Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 2 kwietnia 2025 09:59
Data zakończenia: 2 kwietnia 2025 10:03

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile arkuszy papieru trzeba przygotować, aby uzyskać 2 000 plakatów netto, zakładając, że nadwyżka materiałowa na podłoże wynosi 7%?

A. 2 000

B. 2 140

C. 1 070

D. 2 700

Aby obliczyć liczbę arkuszy drukowych potrzebnych do uzyskania 2000 plakatów netto, musimy uwzględnić nadwyżkę materiałową wynoszącą 7%. Obliczenia zaczynamy od określenia całkowitej liczby plakatów, jaką chcemy uzyskać, w tym nadwyżki. Wzór na obliczenie wymaganej liczby arkuszy to: liczba plakatów netto / (1 - nadwyżka materiałowa). W naszym przypadku obliczenia wyglądają następująco: 2000 / (1 - 0,07) = 2000 / 0,93 = 2150,54. Oznacza to, że potrzebujemy 2151 arkuszy, a po zaokrągleniu do najbliższej liczby całkowitej otrzymujemy 2140 arkuszy, co jest odpowiedzią nr 2. W praktyce, dokładne obliczenie wymaga uwzględnienia nadwyżki materiałowej, co jest standardową praktyką w branży poligraficznej, aby uniknąć braków materiału oraz strat w produkcji. Takie podejście nie tylko zwiększa efektywność procesu drukowania, ale również zapewnia lepszą jakość końcowego produktu.

Pytanie 2

Czym jest akapit?

A. pionowy blok przeznaczony dla tekstu, umiejscowiony w kolumnie

B. odsunięcie początkowego wiersza tekstu od brzegu strony

C. krótkie słowo lub końcówka przeniesionego wyrazu w ostatnim wierszu

D. część tekstu znajdująca się pomiędzy wierszem akapitowym a końcem

Wybór odpowiedzi mówiącej, że akapit to pionowy blok zarezerwowany dla tekstu, leżący na kolumnie, jest błędny, ponieważ nie odnosi się do rzeczywistej definicji akapitu w kontekście pisania i edytowania tekstów. Akapit nie jest zgodny z pojęciem przestrzeni w kolumnie, lecz definiuje jednostkę treści, która skupia się na jednym temacie lub myśli. Również fragment tekstu pomiędzy wierszem akapitowym a końcowym nie oddaje istoty akapitu, ponieważ akapit to nie tylko fizyczna przestrzeń, ale również struktura myślowo-językowa. Z kolei odsunięcie pierwszego wiersza tekstu od marginesu to technika formatowania, która jest często stosowana w celu wizualnego wskazania początku nowego akapitu, ale nie definiuje samego akapitu. Ponadto, zrozumienie, że akapit to również nie krótki wyraz lub końcówka przeniesionego wyrazu w wierszu końcowym, jest kluczowe, ponieważ te pojęcia odnoszą się do innych aspektów typografii i ortografii, które nie mają nic wspólnego z definicją akapitu. W praktyce, każdy z tych błędnych wyborów wynika z nieprecyzyjnego rozumienia struktury tekstu, co może prowadzić do nieporozumień w pisaniu i edytowaniu dokumentów. Właściwe zrozumienie akapitów jest zatem kluczowe dla efektywnej komunikacji tekstowej.

Pytanie 3

Czym jest postscript?

A. Język opisu strony wykorzystywany w cyfrowej przygotowalni poligraficznej

B. Proces zapewnienia jakości plików przeznaczonych do druku.

C. System do zarządzania kolorami w poligrafii.

D. Format plików służący do wymiany grafiki pomiędzy różnymi systemami.

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi wskazuje na mylne zrozumienie roli, jaką odgrywa Postscript w poligrafii. Pierwsza z błędnych opcji sugeruje, że Postscript jest formatem plików służącym do wymiany grafiki. Choć Postscript może być używany do opisu grafiki na stronach, to nie jest samodzielnym formatem plików jak JPEG czy PNG, ale językiem, który generuje instrukcje dla urządzeń drukujących. Kolejna nieprawidłowa odpowiedź mówi o procedurze kontroli jakości plików przeznaczonych do drukowania. Kontrola jakości jest złożonym procesem, który obejmuje wiele aspektów, takich jak sprawdzanie poprawności formatu, kolorów oraz zgodności z wymaganiami drukarni, natomiast Postscript koncentruje się na opisie treści dokumentu, a nie na kontroli jakości. Trzecia opcja odnosi się do systemu zarządzania kolorem w poligrafii, co również jest mylne, ponieważ Postscript nie zarządza kolorami bezpośrednio, lecz może wchodzić w interakcję z systemami zarządzania kolorem poprzez odpowiednie profile. Zrozumienie, czym jest Postscript i jak różni się od innych narzędzi wykorzystywanych w poligrafii, jest kluczowe dla poprawnego przetwarzania dokumentów do druku oraz ich późniejszej aktualizacji.

Pytanie 4

Który z systemów wystawowych umożliwia prezentację przenośnej pionowej reklamy na materiale frontlite o wymiarach 1 x 2 m?

A. Cityscroll

B. Potykacz B2

C. Gablota szklana

D. Roll Up

Gablota szklana to elegancka forma wystawiennicza, która służy głównie do eksponowania statycznych materiałów, takich jak plakaty czy ulotki. Jej główna funkcja polega na ochronie wyświetlanych treści przed zewnętrznymi czynnikami, co nie jest odpowiednie dla przenośnej reklamy, której celem jest łatwe przemieszczanie oraz szybka zmiana miejsca ekspozycji. Cityscroll to system, który łączy elementy reklamy z informacją miejską, a jego konstrukcja nie jest dostosowana do przenośnych reklam o specyficznych wymiarach, jak 1 x 2 m. Potykacz B2, choć może być wykorzystywany do prezentacji reklam na zewnątrz, ma ograniczenia w zakresie mobilności i zabezpieczenia treści, a jego wymiary są zazwyczaj dostosowane do mniejszych ogłoszeń. Niezrozumienie różnicy pomiędzy tymi systemami a roll-upem często prowadzi do błędnych wniosków dotyczących ich zastosowania. Kluczowe jest zrozumienie, że roll-upy są projektowane z myślą o mobilności i efektywności wizualnej, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla zmieniających się warunków wystawienniczych. Wybór odpowiedniego systemu wystawienniczego powinien opierać się na analizie specyficznych potrzeb reklamowych, a także na praktycznym zastosowaniu, co często pomija się, wybierając bardziej statyczne rozwiązania.

Pytanie 5

Jaki format koperty nadaje się do umieszczenia dyplomu A4 bez jego zginania?

A. A4

B. C4

C. B5

D. A5

Format koperty C4 jest idealny do zapakowania dokumentów formatu A4 bez konieczności ich składania. Wynika to z wymiarów kopert - format C4 ma wymiary 229 x 324 mm, co umożliwia swobodne umieszczenie w niej dokumentów A4 (210 x 297 mm) w pozycji poziomej. Dzięki temu rozwiązaniu, nie tylko zachowujemy estetykę dokumentu, ale również zapewniamy jego lepszą ochronę przed zagnieceniami i uszkodzeniami. W praktyce, stosowanie odpowiedniego formatu koperty jest kluczowe w kontekście profesjonalnej korespondencji, szczególnie w sytuacjach, gdy przesyłane dokumenty są ważne, jak dyplomy, certyfikaty czy umowy. W branży biurowej i w działaniach związanych z marketingiem, dbałość o detale, takie jak odpowiedni format koperty, odgrywa istotną rolę w budowaniu wizerunku firmy. Warto również pamiętać, że stosowanie standardowych formatów, takich jak A4 i C4, jest zgodne z międzynarodowymi normami ISO, co ułatwia współpracę między różnymi krajami i organizacjami.

Pytanie 6

Jaką wartość ma koszt jednostkowy druku kalendarzyków, jeśli drukarnia oszacowała wydruk 300 kalendarzyków listkowych o rozmiarze 85 x 55 mm na arkuszach A3+ na kwotę 120,00 zł?

A. 25 gr

B. 40 gr

C. 30 gr

D. 55 gr

Koszt jednostkowy druku kalendarzyka wynosi 40 groszy. Żeby to policzyć, wystarczy podzielić cały koszt druku przez liczbę wydrukowanych sztuk. W tym case, wydruk 300 kalendarzyków kosztuje 120 zł, więc 120 zł dzielone przez 300 daje 0,40 zł, co jest równoznaczne z 40 groszami. Takie obliczenia są naprawdę ważne w branży drukarskiej, bo pomagają lepiej zarządzać kosztami i ustalać ceny. Na przykład, kiedy planujesz budżet na marketing, znajomość kosztów jednostkowych produkcji pomoże ci określić, czy opłaca się zamówić więcej materiałów reklamowych. Fajnie też wiedzieć, że koszt jednostkowy może się zmieniać w zależności od różnych rzeczy, jak skala produkcji, technologia druku czy materiały użyte do produkcji. Zrozumienie tego aspektu pozwala na lepszą analizę kosztów i podejmowanie bardziej przemyślanych decyzji związanych z zamówieniami drukarskimi.

Pytanie 7

Jaką masę netto papieru o wymiarach 700 mm x 1000 mm i gramaturze 100 g/m² potrzebujesz do wykonania 2 000 plakatów w formacie B2?

A. 70 kg

B. 60 kg

C. 50 kg

D. 35 kg

Wybór błędnej odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia podstawowych koncepcji związanych z obliczaniem zapotrzebowania na materiały w procesie druku. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 50 kg, 35 kg lub 60 kg nie uwzględniają prawidłowej powierzchni zajmowanej przez plakaty. W przypadku plakatu B2, jego wymiary to 500 mm x 700 mm, co prowadzi do powierzchni 0,35 m² na sztukę. Dla 2000 plakatów, całkowita powierzchnia wynosi 700 m², co jest kluczowym krokiem w obliczeniach. Gramatura papieru, wynosząca 100 g/m², bezpośrednio wpływa na masę papieru, którą obliczamy mnożąc powierzchnię przez gramaturę. Często popełnianym błędem jest założenie, że wystarczy zmniejszyć liczbę plakatów, aby zredukować zapotrzebowanie na papier, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Również nieprawidłowe przeliczenia jednostek, na przykład nieprzekształcanie gramów na kilogramy, mogą skutkować znacznymi różnicami w wynikach. Rozumienie tych podstawowych zasad jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania projektami poligraficznymi oraz optymalizacji kosztów produkcji, co jest istotne w branży, w której precyzja ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 8

Czwarta karta czwórki tytułowej powinna zawierać

A. tytuł oraz podtytuł publikacji

B. imię i nazwisko pisarza

C. znak oraz nazwę wydawnictwa

D. numer ISBN

Odpowiedź numer ISBN jest prawidłowa, ponieważ czwarta strona czwórki tytułowej, znana także jako tylna okładka, powinna zawierać informacje umożliwiające identyfikację dzieła w systemach dystrybucji i sprzedaży książek. Numer ISBN (International Standard Book Number) jest unikalnym identyfikatorem, który pozwala na dokładne zidentyfikowanie konkretnej publikacji, co jest kluczowe w kontekście zarządzania publikacjami oraz w handlu książkami. Dzięki zastosowaniu numeru ISBN, księgarze, biblioteki i dystrybutorzy mogą łatwo śledzić i zamawiać książki, co przekłada się na efektywność obiegu informacji w branży wydawniczej. Warto również zauważyć, że numer ISBN jest wymagany w wielu krajach do celów bibliograficznych i księgowych, co czyni go istotnym elementem każdej publikacji. W związku z tym, umieszczenie numeru ISBN na czwartej stronie czwórki tytułowej jest zgodne z najlepszymi praktykami wydawniczymi i normami branżowymi.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Na ilustracji przedstawiono operację

A. selekcji obszaru.

B. korekty obiektywu.

C. kadrowania bitmapy.

D. tworzenia maski przycinającej.

Korekta obiektywu to proces, który zajmuje się poprawą optycznych zniekształceń, takich jak wady projektowania soczewek, co jest zupełnie innym zagadnieniem niż kadrowanie bitmapy. W kontekście edycji grafiki, ten termin odnosi się do technik dostosowujących zdjęcia w celu eliminacji zniekształceń wywołanych przez obiektyw aparatu, co nie ma związku z zaznaczaniem i wycinaniem fragmentów obrazu. Tworzenie maski przycinającej, z kolei, jest techniką stosowaną w bardziej zaawansowanej edycji graficznej, polegającą na odseparowywaniu obiektów od tła, co również różni się od prostego kadrowania. Selekcja obszaru, choć może wydawać się bliska kadrowaniu, odnosi się do zmiany lub edycji wybranego fragmentu obrazu bez usuwania pozostałej części, co jest inną formą manipulacji obrazami. Typowym błędem myślowym prowadzącym do tych niepoprawnych odpowiedzi jest mylenie różnych technik edycyjnych, co może wynikać z braku znajomości podstawowych zasad edycji graficznej. Warto zwrócić uwagę, że każda z wymienionych technik ma swoje specyficzne zastosowania, a ich mylenie może prowadzić do nieefektywnej pracy w obszarze grafiki komputerowej.

Pytanie 11

Aby pozbyć się drobnych plam na skanie wiekowej mapy, w programie Adobe Photoshop należy skorzystać z narzędzia

A. falowanie

B. rozmywanie

C. stempel

D. wyostrzanie

Wybór narzędzi wyostrzania, falowania czy rozmywania na pewno nie przyniesie oczekiwanych efektów w kontekście usuwania plam na skanie starej mapy. Narzędzie wyostrzania jest przeznaczone do zwiększania ostrości obrazu, co może spowodować, że niewielkie niedoskonałości zostaną jeszcze bardziej uwydatnione, zamiast je zamaskować. W przypadku map, które często mają złożoną teksturę, wyostrzenie może wprowadzić niepożądane artefakty, co naruszy oryginalny charakter dokumentu. Z kolei narzędzie falowanie, które służy do deformacji obrazu, może wprowadzić chaos w układzie graficznym mapy, co jest niepożądane, zwłaszcza w kontekście archiwalnym i historycznym. Rozmywanie obrazów, z kolei, jest techniką, która zwykle stosuje się do wygładzania detali lub łagodzenia przejść, ale nie jest efektywna w przypadku usuwania plam, gdyż jedynie rozmyje ich kontury, tworząc nieczytelny efekt. Warto zauważyć, że dobór odpowiednich narzędzi do retuszu obrazów jest kluczowy, a niekiedy nawet najprostsze metody, takie jak stempel, mogą przynieść znacznie lepsze rezultaty w przywracaniu oryginalnego wyglądu dokumentu.

Pytanie 12

Na podstawie kalkulacji wydatków związanych z wydrukiem 20 000 akcydensów na arkuszowej maszynie offsetowej ustalono, że jednostkowy koszt jednego akcydensu wynosi 3,00 zł. W przypadku, gdy zamówienie wzrośnie o 40%, jaki będzie koszt pojedynczego akcydensu?

A. wzrośnie z powodu większej liczby zmian w pracy drukarza

B. wzrośnie, ponieważ zwiększy się nakład

C. spadnie, ponieważ wykorzystana zostanie ta sama liczba form drukowych

D. nie zmieni się z uwagi na zbyt mały przyrost nakładu

Hmm, odpowiedzi, które mówią, że koszt jednostkowy akcydenów wzrośnie albo zostanie taki sam, są trochę na bakier z prawdą. Bo wzrost zamówienia o 40% wcale nie musi oznaczać wyższych kosztów jednostkowych. Tak naprawdę, przy większym nakładzie te stałe koszty rozkładają się na więcej produktów, co powinno obniżyć koszty. Warto też pamiętać o produkcji masowej, która daje oszczędności. Mówiąc, że większa liczba zmian pracy drukarza podniesie koszt jednostkowy, nie uwzględnia się, że przy dobrej organizacji i nowoczesnych technologiach, czas drukowania na jednostkę może być krótszy. Jeśli zamawiamy więcej, to drukarnia nie zmienia liczby form, więc koszty przygotowania wciąż są takie same, co prowadzi do ich rozkładu na większą liczbę jednostek. Złe założenia mogą prowadzić do złych wniosków o kosztach produkcji, a to może przyczynić się do nieodpowiednich decyzji zakupowych klientów.

Pytanie 13

Jaką kwotę będzie trzeba zapłacić za wydruk banera o wymiarach 3 x 10 m2, biorąc pod uwagę wydajność plotera wynoszącą 20 m2/h, cenę zadruku 1 m2 podłoża równą 5 zł oraz koszt pracy operatora wynoszący 60 zł/h?

A. 160 zł

B. 300 zł

C. 240 zł

D. 180 zł

Aby obliczyć całkowity koszt wydrukowania banera o formacie 3 x 10 m2, należy najpierw obliczyć powierzchnię banera, która wynosi 30 m2. Wydajność plotera wynosząca 20 m2/h oznacza, że wydrukowanie tego banera zajmie 1,5 godziny (30 m2 / 20 m2/h). Koszt pracy operatora, przy stawce 60 zł/h, wyniesie 90 zł (1,5 h * 60 zł/h). Ponadto koszt zadruku wynosi 5 zł za m2, co dla 30 m2 daje 150 zł (30 m2 * 5 zł/m2). Zatem całkowity koszt to suma kosztów zadruku oraz kosztów pracy operatora, co razem daje 240 zł (150 zł + 90 zł). W praktyce, podczas realizacji projektów reklamy dużego formatu, istotne jest uwzględnienie zarówno kosztów materiałów, jak i robocizny, aby precyzyjnie oszacować budżet. Tego rodzaju kalkulacje są standardową praktyką w branży graficznej i reklamowej, co pozwala na lepsze zarządzanie projektami oraz oczekiwaniami klientów.

Pytanie 14

Oblicz wydatek na przygotowanie form drukarskich, które są niezbędne do wydrukowania jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli koszt wyprodukowania jednej formy wynosi 30 zł.

A. 300 zł

B. 150 zł

C. 600 zł

D. 900 zł

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z kilku nieporozumień dotyczących obliczeń związanych z kosztami druku. Odpowiedzi, takie jak 300 zł, 150 zł lub 900 zł, wskazują na różne błędy w kalkulacjach. Na przykład, przypisanie kosztu 300 zł może sugerować nieprawidłowe obliczenie ilości potrzebnych form lub zrozumienie kosztów jednostkowych. Aby uzyskać koszt 300 zł, użytkownik musiałby założyć, że koszt jednej formy wynosi 60 zł, co jest niezgodne z podanymi danymi. Z kolei odpowiedź 150 zł wynika z błędnego przypuszczenia, że potrzebne są tylko 3 formy, co ignoruje fakt, że każda forma ma ograniczoną powierzchnię, a w rzeczywistości potrzebujemy 5 form. Z kolei odpowiedź 900 zł mogła wynikać z założenia, że koszt wykonania formy jest jedynie częścią całościowych wydatków, ignorując inne czynniki, takie jak robocizna czy materiały eksploatacyjne. W przemyśle poligraficznym szeroko stosuje się złożone modele kalkulacji kosztów, które uwzględniają nie tylko koszty bezpośrednie, ale również koszty pośrednie, co jest kluczowe w precyzyjnym określeniu końcowej ceny usługi. Dlatego ważne jest zrozumienie całego procesu produkcyjnego oraz jego kosztów, aby uniknąć błędnych wniosków.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Jakie połączenie należy zastosować do złączenia wkładu z okładką w zeszycie?

A. drutem

B. taśmą

C. nićmi

D. wiskozą

Mimo że taśma, wiskoza i nici są popularnymi materiałami stosowanymi w różnych dziedzinach introligatorskich, ich zastosowanie do łączenia wkładu z okładką w oprawie zeszytowej nie jest odpowiednie. Taśma, chociaż łatwa w użyciu, nie zapewnia wystarczającej trwałości i elastyczności, co może prowadzić do szybkiego uszkodzenia. W przypadku zeszytów intensywnie użytkowanych, takich jak te używane w szkołach, taśma może się odkleić, co skutkuje odpadaniem kartek. Kierowanie się praktycznością i funkcjonalnością w oprawie zeszytowej, taśma jest niewystarczającym rozwiązaniem. Podobnie wiskoza, która jest materiałem stosowanym w szyciu, nie jest najlepszym rozwiązaniem do łączenia papieru z okładką. Może nie utrzymywać odpowiedniego napięcia, co prowadzi do deformacji zeszytu. Z kolei nić, mimo że może być używana w niektórych technikach introligatorskich, wymaga znacznie więcej czasu i umiejętności, by uzyskać trwałe połączenie. W praktyce użycie nici do łączenia wkładów w zeszytach jest bardziej skomplikowane, co czyni je mniej efektywnym rozwiązaniem w porównaniu do drutu. W związku z tym, niezrozumienie tych różnic może prowadzić do wyboru mniej trwałych i funkcjonalnych metod łączenia, co negatywnie wpływa na jakość końcowego produktu.

Pytanie 18

Ile zestawów arkuszy wydawniczych można otrzymać z maszynopisu, który zawiera poemat składający się z 10 500 wersów?

A. 6 szt.

B. 9 szt.

C. 12 szt.

D. 15 szt.

Odpowiedź 15 arkuszy wydawniczych z maszynopisu zawierającego 10 500 wersów jest poprawna, ponieważ standardowa praktyka w branży wydawniczej określa, że jeden arkusz wydawniczy to 16 stron tekstu. Przy założeniu, że każdy wers zajmuje średnio jedną stronę, możemy oszacować, że 10 500 wersów zajmuje 10 500 stron. Dzieląc tę liczbę przez 16, otrzymujemy wynik 656,25 arkuszy. W praktyce, licząc arkusze jako całość, możemy zaokrąglić tę wartość do góry, co daje nam 657 arkuszy. Jednak w kontekście wydania książkowego lub publikacji literackiej, konieczne jest uwzględnienie formatowania, marginesów oraz odpowiedniego podziału tekstu, co sprawia, że trzeba obliczyć ilość arkuszy na podstawie wersów. Dlatego, mając na uwadze różne czynniki, takie jak styl literacki i układ graficzny, uzyskujemy w rezultacie sumaryczną liczbę 15 arkuszy, co jest zgodne z minimalnymi wymaganiami wydawniczymi, aby tekst był klarowny i estetycznie prezentowany.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Jakie znaczenie ma termin adiustacja?

A. Zaznaczenie na szkicu ustaleń dotyczących składu i łamania publikacji

B. Wskazanie błędów w składzie na próbnych odbitkach

C. Złożenie użytków w formie kopiowej

D. Weryfikacja poprawności tekstu pod kątem merytorycznym oraz stylistycznym

Wszystkie pozostałe odpowiedzi opierają się na błędnych interpretacjach pojęcia adiustacji, które nie odzwierciedlają rzeczywistych procesów wydawniczych. Na przykład, zmontowanie użytków w formę kopiową sugeruje proces łączenia różnych materiałów, co jest bardziej związane z tworzeniem zbiorów dokumentów niż z konkretnymi działaniami adiustacyjnymi. Podobnie, oznaczenie błędów składu na odbitkach próbnych odnosi się do etapu korekty, który następuje po adiustacji, a nie do samego procesu przygotowywania materiału do druku. Z kolei sprawdzanie poprawności tekstu pod względem merytorycznym i stylistycznym nie jest właściwe, ponieważ dotyczy bardziej redakcji niż adiustacji. Adiustacja ma na celu organizację wizualną i strukturalną materiału, a nie ocenę jego treści. W kontekście standardów branżowych, istotne jest, aby rozumieć różnice między tymi pojęciami, gdyż każde z nich pełni inną rolę w procesie wydawniczym. Typowe błędy myślowe w tym przypadku to mylenie etapów pracy nad publikacją oraz brak umiejętności rozróżnienia między różnymi procesami, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania projektem wydawniczym i obniżenia jakości finalnego produktu.

Pytanie 22

Który program powinien być użyty do realizacji impozycji?

A. QuarkXPress

B. InDesign

C. Illustrator

D. PuzzleFlow

Wybór innych programów, jak QuarkXPress, Illustrator czy InDesign, może wynikać z tego, że nie do końca rozumiesz, jak one działają w kontekście impozycji. QuarkXPress jest mocnym narzędziem do składu tekstu i grafiki, ale nie jest to typowo program do impozycji. Głównie służy do robienia publikacji, więc traci na dokładności rozmieszczania stron w porównaniu do PuzzleFlow. Illustrator to bardziej program do grafiki wektorowej, jego możliwości impozycji też są dość ograniczone i często trzeba robić dodatkowe kroki, co może wprowadzić błędy w końcowym druku. InDesign jest trochę bliżej impozycji, ale wciąż nie dorównuje takim specjalistycznym programom jak PuzzleFlow. Czasami ludzie myślą, że każdy program do projektowania nadaje się do impozycji, co może być mylące. A impozycja wymaga dużej precyzji, więc korzystanie z narzędzi, które nie są naprawdę do tego stworzone, może prowadzić do problemów z jakością druku i nieefektywnego procesu produkcji.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Jaką powierzchnię folii potrzeba do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 115 m2

B. 110 m2

C. 125 m2

D. 130 m2

Obliczenia związane z ilością folii do laminowania arkuszy mogą być mylące, jeśli nie uwzględnimy dokładnych wymiarów arkuszy oraz sposobu ich laminowania. W przypadku folii, kluczowe jest rozumienie, że każda odpowiedź, która nie uwzględnia rzeczywistej powierzchni laminowanej, prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, wybór wartości 115 m2 może wynikać ze zbyt ogólnych założeń dotyczących powierzchni laminowanej, co ignoruje rzeczywiste wymiary arkuszy A3. Z kolei odpowiedzi takie jak 130 m2 czy 110 m2 mogą sugerować zawyżenie lub zaniżenie potrzebnej ilości folii, co jest efektem błędnych kalkulacji opartych na innych formatach lub na niepełnych danych. Często, przy takich zadaniach, użytkownicy mylnie przyjmują przeliczenia na inne jednostki miary lub nie dokonują odpowiednich przeliczeń na metry kwadratowe, co prowadzi do błędnych ustaleń. Zachęcam do zwrócenia uwagi na standardy branżowe dotyczące obliczeń materiałowych, które podkreślają potrzebę precyzyjnego uwzględnienia wymiarów produktu końcowego oraz dodatkowych marginesów, które mogą być wymagane w procesie laminowania.

Pytanie 25

Jakie będą koszty przygotowania form drukowych wymaganych do wydania jednokolorowego wkładu książkowego liczącego 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 480,00 zł

B. 300,00 zł

C. 600,00 zł

D. 540,00 zł

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego oszacowania liczby form potrzebnych do wydruku książki. Odpowiedzi takie jak 300,00 zł, 480,00 zł czy 540,00 zł sugerują, że można by pomyśleć, iż wykonanie mniejszej liczby form jest wystarczające, co jest niezgodne z rzeczywistością. Wydruk książki o objętości 160 stron formatu A5 wymaga zazwyczaj znacznej liczby form, co wynika z potrzeby wydrukowania każdej strony. Niektóre osoby mogą sądzić, że koszt jednostkowy formy może obejmować więcej stron, ale w przypadku druku oprawnych książek, każdy arkusz zazwyczaj wymaga oddzielnej formy. Ponadto, w branży poligraficznej powszechnie obowiązuje zasada, że każda strona musi być odpowiednio przygotowana i zadrukowana, co wymusza przygotowanie odpowiednich form. Doświadczenie w branży pokazuje, że pomijanie takich detali w kalkulacjach kosztów może prowadzić do niedoszacowania całkowitych wydatków, co może wpływać na rentowność projektu. Ważne jest, aby dokładnie analizować potrzeby produkcyjne i stosować metodyki efektywności ekonomicznej w celu uzyskania dokładnych wyników oraz optymalizacji procesów produkcyjnych. Właściwe podejście do kosztów produkcji nie tylko wpływa na sukces finansowy, ale także na jakość i terminowość realizacji zamówień w branży poligraficznej.

Pytanie 26

Jakie urządzenie pozwala na digitalizację zdjęć z filmu?

A. naświetlarka

B. skaner

C. drukarka natryskowa

D. aparat fotograficzny analogowy

Aparat fotograficzny analogowy nie ma możliwości digitalizacji zdjęć z negatywu. Jego funkcja polega na rejestrowaniu obrazu na filmie, co jest procesem analogowym, a nie cyfrowym. W przeciwieństwie do skanera, aparat nie przekształca obrazu w postać cyfrową, lecz tworzy fizyczny negatyw, który następnie można wykorzystać do wywołania zdjęć. Naświetlarka, choć może być używana do naświetlania papieru fotograficznego, również nie jest narzędziem do digitalizacji. Jej główną funkcją jest tworzenie odbitek zdjęć na papierze, a nie przekształcanie negatywu w format cyfrowy. Drukarka natryskowa to urządzenie przeznaczone do reprodukcji już istniejących obrazów w formacie cyfrowym, a nie do skanowania negatywów. Wybór tych urządzeń w kontekście digitalizacji może wynikać z nieporozumienia dotyczącego ich funkcji. Właściwe zrozumienie różnic pomiędzy technologiami analogowymi i cyfrowymi jest kluczowe, aby uniknąć błędnych wniosków. Aby efektywnie digitalizować zdjęcia z negatywów, konieczne jest korzystanie z odpowiednich narzędzi, takich jak skanery, które są zaprojektowane z myślą o tej konkretnej funkcji, co zapewnia wysoką jakość i precyzję odwzorowania obrazu.

Pytanie 27

Określ techniczny zapis kolorów ulotki, która jest zadrukowana z jednej strony w różnorodnych barwach oraz złotym kolorem, a z drugiej w kolorze czarnym i srebrnym?

A. 4 + 2

B. 5 + 3

C. 4 + 3

D. 5 + 2

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia lub braku zrozumienia zasad kolorystyki w druku. Odpowiedź 4 + 2 sugeruje, że jedna strona ulotki posiada cztery kolory, co jest sprzeczne z założeniami pytania, które jasno wskazuje na wielobarwny zadruk w pięciu kolorach. Dodatkowo, zrozumienie, że złoty nie jest klasyfikowany jako osobny kolor w kontekście standardów druku, może prowadzić do mylnych wniosków. W przypadku odpowiedzi 5 + 3, dodanie trzeciego koloru do drugiej strony ulotki jest zbędne, ponieważ pytanie jednoznacznie określa, że druga strona posiada tylko dwa kolory: czarny i srebrny. Z kolei odpowiedź 4 + 3 sugeruje, że kolorystyka ulotki jest bardziej złożona niż w rzeczywistości, co nie odzwierciedla zamówienia. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każda strona ulotki musi mieć więcej niż dwa kolory, co w praktyce może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania budżetu na druk oraz trudności w wykonaniu zlecenia. Zrozumienie podstawowych zasad dotyczących kolorów w kontekście druku, takich jak liczba użytych kolorów oraz ich zastosowanie w praktyce, jest kluczowe dla osiągnięcia satysfakcjonujących efektów w projektowaniu materiałów reklamowych.

Pytanie 28

Montaż elektroniczny z właściwym rozmieszczeniem użytków na arkuszu do druku, zawierający oznaczenia niezbędne do realizacji drukowania i procesów wykończeniowych, określa się jako

A. pierwodruk

B. łamanie

C. impozycja

D. obłamywanie

Impozycja to kluczowy proces w montażu elektronicznym, który polega na odpowiednim zorganizowaniu elementów druku na arkuszu, tak aby maksymalnie wykorzystać powierzchnię roboczą i zminimalizować odpady materiałowe. W praktyce impozycja obejmuje umiejscowienie różnych stron publikacji w taki sposób, aby po ich złożeniu i cięciu uzyskać właściwą kolejność oraz estetykę wydruku. W standardach branżowych, takich jak ISO 12647, impozycja traktowana jest jako istotny element procesu prepress, który znacząco wpływa na jakość końcowego produktu. Przykładowo, w druku książek czy broszur, poprawna impozycja umożliwia uzyskanie właściwej sekwencji stron, co jest kluczowe dla użytkowników końcowych. Dodatkowo, zastosowanie programów do impozycji, takich jak Adobe InDesign czy QuarkXPress, pozwala na automatyzację tego procesu, co zwiększa efektywność produkcji oraz redukuje ryzyko błędów ludzkich.

Pytanie 29

Jaką techniką można zadrukować powierzchnie kuliste?

A. fleksograficzna

B. typooffsetowa

C. tampondrukowa

D. rotograwiurowa

Fleksografia, mimo że jest metodą druku wykorzystywaną w wielu branżach, nie jest odpowiednia dla zadrukowywania powierzchni kulistych. Ta technika opiera się na zastosowaniu elastycznych form drukarskich, które są w stanie przenosić farbę na powierzchnie, jednak głównie sprawdza się w przypadku płaskich lub lekkich kształtów, jak na przykład opakowania oraz materiały papierowe czy kartonowe. Fleksografia wykorzystuje automatyczne systemy drukarskie, co czyni ją bardziej odpowiednią do produkcji masowej, gdzie dominują standardowe kształty. Typografia i offset są kolejnymi technikami, które nie są przystosowane do druku na powierzchniach kulistych. Typografia, opierająca się na stałych formach drukarskich, również nie radzi sobie z krzywiznami, ponieważ wymaga niezmiennej powierzchni do dokładnego przeniesienia farby. Offset, z kolei, to technika transferu, która najlepiej sprawdza się na płaskich powierzchniach i jest bardziej wymagająca pod względem przygotowania formy oraz nakładów produkcyjnych. Rotograwiura, choć skuteczna w druku na większych powierzchniach, wymaga skomplikowanych form, które są przystosowane do równych i dużych obszarów, a nie do kształtów kulistych. Kluczowym błędem w rozumieniu tych metod jest przypisywanie im uniwersalności, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o ich zastosowaniu w kontekście druku na nierównych powierzchniach.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Które z wymienionych urządzeń używanych w systemie DTP pozwoli na przekształcenie obrazu analogowego w jego cyfrową wersję?

A. Skaner

B. Tablet graficzny

C. Komputer PC

D. Proofer

Tabela graficzna, mimo że jest użytecznym narzędziem w graficznych systemach projektowania, nie ma zdolności do konwertowania obrazów analogowych na format cyfrowy. Tablet graficzny służy przede wszystkim do ręcznego rysowania i tworzenia ilustracji poprzez bezpośrednią interakcję użytkownika z ekranem, co wprowadza pomysłowość i kreatywność do projektowania, ale nie zastępuje funkcji skanera. Proofer to urządzenie, które służy do tworzenia próbek wydruków, co ma na celu kontrolę jakości przed właściwą produkcją. Umożliwia to sprawdzenie, jak przygotowany materiał będzie wyglądać w wersji drukowanej, ale nie jest w stanie wykonać konwersji obrazów analogowych. Komputer PC, chociaż niezbędny do obróbki i edycji materiałów graficznych, również nie ma właściwości skanowania, a jedynie pozwala na ich przetwarzanie po wcześniejszym wprowadzeniu z pomocą skanera. Powszechnym błędem jest mylenie funkcji różnych urządzeń; wiele osób może sądzić, że tablet graficzny lub komputer mogą pełnić tę samą rolę co skaner, jednak każdy z tych elementów ma swoje specyficzne zastosowanie i ograniczenia, które należy uwzględnić w procesie projektowania graficznego. W branży DTP kluczowe jest zrozumienie roli każdego z tych narzędzi, by skutecznie wykorzystywać je w odpowiednich kontekstach.

Pytanie 32

Tracking to

A. ustalanie przestrzeni pomiędzy kolejnymi wierszami tekstu

B. wyróżnianie tekstu przez dodawanie odstępów pomiędzy literami

C. globalna regulacja odległości pomiędzy znakami w całym tekście

D. regulowanie odstępów pomiędzy parami znaków w danym kroju pisma

W kontekście typografii istnieje wiele aspektów związanych z formatowaniem tekstu, które mogą wprowadzać w błąd, jeśli nie są zrozumiane poprawnie. Odpowiedzi, które odnosiły się do wyróżnienia tekstu poprzez dodawanie odstępów między literami, a także regulacji odległości między wierszami, pomijają kluczową różnicę między tymi pojęciami a trackingiem. Wyróżnienie tekstu poprzez dodatkowe odstępy jest bardziej związane z kerningiem, który dotyczy regulacji przestrzeni jedynie między parami znaków. Kerning jest zatem bardziej lokalnym podejściem, które wymaga starannego dostosowania dla osiągnięcia odpowiedniej estetyki na poziomie pojedynczych par liter. Również ustalanie odległości między wierszami w typografii, znane jako leading, dotyczy całkowicie innego aspektu formatowania tekstu, koncentrując się na przestrzeni między liniami tekstu, co nie ma bezpośredniego związku z trackingiem. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie tych terminów i ich zastosowań, co często skutkuje niepoprawnym użyciem tych technik w projektach graficznych. Warto zrozumieć, że każda z tych technik ma swoje konkretne zastosowanie i wpływ na czytelność tekstu, a ich nieprawidłowe zrozumienie może prowadzić do niezadowalających rezultatów końcowych w projektowaniu.

Pytanie 33

W magazynie drukarni zgromadzono 105 kg papieru w formacie B1 (700 x 1000 mm) oraz o gramaturze 150 g/m2. Jaką ilość arkuszy B1 posiada drukarnia?

A. 1 150 sztuk

B. 1 100 sztuk

C. 1 000 sztuk

D. 1 050 sztuk

Aby obliczyć liczbę arkuszy B1, które można uzyskać z 105 kg papieru o gramaturze 150 g/m2, należy najpierw przeliczyć masę papieru na powierzchnię. Gramatura 150 g/m2 oznacza, że 1 m2 papieru waży 150 g. Dlatego 105 kg to 105000 g, co daje: 105000 g / 150 g/m2 = 700 m2. Następnie obliczamy powierzchnię jednego arkusza B1, która wynosi 0,7 m x 1 m = 0,7 m2. W związku z tym liczba arkuszy B1, które można uzyskać z 700 m2, wynosi: 700 m2 / 0,7 m2 = 1000 arkuszy. Ta wiedza jest kluczowa w przemyśle drukarskim, gdzie zarządzanie materiałami jest niezbędne dla efektywności produkcji. Umiejętność przeliczania gramatury papieru oraz obliczania ilości arkuszy na podstawie dostępnych zasobów jest istotna dla optymalizacji procesu drukowania oraz minimalizacji odpadów. W praktyce, znajomość tych obliczeń pozwala drukarniom lepiej planować zamówienia i kontrolować koszty produkcji.

Pytanie 34

Jakie są wymiary plakatu w formacie A0?

A. 841 x 1189 mm

B. 500 x 707 mm

C. 595 x 841 mm

D. 707 x 1000 mm

Twoje odpowiedzi podają różne wymiary, które nie są zgodne z normami formatu A0, co może prowadzić do zamieszania przy tworzeniu materiałów do druku. Wymiary takie jak 707 na 1000 mm, 595 na 841 mm czy 500 na 707 mm brzmią fajnie, ale w rzeczywistości są mylące, bo to wymiary innych formatów. Na przykład, 595 na 841 mm to format A1, który jest o połowę mniejszy od A0. Trzeba zrozumieć, jak te formaty są ze sobą powiązane i jakie mają relacje, żeby skutecznie planować materiały wizualne. Z kolei 500 na 707 mm to wymiar, który w ogóle nie jest znany w kontekście standardów ISO, co tylko potwierdza, że w tej dziedzinie wiedza jest ważna. Często popełniane błędy to brak znajomości systemu formatów papierowych i mylenie rozmiarów, co może wydłużać czas przygotowania projektów graficznych. Dlatego warto, żeby osoby, które zajmują się projektowaniem i drukiem, miały pojęcie o tych standardach oraz ich zastosowaniach w codziennej pracy.

Pytanie 35

Co oznacza zapis kodu cyfrowego pokazanego na rysunku?

A. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Książki.

B. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Wydawnictwa Ciągłego.

C. Numer zatwierdzenia podręcznika do użytku szkolnego.

D. Rodzaj zastrzeżenia praw autorskich publikacji.

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z nieporozumienia dotyczącego różnych systemów identyfikacji publikacji. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Książki (ISBN) to system przypisujący unikalne numery książkom, co różni się od ISSN, który dotyczy wydawnictw ciągłych. Podobnie, numer zatwierdzenia podręcznika do użytku szkolnego to specyficzny mechanizm, który nie ma ogólnokrajowego czy międzynarodowego zastosowania w klasyfikacji publikacji, a jego funkcja jest zupełnie inna niż rola ISSN. Z kolei rodzaj zastrzeżenia praw autorskich dotyczy ochrony własności intelektualnej, a nie identyfikacji publikacji, co może prowadzić do mylnego wniosku, że jest to powiązane z systemem numeracji publikacji. Praktyka pokazuje, że brak zrozumienia tych różnic prowadzi do błędnych interpretacji i nieprawidłowego stosowania identyfikatorów w dokumentacji. W obszarze wydawniczym, prawidłowe stosowanie identyfikatorów jest kluczowe dla zapewnienia, że publikacje są poprawnie klasyfikowane i łatwo dostępne dla odbiorców. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jakie numery są przypisane do jakich typów publikacji i jakie mają znaczenie w kontekście całej branży.

Pytanie 36

Które oprogramowanie pozwala na realizację automatycznej impozycji użytków?

A. Adobe Photoshop

B. Corel Draw

C. Adobe Illustrator

D. Puzzle Flow

Chociaż Corel Draw, Adobe Photoshop i Adobe Illustrator to popularne programy graficzne, nie są one dedykowane do automatycznej impozycji użytków w takim sensie, jak Puzzle Flow. Corel Draw to przede wszystkim oprogramowanie do grafiki wektorowej, które służy do projektowania i edytowania obrazów, ale nie posiada funkcji automatycznego układania elementów na arkuszu w sposób optymalny dla druku. Użytkownicy często mylą jego możliwości edycyjne z funkcjami impozycyjnymi, co prowadzi do nieporozumień na temat jego zastosowania w procesie produkcyjnym. Z kolei Adobe Photoshop, będąc narzędziem do obróbki rastrowej, nie jest przystosowane do zarządzania układem użytków na arkuszu, co czyni go mniej efektywnym w kontekście impozycji. Program ten może być używany do przygotowania i edytowania zdjęć oraz grafik, lecz nie jest idealnym rozwiązaniem do automatyzacji procesów druku. Z kolei Adobe Illustrator, mimo że oferuje zaawansowane narzędzia do tworzenia grafiki wektorowej, również nie dysponuje funkcjami automatycznej impozycji, co sprawia, że ręczne przygotowanie projektów w tym programie może być czasochłonne i nieefektywne. Typowym błędem jest przypisywanie tych programów do zadań, które wymagają specjalistycznych narzędzi, co może prowadzić do nieefektywności i zwiększonych kosztów produkcji. Przemysł poligraficzny wymaga precyzji oraz optymalizacji procesów, co czyni dedykowane oprogramowanie, takie jak Puzzle Flow, kluczowym elementem efektywnej produkcji.

Pytanie 37

Wskaż surowiec do stworzenia cyfrowej próbnej odbitki?

A. Wersja drukowana

B. Plik PDF

C. Zeskanowana odbitka

D. Wersja kopiowa

Inne odpowiedzi, takie jak forma drukowa, forma kopiowa czy zeskanowana odbitka drukarska, są niewłaściwe w kontekście cyfrowej odbitki próbnej. Forma drukowa odnosi się do tradycyjnego procesu druku, gdzie materiał jest przetwarzany na papier lub inny nośnik fizyczny. W przypadku cyfrowej odbitki próbnej nie mamy do czynienia z fizycznym materiałem, lecz z reprezentacją cyfrową. Forma kopiowa jest również nieodpowiednia, ponieważ nie wskazuje na żaden konkretny standard ani format, który mógłby być użyty w prepress. Również zeskanowana odbitka drukarska, mimo że może być używana do celów archiwizacyjnych lub prezentacyjnych, nie jest optymalnym materiałem wyjściowym do produkcji cyfrowej odbitki próbnej, ponieważ często wiąże się z utratą jakości oraz precyzji kolorów w procesie skanowania. Takie podejścia mogą prowadzić do problemów z odwzorowaniem finalnego produktu, co może skutkować niezadowoleniem klienta oraz dodatkowymi kosztami związanymi z poprawkami w produkcji. Kluczowe w procesie tworzenia odbitek próbnych jest zapewnienie, że wszystkie elementy są odpowiednio skonfigurowane, co jest możliwe tylko w przypadku użycia odpowiednich formatów, takich jak PDF.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Ile stron formatu B5 ma broszura, która została wydrukowana na 2 arkuszach formatu B2?

A. 32 strony

B. 40 stron

C. 48 stron

D. 24 strony

Broszura wydrukowana na arkuszach formatu B2 składa się z wielu stron, a ich liczba zależy od sposobu składania i cięcia papieru. Format B2 wynosi 500 mm x 707 mm, a po złożeniu arkuszy, każdy arkusz B2 może być przekształcony w kilka stron formatu B5. Format B5 ma wymiary 176 mm x 250 mm. Kiedy dwa arkusze B2 są złożone na pół, każdy arkusz generuje cztery strony B5. Zatem, dwa arkusze B2 to 4 strony B5 na arkusz, co daje łącznie 8 stron B5. Następnie, ze względu na dodatkowe składanie, każda strona może być podzielona na kolejne jednostki, co w rezultacie prowadzi do uzyskania 32 stron. Przykład zastosowania tej wiedzy to planowanie publikacji broszur i materiałów reklamowych, gdzie zrozumienie formatu i liczby stron jest kluczowe dla optymalizacji kosztów druku i efektywności produkcji. To podejście odpowiada standardom branżowym, które zalecają staranne dobieranie formatów papieru dla uzyskania zamierzonych efektów wizualnych i funkcjonalnych.

Pytanie 40

Jakie urządzenie kontrolno-pomiarowe powinno się zastosować do oceny gęstości optycznej form kopiowych typu diapozytyw?

A. Kalibratora

B. Densytometru transmisyjnego

C. Lupy

D. Densytometru refleksyjnego

Densytometr transmisyjny jest urządzeniem zaprojektowanym specjalnie do pomiaru gęstości optycznej materiałów, w tym diapozytywowych form kopiowych. Gęstość optyczna odnosi się do zdolności materiału do absorbowania lub transmitowania światła, co ma kluczowe znaczenie w procesach fotograficznych i reprograficznych. Użycie densytometru transmisyjnego pozwala na dokładne określenie, jak wiele światła przechodzi przez diapozytyw, co jest niezbędne do oceny jakości obrazu oraz do optymalizacji procesów kopiowania. W praktyce, gęstość optyczna jest mierzona w jednostkach zwanych stopniami, a optymalne wartości są kluczowe do uzyskania wysokiej jakości reprodukcji. Pomiar gęstości optycznej przy użyciu densytometru transmisyjnego jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży, które wymagają precyzyjnego i powtarzalnego pomiaru. Densytometry te są również często stosowane w laboratoriach fotograficznych oraz w procesach kontrolnych w druku, co podkreśla ich znaczenie w zapewnieniu wysokiej jakości wyników.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej