Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 16 kwietnia 2025 15:00
Data zakończenia: 16 kwietnia 2025 15:11

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Prącie o cienkiej budowie, długości około 50 cm, z esowatym zgięciem przed moszną oraz charakterystycznym spiralnie skręconym końcem występuje

A. u buhaja

B. u knura

C. u ogiera

D. u psa

Prącie knura, charakteryzujące się cienką budową, długością około 50 cm oraz typowym zgięciem esowatym przed moszną, jest unikalne w świecie zwierząt hodowlanych. Wierzchołek prącia knura ma spiralny kształt, co ułatwia skuteczne zapłodnienie lochy. Wiedza na temat anatomii i fizjologii knura jest istotna dla hodowców świń, ponieważ właściwe zrozumienie budowy anatomicznej tych zwierząt wpływa na efektywność rozrodu. Knury są często używane w programach hodowlanych, a ich zdrowie i kondycja mają kluczowe znaczenie dla uzyskania silnych i zdrowych potomków. W praktyce, hodowcy powinni również zwracać uwagę na techniki inseminacji oraz prowadzenie odpowiedniej selekcji genetycznej, co pozwoli na poprawę cech użytkowych stada. Dobre praktyki hodowlane obejmują także monitorowanie stanu zdrowia knurów, co ma znaczący wpływ na ich zdolności reprodukcyjne oraz ogólną wydajność produkcji świń.

Pytanie 2

Oblicz roczne dochody prosiąt w fermie, w której utrzymywanych jest 9 loch. Wskaźnik urodzeń wynosi 2. Średnia liczba prosiąt na lochę to 11.

A. 99 prosiąt

B. 198 prosiąt

C. 250 prosiąt

D. 18 prosiąt

Aby obliczyć roczne przychody prosiąt w gospodarstwie utrzymującym 9 loch, należy wziąć pod uwagę wskaźnik plenności oraz średnią liczbę prosiąt w miocie. Wskaźnik plenności wynoszący 2 oznacza, że lochy będą się kryć dwa razy w roku. Średnia liczba prosiąt w miocie wynosi 11. Dlatego roczne przychody prosiąt można obliczyć w następujący sposób: 9 loch x 2 krycia x 11 prosiąt = 198 prosiąt. Takie obliczenia są kluczowe w zarządzaniu gospodarstwem hodowlanym, ponieważ pozwalają na prognozowanie przychodów oraz efektywne planowanie zasobów. W praktyce, zrozumienie tych wskaźników jest istotne dla podejmowania decyzji dotyczących żywienia, leczenia czy też optymalizacji warunków hodowlanych. W branży hodowlanej stosuje się różnorodne wskaźniki wydajności, które pomagają zwiększać rentowność gospodarstw. Dbałość o zdrowie loch oraz właściwe zarządzanie reprodukcją są fundamentami, które wpływają na sukces finansowy hodowli.

Pytanie 3

Kością należącą do kończyny dolnej jest kość

A. strzałkowa

B. sitowa

C. klinowa

D. promieniowa

Odpowiedź 'strzałkowa' jest prawidłowa, ponieważ strzałkowa jest jedną z kości kończyny miednicznej, która współpracuje z innymi kośćmi, aby umożliwić ruch i stabilność kończyny dolnej. Kość strzałkowa, znajduje się obok kości piszczelowej i pełni ważną rolę w biomechanice stawu skokowego. W odróżnieniu od kości, takich jak promieniowa, klinowa czy sitowa, które należą do innych grup kości w organizmie, strzałkowa jest kluczowym elementem struktury kończyny dolnej. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest jej znaczenie w ortopedii, gdzie zrozumienie anatomii kończyn dolnych jest niezbędne do diagnozowania i leczenia urazów czy deformacji. W kontekście rehabilitacji, wiedza na temat kości strzałkowej pozwala na skuteczniejsze planowanie ćwiczeń mających na celu przywrócenie pełnej funkcjonalności kończyny. Wiedza na temat struktury i funkcji kości strzałkowej i jej relacji z innymi kośćmi, jak również z mięśniami, ścięgniami i więzadłami, jest istotna dla profesjonalistów w dziedzinie medycyny i rehabilitacji.

Pytanie 4

W przypadku młodych zwierząt w fazie wzrostu, optymalny stosunek wapnia do fosforu w ich diecie powinien wynosić około

A. 2:1

B. 3:1

C. 1:2

D. 1:3

Odpowiedni stosunek wapnia do fosforu w paszy młodych zwierząt wynoszący 2:1 jest kluczowy dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Wapń i fosfor odgrywają fundamentalną rolę w budowie kości oraz zębów, a także mają wpływ na wiele procesów metabolicznych. Optymalny stosunek tych składników zapewnia właściwą mineralizację tkanki kostnej, co jest szczególnie istotne w okresie intensywnego wzrostu. Dobre praktyki żywieniowe w hodowli zwierząt wskazują, że niewłaściwy stosunek wapnia do fosforu może prowadzić do zaburzeń w rozwoju kości, a w skrajnych przypadkach do poważnych chorób, takich jak osteoporoza czy deformacje szkieletu. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest formulacja paszy dla cieląt, gdzie proporcje te są ściśle określone w standardach żywieniowych, aby zapewnić zdrowy rozwój młodych osobników i minimalizować ryzyko wystąpienia problemów zdrowotnych w przyszłości.

Pytanie 5

Substancje, które są dodawane do pasz w celu zabezpieczenia składników podatnych na utlenianie, takich jak witaminy czy karoteny, to

A. enzymy paszowe

B. konserwanty

C. detoksykanty

D. antyoksydanty

Antyoksydanty to substancje, które chronią składniki pasz, takie jak witaminy i karoteny, przed utlenianiem, co jest kluczowe dla zachowania ich wartości odżywczej. Utlenianie może prowadzić do degradacji tych składników, co obniża jakość paszy i jej skuteczność w żywieniu zwierząt. Przykładowo, dodanie tokoferolu (witamina E) jako antyoksydantu do paszy może znacząco wydłużyć okres trwałości paszy oraz poprawić biodostępność składników odżywczych. Praktyki te są zgodne z normami żywienia zwierząt, które promują stosowanie antyoksydantów w celu zapewnienia zdrowia i wydajności zwierząt hodowlanych. Ponadto, stosowanie antyoksydantów jest również regulowane przez europejskie przepisy dotyczące dodatków do pasz, które zapewniają, że substancje te są bezpieczne i skuteczne w ich zastosowaniu. Dbanie o jakość paszy poprzez stosowanie antyoksydantów jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz efektywności produkcji zwierzęcej.

Pytanie 6

Którego gatunku samice mają najkrótszy czas ciąży?

A. Kozy

B. Owce

C. Bydło

D. Świni

Wybór bydła, owiec czy kóz jako odpowiedzi na pytanie o najkrótszy okres ciąży jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego biologii reprodukcyjnej tych gatunków. Samice bydła, w szczególności rasy merynosów, mają okres ciąży wynoszący średnio około 280 dni, co jest znacznie dłużej niż u świń. Tak długi czas jest związany z większymi wymogami rozwojowymi cieląt, które muszą osiągnąć odpowiednią masę ciała i rozwój narządów przed narodzinami. Z kolei owce mają średni czas trwania ciąży wynoszący około 147 dni, ale nadal jest on dłuższy niż u świń. Kozy, będące bliskimi krewnymi owiec, również mają okres ciąży trwający około 150 dni. Wybierając jedną z tych opcji, można łatwo przeoczyć fakt, że ich dłuższe cykle reprodukcyjne są przystosowaniem do zapewnienia zdrowego rozwoju młodych, co jest kluczowe w kontekście ich biologii. Typowe błędy myślowe związane z tym pytaniem polegają na niedocenieniu znaczenia różnic w biochemii i fizjologii tych zwierząt oraz ich adaptacji do środowiska hodowlanego. Wiedza na temat długości ciąży i jej wpływu na efektywność produkcji jest niezbędna dla zrozumienia procesów hodowlanych i zarządzania stadem, co jest fundamentem zrównoważonego rozwoju w branży rolniczej.

Pytanie 7

Jednokomorowy żołądek prosty występuje u

A. konia

B. owcy

C. psa

D. świni

Żołądek jednokomorowy prosty, charakterystyczny dla psów, jest jednym z kluczowych elementów układu pokarmowego tych zwierząt. W odróżnieniu od zwierząt przeżuwających, takich jak bydło czy owce, psy są mięsożerne i ich żołądek jest przystosowany do trawienia białka oraz tłuszczy. Żołądek psa ma jedną komorę, co ułatwia szybkie przetwarzanie pokarmów oraz ich transport do jelit. W praktyce oznacza to, że psy mogą łatwo trawić pokarmy mięsne oraz niektóre inne źródła białka. Musimy jednak pamiętać, że dieta psa powinna być zróżnicowana i dobrze zbilansowana, a jej składniki muszą odpowiadać ich potrzebom żywieniowym. Stosowanie wysokiej jakości karmy, dostosowanej do wieku, rasy oraz poziomu aktywności fizycznej psa, jest zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi oraz standardami żywieniowymi. Ponadto, psy mogą mieć różne reakcje na składniki odżywcze, dlatego ważne jest monitorowanie ich zdrowia i w razie potrzeby dostosowywanie diety. Te aspekty żywienia są nie tylko istotne z punktu widzenia zdrowia, ale również wpływają na jakość życia zwierzęcia.

Pytanie 8

Przy ustalaniu potrzeb żywieniowych lochy w okresie laktacji bierze się pod uwagę

A. wiek oraz wagę ciała

B. liczbę młodych

C. czas trwania karmienia

D. rasę oraz wagę ciała

Liczebność miotu jest kluczowym czynnikiem wpływającym na zapotrzebowanie pokarmowe lochy karmiącej, ponieważ ilość młodych, które locha ma w miocie, bezpośrednio przekłada się na jej potrzeby żywieniowe. Każde prosię potrzebuje odpowiedniej ilości składników odżywczych, które są dostarczane przez mleko matki. Im większy miot, tym więcej energii oraz białka musi dostarczyć locha, aby zaspokoić potrzeby rozwojowe prosiąt. Dlatego też, przy ustalaniu diety lochy, należy uwzględnić nie tylko jej masę ciała, ale przede wszystkim liczebność miotu, co pozwoli na optymalne wsparcie zarówno lochy, jak i jej potomstwa. Przykładowo, w praktyce hodowlanej, zaleca się dostosowanie diety lochy, aby zapewnić, że dostarczane składniki odżywcze są odpowiednie dla liczby prosiąt, co przyczynia się do ich zdrowego wzrostu oraz dobrego stanu zdrowia lochy. W praktyce można wykorzystywać specjalne mieszanki paszowe, które są wzbogacone w białko i energię w okresach intensywnego laktacji, co jest zgodne z zaleceniami zawartymi w normach żywieniowych dla loch karmiących.

Pytanie 9

Czy obcinanie części ogona u prosiąt bez użycia znieczulenia może być przeprowadzane?

A. maksymalnie do siódmego dnia życia

B. tylko w pierwszym dniu życia

C. do 2 tygodnia życia

D. w pierwszym miesiącu życia

Odpowiedź "maksymalnie do siódmego dnia życia" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi oraz przepisami dotyczącymi dobrostanu zwierząt, obcinanie ogonów u prosiąt powinno być przeprowadzane w pierwszym tygodniu życia. W tym okresie prosięta są jeszcze na etapie najintensywniejszego wzrostu i rozwijającego się układu nerwowego, co sprawia, że wykonanie tego zabiegu w tym czasie minimalizuje ból i stres. W praktyce, obcinanie ogonów jest stosowane w celu zapobiegania urazom oraz problemom z zachowaniem, które mogą wystąpić w przypadku, gdy prosięta zaczynają się gryźć nawzajem. Warto zaznaczyć, że zabieg ten powinien być wykonywany przez wykwalifikowany personel, który zna najlepsze praktyki i standardy związane z przeprowadzaniem tego typu procedur. Zastosowanie znieczulenia nie jest wymagane w przypadku zabiegów przeprowadzanych w tym krótkim okresie życia, jednak w miarę możliwości powinno się stosować metody minimalizujące ból, co jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt.

Pytanie 10

Najbardziej wiarygodną metodą oceny gotowości lochy do krycia lub sztucznego unasienniania jest

A. wyliczenie daty zabiegu od terminu odsądzenia prosiąt

B. codzienny pomiar temperatury ciała lochy

C. obserwacja rui

D. sprawdzenie odruchu tolerancji

Sprawdzanie odruchu tolerancji to kluczowy sposób oceny gotowości lochy do krycia lub sztucznego unasienniania. Odruch ten polega na obserwacji reakcji lochy na bodźce związane z obecnością samca, co jest bezpośrednim wskaźnikiem jej stanu rui. W praktyce, gdy locha jest gotowa do krycia, może wykazywać reakcję w postaci stania nieruchomo w momencie, gdy jest obecny samiec, co jest znane jako 'stanie rui'. Taka obserwacja jest bardziej wiarygodna niż codzienne pomiary temperatury ciała, które mogą być podatne na zmiany spowodowane różnymi czynnikami zewnętrznymi, jak stres czy choroby. Zgodnie z dobrymi praktykami w hodowli trzody chlewnej, zastosowanie sprawdzania odruchu tolerancji w połączeniu z innymi metodami, jak obserwacja zachowań lochy, zapewnia najwyższą skuteczność w ocenie jej gotowości do krycia. Przykładowo, w gospodarstwach, które regularnie monitorują cykle rui, można zwiększyć wskaźniki skuteczności unasienniania, co przekłada się na wyższe plony prosiąt oraz lepszą rentowność.

Pytanie 11

Jaką ilość zielonki, wyrażoną w kilogramach, powinno się podać krowie ważącej 620 kg w ciągu jednego dnia?

A. 84 kg

B. 76 kg

C. 62 kg

D. 31 kg

Wybór niewłaściwej ilości zielonki może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych wśród krów. Odpowiedzi takie jak 76 kg, 31 kg i 84 kg nie uwzględniają rzeczywistych potrzeb żywieniowych krowy. Na przykład, 76 kg przekracza optymalną dawkę, co może skutkować nadwagą i problemami z metabolizmem. Krowy, które są przekarmiane, mogą doświadczać trudności w trawieniu oraz obniżonej wydajności mlecznej. Z kolei 31 kg to zbyt mała ilość, co może prowadzić do niedoborów składników odżywczych, obniżając odporność i wydolność zwierzęcia. Ponadto, 84 kg to zbyt duża ilość i, podobnie jak w przypadku 76 kg, prowadzi do niezdrowych warunków życia. Prawidłowe podejście do żywienia krów opiera się na precyzyjnych wyliczeniach opartych na masie ciała, potrzebach pokarmowych oraz fazie laktacji. Dlatego tak ważne jest, aby hodowcy stosowali się do wytycznych dotyczących żywienia bydła, które uwzględniają potrzeby energetyczne i białkowe zwierząt. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do istotnych strat ekonomicznych związanych z obniżoną produkcją mleka oraz wyższymi kosztami leczenia zwierząt.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Jakim narządem zarodek pobiera z krwi matki substancje odżywcze oraz tlen, a wydala dwutlenek węgla i niepotrzebne produkty przemiany materii?

A. Kosmówki

B. Łożyska

C. Owodni

D. Omoczni

Omocznia, owodnia i kosmówka to struktury, które pełnią różne funkcje w rozwoju zarodka, ale nie są odpowiedzialne za wymianę substancji między matką a płodem. Omocznia jest jednym z dodatkowych narządów, który uczestniczy w tworzeniu pęcherza moczowego, ale nie ma roli w bezpośredniej wymianie gazów czy substancji odżywczych. Owodnia, z kolei, to błona, która otacza płód i wypełnia się płynem owodniowym, zapewniając mu ochronę oraz odpowiednie warunki do rozwoju, ale nie ma funkcji transportu substancji. Kosmówka, będąca jedną z błon płodowych, ma głównie rolę w tworzeniu łożyska, ale sama w sobie nie jest odpowiedzialna za wymianę substancji. Niepoprawne zrozumienie tych struktur i ich funkcji może prowadzić do mylnych wniosków na temat rozwoju prenatalnego. Często występuje błąd w postrzeganiu tych narządów jako mających kluczową rolę w metabolizmie zarodka, podczas gdy ich funkcje są bardziej złożone i pośrednie. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że to łożysko jest najważniejszym organem odpowiedzialnym za tę wymianę, a inne struktury mają swoje specyficzne zadania, które wspierają rozwój płodu, ale nie zastępują funkcji łożyska.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

W intensywnym chowie stosuje się przycinanie dziobów.

A. kaczek.

B. gęsi.

C. perliczek.

D. kur.

Gęsi, perliczki i kaczki, pomimo że mogą być hodowane w różnych systemach chowu, nie są przedmiotem praktyki przycinania dziobów w takim samym zakresie jak kury. Gęsi w naturalnym środowisku mają silnie rozwinięte umiejętności żerowania, a ich dzioby są przystosowane do skutecznego zbierania pokarmu. Przycinanie dziobów gęsi mogłoby znacznie ograniczyć ich zdolność do prawidłowego odżywiania się, co w dłuższej perspektywie mogłoby prowadzić do problemów zdrowotnych oraz obniżenia dobrostanu zwierząt. Z kolei perliczki, które również są nieco mniej agresywne w porównaniu do kur, zwykle nie wymagają przycinania dziobów, ponieważ ich zachowania społeczne są mniej skomplikowane, co ogranicza ryzyko kanibalizmu. Kaczki, będące ptakami wodnymi, z reguły mają inne struktury ułatwiające żerowanie w wodzie, a ich dzioby są bardziej przystosowane do zbierania pokarmu z wody. Praktyka przycinania dziobów tych gatunków jest rzadkością i nie jest zalecana, ponieważ może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych i zaszkodzić naturalnym instynktom zwierząt. Z tego względu, stosowanie zabiegu przycinania dziobów powinno być zawsze starannie przemyślane i oparte na rzetelnych podstawach teoretycznych oraz praktycznych, z uwzględnieniem specyfiki danego gatunku.

Pytanie 17

Na kolor żółtek jaj korzystnie wpływają składniki zawarte w pożywieniu

A. karotenoidy

B. pierwiastki mineralne

C. lipidy

D. cukry

Tłuszcze, węglowodany i minerały to składniki paszy, które są ważne dla drobiu, ale oddzielmy to od koloru żółtek. Tłuszcze są super ważne, bo dają energię i pomagają wchłaniać witaminy, ale nie zmieniają koloru żółtek. Węglowodany to główne źródło energii, więc są kluczowe w metabolizmie, ale też nie pociągają za sobą zmiany koloru. Co do minerałów – są potrzebne dla zdrowia kur, ale ich wpływ na kolor żółtek jest raczej minimalny. Często można usłyszeć, że wszystkie składniki diety wpływają na wygląd produktów zwierzęcych, a w rzeczywistości tylko niektóre, takie jak karotenoidy, mają na to realny wpływ. Rozumienie tej różnicy może być kluczowe do uzyskiwania zdrowych i wysokiej jakości jaj.

Pytanie 18

Zwierzęta wykorzystywane do rozrodu, dobrze odżywione, lecz niezbyt otyłe, o wyglądzie typowym dla zdrowych osobników, prezentują kondycję

A. rozrodczą

B. hodowlaną

C. opasową

D. wystawową

Wybór odpowiedzi wystawowej raczej sugeruje, że zwierzęta są gotowe do pokazów, co wiąże się z innymi wymaganiami, jeśli chodzi o ich wygląd i prezentację. Trochę nie ma to związku z ich kondycją w kontekście rozmnażania. Odpowiedź rozrodcza też nie jest trafna, bo odnosi się do zdrowia zwierząt, które są używane do reprodukcji, ale pomija ich odżywienie i kondycję. Właściwa kondycja rozrodcza może być mylnie interpretowana jako to, jak bardzo zwierzęta mogą się rozmnażać, ale nie uwzględnia zdrowia i odżywienia, co jest kluczowe. Wybór opasowej kondycji zwierząt też jest nie do końca w porządku, bo mówi o zwierzętach hodowanych dla masy ciała i późniejszego uboju, a nie do rozmnażania. Fajnie jest zrozumieć różnice między tymi terminami, bo to może być kluczowe dla sukcesu w hodowli. Hodowcy powinni uważać na te błędne interpretacje, bo to może prowadzić do złego zarządzania stadem, a to wpływa na produkcję i zdrowie zwierząt.

Pytanie 19

Jakie jest maksymalne dozwolone ciepło przechowywania mleka odbieranego z gospodarstwa co dwa dni, zgodnie z przepisami prawa?

A. 4 °C

B. 8 °C

C. 10 °C

D. 6 °C

Maksymalna temperatura przechowywania mleka wynosząca 6 °C jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa żywnościowego i standardami higieny. Utrzymywanie mleka w tej temperaturze ma na celu spowolnienie rozwoju mikroorganizmów, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i jakości produktów mlecznych. W praktyce, systemy chłodzenia w zakładach mleczarskich są projektowane tak, aby utrzymywać temperaturę mleka na poziomie 6 °C lub niższym w ciągu całego procesu od zbioru do dostarczenia do punktu sprzedaży. Ponadto, zgodnie z wytycznymi WHO i EFSA, takie praktyki przyczyniają się do minimalizacji ryzyka wystąpienia chorób przenoszonych przez żywność. W przypadku odbioru mleka co dwa dni, jego transport i przechowywanie w odpowiednich warunkach termicznych są kluczowe dla zachowania świeżości i jakości, co wpływa także na długoterminowe przechowywanie oraz przetwarzanie mleka w produktach mleczarskich takich jak jogurty czy sery.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

W układzie pokarmowym owcy czepiec usytuowany jest pomiędzy

A. księgami a trawieńcem

B. trawieńcem a dwunastnicą

C. przełykiem a żwaczem

D. żwaczem a księgami

W przewodzie pokarmowym owcy każdy z wymienionych elementów pełni specyficzną rolę, a ich kolejność ma kluczowe znaczenie dla procesów trawiennych. Przełyk jest strukturą, która transportuje pokarm z jamy ustnej do żwacza, gdzie następuje fermentacja. Wybór odpowiedzi, że czepiec znajduje się między przełykiem a żwaczem, jest błędny, ponieważ przełyk nie jest częścią układu żołądkowego, ale narządem transportowym, który nie ma bezpośredniego wpływu na procesy trawienne w żołądku. Kolejna opcja, wskazująca, że czepiec leży między trawieńcem a dwunastnicą, również jest niepoprawna, ponieważ trawieniec (abomasum) znajduje się poniżej czepca i ma z nim bezpośrednią interakcję, ale leży w innej sekcji przewodu pokarmowego. Natomiast umiejscowienie czepca pomiędzy księgami a trawieńcem jest również fałszywe, ponieważ czepiec jest przed księgami, a nie za nimi. Często pojawiające się błędy myślowe, które prowadzą do nieprawidłowych odpowiedzi, mogą wynikać z braku zrozumienia anatomii układu pokarmowego przeżuwaczy lub mylenia terminów. Właściwe zrozumienie tej anatomii jest kluczowe dla efektywnego zarządzania dietą i zdrowiem zwierząt, co ma bezpośredni wpływ na ich wydajność i dobrostan.

Pytanie 22

W trakcie przygotowań do laktacji w diecie dla maciorek zwiększa się zawartość

A. energii

B. białka

C. suchej masy

D. witamin

Zwiększenie białka, suchej masy czy witamin w diecie maciorek w okresie przygotowawczym do stanówki jest błędnym podejściem. Choć białko jest niezwykle istotnym składnikiem pokarmowym, jego ilość w diecie nie powinna być zwiększana w tak drastyczny sposób bez uwzględnienia całkowitej wartości energetycznej. W rzeczywistości, zbyt duża ilość białka może prowadzić do nadmiaru azotu w organizmie, co obciąża nerki i może skutkować problemami zdrowotnymi. W dodatku, białko samo w sobie nie dostarcza energii w takim stopniu jak węglowodany czy tłuszcze, co czyni je mniej priorytetowym w kontekście przygotowań do stanówki. Z kolei zwiększenie suchej masy w dawce pokarmowej niekoniecznie przekłada się na poprawę jakości diety, gdyż może to powodować obniżenie wartości energetycznej paszy, co jest niekorzystne dla maciorek w stanie przygotowawczym. Witamin również nie należy nadmiernie zwiększać, mimo że są one kluczowe dla zdrowia zwierząt. Ich suplementacja powinna być starannie zrównoważona i dostosowana do rzeczywistych potrzeb. W praktyce najlepiej jest skupić się na optymalizacji diety poprzez zrównoważenie składników pokarmowych, co pozwala na osiągnięcie lepszych rezultatów hodowlanych i zdrowotnych.

Pytanie 23

Najdłuższy czas ciąży występuje

A. u suki

B. u kotki

C. u szynszyli

D. u królicy

Okres ciąży u szynszyli wynosi średnio od 111 do 118 dni, co czyni go jednym z najdłuższych wśród małych ssaków. Szynszyle mają specyficzne wymagania dotyczące rozmnażania, a ich długi okres ciąży jest wynikiem adaptacji do trudnych warunków środowiskowych. Dzieci szynszyli rodzą się w pełni rozwinięte, z otwartymi oczami i futrem, co pozwala im na szybkie przystosowanie się do życia poza łonem matki. Tego rodzaju wczesny rozwój jest korzystny, ponieważ w naturalnym środowisku szynszyli, które często są narażone na drapieżnictwo, noworodki muszą być zdolne do samodzielnego życia zaraz po narodzinach. Takie przystosowania są zgodne z zasadami etologii i biologii rozwoju, które podkreślają znaczenie adaptacji gatunków do ich naturalnych siedlisk. W praktyce, hodowcy szynszyli powinni mieć na uwadze długość ciąży przy planowaniu rozmnażania, aby zapewnić odpowiednie warunki dla matki i młodych.

Pytanie 24

Jaką paszę dietetyczną wykorzystuje się w żywieniu koni?

A. żyto w formie ziaren

B. kiszonka kukurydziana

C. mesz

D. słoma z żyta

Mesz to specjalnie przygotowana pasza dietetyczna dla koni, która ma na celu wspieranie ich zdrowia i kondycji. Obejmuje ona mieszankę różnych składników, takich jak zboża, siemię lniane i dodatki witaminowo-mineralne, które dostarczają niezbędnych składników odżywczych. Mesz jest szczególnie zalecany dla koni w okresach intensywnego wysiłku fizycznego, rekonwalescencji lub w przypadku problemów trawiennych, ponieważ pomocniczo działa na układ pokarmowy, nawadnia organizm oraz wspiera procesy regeneracyjne. Stosowanie meszu powinno być zgodne z zaleceniami specjalistów w dziedzinie żywienia koni, aby zapewnić optymalny dobrostan zwierząt. Dodatkowo, w praktyce często łączy się go z innymi rodzajami pasz, aby dostarczyć koniom zróżnicowaną dietę, bogatą w białko, błonnik oraz niezbędne minerały, co jest zgodne z zasadami żywienia opartego na indywidualnych potrzebach danego konia.

Pytanie 25

Właściciel samicy otrzymuje dokument potwierdzający przeprowadzenie zabiegu sztucznego unasiennienia w postaci

A. oryginału

B. II kopii

C. dowolnej kopii

D. I kopii

Odpowiedź, że posiadacz samicy otrzymuje zaświadczenie o wykonaniu zabiegu sztucznego unasiennienia w formie oryginału, jest prawidłowa. W procesie sztucznego unasienniania dokumentacja jest kluczowa, ponieważ pozwala na potwierdzenie przeprowadzenia zabiegu oraz jego zgodności z normami weterynaryjnymi. Oryginał zaświadczenia jest niezbędny, aby móc udokumentować legalność oraz jakość przeprowadzonego zabiegu, co jest istotne zarówno z punktu widzenia właściciela zwierzęcia, jak i organów kontrolnych. W praktyce, oryginalne zaświadczenie może być również wymagane w przypadku ubiegania się o dopłaty lub wsparcie finansowe związane z hodowlą zwierząt. Ponadto, standardy weterynaryjne w wielu krajach nakładają obowiązek posiadania oryginału dokumentacji dla celów inspekcji oraz monitorowania zdrowia zwierząt.

Pytanie 26

Podaj właściwą sekwencję narządów układu oddechowego.

A. Jama nosowa, krtań, gardło, tchawica, oskrzeliki i oskrzela

B. Jama nosowa, gardło, krtań, tchawica, oskrzela i oskrzeliki

C. Jama nosowa, gardło, tchawica, krtań, oskrzeliki i oskrzela

D. Jama nosowa, krtań, tchawica, gardło, oskrzela i oskrzeliki

Prawidłowa kolejność narządów układu oddechowego to jama nosowa, gardło, krtań, tchawica, oskrzela i oskrzeliki. Jama nosowa jest pierwszym miejscem, gdzie powietrze wchodzi do organizmu, oczyszczając się z zanieczyszczeń i nawilżając. Następnie powietrze przemieszcza się przez gardło, które pełni rolę wspomagającą w oddychaniu oraz w procesie mówienia. Krtań jest odpowiedzialna za wydawanie dźwięków i zabezpiecza dolne drogi oddechowe przed dostaniem się pokarmu. Tchawica z kolei, jako struktura chrzęstna, prowadzi powietrze do oskrzeli, które rozgałęziają się na mniejsze oskrzeliki, docierające do płuc. Znajomość tej kolejności jest kluczowa w medycynie i biologii, ponieważ pozwala zrozumieć mechanizmy wentylacji i wymiany gazowej, a także jest istotna przy diagnostyce chorób układu oddechowego. Zrozumienie tej struktury jest również niezbędne w kontekście procedur medycznych, takich jak intubacja czy bronchoskopia.

Pytanie 27

W gospodarstwach ulokowanych na OSN konieczne jest magazynowanie nawozów naturalnych przez czas nie krótszy niż

A. 4 miesiące

B. 5 miesięcy

C. 3 miesiące

D. 6 miesięcy

Odpowiedź 3, czyli przechowywanie nawozów naturalnych przez co najmniej 6 miesięcy, jest zgodna z obowiązującymi normami, takie jak dyrektywy unijne dotyczące zarządzania nawozami w gospodarstwach rolnych. Kluczowym celem tego wymogu jest zminimalizowanie ryzyka zanieczyszczenia gleby i wód gruntowych oraz zapewnienie odpowiedniej jakości nawozów. Przechowywanie nawozów przez dłuższy okres pozwala na ich naturalne rozkładanie się, co zwiększa ich efektywność nawożenia i zmniejsza potencjalne emisje gazów cieplarnianych, takich jak amoniak. Przykładem dobrej praktyki jest stosowanie pojemników do przechowywania nawozów, które są dobrze wentylowane i chronione przed deszczem, co zapobiega ich wypłukiwaniu i zanieczyszczaniu środowiska. Długoterminowe przechowywanie nawozów również ułatwia ich późniejsze zastosowanie w odpowiednich warunkach, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju rolnictwa i ochrony bioróżnorodności.

Pytanie 28

Aby polepszyć właściwości jakościowe wołowiny pochodzącej z hodowli krów mlecznych, stosuje się krzyżowanie towarowe krów mlecznych z buhajami ras mięsnych. Do takiego krzyżowania zazwyczaj wybiera się buhaja rasy

A. Angler

B. Ayrshire

C. Jersey

D. Hereford

Wybór buhajów ras takich jak Jersey, Angler czy Ayrshire do krzyżowania z krów mlecznymi na cele mięsne jest nieodpowiedni z kilku powodów. Rasa Jersey jest przede wszystkim hodowana dla produkcji mleka i charakteryzuje się wysoką zawartością tłuszczu w mleku, co czyni ją mniej odpowiednią do krzyżowania w kontekście poprawy jakości mięsa. Z kolei rasa Ayrshire, chociaż również mleczna, nie ma tak korzystnych cech mięsnych jak Hereford, co ogranicza jej przydatność w tym zakresie. Rasa Angler, z kolei, nie jest powszechnie znana ani uznawana w hodowli bydła mięsnego, co sprawia, że jej zastosowanie w krzyżowaniu mało prawdopodobnie przyniesie oczekiwane rezultaty. Typowym błędem myślowym w takich przypadkach jest założenie, że wszystkie rasy mleczne mogą być równie efektywne w produkcji mięsa, co nie znajduje odzwierciedlenia w praktyce. W rzeczywistości każdy z tych buhajów ma swoją specyfikę genetyczną, która w przypadku krzyżowania z krowami mlecznymi nie przyniesie zamierzonych korzyści ekonomicznych ani jakościowych. Ważne jest zrozumienie, że poprawa jakości mięsa wymaga starannego doboru ras, które są sprawdzone w produkcji wołowiny, co z kolei opiera się na wiedzy z zakresu zootechniki i doświadczenia w hodowli zwierząt.

Pytanie 29

Krycie naturalne, w którym buhaj przebywa na stałe z grupą krów, to krycie

A. dzikie

B. haremowe

C. dozorowane

D. wolne

Krycie dzikie odnosi się do sytuacji, w której reprodukcja zachodzi bez jakiejkolwiek kontroli ze strony hodowcy, co nie jest praktykowane w warunkach hodowlanych. Tego typu krycie może prowadzić do niepożądanych skutków, takich jak krzyżowanie się różnych ras, co może obniżyć jakość stada. Z kolei krycie wolne to metoda, w której buhaj ma możliwość swobodnego poruszania się w obrębie większej grupy krów, jednak nie jest to rozwiązanie stabilne, ponieważ nie zapewnia buhajowi stałego towarzystwa, co może wpływać na efektywność reprodukcji. Krycie dozorowane natomiast obejmuje kontrolowaną interakcję pomiędzy buhajem a krowami, w której hodowca nadzoruje proces, ale nie jest to takie samo jak krycie haremowe, ponieważ buhaj nie jest w stałym zespole z krowami, co zmniejsza naturalność procesu. Te podejścia często prowadzą do nieoptymalnych wyników reprodukcyjnych, co może być wynikiem niewłaściwej strategii zarządzania stadem oraz błędów w rozpoznawaniu cykli rujowych. Ważne jest, aby hodowcy zrozumieli różnice pomiędzy tymi metodami, aby wprowadzać najefektywniejsze strategie w praktyce hodowlanej.

Pytanie 30

Buhaje mające mniej niż 12 miesięcy życia powinny być prowadzone

A. na uwięzi i w towarzystwie drugiej osoby

B. za pomocą tyczki przymocowanej do kółka nosowego

C. za pomocą tyczki o długości nie mniejszej niż 140 cm

D. w kagańcu oraz w obecności dwóch dorosłych osób

Prowadzenie buhajów poniżej 12. miesiąca życia w kagańcu i w obecności dwóch dorosłych osób może wydawać się logiczne, jednak to podejście jest niewłaściwe i może prowadzić do niepożądanych skutków. Kagańce są stosowane w celu ograniczenia możliwości gryzienia, ale w przypadku młodych zwierząt mogą one powodować dodatkowy stres i dyskomfort, co jest przeciwne zasadom dobrostanu zwierząt. Zamiast zwiększać bezpieczeństwo, mogą one wywoływać niepokój oraz agresywne reakcje, co w konsekwencji stwarza większe ryzyko dla osób w otoczeniu. Prowadzenie buhaja za pomocą tyczki przymocowanej do kółka nosowego jest również problematyczne, ponieważ może to prowadzić do kontuzji zwierzęcia i nie służy dobremu traktowaniu bydła. Techniki takie są często stosowane w hodowli, ale powinny być używane tylko przez doświadczonych osób w ściśle kontrolowanych warunkach. Użycie tyczki o długości co najmniej 140 cm, sugerującej większą odległość pomiędzy zwierzęciem a osobą prowadzącą, również jest nieodpowiednie, ponieważ w przypadku młodego buhaja, bliskość opiekuna jest kluczowa dla zapewnienia poczucia bezpieczeństwa i komfortu. W praktyce, młode zwierzęta powinny być obsługiwane w sposób, który sprzyja ich rozwojowi oraz zdrowiu psychicznemu, co można osiągnąć jedynie poprzez stosowanie odpowiednich i akceptowanych praktyk hodowlanych.

Pytanie 31

Która z poniższych struktur anatomicznych <u><strong>nie wchodzi w skład</strong></u> jelita cienkiego?

A. Jelito biodrowe

B. Jelito ślepe

C. Dwunastnica

D. Jelito czcze

Dwunastnica, jelito czcze oraz jelito biodrowe to wszystkie części jelita cienkiego, które odgrywają kluczową rolę w procesie trawienia. Dwunastnica, jako pierwsza część jelita cienkiego, odpowiada za wstępne trawienie pokarmów przy udziale enzymów i soków trawiennych. Jelito czcze, będące najdłuższą częścią jelita cienkiego, jest odpowiedzialne za dalsze wchłanianie składników odżywczych, takich jak witaminy i minerały. Jelito biodrowe, będące ostatnim segmentem jelita cienkiego, pełni ważną rolę w wchłanianiu soli żółciowych oraz niektórych witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Typowym błędem myślowym przy identyfikacji struktur anatomicznych jest pomylenie jelita grubego z jelitem cienkim. To może wynikać z potocznego użycia terminów, co prowadzi do nieporozumień. Warto zrozumieć, że jelito ślepe, jako część jelita grubego, jest miejscem, w którym jelito cienkie łączy się z jelitem grubym. W procesie edukacji medycznej istotne jest nie tylko zapamiętanie nazw struktur, ale także zrozumienie ich funkcji oraz wzajemnych relacji. Ostatecznie, znajomość pełnej anatomii układu pokarmowego jest niezbędna dla specjalistów w dziedzinie medycyny, co pozwala na lepszą diagnostykę oraz leczenie schorzeń związanych z układem pokarmowym.

Pytanie 32

Podmiot zajmujący się przeprowadzaniem zabiegów w zakresie sztucznego unasieniania, który dokonał takiego zabiegu na krowie lub jałówce, musi zachować kopię świadectwa przez czas

A. 2 lata od daty przeprowadzenia zabiegu

B. 1 rok od daty przeprowadzenia zabiegu

C. 5 lat od daty przeprowadzenia zabiegu

D. 3 lata od daty przeprowadzenia zabiegu

Zgodnie z regulacjami dotyczącymi sztucznego unasieniania zwierząt, podmioty wykonujące zabiegi w tym zakresie zobowiązane są do przechowywania dokumentacji związanej z wykonanymi procedurami przez okres pięciu lat od dnia ich realizacji. Taki czas przechowywania świadectw ma na celu zapewnienie odpowiedniego nadzoru nad procesem hodowli zwierząt oraz umożliwienie ewentualnej weryfikacji w przypadku wystąpienia problemów zdrowotnych lub innych nieprawidłowości, które mogą być związane z przeprowadzonym zabiegiem. Przykładowo, w przypadku wykrycia chorób zakaźnych u bydła, ważne jest, aby mieć dokładne informacje o wykonanych zabiegach, co pozwala na podjęcie odpowiednich działań w celu zapobiegania ich rozprzestrzenieniu. W praktyce oznacza to, że hodowcy oraz technicy weterynarii muszą skrupulatnie dokumentować oraz archiwizować wszystkie świadectwa, aby móc zaspokoić wymogi prawne oraz zapewnić odpowiednią opiekę i bezpieczeństwo zwierząt. Dobre praktyki w tej dziedzinie dotyczą także regularnego przeglądu przechowywanej dokumentacji oraz jej aktualizacji.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Niedobór witaminy A w diecie zwierząt może prowadzić do

A. obrzmienia oraz krwawienia dziąseł

B. osłabienia wzroku znanego jako "kurza ślepota"

C. krwawych wybroczyn pod skórą

D. osłabienia kości i stawów, określanego krzywicą

Witamina A odgrywa kluczową rolę w prawidłowym funkcjonowaniu wzroku. Jej niedobór prowadzi do zaburzeń w produkcji rodopsyny, pigmentu niezbędnego do percepcji światła w siatkówce oka, co skutkuje osłabieniem wzroku, znanym jako 'kurza ślepota'. To schorzenie charakteryzuje się trudnościami w widzeniu w słabym oświetleniu. W praktyce, aby zapobiec niedoborom witaminy A w diecie zwierząt, należy stosować odpowiednie suplementy oraz wprowadzać do ich żywienia źródła tej witaminy, takie jak marchew, wątroba czy produkty mleczne. Zgodnie z wytycznymi dotyczących żywienia zwierząt, witamina A powinna być dostarczana w odpowiednich dawkach, aby zapewnić optymalne zdrowie i wydajność, co jest szczególnie istotne w hodowli zwierząt gospodarskich i domowych, gdzie maksymalizacja zdrowia zwierząt przekłada się na ich wydajność produkcyjną i dobrostan.

Pytanie 35

Kto jest odpowiedzialny za wydanie duplikatu zaświadczenia unasienniania krowy w przypadku jego zgubienia?

A. podmiot, który wykonał zabieg unasienniania

B. podmiot, który dostarczył nasienie do przeprowadzenia zabiegu

C. osoba prowadząca księgę hodowlaną buhaja

D. osoba prowadząca księgę hodowlaną krowy

Podmiot, który wykonał zabieg unasienniania, jest odpowiedzialny za wydawanie duplikatów zaświadczeń unasienniania, ponieważ to on ma pełną kontrolę nad dokumentacją oraz historią zabiegów przeprowadzonych na danym zwierzęciu. W kontekście hodowli bydła, zaświadczenie to jest kluczowym dokumentem potwierdzającym przeprowadzenie inseminacji, a tym samym, jaką linię genetyczną nasienia zastosowano. W praktyce, jeżeli oryginalne zaświadczenie zostanie zgubione lub zniszczone, hodowca powinien zgłosić się bezpośrednio do podmiotu, który przeprowadził zabieg, aby uzyskać duplikat. Taki proces jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają, aby dokumentacja dotycząca inseminacji była prowadzona w sposób przejrzysty i dostępny dla hodowców. Oprócz tego, posiadanie aktualnych i dokładnych dokumentów jest niezbędne w kontekście ewentualnych kontroli oraz w przypadku sprzedaży zwierząt, gdzie takie zaświadczenia mogą stanowić istotny element wartości genetycznej zwierzęcia.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Celem synchronizacji rui jest

A. wydłużenie rui w grupie.

B. rozpoznawanie rui w danym czasie.

C. skrócenie rui w grupie.

D. wywołanie rui w danym czasie.

Skracanie rui w stadzie oraz wydłużanie rui są błędnymi podejściami w kontekście synchronizacji rui. Skracanie rui mogłoby prowadzić do niepełnego rozwoju pęcherzyków jajnikowych i obniżenia jakości komórek jajowych, co negatywnie wpływa na wyniki rozrodu. W praktyce, skracanie rui nie tylko nie sprzyja osiąganiu planowanej wydajności reprodukcyjnej, ale może także prowadzić do problemów zdrowotnych u samic. Wydłużanie rui z kolei, w teorii, mogłoby wydawać się korzystne, ale w praktyce prowadziłoby do nieefektywnego zarządzania cyklami reprodukcyjnymi, co mogłoby skutkować opóźnieniami w inseminacji i ogólnym spadkiem wydajności stada. W kontekście wykrywania rui w określonym czasie, choć ważne, nie jest to cel synchronizacji rui, lecz efekt uboczny. Bez odpowiednich metod hormonalnych, takich jak zastosowanie gonadotropin, wykrywanie rui może być utrudnione, co w praktyce sprawia, że hodowcy mają trudności z planowaniem inseminacji. Poprawne zrozumienie cyklu rujowego i zastosowanie odpowiednich technologii są kluczowe dla efektywnego zarządzania stadem, a nie skupianie się na ich wydłużaniu czy skracaniu, co może wprowadzać w błąd i prowadzić do nieefektywności w procesach hodowlanych.

Pytanie 40

Jaką strukturę o największej pojemności posiada bydło?

A. ma trawieniec.

B. ma czepiec.

C. ma żwacz.

D. posiada księgi.

Żwacz jest największą komorą żołądka u bydła, odgrywając kluczową rolę w procesie fermentacji pokarmu. Jest to miejsce, w którym bakterie i mikroorganizmy rozkładają włókna roślinne, co umożliwia skuteczny proces trawienia. Żwacz, będący komorą o dużej pojemności, może pomieścić od 100 do 150 litrów materiału pokarmowego, co jest niezbędne dla zwierząt ruminujących, takich jak bydło. Praktycznie, efektywność żwacza pozwala bydłu na wykorzystanie złożonych substancji roślinnych, które w innym wypadku byłyby trudne do strawienia. Właściwe zarządzanie dietą bydła, w tym dobór paszy bogatej w włókna, jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz zwiększenia wydajności produkcji mleka i mięsa. W kontekście standardów branżowych, badania nad wydajnością żwacza i technikami poprawy jego funkcjonowania są nieustannie prowadzone, co wpływa na rozwój nowoczesnych praktyk hodowlanych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej