Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 3 czerwca 2025 21:38
Data zakończenia: 3 czerwca 2025 21:51

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W systemie Blu-ray nośnik przeznaczony do jednokrotnego zapisu jest oznaczany jako

A. BD

B. BD-RE

C. BD-R

D. BD-ROM

Odpowiedź BD-R (Blu-ray Disc Recordable) jest poprawna, ponieważ oznacza nośnik jednokrotnego zapisu, który pozwala na nagrywanie danych tylko raz. Po zapisaniu danych na płycie BD-R nie ma możliwości ich usunięcia ani ponownego nagrania. Płyty te są powszechnie stosowane w zastosowaniach domowych i profesjonalnych, takich jak archiwizacja danych, tworzenie kopii zapasowych czy nagrywanie filmów w wysokiej rozdzielczości. Standard Blu-ray, wprowadzony przez Blu-ray Disc Association, oferuje znacznie większą pojemność niż tradycyjne nośniki DVD, co czyni go idealnym rozwiązaniem do przechowywania dużych ilości danych. Płyty BD-R mogą pomieścić do 25 GB danych na jednej warstwie, a w przypadku płyt dwuwarstwowych nawet do 50 GB. Dzięki swojej zdolności do przechowywania danych w wysokiej jakości, BD-R jest szczególnie ceniony w branży filmowej, gdzie jakość obrazu i dźwięku jest kluczowa.

Pytanie 2

Komunikat "BIOS checksum error" pojawiający się podczas uruchamiania komputera zazwyczaj wskazuje na

A. Błąd w pamięci RAM

B. Brak nośnika z systemem operacyjnym

C. Uszkodzony wentylator CPU

D. Uszkodzoną lub rozładowaną baterię na płycie głównej

Komunikat "BIOS checksum error" wskazuje, że wystąpił problem z pamięcią BIOS, co jest często wynikiem uszkodzenia lub rozładowania baterii na płycie głównej. Bateria ta, zazwyczaj typu CR2032, zasilająca pamięć CMOS, jest odpowiedzialna za przechowywanie ustawień BIOS oraz daty i godziny systemu. Gdy bateria traci swoją moc, ustawienia BIOS mogą zostać utracone, co prowadzi do błędu sumy kontrolnej (checksum). W praktyce, jeśli po wymianie baterii na nową błąd wciąż występuje, może to sugerować, że pamięć BIOS jest uszkodzona i wymaga aktualizacji lub wymiany. W przypadku serwisowania lub konserwacji sprzętu komputerowego, regularna kontrola stanu baterii płyty głównej oraz ich wymiana co kilka lat jest zalecana, aby uniknąć problemów z uruchamianiem systemu. Takie działania są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają proaktywne podejście do konserwacji sprzętu.

Pytanie 3

Zgodnie z KNR (katalogiem nakładów rzeczowych), montaż na skrętce 4-parowej modułu RJ45 oraz złącza krawędziowego wynosi 0,07 r-g, a montaż gniazd abonenckich natynkowych to 0,30 r-g. Jaki będzie całkowity koszt robocizny za zamontowanie 10 pojedynczych gniazd natynkowych z modułami RJ45, jeśli wynagrodzenie godzinowe montera-instalatora wynosi 20,00 zł?

A. 60,00 zł

B. 120,00 zł

C. 74,00 zł

D. 14,00 zł

Koszt robocizny montażu gniazd natynkowych nie może być obliczany poprzez pominięcie wartości podanej w KNR związanej z montażem modułów RJ45. W licznych przypadkach, niepoprawne podejście do tego typu obliczeń prowadzi do błędnych wyników. Na przykład, jeśli ktoś przyjmie stawkę 0,07 r-g za montaż modułu RJ45, to obliczy koszt robocizny w sposób niezgodny z rzeczywistymi wymaganiami instalacji. Przyjęcie zbyt niskiej wartości za roboczogodzinę dla gniazd natynkowych, a następnie pomnożenie jej przez liczbę gniazd, nie uwzględni całkowitych nakładów pracy, co jest krytycznym błędem. Warto również zauważyć, że każdy element instalacji telekomunikacyjnej powinien być traktowany z należytą starannością. Użycie niskiej stawki roboczogodzinowej, jak 14,00 zł lub 60,00 zł, podczas gdy realny koszt wynosi 74,00 zł, może prowadzić do niedoszacowania kosztów oraz jakości wykonania. Montaż gniazd natynkowych z modułami RJ45 powinien być starannie planowany i oparty na uznanych standardach branżowych, aby zapewnić niezawodność i efektywność systemu. Dlatego podstawową zasadą jest uwzględnianie pełnych danych z KNR oraz stosowanie właściwych stawek robocizny, aby uniknąć takich nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 4

W dokumentacji powykonawczej dotyczącej fizycznej oraz logicznej struktury sieci lokalnej powinny być zawarte

A. plan prac realizacyjnych

B. wstępny kosztorys materiałów oraz robocizny

C. schemat sieci z wyróżnionymi punktami dystrybucji i gniazdami

D. umowa pomiędzy zlecającym a wykonawcą

Dokumentacja powykonawcza sieci lokalnej powinna być kompleksowa i dokładna, jednak niektóre z wymienionych elementów są nieadekwatne w kontekście specyfikacji, które powinny znaleźć się w takim dokumencie. Harmonogram prac wykonawczych, mimo że istotny dla zarządzania projektem, nie jest elementem, który powinien być częścią dokumentacji powykonawczej sieci. Jego rolą jest wyłącznie planowanie i organizacja prac, a nie szczegółowe przedstawienie struktury sieci. Podobnie umowa zlecającego pracę z wykonawcą, choć ma znaczenie prawne i organizacyjne, nie dostarcza informacji niezbędnych do zrozumienia i zarządzania siecią. W kontekście sieci lokalnych, istotniejsze jest posiadanie precyzyjnych danych dotyczących samej infrastruktury. Wstępny kosztorys materiałów i robocizny jest również mało przydatnym elementem w dokumentacji powykonawczej, gdyż ma głównie charakter szacunkowy, a nie operacyjny. Kluczowe w dokumentacji powykonawczej jest zrozumienie, że schemat sieci z oznaczeniem punktów dystrybucyjnych i gniazd jest niezbędny do przyszłego zarządzania i konserwacji infrastruktury. Brak tego elementu może prowadzić do trudności w diagnozowaniu problemów, co w dłuższym czasie może generować znaczne koszty operacyjne dla organizacji. Użytkownicy często popełniają błąd, myląc dokumentację projektową z dokumentacją powykonawczą, co podkreśla znaczenie zrozumienia ich różnicy w kontekście zarządzania siecią.

Pytanie 5

Jakiego protokołu używa warstwa aplikacji w modelu TCP/IP?

A. UDP

B. FTP

C. ARP

D. SPX

ARP, czyli Address Resolution Protocol, działa na warstwie łącza danych modelu TCP/IP i ma na celu mapowanie adresów IP na adresy MAC. W związku z tym, ARP nie jest protokołem aplikacyjnym i nie ma nic wspólnego z przesyłaniem plików czy komunikacją na wyższym poziomie. Użytkownicy często mylą ARP z protokołami warstwy aplikacji, ponieważ obie te kategorie działają w sieci, ale ich funkcje są zupełnie różne. UDP, z drugiej strony, to protokół transportowy, który nie gwarantuje dostarczenia pakietów, co czyni go mniej odpowiednim do zastosowań, które wymagają niezawodności, takich jak transfer plików. SPX, czyli Sequenced Packet Exchange, jest protokołem transportowym używanym głównie w sieciach Novell, a więc również nie należy do warstwy aplikacji. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do pomyłek, to niepełne zrozumienie architektury modelu TCP/IP oraz mylenie funkcji protokołów transportowych z protokołami aplikacyjnymi. Istotne jest zrozumienie, że każdy protokół w tym modelu pełni określoną funkcję i znajomość ich właściwego miejsca w strukturze sieciowej jest kluczowa dla efektywnego zarządzania i projektowania systemów sieciowych.

Pytanie 6

W jakiej topologii sieci komputerowej każdy węzeł ma bezpośrednie połączenie z każdym innym węzłem?

A. Rozszerzonej gwiazdy

B. Pełnej siatki

C. Częściowej siatki

D. Podwójnego pierścienia

Topologia pełnej siatki to fajna sprawa, bo każdy węzeł w sieci ma połączenie z każdym innym. Dzięki temu mamy maksymalną niezawodność i komunikacja działa bez zarzutu. Jeżeli jedno połączenie padnie, to ruch da się przekierować na inne ścieżki. To jest szczególnie ważne w miejscach, gdzie liczy się dostępność, jak w centrach danych czy dużych firmach. Jasne, że w praktyce wprowadzenie takiej topologii może być kosztowne, bo liczba połączeń rośnie drastycznie. Ale w krytycznych sytuacjach, jak w sieciach finansowych, lepiej postawić na pełną siatkę, bo to zwiększa bezpieczeństwo danych i szybkość reakcji na zagrożenia. Co ciekawe, wiele organizacji zaleca użycie tej topologii, gdy potrzeba maksymalnej wydajności i minimalnych opóźnień.

Pytanie 7

Które z poniższych stwierdzeń na temat protokołu DHCP jest poprawne?

A. To jest protokół konfiguracji hosta

B. To jest protokół trasowania

C. To jest protokół transferu plików

D. To jest protokół dostępu do bazy danych

Protokół DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest kluczowym elementem w zarządzaniu sieciami komputerowymi, zyskującym na znaczeniu w środowiskach, gdzie urządzenia często dołączają i odłączają się od sieci. Jego podstawową funkcją jest automatyczna konfiguracja ustawień IP dla hostów, co eliminuje potrzebę ręcznego przypisywania adresów IP. Dzięki DHCP, administratorzy mogą zdefiniować pulę dostępnych adresów IP oraz inne parametry sieciowe, takie jak maska podsieci, brama domyślna czy serwery DNS. Przykładowo, w dużych firmach oraz środowiskach biurowych, DHCP pozwala na łatwe zarządzanie urządzeniami, co znacząco zwiększa efektywność i redukuje ryzyko błędów konfiguracyjnych. Protokół ten opiera się na standardach IETF, takich jak RFC 2131, co zapewnia zgodność i interoperacyjność w różnych systemach operacyjnych oraz sprzęcie. W praktyce, używając DHCP, organizacje mogą szybko dostosować się do zmieniających się wymagań sieciowych, co stanowi podstawę nowoczesnych rozwiązań IT.

Pytanie 8

Jaką rolę należy przypisać serwerowi z rodziny Windows Server, aby mógł świadczyć usługi rutingu?

A. Usługi zarządzania dostępem w Active Directory

B. Usługi zasad i dostępu sieciowego

C. Serwer sieci Web (IIS)

D. Usługi domenowe w Active Directory

Usługi zasad i dostępu sieciowego to kluczowa rola w systemach operacyjnych z rodziny Windows Server, która umożliwia zarządzanie ruchem sieciowym oraz zapewnia funkcje rutingu. Dzięki tej roli, administratorzy mogą konfigurować serwer do działania jako router, co pozwala na przesyłanie pakietów pomiędzy różnymi segmentami sieci. Implementacja tej roli jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania infrastrukturą IT, umożliwiając integrację z usługami Active Directory i kontrolę dostępu w oparciu o zasady. Przykładowo, w środowisku przedsiębiorstwa, serwer z tą rolą może płynnie przesyłać ruch między różnymi lokalizacjami, co jest szczególnie ważne w przypadku rozbudowanych sieci z oddziałami rozproszonymi. Dzięki zastosowaniu modeli dostępu, takich jak RADIUS, administratorzy mogą również wdrażać polityki bezpieczeństwa, co podnosi poziom ochrony danych i ogranicza nieautoryzowany dostęp. Wszystko to sprawia, że usługi zasad i dostępu sieciowego są kluczowym elementem współczesnej infrastruktury sieciowej.

Pytanie 9

Na schemacie przedstawiono układ urządzenia. Do jakich portów należy podłączyć serwer o adresie IP 192.168.20.254/24 oraz stację roboczą o adresie IP 192.168.20.10/24, aby umożliwić ich komunikację w sieci?

A. Do portów 3 i 4

B. Do portów 2 i 3

C. Do portów 1 i 2

D. Do portów 1 i 3

Odpowiedź 3 jest prawidłowa, ponieważ porty 1 i 3 są przypisane do VLAN 33. VLAN, czyli Virtual Local Area Network, to technologia umożliwiająca podział jednej fizycznej sieci na kilka logicznie odseparowanych sieci. Dzięki temu urządzenia podłączone do różnych VLANów nie mogą się ze sobą komunikować, chyba że skonfigurowana jest odpowiednia trasa routingu między VLANami. W tym przypadku serwer i stacja robocza muszą znajdować się w tej samej sieci VLAN, aby mogły się komunikować. Porty 1 i 3 przypisane do tego samego VLAN 33 oznaczają, że każde urządzenie podłączone do tych portów znajduje się w tej samej logicznej sieci, co umożliwia swobodną komunikację. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania sieci, które zalecają wykorzystanie VLANów do zarządzania ruchem oraz zwiększenia bezpieczeństwa i wydajności w sieci lokalnej. Umożliwia to również lepsze zarządzanie zasobami sieciowymi poprzez segmentację ruchu i jego izolację w ramach różnych grup roboczych.

Pytanie 10

Drukarka, która zapewnia zdjęcia o wysokiej jakości to drukarka

A. igłowa

B. sublimacyjna

C. termiczna

D. termotransferowa

Drukowanie wysokiej jakości fotografii wymaga technologii, która zapewnia doskonałą reprodukcję kolorów, detali oraz gładkość tonalną. Drukarki sublimacyjne są zaprojektowane do osiągania takich wyników dzięki procesowi sublimacji barwników, w którym barwnik w postaci stałej przechodzi w stan gazowy, a następnie wnika w powierzchnię nośnika, najczęściej papieru lub tkaniny. Efektem tego procesu są wydruki charakteryzujące się bardzo szeroką gamą kolorów i wysoką odpornością na blaknięcie. Technologia sublimacyjna jest powszechnie stosowana w profesjonalnym druku fotograficznym, na przykład w laboratoriach fotograficznych i podczas produkcji materiałów reklamowych. Wydruki sublimacyjne są również odporne na działanie wody, co czyni je idealnym wyborem dla aplikacji, gdzie trwałość i estetyka są kluczowe. Dodatkowo, technologia ta jest zgodna z normami branżowymi, co zapewnia wysoką jakość i spójność w procesie drukowania.

Pytanie 11

Numer przerwania przypisany do karty sieciowej został zapisany w systemie binarnym jako 10101. Ile to wynosi w systemie dziesiętnym?

A. 41

B. 21

C. 20

D. 15

Liczba 10101 w systemie binarnym odpowiada liczbie dziesiętnej 21. Aby przeliczyć liczbę binarną na dziesiętną, należy zrozumieć, że każda cyfra w liczbie binarnej reprezentuje potęgę liczby 2. Zaczynając od prawej strony, pierwsza cyfra (1) to 2^0, druga cyfra (0) to 2^1, trzecia cyfra (1) to 2^2, czwarta cyfra (0) to 2^3, a piąta cyfra (1) to 2^4. Zatem obliczenie wygląda następująco: 1 * 2^4 + 0 * 2^3 + 1 * 2^2 + 0 * 2^1 + 1 * 2^0 = 16 + 0 + 4 + 0 + 1 = 21. Ta umiejętność konwersji jest niezbędna w wielu dziedzinach, takich jak programowanie, sieci komputerowe czy elektronika, gdzie często spotykamy się z reprezentacjami binarnymi. W praktyce, znajomość tego procesu pozwala na lepsze zrozumienie działania systemów komputerowych oraz protokołów komunikacyjnych, które często operują na danych w formie binarnej. Przykładowo, w programowaniu niskopoziomowym, takim jak programowanie w języku C, przeliczenie danych binarnych jest kluczową umiejętnością.

Pytanie 12

Ile jest klawiszy funkcyjnych na klawiaturze w układzie QWERTY?

A. 12

B. 14

C. 10

D. 8

Na standardowej klawiaturze QWERTY znajduje się 12 klawiszy funkcyjnych, które są umieszczone w górnej części klawiatury. Klawisze te są oznaczone F1 do F12 i pełnią różnorodne funkcje, które mogą być wykorzystywane w różnych aplikacjach. Na przykład, klawisz F1 często służy do otwierania pomocy w programach, podczas gdy F5 zazwyczaj odświeża stronę internetową w przeglądarkach. Funkcjonalność tych klawiszy może się różnić w zależności od oprogramowania, ale ich uniwersalność sprawia, że są niezwykle przydatne w codziennej pracy. W wielu profesjonalnych środowiskach, takich jak programowanie czy projektowanie graficzne, umiejętność wykorzystania klawiszy funkcyjnych może znacząco zwiększyć efektywność użytkowników. Na przykład, w programach do edycji tekstu klawisze te mogą być skonfigurowane do wykonywania makr, co pozwala na automatyzację powtarzalnych zadań. Warto również zwrócić uwagę na to, że niektóre klawiatury mogą mieć dodatkowe funkcje przypisane do klawiszy funkcyjnych, co może zwiększać ich liczbę, ale standardowy układ oparty na QWERTY w kontekście klawiszy funkcyjnych pozostaje niezmienny.

Pytanie 13

Osoba odpowiedzialna za zarządzanie siecią komputerową pragnie ustalić, jakie połączenia są aktualnie nawiązywane na komputerze z systemem operacyjnym Windows oraz które porty są wykorzystywane do nasłuchu. W tym celu powinna użyć polecenia

A. arp

B. ping

C. netstat

D. tracert

Polecenie 'netstat' jest niezwykle przydatnym narzędziem dla administratorów sieci komputerowych, gdyż pozwala na monitorowanie aktywnych połączeń sieciowych oraz portów, na których komputer nasłuchuje. Umożliwia to zrozumienie, które aplikacje komunikują się z siecią i jakie porty są otwarte, co jest kluczowe dla zarządzania bezpieczeństwem systemu. Dzięki 'netstat' można uzyskać informacje o wszystkich aktywnych połączeniach TCP oraz UDP, a także o lokalnych i zdalnych adresach IP oraz numerach portów. Używając opcji '-a', administratorzy mogą zobaczyć wszystkie połączenia oraz porty nasłuchujące, co pozwala na szybkie zidentyfikowanie potencjalnych problemów, takich jak otwarte porty, które mogą być narażone na ataki. W kontekście dobrych praktyk, korzystanie z 'netstat' powinno być regularnym elementem audytu bezpieczeństwa systemu, by upewnić się, że nieautoryzowane usługi nie zostaną uruchomione, co może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach.

Pytanie 14

Oblicz koszt realizacji okablowania strukturalnego od 5 punktów abonenckich do panelu krosowego, wliczając wykonanie kabli łączących dla stacji roboczych. Użyto przy tym 50 m skrętki UTP. Każdy punkt abonencki posiada 2 gniazda typu RJ45.

Materiał	Jednostka	Cena
Gniazdo podtynkowe 45x45, bez ramki, UTP 2xRJ45 kat.5e	szt.	17 zł
UTP kabel kat.5e PVC 4PR 305m	karton	305 zł
RJ wtyk UTP kat.5e beznarzędziowy	szt.	6 zł

A. 255,00 zł

B. 152,00 zł

C. 350,00 zł

D. 345,00 zł

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z niepełnej analizy kosztów związanych z wykonaniem okablowania strukturalnego. Błędne założenie że 50 m skrętki UTP kosztuje tyle co cały karton może prowadzić do przeszacowania wydatków. Cena kartonu 305 m skrętki wynosi 305 zł co daje 1 zł za metr tymczasem niektóre odpowiedzi mogą opierać się na błędnej kalkulacji przyjmując całość 305 zł co jest nieekonomiczne. Dodatkowo pomijanie kosztów wszystkich potrzebnych wtyków RJ45 również wpływa na nieadekwatne oszacowanie kosztów. Każdy punkt abonencki wymaga dwóch wtyków RJ45 dla gniazd oraz dodatkowych dwóch wtyków dla kabli połączeniowych. Przy 5 punktach abonenckich potrzeba 20 sztuk wtyków co generuje znaczne koszty które nie zostały uwzględnione w niepoprawnych odpowiedziach. Pominięcie kosztów gniazd podtynkowych lub niepoprawne ich oszacowanie przy 17 zł za sztukę dla każdego z 5 punktów również prowadzi do błędnej kalkulacji. Typowe błędy to zakładanie że koszty instalacji mogą być zaniżone poprzez niedoszacowanie ilości użytych materiałów oraz nieuwzględnienie wszystkich elementów takich jak dodatkowe wtyki do kabli połączeniowych co znacząco wpływa na ogólną sumę wydatków. Przy planowaniu okablowania strukturalnego należy pamiętać o uwzględnieniu wszystkich komponentów zgodnie z ich rzeczywistym wykorzystaniem oraz kosztami jednostkowymi aby uniknąć błędnych szacunków budżetowych i zapewnić zgodność z branżowymi normami i standardami.

Pytanie 15

Zużyty sprzęt elektryczny lub elektroniczny, na którym znajduje się symbol zobrazowany na ilustracji, powinien być

A. wyrzucony do pojemników na odpady domowe

B. przekazany do miejsca skupu złomu

C. wrzucony do pojemników oznaczonych tym symbolem

D. przekazany do punktu odbioru zużytej elektroniki

Symbol przedstawiony na rysunku oznacza, że urządzenia elektryczne i elektroniczne nie mogą być wyrzucone do zwykłych pojemników na odpady komunalne. To oznaczenie jest zgodne z dyrektywą WEEE (Waste Electrical and Electronic Equipment Directive) Unii Europejskiej, która reguluje sposób postępowania z zużytym sprzętem elektronicznym w celu ich bezpiecznej utylizacji i recyklingu. Przekazanie takiego sprzętu do punktu odbioru zużytej elektroniki jest zgodne z wymogami prawnymi i dobrymi praktykami, ponieważ punkty te są przygotowane do odpowiedniego przetwarzania takich odpadów. Zbierają one urządzenia w sposób bezpieczny dla środowiska, zapobiegając uwolnieniu szkodliwych substancji chemicznych, które mogą być obecne w takich urządzeniach, jak rtęć, ołów czy kadm. Recykling zużytego sprzętu elektronicznego pozwala także na odzyskiwanie cennych materiałów, takich jak złoto, srebro czy platyna, które są wykorzystywane w produkcji nowych urządzeń. Działanie to wspiera zrównoważony rozwój i ochronę zasobów naturalnych, co jest kluczowym celem gospodarki o obiegu zamkniętym.

Pytanie 16

W systemie operacyjnym Linux, aby sprawdzić ilość dostępnego miejsca na dyskach, można użyć polecenia

A. df

B. du

C. mkfs

D. fstab

Polecenie 'df' w systemie operacyjnym Linux służy do raportowania ilości dostępnego miejsca na zamontowanych systemach plików. Przy jego użyciu można uzyskać informacje o całkowitej pojemności dysków, zajętym miejscu oraz wolnym miejscu, co jest niezwykle przydatne podczas zarządzania przestrzenią dyskową. Przykładowo, wpisując polecenie 'df -h', uzyskujemy czytelny wynik, w którym rozmiary są przedstawiane w formatach łatwych do zrozumienia (np. GB, MB). Jest to kluczowe dla administratorów systemów, którzy muszą monitorować użycie przestrzeni dyskowej, aby zapobiegać problemom z brakiem miejsca, co mogłoby wpłynąć na wydajność systemu. W praktyce, regularne sprawdzanie wolnego miejsca za pomocą 'df' może pomóc w planowaniu aktualizacji systemu, konserwacji lub rozbudowy infrastruktury IT. Przy użyciu opcji 'df -i' można również uzyskać informacje o wykorzystaniu inode'ów, co jest istotne w przypadku systemów plików z dużą liczbą małych plików. Zgodność z tymi praktykami jest kluczowa dla efektywnego zarządzania zasobami w środowisku Linux.

Pytanie 17

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na zweryfikowanie adresu IP przypisanego do interfejsu sieciowego?

A. ipconfig

B. msconfig

C. ifconfig

D. tcpconfig

Tak naprawdę, polecenie 'ifconfig' to prawdziwa klasyka w systemach Unix i Linux. Umożliwia ono sprawdzenie i skonfigurowanie informacji o interfejsach sieciowych. Dzięki niemu, możesz szybko zobaczyć swój adres IP, maski podsieci i status działania interfejsów, co jest naprawdę ważne dla zarządzania siecią. Na przykład, jak chcesz sprawdzić adres IP dla konkretnego interfejsu, wystarczy wpisać 'ifconfig eth0', gdzie 'eth0' to po prostu nazwa interfejsu. Warto zauważyć, że z biegiem czasu pojawiło się nowsze polecenie 'ip', które zyskuje na popularności, bo oferuje więcej możliwości. Fajnie jest używać 'ip a', żeby szybko zobaczyć wszystkie interfejsy. Znajomość tych narzędzi to podstawa dla każdego, kto chce ogarniać sieci i rozwiązywać problemy z łącznością.

Pytanie 18

Jak wygląda konwencja zapisu ścieżki do udziału w sieci, zgodna z UNC (Universal Naming Convention)?

A. //nazwa_zasobu/nazwa_komputera

B. \nazwa_komputera\nazwa_zasobu

C. \nazwa_zasobu\nazwa_komputera

D. //nazwa_komputera/nazwa_zasobu

Znajomość konwencji zapisu ścieżki UNC jest naprawdę istotna, jeśli chcesz korzystać z zasobów w sieci. Wiele osób myli tę konwencję, co czasami prowadzi do frustracji przy dostępie do plików. Na przykład, zapisy takie jak //nazwa_zasobu/nazwa_komputera są oparte na URL, a to zupełnie inna bajka. Użycie ukośników w przód (//) nie zadziała w Windows, więc lepiej unikać takich kombinacji. Również, zapis \nazwa_zasobu\nazwa_komputera jest błędny, bo to zamienia kolejność i nie zgadza się z tym, co mówi UNC. Ważne jest rozumienie tej struktury, bo to nie tylko dla adminów, ale też dla użytkowników, którzy chcą wiedzieć, jak się łączyć z plikami i folderami. Prawidłowe użycie tej konwencji umożliwia lepsze zarządzanie w sieci, a zła interpretacja może powodować problemy z dostępem do danych.

Pytanie 19

Czym charakteryzuje się technologia Hot swap?

A. umożliwienie automatycznego wgrywania sterowników po podłączeniu urządzenia

B. równoczesne przesyłanie i odbieranie informacji

C. opcja podłączenia urządzenia do działającego komputera

D. transfer danych wyłącznie w jednym kierunku, lecz z większą prędkością

Odpowiedzi, które mówią o automatycznym instalowaniu sterowników czy przesyłaniu danych w jednym kierunku, to trochę nieporozumienie. Wiadomo, że niektóre systemy mogą automatycznie instalować sterowniki, ale to nie jest to, o co chodzi w hot swap. Hot swap to tak naprawdę kwestia tylko fizycznego podłączania i odłączania sprzętu, a nie tego, jak się instalują sterowniki. Przesyłanie danych w jednym kierunku? Też nie, bo standardy takie jak USB czy SATA działają w obie strony. A co do jednoczesnego przesyłania i odbierania danych, to dotyczy protokołów komunikacyjnych jak TCP/IP, a nie hot swap. Wiele z tych błędów wynika z mylenia różnych kategorii technologicznych. Ważne jest, by rozumieć, że hot swap to temat fizyczny, a przesył danych i instalacja sterowników to już inna bajka. Warto to rozdzielić, żeby się nie pogubić.

Pytanie 20

Jakie polecenie w systemie Windows powinno zostać użyte, aby uzyskać wynik zbliżony do tego na załączonym obrazku?

TCP    192.168.0.14:57989    185.118.124.154:http   ESTABLISHED
TCP    192.168.0.14:57997    fra15s17-in-f8:http    ESTABLISHED
TCP    192.168.0.14:58010    fra15s11-in-f14:https  TIME_WAIT
TCP    192.168.0.14:58014    wk-in-f156:https       ESTABLISHED
TCP    192.168.0.14:58015    wk-in-f156:https       TIME_WAIT
TCP    192.168.0.14:58016    104.20.87.108:https    ESTABLISHED
TCP    192.168.0.14:58022    ip-2:http              TIME_WAIT

A. tracert

B. ipconfig

C. netstat

D. ping

Polecenie ping w systemie Windows jest używane do testowania dostępności hosta w sieci IP oraz mierzenia czasu odpowiedzi. Umożliwia ono diagnozowanie problemów z łącznością, ale nie dostarcza szczegółowych informacji o połączeniach sieciowych jak netstat. W przeciwieństwie do netstat, ping koncentruje się wyłącznie na podstawowym sprawdzeniu komunikacji między dwoma punktami w sieci, co czyni go narzędziem niewystarczającym do analizy szczegółowej stanu połączeń sieciowych. Tracert to kolejne polecenie, które ma inne zastosowanie – śledzi i wyświetla ścieżkę pakietu do docelowego hosta w sieci, pokazując przechodzenie przez różne routery. Używane jest głównie do diagnozowania problemów z trasowaniem i opóźnieniami w sieci, lecz nie dostarcza informacji o bieżących stanach połączeń TCP/UDP ani szczegółach wykorzystywanych portów. Natomiast ipconfig służy przede wszystkim do wyświetlania podstawowych informacji o konfiguracji sieciowej interfejsów IP w systemie i pozwala na ich szybkie odświeżenie lub reset. Jest bardzo przydatne do rozwiązywania problemów związanych z konfiguracją sieciową, ale nie oferuje funkcji monitorowania aktywnych połączeń lub analizy ruchu sieciowego. Wszystkie te polecenia mają swoje specyficzne zastosowania i ograniczenia, które czynią je nieodpowiednimi do uzyskania efektywnego przeglądu istniejących połączeń sieciowych jak w przypadku netstat. Wybór odpowiedniego narzędzia do analizy sieciowej zależy od konkretnego problemu, który należy rozwiązać, oraz rodzaju informacji, które są potrzebne do tej analizy. Rozumienie różnic między nimi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i diagnozowania problemów sieciowych w środowisku IT.

Pytanie 21

Aby zapewnić, że komputer uzyska od serwera DHCP określony adres IP, należy na serwerze zdefiniować

A. wykluczenie adresu IP urządzenia.

B. zastrzeżenie adresu IP urządzenia.

C. pulę adresów IP.

D. dzierżawę adresu IP.

Zastrzeżenie adresu IP komputera na serwerze DHCP to praktyka, która zapewnia, że dany komputer zawsze otrzymuje ten sam adres IP przy każdym połączeniu z siecią. Dzięki temu można uniknąć problemów, które mogą wynikać z dynamicznego przydzielania adresów IP, takich jak zmiany w konfiguracji sieci, które mogą wpływać na dostęp do zasobów. W praktyce, zastrzeżenie adresu IP jest szczególnie istotne dla urządzeń, które muszą mieć stały adres IP, jak serwery, drukarki sieciowe czy urządzenia IoT. W standardzie DHCP używa się opcji 50 (Requested IP Address) oraz 51 (DHCP Lease Time), aby zrealizować proces rezerwacji adresu IP. Dobrym przykładem zastosowania zastrzeżenia IP jest sytuacja, gdy chcemy, aby drukarka w biurze zawsze była dostępna pod tym samym adresem IP, co ułatwia jej odnalezienie przez inne urządzenia w sieci. W ten sposób można także skonfigurować reguły zapory sieciowej lub inne usługi sieciowe, które wymagają znajomości statycznego adresu IP.

Pytanie 22

Jakie urządzenia dotyczą terminy SLI?

A. karty sieciowe

B. dyski twarde

C. modemy

D. karty graficzne

Wybór kart sieciowych, dysków twardych czy modemów jako odpowiedzi na pytanie dotyczące terminu SLI jest błędny, ponieważ SLI odnosi się wyłącznie do technologii kart graficznych. Karty sieciowe, które odpowiadają za komunikację w sieci, operują w zupełnie innym kontekście technologicznym, skupiając się na przesyłaniu danych i połączeniach sieciowych. Z kolei dyski twarde, które służą do przechowywania danych, nie mają zastosowania w kontekście przetwarzania grafiki ani wydajności renderingu 3D. Modemy, będące urządzeniami konwertującymi sygnał cyfrowy na analogowy i vice versa, również nie wchodzą w zakres technologii SLI. Zrozumienie, że SLI jest specyficzne dla kart graficznych, jest kluczowe, aby uniknąć mylnych koncepcji. Często spotykanym błędem myślowym jest zakładanie, że każda technologia łącząca komponenty komputerowe musi odnosić się do wszystkich rodzajów sprzętu. W rzeczywistości każda technologia ma swoje unikalne zastosowanie i kontekst, co podkreśla znaczenie znajomości specyfiki poszczególnych komponentów komputerowych oraz ich funkcji. Właściwe przypisanie terminów do odpowiednich kategorii sprzętu jest kluczowe w zrozumieniu działania całego systemu komputerowego, co przyczynia się do bardziej świadomego podejścia do budowy i optymalizacji sprzętu.

Pytanie 23

W systemach Windows XP Pro/ Windows Vista Bizness/Windows 7 Pro/Windows 8 Pro, rozwiązaniem zapewniającym poufność danych dla użytkowników korzystających z jednego komputera, których informacje mogą być wykorzystywane wyłącznie przez nich, jest

A. korzystanie z prywatnych kont z ograniczeniami

B. korzystanie z prywatnych kont z uprawnieniami administratora

C. ręczne przypisywanie plikom atrybutu: zaszyfrowany

D. ręczne przypisywanie plikom atrybutu: ukryty

Odpowiedź "samodzielne przypisywanie plikom atrybutu: zaszyfrowany" jest prawidłowa, ponieważ szyfrowanie plików w systemach operacyjnych, takich jak Windows XP Pro, Windows Vista Bizness, Windows 7 Pro oraz Windows 8 Pro, zapewnia wysoki poziom poufności danych. Szyfrowanie pozwala na ochronę informacji w taki sposób, że tylko użytkownik posiadający odpowiedni klucz szyfrujący może uzyskać do nich dostęp. To jest szczególnie istotne w środowisku wieloużytkownikowym, gdzie wiele osób może mieć dostęp do tego samego komputera. Przykłady zastosowania tej funkcji obejmują przechowywanie osobistych dokumentów, finansów czy danych zdrowotnych, które powinny być dostępne tylko dla konkretnego użytkownika. W praktyce, przy użyciu wbudowanych w system Windows narzędzi, jak oprogramowanie EFS (Encrypting File System), użytkownicy mogą łatwo szyfrować ważne pliki, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony danych. Dobrą praktyką jest również regularne tworzenie kopii zapasowych zaszyfrowanych danych, aby w przypadku utraty dostępu do klucza szyfrującego możliwe było ich odtworzenie.

Pytanie 24

W systemach operacyjnych z rodziny Windows, funkcja EFS umożliwia ochronę danych poprzez ich

A. szyfrowanie

B. archiwizowanie

C. kopiowanie

D. przenoszenie

EFS, czyli Encrypting File System, to taka technologia, która pozwala na szyfrowanie danych w systemach Windows. Fajnie, bo jej głównym celem jest ochrona ważnych informacji. Dzięki temu osoby, które nie mają uprawnień, nie mogą ich odczytać. System operacyjny zarządza kluczami szyfrującymi, a użytkownicy mogą wybrać, które pliki czy foldery mają być zabezpieczone. Przykładowo, w firmach EFS może być używane do szyfrowania dokumentów z wrażliwymi danymi, jak numery identyfikacyjne klientów czy dane finansowe. To ważne, bo nawet jeśli ktoś ukradnie dysk twardy, dane będą bezpieczne, jeśli nie ma odpowiednich uprawnień. No, i warto dodać, że EFS jest zgodne z dobrymi praktykami dotyczącymi zabezpieczania danych. Z mojego doświadczenia, szyfrowanie to kluczowy element ochrony prywatności i danych, a EFS dobrze się z tym wpisuje. EFS współpracuje też z innymi metodami zabezpieczeń, jak robienie kopii zapasowych czy zarządzanie dostępem.

Pytanie 25

Na schemacie przedstawiono sieć o strukturze

A. drzew

B. gwiazd

C. magistrali

D. siatek

Topologia magistrali to struktura sieciowa, w której wszystkie urządzenia są podłączone do jednego wspólnego medium transmisyjnego, najczęściej kabla, nazywanego magistralą. W tego typu sieci każde urządzenie może komunikować się bezpośrednio z innym poprzez to wspólne medium, co upraszcza proces instalacji i zmniejsza koszty materiałowe. Główna zaleta topologii magistrali to jej prostota i efektywność w małych sieciach, gdzie dane są przesyłane w jednym kierunku i nie ma potrzeby skomplikowanego zarządzania ruchem. Współczesne przykłady zastosowania to starsze sieci Ethernet, gdzie przesyłanie danych odbywa się w postaci ramek. Standardy takie jak IEEE 802.3 opisują specyfikacje dla sieci tego typu. Magistrala jest korzystna tam, gdzie wymagane są ekonomiczne rozwiązania w prostych konfiguracjach. Jednakże w miarę wzrostu liczby urządzeń mogą pojawić się problemy z przepustowością oraz kolizjami danych, dlatego w dużych sieciach często wybiera się inne topologie. Dodatkową korzyścią jest łatwość diagnozowania problemów przy użyciu narzędzi takich jak analizatory sygnałów, co przyspiesza proces rozwiązywania problemów technicznych.

Pytanie 26

Jakie oprogramowanie do wirtualizacji jest dostępne jako rola w systemie Windows Server 2012?

A. Hyper-V

B. VMware

C. Virtual PC

D. Virtual Box

Hyper-V to natywne oprogramowanie do wirtualizacji, które jest dostępne jako rola w systemie Windows Server 2012. Umożliwia tworzenie, zarządzanie i uruchamianie wielu maszyn wirtualnych na jednym fizycznym serwerze. Hyper-V wspiera różne systemy operacyjne gościa, zarówno Windows, jak i Linux, co czyni go elastycznym rozwiązaniem w środowiskach serwerowych. Przykładowe zastosowanie Hyper-V obejmuje konsolidację serwerów, co pozwala na zmniejszenie kosztów sprzętu i energii, a także na zwiększenie efektywności wykorzystania zasobów. Hyper-V oferuje również funkcje takie jak migracja na żywo, które pozwalają na przenoszenie maszyn wirtualnych między hostami bez przerywania ich pracy. Warto także zwrócić uwagę na zgodność Hyper-V z wieloma standardami branżowymi, co zapewnia bezpieczeństwo i niezawodność. Użycie Hyper-V w środowisku produkcyjnym staje się coraz bardziej popularne, a jego integracja z innymi rozwiązaniami Microsoft, takimi jak System Center, umożliwia efektywne zarządzanie infrastrukturą IT.

Pytanie 27

Podczas wymiany uszkodzonej karty graficznej, która współpracowała z monitorem posiadającym jedynie wejście analogowe, jaką kartę należy wybrać?

A. Sapphire Radeon R7 250, 1GB GDDR5 (128 Bit), microHDMI, DVI, miniDP LP, BULK

B. Gigabyte GeForce GT 740 OC, 1GB GDDR5 (128 Bit), HDMI, DVI, D-Sub

C. ZOTAC GeForce GT 730 Synergy Edition, 4GB DDR3 (128 Bit), 2xDVI, miniHDMI

D. Sapphire Radeon R7 250X FLEX, 1GB GDDR5 (128 Bit), HDMI, 2xDVI, DP, LITE

Wybór karty graficznej Gigabyte GeForce GT 740 OC, 1GB GDDR5 (128 Bit), HDMI, DVI, D-Sub jest prawidłowy, ponieważ ta karta oferuje wyjście D-Sub, które jest standardowym analogowym złączem wykorzystywanym przez starsze monitory. W przypadku monitorów wyposażonych tylko w wejście analogowe, istotne jest, aby karta graficzna miała możliwość przesyłania sygnału wideo w formacie analogowym. Karta ta jest również zgodna z technologią HDMI oraz DVI, co czyni ją wszechstronną opcją dla różnych konfiguracji. W praktyce, jeśli użytkownik planuje modernizację swojego systemu, warto zwrócić uwagę na kompatybilność z już posiadanym sprzętem. Standard DVI-D również może być użyty z adapterem DVI do D-Sub, co stwarza dodatkowe możliwości podłączenia. Ponadto, w kontekście norm branżowych, zadbanie o odpowiednią zgodność z wejściem monitora jest kluczowe dla optymalizacji jakości obrazu oraz eliminacji problemów z wyświetlaniem. Dlatego wybór karty graficznej z analogowym wyjściem jest istotny w przypadku starszych monitorów.

Pytanie 28

Jaką kwotę łącznie pochłonie robocizna związana z montażem 20 modułów RJ45 z krawędziowym złączem narzędziowym na przewodach 4-parowych, jeśli stawka godzinowa montera wynosi 15 zł/h, a według tabeli KNR czas montażu pojedynczego modułu to 0,10 r-g?

A. 15,00 zł

B. 30,00 zł

C. 7,50 zł

D. 50,00 zł

Koszt robocizny montażu modułów RJ45 jest obliczany na podstawie czasochłonności oraz stawki godzinowej montera. Osoby, które uzyskały inne odpowiedzi, mogły źle zinterpretować dane z tabeli KNR lub popełnić błąd w obliczeniach. Na przykład, wybierając 7,50 zł, można sądzić, że czas montażu jednego modułu to 0,05 r-g, co jest niezgodne z danymi. Takie podejście do obliczeń może wynikać z niedokładnej analizy czasu pracy lub ze złego założenia dotyczącego liczby modułów, co prowadzi do niedoszacowania całkowitego kosztu. W przypadku 15,00 zł, możliwe, że przyjęto, że montaż dwóch modułów zajmie 0,10 r-g, co również jest błędne. Wartością, która powinna być uwzględniona, jest rzeczywisty czas pracy, a nie tylko zgadywanie. Odpowiedzi takie jak 50,00 zł sugerują, że ktoś pomylił całkowity czas z jednostkowym, co jest typowym błędem, gdy nie uwzględnia się faktu, że czas montażu jest mnożony przez liczbę modułów. Kluczowe jest, aby zawsze dokładnie sprawdzać wartości z tabel i zasobów normatywnych, a także stosować się do ustalonych standardów w branży, co pozwala na dokładniejsze i bardziej rzetelne oszacowanie kosztów robocizny.

Pytanie 29

Na zdjęciu przedstawiono

A. tusz

B. toner

C. taśmę barwiącą

D. kartridż

Tusz jest płynną substancją stosowaną głównie w drukarkach atramentowych gdzie dysze nanoszą go na papier w postaci mikroskopijnych kropli. W odróżnieniu od taśmy barwiącej tusz nie wymaga mechanicznego uderzania w papier i jest stosowany w urządzeniach które wymagają wysokiej jakości kolorowych druków. Z kolei toner to suche sproszkowane pigmenty używane w drukarkach laserowych które są przenoszone na papier za pomocą elektrostatycznego ładunku a następnie utrwalane przez rolki grzewcze. Toner cechuje się wysoką precyzją i jest idealny do druku dużych nakładów czarno-białych dokumentów. Kartridż w kontekście drukarek najczęściej odnosi się do pojemnika na tusz lub toner ale nie jest to odpowiednie określenie dla taśm barwiących które mają inną konstrukcję i zastosowanie. Typowym błędem jest mylenie tych komponentów ze względu na podobieństwo ich nazewnictwa i funkcji jako materiałów eksploatacyjnych. Wybór niewłaściwego elementu eksploatacyjnego może prowadzić do nieprawidłowego działania urządzenia i obniżenia jakości drukowanych materiałów. Ważne jest zrozumienie różnic w technologii druku aby prawidłowo identyfikować i stosować odpowiednie materiały.

Pytanie 30

Wykonanie komendy dxdiag w systemie Windows pozwala na

A. kompresję wskazanych danych na dysku twardym

B. konfigurację klawiatury, aby była zgodna z wymaganiami języka polskiego

C. uruchomienie narzędzia diagnostycznego DirectX

D. uruchomienie maszyny wirtualnej z systemem Windows 10 zainstalowanym

Wykonanie polecenia dxdiag w systemie Windows uruchamia narzędzie diagnostyczne DirectX, które jest kluczowym elementem do analizy i rozwiązywania problemów związanych z grafiką oraz dźwiękiem w systemie. Narzędzie to umożliwia użytkownikom zbieranie informacji na temat zainstalowanych komponentów sprzętowych, takich jak karty graficzne, dźwiękowe oraz sterowniki. Dzięki temu można szybko zidentyfikować potencjalne problemy z wydajnością lub zgodnością z oprogramowaniem. Przykładowo, gdy użytkownik doświadcza problemów z uruchomieniem gry, uruchomienie dxdiag pozwala sprawdzić, czy sterowniki graficzne są aktualne oraz czy sprzęt spełnia minimalne wymagania. To narzędzie jest również użyteczne dla programistów, którzy chcą zrozumieć, jak ich aplikacje działają na różnych konfiguracjach sprzętowych, zapewniając zgodność i optymalizację. W branży gier i multimediów, regularne korzystanie z dxdiag jest praktyką zalecaną, aby zapewnić, że system jest zawsze w optymalnym stanie operacyjnym, co wpisuje się w standardy zarządzania jakością oprogramowania.

Pytanie 31

Pełna maska podsieci z prefiksem /25 to

A. 255.255.255.240

B. 255.255.255.224

C. 255.255.255.128

D. 255.255.255.192

Maska podsieci o prefiksie /25 oznacza, że 25 bitów jest używanych do identyfikacji sieci, pozostawiając 7 bitów na identyfikację hostów. Wartość ta odpowiada masce 255.255.255.128. Umożliwia to utworzenie 128 adresów IP w danej podsieci, z czego 126 może być użytych jako adresy hostów, ponieważ jeden adres jest zarezerwowany dla identyfikacji sieci, a drugi dla broadcastu. W praktyce, maski o prefiksie /25 są idealne dla średnich sieci, które nie wymagają zbyt wielu adresów IP, ale mogą być bardziej efektywne w zarządzaniu zasobami IP. W kontekście dobra praktyki, stosowanie odpowiednich masek podsieci pozwala na optymalne wykorzystanie dostępnych adresów, co jest istotne zwłaszcza w większych organizacjach, gdzie zarządzanie adresacją IP ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 32

Jakim protokołem jest protokół dostępu do sieci pakietowej o maksymalnej prędkości 2 Mbit/s?

A. X . 25

B. ATM

C. VDSL

D. Frame Relay

Jakbyś wybrał inne protokoły, na przykład ATM, VDSL albo Frame Relay, to mogłoby być trochę zamieszania, bo każdy z nich ma swoje specyfikacje i zastosowania. ATM, czyli Asynchronous Transfer Mode, jest protokołem, który potrafi obsługiwać różne dane jak głos czy wideo, ale jego minimalna prędkość to już 25 Mbit/s, co znacznie przewyższa 2 Mbit/s - więc nie nadaje się do sieci pakietowej o niskiej prędkości. VDSL, czyli Very High Bitrate Digital Subscriber Line, to kolejny przykład technologii, która też ma o wiele wyższe prędkości niż 2 Mbit/s, więc też źle by wypadł w tym kontekście. Frame Relay, chociaż dedykowany do przesyłania danych w rozległych sieciach, również operuje na prędkościach powyżej 2 Mbit/s, więc znów nie sprawdziłby się jako wybór. Wybierając coś, co się do tego nie nadaje, nie tylko byś miał słabą komunikację, ale też mogłyby się pojawić problemy z niezawodnością i zarządzaniem przepustowością. Duży błąd to mylenie różnych protokołów i ich zastosowań oraz ignorowanie wymagań o prędkości czy niezawodności, które są kluczowe w kontekście dostępu do sieci pakietowej.

Pytanie 33

Domyślnie w programie Eksplorator Windows przy użyciu klawisza F5 uruchamiana jest funkcja

A. odświeżania zawartości aktualnego okna

B. otwierania okna wyszukiwania

C. rozpoczynania drukowania zrzutu ekranowego

D. kopiowania

Klawisz F5 w programie Eksplorator Windows jest standardowo używany do odświeżania zawartości bieżącego okna. Funkcja ta jest niezwykle istotna w kontekście zarządzania plikami i folderami, gdyż umożliwia aktualizację widoku, co jest niezbędne w przypadku wprowadzania zmian w systemie plików. Na przykład, gdy dodasz lub usuniesz pliki z wybranego folderu, naciśnięcie F5 pozwala na natychmiastowe zaktualizowanie wyświetlanej listy, co zwiększa efektywność pracy. Warto również zauważyć, że odświeżanie jest praktyką zalecaną w standardach użytkowania systemów operacyjnych, aby zapewnić, że użytkownik zawsze dysponuje aktualnymi danymi. Ponadto, w kontekście programowania, wiele aplikacji przyjmuje podobne skróty klawiszowe dla odświeżania widoku, co świadczy o ujednoliceniu dobrych praktyk w interfejsach użytkownika.

Pytanie 34

Producent wyświetlacza LCD stwierdził, że spełnia on wymagania klasy II według normy ISO 13406-2. Na podstawie danych przedstawionych w tabeli określ, ile pikseli z defektem typu 3 musi wystąpić na wyświetlaczu o naturalnej rozdzielczości 1280x800 pikseli, aby uznać go za uszkodzony?

Klasa	Maksymalna liczba dopuszczalnych błędów na 1 milion pikseli
Klasa	Typ 1	Typ 2	Typ 3
I	0	0	0
II	2	2	5
III	5	15	50
IV	50	150	500

A. 1 piksel

B. 3 piksele

C. 7 pikseli

D. 4 piksele

Zgodnie z normą ISO 13406-2, matryce LCD są klasyfikowane według klas jakości, które definiują dopuszczalną liczbę defektów na milion pikseli. W przypadku klasy II norma dopuszcza określoną liczbę defektów typu 1, 2 i 3. Defekty typu 3 dotyczą subpikseli, które mogą być stale włączone lub wyłączone. Przy rozdzielczości naturalnej 1280x800, co daje łącznie 1024000 pikseli, możemy określić dopuszczalną liczbę defektów. Dla klasy II norma przewiduje do 5 defektów typu 3 na 1 milion pikseli. Ponieważ mamy nieco ponad milion pikseli, nadal stosujemy tę samą maksymalną wartość. Oznacza to, że matryca z 7 defektami tego typu przekracza dopuszczalny limit, co oznacza, iż jest uszkodzona według wymogów klasy II. Praktyczne zastosowanie tego standardu jest kluczowe dla producentów urządzeń elektronicznych, którzy muszą zapewnić, że produkty spełniają ustalone normy jakościowe, co wpływa na zadowolenie klienta i reputację marki. Pomaga to również konsumentom w zrozumieniu i ocenie jakości wyświetlaczy przed zakupem.

Pytanie 35

Jakie jest tempo transferu danych dla napędu DVD przy prędkości x48?

A. 10800 KiB/s

B. 54000 KiB/s

C. 64800 KiB/s

D. 32400 KiB/s

Transfer danych napędu DVD przy prędkości x48 wynosi 64800 KiB/s. To dość sporo! Tak naprawdę, prędkość przesyłu danych dla DVD jest ustalona w jednostkach, gdzie 1x to jakieś 1350 KiB/s. Więc jak sobie to przeliczymy: 48 x 1350 KiB/s równa się właśnie 64800 KiB/s. Super to wiedzieć, bo zrozumienie prędkości transferu jest mega ważne, zwłaszcza przy pracy z multimediami czy dużymi plikami. To wpływa na to, jak szybko coś się ładuje, jak dobra jest jakość odtwarzania i czy możemy np. przesyłać dane na raz. W praktyce, wyższe prędkości są kluczowe, gdy zajmujemy się edytowaniem wideo albo archiwizowaniem danych, bo czas się liczy. Dobrze jest też monitorować rzeczywiste prędkości transferu za pomocą specjalnych narzędzi — to pomaga w optymalizacji działania sprzętu i programów.

Pytanie 36

Na ilustracji widoczny jest symbol graficzny

A. mostu

B. rutera

C. regeneratora

D. koncentratora

Symbol graficzny przedstawiony na rysunku to ikona rutera. Ruter jest urządzeniem sieciowym, które kieruje ruch danych w sieci komputerowej. Działa na warstwie trzeciej modelu OSI, co oznacza, że obsługuje adresowanie IP i trasowanie pakietów między różnymi sieciami. Ruter analizuje adresy IP w nagłówkach pakietów i używa tablic trasowania do określenia najlepszej ścieżki dla przesyłanego ruchu. Dzięki temu może łączyć różne sieci lokalne (LAN) i rozległe (WAN), umożliwiając efektywną transmisję danych. Praktyczne zastosowania ruterów obejmują zarówno sieci domowe, gdzie zarządzają ruchem między urządzeniami, jak i duże sieci korporacyjne, gdzie zapewniają redundancję i równoważenie obciążenia. Standardowe praktyki obejmują zabezpieczanie ruterów przed nieautoryzowanym dostępem poprzez użycie silnych haseł i szyfrowania. Ruter odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu stabilności i bezpieczeństwa sieci, co czyni go integralnym elementem infrastruktury IT w każdej nowoczesnej firmie.

Pytanie 37

Administrator powinien podzielić adres 10.0.0.0/16 na 4 jednorodne podsieci zawierające równą liczbę hostów. Jaką maskę będą miały te podsieci?

A. 255.255.0.0

B. 255.255.192.0

C. 255.255.128.0

D. 255.255.224.0

Odpowiedzi 255.255.0.0 oraz 255.255.128.0 nie są poprawne, ponieważ nie uwzględniają właściwego podziału adresu 10.0.0.0/16 na 4 równe podsieci. Maski 255.255.0.0 oraz 255.255.128.0 odpowiadają odpowiednio maskom /16 i /17, co oznacza, że nie dzielą one sieci na 4 części. W przypadku maski 255.255.0.0, cała sieć 10.0.0.0 pozostaje jako jedna duża sieć z 65,536 adresami, co nie odpowiada wymaganiu podziału. Z kolei maska 255.255.128.0 (czyli /17) dzieli tę sieć na dwa bloki po 32,768 adresów, co również nie spełnia wymogu podziału na cztery równe podsieci. Z kolei odpowiedź 255.255.224.0 również nie jest poprawna, mimo że zbliża się do podziału, gdyż odpowiada masce /19 i dzieliłaby sieć na 8 podsieci zamiast wymaganych 4. Kluczowym błędem jest nieprawidłowe obliczenie ilości wymaganych bitów do podziału. Każda zmiana w liczbie bitów w masce wpływa na liczbę dostępnych podsieci i hostów, dlatego istotne jest, aby zawsze dokładnie analizować zadane pytanie, zrozumieć koncepcję CIDR oraz zasady podziału sieci. Dobrą praktyką jest wizualizacja podziałów poprzez rysowanie diagramów podsieci, co ułatwia zrozumienie tematu.

Pytanie 38

Korzystając z podanego urządzenia, możliwe jest przeprowadzenie analizy działania

A. zasilacza ATX

B. modułu DAC karty graficznej

C. interfejsu SATA

D. pamięci RAM

Multimetr, jak ten przedstawiony na zdjęciu, jest kluczowym narzędziem w diagnostyce zasilaczy ATX. Zasilacz ATX przekształca napięcie zmienne z gniazdka sieciowego na różne napięcia stałe potrzebne do działania komponentów komputera takich jak 3.3V, 5V i 12V. Multimetr umożliwia pomiar tych napięć bezpośrednio na złączach zasilania, co pozwala na szybkie sprawdzenie poprawności ich wartości. Standardową praktyką jest sprawdzenie napięć wyjściowych na pinie molex czy ATX 24-pin, co pozwala na weryfikację poprawności relacji napięć z normami ATX. Użycie multimetru w diagnostyce zasilacza ATX obejmuje także sprawdzenie ciągłości obwodów oraz testowanie bezpieczników. Profesjonalne podejście do diagnostyki wymaga także pomiaru prądu upływu i sprawdzenia stabilności napięcia pod obciążeniem, co zapewnia, że zasilacz spełnia wymogi efektywności energetycznej i niezawodności. Multimetr cyfrowy zapewnia dokładność i precyzję niezbędną w takich pomiarach, co jest kluczowe w diagnostyce sprzętowej. Dlatego posługiwanie się multimetrem jest niezbędną umiejętnością każdego technika IT.

Pytanie 39

Aby osiągnąć wysoką jakość połączeń głosowych VoIP kosztem innych przesyłanych informacji, konieczne jest włączenie i skonfigurowanie na routerze usługi

A. DMZ

B. NAT

C. SSL

D. QoS

QoS, czyli Quality of Service, to kluczowy mechanizm stosowany w zarządzaniu ruchem sieciowym, który ma na celu priorytetyzację pakietów danych w celu zapewnienia wysokiej jakości połączeń głosowych VoIP. Dzięki QoS możliwe jest nadanie wyższego priorytetu dla pakietów głosowych, co minimalizuje opóźnienia, zniekształcenia i utraty pakietów, które mogą negatywnie wpływać na jakość rozmowy. Przykładem zastosowania QoS jest konfiguracja routera, który może przydzielać określoną przepustowość dla połączeń VoIP, ograniczając jednocześnie zasoby dla mniej krytycznych aplikacji, takich jak pobieranie plików czy streamowanie wideo. W praktyce oznacza to, że podczas rozmowy telefonicznej VoIP, nawet jeśli w sieci występują skoki obciążenia, jakość połączenia pozostaje na wysokim poziomie. Warto również zaznaczyć, że stosowanie QoS jest zgodne z najlepszymi praktykami sieciowymi, które zalecają zarządzanie zasobami w taki sposób, aby utrzymać stabilność i jakość kluczowych usług, zwłaszcza w środowiskach, gdzie przesył danych jest intensywny.

Pytanie 40

Komunikat "BIOS checksum error" pojawiający się w trakcie startu komputera zazwyczaj wskazuje na

A. wadliwy wentylator CPU

B. błąd pamięci RAM

C. uszkodzoną lub wyczerpaną baterię na płycie głównej

D. brak urządzenia z systemem operacyjnym

Komunikat "BIOS checksum error" mówi nam, że coś jest nie tak z pamięcią CMOS, która trzyma ustawienia BIOS. Kiedy bateria na płycie głównej padnie lub jest uszkodzona, CMOS nie da rady zapisać danych, stąd pojawia się ten błąd. W praktyce to znaczy, że komputer nie może się uruchomić, bo mu brakuje ważnych danych do startu. Wymiana baterii na płycie głównej to prosta sprawa, którą można ogarnąć samemu. Fajnie jest też regularnie sprawdzać, w jakim stanie jest ta bateria, zwłaszcza u starszych komputerów. Warto również zapisywać ustawienia BIOS-u przed ich zmianą, w razie gdyby trzeba było je przywrócić. Jeśli ten komunikat się powtarza, to możliwe, że trzeba będzie zaktualizować BIOS, żeby wszystko działało stabilniej. Moim zdaniem, to bardzo przydatna wiedza dla każdego użytkownika komputera.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej