Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 4 maja 2025 22:13
Data zakończenia: 4 maja 2025 22:59

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Uzyskanie pozwolenia na budowę jest wymagane w przypadku tworzenia zbiornika wodnego o powierzchni

A. 5 m2

B. 35 m2

C. 25 m2

D. 15 m2

Budowa zbiornika wodnego o powierzchni 35 m² rzeczywiście wymaga uzyskania pozwolenia na budowę. Zgodnie z przepisami Prawa budowlanego w Polsce, zbiorniki wodne o powierzchni powyżej 30 m² podlegają regulacjom, które mają na celu ochronę środowiska i zapewnienie bezpieczeństwa budowli. Przykładowo, zbiorniki do 30 m² mogą być budowane bez pozwolenia, co często prowadzi do nieodpowiednich praktyk, takich jak nieprawidłowe oszacowanie wpływu na lokalny ekosystem. Zbieranie deszczówki czy budowa małych stawów rekreacyjnych to popularne praktyki, które mogą nie wymagać formalności, jednakże większe zbiorniki, takie jak te o powierzchni 35 m², muszą być projektowane z pełnym uwzględnieniem przepisów technicznych oraz oceny oddziaływania na środowisko. Praktyczne aspekty budowy takich zbiorników obejmują dobór odpowiednich materiałów budowlanych, zaprojektowanie systemów odprowadzania wód, a także planowanie dostępu do zbiornika w celu jego konserwacji i ewentualnych napraw. Dobre praktyki budowlane sugerują również konsultacje z inżynierami hydrotechnicznymi oraz uzyskanie opinii od służb ochrony środowiska, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi normami.

Pytanie 2

Na placach zabaw dla dzieci nie powinno się sadzić

A. szałwii omszonej (Salvia nemorosa), jarząbu zwyczajnego (Sorbus aucuparia) i jałowca pospolitego (Juniperus communis)

B. konwalii majowej (Convallaria majalis), ligustru pospolitego (Ligustrum vulgare) i cisu pospolitego (Taxus baccata)

C. funkii Siebolda (Hosta sieboldiana), derenia jadalnego (Cornus mas) i jodły jednobarwnej (Abies concolor)

D. bergenii sercolistnej (Bergenia cordifolia), śnieguliczki białej (Symphoricarpos albus) i sosny górskiej (Pinus mugo)

Sadzenie roślin na terenach zabaw dla dzieci wymaga szczególnej ostrożności oraz znajomości ich właściwości. Wiele dostępnych odpowiedzi sugeruje rośliny, które nie są odpowiednie, ale nie wszyscy zdają sobie sprawę z ich potencjalnych zagrożeń. Szałwia omszona (Salvia nemorosa), jarząb zwyczajny (Sorbus aucuparia) i jałowiec pospolity (Juniperus communis) to rośliny, które są ogólnie uważane za bezpieczne. Szałwia jest często używana w ogrodach ze względu na swoje walory ozdobne oraz jako roślina aromatyczna. Jarząb zwyczajny, znany z owoców, które są jadalne po odpowiedniej obróbce, może być atrakcyjnym elementem krajobrazu. Jałowiec pospolity ma właściwości lecznicze i jest popularny w ogrodach. Bergenia sercolistna (Bergenia cordifolia) oraz sosna górska (Pinus mugo) także nie są roślinami toksycznymi i mogą być stosowane na terenach zabaw, ponieważ są odporne i łatwe w pielęgnacji. Funkia Siebolda (Hosta sieboldiana) to roślina, która jest uważana za bezpieczną, a derenie są stosunkowo mało toksyczne, stąd ich obecność na terenach zabaw nie powinna stanowić dużego ryzyka. Wybór odpowiednich roślin na terenach zabaw powinien opierać się na ich bezpieczeństwie oraz braku toksyczności, co często jest źle rozumiane. W związku z tym, kluczowe jest, aby osoby odpowiedzialne za projektowanie przestrzeni dla dzieci posiadały odpowiednią wiedzę na temat roślin oraz ich wpływu na zdrowie i bezpieczeństwo dzieci.

Pytanie 3

Termin "krajobraz pierwotny" odnosi się do krajobrazu

A. który jest efektem nieprzemyślanej działalności ludzi, w którym równowaga ekologiczna została zaburzona

B. który jest wynikiem przemyślanej działalności człowieka

C. w którym nie nastąpiły znaczące zmiany spowodowane działalnością człowieka

D. nienaruszonego przez działalność ludzką, w którym zachowane są wszystkie jego naturalne cechy

Określenie "krajobraz pierwotny" odnosi się do obszarów, które pozostają nienaruszone przez działalność człowieka, gdzie wszystkie naturalne cechy, takie jak flora, fauna oraz ukształtowanie terenu, są zachowane w ich pierwotnej formie. Taki krajobraz jest niezwykle istotny dla badań nad ekosystemami, ponieważ stanowi odniesienie do naturalnych procesów i interakcji w środowisku. Przykładem mogą być niektóre obszary parków narodowych czy rezerwatów przyrody, które są chronione przed wpływem urbanizacji i przemysłu. Ochrona takich ekosystemów jest zgodna z międzynarodowymi standardami ochrony środowiska, takimi jak konwencje UNESCO dotyczące ochrony dziedzictwa naturalnego. Krajobrazy pierwotne są nie tylko miejscem badań naukowych, ale również pełnią kluczową rolę w zachowaniu bioróżnorodności oraz w zachowaniu równowagi ekologicznej, co jest ważne w kontekście zmian klimatycznych.

Pytanie 4

Zgodnie z regulacjami dotyczącymi konstrukcji ogrodzeń, niedozwolone jest umieszczanie drutu kolczastego na wysokości mniejszej niż

A. 2,20 m

B. 2,00 m

C. 1,80 m

D. 2,40 m

Odpowiedź 1,80 m jest prawidłowa zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi budowy ogrodzeń. Zgodnie z normami prawnymi, drut kolczasty powinien być umieszczany na wysokości nie mniejszej niż 1,80 m, aby zapewnić odpowiedni poziom bezpieczeństwa i zminimalizować ryzyko przypadkowego zranienia osób lub zwierząt. Wysokość ta została ustalona na podstawie analizy różnych sytuacji i zagrożeń związanych z budową ogrodzeń, zwłaszcza w kontekście obiektów o podwyższonym ryzyku, takich jak zakłady przemysłowe czy tereny wojskowe. Przykładem zastosowania tych przepisów może być ochrona terenów, gdzie obecność osób nieuprawnionych stanowi zagrożenie, co wymaga zastosowania skutecznych rozwiązań, takich jak drut kolczasty. Warto również zaznaczyć, że wprowadzenie takich regulacji ma na celu nie tylko ochronę mienia, ale także zapewnienie określonego standardu bezpieczeństwa, co jest kluczowe w planowaniu przestrzennym i projektowaniu infrastruktury ogrodzeniowej.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Korzystając z danych zawartych w tabeli określ wysokość opłaty za usunięcie świerku syberyjskiego o obwodzie 56 cm

Lp.	Rodzaje, gatunki i odmiany drzew	Stawki w zł za 1 cm obwodu pnia drzewa mierzonego na wysokości 130 cm
1	Topola, olsza, klon jesionolistny, wierzba, czeremcha amerykańska, grochodrzew.	11,04
2	Kasztanowiec, morwa, jesion amerykański, czeremcha zwyczajna, świerk pospolity, sosna zwyczajna, daglezja, modrzew, brzoza brodawkowata i omszona.	30,01
3	Dąb, buk, grab, lipa, choina, głóg-forma drzewiasta, jarząb, jesion wyniosły, klon z wyjątkiem klonu jesionolistnego, gatunki i odmiany ozdobne jabłoni, śliwy, wiśni i orzecha, leszczyna turecka, brzoza (pozostałe gatunki i odmiany), jodła pospolita, świerk (pozostałe gatunki i odmiany), żywotnik (wszystkie gatunki), platan klonolistny, wiąz, cyprysik.	73,00
4	Jodła (pozostałe gatunki i odmiany), tulipanowiec, magnolia, korkowiec, miłorząb, metasekwoja, cis, cyprysik, bożodrzew.	275,40

A. 1348 zł

B. 2752 zł

C. 4088 zł

D. 5064 zł

No i super, poprawna odpowiedź to 4088 zł. Zastosowałeś stawkę dla świerka syberyjskiego, która wynosi 73,00 zł za każdy centymetr obwodu. Obliczając koszt usunięcia świerka o obwodzie 56 cm, pomnożyłeś 56 cm przez 73,00 zł/cm, co daje 4088 zł. To jest zgodne z tym, jak fachowcy w branży obliczają takie koszty. Muszę przyznać, że znajomość stawek za różne gatunki drzew to kluczowa sprawa, jak się pracuje w leśnictwie czy ogrodnictwie. Dzięki temu można lepiej zaplanować budżet i całą gospodarkę leśną. Ważne też, żeby regularnie aktualizować te tabele, bo ceny i przepisy mogą się zmieniać. Dobrze się spisałeś!

Pytanie 7

Jakich rodzajów nawozów należy unikać w sezonie jesiennym w uprawie krzewów ozdobnych?

A. Fosforowych

B. Azotowych

C. Potasowych

D. Wapniowych

Jesienią nie ma sensu stosować nawozów azotowych, bo one za bardzo pobudzają rośliny do wzrostu. To może sprawić, że będą mniej odporne na zimę. W tym okresie lepiej, żeby rośliny spokojnie zakończyły swój intensywny rozwój i przygotowały się do spoczynku. Jak za dużo azotu, to pojawiają się nowe pędy, które mogą nie zdążyć się zdrewnieć przed mrozami, a to grozi ich uszkodzeniem. Fajnie jest natomiast używać nawozów potasowych i fosforowych. One pomagają roślinom wzmocnić korzenie i lepiej znosić zimowe wyzwania. Na przykład potas zwiększa mrozoodporność, bo podnosi turgor komórkowy. Fosfor za to wspiera rozwój korzeni, co jest ważne dla stabilności roślin w trudnych warunkach.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Do wrzośców oraz kalmii należy odpowiednio przygotować podłoże

A. zasadowe i dosyć suche

B. kwaśne i dosyć suche

C. zasadowe i odpowiednio wilgotne

D. kwaśne i odpowiednio wilgotne

Wrzośce i kalmie to rośliny, które preferują środowisko o niskim pH, co oznacza, że ich optymalne warunki glebowe są kwaśne. Takie pH sprzyja ich rozwojowi, ponieważ te rośliny są przystosowane do naturalnych siedlisk, w których gleby są często ubogie w składniki odżywcze i charakteryzują się kwaśnym odczynem. Optymalna wilgotność gleby również ma kluczowe znaczenie, ponieważ zbyt suche podłoże może prowadzić do obumierania roślin, a niedobór wody hamuje ich wzrost. W praktyce, przed sadzeniem wrzośców i kalmii, warto przeprowadzić test pH gleby, aby upewnić się, że jest ono na poziomie 4,5-6,0. Można również wzbogacić glebę o torf lub kompost, aby poprawić struktury gleby i jej zdolność do zatrzymywania wilgoci. Dodatkowo, stosowanie mulczu pomoże w regulacji temperatury gleby oraz w utrzymaniu wilgoci, co jest niezwykle istotne dla zdrowia tych roślin. Warto również pamiętać o regularnym podlewaniu, zwłaszcza w okresach suszy, aby zapewnić dostateczny dostęp wody do korzeni.

Pytanie 12

Przygotowanie gruntu do uprawy roślin wrzosowatych powinno się rozpocząć od

A. usunięcia kamieni z gleby

B. przeprowadzenia nawożenia

C. sprawdzenia odczynu gleby

D. dodania piasku

Weryfikacja odczynu gleby to kluczowy etap przygotowania podłoża pod uprawy roślin wrzosowatych, takich jak wrzosy czy borówki. Rośliny te preferują gleby kwaśne, o pH w granicach 4,5-5,5. Przed rozpoczęciem jakichkolwiek działań agrotechnicznych, niezbędne jest przeprowadzenie analizy gleby, aby określić jej aktualny odczyn. W przypadku stwierdzenia, że gleba jest zbyt zasadowa, można zastosować odpowiednie środki, takie jak siarka elementarna, aby obniżyć pH. Taka praktyka jest zgodna z najlepszymi standardami agrotechnicznymi, które podkreślają znaczenie dostosowywania warunków glebowych do specyficznych wymagań uprawianych roślin. Oprócz pH, warto zwrócić uwagę na inne parametry gleby, takie jak zawartość materii organicznej czy skład mineralny, co pomoże w odpowiednim nawożeniu i dostosowaniu innych zabiegów agrotechnicznych. Przykładowo, w przypadku uprawy borówek, powinno się również dążyć do optymalizacji warunków wilgotności oraz struktury gleby, co wpływa na zdrowie roślin oraz ich plonowanie.

Pytanie 13

Jakie liściaste krzewy nadają się do formowania nieformalnych żywopłotów o maksymalnej wysokości 0,5 m?

A. Tawuła japońska (Spiraea japonica)

B. Jaśminowiec panieński (Philadelphus virginalis)

C. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria)

D. Pęcherznica kalinolistna (Physocarpus opulifolius)

Tawuła japońska (Spiraea japonica) jest krzewem liściastym, który doskonale nadaje się do tworzenia żywopłotów nieformowanych o wysokości do 0,5 m. Roślina ta charakteryzuje się zwartych wzrostem oraz ładnym, gęstym ulistnieniem, co czyni ją idealnym wyborem do niewielkich ogrodów, ale także w przestrzeniach publicznych, gdzie wymagana jest estetyka i minimalna obróbka. Tawuła japońska kwitnie na wiosnę i wczesnym latem, oferując efektowne kwiaty, które przyciągają owady zapylające, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie bioróżnorodności. Dzięki swojej elastyczności w zakresie formowania, tawuła nie wymaga intensywnej pielęgnacji, co czyni ją praktycznym wyborem dla osób poszukujących łatwych w utrzymaniu roślin. Kluczowe dla jej uprawy jest zapewnienie odpowiednich warunków glebowych oraz dostępu do słońca, co zwiększa jej walory dekoracyjne, a także wspiera zdrowy rozwój krzewu.

Pytanie 14

Aby chronić system korzeniowy drzewa, które zostało częściowo odsłonięte w wyniku przeprowadzonych krótkotrwałych wykopów, należy wdrożyć

A. ekranowanie.

B. obłożenie deskom.

C. intensywne nawadnianie.

D. otoczenie kamieniami.

Obłożenie deskami, obfite podlewanie oraz obudowanie kamieniami to metody, które w praktyce mogą wydawać się atrakcyjne, ale nie zapewniają efektywnej ochrony dla systemu korzeniowego drzewa. Obłożenie deskami może wprowadzić dodatkowe obciążenie na korzenie, co w konsekwencji prowadzi do ich uszkodzenia. Drewno, mimo że jest materiałem organicznym, nie pozwala na swobodny przepływ powietrza oraz wody, co jest kluczowe dla zdrowia korzeni. Obfite podlewanie, chociaż może wydawać się korzystne, nie rozwiązuje problemów związanych z mechanicznymi uszkodzeniami systemu korzeniowego. W rzeczywistości nadmiar wody może prowadzić do przemoczenia gleby oraz rozwoju chorób grzybowych. Ostatecznie, obudowanie kamieniami może stworzyć barierę, która z kolei ogranicza przestrzeń dla korzeni do rozwoju, co prowadzi do ich osłabienia i potencjalnej degradacji drzewa. Podsumowując, podejścia te są często wynikiem błędnego zrozumienia, jak należy chronić rośliny podczas prac budowlanych, a ich stosowanie w praktyce przynosi więcej szkód niż korzyści, co jest sprzeczne z zasadami dobrej praktyki w arborystyce.

Pytanie 15

Aby przedstawić na planie w skali 1:50 budynek o długości 10 metrów oraz szerokości 5 metrów, trzeba narysować prostokąt o wymiarach

A. 5 cm i 2,5 cm

B. 50 cm i 25 cm

C. 2 cm i 1 cm

D. 20 cm i 10 cm

Odpowiedź 20 cm i 10 cm jest poprawna, ponieważ w skali 1:50 długość i szerokość rzeczywistego budynku, wynoszące odpowiednio 10 metrów i 5 metrów, muszą zostać przeliczone na wymiary rysunku. Skala 1:50 oznacza, że każdy 1 metr w rzeczywistości jest przedstawiany jako 2 centymetry na rysunku. Dlatego, aby obliczyć wymiary rysunku, należy pomnożyć rzeczywiste wymiary przez 2. Dla długości: 10 m x 2 cm/m = 20 cm oraz dla szerokości: 5 m x 2 cm/m = 10 cm. Taka praktyka jest zgodna z normami rysunku technicznego, które zalecają stosowanie odpowiednich skal, aby wizualizacja była jasna i zrozumiała. Przykładowo, w projektowaniu architektonicznym kluczowe jest, aby wszelkie elementy budynku były przedstawione w proporcjonalny sposób, co pozwala na lepsze zaplanowanie przestrzeni i ułatwia komunikację pomiędzy projektantami, inżynierami a klientami.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Ochrona warstwy urodzajnej gleby w obszarach, gdzie prowadzone są prace ziemne, polega na

A. przechowywaniu jej pod zadaszeniami

B. przykryciu gleby warstwą torfu

C. przechowywaniu jej w pryzmach

D. przykryciu gleby foliowymi płachtami

Odpowiedzi sugerujące magazynowanie gleby pod wiatami lub przykrywanie jej materiałami takimi jak folie czy torf, chociaż mogą wydawać się sensowne, zawierają istotne braki w kontekście praktycznego zarządzania urodzajną warstwą gleby. Magazynowanie pod wiatą, mimo że chroni glebę przed opadami i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, nie zapewnia odpowiedniej wentylacji. To może prowadzić do powstania warunków anaerobowych, które są szkodliwe dla mikroorganizmów glebowych, niezbędnych do zachowania zdrowia gleby. Przykrycie gleby płachtami foliowymi ogranicza dostęp powietrza, co może sprzyjać rozwojowi pleśni oraz innych patogenów, a także może prowadzić do degradacji właściwości gleb poprzez zatrzymywanie wody, co jest szczególnie niekorzystne w przypadku nadmiaru wilgoci. Użycie torfu, z kolei, pomimo iż jest to materiał organiczny, może nie być efektywnym rozwiązaniem, gdyż torf ma inne właściwości fizykochemiczne od gleby urodzajnej, co może prowadzić do zaburzeń w strukturze i składzie chemicznym zgromadzonej gleby. Zastosowanie tych nieodpowiednich metod może w rezultacie prowadzić do dalszej degradacji gleby, co jest sprzeczne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Właściwe praktyki wymagają więc przemyślanego i holistycznego podejścia do magazynowania gleby, które uwzględnia jej zdrowie i użyteczność w przyszłości.

Pytanie 18

Jaką formę zadrzewień powinno się wybrać, projektując główny element kompozycyjny w ogrodzie?

A. Soliter

B. Aleję

C. Żywopłot

D. Grupę

Wybór formy solitera jako dominanty kompozycyjnej we wnętrzu ogrodowym jest najbardziej odpowiedni, ponieważ soliter to pojedyncza roślina, która przyciąga uwagę dzięki swojej formie, wielkości lub kolorystyce. Umożliwia to stworzenie punktu centralnego, wokół którego można organizować inne elementy ogrodu, takie jak rabaty kwiatowe czy ścieżki. Przykładem może być umiejscowienie dużego drzewa, na przykład dębu lub jodły, które wznosi się nad otoczeniem, dodając ogrodowi majestatyczności. W praktyce projektowania ogrodowego, zastosowanie solitera często wiąże się z przemyślanym doborem gatunku rośliny, która najlepiej wkomponuje się w estetykę ogrodu, uwzględniając także wymagania glebowe i świetlne. Standardy projektowania ogrodów, takie jak te opisane w normach z zakresu architektury krajobrazu, podkreślają znaczenie formy solitera w kontekście tworzenia przestrzeni, która jest zarazem funkcjonalna i estetyczna. Ponadto, soliter może być wykorzystywany do wyeksponowania konkretnego miejsca w ogrodzie, np. miejsca wypoczynku, co zwiększa jego atrakcyjność.

Pytanie 19

Cegła szamotowa służy do produkcji

A. okładzin elewacyjnych na ścianach

B. okładzin termicznych w kominkach

C. nawierzchni parkingowych

D. nawierzchni dla pieszych

Cegła szamotowa jest materiałem ogniotrwałym, doskonałym do zastosowań w wysokotemperaturowych warunkach, takich jak kominki czy piece. Jej struktura chemiczna, zawierająca dużą ilość tlenku glinu, sprawia, że jest w stanie wytrzymać ekstremalne temperatury, co czyni ją idealnym wyborem do okładzin termicznych w kominkach. Cegła szamotowa nie tylko charakteryzuje się wysoką odpornością na ogień, ale także na szoki termiczne, co jest istotne w kontekście użytkowania kominków, gdzie temperatury mogą gwałtownie się zmieniać. Dodatkowo, cegła ta wykazuje doskonałe właściwości izolacyjne, co pozwala na efektywne prowadzenie ciepła i utrzymanie wysokiej temperatury wewnątrz kominka. W praktyce, cegły szamotowe są często używane do budowy palenisk, wkładów kominkowych oraz pieców chlebowych, gdzie ich odporność na wysoką temperaturę jest kluczowa. Zgodnie z normami dotyczącymi materiałów budowlanych, stosowanie cegły szamotowej w takich zastosowaniach jest zalecane dla zapewnienia trwałości i efektywności energetycznej konstrukcji.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Jaki jest maksymalny czas przechowywania zrolowanej darni w chłodne dni wiosenne oraz jesienne bez ryzyka jej uszkodzenia?

A. 7 dób

B. 2 doby

C. 3 doby

D. 0,5 doby

Zrolowana darń, która jest materiałem stosowanym w pracach ogrodniczych i budowlanych, może być przechowywana przez maksymalnie 2 doby w chłodne dni wiosenne i jesienne bez ryzyka uszkodzenia. W tym czasie darń ma możliwość pozyskiwania wody z gleby, co jest kluczowe dla jej zdrowia i prawidłowego wzrostu. W praktyce oznacza to, że jeśli zamierzamy zrolowaną darń przechować dłużej, należy zapewnić jej odpowiednie warunki, takie jak nawilżenie i odpowiednia temperatura, aby zminimalizować stres roślin. Dobrym przykładem jest przechowywanie darni w cieniu lub osłonięcie jej przed wiatrem, co może korzystnie wpłynąć na jej stan. W branży ogrodniczej zaleca się, aby nie odkładać użycia darni na później, a w przypadku dłuższych przerw, rozważyć dostarczenie jej wody poprzez systemy nawadniające. Pamiętajmy, że im dłużej darń jest zrolowana, tym większe ryzyko jej uszkodzenia, co może prowadzić do obumarcia roślin lub ich osłabienia.

Pytanie 22

Która z podanych roślin nie jest rekomendowana do uprawy polowej w gospodarstwach znajdujących się w północno-wschodniej Polsce?

A. Żywotnika

B. Sosny

C. Magnolii

D. Klonu

Klon, żywotnik i sosna to rośliny, które mają większą tolerancję na trudne warunki klimatyczne, typowe dla północno-wschodniej Polski. Klon, zwłaszcza klon zwyczajny, jest drzewem o dużej odporności na niskie temperatury oraz różnorodne typy glebowe, a jego liście w pełni sezonu wegetacyjnego przyczyniają się do poprawy jakości gleby poprzez zwiększenie jej żyzności. Żywotnik, znany również jako tuja, to roślina iglasta, która dobrze znosi zmienne warunki pogodowe i często jest wykorzystywana do żywopłotów, co czyni go praktycznym wyborem w warunkach ogrodowych. Sosna, z kolei, jest jednym z najpopularniejszych gatunków drzew w Polsce, ze względu na swoją odporność na zanieczyszczenia oraz zdolność do wzrostu na ubogich glebach. Wybierając te rośliny do uprawy w północno-wschodniej części Polski, można zapewnić sobie lepsze efekty wizualne oraz większą trwałość nasadzeń. Warto jednak zwrócić uwagę na lokalne warunki glebowe oraz klimatyczne, aby uniknąć błędów w doborze roślin, które mogą prowadzić do ich słabej kondycji lub obumierania. Słabe zrozumienie specyfiki lokalnego klimatu oraz wymagań poszczególnych gatunków roślin może skutkować nietrafionymi decyzjami, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do strat finansowych i czasowych.

Pytanie 23

Zaleca się, aby cięcie formujące krzewów, których kwiaty pojawiają się z pąków utworzonych w okresie wegetacyjnym przed kwitnieniem, było przeprowadzane

A. pod koniec okresu wegetacji

B. bezpośrednio przed rozpoczęciem kwitnienia

C. w trakcie kwitnienia

D. bezpośrednio po zakończeniu kwitnienia

Cięcie formujące krzewów, których kwiaty rozwijają się z pąków uformowanych w okresie wegetacyjnym poprzedzającym kwitnienie, powinno być przeprowadzane bezpośrednio po zakończeniu kwitnienia, ponieważ wówczas możliwe jest usunięcie uszkodzonych lub słabych pędów, co stymuluje zdrowy rozwój rośliny w nadchodzącym sezonie. Po zakończeniu kwitnienia, roślina nie zainwestowuje już energii w produkcję kwiatów, co sprawia, że cięcie w tym okresie nie zakłóca jej naturalnego cyklu wzrostu. Praktyka ta pozwala również na lepsze uformowanie kształtu krzewu, co jest istotne dla estetyki ogrodu oraz wydajności kwitnienia w przyszłym roku. Warto pamiętać, że różne gatunki krzewów mogą mieć specyficzne wymagania co do cięcia, dlatego zawsze należy zapoznać się z zaleceniami dotyczącymi konkretnego gatunku. Dobrym przykładem są krzewy takie jak forsycje, które wymagają cięcia po kwitnieniu, aby stymulować wzrost nowych, silniejszych pędów na przyszły sezon.

Pytanie 24

Do roślin bylinowych, które zimują w pomieszczeniach, zalicza się

A. piwonia.

B. aster.

C. fiołek.

D. mieczyk.

Aster (Aster) to roślina jednoroczna lub wieloletnia, która nie jest przystosowana do zimowania w pomieszczeniach. W rzeczywistości, astery najlepiej rosną w ogrodach i na świeżym powietrzu, gdzie mogą korzystać z naturalnych warunków atmosferycznych. Przenoszenie ich do wnętrza w okresie zimowym najczęściej prowadzi do ich osłabienia, ponieważ roślina nie jest przystosowana do takich warunków. Fiołek (Viola) również nie jest byliną zimującą w pomieszczeniach. Chociaż fiołki są dosyć odporne na chłód, to jednak ich wzrost w pomieszczeniach zwykle prowadzi do spadku jakości kwitnienia. Fiołki preferują naturalne zmiany temperatury i nie reagują dobrze na sztuczne warunki. Piwonia (Paeonia) to kolejna roślina, która nie jest przystosowana do zimowania w zamkniętych przestrzeniach. Piwonie potrzebują zimnej, a nawet mroźnej pogody, aby zakończyć cykl wzrostu i przygotować się do wiosennego kwitnienia. Trzymanie ich w pomieszczeniach może prowadzić do zahamowania wzrostu i chorób. Również mieczyk, mimo że jest poprawną odpowiedzią, w kontekście porównania z pozostałymi roślinami, wykazuje wiele różnic w wymaganiach dotyczących warunków zimowania. Ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji odnośnie do zimowania roślin, uwzględniać ich specyficzne potrzeby i naturalne środowisko, co jest kluczowe dla ich zdrowia i rozwoju.

Pytanie 25

Piwonia chińska (Paeonia łactiflord), funkia sina (Hosta sieboldiana) oraz liliowiec ogrodowy (Hemerocallis xhybrida) to rośliny, które można wykorzystać w aranżacji

A. kwietników sezonowych

B. ogrodów ziołowych

C. rabat bylinowych

D. ogrodów skalnych

Piwonia chińska (Paeonia lactiflora), funkia sina (Hosta sieboldiana) oraz liliowiec ogrodowy (Hemerocallis x hybrida) to rośliny, które doskonale nadają się do rabat bylinowych. Rabaty bylinowe charakteryzują się wieloletnimi roślinami, które mogą tworzyć efektowne kompozycje, kwitnące w różnych porach roku. Piwonie, znane ze swoich dużych, efektownych kwiatów, kwitną wiosną i wczesnym latem, a ich liście są atrakcyjne przez pozostałą część sezonu. Funkie, z kolei, to rośliny liściaste, które doskonale sprawdzają się w cienistych zakątkach ogrodu, a ich różnorodne odmiany oferują piękne liście, które stanowią ozdobę nawet po zakończeniu kwitnienia. Liliowce, kwitnące latem, dodają koloru i różnorodności, a ich niewielkie wymagania dotyczące pielęgnacji sprawiają, że są bardzo popularne w ogrodach. Warto również zwrócić uwagę na zasady współżycia roślin, takie jak ich wymagania glebowe, nasłonecznienie oraz odporność na choroby, co jest kluczowe dla udanej kompozycji rabatowej. Dobrą praktyką jest również grupowanie roślin o podobnych wymaganiach, co pozwala na lepsze zarządzanie pielęgnacją i minimalizowanie konkurencji o zasoby.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Liście jakiego drzewa zmieniają kolor na intensywny żółty w okresie jesieni?

A. Wiśni piłkowanej (Prunus serrulata)

B. Miłorzębu dwuklapowego (Ginkgo biloba)

C. Dębu błotnego (Quercus palustris)

D. Ambrowca balsamicznego (Liquidambar styraciflua)

Miłorzęb dwuklapowy, znany też jako Ginkgo biloba, to drzewo, które naprawdę robi wrażenie, szczególnie jesienią, bo jego liście zamieniają się w intensywny żółty kolor. To wszystko dzieje się, gdy chlorofil zaczyna znikać, a widać wtedy inne barwniki, jak karotenoidy. Wiesz, że Ginkgo ma długą historię i jest często sadzone w parkach? To sprawia, że jesień staje się super kolorowa i przyciąga turystów. A co ciekawe, to drzewo jest też bardzo odporne na zanieczyszczenia, więc świetnie nadaje się do miast. Znając Ginkgo, architekci krajobrazu łatwiej projektują zieleń w miejskim otoczeniu, a ogrodnicy planują różnorodność gatunków. Poza tym, Ginkgo biloba ma swoje miejsce w medycynie naturalnej. Jego ekstrakty często znajdują się w suplementach diety, które wspierają pamięć i krążenie. To ważne, zwłaszcza dla osób starszych, więc Ginkgo to nie tylko ładne drzewo, ale też bardzo przydatne.

Pytanie 28

Szeroka droga z wieloma rzędami drzew oraz trawnikiem, przeznaczona do spacerów, znajdująca się nad wodą to

A. pas zieleni izolacyjnej

B. zieleniec

C. promenada

D. bulwar

Promenada to pojęcie, które często mylone jest z bulwarem, ale w rzeczywistości odnosi się do konkretnego pasa komunikacyjnego, zazwyczaj przeznaczonego do spacerów. Charakteryzuje się ona nieco innym kontekstem i przeznaczeniem, w którym ważniejsze jest zapewnienie ciągłości ruchu pieszych, często wzdłuż wybrzeża lub innych atrakcyjnych miejsc. Zieleniec, z kolei, to przestrzeń zielona, która ma na celu zapewnienie mieszkańcom terenów do odpoczynku i rekreacji, ale niekoniecznie musi mieć dostęp do wody. Jest to obszar, który może wypełniać funkcję estetyczną oraz ekologiczną w miejskim krajobrazie, ale nie jest ukierunkowany na aktywności związane z wodą. Pas zieleni izolacyjnej to termin odnoszący się do strefy roślinnej, która oddziela różne obszary, aby zredukować hałas, zanieczyszczenia lub zapewnić prywatność. Nie jest to jednak przestrzeń przeznaczona do rekreacji lub spacerów, co sprawia, że nie jest odpowiedzią na zadane pytanie. Kluczowym błędem myślowym jest zrównywanie tych pojęć, co prowadzi do nieprawidłowego rozumienia charakterystyki i funkcji poszczególnych przestrzeni w urbanistyce. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto dokładnie zrozumieć definicje i zastosowania każdego z tych terminów w kontekście planowania przestrzennego.

Pytanie 29

Rodzajem o giętkich, wspinających się i owijających wokół podpór pędach, jest

A. magnolia japońska (Magnolia kobus)

B. wiciokrzew pomorski (Lonicera periclymenum)

C. tawuła japońska (Spirea japonica)

D. pięciornik krzewiasty (Potentilla fruticosa)

Magnolia japońska (Magnolia kobus) to takie drzewo albo krzew, które nie wspina się. Ma duże, ładne kwiaty i zielone liście, ale pędy to ona już ma sztywne. Dlatego nie pasuje do pytania o rośliny pnące. Tawuła japońska (Spirea japonica) jest też krzewem, ale znowu - nie ma zdolności wspinania. Te rośliny różnią się od wiciokrzewu i mają inne właściwości. Pięciornik krzewiasty (Potentilla fruticosa) to niska roślina, ale także nie wspina się. Możliwe, że pomyliłeś cechy i myślałeś, że wyglądają podobnie, ale to nie to samo. Ważne jest, żeby przy wyborze roślin do ogrodu przyjrzeć się ich naturalnym właściwościom, żeby wszystko ładnie ze sobą współgrało.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Rośliny w pojemnikach powinny być rozmieszczone w stosunku do krawężników jezdni w odległości, nie mniejszej niż

A. 40 cm

B. 10 cm

C. 50 cm

D. 20 cm

Ustawienie pojemników z roślinami w odległości mniejszej niż 50 cm od krawężników jezdniowych może prowadzić do szeregu problemów, zarówno praktycznych, jak i estetycznych. W przypadku odpowiedzi wskazujących 20 cm, 40 cm lub 10 cm, kluczowym błędem jest bagatelizowanie potencjalnych zagrożeń związanych z bliskością ruchu drogowego. Ustawienie roślin w tak niewielkiej odległości nie tylko wystawia je na uszkodzenia mechaniczne przez przejeżdżające pojazdy, ale również naraża je na podtopienia spowodowane wodami opadowymi, które mogą spływać z jezdni. Tego rodzaju błędne podejście może prowadzić do częstych wymian roślin, co generuje dodatkowe koszty i marnotrawstwo zasobów. Z punktu widzenia praktyki urbanistycznej, standardowe odległości od krawężników są ustalane na podstawie doświadczenia i badań dotyczących interakcji zieleni miejskiej z infrastrukturą drogową. Zbyt mała odległość może również wpływać negatywnie na bezpieczeństwo pieszych, ograniczając przestrzeń do swobodnego poruszania się. Ponadto, niewłaściwe ustawienie roślin może stworzyć wizualne przeszkody dla kierowców i pieszych, co zwiększa ryzyko wypadków. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie ustalonych standardów, aby zapewnić zarówno estetykę, jak i bezpieczeństwo w przestrzeni publicznej.

Pytanie 32

Jak roślinność wpływa na klimat?

A. odnawianiu terenów uszkodzonych

B. zwiększaniu zawartości tlenu w powietrzu w wyniku fotosyntezy

C. działaniu bakteriobójczemu substancji fitoncydowych

D. redukcji hałasu

Roślinność odgrywa kluczową rolę w procesie fotosyntezy, który polega na przekształcaniu dwutlenku węgla i wody w glukozę, przy jednoczesnym wydzielaniu tlenu. To zjawisko ma ogromne znaczenie dla utrzymania równowagi ekologicznej na Ziemi, ponieważ tlen jest niezbędny do życia dla większości organizmów. W praktyce, lasy tropikalne i inne ekosystemy roślinne pełnią funkcję "płuc Ziemi", a ich ochrona jest kluczowa w kontekście walki ze zmianami klimatycznymi. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest tworzenie terenów zielonych w miastach, co przyczynia się do poprawy jakości powietrza oraz zdrowia mieszkańców. Zgodnie z międzynarodowymi standardami zrównoważonego rozwoju, zwiększanie powierzchni zieleni w przestrzeni miejskiej jest jedną z najlepszych praktyk w urbanistyce, co przekłada się na długofalowe korzyści zarówno dla ludzi, jak i środowiska.

Pytanie 33

Jakie rośliny są zalecane do uprawy w gruncie w szkółce roślin ozdobnych, gdy gleba jest uboga, sucha i piaszczysta?

A. Azalie (Rhododendron sp.)

B. Żywotniki (Thuja sp.)

C. Borówki (Vaccinium sp.)

D. Jałowce (Juniperus sp.)

Jałowce (Juniperus sp.) to rośliny doskonale przystosowane do trudnych warunków glebowych, takich jak ubogie, suche i piaszczyste podłoża. Charakteryzują się dużą odpornością na suszę, dzięki rozwiniętemu systemowi korzeniowemu, który pozwala im skutecznie pobierać wodę z głębszych warstw gleby. W praktyce, jałowce mogą być wykorzystane do tworzenia żywopłotów, ale także jako rośliny soliterowe czy w kompozycjach rabatowych. Co więcej, jałowce mają różnorodne formy i odmiany, co umożliwia ich zastosowanie w różnych aranżacjach ogrodowych. W kontekście uprawy w szkółkach roślin ozdobnych, jałowce są często zalecane dla ich niskich wymagań pielęgnacyjnych oraz atrakcyjnego wyglądu przez cały rok. Prawidłowe nawożenie i nawadnianie w początkowej fazie wzrostu mogą zwiększyć ich zdrowotność i dekoracyjność, co jest zgodne z dobrymi praktykami w szkółkach, gdzie priorytetem jest zapewnienie roślinom optymalnych warunków do rozwoju.

Pytanie 34

Aby optycznie zmniejszyć i zwiększyć wysokość przestrzeni, należy zastosować rośliny

A. wysokie o kształcie zwisającym

B. niskie o kształcie rozłożystym

C. niskie o kształcie kulistym

D. wysokie o kształcie kolumnowym

Wybór roślin wysokich o pokroju kolumnowym jest kluczowy w celu optycznego zawężenia i podwyższenia przestrzeni. Tego typu rośliny, dzięki swojej wąskiej i wyprostowanej formie, tworzą eleganckie linie pionowe, które optycznie kierują wzrok ku górze, co sprawia, że przestrzeń wydaje się wyższa i bardziej przestronna. Kolumnowe pokroje roślin, takie jak tuje czy niektóre odmiany drzew iglastych, są często wykorzystywane w ogrodach, aby wprowadzić wyrafinowany styl oraz zdefiniować strefy w przestrzeni zewnętrznej. W praktyce, stosowanie takich roślin w połączeniu z niskimi elementami, jak rabaty kwiatowe, podkreśla różnorodność i może tworzyć interesujące kompozycje wizualne. Ponadto, standardy projektowania krajobrazu zalecają użycie roślinności, która nie tylko spełnia funkcje estetyczne, ale także ekologiczne, co czyni wybór roślin kolumnowych doskonałym rozwiązaniem dla zrównoważonego rozwoju przestrzeni.

Pytanie 35

Podczas tworzenia nawierzchni dla pieszych z kamiennych płyt na gruncie o dużej przepuszczalności, jaką warstwę podbudowy należy zastosować?

A. klińca

B. podsypki piaskowej

C. tłucznia

D. chudego betonu

Wykorzystanie tłucznia, klińca albo chudego betonu jako podbudowy do nawierzchni pieszej z płyt kamiennych na gruncie przepuszczalnym to według mnie nie najlepszy pomysł. Tłuczeń, mimo że jest stabilny, ma duże cząstki, przez co nie odprowadza wody za dobrze. Jak woda się zbiera w tej warstwie, może zaczynać erodować podłoże i zatykać szczeliny między płytami, co prowadzi do ich przesuwania i wybijania nierówności. Klieniec to już w ogóle nie jest najlepszy wybór. Zanieczyszczenia i niestabilna frakcja mogą utrudniać przepływ wody. A chudy beton? No cóż, on jest praktycznie nieprzepuszczalny, więc zatrzymuje wodę, co może podnosić poziom wód gruntowych i wpływać negatywnie na całą nawierzchnię. Takie błędne podejścia często biorą się z tego, że brakuje zrozumienia, jak to wszystko działa. Właściwe podejście zawsze powinno patrzeć na lokalne warunki gruntowe oraz na to, jak woda ma być odprowadzana, bo to jest kluczowe dla funkcjonalności nawierzchni.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Kainit stosuje się w celu zaspokojenia niedoborów w glebie

A. magnezu

B. potasu

C. azotu

D. fosforu

Wybór niewłaściwego makroskładnika do nawożenia może naprawdę namieszać w zarządzaniu glebą i źle wpłynąć na wzrost roślin. Fosfor jest ważny dla rozwoju korzeni i energii w roślinach, ale w kainicie go nie ma. Jak mielibyśmy nawozić fosforem, a w glebie brakuje potasu, to rośliny mogą mieć problem z wykorzystaniem tego, co mają. Azot to inna sprawa – też ważny, bo potrzebny do białek i chlorofilu, ale jego brak nie jest tym, co rozwiązuje kainit. Przesadne nawożenie azotem może sprawić, że rośliny będą rosły na fali, ale ich odporność na choroby spadnie. Magnez też jest istotny dla chlorofilu, ale jego brak nie wiąże się bezpośrednio z kainitem. Często takie błędne wnioski wynikają z braku zrozumienia, jak to wszystko działa w ekosystemie roślin. Dlatego ważne jest, aby przed nawożeniem zrobić badania gleby i wiedzieć, czego rośliny naprawdę potrzebują, żeby efektywnie zarządzać zasobami gleby.

Pytanie 38

Do jednoczesnego wyrównania oraz spulchnienia gleby należy zastosować

A. wał ogrodowy

B. pług obracalny

C. bronę talerzową

D. glebogryzarkę ogrodową

Glebogryzarka ogrodowa to narzędzie zaprojektowane specjalnie do równoczesnego wyrównania i spulchnienia gleby. Działa na zasadzie obrotowych ostrzy, które penetrują glebę, łamiąc ciężkie struktury oraz mieszając organiczne materiały, co sprzyja lepszemu napowietrzeniu i ułatwia wzrost roślin. Użycie glebogryzarki pozwala na dokładne przygotowanie gleby przed siewem, co jest kluczowe dla uzyskania dobrych plonów. W praktyce, glebogryzarki są szczególnie przydatne w ogrodnictwie, gdzie wymagane jest precyzyjne przygotowanie małych obszarów. Zastosowanie glebogryzarki pozwala na oszczędność czasu i energii w porównaniu do tradycyjnego ręcznego spulchniania gleby. W standardach agrotechnicznych rekomenduje się użycie glebogryzarek w okresie wiosennym przed siewem roślin, co umożliwia uzyskanie lepszych efektów agrotechnicznych. Oprócz tego, sprzęt ten jest często wykorzystywany w ogrodach przydomowych oraz na małych gospodarstwach, gdzie powierzchnia upraw nie jest zbyt duża, a precyzja ma kluczowe znaczenie dla jakości upraw.

Pytanie 39

Jeśli na liściach krzewów pojawiły się brązowe, nekrotyczne plamy o genezie grzybowej, to w celu ich ochrony należy zastosować środek chemiczny z grupy

A. nematocydów

B. fungicydów

C. akarycydów

D. insektycydów

Wybór fungicydów jako odpowiedniego preparatu do walki z brunatnymi, nekrotycznymi plamami na liściach krzewów jest uzasadniony, ponieważ takie objawy najczęściej wskazują na infekcje grzybowe. Fungicydy to substancje chemiczne, które skutecznie zwalczają grzyby, w tym patogeny odpowiedzialne za choroby roślin, takie jak pleśń, rdza czy mączniak. Przykłady fungicydów to azoksystrobina, tebukonazol czy difenokonazol, które są stosowane w praktyce w uprawach różnych roślin. W przypadku wystąpienia objawów grzybowych, kluczowe jest szybkie zidentyfikowanie problemu i zastosowanie odpowiedniego preparatu, aby zminimalizować straty. Dobrą praktyką jest również rotacja różnych fungicydów, aby uniknąć rozwoju odporności patogenów. Przestrzeganie zaleceń dotyczących dawkowania i terminów aplikacji jest niezbędne dla skuteczności zabiegów ochronnych, co potwierdzają normy i wytyczne organizacji zajmujących się ochroną roślin.

Pytanie 40

Kosiarkę rotacyjną ciągnikową można włączyć jedynie

A. w pozycji roboczej, gdy jest opuszczona

B. po odłączeniu wału przegubowo-teleskopowego

C. w pozycji transportowej, gdy jest podniesiona

D. po uniesieniu fartucha ochronnego

Kosiarka rotacyjna ciągnikowa może być uruchomiona wyłącznie w położeniu roboczym, gdy jest opuszczona, co jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa i efektywności pracy w rolnictwie. W takim położeniu kosiarka jest w odpowiedniej pozycji do cięcia trawy, co zapewnia optymalne wykorzystanie jej możliwości i minimalizuje ryzyko uszkodzenia sprzętu. Uruchamianie kosiarki w położeniu roboczym pozwala na dokładne i efektywne cięcie, a także zapobiega ewentualnym zagrożeniom, które mogą wystąpić podczas pracy. Dobre praktyki branżowe wymagają, aby przed rozpoczęciem pracy upewnić się, że wszystkie zabezpieczenia, takie jak fartuch ochronny, są na miejscu i odpowiednio zablokowane. Przykładowo, w przypadku pracy na nierównym terenie, opuszczenie kosiarki do poziomu roboczego sprawia, że praca jest bardziej stabilna, a ryzyko przewrócenia się maszyny jest znacznie zredukowane. Warto także zwrócić uwagę na to, że wiele nowoczesnych kosiarki rotacyjne posiada automatyczne zabezpieczenia, które uniemożliwiają uruchomienie maszyny, gdy nie znajduje się ona w położeniu roboczym, co dodatkowo potwierdza znaczenie tej zasady.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej