Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 17:11
Data zakończenia: 30 maja 2025 17:24

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką metodę obróbki cieplnej powinno się zastosować do przygotowania ragoût?

A. Pieczenie

B. Duszenie

C. Gotowanie

D. Smażenie

Smażenie, pieczenie oraz gotowanie to techniki obróbki cieplnej, które różnią się od duszenia i każda z nich ma swoje unikalne zastosowania oraz efekty w kontekście przygotowywania potraw. Smażenie to proces, w którym składniki są wystawiane na działanie wysokiej temperatury w obecności tłuszczu. O ile może to dawać potrawom chrupkość, nie jest to technika, która sprzyja miękkości mięsa, co jest istotne w przypadku ragoût. Pieczenie to metoda, która polega na obróbce cieplnej potraw w piekarniku, co również nie zapewnia odpowiedniego nawilżenia i nie pozwala na wydobycie pełni smaków, jak ma to miejsce w duszeniu. Gotowanie, z drugiej strony, jest procesem, w którym składniki są zanurzone w wodzie lub bulionie, ale zazwyczaj nie odbywa się to w szczelnie zamkniętym naczyniu, co prowadzi do utraty aromatów i soków. W kontekście przygotowywania ragoût, kluczowym błędem może być myślenie, że te techniki mogą zastąpić duszenie; w rzeczywistości ich efekty są diametralnie różne, a nieprzemyślane wykorzystanie tych metod może skutkować potrawą, która nie spełni oczekiwań smakowych. Duszenie to nie tylko technika, ale także sposób na harmonizację smaków i aromatów, co jest niezbędne, aby uzyskać autentyczne ragoût.

Pytanie 2

Który produkt spożywczy ma w 100 g najwyższą zawartość sacharozy?

A. Suszone morele

B. Cukier rafinowany

C. Lody mleczne

D. Słodzone mleko

Mleko słodzone, morele suszone i lody mleczne to produkty, które zawierają cukry, ale ich skład chemiczny oraz zawartość sacharozy różnią się znacznie od cukru rafinowanego. Mleko słodzone, na przykład, jest produktem, w którym dodaje się sacharozę, ale jego naturalna zawartość cukrów mlecznych, takich jak laktoza, również wpływa na ogólną zawartość cukru. Morele suszone zawierają naturalne cukry, głównie fruktozę i glukozę, które są mniej dosłowne w porównaniu do czystej sacharozy, co sprawia, że ich ogólna ilość sacharozy na 100 g jest znacznie niższa. Lody mleczne zawierają tłuszcze, białka oraz dodatki, które również wpływają na całkowity profil cukrowy produktu, a ich zawartość sacharozy jest zróżnicowana w zależności od receptury. Dlatego też, błędne byłoby zakładać, że te produkty mogą konkurować z cukrem rafinowanym pod względem zawartości sacharozy, co może prowadzić do mylnej interpretacji wartości odżywczej tych produktów. Wiedza na temat ilości sacharozy w różnych produktach jest kluczowa w kontekście planowania zbilansowanej diety, a także w walce z otyłością i chorobami metabolicznymi.

Pytanie 3

Jakie zmiany powodują, że pieczywo staje się czerstwe?

A. Biochemiczne

B. Mikrobiologiczne

C. Fizyczne

D. Chemiczne

Czerstwienie pieczywa nie jest wynikiem zmian biochemicznych, chemicznych ani mikrobiologicznych. Zmiany biochemiczne odnosiłyby się do procesów enzymatycznych, które zachodzą w składnikach pieczywa, jednak nie są one głównym czynnikiem wpływającym na czerstwienie. Enzymy, takie jak amylazy, mogą wpływać na teksturę i smak, ale nie są bezpośrednio odpowiedzialne za proces czerstwienia. Z kolei zmiany chemiczne, takie jak reakcje Maillarda, mogą wpływać na kolor i aromat pieczywa podczas pieczenia, lecz nie mają wpływu na to, jak efekt czerstwienia postępuje po jego wypieczeniu. Co więcej, mikrobiologia, obejmująca rozwój drobnoustrojów, ma znaczenie w kontekście fermentacji ciasta, ale nie wpływa na fakt, że pieczywo staje się czerstwe w wyniku procesów fizycznych, które są niezależne od działalności mikroorganizmów po upieczeniu. Typowe błędy myślowe mogą prowadzić do mylenia czerstwienia z innymi procesami, takimi jak pleśnienie czy fermentacja, co może skutkować nieporozumieniami dotyczącymi przechowywania pieczywa. Kluczowe jest zrozumienie, że czerstwienie jest procesem, który powstaje w wyniku utraty wilgoci i zmian strukturalnych związanych z krystalizacją skrobi.

Pytanie 4

Która z wymienionych grup składa się tylko z owoców pestkowych?

A. Jabłka, gruszki, pigwy

B. Pigwy, śliwki, wiśnie

C. Żurawiny, borówki, nektarynki

D. Brzoskwinie, wiśnie, śliwki

Odpowiedź 'Brzoskwinie, wiśnie, śliwki' jest poprawna, ponieważ wszystkie wymienione owoce zaliczane są do grupy owoców pestkowych. Owoce pestkowe, znane również jako drzewne, charakteryzują się tym, że mają jednolitą zewnętrzną skórkę i jedną dużą pestkę w swoim wnętrzu. Przykłady tych owoców obejmują nie tylko brzoskwinie, wiśnie i śliwki, ale także inne popularne owoce, takie jak morele i czereśnie. Zastosowanie wiedzy o grupach owoców ma znaczenie praktyczne w ogrodnictwie i uprawach rolnych, ponieważ pozwala na efektywne planowanie sadów oraz dobór odpowiednich odmian w zależności od ich wymagań klimatycznych i glebowych. Standardy dotyczące klasyfikacji owoców pestkowych są zgodne z systemem botanicznym, co ułatwia komunikację i wymianę informacji w branży rolniczej oraz handlu owocami. Dodatkowo, znajomość tych grup jest istotna w kontekście diety, ponieważ owoce pestkowe są bogate w witaminy, minerały i przeciwutleniacze, co przyczynia się do poprawy zdrowia konsumentów.

Pytanie 5

Suflet serowy powinien być serwowany

A. w kokilce na podstawce

B. w bulionówce na spodku

C. w głębokim talerzu

D. w pucharku na podstawce

Suflet z sera to potrawa o delikatnej strukturze, która wymaga odpowiedniego naczynia do podania. Kokilki, znane również jako kokilki do sufletów, są idealnym wyborem, ponieważ ich kształt i rozmiar sprzyjają równomiernemu wypiekaniu oraz zachowaniu właściwej konsystencji potrawy. Dzięki wysokim ściankom kokilki suflet ma szansę prawidłowo wyrosnąć, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej tekstury – lekkiej i puszystej. Dodatkowo, podawanie w kokilce na podstawce zapewnia estetykę serwowania, co jest istotne w gastronomii. Użycie podstawki chroni również stół przed ewentualnymi zanieczyszczeniami oraz poruszaniem się naczynia. W praktyce, podanie sufletu w kokilce jest zgodne z tradycyjnymi standardami kulinarnymi, które doskonale podkreślają finezję tego dania. Suflet z sera często serwuje się jako przystawkę w eleganckich restauracjach, co dodatkowo potwierdza jego status jako klasyka w kuchni francuskiej.

Pytanie 6

Do konserwacji należy wykorzystywać azotany oraz azotyny

A. napojów

B. tłuszczów

C. warzyw

D. wędlin

Mówiąc o azotanach i azotynach, nie można ich łączyć z tłuszczami, warzywami czy napojami, bo to nie jest ich rola. Tłuszcze zazwyczaj konserwuje się inaczej, na przykład dzięki przeciwutleniaczom, które zapobiegają jełczeniu. Warzywa to z kolei pasteryzacja czy mrożenie, a nie azotany, bo one do warzyw się nie nadają. Nawet napoje, jak soki czy napoje gazowane, nie mają azotanów w procesie konserwacji. Częściej stosuje się inne metody, jak niska temperatura, żeby zapobiec psuciu. Takie myślenie o azotanach w kontekście innych produktów wynika zazwyczaj z braku wiedzy o ich prawidłowym zastosowaniu. Azotany i azotyny nie tylko konserwują, ale też wpływają na kolor i smak mięsa, co jest kluczowe w produkcji wędlin. Zrozumienie, jak je stosować w różnych produktach, to ważny krok do lepszego podejmowania decyzji o bezpieczeństwie żywności.

Pytanie 7

Które z warzyw zawiera kapsaicynę?

A. Kapusta pekińska

B. Papryka ostra

C. Fasola biała

D. Burak ćwikłowy

Papryka ostra to naprawdę ciekawe warzywo, bo ma dużo kapsaicyny, co sprawia, że jest taka ostra. Kapsaicyna nie tylko dodaje smaku, ale też ma różne dobre właściwości zdrowotne, jak działanie przeciwzapalne czy przeciwbólowe. Dlatego często można ją znaleźć w suplementach diety oraz lekach. W kuchni meksykańskiej i azjatyckiej papryka ostra to prawdziwy hit, dodaje się ją do sosów, zup i mięs, żeby dania były smaczniejsze i bardziej pikantne. Co ciekawe, podobno kapsaicyna może też przyspieszać metabolizm i wspierać odchudzanie, więc warto ją włączyć do diety. Takie potrawy nie tylko smakują lepiej, ale także mogą być zdrowe, jeśli oczywiście jemy je rozsądnie.

Pytanie 8

Na zamieszczonym schemacie kolejnych etapów przedstawiono metodę przygotowania ciasta

Ubijanie jajek z cukrem › ucieranie tłuszczu na puszystą konsystencję › dodanie masy jajecznej do tłuszczu › wprowadzenie mąki pszennej z proszkiem do pieczenia › mieszanie składników › formowanie ciasta › pieczenie w temperaturze 180 ÷ 200°C

A. biszkoptowego

B. francuskiego

C. piaskowego

D. kruchego

Odpowiedzi wskazujące na ciasta kruche, francuskie czy biszkoptowe opierają się na mylnych założeniach dotyczących procesów przygotowania. Ciasto kruche jest zazwyczaj przygotowywane poprzez połączenie mąki, masła oraz cukru, a jego głównym celem jest uzyskanie chrupiącej struktury, idealnej do wypieków takich jak tarty czy ciasteczka. Proces ten wymaga minimalnego mieszania, aby uniknąć rozwinięcia glutenu, co jest sprzeczne z metodą opisującą przygotowanie ciasta piaskowego. Ciasto francuskie z kolei, charakteryzuje się warstwowymi strukturami uzyskiwanymi poprzez wielokrotne składanie i wałkowanie ciasta z masłem, co nadaje mu flakowatość. Natomiast ciasto biszkoptowe, mimo że może wydawać się podobne, w rzeczywistości opiera się na innych proporcjach oraz sposobach łączenia składników, takich jak oddzielne ubijanie białek i żółtek. Typowe błędy myślowe w ocenie tych ciast wynikają z pomieszania ich charakterystyk oraz metod przygotowania. Każde z wymienionych ciast ma swój unikalny proces produkcji, a ich klasyfikacja opiera się na właściwościach strukturalnych oraz smakowych, które są wynikiem zastosowanych składników i technik. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe w sztuce pieczenia, a wybór odpowiedniego przepisu powinien być zawsze dostosowany do pożądanego efektu końcowego.

Pytanie 9

W zmywalni pracownik poślizgnął się na mokrej podłodze i istnieje podejrzenie złamania nogi. Jakie działania należy podjąć w pierwszej kolejności przy udzielaniu mu pierwszej pomocy?

A. Wezwać karetkę pogotowia

B. Unieruchomić złamaną nogę poszkodowanego

C. Ułożyć poszkodowanego na płaskim podłożu

D. Przykładać zimny okład do złamanej kończyny

Unieruchomienie złamanej kończyny dolnej jest kluczowym krokiem w udzielaniu pierwszej pomocy w sytuacji podejrzenia złamania. Przede wszystkim, ruchy mogą pogorszyć stan poszkodowanego, prowadząc do dodatkowych obrażeń, takich jak uszkodzenie tkanek miękkich, nerwów czy naczyń krwionośnych. W praktyce, unieruchomienie można osiągnąć poprzez użycie improwizowanych stabilizatorów, takich jak tektura, deski czy nawet ręczniki, które powinny być odpowiednio umocowane wokół uszkodzonej kończyny. Warto również pamiętać, aby unikać manipulacji w obszarze złamania oraz nie przekładać poszkodowanego na inne podłoże, co mogłoby wywołać dodatkowy ból i dyskomfort. W sytuacji, gdy złamanie jest otwarte, ważne jest, aby nie dotykać rany, a jedynie zabezpieczyć ją przed zanieczyszczeniem. Dalsze decyzje, takie jak wezwanie pogotowia ratunkowego, powinny być podjęte po stabilizacji stanu poszkodowanego, co jest zgodne z zasadami postępowania w nagłych wypadkach.

Pytanie 10

Jaką wartość ma cena gastronomiczna netto jednej porcji klusek śląskich, jeśli koszt zakupu składników potrzebnych do przygotowania pięciu porcji wynosi 8 zł, a marża gastronomiczna to 100%?

A. 1,60 zł

B. 4,20 zł

C. 3,20 zł

D. 3,60 zł

Cena gastronomiczna netto 1 porcji klusek śląskich obliczamy, korzystając z kosztu zakupu surowców oraz marży gastronomicznej. W tym przypadku koszt zakupu surowców na 5 porcji wynosi 8 zł, co oznacza, że koszt jednostkowy na jedną porcję wynosi 8 zł / 5 = 1,60 zł. Mając na uwadze marżę gastronomiczną wynoszącą 100%, oznacza to, że cena sprzedaży wynosi dwukrotność kosztu surowców. Zatem cena gastronomiczna netto 1 porcji to 1,60 zł (koszt) + 100% marży, co daje 1,60 zł * 2 = 3,20 zł. To podejście jest zgodne z powszechnie stosowanymi standardami w branży gastronomicznej, gdzie marża jest stosowana do ustalenia ceny sprzedaży na podstawie kosztów produkcji. W praktyce, znajomość takich obliczeń pozwala restauratorom lepiej zarządzać kosztami oraz ustalać ceny, które zapewniają rentowność i konkurencyjność."

Pytanie 11

Jakie dania powinny być serwowane pojedynczo na talerzu razem z daniem głównym?

A. Kotlet schabowy, ziemniaki z wody, mizeria

B. Pulpety w sosie koperkowym, ryż, sałatka z buraków

C. Sztuka mięsa w sosie chrzanowym, kasza jaglana, sałatka z czerwonej kapusty

D. Sznycel ministerski, ziemniaki puree, fasolka szparagowa z wody

Sznycel ministerski, ziemniaki puree oraz fasolka szparagowa z wody to idealny zestaw potraw do podania jednoporcjowo na talerzu, zgodnie z zasadami sztuki kulinarnej. Taki sposób serwowania dania zasadniczego zapewnia estetykę oraz funkcjonalność. Sznycel ministerski, jako danie główne, charakteryzuje się wyjątkowym smakiem i soczystością, a jego podanie z delikatnym puree ziemniaczanym nadaje całości kremowej konsystencji. Fasolka szparagowa z wody wprowadza element świeżości i chrupkości, co jest niezwykle istotne w kontekście zrównoważonej diety. Tego typu zestaw potraw odzwierciedla wysokie standardy gastronomiczne, które kładą nacisk na różnorodność tekstur oraz harmonijne połączenie smaków. Dodatkowo, odpowiednie komponowanie dań na talerzu wspiera estetyczną prezentację, co jest kluczowe w gastronomii. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają podawanie dań w sposób przemyślany i atrakcyjny wizualnie, co potęguje doświadczenie kulinarne.

Pytanie 12

Jaki składnik mięsny jest odpowiedni do przygotowania rumsztyku?

A. Polędwica

B. Polędwica wieprzowa

C. Mięso z pręgi

D. Bark

Karkówka, schab i pręga to elementy mięsa, które różnią się znacznie od polędwicy pod względem jakości, smaku i tekstury, co czyni je mniej odpowiednimi do przygotowania rumsztyku. Karkówka, będąca częścią łopatki, ma wyższą zawartość tłuszczu oraz bardziej intensywny smak, co sprawia, że jest idealna do duszenia, ale nie do szybkiego smażenia. W przypadku rumsztyku preferujemy mięso delikatniejsze, takie jak polędwica, które zachowuje swoją soczystość podczas krótkiej obróbki cieplnej. Schab, natomiast, pochodzi z części grzbietowej i również jest mniej soczysty w porównaniu do polędwicy, co może prowadzić do suchego i twardego rezultatu w przypadku rumsztyku. Z kolei pręga, będąca częścią brzucha, jest mięsem o wyższej zawartości tłuszczu, co również nie sprzyja idealnej teksturze rumsztyku, który powinien być przede wszystkim delikatny i soczysty. Zrozumienie różnic między tymi częściami mięsa jest kluczowe w kuchni, szczególnie przy planowaniu menu i wyborze odpowiednich składników. Wybierając niewłaściwe mięso do rumsztyku, można nie tylko nie uzyskać pożądanej tekstury i smaku, ale także rozczarować gości, co podkreśla znaczenie znajomości rodzajów mięsa i ich właściwości w przygotowywaniu potraw.

Pytanie 13

Czynnikiem przyspieszającym proces zepsucia masła w trakcie jego przechowywania jest

A. brak szczelnego opakowania

B. brak dostępu do światła

C. niska wilgotność powietrza

D. niska temperatura powietrza

Brak dostępu światła nie jest czynnikiem decydującym o szybkości psucia się masła, ponieważ masło nie ulega znaczącemu zepsuciu pod wpływem światła, a jego trwałość zależy przede wszystkim od sposobu przechowywania. Niska wilgotność powietrza, mimo że może wpłynąć na niektóre produkty, nie jest kluczowym czynnikiem wpływającym na psucie się masła. W rzeczywistości, masło jest tłuszczem, który w odpowiednich warunkach, zwłaszcza w niskiej temperaturze, może zachować swoje właściwości przez dłuższy czas. Wysoka wilgotność powietrza mogłaby wpływać na masło, jednak nie jest to główny czynnik psucia. Niska temperatura powietrza jest ogólnie korzystna dla przechowywania masła, ponieważ spowalnia procesy utleniania i rozwój mikroorganizmów. Często mylone jest zjawisko psucia się z nieodpowiednim przechowywaniem, co prowadzi do błędnych wniosków o wpływie tych czynników. Najważniejszym aspektem jest zapewnienie szczelności opakowania, aby zminimalizować kontakt z powietrzem i drobnoustrojami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami przechowywania produktów spożywczych.

Pytanie 14

Podczas smażenia wołowiny w płytkim tłuszczu na patelni uzyskuje się

A. sztukę mięsa

B. befsztyk

C. gulasz

D. boeuf Strogonow

Gulasz, sztuka mięsa oraz boeuf Strogonow to potrawy, które nie są efektem smażenia kontaktowego. Gulasz to potrawa duszona, która wymaga długiego gotowania w płynnej bazie, co całkowicie różni się od techniki smażenia. Proces duszenia polega na wolnym gotowaniu mięsa w zamkniętym naczyniu z dodatkiem warzyw i przypraw, co sprzyja rozwinięciu bogatych smaków, ale nie odpowiada na pytanie dotyczące smażenia. Sztuka mięsa odnosi się do określonego kawałka mięsa, który może być przygotowany na wiele sposobów, ale nie jest to konkretna technika smażenia. Natomiast boeuf Strogonow to potrawa, która łączy smażenie z duszeniem, w której pokrojone kawałki wołowiny są najpierw smażone, a następnie duszone w sosie śmietanowym. Chociaż smażenie odgrywa rolę w przygotowaniu tej potrawy, jest to bardziej złożony proces wymagający więcej składników i technik niż proste smażenie na patelni. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla poprawnego klasyfikowania potraw oraz dla stosowania odpowiednich metod gotowania w praktyce kulinarnej.

Pytanie 15

Oblicz wartość gastronomiczną netto jednej porcji surówki, jeśli koszt składników wynosi 3,5 zł, a marża wynosi 200%?

A. 12,00 zł

B. 7,00 zł

C. 9,50 zł

D. 10,50 zł

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia sposobu ustalania ceny gastronomicznej. Odpowiedzi takie jak 12,00 zł, 9,50 zł czy 7,00 zł ilustrują różne błędne podejścia do obliczeń. Odpowiedź 12,00 zł mogłaby sugerować, że marża została zrozumiana jako kwota do dodania, a nie procent, co prowadzi do zawyżenia ceny. Z kolei odpowiedź 9,50 zł mogłaby wynikać z niepełnego uwzględnienia marży, co zmniejszałoby rzeczywistą wartość ceny do zapłaty przez konsumenta. Odpowiedź 7,00 zł natomiast może sugerować, że koszt surowców był błędnie interpretowany jako cena końcowa z dodaną marżą, co jest technicznie niepoprawne. W każdym z tych przypadków kluczowym błędem myślowym jest brak zrozumienia, że marża wyrażona w procentach odnosi się do kosztu, a nie jest stałą kwotą, którą można po prostu dodać do ceny. Zrozumienie mechanizmu obliczania marży jest niezwykle istotne w branży gastronomicznej, aby unikać strat związanych z błędnym ustalaniem cen. W praktyce, wiedza na temat właściwego obliczania cen pozwala restauratorom na lepsze planowanie budżetu, redukcję strat i maksymalizację zysków, co jest niezbędne w silnie konkurencyjnym środowisku gastronomicznym.

Pytanie 16

Korzystając z przedstawionego normatywu surowcowego, oblicz ile porcji potrawy należy sporządzić z 1,2 kg kiełbasy.

Pyzy z mięsem
Normatyw surowcowy na 5 porcji
Nazwa surowca	Ilość [g]
Ziemniaki	2000
Mąka pszenna	120
Słonina	80
Kiełbasa	300
Sól, pieprz

A. 40 porcji.

B. 25 porcji.

C. 20 porcji.

D. 16 porcji.

Twoja odpowiedź jest poprawna! Obliczenia dotyczące wykorzystania kiełbasy w tym przypadku są zgodne z normatywem surowcowym, który określa, że na 5 porcji potrawy potrzeba 300 g kiełbasy. Posiadając 1,2 kg (czyli 1200 g) kiełbasy, można wykonać cztery razy więcej porcji, ponieważ 1200 g podzielone przez 300 g daje nam 4 zestawy po 5 porcji, co łącznie daje 20 porcji. Takie podejście jest standardem w gastronomii, gdzie precyzyjne obliczenia surowców są kluczowe dla kontrolowania kosztów oraz utrzymania stałej jakości potraw. W praktyce, umiejętność obliczania ilości surowców na podstawie normatywów jest niezbędna w planowaniu produkcji w kuchniach komercyjnych. Dzięki temu można uniknąć marnotrawienia składników oraz zminimalizować straty. Dobrze jest również znać różne normatywy dla różnych potraw, aby mieć pełny obraz w procesie planowania menu.

Pytanie 17

Miejsce, w którym odbywa się wydawanie gotowych potraw, nie powinno znajdować się w pobliżu

A. przygotowalni czystej

B. sali konsumenckiej

C. zmywalni naczyń stołowych

D. kuchni głównej

Pomieszczenie do ekspedycji gotowych potraw powinno być oddzielone od zmywalni naczyń stołowych, ponieważ zmywalnia to obszar, w którym przetwarzane są używane naczynia, co generuje potencjalne zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne. W zmywalni mogą występować resztki jedzenia, a także wilgoć, co sprzyja rozwojowi bakterii. Dlatego zgodnie z zasadami HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) oraz innymi normami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności, kluczowe jest, aby pomieszczenie do ekspedycji, gdzie przygotowane potrawy są serwowane lub wydawane, znajdowało się w odseparowanej strefie. Dobre praktyki branżowe zakładają, że każda strefa pracy powinna być funkcjonalnie oddzielona, co minimalizuje ryzyko kontaminacji krzyżowej. Na przykład, w restauracjach i hotelach, często wprowadza się strefy „czyste” i „brudne”, aby efektywnie zarządzać przepływem żywności oraz zapewnić wysoką jakość usług i bezpieczeństwo konsumentów.

Pytanie 18

Ile kilogramów mrożonych filetów rybnych trzeba wziąć z magazynu, aby przygotować 150 porcji dania o wadze 100 gramów każda, jeśli straty podczas obróbki cieplnej wynoszą 25%?

A. 15,00 kg

B. 11,25 kg

C. 18,75 kg

D. 20,00 kg

Aby przygotować 150 porcji potrawy o wadze 100 gramów każda, należy najpierw policzyć całkowitą wagę rybnych filetów, potrzebnych do tego celu. Całkowita waga potrawy wynosi 150 porcji x 100 gramów = 15 000 gramów, co odpowiada 15 kilogramom. Jednakże, ze względu na ubytki w czasie obróbki cieplnej wynoszące 25%, należy uwzględnić ten czynnik w obliczeniach. Ubytek 25% oznacza, że z każdej porcji zostaje tylko 75% jej wagi. Aby obliczyć, ile kilogramów surowca jest potrzebnych, możemy użyć wzoru: Waga surowca = Waga gotowego produktu / (1 - Ubytek). W naszym przypadku będzie to: 15 kg / (1 - 0,25) = 15 kg / 0,75 = 20 kg. Takie podejście do obliczeń jest zgodne z standardami branżowymi, które zalecają uwzględnianie strat podczas planowania ilości surowców w gastronomii. Przykładowo, podobne obliczenia są stosowane w cateringu, gdzie dokładne określenie potrzebnych ilości składników jest kluczowe dla minimalizacji strat oraz optymalizacji kosztów produkcji.

Pytanie 19

Mięso zanurzone w marynatach na bazie wina powinno być przechowywane w temperaturze 0-7°C maksymalnie przez

A. 7 dni

B. 5 dni

C. 1 dzień

D. 3 dni

Odpowiedź 3 dni jest prawidłowa, ponieważ mięso przechowywane w marynatach na bazie wina powinno być trzymane w temperaturze 0-7°C nie dłużej niż 3 dni, aby zapewnić jego bezpieczeństwo mikrobiologiczne oraz zachowanie jakości. Wina zawierają kwasy, które mogą wpływać na mięso, ale nie eliminują ryzyka rozwoju patogenów, zwłaszcza gdy mięso jest przechowywane w niewłaściwych warunkach. Praktyki w branży gastronomicznej zalecają, aby wszystkie produkty mięsne były przechowywane w lodówkach, utrzymując optymalne warunki chłodzenia, co znacznie opóźnia rozwój bakterii. Ważne jest, aby przed podaniem dokładnie sprawdzić daty i nie ryzykować podawania produktów, które mogłyby stać się niebezpieczne dla zdrowia. Dobrym przykładem mogą być restauracje, które stosują system FIFO (First In, First Out) do zarządzania zapasami – dzięki temu dba się o to, aby starsze produkty były zużywane przed młodszymi, co minimalizuje ryzyko marnotrawstwa i zapewnia świeżość serwowanych dań.

Pytanie 20

Umieszczanie przyprawionych kawałków słoniny wewnątrz fragmentów chudej wołowiny przeznaczonej do duszenia to

A. bejcowanie.

B. tablerowanie.

C. solenie.

D. szpikowanie.

Peklowanie, tablerowanie oraz bejcowanie to różne procesy przetwarzania mięsa, które są często mylone z szpikowaniem. Peklowanie polega na konserwowaniu mięsa poprzez zastosowanie soli, cukru oraz przypraw, co pozwala na wydłużenie jego trwałości oraz nadanie charakterystycznego smaku. Nie jest to jednak metoda, która wpływa na strukturę mięsa poprzez dodanie tłuszczu wewnątrz, jak ma to miejsce w przypadku szpikowania. Tablerowanie oznacza natomiast proces krojenia mięsa w plastry i układania ich w formie, co nie ma związku z wypełnianiem ich tłuszczem. Bejcowanie to technika polegająca na marynowaniu mięsa w płynnych mieszankach przypraw, co również nie ma na celu poprawy struktury, lecz głównie wzbogacenie smaku. Te pomyłki często wynikają z niepełnego zrozumienia celu i efektów poszczególnych metod kulinarnych. Wiedza na temat różnic między tymi procesami jest kluczowa dla profesjonalnych kucharzy i entuzjastów gotowania, aby mogli oni świadomie stosować odpowiednie techniki w zależności od pożądanych rezultatów w kuchni.

Pytanie 21

Jakie działania w procesie technologicznym są klasyfikowane jako obróbka wstępna czystych surowców?

A. Rozdrabnianie i porcjowanie

B. Sortowanie i formowanie

C. Panierowanie i patroszenie

D. Peklowanie i oczyszczanie

Obróbka wstępna czystej jest fundamentalnym elementem procesów technologicznych, jednak wybrane odpowiedzi nie odzwierciedlają właściwych działań w tym zakresie. Peklowanie, będące procesem konserwacji produktów mięsnych poprzez stosowanie solanek, nie zalicza się do obróbki wstępnej, lecz raczej do przetwarzania, które ma na celu długoterminowe przechowywanie. Oczyszczanie, mimo że jest istotne, również dotyczy bardziej zaawansowanych etapów przygotowania surowców, a nie ich wstępnego przetwarzania. Sortowanie i formowanie mają swoje miejsce w procesach po obróbce wstępnej, gdzie produkty są klasyfikowane według jakości i wielkości, lecz nie są czynnościami, które przygotowują surowce do dalszej obróbki. Panierowanie i patroszenie to techniki stosowane w obróbce finalnej, które przygotowują potrawy do obróbki cieplnej. Warto zauważyć, że błędne podejście do klasyfikacji procesów technologicznych może prowadzić do nieefektywności produkcji oraz obniżenia jakości końcowego produktu. Zrozumienie etapu obróbki wstępnej jest kluczowe dla zapewnienia, że wszystkie surowce są odpowiednio przygotowane, co jest zgodne z dobrymi praktykami w przemyśle spożywczym. Znajomość różnic między tymi etapami zwiększa zdolność do efektywnego zarządzania procesami produkcyjnymi, co w dzisiejszej branży ma fundamentalne znaczenie.

Pytanie 22

Resztki z filetowania ryb, takie jak głowy i kręgosłupy, powinny być

A. wykorzystane do przygotowania galarety

B. przechodzące proces duszenia

C. wyrzucane do odpadów

D. zmielone i dodane do masy rybnej mielonej

Mielone pozostałości rybne, mimo że mogą wydawać się praktycznym rozwiązaniem, w rzeczywistości nie wykorzystują pełnego potencjału składników. Zmielenie głów i kręgosłupów rybnych oraz dodanie ich do rybnej masy mielonej prowadzi do zubożenia struktury i smaku potrawy. Takie podejście często skutkuje powstawaniem homogenicznej masy, która może być mniej apetyczna i nieatrakcyjna wizualnie. Ponadto, proces ten może skutkować utratą istotnych wartości odżywczych, które mogłyby być cennym składnikiem galarety. Duszenie pozostałości rybnych może wydawać się alternatywnym podejściem, jednak nie jest to najlepsza metoda ich wykorzystania. Duszenie, choć może wydobyć pewne smaki, nie zawsze pozwala na uzyskanie klarownego wywaru, który jest podstawą galarety. Ponadto, wyrzucanie pozostałości rybnych do odpadów jest rażącym marnotrawstwem. Wiele osób myśli, że odpady rybne są bezużyteczne, nie zdając sobie sprawy z ich potencjału kulinarnego. Działania te ilustrują typowe błędy myślowe dotyczące wykorzystania odpadów, gdzie ludzie nie dostrzegają możliwości przekształcenia ich w wartościowe dania. Zdecydowanie lepszym rozwiązaniem jest traktowanie pozostałości rybnych jako składników, które można przetworzyć na zdrowe i smaczne potrawy, takie jak galareta rybna.

Pytanie 23

Aby przygotować kruszonkę, obok cukru, co należy dodać?

A. mąki pszennej oraz masła

B. mąki pszennej oraz białka

C. mąki ziemniaczanej oraz masła

D. mąki ziemniaczanej oraz białka

Kruszonka to popularny dodatek do wielu wypieków, a jej podstawowymi składnikami są mąka pszenna, masło i cukier. Mąka pszenna dostarcza struktury i pozwala na połączenie wszystkich składników w jednorodną masę, podczas gdy masło nadaje kruszonce charakterystyczną kruchą teksturę. W procesie przygotowania, masło powinno być zimne, pokrojone w kostkę i szybko wymieszane z mąką oraz cukrem, co pozwala na uzyskanie pożądanej konsystencji. Dzięki temu kruszonka po upieczeniu staje się chrupiąca i złocista. Ważne jest, aby unikać nadmiernego wyrabiania ciasta, co może prowadzić do powstania gładkiej konsystencji, a nie kruszonki. Kruszonka jest wykorzystywana jako posypka do ciast, owoców pieczonych oraz innych deserów, co czyni ją wszechstronnym dodatkiem w kuchni. Standardy kulinarne podkreślają, że proporcje składników powinny być zachowane, aby uzyskać optymalny efekt końcowy, a dopełnieniem mogą być różnorodne przyprawy, jak cynamon czy wanilia, które wzbogacają smak.

Pytanie 24

Jakie naczynie jest odpowiednie do pieczenia sufletu?

A. Salaterka ze szkła

B. Kociołek wykonany z żeliwa

C. Kokilka

D. Rawierka

Kokilki są idealnym naczyniem do zapiekania sufletów ze względu na swoje właściwości. Przede wszystkim, ich kształt oraz rozmiar umożliwiają równomierne pieczenie potrawy, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej konsystencji sufletu. Kokilki wykonane są zazwyczaj z ceramiki lub porcelany, co zapewnia dobrą izolację termiczną, pozwalając sufletowi równomiernie rosnąć i uzyskiwać złocistą skórkę. Dodatkowo, ich wysokość wspomaga wzrost sufletu, ponieważ pozwala na rozwinięcie się powietrza w masie, co jest kluczowe dla uzyskania lekkiej i puszystej struktury. Warto również zauważyć, że kokilki są dostępne w różnych pojemnościach, co pozwala na przygotowanie jedno- lub wieloporcyjnych deserów. Przykładem zastosowania kokilek może być klasyczny suflet czekoladowy, który dzięki ich zastosowaniu zyskuje nie tylko odpowiednią formę, ale także estetyczny wygląd na stole.

Pytanie 25

Jak obliczyć cenę gastronomiczną jednej butelki (250 ml) wody mineralnej, jeśli cena detaliczna wynosi 1,00 zł, marża gastronomiczna to 100 %, a podatek VAT wynosi 7 %?

A. 2,14 zł

B. 4,28 zł

C. 3,21 zł

D. 1,07 zł

Wiele osób może mieć trudności z poprawnym obliczeniem ceny gastronomicznej jednej butelki wody mineralnej, co prowadzi do różnych błędnych odpowiedzi. Rozpoczynając od pomylenia pojęć, warto zauważyć, że marża gastronomiczna nie jest bezpośrednio dodawana do ceny detalicznej, lecz obliczana jako procent tej ceny. W tym przypadku, marża wynosząca 100% oznacza, że cena gastronomiczna powinna być podniesiona do dwukrotności ceny detalicznej, co jest często mylnie interpretowane. Niektórzy mogą również pomylić sposób obliczania VAT, zakładając, że należy do ceny detalicznej dodać podatek bezpośrednio przed obliczeniem marży, co jest nieprawidłowe. Kolejnym typowym błędem jest nieprawidłowe obliczenie wartości VAT na podstawie błędnej podstawy, co prowadzi do zawyżania lub zaniżania ceny końcowej. Warto pamiętać, że poprawne obliczenia są niezwykle istotne w branży gastronomicznej, ponieważ złe ustalenia cen mogą prowadzić do strat finansowych oraz niezadowolenia klientów. Zrozumienie struktury cenowej, w tym uwzględnienie VAT oraz marży, jest kluczowe dla zdrowia finansowego lokalu gastronomicznego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami w tej branży.

Pytanie 26

Kluczowym etapem przy przygotowywaniu mleczka waniliowego jest

A. wykonanie kalkulacji cenowej potrawy

B. dodanie jajek do masy mlecznej

C. odmierzanie składników

D. przygotowanie foremek do obróbki termicznej

Dodanie jajek do masy mlecznej jest kluczowym etapem w przygotowywaniu mleczka waniliowego, ponieważ jajka pełnią rolę emulgatora oraz stabilizatora tekstury. Dzięki nim masa zyskuje odpowiednią konsystencję oraz kremowość, co jest istotne dla ostatecznego efektu smakowego i wizualnego potrawy. W przemyśle kulinarnym korzysta się z tego zjawiska, aby uzyskać jednolitą i gładką strukturę. Przykładowo, w wielu przepisach na sosy czy kremy, dodanie jajek jest niezbędne do osiągnięcia pożądanej gęstości. Zgodnie z dobrą praktyką, przed dodaniem jajek do masy mlecznej, warto je lekko ubić, co zapewni lepsze wymieszanie i homogeniczność składników. Warto również pamiętać, że używanie świeżych jajek jest kluczowe dla zachowania jakości potrawy oraz standardów bezpieczeństwa żywności. Dbałość o te detale ma ogromne znaczenie na etapie produkcji kulinarnej, gdzie każdy składnik odgrywa swoją rolę w końcowym efekcie.

Pytanie 27

Do kategorii serów solankowych zalicza się

A. feta

B. brie

C. bryndza

D. gorgonzola

Feta to ser, który należy do grupy serów solankowych, co oznacza, że jest on produkowany z mleka owczego, koziego lub ich mieszanek i dojrzewa w solance. Solanka nie tylko nadaje serowi charakterystyczny smak, ale także wpływa na jego teksturę i trwałość. Feta jest tradycyjnie produkowana w Grecji i jest kluczowym składnikiem w wielu potrawach, takich jak sałatka grecka oraz różnorodne dania z pieca. Przykładowo, dodanie fety do sałatek nie tylko wzbogaca ich smak, ale także dostarcza wartości odżywczych, w tym białka, wapnia i witamin. Warto zauważyć, że feta może być stosowana jako alternatywa dla serów o wyższej zawartości tłuszczu, co czyni ją popularnym wyborem w diecie śródziemnomorskiej, która jest uznawana za jedną z najzdrowszych na świecie. Ponadto, standardy europejskie przyznają ochronę geograficzną dla feta, co oznacza, że autentyczny feta musi być produkowany zgodnie z określonymi normami w określonym regionie.

Pytanie 28

W oparciu o organizację funkcjonalną przestrzeni w zakładzie gastronomicznym zmywalnia naczyń kuchennych powinna

A. być połączona z pomieszczeniem do sterylizacji jaj

B. stanowić osobne pomieszczenie w zakładzie

C. być umiejscowiona w centralnej części kuchni

D. stanowić część magazynu naczyń kuchennych

Zmywalnia naczyń kuchennych w zakładzie gastronomicznym powinna być odrębnym pomieszczeniem, aby zapewnić efektywność i higienę procesu mycia naczyń. Oddzielność tego pomieszczenia pozwala na uniknięcie kontaminacji krzyżowej, co ma kluczowe znaczenie dla zachowania bezpieczeństwa żywności. Praktyczne przykłady pokazują, że w profesjonalnych kuchniach, zmywalnie są często umiejscowione w pobliżu obszaru przygotowania, jednak są izolowane od innych stref. Dzięki temu, zmywarka oraz miejsce do odcedzania i suszenia naczyń mogą działać w optymalnych warunkach, zapewniając szybki i sprawny proces. Zgodnie z normami HACCP (Hazard Analysis Critical Control Point), odpowiednia organizacja przestrzeni w kuchni jest kluczowym aspektem, a oddzielne pomieszczenie do zmywania naczyń minimalizuje ryzyko zakażeń oraz pozwala na lepszą kontrolę nad czystością. Warto również zauważyć, że takie rozwiązanie pozwala na bardziej zorganizowaną pracę, gdzie personel kuchenny może skupić się na swoich zadaniach bez zbędnych zakłóceń.

Pytanie 29

Pęczak wytwarzany jest

A. z jęczmienia

B. z gryki

C. z pszenicy

D. z owsa

Odpowiedzi na pytanie o to, z jakiego zboża otrzymuje się pęczak, często mogą wprowadzać w błąd, zwłaszcza gdy mylone jest zrozumienie różnych rodzajów ziaren. Owies, gryka oraz pszenica to zboża, które mają swoje specyficzne zastosowania i cechy, ale nie są źródłem pęczaku. Owies jest powszechnie używany do produkcji płatków i pasz dla zwierząt, a jego wartości odżywcze są inne niż w przypadku jęczmienia. Gryka, choć często stosowana w diecie jako alternatywne źródło białka i błonnika, nie jest zbożem w sensie botanicznym, a jej przetwory, takie jak kasza gryczana, różnią się znacznie od pęczaku. Pszenica z kolei jest szeroko stosowana do produkcji mąki, chleba i makaronów, ale nie jest źródłem pęczaku. Właściwe zrozumienie różnic między tymi zbożami jest kluczowe dla właściwego doboru składników w kuchni. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylnego skojarzenia pęczaku z innymi produktami zbożowymi, co podkreśla potrzebę zrozumienia specyficznych procesów przetwarzania i zastosowania poszczególnych rodzajów zbóż. Wiedza na temat tych różnic nie tylko wzbogaca naszą dietę, ale również pozwala na bardziej świadome podejście do żywności i jej wartości odżywczych.

Pytanie 30

Jakie warzywo strączkowe ma kształt przypominający orzech laskowy?

A. Ciecierzyca

B. Soja

C. Bób

D. Soczewica

Ciecierzyca, znana również jako groch włoski, charakteryzuje się kształtem przypominającym orzech laskowy, co czyni ją unikalnym przedstawicielem warzyw strączkowych. Jej okrągła, lekko wypukła forma oraz jasno-beżowy kolor sprawiają, że jest łatwo rozpoznawalna. Ciecierzyca jest bogata w białko, błonnik oraz różne witaminy i minerały, co czyni ją doskonałym źródłem składników odżywczych, szczególnie w diecie wegetariańskiej i wegańskiej. W kuchni wykorzystuje się ją na wiele sposobów: od tradycyjnych potraw, takich jak hummus, po sałatki oraz jako składnik zup i gulaszy. Przykładowo, w śródziemnomorskiej diecie ciecierzyca jest nieodłącznym elementem wielu dań, co potwierdza jej znaczenie w zdrowym odżywianiu. Ponadto, ciecierzyca wykazuje korzystny wpływ na równowagę glukozy we krwi i wspomaga procesy trawienne, co czyni ją wartościowym dodatkiem do codziennej diety. Warto również zaznaczyć, że ciecierzyca jest często stosowana w przemyśle spożywczym, gdzie jej mąka jest wykorzystywana do produkcji różnorodnych produktów spożywczych, takich jak makarony czy pieczywo bezglutenowe.

Pytanie 31

Zbiornik na cukier powinien być usytuowany w przestrzeni pozbawionej obcych aromatów, z temperaturą nie poniżej 10 °C oraz odpowiednią wilgotnością względną powietrza

A. 75%

B. 85%

C. 65%

D. 95%

Odpowiedź 65% jest poprawna, ponieważ w kontekście magazynowania cukru, wilgotność względna powietrza powinna być utrzymywana na poziomie od 60% do 70%. Przy takich wartościach wilgotności, cukier jest chroniony przed zjawiskiem hygroskopijności, które może prowadzić do jego aglomeracji oraz rozwoju pleśni. Utrzymanie odpowiedniej wilgotności jest kluczowe dla zachowania jakości i trwałości produktu. W praktyce, w najlepszych magazynach, kontroluje się te parametry za pomocą systemów klimatyzacyjnych oraz higrometrów, które pozwalają na monitorowanie i regulację warunków panujących w pomieszczeniach. Dobre praktyki magazynowe, zgodne z normami ISO i HACCP, wymagają również regularnych kontroli jakości powietrza oraz przechowywania towarów w odpowiednich warunkach, co wspiera utrzymanie ich właściwości fizycznych i sensorycznych.

Pytanie 32

Ile energii dostarcza porcja 100 g mięsa, jeśli zawiera ona 14 g białka i 7 g tłuszczu?

A. 119 kcal

B. 100 kcal

C. 63 kcal

D. 56 kcal

Aby obliczyć wartość energetyczną 100 g mięsa, należy uwzględnić zawartość białka i tłuszczu. Białko dostarcza 4 kcal na 1 g, a tłuszcz 9 kcal na 1 g. W przypadku 100 g mięsa, mamy 14 g białka i 7 g tłuszczu. Wartość energetyczna białka wynosi więc 14 g x 4 kcal/g = 56 kcal, natomiast wartość energetyczna tłuszczu to 7 g x 9 kcal/g = 63 kcal. Suma tych wartości daje 56 kcal + 63 kcal = 119 kcal. Wiedza o wartości energetycznej żywności jest istotna dla dietetyków oraz osób dbających o zdrową dietę, ponieważ pozwala na skuteczne planowanie posiłków oraz monitorowanie spożycia kalorii. W praktyce, umiejętność obliczania wartości energetycznej potraw pozwala na lepsze zarządzanie masą ciała oraz zdrowiem, co jest zgodne z zaleceniami instytucji takich jak WHO czy instytuty żywieniowe.

Pytanie 33

Jakie surowce po zjedzeniu stanowią najlepsze źródło witaminy C?

A. Jabłka, rabarbar, cytryny

B. Truskawki, porzeczki, papryka

C. Jagody, czereśnie, szczaw

D. Kiwi, marchew, pomarańcze

Truskawki, porzeczki i papryka to wyjątkowo bogate źródła witaminy C, która odgrywa kluczową rolę w wielu procesach biologicznych organizmu. Witamina C, znana również jako kwas askorbinowy, jest silnym przeciwutleniaczem, który wspiera układ odpornościowy, bierze udział w syntezie kolagenu oraz poprawia wchłanianie żelaza z roślinnych źródeł. Truskawki, na przykład, zawierają około 58 mg witaminy C w 100 gramach, co czyni je jednym z najbogatszych owoców w tej witaminie. Porzeczki, zwłaszcza czarne, są jeszcze bardziej skoncentrowane, dostarczając około 200 mg witaminy C na 100 gramów. Papryka, szczególnie czerwona, jest źródłem około 80 mg witaminy C w każdej porcji, co czyni ją nie tylko smaczną, ale i zdrową opcją w codziennej diecie. Warto włączyć te produkty do swojej diety, aby uzyskać optymalną dawkę witaminy C oraz wspierać ogólne zdrowie organizmu.

Pytanie 34

Obiekt gastronomiczny działający bez obsługi kelnerskiej, serwujący popularne dania bezmięsne oraz ciepłe i zimne napoje bezalkoholowe, które nie są przygotowywane na indywidualne życzenie klienta. Opis ten odnosi się do

A. coktail baru

B. karczmy

C. baru mlecznego

D. jadłodajni

Bar mleczny to typ zakładu gastronomicznego, który charakteryzuje się serwowaniem potraw typowych dla polskiej kuchni, w tym dań bezmięsnych, w przystępnych cenach. W odróżnieniu od restauracji, w barze mlecznym nie ma obsługi kelnerskiej, a potrawy są często przygotowywane z myślą o szybkim serwowaniu. Przykładowo, mogą to być zupy, pierogi, czy naleśniki, które są dostępne dla konsumentów w trybie samoobsługowym. Bar mleczny często oferuje również napoje gorące, takie jak herbata czy kawa, oraz zimne napoje bezalkoholowe, co wpisuje się w przedstawiony opis. Tego rodzaju lokale są zgodne z normami sanitarno-epidemiologicznymi i regulacjami dotyczącymi żywności, co zapewnia bezpieczeństwo i jakość serwowanych potraw. Warto zauważyć, że bary mleczne odgrywają ważną rolę w polskiej kulturze gastronomicznej, oferując tradycyjne jedzenie w przystępny sposób.

Pytanie 35

Jakie sztućce są odpowiednie do serwowania musów?

A. Łyżeczkę koktajlową.

B. Widelczyk.

C. Dużą łyżkę.

D. Łyżeczkę.

Wybór niewłaściwych sztućców do serwowania musów może nie tylko wpłynąć na estetykę posiłku, ale także na przyjemność z jego spożycia. Widelczyk, choć może wydawać się odpowiedni do niektórych potraw, nie jest przeznaczony do musów, które mają gładką i jednorodną teksturę. Użycie widelczyka w tym przypadku prowadzi do trudności w nabieraniu potrawy, a także może wpłynąć na ogólne odczucia smakowe. Użytkownicy często mylą funkcje różnych sztućców, co skutkuje niewłaściwym doborem narzędzi do serwowania, przyczyniając się do negatywnego doświadczenia kulinarnego. Duża łyżka, mimo że może być użyteczna w przypadku bardziej masywnych potraw, takich jak zupy czy gulasz, nie jest odpowiednia do delikatnych musów, które wymagają precyzyjnego nabierania. Użycie jej może skutkować bałaganem oraz utrudnieniem w degustacji. Łyżeczka koktajlowa, z kolei, została zaprojektowana do serwowania koktajli oraz niektórych deserów, gdzie wymagane jest większe nabieranie. Choć można jej użyć do musów, nie jest to najlepsza opcja, ponieważ jej kształt nie jest tak optymalny jak tradycyjnej łyżeczki, co może wpływać na komfort jedzenia. W gastronomii, odpowiednie dobieranie sztućców do dania ma kluczowe znaczenie, dlatego warto zwracać uwagę na te zasady, aby zapewnić gościom najlepsze doświadczenia kulinarne.

Pytanie 36

W trakcie gotowania kaszy skrobia podlega

A. denaturacji oraz dekstrynizacji

B. denaturacji oraz kleikowaniu

C. pęcznieniu oraz dekstrynizacji

D. pęcznieniu oraz kleikowaniu

Gotując kaszę, skrobia bardzo się zmienia – pęcznieje i kleik, co jest naprawdę ważne dla smaku i konsystencji potrawy. Pęcznienie to, w skrócie, to jak cząsteczki skrobi pochłaniają wodę, przez co robią się większe i luźniejsze. Dzięki temu kasza staje się bardziej miękka i łatwiejsza do zjedzenia. A kleikowanie to już inna historia – tu cząsteczki skrobi się rozkładają pod wpływem wysokiej temperatury i wody, co sprawia, że powstaje gęsta, lepiąca się masa. To wszystko ma znaczenie w kuchni, bo nie tylko wpływa na smak, ale też na to, co jemy. Kiedy gotujesz kaszę, dobrze jest dbać o proporcje wody, żeby zapewnić jej odpowiednie warunki do pęcznienia i kleikowania. Fajnie też pilnować temperatury gotowania, żeby wszystko szło sprawniej i smakowało lepiej.

Pytanie 37

Jakie środki ochrony osobistej powinien używać pracownik pracujący w zmywalni naczyń?

A. Fartuch bawełniany, obuwie tekstylne, rękawice bawełniane

B. Fartuch gumowy, obuwie gumowe, rękawice bawełniane

C. Fartuch gumowy, buty gumowe, rękawice gumowe

D. Fartuch bawełniany, obuwie tekstylne, rękawice gumowe

Poprawna odpowiedź, czyli fartuch gumowy, buty gumowe oraz rękawice gumowe, stanowi kluczowy zestaw środków ochrony indywidualnej dla pracowników zatrudnionych w zmywalni naczyń. Praca w zmywalni wiąże się z częstym kontaktem z wodą oraz detergentami, co może prowadzić do narażenia na działanie substancji chemicznych oraz wilgości, które mogą wpływać na skórę i zdrowie pracowników. Fartuch gumowy skutecznie zabezpiecza odzież oraz skórę przed przypadkowymi zachlapaniami i kontaktami z chemikaliami, które mogą być stosowane w procesie mycia naczyń. Buty gumowe zapewniają ochronę przed poślizgnięciem na mokrej podłodze oraz chronią stopy przed ewentualnymi urazami mechanicznymi. Rękawice gumowe natomiast zabezpieczają dłonie przed drażniącym działaniem detergentów oraz zapewniają dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Stosowanie tego rodzaju środków ochrony indywidualnej jest zgodne z wytycznymi BHP oraz standardami branżowymi, które podkreślają znaczenie odpowiedniej ochrony pracowników w środowisku narażonym na niebezpieczeństwa związane z wilgocią i substancjami chemicznymi.

Pytanie 38

Aby przygotować klasyczny krupnik, konieczne jest zastosowanie

A. kaszy manny

B. mąki pszennej

C. mąki ziemniaczanej

D. kaszy jęczmiennej

Krupnik to tradycyjna polska zupa, która najczęściej przygotowywana jest na bazie kaszy jęczmiennej. Kasza jęczmienna, w odróżnieniu od innych rodzajów kaszy, takich jak kasza manna czy mąka pszenna, jest bogata w błonnik, białko oraz minerały, co przyczynia się do jej wartości odżywczej. W procesie przygotowania krupniku, kasza jęczmienna gotuje się w wywarze mięsnym lub warzywnym, co pozwala jej wchłonąć smaki, a jednocześnie nabrać odpowiedniej konsystencji. W wielu regionalnych przepisach dodaje się także warzywa, takie jak marchew czy pietruszka, które wzbogacają smak i aromat potrawy. Warto zauważyć, że wybór odpowiedniej kaszy jest kluczowy dla uzyskania autentycznego smaku krupniku, a kasza jęczmienna jest uznawana za klasyczny składnik tej zupy, zgodnie z tradycjami kulinarnymi w Polsce.

Pytanie 39

Właściciel lokalu gastronomicznego, analizując popularność oferowanych potraw według macierzy BCG, zakwalifikował dania charakteryzujące się wysoką marżą oraz rosnącym udziałem w sprzedaży jako

A. psy

B. gwiazdy

C. dojne krowy

D. znaki zapytania

Odpowiedzi 'dojne krowy', 'znaki zapytania' i 'psy' są nie do końca dobre w kontekście BCG. 'Dojne krowy' to produkty, które mają wysoką sprzedaż, ale ich wzrost jest niski, więc przynoszą stabilne przychody, ale już nie są zbyt przyszłościowe. Klasyfikowanie dań o wysokiej marży jako 'dojne krowy' nie ma sensu, bo one właśnie powinny być traktowane jako 'gwiazdy'. Z kolei 'znaki zapytania' to te produkty, które mają mały udział w rynku, ale ich wzrost jest na fali. Więc nazywanie popularnych dań 'znakami zapytania' to pomyłka – to wręcz odrzuca ich aktualną sprzedaż. A jeszcze 'psy' to produkty, które nie tylko mają niski udział, ale i mały wzrost, co oznacza, że nie przynoszą nic ekstra. Dlatego właściciele powinni unikać inwestycji w takie dania, bo to się mija z celem rozwoju menu. Kluczowe jest zrozumienie dynamiki rynkowej oraz potencjału wzrostu, a tu to zostało źle zrozumiane.

Pytanie 40

Oblicz wartość energetyczną posiłku, który zawiera 20 g białka, 7 g tłuszczu oraz 55 g przyswajalnych węglowodanów?

A. 428 kcal

B. 603 kcal

C. 328 kcal

D. 363 kcal

Patrząc na inne odpowiedzi, można zauważyć, że pojawiły się błędy w obliczeniach energetycznych. Zbyt często ludzie mylą, ile kalorii mają białka, tłuszcze i węglowodany. Czasem ktoś za bardzo przeszacuje białko albo nie doceni wartości tłuszczu, co prowadzi do zawyżenia kalorii w potrawie. Pamiętaj, że tłuszcz naprawdę daje sporo więcej kalorii niż białka czy węglowodany, co może wprowadzać w błąd. Takie pomyłki wynikają często z niezrozumienia podstaw żywienia i biochemii, a to jest kluczowe, gdy pracujemy z jedzeniem. Ważne jest, by pamiętać, że dokładne obliczanie kalorii to nie tylko kwestia zdrowia, ale też efektywnego planowania diety, zwłaszcza w profesjonalnym środowisku kulinarnym.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej