Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik budownictwa
  • Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
  • Data rozpoczęcia: 27 maja 2025 20:30
  • Data zakończenia: 27 maja 2025 20:46

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Rodzaj rusztowania wykorzystywanego w pomieszczeniach, zbudowanego z dwóch podpór oraz pomostu roboczego, to rusztowanie

A. wspornikowe
B. stojakowe
C. modułowe
D. kozłowe
Rusztowanie kozłowe to świetne rozwiązanie, zwłaszcza w zamkniętych przestrzeniach. Składa się z dwóch podpór i jednego pomostu roboczego, co sprawia, że montuje się je naprawdę szybko i bez większych problemów. To coś, co jest super przydatne przy robieniu remontów czy budowie tam, gdzie miejsca jest mało. Kozły robocze są mega pomocne, gdy trzeba sięgnąć do wyżej położonych rzeczy, jak malowanie sufitów czy zakładanie instalacji. Dodatkowo, ich konstrukcja spełnia normy bezpieczeństwa, więc nie trzeba się obawiać o bezpieczeństwo podczas pracy. Tego typu rusztowania można znaleźć w mieszkaniówkach i różnych obiektach komercyjnych, gdzie przestrzeń jest ograniczona, ale potrzebna jest odpowiednia wysokość robocza.
Pytanie 2

Betonową mieszankę tuż po umieszczeniu w formach należy

A. zagęścić
B. przykryć matami lub folią
C. nawilżyć mleczkiem cementowym
D. zwilżyć wodą
Zagęszczanie mieszanki betonowej zaraz po jej ułożeniu to mega ważny krok w budowlance. Dlaczego? Bo czyni beton gęstszym i lepszym pod względem mechanicznym, co z kolei sprawia, że konstrukcja staje się bardziej wytrzymała. Jak to działa? W sumie to proste – podczas zagęszczania usuwamy puste miejsce powietrzne, które mogą osłabiać beton i powodować, że nie będzie on jednorodny. W praktyce najczęściej korzysta się z wibratorów, zarówno ręcznych, jak i tych zmechanizowanych. Dzięki ich drganiom masa betonowa lepiej się układa w formie. No i to wszystko jest zgodne z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 206, które mówią o tym, jak ważne jest porządne zagęszczenie. Dodatkowo, wibracja pomaga lepiej wypełnić formy, co jest szczególnie ważne, gdy robimy coś skomplikowanego. W końcu, odpowiednie zagęszczenie ma ogromny wpływ na to, jak długo beton będzie trwały i odporny na różne czynniki zewnętrzne. To w budownictwie i inżynierii lądowej jest po prostu kluczowe.
Pytanie 3

Wszystkie techniczne wymagania związane z realizacją i odbiorem prac tynkarskich znajdują się w

A. kosztorysie ofertowym
B. dzienniku budowy
C. specyfikacji technicznej
D. projekcie architektonicznym
Specyfikacja techniczna to kluczowy dokument w procesie budowlanym, który określa wszystkie wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót, w tym robót tynkarskich. Zawiera szczegółowe informacje o materiałach, technologiach, standardach jakości oraz metodach wykonania. Przykładowo, w specyfikacji technicznej dotyczącej tynków mogą być opisane wymagania dotyczące grubości tynku, rodzaju zastosowanych materiałów, a także procedury odbioru robót. Zgodnie z normami PN-EN 13914-1, specyfikacja powinna również zawierać zalecenia dotyczące warunków atmosferycznych, w jakich prace mogą być prowadzone, co jest kluczowe dla osiągnięcia trwałości i estetyki tynków. Tylko dobrze opracowana specyfikacja techniczna gwarantuje, że wykonawcy będą przestrzegać standardów branżowych, co w efekcie przyczynia się do wysokiej jakości realizacji inwestycji.
Pytanie 4

Na podstawie fragmentu specyfikacji technicznej określ, w których miejscach na elewacji budynku, nie należy wykonywać przerw technologicznych podczas wykonywania tynków mozaikowych.

n n n n n n n
n Specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót budowlanych
n Wykonanie tynków mozaikowych
n (fragment)n
n „(...) Materiał należy nakładać metodą „mokre na mokre", nie dopuszczając do zaschnięcia zatartej partii przed nałożeniem kolejnej. W przeciwnym razie miejsce tego połączenia będzie widoczne. Przerwy technologiczne należy z góry zaplanować na przykład: w narożnikach i załamaniach budynku, pod rurami spustowymi, na styku kolorów itp. Czas wysychania tynku zależnie od podłoża, temperatury i wilgotności względnej powietrza wynosi od ok. 12 do 48 godzin. W warunkach podwyższonej wilgotności i temperatury około +5°C czas wiązania tynku może być wydłużony. Podczas wykonywania i wysychania tynku min. temperatura otoczenia powinna wynosić +5°C, a max. +25°C.(...)"

A. Na środku ściany.
B. W załamaniach budynku.
C. W narożnikach budynku.
D. Na styku kolorów.
Odpowiedź "Na środku ściany" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z fragmentem specyfikacji technicznej, przerwy technologiczne powinny być planowane w miejscach, które są naturalnymi punktami podziału tynku, takimi jak narożniki budynków, załamania, odprowadzanie wody czy styki kolorów. Przerwy te są niezbędne, aby uniknąć pęknięć i deformacji, które mogą pojawić się w wyniku różnic w rozszerzalności termicznej oraz osiadania budynku. Na środku ściany, tworzenie przerw technologicznych może prowadzić do nieestetycznych połączeń i widocznych linii, które negatywnie wpływają na estetykę elewacji. W praktyce architektonicznej i budowlanej, ważne jest, aby przerwy były umieszczane w tak zwanych punktach krytycznych, które mogą zminimalizować ryzyko uszkodzeń tynku. Warto również zwrócić uwagę na zalecane praktyki, takie jak stosowanie odpowiednich materiałów do wypełnienia przerw, co zapewnia długowieczność i odporność na czynniki atmosferyczne.
Pytanie 5

Po zakończeniu nakładania tynków gipsowych, ich odbiór może nastąpić najwcześniej po upływie

A. 4 dni
B. 5 dni
C. 2 dni
D. 7 dni
Odpowiedź 7 dni jest prawidłowa, ponieważ czas schnięcia tynków gipsowych w warunkach normalnych wynosi zazwyczaj od 5 do 7 dni. Zgodnie z normami budowlanymi, podczas odbioru tynków gipsowych istotne jest, aby materiał był odpowiednio utwardzony, co pozwala uniknąć późniejszych problemów, takich jak pęknięcia, odpadanie tynku czy problemy z przyczepnością farb i innych powłok. Przykładowo, w przypadku tynków wewnętrznych, zaleca się, aby przed malowaniem lub aplikacją innych wykończeń, tynki miały czas na pełne wyschnięcie. W praktyce, jeśli odbiór nastąpi zbyt wcześnie, może to prowadzić do katastrofalnych skutków, takich jak deformacje czy ogólne obniżenie jakości wykonania. Dobre praktyki budowlane podkreślają, że należy brać pod uwagę również warunki atmosferyczne, takie jak temperatura i wilgotność powietrza, które mogą wpływać na czas schnięcia tynku. W związku z tym, zdecydowanie warto przestrzegać zalecenia dotyczącego 7 dni, aby zapewnić trwałość i estetykę wykonania.
Pytanie 6

Z informacji podanych w tabeli wynika, że aby otrzymać zaprawę cementowo-wapienną marki 5, należy 2 pojemniki wapna hydratyzowanego zmieszać z

Orientacyjny skład objętościowy zapraw cementowo-wapiennych
Marka zaprawyz użyciem ciasta wapiennegoz użyciem wapna hydratyzowanego
1,51:1,5:81:1:9
31:1:71:1:6
51:0,3:41:0,5:4,5

A. 4 pojemnikami cementu i 16 pojemnikami piasku.
B. 2 pojemnikami cementu i 12 pojemnikami piasku.
C. 2 pojemnikami cementu i 14 pojemnikami piasku.
D. 4 pojemnikami cementu i 18 pojemnikami piasku.
Żeby uzyskać dobrą zaprawę cementowo-wapienną klasy 5, musisz trzymać się konkretnych proporcji składników, co jest naprawdę ważne w budowlance. W tym przypadku proporcje są takie: 1 część cementu, 0,5 części wapna hydratyzowanego i 4,5 części piasku. Jeśli używasz 2 pojemników wapna, to żeby obliczyć cement, musisz pomnożyć te proporcje przez 4 – czyli będziesz potrzebować 4 pojemników cementu. Potem obliczając piasek, wychodzi 18 pojemników. Takie obliczenia są istotne, ponieważ jeśli coś pójdzie nie tak, zaprawa może być za słaba, co skutkuje pęknięciami murów czy odspajaniem tynku. Dlatego trzymanie się norm i wytycznych, jak PN-EN 998, które mówią o zaprawach murarskich i tynkarskich, jest super ważne, żeby wszystko było zrobione porządnie i trwało długo.
Pytanie 7

Czym jest spoiwo w betonie zwykłym?

A. gips
B. cement
C. asfalt
D. wapno
Beton zwykły to materiał budowlany, w którego skład wchodzi kilka kluczowych komponentów, z których najważniejsze to kruszywo, woda oraz spoiwo. Spoiwem w betonie zwykłym jest cement, który pełni rolę wiążącą i umożliwia tworzenie trwałych konstrukcji. Cement, będący produktem spalania wapienia i gliny w wysokotemperaturowych piecach, po zmieszaniu z wodą tworzy zaczyn, który twardnieje i wiąże kruszywa. Dzięki temu powstaje struktura betonu, która może osiągać różne właściwości w zależności od stosunku składników oraz rodzaju użytego cementu. W praktyce, cement stosowany w betonie jest zgodny z normami PN-EN 197-1, które określają wymagania dotyczące jego klasy i jakości. Ponadto, cement jest podstawowym składnikiem dla wielu różnych zastosowań budowlanych, w tym fundamentów, ścian, stropów, a także elementów prefabrykowanych. Jego zdolność do uzyskiwania wysokiej wytrzymałości na ściskanie oraz odporności na czynniki atmosferyczne sprawia, że jest niezbędnym materiałem w nowoczesnym budownictwie.
Pytanie 8

Który z rodzajów tynków jest stosowany do finalizacji powierzchni elewacji podczas ocieplania budynku płytami styropianowymi w systemie BSO (Bezspoinowym Systemie Ocieplania)?

A. Cementowo-wapienny
B. Akrylowy
C. Gipsowo-wapienny
D. Cementowy
Odpowiedź akrylowy jest prawidłowa, ponieważ tynki akrylowe są najczęściej stosowane w systemach ocieplania budynków płytami styropianowymi metodą BSO (Bezspoinowego Systemu Ocieplania). Ich główną zaletą jest doskonała elastyczność oraz odporność na czynniki atmosferyczne, co jest kluczowe w przypadku elewacji. Tynki akrylowe charakteryzują się również wysoką przyczepnością do podłoża oraz łatwością w aplikacji, co sprawia, że są bardzo popularnym wyborem w budownictwie. Stosowanie tynków akrylowych pozwala na uzyskanie estetycznego wykończenia, dostępnego w szerokiej gamie kolorystycznej. Zgodnie z normami budowlanymi, tynki te powinny być aplikowane zgodnie z zasadami producenta, co zapewnia ich długotrwałość oraz trwałość estetyczną. W praktyce, tynki akrylowe są szczególnie polecane w przypadku budynków narażonych na intensywne warunki atmosferyczne, ponieważ dobrze znoszą zmiany temperatury i wilgotności, co jest istotne dla zachowania izolacyjności termicznej budynku.
Pytanie 9

Do mineralnych spoiw hydraulicznych zalicza się

A. wapno hydratyzowane i palone
B. cement hutniczy i pucolanowy
C. gips szpachlowy i autoklawizowany
D. wapno dolomitowe i pokarbidowe
Wybór wapna hydratyzowanego i palonego jako spoiwa mineralnego hydraulicznego jest błędny, ponieważ te materiały nie mają zdolności do wiązania w obecności wody w takim samym stopniu jak cement hutniczy czy pucolany. Wapno hydratyzowane, po rozpuszczeniu w wodzie, prowadzi do hydratacji, jednak nie tworzy trwałych połączeń w warunkach wilgotnych, co ogranicza jego zastosowanie w konstrukcjach narażonych na działanie wody. Wapno palone, z kolei, wykazuje dużą reaktywność chemiczną, ale podobnie jak wapno hydratyzowane, nie zachowuje właściwości hydraulicznych. Gips szpachlowy i autoklawizowany również nie są klasyfikowane jako spoiwa mineralne hydrauliczne, ponieważ gips wiąże się na drodze procesów gipsowych i nie ma zdolności do wiązania w warunkach mokrych. Wapno dolomitowe i pokarbidowe również nie spełniają kryteriów hydraulicznych, co prowadzi do błędnych wniosków odnośnie ich funkcji w budownictwie. Te materiały są często mylone z cementami hydraulicznymi z powodu ich zastosowania w różnych aspektach budowy, jednak nie wykazują one wymaganych właściwości do efektywnego wiązania w obecności wody, co jest kluczowe dla zapewnienia trwałości i bezpieczeństwa konstrukcji. Należy pamiętać, że zgodność z normami budowlanymi oraz dobrymi praktykami jest istotna dla osiągnięcia optymalnych efektów w użyciu spoiw w budownictwie.
Pytanie 10

Abyzbudować ścianę o powierzchni 1 m2 zgodnie z KNR 2-02, wymaganych jest 8,20 szt. bloczków z betonu komórkowego. Na jednej palecie znajduje się 48 bloczków. Ile palet bloczków należy zamówić do zbudowania 75 m2 ścian?

A. 9
B. 48
C. 75
D. 13
Aby obliczyć liczbę palet bloczków potrzebnych do wymurowania 75 m² ścian, należy najpierw ustalić, ile bloczków potrzebujemy. Zgodnie z KNR 2-02, do wymurowania 1 m² ściany potrzeba 8,20 bloczków. Dlatego, dla 75 m², zapotrzebowanie wynosi 75 m² * 8,20 bloczków/m² = 615 bloczków. Skoro na jednej palecie mieści się 48 bloczków, to aby obliczyć liczbę palet, dzielimy 615 bloczków przez 48 bloczków/paleta, co daje nam 12,8125. Ponieważ nie możemy zamówić ułamkowej części palety, zaokrąglamy w górę do najbliższej całkowitej liczby, co daje 13 palet. Praktycznie, w takich obliczeniach zawsze zaokrąglamy w górę, aby zapewnić wystarczającą liczbę materiałów budowlanych, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży budowlanej oraz zarządzaniu projektami.
Pytanie 11

Jakim preparatem powinno się pokryć powierzchnię tynku, który się osypuje i pyli, aby go wzmocnić?

A. Barwiącym
B. Gruntującym
C. Antyadhezyjnym
D. Penetrującym
Preparat gruntujący jest kluczowym elementem w procesie wzmocnienia osypującego się i pylącego tynku. Jego podstawową funkcją jest poprawa przyczepności materiałów wykończeniowych, co jest szczególnie istotne w przypadku powierzchni, które wykazują tendencję do kruszenia się lub osypywania. Gruntowanie powierzchni tynku zmniejsza chłonność podłoża, co pozwala na równomierne wchłanianie farby lub innego materiału wykończeniowego, co z kolei prowadzi do uzyskania lepszego efektu estetycznego i trwałości powłoki. Przykładem praktycznego zastosowania gruntów może być ich użycie przed malowaniem ścian z tynku, gdzie gruntowanie pozwala na uniknięcie powstawania smug czy różnic kolorystycznych. Dodatkowo, preparaty gruntujące często zawierają składniki, które wzmacniają strukturę tynku i zabezpieczają go przed działaniem wilgoci, co jest zgodne z dobrą praktyką budowlaną. Zastosowanie gruntów zgodnie z zaleceniami producentów na etykietach może znacznie wydłużyć żywotność powierzchni oraz zredukować potrzebę częstych napraw.
Pytanie 12

Korzystając z Warunków Technicznych Wykonania i Odbioru Robót Tynkarskich wskaż, dla której kategorii tynku niedopuszczalne są widoczne miejscowe nierówności powierzchni, pochodzące od zacierania packą.

Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Robót Tynkarskich (fragment)
Dla wszystkich odmian tynku niedopuszczalne są:
- wykwity w postaci nalotu wykrystalizowanych na powierzchni tynku roztworów soli przenikających z podłoża, pleśń itp.
- zacieki w postaci trwałych śladów na powierzchni tynków,
- odstawanie, odparzenia, pęcherze spowodowane niedostateczną przyczepnością tynku do podłoża.
Pęknięcia na powierzchni tynków są niedopuszczalne z wyjątkiem tynków surowych, w których dopuszcza się włoskowate rysy skurczowe. Wypryski i spęcznienia powstające na skutek obecności niezgaszonych cząstek wapna, gliny itp. są niedopuszczalne dla tynków pocienionych, pospolitych, doborowych i wypalonych, natomiast dla tynków surowych są niedopuszczalne w liczbie do 5 sztuk na 10 m2 tynku.
Widoczne miejscowe nierówności powierzchni otynkowanych wynikające z technik wykonania tynku (np. ślady wygładzania kielnią lub zacierania packą) są niedopuszczalne dla tynków doborowych, a dla tynków pospolitych dopuszczalne są o szerokości i głębokości do 1 mm oraz długości do 5 cm w liczbie 3 sztuk na 10 m2 powierzchni otynkowanej.

A. Dla tynku kategorii II
B. Dla tynku kategorii I
C. Dla tynku kategorii IV
D. Dla tynku kategorii III
Poprawna odpowiedź to kategoria IV, ponieważ zgodnie z Warunkami Technicznymi Wykonania i Odbioru Robót Tynkarskich, tynki doborowe charakteryzują się wysokimi wymaganiami estetycznymi, co oznacza, że wszelkie widoczne miejscowe nierówności, takie jak ślady wygładzania kielnią czy zacierania packą, są całkowicie niedopuszczalne. Praktycznie, oznacza to, że w przypadku tynków doborowych, wykonawcy muszą szczególnie dbać o precyzję wykonania i staranność, aby zapewnić jednolitą i gładką powierzchnię, co jest kluczowe w kontekście późniejszego malowania lub tapetowania. W branży budowlanej, tynki doborowe są często stosowane w obiektach o wysokich standardach wykończenia, takich jak budynki użyteczności publicznej czy ekskluzywne mieszkania. Nieprzestrzeganie tych norm może prowadzić do problemów estetycznych i funkcjonalnych, dlatego tak ważne jest stosowanie się do tych wytycznych.
Pytanie 13

Ścianę nośną w piwnicy powinno się wymurować z

A. cegieł kratówek
B. bloczków z betonu komórkowego
C. bloczków z betonu zwykłego
D. cegieł dziurawek
Wybór materiałów do budowy ścian nośnych kondygnacji piwnicznej jest kluczowy dla stabilności i bezpieczeństwa całej konstrukcji. Cegły kratówek, choć stosowane w niektórych budowach, nie mają wystarczającej nośności, aby pełnić funkcję ściany nośnej w piwnicy. Ich lekka konstrukcja może być niewystarczająca do przenoszenia obciążeń, co naraża budynek na deformacje i uszkodzenia. Cegły dziurawki, mimo że lepiej izolują termicznie, również nie są optymalnym wyborem, ponieważ ich właściwości mechaniczne nie są dostateczne dla ścian nośnych w piwnicach. Użycie bloczków z betonu komórkowego w piwnicach często prowadzi do problemów z wilgocią, ponieważ te materiały mają tendencję do wchłaniania wody, co może prowadzić do degradacji struktury. Wybierając odpowiedni materiał, należy kierować się normami budowlanymi oraz praktykami inżynieryjnymi, które zalecają stosowanie betonowych bloczków, gwarantujących nie tylko odpowiednią nośność, ale również trwałość i odporność na wilgoć. Niewłaściwy dobór materiałów może prowadzić do znacznych kosztów napraw i renowacji w przyszłości, co czyni ten wybór kluczowym z perspektywy długoterminowej efektywności budynku.
Pytanie 14

Jeśli na rysunku w skali 1:50 długość ściany, która ma być otynkowana, wynosi 15 cm, to rzeczywista długość tej ściany to

A. 1,50 m
B. 0,75 m
C. 15,00 m
D. 7,50 m
Aby obliczyć rzeczywistą długość ściany na podstawie rysunku wykonanego w skali 1:50, należy zastosować zasadę proporcji. Skala 1:50 oznacza, że 1 cm na rysunku odpowiada 50 cm w rzeczywistości. W tym przypadku długość ściany wynosi 15 cm, więc rzeczywista długość można obliczyć mnożąc długość na rysunku przez współczynnik skali: 15 cm * 50 = 750 cm, co jest równoznaczne z 7,50 m. Tego typu obliczenia są niezwykle istotne w branży budowlanej oraz architektonicznej, gdzie precyzja jest kluczowa. Używanie odpowiednich skal i umiejętność przeliczania wymiarów to podstawowe umiejętności, które pozwalają na dokładne planowanie oraz realizację projektów budowlanych. W praktyce, znajomość zasad przeliczania skali jest niezbędna do interpretacji rysunków technicznych oraz tworzenia kosztorysów, które są oparte na rzeczywistych wymiarach obiektów. Dodatkowo, znajomość skali umożliwia dokonanie właściwych pomiarów i planów, co jest kluczowe w procesach projektowych oraz budowlanych.
Pytanie 15

Tynk dekoracyjny o wielu warstwach i różnorodnych kolorach, w którym barwę wzoru uzyskuje się poprzez skrobanie lub wycinanie odpowiednich górnych warstw to

A. sztablatura
B. stiuk
C. sztukateria
D. sgraffito
Sgraffito to technika zdobnicza, która polega na tworzeniu wzorów w wielowarstwowym tynku poprzez wyskrobanie lub wycięcie wierzchniej warstwy, co pozwala na odsłonięcie dolnych, różnokolorowych warstw. Jest to metoda, która cieszy się dużą popularnością w architekturze i sztuce dekoracyjnej, szczególnie w regionach o bogatej tradycji rzemieślniczej, takich jak Włochy czy Hiszpania. Przykładem zastosowania sgraffito mogą być elewacje budynków, gdzie twórcy wykorzystują tę technikę, aby dodać unikalny charakter i głębię wizualną. Dzięki zastosowaniu różnych kolorów tynku, artyści mogą tworzyć skomplikowane wzory i kompozycje, które przyciągają uwagę przechodniów. Sgraffito może być wykorzystane nie tylko w architekturze, ale również w sztukach plastycznych, takich jak ceramika czy malarstwo, gdzie technika ta pozwala na osiągnięcie złożonych efektów wizualnych. W kontekście standardów budowlanych, ważne jest, aby stosować materiały o wysokiej jakości, co zapewnia trwałość i estetykę wykonania tego typu zdobień.
Pytanie 16

Kolejność technologiczna działań na pierwszym etapie prac rozbiórkowych budynku przy użyciu metod ręcznych przedstawia się następująco:

A. demontaż instalacji budowlanych, demontaż okien i drzwi, rozbiórka ścianek działowych
B. rozbiórka dachu, demontaż okien, demontaż instalacji budowlanych
C. demontaż okien, rozbiórka ścianek działowych, demontaż instalacji budowlanych
D. rozbiórka dachu, rozbiórka ścianek działowych, demontaż instalacji budowlanych
Poprawna odpowiedź wskazuje na odpowiednią kolejność prac w procesie rozbiórkowym, która jest zgodna z ogólnie przyjętymi standardami branżowymi. Na początku należy zdemontować instalacje budowlane, takie jak wodociągi, instalacje elektryczne oraz systemy grzewcze, aby uniknąć ewentualnych uszkodzeń lub zagrożeń bezpieczeństwa podczas dalszych prac. Następnie przystępuje się do demontażu okien i drzwi, co pozwala na swobodny dostęp do wnętrza budynku i minimalizuje ryzyko niekontrolowanego opadania elementów konstrukcyjnych. Ostatnim krokiem jest rozbiórka ścianek działowych, co pozwala na jednoczesne prowadzenie prac porządkowych po wcześniejszych etapach. Taki porządek prac jest zgodny z zaleceniami Krajowych Standardów Rozbiórek, które podkreślają znaczenie planowania i bezpieczeństwa w procesach budowlanych. Praktyczne przykłady zastosowania takiej kolejności można zaobserwować na placach budowy, gdzie przestrzeganie tych zasad zwiększa efektywność oraz bezpieczeństwo pracy.
Pytanie 17

Jakie narzędzie powinno się zastosować do usunięcia nadmiaru zaprawy podczas ręcznego tynkowania?

A. Czerpaka tynkarskiego
B. Kielni murarskiej
C. Łaty
D. Pacy
Łata jest kluczowym narzędziem używanym podczas tynkowania ręcznego, ponieważ umożliwia równomierne i precyzyjne ściągnięcie nadmiaru zaprawy. Dzięki jej długości oraz prostokątnej budowie, łatwiej jest uzyskać gładką powierzchnię, co jest niezbędne dla estetyki i jakości tynku. Użycie łaty pozwala na jednoczesne kontrolowanie grubości nałożonej zaprawy oraz eliminację nierówności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie. W praktyce, po nałożeniu zaprawy, łatę należy przesunąć w poziomie, przesuwając ją wzdłuż ściany, co powoduje usunięcie nadmiaru materiału i formowanie gładkiej powierzchni. Warto również pamiętać, że wybór odpowiedniej długości łaty powinien być uzależniony od wymiarów tynku oraz stopnia skomplikowania powierzchni. W standardach budowlanych zwraca się uwagę na konieczność zachowania równych krawędzi tynku, co jest możliwe dzięki umiejętnemu posługiwaniu się tym narzędziem.
Pytanie 18

Aby zbudować 1 m2 jednowarstwowej ściany, potrzebnych jest 8 sztuk bloczków z betonu komórkowego. Jeśli koszt jednego bloczka wynosi 21 zł, to ile wyniesie całkowity koszt bloczków potrzebnych do budowy ściany o powierzchni 15 m2?

A. 2 520 zł
B. 3 860 zł
C. 3 520 zł
D. 2 860 zł
Aby obliczyć koszt bloczków z betonu komórkowego potrzebnych do wykonania ściany o powierzchni 15 m2, należy najpierw ustalić ilość bloczków potrzebnych na 1 m2. Z informacji wynika, że do wykonania 1 m2 jednowarstwowej ściany potrzeba 8 sztuk bloczków. Dla ściany o powierzchni 15 m2 potrzebujemy zatem 8 bloczków/m2 x 15 m2 = 120 bloczków. Koszt jednego bloczka wynosi 21 zł, więc całkowity koszt bloczków wynosi 120 bloczków x 21 zł/bloczek = 2 520 zł. Obliczenia te są zgodne z zasadami efektywnego planowania budowy i pozwalają na uwzględnienie wszystkich niezbędnych materiałów, co jest kluczowe w standardach budowlanych. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest precyzyjne oszacowanie kosztów materiałów budowlanych w celu uniknięcia nieprzewidzianych wydatków oraz sprawne zarządzanie budżetem projektu budowlanego.
Pytanie 19

Jakie kruszywo wykorzystuje się do produkcji ciepłochronnych zapraw murarskich?

A. Kruszywo żwirowe
B. Perlit
C. Pospółka
D. Kruszywo piaskowe
Perlit to materiał o doskonałych właściwościach izolacyjnych, który jest powszechnie stosowany do produkcji ciepłochronnych zapraw murarskich. Jego unikalna struktura, powstała w wyniku poddania wysokiej temperaturze naturalnego wulkanicznego szkła, sprawia, że perlit ma niską przewodność cieplną. Dzięki temu, zaprawy murarskie z dodatkiem perlitu skutecznie ograniczają straty ciepła, co jest istotne w kontekście budownictwa energooszczędnego. Przykłady zastosowania perlitu obejmują budowę domów pasywnych, gdzie kluczowe jest osiągnięcie jak najniższego zapotrzebowania na energię. Standardy branżowe, takie jak PN-EN 998-1, podkreślają znaczenie jakości izolacji w budynkach, a użycie perlitu w zaprawach murarskich jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie. Warto dodać, że perlit jest materiałem ekologicznym, co dodatkowo zwiększa jego atrakcyjność w nowoczesnym budownictwie.
Pytanie 20

Jaką minimalną długość powinno mieć oparcie nadproża L19 na murze?

A. 22 cm
B. 10 cm
C. 6 cm
D. 19 cm
W przypadku długości oparcia nadproża, istotne jest, aby uwzględnić nie tylko minimalne wymagania, ale również całokształt aspektów technicznych. Odpowiedzi na poziomie 6 cm, 19 cm, czy 22 cm są w dużej mierze nieadekwatne do obowiązujących norm. Wybór długości 6 cm jest zdecydowanie zbyt mały, co naraża konstrukcję na niebezpieczeństwo przełamania pod wpływem obciążeń. Praktyka budowlana zaleca znacznie większe wartości, aby zapewnić odpowiednią stabilność. Z kolei 19 cm i 22 cm jako długości oparcia są również niewłaściwe, ponieważ mogą prowadzić do nadmiernego obciążenia ścian, co z kolei może skutkować niepożądanymi efektami, takimi jak pęknięcia ścian czy osiadanie budynku w dłuższej perspektywie. Zbyt duża długość oparcia może także skutkować nieefektywnym przenoszeniem obciążeń, co jest sprzeczne z zasadami ekonomicznego projektowania. W praktyce, kluczowe jest przestrzeganie standardów dotyczących długości oparcia, które pomagają zminimalizować ryzyko uszkodzeń i zwiększają trwałość konstrukcji. Podsumowując, zrozumienie zasad projektowania nadproży oraz ich prawidłowego oparcia jest niezbędne dla każdego inżyniera budowlanego, aby unikać błędów, które mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w budownictwie.
Pytanie 21

Aby mechanicznie przygotować zaprawę murarską z objętościowym dozowaniem składników na budowie, jakie narzędzia są konieczne?

A. wiadro, kasta na zaprawę, łopata
B. betoniarka, łopata, sito
C. wiadro, betoniarka, łopata
D. betoniarka, taczka, sito
Wszystkie inne odpowiedzi nie spełniają wymagań dotyczących niezbędnych narzędzi do mechanicznego wykonywania zaprawy murarskiej. Betoniarka jest kluczowym urządzeniem, które umożliwia przygotowanie jednolitej mieszanki, co jest nieosiągalne bez jej użycia. W przypadku odpowiedzi sugerujących użycie taczki, fakt ten wskazuje na brak świadomości, że taczka nie służy do mieszania, a jedynie do transportu gotowej zaprawy. Jej obecność w zestawie narzędzi nie przyczynia się do efektywności samego procesu mieszania, a wręcz może prowadzić do opóźnień w pracy budowlanej. Z kolei wiadro w niepoprawnych odpowiedziach, w połączeniu z innymi narzędziami, które nie są kluczowe dla dokładności mieszania, sugeruje nieodpowiednie podejście do pomiaru i dozowania składników. Użycie sita oraz kasty na zaprawę, mimo że mogą być użyteczne w niektórych kontekstach, nie są właściwymi narzędziami do mechanicznego wykonywania zaprawy. Sitko stosuje się rzadko i nie ma zastosowania w kontekście przygotowania zaprawy, natomiast kasta na zaprawę, choć przydatna przy aplikacji, nie przyczynia się do jej produkcji. Właściwe narzędzia są kluczowe dla uzyskania wymaganej jakości zaprawy, a ich niewłaściwy dobór może prowadzić do kluczowych błędów w procesie budowlanym.
Pytanie 22

Tynki 1-warstwowe obejmują tynki

A. selektywne
B. surowe
C. powszechne
D. wytworne
Tynki surowe to rodzaj tynków 1-warstwowych, które charakteryzują się prostotą wykonania i szybkim czasem aplikacji. Są one najczęściej stosowane w budownictwie jako podkład pod dalsze warstwy wykończeniowe, a dzięki swojej naturalnej strukturze i porowatości, zapewniają dobrą przyczepność dla kolejnych warstw. W praktyce, tynki surowe mogą być wykonane z tradycyjnych materiałów, takich jak cement, wapno czy gips, które po nałożeniu tworzą jednolitą powłokę. Warto zaznaczyć, że tynki surowe mogą być również stosowane w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności, gdyż odpowiednio przygotowane materiały mogą minimalizować ryzyko pojawienia się pleśni. W budownictwie ekologicznym, tynki surowe zyskują na popularności, ponieważ są produkowane z lokalnych surowców i mają niską emisję CO2. Zgodnie z normami PN-EN 998-1, tynki surowe muszą spełniać określone wymagania dotyczące wytrzymałości i trwałości, co czyni je kluczowym elementem w kontekście długoterminowej eksploatacji budynków.
Pytanie 23

W trakcie realizacji tynków wewnętrznych wykorzystuje się rusztowania

A. drabinowe
B. stojakowe
C. na wysuwnicach
D. na kozłach
Tynki wewnętrzne wymagają odpowiedniej wysokości roboczej oraz stabilności, co czyni rusztowania na kozłach najczęściej stosowanym rozwiązaniem w tej dziedzinie. Kozły tynkarskie zapewniają solidne wsparcie dla platformy roboczej, umożliwiając jednocześnie łatwą regulację wysokości, co jest kluczowe w przypadku nierównych powierzchni. Dzięki swojej konstrukcji, kozły pozwalają na równomierne rozłożenie obciążenia, co jest istotne dla bezpieczeństwa i komfortu pracy. W praktyce, aplikatorzy tynku mogą swobodnie poruszać się w obrębie rusztowania, co ułatwia dostęp do trudno dostępnych miejsc. W kontekście norm BHP, użycie kozłów tynkarskich zapewnia minimalizację ryzyka upadków oraz kontuzji, co jest zgodne ze standardami bezpieczeństwa pracy. Dodatkowo, kozły są często wykorzystywane w połączeniu z deskami roboczymi, co zwiększa skuteczność i komfort pracy w porównaniu do innych rozwiązań, takich jak drabiny czy rusztowania na wysuwnicach, które mogą być mniej stabilne podczas aplikacji tynku.
Pytanie 24

Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile palet bloczków gazobetonowych o wymiarach
24×24×59 cm potrzeba do wymurowania dwóch ścian wysokości 2,75 m, długości 6 m i grubości 24 cm każda.

Informacje producenta bloczków betonu komórkowego
Wymiary bloczka
[cm]		Zużycie
[szt./m²]		Masa
[kg]		Liczba na palecie
[szt.]
24×24×59722,448
12×24×59712,296
8×24×5979,2144

A. 5 palet.
B. 116 palet.
C. 58 palet.
D. 3 palety.
Poprawna odpowiedź to 5 palet, co można wyjaśnić na podstawie obliczeń dotyczących wymagań materiałowych do wykonania dwóch ścian o podanych wymiarach. Wysokość każdej ściany wynosi 2,75 m, długość 6 m, a grubość 24 cm. Aby obliczyć całkowitą liczbę bloczków gazobetonowych potrzebnych do budowy, najpierw obliczamy objętość jednej ściany: 2,75 m * 6 m * 0,24 m = 3,96 m³. Dla dwóch ścian otrzymujemy 3,96 m³ * 2 = 7,92 m³. Bloczek gazobetonowy o wymiarach 24x24x59 cm ma objętość 0,024 m * 0,024 m * 0,059 m = 0,000028416 m³. Obliczamy, ile bloczków potrzebujemy: 7,92 m³ / 0,000028416 m³ ≈ 278,9, co zaokrąglamy do 279 bloczków. Na jednej palecie zmieści się 48 bloczków, więc dzieląc 279 przez 48, uzyskujemy około 5,8, co zaokrąglamy do 5 palet. W praktyce, zrozumienie takich obliczeń jest niezbędne w branży budowlanej, aby odpowiednio zarządzać materiałami i kosztami, co jest zgodne z dobrą praktyką inżynieryjną.
Pytanie 25

Zgodnie z zaleceniami producenta, z 25 kg zaprawy można uzyskać 1,4 m2 tynku o grubości 10 mm. Jaką ilość zaprawy należy przygotować do otynkowania ścian pomieszczenia o powierzchni 56,7 m2, aby osiągnąć tynk o tej samej grubości?

A. 101,25 kg
B. 10,125 kg
C. 1 012,5 kg
D. 10 125 kg
Właściwe obliczenie ilości zaprawy wymaga uwzględnienia zarówno powierzchni tynkowanej jak i wydajności zaprawy. Z instrukcji producenta wiemy, że 25 kg zaprawy pokrywa 1,4 m² tynku o grubości 10 mm. Aby obliczyć ilość zaprawy potrzebnej do pokrycia 56,7 m², najpierw obliczamy, ile m² można pokryć 1 kg zaprawy, co wynosi 1,4 m²/25 kg = 0,056 m²/kg. Następnie mnożymy tę wartość przez 56,7 m², co daje 1 012,5 kg zaprawy. Użycie dokładnych obliczeń jest istotne w praktyce budowlanej, aby uniknąć niedoborów lub nadmiaru materiału, co może wpływać na koszty i terminy realizacji. W branży budowlanej zaleca się również uwzględnianie niewielkiego zapasu materiału, aby pokryć ewentualne straty czy błędy przy aplikacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu projektami budowlanymi.
Pytanie 26

Rzeczywiste wymiary pomieszczenia biurowego wynoszą 8 x 5 m. Jakie będą jego wymiary na rysunku sporządzonym w skali 1:200?

A. 40,0 x 25,0 cm
B. 4,0 x 2,5 cm
C. 8,0 x 5,0 cm
D. 16,0 x 10,0 cm
Aby obliczyć wymiary pomieszczenia biurowego w skali 1:200, należy najpierw zrozumieć, że skala ta oznacza, iż 1 jednostka na rysunku odpowiada 200 jednostkom w rzeczywistości. Wymiary pomieszczenia wynoszą 8 m x 5 m, co w centymetrach daje 800 cm x 500 cm. Przy zastosowaniu skali 1:200, obliczamy wymiary na rysunku, dzieląc rzeczywiste wymiary przez 200. Tak więc: 800 cm / 200 = 4 cm, a 500 cm / 200 = 2,5 cm. Zatem wymiary przedstawione na rysunku wynoszą 4,0 x 2,5 cm. W praktyce, umiejętność przeliczania wymiarów na rysunkach technicznych jest kluczowa w architekturze, inżynierii i projektowaniu wnętrz. Przy projektowaniu biur, poprawne odwzorowanie wymiarów budynków w rysunkach technicznych zapewnia dokładność i zgodność z rzeczywistością, co jest zgodne z normami branżowymi i wspomaga procesy konstrukcyjne oraz weryfikację planów budowlanych.
Pytanie 27

Wylicz koszt wymiany pięciu okien o wymiarach 120×150 cm każde, jeśli cena jednostkowa tej usługi to 65,00 zł/m.

A. 1755,00 zł
B. 1560,00 zł
C. 1950,00 zł
D. 1404,00 zł
Jak się przyjrzysz błędom w obliczeniach kosztów wymiany okien, to warto pomyśleć o tym, jak ważne jest dobrze policzyć powierzchnię. Wiele osób zakłada, że można po prostu pomnożyć liczbę okien przez koszt jednostkowy i to wszystko, a to wcale nie jest prawda. Ignoruje to bardzo istotny krok, jakim jest pole powierzchni okna. Często ludzie nie rozumieją, jak przeliczać jednostki z centymetrów na metry kwadratowe, co jest kluczowe, żeby móc użyć podanego kosztu. No i jeszcze jest ten temat, że niektórzy nie uwzględniają dodatkowych kosztów, jak montaż, demontaż starych okien, czy inne materiały potrzebne przy montażu. Brak wiedzy o tych rzeczach sprawia, że mogą zaniżać lub zawyżać całkowite koszty. W budownictwie trzeba znać nie tylko ceny jednostkowe, ale też jak dobrze i dokładnie obliczać koszty całkowite, żeby móc sensownie planować budżety. Dobre praktyki w planowaniu finansowym, z uwzględnieniem wszystkich kosztów, są naprawdę ważne dla sukcesu projektów budowlanych.
Pytanie 28

Jaką ilość zaprawy należy nabyć do zbudowania ścian o grubości ½ cegły oraz powierzchni 28 m2, przy założeniu, że zużycie wskazane przez producenta wynosi 35 kg zaprawy na 1 m2 ściany tej grubości?

A. 980 m2
B. 980 kg
C. 490 m2
D. 490 kg
Aby obliczyć, ile zaprawy potrzebujemy do wymurowania ścian o powierzchni 28 m² i grubości ½ cegły, musimy pomnożyć zużycie zaprawy przez powierzchnię. Producent podaje, że na 1 m² ściany o tej grubości potrzebne jest 35 kg zaprawy. Zatem, dla 28 m² obliczenia będą wyglądać następująco: 28 m² * 35 kg/m² = 980 kg. To oznacza, że do wykonania tego zadania musimy zakupić 980 kg zaprawy. W praktyce, znajomość zużycia materiałów budowlanych na jednostkę powierzchni jest kluczowa dla prawidłowego planowania budowy. Umożliwia to nie tylko skuteczne zarządzanie kosztami, ale także minimalizowanie odpadów materiałowych. Dobrą praktyką jest zawsze uwzględnienie dodatkowego zapasu zaprawy, aby pokryć ewentualne straty podczas transportu oraz nieprzewidziane okoliczności na budowie, takie jak błędy w obliczeniach lub zmiany w planie budowy.
Pytanie 29

Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile bloczków gazobetonowych o wymiarach
240×240×590 mm potrzeba do wymurowania trzech ścian grubości 24 cm, długości 12 m i wysokości 4,5 m każda.

Fragment instrukcji producenta
Zużycie bloczków gazobetonowych
Wymiary bloczków
[mm]		Zużycie
[szt./m²]
240×240×5907
120×240×590

A. 756 sztuk.
B. 378 sztuk.
C. 1134 sztuk.
D. 2268 sztuk.
Fajnie, że wybrałeś 1134 bloczki gazobetonowe. To odpowiednia liczba, a żeby do tego dojść, trzeba było dobrze policzyć. Zaczynamy od obliczenia powierzchni jednej ściany. Mamy 12 m na 4,5 m, co daje nam 54 m². Potem bierzemy pod uwagę, że robimy trzy ściany, więc całkowita powierzchnia to 162 m². Aż się prosi, żeby policzyć, ile bloczków potrzeba na każdy metr kwadratowy – w tym przypadku to 7. Przemnażając, dostajemy 1134 bloczki. To bardzo ważna wiedza w budownictwie, bo dokładne obliczenia pozwalają oszacować materiały, co wpływa na koszty i czas budowy. Warto znać takie zasady, bo dobrze przeprowadzona kalkulacja zwiększa efektywność i pozwala lepiej zarządzać zasobami.
Pytanie 30

Pręty stalowe, które mają być zastosowane do zbrojenia konstrukcji żelbetowej, powinny być wcześniej

A. oczyścić z rdzy oraz zabrudzeń tłuszczowych
B. zaimpregnować środkiem zapobiegającym przywieraniu
C. nanaszać preparat wodoodporny
D. pokryć farbą olejną podkładową
Pręty stalowe, które będą używane do zbrojenia elementów żelbetowych, muszą być odpowiednio przygotowane przed ich zastosowaniem. Oczyszczenie z rdzy oraz tłustych plam ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia odpowiedniej adhezji między stalą a betonem. Proces ten zapobiega osłabieniu połączenia, co mogłoby prowadzić do problemów strukturalnych w przyszłości. Rdza, jako produkt korozji, może osłabiać stal, a obecność tłuszczu ogranicza przyleganie betonu do zbrojenia. Zgodnie z normą PN-EN 1992-1-1, która określa zasady projektowania konstrukcji z żelbetu, powierzchnie zbrojenia powinny być czyste i suche. W praktyce, często stosuje się szczotki druciane lub środki chemiczne do usuwania rdzy. Zastosowanie takich metod nie tylko poprawia jakość wykonania, ale także wydłuża trwałość konstrukcji. Należy również pamiętać, że odpowiednie przygotowanie prętów zbrojeniowych jest wymagane na każdym etapie budowy, aby uniknąć późniejszych komplikacji.
Pytanie 31

W remontowanym budynku na poddaszu zamierzono stworzyć lekką ściankę działową, aby oddzielić dwa pokoje mieszkalne. Jakie materiały powinno się zastosować do jej budowy?

A. płyty wiórowe laminowane
B. cegły szamotowe
C. cegły klinkierowe
D. płyty Pro-Monta
Płyty Pro-Monta to naprawdę fajne rozwiązanie do budowy lekkich ścianek działowych. Mają świetną stabilność i dobrze izolują dźwięk, co jest bardzo ważne. Dzięki temu, że są lekkie i łatwe w montażu, można szybko zmieniać układ przestrzeni w mieszkaniu. Jak masz poddasze, gdzie miejsca często brakuje, to te płyty sprawdzą się super. Stosowanie ich w budowie ścianek to zgodne z normami i dobrymi praktykami, zwłaszcza jeśli chodzi o efektywność energetyczną. Co więcej, można je wykończyć różnymi materiałami, więc łatwo dopasujesz styl do swojego gustu. Przykładowo, można podzielić duże pomieszczenie na mniejsze, co tworzy bardziej intymne przestrzenie, co na poddaszu bywa naprawdę przydatne.
Pytanie 32

Jakie jest spoiwo w zaprawach mineralnych?

A. cement
B. akryl
C. żywica
D. silikon
Silikon, akryl i żywica to materiały, które mają różne zastosowania w budownictwie i innych dziedzinach, jednak nie są one spoiwami zapraw mineralnych. Silikon jest przede wszystkim stosowany jako materiał uszczelniający i wypełniający, charakteryzujący się elastycznością oraz odpornością na działanie wody. Jest używany do uszczelniania połączeń w miejscach narażonych na ruch lub ściskanie, ale nie ma właściwości twardnienia jak cement. Akryl, z kolei, to materiał, który ma zastosowanie w produkcji farb, uszczelniaczy oraz jako składnik w niektórych zaprawach, jednak jego zastosowanie jest bardziej ograniczone w kontekście budownictwa, a jego właściwości nie są porównywalne z cementem w kontekście tworzenia trwałych struktur. Żywica to materiał, który jest wykorzystywany w różnych technologiach, w tym w wytwarzaniu kompozytów, ale jej zastosowanie jako spoiwo w zaprawach mineralnych jest niewłaściwe. Często powodem błędnego wyboru materiału jest mylenie funkcji zaprawy z innymi rodzajami materiałów budowlanych. Różnorodność spoiw budowlanych sprawia, że kluczowe jest zrozumienie ich właściwości oraz odpowiednie ich dobieranie do konkretnych zastosowań w budownictwie. W przypadku zapraw mineralnych, cement jest niezastąpiony ze względu na swoje właściwości wiążące oraz zdolność do tworzenia mocnych, trwałych połączeń w strukturze.
Pytanie 33

Tynk należący do kategorii IV jest tynkiem

A. 3-warstwowym
B. 4-warstwowym
C. 2-warstwowym
D. 1-warstwowym
Tynk kategorii IV, znany jak tynk trzywarstwowy, to sprawdzony sposób na solidne i estetyczne wykończenie budynku. Składa się z trzech warstw: podkładowej, właściwej i końcowej. Ta pierwsza, zazwyczaj z zaprawy cementowo-wapiennej, daje mocny fundament, co jest ważne, żeby następne warstwy dobrze się trzymały. Warstwa właściwa, często z dodatkami, jak włókna szklane czy polipropylenowe, dodaje tynkowi wytrzymałości i sprawia, że jest odporny na pęknięcia. Na końcu mamy warstwę końcową, która odpowiada za wygląd tynku i może mieć różne faktury i kolory. W praktyce tynki trzywarstwowe używa się często w budynkach, które muszą stawić czoła trudnym warunkom atmosferycznym, co jest zgodne z normami PN-EN 998-1. To rozwiązanie jest polecane zarówno w budynkach publicznych, jak i mieszkalnych, bo znacznie zwiększa trwałość budynku i obniża koszty konserwacji.
Pytanie 34

Który z poniższych rodzajów tynków nie jest tynkiem mineralnym?

A. Cementowy
B. Akrylowy
C. Gipsowy
D. Silikatowy
Odpowiedzi 'Cementowy', 'Gipsowy' i 'Silikatowy' są błędne, ponieważ wszystkie wymienione tynki są typami tynków mineralnych, charakteryzującymi się różnymi właściwościami oraz zastosowaniami. Tynk cementowy jest mieszanką cementu, piasku i wody, co sprawia, że jest niezwykle trwały i odporny na działanie wody, co czyni go odpowiednim do stosowania w miejscach o wysokiej wilgotności. Jest często używany do tynkowania fundamentów oraz piwnic. Tynk gipsowy, z drugiej strony, jest lekki i ma dobrą izolacyjność termiczną i akustyczną, przez co jest popularny w budownictwie wewnętrznym, szczególnie w pomieszczeniach mieszkalnych. Tynk silikatowy, wytwarzany na bazie krzemianów, jest wyjątkowo odporny na działanie warunków atmosferycznych i ma dobrą paroprzepuszczalność, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla budynków historycznych oraz obiektów wymagających konserwacji. Często błędnie można myśleć, że tynki mineralne są mniej odporne lub mniej elastyczne, co prowadzi do nieprawidłowego postrzegania ich właściwości. W rzeczywistości tynki mineralne, odpowiednio zastosowane, mogą oferować długą żywotność i wytrzymałość, a ich właściwości paroprzepuszczalne mogą przeciwdziałać rozwojowi pleśni i grzybów. Zrozumienie różnic między tynkami mineralnymi a akrylowymi jest kluczowe w ich prawidłowym doborze w zależności od warunków środowiskowych oraz wymagań projektowych.
Pytanie 35

Na podstawie fragmentu opisu technicznego określ, ile pojemników cementu i wapna należy zużyć do przygotowania zaprawy, jeżeli do jej sporządzenia zaplanowano 20 pojemników piasku?

Opis techniczny
(fragment)
(...) Do wykonania ścian zewnętrznych z pustaków Max należy zastosować zaprawę cementowo-wapienną odmiany E, o proporcji objętościowej składników 1 : 0,5 : 4. (...)

A. 5 pojemników cementu i 2,5 pojemnika wapna.
B. 5 pojemników wapna i 2,5 pojemnika cementu.
C. 4 pojemniki cementu i 2 pojemniki wapna.
D. 4 pojemniki wapna i 2 pojemniki cementu.
Odpowiedź, która wskazuje na zużycie 5 pojemników cementu i 2,5 pojemnika wapna jest właściwa, ponieważ opiera się na poprawnych proporcjach składników potrzebnych do przygotowania zaprawy. W opisie technicznym podano, że proporcje objętościowe składników wynoszą 1:0,5:4, co oznacza, że na każdy 1 pojemnik cementu przypada 0,5 pojemnika wapna i 4 pojemniki piasku. Zgodnie z planowanym użyciem 20 pojemników piasku, można obliczyć ilość pozostałych składników. 20 pojemników piasku podzielone przez 4 (czwartą część proporcji) daje 5 pojemników cementu, co odpowiada proporcji 1:4. Współczynnik dla wapna wynosi 0,5, więc 5 pojemników cementu pomnożone przez 0,5 daje 2,5 pojemnika wapna. Takie podejście nie tylko zapewnia zgodność z podanymi proporcjami, ale także wpisuje się w najlepsze praktyki budowlane, które gwarantują odpowiednią wytrzymałość i trwałość zaprawy. W praktyce, stosowanie się do tych proporcji pozwala uniknąć problemów związanych z niedostatecznym wiązaniem materiałów, co ma kluczowe znaczenie dla późniejszej jakości prac budowlanych.
Pytanie 36

Tynki, które nie są przeznaczone do malowania na całej powierzchni, powinny

A. posiadać jednolitą barwę bez smug i plam.
B. być wolne od smug i plam, dopuszczalne są niewielkie różnice w intensywności koloru.
C. posiadać jednolitą barwę, dopuszczalne są niewielkie smugi.
D. posiadać jednolitą barwę, dopuszczalne są niewielkie plamy.
Odpowiedź 'mieć barwę o jednakowym natężeniu bez smug i plam' jest prawidłowa, ponieważ tynki, które nie są przewidziane do malowania, powinny charakteryzować się równomierną barwą na całej powierzchni. W praktyce oznacza to, że wszelkie niedoskonałości, takie jak smugi czy plamy, mogą wskazywać na niewłaściwe nałożenie tynku, co może prowadzić do estetycznych defektów końcowego wykończenia. W standardach budowlanych oraz w dobrych praktykach związanych z wykończeniem wnętrz, zapewnienie jednolitego wykończenia powierzchni jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości estetycznej. W przypadku tynków, które mają być później malowane, konieczne jest, aby ich powierzchnia była idealnie gładka i jednolita, co pozwala na równomierne wchłanianie farby i zapobiega powstawaniu plam. Przykładem zastosowania tej zasady może być tynk dekoracyjny, który po nałożeniu powinien być dokładnie wygładzony, aby nie powodować różnic w odcieniach przy późniejszym malowaniu.
Pytanie 37

Jaką ilość mieszanki betonowej wykorzystano do stworzenia 3 stóp fundamentowych o rozmiarach 1,4 x 1,4 m i wysokości 0,5 m, jeśli norma zużycia mieszanki betonowej do uzyskania 1 m3 betonu wynosi 1,015 m3?

A. 5,880 m3
B. 2,940 m3
C. 0,995 m3
D. 2,984 m3
Aby obliczyć ilość mieszanki betonowej potrzebnej do wykonania 3 stóp fundamentowych o wymiarach 1,4 x 1,4 m i wysokości 0,5 m, należy najpierw obliczyć objętość jednego stopy fundamentowej. Obliczenie objętości polega na pomnożeniu długości, szerokości i wysokości: 1,4 m * 1,4 m * 0,5 m = 0,98 m3 dla jednej stopy. Następnie, mnożymy tę wartość przez 3, aby uzyskać łączną objętość wszystkich trzech stóp: 0,98 m3 * 3 = 2,94 m3. Jednakże norma zużycia mieszanki betonowej do wykonania 1 m3 betonu wynosi 1,015 m3, co oznacza, że na każdy 1 m3 betonu potrzebujemy 1,015 m3 mieszanki. Aby znaleźć całkowitą ilość mieszanki, należy pomnożyć objętość betonu przez normę: 2,94 m3 * 1,015 m3 = 2,984 m3. To pokazuje, jak ważne jest uwzględnienie norm zużycia w obliczeniach budowlanych, co jest praktyką powszechnie stosowaną w branży budowlanej, aby uniknąć niedoborów materiałów oraz zapewnić odpowiednią jakość wykonania. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie planowania i oszacowania materiałów budowlanych.
Pytanie 38

Cementowa zaprawa wyróżnia się wysoką

A. odpornością na skurcz
B. wytrzymałością na ściskanie
C. kapilarnością
D. higroskopijnością
Zaprawa cementowa charakteryzuje się dużą wytrzymałością na ściskanie, co czyni ją materiałem o kluczowym znaczeniu w budownictwie. Wytrzymałość na ściskanie definiuje zdolność materiału do przenoszenia obciążeń bez deformacji czy zniszczenia. W przypadku zapraw cementowych, wartość ta jest wynikiem odpowiednich proporcji składników, takich jak cement, woda i kruszywo. Przykładowo, zaprawy stosowane w murach nośnych muszą spełniać normy PN-EN 998-1, które precyzują minimalne wartości wytrzymałościowe zależnie od zastosowania. W praktyce, wytrzymałość zaprawy na ściskanie jest kluczowa w kontekście budowy ścian, fundamentów, oraz wszelkich innych konstrukcji, gdzie obciążenia są znaczące. Dodatkowo, odpowiednie dobranie klasy cementu oraz techniki mieszania i aplikacji zaprawy wpływa na jej trwałość i odporność na czynniki atmosferyczne, co jest istotne dla długowieczności obiektów budowlanych.
Pytanie 39

Płaska pozioma przegroda wewnętrzna oddzielająca piętra budynku to

A. strop
B. stropodach
C. ściana
D. nadproże
Strop to element konstrukcyjny, który pełni kluczową rolę w budynku, dzieląc go na kondygnacje. Jest on płaską przegrodą poziomą, która przenosi obciążenia z wyższych poziomów na ściany lub inne elementy nośne. Stropy mogą być wykonane z różnych materiałów, w tym z betonu, stali lub drewna, w zależności od projektu budynku oraz wymagań konstrukcyjnych. W praktyce, stropy nie tylko tworzą poziome podłogi dla mieszkańców, ale również zapewniają izolację akustyczną i termiczną między kondygnacjami. Stosowanie odpowiednich materiałów oraz technologii wykonania stropów jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa konstrukcji oraz komfortu użytkowników. W branży budowlanej istnieją normy, takie jak Eurokod, które określają wymagania dotyczące projektowania i wykonania stropów, aby zapewnić ich odpowiednią nośność, sztywność oraz bezpieczeństwo. Dobrze zaprojektowany strop nie tylko spełnia funkcje konstrukcyjne, ale także wpływa na estetykę wnętrza, umożliwiając różnorodne aranżacje przestrzeni.
Pytanie 40

Jaką ilość tynku maszynowego należy przygotować do otynkowania ściany o wymiarach 5 m × 3 m przy grubości tynku 5 mm, wiedząc, że jego średnie zużycie wynosi 14 kg na 1 m2tynkowanej powierzchni przy grubości 10 mm?

A. 105 kg
B. 210 kg
C. 70 kg
D. 42 kg
Aby obliczyć ilość tynku maszynowego potrzebnego do otynkowania ściany o wymiarach 5 m x 3 m przy grubości tynku 5 mm, należy najpierw obliczyć powierzchnię ściany. Powierzchnia ta wynosi 15 m² (5 m x 3 m). Następnie musimy uwzględnić grubość tynku. Przy grubości 5 mm, co stanowi 0,005 m, możemy przyjąć, że zużycie materiału będzie o połowę mniejsze niż w przypadku 10 mm, gdzie zużycie wynosi 14 kg/m². Obliczamy zużycie dla 5 mm, co daje 7 kg/m² (14 kg/m² / 2). Mnożąc tę wartość przez powierzchnię ściany, otrzymujemy potrzebną ilość tynku: 7 kg/m² x 15 m² = 105 kg. Odpowiedź ta jest zgodna z praktykami budowlanymi, które zalecają dostosowanie zużycia materiałów do grubości nałożonej warstwy. Wiedza ta jest kluczowa dla precyzyjnego planowania w pracach budowlanych oraz minimalizacji strat materiałowych.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej