Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rachunkowości
Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
Data rozpoczęcia: 6 czerwca 2025 13:34
Data zakończenia: 6 czerwca 2025 14:19

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wnioski z przeprowadzonej inwentaryzacji w kwestii rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych umieszcza się

A. w arkuszu spisu z natury

B. w harmonogramie inwentaryzacji

C. w protokole weryfikacji różnic inwentaryzacyjnych

D. w sprawozdaniu z kontroli spisu z natury

Odpowiedzi takie jak 'sprawozdanie z kontroli spisu z natury', 'harmonogram inwentaryzacji' oraz 'arkusz spisu z natury' wskazują na pewne nieporozumienia związane z rolą i funkcją różnych dokumentów związanych z inwentaryzacją. Sprawozdanie z kontroli spisu z natury ma na celu podsumowanie wyników przeprowadzonych działań kontrolnych, ale nie zawiera szczegółowych wniosków dotyczących różnic inwentaryzacyjnych. Z kolei harmonogram inwentaryzacji jest narzędziem planowania, które określa terminy oraz zakresy inwentaryzacji, a nie sposobu rozliczenia różnic. Arkusz spisu z natury to dokument, w którym rejestrowane są stany magazynowe, ale nie jest on odpowiednim miejscem na omówienie różnic i ich rozliczenia. Typowym błędem myślowym jest mylenie dokumentacji operacyjnej z dokumentacją analityczną; każdy dokument ma swoją specyfikę i cel. Protokół weryfikacji różnic inwentaryzacyjnych powinien być traktowany jako kluczowy element sprawozdawczości, który zapewnia odpowiednią analizę i rekomendacje w zakresie zarządzania różnicami, a zatem jego pominięcie w kontekście rozliczenia różnic jest niewłaściwe.

Pytanie 2

Dokument archiwalny potwierdzający utworzenie spółki to akt notarialny, który należy do kategorii

A. A

B. B

C. Bc

D. BE

Akt notarialny, który potwierdza założenie spółki, to dokument, który powinien być przechowywany przez czas nieokreślony. Dlaczego? Bo to kluczowy dokument w procesie rejestracji nowych firm. Na przykład, kiedy ktoś zakłada spółkę z o.o., ten akt spisany przez notariusza zawiera ważne informacje jak nazwa spółki, wysokość kapitału i dane zarządu. Bez niego nie moglibyśmy zarejestrować firmy w Krajowym Rejestrze Sądowym. Warto przechowywać takie dokumenty, nie tylko dlatego, że są ważne prawnie, ale też mogą się przydać w przyszłości, na przykład przy ewentualnych kontrolach lub sprawach sądowych. To dokumenty, które mają swoją trwałą wartość.

Pytanie 3

Brak danych dotyczących adresu nabywcy na wystawionej fakturze sprzedaży zostanie wykryty podczas kontroli

A. wstępnej

B. merytorycznej

C. formalnej

D. rachunkowej

Brak danych adresowych nabywcy w wystawionej fakturze sprzedaży rzeczywiście zostanie stwierdzony w wyniku kontroli formalnej. Kontrola formalna dotyczy zgodności dokumentów z wymogami prawnymi i formalnymi, które są określone w przepisach dotyczących fakturowania. Zgodnie z ustawą o VAT oraz aktami wykonawczymi, każda faktura musi zawierać określone elementy, w tym dane nabywcy, takie jak nazwa firmy, adres oraz NIP. Nieprzestrzeganie tych wymogów może prowadzić do problemów z uznaniem dokumentu za prawidłowy oraz do konsekwencji podatkowych. Na przykład, brak adresu nabywcy może skutkować tym, że faktura nie będzie mogła być uwzględniona w rozliczeniach VAT, co wpływa na prawidłowość obliczeń podatkowych i może prowadzić do kar finansowych. Dlatego ważne jest, aby przedsiębiorcy regularnie weryfikowali, czy wszystkie wystawiane faktury zawierają wymagane informacje, przestrzegając tym samym dobrych praktyk w zakresie dokumentacji finansowej.

Pytanie 4

Według przepisów ustawy Prawo przedsiębiorców, aby uregulować zobowiązanie wobec partnera o wartości przekraczającej 15 000,00 zł, firma powinna zastosować

A. polecenie przelewu

B. bankowy dowód wpłaty gotówkowej

C. wpłatę gotówkową do kasy kontrahenta

D. czek gotówkowy

Zgodnie z ustawą Prawo przedsiębiorców, w przypadku zobowiązań przekraczających wartość 15 000,00 zł, przedsiębiorcy zobowiązani są do stosowania polecenia przelewu jako formy regulowania płatności. Jest to zgodne z zasadami transparentności oraz dokumentowania transakcji finansowych, co ma na celu zapewnienie prawidłowego przepływu informacji w systemie finansowym. Polecenie przelewu formalizuje transakcję i daje obu stronom wystarczającą dokumentację w razie potrzeby weryfikacji. Dodatkowo, korzystanie z polecenia przelewu pozwala na łatwe śledzenie płatności w systemach bankowych, co jest szczególnie istotne w przypadku potencjalnych sporów. W praktyce, przedsiębiorcy mogą zautomatyzować proces płatności, co przyspiesza obieg dokumentów oraz zmniejsza ryzyko błędów związanych z manualnym wprowadzaniem danych. Korzystając z takiej formy płatności, przedsiębiorcy mogą również spełnić wymogi dotyczące ewidencjonowania transakcji, co jest niezbędne w kontekście przyszłych audytów finansowych.

Pytanie 5

Inwentaryzację gotówki w kasie należy wykonać

A. przy każdej zmianie dyrektora jednostki

B. co cztery lata

C. co tydzień

D. przy każdej zmianie kasjera

Odpowiedź 'przy każdej zmianie kasjera' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zasadami rachunkowości i normami kontroli wewnętrznej, każdy nowy kasjer powinien przeprowadzić spis z natury środków pieniężnych w kasie. To działanie ma na celu potwierdzenie stanu gotówki i innych środków pieniężnych, a także zapewnienie, że wszystkie środki są odpowiednio zarejestrowane oraz zabezpieczone. Praktykę tę można zaobserwować w wielu organizacjach, które stosują procedury weryfikacji w momencie, gdy dochodzi do zmiany osoby odpowiedzialnej za kasę. Dzięki temu możliwe jest uniknięcie nieprawidłowości, zarówno finansowych, jak i proceduralnych. Ponadto, regularne audyty i kontrole pomagają w utrzymaniu transparentności operacji finansowych, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania finansami w każdym przedsiębiorstwie. W sytuacji, gdy kasjer zmienia się, spis z natury pozwala na zweryfikowanie, czy obie strony (poprzedni i nowy kasjer) zgadzają się co do stanu gotówki, co jest kluczowe w procesie przekazywania obowiązków.

Pytanie 6

Koszt jednostkowy sprzedaży wyrobu wynosi 800 zł, a narzut zysku to 20% ceny sprzedaży. Jaka będzie cena sprzedaży netto tego wyrobu?

A. 1 200 zł

B. 160 zł

C. 960 zł

D. 1 000 zł

Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z błędnego zrozumienia podstawowych zasad kalkulacji kosztów oraz narzutu zysku. Na przykład, odpowiedzi 160 zł, 960 zł oraz 1200 zł ignorują kluczową relację pomiędzy kosztem a ceną sprzedaży. W przypadku ceny 160 zł, wydaje się, że ktoś mógłby błędnie obliczyć narzut, jednak 20% z 160 zł jest zaledwie 32 zł, co jest znacznie niewystarczające w kontekście jednostkowego kosztu własnego. Podobnie, 960 zł sugeruje, że jednostkowy koszt byłby wyższy od ceny sprzedaży, co jest sprzeczne z logiczną zasadą, że cena sprzedaży musi pokrywać koszty oraz zapewniać zysk. Odpowiedź 1200 zł może wydawać się atrakcyjna, lecz w rzeczywistości narzut zysku na tej kwocie wyniósłby 240 zł, co w połączeniu z kosztem 800 zł prowadziłoby do ceny, która jest nieadekwatna do zadania. Kluczowym błędem w tych rozważaniach jest niepoprawne zrozumienie związku pomiędzy kosztami, ceną a narzutem, co jest fundamentalnym elementem w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa. Ustalanie marży zysku powinno odbywać się w oparciu o szczegółową analizę kosztów oraz celów finansowych firmy, a nie w oparciu o intuicję czy przypadkowe kalkulacje.

Pytanie 7

W firmie nabyto środek trwały za kwotę zakupu netto 35 500,00 zł. Koszty dostarczenia tego środka trwałego wyniosły 500,00 zł netto. Środek ten ma zostać amortyzowany metodą liniową przez okres 5 lat. Jaka będzie wysokość rocznego odpisu amortyzacyjnego?

A. 7 100,00 zł

B. 7 223,00 zł

C. 7 200,00 zł

D. 7 000,00 zł

Poprawna odpowiedź to 7 200,00 zł, która jest wynikiem prawidłowego obliczenia rocznego odpisu amortyzacyjnego. Aby obliczyć odpis amortyzacyjny, należy najpierw ustalić podstawę amortyzacyjną. W tym przypadku podstawą jest cena zakupu netto środka trwałego oraz koszty transportu, które również są związane z nabyciem środka trwałego. Zatem: 35 500,00 zł (cena netto) + 500,00 zł (koszty transportu) = 36 000,00 zł. Następnie, aby obliczyć roczny odpis amortyzacyjny, dzielimy tę kwotę przez okres amortyzacji, który wynosi 5 lat: 36 000,00 zł / 5 = 7 200,00 zł. Amortyzacja liniowa jest jedną z najczęściej stosowanych metod, ponieważ zapewnia równomierne rozłożenie kosztów przez cały okres użytkowania środka trwałego. W praktyce oznacza to, że co roku można uwzględniać stałą kwotę odpisu w kosztach uzyskania przychodu, co wpływa na zmniejszenie podstawy opodatkowania. To podejście jest zgodne z obowiązującymi standardami rachunkowości, które promują przejrzystość i stabilność w raportowaniu finansowym.

Pytanie 8

Dodatnia różnica kursowa ustalona od własnych środków na rachunku walutowym jednostki jest zakwalifikowana jako

A. pozostałych kosztów operacyjnych

B. kosztów finansowych

C. przychodów finansowych

D. pozostałych przychodów operacyjnych

Dodatnia różnica kursowa, która powstaje w wyniku wzrostu wartości walutowych środków pieniężnych na rachunkach walutowych jednostki, jest klasyfikowana jako przychód finansowy. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR), różnice kursowe wynikające z przeliczenia walut obcych na walutę krajową są ujęte w rachunku zysków i strat. Przykładem może być sytuacja, w której jednostka posiada środki w dolarach amerykańskich, a ich wartość w złotych polskich wzrasta na skutek zmiany kursu. Taki przychód jest istotny dla raportowania wyników finansowych, ponieważ wpływa na rentowność działalności jednostki. Różnice kursowe są zatem nieodłącznym elementem zarządzania finansami w organizacjach, które angażują się w transakcje międzynarodowe lub operują na rynku walutowym. Warto również zauważyć, że przychody finansowe mogą wpływać na wskaźniki rentowności, co jest istotne przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 9

Sprzedaż towarów na rynki zagraniczne po cenach niższych niż w kraju nazywa się

A. dumping.

B. factoring.

C. barter.

D. franczyza.

Dumping to praktyka sprzedaży produktów na rynkach zagranicznych po cenach, które są niższe niż ceny na rynku krajowym. Tego rodzaju strategia może być stosowana przez firmy w celu zwiększenia swojej konkurencyjności na rynkach międzynarodowych. Często jest to rezultat nadwyżek produkcji, które przedsiębiorstwa chcą sprzedać za granicą, aby uniknąć strat związanych z przechowywaniem niewykorzystanych zapasów. Przykładem dumpingu może być sytuacja, w której producent obuwia w Polsce sprzedaje swoje buty w Rosji po niższej cenie niż w Polsce, co może być korzystne dla rosyjskich konsumentów, ale jednocześnie może prowadzić do napięć handlowych oraz działań ze strony lokalnych producentów, którzy czują się zagrożeni. Warto zauważyć, że dumping może narazić firmę na zarzuty o nieuczciwą konkurencję, co może skutkować wprowadzeniem ceł antydumpingowych przez inne państwa. W związku z tym, przedsiębiorstwa powinny stosować tę praktykę ostrożnie, rozważając długoterminowe konsekwencje dla swojej reputacji oraz relacji z partnerami handlowymi.

Pytanie 10

Jakie koszty wchodzą w skład układu rodzajowego?

A. Koszty sprzedaży, koszty zakupu, usługi zewnętrzne

B. Wynagrodzenia, podatki i opłaty, zużycie materiałów i energii

C. Amortyzacja, koszty zakupu, koszty sprzedaży

D. Koszty ogólnego zarządzania, koszty sprzedaży, koszty zakupu

Odpowiedź "Wynagrodzenia, podatki i opłaty, zużycie materiałów i energii" jest strzałem w dziesiątkę, bo te koszty pasują do układu rodzajowego w rachunkowości. W tym układzie chodzi o to, żeby klasyfikować wydatki według ich rodzaju, co daje lepszy wgląd w to, co się dzieje z kosztami w firmie. Wynagrodzenia to ważny element kosztów operacyjnych, a jak się je dokładnie przeanalizuje, to można ocenić, jak efektywnie zatrudniamy ludzi. Podatki i opłaty to też nieodłączna część finansowania firmy, więc ich zrozumienie jest kluczowe. Zużycie materiałów i energii to kolejne ważne wydatki, które mocno wpływają na całość kosztów operacyjnych. Dzięki takiemu układowi menedżerowie mogą zdobyć cenne informacje o kosztach, co przydaje się przy podejmowaniu decyzji o tym, jak zoptymalizować procesy produkcyjne i obniżyć wydatki. Przykładowo, analizując koszty produkcji, sprawdzamy, jakie części wydatków są najważniejsze, a to pomaga zwiększać rentowność.

Pytanie 11

Jakie konta księgowe są stosowane do rejestracji kosztów związanych z użytkowaniem środków trwałych?

A. Umorzenie środków trwałych oraz Środki trwałe

B. Amortyzacja oraz Środki trwałe

C. Amortyzacja oraz Rozliczenie kosztów

D. Amortyzacja oraz Umorzenie środków trwałych

Odpowiedź "Amortyzacja i Umorzenie środków trwałych" jest poprawna, ponieważ te konta księgowe są kluczowe w ewidencji kosztów związanych z używaniem środków trwałych. Amortyzacja to proces, w którym rozkładamy koszt środka trwałego na jego przewidywany okres użytkowania. W praktyce oznacza to, że każda firma musi regularnie odpisywać część wartości środka trwałego jako koszt, co wpływa na obniżenie podstawy opodatkowania. Umorzenie natomiast odnosi się do wartości, którą środek trwały stracił w wyniku jego użytkowania. Poznanie tych kont jest fundamentalne dla prawidłowego zarządzania księgowością, gdyż umożliwia nie tylko monitorowanie kosztów, ale również podejmowanie decyzji inwestycyjnych. Na przykład, gdy firma rozważa zakup nowego sprzętu, znajomość obecnych kosztów i umorzenia istniejących środków trwałych pozwala ocenić, czy inwestycja jest opłacalna. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR), ujmowanie amortyzacji i umorzenia w księgach rachunkowych jest niezbędne, aby zapewnić transparentność finansową oraz zgodność z obowiązującymi przepisami prawa.

Pytanie 12

Przedstawiony fragment sprawozdania finansowego to rachunek

sporządzony za rok ........................
A. Przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów w tym:
I.	Przychody netto ze sprzedaży wyrobów
II.	Przychody netto ze sprzedaży towarów i materiałów
B. Koszty sprzedanych produktów, towarów i materiałów tym:
	- jednostkom powiązanym
I.	Koszt wytworzenia sprzedanych produktów
II.	Wartość sprzedanych towarów i materiałów w cenie zakupu

A. zysków i strat w wariancie kalkulacyjnym.

B. przepływów pieniężnych - metoda bezpośrednia.

C. zysków i strat w wariancie porównawczym.

D. przepływów pieniężnych - metoda pośrednia.

Często ludzie mylą różne warianty rachunku zysków i strat, więc to nie jest dziwne. Wariant porównawczy to inna bajka - tu koszty są poukładane według rodzaju i zmiany stanu produktów, co w tym przypadku nie miało miejsca. Kolejnym błędem jest stosowanie metod przepływów pieniężnych, które tak naprawdę dotyczą innego sprawozdania - rachunku przepływów pieniężnych. Bezpośrednia metoda pokazuje wpływy i wydatki na sucho, a pośrednia zaczyna od wyniku netto i dostosowuje go o zmiany w aktywach i pasywach. Dlatego znajomość tych różnic jest kluczowa, żeby później nie popełniać błędów w analizie finansowej. Jak ktoś tego nie ogarnia, to może mieć spore problemy z podejmowaniem decyzji finansowych.

Pytanie 13

W trakcie inwentaryzacji w przedsiębiorstwie zajmującym się handlem detalicznym wykryto brak gotówki w kasie spowodowany przez osobę odpowiedzialną materialnie, która nie wyraża zgody na uregulowanie powstałej różnicy. Sprawa została skierowana do sądu. Jak w takim przypadku ujmuje się rozliczenie stwierdzonego niedoboru gotówki w księgach rachunkowych?

A. Wn Należności dochodzone na drodze sądowej i Ma Rozliczenie niedoborów i szkód

B. Wn Rozliczenie niedoborów i szkód i Ma Pozostałe rozrachunki z pracownikami

C. Wn Pozostałe rozrachunki z pracownikami i Ma Należności dochodzone na drodze sądowej

D. Wn Pozostałe koszty operacyjne i Ma Rozliczenie niedoborów i szkód

Odpowiedź 'Wn Należności dochodzone na drodze sądowej i Ma Rozliczenie niedoborów i szkód' jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla rzeczywistość, w której jednostka handlowa stara się odzyskać utracone środki. W sytuacji, gdy niedobór gotówki w kasie został stwierdzony i skierowany na drogę postępowania sądowego, księgowania powinny uwzględniać fakt dochodzenia należności. Ujęcie w księgach rachunkowych na koncie 'Należności dochodzone na drodze sądowej' wskazuje na aktywa, które jednostka ma prawo ściągnąć poprzez postępowanie sądowe, co jest zgodne z zasadami rachunkowości i dobrymi praktykami. W tym przypadku straty są ujmowane na koncie 'Rozliczenie niedoborów i szkód', co oznacza, że jednostka przyznaje istnienie straty, ale jednocześnie podejmuje kroki w celu jej zminimalizowania. Taki zapis jest zgodny z zasadą ostrożności, a także z normami MSSF dotyczącymi rozliczeń z tytułu należności. Przykład: jeśli jednostka handlowa ma do czynienia z niedoborem, który wyniósł 10 000 zł, to zaksięgowanie tego niedoboru na koncie 'Należności dochodzone na drodze sądowej' pokazuje, że jednostka przewiduje możliwość odzyskania części lub całości tej kwoty.

Pytanie 14

W wyniku inwentaryzacji stwierdzono różnice inwentaryzacyjne w zapasach towarów:

Kierownik jednostki, po analizie stwierdzonych różnic, podjął decyzję o kompensacie niedoboru z nadwyżką towarów. Oblicz wartość kompensaty.

nadwyżka kremu EVA
niedobór kremu VEGA

50 sztuk po 12,00 zł /szt.

55 sztuk po 11.00 zł/szt.

A. 550,00 zł

B. 605,00 zł

C. 600,00 zł

D. 660,00 zł

Poprawna odpowiedź to 550,00 zł, ponieważ wartość kompensaty obliczamy, odejmując wartość niedoboru od wartości nadwyżki. W tym przypadku, nadwyżka wynosi 600,00 zł, a niedobór 605,00 zł. Kluczowym krokiem jest zrozumienie, że kompensata to różnica między tymi dwiema wartościami. Wartość niedoboru przewyższa nadwyżkę o 5,00 zł, co oznacza, że aby wyrównać te różnice, od nadwyżki musimy odjąć tę kwotę. W wyniku tych obliczeń otrzymujemy wartość kompensaty równą 550,00 zł. Tego rodzaju obliczenia są niezbędne w praktyce zarządzania zapasami, co jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego przebiegu procesów logistycznych. Wartości te są również istotne w odniesieniu do standardów rachunkowości, które wymagają rzetelnego dokumentowania różnic inwentaryzacyjnych oraz stosowania procedur kompensacji, aby zminimalizować straty finansowe oraz utrzymać prawidłowy stan zapasów.

Pytanie 15

Przeprowadzanie w następnych latach obrotowych jednolitych grupowań operacji finansowych, wyceny aktywów oraz pasywów, w tym także ustalania odpisów amortyzacyjnych bądź umorzeniowych przez jednostkę, jest rezultatem zastosowania zasady

A. periodyzacji

B. kontynuacji działalności

C. ostrożnej wyceny

D. ciągłości

Odpowiedzi inne niż 'ciągłość' wskazują na nieporozumienia dotyczące fundamentalnych zasad rachunkowości. Zasada ostrożnej wyceny odnosi się do podejścia, które sugeruje, że aktywa i przychody powinny być wyceniane w sposób zachowawczy, co niekoniecznie prowadzi do jednolitości w raportowaniu w kolejnych latach. Zastosowanie tej zasady mogłoby skutkować różnicami w wycenie aktywów w różnych okresach, co utrudniłoby analizę trendów finansowych w czasie. Zasada periodyzacji koncentruje się na przypisywaniu przychodów i kosztów do odpowiednich okresów, ale nie odnosi się bezpośrednio do kwestii jednolitości w ujmowaniu operacji. Może prowadzić do mylnego wrażenia, że każdy rok jest traktowany w izolacji, co jest sprzeczne z ideą ciągłości. Podobnie, zasada kontynuacji działalności dotyczy założenia, że jednostka będzie kontynuować swoją działalność w przewidywalnej przyszłości, ale nie odnosi się bezpośrednio do praktycznego aspektu jednolitego ujmowania operacji gospodarczych przez kolejne okresy. W związku z tym, brak zrozumienia zasad ciągłości może prowadzić do niekonsekwencji w raportowaniu, co z kolei wpłynie na wiarygodność sprawozdań finansowych oraz decyzji podejmowanych przez interesariuszy.

Pytanie 16

Jakie kryterium stosuje się przy klasyfikacji kosztów w układzie kalkulacyjnym?

A. Na podstawie rodzaju

B. Na podstawie miejsc ich powstawania

C. W odniesieniu do możliwości powiązania ich z wytworzonymi produktami

D. Z uwagi na ich reakcję na zmiany w wielkości produkcji

Niepoprawne podejścia do grupowania kosztów mogą prowadzić do poważnych błędów w analizie i ocenie rentowności przedsiębiorstwa. Grupowanie kosztów według miejsc powstawania, pomimo iż jest to istotny aspekt w rachunkowości, nie uwzględnia istotnego powiązania kosztów z produktami. Koszty mogą występować w różnych lokalizacjach, ale brak możliwości ich alokacji do konkretnych produktów sprawia, że ta metoda nie jest optymalna dla kalkulacji efektywności. Z kolei podział kosztów ze względu na reakcję na zmiany wielkości produkcji, mimo że jest ważny w kontekście analizy zmienności kosztów, nie wnosi wartości do przypisywania kosztów do poszczególnych produktów. Koszty stałe i zmienne mają swoje miejsce w zarządzaniu finansami, ale ich klasyfikacja nie jest wystarczająca do prowadzenia dokładnych kalkulacji. Kategoryzowanie kosztów według rodzaju również nie dostarcza pełnego obrazu ich wpływu na konkretne wyroby. Może prowadzić to do mylnych wniosków dotyczących rentowności poszczególnych produktów, co jest krytyczne dla podejmowania decyzji biznesowych. Kluczowe jest zrozumienie, że układ kalkulacyjny powinien umożliwiać efektywne śledzenie kosztów w kontekście ich powiązania z produktami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w rachunkowości zarządczej.

Pytanie 17

Jakie dokumenty klasyfikowane są jako kategoria archiwalna A?

A. zatwierdzone roczne raporty finansowe

B. dowody księgowe związane z budową środków trwałych

C. dowody księgowe dotyczące wpływów ze sprzedaży detalicznej

D. dokumenty dotyczące przyjętej metody prowadzenia rachunkowości

Dokumenty księgowe dotyczące środków trwałych w budowie oraz dowody księgowe dotyczące wpływów ze sprzedaży detalicznej nie są klasyfikowane jako kategoria archiwalna A. W przypadku środków trwałych w budowie, te dokumenty są bardziej związane z bieżącym prowadzeniem i kontrolowaniem aktywów, a ich archiwizacja zwykle dotyczy okresów krótszych niż roczne sprawozdania finansowe. Z kolei dowody księgowe dotyczące wpływów ze sprzedaży detalicznej powinny być traktowane jako dokumenty operacyjne, które mogą być przechowywane przez krótszy czas, zgodnie z regulacjami dotyczącymi obiegu dokumentów. Dokumenty te są kluczowe dla analizy bieżącej działalności firmy, ale nie mają statusu archiwalnego zgodnie z wymaganiami prawnymi. W przypadku dokumentów przyjętego sposobu prowadzenia rachunkowości, mogą one być istotne dla wewnętrznych polityk firmy, jednak również nie są klasyfikowane w kategorii A. Warto zauważyć, że błędy w klasyfikacji dokumentów mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym kar finansowych oraz problemów z audytami, co podkreśla wagę właściwego zarządzania dokumentacją zgodnie z obowiązującymi standardami i regulacjami prawnymi. W praktyce, niewłaściwe przypisanie kategorii archiwalnej może generować dodatkowe koszty związane z poszukiwaniem i organizowaniem dokumentów w przyszłości.

Pytanie 18

Zdarzenie gospodarcze Wz – przekazano klientowi sprzedane towary z magazynu powinno być zarejestrowane na kontach

A. Dt Koszt wytworzenia sprzedanych towarów, Ct Towary

B. Dt Przychody ze sprzedaży towarów, Ct Rozrachunki z klientami

C. Dt Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu, Ct Towary

D. Dt Rozrachunki z klientami, Ct Przychody ze sprzedaży towarów

Wydanie towarów odbiorcy to operacja, która wpływa na zasięg księgowy przedsiębiorstwa. Poprawne zaksięgowanie tej transakcji polega na odzwierciedleniu rzeczywistego kosztu sprzedanych towarów, co jest ujęte w odpowiedzi trzeciej: Dt Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu, Ct Towary. W praktyce oznacza to, że zmniejszamy stan towarów w magazynie, który znajduje się w aktywach, a równocześnie zwiększamy koszty, co wpływa na wynik finansowy. Rozumienie tych operacji jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami firmy i sporządzania raportów finansowych zgodnie z obowiązującymi standardami rachunkowości, takimi jak MSSF czy KSR, które nakładają obowiązek rzetelnego przedstawiania kosztów i przychodów. Warto zauważyć, że ten sposób księgowania wspiera również procesy analizy kosztów, co pozwala na lepsze zarządzanie zapasami i podejmowanie świadomych decyzji biznesowych.

Pytanie 19

Dokument WB – Wyciąg bankowy jest klasyfikowany jako jeden z typów dowodów księgowych?

A. własnych zewnętrznych

B. zbiorczych

C. obcych zewnętrznych

D. zastępczych

Dokument WB, czyli wyciąg bankowy, faktycznie zalicza się do grupy dowodów księgowych zewnętrznych. Dowody księgowe to podstawowy element w księgowości, bo pomagają rejestrować wszystkie finansowe operacje w firmie. Wyciąg bankowy, który dostajemy od banku, służy jako potwierdzenie, że dana transakcja się odbyła. Ponieważ jest to dokument od instytucji, która nie jest bezpośrednio związana z firmą, można go traktować jako niezależne źródło informacji o stanie konta i przeprowadzonych operacjach. W praktyce wyciągi bankowe są naprawdę potrzebne, żeby dobrze prowadzić księgowość, bo pomagają zweryfikować salda i zauważyć jakieś błędy. Co więcej, musimy pamiętać, że zgodnie z przepisami firmy muszą przechowywać te dokumenty przez określony czas, co dodatkowo pokazuje, jak ważne są w kontekście audytów i kontroli skarbowych.

Pytanie 20

Dokument Pz - Przyjęcie z zewnątrz należy do kategorii dowodów księgowych

A. zewnętrznych

B. wewnętrznych

C. obcych

D. wtórnych

Dokumenty uznawane za dowody księgowe wtórne, obce czy zewnętrzne nie odnoszą się w rzeczywistości do klasyfikacji dokumentu Pz. Dowody wtórne dotyczą dokumentów, które są tworzone na podstawie innych dokumentów, co nie ma zastosowania w przypadku Pz, który jest dokumentem pierwotnym, rejestrującym bezpośrednie przyjęcie towarów. Z kolei dokumenty obce odnoszą się do tych, które są generowane przez źródła zewnętrzne w stosunku do danego przedsiębiorstwa, co również nie jest zgodne z charakterem dokumentu Przyjęcia z zewnątrz. Ważne jest zrozumienie, że dokumenty zewnętrzne to te, które pochodzą spoza organizacji i są używane do celów księgowych, np. faktury od dostawców. Klasyfikacja dokumentów księgowych jest kluczowa w utrzymaniu przejrzystości i zgodności z normami rachunkowości. Często błędne zrozumienie tych terminów wynika z nieprecyzyjnego posługiwania się pojęciami w kontekście dokumentacji finansowej, co może prowadzić do poważnych pomyłek w ewidencji księgowej. Właściwe przyporządkowanie typów dokumentów do ich kategorii jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania systemu księgowości i zarządzania dokumentacją w przedsiębiorstwie.

Pytanie 21

Jednostka gospodarcza zbyła środek trwały za kwotę netto 2 500,00 zł. Wartość początkowa sprzedanego środka trwałego wynosi 10 000,00 zł, a dotychczasowe umorzenie to 8 500,00 zł. Przeprowadzenie operacji polegającej na wyksięgowaniu wartości netto tego środka trwałego spowoduje zapis

A. 2 500,00 zł po stronie Dt konta Środki trwałe oraz po stronie Ct konta Pozostałe koszty operacyjne

B. 1 500,00 zł po stronie Dt konta Środki trwałe oraz po stronie Ct konta Pozostałe koszty operacyjne

C. 2 500,00 zł po stronie Dt na konta Pozostałe koszty operacyjne oraz po stronie Ct konta Środki trwałe

D. 1 500,00 zł po stronie Dt konta Pozostałe koszty operacyjne oraz po stronie Ct konta Środki trwałe

Sprzedaż środka trwałego wiąże się z koniecznością wyksięgowania go z ewidencji, co w rachunkowości dokonuje się poprzez odpowiednie zapisy w księgach rachunkowych. W przedstawionym przypadku, wartość początkowa środka trwałego wynosi 10 000,00 zł, a dotychczasowe umorzenie to 8 500,00 zł, co oznacza, że wartość książkowa sprzedanego środka trwałego wynosi 1 500,00 zł (10 000,00 zł - 8 500,00 zł). Kiedy jednostka gospodarcza sprzedaje środek trwały za 2 500,00 zł, różnica między ceną sprzedaży a wartością książkową (2 500,00 zł - 1 500,00 zł) generuje zysk ze sprzedaży środka trwałego. Zgodnie z zasadami rachunkowości, wartość netto sprzedanego środka trwałego, czyli 1 500,00 zł, powinna być wyksięgowana z konta Środki trwałe po stronie kredytowej, a jednocześnie należy ująć ją po stronie debetowej na koncie Pozostałe koszty operacyjne, jako koszt związany z wyksięgowaniem. Taki sposób księgowania jest zgodny z zasadami rachunkowości oraz standardami, co pozwala na prawidłowe przeprowadzenie operacji gospodarczej i utrzymanie dokładności w ewidencji.

Pytanie 22

Płatnik, będący pracodawcą dla pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, ponosi odpowiedzialność między innymi za składki na ubezpieczenie

A. wypadków.

B. opieki zdrowotnej.

C. mienia.

D. zdrowia.

Dobra robota z tym pytaniem! Odpowiedź o składkach na ubezpieczenie wypadkowe jest jak najbardziej poprawna. Wiesz, to pracodawca jest odpowiedzialny za opłacanie tych składek dla swoich pracowników, gdy są zatrudnieni na umowę o pracę. Ubezpieczenie wypadkowe to coś, co chroni pracowników, jeśli coś złego wydarzy się w pracy lub w drodze do niej. To jest naprawdę ważne dla ich bezpieczeństwa. A pracodawca musi pilnować, żeby te składki były regularnie obliczane i wpłacane do ZUSu. Na przykład, jeśli pracownik ulegnie wypadkowi, może liczyć na zasiłek chorobowy lub jednorazowe odszkodowanie. Takie wsparcie jest istotne w trudnych momentach. No i pamiętaj, że odpowiedzialne zarządzanie tymi składkami to też część odpowiedzialności społecznej biznesu, co pokazuje, jak ważna jest ochrona pracowników i przestrzeganie prawa pracy.

Pytanie 23

Konto księgowe Materiały znajduje się w zakładowym planie kont?

A. w Zespole 3

B. w Zespole 4

C. w Zespole 2

D. w Zespole 1

Konto księgowe Materiały jest klasyfikowane w Zespole 3 w zakładowym planie kont, co odnosi się do konta zapasów. Zespół 3 obejmuje konta związane z aktywami obrotowymi, w tym zapasami materiałów, towarów czy produktów w toku. Jest to kluczowy element zarządzania finansami przedsiębiorstwa, ponieważ odpowiednie klasyfikowanie kont wpływa na prawidłowe raportowanie oraz analizę finansową. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce może być wspieranie przedsiębiorstw w procedurach inwentaryzacyjnych, gdzie właśnie zapasy materiałów są często kluczowym punktem uwagi. Dobrze skonstruowany plan kont pozwala również na efektywne rozliczanie kosztów produkcji, co jest niezbędne dla właściwego zarządzania rentownością. Standardy rachunkowości, takie jak Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), stawiają na ważność właściwej klasyfikacji aktywów, co czyni Zespół 3 szczególnie istotnym w kontekście przygotowywania sprawozdań finansowych.

Pytanie 24

Jakie elementy bilansu obejmuje pożyczka o terminie spłaty 18 miesięcy, otrzymana przez przedsiębiorstwo od innej firmy?

A. Należności długoterminowe

B. Zobowiązania krótkoterminowe

C. Zobowiązania długoterminowe

D. Należności krótkoterminowe

Odpowiedź 'zobowiązań długoterminowych' jest prawidłowa, ponieważ pożyczka o terminie spłaty wynoszącym 18 miesięcy należy do kategorii zobowiązań, które są planowane do spłaty w terminie dłuższym niż rok. W przypadku bilansu przedsiębiorstwa, zobowiązania długoterminowe odnoszą się do wszelkich długów, które mają zostać uregulowane w okresie przekraczającym 12 miesięcy. Przykładami mogą być kredyty bankowe czy obligacje, które również mają dłuższe terminy spłaty. W praktyce, klasyfikacja zobowiązań wpływa na analizę zdolności kredytowej przedsiębiorstwa oraz na jego płynność finansową, co jest istotne dla inwestorów oraz kredytodawców. Dlatego prawidłowe zaklasyfikowanie zobowiązań jest kluczowe dla zarządzania finansami i raportowania zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF).

Pytanie 25

Podstawą rejestrowania transakcji gospodarczej w księgach handlowych według ustawy o rachunkowości jest

A. plan kont

B. instrukcja obiegu dokumentów

C. sprawozdanie finansowe

D. dowód księgowy

Dowód księgowy jest kluczowym elementem w procesie księgowania operacji gospodarczych. Zgodnie z ustawą o rachunkowości, każdy zapis w księgach handlowych musi być poparty odpowiednim dokumentem, który potwierdza dokonanie transakcji. Dowód księgowy może przybierać różne formy, takie jak faktury, rachunki, umowy, czy zestawienia bankowe. Dokumenty te nie tylko zapewniają podstawę do dokonania zapisu, ale także umożliwiają weryfikację i audyt operacji. Praktyczne zastosowanie dowodów księgowych w codziennej pracy księgowego polega na ich starannym zbieraniu, przechowywaniu oraz analizowaniu w celu zapewnienia rzetelności i zgodności z przepisami prawa. Dodatkowo, w kontekście standardów rachunkowości, dowody księgowe muszą być odpowiednio klasyfikowane i chronione przed utratą, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki zarządzania dokumentacją. Właściwe zrozumienie roli dowodów księgowych jest niezbędne dla efektywnego prowadzenia księgowości oraz zapewnienia transparentności finansowej w organizacji.

Pytanie 26

Obowiązek zapisania w księgach rachunkowych wszystkich przychodów osiągniętych przez jednostkę oraz związanych z nimi kosztów za dany rok obrotowy, niezależnie od terminu ich uregulowania, definiuje zasada

A. znaczenia.

B. ciągłości.

C. memoriału.

D. ostrożnej wyceny.

Zasada memoriału jest jedną z podstawowych zasad rachunkowości, która wymaga, aby wszystkie przychody i koszty były ujęte w księgach rachunkowych w okresie, w którym miały miejsce, niezależnie od terminów płatności. Oznacza to, że nawet jeśli firma jeszcze nie otrzymała zapłaty za sprzedane towary czy usługi, powinna je ująć jako przychód w bieżącym roku obrotowym. Analogicznie, koszty związane z tymi przychodami również powinny być rozpoznawane w tym samym okresie, co zapewnia prawidłowe odzwierciedlenie sytuacji finansowej jednostki. Przykładem może być sytuacja, w której firma dostarcza usługi w grudniu, ale faktura zostaje wystawiona dopiero w styczniu. Pomimo tego, przychód powinien być ujęty w grudniowych wynikach finansowych. Zastosowanie zasady memoriału pozwala na uzyskanie pełniejszego obrazu wyników finansowych jednostki, co jest szczególnie istotne dla inwestorów i zarządzających. W praktyce stosowanie tej zasady pomaga w spełnianiu wymogów standardów rachunkowości, takich jak MSSF czy KSR, które kładą duży nacisk na rzetelność i transparentność informacji finansowych.

Pytanie 27

Konto zasobów finansowych "Kasa"

A. jest kontem, którego saldo jest saldem Dt

B. może być kontem z dwoma saldami Dt i Ct

C. jest kontem, którego saldo jest saldem Ct

D. może być kontem bez salda

Twierdzenie, że konto 'Kasa' może być kontem bezsaldowym, jest nieprawdziwe, ponieważ konta kasowe zawsze muszą mieć saldo, które odzwierciedla aktualny stan gotówki w firmie. Konta bezsaldowe mogą odnosić się do kont kosztowych, które rejestrują wydatki, ale nie przechowują wartości aktywów. Z kolei sugestia, że 'Kasa' może mieć dwa salda, Dt i Ct, również nie znajduje odzwierciedlenia w praktyce księgowej. Konta kasowe nie będą miały dwóch niezależnych sald, ponieważ każde z nich zazwyczaj odzwierciedla jedną stronę: wzrosty i spadki. Dodatkowo, stwierdzenie, że saldo konta 'Kasa' może być saldem Ct, jest błędne, ponieważ saldo Ct na koncie aktywów oznacza spadek wartości danego aktywa. Takie zrozumienie błędnych koncepcji może prowadzić do poważnych nieprawidłowości w ewidencji finansowej. W praktyce, księgowi muszą ściśle przestrzegać zasad rachunkowości, aby zapewnić, że wszystkie konta są poprawnie prowadzone, a ich salda są zgodne z rzeczywistością finansową firmy. Błędy w interpretacji funkcji konta mogą prowadzić do problemów z płynnością, a w dłuższej perspektywie wpływać na wiarygodność sprawozdań finansowych.

Pytanie 28

Konta wynikowe zakłada się poprzez

A. podanie nazwy konta

B. wpisanie nazwy oraz symbolu z planu kont

C. zaksięgowanie pierwszej operacji

D. wprowadzenie stanu początkowego z bilansu otwarcia

Księgowanie pierwszej operacji jest kluczowym krokiem w procesie otwierania konta wynikowego. W momencie, gdy dokonujemy zaksięgowania, formalizujemy rozpoczęcie działalności na danym koncie, co oznacza, że od tej chwili wszelkie operacje finansowe związane z tym kontem będą rejestrowane. To podejście jest zgodne z zasadami rachunkowości, które podkreślają, że każde konto musi mieć przypisany stan początkowy, a ten stan jest określany przez pierwszą operację. Mówiąc praktycznie, jeśli otwieramy konto wynikowe dla przychodu ze sprzedaży, pierwsza transakcja, która zostanie zaksięgowana, odzwierciedli rzeczywiste przychody osiągnięte przez firmę, co jest niezwykle istotne dla późniejszego analitycznego raportowania finansowego. Dobre praktyki rachunkowości zalecają, aby każde konto wynikowe było otwierane w momencie, gdy następuje pierwsza operacja, co zapewnia spójność i dokładność w prowadzeniu ksiąg rachunkowych.

Pytanie 29

W Hurtowni "Meblomag" sp. z o.o. wybrane konta księgowe na dzień 31.12.2012 r. wykazują następujące salda. Wynik finansowy brutto na dzień 31.12.2012 r. ustalony metodą statystyczną wynosi

– Przychody za sprzedaży towarów	120 000 zł
– Wartość sprzedanych towarów w cenie zakupu	50 000 zł
– Koszty handlowe	30 000 zł
– Pozostałe przychody operacyjne	5 300 zł
– Pozostałe koszty operacyjne	4 100 zł
– Straty nadzwyczajne	400 zł
– Przychody finansowe	1 200 zł

A. 97 900 zł

B. 42 000 zł

C. 69 600 zł

D. 142 000 zł

Aby prawidłowo obliczyć wynik finansowy brutto, kluczowe jest zrozumienie, że jest to różnica pomiędzy przychodami a kosztami związanymi z działalnością przedsiębiorstwa. W przypadku Hurtowni "Meblomag" sp. z o.o., po dokładnym zsumowaniu przychodów oraz kosztów, uzyskany wynik wynosi 42 000 zł. To właśnie ta suma jest odzwierciedleniem efektywności finansowej firmy w analizowanym okresie. W praktyce, wynik finansowy brutto jest istotnym wskaźnikiem umożliwiającym analizę rentowności działalności handlowej. Stanowi on również podstawę do dalszego planowania finansowego oraz podejmowania strategicznych decyzji. Dobrą praktyką w obliczeniach finansowych jest regularne monitorowanie oraz aktualizacja danych księgowych, co pozwala na bieżąco oceniać kondycję finansową przedsiębiorstwa oraz na wczesne wykrywanie potencjalnych problemów. Prawidłowe podejście do analizy wyników finansowych, w tym zrozumienie metodologii obliczania wyniku finansowego, jest kluczowym elementem zarządzania finansami w każdym przedsiębiorstwie.

Pytanie 30

Faktura zakupu wystawiona przez dostawcę stanowi dowód księgowy

A. zastępczych

B. źródłowych obcych

C. źródłowych własnych

D. korygujących

Odpowiedź 'źródłowych obcych' jest poprawna, ponieważ faktura zakupu otrzymana od dostawcy jest dokumentem potwierdzającym transakcję zakupu towarów lub usług, a tym samym stanowi dowód księgowy pochodzący z zewnętrznego źródła. W praktyce, dokumenty źródłowe są kluczowe dla prowadzenia rzetelnej ewidencji księgowej, ponieważ stanowią podstawę do wykazywania przychodów, kosztów oraz obliczania podatków. Faktura od dostawcy jest niezbędna do potwierdzenia dokonania zakupu i ma fundamentalne znaczenie w procesie audytu. Zgodnie z ustawą o rachunkowości oraz przepisami podatkowymi, każda firma zobowiązana jest do przechowywania faktur przez określony czas, co podkreśla ich znaczenie jako dowodów źródłowych obcych. W kontekście organizacji, właściwe zarządzanie dokumentacją źródłową, w tym fakturami, jest kluczowe dla zapewnienia transparentności i zgodności z przepisami prawa oraz praktykami branżowymi.

Pytanie 31

Przelew wynagrodzenia netto na konta bankowe pracowników stanowi operację finansową, która wprowadza zmiany

A. w zobowiązaniach krótkoterminowych

B. w aktywach i pasywach

C. w aktywach obrotowych

D. w kapitałach własnych i obcych

Przelew wynagrodzenia netto na rachunki bankowe pracowników skutkuje zmianami zarówno w aktywach, jak i w pasywach przedsiębiorstwa. W momencie realizacji przelewu następuje zmniejszenie aktywów w postaci środków pieniężnych na koncie firmy, co jest odzwierciedlane w bilansie. Z drugiej strony, równocześnie następuje zmniejszenie zobowiązań pracodawcy wobec pracowników, ponieważ po dokonaniu przelewu kwota wynagrodzenia przestaje być zobowiązaniem firmy. Takie operacje odzwierciedlają zasady rachunkowości, które mówią, że każda operacja gospodarcza wpływa na co najmniej dwa konta. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest sporządzanie sprawozdań finansowych, w których prawidłowe ujęcie przelewów wynagrodzeń jest kluczowe do oceny płynności finansowej firmy oraz jej zobowiązań. Dodatkowo, zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR), każda transakcja powinna być dokładnie dokumentowana, aby zapewnić przejrzystość i rzetelność danych finansowych, co jest niezbędne dla interesariuszy przedsiębiorstwa.

Pytanie 32

Opakowania kartonowe nabyte przez firmę produkcyjną do pakowania gotowych wyrobów klasyfikowane są w aktywach tej jednostki jako

A. środki trwałe

B. materiały

C. wyroby gotowe

D. towary

Te opakowania kartonowe, które kupujesz do pakowania gotowych wyrobów, to właściwie materiały. Pełnią one ważną rolę w produkcji, bo pomagają w ochronie, transporcie i prezentacji produktów. W praktyce firmy traktują opakowania jako materiały, ponieważ są niezbędne, żeby wszystko dobrze wyglądało i dotarło na czas. Jak się dobrze to zrozumie, to nawet sprawozdania finansowe wychodzą lepiej, bo właściwie klasyfikujesz swoje aktywa. Doświadczenie pokazuje, że dobra klasyfikacja materiałów wpływa na to, jak zarządza się zapasami i jakie są koszty produkcji. Na przykład, jeśli firma dobrze zarządza swoimi materiałami, to może uniknąć niepotrzebnych strat i poprawić efektywność produkcji.

Pytanie 33

Maszyna produkcyjna o wartości początkowej 70 000,00 zł jest amortyzowana metodą liniową z roczną stawką amortyzacji wynoszącą 20%. Jaką wartość umorzenia osiągnie maszyna produkcyjna po trzech latach użytkowania?

A. 42 000,00 zł

B. 56 000,00 zł

C. 14 000,00 zł

D. 28 000,00 zł

Wartość umorzenia maszyny produkcyjnej oblicza się na podstawie wartości początkowej oraz zastosowanej stawki amortyzacyjnej. W tym przypadku maszyna ma wartość początkową 70 000,00 zł i jest amortyzowana liniowo przy stawce 20% rocznie. Oznacza to, że każdego roku dokonujemy odpisu amortyzacyjnego w wysokości 20% tej wartości. Obliczając odpis roczny: 70 000,00 zł * 20% = 14 000,00 zł. Po trzech latach eksploatacji sumujemy odpisy: 14 000,00 zł * 3 = 42 000,00 zł. W praktyce, stosowanie metody liniowej jest szeroko zalecane, ponieważ zapewnia stabilność i przewidywalność kosztów w długoterminowej perspektywie. Tego typu podejście jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR), które promują przejrzystość oraz spójność w prezentacji aktywów trwałych w bilansie. Warto również zauważyć, że amortyzacja liniowa jest najczęściej stosowaną metodą w polskich przedsiębiorstwach, co ułatwia porównywanie wyników finansowych.

Pytanie 34

Jakie z podanych aktywów są wymienione w bilansie?

A. Kapitał zakładowy, materiały, aplikacje komputerowe

B. Środki transportowe, nieruchomości, gotówka

C. Wszystkie należności, długi

D. Pożyczki, kredyty

Środki transportu, grunty oraz środki pieniężne są aktywami trwałymi i obrotowymi, które znajdują swoje miejsce w bilansie, ponieważ są to zasoby, które posiada firma i które mogą generować przyszłe korzyści ekonomiczne. Z perspektywy bilansu, środki transportu są klasyfikowane jako aktywa trwałe, które można wykorzystać w działalności operacyjnej, co wpływa na efektywność i mobilność przedsiębiorstwa. Grunty stanowią fundament dla operacji biznesowych oraz mogą zyskiwać na wartości w czasie, a środki pieniężne są kluczowe dla utrzymania płynności finansowej. Praktycznie rzecz biorąc, wiedza na temat klasyfikacji aktywów w bilansie jest niezbędna do podejmowania świadomych decyzji finansowych, takich jak alokacja budżetu, inwestycje w rozwój firmy czy ocena jej stabilności finansowej. Standardy rachunkowości, takie jak Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), jasno określają zasady klasyfikacji i prezentacji aktywów, co jest istotne dla transparentności i sprawozdawczości finansowej.

Pytanie 35

Zdarzenie gospodarcze o treści "nałożono karę umowną na dostawcę z powodu opóźnienia w dostawie" będzie skutkować wzrostem

A. pozostałych kosztów operacyjnych

B. nadzwyczajnych zysków

C. pozostałych przychodów operacyjnych

D. nadzwyczajnych strat

Wybór odpowiedzi dotyczącej zwiększenia zysków nadzwyczajnych jest nieprawidłowy, ponieważ zyski nadzwyczajne odnoszą się do zdarzeń, które są rzadkie lub nietypowe, a nie do rutynowych operacji biznesowych. W przypadku naliczenia kary umownej dla dostawcy, zdarzenie to jest bezpośrednio związane z działalnością operacyjną przedsiębiorstwa i nie powinno być klasyfikowane jako zysk nadzwyczajny. W kontekście pozostałych przychodów operacyjnych można zauważyć, że nie są one klasyfikowane w taki sposób ze względu na swoją naturę. Pozostałe koszty operacyjne dotyczą wydatków związanych z regularną działalnością firmy; w tym przypadku naliczenie kary nie jest kosztem, lecz przychodem. Podobnie, stwierdzenie, że ta operacja prowadzi do strat nadzwyczajnych, jest mylne, ponieważ straty nadzwyczajne dotyczą zdarzeń, które mają negatywny wpływ na wyniki finansowe i nie są związane z typową działalnością operacyjną. Błędem myślowym jest zakładanie, że każda negatywna konsekwencja dla drugiej strony umowy skutkuje kosztami lub stratami dla naszej firmy. W rzeczywistości, w przypadku naliczenia kary umownej, firma zyskuje dodatkowy przychód, co powinno być traktowane jako element jej strategii zarządzania ryzykiem i utrzymywania relacji z dostawcami.

Pytanie 36

Koszt produkcji wyrobu gotowego A wynosi 40,00 zł/kg. Jednostka wyprodukowała 2 000 kg wyrobów gotowych. Sprzedała 1 500 kg tego wyrobu, ustalając zysk na poziomie 50% kosztu produkcji. Jaką wartość zysku osiągnęła jednostka ze sprzedaży tych wyrobów gotowych?

A. 80 000,00 zł

B. 30 000,00 zł

C. 40 000,00 zł

D. 90 000,00 zł

W tym przypadku pojawiają się różne błędy, które mogą prowadzić do nieodpowiednich odpowiedzi. Na przykład, jeśli ktoś zaznaczył 80 000 zł albo 40 000 zł, to może wynikać z tego, że źle zrozumiał, czym jest zysk i koszty. Te osoby pewnie myślą, że zysk to całkowite przychody ze sprzedaży, co jest nietrafione. W przypadku gotowych wyrobów, zysk to różnica między przychodami a kosztami wytworzenia, a nie same przychody. Z kolei odpowiedź 90 000 zł może wyniknąć z błędnych obliczeń, bo może ktoś miał niewłaściwe założenia o cenie sprzedaży. W rzeczywistości cena powinna uwzględniać koszty wytworzenia oraz marżę, co w tym przypadku doprowadziło do mylnego wniosku. Analizowanie takich zysków jest super ważne, żeby rozumieć, jak działa rynek i efektywność ekonomiczna firm. Dobrze jest zawsze najpierw policzyć koszty, a potem ustalić marżę, żeby dokładnie wiedzieć, ile możemy zarobić na produktach. Takie błędne myślenie może sprawić sporo kłopotów w zarządzaniu finansami firmy.

Pytanie 37

Roczne zatwierdzone sprawozdania finansowe powinny być przechowywane w archiwum

A. na okres 10 lat

B. przez 5 lat

C. w ramach jednego okresu sprawozdawczego

D. na zawsze

Kiedy mówimy o archiwizacji sprawozdań finansowych, często pojawia się zamieszanie co do tego, jak długo te dokumenty powinny być trzymane. Ludzie mogą mylić różne zasady i nie wiedzą, że przepisy mówią, że sprawozdania finansowe trzeba przechowywać na zawsze. Czasami można usłyszeć, że dokumenty można wyrzucić po 5 czy 10 latach, ale to jest błędne myślenie. Tak naprawdę, nie mają one określonego terminu, po którym można je zniszczyć. Jakiekolwiek krótkie okresy przechowywania mogą prowadzić do problemów, np. w przypadku kontroli podatkowej, gdzie taka informacja może się okazać bardzo potrzebna. Firmy powinny mieć jasne zasady dotyczące tego, jak zarządzać dokumentami, żeby były przygotowane na przyszłość i mieć łatwy dostęp do archiwalnych danych, a przy okazji dbać o ich bezpieczeństwo.

Pytanie 38

Dokumentowanie przyjęcia wyprodukowanych towarów do magazynu odbywa się za pomocą dowodu księgowego

A. Rw

B. Pz

C. Wz

D. Pw

Wybór niewłaściwych odpowiedzi, takich jak Rw, Pz czy Wz, wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji poszczególnych dokumentów w kontekście przyjęcia towarów do magazynu. Rw (Rozchód Wewnętrzny) jest dokumentem używanym do rejestracji przemieszczeń towarów w obrębie firmy, a nie do przyjęcia wyrobów gotowych z produkcji. Oznacza to, że Rw odnosi się do sytuacji, gdy towar opuszcza magazyn, co nie ma miejsca w przypadku przyjęcia. Pz (Przyjęcie Zewnętrzne) z kolei jest stosowane do rejestracji towarów przyjmowanych z zewnątrz, co również nie ma zastosowania w przypadku wewnętrznego przyjęcia wyrobów gotowych. Natomiast Wz (Wydanie Zewnętrzne) dokumentuje wydanie towarów z magazynu do klienta lub innej lokalizacji, co również nie odpowiada na nasze pytanie. Typowym błędem jest mylenie funkcji tych dokumentów w obiegu magazynowym, co prowadzi do niedokładności w rejestracji operacji. Właściwe zrozumienie różnic pomiędzy tymi dokumentami jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia księgowości oraz zarządzania zapasami, co jest fundamentem efektywnego zarządzania przedsiębiorstwem.

Pytanie 39

Czas ekonomicznej przydatności środka trwałego o początkowej wartości 300 000,00 zł ustalono na 5 lat. Jaką kwotę wyniesie miesięczny odpis amortyzacyjny tego środka trwałego?

A. 50 000,00 zł

B. 60 000,00 zł

C. 30 000,00 zł

D. 5 000,00 zł

Miesięczny odpis amortyzacyjny środka trwałego oblicza się, dzieląc wartość początkową środka przez okres jego ekonomicznej użyteczności. W tym przypadku, wartość początkowa wynosi 300 000,00 zł, a okres użyteczności to 5 lat. Przemieniając lata na miesiące, otrzymujemy 5 lat x 12 miesięcy = 60 miesięcy. Następnie obliczamy miesięczny odpis: 300 000,00 zł / 60 miesięcy = 5 000,00 zł. Taka metoda amortyzacji jest zgodna z zasadami rachunkowości i standardami finansowymi, które przewidują systematyczne rozliczanie kosztów związanych z używaniem środków trwałych. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w kontekście planowania finansowego firmy oraz zarządzania majątkiem, ponieważ pozwala na realistyczne szacowanie wydatków i zysków związanych z posiadanymi aktywami. Warto również zwrócić uwagę, że odpowiednia amortyzacja ma wpływ na obliczenia podatkowe przedsiębiorstw, a jej niewłaściwe ustalenie może prowadzić do konsekwencji prawnych i finansowych.

Pytanie 40

Podatki wspierają budżet państwowy

A. od środków transportu, akcyza, VAT

B. od nieruchomości, dochodowy, rolny

C. rolny, VAT, od spadków oraz darowizn

D. VAT, akcyza, dochodowy

Kiedy analizujemy inne odpowiedzi, możemy zauważyć, że niektóre z wymienionych podatków nie mają istotnego wpływu na budżet państwa w kontekście ogólnych wpływów. Na przykład podatek rolny jest ograniczony do specyficznych sektorów gospodarki i nie dostarcza tak znaczących wpływów jak VAT czy akcyza. Odpowiedzi zawierające podatek od nieruchomości również pomijają kluczowe elementy systemu podatkowego, ponieważ nie jest on standardowym źródłem dochodu w wielu krajach. Ponadto, podatek od spadków i darowizn ma charakter jednorazowy oraz jest stosunkowo niższy w porównaniu do podatku dochodowego czy VAT. Kluczową pomyłką jest zrozumienie, że podatek dochodowy oraz VAT są fundamentami finansowania budżetów państw, podczas gdy inne podatki mają marginalne znaczenie w szerszym kontekście. Warto zdawać sobie sprawę, że efektywność systemu podatkowego polega na dywersyfikacji źródeł dochodów, co oznacza, że poleganie na jednym lub kilku specyficznych podatkach może prowadzić do niestabilności finansowej. W związku z tym, istotne jest, aby zrozumieć zakres i rolę każdego podatku w kontekście ogólnej struktury budżetu państwa.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej