Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 17 kwietnia 2025 15:02
Data zakończenia: 17 kwietnia 2025 15:28

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przy kryciu naturalnym z udziałem człowieka

A. możliwe jest zdefiniowanie terminu krycia i znajomość ojcostwa nowonarodzonych zwierząt

B. brak wiedzy na temat terminu pokrycia oraz brak znajomości ojcostwa nowonarodzonych zwierząt

C. brak wiedzy na temat terminu pokrycia oraz znajomość ojcostwa nowonarodzonych zwierząt

D. możliwe jest zdefiniowanie terminu krycia oraz brak znajomości ojcostwa nowonarodzonych zwierząt

Odpowiedź wskazująca na możliwość określenia terminu krycia oraz znajomość ojcostwa rodzących się zwierząt jest prawidłowa, ponieważ w procesie krycia naturalnego kluczowe jest zrozumienie cyklu rozrodczego zwierząt oraz odpowiednia identyfikacja osobników. Właściwe określenie terminu krycia pozwala na optymalizację czasu inseminacji, co z kolei zwiększa efektywność hodowli. W praktyce, hodowcy stosują różne metody monitorowania cyklu płciowego, takie jak obserwacja zachowań zwierząt, analizy hormonalne czy badania ultrasonograficzne. Dodatkowo, znajomość ojcostwa rodzących się zwierząt może pomóc w prowadzeniu programu hodowlanego, który uwzględnia pożądane cechy genetyczne. W kontekście standardów branżowych, organizacje hodowlane często wymagają dokumentowania rodziców zwierząt, co sprzyja lepszemu zarządzaniu populacją oraz unika problemów z inbredingiem. Przykłady dobrych praktyk obejmują prowadzenie dokładnych rejestrów kryć oraz regularne konsultacje z weterynarzami w celu zapewnienia najwyższej jakości hodowli.

Pytanie 2

Wzrost młodego organizmu oraz prawidłowa budowa i regeneracja nabłonków błon śluzowych są wspomagane przez witaminę

A. A

B. E

C. B12

D. K

Witamina K, B12 i E mają swoje ważne role w organizmie, ale nie są takie kluczowe dla wzrostu i regeneracji błon śluzowych. Witamina K głównie odpowiada za krzepnięcie krwi. Mimo że to ważne, to nie ma to wpływu na nabłonki. Witamina B12 z kolei pomaga w produkcji czerwonych krwinek i działa na nerwy, ale też nie przyczynia się bezpośrednio do regeneracji błon śluzowych. A witamina E? Jest przeciwutleniaczem, ale jej wpływ na nabłonki jest znacznie mniejszy w porównaniu do witaminy A. Wiele osób myli te funkcje, co może prowadzić do błędnych wniosków o tym, jak ważne są te witaminy dla młodego organizmu. Dobrze jest znać ich rolę, żeby móc lepiej planować dietę i unikać niedoborów.

Pytanie 3

Jak długo utrzymuje się standardowa laktacja u krów?

A. 305 dni

B. 365 dni

C. 280 dni

D. 250 dni

Standardowa laktacja u krów mlecznych trwa 305 dni, co jest zgodne z zaleceniami Międzynarodowej Organizacji ds. Mleka (IDF) oraz praktykami w hodowli bydła mlecznego. Czas ten jest często używany w programach zarządzania stadem, aby zoptymalizować wydajność mleczną oraz zdrowie zwierząt. W trakcie tego okresu krowy powinny być regularnie dojarzane, co pozwala na maksymalizację produkcji mleka. Długość laktacji ma kluczowe znaczenie dla planowania cyklu rozrodczego, co z kolei wpływa na efektywność ekonomiczną produkcji mleka. Wiedza ta jest istotna dla hodowców, którzy dążą do poprawy rentowności swoich gospodarstw poprzez efektywne zarządzanie cyklem laktacyjnym. Ponadto, zrozumienie długości laktacji pomaga w odpowiedniej suplementacji paszy oraz dbałości o zdrowie i kondycję zwierząt, co jest kluczowe dla osiągnięcia wysokich wyników w produkcji mleka.

Pytanie 4

Która z ras powinna być zastosowana do hodowli jagniąt rzeźnych w metodzie krzyżowania towarowego?

A. Suffolk

B. Świniarka

C. Polska owca górska

D. Wschodniofryzyjska

Rasy takie jak Świniarka, Wschodniofryzyjska oraz Polska owca górska nie są preferowanymi materiałami do produkcji jagniąt rzeźnych w kontekście krzyżowania towarowego. Świniarka to rasa nie związana z hodowlą owiec, a jej włączenie do procesu produkcji jagniąt jest błędnym podejściem, ponieważ nie ma ona odpowiednich cech mięsnych. Wschodniofryzyjska, znana głównie z produkcji mleka, nie jest optymalna w kontekście mięsności, co ogranicza jej zastosowanie w intensywnej produkcji jagniąt rzeźnych. Polska owca górska, z kolei, jest rasą lokalną, która, choć dobrze przystosowana do warunków górskich, nie osiąga takich przyrostów masy ciała jak Suffolk i może mieć problemy z jakością mięsa w porównaniu do bardziej wyspecjalizowanych ras mięsnych. W kontekście krzyżowania towarowego, kluczowe jest, aby wykorzystywać rasy, które mają udowodnione cechy korzystne dla produkcji mięsa, a wybór ras, które nie spełniają tych kryteriów, prowadzi do nieoptymalnych wyników. Właściwe dobieranie ras w hodowli wpływa nie tylko na efektywność produkcji, ale również na jakość pozyskiwanego surowca, co jest kluczowe dla sukcesu w branży mięsnej.

Pytanie 5

Kości w obrębie nadgarstka to kości

A. krótkie

B. długie łukowate

C. płaskie

D. długie

Kości nadgarstka, znane również jako kości carpale, klasyfikowane są jako kości krótkie. Jest to grupa ośmiu kości, które są zorganizowane w dwie grupy po cztery kości. Ich krótka forma i bliskość do siebie umożliwiają dużą ruchomość w nadgarstku, co jest niezbędne do wykonywania precyzyjnych ruchów rąk, takich jak chwytanie czy pisanie. Kości te odgrywają kluczową rolę w stabilizacji oraz umożliwiają złożone ruchy, co jest istotne w kontekście biomechaniki ręki. W praktycznych zastosowaniach, zrozumienie struktury i funkcji kości nadgarstka jest kluczowe dla specjalistów z zakresu rehabilitacji oraz ortopedii, ponieważ kontuzje w tej okolicy są powszechne. W kontekście medycznym, identyfikacja urazów związanych z kośćmi krótkimi nadgarstka, takimi jak złamania czy zwichnięcia, ma istotne znaczenie w procesie diagnozy oraz leczenia, co podkreśla znaczenie ich właściwej klasyfikacji.

Pytanie 6

Prącie o cienkiej budowie, długości około 50 cm, z esowatym zgięciem przed moszną oraz charakterystycznym spiralnie skręconym końcem występuje

A. u ogiera

B. u buhaja

C. u psa

D. u knura

Prącie knura, charakteryzujące się cienką budową, długością około 50 cm oraz typowym zgięciem esowatym przed moszną, jest unikalne w świecie zwierząt hodowlanych. Wierzchołek prącia knura ma spiralny kształt, co ułatwia skuteczne zapłodnienie lochy. Wiedza na temat anatomii i fizjologii knura jest istotna dla hodowców świń, ponieważ właściwe zrozumienie budowy anatomicznej tych zwierząt wpływa na efektywność rozrodu. Knury są często używane w programach hodowlanych, a ich zdrowie i kondycja mają kluczowe znaczenie dla uzyskania silnych i zdrowych potomków. W praktyce, hodowcy powinni również zwracać uwagę na techniki inseminacji oraz prowadzenie odpowiedniej selekcji genetycznej, co pozwoli na poprawę cech użytkowych stada. Dobre praktyki hodowlane obejmują także monitorowanie stanu zdrowia knurów, co ma znaczący wpływ na ich zdolności reprodukcyjne oraz ogólną wydajność produkcji świń.

Pytanie 7

W celu uniknięcia zakażenia pępowiny u nowonarodzonego jagnięcia, co należy zrobić?

A. podwiązać pępowinę za pomocą nici.

B. podstawić jagnię do wylizania przez matkę.

C. odkażać pępowinę jodyną.

D. zastosować zastrzyk z antybiotyku dla jagnięcia.

Odkazanie pępowiny jodyną jest kluczowym krokiem w zapobieganiu zakażeniom, które mogą wystąpić u nowo narodzonego jagnięcia. Jodyna działa jako skuteczny środek dezynfekujący, eliminując bakterie i inne patogeny, które mogą wnikać w organizm przez pępowinę. To szczególnie ważne w pierwszych dniach życia, kiedy układ odpornościowy jagnięcia jest jeszcze niedojrzały. Stosując jodynę, należy upewnić się, że preparat jest stosowany w odpowiedniej stężeniu oraz w odpowiedni sposób - wystarczy nałożyć go delikatnie na miejsce przecięcia pępowiny, aby nie uszkodzić tkanek. W praktyce, po narodzinach jagnięcia, warto przeprowadzić ten zabieg w ciągu kilku pierwszych godzin, aby maksymalnie ograniczyć ryzyko zakażeń. W przypadku hodowli zwierząt, taki zabieg powinien stać się standardową praktyką zgodną z zaleceniami weterynaryjnymi i kierunkami opieki nad nowo narodzonymi ssakami.

Pytanie 8

Co powstaje w miejscu pękniętego pęcherzyka jajnikowego?

A. ciałko żółte

B. blizna

C. zarodek

D. zygota

Ciałko żółte, powstające w miejscu pękniętego pęcherzyka jajnikowego, odgrywa kluczową rolę w cyklu menstruacyjnym oraz w procesie reprodukcji. Po owulacji, gdy dojdzie do uwolnienia komórki jajowej, pęcherzyk jajnikowy przekształca się w ciałko żółte, które wydziela hormon progesteron. Progesteron jest niezbędny do przygotowania błony śluzowej macicy na potencjalne zagnieżdżenie się zarodka, co ma kluczowe znaczenie dla rozwoju ciąży. W przypadku zapłodnienia, ciałko żółte utrzymuje się i produkuje hormony przez pierwsze tygodnie ciąży, co jest niezbędne dla podtrzymania rozwijającego się zarodka. Jeśli jednak do zapłodnienia nie dojdzie, ciałko żółte degeneruje, co prowadzi do spadku poziomu progesteronu i w konsekwencji do menstruacji. Wiedza na temat funkcji ciałka żółtego jest istotna zarówno dla specjalistów zajmujących się ginekologią, jak i dla osób starających się o dziecko, ponieważ zrozumienie cyklu hormonalnego może pomóc w skuteczniejszym planowaniu rodziny i zdrowia reprodukcyjnego.

Pytanie 9

Rośliny, które łatwo się kiszą, to

A. soja, wyka

B. łubin, seradela

C. kukurydza, ziemniaki

D. lucerna, żyto

Kukurydza i ziemniaki to rośliny, które charakteryzują się dużą zdolnością do fermentacji, co czyni je idealnymi do procesów kiszenia. Kiszenie to metoda konserwacji żywności, która polega na fermentacji mlekowej, co prowadzi do powstawania kwasu mlekowego, który działa jako naturalny konserwant. Kukurydza, bogata w skrobię, i ziemniaki, zawierające znaczne ilości skrobi i błonnika, są doskonałymi surowcami do produkcji kiszonek. Przykładem zastosowania tych roślin jest produkcja kiszonej kapusty na bazie kukurydzy, która jest popularna w wielu krajach. Standardy dotyczące kiszenia roślin często obejmują kontrolę pH, co wpływa na jakość i bezpieczeństwo końcowego produktu. Dobre praktyki w zakresie fermentacji zalecają również monitorowanie temperatury, aby optymalizować proces fermentacji, co przyczynia się do uzyskania wysokiej jakości kiszonek.

Pytanie 10

Jakie czynniki wpływają na zapotrzebowanie bytowe krowy?

A. typ oraz rasa krowy

B. masa ciała krowy

C. wydajność mleka

D. zawartość tłuszczu w mleku

Rozważając inne podane odpowiedzi, warto zauważyć, że typ i rasa krowy rzeczywiście mogą wpływać na zapotrzebowanie bytowe, ale nie są one kluczowymi czynnikami decydującymi o całkowym zapotrzebowaniu. Wiele ras krów ma podobne potrzeby energetyczne w stosunku do ich masy ciała, dlatego skupienie się na samej rasie może prowadzić do nieścisłości w planowaniu diety. Zawartość tłuszczu w mleku jest istotna dla jakości produktu, jednak nie bezpośrednio wpływa na zapotrzebowanie bytowe samej krowy, a bardziej na jej wydajność mleczną i skład mleka. Wydajność mleka jest efektem wielu czynników, w tym genetyki, diety oraz warunków hodowlanych, ale nie stanowi podstawowego wyznacznika zapotrzebowania bytowego. Obliczenia dotyczące diety powinny się przede wszystkim opierać na masie ciała, co jest zgodne z praktykami weterynaryjnymi i zootechnicznymi, a nie na wydajności mleka czy rasie. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania żywieniem i zdrowiem krów, co ma bezpośredni wpływ na ich produkcję i dobrostan. Typowe błędy myślowe w tym kontekście często prowadzą do zniekształconych wniosków, które mogą negatywnie wpłynąć na dietę i zdrowie zwierząt.

Pytanie 11

W dniu 15 maja buhaj rasy limousine ma być użyty jako reproduktor w stacji produkcji nasienia. Na podstawie przepisu określ, kiedy najwcześniej może być zrealizowane badanie kliniczne buhaja.§ 5.1 Zwierzęta mogą być wprowadzane do stacji produkcji nasienia tylko, jeśli były badane w okresie do 30 dni przed ich wprowadzeniem i posiadają orzeczenie weterynaryjne, które stwierdza, że są zdrowe i nadają się do rozrodu.

A. 15 marca

B. 15 kwietnia

C. 15 lutego

D. 15 czerwca

Odpowiedź 15 kwietnia jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisem określonym w § 5.1, buhaj rasy limousine musi być zbadany w okresie do 30 dni przed jego wprowadzeniem do stacji produkcji nasienia. Skoro buhaj ma być wykorzystany jako reproduktor 15 maja, to badanie kliniczne powinno zostać przeprowadzone najpóźniej 30 dni przed tą datą, co oznacza, że termin ten przypada na 15 kwietnia. W praktyce oznacza to, że lekarz weterynarii musi przeprowadzić badanie, a następnie wystawić orzeczenie o stanie zdrowia zwierzęcia, które potwierdzi, że jest ono zdolne do rozrodu. Wprowadzenie zwierząt bez odpowiednich badań może prowadzić do ryzyka wprowadzenia chorób do stacji, co jest niezgodne z dobrymi praktykami w hodowli oraz standardami bioasekuracji. Należy zatem zawsze zapewniać odpowiednie dokumenty i badania zdrowotne przed wprowadzeniem zwierząt do stacji produkcji nasienia, aby chronić dobrostan zwierząt oraz jakość produkcji nasienia.

Pytanie 12

Nadmiar wapnia w organizmach zwierzęcych określamy jako

A. hiperkalcemia

B. hiperkaliemia

C. hipernatremia

D. hiperkapnia

Hiperkalcemia to taki stan, w którym mamy za dużo wapnia we krwi i to może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych. Wapń jest naprawdę ważnym minerałem, bo jest potrzebny do różnych rzeczy w organizmie, jak skurcze mięśni czy przewodnictwo nerwowe. Kiedy jest go za dużo, to mogą się dziać różne nieprzyjemności, na przykład mogą się pojawić kamienie nerkowe albo inne uszkodzenia tkanek. W klinice weterynaryjnej hiperkalcemia może mieć różne przyczyny – na przykład nadczynność przytarczyc, nowotwory albo przesadne zażywanie suplementów z wapniem. Dlatego monitorowanie poziomu wapnia jest bardzo ważne, szczególnie w diagnostyce i leczeniu różnych chorób. Dobre zarządzanie tym problemem wymaga znalezienia przyczyny, odpowiednich zmian w diecie, a czasami też leków. Z mojego doświadczenia, zrozumienie hiperkalcemii jest kluczowe w praktyce weterynaryjnej, bo to wspiera zdrowie zwierząt.

Pytanie 13

Jak dokonuje się pomiaru wilgotności w pomieszczeniach inwentarskich?

A. anemometrem

B. higrometrem

C. barometrem

D. manometrem

Pomiar wilgotności w pomieszczeniu inwentarskim wykonuje się za pomocą higrometru, który jest urządzeniem przeznaczonym do pomiaru zawartości wody w powietrzu. W kontekście pomieszczeń inwentarskich, utrzymanie odpowiedniej wilgotności jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz jakości przechowywanych materiałów, takich jak pasze. Higrometry mogą działać na zasadzie pomiaru ciśnienia pary wodnej, co pozwala na dokładne określenie poziomu wilgotności. Przykładowo, w pomieszczeniach hodowlanych, takich jak obory czy chlewnie, zaleca się utrzymanie wilgotności na poziomie 50-70%, co można monitorować przy pomocy higrometru. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne kalibracje higrometrów oraz ich umieszczanie w strategicznych miejscach, aby uzyskać reprezentatywne dane o wilgotności w całym pomieszczeniu. Wiedza na temat wilgotności pomaga w podejmowaniu decyzji dotyczących wentylacji, co z kolei wpływa na komfort i zdrowie zwierząt.

Pytanie 14

Kury rasy, które są typem użytkowym nieśnym, to

A. dominant white cornish

B. leghorn

C. zielononóżka kuropatwiana

D. sussex

Kura rasy leghorn jest uznawana za typ nieśny, znana z wysokiej wydajności w produkcji jaj. Charakteryzuje się nie tylko dużą ilością znoszonych jaj, ale także ich wysoką jakością. Kury leghorn są bardzo aktywne i potrafią dobrze radzić sobie w różnych warunkach hodowlanych, co czyni je popularnym wyborem w przemysłowej produkcji jaj. W przeciwieństwie do innych ras, takich jak sussex czy dominant white cornish, które są bardziej przystosowane do produkcji mięsa, leghorn koncentruje się na wydajności w produkcji jaj. W praktyce, hodowcy często wybierają tę rasę ze względu na jej zdolność do znoszenia jaj nawet w trudnych warunkach środowiskowych oraz jej niewielkie wymagania dotyczące karmienia. Dodatkowo, kury leghorn są stosunkowo odporne na choroby, co jest istotnym czynnikiem w komercyjnych hodowlach. Ta rasa jest również często wykorzystywana w programach hodowlanych, które mają na celu poprawę genetyki kur niosek.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Kość sitowa należy do kości

A. głowy

B. miednicy

C. nadgarstka

D. przedramienia

Kość sitowa, znana jako os ethmoidale, jest kluczowym elementem czaszki, który odgrywa istotną rolę w strukturze głowy. Jest to kość nieparzysta, która znajduje się w przedniej części czaszki, między oczodołami a jamą nosową. Oprócz wspierania struktury nosa, kość sitowa jest istotna dla przesyłania węchu, ponieważ zawiera blaszkę sitową, przez którą przechodzą włókna nerwu węchowego. Kość ta ma także wpływ na kształt i funkcjonowanie zatok przynosowych, co jest istotne w kontekście zdrowia i komfortu górnych dróg oddechowych. Wiedza na temat anatomicznych i funkcjonalnych właściwości kości sitowej jest niezbędna w praktyce medycznej, szczególnie w otorynolaryngologii, gdzie diagnostyka i leczenie schorzeń związanych z zatokami oraz zapalenia błony śluzowej nosa są kluczowe. Dobre zrozumienie anatomii kości sitowej pozwala na efektywniejsze planowanie zabiegów chirurgicznych, takich jak endoskopowa chirurgia zatok, co jest zgodne z aktualnymi standardami medycznymi.

Pytanie 17

Najbardziej wiarygodną metodą oceny gotowości lochy do krycia lub sztucznego unasienniania jest

A. sprawdzenie odruchu tolerancji

B. codzienny pomiar temperatury ciała lochy

C. wyliczenie daty zabiegu od terminu odsądzenia prosiąt

D. obserwacja rui

Sprawdzanie odruchu tolerancji to kluczowy sposób oceny gotowości lochy do krycia lub sztucznego unasienniania. Odruch ten polega na obserwacji reakcji lochy na bodźce związane z obecnością samca, co jest bezpośrednim wskaźnikiem jej stanu rui. W praktyce, gdy locha jest gotowa do krycia, może wykazywać reakcję w postaci stania nieruchomo w momencie, gdy jest obecny samiec, co jest znane jako 'stanie rui'. Taka obserwacja jest bardziej wiarygodna niż codzienne pomiary temperatury ciała, które mogą być podatne na zmiany spowodowane różnymi czynnikami zewnętrznymi, jak stres czy choroby. Zgodnie z dobrymi praktykami w hodowli trzody chlewnej, zastosowanie sprawdzania odruchu tolerancji w połączeniu z innymi metodami, jak obserwacja zachowań lochy, zapewnia najwyższą skuteczność w ocenie jej gotowości do krycia. Przykładowo, w gospodarstwach, które regularnie monitorują cykle rui, można zwiększyć wskaźniki skuteczności unasienniania, co przekłada się na wyższe plony prosiąt oraz lepszą rentowność.

Pytanie 18

Atlas to pierwszy kręg odcinka

A. szyjnego kręgosłupa

B. lędźwiowego kręgosłupa

C. krzyżowego kręgosłupa

D. piersiowego kręgosłupa

Atlas, znany również jako pierwszy kręg szyjny (C1), jest kluczowym elementem ludzkiego kręgosłupa, który odpowiada za podtrzymywanie czaszki oraz umożliwienie ruchów głowy. Jego unikalna budowa, bez trzonu kręgowego, pozwala na rotację i zgięcie głowy w różnych płaszczyznach, co jest niezwykle istotne w codziennym funkcjonowaniu. Atlas współpracuje z drugim kręgiem szyjnym, obrotnikiem (C2), co pozwala na obrót głowy o 180 stopni. W praktyce, zrozumienie anatomii Atlasu ma istotne znaczenie w medycynie, zwłaszcza w kontekście urazów kręgosłupa, gdzie niewłaściwe zdiagnozowanie obrażeń w tej okolicy może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. W rehabilitacji pacjentów po urazach kręgosłupa szyjnego, znajomość anatomii tego kręgu pozwala na skuteczniejsze planowanie terapii i poprawę jakości życia pacjentów. Warto pamiętać, że Atlas odgrywa także istotną rolę w biomechanice, gdzie jego funkcje są analizowane w kontekście ruchów głowy i postawy ciała, co jest kluczowe dla specjalistów zajmujących się ergonomią oraz ortopedią.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Trzeci palec jest najbardziej odległą częścią kończyn

A. koni

B. owiec

C. psów

D. kotów

Odpowiedź "koni" jest trafna, bo ten trzeci palec to ich najdalszy palec, który nazywamy kopytem. Konie to zwierzęta, które muszą biegać szybko, więc ich kończyny zmieniły się w trakcie ewolucji, przez co mają tylko jeden palec. To jest fajne, bo dzięki temu lepiej przystosowują się do życia tam, gdzie szybkość i wytrzymałość są kluczowe. Warto wiedzieć, jak zbudowane są kończyny koni, bo to ma ogromne znaczenie w weterynarii i hodowli. Dobre zadbanie o kopyta jest niezbędne, żeby konie były zdrowe i mogły dobrze sprawować się w sporcie czy na farmie. Znajomość anatomii ich palców pomaga też unikać kontuzji, takich jak kulawizny czy różne problemy z kopytami.

Pytanie 22

Konserwanty są niezbędne w procesie zakiszania

A. liści buraczanych

B. kukurydzy

C. słonecznika

D. lucerny

Dodatki konserwujące, choć ogólnie mają zastosowanie w wielu procesach przetwórczych, nie są niezbędne przy zakiszaniu słonecznika, kukurydzy czy liści buraczanych. W przypadku słonecznika, proces zakiszania polega głównie na wykorzystaniu naturalnych właściwości rośliny, a wysoką zawartość oleju w nasionach sprawia, że fermentacja może przebiegać w sposób naturalny, bez potrzeby dodatkowych dodatków. Kukurydza z kolei, dzięki swojej naturalnej słodkości i wysokości w skrobi, potrafi dobrze fermentować samodzielnie, a jej wysoka zawartość cukrów stwarza korzystne warunki dla rozwoju pożądanych bakterii fermentacyjnych. Liście buraczane również nie wymagają dodatków konserwujących, ponieważ ich naturalna struktura i wilgotność sprzyjają rychłemu zakiszaniu. Typowym błędem jest zakładanie, że każda roślina wymaga dodatków konserwujących w procesie zakiszania. Takie podejście prowadzi do niepotrzebnych kosztów oraz może wprowadzać niepożądane zmiany w końcowym produkcie, co wpływa na jakość paszy. Właściwe zrozumienie specyfiki każdej rośliny oraz umiejętność dostosowywania metod zakiszania do ich właściwości jest kluczowe dla sukcesu w tym procesie. Warto także zwrócić uwagę, że nadmiar dodatków konserwujących może prowadzić do obniżenia jakości fermentacji, co negatywnie wpłynie na wartość odżywczą paszy.

Pytanie 23

Skąd pobiera się próbki do analizy w kierunku BSE?

A. z rdzenia kręgowego

B. z istoty szarej kory mózgowej

C. z rogów Ammona

D. z pnia mózgu

Prawidłowa odpowiedź to pień mózgu, który jest kluczową strukturą w centralnym układzie nerwowym. To właśnie w pniu mózgu znajdują się istotne ośrodki odpowiedzialne za regulację podstawowych funkcji życiowych, takich jak oddech, rytm serca i ciśnienie krwi. Badania w kierunku BSE (bovine spongiform encephalopathy) polegają na analizie tkanek mózgowych w poszukiwaniu charakterystycznych dla tej choroby zmian, w tym sformowania prionów. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują diagnostykę u bydła, gdzie prawidłowe pobranie próbek z pnia mózgu jest kluczowe dla skutecznego zdiagnozowania choroby. Ponadto, zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz standardami weterynaryjnymi, pobieranie próbek powinno być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, aby zapewnić dokładność i wiarygodność wyników. Wiedza na temat lokalizacji i metod pobierania próbek jest zatem niezbędna dla weterynarzy oraz laboratoriów zajmujących się diagnostyką chorób prionowych.

Pytanie 24

Wybierz parametry funkcjonowania systemu udojowego, które będą zgodne z zasadami w zawodzie doju krów?

A. Podciśnienie 32 – 38 kPa, liczba pulsów – 40

B. Podciśnienie 52 – 58 kPa, liczba pulsów – 80

C. Podciśnienie 42 – 48 kPa, liczba pulsów – 60

D. Podciśnienie 20 – 28 kPa, liczba pulsów – 20

Podciśnienie 42 – 48 kPa oraz liczba pulsów 60 to parametry, które zgodnie z aktualnymi standardami w hodowli bydła mlecznego zapewniają optymalne warunki dla zdrowia zwierząt oraz efektywności procesu udojowego. Przestrzeganie tych wartości minimalizuje ryzyko uszkodzenia tkanki sutka, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowia krów i jakości mleka. W praktyce, ustawienie podciśnienia w tym zakresie pozwala na skuteczne usuwanie mleka przy jednoczesnym zachowaniu komfortu zwierzęcia. Liczba pulsów na poziomie 60 jest z kolei zgodna z zasadami pulsacji, co wpływa na skuteczność udoju oraz redukcję stresu u zwierząt. Ponadto, te parametry są rekomendowane przez organizacje takie jak International Dairy Federation, które podkreślają znaczenie odpowiednich ustawień w systemie udojowym dla uzyskania maksymalnej wydajności i zdrowia stada. Utrzymanie tych wartości przyczynia się także do długoterminowej opłacalności produkcji mleczarskiej.

Pytanie 25

Celem synchronizacji rui jest

A. rozpoznawanie rui w danym czasie.

B. wywołanie rui w danym czasie.

C. skrócenie rui w grupie.

D. wydłużenie rui w grupie.

Wywołanie rui w określonym czasie jest kluczowym celem synchronizacji rui w hodowli zwierząt, zwłaszcza bydła. Proces ten polega na zastosowaniu metod hormonalnych, które umożliwiają synchronizację cyklu rujowego, co pozwala na jednoczesne wystąpienie rui w grupie zwierząt. Dzięki temu hodowcy mogą zaplanować inseminację w optymalnym czasie, co zwiększa efektywność reprodukcji. Praktycznym przykładem jest zastosowanie prostaglandyn, które indukują regresję ciałka żółtego, a następnie hormonalne stymulowanie rujy, aby uzyskać synchronizację. W efekcie, hodowcy mogą maksymalizować wykorzystanie samców do inseminacji, co prowadzi do lepszego zarządzania stadem i optymalizacji kosztów. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takie podejście jest powszechnie stosowane w nowoczesnym chowie zwierząt, co przyczynia się do zwiększenia produktywności i poprawy wyników ekonomicznych. Dodatkowo, stosowanie technologii takich jak ultrasonografia pozwala na precyzyjne monitorowanie stanu zwierząt, co further enhances the effectiveness of this method.

Pytanie 26

Która rasa trzody chlewnej jest najbardziej odpowiednia do ekologicznego chowu?

A. puławska

B. pietrain

C. duroc

D. landrace

Rasa puławska jest szczególnie ceniona w chowie ekologicznym trzody chlewnej z uwagi na swoje przystosowanie do warunków naturalnych oraz zdolność do efektywnego wykorzystania paszy. Charakteryzuje się ona wysoką odpornością na choroby oraz dobrą adaptacją do trudnych warunków środowiskowych. Dzięki tym cechom, zwierzęta te wymagają mniejszych nakładów na profilaktykę weterynaryjną i mogą być hodowane w systemach ekologicznych, które kładą duży nacisk na dobrostan zwierząt. Dodatkowo, rasa puławska produkuje mięso o wysokiej jakości, co jest istotnym atutem na rynku ekologicznym, gdzie konsumenci poszukują produktów zdrowych i naturalnych. W praktyce, hodowcy stosują tę rasę w systemach, które promują zrównoważony rozwój i minimalizację wpływu na środowisko, co odpowiada wytycznym organizacji ekologicznych. Warto również zauważyć, że puławska jest rasą, która dobrze wpasowuje się w tradycyjne metody chowu, przyczyniając się do zachowania lokalnych tradycji rolniczych.

Pytanie 27

Świnie o typie mięsnym

A. powoli się rozwijają i późno osiągają dojrzałość

B. szybko się rozwijają i późno osiągają dojrzałość

C. powoli się rozwijają i wcześnie osiągają dojrzałość

D. szybko się rozwijają i wcześnie osiągają dojrzałość

Każda z niepoprawnych odpowiedzi bazuje na błędnych założeniach dotyczących tempa wzrostu i dojrzewania świń w typie mięsnym. W rzeczywistości, świnie te charakteryzują się bardzo dynamicznym wzrostem, co oznacza, że są w stanie szybko zwiększać swoją masę ciała w odpowiednich warunkach. W przypadku wolnego wzrostu, jak sugerują niektóre odpowiedzi, hodowla byłaby nieefektywna i nieopłacalna. Ponadto, pojęcie późnego dojrzewania jest szczególnie istotne w kontekście jakości mięsa; świnie muszą być odpowiednio dojrzałe, zanim zostaną ubite, aby ich mięso miało właściwą teksturę i smak. Wiele osób może mylnie zakładać, że szybkość wzrostu i dojrzałość są ze sobą związane, co prowadzi do błędnych interpretacji. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi terminami jest kluczowe dla efektywnej produkcji. Świadomość tych zagadnień jest ważna nie tylko dla hodowców, ale także dla specjalistów zajmujących się zdrowiem zwierząt oraz ekspertów w dziedzinie żywienia zwierząt, którzy muszą w odpowiedni sposób dostosować pasze i warunki utrzymania zwierząt, aby zapewnić ich optymalny rozwój.

Pytanie 28

Jakie łożysko występuje u zwierząt przeżuwających?

A. Liścieniowate

B. Tarczowe

C. Pierścieniowe

D. Rozproszone

Łożyska liścieniowate to ciekawy typ łożysk, które spotkamy u zwierząt przeżuwających, jak bydło, owce czy kozy. Ich budowa jest naprawdę dostosowana do potrzeb tych zwierzaków, bo pozwala im dobrze trawić rośliny. Te łożyska mają płaskie, elastyczne warstwy, co sprawia, że obciążenie rozkłada się na większej powierzchni. To ważne, bo przeżuwacze mają spore ciała. Dzięki temu łożyska stabilizują stawy, a jednocześnie umożliwiają ruch i elastyczność. Z mojego doświadczenia, wiedza o łożyskach liścieniowatych jest super przydatna dla weterynarzy i hodowców, bo pomaga lepiej rozwiązywać problemy związane z aparatem ruchu. Dbanie o zdrowie stawów przekłada się na lepszą produkcję i dobrostan zwierząt, co teraz jest bardzo ważne w hodowli i ich pielęgnacji.

Pytanie 29

Jak określa się system żywieniowy dla krów o wysokiej produkcji mleka, który polega na podawaniu mieszanki paszy pełnoporcjowej, w której składniki są starannie odmierzone i dokładnie wymieszane?

A. DLG

B. PMR

C. TMR

D. INRA

PMR, INRA i DLG to terminy związane z żywieniem bydła, ale nie są one związane z systemem TMR. PMR, czyli Posiłki Mieszane Równoważone, to metoda żywienia, która opiera się na podawaniu paszy w oddzielnych posiłkach, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania składników pokarmowych. W przeciwieństwie do TMR, PMR nie gwarantuje, że krowy będą miały stały dostęp do wszystkich niezbędnych składników odżywczych w optymalnych proporcjach, co może negatywnie wpłynąć na wydajność mleczną oraz zdrowie zwierząt. Z kolei INRA, czyli Instytut Narodowy Badań Rolniczych we Francji, prowadzi badania dotyczące żywienia bydła, ale nie jest systemem żywieniowym samym w sobie. Pomimo że publikacje INRA dostarczają cennych informacji i zaleceń dotyczących żywienia krów, stosowanie ich badań wymaga adaptacji do indywidualnych warunków gospodarstwa. DLG, czyli Niemiecka Spółka Rolnicza, promuje różne metody żywienia, ale również nie odnosi się bezpośrednio do systemu TMR. Przy wyborze systemu żywienia, ważne jest, aby unikać uproszczeń i dobrze zrozumieć zasady działania różnych metod, aby zapewnić optymalne wyniki produkcyjne.

Pytanie 30

Która z pasz zalicza się do tych o wysokiej zawartości białka?

A. Śruta poekstrakcyjna rzepakowa

B. Kiszonka z kukurydzy

C. Śruta jęczmienna

D. Wysłodki buraczane

Odpowiedzi na pytanie dotyczące składników pasz mogą prowadzić do pewnych nieporozumień, szczególnie w kontekście klasyfikacji ich wartości odżywczej. Wysłodki buraczane, często stosowane w paszach dla zwierząt, mają stosunkowo niską zawartość białka, wynoszącą zazwyczaj około 8-10%. Ich główną zaletą jest wysoka zawartość włókna, co czyni je bardziej odpowiednimi jako składnik pasz wspomagających trawienie, a nie jako źródło białka. Również śruta jęczmienna, mimo że jest stosunkowo bogata w składniki odżywcze, nie osiąga poziomu białka porównywalnego z wysokobiałkowymi śrutami, z przeciętną zawartością białka wynoszącą 12-14%. Kiszonka z kukurydzy, będąca głównie źródłem energii, również nie zalicza się do pasz wysokobiałkowych, a jej zawartość białka oscyluje wokół 7-8%. Typowe błędy w ocenie wartości odżywczej tych pasz wynikają z nieuwzględnienia ich zawartości białka oraz ich funkcji w diecie zwierząt. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze składników pasz stosować się do zasad bilansowania diety, które uwzględniają nie tylko ilość białka, ale również inne składniki odżywcze oraz ich proporcje, co jest kluczowe dla zdrowia i wydajności zwierząt hodowlanych.

Pytanie 31

W intensywnym chowie stosuje się przycinanie dziobów.

A. perliczek.

B. kur.

C. kaczek.

D. gęsi.

Gęsi, perliczki i kaczki, pomimo że mogą być hodowane w różnych systemach chowu, nie są przedmiotem praktyki przycinania dziobów w takim samym zakresie jak kury. Gęsi w naturalnym środowisku mają silnie rozwinięte umiejętności żerowania, a ich dzioby są przystosowane do skutecznego zbierania pokarmu. Przycinanie dziobów gęsi mogłoby znacznie ograniczyć ich zdolność do prawidłowego odżywiania się, co w dłuższej perspektywie mogłoby prowadzić do problemów zdrowotnych oraz obniżenia dobrostanu zwierząt. Z kolei perliczki, które również są nieco mniej agresywne w porównaniu do kur, zwykle nie wymagają przycinania dziobów, ponieważ ich zachowania społeczne są mniej skomplikowane, co ogranicza ryzyko kanibalizmu. Kaczki, będące ptakami wodnymi, z reguły mają inne struktury ułatwiające żerowanie w wodzie, a ich dzioby są bardziej przystosowane do zbierania pokarmu z wody. Praktyka przycinania dziobów tych gatunków jest rzadkością i nie jest zalecana, ponieważ może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych i zaszkodzić naturalnym instynktom zwierząt. Z tego względu, stosowanie zabiegu przycinania dziobów powinno być zawsze starannie przemyślane i oparte na rzetelnych podstawach teoretycznych oraz praktycznych, z uwzględnieniem specyfiki danego gatunku.

Pytanie 32

Zwierzęta, które zostały niedawno nabyte, powinny przejść kwarantannę przed dołączeniem do grupy, aby

A. oczyścić je po podróży.

B. potwierdzić, czy są zdrowe.

C. dostosować się do nowego otoczenia.

D. ocenić ich wygląd.

Kwarantanna nowo zakupionych zwierząt jest kluczowym procesem, który ma na celu zapewnienie, że nie wprowadzają one chorób do istniejącego stada. W trakcie kwarantanny zwierzęta są monitorowane pod kątem objawów chorobowych, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych infekcji, które mogłyby być niebezpieczne dla innych osobników. Przykłady zastosowania tej praktyki można znaleźć w hodowli bydła, gdzie wprowadzenie nowego zwierzęcia do stada bez wcześniejszej kwarantanny mogłoby doprowadzić do rozprzestrzenienia się chorób takich jak bruceloza czy wirusowe zapalenie wątroby. Zgodnie z wytycznymi National Animal Health Monitoring System (NAHMS) oraz standardami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), kwarantanna powinna trwać co najmniej 30 dni, w zależności od rodzaju zwierzęcia i znanych chorób w regionie. To podejście nie tylko chroni zdrowie stada, ale także wspomaga długoterminową wydajność i rentowność hodowli.

Pytanie 33

Wyrostki kolczyste nie są wyczuwalne, kościec kręgosłupa a także guzy biodrowe i kulszowe nie są widoczne, nasada ogona jest dobrze otłuszczona, sylwetka krowy jest mocno zaokrąglona. Jaką wartość w skali BCS powinno się przypisać krowie mlecznej na podstawie powyższego opisu?

A. 3

B. 5

C. 2

D. 4

Ocena kondycji ciała (Body Condition Score, BCS) w skali 1-5 wskazuje na stan odżywienia krowy. Opis sugeruje, że krowa ma wyraźnie nadmiar tkanki tłuszczowej, co potwierdza, że pojedyncze wyrostki kolczyste są niewyczuwalne, a kościec kręgosłupa oraz guzy biodrowe i kulszowe są niewidoczne. W przypadku oceny BCS, wynik 5 oznacza, że zwierzę jest w bardzo dobrej kondycji, co sprowadza się do dużego nagromadzenia tkanki tłuszczowej, co jest korzystne w kontekście laktacji. W praktyce, odpowiedni poziom tłuszczu w organizmie krowy jest kluczowy dla jej wydajności mlecznej, a nadmierna tkanka tłuszczowa może zwiększyć ryzyko problemów zdrowotnych, takich jak ketoza czy stany zapalne. Wzorcowe praktyki w gospodarstwach mlecznych zakładają monitorowanie stanu ciała zwierząt, co pozwala na optymalne zarządzanie żywieniem i zdrowiem stada. Odpowiednia ocena kondycji ciała wspiera zarządzanie laktacją i reprodukcją, co jest kluczowe dla efektywności produkcji mleka.

Pytanie 34

W pokarmie dla zwierząt, ilość włókna surowego powinna być ograniczana dla

A. bydła

B. koni

C. owiec

D. świń

Włókno surowe to ważny składnik w diecie różnych zwierząt gospodarskich, ale z tym ograniczeniem to nie jest tak prosto, zwłaszcza z bydłem, końmi czy owcami. Te zwierzęta, jako przeżuwacze czy roślinożercy, mają o wiele lepszą zdolność do trawienia włókna. Na przykład bydło używa fermentacji w żwaczu, co pomaga mu dobrze przetwarzać pasze bogate w włókno, jak siano czy kiszonki. Konie, które są stworzone do jedzenia większych ilości błonnika, też potrzebują tego włókna, żeby ich układ pokarmowy dobrze działał i nie było problemów, jak kolka. A owce są również przeżuwaczami, więc dla nich włókno surowe to klucz do dobrego trawienia. Często ludzie błędnie myślą, że wszystkie zwierzęta potrzebują tego samego jedzenia, ale to nie tak. Każda grupa zwierząt ma inne wymagania, co wynika z ich budowy i fizjologii. Dlatego przy planowaniu diety trzeba uważać na specyfikę danego gatunku, żeby wszystko działało jak należy.

Pytanie 35

Aminokwasowy dodatek do paszy to

A. lizyna

B. fitaza

C. tokoferol

D. ksylitol

Tokoferol, znany również jako witamina E, to przeciwutleniacz, który odgrywa ważną rolę w ochronie komórek przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, ale nie jest aminokwasem. Jego zastosowanie jako dodatku paszowego koncentruje się głównie na wspieraniu zdrowia zwierząt poprzez poprawę odporności i jakości mięsa. Fitaza to enzym, który jest używany w paszach dla zwierząt, aby poprawić wykorzystanie fosforu z pasz roślinnych, ale także nie jest aminokwasem. Jego działanie polega na uwalnianiu fosforu z fityny, co jest szczególnie istotne w kontekście zrównoważonego zarządzania zasobami. Ksylitol to alkohol cukrowy, który ma zastosowanie głównie jako substytut cukru w diecie ludzi, a jego rola w paszy jest marginalna. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych odpowiedzi często wynikają z pomylenia różnych grup substancji odżywczych. W hodowli zwierząt ważne jest, aby rozumieć różnice pomiędzy aminokwasami, witaminami i enzymami, co pozwala na skuteczniejsze formułowanie diety oraz lepsze wyniki produkcyjne. Dobrze dobrana dieta powinna być zrównoważona pod względem wszystkich niezbędnych składników odżywczych, w tym aminokwasów, aby zapewnić optymalny wzrost i zdrowie zwierząt.

Pytanie 36

Mocz zgromadzony w pęcherzu moczowym jest wydalany na zewnątrz organizmu za pośrednictwem cewki moczowej w trakcie

A. sekrecji

B. resorpcji

C. mikcji

D. defekacji

Mikcja to proces, w którym mocz zgromadzony w pęcherzu moczowym jest usuwany z organizmu przez cewkę moczową. Jest to kluczowy element układu moczowego, mający na celu regulację ilości płynów w organizmie oraz usuwanie zbędnych produktów przemiany materii. Proces mikcji jest kontrolowany zarówno przez mechanizmy autonomiczne, jak i somatyczne, co oznacza, że zarówno nerwy autonomiczne, jak i nasza wola wpływają na ten proces. W momencie, gdy pęcherz moczowy osiąga odpowiedni poziom napełnienia, receptory w jego ścianach wysyłają sygnały do mózgu, co wywołuje odczucie potrzeby oddania moczu. Mikcja jest procesem, który wymaga synchronizacji mięśni gładkich pęcherza moczowego oraz mięśni szkieletowych cewki moczowej, co można zaobserwować w praktyce medycznej i urologicznej. Zrozumienie procesu mikcji jest kluczowe w kontekście diagnostyki i leczenia zaburzeń układu moczowego, takich jak nietrzymanie moczu. Leczenie takich zaburzeń często opiera się na rehabilitacji mięśni dna miednicy oraz edukacji pacjentów na temat prawidłowych nawyków oddawania moczu.

Pytanie 37

Jakim stawem łączą się kość ramienna z kośćmi przedramienia?

A. nadgarstkowy

B. kolanowy

C. ramienny

D. łokciowy

Staw łokciowy łączy kość ramienną z kośćmi przedramienia, czyli kością promieniową i łokciową. Jest to staw złożony, który umożliwia zarówno zginanie, jak i prostowanie oraz rotację przedramienia. W praktyce, pełni kluczową rolę w umożliwieniu ruchów takich jak podnoszenie i przenoszenie przedmiotów, a także w wielu sportach, gdzie precyzyjne ruchy rąk są niezbędne. Zgodnie z anatomią człowieka, staw łokciowy zapewnia stabilność podczas wykonywania codziennych czynności, a także w dyscyplinach wymagających dużej precyzji, jak rzut dyskiem czy strzelectwo. Ponadto, odpowiednie zrozumienie budowy i funkcji stawu łokciowego jest istotne w rehabilitacji po urazach, ponieważ pozwala na opracowanie skutecznych programów terapeutycznych, które przywracają pełną funkcjonalność kończyny górnej.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Następną mieszanką stosowaną w żywieniu tuczników po mieszance typu "grower" jest mieszanka

A. super prestarter

B. finiszer

C. starter

D. prestarter

Mieszanka finiszer jest odpowiednia do żywienia tuczników w końcowej fazie ich wzrostu, po etapie 'grower'. Celem mieszanki finiszer jest maksymalizacja przyrostów masy mięśniowej oraz optymalizacja wydajności konwersji paszy. To kluczowy etap, w którym dieta powinna być bogata w składniki odżywcze, a szczególnie białko, aby zaspokoić zwiększone potrzeby energetyczne zwierząt. Przykładowe składniki tej mieszanki to wysokiej jakości ziarna, tłuszcze roślinne oraz koncentraty białkowe. Dobrze zbilansowana mieszanka finiszer może przyczynić się do osiągnięcia lepszej jakości mięsa, co jest istotne z perspektywy rynku i oczekiwań konsumentów. W praktyce wykorzystania tej mieszanki, hodowcy mogą również obserwować poprawę zdrowia zwierząt oraz ich zdolności do szybkiego osiągania masy rzeźnej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży produkcji trzody chlewnej.

Pytanie 40

Jakie oznaczenie w klasyfikacji EUROP otrzyma tusza bydlęca o umięśnieniu na poziomie poniżej 40%?

A. R

B. S

C. E

D. P

Wybór odpowiedzi E, S czy R jest oparty na błędnym zrozumieniu klasyfikacji EUROP i jej kryteriów oceny umięśnienia tuszy. Oznaczenie E wskazuje na tusze o najwyższym umięśnieniu, które są oceniane na powyżej 60%, co jest znacząco wyższą wartością niż 40%. Oznaczenia S i R również odnoszą się do lepszego umięśnienia, z S dla tuszy o umięśnieniu na poziomie 50-60%, a R dla umięśnienia w przedziale 40-50%. Wybierając te opcje, można dojść do fałszywego wniosku, że tusza o słabym umięśnieniu może osiągnąć wyższe oznaczenia, co jest niezgodne z definicjami zawartymi w regulacjach dotyczących klasyfikacji. Klasyfikacja tuszy bazuje na obiektywnych kryteriach, takich jak objętość masy mięśniowej w stosunku do tkanki tłuszczowej. Ignorowanie tych standardów może prowadzić do nieprawidłowego oceniania jakości mięsa, co jest kluczowe dla przemysłu spożywczego. W praktyce, błędne klasyfikacje mogą skutkować stratami ekonomicznymi dla hodowców i przetwórców, a także wpływać na reputację produktów mięsnych na rynku.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej