Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 11:15
Data zakończenia: 20 maja 2025 11:28

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Określ kartę pamięci o najniższej pojemności, na której da się przechować 400 zdjęć, z których każde ma rozmiar 13,3 MB?

A. 16 GB

B. 8 GB

C. 4 GB

D. 32 GB

Aby obliczyć minimalną pojemność karty pamięci potrzebną do przechowywania 400 zdjęć o rozmiarze 13,3 MB każde, należy wykonać prostą kalkulację. Łączny rozmiar zdjęć wynosi 400 plików × 13,3 MB/plik = 5320 MB. Przekształcając tę wartość na gigabajty, otrzymujemy 5320 MB ÷ 1024 MB/GB ≈ 5,2 GB. W związku z tym, aby pomieścić wszystkie pliki, potrzebna jest karta pamięci o pojemności większej niż 5,2 GB. Wybierając spośród dostępnych opcji, 8 GB (opcja 4) jest najmniejszą oferowaną pojemnością, która spełnia ten wymóg. Warto zaznaczyć, że w praktyce zawsze warto mieć dodatkową przestrzeń na przyszłość lub inne pliki, dlatego wybór karty 8 GB jest rozsądny. W sytuacjach, gdzie przechowuje się duże ilości danych, istotne jest również zwrócenie uwagi na prędkości transferu oraz typ karty (np. SD, microSD) zgodny z wymaganiami urządzenia, aby zapewnić optymalną wydajność.

Pytanie 2

Aby uzyskać kolorową kopię oraz pozytyw z kolorowego negatywu metodą addytywną, należy użyć powiększalnika lub automatycznej kopiarki wyposażonej w filtry w barwach:

A. purpurowy, zielony, niebieski

B. purpurowy, żółty, niebieskozielony

C. czerwony, żółty, niebieski

D. czerwony, zielony, niebieski

Odpowiedź 'czerwony, zielony, niebieski' jest prawidłowa, ponieważ opiera się na modelu addytywnym, który wykorzystuje trzy podstawowe kolory światła: czerwony, zielony i niebieski (RGB). Zastosowanie tych kolorów w procesie uzyskiwania kolorowych kopii z negatywu pozwala na stworzenie pełnej gamy barw w wyniku ich mieszania. W praktyce, gdy światło czerwone, zielone i niebieskie są emitowane w odpowiednich proporcjach, tworzą one różne kolory. Ta metoda jest powszechnie stosowana w fotografii cyfrowej oraz w telewizji. W kontekście kopiowania obrazów, powiększalniki i kopiarki automatyczne wyposażone w filtry RGB umożliwiają selektywne przepuszczanie tych kolorów. Dzięki zastosowaniu filtrów, każdy kolor może być odpowiednio wzmocniony lub osłabiony, co pozwala na odwzorowanie szczegółów i odcieni w kolorze na pozytywie. Ta technika jest zgodna z aktualnymi standardami branżowymi i dobrą praktyką w dziedzinie fotografii i druku. Warto również zauważyć, że umiejętność precyzyjnego dobierania kolorów jest kluczowa dla profesjonalnych fotografów i grafiki komputerowych, którzy dążą do uzyskania najwierniejszych odwzorowań kolorystycznych.

Pytanie 3

Jakie jest pole widzenia obiektywu standardowego w fotografii analogowej?

A. 18°

B. 47°

C. 28°

D. 62°

Kąt widzenia obiektywu standardowego w fotografii analogowej wynosi 47°, co czyni go klasycznym wyborem dla fotografów pragnących uzyskać naturalne odwzorowanie sceny. Obiektyw o tej ogniskowej, zazwyczaj 50 mm w formacie pełnoklatkowym, daje pole widzenia zbliżone do ludzkiego oka, co sprawia, że zdjęcia wyglądają realistycznie i naturalnie. Dzięki temu jest często używany w portretach, krajobrazach oraz wszędzie tam, gdzie istotne jest uchwycenie rzeczywistości w sposób, który nie wprowadza zniekształceń. W praktyce, obiektyw standardowy pozwala na łatwe komponowanie kadrów, a także na uzyskiwanie atrakcyjnego efektu głębi ostrości. Jego uniwersalność sprawia, że jest idealnym wyborem dla początkujących fotografów, a także dla profesjonalistów, którzy szukają wszechstronnego narzędzia. Przykładem zastosowania może być fotografia uliczna, gdzie naturalne odwzorowanie sceny jest kluczowe do uchwycenia emocji i atmosfery miejsca.

Pytanie 4

Dalmierz zamontowany w aparacie fotograficznym pozwala na ustalenie odległości

A. obrazowej

B. ogniskowej

C. przedmiotowej

D. hiperfokalnej

Wybór odpowiedzi nieprawidłowej odzwierciedla pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania dalmierza w aparacie fotograficznym. Ogniskowa odnosi się do odległości między soczewkami obiektywu a matrycą aparatu, co jest istotne dla określenia powiększenia obrazu, ale nie ma bezpośredniego związku z pomiarem odległości do obiektu. W kontekście aparatu fotograficznego nie jest to termin, który można by używać do opisu funkcji dalmierza. Hiperfokalna odległość odnosi się do szczególnego ustawienia ostrości, które pozwala na uzyskanie maksymalnej głębi ostrości w obrazach; jednak dalmierze nie mierzą tej odległości bezpośrednio, a ich rola ogranicza się do pomiaru odległości do obiektu. Odległość obrazowa, która dotyczy miejsca, w którym obraz uformowany przez obiektyw pada na matrycę, również nie jest związana z bezpośrednim pomiarem odległości do fotografowanego przedmiotu. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumień w zakresie podstawowych terminów i funkcji używanych w fotografii, co może prowadzić do trudności w uzyskaniu pożądanych efektów w praktyce fotograficznej. Zrozumienie różnic między tymi terminami jest kluczowe dla efektywnego posługiwania się aparatem i osiągania wysokiej jakości zdjęć.

Pytanie 5

Który z programów nie dysponuje funkcjonalnością do naprawy uszkodzonej, starej fotografii na papierze?

A. Adobe Reader

B. GIMP

C. Magix PhotoDesigner

D. Adobe Photoshop

Kiedy korzystasz z GIMP, Photoshopa czy Magix PhotoDesigner do naprawy starych zdjęć, można się łatwo pomylić, myśląc, że każde oprogramowanie graficzne działa podobnie. GIMP i Photoshop to naprawdę potężne narzędzia, które mają sporo opcji do edycji, jak usuwanie wad, łatanie czy retusz. GIMP ma na przykład warstwy, które pozwalają na dokładne edytowanie, bez psucia reszty zdjęcia. Photoshop ma mnóstwo filtrów, które pomogą poprawić jakość zdjęć, co jest super ważne, zwłaszcza przy starych, zniszczonych fotkach. Magix PhotoDesigner może nie być tak popularny, ale ma swoje narzędzia do edycji, które też mogą pomóc. Często ludzie myślą, że Adobe Reader, który jest głównie do przeglądania PDF-ów, ma takie same możliwości jak programy graficzne, a to błąd. Adobe Reader nie nadaje się do edycji obrazów. Brak zrozumienia, jak różne są te programy i ich funkcje, może prowadzić do marnowania czasu i frustracji. Wybierajcie mądrze programy do konkretnych zadań, bo to naprawdę ma znaczenie w pracy ze zdjęciami.

Pytanie 6

Technika uchwytywania obrazów, których zakres tonalny przekracza możliwości matrycy cyfrowego aparatu, to

A. HDR

B. HD

C. Ultra HD

D. DSLR

HDR (High Dynamic Range) to technika rejestrowania obrazów, która pozwala na uchwycenie szerszej rozpiętości tonalnej, niż jest to możliwe za pomocą standardowych aparatów. Dzięki HDR możliwe jest łączenie kilku zdjęć o różnych ekspozycjach, co pozwala na uchwycenie detali zarówno w jasnych, jak i ciemnych partiach obrazu. Przykładem zastosowania tej metody jest fotografia krajobrazów, gdzie oświetlenie może bardzo różnić się w różnych częściach kadru. W praktyce, aby uzyskać efekt HDR, fotografuje się ten sam obiekt z różnymi ustawieniami ekspozycji, a następnie łączy się te zdjęcia w programie graficznym. Technika ta jest szczególnie popularna wśród profesjonalnych fotografów oraz twórców treści wizualnych, którzy chcą uzyskać bardziej realistyczne i atrakcyjne zdjęcia. Warto dodać, że stosowanie HDR wymaga odpowiedniego sprzętu oraz znajomości programów do obróbki zdjęć, takich jak Adobe Photoshop czy Lightroom, które oferują zaawansowane narzędzia do tworzenia obrazów HDR, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 7

Obiektyw, którego ogniskowa jest znacznie dłuższa niż przekątna matrycy, a kąt widzenia jest mniejszy od zakresu widzenia ludzkiego oka, nazywamy obiektywem

A. standardowym

B. zmiennoogniskowym

C. wąskokątnym

D. szerokokątnym

Obiektyw wąskokątny charakteryzuje się długą ogniskową w porównaniu do przekątnej matrycy, co skutkuje ograniczonym kątem widzenia. Kąty widzenia w obiektywach wąskokątnych są znacznie mniejsze niż kąt widzenia ludzkiego oka, który wynosi około 50 stopni. Obiektywy te są idealne do fotografowania odległych obiektów lub do uzyskiwania efektywnych ujęć portretowych, gdzie istotne jest wyodrębnienie tematu z tła. W praktyce, obiektywy wąskokątne, takie jak teleobiektywy, stosuje się w fotografii sportowej, przyrodniczej, a także w fotografii portretowej, gdzie można uzyskać efekt naturalnej perspektywy. Warto zwrócić uwagę, że stosując długi obiektyw, możliwe jest uzyskiwanie mniejszych zniekształceń perspektywy, co jest ważne w fotografii architektury oraz w sytuacjach wymagających precyzyjnego odwzorowania detali.

Pytanie 8

Stabilizacja obrazu (IS, VR, OSS) w obiektywach służy głównie do

A. przyspieszenia działania autofokusa przy słabym oświetleniu

B. poprawy kontrastu obrazu przy trudnych warunkach oświetleniowych

C. zwiększenia rozdzielczości matrycy przy wysokich wartościach ISO

D. redukcji drgań aparatu przy dłuższych czasach naświetlania

Stabilizacja obrazu, znana również jako IS (Image Stabilization), VR (Vibration Reduction) czy OSS (Optical SteadyShot), ma kluczowe znaczenie w fotografii, zwłaszcza podczas robienia zdjęć przy dłuższych czasach naświetlania. Głównym celem stabilizacji obrazu jest redukcja drgań aparatu, które mogą prowadzić do rozmycia zdjęć. W praktyce, gdy fotografujemy w słabym świetle lub używamy teleobiektywów, drgania ręki stają się bardziej widoczne. Stabilizacja obrazu pozwala na użycie dłuższych czasów otwarcia migawki, co z kolei umożliwia uchwycenie większej ilości światła bez obaw o rozmycie. Na przykład, przy fotografowaniu krajobrazów lub portretów w trudnych warunkach oświetleniowych, stabilizacja może znacząco poprawić jakość zdjęć. Warto zaznaczyć, że nowoczesne systemy stabilizacji obrazu są opracowane zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, co sprawia, że są coraz bardziej skuteczne i użyteczne. Właściwe wykorzystanie stabilizacji obrazu to klucz do uzyskania wyraźnych i profesjonalnych zdjęć w różnych sytuacjach fotograficznych.

Pytanie 9

Metoda, która polega na częściowym lub całkowitym przekształceniu obrazu negatywnego w pozytywowy na skutek intensywnego i krótkiego naświetlenia, nosi nazwę

A. guma

B. solaryzacja

C. cyjanotypia

D. bromolej

Bromolej to technika, która polega na używaniu emulsji olejowych z bromkiem srebra, żeby uzyskać obraz. To jest dość skomplikowany proces, bo trzeba nakładać różne warstwy emulsji na papier fotograficzny. W przeciwieństwie do solaryzacji, to nie działa na zasadzie odwracania obrazów negatywowych. Ma bardziej na celu uzyskanie fajnych efektów tonalnych i kolorystycznych. Często wykorzystuje się go w sztuce, ale nie ma nic wspólnego z tym procesem odwracania. Guma z kolei to inna technika, która używa emulsji gumy arabskiej i pigmentów do tworzenia obrazów. Także nie ma związku z solaryzacją, bo skupia się na tworzeniu obrazów na podstawie negatywów, ale nie daje odwróconych efektów. Cyjanotypia to technika druku fotograficznego, która daje taki charakterystyczny niebieski kolor podczas naświetlania. Jest naprawdę ciekawa, ale też nie odnosi się do solaryzacji, która jest wyjątkowa i opiera się na specyficznym procesie naświetlania negatywu. Wybór techniki fotograficznej zawsze powinien być dobrze przemyślany, żeby pasował do tego, co chcemy osiągnąć artystycznie.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Aby zmniejszyć kontrast podczas kopiowania czarno-białego negatywu na papier fotograficzny wielogradacyjny, należy użyć filtru

A. żółty

B. niebieski

C. czerwony

D. purpurowy

Zastosowanie filtra żółtego podczas kopiowania czarno-białego negatywu na fotograficzny papier wielogradacyjny służy do zmniejszenia kontrastu obrazu. Filtr ten pozwala na osłabienie niebieskich i purpurowych tonów, co końcowo prowadzi do uzyskania łagodniejszych przejść tonalnych i bardziej zrównoważonych tonów szaro-skalowych. W praktyce, gdy kopiujemy negatyw, intensywność światła, które przechodzi przez filtr, będzie różna w zależności od koloru nasycenia w negatywie. Żółty filtr obniża kontrast, co jest kluczowe, gdy chcemy uzyskać mniej dramatyczny efekt lub gdy negatyw jest zbyt ostry. W fotografii analogowej dobór odpowiedniego filtra jest standardową praktyką, a dobrą praktyką jest eksperymentowanie z różnymi filtrami, aby osiągnąć pożądany efekt. Warto również zauważyć, że niektóre papiery wielogradacyjne reagują różnie na różne kolory filtrów, co czyni ich dobór istotnym elementem procesu tworzenia obrazu.

Pytanie 12

W aparatach fotograficznych oznaczenie S (Tv) odnosi się do trybu

A. manualnego

B. automatyki z preselekcją przysłony

C. automatyki programowej

D. automatyki z preselekcją czasu

Tryb S (znany również jako Tv w niektórych aparatach) oznacza automatyczną preselekcję czasu, co pozwala fotografowi na ręczne ustawienie czasu naświetlania. W tym trybie aparat automatycznie dobiera wartość przysłony, aby uzyskać prawidłową ekspozycję w zależności od panujących warunków oświetleniowych. Jest to niezwykle użyteczne w sytuacjach, gdzie ruch obiektów jest istotny, na przykład przy fotografowaniu sportów lub w przypadku szybkich zmian oświetlenia. Dzięki temu fotograf ma kontrolę nad czasem naświetlania, co pozwala na uchwycenie dynamicznych scen. Dobrą praktyką jest używanie tego trybu, gdy chcemy zamrozić ruch, na przykład przy fotografowaniu pędzącego samochodu, gdzie ustawienie krótkiego czasu naświetlania, np. 1/1000 sekundy, pozwala na uchwycenie szczegółów bez rozmycia. Warto również pamiętać, że zmieniając czas naświetlania, wpływamy na głębię ostrości zdjęcia, co powinno być brane pod uwagę podczas planowania kadrów, szczególnie w trybie S.

Pytanie 13

Tryb HDR w fotografii cyfrowej służy do

A. zwiększenia nasycenia kolorów

B. poprawy balansu bieli

C. zwiększenia zakresu tonalnego sceny

D. zmniejszenia szumu matrycy

Tryb HDR, czyli High Dynamic Range, ma na celu zwiększenie zakresu tonalnego sceny, co jest kluczowe w fotografii, gdzie różnice w jasności między najjaśniejszymi a najciemniejszymi partiami obrazu mogą być znaczne. Dzięki HDR możliwe jest uchwycenie szczegółów zarówno w cieniach, jak i w jasnych fragmentach zdjęcia, co pozwala na uzyskanie bardziej zrównoważonego obrazu. Przykładowo, podczas fotografowania zachodu słońca, bez HDR, jasność słońca może przepalić zdjęcie, a cienie w dolnych partiach krajobrazu będą zbyt ciemne. Włączając tryb HDR, aparat wykonuje kilka zdjęć z różnymi ekspozycjami i łączy je w jeden obraz, co pozwala na uchwycenie pełnego zakresu tonalnego. W praktyce, aby uzyskać najlepsze rezultaty, warto stosować statyw, aby minimalizować ruch aparatu podczas robienia serii zdjęć. Standardy branżowe zalecają także stosowanie HDR w scenach o wysokim kontraście, gdzie tradycyjne metody ekspozycji mogą nie być wystarczające, co czyni HDR niezbędnym narzędziem dla profesjonalnych fotografów.

Pytanie 14

Aby uwydatnić fakturę wyrobów z drewna, powinno się wykorzystać odpowiednie oświetlenie?

A. przednie

B. tylne

C. dolne

D. boczne

Oświetlenie boczne jest kluczowe przy podkreślaniu faktury wyrobów drewnianych, ponieważ pozwala na uwydatnienie szczegółów strukturalnych i tonalnych, które są istotne z perspektywy estetycznej i jakościowej. Dzięki bocznemu oświetleniu można uzyskać ciekawe efekty cieni, które podkreślają unikalne rysy drewna, takie jak słoje czy usłojenia. Przykładem zastosowania takiego oświetlenia może być prezentacja mebli drewnianych na wystawach, gdzie efektowne oświetlenie boczne może przyciągnąć uwagę klientów. Zgodnie z zasadami fotografii produktowej oraz standardami aranżacji wnętrz, właściwe oświetlenie ma ogromny wpływ na postrzeganie przedmiotu. W praktyce, stosując oświetlenie boczne, można manipulować kątem padania światła, co wpływa na to, jak materiał jest postrzegany przez odbiorcę. Dzięki temu można skutecznie eksponować atuty produktów drewnianych, co przekłada się na lepsze wyniki sprzedaży oraz zwiększenie zainteresowania ofertą.

Pytanie 15

Mieszek pozwala na wykonywanie zdjęć w dużej skali odwzorowania?

A. widoków.

B. ludzi.

C. budowli.

D. owadów.

Wybór owadów jako obiektu fotografowania w dużej skali odwzorowania jest poprawny, ponieważ tego typu fotografia, znana jako makrofotografia, umożliwia uchwycenie detali, które są niedostrzegalne gołym okiem. Mieszek, w kontekście fotografii, odnosi się do obiektywu używanego w makrofotografii, który pozwala na bliskie zbliżenie i szczegółowe odwzorowanie małych obiektów, takich jak owady. Przykładowo, fotografowanie pszczół w ich naturalnym środowisku pozwala na uchwycenie nie tylko ich kolorów, ale także subtelnych detali, takich jak tekstura ciała, co jest niezwykle istotne w dokumentowaniu różnorodności biologicznej. Dobrą praktyką w makrofotografii jest użycie statywu i źródła światła, co poprawia jakość zdjęć oraz pozwala na dłuższe czasy naświetlania bez ryzyka poruszenia obrazu. Osobom zajmującym się nauką lub hobbystom, którzy chcą uwiecznić owady, zaleca się również korzystanie z obiektywów makro o dużej przysłonie, co pozwala na uzyskanie efektu bokeh, podkreślającego główny obiekt i redukującego niepożądane tło.

Pytanie 16

Sensor typu Four Thirds w porównaniu do pełnej klatki (FF) charakteryzuje się

A. wyższą rozdzielczością przy tej samej liczbie megapikseli

B. większą głębią ostrości przy tej samej przysłonie

C. lepszym odwzorowaniem szczegółów przy wysokim ISO

D. mniejszymi szumami przy długich czasach naświetlania

Koncepcje zawarte w pozostałych odpowiedziach są nieprawidłowe, ponieważ opierają się na mylnym zrozumieniu różnic między różnymi formatami sensorów. Stwierdzenie, że sensor Four Thirds ma lepsze odwzorowanie szczegółów przy wysokim ISO niż pełna klatka, jest błędne. W rzeczywistości, sensory pełnoklatkowe z reguły radzą sobie lepiej w trudnych warunkach oświetleniowych, oferując wyższą jakość obrazu i mniejsze szumy. Jest to spowodowane większą powierzchnią sensora, co pozwala na zbieranie większej ilości światła. Ponadto, mówi się o wyższej rozdzielczości sensora przy tej samej liczbie megapikseli. W praktyce, sensor pełnoklatkowy, mimo że ma tę samą liczba megapikseli, ma większe piksele, co prowadzi do lepszego odwzorowania detalów. Kolejny aspekt to szumy przy długich czasach naświetlania. Sensor Four Thirds, z uwagi na swoją konstrukcję, ma tendencję do generowania większych szumów w porównaniu do sensorów pełnoklatkowych. Wszystkie te aspekty wskazują, że przy wyborze sprzętu fotograficznego nie można kierować się tylko liczbami, ale również zrozumieniem, jak różne formaty sensora wpływają na zachowanie się obrazu w różnych warunkach. Dla fotografów kluczowe jest zrozumienie, że wybór sensora powinien być uzależniony od ich indywidualnych potrzeb i stylu pracy.

Pytanie 17

Systemy Focus Peaking w zaawansowanych aparatach cyfrowych wspomagają

A. pomiar ekspozycji przez analizę punktową jasnych obszarów

B. ręczne ustawianie ostrości przez podświetlanie ostrych krawędzi

C. redukcję szumów przy wysokich wartościach ISO

D. wybór punktów ostrości w trybie wielopunktowego autofokusa

Wszystkie alternatywne odpowiedzi, choć mogą brzmieć przekonująco, nie odnoszą się do istoty działania systemów Focus Peaking. Na przykład, pomiar ekspozycji przez analizę punktową jasnych obszarów to technika używana do oceny, jak światło wpływa na zdjęcie, ale nie ma nic wspólnego z ustawianiem ostrości. To narzędzie, które pomaga w zrozumieniu, jak skomponować zdjęcie z odpowiednią ilością światła, ale nie pomaga w precyzyjnym ostrzeniu obiektów. Kolejna z niepoprawnych odpowiedzi dotyczy redukcji szumów przy wysokich wartościach ISO. Ta funkcjonalność odnosi się do poprawy jakości zdjęć przy słabym oświetleniu, ale także nie ma związku z Focus Peaking. To dwie różne dziedziny, które choć są ważne w fotografii, nie mają ze sobą bezpośredniego związku. Wiele osób może mylić te pojęcia, co prowadzi do błędnych wniosków o ich funkcjonalności. Należy zwrócić uwagę, że wybór punktów ostrości w trybie wielopunktowego autofokusa to także oddzielna technologia, która skupia się na automatycznym ustawianiu ostrości na wybranych obszarach w kadrze, co nie wymaga manualnej interwencji. Wszystkie te koncepcje mają swoje miejsce w fotografii, jednak nie są związane z główną funkcjonalnością systemów Focus Peaking, które są narzędziem wsparcia w manualnym ustawianiu ostrości. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla poprawnego korzystania z aparatu i osiągnięcia najlepszych rezultatów w praktyce fotograficznej.

Pytanie 18

W fotografii produktowej szklanych powierzchni, aby uniknąć niepożądanych refleksów, należy przede wszystkim

A. zwiększyć intensywność głównego źródła światła

B. używać filtrów ocieplających na obiektywie

C. fotografować w całkowitej ciemności z lampą błyskową

D. stosować czarne ekrany do kontrolowania odbić

Stosowanie czarnych ekranów do kontrolowania odbić jest kluczowe w fotografii produktowej, zwłaszcza w przypadku szklanych powierzchni. Odbicia, które pojawiają się na szkle, mogą znacząco wpłynąć na estetykę zdjęcia oraz na sposób, w jaki produkt jest postrzegany przez klienta. Czarne ekrany działają jak absorbujące światło tło, które niweluje niepożądane refleksy, co pozwala skupić się na samym obiekcie bez zakłóceń. Przykładem zastosowania czarnych ekranów może być fotografia biżuterii szklanej, gdzie odbicia mogą zdominować obraz, a ich zminimalizowanie pozwala na lepsze wyeksponowanie detali. Dobre praktyki wskazują, że powinno się również odpowiednio ustawić źródło światła, żeby nie padało ono bezpośrednio na szklaną powierzchnię, co w połączeniu z czarnymi ekranami daje znakomite efekty. W takim procesie nie można zapomnieć o dokładnym kadrowaniu i umiejętności manipulacji światłem, co pozwala uzyskać profesjonalne efekty w produktowej fotografii.

Pytanie 19

Określ minimalną pojemność karty pamięci, która będzie wystarczająca do zapisania 400 zdjęć, z których każde ma rozmiar 12 MB?

A. 8 GB

B. 16 GB

C. 512 MB

D. 4 GB

Aby obliczyć minimalną pojemność karty pamięci potrzebnej do zarejestrowania 400 zdjęć o wielkości 12 MB każde, należy najpierw obliczyć całkowitą wymaganą pojemność. Mnożymy liczbę zdjęć przez rozmiar jednego zdjęcia: 400 plików * 12 MB = 4800 MB. Następnie konwertujemy tę wartość na gigabajty, dzieląc przez 1024 (ponieważ 1 GB = 1024 MB). W rezultacie otrzymujemy 4800 MB / 1024 MB/GB ≈ 4,69 GB. Oznacza to, że karta pamięci o pojemności 8 GB będzie wystarczająca, aby pomieścić 4800 MB, z pozostawioną przestrzenią na dodatkowe pliki. W praktyce, wybierając kartę pamięci, warto również uwzględnić minimalną ilość wolnego miejsca dla systemu plików i ewentualnych dodatkowych zdjęć. Dlatego zaleca się wybór karty o pojemności większej niż obliczona, co w tym przypadku czyni 8 GB rozsądnym wyborem. W przypadku intensywnego użytkowania, na przykład w fotografii, dobrze jest mieć dodatkowe miejsce, aby uniknąć problemów podczas nagrywania i przechowywania danych.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Podczas robienia czarno-białych fotografii górskiego krajobrazu, aby osiągnąć efekt podkreślenia chmur, przyciemnienia nieba i uzyskania burzowego klimatu, należy wykorzystać filtr

A. czerwony

B. zielony

C. niebieski

D. szary

Użycie filtru czerwonego w czarno-białych zdjęciach krajobrazów górskich ma kluczowe znaczenie dla uzyskania głębi oraz dramatyzmu w obrazie. Filtr czerwony blokuje niebieskie światło, co prowadzi do znacznego przyciemnienia nieba, a jednocześnie uwydatnia białe chmury, które stają się bardziej kontrastowe i wyraziste. Tego rodzaju technika jest szeroko stosowana w fotografii krajobrazowej, szczególnie gdy celem jest uchwycenie burzowego nastroju. Przykładowo, w sytuacjach, gdy fotografujemy górskie szczyty z dramatycznym niebem, czerwony filtr pozwala na uzyskanie efektu, który wydobywa szczegóły chmur, sprawiając, że zdjęcie zyskuje na emocjonalnej głębi. Warto również zauważyć, że stosując filtr czerwony, możemy wzbogacić naszą kompozycję o ciekawe zestawienia tonalne, co jest zgodne z zasadami kompozycji w fotografii. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują testowanie różnych ustawień ekspozycji w połączeniu z filtrem, aby uzyskać pożądany efekt wizualny.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Fotografując w studiu portret pięcioosobowej rodziny, najlepszym rozwiązaniem jest zastosowanie światła rozproszonego, używając

A. stożkowego tubusu

B. transparentnych parasolek

C. srebrnej blendy

D. lampy z wrotami

Parasolki transparentne są idealnym narzędziem do tworzenia światła rozproszonego, co jest kluczowe w przypadku fotografii portretowej rodzinnej. Dzięki swojej konstrukcji, parasolki te rozpraszają światło, co pozwala na uzyskanie łagodnych cieni i naturalnych tonów skóry, co jest istotne przy fotografowaniu większej grupy osób. W praktyce, gdy używamy parasolek transparentnych, światło jest równomiernie rozprowadzane na wszystkich osobach w kadrze, co eliminuje ryzyko, że jedna osoba będzie oświetlona zbyt mocno, podczas gdy inna pozostanie w cieniu. Zastosowanie tego rodzaju oświetlenia jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej, gdzie naturalność i harmonia tonalna są priorytetowe. Efekty uzyskane przy użyciu parasolek transparentnych są często stosowane w sesjach zdjęciowych rodzinnych, które mają na celu uchwycenie autentycznych emocji i interakcji między członkami rodziny. Takie podejście sprawia, że zdjęcia są bardziej przyjemne dla oka oraz lepiej oddają charakter relacji między osobami.

Pytanie 24

Jakie zadanie wiąże się z przygotowaniem fotografii do druku?

A. Dostosowanie rozmiaru obrazu cyfrowego do formatu papieru fotograficznego

B. Konfiguracja trybu kwadrychromii

C. Wybór trybu koloru indeksowanego oraz rozdzielczości 72 ppi

D. Redukcja głębi bitowej obrazu cyfrowego oraz zarchiwizowanie pliku graficznego z użyciem algorytmu kompresji stratnej

Ustawienie trybu kwadrychromii, koloru indeksowanego oraz zmniejszenie głębi bitowej obrazu to działania, które, choć mają znaczenie w szerokim kontekście przetwarzania obrazów, nie są kluczowe dla przygotowania zdjęcia do druku. Tryb kwadrychromii, który obejmuje cztery podstawowe kolory (cyjan, magenta, żółty i czarny), jest standardem w druku offsetowym, ale jego ustawienie nie ma wpływu na wielkość obrazu ani na poprawne dostosowanie go do papieru. Z kolei tryb koloru indeksowanego jest stosowany głównie w kontekście ograniczania liczby kolorów, co może być przydatne w przypadku grafiki komputerowej, ale nie w druku zdjęć, które wymagają pełnej gamy kolorów. Zmniejszenie głębi bitowej obrazu oraz kompresja stratna mogą prowadzić do utraty szczegółów i jakości obrazu, co jest niepożądane w kontekście druku. Typowym błędem jest mylenie różnych etapów obróbki zdjęć i zakładanie, że wszystkie techniki są równo istotne. Kluczowe w procesie przygotowania do druku jest zrozumienie, że każdy z tych kroków ma swoje miejsce, ale ich znaczenie różni się w zależności od celu, jakim jest wydruk. Przygotowanie zdjęcia do druku wymaga zatem przede wszystkim prawidłowego dopasowania wymiarów i rozdzielczości, aby zapewnić estetyczny i profesjonalny efekt końcowy.

Pytanie 25

W kontekście procesu wywoływania forsownego materiału światłoczułego, nie jest prawdą, że ten proces

A. zmniejsza ziarnistość

B. zwiększa wrażliwość

C. redukuje ostrość

D. podnosi kontrast

Wybór odpowiedzi, że proces wywoływania forsownego materiału światłoczułego zwiększa kontrast, nie jest prawidłowy, chociaż może wydawać się logiczny na pierwszy rzut oka. Należy zauważyć, że wywołanie forsowne wpływa na dynamikę tonalną materiału, co może prowadzić do subiektywnego wrażenia większego kontrastu, ale w rzeczywistości nie jest to jego główny cel. Zwiększenie czułości to kolejna nieprawidłowa koncepcja, ponieważ sama czułość materiału światłoczułego jest stałą właściwością danego filmu lub emulsji, która nie zmienia się w wyniku samego procesu wywoływania. Proces forsownego wywoływania, zamiast zwiększać czułość, może prowadzić do utraty detali w jasnych partiach obrazu, co jest przeciwieństwem oczekiwań związanych z poprawą czułości. Co więcej, zmniejszenie ostrości również jest błędnym wnioskiem. W rzeczywistości, wywoływanie forsowne może w niektórych przypadkach prowadzić do wyostrzenia obrazu poprzez zintensyfikowanie kontrastów w obrębie tonalnym, jednak to zjawisko również nie jest pożądane w kontekście zachowania naturalnej jakości obrazu. W związku z tym, kluczowe jest, aby zrozumieć, że techniki wywoływania należy dostosowywać do specyficznych potrzeb projektu fotograficznego, a decydując się na forsowane procesy, warto rozważyć wszelkie ich konsekwencje dla jakości finalnego obrazu.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Najlepiej do zdjęć makro zastosować lampę

A. zewnętrzną dedykowaną

B. wbudowaną

C. błyskową studyjną

D. pierścieniową

Lampa pierścieniowa to jedno z najlepszych rozwiązań do fotografii makro, ponieważ zapewnia równomierne oświetlenie obiektu, eliminując cienie i refleksy. Jej konstrukcja pozwala na zachowanie odpowiedniej odległości od obiektu, co jest kluczowe w przypadku zdjęć makro, gdzie detale są niezwykle ważne. Pierścieniowe lampy LED mogą być regulowane pod względem intensywności i barwy światła, co pozwala na dostosowanie oświetlenia do różnych warunków i tematów. Dodatkowo, wykorzystanie lampy pierścieniowej w połączeniu z obiektywami makro pozwala na uzyskanie wyraźnych i szczegółowych zdjęć, co jest zgodne z dobrą praktyką w tej dziedzinie. Warto również zauważyć, że takie oświetlenie może być stosowane do różnych tematów, od fotografii przyrodniczej po produktową, co czyni je niezwykle uniwersalnym narzędziem w aparacie fotograficznym.

Pytanie 28

Fotograf, który do robienia zdjęć krajobrazowych ustawił przysłonę na f/1.2, czułość matrycy na ISO 1400 oraz czas naświetlania na 30 sekund, najprawdopodobniej planuje uchwycić te obrazy przy świetle dziennym

A. nocą

B. w południe

C. po południu

D. o świcie

Odpowiedź na noc jest jak najbardziej trafna. Ustawienia aparatu pokazują, że fotografowanie w nocy wymaga innego podejścia. Przysłona f/1.2 jest naprawdę szeroka, co pozwala na wpuścić więcej światła na matrycę, co w ciemnościach jest mega ważne. ISO 1400 to niezły wybór, bo zwiększa wrażliwość na światło, co w nocy jest kluczowe. Czas naświetlania 30 sekund też pasuje do nocnych zdjęć, ponieważ długi czas otwarcia migawki potrafi uchwycić piękne detale, takie jak gwiazdy czy różne sztuczne światła. Właśnie takie ustawienia są często używane w nocnej fotografii, a ich celem jest uchwycenie wyraźnych i dobrze doświetlonych obrazów nawet w trudnych warunkach. Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że zdjęcia nocnych miast, gdzie światła uliczne i neony robią niesamowite efekty wizualne, wyglądają świetnie.

Pytanie 29

Który z programów do edycji grafiki rastrowej klasyfikowany jest jako freeware?

A. PhotoFiltre Studio

B. AvancePaint

C. Adobe Photoshop

D. Corel Photo-Paint

AvancePaint to program do obróbki grafiki rastrowej, który jest dostępny jako freeware, co oznacza, że użytkownicy mogą go pobrać i używać bez ponoszenia opłat licencyjnych. W przeciwieństwie do komercyjnych aplikacji, takich jak Adobe Photoshop czy Corel Photo-Paint, AvancePaint oferuje podstawowe funkcje edycyjne, które są wystarczające dla amatorów i użytkowników, którzy potrzebują prostych narzędzi do pracy z obrazami. Przykładowe zastosowania tego oprogramowania obejmują retuszowanie zdjęć, tworzenie prostych grafik oraz przygotowywanie obrazów do publikacji w internecie. W branży, w której liczy się dostępność narzędzi do edycji grafiki, AvancePaint staje się cenną alternatywą dla bardziej skomplikowanych programów. Przykłady profesjonalnych praktyk pokazują, że wiele osób, które dopiero zaczynają swoją przygodę z grafiką, korzysta z oprogramowania freeware, aby poznać podstawy edycji, zanim zdecydują się na inwestycje w bardziej zaawansowane rozwiązania.

Pytanie 30

W przedstawionej fotografii katalogowej zastosowano oświetlenie

A. dolne

B. boczne.

C. przednie

D. górne.

Odpowiedź 'boczne' jest poprawna, ponieważ w przedstawionej fotografii katalogowej widać wyraźne cienie po prawej stronie przedmiotu. To wskazuje, że źródło światła znajduje się po lewej stronie, co jest typowe dla oświetlenia bocznego. Oświetlenie boczne jest istotnym elementem w fotografii, ponieważ pozwala na wydobycie detali i tekstur obiektów, tworząc efekt trójwymiarowości. Przykładem zastosowania oświetlenia bocznego może być fotografia produktowa, gdzie celem jest ukazanie detali przedmiotów, takich jak biżuteria czy zegarki. Dzięki zastosowaniu światła bocznego można uzyskać głębię obrazu, co zwiększa atrakcyjność wizualną fotografii. Dobra praktyka w fotografii to eksperymentowanie z różnymi kątami padania światła, co pozwala na osiągnięcie zróżnicowanych efektów. Warto również zwrócić uwagę na zastosowanie modyfikatorów światła, takich jak softboxy czy reflektory, które mogą pomóc w kontrolowaniu intensywności i kierunku światła, co jest kluczowe w osiąganiu zamierzonych efektów wizualnych.

Pytanie 31

Aby przygotować diapozytyw metodą stykową, należy skorzystać z

A. skanera

B. rzutnika

C. wizualizatora

D. kopioramki

Kopioramka jest kluczowym narzędziem w procesie tworzenia diapozytywu metodą stykową, gdyż umożliwia bezpośrednie przeniesienie obrazu z negatywu na materiał światłoczuły. W praktyce, kopioramka działa na zasadzie umieszczenia negatywu na szkle, a następnie naświetlenia go w kontrolowany sposób, co pozwala uzyskać dokładną reprodukcję. W standardach branżowych, stosowanie kopioramki jest zalecane ze względu na jej precyzję i możliwość uzyskania wysokiej jakości obrazu. Przykładem zastosowania kopioramki jest przygotowanie stykówek, które są niezbędne w pracy fotografa oraz w laboratoriach graficznych, gdzie ocena jakości negatywu jest kluczowa przed przystąpieniem do dalszej obróbki. Warto również zauważyć, że kopioramki umożliwiają wykorzystanie różnych formatów negatywów, co czyni je wszechstronnym narzędziem w grafice i fotografii. Współczesne kopioramki mogą również oferować funkcje automatyzacji, co zwiększa efektywność i skraca czas produkcji diapozytywu.

Pytanie 32

Aby zrealizować cyfrową makrofotografię ziarenka grochu, powinno się użyć

A. pierścieni pośrednich.

B. nasadki powiększającej.

C. obiektywu lustrzanego.

D. teleobiektywu.

Pierścienie pośrednie to elementy optyczne, które umożliwiają uzyskanie większego powiększenia w fotografii makro. Działają na zasadzie wydłużenia odległości między obiektywem a matrycą aparatu, co pozwala na zbliżenie się do obiektów i uchwycenie ich detali. Dzięki temu można uzyskać ostrość i wyrazistość, których wymaga cyfrowa makrofotografia, zwłaszcza przy tak małych obiektach jak ziarenka grochu. Używając pierścieni pośrednich, można pracować z różnymi obiektywami, co sprawia, że są one wszechstronne i praktyczne w użyciu. Przykładowo, stosując pierścienie z obiektywem standardowym, uzyskujemy znacznie lepsze rezultaty w zbliżeniach, niż przy użyciu standardowego obiektywu, co jest istotne w dokumentacji naukowej czy artystycznej. Warto dodać, że ich stosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie fotografii makro, co potwierdzają liczne publikacje branżowe.

Pytanie 33

Jaką przestrzeń kolorystyczną należy wybrać w oprogramowaniu do edycji projektu graficznego, który ma być publikowany w internecie?

A. PANTONE

B. RGB

C. CMYK

D. LAB

Odpowiedź RGB jest poprawna, ponieważ przestrzeń barwna RGB (Red, Green, Blue) jest standardem używanym w projektach przeznaczonych do wyświetlania na ekranach. Każdy piksel w obrazie RGB jest tworzony poprzez mieszanie trzech podstawowych kolorów: czerwonego, zielonego i niebieskiego. W kontekście publikacji internetowych, gdzie dominującym medium są monitory i wyświetlacze, RGB jest najodpowiedniejszym wyborem, ponieważ odwzorowuje sposób, w jaki kolory są emitowane przez ekrany. Przykłady zastosowania RGB obejmują tworzenie grafik na strony internetowe, banery reklamowe oraz interfejsy użytkownika. Dobrą praktyką jest również monitorowanie przestrzeni barwnej w programach graficznych, aby uniknąć problemów z odwzorowaniem kolorów. Warto zauważyć, że wiele platform internetowych, takich jak media społecznościowe, rekomenduje wykorzystanie RGB dla uzyskania najlepszej jakości wyświetlania i zgodności kolorystycznej. Dodatkowo, RGB pozwala na szerszą gamę kolorów niż inne przestrzenie, co czyni go idealnym wyborem dla grafik przeznaczonych do użytku w sieci.

Pytanie 34

Ile kolorów może odwzorować głębia 8-bitowa?

A. 16 kolorów

B. 256 kolorów

C. 16,8 miliona kolorów

D. 4 kolory

W kontekście głębi kolorów, odpowiedzi wskazujące na mniejszą liczbę barw, takie jak 16, 4 czy 16,8 miliona, wynikają z nieporozumień dotyczących podstawowych zasad działania systemów kolorów. Odpowiedź sugerująca 16 barw może wynikać z błędnego zrozumienia, jak działa reprezentacja kolorów w systemie binarnym. Przy 4 bitach, możliwe jest uzyskanie tylko 16 różnych wartości (2^4), jednak 8-bitowa głębia pozwala na znacznie większe odwzorowanie. Podobnie, odpowiedź wskazująca na 4 barwy może wywodzić się z mylnego założenia, że każdy kolor jest reprezentowany przez pojedynczy bit, co jest znaczącym uproszczeniem. W rzeczywistości, 8-bitowa głębia jest standardem w grafice komputerowej, umożliwiającym uzyskanie pełnej palety kolorów, co pozwala na realistyczne odwzorowanie obrazów. Z kolei odpowiedź mówiąca o 16,8 miliona barw odnosi się do całkowitej liczby kolorów, które mogą być wygenerowane przez połączenie trzech 8-bitowych kanałów, co jest prawdą, lecz nie odnosi się bezpośrednio do konkretnej liczby barw, które możemy uzyskać w kontekście pojedynczej głębi bitowej. Takie nieprecyzyjne myślenie prowadzi do pomyłek w zrozumieniu, jak dokładnie działa odwzorowanie kolorów w grafice cyfrowej.

Pytanie 35

Jakie urządzenie jest wykorzystywane do konwersji obrazów analogowych na cyfrowe?

A. skaner

B. nagrywarka

C. kserokopiarka

D. drukarka

Skaner to urządzenie, które służy do przetwarzania obrazów analogowych na postać cyfrową. Działa poprzez skanowanie powierzchni dokumentu lub obrazu, rejestrując zawarte na nim dane wizualne i konwertując je na format cyfrowy. W praktyce, skanery są wykorzystywane w biurach, archiwach oraz w domach do cyfryzacji dokumentów, co znacząco ułatwia ich przechowywanie oraz udostępnianie. W standardzie ISO 19005, definiującym wymagania dla archiwizacji dokumentów elektronicznych, podkreślono znaczenie skanowania wysokiej jakości, co zapewnia trwałość i dostępność dokumentów w przyszłości. Skanery różnią się między sobą między innymi rozdzielczością, co wpływa na jakość skanowanych obrazów. Użycie skanera w procesie digitalizacji zdjęć, plików papierowych czy rysunków technicznych jest kluczowe w dzisiejszym świecie, w którym dominują dane cyfrowe.

Pytanie 36

Matryca pozbawiona siatki filtru mozaikowego, w której proces zbierania informacji o kolorach przebiega podobnie do tradycyjnego materiału barwnego warstwowego, to matryca

A. Foveon X3

B. CMOS

C. CCD

D. LIVE MOS

Foveon X3 to matryca obrazowa, która wykorzystuje unikalną technologię do rejestrowania informacji o kolorze. W przeciwieństwie do tradycyjnych matryc, które stosują siatki filtrów kolorów (takie jak Bayer), Foveon X3 pobiera dane o barwach w sposób trójwymiarowy, rejestrując różne kolory na różnych głębokościach. Dzięki temu każdy piksel jest w stanie zarejestrować pełną informację o kolorze, co prowadzi do wyższej jakości obrazu oraz lepszej reprodukcji detali kolorystycznych. Tego rodzaju technologia znajduje zastosowanie w aparatach fotograficznych, które wymagają wysokiej jakości obrazu, szczególnie w warunkach o dużym kontraście. Przykładem są aparaty Sigma, które wykorzystują matrycę Foveon X3, oferując wyjątkową jakość zdjęć w porównaniu do tradycyjnych rozwiązań. Warto zwrócić uwagę, że technologia ta jest zgodna z wysokimi standardami branżowymi w zakresie jakości obrazu oraz odwzorowania kolorów.

Pytanie 37

Dla matrycy o czułości ISO 400/27° ustalono poprawne parametry ekspozycji: czas naświetlania 1/125 s oraz wartość przysłony f/8. Na jaką wartość powinna być ustawiona czułość matrycy, przy zmianie liczby przysłony do f/4, przy zachowaniu tego samego czasu naświetlania, aby osiągnąć prawidłowe naświetlenie?

A. ISO 200/24°

B. ISO 50/18°

C. ISO 800/30°

D. ISO 100/21°

Choć czułość matrycy ISO ma kluczowe znaczenie dla uzyskania odpowiedniej ekspozycji, błędna zmiana wartości ISO może prowadzić do nieprawidłowych wyników. Zmiana przysłony z f/8 na f/4 zwiększa ilość światła padającego na matrycę o dwa stopnie, co oznacza, że otrzymujemy znacznie jaśniejszy obraz. Właściwym podejściem jest dostosowanie czułości ISO, aby zrównoważyć tę zmianę. Użytkownicy często popełniają błąd polegający na tym, że nie uwzględniają wpływu przysłony na całkowitą ekspozycję. Na przykład, wybierając ISO 800/30°, użytkownik nie zrekompensuje odpowiednio dodatkowego światła, co prowadzi do prześwietlenia zdjęcia. Innym powszechnym błędem jest ustawianie ISO 50/18° lub ISO 200/24°, co również nie rekompensuje otwarcia przysłony, a efekt końcowy będzie niewłaściwie naświetlony. Warto pamiętać, że każda zmiana w jednym z parametrów ekspozycji - przysłonie, czasie naświetlania, czy czułości ISO - wymaga przemyślenia, jak wpłynie to na pozostałe parametry, aby uzyskać zamierzony efekt. Prawidłowe zrozumienie interakcji między tymi wartościami jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich rezultatów w fotografii, a także dla efektywnego zarządzania ekspozycją w różnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 38

Technika composite w fotografii portretowej polega na

A. wykorzystaniu tła kompozytowego typu greenscreen

B. łączeniu elementów z wielu różnych zdjęć w jeden spójny obraz

C. zastosowaniu kompozycji opartej na złotym podziale

D. wykonaniu portretu z minimalną głębią ostrości

Zastosowanie kompozycji opartej na złotym podziale w kontekście techniki composite w fotografii portretowej jest błędnym podejściem. Chociaż złoty podział jest istotnym elementem kompozycji w fotografii, to sama technika composite nie ogranicza się do zasad kompozycyjnych. Polega ona przede wszystkim na łączeniu różnych zdjęć w celu uzyskania jednego, złożonego obrazu, co wymaga umiejętności obsługi programów graficznych, a nie jedynie zastosowania reguły złotego podziału. Kolejnym nieporozumieniem jest wykonanie portretu z minimalną głębią ostrości. Choć technika ta znajduje zastosowanie w portretach, nie jest to kluczowy element composite. Portret z małą głębią ostrości polega na rozmywaniu tła, co niekoniecznie odnosi się do łączenia różnych elementów zdjęć. Użycie tła kompozytowego typu greenscreen również nie jest właściwą odpowiedzią. Greenscreen jest techniką wykorzystywaną do wycinania postaci, a następnie umieszczania ich na innym tle, co różni się od idei composite, gdzie łączenie zdjęć może odbywać się znacznie bardziej złożenie. Termin composite odnosi się do bardziej zaawansowanej manipulacji obrazem, a nie tylko do prostego umieszczania elementów na tle. W efekcie, zrozumienie różnicy między tymi technikami jest kluczowe dla prawidłowego ich stosowania w praktyce fotograficznej.

Pytanie 39

Przedstawione zdjęcie zostało wykonane w planie

A. pełnym.

B. ogólnym.

C. amerykańskim.

D. totalnym.

Wybór odpowiedzi "amerykańskim" jest błędny, ponieważ nie odnosi się do techniki ujęcia, a jedynie do geograficznego kontekstu, który nie ma wpływu na określenie rodzaju planu w fotografii. Niezrozumienie zasad klasyfikacji planów w fotografii prowadzi do myślenia, że lokalizacja zdjęcia może wpływać na jego techniczne aspekty. Ponadto, odpowiedź "ogólnym" także jest nietrafna, ponieważ nie precyzuje konkretnego rodzaju planu ani nie odnosi się do jego zastosowania. Ujęcie ogólne nie jest uznawane za standardowy termin w fotografii, co dodatkowo wprowadza zamieszanie w kontekście nauki o kompozycji obrazu. Kolejny błąd to odpowiedź "pełnym", która sugeruje, że zdjęcie może ukazywać całość obiektu, jednak w rzeczywistości plan pełny skupia się na detalach, a nie na otoczeniu. Uczestnicy testu mogą mylić te terminy z powodu nieznajomości podstawowych pojęć związanych z kompozycją, co jest powszechnym błędem wśród początkujących fotografów. Kluczowe jest zrozumienie różnicy między rodzajami ujęć, ponieważ prawidłowe ich stosowanie pozwala na skuteczne przekazywanie narracji wizualnej i emocji związanych z przedstawianym tematem.

Pytanie 40

Podczas robienia zdjęć obiektów w kolorze żółtym na materiałach negatywowych o barwnej tonacji, naświetleniu podlegają jedynie warstwy

A. zielonoczułe i czerwonoczułe

B. niebieskoczułe i czerwonoczułe

C. niebieskoczułe

D. zielonoczułe

Odpowiedzi wskazujące na niebieskoczułe warstwy są nieprawidłowe, ponieważ nie biorą pod uwagę, że kolor żółty nie emituje światła niebieskiego. Barwa żółta powstaje z kombinacji światła czerwonego i zielonego, a niebieskie światło nie wpływa na naświetlenie przedmiotów o tej barwie. Z tego powodu, odpowiedzi oparte na naświetlaniu warstw niebieskoczułych są błędne. Kolejnym błędem jest sugerowanie, że tylko jedna z warstw (zielonoczułe lub czerwonoczułe) jest naświetlana, co w praktyce jest niezgodne z zasadami fizyki światła. Niezrozumienie tej kwestii prowadzi do mylnych wniosków o sposobie działania materiałów negatywowych. W fotografii, zwłaszcza w kontekście materiałów negatywowych, istotne jest, aby znać długości fal światła, które działają na różne warstwy, co pozwala na lepsze przewidywanie efektów końcowych zdjęć. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce, na przykład w doborze odpowiednich filtrów do obiektywu, ma kluczowe znaczenie dla uzyskania pożądanych efektów wizualnych. Poznając te zasady, można uniknąć typowych błędów dotyczących reakcji materiałów na różne kolory światła.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej