Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 13 czerwca 2025 09:26
  • Data zakończenia: 13 czerwca 2025 10:22

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie połączenie kolorów jest zalecane przy projektowaniu sezonowego kwietnika o wyrazistym, geometrycznym wzorze, który będzie widoczny z dużych dystansów?

A. Kontrastowych
B. Mieszanych
C. Neutralnych
D. Harmonijnych
Zestawienie kolorów kontrastowych jest super ważne, jeśli chodzi o projektowanie kwietników sezonowych z wyraźnymi wzorami. Szczególnie, gdy patrzymy na nie z daleka. Kontrastowe kolory naprawdę przyciągają wzrok i sprawiają, że wzory są łatwiejsze do zauważenia. Na przykład, jeśli połączymy intensywną czerwień z chłodnym niebieskim, to nie tylko wyróżniamy różne elementy, ale też dodajemy projektowi energii. W praktyce, stosowanie kontrastowych barw sprawia, że kwietnik wygląda lepiej, co potwierdzają zasady projektowania ogrodów. Mówi się tam, że w przestrzeniach publicznych potrzebujemy wyraźnych zestawień kolorów. Dzięki temu lepiej widać kształty i strukturę roślin, co jest ważne w projektowaniu przestrzeni, które mają być zarówno ładne, jak i edukacyjne.
Pytanie 2

Jakie rośliny kwitnące jesienią powinny być użyte na rabaty?

A. astra nowobelgijskiego (Aster novi-belgii) oraz rozchodnika okazałego (Sedum spectabile)
B. ciemiernika białego (Helleborus niger) i przylaszczkę pospolita (Hepatica nobilis)
C. astra alpejskiego (Aster alpinus) oraz serduszkę okazałą (Dicentra spectabilis)
D. płomyka szydlastego (Phlox subulata) i ubiorka wieczniezielonego (Iberis sempervirens)
Astra nowobelgijski (Aster novi-belgii) oraz rozchodnik okazały (Sedum spectabile) to doskonały wybór na rabaty kwitnące jesienią. Astra nowobelgijski, znana z wyjątkowego długiego okresu kwitnienia, charakteryzuje się różnorodnością kolorów kwiatów, co pozwala na tworzenie atrakcyjnych kompozycji. Roślina ta kwitnie od września do października, przyciągając owady zapylające, szczególnie pszczoły, które są aktywne w tym okresie. Rozchodnik okazały, z kolei, to świetny gatunek o niskim wzroście, który doskonale sprawdza się na rabatach jako roślina okrywowa. Jego kwiaty pojawiają się jesienią i zapewniają dodatkowy kolor w ogrodzie, a także przyciągają owady. Warto również zauważyć, że rozchodnik jest rośliną sukulentową, co czyni go odpornym na suszę oraz idealnym do uprawy w różnych warunkach glebowych. Stosując te rośliny, możemy stworzyć nie tylko estetyczne, ale i funkcjonalne przestrzenie w ogrodzie, przyczyniając się do bioróżnorodności oraz wspierając lokalne ekosystemy.
Pytanie 3

Jakie nawożenie należy przeprowadzić, aby dostosować podłoże o zasadowym pH do uprawy roślin wrzosowatych?

A. ziemią kompostową
B. wapnem rolniczym
C. torfem wysokim
D. węglem brunatnym
Torf wysoki jest idealnym amendmentem do podłoża o zasadowym odczynie, ponieważ posiada zdolność do obniżania pH gleby, co jest kluczowe dla optymalnych warunków wzrostu roślin wrzosowatych, które preferują środowisko lekko kwaśne. Wrzosowate, takie jak wrzosy czy borówki, nie tolerują wysokiego pH, które może prowadzić do niedoborów składników odżywczych. Torf wysoki, w przeciwieństwie do torfu niskiego, zawiera więcej substancji organicznych, co poprawia strukturyzację gleby, zwiększa jej zdolność do zatrzymywania wody oraz wspiera rozwój pożytecznych mikroorganizmów. Dodatkowo, torf wysokim może skutecznie poprawić aerację gleb, co jest istotne dla korzeni roślin wrzosowatych. W praktyce, stosowanie torfu wysokiego w procesie nawożenia powinno odbywać się według zaleceń dotyczących dawki oraz częstotliwości aplikacji, aby uniknąć nadmiernego zakwaszenia podłoża. Zgodnie z najlepszymi praktykami, przed aplikacją warto przeprowadzić analizę gleby, co pozwoli na precyzyjne dostosowanie składników do rzeczywistych potrzeb uprawy.
Pytanie 4

Jaki gatunek roślin można zalecić do sadzenia w pasach zieleni wzdłuż dróg w celu tworzenia osłon przed śniegiem?

A. Miłorząb japoński (Ginkgo biloba)
B. Jodła koreańska (Abies koreana)
C. Świerk pospolity (Picea abies)
D. Magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata)
Świerk pospolity (Picea abies) jest uważany za jedną z najlepszych roślin do obsadzania pasów zieleni przy drogach w celu tworzenia osłon przeciwśnieżnych. Jego gęsta, piramidalna forma oraz elastyczne gałęzie sprawiają, że skutecznie zatrzymuje wirujący śnieg, co jest kluczowe dla minimalizacji zasypania dróg. Dodatkowo, świerk pospolity szybko rośnie i osiąga znaczne rozmiary, co czyni go efektywnym narzędziem w walce z problemem śniegu. W standardach zrównoważonego rozwoju oraz planowania przestrzennego, wykorzystywanie drzew iglastych do tworzenia osłon przeciwśnieżnych jest zalecane, ponieważ poprawiają one mikroklimat w okolicach dróg, a także stanowią siedlisko dla wielu gatunków zwierząt. Przykładami zastosowania mogą być drogi w rejonach górskich, gdzie intensywne opady śniegu są powszechne. W takich lokalizacjach, świerk pospolity nie tylko pełni funkcję osłonową, ale także estetyczną, tworząc atrakcyjne zielone pasy, które wzbogacają krajobraz.
Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Zranienie się narzędziem skażonym nawozem organicznym może prowadzić do zakażenia

A. laseczką tężca
B. bakterią koli
C. laseczką wąglika
D. bakterią salmonelli
Odpowiedź wskazująca na laseczkę tężca jako przyczynę zakażenia w przypadku skaleczenia narzędziem zanieczyszczonym nawozem organicznym jest prawidłowa. Laseczka tężca (Clostridium tetani) jest beztlenową bakterią, która występuje w glebie oraz w odchodach zwierząt, w tym w nawozach organicznych. Gdy skóra ulega uszkodzeniu, bakterie mogą dostać się do organizmu, a ich toksyny powodują tężec, poważną chorobę neurologiczną. Praktyczne przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują konieczność szczepień przeciw tężcowi, które są standardem w profilaktyce zdrowotnej. Osoby pracujące w ogrodnictwie, rolnictwie czy budownictwie powinny regularnie kontrolować stan szczepień, a w przypadku skaleczeń i ran natychmiast konsultować się z lekarzem. Ponadto, dobrym praktykom zapobiegawczym jest używanie odpowiednich zabezpieczeń, takich jak rękawice ochronne, które zmniejszają ryzyko kontaktu z zanieczyszczonymi narzędziami. Świadomość zagrożeń związanych z tężcem powinna być częścią szkoleń BHP w miejscach pracy.
Pytanie 8

Co należy zrobić, gdy preparat owadobójczy dostanie się do oczu?

A. użyć kropli do oczu oraz nałożyć jałowy opatrunek
B. skonsultować się z lekarzem bez udzielania pomocy poszkodowanemu
C. przepłukać oczy wodą i użyć kropli do oczu
D. przepłukać oczy obfitą ilością wody i skonsultować się z lekarzem
Kiedy preparat owadobójczy dostanie się do oczu, naprawdę ważne jest, żeby szybko działać, żeby zminimalizować ewentualne uszkodzenia. Przemycie oczu dużą ilością wody to najlepsza opcja – tak mówią różne organizacje zajmujące się zdrowiem, w tym Światowa Organizacja Zdrowia. Woda działa świetnie, bo rozpuszcza te chemikalia i wypłukuje je, co zmniejsza ich kontakt z delikatną błoną śluzową oka. Po przemyciu warto jednak iść do lekarza, żeby sprawdzić, co się stało i czy nie ma jakichś poważniejszych uszkodzeń. Czasami potrzebne są odpowiednie krople, które mogą złagodzić podrażnienie. Ignorowanie tego kroku nie jest dobrym pomysłem, bo mogą być poważne konsekwencje dla zdrowia, nawet uszkodzenia wzroku. Dlatego wszyscy pracujący w rolnictwie lub używający chemii powinni dobrze znać te procedury pierwszej pomocy.
Pytanie 9

Jakie dodatkowe elementy można spotkać na ścieżce ekologiczno-przyrodniczej w parku podmiejskim?

A. bindaże
B. murki kwiatowe
C. trejaże
D. kosze na śmieci
Odpowiedzi wskazujące na bindaże, murki kwiatowe i trejaże są nieadekwatne w kontekście uzupełnienia wyposażenia ścieżki ekologiczno-przyrodniczej. Bindaże są stosowane głównie w kontekście uprawy roślin, a nie jako elementy infrastruktury parkowej. Choć mogą wspierać wzrost roślin, które są częścią ekosystemu, nie mają bezpośredniego wpływu na zarządzanie odpadami i utrzymanie czystości. Murki kwiatowe, które zazwyczaj są używane do dekoracji przestrzeni, mogą wprowadzać dodatkowe elementy estetyczne, jednak nie pełnią funkcji praktycznych związanych z ochroną środowiska. Nie służą one do zarządzania odpadami, co jest kluczowe w kontekście dbania o ścieżki ekologiczne. Trejaże, jako wsparcie dla pnączy, mogą również być atrakcyjnym elementem architektury krajobrazu, ale ich zastosowanie jest ograniczone i nie wpływa na efektywne utrzymanie porządku w parku. Kluczowym błędem jest zatem mylenie elementów dekoracyjnych i wspierających wzrost roślin z tymi, które bezpośrednio wpływają na zachowania odwiedzających i utrzymanie czystości. Warto zatem skoncentrować się na elementach, które mają praktyczne zastosowanie w kontekście ochrony środowiska, takich jak kosze na śmieci, które są niezbędne do odpowiedniego zarządzania odpadami w przestrzeniach publicznych.
Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Jaką bylinę warto zasadzić w lekko zacienionej części ogrodu skalnego, aby cieszyć się kwitnieniem od kwietnia do czerwca?

A. Jeżówkę purpurową (Echinacea purpurea)
B. Nachyłek okółkowy (Coreopsis verticillata)
C. Dzwonek karpacki (Campanula carpatica)
D. Ubiorek wiecznie zielony (Iberis sempervirens)
Ubiorek wiecznie zielony (Iberis sempervirens) to doskonały wybór do lekko zacienionych miejsc w ogrodzie skalnym, ponieważ charakteryzuje się długim okresem kwitnienia od kwietnia do czerwca. Ta bylina jest nie tylko atrakcyjna wizualnie, ale również odporna na różne warunki glebowe. Preferuje gleby dobrze przepuszczalne, ale potrafi przystosować się do nieco trudniejszych warunków. Ponadto, ubiorek wiecznie zielony jest rośliną niewymagającą, co czyni ją idealnym rozwiązaniem dla ogrodników, którzy chcą uzyskać efektowny kwiatowy akcent bez dużego nakładu pracy. W dobrych praktykach ogrodniczych zaleca się łączenie ubiorka z innymi bylinami o podobnych wymaganiach, co pozwala stworzyć harmonijną kompozycję. Te cechy sprawiają, że ubiorek wiecznie zielony to bardzo wartościowa roślina w kontekście ogrodnictwa skalnego, nadająca mu naturalny i estetyczny wygląd.
Pytanie 12

Krzewem, który jest odporny na niskie temperatury i dobrze rozwija się w różnych rodzajach gleb, jest

A. tamaryszek drobnokwiatowy (Tamarix parviflora)
B. lilak pospolity (Syringa vulgaris)
C. różanecznik (Rhododendron x hybrida)
D. hortensja ogrodowa (Hydrangea macrophylla)
Tamaryszek drobnokwiatowy (Tamarix parviflora) to roślina, która, mimo że może być atrakcyjna ze względu na swoje właściwości dekoracyjne i zdolność do przetrwania w suchych warunkach, nie jest optymalnym wyborem w kontekście zastępowania lilaka pospolitego w ogrodach strefy umiarkowanej. Tamaryszek jest mało odporny na mrozy, co czyni go bardziej odpowiednim do cieplejszych klimatów. Dla ogrodników poszukujących krzewów odpornych na mróz, jego niska tolerancja na zimowe warunki staje się istotnym ograniczeniem. Różanecznik (Rhododendron x hybrida), mimo że jest pięknym krzewem kwitnącym, również nie spełnia kryteriów odporności na mróz, a jego wymagania glebowe są bardziej restrykcyjne – preferuje gleby kwaśne i wilgotne, co może być trudne do osiągnięcia w niektórych lokalizacjach. Hortensja ogrodowa (Hydrangea macrophylla) jest natomiast również wrażliwa na mróz, zwłaszcza w przypadku jej niektórych odmian, które mogą wymagać osłony na zimę. Dla ogrodników, którzy chcą mieć pewność, że ich rośliny przetrwają zimę w zdrowiu, wybór lilaka pospolitego jako krzewu odpornego na mróz stanowi kluczowy element w planowaniu ogrodu. Wybierając rośliny, warto kierować się ich naturalnymi warunkami wzrostu oraz wymaganiami, aby uniknąć niepowodzeń w uprawie i zapewnić roślinom optymalne warunki do rozwoju.
Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Jak oblicza się koszty bezpośrednie w kosztorysie nakładczym?

A. obmiaru, nakładów i cen jednostkowych
B. przewidywanego zysku oraz wydatków na zakup materiałów
C. ogólnych kosztów budowy oraz wydatków na zarząd
D. wartości materiałów kosztorysowych oraz pracy sprzętu, pomijając robociznę i koszty zarządu
Koszty bezpośrednie w kosztorysie nakładczym są kluczowym elementem, który wymaga precyzyjnego podejścia do obliczeń. Wiele osób wprowadza się w błąd, sądząc, że kosztorys można opracować wyłącznie na podstawie wartości kosztorysowej materiałów i sprzętu czy też poprzez zsumowanie kosztów ogólnych budowy. Takie podejście jest jednak niewłaściwe, ponieważ nie uwzględnia rzeczywistych ilości materiałów oraz pracy, co może prowadzić do poważnych niedoszacowań lub przeszacowań kosztów całego projektu. Kolejnym błędnym założeniem jest pominięcie obmiaru, który jest podstawą do oszacowania rzeczywistych potrzeb na każdym etapie budowy. Bez dokładnych danych o obmiarze, nawet najlepiej oszacowane ceny jednostkowe mogą prowadzić do nieefektywności i nieprzewidzianych wydatków. Dodatkowo, planowany zysk nie powinien być częścią obliczeń kosztów bezpośrednich, gdyż to są aspekty, które należą do kalkulacji kosztów całkowitych projektu. W praktyce, pominięcie kluczowych elementów, takich jak obmiar czy odpowiednie nakłady pracy, prowadzi do błędnej interpretacji kosztów i może zagrażać całemu procesowi budowlanym. Dlatego tak istotne jest, aby przy tworzeniu kosztorysów bazować na solidnych podstawach, które obejmują zarówno obmiar, jak i rzetelne ceny jednostkowe, w pełni odzwierciedlające rzeczywiste potrzeby projektu.
Pytanie 16

Ile roślin jest koniecznych do zasadzenia kwietnika o powierzchni 10 m2 w rozstawie 20 x 20 cm?

A. 100 szt.
B. 150 szt.
C. 200 szt.
D. 250 szt.
Odpowiedź 250 szt. jest poprawna, ponieważ aby obliczyć liczbę roślin potrzebnych do obsadzenia kwietnika o powierzchni 10 m2 w rozstawie 20 x 20 cm, najpierw należy obliczyć powierzchnię zajmowaną przez jedną roślinę. Rozstaw 20 x 20 cm oznacza, że każda roślina potrzebuje kwadratu o boku 0,2 m, co daje powierzchnię 0,2 m x 0,2 m = 0,04 m2. Następnie, aby obliczyć liczbę roślin, dzielimy całkowitą powierzchnię kwietnika (10 m2) przez powierzchnię zajmowaną przez jedną roślinę (0,04 m2). Zatem 10 m2 / 0,04 m2 = 250 roślin. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w ogrodnictwie oraz planowaniu przestrzennym, aby zapewnić odpowiednią gęstość roślin i ich optymalne warunki wzrostu. W praktyce, przy planowaniu obsadzenia kwietnika, warto również uwzględnić rodzaj roślin i ich wymagania przestrzenne, co może wpłynąć na ostateczną liczbę roślin. Stosowanie odpowiednich rozstawów jest zgodne z dobrą praktyką ogrodniczą, co pozwala na optymalne wykorzystanie przestrzeni oraz zasobów.
Pytanie 17

Jakie elementy zawiera opisowa część projektu budowlanego?

A. plan orientacyjny
B. planszę podstawową
C. określenie przedmiotu inwestycji
D. wyliczenie kosztów inwestycji
Wszystkie pozostałe odpowiedzi nie odpowiadają w pełni wymaganiom stawianym przez część opisową projektu budowlanego. Plansza podstawowa, choć jest istotnym elementem, służy głównie jako wizualne przedstawienie projektu, a nie jako opis jego założeń. Nie ma ona charakteru informacyjnego, który jest niezbędny do zrozumienia celu inwestycji. Wyliczenie kosztów inwestycji to również zbyt wąski temat, który dotyczy aspektu finansowego, a nie samego opisu projektu. Plan orientacyjny, z kolei, ma na celu przedstawienie lokalizacji projektu w szerszym kontekście geograficznym lub urbanistycznym, ale nie dostarcza niezbędnych informacji dotyczących charakterystyki czy funkcji budynku. W praktyce, błędne interpretowanie tych elementów może prowadzić do niepełnej lub mylnej koncepcji projektu, co w dłuższym czasie wpływa negatywnie na jego realizację oraz zgodność z założeniami. Kluczowym błędem jest więc zrozumienie, że część opisowa ma na celu nie tylko przedstawienie danych, ale także ich interpretację i wyjaśnienie, co przekłada się na skuteczne planowanie oraz realizację inwestycji budowlanej.
Pytanie 18

Uzyskanie pozwolenia na budowę jest wymagane w przypadku tworzenia zbiornika wodnego o powierzchni

A. 25 m2
B. 5 m2
C. 15 m2
D. 35 m2
Wybór powierzchni zbiornika wodnego jako 5 m², 15 m² czy 25 m² jest mylny i wynika z nieścisłego rozumienia przepisów dotyczących budowy zbiorników wodnych. Powierzchnie te są poniżej progu 30 m², co może prowadzić do fałszywego wrażenia, że nie wymagają one żadnych formalności prawnych. Istnieje powszechne przekonanie, że małe zbiorniki są mniej problematyczne, co może skutkować zaniedbaniem istotnych aspektów ochrony środowiska. W rzeczywistości nawet niewielkie zbiorniki mogą mieć znaczący wpływ na lokalny ekosystem, w tym na florę i faunę, a ich budowa powinna być dokładnie przemyślana. Dodatkowo, projektując nawet mały zbiornik, warto wziąć pod uwagę aspekty takie jak retencja wody, ryzyko erozji czy zabezpieczenie przed zanieczyszczeniami. Nieprawidłowe oszacowanie wymagań prawnych może skutkować późniejszymi konsekwencjami w postaci kar administracyjnych oraz konieczności wprowadzenia kosztownych zmian w projekcie. Warto również zwrócić uwagę na to, że w praktyce budowlanej istnieją różnice regionalne w interpretacji przepisów, co dodatkowo komplikuje sytuację. Dlatego kluczowe jest dokładne zapoznanie się z lokalnymi regulacjami oraz skonsultowanie się z odpowiednimi specjalistami przed przystąpieniem do budowy jakiegokolwiek zbiornika wodnego.
Pytanie 19

Jakie rośliny należy zalecić do nasadzeń w warunkach o kwaśnym pH gleby?

A. czyściec wełnisty (Stachys byzantina)
B. wrzos pospolity (Calluna vulgaris)
C. rozchodnik okazały (Sedum spectabile)
D. lawendę wąskolistną (Lavandula angustifolia)
Wrzos pospolity (Calluna vulgaris) jest rośliną, która doskonale przystosowuje się do stanowisk o kwaśnym odczynie gleby. Preferuje pH w zakresie od 4,5 do 6,5, co czyni go idealnym wyborem do ogrodów i terenów, gdzie gleba jest uboga w składniki odżywcze. Roślina ta wyróżnia się nie tylko estetyką, ale również właściwościami, które wspierają lokalny ekosystem, przyciągając pożyteczne owady. Wrzos pospolity może być wykorzystany w kompozycjach ogrodowych, jako roślina okrywowa, a także w uprawach na wrzosowiskach, gdzie tworzy efektowne dywany kwiatowe. Dobrze rośnie w towarzystwie innych roślin wrzosowatych, takich jak borówki, co pozwala na tworzenie biodiverse przestrzeni. Ponadto, dzięki swoim właściwościom, wrzos jest rośliną mało wymagającą w uprawie, co sprawia, że jest popularnym wyborem w aranżacjach ogrodów przyjaznych dla środowiska.
Pytanie 20

Który element rysunku jest niezbędny na planszy projektu koncepcyjnego?

A. Wymiarowania
B. Legendy
C. Tabeli materiałowej
D. Tabliczki tytułowej
Legendy są kluczowym elementem rysunku technicznego, który pełni funkcję wyjaśniającą i informacyjną. Zawierają one istotne informacje o symbolach, kolorach oraz innych oznaczeniach użytych w projekcie. Bez legendy, interpretacja rysunku może być utrudniona, co wpływa na komunikację pomiędzy projektantem a wykonawcą. W kontekście standardów, takich jak normy ISO 128, legendy są zalecane jako sposób na ułatwienie zrozumienia rysunku przez osoby, które nie są bezpośrednio zaangażowane w jego tworzenie. Przykładem praktycznym może być projekt budynku, w którym legenda zawiera symbole reprezentujące różne materiały budowlane, instalacje elektryczne czy wodociągowe. Takie podejście nie tylko usprawnia proces realizacji projektu, ale również minimalizuje ryzyko popełnienia błędów na etapie budowy, co jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa i efektywności procesu budowlane. Dobrze zorganizowana legenda pozwala także na łatwiejsze wprowadzanie ewentualnych zmian w projekcie, ponieważ wszyscy uczestnicy procesu mają jasne odniesienia do używanych oznaczeń.
Pytanie 21

Elementy architektury ogrodowej, które pełnią zarówno funkcje dekoracyjne, jak i praktyczne, w postaci umocnień zapobiegających osuwaniu się ziemi to

A. mostki
B. murki oporowe i kwiatowe
C. wgłębniki
D. bramki oraz trejaże
Murki oporowe i kwiatowe są istotnym elementem architektury ogrodowej, który pełni zarówno funkcje dekoracyjne, jak i praktyczne. Murki oporowe nazywane są również murkami stabilizującymi, ponieważ ich głównym zadaniem jest przeciwdziałanie erozji gleby oraz osuwaniu się ziemi w obszarach o nachylonym terenie. Dzięki swoim właściwościom konstrukcyjnym, mury te zatrzymują ziemię, co zapobiega jej spływaniu podczas intensywnych opadów deszczu. Z kolei murki kwiatowe, które są lżejszą wersją murów oporowych, służą do tworzenia estetycznych rabat kwiatowych, a także mogą pełnić funkcję podziału przestrzeni w ogrodzie. W budowie murków istotne jest stosowanie dobrych praktyk, takich jak właściwe zaopatrzenie w drenaż, aby uniknąć gromadzenia się wody, co może prowadzić do ich destabilizacji. Przykłady zastosowania murków oporowych można znaleźć w ogrodach przydomowych, parkach oraz na terenach rekreacyjnych, gdzie stosowane są one jako elementy krajobrazu oraz jako praktyczne rozwiązania inżynieryjne, które zapewniają zabezpieczenie przed erozją.
Pytanie 22

Jakie rodzaje roślin można zalecić do zakupu żywopłotów obwódkowych?

A. Mahonia pospolita (Mahonia aąuifolium) oraz pęcherznica kalinolistna (Physocarpus opulifolius)
B. Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens) oraz lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia)
C. Dereń jadalny (Cornus mas) oraz berberys Thunberga (Berberis Thunbergii)
D. Karagana syberyjska (Caragana arborescens) oraz pigwowiec okazały (Chaenomeles speciosa)
Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens) oraz lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia) to doskonałe rośliny na żywopłoty obwódkowe, które charakteryzują się nie tylko estetyką, ale również funkcjonalnością. Bukszpan jest rośliną zimozieloną, tworzącą gęste, niskie żywopłoty, które mogą być formowane w różnorodne kształty, co czyni go idealnym do stylowych ogrodów. Dodatkowo, bukszpan dobrze znosi przycinanie i może być stosowany do tworzenia eleganckich obwódek. Lawenda natomiast, oprócz walorów ozdobnych, ma właściwości aromatyczne i repelentne, co czyni ją atrakcyjnym wyborem dla ogrodów naturalnych. Oba gatunki są odporne na różne warunki atmosferyczne, co sprawia, że są łatwe w uprawie. Korzystając z tych roślin w projektowaniu ogrodów, można wprowadzić zarówno harmonię wizualną, jak i poprawić mikroklimat tego miejsca, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w architekturze krajobrazu.
Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Rodzajem o giętkich, wspinających się i owijających wokół podpór pędach, jest

A. pięciornik krzewiasty (Potentilla fruticosa)
B. wiciokrzew pomorski (Lonicera periclymenum)
C. magnolia japońska (Magnolia kobus)
D. tawuła japońska (Spirea japonica)
Magnolia japońska (Magnolia kobus) to takie drzewo albo krzew, które nie wspina się. Ma duże, ładne kwiaty i zielone liście, ale pędy to ona już ma sztywne. Dlatego nie pasuje do pytania o rośliny pnące. Tawuła japońska (Spirea japonica) jest też krzewem, ale znowu - nie ma zdolności wspinania. Te rośliny różnią się od wiciokrzewu i mają inne właściwości. Pięciornik krzewiasty (Potentilla fruticosa) to niska roślina, ale także nie wspina się. Możliwe, że pomyliłeś cechy i myślałeś, że wyglądają podobnie, ale to nie to samo. Ważne jest, żeby przy wyborze roślin do ogrodu przyjrzeć się ich naturalnym właściwościom, żeby wszystko ładnie ze sobą współgrało.
Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Szersza odległość sadzenia roślin w kwietniku sprawia wrażenie

A. skrócenia obszaru kwietnika
B. zmniejszenia obszaru kwietnika
C. zwiększenia obszaru kwietnika
D. wydłużenia obszaru kwietnika
Odpowiedź wskazująca na zwiększenie powierzchni kwietnika jest poprawna, ponieważ większa rozstawa sadzenia roślin wpływa na postrzeganą przestronność i wielkość obszaru. Większa odległość między roślinami pozwala na lepsze wyeksponowanie każdej z nich, co sprawia, że przestrzeń wydaje się większa i bardziej otwarta. W praktyce, projektanci ogrodów często stosują technikę większego rozstawu, aby stworzyć wrażenie większej powierzchni oraz uniknąć efektu zagracenia. Zasada ta jest zgodna z dobrymi praktykami w aranżacji przestrzeni zieleni, które wskazują na znaczenie przestrzeni i proporcji w projektowaniu. Dodatkowo, odpowiedni rozstaw może sprzyjać lepszemu wzrostowi roślin poprzez zapewnienie im większej ilości światła i powietrza. Z tego powodu, umiejętność stosowania większej rozstwy sadzenia jest kluczowa dla osiągnięcia estetycznych i funkcjonalnych efektów w projektowaniu kwietników.
Pytanie 27

Cis pospolity (Taxus baccata) nie jest wykorzystywany na placach zabaw dla dzieci, ponieważ posiada

A. zbyt wielkie wymiary oraz zacienia teren zabaw
B. trujące: pestki czerwonych owoców, korę, drewno i szpilki
C. bardzo ciemną barwę, co wprowadza ponurą atmosferę
D. kłujące, ostre igły
Cis pospolity (Taxus baccata) jest rośliną, która zawiera substancje toksyczne, co czyni go nieodpowiednim do stosowania na placach zabaw dla dzieci. Wszystkie części rośliny, w tym pestki czerwonych owoców, kora, drewno oraz igły, zawierają alkaloidy, które mogą być szkodliwe dla zdrowia. Spożycie jakiejkolwiek części cisa może prowadzić do objawów zatrucia, takich jak zawroty głowy, nudności, a w poważnych przypadkach nawet do śmierci. Z tego względu, w projektowaniu przestrzeni rekreacyjnych dla dzieci, należy stosować rośliny, które są nietoksyczne oraz bezpieczne. Standardy dotyczące projektowania placów zabaw, takie jak normy EN 1176, zalecają unikanie roślin, które mogą stwarzać zagrożenie dla zdrowia użytkowników. Przykładem bezpiecznych roślin mogą być krzewy owocowe lub kwiatowe, które nie tylko są estetyczne, ale także przyjazne dla dzieci. Wiedza na temat toksyczności niektórych roślin jest kluczowa w zapewnieniu bezpieczeństwa przestrzeni zabaw.
Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Jakie narzędzia powinny być wykorzystane do ustalenia kąta prostego przy zakładaniu nowego ogrodu?

A. Łata i niwelator
B. Węgielnica oraz tyczki
C. Niwelator i poziomnica
D. Tyczki oraz poziomnica
Tyczki i poziomnica, łat i niwelator, jak również niwelator i poziomnica, to zestawy narzędzi, które mają swoje zastosowanie w pracach budowlanych i ogrodniczych, jednak nie są one optymalne do wyznaczania kąta prostego. Tyczki z poziomnicą mogą pomóc w ustaleniu poziomu terenu, ale nie zapewniają precyzyjnego wyznaczenia kątów prostych. Łata i niwelator są doskonałe do pomiarów poziomych i różnic wysokości, co jest niezbędne przy kształtowaniu terenu, jednak nie ułatwiają wyznaczania kątów prostych. Niwelator i poziomnica, mimo że są przydatne w kontekście tworzenia równych powierzchni, nie są skierowane na wyznaczanie precyzyjnych kątów, co jest kluczowe w początkowej fazie projektowania ogrodu. Typowym błędem w myśleniu jest zakładanie, że wszystkie narzędzia do pomiaru poziomu i wysokości są również wystarczające do wyznaczania kątów, co prowadzi do nieprecyzyjnych wyników. Zastosowanie węgielnicy w połączeniu z tyczkami jest praktycznie niezbędne w procesie projektowania ogrodu, gdzie precyzyjne pomiary wpływają na organizację przestrzeni oraz estetykę ostatecznego efektu. Właściwe narzędzia i techniki są fundamentem skutecznych działań w zakresie zakupu i zakupu ogrodów, dlatego znajomość tych narzędzi jest kluczowa dla każdego ogrodnika.
Pytanie 30

Jakiego zabiegu nie powinno się wykonywać przy sadzeniu róż w sezonie jesiennym?

A. Podlewania
B. Usuwania chwastów
C. Zasypywania gleby
D. Przycinania pędów
Pielenie, ściółkowanie i nawadnianie to ważne czynności, które należy wykonywać podczas sadzenia róż w okresie jesiennym, jednak każda z tych metod ma swoje specyficzne zastosowanie i nie należy ich mylić z przycinaniem. Pielenie ma na celu usunięcie chwastów, które konkurują z różami o składniki odżywcze i wodę. Jest to kluczowe dla zdrowego wzrostu roślin, szczególnie w młodych nasadzeniach. Ściółkowanie gleby ma na celu utrzymanie odpowiedniej wilgotności, ochronę korzeni przed mrozem oraz poprawę jakości gleby poprzez ograniczenie parowania. Nawadnianie natomiast jest niezbędne, aby zapewnić odpowiedni poziom wilgotności w glebie, co jest szczególnie istotne w przypadku młodych róż, które mogą być bardziej wrażliwe na suszę. Przycinanie pędów, wykonywane w innych porach roku, może prowadzić do uszkodzenia roślin. W okresie jesiennym pędy róż powinny pozostać nietknięte, aby mogły lepiej przygotować się do zimy, a ich naturalne mechanizmy obronne mogły działać. Często popełnianym błędem ogrodników jest nieprawidłowe planowanie prac w ogrodzie, co może prowadzić do osłabienia roślin i ich mniejszej odporności na warunki atmosferyczne. Kluczem do sukcesu w uprawie róż jest zrozumienie i dostosowanie się do ich potrzeb w różnych porach roku.
Pytanie 31

Na glebach o dużym zanieczyszczeniu nie należy stosować

A. brony talerzowej
B. orki przedzimowej
C. kultywatora
D. włókowania
Wybór kultywatora na gleby silnie zaperzone może być mylący, ponieważ często postrzegany jest jako rozwiązanie do poprawy struktury gleby. Kultywatory są narzędziami, które rozbijają zbitą glebę i poprawiają jej napowietrzenie, jednak na glebach silnie zaperzonych ich stosowanie może prowadzić do jeszcze większego zaciągania zanieczyszczeń organicznych na powierzchnię. Włókowanie, z kolei, ma na celu spulchnienie wierzchniej warstwy gleby, co w teorii może wydawać się korzystne, ale również może nie zaspokajać potrzeb gleby, która wymaga bardziej delikatnego podejścia. Odpowiedzią na problem gleb zaperzonych nie jest intensywna obróbka, lecz dbałość o ich zdrowie i równowagę biologiczną. Zastosowanie orki przedzimowej również może być wadliwe, ponieważ głębokie oranie może prowadzić do dalszego pogłębiania problemów związanych z zaperzeniem oraz uszkodzeń struktury gleby. Zamiast tego, bardziej odpowiednie są metody ochrony gleby, takie jak stosowanie nawozów organicznych oraz wprowadzenie roślin okrywowych, które zwiększają bioróżnorodność i poprawiają kondycję gleby. Warto zatem podejść do tematu z większą rozwagą i uwzględnić specyfikę gleby przy wyborze metod uprawy.
Pytanie 32

Przy wyborze roślin do stworzenia kwietnika warto zwrócić uwagę, aby nie były

A. niskie
B. jędrne
C. krępe
D. wybujałe
Wybór roślin do kwietnika powinien uwzględniać ich cechy morfologiczne, a rośliny wybujałe mogą nie być odpowiednie do estetycznego aranżowania przestrzeni. Rośliny te często osiągają niestabilny wzrost, co prowadzi do nieestetycznego wyglądu i może powodować problemy z ich pielęgnacją. W kontekście zakładania kwietników, preferowane są rośliny o zrównoważonym wzroście, które zapewniają harmonię i równowagę stylistyczną. Przykładem mogą być byliny o zwartej budowie, takie jak szałwia czy lawenda, które dodają do ogrodu nie tylko koloru, ale także zapachu. Dobrze dobrane rośliny powinny charakteryzować się także odpowiednią wysokością, która będzie współgrała z innymi elementami kompozycji. W praktyce, stosowanie roślin o zrównoważonym wzroście sprzyja również lepszemu rozwojowi, minimalizując ryzyko chorób i szkodników oraz poprawiając walory estetyczne kwietnika.
Pytanie 33

Aby utworzyć parter ogrodowy przy zabytkowym pałacu barokowym, należy zastosować

A. perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
B. irgę szwedzką (Cotoneaster suecicus)
C. leszczynę pospolitą (Corylus avellana)
D. bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens)
Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens) to naprawdę świetna roślina do ogrodu, szczególnie jeśli myślisz o stylu barokowym. Ma super gęste liście, dzięki czemu można z niego robić ładne żywopłoty i ciekawe formy. Jest zawsze zielony, więc nawet zimą wygląda dobrze, a to ważne, żeby ogród był estetyczny przez cały rok. W okolicy barokowych pałaców bukszpan idealnie nadaje się do tworzenia symetrycznych układów, co jest typowe dla tego stylu. Fajnie, że można go przycinać na różne kształty, więc można go dostosować do różnych pomysłów ogrodowych. I jeszcze jedno, bukszpan może świetnie komponować się z innymi roślinami, co pokazuje, jak wszechstronny jest w profesjonalnych projektach.
Pytanie 34

Rośliny, które dobrze tolerują okresowe zalewanie to

A. Betula pubescens (brzoza omszona)
B. Acer saccharinum (klon srebrzysty)
C. Aesculus hippocastanum (kasztanowiec biały)
D. Quercus robur (dąb szypułkowy)
Kasztanowiec biały (Aesculus hippocastanum), klon srebrzysty (Acer saccharinum) oraz dąb szypułkowy (Quercus robur) nie są roślinami, które dobrze znoszą okresowe zalewanie. Kasztanowiec biały preferuje gleby dobrze przepuszczalne i jest wrażliwy na nadmiar wody, co może prowadzić do gnilnych chorób korzeni. Jego naturalne siedliska to tereny leśne i parki, gdzie woda nie zalega, co wskazuje na jego preferencje co do warunków wzrostu. Klon srebrzysty również nie jest przystosowany do długotrwałego kontaktu z wodą, choć potrafi tolerować umiarkowane wilgotne warunki. Zbyt duża ilość wody może negatywnie wpływać na jego rozwój, prowadząc do osłabienia zdrowotności drzewa oraz sprzyjając występowaniu chorób grzybowych. Dąb szypułkowy, choć bardziej odporny na różne warunki, nie jest specjalnie przystosowany do długotrwałego zalewania. Obie te rośliny preferują gleby dobrze zdrenowane i mogą cierpieć w wyniku zalania, co może prowadzić do ich usychania lub obumierania. Chociaż te gatunki są cenione za swoją wartość estetyczną i ekologiczną, nie powinny być sadzone w miejscach narażonych na okresowe zalewanie, co jest kluczowe w kontekście projektowania przestrzeni zielonych i zachowania zdrowia ekosystemów.
Pytanie 35

Ogród japoński o majestatycznym charakterze, w którym głównymi elementami były skała i woda, symbolizowane jako zagarnięty piasek lub żwir, służący do duchowego rozwoju, nosił nazwę ogrodu

A. literackim
B. zenistycznym
C. kamiennym
D. herbacianym
Ogród zenistyczny, znany również jako ogród japoński w stylu zen, jest przestrzenią zaprojektowaną z myślą o medytacji i duchowym doskonaleniu. W takich ogrodach kluczowym elementem są skały i woda, które symbolizują naturalne krajobrazy i są często przedstawiane w formie zagrabionego piasku lub żwiru, co nawiązuje do fal morskich czy górskich szczytów. Ogród zenistyczny łączy w sobie estetykę i filozofię, zachęcając odwiedzających do refleksji i wyciszenia umysłu. Przykładem zastosowania ogrodów zenistycznych mogą być japońskie klasztory, gdzie przestrzenie te są tworzone jako miejsca skupienia dla mnichów. W praktyce, projektowanie ogrodów zenistycznych opiera się na zasadzie prostoty, harmonii oraz równowagi, co jest zgodne z wielowiekową tradycją sztuki japońskiej. Dobrze zaprojektowany ogród zenistyczny może również stanowić inspirację do tworzenia podobnych przestrzeni w domach prywatnych, pomagając w poprawie jakości życia i wprowadzeniu elementów medytacji do codzienności.
Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Ile roślin jest potrzebnych do obsadzenia terenu o powierzchni 7 m2, zakładając, że zalecana odległość wynosi 0,25 x 0,25 m?

A. 175 sztuk
B. 28 sztuk
C. 35 sztuk
D. 112 sztuk
Aby obliczyć liczbę roślin potrzebnych do zagospodarowania terenu o powierzchni 7 m2 przy zalecanej rozstwie 0,25 m x 0,25 m, należy wykonać kilka kroków. Pierwszym krokiem jest obliczenie powierzchni zajmowanej przez jedną roślinę. Powierzchnia ta wynosi 0,25 m * 0,25 m, co daje 0,0625 m2. Następnie, aby znaleźć liczbę roślin, dzielimy całkowitą powierzchnię terenu przez powierzchnię zajmowaną przez jedną roślinę: 7 m2 / 0,0625 m2 = 112. Tak obliczona liczba roślin jest zgodna z dobrą praktyką w zakresie zagospodarowania przestrzeni ogrodowej, co zapewnia odpowiednią odległość między roślinami, umożliwiając im prawidłowy wzrost oraz dostęp do światła, wody i składników odżywczych. W kontekście uprawy roślin, właściwe rozstawienie jest kluczowe dla ich zdrowia i wydajności. Dlatego w praktyce ogrodniczej i rolniczej, stosowanie zalecanej rozstwy jest istotnym elementem planowania przestrzeni uprawnej.
Pytanie 38

Aby zaaranżować rabatę znajdującą się pod koronami drzew liściastych, należy wybrać zestaw roślin składający się

A. z konwalii i zawilca
B. z zawilca i floksa
C. z rozchodnika i smagliczki
D. z pełnika i krwawnika
Wybór roślin do rabaty usytuowanej pod koronami drzew liściastych wymaga zrozumienia specyfiki ekosystemu leśnego oraz preferencji poszczególnych gatunków. Rozchodnik i smagliczka to rośliny, które preferują stanowiska słoneczne oraz dobrze przepuszczalne gleby, co sprawia, że nie będą miały optymalnych warunków wzrostu w półcieniu pod drzewami. Podobnie pełnik i krwawnik, choć są to rośliny tolerujące różne warunki, preferują bardziej nasłonecznione miejsca, co czyni je mniej odpowiednimi dla rabat w cieniu. Ponadto, krwawnik (Achillea millefolium) ma tendencję do intensywnego rozprzestrzeniania się, co może prowadzić do wypierania innych, bardziej wrażliwych roślin. Floks, z kolei, potrzebuje więcej światła, a jego obecność w cieniu może skutkować osłabieniem rośliny i brakiem kwiatów. Niezrozumienie wymagań roślin oraz zasad ich rozmieszczenia jest powszechnym błędem w projektowaniu rabat. Wybierając rośliny, warto kierować się ich naturalnym środowiskiem występowania oraz preferencjami, aby zapewnić im zdrowy wzrost i estetyczny wygląd przez cały sezon.
Pytanie 39

Zgodnie z "Zaleceniami dla ozdobnego materiału szkółkarskiego" Związku Szkółkarzy Polskich, symbol Pa używany w specyfikacji roślin wskazuje na formę

A. krzewiastą
B. wielopienną
C. naturalną
D. pienną
Symbol 'Pa' w specyfikacji roślin oznacza formę pienną, co odnosi się do roślin, które mają jeden lub kilka pni wyrastających z jednego miejsca, często przycinanych w celu uzyskania pożądanej formy. Jest to technika szeroko stosowana w szkółkarstwie, szczególnie w przypadku drzew i krzewów ozdobnych, gdzie forma pienna jest pożądana ze względu na estetykę oraz łatwość w pielęgnacji. Przykładowo, rośliny takie jak młode drzewa owocowe mogą być formowane w sposób pienny, aby ułatwić zbiór owoców oraz poprawić ich dostępność. W praktyce, rośliny pienne są również często wykorzystywane w projektowaniu ogrodów, ponieważ tworzą wyraźne punkty centralne oraz wpływają na przestrzenność kompozycji roślinnych. Zgodnie z zaleceniami Związku Szkółkarzy Polskich, zrozumienie symboliki formy 'Pa' jest kluczowe dla architektów krajobrazu i ogrodników, którzy pragną stworzyć harmonijne i funkcjonalne przestrzenie zielone.
Pytanie 40

Aby uzyskać formy topiaryczne takie jak bukszpan lub cis, w szkółce powinno się wykonać cięcie

A. odmładzające
B. sanitarne
C. prześwietlające
D. formujące
Odpowiedź 'formujące' jest prawidłowa, ponieważ cięcie formujące to zabieg, który ma na celu nadanie roślinom odpowiedniego kształtu oraz zachowanie ich naturalnej formy. W przypadku roślin topiarnych, takich jak bukszpan czy cis, kluczowe jest regularne formowanie ich poprzez odpowiednie przycinanie. Cięcie formujące powinno być przeprowadzane w odpowiednich terminach, zazwyczaj na wiosnę lub wczesną jesienią, co sprzyja regeneracji i intensywnemu wzrostowi nowych pędów. W praktyce, cięcie formujące polega na usuwaniu nadmiaru pędów, co pobudza rośliny do gęstszego wzrostu oraz ogranicza ich wysokość, co jest kluczowe dla zachowania pożądanych kształtów. Dobrą praktyką jest korzystanie z ostrych narzędzi, aby zminimalizować uszkodzenia roślin i przyspieszyć proces gojenia. Ponadto, podczas formowania warto pamiętać o harmonijnym kształtowaniu bryły korony, co przyczynia się do estetycznego wyglądu roślin oraz ich zdrowia. Zastosowanie cięcia formującego jest niezwykle istotne w projektowaniu ogrodów oraz w uprawie roślin ozdobnych, gdzie regularne formowanie wpływa na atrakcyjność wizualną przestrzeni.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej