29 maja 2025 01:27

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką kwotę należy zapłacić za wydruk banera, który składa się z 2 pasów o wymiarach 300 x 150 cm każdy, jeśli cena za zadrukowanie 1 m² siatki mesh wynosi 30,00 zł?

A. 540,00 zł

B. 90,00 zł

C. 270,00 zł

D. 58,00 zł

Aby dowiedzieć się, ile kosztuje wydruk banera, najpierw trzeba obliczyć powierzchnię jednego pasa. Wymiary pasa to 300 cm na 150 cm, co razem daje 45000 cm². Jak przeliczymy to na metry kwadratowe, to wychodzi 4,5 m² (bo 1 m² to 10,000 cm²). Ponieważ mamy dwa pasy, to całkowita powierzchnia to 2 razy 4,5 m², czyli w sumie 9 m². A cena za zadrukowanie jednego metra kwadratowego siatki mesh to 30 zł, więc całkowity koszt to 9 m² razy 30 zł/m², co daje 270 zł. Tego rodzaju obliczenia są bardzo ważne w branży, bo dokładne pomiary i przeliczenia to podstawa, żeby dobrze oszacować koszty produkcji. Przy większych zamówieniach umiejętność dokładnego obliczania kosztów na podstawie powierzchni jest niezbędna, żeby uniknąć błędów i nieporozumień finansowych.

Pytanie 2

Podaj wymiary brutto dla listu gratulacyjnego, gdy format netto to A4, a spady wynoszą 2 mm?

A. 214 × 297 mm

B. 210 × 297 mm

C. 216 × 303 mm

D. 214 × 301 mm

Właściwy format brutto listu gratulacyjnego, gdy format A4 jest formatem netto z spadami wynoszącymi 2 mm, to 214 × 301 mm. Format A4 ma wymiary 210 × 297 mm. Aby uzyskać format brutto, należy dodać spady do wymiarów netto. Spady to dodatkowy margines, który jest dodawany do projektu w celu zapewnienia, że żadne istotne elementy graficzne nie zostaną ucięte podczas procesu cięcia. W przypadku spadów wynoszących 2 mm, należy dodać 4 mm do każdej z wymiarów (2 mm z każdej strony). Dlatego 210 mm + 4 mm = 214 mm, a 297 mm + 4 mm = 301 mm. Znajomość obliczeń związanych z formatami wykorzystywanymi w druku jest kluczowa, zwłaszcza w kontekście przygotowań do projektów graficznych, które muszą być zgodne z wymaganiami drukarni. Praktyka ta jest zgodna z branżowymi standardami, które podkreślają znaczenie spadów w projektowaniu graficznym, aby zapewnić profesjonalny wygląd finalnego produktu.

Pytanie 3

Gdzie w publikacji znajduje się informacja dotycząca materiałów ikonograficznych?

A. W bibliografii uzupełniającej

B. Na stronie redakcyjnej

C. W przypisach do bibliografii

D. Na stronie ofertowej

Informacja o materiałach ikonograficznych zazwyczaj umieszczana jest na stronie redakcyjnej publikacji, ponieważ to właśnie tam znajdują się szczegóły dotyczące zawartości i charakterystyki publikacji. Strona redakcyjna pełni rolę informacyjną, w której autorzy i redaktorzy prezentują nie tylko tytuł, ale także kontekst i zawartość, co obejmuje również materiały wizualne. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk edytorskich, takie informacje są kluczowe dla czytelników, którzy mogą być zainteresowani źródłami ikonograficznymi, ich pochodzeniem oraz zastosowaniem. Na stronie redakcyjnej mogą być zawarte także informacje na temat praw autorskich związanych z wykorzystywanymi obrazami lub ilustracjami. Przykładem praktycznego zastosowania jest publikacja naukowa, w której ilustracje są kluczowe dla zrozumienia omawianych zagadnień, a czytelnik powinien mieć możliwość szybkiego dostępu do tych informacji.

Pytanie 4

Jakie parametry technologiczne mają kluczowe znaczenie podczas przygotowywania okładek do druku?

A. Wymiary okładki po rozwinięciu, kolorystyka

B. Parametry urządzenia drukującego, liniatura rastra

C. Typ oprawy, technologia produkcji form drukowych

D. Typ podłoża, metoda drukowania

Wybór nieodpowiednich parametrów, jak maszyna drukująca czy rodzaj podłoża, może prowadzić do zamieszania w przygotowaniach do druku. Oczywiście, parametry maszyny są ważne, ale w kontekście projektowania okładek nie są kluczowe. Wymiary i kolorystyka to podstawa, bo definiują, jak produkt będzie wyglądał i jak zadziała w praktyce. Rodzaj podłoża czy technologia druku też mają swoje znaczenie, ale nie wpływają tak mocno na wizualny aspekt, który wyznaczają najpierw kolory i wymiary. Wybór technologii wykonania form drukowych też nie jest pierwszorzędny na etapie projektowania. Ważne, żeby najpierw skupić się na estetyce i funkcjonalności okładki, a potem dopiero dobierać techniczne szczegóły, jak materiały czy maszyny. Dobre praktyki w projektowaniu graficznym powinny koncentrować się na spełnieniu oczekiwań estetycznych i funkcjonalnych przed rozważaniem aspektów technologicznych.

Pytanie 5

Celem definiowania nadruku czarnych elementów podczas procesu przygotowania do druku jest

A. uzyskanie innego koloru

B. oszczędzenie części farb CMY

C. przyspieszenie naświetlania form drukowych

D. ułatwienie dopasowania czarnych elementów

Użycie nadruku czarnych elementów w procesie przygotowania do drukowania ma na celu ułatwienie precyzyjnego pasowania czarnych elementów w projekcie graficznym. Podczas druku wielokolorowego, każdy kolor musi być nałożony na papier w odpowiedniej kolejności, co wymaga dużej precyzji. Czarny nadruk, jako element referencyjny, pozwala na lepsze dopasowanie pozostałych kolorów, minimalizując ryzyko wystąpienia przesunięć, które mogą prowadzić do nieczytelnych lub nieestetycznych rezultatów. Przykład zastosowania tej techniki można zauważyć w druku materiałów reklamowych, gdzie czarny nadruk jest używany do podkreślenia istotnych informacji, a także w pracach artystycznych, gdzie precyzyjne nałożenie kolorów jest kluczowe dla uzyskania zamierzonego efektu wizualnego. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie nadruku czarnych elementów w projektach, co przyczynia się do poprawy jakości finalnych wyrobów drukarskich oraz skraca czas produkcji, umożliwiając szybsze wprowadzenie projektu na rynek.

Pytanie 6

Apla, definiowana jako powierzchnia o całkowitym pokryciu, jest płaszczyzną, która ma pokrycie

A. 50% koloru

B. 25% koloru

C. 75% koloru

D. 100% koloru

Odpowiedzi sugerujące 75%, 50% czy 25% koloru są niepoprawne z wielu powodów. Przede wszystkim, takie podejścia wskazują na nieporozumienie dotyczące definicji apli jako pełnego pokrycia. Oznaczenie powierzchni, która ma tylko 75% lub mniej koloru, w rzeczywistości oznacza, że powierzchnia nie jest w pełni pokryta, co może prowadzić do nieestetycznego wyglądu oraz wpływać na trwałość i funkcjonalność tej powierzchni. Na przykład, w kontekście malowania, jeżeli ściana jest pokryta jedynie w 50%, może to prowadzić do widocznych smug i różnic w odcieniu, co jest niepożądane w finalnym efekcie. W branży architektonicznej i wykończeniowej dąży się do uzyskania jednolitych i estetycznych powierzchni, a zatem pojęcia takie jak 'półpokrycie' nie powinny być akceptowane. Ponadto, niepełne pokrycie kolorem może prowadzić do większego zużycia materiałów, a co za tym idzie, zwiększenia kosztów realizacji projektu. Dlatego istotne jest, aby pamiętać, że dla uzyskania najlepszych efektów, pełne pokrycie kolorem, czyli 100%, jest standardem, do którego należy dążyć.

Pytanie 7

Ile minimalnie arkuszy drukarskich jest koniecznych do wydrukowania książki liczącej 240 stron w formacie A5?

A. 12

B. 60

C. 15

D. 16

Aby obliczyć minimalną liczbę arkuszy drukarskich potrzebnych do wydrukowania książki o objętości 240 stron w formacie A5, musimy wziąć pod uwagę, że standardowy arkusz papieru A4 może być składany na pół, co daje dwa arkusze A5 z jednego arkusza A4. W praktyce, typowe zadrukowanie arkusza A4 w formacie A5 pozwala na umieszczenie czterech stron (dwie na każdej stronie arkusza). Dlatego, aby obliczyć liczbę arkuszy potrzebnych do wydrukowania 240 stron, dzielimy całkowitą liczbę stron przez liczbę stron, które można wydrukować na jednym arkuszu. W naszym przypadku: 240 stron / 4 strony na arkusz = 60 arkuszy A4. Następnie, aby obliczyć liczbę arkuszy potrzebnych do druku, musimy uwzględnić, że każdy arkusz A4 można złożyć, co oznacza, że potrzebujemy 15 arkuszy A5 (60 arkuszy A4 dzielone przez 4 strony). W branży drukarskiej, takie obliczenia są kluczowe w procesie kalkulacji kosztów i planowania produkcji, co pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz optymalizację procesu drukowania.

Pytanie 8

Jaką ilość folii należy mieć do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 130 m2

B. 115 m2

C. 110 m2

D. 125 m2

Podane odpowiedzi 130 m2, 115 m2 oraz 110 m2 są błędne z kilku powodów. Po pierwsze, w każdej z tych propozycji zawyżono lub zaniżono obliczenia powierzchni potrzebnej do laminowania. Kluczowe jest zrozumienie, że format A3 ma powierzchnię równą 0,125 m2. Przy jednostronnym laminowaniu 1000 arkuszy A3, całkowita wymagana powierzchnia folii wynosi 1000 x 0,125 m2, co daje dokładnie 125 m2. Błędem jest pomylenie jednostek miary lub przyjęcie zbyt dużych marginesów na straty materiałowe, które w przypadku standardowego laminowania nie powinny być tak wysokie. Dodatkowo, ważne jest, aby w obliczeniach uwzględnić tylko tę część folii, która rzeczywiście będzie użyta do laminowania, a nie dodatkowe zapasy. Zbyt duże zapotrzebowanie na folię może prowadzić do niepotrzebnego wzrostu kosztów produkcji, co jest nieefektywne pod względem zarządzania zasobami. W profesjonalnym środowisku poligraficznym kluczowe jest precyzyjne planowanie i właściwe wyliczenia, które pozwalają na optymalne wykorzystanie materiałów. Rekomendacje branżowe wskazują na konieczność dokładnego przeliczania powierzchni oraz przewidywania ewentualnych strat, co powinno stać się standardem w każdym zakładzie zajmującym się laminowaniem.

Pytanie 9

Do wydatków związanych z produkcją baneru reklamowego zalicza się:

A. folię laminującą, tusz, zawieszanie baneru, energię elektryczną

B. papier satynowy, toner, sklejanie, przegląd serwisowy drukarki

C. siatkę mesh, atrament solwentowy, oczkowanie, wynagrodzenie

D. płótno banerowe, farby drukarskie, wykrawanie, części zamienne

Siatka mesh, atrament solwentowy, oczkowanie oraz wynagrodzenie to kluczowe elementy składające się na koszty wytworzenia baneru reklamowego. Siatka mesh to materiał znany z wysokiej przepuszczalności powietrza, co jest istotne w przypadku banerów wystawianych na zewnątrz, gdyż zapobiega gromadzeniu się wiatru, co mogłoby prowadzić do uszkodzeń. Atrament solwentowy charakteryzuje się wysoką odpornością na warunki atmosferyczne, co czyni go idealnym wyborem do druku banerów, które często są eksponowane na działanie słońca i deszczu. Oczkowanie to proces, który polega na wycinaniu otworów w materiale, co pozwala na łatwe zawieszanie baneru, a także zabezpiecza go przed rozerwaniem. Wynagrodzenie dla pracowników zaangażowanych w produkcję banerów również stanowi istotny element kosztów wytworzenia. Ujęcie tych wszystkich kosztów w kalkulacji jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi i pozwala na dokładne oszacowanie pełnych wydatków związanych z produkcją banerów reklamowych, co jest niezbędne do efektywnego planowania budżetu.

Pytanie 10

Które z narzędzi do selekcji w programie Adobe Photoshop nadaje się do zaznaczenia konturu białego niedźwiedzia poruszającego się po śniegu?

A. Lasso

B. Różdżka

C. Zaznaczanie eliptyczne

D. Szybkie zaznaczanie

Narzędzie Lasso w programie Adobe Photoshop jest idealne do zaznaczania skomplikowanych kształtów, takich jak sylwetka białego niedźwiedzia spacerującego po śniegu. Umożliwia użytkownikowi ręczne obrysowanie obiektu, co daje dużą precyzję i swobodę w procesie selekcji. W przeciwieństwie do innych narzędzi, Lasso pozwala na tworzenie nieregularnych kształtów, co jest szczególnie przydatne w przypadku obiektów o skomplikowanej konturze. Użytkownicy mogą korzystać z różnych wariantów narzędzia Lasso, takich jak Lasso poligonowe, które umożliwia tworzenie zaznaczenia składającego się z prostych linii. W praktyce, przy zaznaczaniu niedźwiedzia, użytkownik może łatwo dostosować kształt zaznaczenia do konturów zwierzęcia, co pozwala na precyzyjne wycięcie lub edycję. To narzędzie jest uznawane za jedno z podstawowych w Photoshopie, spełniając standardy branżowe w zakresie edycji obrazów, co czyni je nieocenionym w codziennej pracy grafików i fotografów.

Pytanie 11

Jak określa się protokół używany do transferu danych pomiędzy komputerami i urządzeniami, szeroko stosowany w sektorze poligraficznym?

A. FTP

B. CTF

C. DTP

D. CTP

Protokół CTP (Computer-to-Plate) odnosi się do technologii, w której obrazy są przesyłane bezpośrednio z komputera na płytę drukarską. Choć jest to kluczowy proces w poligrafii, nie jest to protokół przesyłania danych w kontekście komunikacji między urządzeniami, lecz raczej technologia produkcyjna. CTF (Computer-to-Film) to proces, który z kolei polega na przesyłaniu grafik do formatu filmowego, co również nie odpowiada definicji protokołu. DTP (Desktop Publishing) to termin odnoszący się do tworzenia publikacji na komputerze i nie jest to protokół przesyłania danych. Często można spotkać błędne założenie, że terminologia związana z produkcją poligraficzną odnosi się bezpośrednio do protokołów komunikacyjnych. Kluczowe jest zrozumienie, że protokoły, takie jak FTP, są zaprojektowane specjalnie do efektywnego przesyłania danych, a ich zastosowanie w poligrafii opiera się na potrzebie szybkiej i bezpiecznej wymiany plików. Myląc różne pojęcia, można stracić orientację w zakresie standardów pracy, co może prowadzić do nieefektywności w procesach produkcyjnych.

Pytanie 12

W przypadku, gdy nakład etykiet drukowanych techniką offsetową zostanie zmniejszony o 50%, jaki będzie wpływ na jednostkowy koszt druku?

A. zmniejszy się

B. nie da się tego przewidzieć

C. pozostanie bez zmian

D. zwiększy się

Jak ktoś myśli, że zmniejszenie nakładu etykiet drukowanych metodą offsetową o połowę zmniejszy lub utrzyma koszty na tym samym poziomie, to jest mocno w błędzie. To zresztą dość powszechne myślenie, które bierze się z braku zrozumienia, jak działają koszty w druku offsetowym. W tym przypadku to raczej stałe koszty dominują, a nie zmienne. Kiedy nakład jest mniejszy, te stałe koszty - jak przygotowanie form, wynajem maszyn czy wynagrodzenie dla operatorów - są rozkładane na mniejszą liczbę etykiet, co sprawia, że jednostkowe koszty rosną. Wiele osób myśli, że zmniejszenie nakładu od razu oznacza niższe koszty, nie zdając sobie sprawy, że część kosztów zostaje bez zmian. Jeszcze innym błędem jest założenie, że koszty zmienne, takie jak materiały czy atrament, są najważniejsze w całej układance, a to nie jest prawda w kontekście druku offsetowego. W rzeczywistości te zmienne są jedynie częścią całości, a ich wpływ jest dużo mniejszy niż tych stałych. Żeby lepiej zrozumieć, jak kalkulować koszty w druku offsetowym, warto się przyjrzeć wszystkim kosztom i ich wpływowi na całość produkcji.

Pytanie 13

Aby przeprowadzić automatyczną impozycję użytków na arkuszu, wymagany jest plik wyjściowy w formacie

A. PDF

B. TIFF

C. PNG

D. FLA

Wybór formatu PDF jako pliku wyjściowego dla automatycznej impozycji użytków na arkuszu jest uzasadniony z kilku powodów. PDF (Portable Document Format) jest standardowym formatem pliku, który zapewnia wysoką jakość reprodukcji oraz zachowuje integralność dokumentu niezależnie od platformy, na której jest wyświetlany. Umożliwia to użytkownikowi uzyskanie pewności, że przygotowane materiały będą wyglądać identycznie zarówno na ekranie, jak i w druku. W praktyce, PDF jest szeroko stosowany w branży graficznej, ponieważ pozwala na osadzenie czcionek, grafiki wektorowej oraz bitmapowej, a także metadanych, co jest kluczowe podczas procesu impozycji. Dodatkowo, wiele programów do druku oraz oprogramowania do DTP (Desktop Publishing) korzysta z plików PDF jako formatu roboczego, co sprawia, że jest on zgodny z wieloma standardami branżowymi, takimi jak PDF/X, który jest zoptymalizowany do drukowania. Przykładem zastosowania może być przygotowanie katalogu lub broszury, gdzie kluczowe jest utrzymanie jakości oraz spójności wizualnej, co PDF zapewnia. Używając tego formatu, można mieć pewność, że każdy detal projektu zostanie wiernie odwzorowany w finalnym produkcie.

Pytanie 14

Która metoda druku jest najbardziej odpowiednia do tworzenia etykiet termokurczliwych?

A. Fleksograficzna

B. Tampondrukowa

C. Ink-jet

D. Offsetowa

Offsetowa technika druku, choć popularna w wielu branżach, nie jest odpowiednia do produkcji etykiet termokurczliwych. Proces ten opiera się na druku z płaskich form, co ogranicza elastyczność przy pracy z różnymi podłożami. Etykiety termokurczliwe wymagają, aby druk był aplikowany na materiałach, które będą poddawane obróbce termicznej, co jest trudne do osiągnięcia w procesie offsetowym. Co więcej, proces ten jest wolniejszy i bardziej kosztowny w porównaniu do fleksografii, co czyni go nieefektywnym w zastosowaniach, gdzie potrzebne są szybkie zmiany i drukowanie dużych nakładów. Technika ink-jet, choć rozwijająca się, nie oferuje takiej samej jakości i efektywności przy dużych produkcjach etykiet. Z kolei tampondruk, mimo że świetnie sprawdza się w drukowaniu na nierównych powierzchniach, również nie jest odpowiedni dla masowej produkcji etykiet termokurczliwych ze względu na ograniczenia w szybkości i kosztach. Osoby wybierające metody drukarskie często mylą wydajność z jakością, co prowadzi do błędnych wyborów technologicznych. W kontekście etykietowania termokurczliwego, elastyczność i szybkość to kluczowe czynniki, które fleksografia spełnia najlepiej, podczas gdy inne techniki mają swoje ograniczenia, które czynią je mniej odpowiednimi.

Pytanie 15

Redukcja przestrzeni między dwiema literami w układzie tekstu publikacji określana jest jako

A. justowaniem

B. podkreślaniem

C. kerningiem

D. interlinią

W typografii takie rzeczy jak akcentowanie, interlinia czy justowanie to inne sprawy, które dotyczą układu tekstu, ale nie mają nic wspólnego z kerningiem, który zajmuje się odległością między literami. Akcentowanie to po prostu wyróżnianie niektórych części tekstu, żeby były bardziej widoczne, co w komunikacji wizualnej rzeczywiście ma sens, ale nie wpływa na to, jak blisko są litery. Interlinia, czyli odstęp między wierszami, jest ważna dla czytelności tekstu, ale nie ma tutaj nic do rzeczy. A justowanie to technika wyrównywania tekstu, żeby równo wyglądał. Ludzie często mylą te pojęcia, bo nie do końca rozumieją podstawowe zasady typografii. Dlatego warto wiedzieć, czym jest kerning i jak go stosować, bo to wpływa na to, jak ostatecznie będzie wyglądać nasza grafika.

Pytanie 16

Jaką kwotę będzie trzeba zapłacić za wydruk banera o wymiarach 3 x 10 m2, biorąc pod uwagę wydajność plotera wynoszącą 20 m2/h, cenę zadruku 1 m2 podłoża równą 5 zł oraz koszt pracy operatora wynoszący 60 zł/h?

A. 180 zł

B. 160 zł

C. 300 zł

D. 240 zł

Aby obliczyć całkowity koszt wydrukowania banera o formacie 3 x 10 m2, należy najpierw obliczyć powierzchnię banera, która wynosi 30 m2. Wydajność plotera wynosząca 20 m2/h oznacza, że wydrukowanie tego banera zajmie 1,5 godziny (30 m2 / 20 m2/h). Koszt pracy operatora, przy stawce 60 zł/h, wyniesie 90 zł (1,5 h * 60 zł/h). Ponadto koszt zadruku wynosi 5 zł za m2, co dla 30 m2 daje 150 zł (30 m2 * 5 zł/m2). Zatem całkowity koszt to suma kosztów zadruku oraz kosztów pracy operatora, co razem daje 240 zł (150 zł + 90 zł). W praktyce, podczas realizacji projektów reklamy dużego formatu, istotne jest uwzględnienie zarówno kosztów materiałów, jak i robocizny, aby precyzyjnie oszacować budżet. Tego rodzaju kalkulacje są standardową praktyką w branży graficznej i reklamowej, co pozwala na lepsze zarządzanie projektami oraz oczekiwaniami klientów.

Pytanie 17

Ile separacji kolorów trzeba przygotować do stworzenia offsetowych form drukarskich dla druku w kolorystyce 2+2?

A. 8 separacji

B. 1 separację

C. 3 separacje

D. 4 separacje

Druk offsetowy w kolorystyce 2+2 oznacza, że na każdej stronie będą wykorzystywane dwie separacje kolorów na przód i dwie na tył. W praktyce oznacza to, że dla każdej strony przygotowujemy oddzielne separacje, które są następnie używane do nałożenia kolorów na papier. W tym przypadku mówimy o separacjach w standardzie CMYK, gdzie K oznacza czarny, a kolory C (cyjan), M (magenta), Y (żółty) są wykorzystywane do uzyskania pełnej palety barw. Przy pracy na drukarkach offsetowych, dobrym zwyczajem jest również stosowanie separacji, które pozwalają na precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali w druku. Zastosowanie 4 separacji w przypadku drukowania 2+2 jest także zgodne z praktykami branżowymi, które zalecają przygotowanie osobnych form dla każdego koloru, co z kolei poprawia jakość i dokładność druku. Warto pamiętać, że przygotowanie odpowiednich separacji jest kluczowym etapem w procesie prepress, który wpływa na ostateczny efekt wizualny. Dobrze wykonane separacje to krok w kierunku uzyskania profesjonalnych efektów w druku offsetowym.

Pytanie 18

Który z poniższych zapisów jest poprawny zgodnie z regułami składu?

A. 30 ◦C

B. 50 %

C. 273±K

D. 20ºC

Odpowiedź 20ºC jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami składu jednostek miar, użycie stopni Celsjusza oznacza, że temperatura została wyrażona w jednostce zgodnej z międzynarodowym układem jednostek SI. Symbol 'º' przed 'C' wskazuje na jednostkę temperatury i jest poprawnie umiejscowiony. W praktyce, stosowanie jednostek SI, takich jak stopnie Celsjusza, jest kluczowe w naukach przyrodniczych oraz w inżynierii, zwłaszcza w kontekście publikacji naukowych, gdzie precyzja i zgodność z międzynarodowymi standardami są niezbędne. Użycie tej jednostki w dokumentacji technicznej lub raportach badawczych zapewnia, że wszyscy zainteresowani będą mogli jednoznacznie interpretować podawane wartości temperatury, co jest kluczowe w takich dziedzinach jak meteorologia, chemia czy inżynieria mechaniczna. Kolejnym przykładem może być wskazywanie temperatury w procesach przemysłowych, gdzie dokładność i jasność są kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności operacji.

Pytanie 19

Jakim symbolem opisuje się papier w formacie 500 × 700 mm?

A. A2

B. B1

C. B2

D. A1

Wybór niewłaściwych odpowiedzi może wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia systemów klasyfikacji formatów papieru. Odpowiedź A2, wskazująca na format o wymiarach 420 × 594 mm, jest typowym przedstawicielem serii A, która charakteryzuje się innymi wartościami wymiarowymi. Format A2 jest stosunkowo mniejszy od B2 i nie jest odpowiedni dla zastosowań wymagających większej powierzchni druku. Odpowiedzi A1 oraz B1 także są mylące, ponieważ A1 to format 594 × 841 mm, natomiast B1 ma wymiary 707 × 1000 mm. Wybór tych odpowiedzi może wynikać z mylnego przekonania, że większe numery oznaczają większe formaty, co jest nieprawidłowe w kontekście klasyfikacji ISO 216. Dla osób pracujących w branżach związanych z drukiem i projektowaniem, zrozumienie właściwego oznaczenia formatów jest kluczowe dla skutecznego planowania i realizacji projektów. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami, a w konsekwencji do wyższych kosztów produkcji.

Pytanie 20

Podaj wymiary brutto plakatu, gdy format netto wynosi A2, a spady mają długość 3 mm?

A. 426 x 600 mm

B. 600 x 847 mm

C. 423 x 597 mm

D. 297 x 420 mm

Odpowiedzi, które nie uwzględniają wartości spadów przy obliczaniu wymiarów brutto plakatu, mogą prowadzić do licznych problemów w procesie druku. Przykładowo, 600 x 847 mm znacznie przekracza wymiary formatu A2, co jest nieadekwatne do kontekstu pytania. Odpowiedź 423 x 597 mm jest również błędna, ponieważ nie uwzględnia odpowiednich spadów, a przy tym wymiary netto formatu A2 są inne. W przypadku 297 x 420 mm, mamy do czynienia z wymiarem formatu A3, który również nie odpowiada założonemu formatowi A2. Z kolei 426 x 600 mm, chociaż wydaje się bliskie, nie uwzględnia poprawnie obliczeń spadów, co prowadzi do nieprawidłowego wymiarowania. Typowym błędem jest ignorowanie konieczności dodania spadów do wymiarów netto, co w praktyce może prowadzić do problemów z przycinaniem i wykończeniem gotowego produktu. Osoby zajmujące się projektowaniem graficznym muszą znać zasady obliczania wymiarów brutto, aby uniknąć sytuacji, w których gotowy produkt nie spełnia wymagań jakościowych, co może skutkować dodatkowymi kosztami i czasem na korekty w produkcji.

Pytanie 21

Jaką łączną liczbę arkuszy drukarskich należy przygotować, gdy rzeczywisty nakład wynosi 7 000 netto, a przewidziany naddatek technologiczny na materiał drukowy to 3%?

A. 7 210 arkuszy

B. 7 100 arkuszy

C. 7 070 arkuszy

D. 7 030 arkuszy

Aby obliczyć łączną liczbę arkuszy drukowych do przygotowania, musimy uwzględnić nakład rzeczywisty oraz naddatek technologiczny. W tym przypadku, nakład wynosi 7000 arkuszy, a naddatek technologiczny to 3%. Naddatek ten obliczamy, mnożąc nakład przez 3%: 7000 * 0,03 = 210 arkuszy. Następnie dodajemy tę wartość do nakładu: 7000 + 210 = 7210 arkuszy. W praktyce, przygotowanie odpowiedniej liczby arkuszy jest kluczowe w procesie produkcji drukarskiej, aby zminimalizować straty materiałowe i zapewnić odpowiednią ilość wydruków, uwzględniając ryzyko błędów lub uszkodzeń w trakcie produkcji. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie dokładnych obliczeń naddatków technologicznych, co przyczynia się do optymalizacji procesów produkcyjnych oraz redukcji kosztów. Dlatego poprawne przygotowanie arkuszy jest niezbędne do osiągnięcia efektywności i jakości w druku.

Pytanie 22

W trakcie przygotowania materiałów do druku offsetowego tworzy się elementy w kolorze

A. purpurowego

B. czarnego

C. żółtego

D. niebieskozielonego

Wybrałeś czarny kolor, co jest super, bo w druku offsetowym czarny (oznaczany jako K w CMYK) jest naprawdę ważny. Bez czerni, trudno byłoby uzyskać fajny kontrast i szczegóły w druku. To dlatego, że druk offsetowy opiera się na czterech kolorach: cyjanie, magencie, żółtym i czarnym. Czarny to ten kolor, który nadaje wyrazistość liniom i sprawia, że tło wygląda bardziej intensywnie. W praktyce najczęściej używa się go do druku tekstów i różnych grafik, więc jest nie do przecenienia w procesie przygotowania do druku. Warto też wiedzieć, że czarny kolor często łączy się z innymi kolorami, co pozwala nam uzyskać szeroką paletę barw, co jest zgodne z zasadami kolorystycznymi. Dobre praktyki w druku podpowiadają, żeby czarny był bazą, bo to naprawdę podnosi jakość finalnego produktu.

Pytanie 23

Długość punktu typograficznego wynosi

A. 0,376 mm

B. 0,637 mm

C. 0,736 mm

D. 1,8 mm

Pojęcie długości punktu typograficznego może być mylone z innymi jednostkami miary, co prowadzi do nieprawidłowych odpowiedzi. Odpowiedź 0,637 mm na przykład odzwierciedla długość tzw. pica, która jest inną jednostką miary stosowaną w typografii, gdzie 1 pica równa się 12 punktom. Ta mylna koncepcja często wynika z niepełnego zrozumienia różnic pomiędzy punktami a pica, co jest kluczowe w typografii. Inna odpowiedź, 0,736 mm, może być mylona z rozmiarem niektórych czcionek lub stylów, co wprowadza dodatkowe zamieszanie. Pojęcia te mogą być trudne do przyswojenia, zwłaszcza dla osób początkujących w projektowaniu graficznym. Ponadto długość 1,8 mm jest znacznie większa niż jakakolwiek typowa miara punktu typograficznego i może sugerować pomyłkę w zrozumieniu jednostek miary. Takie błędy są często wynikiem niepoprawnego przeliczenia jednostek lub niezrozumienia kontekstu ich użycia w praktyce typograficznej. Aby uniknąć tych pułapek, ważne jest, aby projektanci i graficy regularnie korzystali z wiarygodnych źródeł oraz standardów branżowych, takich jak ISO czy APA, które precyzyjnie definiują jednostki miary typograficznej, co pozwala na lepsze zrozumienie i stosowanie ich w codziennej pracy.

Pytanie 24

Jakiego formatu używa się jako podstawowego w programie Adobe Photoshop?

A. PDF

B. PSD

C. DOC

D. A1

Wybrana odpowiedź nie jest poprawna, ponieważ ani A1, ani PDF, ani DOC nie są natywnymi formatami plików dla programu Adobe Photoshop. Format A1 odnosi się do standardu wielkości papieru, co nie ma związku z programowaniem graficznym. W kontekście pracy z grafiką, PDF (Portable Document Format) jest formatem, który często służy do udostępniania dokumentów z zachowaniem ich układu i formatowania, jednak nie obsługuje wszystkich funkcji edycyjnych dostępnych w PSD. PDF jest bardziej odpowiedni do publikacji i dystrybucji, a nie do edycji. Natomiast format DOC, związany z programami do edycji tekstu, takimi jak Microsoft Word, jest zupełnie nieodpowiedni w kontekście pracy z grafiką, ponieważ koncentruje się na obsłudze treści tekstowych, a nie na warstwach graficznych czy efektywnym retuszu zdjęć. Wybór niewłaściwego formatu może prowadzić do utraty jakości obrazu, braku możliwości edycji warstw oraz innych niedogodności, co jest szczególnie istotne w zawodowym obszarze grafiki komputerowej. Warto pamiętać, że właściwy format pliku jest kluczowy dla efektywności i jakości pracy w projektach graficznych.

Pytanie 25

Oprogramowaniem służącym do tworzenia wielostronicowego katalogu z grafiką i tekstem, a także do generowania pliku PDF zgodnego ze standardem do druku, jest

A. IrfanView

B. Adobe InDesign

C. Gimp

D. Adobe Bridge

IrfanView to solidny program graficzny, który doskonale sprawdza się w przetwarzaniu zdjęć i obrazów, jednak nie jest zaprojektowany do składu dokumentów wielostronicowych. Użytkownicy mogą błędnie uznać, że IrfanView wystarczy do stworzenia katalogu ofertowego, sądząc, że jego możliwości edycyjne są wystarczające. Podobnie, Adobe Bridge, który ma funkcję organizowania plików graficznych, nie oferuje narzędzi do składu dokumentów. Jego głównym celem jest zarządzanie mediami, co czyni go narzędziem pomocniczym, ale nie wystarczającym do profesjonalnego przygotowania publikacji. Gimp, będący programem do edycji grafiki rastrowej, również nie nadaje się do składu dokumentów, mimo że pozwala na edycję obrazów. W przypadku projektowania katalogu, użytkownicy mogą napotkać trudności w organizacji tekstu i obrazów w sposób, który byłby estetyczny i zgodny z zasadami typografii. Problemy mogą wynikać z braku narzędzi do wielostronicowego układu i ograniczeń w formatach eksportu, co jest istotne dla zachowania wysokiej jakości druku. Dlatego, wybierając odpowiednie oprogramowanie do składu, warto zwrócić uwagę na dedykowane aplikacje, takie jak Adobe InDesign, które oferują odpowiednie funkcjonalności, niezbędne w profesjonalnym procesie tworzenia publikacji.

Pytanie 26

Które wydawnictwo publikowane jest z numeracją ciągłą, pod tą samą nazwą, co tydzień lub rzadziej?

A. Książka

B. Czasopismo

C. Akcydens

D. Broszura

Czasopismo to publikacja, która ukazuje się w regularnych odstępach czasu, zazwyczaj raz w tygodniu lub rzadziej, co jest zgodne z definicją podaną w pytaniu. Czasopisma charakteryzują się ponadto numeracją bieżącą, co oznacza, że każda nowa publikacja jest oznaczana numerem, na przykład "Tom 5, Nr 3". Dzięki tej regularności i numeracji, czasopisma są często wykorzystywane w nauce i edukacji, jako źródło aktualnych informacji z różnych dziedzin, takich jak nauka, kultura, polityka czy sport. Warto zauważyć, że czasopisma mogą być naukowe, profesjonalne lub popularnonaukowe, co wpływa na ich treść oraz grupę docelową. W kontekście standardów branżowych, czasopisma są odpowiednio indeksowane w bazach danych, co sprzyja ich odnajdywaniu i cytowaniu. Przykładem czasopisma może być „Nature”, które ukazuje się co tydzień i jest uznawane za jedno z najważniejszych czasopism naukowych na świecie.

Pytanie 27

Jakie urządzenie nadaje się do wycinania samoprzylepnych liter?

A. Skaner bębnowy

B. Ploter tnący

C. Skaner płaski

D. Kopiorama

Ploter tnący to naprawdę świetne urządzenie do wycinania samoprzylepnych liter. Jest zaprojektowany tak, żeby ciąć materiały takie jak folie samoprzylepne z dużą precyzją. Można dzięki niemu tworzyć skomplikowane kształty i litery w różnych rozmiarach, co jest mega ważne w reklamie i signmakingu. To, co mi się podoba w tym urządzeniu, to jak dokładnie tnie. Dzięki tej technologii, można zaoszczędzić sporo czasu, a to w branży ma duże znaczenie. Używa się go w różnych miejscach, na przykład do oznakowania pojazdów, dekoracji witryn sklepów czy personalizacji produktów. W reklamie często korzysta się z standardów jakości, jak ISO 9001, żeby zapewnić dobry poziom i precyzję w końcowym produkcie. Korzystanie z plotera tnącego w takich procesach to naprawdę dobry wybór, bo to zwiększa efektywność i satysfakcję klienta.

Pytanie 28

Ile offsetowych form druku jest koniecznych do przygotowania w celu zadrukowania arkusza w systemie 4 + 4 z wykorzystaniem metody odwracania arkusza przez boczny margines?

A. 4 formy

B. 8 form

C. 2 formy

D. 6 form

Wybór liczby form drukowych do zadrukowania arkusza w technologii offsetowej jest kluczowy dla jakości i efektywności całego procesu. Przy odpowiedziach, które sugerują mniej niż cztery formy, istnieje podstawowy błąd w rozumieniu metodologii druku kolorowego. Druk w kolorze 4 + 4 oznacza, że zarówno przód, jak i tył arkusza mają być zadrukowane pełnym zestawem czterech kolorów. Dla każdej strony wymagane są cztery formy odpowiadające kolorom CMYK, co w konsekwencji prowadzi do potrzebnych czterech form dla frontu i czterech dla tyłu, co daje łącznie osiem form. Podejście sugerujące jedynie dwie lub cztery formy w kontekście druku dwustronnego nie uwzględnia, że każdy kolor na obu stronach wymaga osobnego nałożenia. Kluczowym błędem jest ignorowanie zasady, że każda strona z wieloma kolorami wymaga odrębnych form, co prowadzi do niedoszacowania potrzeb produkcyjnych. W praktyce, każda forma jest odpowiedzialna za precyzyjne odwzorowanie danego koloru na podłożu, dlatego niedostateczna liczba form może skutkować niepełnym lub niewłaściwym odwzorowaniem kolorów, co negatywnie wpłynie na jakość gotowego produktu. Prawidłowe podejście powinno bazować na zrozumieniu procesu druku offsetowego oraz standardów, które rządzą całą branżą, co jest kluczowe dla uzyskania profesjonalnych efektów w produkcji drukarskiej.

Pytanie 29

Określanie barw w druku "cyjan i magenta z jednej strony, czarny z drugiej strony" nazywa się technologicznie

A. 2 + 2

B. 2 x 1

C. 2 x 2

D. 2 + 1

Odpowiedź "2 + 1" jest poprawna, ponieważ opisuje specyfikację technologiczną w druku, w której na jednej stronie używa się dwóch kolorów (cyjan i magenta), a na drugiej stronie jednego koloru (czarnego). Taki proces nazywany jest także konfiguracją druku i jest powszechnie stosowany w przemyśle poligraficznym, szczególnie w druku offsetowym. Przykładowo, w druku reklamowym czy materiałów promocyjnych często wykorzystywana jest technika dwustronnego druku, co pozwala na oszczędność papieru i materiałów eksploatacyjnych, jednocześnie zwiększając estetykę końcowego produktu. W praktyce, korzystając z takiej konfiguracji, można zrealizować złożone projekty graficzne, które łączą żywe kolory z głębokimi odcieniami czerni, co jest nieocenione w takich aplikacjach jak katalogi, broszury czy plakaty. Co więcej, standardy branżowe zalecają stosowanie takich rozwiązań, ponieważ zwiększają one efektywność produkcji oraz jakość wydruków, co ma kluczowe znaczenie dla zadowolenia klienta oraz rentowności przedsiębiorstwa.

Pytanie 30

Ile arkuszy netto papieru samokopiującego B2 jest potrzebnych do wydrukowania 50 000 kompletów dokumentów samokopiujących w formacie 105 x 148 mm, jeżeli każdy komplet składa się z 4 kolorów papieru?

A. 25 000 arkuszy

B. 6 250 arkuszy

C. 12 500 arkuszy

D. 3 125 arkuszy

Kiedy analizujemy błędne odpowiedzi, kluczowym aspektem jest zrozumienie błędnych założeń przyjętych w obliczeniach. Wiele osób może pomylić ilość potrzebnych arkuszy A6 z ilością arkuszy B2, co prowadzi do znacznych nieporozumień. Przyjmowanie błędnych wymiarów arkuszy lub nieuwzględnienie, że jeden arkusz B2 można podzielić na wiele arkuszy A6, skutkuje znacznymi różnicami w obliczeniach. Ponadto, nie uwzględnienie ilości kolorów w komplecie prowadzi do pominięcia kluczowego czynnika, który drastycznie zwiększa potrzebną liczbę arkuszy. Osoby nieznające specyfiki druku samokopiującego mogą również założyć, że każdy arkusz A6 jest produktem końcowym, podczas gdy w rzeczywistości to tylko fragment większego procesu produkcyjnego, który wymaga większej ilości materiałów na skompletowanie gotowych zestawów. Istotne jest także, aby nie zatrzymywać się na poziomie prostych obliczeń, lecz w pełni rozumieć procesy logistyczne w produkcji, które mogą wpłynąć na końcowe decyzje dotyczące zamówień. W poligrafii, efektywność i dokładność obliczeń wpływają na jakość i koszt produkcji, dlatego każdy krok w procesie musi być dokładnie przemyślany.

Pytanie 31

Jakie aplikacje są wykorzystywane do stworzenia wektorowego logo w systemie identyfikacji wizualnej przedsiębiorstwa?

A. CorelDraw, Premiere

B. Inkscape, Lightroom

C. Inkscape, CorelDraw

D. Illustrator, AfterEffects

Odpowiedź 'Inkscape, CorelDraw' jest poprawna, ponieważ oba programy są powszechnie używane do tworzenia wektorowych projektów graficznych, w tym logo. Inkscape to darmowy i otwartoźródłowy edytor grafiki wektorowej, który oferuje wiele zaawansowanych narzędzi do rysowania kształtów, manipulacji obiektami i tworzenia efektów typograficznych. Dzięki obsłudze formatów SVG, Inkscape jest idealny do projektowania logo, które można skalować bez utraty jakości. CorelDraw to z kolei profesjonalne oprogramowanie, które również skupia się na grafice wektorowej i jest szeroko stosowane w przemyśle graficznym. Użytkownicy cenią CorelDraw za intuicyjny interfejs i potężne narzędzia do edycji wektorowej, co czyni go preferowanym wyborem dla projektantów zajmujących się identyfikacją wizualną firm. W praktyce, obydwa programy umożliwiają tworzenie logo, które są zgodne z aktualnymi standardami branżowymi, takimi jak łatwość reprodukcji w różnych mediach oraz wysoka jakość wizualna.

Pytanie 32

Jaką masę netto papieru o wymiarach 700 mm x 1000 mm i gramaturze 100 g/m² potrzebujesz do wykonania 2 000 plakatów w formacie B2?

A. 50 kg

B. 60 kg

C. 35 kg

D. 70 kg

Wybór błędnej odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia podstawowych koncepcji związanych z obliczaniem zapotrzebowania na materiały w procesie druku. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 50 kg, 35 kg lub 60 kg nie uwzględniają prawidłowej powierzchni zajmowanej przez plakaty. W przypadku plakatu B2, jego wymiary to 500 mm x 700 mm, co prowadzi do powierzchni 0,35 m² na sztukę. Dla 2000 plakatów, całkowita powierzchnia wynosi 700 m², co jest kluczowym krokiem w obliczeniach. Gramatura papieru, wynosząca 100 g/m², bezpośrednio wpływa na masę papieru, którą obliczamy mnożąc powierzchnię przez gramaturę. Często popełnianym błędem jest założenie, że wystarczy zmniejszyć liczbę plakatów, aby zredukować zapotrzebowanie na papier, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Również nieprawidłowe przeliczenia jednostek, na przykład nieprzekształcanie gramów na kilogramy, mogą skutkować znacznymi różnicami w wynikach. Rozumienie tych podstawowych zasad jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania projektami poligraficznymi oraz optymalizacji kosztów produkcji, co jest istotne w branży, w której precyzja ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 33

Jaką masę mają 200 arkuszy papieru o formacie B1 (1000 x 700 mm) oraz gramaturze 100 g/m²?

A. 14 kg

B. 64 kg

C. 20 kg

D. 10 kg

Wyniki 20 kg, 10 kg i 64 kg są wynikiem błędnych obliczeń i nieporozumień dotyczących podstawowych zasad obliczania masy papieru. Odpowiedź 20 kg pojawia się w wyniku pomylenia liczby arkuszy z ich gramaturą, co prowadzi do nadestymowania masy. Kluczowe jest zrozumienie, że masa każdego arkusza wynika z jego gramatury oraz powierzchni, a nie tylko z liczby arkuszy. W przypadku 10 kg, błąd może wynikać z niepełnego przeliczenia lub złego oszacowania powierzchni, co jest powszechnym problemem wśród osób, które nie uwzględniają pełnych wymiarów formatu B1. Odpowiedź 64 kg jest całkowicie nieadekwatna, ponieważ sugeruje, że każdy arkusz waży znacznie więcej niż wynika to z podanej gramatury, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami fizyki materiałów. W przemyśle papierniczym i drukarskim, gdzie precyzyjne obliczenia mają kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji, ważne jest, aby unikać typowych błędów myślowych, takich jak oszacowywanie masy bez uwzględnienia gramatury oraz powierzchni. Właściwe zrozumienie tych zasad jest niezbędne, aby móc poprawnie zarządzać materiałami oraz kosztami.

Pytanie 34

System produkcyjny CIP 3 pozwala w drukarni na

A. zarządzanie przepływem treści witryn internetowych klientów

B. kalibrację barw monitorów grafików w sieci

C. przesył informacji o realizowanej pracy z naświetlarki bezpośrednio do maszyny drukarskiej

D. komputerowe przygotowanie materiałów do druku

Analizując niepoprawne odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na ich merytoryczne podstawy. Kalibracja kolorystyczna monitorów grafików, mimo że istotna w procesie przygotowania materiałów do druku, nie jest bezpośrednio związana z systemem CIP 3, który koncentruje się na przepływie danych między naświetlarką a maszyną drukarską. Kalibracja monitorów ma na celu zapewnienie zgodności kolorów w projektach graficznych, co jest ważne, ale nie jest funkcjonalnością CIP 3. Komputerowe przygotowanie publikacji do druku, także istotne, dotyczy procesów przedprodukcyjnych, które są oddzielne od przepływu informacji w systemie CIP 3. Natomiast zarządzanie przepływem treści stron internetowych klientów to zupełnie inny obszar, związany z marketingiem i publikacją treści online, nie mający związku z procesami druku. Typowym błędem myślowym, który może prowadzić do wskazania tych nieprawidłowych odpowiedzi, jest mylenie procesów pre- i postdruku. Zrozumienie, że CIP 3 odpowiada głównie za automatyzację i integrację w fazie druku, a nie w przygotowaniach czy w obszarze digital marketingu, jest kluczowe dla prawidłowego pojmowania jego zastosowania.

Pytanie 35

Ile form drukarskich trzeba przygotować do wydrukowania ulotki A4 w kolorystyce 4 + 4 na maszynie półformatowej, korzystając z metody odwracania przez boczny margines?

A. 8 form

B. 4 formy

C. 2 formy

D. 6 form

Wybór innej liczby form drukowych może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad druku wielokolorowego. Wiele osób może myśleć, że potrzebują jedynie jednej formy na każdy kolor, co prowadzi do błędnego wniosku o konieczności przygotowania dwóch lub nawet sześciu form. Takie podejście jest jednak nieprawidłowe w kontekście druku ulotek w kolorystyce 4 + 4. W rzeczywistości, proces druku wymaga oddzielnych form dla każdej strony ulotki i dla każdego używanego koloru. Dla ulotki A4, która jest drukowana na dwóch stronach, każdy kolor wymaga swojej formy. W przypadku, gdybyśmy zastosowali niepoprawne podejście, mogłoby to prowadzić do niekompletnego odwzorowania kolorów na ulotce, co z kolei wpływałoby na estetykę oraz jakość końcowego produktu. Należy również zwrócić uwagę, że w branży druku, standardy zakładają pełne pokrycie kolorów przez wszystkie używane formy, co wymaga starannego przemyślenia liczby form, aby uniknąć błędów w druku i zapewnić wysoką jakość usługi. Dlatego ważne jest, aby stosować się do sprawdzonych praktyk oraz standardów w procesie produkcji materiałów drukowanych. Zrozumienie tych zasad oraz umiejętność ich zastosowania w praktyce to klucz do sukcesu w branży poligraficznej.

Pytanie 36

Aby ocenić projekt graficzny pod kątem kolorystyki, przed rozpoczęciem produkcji należy wykonać

A. odbitkę próbną (proof)

B. formy drukowe

C. plik impozycyjny

D. narząd drukarski

Niewłaściwe odpowiedzi wskazują na szereg nieporozumień związanych z procesem przygotowania do druku. Narząd drukarski, traktowany jako urządzenie wykorzystywane do samego procesu druku, ma na celu przeniesienie obrazu z formy drukowej na medium, jednak nie ma on bezpośredniego związku z weryfikacją kolorów przed drukiem. Dlatego poleganie na narzędziu drukarskim jako pierwszym kroku w ocenie kolorystyki byłoby błędne. Formy drukowe są niezbędne do wykonania druku, ale nie służą do weryfikacji kolorów; ich zadaniem jest odwzorowanie projektu na papierze, co jest istotne, ale nie wystarczające do oceny finalnego efektu przed produkcją. Pliki impozycyjne, choć kluczowe w kontekście przygotowania materiałów do druku, również nie mają charakteru oceny kolorystycznej. Właściwe przygotowanie pliku impozycyjnego jest bardziej związane z ułożeniem stron i zapewnieniem, że wszystkie elementy są odpowiednio umiejscowione na arkuszu, co jest istotne, ale nie zastępuje potrzeby wykonania odbitki próbnej. Tego rodzaju nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia procesu produkcji druku oraz roli poszczególnych jego etapów, co skutkuje podejmowaniem niewłaściwych decyzji w zakresie oceny projektu graficznego.

Pytanie 37

Jak długo potrwa oraz ile będzie kosztować wykonanie 5 banerów o wymiarach 6 x 15 m, jeśli ploter drukuje z prędkością 30 m²/h, a cena druku 1 m² wynosi 12 zł?

A. 15 h, 5 400 zł

B. 3 h, 1 080 zł

C. 15 h, 1 080 zł

D. 3 h, 5 400 zł

Rozważając błędne odpowiedzi, można zauważyć, że nieprawidłowe obliczenia dotyczą zarówno czasu, jak i kosztów. W przypadku wskazania 3 godzin na zrealizowanie wydruku, może to wynikać z nieprawidłowego pomnożenia powierzchni banerów lub pomylenia jednostek. Przyzwyczajenie do błędnych koncepcji może wprowadzać w błąd, szczególnie gdy nie uwzględnia się całkowitej powierzchni, jaka jest potrzebna do wydruku. Kolejnym typowym błędem jest niewłaściwe oszacowanie kosztu na podstawie niepoprawnych danych o cenie za metr kwadratowy lub całkowitym metrze kwadratowym. Użytkownicy mogą mylić jednostki, co prowadzi do zaniżonych lub zawyżonych kosztów. Niezrozumienie, że koszt zależy nie tylko od ceny jednostkowej, ale i od wymiarów i ilości wydruków, może prowadzić do niepoprawnych wniosków. Warto również zwrócić uwagę na praktyki w branży, które wymagają szczegółowego przeliczenia wszystkich parametrów przed przystąpieniem do realizacji zlecenia. Używanie szablonów obliczeniowych oraz sprawdzanie wprowadzenia danych przez zespół produkcyjny jest kluczowe dla unikania takich pomyłek.

Pytanie 38

Jakie jest porównanie kosztu jednostkowego wydruku ulotki w maszynie 4-kolorowej o kolorystyce 4 + 4 metodą odwracania przez margines boczny do jednostkowego kosztu drukowania z 8 form drukowych?

A. większy lub równy 1

B. mniejszy od 1

C. równy 1

D. większy od 1

Kwestia porównania kosztu jednostkowego wydrukowania może prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza jeśli nie uwzględnimy pełnego kontekstu procesów drukarskich. Udało się zauważyć, że wybór odpowiedniej metody drukowania, takiej jak druk offsetowy czy cyfrowy, wpływa na całkowity koszt produkcji. Odpowiedzi sugerujące, że koszt jednostkowy wydrukowania na maszynie 4-kolorowej jest większy od 1 lub równy 1, mogą wynikać z błędnej analizy kosztów materiałów lub nakładów. Zazwyczaj w druku offsetowym, większe nakłady wiążą się z korzystniejszymi stawkami, co można zaobserwować w przypadku druku ulotek w dużych ilościach. Istnieje również mylne przeświadczenie, że koszt jednostkowy druku z większej liczby form jest bardziej opłacalny; otóż w rzeczywistości, większa liczba form oznacza wyższe koszty przygotowawcze i mniejsze efekty skali. Kolejnym błędem jest pomijanie efektywności produkcji oraz wpływu technologii na koszt jednostkowy, co jest kluczowe w ocenie opłacalności, a także w odniesieniu do standardów wydajności produkcji poligraficznej. Zrozumienie tych aspektów jest niezbędne do podejmowania racjonalnych decyzji w zakresie wyboru technologii oraz zarządzania kosztami w druku.

Pytanie 39

Na rysunku przedstawione zostały znaki zakończone według składu tekstu

aęłś

A. akcentami.

B. kapitalikami.

C. italikami.

D. wersalikami.

Wybór odpowiedzi związanych z typami pisma, takimi jak italiki, kapitaliki i wersaliki, odzwierciedla pewne nieporozumienia dotyczące klasyfikacji znaków i ich funkcji w typografii. Italiki to kursywa, która nadaje tekstom lekkości i dynamiki, często używana w cytatach czy podkreśleniu pewnych fragmentów. Kapitaliki to z kolei wersja małych liter, które przypominają wielkie litery, używane głównie w nagłówkach lub w sytuacjach, gdzie chcemy wyróżnić tekst, nie stosując pełnych wersalików. Wersaliki to po prostu wielkie litery, które stosuje się w różnych kontekstach, jednak nie mają one nic wspólnego z akcentami. Problematyczne jest mylenie tych kategorii z akcentami, ponieważ akcenty mają przede wszystkim funkcję fonetyczną i semantyczną, podczas gdy pozostałe wymienione style pisma to kwestie estetyki i sposobu prezentacji tekstu. Wiele osób popełnia błąd, sądząc, że różne style pisma są równoważne akcentom, co prowadzi do nieporozumień w komunikacji i publikacjach. Ważne jest, aby w typografii rozróżniać te elementy, gdyż każda z kategorii ma swoją specyfikę i zastosowanie w kontekście językowym.

Pytanie 40

W jakiej przestrzeni barw należy przygotować grafikę, która ma być publikowana w sieci?

A. HSL

B. HSB

C. LAB

D. RGB

Odpowiedź RGB jest poprawna, ponieważ przestrzeń barw RGB (Red, Green, Blue) jest standardem używanym w tworzeniu grafiki przeznaczonej do wyświetlania na ekranach, takich jak monitory komputerowe, telewizory czy urządzenia mobilne. W tej przestrzeni kolory są tworzone poprzez mieszanie trzech podstawowych kolorów światła: czerwonego, zielonego i niebieskiego, co idealnie odpowiada fizyce wyświetlania kolorów na ekranach. Przygotowując grafikę do publikacji w Internecie, należy pamiętać, że wiele przeglądarek internetowych oraz platform społecznościowych opiera się właśnie na przestrzeni RGB, zapewniając użytkownikom bogate i intensywne kolory. Przykładowo, w przypadku tworzenia grafik na stronę WWW lub media społecznościowe, wykorzystanie RGB pozwala na uzyskanie efektów wizualnych, które są zgodne z oczekiwaniami użytkowników, a także z urządzeniami, na których będą one wyświetlane. Stosując tę przestrzeń, projektanci mogą również lepiej zarządzać kontrastem i jasnością, co jest kluczowe dla użyteczności i estetyki grafiki. Dodatkowo, przestrzeń RGB jest szeroko wspierana przez oprogramowanie graficzne, co ułatwia pracę projektantów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej