Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 9 czerwca 2025 01:29
  • Data zakończenia: 9 czerwca 2025 01:36

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Do roślin bylinowych, które zimują w pomieszczeniach, zalicza się

A. fiołek.
B. mieczyk.
C. piwonia.
D. aster.
Aster (Aster) to roślina jednoroczna lub wieloletnia, która nie jest przystosowana do zimowania w pomieszczeniach. W rzeczywistości, astery najlepiej rosną w ogrodach i na świeżym powietrzu, gdzie mogą korzystać z naturalnych warunków atmosferycznych. Przenoszenie ich do wnętrza w okresie zimowym najczęściej prowadzi do ich osłabienia, ponieważ roślina nie jest przystosowana do takich warunków. Fiołek (Viola) również nie jest byliną zimującą w pomieszczeniach. Chociaż fiołki są dosyć odporne na chłód, to jednak ich wzrost w pomieszczeniach zwykle prowadzi do spadku jakości kwitnienia. Fiołki preferują naturalne zmiany temperatury i nie reagują dobrze na sztuczne warunki. Piwonia (Paeonia) to kolejna roślina, która nie jest przystosowana do zimowania w zamkniętych przestrzeniach. Piwonie potrzebują zimnej, a nawet mroźnej pogody, aby zakończyć cykl wzrostu i przygotować się do wiosennego kwitnienia. Trzymanie ich w pomieszczeniach może prowadzić do zahamowania wzrostu i chorób. Również mieczyk, mimo że jest poprawną odpowiedzią, w kontekście porównania z pozostałymi roślinami, wykazuje wiele różnic w wymaganiach dotyczących warunków zimowania. Ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji odnośnie do zimowania roślin, uwzględniać ich specyficzne potrzeby i naturalne środowisko, co jest kluczowe dla ich zdrowia i rozwoju.
Pytanie 2

Obrazek, który ukazuje kształty przedmiotów w sposób dający złudzenie głębi, to

A. widok perspektywiczny.
B. przekrój.
C. projekt koncepcyjny.
D. plan.
Widok perspektywiczny to technika graficzna, która pozwala na przedstawienie obiektów w sposób, który odwzorowuje ich rzeczywisty wygląd z perspektywy obserwatora. Ta metoda uwzględnia zjawisko zbiegania się linii równoległych w kierunku jednego lub więcej punktów zbiegu na linii horyzontu. Dzięki temu widok perspektywiczny potrafi oddać wrażenie głębi, co jest szczególnie istotne w architekturze, projektowaniu wnętrz oraz w sztuce. Przykładami zastosowania są wizualizacje budynków, które, dzięki perspektywie, dają odbiorcom wyobrażenie o proporcjach oraz przestrzeni. W branży architektonicznej standardem jest wykorzystanie programu CAD, który automatycznie generuje widoki perspektywiczne, co pozwala architektom i projektantom na efektywniejsze przedstawienie swoich koncepcji. Ponadto, zasada perspektywy jest fundamentalną częścią nauczania rysunku oraz sztuki, będąc jednym z kluczowych elementów w edukacji artystycznej.
Pytanie 3

Podczas przesadzania dużych drzew można je przenieść na krótką odległość

A. przez przesuwanie na rolkach, z bryłą korzeniową
B. siłą wielu ludzi
C. poprzez transport samochodowy
D. przy użyciu spycharki
Przesuwanie dużych drzew na rolkach z bryłą korzeniową to naprawdę sprawdzony sposób. Wiesz, to bardzo ważne, żeby nie uszkodzić korzeni, bo to one żywią roślinę. Jak się je zniszczy, to drzewo może szybko osłabnąć, a czasem nawet umrzeć. Użycie rolek to świetny pomysł, bo wtedy ciężar się równomiernie rozkłada i łatwiej jest przemieścić drzewo. Fajnie jest też, jak stosuje się materiały, takie jak piasek, bo to zmniejsza tarcie. Podobno mokre przesadzanie też jest super, bo korzenie mają wtedy większą wilgotność. No i dobrze jest mieć odpowiedni sprzęt, jak podnośniki hydrauliczne – pomagają w podnoszeniu i transportowaniu drzew w bezpieczny sposób. Ta metoda jest naprawdę popularna w ogrodnictwie i gdy chodzi o krajobrazy, bo każdy chce, żeby rośliny były zdrowe.
Pytanie 4

Aby tymczasowo przechować rośliny przywiezione na plac budowy, które mają być sadzone w późniejszym terminie, należy wybrać odpowiednie miejsce

A. przewiewne i dobrze nasłonecznione
B. ciche i w cieniu
C. ciche i dobrze naświetlone
D. przewiewne i ciepłe
Wybór miejsca zacisznego i zacienionego do tymczasowego zadołowania roślin jest kluczowy dla ich zdrowia i rozwoju. Rośliny przywiezione na teren budowy mogą być narażone na stres związany z transportem i nagłymi zmianami warunków środowiskowych. Miejsce zaciszne chroni je przed silnymi wiatrami oraz ekstremalnymi warunkami atmosferycznymi, co minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Zacienienie natomiast ogranicza nadmierną transpirację i parowanie wody, co jest szczególnie istotne w przypadku roślin, które mogą być osłabione po transporcie. Dodatkowo, dobrze jest wybierać miejsce, gdzie nie występują intensywne opady deszczu, aby uniknąć nadmiaru wilgoci. Przykładem dobrych praktyk jest umieszczanie roślin w obszarach osłoniętych przez inne rośliny lub budynki, co zapewnia naturalną barierę ochronną. Ważne jest również monitorowanie stanu roślin podczas przechowywania, aby w porę zareagować na ewentualne problemy. Zaleca się, aby rośliny były regularnie nawadniane, ale z umiarem, aby nie doprowadzić do gnicia korzeni.
Pytanie 5

Jakie narzędzia są kluczowe do przesadzenia małych, młodych drzew oraz krzewów?

A. Przesadzarka i łopata
B. Taczka i szpadel
C. Widły oraz grabie
D. Szpadel i grabie
Odpowiedź "Taczka i szpadel" jest prawidłowa, ponieważ oba te narzędzia odgrywają kluczową rolę w procesie przesadzania młodych drzew i krzewów. Taczka jest niezbędna do transportu roślin oraz gleby, co znacznie ułatwia prace ogrodnicze, zwłaszcza gdy przenosimy większe ilości materiału. Szpadel zaś służy do wykopywania roślin oraz przygotowania nowego dołka, w którym nowe rośliny będą sadzone. Zastosowanie szpadla umożliwia precyzyjne i minimalnie inwazyjne usunięcie rośliny z jej pierwotnego miejsca, co jest istotne dla ich zdrowia, a także dla zachowania struktury bryły korzeniowej. W praktyce, podczas przesadzania, powinniśmy również zadbać o odpowiednie warunki glebowe w nowym miejscu, co często wymaga użycia taczki do transportu kompostu lub innego organicznego materiału, który poprawi jakość gleby. Stosowanie tych narzędzi jest zgodne z najlepszymi praktykami w ogrodnictwie, które podkreślają znaczenie dbałości o rośliny oraz minimalizowanie stresu ich środowiska.
Pytanie 6

Aby przyspieszyć rozwój nowych korzeni bezpośrednio po aeracji, co należy wykonać?

A. podlewanie
B. mulczowanie
C. piaskowanie
D. wałowanie
Wałowanie, podlewanie i mulczowanie to techniki, które mogą być stosowane w pielęgnacji gleby, ale nie są optymalne bezpośrednio po aeracji, szczególnie w kontekście przyspieszania powstawania nowych korzeni. Wałowanie, choć przydatne w stabilizacji gleby, może spowodować zbyt duże zagęszczenie podłoża, co z kolei ogranicza rozwój nowych korzeni. Gleba musi być wystarczająco przewiewna, aby korzenie mogły się swobodnie rozwijać, a wałowanie narusza tę równowagę. Podlewanie po aeracji jest również ważne, ale jego nadmiar nie dostarcza struktury do gleby, więc nie wspiera rozwoju korzeni tak efektywnie jak piaskowanie. Mulczowanie, z drugiej strony, jest korzystne w kontekście ochrony gleby przed erozją i utrzymywaniu wilgoci, lecz nie dostarcza niezbędnej struktury, która umożliwia rozwój korzeni. W przypadku pytań dotyczących technik ogrodniczych, ważne jest, aby podejść do zagadnienia holistycznie, rozważając, które metody najlepiej wspierają określone cele, takie jak zwiększenie biodiversity, poprawa jakości gleby i wspieranie zdrowego wzrostu roślin. Błędem jest zatem myślenie, że inne metody mogą zastąpić piaskowanie w procesie regeneracji korzeni, co może prowadzić do nieefektywnej pielęgnacji oraz nieoptymalnych warunków dla roślin.
Pytanie 7

Jaką metodę transportu drzew z bryłą korzeniową wykorzystuje się przy przenoszeniu dużych drzew na krótkie dystanse?

A. Transport z użyciem maszyn.
B. Przesuwanie na rolkach.
C. Za pośrednictwem spycharki.
D. Przy użyciu siły ludzkich rąk.
Przesuwanie drzew na rolkach to naprawdę sprytna technika, szczególnie jak chodzi o duże drzewa. Dzięki temu można je przenieść na krótkie odległości, a bryła korzeniowa nie dostaje takich szkód jak przy innych metodach. Właściwie to wystarczy tylko wsadzić parę dużych rolek pod drzewo i można je łatwo przemieszczać. To podejście ma sens z punktu widzenia arborystyki, bo przecież trzeba dbać o korzenie i zdrowie rośliny. Na przykład, jak przesadzasz lipę lub dąb w parku, gdzie nie ma dużo miejsca, to każda możliwość, żeby nie uszkodzić rośliny, jest na wagę złota. Dzięki rolkom nie musisz też sięgać po ciężki sprzęt, co znacznie zmniejsza ryzyko, że w okolicy coś się uszkodzi. Poza tym, jest to bardziej ekologiczne, bo mniej paliwa się spala i hałasu robi.
Pytanie 8

Obcinanie drzew oraz krzewów w celu uzyskania form sztucznie stworzonych, takich jak szpalery i formowane żywopłoty, polega na

A. corocznym przycinaniu młodych pędów w okresie wiosny
B. przycinaniu pędów tegorocznych w sezonie jesiennym
C. kilkukrotnym przycinaniu pędów w każdym sezonie wegetacyjnym
D. corocznym obcinaniu drzew i krzewów w pełnym wzroście
Kilukrotnie przycinanie pędów w każdym sezonie wegetacyjnym to kluczowa technika stosowana do formowania drzew i krzewów, aby uzyskać estetyczne kształty, takie jak szpalery i żywopłoty. Takie podejście zapewnia, że rośliny utrzymują pożądany kształt oraz zdrowy wzrost. Regularne przycinanie w sezonie wegetacyjnym, zazwyczaj wiosną i latem, pozwala na usunięcie martwych lub uszkodzonych gałęzi, co sprzyja lepszemu dopływowi światła i powietrza do wnętrza korony. Przykładem zastosowania tej techniki jest formowanie żywopłotu z bukszpanu, gdzie regularne przycinanie pozwala na uzyskanie gęstej i zwartej struktury. Zgodnie z zaleceniami arborystów i specjalistów od pielęgnacji roślin, taktyka ta jest zgodna z najlepszymi praktykami, które promują zdrowie roślin i ich estetykę. Ponadto, odpowiednie cięcie sprzyja regeneracji roślin oraz ich dłuższej żywotności, co jest szczególnie istotne w kontekście pielęgnacji terenów zielonych w miastach.
Pytanie 9

Różaneczniki oraz azalie powinny być sadzone w podłożu o pH

A. zasadowym
B. neutralnym
C. kwasowym
D. lekko kwasowym
Różaneczniki i azalie są roślinami, które preferują gleby o odczynie kwaśnym, zazwyczaj w zakresie pH od 4,5 do 6. Taki odczyn jest kluczowy dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju, ponieważ korzenie tych roślin mają trudności z przyswajaniem składników odżywczych w glebach o odczynie neutralnym lub zasadowym. W praktyce oznacza to, że przed sadzeniem należy przeprowadzić analizę gleby, aby określić jej pH. W przypadku stwierdzenia zbyt wysokiego pH, można zastosować materiały zakwaszające, takie jak siarka elementarna lub torf. Dodatkowo glebę warto wzbogacić w organiczne materiały, takie jak kompost, co pomoże nie tylko w utrzymaniu odpowiedniego odczynu, ale również w poprawie struktury gleby. Warto również pamiętać, że różaneczniki i azalie najlepiej rosną w miejscach półcienistych, co również wpływa na ich zdrowie i obfitość kwitnienia.
Pytanie 10

Przygotowanie krzewów liściastych z odsłoniętymi korzeniami do sadzenia obejmuje między innymi

A. usunięcie cienkich pędów oraz skrócenie wszystkich korzeni o jedną trzecią
B. obcięcie uszkodzonych pędów oraz skrócenie zbyt długich korzeni
C. wyeliminowanie cienkich pędów i cienkich korzeni
D. przycięcie pędów nad drugim oczkiem oraz skrócenie korzeni do połowy
Usunięcie cienkich pędów oraz cienkich korzeni, jak i ich skracanie, są procesami często mylonymi z właściwym przygotowaniem krzewów do sadzenia. Cienkie pędy często są nowymi przyrostami, które mogą przyczynić się do późniejszego zdrowego wzrostu roślin. Ich całkowite usunięcie mogłoby osłabić roślinę, zmniejszając jej zdolność do regeneracji i rozwoju. Ponadto, skracanie wszystkich korzeni o jedną trzecią, jak i ich przycinanie do połowy, może prowadzić do dodatkowego stresu dla rośliny i spowodować trudności w adaptacji do nowego środowiska. Odpowiednie przygotowanie krzewu powinno być oparte na zasadzie, że zachowujemy równowagę pomiędzy dbałością o system korzeniowy a zdrowiem samej rośliny. W praktyce, w przypadku krzewów liściastych, najlepszym podejściem jest skupienie się na usunięciu tylko uszkodzonych lub chorych części, a nie na agresywnym przycinaniu zdrowych pędów. Właściwe zrozumienie, które elementy rośliny wymagają interwencji, jest kluczowe dla zapewnienia sukcesu w ich uprawie.
Pytanie 11

Na działkach z torfem charakteryzujących się odczynem pH gleby 4,5-5,5 zaleca się uprawę roślin gruntowych

A. różaneczników
B. irysów
C. dalii
D. róż
Irys (Iris) oraz dalia (Dahlia) to rośliny, które nie preferują kwaśnych gleb, a ich wymagania dotyczące pH są znacznie inne. Irys, szczególnie jego odmiany, dobrze rośnie w glebach o neutralnym pH, w granicach 6,0-7,0, co oznacza, że ich uprawa na torfach o pH 4,5-5,5 byłaby niewłaściwa. Gleby o tym odczynie mogą prowadzić do problemów z dostępnością składników odżywczych, co negatywnie wpływa na zdrowie i rozwój irysów. Podobnie sytuacja wygląda w przypadku dalii, które również preferują gleby o neutralnym pH. Ich uprawa w kwaśnym podłożu skutkuje ograniczoną absorpcją niezbędnych substancji odżywczych, co może prowadzić do osłabienia roślin. W przypadku róż, sytuacja jest nieco bardziej złożona, ponieważ różne odmiany róż mogą wymagać różnych warunków glebowych. Większość z nich preferuje gleby lekko kwaśne do neutralnych, co czyni je mniej odpowiednimi do uprawy w torfie o pH 4,5-5,5. W praktyce ogrodniczej ważne jest dostosowanie warunków uprawy do specyficznych wymagań roślin, aby uniknąć problemów zdrowotnych i zapewnić im optymalne warunki do wzrostu.
Pytanie 12

Termin sadzenia cebuli przypada na wrzesień i październik?

A. tulipana ogrodowego (Tulipagesneriand)
B. szachownicy cesarskiej (Fritillaria imperialis)
C. szafirka groniastego (Muscaribotryoides)
D. lilii białej (Lilium candidum)
Tulipan ogrodowy (Tulipagesneriand) to jedna z najpopularniejszych roślin cebulowych, które wymagają sadzenia w okresie wrzesień-październik. Właściwy czas sadzenia ma kluczowe znaczenie dla zdrowego wzrostu i pięknego kwitnienia tulipanów wiosną. Cebule tulipanów najlepiej sadzić, gdy ziemia ma temperaturę od 10 do 15 stopni Celsjusza, co zazwyczaj ma miejsce we wrześniu i październiku. Sadzenie ich w tym okresie umożliwia cebulom rozwinięcie systemu korzeniowego przed nadejściem zimy, co przekłada się na silniejsze rośliny wiosną. Dobrą praktyką jest również stosowanie nawozów organicznych, takich jak kompost, aby dostarczyć cebulom niezbędnych składników odżywczych. Warto również pamiętać o odpowiednim miejscu do sadzenia - tulipany preferują słoneczne lokalizacje oraz dobrze przepuszczalne gleby. Ponadto, istnieje wiele odmian tulipanów, które różnią się kształtem, kolorem i czasem kwitnienia, co daje możliwość tworzenia różnorodnych kompozycji ogrodowych.
Pytanie 13

Na jaką głębokość powinna zostać przekopana gleba zbitą i słabo przepuszczalną, przygotowując miejsce pod sadzenie grupy krzewów?

A. 30-40 cm
B. 5-10 cm
C. 60-70 cm
D. 15-20 cm
Przekopanie gleby na głębokość 30-40 cm jest kluczowe dla zapewnienia odpowiednich warunków do wzrostu krzewów, szczególnie w przypadku gleb zbitą i słabo przepuszczalnych. Taka głębokość umożliwia nie tylko rozluźnienie struktury gleby, ale także poprawia aerację oraz infiltrację wody, co jest niezwykle istotne dla zdrowia roślin. Przygotowując podłoże, warto również wzbogacić glebę o organiczne materiały, takie jak kompost, co further enhances its nutrient content. W kontekście sadzenia krzewów, warto również pamiętać, że ich system korzeniowy potrzebuje przestrzeni do rozwoju; głębokość ta pozwala na swobodne wzrastanie korzeni, co skutkuje lepszym pobieraniem wody i składników odżywczych. Praktyka pokazuje, że odpowiednie przygotowanie gleby wpływa na przyszłą wydajność i zdrowie roślin, co jest zgodne z zaleceniami agronomów i standardami w ogrodnictwie.
Pytanie 14

Jaki gatunek rośliny zaleca się do sadzenia w cienistym miejscu z wilgotnym podłożem?

A. Żagwin ogrodowy (Aubrieta x cultorum)
B. Smagliczka skalna (Alyssum saxatile)
C. Żeniszek meksykański (Ageratum houstonianum)
D. Funkia sina (Hosta sieboldiana)
Wybierając rośliny do cienia, trzeba pomyśleć o ich wymaganiach. Żagwin ogrodowy, no to on woli słońce i dobrze przepuszczalne gleby, więc w cieniu raczej nie wyrośnie. Smagliczka też lubi słońce i suche podłoże, często ją widuje się w ogrodach skalnych. A żeniszek meksykański, choć trochę znosi cień, to jednak najbardziej lubi pełne słońce i wilgotne, ale nie za mokre podłoże. Często popełniamy błąd, myśląc, że każda roślina poradzi sobie w różnych warunkach. Jeśli nie zrozumiemy ich potrzeb, to możemy się nieźle rozczarować. Lepiej zwrócić uwagę na rośliny jak funkia, które naprawdę sprawdzają się w wilgotnych i zacienionych miejscach. Dzięki temu będą zdrowe i ładne przez długi czas.
Pytanie 15

Podstawową rolą, jaką pełni szpaler drzew liściastych oddzielający obszar zabudowany od drogi, jest rola

A. kulturowa
B. izolacyjna
C. estetyczna
D. klimatyczna
Izolacyjna funkcja szpalerów drzew liściastych polega na tworzeniu bariery, która chroni tereny zamieszkane przed niepożądanym hałasem oraz zanieczyszczeniem powietrza związanym z ruchem drogowym. Drzewa tworzą naturalną osłonę, która może zmniejszać prędkość wiatru, co również przyczynia się do poprawy mikroklimatu w okolicy. W praktyce, odpowiednio zaplanowane szpalery mogą nie tylko redukować hałas, ale również poprawiać jakość powietrza, zwiększając absorpcję dwutlenku węgla i innych zanieczyszczeń. Przykładami zastosowania tej funkcji są obszary miejskie, gdzie alejki drzewne są wprowadzane w pobliżu ruchliwych ulic, co pozwala na stworzenie strefy wypoczynkowej z lepszymi warunkami życia dla mieszkańców. Zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju, projektowanie takich przestrzeni powinno uwzględniać lokalne warunki klimatyczne oraz wybór gatunków drzew, które najlepiej odpowiadają na potrzeby środowiska oraz społeczności.
Pytanie 16

Jakie narzędzia wykorzystuje się w terenie do wyznaczania punktów o określonej wysokości?

A. taśmę mierniczą oraz łaty niwelacyjne
B. niwelator oraz łaty niwelacyjne
C. węgielnicę oraz pochylnik
D. poziomnicę i linijkę
Niwelator to naprawdę fajne urządzenie, które pozwala na dokładne pomiary wysokości na budowie. Działa na zasadzie optycznej, co oznacza, że możemy ustawić sobie poziom odniesienia i używać go do wyznaczania punktów o konkretnej wysokości. W połączeniu z łatami niwelacyjnymi, możemy uzyskać bardzo dokładne odczyty. W geodezji i budownictwie to standardowa praktyka, bo precyzyjne wyznaczenie poziomu, na przykład przy budowie fundamentów, jest mega ważne – unikamy dzięki temu różnych błędów, które mogłyby prowadzić do nierówności w budynku. Dobrze też pamiętać, że co jakiś czas trzeba kalibrować niwelatory, żeby były jak najbardziej dokładne, a szkolenie ekipy w obsłudze tych narzędzi też nie jest bez znaczenia. Ogólnie, niwelator jest naprawdę uniwersalnym narzędziem, które sprawdzi się w różnych warunkach terenowych, zwłaszcza tam, gdzie potrzebne są precyzyjne pomiary wysokości.
Pytanie 17

Bukszpan wiecznie zielony powinien być sadzony w odpowiednią glebę

A. bogatą, wystarczająco wilgotną i kwaśną
B. żyzną, zwartą i zasadową
C. ubogą, dobrze przepuszczalną i kwaśną
D. żyzną, przewiewną i bogatą w wapń
Wybór niewłaściwej gleby dla bukszpanu wiecznie zielonego może prowadzić do poważnych problemów w jego uprawie. Gleba żyzna, zwięzła i zasadowa może wydawać się atrakcyjna, jednak zwięzłość gleby często prowadzi do ograniczenia przepuszczalności, co zwiększa ryzyko zastoju wody i chorób korzeni. Bukszpan preferuje gleby, które mają dobrą strukturę, umożliwiającą swobodny przepływ wody oraz powietrza do korzeni. Z kolei gleba zasobna, dostatecznie wilgotna i kwaśna również nie jest odpowiednia, ponieważ zbyt niskie pH może ograniczać przyswajalność niektórych składników odżywczych, w tym wapnia, co jest niezbędne dla prawidłowego rozwoju bukszpanu. Utworzenie ubogiej, przepuszczalnej i kwaśnej gleby jest innym błędnym podejściem, które może prowadzić do niedoborów składników odżywczych i słabego wzrostu rośliny. Typowym błędem jest również ignorowanie specyficznych potrzeb danej rośliny, co może wynikać z ogólnego podejścia do upraw roślin. Dlatego kluczowe jest, aby dostosować warunki glebowe do wymagań bukszpanu, co pozwoli na jego zdrowy rozwój oraz estetyczny wygląd w ogrodzie.
Pytanie 18

Jakie gatunki warto wybrać do wiosennego zasadzania kwietnika?

A. Prawoślaz różowy (Althea rosea) oraz naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea)
B. Aksamitka wyniosła (Tagetes erecta) oraz złocień trójbarwny (Chrysanthemum coronarium)
C. Bratek ogrodowy (Viola witrockiana) oraz stokrotka pospolita (Bellis perennis)
D. Floks wiechowaty (Phlox paniculata) oraz maciejka dwuroga (Matthiola bicornis)
Rośliny, które nie pasują do wiosennego kwietnika, mogą sprawiać kłopoty. Floks i maciejka są super w późniejszych miesiącach, ale wczesna wiosna to dla nich spore wyzwanie, bo może być za zimno i wilgotno, co sprzyja chorobom. Aksamitka z kolei lubi lato i cieplejsze dni. Złocień też nie jest najlepszym wyborem, bo on preferuje cieplejsze miesiące. Prawoślaz i naparstnica to bardziej wymagające roślinki, które wolą słońce i wyższe temperatury, więc nie będą pasować na wiosnę. Wybierając rośliny do kwietnika, dobrze jest znać ich wymagania i to, jak sobie poradzą z wiosennymi warunkami. Ważne też, żeby pomyśleć o estetyce i różnorodności w ogrodzie, bo to naprawdę ma znaczenie w miejskiej zieleni. Jak się tego nie weźmie pod uwagę, można mieć spore kłopoty w ogrodzie.
Pytanie 19

Ogrodzenie niewielkiego ogródka przy domu, o wymiarach 6 m x 6 m, w pobliżu ruchliwego szlaku dla pieszych, powinno być wykonane w formie

A. żywopłotu z bukszpanu
B. drewnianych sztachet
C. płotu z wikliny
D. muru
Ogrodzenie w formie muru jest najbardziej odpowiednim rozwiązaniem dla przydomowego ogródka umiejscowionego przy ruchliwym ciągu pieszym. Taki typ ogrodzenia zapewnia nie tylko bezpieczeństwo i prywatność, ale również trwałość i odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne. Mur może być wykonany z różnych materiałów, takich jak cegła, beton czy kamień, co pozwala na jego dostosowanie do estetyki otoczenia. Dodatkowo, mur skutecznie tłumi hałasy i chroni przed wiatrem, co ma znaczenie, gdy ogród znajduje się w pobliżu intensywnego ruchu pieszego. Warto również zauważyć, że dobrze wykonany mur może stać się elementem architektonicznym, który podnosi wartość estetyczną nieruchomości. W kontekście dobrych praktyk budowlanych, zapewnienie właściwej izolacji i wentylacji murów jest kluczowe, aby zminimalizować ryzyko powstawania wilgoci. Dobrze zaplanowane ogrodzenie w formie muru to zatem praktyczne i estetyczne rozwiązanie, które spełnia zarówno funkcje ochronne, jak i dekoracyjne.
Pytanie 20

Rośliny rabatowe dekoracyjne z kwiatów, które mają być użyte do stworzenia letniego kwietnika, powinny mieć

A. wykształcone liścienie oraz pierwsze liście właściwe
B. wykształcone pąki oraz pierwsze rozkwitnięte kwiaty
C. dobrze rozwiniętą rozetę liściową
D. wykształcone, zamknięte pąki kwiatowe
Rośliny rabatowe ozdobne, które mają być wykorzystane w kwietnikach sezonowych, powinny posiadać wykształcone pąki oraz pierwsze rozwinięte kwiaty, ponieważ te cechy wskazują na ich gotowość do kwitnienia. Pąki kwiatowe są kluczowym elementem rozwoju roślin, ponieważ to właśnie z nich rozwiną się kwiaty, które przyciągają uwagę i pełnią funkcję dekoracyjną. W przypadku kwietników letnich, celem jest stworzenie efektownej kompozycji kolorystycznej, która przyciągnie wzrok i stanie się ozdobą ogrodu. Rośliny o rozwiniętych pąkach i kwiatach będą lepiej reagować na warunki panujące w czasie letnim, co sprzyja ich wzrostowi i rozkwitowi. Dobrym przykładem są popularne w Polsce rośliny takie jak pelargonie, petunie czy begonie, które wymagają odpowiednich warunków do rozwoju pąków. Stosowanie roślin w odpowiednich fazach wzrostu zgodnie z zasadami ogrodnictwa i horticultury, zapewnia ich optymalny rozwój oraz estetykę kompozycji. Zgodnie z zasadami dobrego projektowania ogrodów, zaleca się dobieranie roślin w takim stadium ich rozwoju, które zapewni maksymalne walory ozdobne.
Pytanie 21

Szeroka droga z wieloma rzędami drzew oraz trawnikiem, przeznaczona do spacerów, znajdująca się nad wodą to

A. promenada
B. bulwar
C. pas zieleni izolacyjnej
D. zieleniec
Promenada to pojęcie, które często mylone jest z bulwarem, ale w rzeczywistości odnosi się do konkretnego pasa komunikacyjnego, zazwyczaj przeznaczonego do spacerów. Charakteryzuje się ona nieco innym kontekstem i przeznaczeniem, w którym ważniejsze jest zapewnienie ciągłości ruchu pieszych, często wzdłuż wybrzeża lub innych atrakcyjnych miejsc. Zieleniec, z kolei, to przestrzeń zielona, która ma na celu zapewnienie mieszkańcom terenów do odpoczynku i rekreacji, ale niekoniecznie musi mieć dostęp do wody. Jest to obszar, który może wypełniać funkcję estetyczną oraz ekologiczną w miejskim krajobrazie, ale nie jest ukierunkowany na aktywności związane z wodą. Pas zieleni izolacyjnej to termin odnoszący się do strefy roślinnej, która oddziela różne obszary, aby zredukować hałas, zanieczyszczenia lub zapewnić prywatność. Nie jest to jednak przestrzeń przeznaczona do rekreacji lub spacerów, co sprawia, że nie jest odpowiedzią na zadane pytanie. Kluczowym błędem myślowym jest zrównywanie tych pojęć, co prowadzi do nieprawidłowego rozumienia charakterystyki i funkcji poszczególnych przestrzeni w urbanistyce. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto dokładnie zrozumieć definicje i zastosowania każdego z tych terminów w kontekście planowania przestrzennego.
Pytanie 22

Do koszenia trawy na krawędziach trawnika w trudno dostępnych lokalizacjach, wskazane jest użycie

A. wykaszarki
B. kosiarki bijakowej
C. sekatora
D. kosy
Wykaszarka jest super narzędziem do koszenia trawy, zwłaszcza w takich miejscach, gdzie kosiarka nie da rady, jak na przykład w narożnikach ogrodu czy przy wąskich przejściach. Dzięki swojemu designowi te urządzenia są zwinne i pozwalają na precyzyjne cięcie, co sprawia, że świetnie nadają się do robienia porządku na krawędziach trawnika. Można je mieć w wersji spalinowej lub elektrycznej, co daje fajną elastyczność, bo każdy może wybrać to, co mu bardziej pasuje. Używanie wykaszarki w trudnych warunkach, takich jak wąskie przestrzenie między drzewami, naprawdę pomaga w utrzymaniu ładnego wyglądu ogrodu oraz zdrowego wzrostu trawy. Na przykład, bardzo praktyczne jest przycinanie trawy wokół rabat kwiatowych, gdzie kosiarka mogłaby mieć kłopoty. W ogrodnictwie wykaszarki są standardem, bo dają naprawdę precyzyjne cięcia, co zwiększa efektywność naszych prac ogrodowych.
Pytanie 23

Jaki sposób doboru kolorów roślin umożliwi wizualne pogłębienie projektowanej kompozycji?

A. Rośliny o zimnych kolorach na pierwszym planie, a rośliny o ciepłych kolorach w tle kompozycji
B. Rośliny o zimnych kolorach jednocześnie na pierwszym planie oraz w tle kompozycji
C. Rośliny o ciepłych kolorach zarówno na pierwszym planie, jak i w tle kompozycji
D. Rośliny o ciepłych kolorach na pierwszym planie, a rośliny o zimnych kolorach w tle kompozycji
Rośliny o barwach ciepłych, umieszczone na pierwszym planie kompozycji, mają zdolność do przyciągania wzroku, co sprawia, że stają się one dominującym elementem przestrzeni. Ciepłe kolory, takie jak czerwień, pomarańcz i żółć, są postrzegane jako bliższe widza, co w efekcie tworzy wrażenie głębi. W tle, z kolei rośliny o barwach zimnych, takich jak niebieski, zielony lub fioletowy, wydają się być bardziej odległe. Dzięki zastosowaniu tej techniki można osiągnąć wrażenie trójwymiarowości w projektowanej kompozycji, co jest kluczowe w projektowaniu ogrodów, przestrzeni publicznych czy wnętrz. Praktycznym przykładem może być projektowanie rabaty kwiatowej, gdzie na pierwszym planie umieszczamy intensywnie czerwone tulipany, a w tle, w większej odległości, delikatne niebieskie niezapominajki. Zgodnie z zasadami kompozycji, takie zestawienie kolorystyczne pozwala skutecznie podkreślić i uwypuklić charakter danej przestrzeni oraz nadać jej głębię, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu krajobrazu.
Pytanie 24

Do tworzenia klasycznych nawierzchni kortowych używa się

A. granulat styropianowy
B. drobny gruz ceglany
C. kamień łupany
D. pumeks hutniczy
Kamień łupany, granulat styropianowy i pumeks hutniczy są materiałami, które nie są odpowiednie do budowy nawierzchni kortowych z kilku istotnych powodów. Kamień łupany, mimo że jest twardym i trwałym materiałem, nie zapewnia wystarczającej elastyczności ani przyczepności wymaganej na nawierzchniach sportowych. Jego ostre krawędzie mogą prowadzić do kontuzji zawodników, a także powodować uszkodzenia sprzętu sportowego. Granulat styropianowy, z drugiej strony, jest materiałem syntetycznym, który nie tylko ma niską gęstość, ale również nie jest wystarczająco stabilny, aby wytrzymać intensywne użytkowanie. Jego właściwości izolacyjne mogą być korzystne w innych zastosowaniach, ale w kontekście nawierzchni kortowej prowadzi do nieodpowiedniej przyczepności i dużych różnic w twardości. Pumeks hutniczy, chociaż lekki, charakteryzuje się porowatością, która sprawia, że nawierzchnia staje się zbyt miękka i trudna do utrzymania w dobrym stanie. Materiały te nie spełniają również norm dotyczących bezpieczeństwa i jakości rekomendowanych przez federacje tenisowe. Kluczowe jest, aby przy wyborze materiałów budowlanych kierować się ich właściwościami mechanicznymi oraz doświadczeniem z dotychczasowymi rozwiązaniami w budowie kortów, co pozwala uniknąć kosztownych błędów w przyszłości.
Pytanie 25

Krzewy ozdobne, które są szczepione i sprzedawane w pojemnikach, powinny być sadzone na głębokość

A. taką, aby zasłonić miejsce szczepienia
B. nieco większą niż rosły w pojemniku
C. taką, na jakiej rosły w pojemniku
D. nieco mniejszą niż rosły w pojemniku
Sadzenie krzewów ozdobnych szczepionych na zbyt dużą głębokość to spory błąd. Przykrycie miejsca szczepienia ogranicza dostęp do powietrza i światła, przez co rośliny mogą łapać różne choroby, np. grzyby czy gnicie. Miejsce szczepienia łączy dwa różne systemy roślinne, więc niewłaściwe jego umiejscowienie może osłabić roślinę. Jak posadzisz je za głęboko, to mogą też być problemy z drenowaniem, co prowadzi do zalania korzeni. A jeśli sadzisz za płytko, to korzenie mogą być narażone na niekorzystne warunki i szkodniki. Często ludzie mylą głębokość sadzenia z wysokością krzewu, co prowadzi do błędów. Żeby tego uniknąć, warto trzymać się zasad sadzenia, dostosowanych do gatunku i warunków glebowych. To ważne dla zdrowia rośliny.
Pytanie 26

Zastosowanie nawozów azotowych w głębokiej warstwie gleby podczas wzrostu roślin, określane jest jako nawożenie

A. pogłównym
B. podstawowe
C. startowe
D. dolistne
Odpowiedź 'pogłównym' jest poprawna, ponieważ nawożenie pogłówne polega na doglebowym dostarczaniu nawozów, które mają na celu uzupełnienie niedoborów składników odżywczych w trakcie wegetacji roślin. Nawozy azotowe, stosowane w tej metodzie, wpływają na intensywność wzrostu oraz plonowanie roślin, a ich doglebowe aplikowanie umożliwia lepsze wchłanianie składników przez system korzeniowy. Praktyczne zastosowanie nawożenia pogłównego wiąże się z monitorowaniem potrzeb roślin oraz analizą gleby, co pozwala na precyzyjne dawkowanie nawozów, minimalizując ich straty oraz zanieczyszczenie środowiska. W standardach rolniczych, takich jak Integrated Nutrient Management (INM), nawożenie pogłówne z użyciem azotu jest zalecane, aby utrzymać równowagę w ekosystemie oraz zapewnić zdrowe plony. Prawidłowe stosowanie tej metody sprzyja nie tylko efektywności produkcji rolniczej, ale i zrównoważonemu rozwojowi rolnictwa.
Pytanie 27

Podaj właściwą sekwencję działań technologicznych związanych z użyźnianiem gleby obornikiem na obszarze porośniętym chwastami?

A. Usunięcie chwastów, przekopanie podłoża, rozłożenie obornika
B. Rozłożenie obornika, przekopanie podłoża, usunięcie chwastów
C. Usunięcie chwastów, rozłożenie obornika, przekopanie podłoża
D. Rozłożenie obornika, usunięcie chwastów, przekopanie podłoża
Podjęcie działań związanych z użyźnianiem gleby wymaga znajomości właściwej kolejności prac, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnych rezultatów. W przypadku propozycji, które zaczynają się od rozłożenia obornika, pojawia się problem z jego efektywnością, ponieważ chwasty, które nie zostały usunięte, mogą znacznie ograniczyć korzyści płynące z zastosowania nawozu organicznego. Obornik rozłożony na chwasty nie tylko nie przynosi oczekiwanych rezultatów, ale może także prowadzić do dalszego rozprzestrzeniania się nasion chwastów, co w dłuższej perspektywie tylko pogorszy sytuację w danym terenie. Kolejna nieprawidłowa koncepcja, polegająca na przekopaniu podłoża przed usunięciem chwastów, również nie jest optymalna, ponieważ zabieg ten może jedynie pogłębić problem poprzez rozrzucenie korzeni chwastów oraz ich nasion w glebie. Przekopanie ziemi w takiej sytuacji działa jak mechaniczne wsparcie dla chwastów, zwiększając ich konkurencyjność w stosunku do roślin uprawnych. W praktyce rolniczej, przestrzeganie zasad kolejności robót agrotechnicznych jest kluczowe dla maksymalizacji efektywności nawożenia i całego procesu uprawy, a pominięcie tego aspektu prowadzi do nieefektywnego gospodarowania zasobami naturalnymi oraz obniżenia plonów.
Pytanie 28

Na glebach o dużym zanieczyszczeniu nie należy stosować

A. brony talerzowej
B. orki przedzimowej
C. kultywatora
D. włókowania
Wybór kultywatora na gleby silnie zaperzone może być mylący, ponieważ często postrzegany jest jako rozwiązanie do poprawy struktury gleby. Kultywatory są narzędziami, które rozbijają zbitą glebę i poprawiają jej napowietrzenie, jednak na glebach silnie zaperzonych ich stosowanie może prowadzić do jeszcze większego zaciągania zanieczyszczeń organicznych na powierzchnię. Włókowanie, z kolei, ma na celu spulchnienie wierzchniej warstwy gleby, co w teorii może wydawać się korzystne, ale również może nie zaspokajać potrzeb gleby, która wymaga bardziej delikatnego podejścia. Odpowiedzią na problem gleb zaperzonych nie jest intensywna obróbka, lecz dbałość o ich zdrowie i równowagę biologiczną. Zastosowanie orki przedzimowej również może być wadliwe, ponieważ głębokie oranie może prowadzić do dalszego pogłębiania problemów związanych z zaperzeniem oraz uszkodzeń struktury gleby. Zamiast tego, bardziej odpowiednie są metody ochrony gleby, takie jak stosowanie nawozów organicznych oraz wprowadzenie roślin okrywowych, które zwiększają bioróżnorodność i poprawiają kondycję gleby. Warto zatem podejść do tematu z większą rozwagą i uwzględnić specyfikę gleby przy wyborze metod uprawy.
Pytanie 29

Przy projektowaniu nasadzeń drzew w alejach, kluczowe znaczenie ma

A. paralela
B. asymetria
C. rytm
D. kontrast
W projektowaniu drzew alejowych rytm to naprawdę ważna sprawa. To właśnie on sprawia, że cała kompozycja wygląda dynamicznie i harmonijnie. Można go osiągnąć przez powtarzanie elementów, jak drzewa czy inne rośliny. Na przykład, przy alejce warto zaplanować grupy drzew, które mają podobną wysokość i kształt – to od razu daje fajny efekt wizualny. Dobrze przemyślany rytm pozwala też na łagodne przejścia w kompozycji, co z kolei poprawia sposób, w jaki ludzie odbierają przestrzeń. Moim zdaniem, gdy tworzymy aleję, dobrze jest trzymać się zasad proporcji, żeby znaleźć równowagę między powtarzalnością a różnorodnością. To naprawdę pasuje do dobrych praktyk w architekturze krajobrazu. Pamiętaj, że odpowiedni rytm nie tylko przyciąga wzrok, ale też zwiększa komfort użytkowania, co jest super ważne w przestrzeniach publicznych.
Pytanie 30

Jakie obiekty zaliczają się do kategorii zieleni?

A. ogrodów botanicznych
B. terenów zieleni otwartych
C. muraw stadionów
D. leśnych szlaków turystycznych
Zieleńce to tereny zieleni otwartej, które pełnią istotną rolę w poprawie jakości życia mieszkańców miast i wsi. Są to obszary, które są przeznaczone do rekreacji, relaksu oraz kontaktu z naturą. Zieleńce często są wypełnione różnorodnymi roślinami, co wpływa na bioróżnorodność oraz estetykę przestrzeni publicznych. Przykładami zastosowania zielence są parki, skwery oraz tereny przy budynkach użyteczności publicznej, które spełniają funkcje ekologiczne, społeczne i rekreacyjne. W kontekście zarządzania przestrzenią miejską, zielence są kluczowe dla zrównoważonego rozwoju, przyczyniając się do zmniejszenia zanieczyszczeń powietrza, poprawy mikroklimatu i zwiększenia retencji wody. Standardy dotyczące projektowania terenów zieleni, takie jak te zawarte w dokumentach dotyczących planowania przestrzennego, podkreślają znaczenie zielenców w kontekście rozwoju urbanistycznego.
Pytanie 31

Kiedy powinno być przeprowadzone pierwsze cięcie górnej części posadzonych roślin liściastych, z których latem ma być stworzony żywopłot?

A. W trzecim roku po zasadzeniu
B. Tuż przed zasadzeniem
C. Bezpośrednio po zasadzeniu
D. W drugim roku po zasadzeniu
Bezpośrednie cięcie roślin liściastych po posadzeniu jest kluczowym etapem w procesie formowania żywopłotu. To działanie ma na celu stymulację wzrostu nowych pędów oraz poprawę struktury roślin. Po posadzeniu rośliny powinny być przycięte na wysokości około 30-50 cm, co zachęca do rozgałęziania się i prowadzi do gęstszej korony. To zgodne z zasadami dobrych praktyk ogrodniczych, które podkreślają znaczenie wczesnego cięcia dla uzyskania zdrowego, zwartego żywopłotu. Przykładowo, w przypadku żywopłotów z takich roślin jak liguster czy buk, przycięcie po posadzeniu pozwala na lepszą adaptację rośliny do nowego miejsca, a także przyspiesza formowanie się pożądanej struktury. Rozważając cięcie, warto pamiętać o odpowiednich narzędziach – nożyce do cięcia powinny być ostre, co minimalizuje uszkodzenia tkanek roślinnych, a także o technice cięcia, która powinna być wykonana pod kątem, co sprzyja lepszemu gojeniu się ran. Regularne monitorowanie wzrostu roślin i ich formy jest również istotne, aby na bieżąco podejmować decyzje dotyczące dalszego przycinania w kolejnych sezonach.
Pytanie 32

Jakiego typu tereny zielone obejmują pracownicze ogrody działkowe?

A. Specjalnego przeznaczenia
B. Dydaktyczne
C. Botaniczne
D. Naukowo-badawcze
Pracownicze ogrody działkowe są klasyfikowane jako tereny zieleni specjalnego przeznaczenia, ponieważ ich celem jest przede wszystkim zaspokajanie potrzeb rekreacyjnych i społecznych pracowników oraz ich rodzin. W kontekście urbanistyki i planowania przestrzennego, tereny te pełnią istotną rolę w integracji społecznej i promowaniu zdrowego stylu życia. Stanowią one przestrzeń, w której pracownicy mogą uprawiać rośliny, odpoczywać oraz spędzać wolny czas na świeżym powietrzu. Praktyczne zastosowanie ogrodów działkowych można zauważyć w miastach, gdzie stanowią one cenną przestrzeń zieloną, poprawiającą jakość życia mieszkańców oraz wpływającą na zmniejszenie miejskiego efektu wyspy ciepła. Dodatkowo, ogrody działkowe wspierają bioróżnorodność oraz stanowią miejsce do eksperymentowania z różnymi metodami uprawy roślin. Warto również zwrócić uwagę na rozwój lokalnych inicjatyw i organizacji wspierających uprawy w ogrodach działkowych, co sprzyja edukacji ekologicznej oraz społecznej odpowiedzialności. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami wielu instytucji zajmujących się ochroną środowiska i zrównoważonym rozwojem.
Pytanie 33

Aby przygotować siewki drzew ozdobnych do wysyłki, należy je sklasyfikować według ustalonych norm, uwzględniając

A. długość szyjki korzeniowej oraz liczbę i długość korzeni bocznych
B. średnicę szyjki korzeniowej oraz jakość korzeni szkieletowych
C. długość szyjki korzeniowej i stopień rozwoju systemu korzeniowego
D. średnicę szyjki korzeniowej oraz liczbę i długość korzeni szkieletowych
Zrozumienie, jak sortować siewki drzew ozdobnych, wymaga znajomości podstawowych zasad dotyczących ich rozwoju i zdrowia. Wiele odpowiedzi w tej kwestii bazuje na błędnych założeniach o istotności poszczególnych parametrów. Na przykład, skupianie się na długości szyjki korzeniowej oraz liczbie i długości korzeni bocznych może prowadzić do pominięcia kluczowych informacji o zdrowiu i potencjale wzrostu siewek. Korzenie boczne, choć ważne, nie są głównymi strukturami stabilizującymi roślinę, co czyni je mniej istotnymi w kontekście ich sortowania do ekspedycji. Ponadto, analizowanie tylko długości szyjki korzeniowej bez uwzględnienia jej średnicy nie odzwierciedla rzeczywistego stanu rośliny. Odpowiedzi, które koncentrują się na stopniu rozrośnięcia systemu korzeniowego, mogą nie brać pod uwagę faktu, że korzenie szkieletowe są kluczowe dla zdrowia siewek oraz ich zdolności do przetrwania w nowym środowisku. Niejednokrotnie można spotkać się z sytuacją, w której siewki z dobrze rozwiniętą średnicą szyjki korzeniowej i korzeniami szkieletowymi przewyższają swoimi właściwościami siewki o długich korzeniach bocznych, które mogą być mniej stabilne. W praktyce, stosowanie niewłaściwych kryteriów sortowania prowadzi do zmniejszenia jakości materiału szkółkarskiego oraz zwiększenia ryzyka niepowodzeń w dalszym etapie uprawy.
Pytanie 34

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli, oblicz koszty pośrednie razem dla robocizny i sprzętu.

RazemRobocizna (R)Materiały (M)Sprzęt (S)
Koszty bezpośrednie600,00100,00200,00300,00
Koszty pośrednie 50% (R, S)----------------------------

A. 50,00 zł
B. 150,00 zł
C. 200,00 zł
D. 100,00 zł
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów myślowych, które często pojawiają się w procesie obliczeń kosztów. Przede wszystkim, niektóre odpowiedzi mogą wynikać z pomyłki w zrozumieniu, jakie koszty powinny być brane pod uwagę przy obliczaniu kosztów pośrednich. Koszty pośrednie są z definicji związane z wydatkami, które nie są bezpośrednio przypisane do konkretnego projektu, lecz mają wpływ na ogólne koszty działalności. Pomijanie tego aspektu może prowadzić do niedoszacowania całkowitych kosztów związanych z realizacją projektu. Ponadto, błędy mogą wynikać z niewłaściwego zastosowania współczynników, takich jak 50% w przypadku kosztów pośrednich. Bez dokładnego zrozumienia, jak te współczynniki działają i w jaki sposób są obliczane, można dojść do błędnych wniosków. Często zdarza się również, że osoby próbujące obliczyć koszty pośrednie mylą je z kosztami bezpośrednimi, co prowadzi do zapominania o konieczności ich sumowania. Warto zwrócić uwagę na to, że koszty pośrednie są istotnym elementem efektywnego zarządzania finansami w projektach. Dobrą praktyką jest regularne aktualizowanie wiedzy na temat metodologii obliczania kosztów oraz stosowanie się do standardów branżowych, co pomoże uniknąć takich błędów w przyszłości.
Pytanie 35

Jaką maksymalną odległość można przeprowadzić ładunek na taczce według przepisów?

A. 100 m
B. 250 m
C. 200 m
D. 150 m
Przykłady odległości 150 m, 250 m oraz 100 m, jako maksymalne dopuszczalne odległości do transportu ładunków na taczce, są niezgodne z obowiązującymi normami oraz praktykami w zakresie bezpieczeństwa pracy. Przede wszystkim, odległość 150 m może wydawać się atrakcyjna, jednakże nie uwzględnia ona realnych warunków transportowych, w jakich dokonuje się tego rodzaju operacji. Z kolei 250 m przekracza zalecane limity, co może prowadzić do nadmiernego obciążenia pracowników, a tym samym zwiększać ryzyko wystąpienia kontuzji, urazów mięśniowo-szkieletowych oraz zmęczenia. Ważne jest zrozumienie, że transport ładunków powinien odbywać się z zachowaniem zasad ergonomii i bezpieczeństwa, co wiąże się z odpowiednim rozkładem masy i nieprzekraczaniem określonej odległości. Odpowiedzi te mogą wynikać z przekonania, że dłuższe dystanse są nieistotne w kontekście efektywności transportu, ale w praktyce prowadzi to do problemów zdrowotnych u pracowników, co z kolei ma negatywny wpływ na wydajność pracy. Ostatecznie, właściwa praktyka wymaga znajomości norm odnoszących się do transportu manualnego oraz stałego doskonalenia umiejętności w zakresie bezpiecznego wykonywania takich operacji.
Pytanie 36

Z powierzchni 100 m2 usunięto warstwę urodzajnej gleby o grubości 0,3 m. Jaką objętość ma usunięta masa ziemi?

A. 3,0 m3
B. 300,0 m3
C. 30,0 m3
D. 0,3 m3
W przypadku błędnych odpowiedzi, istotne jest zrozumienie, jakie założenia mogą prowadzić do nieprawidłowych obliczeń. Odpowiedzi, które wskazują na objętości takie jak 3,0 m³ czy 0,3 m³, mogą wynikać z błędnych założeń co do wysokości warstwy urodzajnej, na przykład pomylenia jednostek miary lub nieprawidłowego przeliczenia grubości warstwy na całkowitą objętość. W interpretacji 300,0 m³ mogło dojść do nadużycia wartości powierzchni lub wysokości, przyjmując nieprawidłowe dane, co jest typowym błędem w obliczeniach geometrycznych. Ważne jest, aby pamiętać, że błędne jednostki lub ich pomieszanie prowadzi do znacznych różnic w wynikach. Prawidłowe konwersje jednostek i zrozumienie zależności między nimi są kluczowe w geometrii oraz w obliczeniach objętości. W praktyce budowlanej i inżynieryjnej, każdy błąd w obliczeniach może skutkować nieprawidłowym oszacowaniem potrzebnych materiałów, co z kolei wpływa na koszty i czas realizacji projektu. Kluczowe jest więc stosowanie dokładnych metod oraz systematyczne weryfikowanie danych wejściowych, by uniknąć tych powszechnych pułapek w obliczeniach.
Pytanie 37

Inwentaryzacja zbiorowisk roślinnych polega na przeprowadzeniu w terenie pomiarów

A. sytuacyjnych
B. dotyczących wysokości
C. po wykonaniu prac
D. na etapie realizacji
Odpowiedź 'sytuacyjnych' jest poprawna, ponieważ inwentaryzacja szaty roślinnej polega na zbieraniu szczegółowych danych dotyczących rozmieszczenia, struktury oraz różnorodności roślinności na danym terenie. Pomiar sytuacyjny obejmuje lokalizację roślin, ich gatunki, a także ich stan zdrowotny oraz interakcje z innymi elementami ekosystemu. Przykładem zastosowania tej metody jest przeprowadzanie badań w rezerwatach przyrody, gdzie zidentyfikowane są różne strefy biotopowe. Dzięki tym pomiarom można ocenić zmiany w ekosystemie, które mogą być wynikiem działań ludzkich lub naturalnych procesów. Standardy takie jak ISO 14001 oraz wytyczne dotyczące monitoringu bioróżnorodności, podkreślają znaczenie zbierania danych sytuacyjnych w celu ochrony i zarządzania zasobami przyrodniczymi. Zbieranie danych sytuacyjnych umożliwia także tworzenie map wegetacyjnych, które są narzędziem wykorzystywanym w planowaniu przestrzennym i ochronie środowiska.
Pytanie 38

Krzewy okrywowe posadzone na stoku skarpy mają głównie zadanie

A. ochrony przed wiatrem
B. ochrony przed śniegiem
C. ochrony przed pożarem
D. ochrony przed erozją
Krzewy okrywowe posadzone na zboczu skarpy pełnią kluczową rolę w zapobieganiu erozji gleby, co jest ich podstawową funkcją. Ich system korzeniowy stabilizuje glebę, co ogranicza spływ wody podczas intensywnych opadów, a tym samym minimalizuje ryzyko osuwisk oraz degradacji terenu. W praktyce, wykorzystanie krzewów okrywowych w projektach inżynieryjnych czy krajobrazowych jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Przykładem mogą być nasadzenia na zboczach dróg czy w pobliżu zbiorników wodnych, gdzie roślinność nie tylko chroni glebę, ale także poprawia estetykę krajobrazu. W standardach budowlanych oraz praktykach inżynieryjnych dotyczących ochrony przed erozją, wskazuje się na zastosowanie roślinności jako jednego z najbardziej efektywnych i naturalnych sposobów stabilizacji gruntów, co jest potwierdzone licznymi badaniami. Dodatkowo, krzewy okrywowe mogą pełnić funkcję siedliskową dla wielu gatunków fauny, co zwiększa bioróżnorodność danego terenu.
Pytanie 39

Aby przeprowadzić powierzchniowe spulchnienie i wyrównanie gleby, powinno się użyć

A. bronę kolczatkę.
B. pługi.
C. wały strunowe.
D. kultywatory.
Pług, chociaż jest narzędziem do uprawy roli, to jego zadanie jest trochę inne niż w przypadku brony. Pług głównie orze głębiej i przesuwa więcej ziemi, a bruzdy są w nim głębsze. Używa się go, gdy trzeba odwrócić ziemię, ale nie nadaje się do płytkiego spulchniania, które potrzebujemy przy wyrównywaniu. Pług przed siewem ma swoje zastosowanie, ale jak potrzebujesz tylko spulchnienia, to może zbytnio naruszyć glebę, co nie jest najlepsze. Kultywator też spulchnia, ale działa mocniej i idzie głębiej, więc nie pasuje do wyrównywania. Wał strunowy potrafi wyrównać, ale on tylko zagęszcza glebę, więc to przeciwnie do spulchniania. Myślę, że te nieporozumienia mogą być przez niezrozumienie narzędzi i ich rzeczywistego zastosowania. Ważne, żeby dobierać narzędzia do tego, co akurat robimy i jaką mamy glebę.
Pytanie 40

Wskaż gatunki roślin, które nie powinny być wykorzystywane na placach zabaw dla dzieci?

A. Klon polny (Acer campestre), suchodrzew pospolity (Lonicera xylosteum)
B. Lipa drobnolistna {Tilia cordata), tawuła japońska {Spiraea japonica)
C. Ailant gruczołkowaty (Ailanthus altissima), bluszcz pospolity (Hedera helix)
D. Platan klonolistny (Platanus x hispanica), winorośl pachnąca (Vitis riparia)
Ailant gruczołkowaty (Ailanthus altissima) oraz bluszcz pospolity (Hedera helix) to rośliny, które nie powinny być stosowane na placach zabaw dla dzieci ze względu na ich potencjalne zagrożenia zdrowotne i ekologiczne. Ailant gruczołkowaty, znany ze swojej inwazyjności, może tworzyć gęste monokultury, które wypierają rodzime gatunki roślin, co wpływa negatywnie na różnorodność biologiczną. Ponadto, jego liście i sok zawierają związki chemiczne, które mogą być drażniące dla skóry. Bluszcz pospolity, choć popularny jako roślina ozdobna, ma toksyczne właściwości, a jego owoce są niebezpieczne, zwłaszcza dla małych dzieci, które są skłonne do wkładania przedmiotów do ust. Zaleca się stosowanie roślin, które są przyjazne dla dzieci oraz nie stwarzają ryzyka dla ich zdrowia. Przykłady odpowiednich roślin obejmują lipę drobnolistną (Tilia cordata), która jest bezpieczna i dostarcza cienia oraz jest użyteczna w edukacji ekologicznej.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej