Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 13:38
Data zakończenia: 30 maja 2025 13:48

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wskaź protokół działający w warstwie aplikacji, który umożliwia odbieranie wiadomości e-mail, a w pierwszym etapie pobiera jedynie nagłówki wiadomości, podczas gdy pobranie ich treści oraz załączników następuje dopiero po otwarciu wiadomości.

A. IMAP

B. SNMP

C. MIME

D. FTAM

Protokół IMAP (Internet Message Access Protocol) jest jednym z najpopularniejszych protokołów używanych do zarządzania pocztą elektroniczną. Jego kluczową cechą jest umożliwienie użytkownikom dostępu do wiadomości na serwerze bez konieczności ich pobierania na lokalne urządzenie. W początkowej fazie użytkownik pobiera jedynie nagłówki wiadomości, co pozwala na szybkie przeszukiwanie i selekcję e-maili, a pełne treści wiadomości oraz załączniki są pobierane dopiero w momencie, gdy użytkownik zdecyduje się otworzyć konkretnego maila. To podejście jest szczególnie korzystne dla osób korzystających z urządzeń mobilnych lub z ograniczonym miejscem na dysku, ponieważ pozwala na oszczędność danych i przestrzeni. Ponadto, IMAP wspiera synchronizację między różnymi urządzeniami, co oznacza, że zmiany dokonane na jednym urządzeniu (np. usunięcie wiadomości) są odzwierciedlane na wszystkich pozostałych. Standardy związane z IMAP zostały zdefiniowane przez IETF, co zapewnia jego szeroką kompatybilność i stabilność w użytkowaniu. Warto zaznaczyć, że IMAP jest często preferowany w środowiskach korporacyjnych, gdzie zarządzanie dużymi ilościami wiadomości jest na porządku dziennym.

Pytanie 2

Najczęściej używany kodek audio przy ustawianiu bramki VoIP to

A. AC3

B. G.711

C. GSM

D. A.512

Wybór kodeków takich jak AC3, GSM czy A.512 wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zastosowań oraz charakterystyki tych technologii. AC3, znany również jako Dolby Digital, jest kodekiem audio używanym głównie w przemyśle filmowym i telewizyjnym, co czyni go nieodpowiednim do zastosowań VoIP, gdzie kluczową rolę odgrywa jakość i opóźnienia dźwięku. Jego zastosowanie w telekomunikacji jest ograniczone, ponieważ nie jest zoptymalizowany pod kątem komunikacji głosowej. Kodek GSM to z kolei kompresyjny kodek, który redukuje pasmo i może wprowadzać zniekształcenia w sygnale audio, co w kontekście VoIP jest niepożądane, zwłaszcza w sytuacjach wymagających wysokiej jakości rozmów. Z kolei A.512 nie jest powszechnie stosowanym kodekiem i nie jest uznawany w standardach telekomunikacyjnych, co czyni jego wybór nieadekwatnym do nowoczesnych aplikacji VoIP. Typowym błędem, który prowadzi do takich odpowiedzi, jest niewłaściwe zrozumienie, jakie kryteria powinna spełniać technologia audio w kontekście VoIP, w tym jakość dźwięku, opóźnienie oraz kompatybilność ze standardami branżowymi. Przez to, wybór kodeków powinien być oparty na ich efektywności w transmisji głosu w czasie rzeczywistym, co w przypadku G.711 jest osiągane bez utraty jakości i z minimalnym opóźnieniem.

Pytanie 3

Jaką liczbę naturalną reprezentuje zapis 41 w systemie szesnastkowym w systemie dziesiętnym?

A. 91

B. 81

C. 65

D. 75

Liczba 41 w systemie szesnastkowym składa się z 4 w pozycji szesnastkowej i 1 w jednostkach. Żeby zamienić to na system dziesiętny, trzeba pomnożyć każdą cyfrę przez odpowiednią potęgę liczby 16. Więc mamy 4 razy 16 do 1 plus 1 razy 16 do 0. Czyli wychodzi 4 razy 16 plus 1 razy 1, co daje 64 plus 1, czyli 65. W programowaniu często przydaje się ta konwersja, zwłaszcza jak definiujemy kolory w CSS, gdzie używamy systemu szesnastkowego. Wiedza o tym, jak zamieniać liczby między systemami, jest naprawdę ważna, szczególnie dla programistów, bo w niskopoziomowym kodzie czy algorytmach często trzeba działać szybko i efektywnie. Dobrze jest więc znać zasady konwersji, bo to sporo ułatwia w zaawansowanych projektach informatycznych.

Pytanie 4

Która z zaprezentowanych na rysunkach topologii odpowiada topologii siatki?

A. Rys. A

B. Rys. C

C. Rys. D

D. Rys. B

Topologia siatki, przedstawiona na rysunku A jest strukturą sieciową, gdzie każdy węzeł jest bezpośrednio połączony z każdym innym. Tego typu topologia zapewnia najwyższy poziom redundancji i niezawodności, ponieważ awaria jednego połączenia nie wpływa na komunikację pomiędzy innymi węzłami. Przykładowo w systemach krytycznych takich jak centra danych czy sieci wojskowe, topologia siatki jest wykorzystywana do zapewnienia ciągłości działania. Standardy branżowe takie jak IEEE 802.1AX dotyczące agregacji łączy wspierają tego typu konfiguracje, umożliwiając równoważenie obciążenia i zwiększenie przepustowości. Dobre praktyki w projektowaniu takiej sieci obejmują uwzględnienie wysokich kosztów implementacji i złożoności zarządzania, jednakże zyski w postaci minimalnego opóźnienia transmisji i optymalnej niezawodności często przeważają nad wadami. Topologia siatki jest także idealna dla sieci o wysokiej dostępności wymagających dynamicznego routingu i pełnej skalowalności, umożliwiając szybkie rekonfiguracje sieci bez przestojów w działaniu systemu.

Pytanie 5

W przedsiębiorstwie zastosowano adres klasy B do podziału na 100 podsieci, z maksymalnie 510 dostępnymi adresami IP w każdej z nich. Jaka maska została użyta do utworzenia tych podsieci?

A. 255.255.254.0

B. 255.255.240.0

C. 255.255.224.0

D. 255.255.248.0

Odpowiedź 255.255.254.0 jest poprawna, ponieważ ta maska podsieci jest w stanie obsłużyć do 510 adresów IP w każdej z podsieci. Maska 255.255.254.0 (inaczej zapisywana jako /23) oznacza, że 23 bity są zarezerwowane na część sieciową, a pozostałe 9 bitów jest dostępnych dla adresacji hostów. Obliczenia pokazują, że liczba dostępnych adresów IP w tej masce wynosi 2^9 - 2 = 510, ponieważ musimy odjąć dwa adresy: jeden dla adresu sieciowego i jeden dla adresu rozgłoszeniowego. W kontekście praktycznych zastosowań, taka konfiguracja jest często wykorzystywana w średniej wielkości firmach, które potrzebują wielu podsieci, ale nie wymagają nadmiarowej liczby adresów w każdej z nich. Warto również zauważyć, że użycie adresów klasy B z maską /23 sprzyja efektywnemu wykorzystaniu dostępnego zakresu adresów IP oraz ułatwia zarządzanie siecią poprzez segmentację. Dobrą praktyką jest zawsze planowanie adresacji IP tak, aby spełniała aktualne i przyszłe potrzeby organizacji, co może pomóc w optymalizacji wydajności i bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 6

Rodzajem pamięci RAM, charakteryzującym się minimalnym zużyciem energii, jest

A. DDR3

B. SDR

C. DDR2

D. DDR

DDR3 (Double Data Rate 3) to typ pamięci operacyjnej, który został zaprojektowany z myślą o osiągnięciu wyższej wydajności przy jednoczesnym obniżeniu poboru mocy w porównaniu do swoich poprzedników, takich jak DDR, DDR2. Pamięci DDR3 działają na napięciu 1,5V, co jest znaczącym ulepszeniem w porównaniu do 1,8V dla DDR2. Dzięki temu, DDR3 jest bardziej energooszczędny, co jest kluczowe w kontekście współczesnych rozwiązań mobilnych oraz serwerowych, gdzie efektywność energetyczna ma kluczowe znaczenie. W praktyce, niższe napięcie w połączeniu z możliwością transferu danych dwa razy w każdej cyklu zegara umożliwia osiąganie wyższych prędkości z minimalnym zapotrzebowaniem na energię. DDR3 jest powszechnie stosowany w laptopach, komputerach stacjonarnych oraz serwerach, gdzie niskie zużycie energii przekłada się na dłuższy czas pracy na baterii oraz mniejsze koszty operacyjne. Przykładem zastosowania DDR3 mogą być nowoczesne laptopy ultrabook, które łączą wydajność z mobilnością, co czyni je idealnym wyborem dla użytkowników wymagających długotrwałej pracy bez ładowania.

Pytanie 7

Który standard Ethernet określa Gigabit Ethernet dla okablowania UTP?

A. 100 GBase-TX

B. 10 GBase-TX

C. 1000 Base-TX

D. 10 Base-TX

Odpowiedź 1000 Base-TX jest poprawna, ponieważ definiuje standard Gigabit Ethernet dla okablowania UTP (Unshielded Twisted Pair). Standard ten umożliwia przesyłanie danych z prędkością 1 Gb/s na zasięgu do 100 metrów, co czyni go odpowiednim dla nowoczesnych sieci lokalnych. W praktyce, 1000 Base-TX korzysta z czterech par skręconych przewodów, co pozwala na efektywne wykorzystanie istniejącej infrastruktury kablowej, często stosowanej w biurach i domach. Standard ten jest zgodny z kategorią 5e i wyższymi, co zapewnia właściwą jakość sygnału i minimalizację zakłóceń. Warto zaznaczyć, że technologia ta jest szeroko stosowana w aplikacjach wymagających dużej przepustowości, takich jak przesyłanie wideo w wysokiej rozdzielczości czy aplikacje w chmurze, gdzie szybki transfer danych jest kluczowy. Zastosowanie standardu 1000 Base-TX w praktyce pozwala na rozwój infrastruktury sieciowej oraz jej przyszłą modernizację.

Pytanie 8

Co oznacza skrót 'RAID' w kontekście systemów komputerowych?

A. Remote Access Internet Dashboard

B. Rapid Application Integration Development

C. Redundant Array of Independent Disks

D. Random Access Identification Device

W kontekście systemów komputerowych, pomyłki w rozwinięciu skrótu RAID mogą wynikać z niezrozumienia jego funkcji. Odpowiedź sugerująca 'Random Access Identification Device' może być błędnym skojarzeniem z pamięcią RAM czy identyfikacją urządzeń, co nie ma związku z przechowywaniem danych. 'Rapid Application Integration Development' to termin z obszaru tworzenia oprogramowania, który dotyczy szybkiego integrowania aplikacji, co nie odnosi się do struktury dysków twardych. 'Remote Access Internet Dashboard' może brzmieć jak usługa zdalnego zarządzania, co również nie pasuje do definicji RAID. Częste błędne myślenie to zakładanie, że każda technologia złożona z akronimu musi dotyczyć najnowszych trendów w IT, zamiast konkretnych, istniejących już długo rozwiązań. RAID jest technologią skupioną na niezawodności i wydajności dysków, a nie na funkcjach sieciowych, aplikacyjnych czy identyfikacyjnych. Zrozumienie jego roli w systemach komputerowych wymaga skupienia się na aspektach fizycznego przechowywania danych i ich ochrony przed utratą.

Pytanie 9

Na ilustracji zaprezentowano system monitorujący

A. SAS

B. NCQ

C. IRDA

D. SMART

SMART to system monitorowania i raportowania stanu dysku twardego który pomaga w przewidywaniu awarii dysku poprzez analizę szeregu parametrów takich jak liczba błędów odczytu czy czas pracy dysku Dzięki temu użytkownik ma możliwość wcześniejszego zdiagnozowania potencjalnych problemów i podjęcia odpowiednich kroków zapobiegawczych System SMART jest powszechnie stosowany w dyskach twardych zarówno HDD jak i SSD i stanowi standard branżowy w zakresie monitorowania kondycji dysków Dzięki SMART możliwe jest monitorowanie szeregu parametrów takich jak temperatura liczba operacji startstop czy ilość relokowanych sektorów co daje pełen obraz stanu technicznego dysku W praktyce codziennej wykorzystanie SMART pozwala użytkownikom i administratorom systemów na zwiększenie niezawodności oraz czasu eksploatacji urządzeń poprzez wczesne wykrywanie problemów oraz ich natychmiastowe rozwiązywanie Warto zaznaczyć że regularne monitorowanie parametrów SMART pozwala na podjęcie działań prewencyjnych takich jak wykonanie kopii zapasowej czy wymiana uszkodzonego dysku co znacząco zmniejsza ryzyko utraty danych

Pytanie 10

W systemie operacyjnym wystąpił problem z sterownikiem TWAIN, co może wpływać na nieprawidłowe działanie

A. skanera

B. drukarki

C. klawiatury

D. plotera

Odpowiedź dotycząca skanera jest prawidłowa, ponieważ sterowniki TWAIN są standardowym interfejsem komunikacyjnym dla urządzeń skanujących. TWAIN umożliwia komputerom współpracę z różnymi modelami skanerów, co jest kluczowe w pracy z obrazami i dokumentami. Kiedy występuje błąd sterownika TWAIN, może to prowadzić do nieprawidłowego działania skanera, uniemożliwiając użytkownikowi skanowanie dokumentów lub obrazów. W praktyce, aby rozwiązać problemy z błędami TWAIN, użytkownicy powinni upewnić się, że zainstalowane sterowniki są aktualne i zgodne z zainstalowanym systemem operacyjnym. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie aktualizacji sterowników oraz korzystanie z narzędzi diagnostycznych dostarczanych przez producentów urządzeń, co może pomóc w szybkim zidentyfikowaniu i naprawieniu problemów.

Pytanie 11

W celu zrealizowania instalacji sieciowej na stacjach roboczych z systemem operacyjnym Windows, należy na serwerze zainstalować usługi

A. wdrażania systemu Windows

B. pulpitu zdalnego

C. terminalowe

D. plików

Wdrażanie systemu Windows to usługa, która umożliwia instalację systemu operacyjnego Windows na stacjach roboczych w sieci. Aby zrealizować ten proces, serwer musi dysponować odpowiednimi narzędziami, które automatyzują i centralizują zarządzanie instalacjami. Przykładem takiego narzędzia jest Windows Deployment Services (WDS), które pozwala na rozsyłanie obrazów systemów operacyjnych przez sieć. Dzięki WDS możliwe jest zarówno wdrażanie systemu z obrazu, jak i przeprowadzanie instalacji w trybie Preboot Execution Environment (PXE), co znacznie ułatwia proces w dużych środowiskach, gdzie wiele stacji roboczych wymaga identycznej konfiguracji. Umożliwia to również oszczędność czasu oraz redukcję błędów związanych z ręcznym wprowadzaniem danych. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, WDS jest rekomendowane do zarządzania dużymi flotami komputerów, ponieważ zapewnia jednorodność i kontrolę nad wdrażanymi systemami.

Pytanie 12

Gdy system operacyjny laptopa działa normalnie, na ekranie wyświetla się komunikat o konieczności sformatowania wewnętrznego dysku twardego. Może to sugerować

A. przegrzewanie się procesora

B. błędy systemu operacyjnego spowodowane szkodliwym oprogramowaniem

C. niezainicjowany lub nieprzygotowany do pracy nośnik

D. uszkodzoną pamięć RAM

Prawidłowa odpowiedź wskazuje na problem z nośnikiem danych, który może być niezainicjowany lub nieprzygotowany do pracy. W praktyce, aby system operacyjny mógł zainstalować i uruchomić aplikacje, niezbędne jest, aby dysk twardy był prawidłowo sformatowany i zainicjowany. Niezainicjowany nośnik to taki, który nie posiada przypisanej struktury partycji i systemu plików, przez co nie jest widoczny dla systemu operacyjnego. W takich przypadkach komunikat o konieczności formatowania jest standardową reakcją, aby użytkownik mógł podjąć działania w celu prawidłowego skonfigurowania nośnika. W standardach branżowych, zwłaszcza w kontekście systemów operacyjnych Windows i Linux, inicjalizacja dysku jest kluczowa przed przystąpieniem do jego używania. Przykładem może być sytuacja, gdy nowy dysk twardy jest dodawany do systemu; użytkownik musi go najpierw zainicjować, a następnie sformatować, aby był gotowy do przechowywania danych. Oprócz tego, konieczne jest regularne sprawdzanie stanu dysków twardych przy użyciu narzędzi diagnostycznych, aby upewnić się, że nie występują błędy, które mogą prowadzić do problemów z dostępnością danych.

Pytanie 13

Osoba odpowiedzialna za zarządzanie siecią komputerową pragnie ustalić, jakie połączenia są aktualnie nawiązywane na komputerze z systemem operacyjnym Windows oraz które porty są wykorzystywane do nasłuchu. W tym celu powinna użyć polecenia

A. ping

B. netstat

C. tracert

D. arp

Polecenie 'netstat' jest niezwykle przydatnym narzędziem dla administratorów sieci komputerowych, gdyż pozwala na monitorowanie aktywnych połączeń sieciowych oraz portów, na których komputer nasłuchuje. Umożliwia to zrozumienie, które aplikacje komunikują się z siecią i jakie porty są otwarte, co jest kluczowe dla zarządzania bezpieczeństwem systemu. Dzięki 'netstat' można uzyskać informacje o wszystkich aktywnych połączeniach TCP oraz UDP, a także o lokalnych i zdalnych adresach IP oraz numerach portów. Używając opcji '-a', administratorzy mogą zobaczyć wszystkie połączenia oraz porty nasłuchujące, co pozwala na szybkie zidentyfikowanie potencjalnych problemów, takich jak otwarte porty, które mogą być narażone na ataki. W kontekście dobrych praktyk, korzystanie z 'netstat' powinno być regularnym elementem audytu bezpieczeństwa systemu, by upewnić się, że nieautoryzowane usługi nie zostaną uruchomione, co może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach.

Pytanie 14

W technologii Ethernet, protokół CSMA/CD do dostępu do medium działa na zasadzie

A. wykrywania kolizji

B. minimalizowania kolizji

C. priorytetów w żądaniach

D. przesyłania tokena

Zrozumienie metod dostępu do nośnika w sieciach komputerowych jest kluczowe dla efektywnej komunikacji. W przypadku CSMA/CD, najczęściej mylnie przyjmowane są inne mechanizmy kontroli dostępu. Podejście, które opiera się na unikaniu kolizji, może wydawać się logiczne, ale CSMA/CD działa na zasadzie wykrywania kolizji, a nie ich unikania. W rzeczywistości, CSMA/CD zakłada, że kolizje mogą wystąpić i wprowadza mechanizm ich wykrywania, co pozwala na odpowiednią reakcję. Kolejną niepoprawną koncepcją jest przekazywanie żetonu, które stosowane jest w protokole Token Ring. Przy tym podejściu, dostęp do medium uzyskuje się dzięki posiadaniu żetonu, co eliminuje kolizje, ale jest to zupełnie inna metoda niż CSMA/CD. Trzecia kwestia dotyczy priorytetów żądań. CSMA/CD nie przypisuje priorytetów do urządzeń; każde urządzenie ma równy dostęp do medium, co oznacza, że nie ma gwarancji, iż pierwszeństwo otrzyma urządzenie o wyższej wadze priorytetowej. Każda z tych koncepcji wprowadza w błąd i prowadzi do mylnych wniosków na temat działania protokołu CSMA/CD. Kluczowe w praktyce jest zrozumienie, że CSMA/CD efektywnie wykrywa kolizje i podejmuje odpowiednie działania, a nie próbuje ich unikać, jak mylnie sugerują inne odpowiedzi.

Pytanie 15

Który interfejs pozwala na korzystanie ze sterowników oraz oprogramowania systemu operacyjnego, umożliwiając m.in. przesył danych pomiędzy pamięcią systemową a dyskiem SATA?

A. AHCI

B. UHCI

C. OHCI

D. EHCI

Wybór niepoprawnych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji różnych interfejsów. EHCI (Enhanced Host Controller Interface) oraz OHCI (Open Host Controller Interface) są interfejsami, które głównie obsługują połączenia USB, a nie interakcje z dyskami SATA. EHCI jest używany do obsługi USB 2.0 i zwiększa prędkości transferu danych w porównaniu do starszych standardów, ale nie oferuje funkcji związanych z zarządzaniem pamięcią masową w kontekście dysków SATA. Z kolei OHCI jest przeznaczony dla USB 1.1 i również nie ma zastosowania w kontekście dysków SATA. UHCI (Universal Host Controller Interface) jest kolejnym interfejsem USB, który koncentruje się na prostocie architektury, ale podobnie jak EHCI i OHCI, nie ma zastosowania w zarządzaniu dyskami SATA. Użytkownicy mylą te interfejsy z AHCI, ponieważ wszystkie one pełnią funkcję kontrolowania przepływu danych, jednak ich zastosowanie i architektura są zupełnie inne. W przypadku interfejsu SATA, AHCI jest jedynym odpowiednim rozwiązaniem, które umożliwia efektywne zarządzanie i optymalizację operacji na dyskach twardych. Stąd wynika, że wybór EHCI, OHCI lub UHCI jest błędny, ponieważ te standardy nie są przeznaczone do obsługi pamięci masowej, co prowadzi do nieporozumień. Ważne jest, aby zrozumieć różnice między tymi interfejsami i ich zastosowania w kontekście architektury komputerowej.

Pytanie 16

Jaką liczbę hostów można podłączyć w sieci o adresie 192.168.1.128/29?

A. 6 hostów

B. 12 hostów

C. 16 hostów

D. 8 hostów

Sieć o adresie 192.168.1.128/29 ma maskę podsieci wynoszącą 255.255.255.248, co oznacza, że w tej sieci dostępnych jest 8 adresów IP (2^3 = 8, gdzie 3 to liczba bitów przeznaczonych na adresy hostów). Jednakże, dwa z tych adresów są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci (192.168.1.128) i jeden dla adresu rozgłoszeniowego (192.168.1.135), co pozostawia 6 adresów dostępnych dla hostów (192.168.1.129 do 192.168.1.134). W praktyce, taki układ jest często stosowany w małych sieciach lokalnych, gdzie liczba urządzeń nie przekracza 6, co pozwala na efektywne zarządzanie adresacją IP. Wiedza ta jest kluczowa przy projektowaniu sieci, ponieważ umożliwia dostosowanie liczby dostępnych adresów do rzeczywistych potrzeb organizacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie inżynierii sieciowej.

Pytanie 17

Jaką czynność można wykonać podczas konfiguracji przełącznika CISCO w interfejsie CLI, bez przechodzenia do trybu uprzywilejowanego, na poziomie dostępu widocznym w powyższej ramce?

A. Wyświetlenie tablicy ARP

B. Określanie haseł dostępu

C. Zmiana nazwy systemowej

D. Tworzenie sieci VLAN

Wyświetlenie tablicy ARP (Address Resolution Protocol) jest operacją, którą można zrealizować na poziomie dostępu w interfejsie CLI przełącznika Cisco bez potrzeby przechodzenia w tryb uprzywilejowany. Tablica ARP zawiera informacje o mapowaniu adresów IP na adresy MAC, co jest kluczowe w kontekście komunikacji w sieci lokalnej. Przykładowe polecenie do wyświetlenia tablicy ARP to 'show ip arp'. To polecenie pozwala administratorom sieci na monitorowanie aktywności sieciowej oraz rozwiązywanie problemów związanych z komunikacją między urządzeniami. Zrozumienie działania ARP jest fundamentalne w kontekście projektowania i zarządzania siecią, ponieważ pomaga w identyfikacji potencjalnych problemów, takich jak kolizje adresów IP. W praktyce, umiejętność efektywnego korzystania z tablicy ARP przyczynia się do zwiększenia wydajności i niezawodności sieci, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie zarządzania sieciami.

Pytanie 18

Na ilustracji zaprezentowano układ

A. sieci bezprzewodowej

B. wirtualnych sieci

C. przekierowania portów

D. rezerwacji adresów MAC

Konfiguracja wirtualnych sieci LAN (VLAN) przedstawiona na rysunku jest kluczowym elementem zarządzania sieciami w nowoczesnych środowiskach IT. VLAN-y pozwalają na segmentację sieci fizycznej na wiele niezależnych sieci logicznych, co zwiększa bezpieczeństwo, wydajność i elastyczność zarządzania ruchem sieciowym. Przykładowo, można oddzielić ruch pracowniczy od gościnnego, co minimalizuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu do wrażliwych danych. Implementacja VLAN-ów umożliwia również łatwiejsze zarządzanie dużymi sieciami, ponieważ pozwala izolować różne typy ruchu i aplikacji, co jest standardową praktyką w branży IT. Dobre praktyki obejmują wykorzystanie VLAN-ów do zarządzania ruchem VoIP, co redukuje opóźnienia oraz pozwala na priorytetyzację ruchu. Rysunek pokazuje interfejs konfiguracji, gdzie można przypisywać porty do określonych VLAN-ów, co jest podstawowym zadaniem podczas wdrażania tej technologii w zarządzalnych przełącznikach sieciowych, takich jak modele Cisco. Wirtualne sieci są fundamentem bardziej zaawansowanych rozwiązań, takich jak Software-Defined Networking (SDN) i Network Functions Virtualization (NFV).

Pytanie 19

Jakie urządzenie należy wykorzystać do zestawienia komputerów w sieci przewodowej o strukturze gwiazdy?

A. przełącznik (switch)

B. router

C. punkt dostępowy

D. regenerator

Przełącznik (switch) jest urządzeniem sieciowym, które działa na poziomie warstwy drugiej modelu OSI, czyli warstwy łącza danych. Jego głównym zadaniem jest przekazywanie ramek danych pomiędzy urządzeniami znajdującymi się w tej samej sieci lokalnej. W topologii gwiazdy wszystkie komputery są połączone z centralnym urządzeniem, którym najczęściej jest właśnie przełącznik. W tej konfiguracji, gdy jeden komputer wysyła dane, przełącznik odbiera te dane i przesyła je tylko do odpowiedniego odbiorcy, co minimalizuje obciążenie sieci. Przełączniki są szeroko stosowane w nowoczesnych środowiskach biurowych, gdzie wielu użytkowników wymaga dostępu do zasobów sieciowych. Ich zastosowanie pozwala na łatwe rozbudowywanie sieci, gdyż wystarczy dodać nowe urządzenia do przełącznika, a nie do każdego z komputerów. Przełączniki wspierają także technologie VLAN (Virtual Local Area Network), co umożliwia segmentację sieci w celu zwiększenia bezpieczeństwa i wydajności. W praktyce stosowanie przełączników jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania sieci, co pozwala na osiągnięcie wysokiej wydajności i niezawodności całej infrastruktury.

Pytanie 20

Funkcja systemu operacyjnego, która umożliwia jednoczesne uruchamianie wielu aplikacji w trybie podziału czasu, z tym że realizacja tego podziału odbywa się przez same aplikacje, nosi nazwę

A. wielodostępowości

B. wielozadaniowości z wywłaszczeniem

C. wielozadaniowości kooperatywnej

D. wieloprogramowości

Wielozadaniowość z wywłaszczeniem, choć brzmi podobnie, różni się fundamentalnie od kooperatywnej. W tym modelu system operacyjny samodzielnie przejmuje kontrolę nad procesorem, gdy jedna z aplikacji nie jest w stanie oddać czasu CPU, co skutkuje lepszym zarządzaniem zasobami. Wywłaszczenie pozwala na bardziej efektywne korzystanie z wielozadaniowości, eliminując ryzyko zamrożenia systemu przez nieodpowiadające programy. Przykładowo, w systemie Windows, jeżeli aplikacja nie reaguje, system operacyjny może przydzielić czas procesora innym aktywnym programom, co zapewnia płynność działania. Wielodostępność to koncepcja, która odnosi się do umożliwienia wielu użytkownikom korzystania z systemu jednocześnie, co nie jest bezpośrednio związane z zarządzaniem czasem procesora przez aplikacje. Również wieloprogramowość to termin, który odnosi się do możliwości uruchamiania wielu programów w systemie, ale nie definiuje konkretnego sposobu, w jaki te programy dzielą czas procesora. Typowym błędem jest mylenie tych terminów z koncepcją wielozadaniowości, co prowadzi do nieporozumień w kontekście projektowania i implementacji systemów operacyjnych. Aby zrozumieć różnice, kluczowe jest spojrzenie na sposób, w jaki aplikacje i system operacyjny współpracują w zakresie zarządzania czasem procesora i zasobami systemowymi.

Pytanie 21

Osoba korzystająca z komputera, która testuje łączność sieciową używając polecenia ping, uzyskała wynik przedstawiony na rysunku. Jakie może być źródło braku reakcji serwera przy pierwszej próbie, zakładając, że adres domeny wp.pl to 212.77.100.101?

C:\Users\Komputer 2>ping wp.pl
 Żądanie polecenia ping nie może znaleźć hosta wp.pl. Sprawdź nazwę i ponów próbę.
 C:\Users\Komputer 2>ping 212.77.100.101

 Badanie 212.77.100.101 z 32 bajtami danych:
 Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=28ms TTL=248
 Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=28ms TTL=248
 Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=28ms TTL=248
 Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=28ms TTL=248

 Statystyka badania ping dla 212.77.100.101:
     Pakiety: Wysłane = 4, Odebrane = 4, Utracone = 0 (0% straty).
 Szacunkowy czas błądzenia pakietów w milisekundach:
     Minimum = 28 ms, Maksimum = 28 ms, Czas średni = 28 ms

A. Nieprawidłowy adres IP przypisany do karty sieciowej.

B. Brak przypisanego serwerowi DHCP adresu karty sieciowej.

C. Nieustawiony adres domyślnej bramy w konfiguracji karty sieciowej.

D. Nieobecność adresów serwera DNS w ustawieniach karty sieciowej

Jak widać, brak serwera DNS w ustawieniach karty sieciowej sprawił, że komputer nie mógł pingować domeny. DNS, czyli Domain Name System, to coś w stylu tłumacza dla internetu - zamienia nazwy domen na adresy IP. Jak go nie skonfigurujesz, to komputer nie wie, gdzie ma szukać, co kończy się błędem. W drugim przypadku, gdy podałeś adres IP bezpośrednio, komunikacja poszła gładko, bo ominąłeś ten cały proces rozpoznawania. Prawidłowe ustawienie DNS to klucz do sprawnego korzystania z internetu. Lepiej korzystać z zaufanych serwerów DNS od operatorów albo publicznych, jak Google DNS (8.8.8.8), bo zapewniają one lepszą szybkość i stabilność. Pamiętaj, że dobra konfiguracja DNS to nie tylko kwestia wydajności, ale też bezpieczeństwa sieci, żeby uniknąć opóźnień i problemów z dostępem do stron, co jest całkiem ważne, szczególnie w biznesie.

Pytanie 22

W jakiej topologii fizycznej sieci każde urządzenie ma dokładnie dwa połączenia, jedno z najbliższymi sąsiadami, a dane są przesyłane z jednego komputera do kolejnego w formie pętli?

A. Siatka

B. Drzewo

C. Pierścień

D. Gwiazda

Topologia pierścienia charakteryzuje się tym, że każde urządzenie w sieci jest połączone z dwoma sąsiadami, co tworzy zamkniętą pętlę. Dane są przesyłane w jednym kierunku od jednego urządzenia do następnego, co minimalizuje ryzyko kolizji i pozwala na stosunkowo prostą konfigurację. W przypadku tej topologii, dodawanie lub usuwanie urządzeń może wpływać na cały system, co wymaga staranności w zarządzaniu siecią. Praktycznym zastosowaniem topologii pierścienia jest sieć Token Ring, która była popularna w latach 80. i 90. XX wieku. W standardzie IEEE 802.5 wykorzystywano specjalny token, aby kontrolować dostęp do mediów, co znacznie zwiększało wydajność przesyłania danych. Warto również zauważyć, że w przypadku awarii jednego z urządzeń, cały pierścień może zostać przerwany, co stanowi potencjalny problem w kontekście niezawodności sieci. Dlatego w nowoczesnych rozwiązaniach stosuje się różne mechanizmy redundancji oraz monitorowania stanu sieci, aby zwiększyć odporność na awarie.

Pytanie 23

Atak na system komputerowy przeprowadzany jednocześnie z wielu maszyn w sieci, który polega na zablokowaniu działania tego systemu przez zajęcie wszystkich dostępnych zasobów, określany jest mianem

A. DDoS

B. Spoofing

C. Brute force

D. Atak słownikowy

Atak DDoS, czyli Distributed Denial of Service, to forma ataku, w której wiele komputerów, często zainfekowanych złośliwym oprogramowaniem (botnet), współpracuje w celu zablokowania dostępu do zasobów systemu komputerowego. Głównym celem takiego ataku jest przeciążenie serwera, aby uniemożliwić normalne funkcjonowanie usług, co może prowadzić do poważnych strat finansowych oraz problemów z reputacją. W praktyce ataki DDoS mogą być przeprowadzane na różne sposoby, w tym poprzez nadmierne wysyłanie zapytań HTTP, UDP flood, czy też SYN flood. W kontekście bezpieczeństwa IT, organizacje powinny wdrażać rozwiązania ochronne, takie jak firewalle, systemy detekcji intruzów (IDS) oraz korzystać z usług ochrony DDoS oferowanych przez dostawców zewnętrznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu bezpieczeństwem informacji. Ponadto, podnoszenie świadomości pracowników na temat zagrożeń związanych z cyberatakami jest kluczowe dla zapobiegania takim incydentom.

Pytanie 24

Domyślnie dostęp anonimowy do zasobów serwera FTP umożliwia

A. uprawnienia do odczytu oraz zapisu

B. jedynie prawo do odczytu

C. tylko prawo do zapisu

D. pełne uprawnienia dostępu

Wybór odpowiedzi sugerującej inne formy dostępu jest błędny, ponieważ nie uwzględnia zasad działania serwerów FTP w kontekście anonimowego dostępu. Pełne prawa dostępu lub prawa do zapisu są niewłaściwe, ponieważ umożliwiają użytkownikom nie tylko przeglądanie, ale też edytowanie lub usuwanie plików, co stwarza poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa. W praktyce, umożliwienie takiego dostępu mogłoby prowadzić do nieautoryzowanej modyfikacji lub zniszczenia danych, co jest sprzeczne z zasadami ochrony informacji, takimi jak zasada najmniejszych uprawnień. W przypadku dostępu tylko do zapisu, użytkownicy mogliby wprowadzać nowe pliki, ale nie mieliby możliwości ich przeglądania. To również stanowi problem, ponieważ użytkownik nie byłby w stanie zweryfikować zawartości katalogu ani sprawdzić, co może być przez niego zapisane. Odpowiedzi sugerujące prawa do odczytu i zapisu są również mylące, gdyż w kontekście serwerów FTP anonimowy dostęp jest projektowany głównie z myślą o umożliwieniu użytkownikom przeglądania plików bez ryzyka ich ingerencji. Właściwe zarządzanie dostępem jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa i zgodności z przepisami, dlatego organizacje powinny zawsze stosować najlepsze praktyki w zakresie ograniczania dostępu do zasobów serwera FTP.

Pytanie 25

W systemie Linux komenda ifconfig odnosi się do

A. narzędzia do weryfikacji znanych adresów MAC/IP

B. użycia protokołów TCP/IP do oceny stanu zdalnego hosta

C. narzędzia, które umożliwia wyświetlenie informacji o interfejsach sieciowych

D. określenia karty sieciowej

Odpowiedź wskazująca, że ifconfig to narzędzie umożliwiające wyświetlenie stanu interfejsów sieciowych jest jak najbardziej prawidłowa. W systemie Linux, ifconfig jest używane do konfigurowania, kontrolowania oraz wyświetlania informacji o interfejsach sieciowych. Dzięki temu narzędziu administratorzy mogą uzyskać szczegółowe dane dotyczące adresów IP, maski podsieci, a także statusu interfejsów (np. czy są one aktywne). Przykładowe użycie to polecenie 'ifconfig eth0', które wyświetli informacje o interfejsie o nazwie eth0. Dodatkowo, ifconfig może być używane do przypisywania adresów IP oraz aktywacji lub dezaktywacji interfejsów. Narzędzie to jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania siecią i jest standardowym elementem wielu skryptów administracyjnych, co czyni je niezbędnym w codziennej pracy specjalistów IT. Warto również zaznaczyć, że ifconfig jest często zastępowane przez nowsze narzędzia, takie jak 'ip' z pakietu iproute2, które oferują bardziej rozbudowane możliwości konfiguracyjne i diagnostyczne.

Pytanie 26

Jakie urządzenie zapewnia zabezpieczenie przed różnorodnymi atakami z sieci i może również realizować dodatkowe funkcje, takie jak szyfrowanie danych przesyłanych lub automatyczne informowanie administratora o włamaniu?

A. firewall sprzętowy

B. punkt dostępowy

C. koncentrator

D. regenerator

Firewall sprzętowy, znany również jako zapora ogniowa, to kluczowe urządzenie w architekturze bezpieczeństwa sieci, które służy do monitorowania i kontrolowania ruchu sieciowego w celu ochrony przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami z sieci. Funkcjonalność firewalla obejmuje nie tylko blokowanie niepożądanych połączeń, ale także możliwość szyfrowania przesyłanych danych, co znacząco podnosi poziom bezpieczeństwa informacji. Przykładowo, w przedsiębiorstwie firewall może być skonfigurowany do automatycznego powiadamiania administratora o podejrzanych aktywnościach, co pozwala na szybką reakcję na potencjalne zagrożenia. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, firewalle powinny być regularnie aktualizowane oraz dostosowywane do zmieniających się warunków w sieci, aby skutecznie przeciwdziałać nowym typom zagrożeń. Wiele organizacji wdraża rozwiązania firewallowe w połączeniu z innymi technologiami zabezpieczeń, co tworzy wielowarstwowy system ochrony, zgodny z zaleceniami standardów bezpieczeństwa takich jak ISO/IEC 27001.

Pytanie 27

Program firewall nie zapewnia ochrony przed

A. szpiegowaniem oraz kradzieżą poufnych informacji użytkownika

B. uzyskaniem dostępu do komputera przez hakerów

C. wirusami rozprzestrzeniającymi się za pomocą poczty elektronicznej

D. atakami generującymi zwiększony ruch w sieci

Odpowiedź, że firewall nie chroni przed wirusami, które mogą przyjść przez e-mail, jest jak najbardziej na miejscu. Firewalle głównie zajmują się ruchem w sieci – jakby stały na straży, sprawdzając, co wchodzi, a co wychodzi. Ich głównym zadaniem jest blokowanie niechcianych intruzów i filtrowanie danych, co sprawia, że radzą sobie z atakami z sieci. Ale już z załącznikami z e-maili to nie ta bajka. Dlatego warto mieć jeszcze coś, co się zajmie wirusami – programy antywirusowe są do tego stworzone. Używanie ich to dobry pomysł, bo skanują wiadomości i pliki, a także regularne aktualizowanie ich to naprawdę ważna sprawa. I nie zapominaj o filtrach antyspamowych – mogą pomóc w uniknięciu wielu problemów z wirusami w poczcie.

Pytanie 28

Jakie miejsce nie jest zalecane do przechowywania kopii zapasowej danych z dysku twardego komputera?

A. Płyta CD/DVD

B. Pamięć USB

C. Dysk zewnętrzny

D. Inna partycja dysku tego komputera

Przechowywanie kopii bezpieczeństwa danych na innej partycji dysku tego samego komputera jest niezalecane z powodu ryzyka jednoczesnej utraty danych. W przypadku awarii systemu operacyjnego, usunięcia plików lub ataku złośliwego oprogramowania, dane na obu partycjach mogą być zagrożone. Dlatego najlepszym praktycznym podejściem do tworzenia kopii bezpieczeństwa jest używanie fizycznych nośników zewnętrznych, takich jak dyski zewnętrzne, pamięci USB czy płyty CD/DVD, które są oddzielne od głównego systemu. Zgodnie z zasadą 3-2-1, zaleca się posiadanie trzech kopii danych, na dwóch różnych nośnikach, z jedną kopią przechowywaną w lokalizacji zewnętrznej. Takie podejście znacząco zwiększa bezpieczeństwo danych i minimalizuje ryzyko ich utraty w wyniku awarii sprzętu lub cyberataków. Dobre praktyki obejmują również regularne aktualizowanie kopii zapasowych oraz ich szyfrowanie w celu ochrony przed nieautoryzowanym dostępem.

Pytanie 29

Brak zabezpieczeń przed utratą danych w wyniku fizycznej awarii jednego z dysków to właściwość

A. RAID 3

B. RAID 2

C. RAID 1

D. RAID 0

RAID 0, znany również jako striping, to konfiguracja, która dzieli dane na bloki i rozkłada je równomiernie na wiele dysków. Główną zaletą RAID 0 jest zwiększenie wydajności, ponieważ operacje odczytu i zapisu mogą być wykonywane równolegle na wielu dyskach. Jednak ta konfiguracja nie oferuje żadnej redundancji ani ochrony danych. W przypadku awarii jednego z dysków, wszystkie dane przechowywane w macierzy RAID 0 są tracone. Przykładami zastosowania RAID 0 są systemy, w których priorytetem jest szybkość, takie jak edycja wideo czy graficzne operacje, gdzie czas dostępu do danych ma kluczowe znaczenie. W kontekście standardów branżowych, RAID 0 jest często używany w środowiskach, gdzie dane mogą być regularnie kopiowane lub gdzie ważna jest ich wydajność, ale niekoniecznie ich trwałość. Warto pamiętać, że mimo wysokiej wydajności, RAID 0 nie jest rozwiązaniem do przechowywania krytycznych danych bez dodatkowych zabezpieczeń.

Pytanie 30

ARP (Address Resolution Protocol) to protokół, który pozwala na konwersję

A. nazw domenowych na 32-bitowe adresy IP

B. adresów sprzętowych na 32-bitowe adresy IP

C. adresów IP na 48-bitowe adresy sprzętowe

D. nazw domenowych na 48-bitowe adresy sprzętowe

Adres rozwiązywania (ARP) jest kluczowym protokołem w warstwie sieciowej modelu OSI, który odpowiada za mapowanie adresów IP na 48-bitowe adresy fizyczne (MAC). Dzięki temu, urządzenia w sieci lokalnej mogą komunikować się ze sobą, gdy znają tylko adresy IP, a nie fizyczne adresy sprzętowe. Na przykład, gdy komputer chce wysłać ramkę do innego urządzenia w tej samej sieci, najpierw wykorzystuje ARP, aby zidentyfikować odpowiedni adres MAC na podstawie znanego adresu IP. Przykładowo, gdy komputer A wysyła dane do komputera B, który ma adres IP 192.168.1.2, komputer A najpierw wysyła zapytanie ARP, aby dowiedzieć się, jaki jest adres MAC odpowiadający temu adresowi IP. Protokół ARP jest niezwykle ważny w kontekście sieci Ethernet i jest stosowany w większości współczesnych sieci lokalnych. Znajomość działania ARP jest kluczowa dla administratorów sieci, ponieważ pozwala identyfikować i rozwiązywać problemy związane z komunikacją w sieci. Warto również zauważyć, że ARP operuje na zasadzie lokalnych broadcastów, co oznacza, że zapytanie ARP jest wysyłane do wszystkich urządzeń w sieci, a odpowiedź jest przyjmowana przez urządzenie z odpowiednim adresem IP.

Pytanie 31

Który protokół odpowiada za bezpieczne przesyłanie danych w sieciach komputerowych?

A. SMTP

B. FTP

C. HTTP

D. HTTPS

HTTPS to rozszerzenie protokołu HTTP, które umożliwia bezpieczne przesyłanie danych w sieciach komputerowych. Działa w oparciu o protokół SSL/TLS, co zapewnia szyfrowanie komunikacji między klientem a serwerem. Dzięki temu, nawet jeśli ktoś przechwyci dane przesyłane w sieci, nie będzie w stanie ich odczytać bez klucza deszyfrującego. HTTPS jest powszechnie stosowany na stronach internetowych, które wymagają przesyłania wrażliwych informacji, takich jak dane logowania, numery kart kredytowych czy dane osobiste. Użycie HTTPS jest obecnie standardem w branży, a przeglądarki internetowe często ostrzegają użytkowników przed witrynami, które nie korzystają z tego protokołu. Z mojego doświadczenia wynika, że wdrożenie HTTPS jest jednym z podstawowych kroków zapewnienia bezpieczeństwa w sieci. Same certyfikaty SSL/TLS można uzyskać z różnych źródeł, w tym darmowych, co czyni ten protokół łatwo dostępnym dla każdej organizacji dbającej o bezpieczeństwo swoich użytkowników. Również Google faworyzuje strony korzystające z HTTPS w wynikach wyszukiwania, co dodatkowo motywuje do jego wdrożenia.

Pytanie 32

Adres IP 192.168.2.0/24 został podzielony na 8 podsieci. Jaką maskę należy zastosować dla tych nowych podsieci?

A. 255.255.255.192

B. 255.255.255.240

C. 255.255.255.224

D. 255.255.255.128

Odpowiedź 255.255.255.224 jest prawidłowa, ponieważ aby podzielić sieć o adresie IP 192.168.2.0/24 na 8 podsieci, musimy zwiększyć liczbę bitów w masce podsieci. W przypadku adresu /24 mamy 24 bity dla części sieci i 8 bitów dla części hostów, co daje 256 adresów (od 192.168.2.0 do 192.168.2.255). Aby podzielić tę sieć na 8 podsieci, potrzebujemy 3 dodatkowych bitów (2^3 = 8). Zmieniając maskę z 255.255.255.0 na 255.255.255.224 (czyli z /24 na /27), uzyskujemy 8 podsieci, z których każda ma 32 adresy (30 adresów hostów, 1 adres sieci i 1 adres rozgłoszeniowy). Taka praktyka jest zgodna z zasadami zarządzania sieciami i używana w bankach, firmach i innych organizacjach, gdzie segmentacja sieci zwiększa bezpieczeństwo i efektywność. Przykładem zastosowania może być wydzielenie działów w firmie, gdzie każda podsieć może reprezentować osobny dział firmy, co ułatwia zarządzanie i zabezpieczanie danych.

Pytanie 33

Jak prezentuje się adres IP 192.168.1.12 w formacie binarnym?

A. 11000100.10101010.00000101.00001001

B. 11000000.10101000.00000001.00001100

C. 11000001.10111000.00000011.00001110

D. 11000010.10101100.00000111.00001101

Adres IP 192.168.1.12 w zapisie binarnym przyjmuje postać 11000000.10101000.00000001.00001100. Każda z czterech grup oddzielonych kropkami reprezentuje jeden oktet adresu IP, który jest liczbą całkowitą z zakresu od 0 do 255. W przypadku 192.168.1.12, konwersja poszczególnych wartości na zapis binarny polega na przekształceniu ich na system dwójkowy. Wartości oktetów, odpowiednio: 192 (11000000), 168 (10101000), 1 (00000001), 12 (00001100), tworzą kompletny zapis binarny. Wiedza na temat konwersji adresów IP jest kluczowa w kontekście sieci komputerowych, gdzie adresacja IP jest niezbędna do identyfikacji urządzeń w sieci. Umożliwia to efektywne zarządzanie ruchem sieciowym oraz zapewnia odpowiednie zasady routingu. W praktyce, znajomość zapisu binarnego adresów IP jest niezbędna dla administratorów sieci, którzy często muszą diagnozować problemy związane z połączeniami oraz konfigurować urządzenia sieciowe zgodnie z zasadami klasycznej architektury TCP/IP.

Pytanie 34

Ikona z wykrzyknikiem, którą widać na ilustracji, pojawiająca się przy nazwie urządzenia w Menedżerze urządzeń, wskazuje, że to urządzenie

A. sterowniki zainstalowane na nim są w nowszej wersji

B. nie funkcjonuje prawidłowo

C. zostało dezaktywowane

D. funkcjonuje poprawnie

Ikona z wykrzyknikiem przy nazwie urządzenia w Menedżerze urządzeń wskazuje na problem z poprawnym działaniem tego urządzenia. Może to być spowodowane kilkoma czynnikami takimi jak brak odpowiednich sterowników uszkodzenie sprzętu lub konflikt zasobów z innym urządzeniem. Menedżer urządzeń jest narzędziem systemowym w systemach Windows które pozwala na monitorowanie i zarządzanie sprzętem komputerowym. Wykrzyknik stanowi ostrzeżenie dla użytkownika że należy podjąć działania w celu rozwiązania problemu. W praktyce rozwiązanie problemu może obejmować aktualizację lub ponowną instalację sterowników. Warto korzystać z oficjalnych stron producentów do pobierania najnowszych wersji sterowników co jest zgodne z dobrą praktyką branżową. W sytuacji gdy aktualizacja sterowników nie pomaga warto sprawdzić fizyczne połączenia sprzętowe i upewnić się że urządzenie jest poprawnie podłączone. Taka diagnostyka jest istotnym elementem pracy technika komputerowego i pozwala na utrzymanie stabilności systemu operacyjnego oraz sprawne funkcjonowanie urządzeń peryferyjnych.

Pytanie 35

Jaką maskę domyślną mają adresy IP klasy B?

A. 255.0.0.0

B. 255.255.0.0

C. 255.255.255.0

D. 255.255.255.255

Domyślna maska dla adresów IP klasy B to 255.255.0.0. Klasa B obejmuje adresy IP od 128.0.0.0 do 191.255.255.255 i jest przeznaczona głównie dla średnich do dużych sieci. Maska 255.255.0.0 pozwala na utworzenie 65 536 adresów IP w jednej sieci (2^16), co czyni ją odpowiednią dla organizacji wymagających dużej liczby hostów. W praktyce, ta maska używana jest w dużych korporacjach, instytucjach edukacyjnych i centrach danych, gdzie zarządzanie dużymi zbiorami urządzeń jest kluczowe. Warto również zauważyć, że zgodnie z konwencją CIDR (Classless Inter-Domain Routing), maska ta może być zapisywana jako /16, co ułatwia zrozumienie zakresu adresów w danej sieci. Odpowiednie przydzielanie i zarządzanie adresami IP jest fundamentalne dla efektywności działania sieci, a znajomość masek podsieci pozwala na lepsze planowanie infrastruktury sieciowej.

Pytanie 36

Jakie protokoły są używane w komunikacji między hostem a serwerem WWW po wpisaniu URL w przeglądarkę internetową hosta?

A. HTTP, UDP, IP

B. HTTP, ICMP, IP

C. FTP, UDP, IP

D. HTTP, TCP, IP

Odpowiedź HTTP, TCP, IP jest prawidłowa, ponieważ te protokoły są kluczowymi elementami komunikacji między hostem a serwerem WWW. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) to protokół aplikacji, który definiuje zasady przesyłania danych przez sieć. Umożliwia on przeglądarkom internetowym żądanie zasobów z serwerów WWW, takich jak strony internetowe, obrazy czy pliki. TCP (Transmission Control Protocol) działa na poziomie transportowym, zapewniając niezawodną komunikację poprzez segmentację danych, kontrolę przepływu oraz zapewnienie, że wszystkie pakiety dotrą do miejsca przeznaczenia w odpowiedniej kolejności. IP (Internet Protocol) to protokół sieciowy odpowiedzialny za adresowanie i przesyłanie pakietów w sieci. W praktyce, gdy użytkownik wpisuje adres URL w przeglądarce, przeglądarka wysyła żądanie HTTP do serwera, wykorzystując TCP do zarządzania sesją komunikacyjną, a IP do przesyłania danych przez różne sieci. Zrozumienie tych protokołów jest niezbędne dla każdego, kto pracuje w obszarze technologii internetowych, ponieważ ich efektywne wykorzystanie jest podstawą działania aplikacji webowych oraz usług internetowych.

Pytanie 37

Aby zwiększyć wydajność komputera, można zainstalować procesor obsługujący technologię Hyper-Threading, która pozwala na

A. przesył danych pomiędzy procesorem a dyskiem twardym z szybkością działania procesora

B. wykonywanie przez jeden rdzeń procesora dwóch niezależnych zadań równocześnie

C. podniesienie częstotliwości pracy zegara

D. automatyczne dostosowanie częstotliwości rdzeni procesora w zależności od jego obciążenia

Technologia Hyper-Threading, opracowana przez firmę Intel, umożliwia procesorom wykonywanie dwóch wątków jednocześnie na jednym rdzeniu. Oznacza to, że jeden rdzeń procesora, zamiast obsługiwać tylko jedno zadanie w danym czasie, jest w stanie efektywnie dzielić swoje zasoby, co prowadzi do lepszego wykorzystania mocy obliczeniowej. Przykładowo, w sytuacji, gdy aplikacja wykorzystuje wiele wątków, jak programy do renderowania wideo lub obróbki grafiki, Hyper-Threading pozwala na równoległe przetwarzanie danych, co przyspiesza cały proces. Technologia ta jest szeroko stosowana w serwerach i stacjach roboczych, gdzie wydajność wielowątkowa ma kluczowe znaczenie. Warto zaznaczyć, że chociaż Hyper-Threading nie podwaja całkowitej wydajności procesora, jego zastosowanie może znacznie zwiększyć efektywność w bardziej złożonych zadaniach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze inżynierii komputerowej, gdzie optymalizacja zasobów jest kluczowym celem.

Pytanie 38

Mechanizm, który pozwala na podłączenie urządzeń peryferyjnych do systemu komputerowego, w którym każde urządzenie jest identyfikowane przez przypisany mu numer, to

A. CrossFire

B. Hot Swap

C. BootLoader

D. Plug and Play

Odpowiedź 'Plug and Play' odnosi się do mechanizmu, który umożliwia automatyczne rozpoznawanie i konfigurację urządzeń peryferyjnych podłączanych do systemu komputerowego. Gdy urządzenie jest podłączane, system operacyjny identyfikuje je za pomocą unikalnego numeru identyfikacyjnego, co eliminuje potrzebę ręcznej konfiguracji. Przykładem zastosowania Plug and Play są nowoczesne drukarki, które po podłączeniu do komputera są automatycznie wykrywane i gotowe do użycia bez dodatkowych kroków konfiguracyjnych. Mechanizm ten jest zgodny z podejściem promowanym przez standard USB, które zakłada łatwość użycia i interoperacyjność różnych urządzeń. Dobre praktyki w dziedzinie informatyki kładą duży nacisk na UX (User Experience), a Plug and Play jest doskonałym przykładem, jak technologia może upraszczać życie użytkowników, poprawiając ich doświadczenia związane z obsługą urządzeń komputerowych. Dodatkowo, Plug and Play przyczynia się do efektywnego zarządzania zasobami w systemach operacyjnych, co ma kluczowe znaczenie w środowiskach biznesowych i przemysłowych.

Pytanie 39

Według normy PN-EN 50174 maksymalna długość trasy kabla poziomego kategorii 6 pomiędzy punktem abonenckim a punktem rozdzielczym w panelu krosowym wynosi

A. 100 m

B. 90 m

C. 150 m

D. 110 m

Odpowiedź 90 m jest zgodna z normą PN-EN 50174, która określa zasady instalacji kabli strukturalnych, w tym maksymalne długości kabli poziomych. W przypadku kabla kategorii 6, maksymalna długość przebiegu od punktu abonenckiego do punktu dystrybucyjnego wynosi właśnie 90 metrów. Przykładowo, w budynkach biurowych, gdzie implementowane są systemy komputerowe, ważne jest przestrzeganie tych norm, aby zapewnić optymalną jakość sygnału oraz minimalizować straty danych. Zbyt długie przebiegi kabli mogą prowadzić do degradacji sygnału, co wpływa na prędkość i jakość transmisji. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie długości i jakości instalacji kablowej, aby uniknąć problemów związanych z wydajnością sieci. Dodatkowo, warto zwrócić uwagę na konieczność stosowania odpowiednich terminacji oraz złączy, aby zapewnić zgodność z wymaganiami normatywnymi i osiągnąć najlepsze rezultaty w zakresie wydajności sieci.

Pytanie 40

Na ilustracji widoczne jest oznaczenie sygnalizacji świetlnej w dokumentacji technicznej laptopa. Wskaż numer odpowiadający kontrolce, która zapala się podczas ładowania akumulatora?

A. 2

B. 3

C. 5

D. 4

Kontrolka oznaczona numerem 2 symbolizuje proces ładowania baterii w laptopie co jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi identyfikacji wskaźników w urządzeniach elektronicznych. W praktyce kontrolki te są kluczowe dla użytkowników ponieważ dostarczają informacji o stanie zasilania i naładowania baterii. W przypadku gdy laptop jest podłączony do źródła zasilania a bateria jest w trakcie ładowania ta kontrolka zazwyczaj świeci się na określony kolor na przykład pomarańczowy lub migocze sygnalizując aktywność ładowania. Jest to zgodne z międzynarodowymi standardami takimi jak IEC 62079 które dotyczą instrukcji użytkowania produktów elektronicznych. Kontrolki ładowania są zaprojektowane w sposób ułatwiający szybkie i intuicyjne odczytanie ich funkcji co jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkowania i efektywnego zarządzania energią. Dodatkowo zapewniają one natychmiastową informację zwrotną co do stanu urządzenia co jest nieocenione w sytuacjach kryzysowych gdy wymagane jest szybkie podjęcie decyzji dotyczącej zasilania urządzenia.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej