Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik optyk
- Kwalifikacja: MEP.02 - Montaż i naprawa elementów i układów optycznych
- Data rozpoczęcia: 27 marca 2025 10:11
- Data zakończenia: 27 marca 2025 10:26
Egzamin zdany!
Wynik: 30/40 punktów (75,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 3
Jakim symbolem oznaczana jest dopuszczalna odchyłka średniej wartości dyspersji?
A. ΔnD
B. ΔN
C. Δrwz
D. Δ(nF - nC)
Odpowiedź Δ(nF - nC) jest prawidłowa, ponieważ oznacza dopuszczalną odchyłkę średniej dyspersji, gdzie nF i nC to odpowiednio liczby pomiarów w próbie oraz liczby oczekiwane. W praktyce, w procesach pomiarowych, dokładność i precyzja są kluczowe, a dopuszczalne odchyłki stanowią istotny element analizy statystycznej. Używając tej odchyłki, można ocenić, czy wyniki pomiarów są zgodne z oczekiwaniami i czy mieszczą się w akceptowalnych granicach w kontekście norm branżowych, takich jak ISO 9001. Na przykład, w procesie produkcji, monitorowanie odchyleń przy pomocy tej formuły pozwala na optymalizację procesów oraz identyfikację potencjalnych problemów w produkcji, co z kolei prowadzi do zwiększenia efektywności i redukcji kosztów. Znajomość tej odchyłki jest zatem niezbędna dla inżynierów i specjalistów zajmujących się kontrolą jakości.
Pytanie 4
Jakie połączenie elementów w systemach optycznych jest trwałe?
A. Wciskane
B. Śrubowe
C. Zawalcowane
D. Bagnetowe
Złącza zawalcowane są powszechnie stosowane w układach optycznych ze względu na swoją trwałość i niezawodność. Tego typu połączenia polegają na mechanicznym zlicowaniu elementów optycznych, które następnie są utrwalane przez proces walcowania, co zapewnia bardzo dobre przyleganie oraz minimalizację luzów. Przykładem zastosowania złączy zawalcowanych mogą być optyki wykorzystywane w teleskopach, gdzie wymagane jest zapewnienie wysokiej precyzji i stabilności połączeń. Złącza te charakteryzują się wysoką odpornością na wibracje oraz zmiany temperaturowe, co jest kluczowe w warunkach obserwacji astronomicznych. Dobre praktyki w inżynierii optycznej zalecają stosowanie takich połączeń w konstrukcjach, gdzie wymagana jest długotrwała integracja elementów optycznych, a także minimalizacja ryzyka ich rozszczelnienia. W standardach branżowych często zaleca się testowanie wytrzymałości połączeń zawalcowanych, aby zapewnić ich niezawodność w długoterminowych zastosowaniach.
Pytanie 5
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 6
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 7
Który z poniższych materiałów jest używany do przymocowywania soczewek w trakcie polerowania?
A. Gips
B. Wosk
C. Smoła
D. Filc
Smoła jest materiałem szeroko stosowanym w procesie mocowania soczewek podczas polerowania, głównie ze względu na swoje właściwości adhezyjne i plastyczność. W procesach optycznych, gdzie precyzja jest kluczowa, smoła pozwala na stabilne trzymanie soczewek w trakcie skomplikowanych operacji polerowania, co minimalizuje ryzyko ich uszkodzenia. Dodatkowo, smoła jest łatwa do usunięcia po zakończeniu polerowania, co jest niezwykle ważne w kontekście zachowania czystości soczewek. Przykładem zastosowania smoły jest praca nad soczewkami wysokiej jakości, gdzie dąży się do uzyskania idealnej przejrzystości i gładkości powierzchni. Standardy branżowe, takie jak ISO 10110, sugerują stosowanie odpowiednich materiałów mocujących, aby zapewnić najwyższą jakość optyczną. Dzięki swoim właściwościom smoła jest preferowanym wyborem w rozwoju nowych technologii optycznych, a jej zastosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.
Pytanie 8
Jakie urządzenie optyczne jest wykorzystywane do pomiaru dioptrii okularów?
A. lunetka autokolimacyjna
B. dynametr Ramsdena
C. lunetka dioptryjna
D. dioptriomierz
Dioptriomierz, choć również jest przyrządem optycznym, nie jest przeznaczony do sprawdzania podziałki dioptryjności okularów. Zamiast tego, jego podstawowe zastosowanie polega na pomiarze mocy optycznej soczewek i innych elementów optycznych. Użytkownicy mogą mylić funkcje tych dwóch narzędzi, jednak ważne jest zrozumienie, że dioptriomierz nie oferuje takiej samej precyzji dotyczącej korekty wzroku jak lunetka dioptryjna. Lunetka autokolimacyjna jest z kolei używana w inny sposób – służy głównie do kalibracji i sprawdzania układów optycznych, a nie do bezpośredniego pomiaru dioptrii w okularach. Może to prowadzić do błędnych wniosków w zakresie wyboru odpowiednich narzędzi do otrzymywania miar optycznych. Dynametr Ramsdena, mimo że jest ważnym narzędziem w optyce, pełni zupełnie inną funkcję, związana głównie z pomiarem kątów. W praktyce, wykorzystanie niewłaściwego instrumentu może prowadzić do niedokładności w ocenie stanu wzroku pacjenta oraz błędów w doborze okularów, co ma bezpośredni wpływ na jakość ich widzenia."
Pytanie 9
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 10
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 11
Jakie narzędzie powinno być użyte do oceny zdolności rozdzielczej lunet?
A. test kreskowy
B. szkło Abbego
C. test gwiaździsty
D. siatka dyfrakcyjna
Test kreskowy jest uznawany za standardowy sposób oceny zdolności rozdzielczej instrumentów optycznych, takich jak lunety. Ten test polega na obserwacji układu równoległych linii, którego gęstość można regulować. Zdolność lunety do rozdzielania dwóch bliskich punktów jest często określana jako jej rozdzielczość. W praktyce, im więcej linii, które możemy rozróżnić, tym wyższa jest zdolność rozdzielcza instrumentu. Warto podkreślić, że test kreskowy umożliwia nie tylko ocenę zdolności rozdzielczej, ale także wskazuje na jakość optyki oraz ewentualne aberracje, co jest istotne w kontekście precyzyjnych obserwacji astronomicznych czy zastosowań w fotografii. Przy pomiarach stosuje się specjalne siatki z wzorami kreskowymi i analizuje się, przy jakiej liczbie linii luneta przestaje być w stanie je rozróżnić, co daje nam bezpośrednie informacje o jej jakości i przydatności do różnych zastosowań.
Pytanie 12
Nie jest możliwe zmierzenie promienia krzywizny soczewki
A. mikroskopem autokolimacyjnym
B. sferometrem
C. szklanym sprawdzianem interferencyjnym
D. frontofokometrem
Frontofokometr to specjalistyczne urządzenie, które służy do pomiaru promienia krzywizny soczewek. Jego działanie opiera się na pomiarze odległości między soczewką a płaszczyzną, w której zmienia się kąt załamania światła. Dzięki temu, frontofokometr pozwala na precyzyjne określenie krzywizny zarówno soczewek sferycznych, jak i cylindrycznych. W praktyce, pomiar ten jest niezwykle istotny, ponieważ odpowiedni dobór promienia krzywizny wpływa na komfort noszenia okularów oraz jakość widzenia. W branży optycznej stosuje się frontofokometry zgodne z normami ISO, co zapewnia wysoką jakość pomiarów. Przykładowo, w przypadku soczewek kontaktowych, dokładny pomiar promienia krzywizny jest kluczowy dla zapewnienia ich stabilności na oku oraz minimalizacji ryzyka podrażnień. Dlatego też, frontofokometr jest standardowym narzędziem w każdym profesjonalnym gabinecie optycznym.
Pytanie 13
Symbol S235JR wskazuje na rodzaj stali
A. automatowej
B. konstrukcyjnej
C. szybkotnącej
D. żaroodpornej
S235JR to oznaczenie stali konstrukcyjnej, która jest dość popularna w budownictwie i inżynierii. Mówiąc prosto, to stal niskostopowa, co oznacza, że ma w sobie małe ilości dodatków stopowych. Dzięki temu łatwo się spawa i jest plastyczna, co jest dużym plusem. Charakteryzuje się minimalną wytrzymałością na rozciąganie wynoszącą 235 MPa, co sprawia, że nadaje się idealnie do budowy konstrukcji stalowych, takich jak belki czy ramy. Można ją spotkać przy budowie mostów, hal przemysłowych czy innych obiektów. Zgodnie z normą EN 10025-2, S235JR występuje w różnych formach – blachy, kształtowniki, pręty... To daje różnorodność zastosowań. Na pewno w branży budowlanej ważne jest, żeby stosować stal o odpowiednich parametrach mechanicznych, bo to ma wpływ na bezpieczeństwo konstrukcji. S235JR zdecydowanie to zapewnia.
Pytanie 14
Sprawdzanie kąta prostego w pryzmatach po ich szlifowaniu można zrealizować przy użyciu
A. szklanych sprawdzianów interferencyjnych
B. kątowników nastawnych
C. czujników autokolimacyjnych
D. goniometru
Goniometr, chociaż użyteczny w pomiarach kątów, nie jest odpowiedni do kontroli kąta prostego w pryzmatach. Jego główną funkcją jest pomiar kątów w zakresie od 0 do 360 stopni, co sprawia, że jest bardziej skomplikowanym narzędziem w zastosowaniach wymagających precyzyjnego sprawdzenia prostokątności kątów. W kontekście szlifowania pryzmatów, kluczowe jest uzyskanie idealnego kąta prostego, a goniometr nie dostarcza wystarczająco jednoznacznych wyników potrzebnych do tego typu zadań. Z kolei szklane sprawdziany interferencyjne, choć pozwalają na pomiar grubości i jakości szlifów, nie są przeznaczone do bezpośredniej oceny prostokątności kątów. Ich zastosowanie koncentruje się na analizie fal świetlnych, co czyni je bardziej złożonymi w kontekście prostych pomiarów geometrycznych. Czujniki autokolimacyjne, mimo że są nowoczesnym rozwiązaniem w obszarze pomiarów kątowych, wymagają skomplikowanej kalibracji i odpowiednich warunków do działania, co może być niepraktyczne w codziennej kontroli jakości. Ogólnie rzecz biorąc, podejścia te nie spełniają wymagań stawianych narzędziom do precyzyjnej kontroli kątów prostych, co może prowadzić do błędów w produkcji oraz obniżenia jakości wyrobów końcowych.
Pytanie 15
Która z podanych aberracji występujących w obiektywach lunetowych prowadzi do pojawienia się kolorowego rozmycia krawędzi obrazu?
A. Chromatyczna
B. Dystorsja
C. Sferyczna
D. Astygmatyzm
Odpowiedź "Chromatyczna" jest na pewno dobra, bo aberracja chromatyczna to coś, co się dzieje, gdy różne kolory światła są załamywane przez soczewki w różny sposób. To prowadzi do tego, że na brzegach obrazu możesz zobaczyć różne kolory, co wygląda trochę jak kolorowe rozmycie. W lunetach, zwłaszcza tych z dużymi otworami, ta aberracja naprawdę może zepsuć jakość obrazów. Producenci starają się używać soczewek, które mają mniej tej aberracji, jak soczewki ED (Extra-low Dispersion). Dzięki takim materiałom i dobremu projektowaniu można to rozmycie zredukować, co daje wyraźniejszy obraz. W lunetach myśliwskich i astronomicznych redukcja tej aberracji jest mega ważna, jeżeli chcesz mieć dobre obserwacje. A pamiętaj, że przy dużych powiększeniach i patrząc na jasne obiekty, aberracja chromatyczna jest bardziej widoczna, na przykład przy oglądaniu krajobrazów czy jasnych gwiazd.
Pytanie 16
W mikrometrze z przesuwnym zespołem pomiarowym należy zastosować połączenie z gwintem
A. Edisona
B. trapezowym symetrycznym
C. metrycznym drobnozwojnym
D. stożkowym
Wybór gwintu Edisona, stożkowego lub trapezowego symetrycznego w kontekście średnicówki mikrometrycznej jest niepoprawny z kilku powodów. Gwint Edisona, chociaż stosowany w niektórych aplikacjach mechanicznych, nie zapewnia wymaganej precyzji i stabilności, które są kluczowe w pomiarach mikrometrycznych. Ze względu na swoją budowę, nie jest on przystosowany do precyzyjnego przesuwania elementów pomiarowych, co może prowadzić do błędów w odczytach. Gwinty stożkowe, mimo że mogą być używane w różnych zastosowaniach, również nie oferują wystarczającej dokładności, ponieważ ich koncepcja nie jest dostosowana do mikrometrycznych regulacji, co może prowadzić do problemów z ustawieniem i stabilnością. Jeśli chodzi o gwinty trapezowe symetryczne, to chociaż mogą zapewnić pewną stabilność, ich skok i kształt nie odpowiadają wymaganiom precyzyjnych zastosowań pomiarowych, takich jak te, które występują w średnicówkach. Typowe błędy wynikające z wyboru tych gwintów to mylne przekonanie o ich wystarczającej precyzji oraz nieodpowiednia ocena wymagań dotyczących dokładności. Używając niewłaściwego typu gwintu, można znacznie obniżyć jakość pomiarów, co może prowadzić do poważnych błędów w procesach inżynieryjnych i produkcyjnych.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
Aby zmierzyć grubość i szerokość tafli szkła z dokładnością ±0,1 mm, powinno się użyć
A. suwmiarki
B. przymiaru liniowego
C. sprawdzianu dwugranicznego
D. mikrometru
Suwmiarka jest narzędziem pomiarowym, które pozwala na dokładny pomiar zarówno grubości, jak i szerokości tafli szkła z wymaganą precyzją ±0,1 mm. Dzięki swojej konstrukcji, suwmiarka łączy w sobie cechy przymiaru liniowego oraz mikrometru, co czyni ją wszechstronnym narzędziem w laboratoriach oraz zakładach produkcyjnych. Suwmiarki mają dwa rodzaje skal: główną i pomocniczą, co umożliwia dokładne odczytywanie wyników. Przykładowo, w przemyśle szklarskim, suwmiarka jest wykorzystywana do kontroli jakości produktów, aby upewnić się, że spełniają one normy określone w dokumentacji technicznej. Dodatkowo, standardy ISO 13385-1 dotyczące pomiarów liniowych zalecają użycie suwmiarek w procesach kontrolnych ze względu na ich wysoką dokładność i powtarzalność pomiarów. Warto zauważyć, że właściwe posługiwanie się suwmiarką wymaga praktyki oraz znajomości sposobu odczytu wyników, co jest kluczowe dla uzyskania wiarygodnych pomiarów.
Pytanie 19
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 20
Nie powinno się łączyć materiałów w elementach prowadnic ślizgowych?
A. stal — brąz
B. stal — mosiądz
C. żeliwo — żeliwo
D. stal — żeliwo
Wybór niewłaściwych materiałów w konstrukcjach mechanicznych, takich jak prowadnice ślizgowe, jest powszechnym błędem, który może skutkować poważnymi konsekwencjami operacyjnymi. Na przykład, zestawienie stali z żeliwem proponowane w odpowiedzi nie jest idealnym rozwiązaniem, ponieważ różnica w twardości i właściwościach tribologicznych tych materiałów może prowadzić do niejednorodnego zużycia. Stal, będąca znacznie twardsza, może z łatwością zarysować powierzchnię żeliwa, co prowadzi do uszkodzeń i spadku efektywności mechanizmu. Z kolei łączenie stali z brązem czy mosiądzem, mimo że te materiały mają lepsze parametry ścierne, nie rozwiązuje problemu wysokiej skłonności żeliwa do pękania. Należy pamiętać, że w tworzeniu systemów prowadzenia nie tylko twardość materiału ma znaczenie, ale również jego zachowanie w warunkach obciążeniowych oraz zdolność do pracy w długoterminowym cyklu. W branży inżynieryjnej, kluczowe jest zgodne z normami podejście do doboru materiałów, które powinny być kompatybilne i dostosowane do faktycznych warunków pracy, aby uniknąć nieefektywności i awarii. Warto zwrócić uwagę na wytyczne takie jak ASTM D1000 oraz inne normy, które dostarczają praktycznych wskazówek dotyczących właściwego doboru materiałów w aplikacjach mechanicznych.
Pytanie 21
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 22
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 23
Aby lornetka funkcjonowała poprawnie, należy dobierać obiektywy w parach tak, by ogniskowe różniły się maksymalnie o
A. 1,25%
B. 0,50%
C. 1,00%
D. 0,75%
Odpowiedź 0,50% jest prawidłowa, ponieważ przy dobieraniu obiektywów lornetki kluczowe jest zapewnienie, aby różnice w ogniskowych nie były zbyt duże, co pozwala na zminimalizowanie aberracji optycznych i innych problemów wpływających na jakość obrazu. W praktyce, lornetki z parami obiektywów, których ogniskowe różnią się o 0,50%, są w stanie zapewnić lepszą spójność widzenia, co jest szczególnie istotne w zastosowaniach takich jak obserwacja przyrody, astronomia czy inne dziedziny wymagające precyzyjnego widzenia. Różnice w ogniskowych powyżej tej wartości mogą prowadzić do zauważalnych różnic w ostrości i kontrastowości obrazu, co negatywnie wpłynie na doświadczenia użytkownika. Standardy branżowe w produkcji lornetek podkreślają znaczenie tych różnic, a wiele renomowanych producentów stosuje tę regułę przy projektowaniu swoich wyrobów. Dlatego przy wyborze lornetki warto zwrócić uwagę na te parametry, aby uzyskać optymalną jakość widzenia.
Pytanie 24
Który okular powinien być zainstalowany w naprawianym mikroskopie szkolnym z dwuokularową nasadką o powiększeniu 1X, jeśli obiektyw ma powiększenie 80X, a mikroskop powinien oferować powiększenie 400X?
A. 15X
B. 5X
C. 10X
D. 40X
Aby obliczyć wymagane powiększenie okularu w mikroskopie, należy zastosować wzór: powiększenie całkowite = powiększenie obiektywu × powiększenie okularu. W tym przypadku, powiększenie całkowite wynosi 400X, a powiększenie obiektywu to 80X. Aby znaleźć powiększenie okularu, możemy przekształcić wzór: powiększenie okularu = powiększenie całkowite / powiększenie obiektywu. Podstawiając wartości: powiększenie okularu = 400X / 80X, co daje nam wynik 5X. Użycie okularu o powiększeniu 5X jest standardem w wielu mikroskopach szkolnych, co zapewnia odpowiednie powiększenie przy jednoczesnym zachowaniu dobrego poziomu komfortu podczas obserwacji. Przykładem zastosowania mikroskopu z takim zestawieniem powiększeń może być badanie komórek roślinnych, gdzie detale strukturalne są dobrze widoczne przy zachowaniu odpowiedniej skali obrazu.
Pytanie 25
W konstrukcji rezonatora w laserze stałotlenowym nie wykorzystuje się
A. monokryształu rubinu
B. monokryształu granatu
C. monokryształu diamentu
D. szkła neodymowego
Monokryształ diamentu nie jest stosowany w budowie rezonatorów w laserach na ciele stałym, ponieważ ma wyjątkowe właściwości optyczne i mechaniczne, które czynią go bardziej odpowiednim do innych zastosowań. Diament charakteryzuje się bardzo wysoką twardością i doskonałą przewodnością cieplną, co predysponuje go do użycia w narzędziach tnących oraz w elektronice, ale niekoniecznie w rezonatorach laserowych. W laserach na ciele stałym najczęściej stosuje się monokryształy takie jak rubin czy granat, które efektywnie emitują światło w wyniku zjawiska luminescencji. Na przykład, monokryształ rubinu jest klasycznym materiałem wykorzystywanym w laserach ruby, które operują w zakresie długości fal 694 nm. W kontekście technologii laserowej, wybór odpowiedniego materiału jest kluczowy dla uzyskania wymaganej jakości i stabilności wiązki lasera, a monokryształy diamentu, mimo ich unikalnych właściwości, nie spełniają tych kryteriów w przypadku rezonatorów laserowych.
Pytanie 26
Zasadę pasowania luźnego w przypadku stałego wałka określa zapis
A. H7/s6
B. G7/h6
C. P7/k6
D. H7/g6
Odpowiedź G7/h6 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zasady pasowania luźnego, w której zdefiniowana jest tolerancja dla wałka i otworu. W tym przypadku 'G' odnosi się do klasy pasowania wałka, a 'h' do klasy pasowania otworu. Klasa G oznacza, że wałek ma tolerancję dodatnią, co pozwala na swobodne włożenie do otworu, a klasa h dla otworu ma tolerancję zerową, co oznacza, że otwór ma nominalne wymiary. Przykładem zastosowania tego pasowania jest konstrukcja urządzeń mechanicznych, gdzie luźne pasowanie jest wymagane dla elementów, które muszą się swobodnie poruszać, takich jak osie w łożyskach. W przemyśle machin budowlanych oraz produkcji maszyn, stosowanie odpowiednich klas pasowania jest kluczowe dla zapewnienia efektywności pracy i długowieczności urządzeń. Dobre praktyki inżynieryjne zalecają dokładne określenie tolerancji w każdym projekcie, aby uniknąć problemów z montażem oraz eksploatacją mechanizmów.
Pytanie 27
Liczba 32 w oznaczeniu 8 x 32, znajdującym się na obudowie lornetki, wskazuje na średnicę
A. otworu względnego.
B. źrenicy wyjściowej.
C. obiektywu.
D. okularu.
Liczba 32 w oznaczeniu 8 x 32 odnosi się do średnicy obiektywu lornetki, która wynosi 32 mm. Obiektyw jest kluczowym elementem optycznym, odpowiedzialnym za zbieranie światła i formowanie obrazu. W praktyce oznaczenie 8 x 32 wskazuje, że lornetka ma powiększenie 8x oraz średnicę obiektywu 32 mm. Większy obiektyw zbiera więcej światła, co jest szczególnie istotne w warunkach słabego oświetlenia, takich jak zmierzch czy poranek. Używając lornetki o takim oznaczeniu, użytkownicy mogą liczyć na jasny i wyraźny obraz, co jest niezwykle ważne w zastosowaniach takich jak obserwacja ptaków, myślistwo czy turystyka. Przy wyborze lornetki warto również zwrócić uwagę na jakość soczewek oraz powłok antyrefleksyjnych, które dodatkowo poprawiają jasność i kontrast obrazu. Standardy branżowe sugerują, że optymalny stosunek średnicy obiektywu do powiększenia powinien wynosić co najmniej 4 mm, co zapewnia komfortową obserwację.
Pytanie 28
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 31
Zewnętrzna średnica obudowy soczewki wynosi ø31,3k6. Który wymiar średnicy soczewki jest błędny, jeśli dla tego rodzaju pasowania górna odchyłka to +18 μm, a dolna +2 μm?
A. 31,318 mm
B. 31,320 mm
C. 31,310 mm
D. 31,302 mm
Odpowiedź 31,320 mm jest prawidłowa, ponieważ mieści się w granicach dopuszczalnych odchyleń dla podanego pasowania. Dla średnicy zewnętrznej oprawy soczewki ø31,3k6, górna odchyłka wynosi +18 μm, co oznacza, że maksymalny wymiar średnicy soczewki nie powinien przekraczać 31,318 mm (31,300 mm + 0,018 mm = 31,318 mm). W związku z tym, wymiar 31,320 mm wykracza poza tę granicę, co czyni go nieprawidłowym. W praktyce, dokładność wymiarów jest kluczowa dla zapewnienia odpowiedniego dopasowania elementów optycznych, co ma znaczenie w zastosowaniach medycznych oraz technologicznych. Zachowanie wysokich standardów precyzji pozwala unikać problemów związanych z montażem i funkcjonalnością soczewek. W przemyśle optycznym, normy takie jak ISO 286 definiują klasy pasowań, co jest niezbędne do zapewnienia jakości wyrobów. Zrozumienie tych zasad pozwala na lepsze projektowanie i produkcję elementów optycznych, co wpływa na ich efektywność w zastosowaniach użytkowych.
Pytanie 32
Możliwość pomiaru współczynnika załamania szkła optycznego można uzyskać przy użyciu
A. frontofokometru
B. refraktometru
C. fotometru
D. spektroskopu
Refraktometr to urządzenie służące do pomiaru współczynnika załamania światła w materiałach optycznych, takich jak szkło. Działa na zasadzie analizy kąta załamania promieni świetlnych, gdy przechodzą one przez granicę między dwiema różnymi substancjami. Dzięki pomiarom wykonywanym przez refraktometr, możemy określić, jaki jest współczynnik załamania danego szkła, co jest kluczowe przy projektowaniu i produkcji elementów optycznych, takich jak soczewki czy pryzmaty. W praktyce, zastosowanie refraktometru w laboratoriach optycznych oraz przemyśle szklarskim pozwala na kontrolę jakości materiałów, a także na badanie ich właściwości optycznych, co jest zgodne z normami branżowymi. Użycie refraktometru może również przyczynić się do poprawy precyzji w obróbce szkła, co ma bezpośredni wpływ na wydajność i jakość finalnych produktów. Dodatkowo, znajomość współczynnika załamania jest niezbędna w takich dziedzinach jak optyka medyczna, gdzie wymagana jest ścisła kontrola jakości materiałów optycznych używanych w sprzęcie medycznym.
Pytanie 33
W trakcie finalnego montażu pryzmatycznej lornetki konieczne jest dostosowanie
A. apertury numerycznej
B. skrewcenia obrazu
C. parafokalności
D. paracentryczności
Skręcenie obrazu jest kluczowym procesem podczas montażu końcowego lornetki pryzmatycznej, ponieważ zapewnia prawidłowe ustawienie pryzmatów w celu uzyskania wyraźnego i spójnego obrazu. W przypadku lornetek pryzmatycznych, obraz z obiektywu jest przekazywany przez pryzmat, który zmienia jego orientację. Aby użytkownik mógł wygodnie korzystać z lornetki, należy upewnić się, że obraz jest odpowiednio skręcony, tak aby nie był odwrócony ani zniekształcony. Praktyczne zastosowanie tego procesu można dostrzec w profesjonalnych zastosowaniach optycznych, takich jak astronomia czy ornitologia, gdzie precyzyjne obrazy są kluczowe. W standardach branżowych, takich jak wytyczne dotyczące produkcji optyki, skręcenie obrazu jest często wymieniane jako krytyczny krok w kalibracji i testowaniu instrumentów optycznych, co podkreśla jego znaczenie w zapewnieniu jakości i funkcjonalności lornetek. Poprawne wykonanie tego kroku zwiększa komfort użytkowania, pozwala na lepsze obserwacje oraz umożliwia efektywne wykorzystanie sprzętu w terenie.
Pytanie 34
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 35
Szkło charakteryzuje się chropowatością jako jedną z właściwości
A. cieplnych
B. chemicznych
C. mechanicznych
D. elektrycznych
Chropowatość szkła jest uważana za właściwość mechaniczną, ponieważ odnosi się do struktury powierzchni i jej zdolności do wytrzymywania różnych obciążeń fizycznych. Chropowatość wpływa na wiele aspektów użytkowania szkła, w tym na jego przyczepność, estetykę oraz zachowanie podczas obróbki mechanicznej. Przykładowo, w przemyśle budowlanym, chropowate szkło może być stosowane w konstrukcjach, gdzie wymagana jest lepsza przyczepność do innych materiałów, takich jak kleje czy farby. W kontekście norm branżowych, chropowatość szkła jest często oceniana za pomocą pomiarów zgodnych z metodami określonymi w normach ISO, co pozwala na zapewnienie odpowiedniej jakości produktów szklanych. Dodatkowo, w zastosowaniach optycznych, kontrola chropowatości ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia wysokiej przezroczystości i minimalizacji odbić, co jest istotne w produkcji soczewek i innych elementów optycznych.
Pytanie 36
Jakim symbolem literowym wyraża się długość fali świetlnej dla światła żółtego?
A. nF – nC
B. δF – δC
C. nF
D. λd
Odpowiedź λd jest prawidłowa, ponieważ symbol ten odnosi się do długości fali świetlnej dla światła żółtego w kontekście spektroskopii i optyki. Długość fali światła żółtego wynosi około 580-590 nm, co oznacza, że jest to zakres światła widzialnego, którego długość fali można określić za pomocą symbolu λ. W praktyce, znajomość długości fali jest kluczowa w różnych zastosowaniach, takich jak telekomunikacja optyczna, gdzie różne długości fal są używane do przesyłania informacji. W branży fotoniki, długość fali światła jest również istotna przy projektowaniu urządzeń optycznych, takich jak lasery i diody LED. Dodatkowo, długość fali wpływa na zjawiska takie jak dyfrakcja i interferencja, co ma zastosowanie w technologii obrazowania i mikroskopii. Warto podkreślić, że poprawne zrozumienie długości fal świetlnych jest fundamentem dla dalszych badań w dziedzinach takich jak fizyka, chemia i inżynieria materiałowa.
Pytanie 37
Aby zmierzyć pole widzenia mikroskopów, należałoby wykorzystać
A. kolimator szerokokątny
B. płytkę Abbego
C. podziałkę mikrometryczną
D. dynametr Czapskiego
Wybór niewłaściwych narzędzi do pomiaru pola widzenia w mikroskopach to naprawdę zła droga, bo może prowadzić do błędnych wyników. Na przykład, dynametr Czapskiego to urządzenie do mierzenia siły, a nie ma nic wspólnego z pomiarami w mikroskopii. Użycie tego w kontekście pola widzenia to totalna pomyłka, co może wprowadzać w błąd osoby, które nie znają się na tym. Kolimator szerokokątny też nie jest najlepszym pomysłem, bo raczej służy do robienia równoległych wiązek światła, a nie do bezpośrednich pomiarów w mikroskopie. Płytka Abbego, choć jest ważna w ocenie jakości optyki, też nie jest narzędziem do pomiaru pola widzenia w tradycyjnym sensie. Często wydaje się, że każde narzędzie optyczne pasuje wszędzie, ale to prowadzi do złych wyborów na etapie badań. Kluczowe jest to, żeby dobrze rozumieć, jakie narzędzia są potrzebne w mikroskopii, bo to wpływa na jakość uzyskanych wyników.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 40
W dokumentacji technicznej wykonania pryzmatu prostokątnego, symbol p=10 wskazuje na wymagania związane z
A. piramidalnością
B. precyzją powierzchni polerowanych
C. odchyleniem kąta prostego
D. czystością powierzchni
Odpowiedź dotycząca piramidalności jest prawidłowa, ponieważ symbol p=10 w kontekście pryzmatu prostokątnego zazwyczaj odnosi się do wymagań dotyczących geometrzy tego obiektu. Piramidalność określa, jak bardzo krawędzie i wierzchołki pryzmatu deviują od idealnego kształtu, co jest kluczowe w zastosowaniach, gdzie precyzja wymiarów ma ogromne znaczenie, na przykład w optyce czy technologii materiałowej. W standardach dotyczących przetwarzania materiałów stosuje się różne metody pomiarowe, takie jak pomiar kąta za pomocą goniometru czy użycie programu CAD do weryfikacji geometrycznych właściwości obiektów. W praktyce, przy projektowaniu pryzmatów dla systemów optycznych, precyzyjna kontrola piramidalności pozwala na minimalizowanie strat światła i poprawę jakości obrazów. Warto zaznaczyć, że zgodnie z normami ISO i ASTM, kontrola piramidalności jest kluczowym elementem w procesie zapewnienia jakości, co przekłada się na większą niezawodność i wydajność końcowego produktu.