Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik programista
  • Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji
  • Data rozpoczęcia: 9 stycznia 2025 21:49
  • Data zakończenia: 9 stycznia 2025 22:12

Egzamin zdany!

Wynik: 39/40 punktów (97,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W pokazanych fragmentach kodu zdefiniowano funkcję pod nazwą fun1. W tej funkcji należy zaimplementować obsługę

Ilustracja do pytania
A. naciśnięcia przycisku zatwierdzającego dialog
B. usunięcia kontrolek z pamięci RAM
C. aplikacji po wystąpieniu zdarzenia utraty focusa przez pole opcji
D. inicjacji elementów interfejsu użytkownika
Obsługa zdarzeń związanych z przyciskami zatwierdzającymi dialogi jest kluczową częścią interakcji użytkownika z aplikacją. W wielu środowiskach programistycznych, takich jak JavaScript, C# czy Java, przyciski te wywołują funkcje obsługi zdarzeń (event handlers), które mogą walidować dane, przetwarzać informacje lub wykonywać inne działania po naciśnięciu przycisku. Implementacja funkcji obsługującej przycisk jest nieodzowna w aplikacjach graficznych, gdzie interakcja z użytkownikiem wymaga dynamicznego reagowania na jego działania. Dzięki temu aplikacje stają się bardziej interaktywne i responsywne, co zwiększa komfort użytkownika i poprawia ogólną użyteczność oprogramowania.

Pytanie 2

Jaką nazwę kontrolki powinno się umieścić w początkowej linii kodu, w miejscu <???, aby została ona wyświetlona w podany sposób?

Ilustracja do pytania
A. SeekBar
B. Switch
C. Spinner
D. RatinoBar
Switch to kontrolka używana w Androidzie do stworzenia elementu interfejsu użytkownika, który pozwala użytkownikowi przełączać się między dwoma stanami. Domyślnie stany te są identyfikowane jako włączone i wyłączone, co jest szczególnie przydatne w przypadku funkcji wymagających prostego wyboru binarnego, jak na przykład włączanie lub wyłączanie ustawień. Kod XML użyty w pytaniu zawiera atrybuty android:textOff i android:textOn, które są typowe dla klasy Switch i pozwalają zdefiniować tekst, jaki ma być wyświetlany w stanie wyłączonym i włączonym. W praktyce Switch jest często stosowany w aplikacjach mobilnych do kontroli ustawień użytkownika, co pozwala na łatwą i intuicyjną obsługę. Dobrymi praktykami jest używanie Switch w kontekście jednoznacznego wyboru, aby nie wprowadzać użytkownika w błąd. Warto również zadbać o dostępność i odpowiednie etykietowanie kontrolki, co zapewnia jej zrozumiałość dla wszystkich użytkowników.

Pytanie 3

Jaki framework jest powszechnie wykorzystywany do rozwijania aplikacji desktopowych w języku C++?

A. Flutter
B. Node.js
C. Qt
D. WPF
Qt to jeden z najczęściej używanych frameworków do tworzenia aplikacji desktopowych w języku C++. Dzięki Qt programiści mogą budować aplikacje wieloplatformowe (Windows, macOS, Linux) z jednolitym interfejsem użytkownika. Qt oferuje szeroką gamę narzędzi do tworzenia graficznych interfejsów użytkownika (GUI), obsługi baz danych, aplikacji sieciowych oraz animacji. Framework ten jest ceniony za wydajność, stabilność i możliwość pisania kodu raz, a następnie kompilowania go na różne platformy. Qt umożliwia również tworzenie aplikacji mobilnych i wbudowanych, co czyni go niezwykle uniwersalnym narzędziem dla programistów C++.

Pytanie 4

Jakie znaczenie ma krajowa normalizacja dla produktów i usług?

A. Usuwa konieczność przeprowadzania kontroli jakości
B. Gwarantuje lepszą zgodność oraz jakość
C. Ogranicza liczbę dostępnych towarów
D. Restrukcjonuje innowacje technologiczne
Normalizacja krajowa to świetny sposób na to, żeby produkty i usługi były bardziej spójne i lepszej jakości. Kiedy mamy standardy, to producenci mogą robić rzeczy, które są zgodne z wymaganiami technicznymi. To z kolei sprawia, że konsumenci mogą bardziej ufać produktom, a ryzyko, że coś będzie wadliwe, spada. Dzięki normalizacji zwiększa się bezpieczeństwo, poprawia interoperacyjność, a to wszystko wspiera rozwój technologiczny. No i jest jeszcze to, że łatwiej jest wymieniać produkty między różnymi rynkami, co ma pozytywny wpływ na całą gospodarkę.

Pytanie 5

Dokumentacja, która została przedstawiona, dotyczy algorytmu sortowania

Ilustracja do pytania
A. przez wybór
B. przez wstawianie
C. bąbelkowe
D. szybkie (Quicksort)
Przedstawiona dokumentacja opisuje algorytm sortowania bąbelkowego (Bubble Sort), który działa poprzez wielokrotne porównywanie sąsiednich elementów i zamianę ich miejscami, jeśli są w złej kolejności. Algorytm ten ma prostą implementację, ale charakteryzuje się niską efektywnością dla dużych zbiorów danych (złożoność O(n^2)).

Pytanie 6

Metodyka zwinna (ang. agile) opiera się na

A. dekompozycji przedsięwzięcia na elementy, które są niezależnie projektowane, wytwarzane i testowane w krótkich iteracjach
B. podzieleniu projektu na kolejne etapy: planowanie, programowanie, testowanie, z ciągłym oszacowaniem ryzyka projektu
C. przygotowaniu testów dla całego projektu, a następnie wprowadzaniu kolejnych jego fragmentów
D. zaplanowaniu całej aplikacji na początku projektu i jej tworzeniu na przemian z testowaniem
Metodyka zwinna (agile) polega na podziale projektu na mniejsze części (iteracje), które są projektowane, implementowane i testowane w krótkich cyklach. Takie podejście pozwala na szybkie reagowanie na zmieniające się wymagania klientów i wprowadzanie poprawek na bieżąco. Agile promuje bliską współpracę z klientem, co minimalizuje ryzyko nieporozumień i zwiększa szanse na stworzenie produktu spełniającego jego oczekiwania. Zamiast czekać na zakończenie całego projektu, poszczególne części aplikacji są dostarczane i testowane stopniowo, co skraca czas wdrożenia i umożliwia szybkie wykrycie błędów. Popularnymi frameworkami bazującymi na Agile są Scrum i Kanban, które organizują pracę zespołu w iteracyjne sprinty lub zadania wizualizowane na tablicach Kanban.

Pytanie 7

Kolor Pale Green w modelu RGB przedstawia się jako RGB(152, 251, 152). Jaki jest szesnastkowy kod tego koloru?

A. A0 FE A0
B. A0 FB A0
C. 98 FB 98
D. 98 FE 98
Kolor 'Pale Green' w systemie RGB ma wartości (152, 251, 152). W zapisie szesnastkowym odpowiada to #98FB98. Jest to istotne przy projektowaniu interfejsów i stron internetowych, gdzie kolory są definiowane w formacie hex. Prawidłowe przeliczanie wartości RGB na hex jest kluczowe w zapewnieniu spójnej kolorystyki.

Pytanie 8

Modyfikator dostępu, który znajduje się przed definicją metody Dodaj() w klasie Kalkulator, powoduje, że

Ilustracja do pytania
A. jest ona dostępna w programie głównym i może być wywoływana na rzecz instancji klasy Kalkulator
B. jest ona dostępna zarówno wewnątrz klasy, jak i w klasach dziedziczących po klasie Kalkulator
C. nie jest ona dostępna z poziomu klas zaprzyjaźnionych z klasą Kalkulator
D. nie jest ona dostępna w klasach, które dziedziczą po klasie Kalkulator
Modyfikator dostępu protected jest kluczowym elementem programowania obiektowego, umożliwiającym kontrolę nad widocznością i dostępem do składników klasy. Gdy metoda jest oznaczona jako protected, jak w przypadku metody Dodaj() w klasie Kalkulator, oznacza to, że jest ona dostępna nie tylko w ramach tej klasy, ale również w dowolnych klasach, które dziedziczą po klasie Kalkulator. To podejście wspiera koncepcję dziedziczenia, umożliwiając klasom potomnym korzystanie z funkcjonalności klasy bazowej bez konieczności ponownego definiowania metod. Na przykład, jeśli stworzymy klasę DziecięcyKalkulator dziedziczącą po Kalkulator, metoda Dodaj() będzie dostępna w tej klasie potomnej. Takie rozwiązanie jest często stosowane w projektach, gdzie istnieje potrzeba rozszerzania funkcjonalności bazowych klas bez naruszania ich enkapsulacji. Dobre praktyki programistyczne sugerują stosowanie protected tam, gdzie chcemy umożliwić dziedziczenie oraz uniknąć nadmiernego udostępniania elementów klasy zewnętrznym użytkownikom. Dzięki temu kod staje się bardziej modularny i elastyczny, co jest istotne w dużych projektach programistycznych. Zrozumienie roli modyfikatorów dostępu, takich jak protected, jest kluczowe dla efektywnego projektowania i implementacji systemów obiektowych.

Pytanie 9

Algorytmy, które są wykorzystywane do rozwiązywania problemów przybliżonych lub takich, które nie mogą być opisane za pomocą algorytmu dokładnego, na przykład w prognozowaniu pogody czy identyfikacji nowych wirusów komputerowych, to algorytmy.

A. heurystyczne
B. iteracyjne
C. rekurencyjne
D. liniowe
Algorytmy heurystyczne są metodami rozwiązywania problemów, które są stosowane w sytuacjach, gdy nie ma jednoznacznego algorytmu dokładnego lub gdy problem jest zbyt skomplikowany, aby można go było rozwiązać w rozsądnym czasie. Przykłady zastosowań algorytmów heurystycznych obejmują przewidywanie pogody, gdzie różne modele atmosferyczne mogą być łączone w celu uzyskania lepszej prognozy, oraz rozpoznawanie nowych wirusów komputerowych, gdzie algorytmy heurystyczne pozwalają na identyfikację wzorców i anomalii w zachowaniu oprogramowania. Algorytmy te różnią się od tradycyjnych algorytmów liniowych, które działają na podstawie z góry określonych kroków oraz algorytmów rekurencyjnych, które polegają na rozwiązywaniu problemu poprzez dzielenie go na mniejsze podproblemy. Heurystyki są bardziej elastyczne, ponieważ pozwalają na zastosowanie intuicji i doświadczenia w procesie rozwiązywania. W praktyce algorytmy heurystyczne często łączą różne podejścia, aby uzyskać wyniki, które są wystarczająco dobre w krótkim czasie, co czyni je idealnymi do zastosowania w dynamicznie zmieniających się dziedzinach, takich jak analiza danych i sztuczna inteligencja.

Pytanie 10

W języku C++, zakładając, że przedstawiony fragment kodu poprawnie się skompiluje i zostanie wykonany, to zmiennej liczba przypisana zostanie wartość

Ilustracja do pytania
A. rzeczywista podzielna przez 1OOO
B. równa 1OOO
C. dowolna pseudolosowa z przedziału typu int
D. pseudolosowa nie większa niż 999
Linia kodu int liczba = rand() % 1000; w języku C++ używa funkcji rand() do generowania liczby pseudolosowej. Funkcja ta zwraca liczbę całkowitą z zakresu od 0 do RAND_MAX zdefiniowanego w standardowej bibliotece C++. Obliczenie rand() % 1000 wykonuje operację modulo na wygenerowanej liczbie, co oznacza, że wynik zawsze będzie liczbą z zakresu od 0 do 999. Jest to powszechna technika używana do ograniczenia zakresu wartości zwracanych przez funkcję rand() do konkretnego przedziału. Takie podejście jest często wykorzystywane do generowania pseudolosowych wartości całkowitych w określonym zakresie, co jest przydatne w wielu zastosowaniach, od prostych programów testowych po bardziej złożone aplikacje symulacyjne. Należy pamiętać, że funkcja rand() generuje liczby pseudolosowe, co oznacza, że sekwencja liczb będzie się powtarzać przy każdym uruchomieniu programu, chyba że zostanie zainicjowana za pomocą funkcji srand() z unikalnym ziarnem. Jest to zgodne z dobrymi praktykami, aby zapewnić różnorodność w generowanych liczbach pseudolosowych, zwłaszcza w kontekście testowania i symulacji komputerowych.

Pytanie 11

Jaką wartość ma zmienna b po wykonaniu poniższego kodu?

Ilustracja do pytania
A. 2
B. 11
C. 20
D. 5
Po przeanalizowaniu przedstawionego kodu, możemy zauważyć, że zmienne a b i c są zainicjalizowane odpowiednio wartościami 1 20 i 3. Pętla while jest zależna od warunku a <= 10 co oznacza że będzie się wykonywać dopóki a nie przekroczy 10. W ciele pętli najpierw zmniejszamy wartość b o wartość c czyli b = b - c a następnie zwiększamy a o 2 czyli a += 2. Ponieważ a jest początkowo równe 1 pętla będzie się wykonywać pięć razy zanim a stanie się większe niż 10 (1 3 5 7 9). Podczas każdej iteracji wartość b zmniejsza się o 3 (ponieważ c=3). Po pięciu iteracjach wartość b zostanie zmniejszona o 15 (5*3) z początkowej wartości 20 uzyskując ostatecznie 5. W tym kontekście poprawna odpowiedź to 5. Takie podejście do analizy pętli i zmiennych jest kluczowe podczas programowania ponieważ pozwala zrozumieć jak zmieniają się wartości zmiennych w czasie wykonywania programu. Zrozumienie tych zasad jest fundamentalne w programowaniu proceduralnym oraz w debugowaniu kodu.

Pytanie 12

Który z wymienionych wzorców projektowych jest najbardziej odpowiedni do uproszczenia interfejsu złożonego systemu?

A. Singleton (Singleton)
B. Fasada (Facade)
C. Metoda szablonowa (Template method)
D. Kompozyt (Composite)
Wzorzec projektowy Fasada (Facade) upraszcza interfejs do złożonego systemu poprzez dostarczenie jednolitego punktu dostępu do wielu podsystemów. Dzięki temu klienci mogą korzystać z funkcji systemu za pomocą prostego interfejsu, co zwiększa czytelność kodu i ułatwia jego utrzymanie. Fasada jest szczególnie przydatna w dużych aplikacjach, gdzie wiele modułów wymaga skomplikowanej konfiguracji lub współdziałania. Wprowadzenie fasady ukrywa złożoność wewnętrzną systemu, jednocześnie zapewniając dostęp do niezbędnych funkcjonalności. To rozwiązanie jest często stosowane w systemach z wieloma interfejsami API, w architekturze mikroserwisów oraz przy integracji zewnętrznych bibliotek.

Pytanie 13

Podaj wspólną cechę wszystkich kontrolek umieszczonych w ramce

Ilustracja do pytania
A. są w nich ustawione te same wartości domyślne
B. mają identyczny kolor czcionki
C. mają tło w tym samym kolorze
D. wszystkie są widoczne
Wszystkie kontrolki w ramce mają tło tego samego koloru. Jest to kluczowy aspekt projektowania interfejsu użytkownika, który zapewnia spójność wizualną i ułatwia nawigację.

Pytanie 14

Jaką funkcję pełni operator "|" w języku C++?

A. Bitowe "xor"
B. Bitowe "lub"
C. Logiczne "lub"
D. Operację przesunięcia bitów w prawo
Operator `|` w języku C++ jest operatorem bitowym `OR`, który porównuje bity dwóch liczb i zwraca `1` w pozycji bitu, jeśli przynajmniej jeden z odpowiadających sobie bitów jest `1`. Przykład: `5 | 3` (w notacji binarnej `0101 | 0011`) zwróci `0111`, co odpowiada liczbie `7`. Operatory bitowe są często używane w programowaniu systemowym, kryptografii oraz manipulacji danymi na poziomie bitowym.

Pytanie 15

Celem mechanizmu obietnic (ang. promises) w języku JavaScript jest

A. zarządzanie funkcjonalnością związaną z kodem asynchronicznym
B. zarządzanie przechwytywaniem błędów aplikacji
C. zastąpienie mechanizmu dziedziczenia w programowaniu obiektowym
D. ulepszenie czytelności kodu synchronicznego
Mechanizm obietnic (Promises) w JavaScript umożliwia obsługę kodu asynchronicznego. Pozwala na efektywne zarządzanie operacjami, które mogą się zakończyć sukcesem lub błędem w przyszłości, np. pobieranie danych z API. Promisy umożliwiają unikanie tzw. 'callback hell' i poprawiają czytelność kodu.

Pytanie 16

Jaką rolę pełni instrukcja throw w języku C++?

A. Ogranicza zasięg zmiennych w bloku try
B. Zgłasza wyjątek, który można przechwycić za pomocą bloku catch
C. Inicjuje nowy wyjątek podczas działania aplikacji
D. Przerywa działanie programu, gdy wystąpi wyjątek
Instrukcja 'throw' w C++ służy do zgłaszania wyjątków, które mogą być następnie przechwycone i obsłużone przez blok 'catch'. Mechanizm ten pozwala na przerwanie normalnego przepływu programu w przypadku wystąpienia błędu i skierowanie sterowania do odpowiedniego miejsca obsługi wyjątków. 'Throw' jest kluczowym elementem obsługi błędów i umożliwia propagowanie informacji o błędach na wyższe poziomy programu, co pozwala na ich efektywną obsługę. Używanie wyjątków poprawia czytelność kodu, umożliwiając oddzielenie logiki biznesowej od logiki obsługi błędów.

Pytanie 17

Który z wymienionych elementów interfejsu użytkownika jest charakterystyczny dla aplikacji działającej na komputerze?

A. Routing
B. Strona HTML
C. API REST
D. Przycisk (Button)
Przycisk, czyli ten mały element, co go klikamy w aplikacjach, to naprawdę ważna część interfejsu. Używamy go, żeby coś zainicjować, na przykład zapisać dane czy wywołać jakąś funkcję. Fajnie, że można go dowolnie ustawiać – zmieniać wygląd, rozmiar, a nawet to, jak się zachowuje. Dzięki temu pasuje do każdej aplikacji. W dzisiejszych programach, jak WPF, te przyciski mogą mieć różne kolorowe ikony albo nawet animacje, co sprawia, że aplikacja wygląda super. Generalnie, bez przycisków użytkownik by się w aplikacji nie połapał, bo to dzięki nim możemy nawigować, zatwierdzać formularze czy otwierać nowe okna dialogowe.

Pytanie 18

Cytat przedstawia charakterystykę metodyki RAD. Pełne znaczenie tego skrótu można przetłumaczyć na język polski jako:

Ilustracja do pytania
A. środowisko refaktoryzacji aplikacji
B. środowisko szybkiego rozwoju aplikacji
C. zintegrowane środowisko programistyczne
D. prototypowanie wsparte testami jednostkowymi
RAD (Rapid Application Development) to metodyka szybkiego rozwoju aplikacji, kładąca nacisk na szybkie prototypowanie, minimalizację dokumentacji i bliską współpracę z klientem. Celem RAD jest skrócenie czasu potrzebnego na dostarczenie działającego oprogramowania poprzez iteracyjne tworzenie i testowanie prototypów. Taka metodologia jest często stosowana w dynamicznych projektach, gdzie wymagania mogą się zmieniać.

Pytanie 19

Złośliwe oprogramowanie stworzone w celu przyznania hakerom uprawnień administracyjnych do komputera ofiary bez jej świadomości, to

A. keylogger
B. wirus
C. robak
D. rootkit
Rootkit to rodzaj szkodliwego oprogramowania, które ukrywa swoją obecność i zapewnia hakerom uprawnienia administracyjne do systemu ofiary. Jest trudny do wykrycia i stanowi poważne zagrożenie bezpieczeństwa.

Pytanie 20

Które z podejść do tworzenia aplikacji najlepiej uwzględnia przyszłe zmiany w funkcjonalności?

A. Tworzenie bez wcześniejszej specyfikacji technicznej
B. Zastosowanie modularnej architektury aplikacji
C. Skupienie się tylko na estetce aplikacji
D. Pisanie kodu bez jakiejkolwiek dokumentacji
Użycie modularnej architektury aplikacji to najlepsze podejście do projektowania systemów, które muszą uwzględniać przyszłe modyfikacje funkcjonalności. Modularność pozwala na podział aplikacji na mniejsze, niezależne komponenty, które mogą być rozwijane, testowane i aktualizowane niezależnie od siebie. Takie podejście zwiększa elastyczność, ułatwia zarządzanie kodem i pozwala na szybkie wdrażanie nowych funkcji bez konieczności ingerencji w cały system. Architektura modularna jest szczególnie przydatna w dużych projektach, gdzie zmiany są częste, a wymagania dynamicznie się zmieniają.

Pytanie 21

Co to jest wskaźnik w języku C?

A. Zmienna przechowująca adres pamięci
B. Funkcja do dynamicznej alokacji pamięci
C. Zmienna przechowująca wartość logiczną
D. Typ danych do zapisywania tekstów
Wskaźnik w języku C to zmienna przechowująca adres pamięci innej zmiennej. Umożliwia bezpośrednią manipulację pamięcią, co czyni wskaźniki niezwykle potężnym narzędziem w programowaniu niskopoziomowym. Dzięki wskaźnikom można dynamicznie alokować pamięć, przekazywać duże struktury danych do funkcji bez ich kopiowania oraz implementować struktury danych, takie jak listy, drzewa czy grafy. Wskaźniki umożliwiają także iterowanie po tablicach i efektywne zarządzanie zasobami systemowymi, co czyni je kluczowym elementem w programowaniu systemowym.

Pytanie 22

Który z podanych algorytmów można zrealizować zarówno w sposób iteracyjny, jak i rekurencyjny?

A. Algorytm generowania liczb losowych
B. Algorytm sortowania bąbelkowego
C. Algorytm mapowania kluczy w tablicach asocjacyjnych
D. Algorytm wyszukiwania binarnego
Algorytm wyszukiwania binarnego może być zaimplementowany zarówno iteracyjnie, jak i rekurencyjnie. Wyszukiwanie binarne polega na podzieleniu przeszukiwanej tablicy na dwie części i porównaniu elementu środkowego z wartością, której szukamy. Jeśli element nie zostanie znaleziony, algorytm przeszukuje jedną z połówek tablicy. Rekurencyjna wersja tego algorytmu jest często bardziej elegancka i prostsza w implementacji, natomiast iteracyjna bywa bardziej wydajna pod względem zużycia pamięci.

Pytanie 23

Na podstawie zamieszczonego fragmentu kodu można stwierdzić, że element o nazwie rysunek jest

Ilustracja do pytania
A. metodą w klasie
B. konstruktorem
C. obiektem
D. polem w klasie
Zobacz, 'rysunek' w tym kodzie to metoda klasy. Skąd to wiem? Po tym, że mamy nawiasy. Metody klasy są super przydatne, bo pozwalają na robienie różnych rzeczy z obiektami albo zwracanie wyników na zewnątrz.

Pytanie 24

Jakie z wymienionych czynności można zrealizować przy pomocy składnika statycznego danej klasy?

A. Zachowanie wartości wspólnych dla wszystkich instancji klasy
B. Tworzenie prywatnych kopii pól dla każdej instancji
C. Wywołanie destruktora klasy bez jej usuwania
D. Umożliwienie dzielenia pól klasy pomiędzy zaprzyjaźnione klasy
Składnik statyczny klasy przechowuje wartości wspólne dla wszystkich instancji danej klasy. Oznacza to, że niezależnie od liczby utworzonych obiektów, istnieje tylko jedna kopia składowej statycznej, która jest współdzielona przez wszystkie instancje. Składowe statyczne są często wykorzystywane do przechowywania liczników, stałych wartości lub danych konfiguracyjnych. Metody statyczne mogą być wywoływane bezpośrednio na klasie, bez konieczności tworzenia obiektu, co czyni je niezwykle użytecznymi w przypadku funkcji narzędziowych.

Pytanie 25

Który z etapów umożliwia zwiększenie efektywności aplikacji przed jej wydaniem?

A. Tworzenie interfejsu graficznego
B. Testowanie jednostkowe
C. Optymalizacja kodu
D. Dodawanie komentarzy do kodu
Optymalizacja kodu to kluczowy etap poprawy wydajności aplikacji przed jej publikacją. Polega na eliminacji zbędnych operacji, poprawie algorytmów oraz minimalizacji użycia zasobów, co pozwala na szybsze działanie aplikacji i zmniejszenie jej zapotrzebowania na pamięć. Optymalizacja kodu obejmuje również refaktoryzację, czyli przekształcenie kodu w bardziej czytelną i efektywną formę bez zmiany jego funkcjonalności. Dzięki optymalizacji aplikacje działają płynniej, szybciej się ładują i oferują lepsze doświadczenie użytkownika, co ma kluczowe znaczenie dla SEO oraz pozycjonowania aplikacji w wyszukiwarkach. Dodatkowo, zoptymalizowany kod jest łatwiejszy w utrzymaniu i rozwijaniu, co przekłada się na długoterminowe korzyści dla zespołu deweloperskiego.

Pytanie 26

Który z wymienionych typów testów najlepiej ocenia odporność aplikacji na intensywne obciążenie?

A. Testy zgodności
B. Testy obciążeniowe
C. Testy bezpieczeństwa
D. Testy funkcjonalne
Testy obciążeniowe to rodzaj testów, które sprawdzają, jak aplikacja radzi sobie z dużym ruchem użytkowników lub przetwarzaniem dużych ilości danych. Celem testów obciążeniowych jest wykrycie potencjalnych wąskich gardeł, identyfikacja problemów z wydajnością oraz określenie maksymalnej przepustowości aplikacji. Testy te są kluczowe dla aplikacji o wysokim natężeniu ruchu, takich jak sklepy internetowe czy systemy bankowe, gdzie stabilność pod obciążeniem jest krytyczna dla sukcesu.

Pytanie 27

Wskaż algorytm sortowania, który nie jest stabilny?

A. sortowanie przez wstawianie
B. sortowanie szybkie
C. sortowanie przez zliczanie
D. sortowanie bąbelkowe
Sortowanie szybkie (QuickSort) jest algorytmem niestabilnym, co oznacza, że nie zachowuje kolejności elementów o tej samej wartości. Jego główną zaletą jest efektywność, jednak brak stabilności może być istotny w aplikacjach wymagających zachowania oryginalnej kolejności danych.

Pytanie 28

W zestawieniu przedstawiono doświadczenie zawodowe członków zespołu IT. Osobą odpowiedzialną za stworzenie aplikacji front-end powinna być:

Ilustracja do pytania
A. Patryk
B. Krzysztof
C. Ewa
D. Anna
Do zbudowania aplikacji front-end najlepiej przydzielić Krzysztofa, który posiada największe doświadczenie w tej dziedzinie. Tworzenie interfejsu użytkownika wymaga znajomości technologii front-endowych, takich jak HTML, CSS i JavaScript, a także frameworków takich jak React czy Angular. Wykwalifikowany programista front-endowy zapewnia, że aplikacja będzie responsywna, intuicyjna i dostosowana do różnych urządzeń.

Pytanie 29

Która z wymienionych właściwości odnosi się do klasy pochodnej?

A. Nie ma możliwości dodawania nowych metod
B. Dziedziczy atrybuty i metody z klasy bazowej
C. Jest automatycznie usuwana po zakończeniu działania programu
D. Nie może być zastosowana w strukturze dziedziczenia
Cechą klasy pochodnej jest dziedziczenie pól i metod z klasy bazowej, co oznacza, że klasa pochodna automatycznie uzyskuje dostęp do wszystkich publicznych i chronionych składowych klasy nadrzędnej. Dzięki temu programista może rozwijać i modyfikować funkcjonalność istniejących klas, tworząc bardziej wyspecjalizowane obiekty. Dziedziczenie to kluczowy mechanizm umożliwiający wielokrotne użycie kodu, co prowadzi do zmniejszenia duplikacji i zwiększenia efektywności w zarządzaniu projektem. Klasa pochodna może również nadpisywać metody klasy bazowej, dostosowując ich działanie do swoich specyficznych potrzeb.

Pytanie 30

W zamieszczonym fragmencie kodu Java wskaż nazwę zmiennej, która może przechować wartość 'T'

Ilustracja do pytania
A. zm3
B. zm4
C. zm2
D. zm1
W przedstawionym kodzie zmienna 'zm3' jest zdolna przechowywać wartość 'T', co sugeruje, że jest to typ znakowy (char) lub string o odpowiedniej długości. To standardowa praktyka przy przechowywaniu pojedynczych znaków w języku Java.

Pytanie 31

Jakie korzyści płyną z użycia pseudokodu przy tworzeniu algorytmu?

A. Generowanie dynamicznych struktur danych
B. Łatwość w zmianie kodu maszynowego
C. Możliwość szybkie zrealizowania algorytmu w którymkolwiek języku
D. Zrozumiałość dla osób nieznających się na programowaniu
Zaletą wykorzystania pseudokodu podczas projektowania algorytmu jest jego czytelność i prostota, dzięki czemu jest zrozumiały nawet dla osób, które nie są biegłe w programowaniu. Pseudokod pozwala skupić się na logice działania algorytmu bez konieczności przestrzegania ścisłej składni konkretnego języka programowania. Dzięki temu proces projektowania jest szybszy, a algorytm można łatwo przełożyć na dowolny język programowania. Pseudokod ułatwia również współpracę między programistami i analitykami, wspierając tworzenie i dokumentowanie złożonych rozwiązań.

Pytanie 32

Gdzie są przechowywane informacje w sytuacji korzystania z chmury obliczeniowej?

A. Na dysku twardym użytkownika
B. Na lokalnym serwerze użytkownika
C. Na zdalnych serwerach dostawcy usług
D. Na nośnikach optycznych użytkownika
Dane w chmurze obliczeniowej są przechowywane przede wszystkim na zdalnych serwerach dostawcy usług chmurowych. Tego rodzaju przechowywanie danych ma na celu zapewnienie wysokiej dostępności, skalowalności oraz bezpieczeństwa. Dostawcy usług chmurowych, tacy jak Amazon Web Services, Microsoft Azure czy Google Cloud Platform, inwestują w infrastrukturę, która obejmuje centra danych rozmieszczone na całym świecie. Te centra danych są wyposażone w zaawansowane systemy zabezpieczeń, takie jak firewall'e, szyfrowanie danych i systemy detekcji intruzów. Dzięki temu użytkownicy mogą mieć pewność, że ich dane są bezpieczne. Dodatkowo, zdalne serwery oferują elastyczność w zakresie przydzielania zasobów obliczeniowych, co pozwala na dynamiczne reagowanie na zmieniające się potrzeby biznesowe. Warto również wspomnieć o standardach bezpieczeństwa, takich jak ISO 27001 czy SOC 2, które regulują sposób przechowywania i zarządzania danymi w chmurze, zapewniając zgodność z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 33

Jaką wydajność posiada sieć, która przesyła 500 MB danych w czasie 10 sekund?

A. 50 Mbps
B. 40 Mbps
C. 500 Mbps
D. 400 Mbps
Pierwsza odpowiedź, czyli 50 Mbps, jest znacznie za niska. Przy obliczeniach 500 MB w ciągu 10 sekund, ta wartość sugeruje, że tylko niewielka część danych zostałaby przesłana, co nie ma sensu w kontekście technicznym. Z tak małą przepustowością sieć byłaby totalnie nieefektywna, a transfer zająłby o wiele więcej czasu. Z kolei odpowiedź 400 Mbps jest wprawdzie blisko, ale też nie do końca poprawna, bo prawidłowy wynik to 500 Mbps. Chodzi o to, że nie liczy to całkowitej ilości danych w megabitach oraz czasu przesyłu. A na końcu, odpowiedź 40 Mbps to już totalna pomyłka, bo sugeruje ekstremalnie wolny transfer, co na pewno nie wystarczyłoby do przesłania 500 MB w takim krótkim czasie. Taka przepustowość nie spełnia wymagań nowoczesnych aplikacji jak strumieniowe przesyłanie wideo czy komunikacja na żywo, gdzie transfery na poziomie setek megabitów na sekundę to standard.

Pytanie 34

Który z komponentów interfejsu użytkownika umożliwia użytkownikowi wprowadzanie danych tekstowych?

A. Dialog wyboru pliku
B. Przycisk
C. Pole tekstowe
D. Pasek narzędziowy
Pole tekstowe to element interfejsu użytkownika, który pozwala użytkownikowi na wprowadzanie danych tekstowych. Jest to jeden z najczęściej używanych komponentów UI w aplikacjach desktopowych, mobilnych i webowych. Pole tekstowe umożliwia wprowadzanie haseł, adresów e-mail, wiadomości i innych danych. W nowoczesnych aplikacjach często zawiera walidację, która sprawdza poprawność wpisywanych danych w czasie rzeczywistym. Dzięki swojej elastyczności, pola tekstowe mogą być wykorzystywane w różnorodnych formularzach, ankietach i systemach rejestracji użytkowników, co czyni je nieodzownym elementem aplikacji o dowolnym przeznaczeniu.

Pytanie 35

Który z poniższych aspektów najlepiej definiuje działanie e-sklepu?

A. Dostęp do bazy danych klientów
B. System obsługi koszyka oraz realizacji zamówień
C. Zarządzanie serwerem e-mail
D. Mechanizm generowania grafiki 3D
System zarządzania koszykiem i realizacją zamówień to kluczowy element każdej aplikacji e-commerce (sklepu internetowego). Umożliwia użytkownikom dodawanie produktów do koszyka, zarządzanie ich ilością, a następnie finalizację transakcji poprzez proces realizacji zamówienia i płatności. Tego typu funkcjonalność wymaga integracji z bazą danych oraz systemami płatności online, co zapewnia bezpieczeństwo i wygodę użytkownika. Systemy koszyków zakupowych często oferują zaawansowane funkcje, takie jak kupony rabatowe, kody promocyjne czy integracje z magazynami i systemami logistycznymi. Realizacja zamówienia obejmuje procesy takie jak autoryzacja płatności, generowanie faktur oraz śledzenie zamówień, co jest podstawą funkcjonowania nowoczesnych platform e-commerce.

Pytanie 36

W frameworkach do budowy aplikacji mobilnych lub desktopowych znajduje zastosowanie wzorzec MVVM, oznaczający Model-View-ViewModel. Te podejście do programowania oznacza, że

A. w aplikacji obecny jest jedynie interfejs użytkownika
B. interfejs użytkownika oraz logika aplikacji są oddzielone
C. interfejs użytkownika i logika aplikacji są umieszczone w jednym pliku
D. kontrolki i widoki interfejsu użytkownika są zintegrowane z logiką aplikacji
Wzorzec MVVM, czyli Model-View-ViewModel, jest jednym z kluczowych podejść w architekturze aplikacji, szczególnie w kontekście aplikacji mobilnych i desktopowych. Zakłada on wyraźne rozdzielenie logiki aplikacji (Model) od warstwy prezentacji (View), z pomocą komponentu ViewModel, który działa jako mediator. Dzięki temu programiści mogą łatwiej zarządzać kodem, testować poszczególne komponenty oraz wprowadzać zmiany w interfejsie użytkownika bez wpływu na logikę aplikacji. Przykładem zastosowania MVVM jest framework WPF (Windows Presentation Foundation), w którym dane są wiązane do kontrolek w interfejsie użytkownika, co pozwala na automatyczną aktualizację widoków w przypadku zmian w modelu. Standardy takie jak Data Binding w WPF oraz Reactive Programming w Xamarin i Avalonia, pokazują, jak MVVM ułatwia rozwój aplikacji poprzez separację odpowiedzialności, co prowadzi do większej przejrzystości kodu i łatwości w jego utrzymywaniu.

Pytanie 37

Która z niżej wymienionych pozycji jest ekwiwalentem biblioteki jQuery?

A. TypeScript
B. Express.js
C. Lodash
D. Bootstrap
Lodash to popularna biblioteka JavaScript, która dostarcza gotowe funkcje umożliwiające manipulację tablicami, obiektami oraz danymi. Lodash upraszcza wiele złożonych operacji, takich jak filtrowanie, mapowanie, sortowanie i grupowanie danych. Dzięki Lodash programiści mogą efektywnie zarządzać złożonymi strukturami danych, co prowadzi do zwiększenia czytelności i efektywności kodu. Biblioteka jest szeroko stosowana w aplikacjach frontendowych i backendowych, a jej funkcje są zoptymalizowane pod kątem wydajności, co czyni ją nieocenionym narzędziem w dużych projektach. Lodash często bywa porównywany do jQuery, jednak jego głównym celem jest manipulacja danymi, a nie elementami DOM. Dzięki swojej wszechstronności Lodash znajduje zastosowanie w niemal każdym projekcie JavaScript, zarówno w prostych aplikacjach webowych, jak i dużych projektach korporacyjnych.

Pytanie 38

W przedstawionych funkcjonalnie równoważnych kodach źródłowych po przeprowadzeniu operacji w zmiennej b zostanie zapisany wynik:

Ilustracja do pytania
A. 596
B. 5.96
C. 6
D. 5
Wynik operacji zapisanej w zmiennej 'b' to 5. Jest to rezultat konwersji wartości zmiennoprzecinkowej na liczbę całkowitą, co oznacza odrzucenie części dziesiętnej. Taka operacja jest powszechna w programowaniu, gdy chcemy uzyskać tylko część całkowitą liczby, np. w algorytmach podziału, zaokrąglania w dół (floor) lub obliczania indeksów w tablicach.

Pytanie 39

Zapisany fragment w C# wskazuje na definicję klasy Car, która

Ilustracja do pytania
A. jest przywiązana do klasy Vehicle
B. stanowi klasę bazową (nie dziedziczy z żadnej klasy)
C. używa prywatnych pól klasy Vehicle
D. dziedziczy po Vehicle
W przedstawionym kodzie w języku C# mamy definicję klasy Car, która dziedziczy po klasie Vehicle. Dziedziczenie to fundamentalny mechanizm programowania obiektowego, pozwalający jednej klasie przejąć właściwości i metody innej klasy. W praktyce oznacza to, że klasa Car automatycznie zyskuje dostęp do metod i właściwości publicznych oraz chronionych klasy Vehicle, co umożliwia ponowne użycie kodu i zwiększa jego przejrzystość. Dziedziczenie jest kluczowe w projektowaniu skalowalnych systemów, gdzie umożliwia tworzenie bardziej specyficznych klas na podstawie klas ogólnych, co jest zgodne z zasadą DRY (Don't Repeat Yourself). Przykładowo, jeżeli klasa Vehicle zawiera metody takie jak Start() i Stop(), klasa Car może je wykorzystać bez konieczności ponownego definiowania. Dobre praktyki w programowaniu obiektowym zalecają wykorzystywanie dziedziczenia do tworzenia hierarchii klas, które logicznie odwzorowują relacje „jest-a” pomiędzy obiektami w systemie. Ważne jest też unikanie zbyt głębokiego dziedziczenia, co może prowadzić do skomplikowanego i trudnego w utrzymaniu kodu. Zrozumienie dziedziczenia jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania wzorców projektowych, takich jak wzorzec projektowy Adapter czy Dekorator.

Pytanie 40

Jakiego typu funkcja jest tworzona poza klasą, ale ma dostęp do jej prywatnych i chronionych elementów?

A. Funkcja zaprzyjaźniona
B. Destruktor
C. Metoda statyczna
D. Konstruktor
Funkcja zaprzyjaźniona to specjalny typ funkcji, który jest deklarowany jako 'friend' w ciele klasy, co pozwala jej na dostęp do prywatnych i chronionych składowych tej klasy. Chociaż funkcja zaprzyjaźniona jest definiowana poza klasą, może operować na jej wewnętrznych danych, co czyni ją bardzo użytecznym narzędziem w programowaniu obiektowym. Tego rodzaju funkcje są często wykorzystywane w przypadkach, gdy konieczne jest współdziałanie dwóch klas lub funkcji narzędziowych, które muszą manipulować danymi wewnętrznymi klasy, ale nie powinny być jej metodami członkowskimi. Dzięki funkcjom zaprzyjaźnionym można zapewnić elastyczność w dostępie do danych przy jednoczesnym zachowaniu hermetyzacji klasy. Przykładem może być przeciążenie operatorów, np. operator +, który musi mieć dostęp do prywatnych składowych obu operandów.