Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi
Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 19:52
Data zakończenia: 8 czerwca 2025 20:10

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Domyślnie dostęp anonimowy do zasobów serwera FTP pozwala na

A. wyłącznie prawo do zapisu

B. prawa zarówno do odczytu, jak i zapisu

C. kompletne prawa dostępu

D. wyłącznie prawo do odczytu

Odpowiedzi, które sugerują, że anonimowy dostęp do zasobów serwera FTP obejmuje pełne prawa dostępu lub prawa do zapisu, są niepoprawne. W kontekście zarządzania bezpieczeństwem danych, udostępnienie pełnych praw dostępu użytkownikom anonimowym prowadziłoby do poważnych luk w zabezpieczeniach. Takie podejście może skutkować nieautoryzowanym usuwaniem, modyfikowaniem lub dodawaniem plików, co w praktyce może prowadzić do utraty danych oraz naruszeń prywatności. Z kolei prawo do zapisu bez odpowiedniej weryfikacji użytkowników jest niezgodne z dobrymi praktykami zarządzania dostępem, które nakładają obowiązek autoryzacji przed udzieleniem jakichkolwiek uprawnień do modyfikacji danych. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest założenie, że otwarty dostęp do zasobów oznacza również ich swobodną modyfikację. W rzeczywistości, w kontekście serwisu FTP, niezmiernie istotne jest wdrażanie praktyk ograniczających dostęp, które chronią integralność danych i zapewniają, że tylko autoryzowani użytkownicy mogą wprowadzać zmiany. Dlatego odpowiednie zarządzanie dostępem i stosowanie zasad minimalnych uprawnień są kluczowymi elementami w zabezpieczaniu infrastruktury IT.

Pytanie 2

Do zakończenia kabla skręcanego wtykiem 8P8C wykorzystuje się

A. zaciskarkę do złączy typu F

B. zaciskarkę do wtyków RJ-45

C. spawarkę światłowodową

D. narzędzie uderzeniowe

Zaciskarka do wtyków RJ-45 jest narzędziem niezbędnym do zakończenia skrętek, które są powszechnie stosowane w sieciach Ethernet. Wtyki RJ-45, znane również jako wtyki 8P8C, mają osiem pinów, które muszą być odpowiednio umieszczone i zabezpieczone w obudowie wtyku. Proces zaciskania polega na wprowadzeniu skrętek do wtyku, a następnie użyciu zaciskarki do trwałego ściśnięcia metalowych styków wtyku, co zapewnia solidne połączenie elektryczne. W branży telekomunikacyjnej i informatycznej, stosowanie zaciskarki do RJ-45 jest standardową praktyką, szczególnie w instalacjach sieciowych. Umożliwia to tworzenie niestandardowych kabli Ethernet o różnych długościach, co znacznie ułatwia konfigurację i organizację sieci. Dobrą praktyką jest również przestrzeganie kolorów okablowania zgodnie z normą T568A lub T568B, co zapewnia spójność i poprawność połączeń. Ponadto, używanie zaciskarki do RJ-45 pozwala na łatwe naprawy kabli oraz ich rekonfiguracje, co jest niezwykle istotne w dynamicznie zmieniającym się środowisku IT.

Pytanie 3

Pierwsze trzy bity adresu IP w postaci binarnej mają wartość 010. Jaki to adres?

A. klasy D

B. klasy A

C. klasy C

D. klasy B

Adresy IP można klasyfikować w zależności od wartości ich najstarszych bitów. W przypadku adresu z wartością najstarszych trzech bitów równą 010 mówimy o adresie klasy A. Adresy klasy A mają zakres od 0.0.0.0 do 127.255.255.255 i są przeznaczone dla dużych sieci. W praktyce oznacza to, że adresy klasy A mogą obsługiwać ogromne liczby hostów, co jest szczególnie przydatne dla dużych organizacji i usługodawców internetowych. Standardy IETF definiują tę klasyfikację w dokumencie RFC 791, który opisuje całą strukturę adresowania IP. Dla lepszego zrozumienia, adresy klasy A używają maski podsieci 255.0.0.0, co oznacza, że pierwsza część adresu jest używana do identyfikacji sieci, a pozostałe części do identyfikacji hostów. Dzięki zrozumieniu tej klasyfikacji można lepiej projektować sieci i zasoby adresowe, co jest kluczowe w infrastrukturze informatycznej.

Pytanie 4

Który z dostępnych standardów szyfrowania najlepiej ochroni sieć bezprzewodową?

A. WPA-PSK(TKIP)

B. WEP 64

C. WEP 128

D. WPA2-PSK(AES)

WPA2-PSK(AES) to obecnie jeden z najbezpieczniejszych standardów szyfrowania dla sieci bezprzewodowych. Używa on algorytmu AES (Advanced Encryption Standard), który jest bardziej zaawansowany niż starsze metody, takie jak TKIP, używane w WPA-PSK. AES oferuje znacznie wyższy poziom bezpieczeństwa dzięki zastosowaniu silniejszego klucza szyfrowania oraz bardziej skomplikowanej architektury, co czyni go odpornym na wiele znanych ataków. Przykładem zastosowania WPA2-PSK(AES) może być konfiguracja domowej sieci Wi-Fi, gdzie użytkownicy mogą łatwo ustawić silne hasło, a także korzystać z bezpiecznego dostępu do internetu. Warto podkreślić, że zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, zaleca się regularną aktualizację haseł oraz monitorowanie urządzeń podłączonych do sieci, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Co więcej, wiele nowoczesnych urządzeń sieciowych wspiera WPA3, kolejny krok w ewolucji bezpieczeństwa sieci bezprzewodowych, oferujący jeszcze wyższy poziom ochrony.

Pytanie 5

Podaj domyślny port, który służy do przesyłania poleceń w serwisie FTP.

A. 21

B. 20

C. 25

D. 110

Odpowiedź 21 jest poprawna, ponieważ port 21 jest standardowym portem używanym do komunikacji w protokole FTP (File Transfer Protocol). FTP jest jednym z najstarszych protokołów internetowych, stosowanym głównie do przesyłania plików między komputerami w sieci. Port 21 jest używany do nawiązywania połączenia i obsługi próśb klientów. W praktyce, gdy klient FTP łączy się z serwerem, inicjuje sesję poprzez wysłanie polecenia LOGIN na ten właśnie port. Aby zapewnić bezpieczeństwo i zgodność z najlepszymi praktykami, ważne jest, aby administratorzy serwerów wykorzystywali standardowe porty, takie jak 21, co ułatwia diagnostykę problemów i integrację z innymi systemami. Warto również zauważyć, że FTP może działać w różnych trybach, a port 21 jest kluczowy w trybie aktywnym. W kontekście bezpieczeństwa, rozważając współczesne zastosowania, administratorzy mogą również korzystać z protokołów zabezpieczających, takich jak FTPS lub SFTP, które oferują szyfrowanie danych, ale nadal używają portu 21 jako standardowego portu komend.

Pytanie 6

W obiekcie przemysłowym, w którym działają urządzenia elektryczne mogące generować zakłócenia elektromagnetyczne, jako medium transmisyjne w sieci komputerowej powinno się wykorzystać

A. kabel S-FTP kategorii 5e lub światłowód

B. światłowód jednomodowy lub kabel U-UTP kategorii 5e

C. kabel U-UTP kategorii 6 lub fale radiowe 2,4 GHz

D. światłowód jednomodowy lub fale radiowe 2,4 GHz

Wybór kabla S-FTP kategorii 5e lub światłowodu jako medium transmisyjnego w środowisku, gdzie występują zakłócenia elektromagnetyczne, jest uzasadniony ze względu na ich wysoką odporność na interferencje. Kabel S-FTP (Shielded Foiled Twisted Pair) ma dodatkowe ekranowanie, które skutecznie redukuje wpływ zakłóceń elektromagnetycznych, co jest kluczowe w budynkach produkcyjnych, gdzie urządzenia elektryczne mogą generować znaczne zakłócenia. Światłowód natomiast, poprzez swoją konstrukcję opartą na transmisji światła, jest całkowicie odporny na zakłócenia elektromagnetyczne, co czyni go idealnym rozwiązaniem w trudnych warunkach. Zastosowanie tych mediów pozwala nie tylko na zapewnienie stabilnej komunikacji w sieci komputerowej, ale również na utrzymanie wysokiej wydajności i jakości przesyłanych danych. Przykładem zastosowania może być sieć komputerowa w fabryce, gdzie różne maszyny generują silne pola elektromagnetyczne, a wybór odpowiedniego medium transmisyjnego zapewnia nieprzerwaną pracę systemów informatycznych. Dodatkowo, zgodność z normami, takimi jak ANSI/TIA-568, podkreśla znaczenie stosowania kabli odpowiedniej kategorii w kontekście jakości i wydajności transmisji danych.

Pytanie 7

Wskaż właściwy adres hosta?

A. 192.168.192.0/18

B. 128.128.0.0/9

C. 192.169.192.0/18

D. 128.129.0.0/9

Odpowiedź 128.129.0.0/9 jest poprawna, ponieważ adres ten jest zgodny z zasadami przydzielania adresów IP w klasycznej architekturze IPv4. W tym przypadku, adres 128.129.0.0 z maską /9 oznacza, że pierwsze 9 bitów definiuje część sieciową, co daje możliwość zaadresowania wielu hostów w tej samej sieci. Adresy w tej klasie są często wykorzystywane w dużych organizacjach lub instytucjach, które potrzebują obsługiwać znaczne ilości urządzeń. Przykładem może być duża uczelnia, która zarządza setkami komputerów w różnych wydziałach. Warto także wspomnieć, że adresy IP w zakresie 128.0.0.0 do 191.255.255.255 są klasyfikowane jako klasy B, co jest standardem ustalonym przez IETF w dokumencie RFC 791. Poprawne zarządzanie adresami IP jest kluczowe dla zapewnienia efektywności komunikacji w sieci oraz unikania konfliktów adresowych, co czyni tę wiedzę niezbędną dla specjalistów z dziedziny IT.

Pytanie 8

Kable światłowodowe nie są często używane w lokalnych sieciach komputerowych z powodu

A. znaczących strat sygnału podczas transmisji.

B. niski poziom odporności na zakłócenia elektromagnetyczne.

C. niskiej wydajności.

D. wysokich kosztów elementów pośredniczących w transmisji.

Kable światłowodowe są efektywnym medium transmisyjnym, wykorzystującym zjawisko całkowitego wewnętrznego odbicia światła do przesyłania danych. Choć charakteryzują się dużą przepustowością i niskimi stratami sygnału na długich dystansach, ich powszechne zastosowanie w lokalnych sieciach komputerowych jest ograniczone przez wysokie koszty związane z elementami pośredniczącymi w transmisji, takimi jak przełączniki i konwertery. Elementy te są niezbędne do integrowania technologii światłowodowej z istniejącymi infrastrukturami sieciowymi, które często opierają się na kablach miedzianych. W praktyce oznacza to, że organizacje, które pragną zainwestować w sieci światłowodowe, muszą być przygotowane na znaczne wydatki na sprzęt oraz jego instalację. Z drugiej strony, standardy takie jak IEEE 802.3 zdefiniowały wymagania techniczne dla transmisji w sieciach Ethernet, co przyczyniło się do rozwoju technologii światłowodowej, ale nadal pozostaje to kosztowną inwestycją dla wielu lokalnych sieci komputerowych.

Pytanie 9

Które z poniższych zdań charakteryzuje protokół SSH (Secure Shell)?

A. Sesje SSH przesyłają dane w formie niezaszyfrowanego tekstu

B. Bezpieczny protokół terminalowy, który oferuje szyfrowanie połączeń

C. Sesje SSH nie umożliwiają weryfikacji autentyczności punktów końcowych

D. Protokół umożliwiający zdalne operacje na odległym komputerze bez kodowania transmisji

Protokół SSH (Secure Shell) jest standardowym narzędziem wykorzystywanym do bezpiecznej komunikacji w zdalnych połączeniach sieciowych. Główne zalety tego protokołu obejmują szyfrowanie danych przesyłanych między urządzeniami, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo. Dzięki mechanizmom autoryzacji, takim jak użycie kluczy publicznych i prywatnych, SSH pozwala na potwierdzenie tożsamości użytkowników oraz serwerów, co minimalizuje ryzyko ataków typu 'man-in-the-middle'. Przykładowe zastosowanie protokołu SSH obejmuje zdalne logowanie do serwera, gdzie administratorzy mogą zarządzać systemami bez obawy o podsłuch danych. Ponadto SSH umożliwia tunelowanie portów oraz przesyłanie plików za pomocą protokołu SCP lub SFTP, co czyni go wszechstronnym narzędziem w administracji IT. W praktyce, organizacje stosują SSH, aby chronić wrażliwe dane i zapewnić zgodność z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa, takimi jak regulacje PCI DSS czy HIPAA, które wymagają szyfrowania danych w tranzycie.

Pytanie 10

Standardowa sekwencja przetwarzania zasad grupowych w systemie Windows jest następująca:

A. lokalny komputer – lokacja – domena – jednostka organizacyjna

B. lokacja – domena – jednostka organizacyjna – lokalny komputer

C. jednostka organizacyjna – domena – lokacja – lokalny komputer

D. domena – lokacja – jednostka organizacyjna – lokalny komputer

Domyślna kolejność przetwarzania zasad grupy w systemie Windows jest kluczowym elementem zarządzania konfiguracją i bezpieczeństwem w infrastrukturze IT. Zasadniczo, system operacyjny Windows przetwarza zasady grupy w określonej kolejności, która zaczyna się od lokalnego komputera, a następnie obejmuje lokację, domenę oraz jednostkę organizacyjną. Oznacza to, że lokalne zasady mają pierwszeństwo i mogą nadpisywać zasady na wyższych poziomach, takich jak domena czy jednostka organizacyjna. Przykładem zastosowania tej kolejności może być sytuacja w dużej organizacji, gdzie lokalny komputer jest skonfigurowany z pewnymi politykami bezpieczeństwa, które muszą być egzekwowane przed zastosowaniem szerszych zasad na poziomie domeny. W praktyce, administratorzy powinni dobrze rozumieć tę hierarchię, aby efektywnie zarządzać konfiguracją i zapewnić zgodność z politykami organizacji, jednocześnie minimalizując ryzyko kolizji zasad. Sposób, w jaki te zasady są przetwarzane, jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi, które sugerują, aby najpierw stosować zasady lokalne, a następnie stopniowo rozszerzać je na szersze zbiory, co umożliwia bardziej precyzyjne zarządzanie i kontrolę bezpieczeństwa.

Pytanie 11

W którym rejestrze systemu Windows znajdziemy informacje o błędzie spowodowanym brakiem synchronizacji czasu systemowego z serwerem NTP?

A. System.

B. Aplikacja.

C. Ustawienia.

D. Zabezpieczenia.

Wybór dziennika systemowego jako źródła informacji o błędach synchronizacji czasu z serwerem NTP jest prawidłowy, ponieważ dziennik systemowy w systemie Windows rejestruje wszystkie zdarzenia związane z działaniem systemu operacyjnego, w tym problemy z synchronizacją czasu. Synchronizacja czasu jest kluczowym procesem, który zapewnia, że system operacyjny działa w zgodzie z czasem serwera NTP, co jest istotne dla wielu aplikacji i operacji sieciowych. Problemy z synchronizacją mogą prowadzić do błędów w logowaniu, problemów z certyfikatami SSL oraz niestabilności w aplikacjach zależnych od dokładnego czasu. Aby zdiagnozować problem, administratorzy mogą uruchomić Podgląd zdarzeń (Event Viewer) i przeszukać dziennik systemowy pod kątem wpisów związanych z NTP, takich jak błędy „Time-Service” lub „Sync”. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie dzienników systemowych, co pozwala na wczesne wykrywanie i rozwiązywanie potencjalnych problemów związanych z synchronizacją czasu.

Pytanie 12

Aby zarejestrować i analizować pakiety przesyłane w sieci, należy wykorzystać aplikację

A. CuteFTP

B. puTTy

C. WireShark

D. FileZilla

WireShark to zaawansowane narzędzie do analizy protokołów sieciowych, które umożliwia przechwytywanie i przeglądanie danych przesyłanych przez sieć w czasie rzeczywistym. Dzięki jego funkcjom użytkownicy mogą analizować ruch sieciowy, identyfikować problemy z wydajnością oraz debugować aplikacje sieciowe. Program obsługuje wiele protokołów i potrafi wyświetlić szczegółowe informacje o każdym pakiecie, co czyni go nieocenionym narzędziem dla administratorów sieci oraz specjalistów ds. bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania WireSharka może być sytuacja, w której administrator musi zdiagnozować problemy z połączeniem w sieci lokalnej – dzięki możliwości filtrowania danych, może szybko zlokalizować błędne pakiety i zrozumieć ich przyczynę. W kontekście dobrych praktyk branżowych, WireShark jest powszechnie zalecany do monitorowania bezpieczeństwa, analizy ataków oraz audytów sieciowych, co czyni go kluczowym narzędziem w arsenale specjalistów IT.

Pytanie 13

Jakie urządzenie powinno być użyte do połączenia komputerów, aby mogły działać w różnych domenach rozgłoszeniowych?

A. Rutera

B. Mostu

C. Koncentratora

D. Regeneratora

Ruter jest urządzeniem, które odgrywa kluczową rolę w łączeniu różnych domen rozgłoszeniowych, co pozwala na efektywną komunikację między różnymi sieciami. W przeciwieństwie do mostu czy koncentratora, które operują na warstwie drugiej modelu OSI (warstwie łącza danych), ruter funkcjonuje na warstwie trzeciej (warstwa sieci). Jego zadaniem jest zarządzanie ruchem danych pomiędzy różnymi sieciami, co oznacza, że pakiety danych mogą być kierowane do odpowiednich adresów IP, co jest istotne w przypadku, gdy komputery są w różnych podsieciach. Dzięki temu, ruter potrafi zrozumieć, kiedy dane powinny zostać wysłane do innej sieci, a kiedy pozostają w obrębie tej samej. Przykładowo, w dużych organizacjach, które mają różne lokalizacje geograficzne, rutery umożliwiają komunikację między nimi poprzez sieci WAN. Praktyczne zastosowanie ruterów obejmuje nie tylko łączenie lokalnych sieci, ale także umożliwiają one stosowanie zaawansowanych funkcji, takich jak QoS (Quality of Service), które pomagają w zarządzaniu ruchem sieciowym, co jest kluczowe w przypadku aplikacji wymagających niskich opóźnień, jak np. wideokonferencje. W kontekście standardów, rutery muszą być zgodne z protokołami, takimi jak IP (Internet Protocol) oraz muszą wspierać różnorodne protokoły routingu, co czyni je nieodzownym elementem nowoczesnych infrastruktur sieciowych.

Pytanie 14

Zadaniem serwera jest rozgłaszanie drukarek w obrębie sieci, kolejka zadań do wydruku oraz przydzielanie uprawnień do korzystania z drukarek?

A. DHCP

B. plików

C. FTP

D. wydruku

Odpowiedź 'wydruku' jest poprawna, ponieważ serwer wydruku pełni kluczową rolę w zarządzaniu drukowaniem w sieci. Serwer ten koordynuje dostęp do drukarek, zarządza kolejkami zadań wydruku oraz przydziela prawa dostępu użytkownikom. W praktyce oznacza to, że gdy użytkownik wysyła dokument do drukowania, serwer wydruku odbiera ten sygnał, umieszcza zadanie w kolejce i decyduje, która drukarka powinna je zrealizować. Dzięki temu użytkownicy mogą współdzielić zasoby drukarskie w sposób efektywny i zorganizowany. W standardach branżowych, takich jak IPP (Internet Printing Protocol), serwery drukujące wykorzystują nowoczesne podejścia do zarządzania drukowaniem, co umożliwia zdalne drukowanie oraz monitorowanie stanu urządzeń. Dodatkowo, serwery te mogą integrować się z systemami zarządzania dokumentami, co pozwala na pełniejsze wykorzystanie funkcji takich jak skanowanie i archiwizacja. Prawidłowe skonfigurowanie serwera wydruku jest zatem kluczowe dla efektywności operacji biurowych i oszczędności kosztów.

Pytanie 15

Dwie stacje robocze w tej samej sieci nie mogą się nawzajem komunikować. Która z poniższych okoliczności może być prawdopodobną przyczyną tego problemu?

A. Tożsame nazwy użytkowników

B. Identyczne adresy IP stacji roboczych

C. Różne bramy domyślne stacji roboczych

D. Inne systemy operacyjne stacji roboczych

Odpowiedź, że takie same adresy IP stacji roboczych są przyczyną problemów w komunikacji, jest prawidłowa. Gdy dwa urządzenia w tej samej sieci lokalnej mają przypisane identyczne adresy IP, występuje konflikt adresów, co uniemożliwia poprawną wymianę danych. W standardzie IPv4, każdy adres IP musi być unikalny w danej sieci. W sytuacji konfliktu, urządzenia mogą odbierać wzajemne pakiety, ale nie będą w stanie wysyłać danych do siebie, co skutkuje brakiem komunikacji. Praktycznie, aby unikać takich sytuacji, organizacje powinny stosować system zarządzania adresami IP, jak DHCP, który automatycznie przydziela unikalne adresy IP do urządzeń w sieci. Istotne jest również regularne monitorowanie i weryfikacja konfiguracji sieci, aby upewnić się, że nie występują dublujące się adresy IP. W przypadku większych sieci, należy stosować subnetting, co również ułatwia zarządzanie adresami IP i minimalizuje ryzyko konfliktów.

Pytanie 16

Jakie medium transmisyjne w sieciach LAN wskazane jest do używania w obiektach historycznych?

A. Fale radiowe

B. Światłowód

C. Kabel koncentryczny

D. Kabel typu "skrętka"

Fale radiowe są zalecanym medium transmisyjnym w zabytkowych budynkach ze względu na ich zdolność do omijania przeszkód fizycznych, takich jak grube mury czy elementy architektoniczne, które mogą utrudniać tradycyjnym kablom dostęp do miejsc, gdzie potrzebna jest infrastruktura sieciowa. Wykorzystanie technologii Wi-Fi, które działa na falach radiowych, jest praktycznym rozwiązaniem, ponieważ nie wymaga dużych modyfikacji budowlanych, co jest kluczowe w kontekście zachowania integralności zabytków. Dodatkowo, fale radiowe oferują elastyczność w instalacji, umożliwiając łatwą adaptację w miarę zmieniających się potrzeb użytkowników. Stosowanie systemów bezprzewodowych w takich lokalizacjach jest zgodne ze standardami branżowymi, które promują minimalne zakłócenia w strukturze obiektu. Przykładem zastosowania mogą być hotele w zabytkowych budynkach, gdzie bezprzewodowy dostęp do Internetu umożliwia gościom korzystanie z sieci bez ingerencji w zabytkowe elementy wystroju.

Pytanie 17

Jakie protokoły sieciowe są typowe dla warstwy internetowej w modelu TCP/IP?

A. HTTP, FTP

B. DHCP, DNS

C. IP, ICMP

D. TCP, UDP

IP (Internet Protocol) i ICMP (Internet Control Message Protocol) to protokoły, które odgrywają kluczową rolę w warstwie internetowej modelu TCP/IP. IP odpowiedzialne jest za adresowanie i przesyłanie danych między różnymi urządzeniami w sieci, co umożliwia komunikację między komputerami w różnych lokalizacjach. Kluczowe dla zrozumienia działania IP jest pojęcie adresowania, które wykorzystuje unikalne adresy IP do identyfikacji urządzeń. Z kolei ICMP, wykorzystywane do przesyłania komunikatów kontrolnych, takich jak informowanie o błędach, jest niezbędne do diagnostyki i zarządzania siecią. Przykładami zastosowania protokołów IP i ICMP są operacje ping oraz traceroute, które służą do testowania dostępności hostów oraz analizy ścieżek transmisji danych w sieci. Zrozumienie działania tych protokołów jest zgodne z najlepszymi praktykami w administracji siecią, ponieważ pozwala na efektywne rozwiązywanie problemów i optymalizację ruchu sieciowego.

Pytanie 18

Usługi wspierające utrzymanie odpowiedniej kondycji oraz poziomu bezpieczeństwa sieci kontrolowanej przez Serwer Windows to

A. Usługi wdrażania systemu Windows

B. Usługi zasad sieciowych i dostępu sieciowego

C. Usługi zarządzania prawami dostępu w usłudze Active Directory

D. Usługi certyfikatów Active Directory

Usługi zasad sieciowych i dostępu sieciowego (Network Policy and Access Services, NPAS) stanowią istotny element infrastruktury serwerowej Windows, odpowiadając za zarządzanie dostępem do zasobów sieciowych oraz egzekwowanie polityk bezpieczeństwa. Ich główną funkcją jest kontrola dostępu do sieci, co obejmuje autoryzację, uwierzytelnianie oraz audyt. Dzięki zastosowaniu tych usług, administratorzy mogą definiować i wdrażać polityki, które decydują, które urządzenia mogą uzyskać dostęp do sieci, w oparciu o zdefiniowane zasady. Przykładem może być sytuacja, w której urządzenia mobilne pracowników są sprawdzane pod kątem zgodności z politykami bezpieczeństwa przed dopuszczeniem do sieci korporacyjnej. Usługi te wspierają również protokoły takie jak RADIUS, co umożliwia centralne zarządzanie dostępem i logowaniem użytkowników. W kontekście zabezpieczeń, NPAS spełnia standardy branżowe dotyczące bezpieczeństwa sieci, takie jak ISO/IEC 27001, pomagając organizacjom w utrzymywaniu wysokiego poziomu zabezpieczeń i zgodności z regulacjami prawnymi.

Pytanie 19

Administrator zauważa, że jeden z komputerów w sieci LAN nie może uzyskać dostępu do Internetu, mimo poprawnie skonfigurowanego adresu IP. Który parametr konfiguracji sieciowej powinien sprawdzić w pierwszej kolejności?

A. Adres MAC karty sieciowej

B. Adres serwera DNS

C. Maskę podsieci

D. Adres bramy domyślnej

Adres bramy domyślnej jest kluczowym parametrem konfiguracji sieciowej, który umożliwia komputerowi w sieci LAN komunikację z urządzeniami poza swoją lokalną podsiecią, w tym z Internetem. Brama domyślna to zwykle adres IP routera lub innego urządzenia pośredniczącego, które przekazuje ruch wychodzący z lokalnej sieci do innych sieci. Nawet jeśli komputer ma poprawnie ustawiony adres IP i maskę podsieci, brak lub błędna konfiguracja bramy domyślnej uniemożliwi mu wysyłanie pakietów poza własny segment sieci – czyli właśnie do Internetu. To dlatego w praktyce administratorzy zawsze zaczynają od weryfikacji tego parametru, gdy urządzenie nie może się połączyć z zasobami zewnętrznymi. W standardowych systemach operacyjnych, takich jak Windows czy Linux, parametr ten jest podawany ręcznie lub automatycznie przez DHCP. Z mojego doświadczenia, nawet przy poprawnych pozostałych ustawieniach sieciowych najczęstszą przyczyną braku dostępu do Internetu jest właśnie brak lub literówka w adresie bramy. W środowiskach produkcyjnych i edukacyjnych regularnie powtarza się zasada: jeśli lokalna komunikacja działa, a Internet nie – sprawdź najpierw bramę domyślną. To podstawowy krok w diagnostyce sieciowej i element każdej checklisty administratora.

Pytanie 20

Który komponent serwera w formacie rack można wymienić bez potrzeby demontażu górnej pokrywy?

A. Karta sieciowa

B. Chip procesora

C. Dysk twardy

D. Moduł RAM

Dysk twardy to naprawdę ważny element w serwerach rackowych. Fajnie, że można go wymienić bez zrzucania całej obudowy, bo to olbrzymia wygoda, szczególnie kiedy trzeba szybko zareagować na jakieś awarie. Wiele nowoczesnych serwerów ma systemy hot-swappable, co znaczy, że te dyski można wymieniać bez wyłączania serwera. Wyobraź sobie, że w momencie awarii, administrator może w mgnieniu oka podmienić dysk i w ten sposób zminimalizować przestoje. To wszystko ma sens, bo SaS i SATA dają taką możliwość, a to zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Z mojego doświadczenia, umiejętność szybkiej wymiany dysków naprawdę pomaga w efektywnym zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 21

Jakie oprogramowanie do wirtualizacji jest dostępne jako rola w systemie Windows Server 2019?

A. Virtual Box

B. Virtual PC

C. Hyper-V

D. VMware

Hyper-V to zaawansowane oprogramowanie do wirtualizacji, które jest dostępne jako rola w systemie Windows Server 2019. Umożliwia ono tworzenie i zarządzanie wirtualnymi maszynami (VM), co pozwala na efektywne wykorzystanie zasobów serwera fizycznego. Hyper-V obsługuje różne systemy operacyjne, co czyni go elastycznym narzędziem dla administratorów IT. Przykładowo, dzięki Hyper-V można uruchamiać wiele serwerów na jednym fizycznym urządzeniu, co znacząco obniża koszty sprzętowe oraz zmniejsza zużycie energii. Hyper-V wspiera również funkcje takie jak migracja maszyn wirtualnych, co pozwala na przenoszenie VM między hostami bez przerywania ich pracy. W kontekście standardów branżowych, Hyper-V spełnia wymogi wielu organizacji dotyczące efektywności i bezpieczeństwa, oferując mechanizmy izolacji i zarządzania zasobami. Dodatkowo, integracja z powiązanymi technologiami Microsoft, takimi jak System Center, umożliwia zaawansowane zarządzanie infrastrukturą wirtualną, co czyni Hyper-V preferowanym rozwiązaniem dla wielu przedsiębiorstw.

Pytanie 22

Jaki kabel pozwala na przesył danych z maksymalną prędkością 1 Gb/s?

A. Skrętka kat. 4

B. Skrętka kat. 5e

C. Kabel współosiowy

D. Kabel światłowodowy

Skrętka kat. 5e to kabel, który został zaprojektowany z myślą o zwiększonej wydajności transmisji danych, osiągając maksymalną prędkość do 1 Gb/s na odległości do 100 metrów. Jest to standard szeroko stosowany w sieciach Ethernet, zgodny z normą IEEE 802.3ab. Kabel ten charakteryzuje się lepszym ekranowaniem oraz wyższą jakością materiałów w porównaniu do starszych kategorii, co pozwala na minimalizację interferencji elektromagnetycznej i poprawia jakość sygnału. Skrętka kat. 5e znajduje zastosowanie w wielu środowiskach, od biur po małe i średnie przedsiębiorstwa, stanowiąc podstawę lokalnych sieci komputerowych (LAN). Dzięki swojej wydajności oraz stosunkowo niskim kosztom, jest idealnym rozwiązaniem dla infrastruktury sieciowej w aplikacjach wymagających szybkiej transmisji danych, takich jak przesyłanie dużych plików czy wideokonferencje. Warto również zauważyć, że skrętka kat. 5e jest kompatybilna z wcześniejszymi standardami, co ułatwia modernizację istniejących sieci.

Pytanie 23

Która z warstw modelu ISO/OSI określa protokół IP (Internet Protocol)?

A. Warstwa sieci

B. Warstwa fizyczna

C. Warstwa transportowa

D. Warstwa danych łącza

Wybór odpowiedzi związanych z warstwą łącza danych, warstwą fizyczną lub warstwą transportową jest niepoprawny, ponieważ każda z tych warstw ma inne funkcje, które nie obejmują definiowania protokołu IP. Warstwa łącza danych odpowiada za bezpośrednią komunikację pomiędzy urządzeniami w tej samej sieci, zarządzając framingiem danych oraz kontrolą błędów. Warstwa fizyczna z kolei zajmuje się przesyłaniem bitów przez medium fizyczne, definiując właściwości elektryczne, mechaniczne i procedury komunikacyjne. W kontekście protokołu IP, warstwa transportowa odpowiada za końcowe przesyłanie danych pomiędzy aplikacjami na różnych urządzeniach, korzystając z protokołów takich jak TCP i UDP, które są niezależne od warstwy sieci. Zrozumienie, że IP działa na warstwie sieci, jest kluczowe, aby uniknąć mylnych założeń, które mogą prowadzić do problemów w projektowaniu i zarządzaniu sieciami. Często pojawia się błąd myślowy polegający na myleniu roli warstw w modelu ISO/OSI, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania infrastrukturą sieciową oraz trudności w rozwiązywaniu problemów związanych z komunikacją w sieci.

Pytanie 24

Wskaż protokół, którego wiadomości są używane przez polecenie ping?

A. TCP

B. ICMP

C. ARP

D. DNS

Protokół ICMP (Internet Control Message Protocol) jest kluczowym elementem w komunikacji sieciowej, wykorzystywanym do przesyłania komunikatów kontrolnych oraz diagnostycznych. Komenda ping opiera się właśnie na ICMP, wysyłając pakiety Echo Request i oczekując na odpowiedzi w postaci pakietów Echo Reply. Dzięki temu, użytkownicy i administratorzy mogą diagnozować dostępność urządzeń w sieci oraz mierzyć czas potrzebny na przesył danych. ICMP jest integralną częścią protokołu IP, co sprawia, że jego użycie jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak RFC 792. W praktyce, polecenie ping pozwala na identyfikację problemów z łącznością, monitorowanie stanu sieci oraz umożliwia przeprowadzanie testów wydajności. Na przykład, w przypadku awarii serwera, administratorzy mogą użyć polecenia ping, aby sprawdzić, czy serwer jest osiągalny, co jest pierwszym krokiem w diagnostyce problemów sieciowych. Dobrą praktyką jest regularne używanie narzędzi diagnostycznych opartych na ICMP w celu utrzymania zdrowia sieci.

Pytanie 25

Która norma określa parametry transmisyjne dla komponentów kategorii 5e?

A. CSA T527

B. TIA/EIA-568-B-2

C. EIA/TIA 607

D. TIA/EIA-568-B-1

Wybór EIA/TIA 607 jako odpowiedzi na to pytanie jest niepoprawny, ponieważ norma ta koncentruje się na wymaganiach dotyczących instalacji i zarządzania kablami w budynkach, a nie na specyfikacji parametrów transmisyjnych kabli. Z kolei norma TIA/EIA-568-B-1 dotyczy ogólnych zasad dotyczących infrastruktury okablowania, ale nie szczegółowych parametrów transmisyjnych dla komponentów kategorii 5e. Błędne jest także odwoływanie się do CSA T527, ponieważ ta norma odnosi się do standardów dla kabli telekomunikacyjnych w Kanadzie, ale nie dostarcza szczegółowych wytycznych dotyczących parametrów transmisyjnych dla komponentów kategorii 5e. Osoby, które mylnie wybierają te odpowiedzi, często nie dostrzegają, że odpowiednie normy są kluczowe dla zapewnienia jakości i wydajności systemów sieciowych. Wiedza o tym, że różne normy mają różne cele i zakresy, jest fundamentalna w kontekście projektowania i instalacji systemów telekomunikacyjnych. Niezrozumienie różnicy między normami dotyczącymi ogólnych zasad instalacji a tymi, które obejmują szczegółowe wymagania dotyczące parametrów transmisyjnych, może prowadzić do wyboru niewłaściwych komponentów i w efekcie do problemów z wydajnością sieci.

Pytanie 26

Aby uzyskać sześć podsieci z sieci o adresie 192.168.0.0/24, co należy zrobić?

A. zwiększyć długość maski o 2 bity

B. zmniejszyć długość maski o 3 bity

C. zmniejszyć długość maski o 2 bity

D. zwiększyć długość maski o 3 bity

Zwiększenie długości maski o 2 bity nie jest wystarczające do wydzielenia sześciu podsieci. W takim przypadku, przy dodaniu dwóch bitów do maski /24, otrzymujemy maskę /26. Zastosowanie maski /26 pozwala na uzyskanie jedynie 4 podsieci, co nie spełnia wymagań. Ponadto, zmniejszenie długości maski o 2 lub 3 bity prowadzi do zwiększenia liczby dostępnych hostów w każdej podsieci, co w przypadku potrzeby stworzenia większej ilości podsieci jest niewłaściwe. Zmniejszenie maski z /24 powoduje, że część adresów sieciowych zostaje użyta na identyfikację hostów, co ogranicza liczbę generowanych podsieci. Prawidłowe planowanie adresacji IP wymaga zrozumienia, że każda zmiana maski wpływa na liczbę dostępnych podsieci oraz hostów. Przy tworzeniu sieci, należy stosować standardowe praktyki, takie jak rozważenie liczby przyszłych podsieci oraz potencjalnych potrzeb w zakresie adresacji. Niepoprawne podejścia mogą prowadzić do nagromadzenia adresów IP i problemów z zarządzaniem siecią, co jest sprzeczne z zasadami efektywnej administracji sieci.

Pytanie 27

Narzędzie iptables w systemie Linux jest używane do

A. ustawienia serwera pocztowego

B. ustawienia zapory sieciowej

C. ustawienia zdalnego dostępu do serwera

D. ustawienia karty sieciowej

Konfiguracja karty sieciowej nie jest związana z iptables. To narzędzie służy do zarządzania zaporą sieciową, a kwestie dotyczące konfiguracji karty sieciowej realizowane są za pomocą innych narzędzi, takich jak ifconfig lub ip. Te narzędzia umożliwiają administratorom ustawienie adresów IP, maski podsieci, czy bramy domyślnej, co jest fundamentalne dla poprawnego działania sieci, ale nie ma związku z kontrolą ruchu sieciowego. W przypadku serwera pocztowego, administracja takim serwerem wymaga innego podejścia, korzystającego z aplikacji takich jak Postfix czy Sendmail, które odpowiadają za obsługę protokołów pocztowych, a nie za zarządzanie ruchem sieciowym. Ponadto, konfiguracja zdalnego dostępu do serwera jest realizowana z użyciem protokołów takich jak SSH czy VPN, które nie są bezpośrednio związane z iptables. Często występuje mylne przekonanie, że iptables jest uniwersalnym narzędziem do zarządzania wszelkimi aspektami sieci, podczas gdy jego rzeczywistym zadaniem jest zabezpieczanie i kontrolowanie ruchu przychodzącego i wychodzącego. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem i zapewnienia jego bezpieczeństwa.

Pytanie 28

Usługi na serwerze konfiguruje się za pomocą

A. serwer kontrolujący domenę

B. Active Directory

C. role i funkcje

D. panel administracyjny

Konfiguracja usług na serwerze za pomocą ról i funkcji jest zgodna z najlepszymi praktykami administracyjnymi w środowisku serwerowym. Role i funkcje w tym kontekście oznaczają specyficzne zestawy zadań, które serwer ma realizować, a także pożądane usługi, które mają być dostępne. Na przykład, w systemie Windows Server, administracja serwerem polega na przypisywaniu ról, takich jak serwer plików, serwer aplikacji czy kontroler domeny, co umożliwia skoncentrowanie się na konkretnych zadaniach i ich optymalizacji. Dobrą praktyką jest również korzystanie z Menedżera Serwera, który ułatwia zarządzanie rolami oraz funkcjami, umożliwiając łatwe dodawanie, usuwanie i konfigurowanie. Zrozumienie, jak działają role i funkcje, pozwala administratorom lepiej optymalizować zasoby serwera, a także zadbać o jego bezpieczeństwo i stabilność, co jest kluczowe w każdym środowisku IT.

Pytanie 29

Jakie narzędzie należy zastosować do zakończenia kabli UTP w module keystone z wkładkami typu 110?

A. Wkrętaka krzyżakowego

B. Zaciskarki do wtyków RJ45

C. Wkrętaka płaskiego

D. Narzędzia uderzeniowego

Narzędzie uderzeniowe jest kluczowym elementem w procesie zarabiania końcówek kabla UTP w modułach keystone ze stykami typu 110. Działa ono na zasadzie mechanicznego uderzenia, które umożliwia skuteczne i trwałe połączenie żył kabla z odpowiednimi stykami w module. Użycie narzędzia uderzeniowego zapewnia, że przewody są dokładnie wciśnięte w styki, co zapobiega problemom z przesyłem sygnału oraz minimalizuje straty. W praktyce, podczas zarabiania końcówek, ważne jest, aby żyły kabla były odpowiednio uporządkowane zgodnie z kolorami standardu T568A lub T568B, co jest kluczowe dla zachowania spójności i jakości połączeń sieciowych. Standardy te są uznawane w branży telekomunikacyjnej jako najlepsze praktyki. Narzędzie to jest niezbędne, ponieważ inne narzędzia, takie jak wkrętaki, nie są zaprojektowane do tego typu operacji i mogą prowadzić do uszkodzenia styków lub niewłaściwego połączenia.

Pytanie 30

W lokalnej sieci stosowane są adresy prywatne. Aby nawiązać połączenie z serwerem dostępnym przez Internet, trzeba

A. skonfigurować translację NAT na ruterze brzegowym lub serwerze

B. dodać drugą kartę sieciową z adresem publicznym do każdego hosta

C. przypisać adres publiczny jako dodatkowy adres karty sieciowej na każdym hoście

D. ustawić sieci wirtualne w obrębie sieci lokalnej

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ translacja adresów sieciowych (NAT) jest kluczowym procesem umożliwiającym komunikację między prywatnymi adresami IP w sieci lokalnej a publicznymi adresami IP w Internecie. NAT działa na routerach brzegowych, które przekształcają adresy prywatne hostów w adresy publiczne, co pozwala na nawiązywanie połączeń z serwerami dostępnymi w sieci globalnej. Przykładem może być sytuacja, gdy użytkownik w domowej sieci lokalnej, korzystając z routera z włączonym NAT, chce uzyskać dostęp do strony internetowej. Router zmienia adres prywatny urządzenia na swój adres publiczny, a odpowiedzi z serwera są następnie kierowane z powrotem do właściwego urządzenia dzięki przechowywaniu informacji o sesji. NAT jest zgodny z protkokłami takimi jak TCP/IP i jest uznawany za standardową praktykę w zarządzaniu adresacją IP, co zwiększa bezpieczeństwo sieci lokalnych poprzez ukrycie rzeczywistych adresów IP. Dodatkowo, NAT umożliwia oszczędność adresów IP, ponieważ wiele urządzeń może korzystać z jednego adresu publicznego.

Pytanie 31

Do ilu sieci należą komputery o podanych w tabeli adresach IP i standardowej masce sieci?

komputer 1	172.16.15.5
komputer 2	172.18.15.6
komputer 3	172.18.16.7
komputer 4	172.20.16.8
komputer 5	172.20.16.9
komputer 6	172.21.15.10

A. Dwóch.

B. Sześciu.

C. Jednej.

D. Czterech.

Odpowiedź cztery jest prawidłowa, ponieważ po zastosowaniu maski podsieci 255.255.0.0, poszczególne adresy IP przedstawiają różne sieci. W przypadku adresów IP, na przykład 172.16.1.10, 172.18.2.20, 172.20.3.30 oraz 172.21.4.40, maska ta pozwala na wskazanie, że każdy z tych adresów należy do innej sieci lokalnej. Zastosowanie tej maski podsieci oznacza, że pierwsze dwa oktety adresu IP definiują adres sieciowy, co w tym przypadku prowadzi do czterech unikalnych adresów sieciowych: 172.16.0.0, 172.18.0.0, 172.20.0.0 oraz 172.21.0.0. W praktyce, zrozumienie struktury adresów IP oraz zasad z nimi związanych jest kluczowe w zarządzaniu sieciami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie administracji sieciami. W rzeczywistości, umiejętność prawidłowego klasyfikowania adresów IP według ich przynależności do sieci jest niezbędna przy projektowaniu architektury sieci oraz w jej późniejszym zarządzaniu.

Pytanie 32

Ile bitów o wartości 1 występuje w standardowej masce adresu IPv4 klasy B?

A. 16 bitów

B. 8 bitów

C. 32 bity

D. 24 bity

Odpowiedzi, które wskazują na inne wartości bitów w masce adresu IPv4 klasy B, bazują na mylnych założeniach dotyczących struktury adresacji w sieciach. Przykładowo, stwierdzenie, że maska klasy B zawiera 8 bitów, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego ogólnej struktury adresów IPv4. Adres IPv4 składa się z 32 bitów, jednak te bity dzielą się na część identyfikującą sieć oraz część przeznaczoną dla hostów. W przypadku klasy B, mamy do czynienia z podziałem na 16 bitów dla adresu sieci i 16 bitów dla adresów hostów. Wybór 32 bitów jako odpowiedzi może wynikać z błędnej interpretacji, gdzie cały adres IP jest brany pod uwagę, nie zaś maska. Podobnie, błędna odpowiedź wskazująca na 24 bity może sugerować, że osoba odpowiadająca myli maskę z prefiksem CIDR stosowanym w klasie C. Warto pamiętać, że klasy adresowe oraz ich maski są podstawowym elementem projektowania sieci i znajomość ich właściwego przypisania jest kluczowa w kontekście zarządzania infrastrukturą oraz przydzielania adresów IP w sieciach komputerowych. Dlatego istotne jest, aby zrozumieć nie tylko liczby, ale również ich znaczenie i zastosowanie w praktyce.

Pytanie 33

Jakiego elementu pasywnego sieci należy użyć do połączenia okablowania ze wszystkich gniazd abonenckich z panelem krosowniczym umieszczonym w szafie rack?

A. Organizer kabli

B. Kabel połączeniowy

C. Przepust szczotkowy

D. Adapter LAN

Wybór niewłaściwego elementu pasywnego do podłączenia okablowania z gniazd abonenckich do panelu krosowniczego może prowadzić do poważnych problemów w funkcjonowaniu sieci. Organizery kabli, mimo że są użyteczne w porządkowaniu okablowania, nie pełnią funkcji aktywnego połączenia sygnału między urządzeniami. Ich rola polega na utrzymaniu porządku i struktury w instalacjach, co jest istotne, ale samo w sobie nie zapewnia transmisji danych. Adapter LAN, z drugiej strony, służy do konwersji sygnałów między różnymi typami połączeń, ale nie jest idealnym rozwiązaniem do podłączania gniazd abonenckich do paneli krosowniczych. Przepust szczotkowy, choć może ułatwiać przeprowadzenie kabli przez otwory w szafach rackowych, również nie stanowi elementu, który realizowałby połączenia. Powoduje to, iż jego użycie w tym kontekście nie zapewnia efektywnej komunikacji sieciowej. Zrozumienie roli i specyfiki każdego z tych elementów jest kluczowe dla budowy stabilnych i wydajnych sieci, a podejmowanie decyzji bez właściwej wiedzy technicznej może prowadzić do obniżenia jakości usług sieciowych oraz ich niezawodności.

Pytanie 34

W jakiej topologii fizycznej sieci każde urządzenie ma dokładnie dwa połączenia, z których jedno prowadzi do najbliższego sąsiada, a dane są przesyłane z jednego komputera do następnego w formie pętli?

A. Drzewo.

B. Siatka.

C. Pierścień.

D. Gwiazda.

Topologia pierścienia charakteryzuje się tym, że każde urządzenie sieciowe, zwane węzłem, jest połączone z dokładnie dwoma innymi węzłami. Taki układ tworzy zamkniętą pętlę, przez którą dane są przesyłane w jednym kierunku, co znacząco upraszcza proces transmisji. Główną zaletą topologii pierścienia jest to, że pozwala na ciągłe przekazywanie informacji bez potrzeby skomplikowanego routingu. Przykładem zastosowania tej topologii mogą być sieci token ring, które były popularne w latach 80. i 90. XX wieku. W takich sieciach stosowano tokeny, czyli specjalne ramki, które kontrolowały dostęp do medium transmisyjnego, co pozwalało uniknąć kolizji danych. Warto wspomnieć, że w przypadku uszkodzenia jednego z węzłów, sieć może przestać działać, co jest istotnym ograniczeniem tej topologii. Aby zwiększyć niezawodność, często stosuje się różne mechanizmy redundancji, takie jak dodatkowe połączenia zapewniające alternatywne ścieżki dla danych. W nowoczesnych aplikacjach sieciowych znajomość i umiejętność konfiguracji różnych topologii jest kluczowa, zwłaszcza w kontekście zapewnienia odpowiedniej wydajności i bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 35

Urządzenie sieciowe, które umożliwia dostęp do zasobów w sieci lokalnej innym urządzeniom wyposażonym w bezprzewodowe karty sieciowe, to

A. punkt dostępu

B. koncentrator

C. przełącznik

D. panel krosowy

Punkt dostępu, czyli access point, to mega ważny element każdej sieci bezprzewodowej. Dzięki niemu urządzenia z bezprzewodowymi kartami mogą się łączyć z siecią lokalną. W praktyce, to taki centralny hub, gdzie wszyscy klienci mogą znaleźć dostęp do różnych zasobów w sieci, jak Internet czy drukarki. Z mojego doświadczenia, punkty dostępu świetnie sprawdzają się w biurach, szkołach i miejscach publicznych, gdzie sporo osób potrzebuje dostępu do sieci naraz. Standardy jak IEEE 802.11 mówią o tym, jak te punkty powinny działać i jakie protokoły komunikacyjne wykorzystują. Żeby dobrze zamontować punkty dostępu, trzeba je odpowiednio rozmieszczać, tak by zminimalizować martwe strefy i mieć mocny sygnał, co jest istotne dla wydajności naszej sieci bezprzewodowej.

Pytanie 36

Administrator Active Directory w domenie firma.local zamierza ustanowić mobilny profil dla wszystkich użytkowników. Powinien on być przechowywany na serwerze serwer1, w katalogu pliki, który jest udostępniony w sieci jako dane$. Który z parametrów w ustawieniach profilu użytkownika spełnia te wymagania?

A. \firma.local\dane\%username%

B. \firma.local\pliki\%username%

C. \serwer1\pliki\%username%

D. \serwer1\dane$\%username%

Właściwa odpowiedź to \serwer1\dane$\%username%, ponieważ spełnia wszystkie wymagania dotyczące lokalizacji profilu mobilnego. Użytkownicy Active Directory mogą korzystać z profili mobilnych, które definiują, gdzie ich ustawienia i dane są przechowywane. W tym przypadku, profil jest przechowywany na zdalnym serwerze, co jest zgodne z praktykami zarządzania danymi w organizacjach, które korzystają z rozwiązań zdalnych i chmurowych. Użycie symbolu dolara w nazwie folderu (dane$) wskazuje, że jest to folder ukryty, co jest powszechną praktyką w celu zwiększenia bezpieczeństwa danych. Dodatkowo, wykorzystanie zmiennej %username% pozwala na dynamiczne generowanie ścieżki folderu specyficznej dla każdego użytkownika, co ułatwia zarządzanie i organizację plików. Takie podejście jest zalecane w dokumentacji Microsoftu dotyczącej wdrażania profili użytkowników w Active Directory, co czyni tę odpowiedź najlepszym wyborem.

Pytanie 37

Aby umożliwić komunikację pomiędzy sieciami VLAN, wykorzystuje się

A. koncentrator

B. ruter

C. punkt dostępowy

D. modem

Ruter to naprawdę ważne urządzenie, które łączy różne sieci, w tym również VLAN-y, czyli wirtualne sieci lokalne. Dzięki VLAN-om można lepiej zarządzać ruchem w sieci i zwiększać jej bezpieczeństwo. Żeby urządzenia w różnych VLAN-ach mogły ze sobą rozmawiać, potrzebny jest ruter, który zajmuje się przełączaniem danych między tymi sieciami. W praktyce ruter korzysta z różnych protokołów routingu, jak OSPF czy EIGRP, żeby skutecznie przesyłać informacje. Co więcej, nowoczesne rutery potrafią obsługiwać routing między VLAN-ami, dzięki czemu można przesyłać dane między nimi bez potrzeby używania dodatkowych urządzeń. Używanie rutera w sieci VLAN to świetny sposób na projektowanie sieci, co ma duży wpływ na efektywność i bezpieczeństwo komunikacji.

Pytanie 38

W biurze należy zamontować 5 podwójnych gniazd abonenckich. Średnia odległość od gniazda abonenckiego do lokalnego punktu dystrybucyjnego wynosi 10 m. Jaki będzie szacunkowy koszt nabycia kabla UTP kategorii 5e, przeznaczonego do budowy sieci lokalnej, jeśli cena brutto 1 m kabla UTP kategorii 5e to 1,60 zł?

A. 80,00 zł

B. 320,00 zł

C. 800,00 zł

D. 160,00 zł

Poprawna odpowiedź wynika z właściwego obliczenia całkowitej długości kabla potrzebnego do zainstalowania 5 podwójnych gniazd abonenckich. Średnia odległość każdego gniazda od punktu dystrybucyjnego wynosi 10 m. Aby zainstalować 5 gniazd, potrzebujemy 5 x 10 m = 50 m kabla. Cena za 1 m kabla UTP kategorii 5e to 1,60 zł, więc koszt zakupu wyniesie 50 m x 1,60 zł/m = 80,00 zł. Jednak zapewne w pytaniu chodzi o łączną długość kabla, co może obejmować także dodatkowe przewody lub zapas na instalację, co prowadzi do wyższych kosztów. W praktyce zaleca się uwzględnienie 20% zapasu materiału, co w tym przypadku daje dodatkowe 10 m, więc całkowity koszt wyniesie 160,00 zł. Użycie kabla UTP kategorii 5e jest zgodne z aktualnymi standardami, zapewniając efektywność transmisji danych w sieci lokalnej, co jest kluczowe w nowoczesnych biurach. Warto również zaznaczyć, że stosowanie kabli o odpowiednich parametrach jest istotne dla utrzymania jakości sygnału oraz minimalizacji zakłóceń.

Pytanie 39

Z jakiego powodu adres 192.168.100.127 nie może zostać przypisany jako adres komputera w sieci 192.168.100.0/25?

A. To adres rozgłoszeniowy w tej sieci

B. To adres pętli zwrotnej danego komputera

C. Nie jest to adres prywatny dla tej sieci

D. Nie wchodzi w skład zakresu adresów tej sieci

Adres 192.168.100.127 jest adresem rozgłoszeniowym dla sieci 192.168.100.0/25, co oznacza, że nie może być przydzielony żadnemu z komputerów w tej sieci. Przy analizie adresów IP, istotne jest zrozumienie, że dla każdej podsieci istnieje jeden adres przeznaczony na rozgłoszenie, który jest zarezerwowany do komunikacji z wszystkimi urządzeniami w danej sieci. W przypadku podsieci 192.168.100.0/25, zakres adresów wynosi od 192.168.100.1 do 192.168.100.126, z 192.168.100.0 jako adresem sieci i 192.168.100.127 jako adresem rozgłoszeniowym. W praktyce, adres rozgłoszeniowy jest wykorzystywany do wysyłania pakietów, które mają dotrzeć do wszystkich urządzeń w lokalnej sieci, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu adresacją IP. Zrozumienie roli adresów rozgłoszeniowych jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi, co umożliwia optymalizację komunikacji oraz efektywne wykorzystanie zasobów sieciowych.

Pytanie 40

Switch pełni rolę głównego elementu w sieci o topologii

A. pierścienia

B. pełnej siatki

C. magistrali

D. gwiazdy

W topologii gwiazdy, switch pełni rolę centralnego punktu, do którego podłączone są wszystkie urządzenia w sieci. Dzięki temu, każda wiadomość wysyłana z jednego urządzenia do drugiego przechodzi przez switch, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem sieciowym oraz minimalizację kolizji. Topologia ta jest często stosowana w praktycznych wdrożeniach, na przykład w biurach czy sieciach lokalnych, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość oraz niezawodność. Stosowanie switchów w sieciach o topologii gwiazdy wspiera zastosowanie segmentacji sieci, co zwiększa bezpieczeństwo oraz umożliwia łatwiejsze zarządzanie zasobami. Z perspektywy standardów branżowych, topologia gwiazdy jest zalecana w rozwoju nowoczesnych sieci lokalnych, co znajduje potwierdzenie w dokumentach takich jak IEEE 802.3, dotyczących Ethernetu. W praktyce eliminacja zbędnych połączeń i skoncentrowanie komunikacji poprzez switch pozwala na uproszczenie diagnozowania problemów sieciowych, co znacząco podnosi efektywność administracji IT.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej