Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 7 czerwca 2025 23:51
Data zakończenia: 8 czerwca 2025 00:01

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Światło, które pada, jest mierzone za pomocą światłomierza z czujnikiem

A. bez dyfuzora, skierowanym w stronę źródła światła

B. z dyfuzorem, skierowanym w stronę obiektu fotografowanego

C. z dyfuzorem, skierowanym w stronę aparatu

D. bez dyfuzora, zwróconym w stronę aparatu

Odpowiedź 'z dyfuzorem, skierowanym w stronę aparatu' jest prawidłowa, gdyż dyfuzor w światłomierzu ma na celu rozproszenie światła, co pozwala na uzyskanie bardziej jednorodnych i dokładnych pomiarów oświetlenia. Skierowanie dyfuzora w stronę aparatu zapewnia, że światło padające na czujnik światłomierza jest zbliżone do warunków, w jakich będzie wykonane zdjęcie. W praktyce, korzystając z dyfuzora, możemy lepiej ocenić, jak różne źródła światła wpływają na ostateczny efekt wizualny fotografii. W branży fotograficznej przyjętą praktyką jest pomiar światła w warunkach, które odwzorowują rzeczywiste oświetlenie obiektu, a dyfuzory pomagają zminimalizować wpływ punktowego źródła światła, co z kolei ułatwia uzyskanie bardziej wiarygodnych wyników. Dobrą praktyką jest również korzystanie z kalibrowanych światłomierzy, które zapewniają dokładność pomiarów zgodnych z międzynarodowymi normami ISO, co ma kluczowe znaczenie w profesjonalnej fotografii oraz podczas pracy w studiu fotograficznym.

Pytanie 2

Największe zniekształcenie w obrazie portretowym (przy założonej stałej odległości od obiektu) można osiągnąć, używając

A. obiektywu długoogniskowego

B. obiektywu standardowego

C. teleobiektywu

D. obiektywu szerokokątnego

Obiektyw szerokokątny to rodzaj obiektywu, który charakteryzuje się dużym kątem widzenia oraz krótką ogniskową. Przy fotografii portretowej, gdy osoba znajduje się blisko obiektywu, zastosowanie obiektywu szerokokątnego może prowadzić do zniekształcenia proporcji twarzy i ciała, co jest często niepożądane w tradycyjnych portretach. W praktyce zniekształcenia te objawiają się powiększeniem elementów znajdujących się najbliżej obiektywu, takich jak nos czy podbródek, podczas gdy odleglejsze części, jak uszy, mogą wydawać się mniejsze. To zjawisko jest szczególnie widoczne, gdy obiektyw ma ogniskową poniżej 35 mm. Użycie obiektywu szerokokątnego w portretach może być jednak ciekawym narzędziem artystycznym, kiedy celem jest uzyskanie efektu dramatycznego lub ekspresyjnego. Ważne jest, aby wiedzieć, jak umiejętnie stosować ten typ obiektywu, by osiągnąć zamierzony efekt wizualny, ale w standardowej fotografii portretowej, gdzie proporcje są kluczowe, obiektyw standardowy lub teleobiektyw często będzie lepszym wyborem.

Pytanie 3

W trakcie chemicznej obróbki materiałów wrażliwych na światło, substancją służącą do utrwalania jest

A. żelazicyjanek potasu

B. siarczan hydroksylaminy

C. chlorek srebra

D. tiosiarczan sodu

Tiosiarczan sodu, który może się wydawać skomplikowany, jest tak naprawdę ważnym składnikiem w fotografii. Działa jak substancja, która utrwala obrazy na papierze fotograficznym. Jego głównym zadaniem jest pozbycie się resztek srebra z emulsji. To pozwala na stabilizację obrazu i zapobiega dalszemu „rozwojowi” zdjęcia, kiedy jest naświetlane. Wyobraź sobie, że po naświetleniu filmu, tiosiarczan sodu wchodzi do akcji, by „ugasić” obraz, dzięki czemu pozostaje on wyraźny i nie blaknie. Warto dodać, że w fotografii czarno-białej to naprawdę kluczowy proces, a normy branżowe, na przykład ISO 12232, mówią jasno, jak ważne jest użycie odpowiednich substancji. Tiosiarczan sodu jest powszechnie stosowany w laboratoriach fotograficznych, a jego stosowanie idealnie wpisuje się w dobre praktyki w obróbce materiałów światłoczułych.

Pytanie 4

Który z filtrów w programie Adobe Photoshop jest przeznaczony do wyostrzania obrazów?

A. Facet

B. Smart Sharpen

C. Gaussian Biur

D. Smudge Stick

Wybór innych odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące narzędzi dostępnych w Adobe Photoshop i ich zastosowania w procesie wyostrzania zdjęć. Facet, jako termin, nie odnosi się bezpośrednio do żadnego znanego filtru wyostrzającego, co może prowadzić do niejasności w interpretacji. Smudge Stick to filtr, który jest używany do tworzenia efektów malarskich i nie ma zastosowania w kontekście wyostrzania zdjęć. Z kolei Gaussian Blur to filtr stosowany do rozmywania obrazu, a nie wyostrzania. Zastosowanie Gaussian Blur w kontekście wyostrzania może prowadzić do mylnego wniosku, że rozmycie może poprawić ostrość, co jest sprzeczne z zasadami edycji obrazu. Filtry rozmywające, w tym Gaussian Blur, są używane głównie do łagodzenia ostrości lub usuwania szumów, co w przeciwieństwie do wyostrzania powoduje utratę szczegółów. Powszechnym błędem jest myślenie, że połączenie rozmycia z innymi efektami może stworzyć pożądany efekt ostrości; w rzeczywistości może to prowadzić do braku klarowności i szczegółowości, co jest kluczowe w profesjonalnej edycji zdjęć. W kontekście praktycznym, kluczowym jest zrozumienie różnicy między filtrami wyostrzającymi a rozmywającymi oraz umiejętność ich odpowiedniego zastosowania zgodnie z zamierzonym efektem wizualnym.

Pytanie 5

Aparat cyfrowy pełnoklatkowy charakteryzuje się matrycą o wymiarach

A. 24 x 36 mm

B. 17,3 x 13 mm

C. 23,6 x 15,7 mm

D. 22,2 x 14,8 mm

Pełnoklatkowy aparat cyfrowy charakteryzuje się matrycą o wymiarach 24 x 36 mm, co odpowiada standardowi formatu 35 mm, powszechnie stosowanemu w fotografii analogowej. Ten rozmiar matrycy umożliwia uzyskanie szerszego kąta widzenia oraz lepszej głębi ostrości w porównaniu do mniejszych matryc, co jest szczególnie istotne w fotografii krajobrazowej oraz portretowej. Dzięki pełnoklatkowemu formatowi możliwe jest też lepsze odwzorowanie szczegółów oraz mniejsze szumy w warunkach słabego oświetlenia, co czyni go preferowanym wyborem wśród profesjonalnych fotografów. Przykładem zastosowania pełnoklatkowych aparatów są sesje zdjęciowe w plenerze, gdzie wymagane jest uchwycenie detali oraz kolorów. Warto również zauważyć, że obiektywy zaprojektowane do współpracy z tym formatem oferują większą wszechstronność i lepsze osiągi optyczne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii.

Pytanie 6

Format zapisu obrazu, który bezpośrednio rejestruje dane z matrycy światłoczułej cyfrowego aparatu, to?

A. RAW

B. TIFF

C. JPG

D. PNG

Wybór formatów PNG, TIFF i JPG jako odpowiedzi na pytanie o bezpośredni zapis danych z matrycy światłoczułej jest niewłaściwy z kilku powodów. Format PNG, choć popularny w grafice komputerowej, jest formatem bezstratnym, który nie przechowuje surowych danych matrycy z aparatu, lecz jest przeznaczony do obsługi obrazów rastrowych z przezroczystością. Z kolei TIFF to format, który może obsługiwać zarówno dane bezstratne, jak i stratne, ale nie jest natywnie używany do rejestracji zdjęć przez aparaty fotograficzne. Zazwyczaj jest stosowany w profesjonalnych aplikacjach graficznych i drukarskich, ale nie jest to format surowych danych matrycy. JPG, mimo że jest najpopularniejszym formatem zdjęć w internecie i do codziennego użytku, to jest format stratny, co oznacza, że podczas kompresji traci część informacji o obrazie. Powoduje to utratę szczegółów, co jest szczególnie niewskazane w profesjonalnej fotografii, gdzie każda informacja jest istotna. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych wyborów dotyczą braku zrozumienia różnic między formatami oraz niewiedzy na temat ich zastosowania w obróbce zdjęć. Kluczowe jest zrozumienie, że format RAW jest wybierany przez profesjonalnych fotografów z uwagi na jego unikalne właściwości, które umożliwiają znacznie szersze możliwości edycyjne i lepszą jakość końcowego obrazu.

Pytanie 7

Matryca BSI (Back-Side Illuminated) w aparatach cyfrowych charakteryzuje się

A. wyższą rozdzielczością przy tej samej powierzchni

B. niższym zużyciem energii przy tych samych parametrach

C. większą odpornością na prześwietlenia

D. lepszą wydajnością przy słabym oświetleniu

Matryce BSI, czyli Back-Side Illuminated, to innowacyjne rozwiązanie w technologii sensorów obrazowych, które znacząco poprawia wydajność przy słabym oświetleniu. W przeciwieństwie do tradycyjnych matryc, w których warstwa elektroniczna znajduje się na przodzie sensora, matryce BSI mają tę warstwę umieszczoną z tyłu. Dzięki temu więcej światła dociera do fotodetektorów, co przekłada się na lepszą jakość obrazu w trudnych warunkach oświetleniowych. Przykładem zastosowania tych matryc mogą być aparaty fotograficzne w smartfonach, które często muszą radzić sobie z niski poziomem oświetlenia, np. podczas robienia zdjęć w nocy. Dodatkowo, matryce te oferują lepszą dynamikę tonalną i mniejsze szumy, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości zdjęć. W praktyce, korzystając z aparatu wyposażonego w matrycę BSI, użytkownik może cieszyć się wyraźniejszymi i bardziej szczegółowymi zdjęciami, co jest istotne nie tylko dla amatorów, ale również profesjonalnych fotografów.

Pytanie 8

Aby uzyskać zdjęcie owoców na tle koszyka z wyraźnym pierwszym i drugim planem, ustalono parametry ekspozycji:
− czas naświetlania 1/30 s
− przysłona f/8. Jakie parametry należy ustawić, aby tło było rozmyte, zachowując tę samą ilość światła padającego na matrycę?

A. 1/250 s, f/2,8

B. 1/250 s, f/5,6

C. 1/60 s, f/22

D. 1/125 s, f/5,6

Ustawienie czasu naświetlania na 1/60 s oraz przysłony na f/22 nie dostarcza odpowiednich rezultatów w kontekście uzyskiwania rozmytego tła. Gdy przysłona jest ustawiona na f/22, jej maksymalna wartość przyczynia się do zwiększenia głębi ostrości, co skutkuje tym, że zarówno pierwszy, jak i drugi plan pozostają ostre. Dla uzyskania rozmycia tła, należy stosować mniejsze wartości przysłony. Ustawienie czasu naświetlania na 1/60 s nie jest wystarczające w połączeniu z f/22, ponieważ przy tak małej przysłonie, a także dłuższym czasie naświetlania, ryzyko poruszenia zdjęcia znacząco wzrasta, szczególnie podczas fotografowania obiektów w ruchu. Podobnie, ustawienie 1/250 s z f/5,6, choć zmniejsza głębię ostrości w porównaniu do f/22, wciąż może nie zapewnić oczekiwanego efektu bokeh, gdyż przysłona f/5,6 nie jest wystarczająco szeroka dla uzyskania znaczącego rozmycia tła. W przypadku, gdy czas naświetlania wynosi 1/125 s z f/5,6, również nie zapewnia to optymalnych warunków do uzyskania estetycznego rozmycia tła, gdyż przysłona f/5,6 wciąż zbyt mocno akcentuje elementy znajdujące się poza pierwszym planem. W fotografii kluczowe jest zrozumienie, jak wartości przysłony oraz czasu naświetlania wpływają na głębię ostrości i ogólne wrażenie wizualne obrazu, co jest często pomijane przez początkujących fotografów.

Pytanie 9

Jakie główne zalety ma technika fotografowania w formacie RAW?

A. brak konieczności obróbki zdjęć i lepsze odwzorowanie kolorów

B. mniejszy rozmiar plików i automatyczna korekcja kolorów

C. szybszy zapis na karcie pamięci i automatyczna korekcja perspektywy

D. większa elastyczność w postprodukcji i lepsze zachowanie szczegółów

Fotografowanie w formacie RAW jest jedną z najważniejszych technik w nowoczesnej fotografii, szczególnie dla profesjonalistów. Główna zaleta tego formatu to większa elastyczność w postprodukcji. Pliki RAW przechowują znacznie więcej informacji o obrazie niż standardowe formaty, takie jak JPEG. Dzięki temu, możemy w procesie edycji znacząco zmieniać parametry, takie jak ekspozycja, balans bieli czy kontrast, bez utraty jakości zdjęcia. Na przykład, jeśli zdjęcie jest nieco niedoświetlone, można je znacznie rozjaśnić, a detale, które normalnie by się zgubiły, mogą być uratowane. Inną istotną zaletą jest lepsze zachowanie szczegółów w światłach i cieniach. Kiedy fotografujemy w RAW, szczególnie w trudnych warunkach oświetleniowych, mamy większą szansę na uzyskanie zdjęć, które zachowują detale zarówno w jasnych, jak i ciemnych partiach. Standardy branżowe, takie jak Adobe RGB czy sRGB, również lepiej odwzorowują kolorystykę w formacie RAW, co pozwala na tworzenie bardziej realistycznych i ekspresyjnych fotografii. Umożliwia to artystom pełniejsze wyrażanie swojej wizji i kreatywności w postprodukcji.

Pytanie 10

Aktualnie stosowana metoda zarządzania obrazami 16-bit w programie Adobe Photoshop pozwala na

A. umieszczanie większej liczby obrazów w jednym pliku PSD

B. uzyskanie wyższej rozdzielczości wydruku przy tej samej liczbie pikseli

C. wykorzystanie szerszej przestrzeni barw niż ProPhoto RGB

D. bardziej precyzyjną edycję przejść tonalnych i unikanie posteryzacji

Metoda zarządzania obrazami 16-bit w Adobe Photoshop znacząco zwiększa precyzję kolorów, co jest kluczowe w edycji zdjęć. Dzięki zastosowaniu 16-bitowej głębi kolorów, każdy kanał kolorystyczny (czerwony, zielony, niebieski) może przechowywać 65 536 poziomów jasności, w przeciwieństwie do 8-bitowych obrazów, które mają jedynie 256 poziomów. To oznacza, że przy edytowaniu przejść tonalnych, takich jak gradienty czy cienie, mamy znacznie mniejsze ryzyko wystąpienia posteryzacji, czyli widocznych skoków w odcieniach, co psuje jakość obrazu. W praktyce, podczas retuszu zdjęć krajobrazowych czy portretowych, gdzie subtelne różnice w oświetleniu i kolorze są kluczowe, 16-bitowa głębia pozwala na bardziej naturalne efekty. Profesjonalni fotografowie i graficy często stosują tę technikę, aby zapewnić maksymalną jakość końcową, szczególnie gdy planują wydruk w dużych formatach, gdzie detale stają się jeszcze bardziej widoczne. Warto zwrócić uwagę na to, że nie tylko jakość koloru jest poprawiona, ale również możliwości korekcji obrazu są na znacznie wyższym poziomie, co czyni ten format standardem w branży.

Pytanie 11

Jaki symbol w aparatach cyfrowych wskazuje na tryb automatyki z wyborem czasu ekspozycji?

A. A

B. S

C. P

D. M

Odpowiedź S oznacza tryb automatyki z preselekcją czasu otwarcia migawki, co jest istotnym aspektem w fotografii cyfrowej. W tym trybie fotograf ma możliwość ustalenia czasu otwarcia migawki, a aparat dobiera odpowiednią wartość przysłony, aby uzyskać prawidłową ekspozycję. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy fotograficy chcą uchwycić ruch, na przykład w przypadku sportów lub dynamicznych scen. Wybierając czas migawki, użytkownik może kontrolować efekt rozmycia ruchu - krótsze czasy migawki (np. 1/1000 sekundy) pozwalają na zamrożenie akcji, podczas gdy dłuższe czasy (np. 1/30 sekundy) mogą wprowadzać efekt ruchu. Wartości te są zgodne z dobrymi praktykami w fotografii, co pozwala na artystyczne wyrażanie się poprzez kontrolę nad parametrami ekspozycji. Tryb S jest popularny wśród zaawansowanych fotografów, którzy chcą mieć większą kontrolę nad swoimi zdjęciami.

Pytanie 12

Aby uzyskać równomierne oświetlenie postaci w studio, należy wykorzystać

A. wrota

B. strumienicę

C. stożkowy tubus

D. sofbox z dyfuzorem

Sofbox z dyfuzorem to naprawdę świetne narzędzie, jeśli chodzi o oświetlenie postaci w studio. Dzięki swojej budowie, rozprasza światło w taki sposób, że ostre cienie stają się mniej widoczne, a całość wygląda bardziej naturalnie. Widać to szczególnie w zdjęciach i filmach, gdzie miękkie światło super sprawdza się w portretach. Na przykład, podczas sesji zdjęciowych, artyści czy modele mogą być oświetleni w taki sposób, że ich cechy są podkreślone, a jednocześnie cienie nie przeszkadzają. W branży mówi się, że dyfuzory są kluczowe do zmiękczania światła, co naprawdę poprawia jakość wizualną materiałów. Dodatkowo, warto łączyć sofboxy z różnymi źródłami światła, żeby uzyskać fajny, artystyczny efekt. To wszystko jest standardem w profesjonalnych studiach fotograficznych i filmowych.

Pytanie 13

Obraz stworzony na papierze fotograficznym bez użycia kamery to

A. reprodukcja

B. luksografia

C. kserografia

D. makrofotografia

Kserografia to technika kopiowania, która opiera się na procesie elektrostatycznym, a nie na naświetlaniu papieru fotograficznego. Chociaż kserografia jest szeroko stosowana w biurach i instytucjach edukacyjnych do reprodukcji dokumentów, nie ma nic wspólnego z tworzeniem obrazów bez użycia aparatu. To podejście skupia się na masowej produkcji i reprodukcji, a nie na twórczym procesie artystycznym. Z kolei reprodukcja to termin ogólny, który odnosi się do wszelkich technik odtwarzania istniejących dzieł, takich jak obrazy, zdjęcia czy rysunki. W tym przypadku również nie mówimy o naświetlaniu papieru fotograficznego, co jest kluczowe w luksografii. Makrofotografia to technika fotograficzna, która polega na robieniu zdjęć obiektów z bliska, zazwyczaj z użyciem aparatu fotograficznego i odpowiednich obiektywów. Niezrozumienie tych terminów może prowadzić do mylnego wniosku, że są one ze sobą powiązane. W rzeczywistości każda z wymienionych technik ma swoją specyfikę i zastosowanie, które są odrębne od luksografii, co podkreśla istotne różnice w podejściu do fotografii i reprodukcji obrazów. Ważne jest zrozumienie, że techniki te nie są zamienne, a ich właściwe rozróżnienie jest kluczowe w pracy zawodowej w dziedzinie sztuki i fotografii.

Pytanie 14

Jakie narzędzie w oprogramowaniu graficznym pozwala na wybranie obiektu na grafice?

A. Pióro.

B. Ramka.

C. Kroplomierz.

D. Przeciąganie.

Kadrowanie to technika, której celem jest przycięcie obrazu w celu zmiany jego rozmiaru lub kadru. Choć kadrowanie może pomóc w skupieniu uwagi na danym obiekcie, nie umożliwia precyzyjnego zaznaczania i edytowania elementów wewnątrz obrazu. Użytkownicy często mylą funkcję kadrowania z zaznaczaniem, co prowadzi do nieporozumień dotyczących możliwości edycyjnych narzędzi graficznych. Z kolei kroplomierz służy do wyboru koloru z obrazu, co ma zastosowanie przy dopasowywaniu kolorów lub tworzeniu palet, ale również nie wspiera zaznaczenia obiektów. Zastosowanie tego narzędzia może prowadzić do błędnych założeń o jego funkcjonalności. Narzędzie przesunięcia, mimo że pozwala na przenoszenie wybranych obiektów, nie oferuje opcji ich zaznaczania w sposób, który byłby potrzebny w przypadku bardziej złożonych projektów. Typowe błędy myślowe w tym kontekście to zakładanie, że każde narzędzie, które wpływa na wygląd lub położenie obiektów, może również zaznaczać te obiekty. Kluczowe w zrozumieniu działania narzędzi graficznych jest przyjęcie, że każde z nich ma swoją specyfikę i zastosowanie, które trzeba rozpoznać, aby efektywnie pracować nad projektami graficznymi.

Pytanie 15

Jakie szkło zabezpieczające należy zastosować do oprawy fotografii wystawowej, aby zminimalizować odblaski?

A. szkło kryształowe

B. szkło float

C. szkło antyrefleksyjne

D. szkło hartowane

Szkło antyrefleksyjne to najlepszy wybór do oprawy fotografii wystawowej, szczególnie gdy chcesz zminimalizować odblaski. To szkło ma specjalną powłokę, która redukuje odbicia światła, co pozwala na lepszą widoczność dzieła sztuki. Przykładowo, w muzeach czy galeriach sztuki często stosuje się ten rodzaj szkła, ponieważ umożliwia on zachowanie integralności wizualnej ekspozycji. Warto pamiętać, że odblaski mogą znacząco wpłynąć na odbiór obrazu przez widza, odwracając uwagę od detalów czy kolorystyki. Szkło antyrefleksyjne nie tylko poprawia estetykę, ale także chroni fotografie przed szkodliwym działaniem promieni UV, co jest istotne w kontekście długotrwałego przechowywania prac. Dzięki tym właściwościom, jest to standardowy wybór w branży wystawienniczej, co podkreśla jego wartości użytkowe i artystyczne.

Pytanie 16

Zdjęcie w skali 1:1 stanowi przykład

A. zdjęcia lotniczego

B. makrofotografii

C. mikrofotografii

D. fotografii sportowej

Makrofotografia to technika fotograficzna, która umożliwia uzyskanie powiększonych obrazów małych obiektów, takich jak owady, rośliny czy szczegóły przedmiotów. Zdjęcia w skali 1:1 oznaczają, że obiekt na zdjęciu jest przedstawiony w rzeczywistych wymiarach, co jest kluczowe w makrofotografii. Daje to możliwość ukazania detali, które byłyby niewidoczne gołym okiem. Przykładem zastosowania makrofotografii jest dokumentowanie przyrody, gdzie fotograf może uchwycić szczegóły skrzydeł motyli lub tekstur liści. Standardy w makrofotografii wymagają odpowiedniego oświetlenia i stabilizacji, co często osiąga się za pomocą statywów oraz lamp błyskowych. W praktyce, makrofotografia jest również wykorzystywana w nauce, na przykład w badaniach biologicznych do analizowania struktury komórek czy organizmów. Właściwe zrozumienie tej techniki pozwala na bardziej precyzyjne i artystyczne podejście do fotografii.

Pytanie 17

Aby zrobić zdjęcia w zakresie promieniowania podczerwonego, potrzebny jest filtr

A. IR i film ortochromatyczny

B. UV i film czuły na promieniowanie długofalowe

C. jasnoczerwony i film ortochromatyczny

D. IR i film czuły na promieniowanie długofalowe

Odpowiedź 'IR i film czuły na promieniowanie długofalowe' jest poprawna, ponieważ do wykonywania zdjęć w promieniowaniu podczerwonym konieczne jest wykorzystanie zarówno filtra podczerwonego (IR), jak i filmu, który jest odpowiednio czuły na dłuższe fale elektromagnetyczne. Filtry IR są zaprojektowane tak, aby przepuszczać tylko promieniowanie podczerwone, blokując jednocześnie większość widzialnego światła, co pozwala na uzyskanie obrazu, który eksponuje różnice temperatur i innych właściwości materiałów niewidocznych w świetle widzialnym. Przykłady zastosowań takich zdjęć obejmują detekcję ciepła w inspekcjach budowlanych, monitoring środowiskowy, a także w zastosowaniach medycznych, takich jak ocena stanów zapalnych. W kontekście standardów branżowych, przy wykonywaniu zdjęć w podczerwieni istotne jest przestrzeganie zasad dotyczących kalibracji sprzętu oraz interpretacji wyników. Dobrą praktyką jest stosowanie systemów, które są certyfikowane do pracy w określonych zakresach fal, co zapewnia wysoką jakość i wiarygodność uzyskanych danych.

Pytanie 18

Jaki format pozwala na zapisanie wielobarwnego obrazu w trybie CMYK z wykorzystaniem kompresji bezstratnej?

A. PNG

B. TIFF

C. CDR

D. GIF

Format TIFF (Tagged Image File Format) jest preferowanym standardem dla przechowywania wielobarwnych obrazów w trybie CMYK, zwłaszcza w kontekście druku profesjonalnego. TIFF obsługuje kompresję bezstratną, co oznacza, że obraz może być skompresowany bez utraty jakości, co jest kluczowe dla zachowania detali i kolorów w druku. Używanie TIFF ma istotne znaczenie w branży graficznej, ponieważ pozwala na wysoką jakość, która jest wymagana w zastosowaniach takich jak druk broszur, plakatów czy czasopism. Warto również zauważyć, że TIFF wspiera różne głębokości kolorów oraz wiele warstw, co czyni go elastycznym narzędziem w rękach projektantów i grafików. Dodatkowo, ze względu na swoją wszechstronność i zgodność z wieloma programami graficznymi, TIFF stał się jednym z najczęściej używanych formatów w profesjonalnym workflow. Posiadanie obrazów w tym formacie pozwala na naukę i eksperymentowanie z różnymi technikami przeróbki bez obawy o degradację jakości obrazu.

Pytanie 19

W jakim formacie powinno się zapisać zdjęcie, aby zachować przezroczyste tło?

A. WMA

B. BMP

C. PNG

D. JPEG

Format PNG (Portable Network Graphics) jest najczęściej zalecanym wyborem do zapisywania obrazów z przezroczystym tłem. PNG obsługuje alfa kanał, co pozwala na zachowanie przezroczystości w obrazie. Jest to szczególnie ważne w przypadku grafik, które mają być umieszczane na różnych tłach, ponieważ przezroczystość zapewnia elastyczność w projektowaniu. Przykłady zastosowania formatu PNG obejmują logo firm, ikony aplikacji oraz wszelkie elementy graficzne używane w interfejsach użytkownika, które wymagają precyzyjnego dopasowania do tła. Dodatkowo, format PNG obsługuje bezstratną kompresję, co oznacza, że jakość obrazu nie ulega pogorszeniu w trakcie zapisywania, w przeciwieństwie do niektórych innych formatów. Z tego powodu, w branży graficznej oraz web designie, PNG jest standardem dla wszelkich projektów wymagających przezroczystości. Warto również wspomnieć, że w przypadku druku, przezroczystość może być przetwarzana na różne sposoby w zależności od technologii druku, stąd najlepiej zawsze upewnić się, że wybrany format odpowiada finalnym wymaganiom projektu.

Pytanie 20

Światło oświetlające fotografowanego modela na wysokości twarzy, wpadające pod kątem około 45° do osi optycznej obiektywu, ma kierunek

A. boczno-boczny

B. dolno-boczny

C. przednio-boczny

D. górno-boczny

Odpowiedź "przednio-boczny" jest poprawna, ponieważ światło padające na modela z wysokości twarzy pod kątem 45° do osi optycznej obiektywu pochodzi z przodu i nieco z boku. Taka technika oświetleniowa jest powszechnie stosowana w fotografii portretowej, ponieważ podkreśla rysy twarzy, nadając im głębię i charakterystyczny wygląd. W praktyce, ustawiając źródło światła w tej pozycji, można uzyskać korzystne efekty świetlne, które uwydatniają teksturę skóry oraz tworzą atrakcyjne cienie, co jest kluczowe w profesjonalnej fotografii. Warto zwrócić uwagę na to, że oświetlenie przednio-boczne minimalizuje ryzyko powstawania niekorzystnych cieni, które mogą wystąpić przy innych kątów oświetlenia. Użycie tej techniki jest zgodne z praktykami stosowanymi przez doświadczonych fotografów, którzy często eksperymentują z różnymi kątami i wysokościami źródeł światła, aby uzyskać optymalne efekty wizualne.

Pytanie 21

Podczas tworzenia barwnego negatywu za pomocą metody subtraktywnej, na próbnej odbitce zauważalna jest dominacja koloru żółtego. Której gęstości filtru należy zwiększyć, by uzyskać właściwą reprodukcję kolorów?

A. Purpurowego

B. Zielonego

C. Żółtego

D. Niebieskiego

Odpowiedź na to pytanie jest poprawna, ponieważ zwiększenie gęstości filtru żółtego w procesie kopiowania subtraktywnego pozwala na zredukowanie nadmiaru żółtej dominującej barwy w odbitce próbnej. W metodzie subtraktywnej, kolory są tworzone poprzez odejmowanie światła od białego źródła, co oznacza, że dodanie filtru żółtego zwiększa absorpcję niebieskiego i zielonego światła, a tym samym zmniejsza wpływ żółtej dominaty. Przykładowo, w aplikacjach takich jak druk offsetowy, gdzie proces subtraktywny jest powszechnie stosowany, odpowiednie dostosowanie filtrów jest kluczowe dla uzyskania zgodności kolorystycznej z projektem. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z zasadami modelu CMYK, magenta i cyjan mogą również wpływać na ostateczną reprodukcję kolorów, ale w przypadku dominaty żółtej kluczowe jest skupienie się na filtrze żółtym. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie testów próbnych oraz kalibracja sprzętu, aby dostosować filtry do pożądanej reprodukcji barw.

Pytanie 22

Jaki jest czas synchronizacji otwarcia migawki z lampą błyskową w studio?

A. 1/125 s

B. 1/500 s

C. 1/1600 s

D. 1/30 s

Czas synchronizacji otwarcia migawki z lampą błyskową studyjną wynoszący 1/125 s jest standardem w fotografii, który zapewnia optymalne warunki do uzyskania prawidłowego naświetlenia zdjęcia. W momencie, gdy migawka jest otwarta, lampa błyskowa emituje błysk światła, co pozwala na oświetlenie obiektu fotografowanego. Ustalony czas synchronizacji 1/125 s jest wynikiem obliczeń mających na celu maksymalizację efektywności lampy błyskowej, przy jednoczesnym minimalizowaniu ryzyka powstania niedoświetlonych lub prześwietlonych obszarów zdjęcia. W praktyce oznacza to, że w przypadku dłuższych czasów otwarcia migawki, takich jak 1/30 s czy 1/500 s, lampa błyskowa może nie zadziałać w pełni, co prowadzi do niewłaściwego naświetlenia. Użycie 1/1600 s skutkuje tym, że lampa błyskowa może nie zdążyć wyemitować światła w tym krótkim czasie, co skutkuje ciemnym zdjęciem. W studiu fotograficznym, gdzie oświetlenie jest kluczowe, przestrzeganie tego standardu pozwala na uzyskanie profesjonalnych rezultatów i jest powszechnie uznawane za najlepszą praktykę.

Pytanie 23

Które z narzędzi dostępnych w programie Adobe Photoshop pozwala na redukcję nasycenia kolorów?

A. Stempel

B. Lasso

C. Różdżka

D. Gąbka

Lasso to narzędzie, które służy do zaznaczania nieregularnych kształtów w obrazie, co umożliwia precyzyjną edycję wybranych części. Użytkownicy często mylą jego funkcje z narzędziem do zmiany nasycenia, co prowadzi do nieprawidłowych wyborów w procesie edycji. Z kolei stempel jest narzędziem, które pozwala na klonowanie fragmentów obrazu, co również nie ma związku z manipulacją nasyceniem kolorów. Użytkownicy mogą pomyśleć, że przez klonowanie obszarów z niższym nasyceniem można osiągnąć podobny efekt, jednak nie jest to prawidłowe podejście, ponieważ stempel nie wpływa na nasycenie oryginalnych kolorów. Różdżka, z drugiej strony, to narzędzie do zaznaczania obszarów w oparciu o podobieństwo kolorów, ale również nie służy do zmiany nasycenia. Często zdarza się, że użytkownicy mylnie interpretują działanie tych narzędzi, co prowadzi do błędnych wniosków w kontekście edycji kolorów. Właściwe zrozumienie roli każdego z narzędzi jest kluczowe dla efektywnej pracy w Photoshopie, a ich niepoprawne zastosowanie może prowadzić do niezadowalających rezultatów oraz frustracji podczas pracy nad projektami graficznymi.

Pytanie 24

Standard metadanych IPTC w fotografii służy do

A. kodowania informacji o parametrach ekspozycji

B. przechowywania informacji o autorze, prawach autorskich i opisie zdjęcia

C. zapisywania danych GPS o miejscu wykonania zdjęcia

D. przechowywania ustawień balansu bieli

Standard metadanych IPTC (International Press Telecommunications Council) w fotografii jest kluczowym narzędziem do przechowywania informacji, które są niezbędne dla identyfikacji autorstwa, praw autorskich oraz opisu zdjęcia. IPTC definiuje zestaw pól, w których można umieścić dane takie jak imię i nazwisko autora, informacje o prawach autorskich oraz krótki opis lub tytuł zdjęcia. Przykładowo, w przypadku zdjęcia prasowego, odpowiednie wypełnienie tych metadanych pozwala na łatwe zidentyfikowanie autora, co jest szczególnie ważne w kontekście ochrony praw autorskich oraz przy poszukiwaniach zdjęć przez redakcje. Dobrze wypełnione metadane IPTC mogą także pomóc w optymalizacji zdjęć w wyszukiwarkach oraz w archiwizacji, co jest istotne dla profesjonalnych fotografów i agencji fotograficznych. Prawidłowe użycie standardu IPTC jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co pozwala na sprawniejsze zarządzanie zbiorami zdjęć.

Pytanie 25

W jakim typie pomiaru światła czujnik pozyskuje od 60% do 90% danych ze środkowego obszaru kadru, a resztę z reszty jego fragmentów?

A. Punktowym.

B. Centralnie ważonym.

C. Matrycowym.

D. Wielopunktowym.

Wybór innych trybów pomiaru światła, takich jak matrycowy, punktowy czy wielopunktowy, prowadzi do nieporozumień związanych z tym, jak różne techniki zbierają informacje o jasności w kadrze. W trybie matrycowym czujnik zbiera dane z całego kadru i analizuje je, co pozwala na bardziej złożoną interpretację oświetlenia w różnych obszarach. To podejście jest bardziej złożone i często stosowane w sytuacjach, gdzie na przykład istnieje wiele źródeł światła lub zróżnicowane tło. Jednak nie koncentruje się na centralnej części kadru, co może prowadzić do błędnych ustawień ekspozycji, gdy główny obiekt nie znajduje się w centrum. Z kolei pomiar punktowy analizuje tylko mały fragment kadru, co może prowadzić do pominięcia kluczowych informacji o oświetleniu w innych częściach. W praktyce, ten tryb jest użyteczny w precyzyjnych sytuacjach, jednak wymaga dużej staranności w ocenie obrazu. Wielopunktowy tryb pomiaru zbiera dane z wielu punktów w kadrze, ale nie przywiązuje większej wagi do centralnej części. Takie podejście może być mylące dla użytkowników, którzy oczekują, że ich obiekt będzie odpowiednio naświetlony w kontekście całego kadru. Tak więc, zrozumienie, kiedy i jak używać każdego z tych trybów, jest kluczowe dla uzyskania najlepszych rezultatów w fotografii.

Pytanie 26

Jakie urządzenie reguluje natężenie strumienia świetlnego wpadającego do wnętrza aparatu fotograficznego?

A. migawka

B. osłona na słońce

C. lampa zewnętrzna

D. przysłona

Osłona przeciwsłoneczna, migawka i lampa zewnętrzna są często mylone w kontekście regulacji strumienia świetlnego wpadającego do aparatu, jednak każda z tych opcji pełni inną funkcję. Osłona przeciwsłoneczna jest akcesorium, które ma na celu ograniczenie wpływu niepożądanego światła, co może powodować odblaski i zmniejszać kontrast zdjęcia. Jej zadaniem jest ochrona obiektywu przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, ale nie ma wpływu na ilość światła, które dociera przez obiektyw do matrycy. Migawka to mechanizm, który kontroluje czas naświetlania, czyli jak długo światło może wpływać na matrycę. Chociaż migawka wpływa na jasność zdjęcia, nie reguluje samej wielkości strumienia światła, a jedynie czas jego działania. Lampa zewnętrzna, z kolei, jest źródłem dodatkowego światła, które może być używane w ciemnych warunkach, ale sama w sobie nie zmienia ilości światła wpadającego przez obiektyw. Te elementy są kluczowe w procesie fotografowania, ale nie spełniają roli przysłony, która jest jedynym komponentem pozwalającym na bezpośrednie ustawienie otworu w obiektywie. Właściwe zrozumienie funkcji każdego z tych elementów jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania aparatu i osiągania zamierzonych efektów w fotografii.

Pytanie 27

Jakie jest standardowe rozdzielczość zdjęcia przeznaczonego do publikacji w sieci?

A. 300 ppi

B. 150 ppi

C. 82 ppi

D. 72 ppi

Odpowiedź 72 ppi (pikseli na cal) jest poprawna, ponieważ jest to standardowa rozdzielczość obrazów przeznaczonych do publikacji w Internecie. Wysokość 72 ppi wynika z faktu, że większość monitorów wyświetla obrazy w tej rozdzielczości, co zapewnia optymalną jakość wizualną przy mniejszych rozmiarach plików. Używając zdjęć w tej rozdzielczości, można zmniejszyć czas ładowania strony, co jest kluczowe dla doświadczenia użytkownika oraz SEO. W praktyce, jeśli zamierzamy umieścić zdjęcie na stronach internetowych, takich jak blogi czy portale informacyjne, warto pamiętać, aby nie przesadzać z jakością, ponieważ wyższe wartości ppi, jak 150 czy 300, są dedykowane dla druku, gdzie wymagana jest większa szczegółowość. Użycie 72 ppi jest zgodne z zaleceniami W3C oraz praktykami w zakresie projektowania stron internetowych, co czyni tę odpowiedź najbardziej rozsądna w kontekście publikacji online.

Pytanie 28

W celu zrobienia zdjęcia pokazującego 3/4 postaci ludzkiej w kadrze do kolan użyto planu

A. totalny

B. średni

C. amerykański

D. pełny

Odpowiedź 'amerykański' to strzał w dziesiątkę. Ten plan, znany też jako plan do kolan, pokazuje postać od stóp do głowy, ale tak, że widzimy ją od kolan w górę. Takie ujęcie często zobaczymy w filmach albo w portretach, bo świetnie oddaje emocje i dynamikę. Gdy postać wchodzi do sceny lub ma interakcję z otoczeniem, to właśnie ten plan robi robotę. Trzeba umieć dobrze kadrować i znać zasady kompozycji, na przykład regułę trzecich, żeby ujęcia były estetyczne i harmonijne. Dla filmowców i fotografów plan amerykański to absolutna podstawa, którą warto znać.

Pytanie 29

Błąd obrazu, którego nie można skorygować w trakcie edycji cyfrowej, to błąd

A. perspektywy

B. ostrości

C. balansu bieli

D. kadru

Odpowiedź "ostrości" jest poprawna, ponieważ błąd ostrości w obrazie jest błędem, którego nie można skorygować podczas obróbki cyfrowej. Ostry obraz jest kluczowy w fotografii, ponieważ wpływa na percepcję detali i ogólną jakość obrazu. Gdy zdjęcie jest nieostre, najczęściej wynika to z niewłaściwego ustawienia ostrości w momencie wykonywania zdjęcia, co skutkuje utratą informacji o detalach. W przeciwieństwie do błędów kadrowania, balansu bieli czy perspektywy, które można poprawić za pomocą programów do edycji zdjęć, błąd ostrości skutkuje trwale gorszą jakością obrazu. Chociaż istnieją techniki do prób poprawy nieostrych zdjęć, takie jak zwiększenie kontrastu lub użycie narzędzi do wyostrzania, nie przywracają one pierwotnych szczegółów. Przykładem może być zastosowanie filtru wyostrzającego, który może poprawić postrzeganą ostrość, lecz nie przywróci utraconych detali. Ważne jest, aby unikać sytuacji prowadzących do nieostrości, poprzez odpowiednie ustawienie aparatu, użycie statywu w przypadku długich czasów otwarcia migawki oraz dbanie o prawidłowe naświetlenie. Zrozumienie tego aspektu jest kluczowe dla fotografów, którzy pragną uzyskać jak najwyższą jakość swoich prac.

Pytanie 30

W cyfrowej edycji zdjęć termin dodging and burning wywodzi się z techniki analogowej i oznacza

A. technikę łączenia wielu ekspozycji w jeden obraz HDR

B. proces kalibracji monitora do określonych warunków oświetleniowych

C. metodę eliminacji szumów przez nakładanie wielu zdjęć

D. selektywne rozjaśnianie i przyciemnianie określonych obszarów zdjęcia

Termin dodging and burning odnosi się do technik edycyjnych w fotografii, które polegają na selektywnym rozjaśnianiu (dodging) i przyciemnianiu (burning) wybranych obszarów zdjęcia. W praktyce oznacza to, że edytor jest w stanie wpływać na kontrast i szczegóły zdjęcia, koncentrując się na konkretnych fragmentach obrazu. Na przykład, w przypadku portretu, można zdecydować się na rozjaśnienie oczu, aby nadać im więcej wyrazistości, a jednocześnie przyciemnić tło, aby skupić uwagę na modelu. Technika ta ma swoje korzenie w tradycyjnej fotografii czarno-białej, gdzie analogowi fotografowie używali specjalnych narzędzi, aby uzyskać pożądany efekt. W cyfrowej edycji narzędzia takie jak pędzle do malowania w programach jak Adobe Photoshop umożliwiają precyzyjne i lokalne stosowanie efektów. Dodging and burning jest uważane za jedną z kluczowych umiejętności profesjonalnych edytorów, ponieważ pozwala na subtelne poprawki, które mogą znacząco poprawić ostateczny wygląd zdjęcia.

Pytanie 31

W jakiej najmniejszej odległości przedmiotowej (x) od zastosowanego obiektywu o ogniskowej f powinien znajdować się aparat fotograficzny w stosunku do fotografowanego obiektu, aby uzyskany obraz optyczny był rzeczywisty, odwrócony i tej samej wielkości?

A. x = 2f

B. x = f

C. x < f

D. x > 2f

Odpowiedź x = 2f jest prawidłowa, ponieważ aby uzyskać rzeczywisty, odwrócony i tej samej wielkości obraz obiektu, aparat musi być umieszczony w odległości równiej dwukrotności ogniskowej obiektywu. W przypadku obiektywów fotograficznych, gdy obiekt znajduje się w odległości x = 2f, promienie świetlne przechodzące przez soczewkę zbiegają się w punkcie ogniskowym po drugiej stronie soczewki, co prowadzi do powstania obrazu na matrycy aparatu. Przykładem praktycznym może być wykorzystanie obiektywu o ogniskowej 50 mm, gdzie minimalna odległość od obiektu wynosi 100 mm. Takie ustawienie umożliwia fotografowi uzyskanie optymalnej ostrości oraz detali, co jest kluczowe w wielu dziedzinach fotografii, takich jak portret, produktowa czy architektura. Warto również zauważyć, że techniki kompozycji i zasady trójpodziału są często stosowane w tym kontekście, aby uzyskać estetyczne ujęcia. Zgodnie z praktykami branżowymi, znajomość tych zasad jest niezbędna, aby efektywnie korzystać z potencjału aparatu i obiektywu.

Pytanie 32

Która z poniższych par barw stanowi największy kontrast kolorystyczny?

A. czerwony i pomarańczowy

B. żółty i pomarańczowy

C. czerwony i zielony

D. niebieski i granatowy

Czerwony i zielony to idealny przykład kolorów, które tworzą najwyższy kontrast kolorystyczny. Wynika to z ich położenia na kole barw: są one kolorami komplementarnymi, co oznacza, że znajdują się naprzeciwko siebie. Ta komplementarność powoduje, że zestawienie tych dwóch barw jest wyjątkowo wyraziste i przyciąga uwagę. W praktyce wykorzystuje się to w designie, reklamie oraz sztuce, gdzie celem jest zwrócenie uwagi na konkretne elementy. W kontekście kolorów RGB, czerwony ma wartość (255, 0, 0), a zielony (0, 255, 0). Różnica w ich wartościach składowych jest znaczna, co potęguje wrażenie kontrastu. Warto zauważyć, że w wielu projektach graficznych, od logo po strony internetowe, stosowanie takich zestawień może zwiększyć czytelność i atrakcyjność wizualną. W przypadku zastosowań w sztuce, kontrast ten potrafi wywołać silne emocje oraz stworzyć wyraziste kompozycje, co jest często wykorzystywane przez malarzy i projektantów.

Pytanie 33

W fotografii portretowej, światło padające na twarz modela z wysokości w przybliżeniu pod kątem 45° względem osi optycznej obiektywu ma kierunek

A. dolno-boczny

B. przednio-boczny

C. górno-boczny

D. tylno-boczny

Odpowiedź 'przednio-boczny' jest prawidłowa, ponieważ światło padające na modela z wysokości twarzy pod kątem 45° do osi optycznej obiektywu tworzy oświetlenie, które jest zorientowane w kierunku przednim i bocznym w stosunku do modela. Taki kąt padania światła jest kluczowy w fotografii portretowej, ponieważ pozwala na uzyskanie naturalnych cieni, które modelują rysy twarzy, podkreślają kości policzkowe oraz nadają głębię i trójwymiarowość całej kompozycji. Przykładem zastosowania tego rodzaju oświetlenia może być wykorzystanie lampy błyskowej lub ring light ustawionej na wysokości twarzy, co pozwala na zrównoważenie światła w sposób, który nie przytłacza modela, a jednocześnie dodaje mu atrakcyjności. Zastosowanie oświetlenia przednio-bocznego jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii, które zalecają dążenie do naturalnego i estetycznego efektu wizualnego. Oprócz tego, ten rodzaj oświetlenia jest często wykorzystywany w sesjach zdjęciowych, gdzie kluczowe jest ukazanie osobowości i ekspresji modela.

Pytanie 34

Oświetlenie, które dociera na wysokości twarzy fotografowanego modela w przybliżeniu pod kątem 90° względem osi optycznej obiektywu, charakteryzuje się rodzajem oświetlenia

A. dolnego

B. przedniego

C. tylnego

D. bocznego

Oświetlenie boczne jest techniką używaną w fotografii, która polega na umiejscowieniu źródła światła w taki sposób, aby padało na obiekt z boku, co tworzy ciekawe cienie i podkreśla teksturę. Kiedy światło pada na modela z boku, pod kątem zbliżonym do 90°, ujawnia detale, które byłyby niewidoczne przy innych typach oświetlenia. Przykładem zastosowania oświetlenia bocznego może być portretowanie modeli, gdzie cienie tworzą głębię i trójwymiarowość, co czyni zdjęcie bardziej dynamicznym. W branży fotograficznej standardem jest stosowanie różnych źródeł światła, takich jak lampy błyskowe lub lampy ciągłe, które można ustawiać w różnych pozycjach, aby osiągnąć pożądany efekt. Technika ta jest również powszechnie stosowana w fotografii produktowej, gdzie oświetlenie boczne pomaga uwydatnić cechy produktów, zwłaszcza w przypadku materiałów o złożonej fakturze. Warto zwrócić uwagę na odpowiednią moc światła oraz jego temperaturę barwową, aby uzyskać efekty zgodne z zamierzonymi celami artystycznymi.

Pytanie 35

Odbitki o wymiarach 10 x 15 cm można uzyskać bez kadrowania z negatywu?

A. 4 x 5 cala

B. 6 x 6 cm

C. 24 x 36 mm

D. 6 x 4,5 cm

Odpowiedź 24 x 36 mm jest prawidłowa, ponieważ jest to standardowy format negatywu filmowego, który odpowiada proporcjom 10 x 15 cm. Oznacza to, że negatyw w tym formacie doskonale pasuje do odbitki w podanym rozmiarze bez konieczności kadrowania, co jest kluczowe w procesie druku. W praktyce, gdy fotografujemy przy użyciu aparatu 35 mm, otrzymujemy obraz o wymiarach 24 x 36 mm, który w pełni można wykorzystać do wykonania odbitki o wymiarach 10 x 15 cm. Warto dodać, że podczas przetwarzania zdjęć i ich późniejszego drukowania, wiele laboratoriów fotograficznych stosuje ten standard, co ułatwia pracę fotografom. Zrozumienie tych proporcji jest istotne nie tylko dla dorosłych, ale także dla osób uczących się fotografii, ponieważ pozwala lepiej planować zdjęcia i ich późniejszą obróbkę. Standardy te są szczególnie ważne w profesjonalnej fotografii, gdzie jakość i dokładność formatu mają kluczowe znaczenie dla efektywności pracy.

Pytanie 36

Technika uzyskiwania zdjęć, która polega na bezpośrednim oświetleniu powierzchni materiału światłoczułego, na którym znajdują się obiekty o różnym poziomie przezroczystości to

A. izohelia.

B. cyjanotypia.

C. bromolej.

D. luksografia.

Bromolej to technika, w której stosuje się emulsję bromku srebra na podłożu papierowym, co prowadzi do uzyskania obrazu fotograficznego. Pomimo że ta metoda opiera się na naświetleniu, nie jest odpowiednia w kontekście naświetlania obiektów o różnym stopniu przezroczystości, ponieważ głównym celem bromoleju jest uzyskanie obrazu w sposób chemiczny, a nie bezpośrednie odwzorowanie przezroczystości. Izohelia to pojęcie związane z technikami oświetleniowymi, które odnoszą się do rozkładu natężenia światła, ale nie stanowi metody uzyskiwania obrazów na podstawie naświetlenia obiektów. Natomiast cyjanotypia to technika fotograficzna, która wykorzystuje proces chemiczny z użyciem cyjanu żelazowego, co prowadzi do uzyskania niebieskiego obrazu. Choć cyjanotypia również opiera się na zastosowaniu światła, jej mechanizm działania różni się od luksografii, gdyż polega na reakcji chemicznej, a nie na bezpośrednim naświetleniu przezroczystych przedmiotów. Te metody mogą być mylone ze względu na ich związki z fotografią, jednak każda z nich ma swoje specyficzne właściwości i zastosowania, które nie odpowiadają definicji luksografii, co może prowadzić do nieporozumień i błędów w ich interpretacji.

Pytanie 37

Podaj format pliku, który wykorzystuje kompresję stratną i jest używany do zapisywania zeskanowanego obrazu.

A. NEF

B. JPEG

C. RAW

D. TIFF

JPEG, czyli Joint Photographic Experts Group, to taki format plików, który używa kompresji stratnej. Co to znaczy? To, że przy zapisywaniu obrazu część danych się usuwa, żeby zmniejszyć rozmiar pliku. Dzięki temu formatowi zdjęcia zajmują mniej miejsca, co jest super przydatne, szczególnie w przypadku zeskanowanych obrazów, bo możesz je łatwo przesyłać i publikować w internecie. JPEG jest naprawdę popularny wśród fotografów, bo daje bezproblemową jakość wizualną. Jak masz skan dokumentu czy rodzinne zdjęcie, zapisanie go w JPEG to prosta sprawa. Warto pamiętać, że wiele programów graficznych oraz platformy społecznościowe preferują ten format, bo dzięki niemu zdjęcia szybciej się ładują. Moim zdaniem, jeśli chcesz archiwizować zdjęcia lub wrzucać je do sieci, JPEG to świetny wybór.

Pytanie 38

Jakie polecenie w programie Adobe Photoshop pozwala na wydobycie koloru w obszarach zdjęcia o niższym nasyceniu?

A. Przejrzystość

B. Ekspozycja

C. Jaskrawość

D. Odwróć

Odwrócenie jest funkcją, która zmienia wartości kolorów na ich przeciwieństwa, co nie ma związku z wydobywaniem kolorów w obszarach mniej nasyconych. Stosowanie tej opcji prowadzi do drastycznych zmian, które mogą zniekształcić oryginalny obraz, zamiast poprawić jego jakość. Ekspozycja z kolei reguluje ogólną jasność obrazu, co również nie odpowiada na pytanie o wydobycie koloru w mniej nasyconych miejscach. Choć odpowiednie dostosowanie ekspozycji może poprawić widoczność kolorów, nie jest to narzędzie skoncentrowane na nasyceniu kolorów, a raczej na ich jasności. Można przez to uzyskać niezamierzony efekt overexposure, co prowadzi do utraty detali. Przejrzystość, będąca parametrem regulującym przezroczystość warstw, nie ma bezpośredniego wpływu na kolory w obszarach mniej nasyconych, a jej użycie w kontekście nasycenia kolorów byłoby nieadekwatne. Często błędnie łączy się te pojęcia, nie dostrzegając, że każda z wymienionych funkcji ma inny cel i zastosowanie. W praktyce, dobierając odpowiednie narzędzia do edycji zdjęć, warto być świadomym ich specyfiki, aby nie pogubić się w procesie postprodukcji i uzyskać zamierzony efekt estetyczny.

Pytanie 39

Technika scanography (skanografia) polega na

A. tworzeniu obrazów artystycznych za pomocą skanera płaskiego

B. wykonywaniu wielu zdjęć tego samego obiektu pod różnymi kątami

C. wykonywaniu zdjęć aparatem cyfrowym z funkcją skanowania 3D

D. cyfrowej rekonstrukcji starych, uszkodzonych fotografii

Technika skanografii polega na tworzeniu obrazów artystycznych za pomocą skanera płaskiego, co oznacza, że artyści wykorzystują skanery do rejestrowania obiektów w sposób, który pozwala na uzyskanie unikalnych efektów wizualnych. Skanowanie płaskie umożliwia uchwycenie detali i tekstur, które często są niedostrzegalne w tradycyjnej fotografii. Przykładem zastosowania może być skanowanie różnych przedmiotów codziennego użytku, jak kwiaty, liście, czy nawet drobne przedmioty, które następnie są wykorzystywane w dziełach sztuki cyfrowej. Tego typu obrazy mogą być później drukowane, publikowane w Internecie lub używane w projektach graficznych. Warto zaznaczyć, że skanografia, jako forma sztuki, zyskuje na popularności, ponieważ łączy technikę i kreatywność, a także umożliwia artystom eksperymentowanie z nowymi formami wyrazu. Skanowanie płaskie jest także techniką dostępną dla wielu, dzięki powszechnym skanerom, co sprawia, że każdy może spróbować swoich sił w tej formie artystycznej.

Pytanie 40

Technika brenizera (Brenizer method) polega na

A. użyciu lampy pierścieniowej przy fotografii makro

B. wykonaniu wielu zdjęć z małą głębią ostrości i połączeniu ich w panoramę

C. zastosowaniu techniki wielokrotnej ekspozycji

D. zastosowaniu filtru połówkowego neutralnie szarego

Technika brenizera, znana też jako Brenizer method, jest innowacyjnym podejściem w fotografii, które łączy w sobie elementy portretowe i panoramiczne. Polega na wykonaniu wielu zdjęć z użyciem małej głębi ostrości, co daje możliwość uchwycenia detali i miękkiego rozmycia tła - to kluczowy element, który tworzy efekt „kitoskópowy”, często pożądany przez fotografów portretowych. Gdy zdjęcia są już zrobione, są one łączone w jedno, za pomocą specjalistycznego oprogramowania, co pozwala na uzyskanie jednego obrazu o dużej rozdzielczości i charakterystycznej estetyce. Taka technika jest szczególnie przydatna w plenerze, gdzie możemy uchwycić piękne tło, jednocześnie izolując główny obiekt. W praktyce, dobrze jest mieć na uwadze, aby zdjęcia były robione z jednego punktu, co zwiększa szanse na ich późniejsze złożenie. Technika ta cieszy się dużym uznaniem wśród profesjonalnych fotografów, którzy chcą uzyskać efektowne portrety z przyjemnym bokeh i przestrzenią w tle. Warto pamiętać, że odpowiedni dobór obiektywu, zazwyczaj o dużej światłosiłę, jest kluczowy dla uzyskania pożądanego efektu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej