Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 26 maja 2025 11:11
Data zakończenia: 26 maja 2025 11:48

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Projektant otrzymał zadanie przygotowania grafiki do druku offsetowego. Plik źródłowy został przygotowany w przestrzeni barwnej RGB. Jaki będzie skutek pozostawienia tej przestrzeni przy druku offsetowym?

A. Wydruk będzie miał wyższą rozdzielczość

B. Plik zostanie automatycznie poprawnie wydrukowany

C. Kolory na wydruku mogą być niezgodne z projektem

D. Zwiększy się nasycenie kolorów na wydruku

Pozostawienie pliku w przestrzeni RGB przy przygotowaniu materiałów do druku offsetowego to jeden z częstszych błędów, szczególnie u osób początkujących w branży poligraficznej. Druk offsetowy opiera się na modelu barw CMYK, czyli czterech farbach podstawowych – cyan, magenta, yellow, black – które mieszane są na papierze. Natomiast RGB to model wykorzystywany w ekranach i monitorach, gdzie kolory powstają przez mieszanie światła czerwonego, zielonego i niebieskiego. Różnica między tymi modelami sprawia, że wiele barw możliwych do uzyskania na ekranie (w RGB) nie da się odwzorować w druku (CMYK). Jeśli plik zostanie przygotowany w RGB i nie zostanie przekonwertowany do CMYK przed drukiem, to drukarnia zwykle automatycznie przeprowadzi konwersję – często bez kontroli projektanta nad końcowym efektem. Skutkuje to widocznymi różnicami w kolorystyce: barwy mogą stać się matowe, mniej nasycone lub całkiem inne niż te, które projektant widział na monitorze. W praktyce może to być powodem reklamacji, niezadowolenia klienta i strat finansowych. Dlatego jednym z kluczowych standardów przygotowania plików do druku jest zawsze konwersja do CMYK i kontrola kolorów przed wysłaniem do drukarni. To podstawa w branży DTP i grafiki użytkowej.

Pytanie 2

Czym jest akapit?

A. odsunięcie początkowego wiersza tekstu od brzegu strony

B. pionowy blok przeznaczony dla tekstu, umiejscowiony w kolumnie

C. część tekstu znajdująca się pomiędzy wierszem akapitowym a końcem

D. krótkie słowo lub końcówka przeniesionego wyrazu w ostatnim wierszu

Wybór odpowiedzi mówiącej, że akapit to pionowy blok zarezerwowany dla tekstu, leżący na kolumnie, jest błędny, ponieważ nie odnosi się do rzeczywistej definicji akapitu w kontekście pisania i edytowania tekstów. Akapit nie jest zgodny z pojęciem przestrzeni w kolumnie, lecz definiuje jednostkę treści, która skupia się na jednym temacie lub myśli. Również fragment tekstu pomiędzy wierszem akapitowym a końcowym nie oddaje istoty akapitu, ponieważ akapit to nie tylko fizyczna przestrzeń, ale również struktura myślowo-językowa. Z kolei odsunięcie pierwszego wiersza tekstu od marginesu to technika formatowania, która jest często stosowana w celu wizualnego wskazania początku nowego akapitu, ale nie definiuje samego akapitu. Ponadto, zrozumienie, że akapit to również nie krótki wyraz lub końcówka przeniesionego wyrazu w wierszu końcowym, jest kluczowe, ponieważ te pojęcia odnoszą się do innych aspektów typografii i ortografii, które nie mają nic wspólnego z definicją akapitu. W praktyce, każdy z tych błędnych wyborów wynika z nieprecyzyjnego rozumienia struktury tekstu, co może prowadzić do nieporozumień w pisaniu i edytowaniu dokumentów. Właściwe zrozumienie akapitów jest zatem kluczowe dla efektywnej komunikacji tekstowej.

Pytanie 3

Który program jest stworzony do przygotowywania wielostronicowych materiałów graficzno-tekstowych?

A. Puzzle Flow

B. Painter

C. Audacity

D. Adobe InDesign

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do projektowania, które jest szczególnie cenione w branży graficznej za swoje zaawansowane możliwości tworzenia i edytowania wielostronicowych publikacji. Program ten umożliwia użytkownikom łatwe zarządzanie tekstem i grafiką, co jest kluczowe przy projektowaniu książek, magazynów, broszur oraz innych materiałów drukowanych. Dzięki funkcjom takim jak style tekstowe, układ siatki i zaawansowane opcje typograficzne, użytkownicy mają pełną kontrolę nad estetyką i funkcjonalnością swoich projektów. InDesign wspiera także standardy branżowe, takie jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość druku oraz zgodność z wymaganiami wydawniczymi. Przykładowo, wydawcy mogą wykorzystać InDesign do zaprojektowania magazynu, tworząc spójny układ na wielu stronach, efektywnie zarządzając treścią i obrazami, co znacząco przyspiesza proces produkcji i zwiększa profesjonalizm końcowego produktu.

Pytanie 4

Obustronnie zadrukowany arkusz w formacie A2 w pełnym kolorze oznacza się

A. 2+2

B. 1+1

C. C3+2

D. 4+4

Odpowiedź 4+4 jest prawidłowa, ponieważ w kontekście druku arkuszy papieru, oznaczenie 1+1 odnosi się do jednostronnego zadrukowania, co nie jest zgodne z wymaganiem pełnokolorowego zadrukowania obustronnego. W przypadku formatu A2, który ma wymiary 420 x 594 mm, zadruk obustronny oznacza, że każda strona będzie miała pełne pokrycie kolorystyczne. W druku offsetowym, standardową praktyką jest stosowanie oznaczenia 4+4, co wskazuje na cztery kolory na każdej stronie, a tym samym na obustronny druk pełnokolorowy. Takie podejście zapewnia jednolitą jakość druku oraz spójność wizualną, co jest kluczowe dla produkcji materiałów marketingowych, broszur czy plakatów. Oznaczenie 2+2 oraz 4+4 w rzeczywistości oznacza różne podejścia do druku, gdzie 2+2 może odnosić się do druku w dwóch kolorach na każdej stronie, co nie spełnia wymagania pełnokolorowego zadrukowania. W branży druku ważne jest, aby znać te oznaczenia, gdyż wpływają one na cenę, jakość i efektywność produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 5

Podaj wymiary brutto dla listu gratulacyjnego, gdy format netto to A4, a spady wynoszą 2 mm?

A. 216 × 303 mm

B. 210 × 297 mm

C. 214 × 301 mm

D. 214 × 297 mm

Właściwy format brutto listu gratulacyjnego, gdy format A4 jest formatem netto z spadami wynoszącymi 2 mm, to 214 × 301 mm. Format A4 ma wymiary 210 × 297 mm. Aby uzyskać format brutto, należy dodać spady do wymiarów netto. Spady to dodatkowy margines, który jest dodawany do projektu w celu zapewnienia, że żadne istotne elementy graficzne nie zostaną ucięte podczas procesu cięcia. W przypadku spadów wynoszących 2 mm, należy dodać 4 mm do każdej z wymiarów (2 mm z każdej strony). Dlatego 210 mm + 4 mm = 214 mm, a 297 mm + 4 mm = 301 mm. Znajomość obliczeń związanych z formatami wykorzystywanymi w druku jest kluczowa, zwłaszcza w kontekście przygotowań do projektów graficznych, które muszą być zgodne z wymaganiami drukarni. Praktyka ta jest zgodna z branżowymi standardami, które podkreślają znaczenie spadów w projektowaniu graficznym, aby zapewnić profesjonalny wygląd finalnego produktu.

Pytanie 6

W magazynie drukarni zgromadzono 105 kg papieru w formacie B1 (700 x 1000 mm) oraz o gramaturze 150 g/m2. Jaką ilość arkuszy B1 posiada drukarnia?

A. 1 100 sztuk

B. 1 000 sztuk

C. 1 150 sztuk

D. 1 050 sztuk

Podczas analizowania błędnych odpowiedzi, kluczowe jest zrozumienie, jak obliczenia związane z masą i powierzchnią papieru są ze sobą powiązane. W odpowiedziach, które wskazują na ilości arkuszy większe niż 1000, tkwi typowy błąd w analizie gramatury papieru. Przykłady takie jak 1 100, 1 050 czy 1 150 sugerują, że obliczenia nie uwzględniają prawidłowego przeliczenia masy na powierzchnię oraz zrozumienia definicji gramatury. Gramatura 150 g/m2 jednoznacznie determinuje, ile papieru można uzyskać z określonej masy. Niepoprawne podejście często wynika z mylnego założenia, że większa ilość masy wiąże się z proporcjonalnie większą liczbą arkuszy, co jest niezgodne z rzeczywistością, ponieważ zależy to również od wymiarów arkusza. W przypadku papieru B1, który ma powierzchnię 0,7 m2, nawet niewielkie różnice w obliczeniach mogą prowadzić do znacznych błędów w ocenie ilości arkuszy. Kluczowe jest, aby w procesie obliczeń zachować dokładność oraz umiejętność przeliczania jednostek, co jest standardem w branży poligraficznej. Błędy w takich obliczeniach mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania zapasami oraz zwiększenia kosztów produkcji, co jest niepożądane w każdym przedsiębiorstwie.

Pytanie 7

Aby wykonać 150 000 formularzy dotyczących zwolnień lekarskich, jaki typ papieru powinien być użyty jako podłoże do druku?

A. syntetyczny

B. samokopiujący

C. offsetowy

D. samoprzylepny

Wybór papieru offsetowego do produkcji formularzy na zwolnienia lekarskie jest nieodpowiedni, ponieważ ten typ papieru nie posiada właściwości samokopiujących. Papier offsetowy, stosowany zazwyczaj w druku offsetowym, charakteryzuje się gładką powierzchnią, co sprawia, że jest idealny do druku kolorowych materiałów, ale nie nadaje się do tworzenia kopii. Użycie papieru syntetycznego, z kolei, zakłada, że dokumenty będą wykorzystywane w warunkach, gdzie mogą być narażone na działanie wody lub substancji chemicznych. Choć papier syntetyczny ma swoje zalety, nie jest on przeznaczony do tworzenia wielokrotnych kopii i może nie zapewnić wymaganej przejrzystości informacji na formularzu. Zastosowanie papieru samoprzylepnego do formularzy na zwolnienia lekarskie również nie jest zalecane, ponieważ tego rodzaju papier jest stworzony do etykiet i aplikacji, które wymagają przyczepienia się do innych powierzchni. W kontekście formularzy lekarskich, kluczowe jest, aby kopie były czytelne i zgodne z wymogami administracyjnymi, a żadna z wymienionych opcji nie gwarantuje efektywności w tym zakresie. Warto zwrócić uwagę, że wybór odpowiedniego materiału do druku formularzy jest kluczowy dla zapewnienia ich funkcjonalności i efektywności w obiegu dokumentów.

Pytanie 8

Jak możemy sklasyfikować procesy poligraficzne?

A. procesy przygotowawcze, introligatorskie oraz wykańczające

B. procesy przygotowawcze, wydruk oraz procesy introligatorskie

C. wydruk i procesy introligatorskie oraz uszlachetniające

D. produkcję form drukowych, wydruk oraz pakowanie

Patrząc na inne odpowiedzi, widać, że niektóre z nich mogą wprowadzać w błąd, skupiając się na rzeczach, które nie są aż tak ważne w kontekście procesu poligraficznego. Na przykład, pierwsza odpowiedź próbuje podzielić proces na drukowanie i introligatorstwo, a także uszlachetnianie. Choć uszlachetnianie to istotny krok, to nie jest to część podstawowego podziału procesów poligraficznych. Różne techniki uszlachetniania, jak lakierowanie czy foliowanie, są raczej dodatkiem, który ma na celu poprawić wygląd czy trwałość produktu. Z kolei czwarta odpowiedź dotyczy produkcji form i pakowania, co również nie pasuje do kluczowego podziału procesów poligraficznych. Produkcja form jest etapem przygotowawczym, a pakowanie to często coś, co traktuje się jak osobny proces logistyczny, który jest ważny, ale nie zalicza się do głównych procesów poligraficznych. Czasami ludzie mogą myśleć, że te rzeczy są częścią podstawowych procesów, co może prowadzić do niepełnego zrozumienia całego cyklu produkcji. Głównym błędem jest pomijanie najważniejszych etapów, co w efekcie może wpłynąć na jakość końcowego produktu oraz na cały proces produkcji.

Pytanie 9

Jaką ilość drutu itroligatorskiego należy przygotować do produkcji 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm?

A. 80 m

B. 40 m

C. 60 m

D. 20 m

W przypadku błędnych odpowiedzi, często występują typowe nieporozumienia związane z jednostkami miary i ilościami. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 20 m lub 60 m mogły wynikać z błędnego zrozumienia proporcji oraz konwersji jednostek. Użytkownicy mogą pomylić długość drutu potrzebnego na jedną broszurę z całkowitą długością, co prowadzi do znacznych rozbieżności w obliczeniach. Odpowiedź 80 m z kolei może powstać w wyniku nadmiernego mnożenia, gdzie użytkownik może założyć, że każda broszura wymaga znacznie więcej materiału niż w rzeczywistości. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że każda zszywka ma określoną długość, a ich liczba jest związana bezpośrednio z liczbą broszur. Dlatego, przy obliczaniu zapotrzebowania na drut itroligatorski, niezwykle istotne jest zrozumienie, jak liczba zszywek i ich długość wpływają na całkowite zużycie materiału. Użytkownicy powinni zatem zwrócić uwagę na dokładność obliczeń i unikać uproszczeń, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków. Dobre praktyki w produkcji materiałów drukowanych wymagają staranności w planowaniu, co przekłada się na oszczędności i efektywność – kluczowe aspekty w branży drukarskiej.

Pytanie 10

Celem wykonania odbitki proof jest jej sprawdzenie pod względem

A. kolorystyki druku

B. liniatury rastra

C. pasowania kolorów

D. wymiarów podłoża

Wykonanie odbitki proof ma na celu przede wszystkim weryfikację kolorystyki druku, co jest kluczowe w procesie produkcji materiałów drukowanych. Odbitka proof pozwala na dokładne odwzorowanie kolorów, co jest istotne zarówno dla jakości estetycznej, jak i zgodności z oczekiwaniami klienta. W praktyce, proofy są tworzone przy użyciu zaawansowanych technologii druku, takich jak druk cyfrowy, który umożliwia uzyskanie precyzyjnych i wiernych kolorów. Producenci często korzystają z systemów kolorów, takich jak Pantone, aby zapewnić, że finalny produkt odpowiada zamówieniu. Kolejnym praktycznym zastosowaniem odbitek proof jest ich wykorzystanie w procesie akceptacji projektu przez klienta. Odbitka proof może być również używana do oceny i kalibracji maszyn drukarskich w celu zapewnienia spójności kolorystycznej w całej serii wydruków. Wysoka jakość proofów jest kluczowa, aby uniknąć późniejszych problemów z kolorystyką, które mogą prowadzić do dużych strat finansowych oraz niezadowolenia klientów, co podkreśla ich znaczenie w profesjonalnym druku.

Pytanie 11

Jakie urządzenie powinno być użyte do pomiaru gęstości optycznej wydruków cyfrowych?

A. Lupa

B. Densytometr refleksyjny

C. Ekspozymetr

D. Densytometr transmisyjny

Densytometr refleksyjny to urządzenie, które jest specjalnie zaprojektowane do pomiaru gęstości optycznej materiałów, w tym wydruków cyfrowych. Jego działanie opiera się na analizie światła odbitego od powierzchni próbki, co pozwala na precyzyjne określenie intensywności koloru oraz kontrastu. Densytometry refleksyjne są wykorzystywane w branży poligraficznej i graficznej, aby zapewnić zgodność kolorystyczną oraz jakość wydruków. W praktyce, użycie densytometru refleksyjnego umożliwia ocenę gęstości kolorów CMYK, co jest kluczowe w procesie przygotowania do druku. Na przykład, przy druku ulotek czy plakatów, odpowiednia gęstość optyczna wpływa na postrzeganą jakość finalnego produktu. Zgodność z normami, takimi jak ISO 12647, a także normami do kontroli jakości w poligrafii, podkreśla znaczenie stosowania densytometru refleksyjnego w codziennej pracy drukarni i studiów graficznych. W skrócie, to narzędzie jest niezbędne do zapewnienia wysokiej jakości wydruków oraz efektywnej produkcji.

Pytanie 12

W jaki sposób zmieni się cena jednostkowa druku ulotki metodą offsetową w przypadku zwiększenia nakładu?

A. Nie ulegnie zmianie

B. Nie można tego przewidzieć

C. Spadnie

D. Wzrośnie

Istnieją różne błędne wyobrażenia dotyczące wpływu wielkości nakładu na koszt jednostkowy druku offsetowego. Niektóre z nich sugerują, że koszt jednostkowy może wzrosnąć lub pozostać bez zmian, co jest niezgodne z zasadami ekonomii skali w produkcji. Zwiększenie nakładu powoduje, że koszty stałe, takie jak przygotowanie klisz czy uruchomienie maszyny, rozkładają się na większą liczbę wydruków, co automatycznie obniża koszt jednostkowy. Sugerowanie, że koszt jednostkowy pozostanie bez zmian, ignoruje fakt, że koszty zmienne, takie jak materiały czy czas pracy, również są bardziej efektywnie zarządzane przy dużych nakładach. Warto też zauważyć, że błędne przekonanie o wzroście kosztów jednostkowych może wynikać z niepełnej analizy kosztów związanych z produkcją. W praktyce, branża drukarska korzysta z różnych technik i strategii optymalizacji kosztów, co czyni druk offsetowy jedną z najbardziej opłacalnych metod przy większych nakładach. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji w zakresie produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 13

Jakie operacje technologiczne są realizowane w trakcie przygotowywania publikacji w drukarni?

A. Złamywanie, obróbka graficzna zdjęć, tworzenie pliku PDF

B. Adiustacja, łamanie, reprodukcja poligraficzna, tworzenie pliku PDF

C. Składanie, złamywanie, tworzenie pliku CtF, narządzanie

D. Reprodukcja poligraficzna, tworzenie pliku CtP, drukowanie

Wybór operacji technologicznych, które nie obejmują adiustacji, łamania, reprodukcji poligraficznej oraz wykonywania pliku PDF, wskazuje na niepełne zrozumienie procesu przygotowania publikacji w przygotowalni poligraficznej. Przykładowo, reprodukcja poligraficzna jest kluczowym etapem, który zapewnia, że materiały są gotowe do druku i spełniają odpowiednie normy jakościowe. Pomijanie tego etapu w odpowiedzi sugeruje brak wiedzy na temat procesu prepress, który obejmuje zarówno przygotowanie plików do druku, jak i ich kontrolę jakości. Złamywanie, jak również obróbka graficzna zdjęć, choć mogą być traktowane jako istotne operacje, nie stanowią całości procesu. Złamywanie odnosi się do etapu, w którym projekt graficzny jest przygotowywany do finalnej produkcji, ale bez właściwej adiustacji i reprodukcji, może prowadzić do błędów w ostatecznym produkcie. Ponadto, wykonywanie pliku PDF jest niezbędnym krokiem, aby zapewnić, że wszystkie elementy graficzne i tekstowe są prawidłowo wyświetlane w formacie gotowym do druku. Użytkownicy mogą mylić różne etapy tego procesu, co prowadzi do pominięcia kluczowych elementów, jakimi są kontrola jakości i zapewnienie spójności wizualnej. Warto zaznaczyć, że każdy z tych etapów powinien być realizowany zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, aby uniknąć potencjalnych problemów w finalnym produkcie, co podkreśla znaczenie rzetelnego podejścia do przygotowania publikacji.

Pytanie 14

Jaką wartość przybliżoną ma koszt papieru potrzebnego do wydrukowania 1 000 plakatów o wymiarach 707 × 1000 mm na papierze o gramaturze 100 g/m², jeśli 1 kilogram tego papieru kosztuje 3,00 zł?

A. 240,00 zł

B. 150,00 zł

C. 180,00 zł

D. 212,00 zł

Aby obliczyć koszt papieru niezbędnego do wydrukowania 1000 plakatów o wymiarach 707 × 1000 mm, najpierw należy obliczyć powierzchnię jednego plakatu. Powierzchnia jednego plakatu wynosi: 0,707 m × 1,000 m = 0,707 m². Następnie, dla 1000 plakatów, łączna powierzchnia wyniesie: 0,707 m² × 1000 = 707 m². Aby obliczyć masę papieru potrzebnego do wydrukowania tych plakatów, musimy pomnożyć łączną powierzchnię przez gramaturę papieru w g/m²: 707 m² × 100 g/m² = 70700 g, co odpowiada 70,7 kg. Koszt 1 kg papieru wynosi 3,00 zł, zatem całkowity koszt papieru wyniesie: 70,7 kg × 3,00 zł/kg = 212,10 zł, co w przybliżeniu daje 212,00 zł. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży druku, gdzie precyzyjne kalkulacje kosztów są kluczowe dla efektywności i rentowności procesów produkcyjnych.

Pytanie 15

Aby stworzyć wielobarwne kartki pocztowe, jaki rodzaj papieru należy zastosować?

A. objętościowy o gramaturze 120g/m2 i farby ze skali CMYK

B. dwustronnie powlekany o gramaturze 100g/m2 i farby ze skali Pantone®

C. jednostronnie powlekany o gramaturze 250g/m2 i farby CMYK

D. offsetowy o gramaturze 80g/m2 i farby ze skali Pantone®

Papier offsetowy o gramaturze 80g/m2, chociaż używany w druku, nie jest optymalnym wyborem do wydruków wielobarwnych. Tego typu papier jest zazwyczaj zbyt cienki i mało sztywny, co prowadzi do problemów z jakością druku, szczególnie przy intensywnych kolorach. Farby ze skali Pantone® są często stosowane w projektach, gdzie kolor jest kluczowy, jednak w przypadku druku wielobarwnego lepszym rozwiązaniem jest użycie farb CMYK, które pozwalają na szerszą gamę kolorów poprzez mieszanie. Objemościowy papier o gramaturze 120g/m2, mimo że jest nieco grubszy, nie oferuje takiej samej jakości wydruku kolorów jak papier jednostronnie powlekany. Natomiast dwustronnie powlekany papier o gramaturze 100g/m2, choć stosowany w niektórych projektach, może nie być wystarczająco sztywny do wydruków takich jak widokówki, które powinny być odporne na zgięcia i przetarcia. Wybór niewłaściwej gramatury lub rodzaju papieru może prowadzić do nieestetycznych efektów, takich jak prześwit czy zniekształcenia kolorów, co jest szczególnie niepożądane w produktach mających na celu przyciąganie uwagi odbiorców. Warto zwrócić uwagę na standardy branżowe i praktyki, które podkreślają znaczenie odpowiednich materiałów do osiągania najwyższej jakości druku.

Pytanie 16

Jakie znaczenie ma termin adiustacja?

A. Złożenie użytków w formie kopiowej

B. Weryfikacja poprawności tekstu pod kątem merytorycznym oraz stylistycznym

C. Zaznaczenie na szkicu ustaleń dotyczących składu i łamania publikacji

D. Wskazanie błędów w składzie na próbnych odbitkach

Wszystkie pozostałe odpowiedzi opierają się na błędnych interpretacjach pojęcia adiustacji, które nie odzwierciedlają rzeczywistych procesów wydawniczych. Na przykład, zmontowanie użytków w formę kopiową sugeruje proces łączenia różnych materiałów, co jest bardziej związane z tworzeniem zbiorów dokumentów niż z konkretnymi działaniami adiustacyjnymi. Podobnie, oznaczenie błędów składu na odbitkach próbnych odnosi się do etapu korekty, który następuje po adiustacji, a nie do samego procesu przygotowywania materiału do druku. Z kolei sprawdzanie poprawności tekstu pod względem merytorycznym i stylistycznym nie jest właściwe, ponieważ dotyczy bardziej redakcji niż adiustacji. Adiustacja ma na celu organizację wizualną i strukturalną materiału, a nie ocenę jego treści. W kontekście standardów branżowych, istotne jest, aby rozumieć różnice między tymi pojęciami, gdyż każde z nich pełni inną rolę w procesie wydawniczym. Typowe błędy myślowe w tym przypadku to mylenie etapów pracy nad publikacją oraz brak umiejętności rozróżnienia między różnymi procesami, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania projektem wydawniczym i obniżenia jakości finalnego produktu.

Pytanie 17

Jakie są wymiary plakatu w formacie A0?

A. 595 x 841 mm

B. 707 x 1000 mm

C. 500 x 707 mm

D. 841 x 1189 mm

Format A0 to taki podstawowy rozmiar w systemie ISO 216, co znaczy, że to coś, co definiuje, jak mają wyglądać różne formaty papieru, no i są jeszcze formaty B i C. Wymiary A0 to 841 na 1189 mm, czyli mamy tu prawie 1 metr kwadratowy. Często używa się go do druku plakatów, grafik czy prezentacji, bo ma naprawdę dużo miejsca na różne pomysły i informacje. A0 jest jak taka bazowa wersja dla innych formatów serii A, bo każde kolejne to tak jakby cięcie poprzedniego na pół wzdłuż krótszej krawędzi, co sprawia, że proporcje się zgadzają. Przykładowo A1 ma 594 na 841 mm, a A2 to 420 na 594 mm. W sumie, znajomość tych formatów jest mega ważna dla projektantów, architektów czy marketerów, bo często muszą dostosowywać swoje prace do wymogów druku czy prezentacji. Fajnie też wiedzieć, że te standardy są używane na całym świecie, co ułatwia współpracę i wymianę materiałów między różnymi krajami i branżami.

Pytanie 18

W jakim celu stosuje się proof cyfrowy w przygotowywaniu publikacji?

A. Aby uzyskać większą liczbę odbitek

B. Aby obniżyć koszty produkcji

C. Aby sprawdzić zgodność kolorystyczną przed drukiem

D. Aby zwiększyć rozdzielczość obrazu

Proof cyfrowy to kluczowe narzędzie w procesie przygotowania do druku, które pozwala na weryfikację zgodności kolorystycznej materiału przed jego finalnym wydrukiem. Umożliwia to graficy i drukarzowi dokładne sprawdzenie, jak kolory na ekranie komputera będą wyglądały po wydrukowaniu. Dzięki temu można uniknąć kosztownych błędów, które mogą wyniknąć z różnic między kolorami na ekranie a tymi po wydruku. Proces zarządzania kolorami w proofingu cyfrowym jest oparty na profilach ICC, co pozwala na uzyskanie spójnych i przewidywalnych rezultatów w różnych urządzeniach drukujących. W praktyce proof cyfrowy staje się nieocenionym narzędziem w produkcji wysokiej jakości materiałów, gdzie precyzja kolorystyczna jest priorytetem, np. w reklamach, magazynach, czy opakowaniach produktów. Dzięki niemu klient oraz drukarnia mogą mieć pewność, że finalny produkt spełni oczekiwania estetyczne i techniczne, a proces produkcji będzie przebiegał sprawnie i bez nieprzewidzianych problemów.

Pytanie 19

Jakie proporcje użyte w tworzeniu kolumny książkowej odpowiadają zasadzie złotego podziału?

A. 1 : 1,353

B. 1 : 1,618

C. 1 : 0,667

D. 1 : 0,376

Wybór proporcji 1 : 1,353, 1 : 0,667, czy 1 : 0,376 jako odpowiedzi na to pytanie jest nieprawidłowy, ponieważ żadna z tych wartości nie odzwierciedla zasady złotego podziału. Proporcje te mogą być mylnie interpretowane jako korzystne w designie, jednakże nie spełniają one kryteriów estetycznych i harmonijnych, jakie zapewnia złoty podział. Proporcja 1 : 1,353 nie jest stosowana w żadnym uznawanym standardzie projektowym; z kolei 1 : 0,667 i 1 : 0,376 nie mają żadnego uzasadnienia w kontekście estetyki wizualnej, co czyni je nieodpowiednimi. Właściwe zrozumienie zasady złotego podziału, która wynosi około 1 : 1,618, jest kluczowe dla projektantów, którzy pragną tworzyć kompozycje wizualne, które są nie tylko funkcjonalne, ale i przyjemne dla oka. Typowe błędy w myśleniu prowadzą do stosowania nieodpowiednich proporcji, które mogą wydawać się atrakcyjne na pierwszy rzut oka, ale w rzeczywistości nie zapewniają harmonii. W projektowaniu kluczowe jest dążenie do proporcji, które są zgodne z naturalnymi preferencjami ludzkiego oka, co znajduje odzwierciedlenie w liczbie phi. Dlatego istotne jest, aby w każdej pracy projektowej bazować na uznanych zasadach i standardach, co pozwala uniknąć pułapek myślowych związanych z subiektywnym postrzeganiem estetyki.

Pytanie 20

Ile kolorowych separacji powinno się przygotować do realizacji offsetowych form drukarskich dla druku w palecie kolorów 4+1?

A. 5 separacji

B. 8 separacji

C. 4 separacje

D. 1 separację

Odpowiedzi, które sugerują mniejszą liczbę separacji niż pięć, mogą wynikać z mylnego założenia, że wystarczy jedynie zestaw CMYK do uzyskania pełnej gamy barw. Chociaż standardowy zestaw czterech kolorów CMYK jest wystarczający do wielu zastosowań, nie uwzględnia on potrzeby uzyskania specyficznych odcieni, które mogą być nieosiągalne w standardowym procesie druku. Przyjęcie, że wystarczy cztery separacje, prowadzi do ograniczenia kreatywności projektanta oraz może skutkować niższą jakością wydruku. Również błędna koncepcja, sugerująca, że jedna separacja mogłaby zaspokoić potrzeby kolorystyczne projektu, zupełnie ignoruje złożoność kolorów oraz ich interakcje w procesie druku. W kontekście druku offsetowego, właściwe zarządzanie kolorami oraz ich precyzyjne odwzorowanie stają się kluczowe, a ograniczenie się do jednokolorowej separacji wręcz uniemożliwia uzyskanie wysokiej jakości efektów. Ponadto, niektóre projekty wymagające zastosowania dodatkowego koloru mogą nie być optymalnie realizowane bez dodatkowej separacji, co prowadzi do rozczarowujących rezultatów wizualnych. Właściwe zrozumienie procesu drukowania i odpowiednich separacji nie tylko zwiększa efektywność produkcji, ale również wpływa na satysfakcję końcowego klienta.

Pytanie 21

Na odwrocie "czwórki tytułowej" można umieścić

A. wakat lub frontyspis

B. numer ISBN oraz kolofon

C. imię oraz nazwisko twórcy

D. znak i nazwę wydawnictwa

Zdarza się, że myli się pojęcia, takie jak imię i nazwisko autora, numer ISBN czy kolofon, z informacjami, które powinny być na drugiej stronie czwartej strony tytułowej. Zazwyczaj imię i nazwisko autora znajdziesz na samej czwartej stronie tytułowej, a nie tam, na odwrocie. To jest zgodne z zasadami wydawniczymi, bo podstawowe dane autora muszą być widoczne dla czytelników. Numer ISBN to unikalny kod książki, który też ląduje na okładce, a jego umiejscowienie jest regulowane przez normy międzynarodowe. Kolofon, który mówi o wydawcy i szczegółach edycji, zwykle znajdziesz na końcu książki, a nie na tej stronie. Często takie pomyłki wynikają z braku wiedzy o strukturze książek i źle rozumianych sekcjach. Dlatego zrozumienie, jak zorganizowane są treści w publikacjach, jest naprawdę istotne, by tworzyć profesjonalne książki.

Pytanie 22

Jaką rozdzielczość skanowania powinien mieć oryginał wielobarwny, jeśli jego powiększenie w trakcie druku wynosi 4 razy?

A. 300 dpi

B. 1 200 dpi

C. 600 dpi

D. 2 400 dpi

Poprawna odpowiedź 1 200 dpi wynika z konieczności uwzględnienia powiększenia oryginału w procesie skanowania. Standardowa rozdzielczość skanowania dla dokumentów wielobarwnych wynosi 300 dpi. Gdy oryginał jest powiększany 4-krotnie, rozdzielczość skanowania powinna być proporcjonalnie wyższa, aby zachować jakość obrazu. W tym przypadku, mnożymy 300 dpi przez 4, co daje 1 200 dpi. Taka praktyka jest zgodna z zasadami profesjonalnego skanowania i druku, gdzie jakość obrazu jest kluczowa dla zachowania detali oraz kolorów. Przykładowo, w branży reklamowej czy fotograficznej, wyższa rozdzielczość skanowania pozwala na uzyskanie lepszych efektów wizualnych, co jest niezbędne w pracy z dużymi formatami. Warto również wspomnieć, że skanowanie w wyższej rozdzielczości umożliwia lepszą obróbkę graficzną, co jest niezwykle istotne w kontekście późniejszego drukowania i publikacji. Standardy ISO dla skanowania wskazują na konieczność stosowania odpowiednich ustawień DPI w zależności od celu końcowego, co potwierdza słuszność tej odpowiedzi.

Pytanie 23

Jaką kwotę trzeba przeznaczyć na wykonanie form drukarskich koniecznych do druku ulotek w kolorystyce 4 + 1, jeśli koszt przygotowania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 90,00 zł

B. 120,00 zł

C. 150,00 zł

D. 180,00 zł

Kiedy wybierasz niewłaściwą odpowiedź, to może być tak, że nie do końca zrozumiałeś, jak te koszty związane z drukiem offsetowym wyglądają. Każda odpowiedź, którą widzisz, ma swoje błędy w obliczeniach. Na przykład te, które sugerują, że koszt to 90,00 zł albo 120,00 zł, mogą wynikać z mylnego przekonania, że trzeba mniej form. To może prowadzić do błędnego wniosku, że wystarczy kilka form, a to w poligrafii nie działa tak, bo każdy kolor wymaga swojej formy. A jeśli chodzi o odpowiedź 180,00 zł, to ona błędnie sugeruje, że formy kosztują więcej, niż w rzeczywistości, pewnie przez jakieś nieporozumienia o liczbie form czy ich cenie. Każdy projekt w druku trzeba dokładnie wyliczać, biorąc pod uwagę różne rzeczy, jak liczba kolorów, rodzaj druku i ewentualne efekty wizualne. Złe obliczenia mogą prowadzić do problemów z budżetem, co jest mega istotne w tej branży, gdzie zyski zależą od dobrego planowania kosztów. Warto zwrócić uwagę na to, jak branża to robi, żeby uwzględniać wszystkie zmienne koszty przy wycenie projektów.

Pytanie 24

Jakie podłoże powinno być użyte do produkcji opakowania typu Bag-in-Box dla soku?

A. Folię matową PVC o gramaturze 180 g/m2

B. Papier niepowlekany 120 g/m2

C. Karton powlekany 230 g/m2

D. Tekturę laminowaną 700 g/m2

Tektura laminowana 700 g/m2 to najlepszy wybór do produkcji opakowania typu Bag-in-Box na sok ze względu na swoje właściwości mechaniczne i barierowe. Tego typu podłoże charakteryzuje się wysoką odpornością na uszkodzenia mechaniczne oraz doskonałą odpornością na wilgoć, co jest kluczowe w przypadku przechowywania płynnych produktów. Laminowanie dodatkowo zwiększa trwałość i zabezpiecza zawartość przed wpływem czynników zewnętrznych, takich jak światło czy tlen. W praktyce stosowanie tektury laminowanej pozwala na wydłużenie okresu przydatności do spożycia soku, co jest korzystne zarówno dla producentów, jak i konsumentów. W branży opakowań, zgodnie z normami ISO 22000, ważne jest, aby opakowania zapewniały nie tylko atrakcyjny wygląd, ale także bezpieczeństwo żywności, co tektura laminowana odpowiednio spełnia. Dodatkowo, zastosowanie tektury o takiej gramaturze umożliwia łatwe formowanie opakowań oraz ich estetyczne wykończenie, co jest istotne w kontekście marketingu.

Pytanie 25

Podczas projektowania ulotki w formacie A5, jaki jest właściwy margines bezpieczeństwa?

A. 5 mm

B. 2 mm

C. 15 mm

D. 10 mm

Właściwy margines bezpieczeństwa przy projektowaniu materiałów graficznych, takich jak ulotki, to obszar, który umożliwia zachowanie kluczowych elementów projektu, takich jak tekst czy istotne grafiki, w bezpiecznej odległości od krawędzi strony. Dla formatu A5, który jest powszechnie używany w druku, margines bezpieczeństwa wynoszący 5 mm jest uważany za standardowy i odpowiedni. Dzięki temu kluczowe elementy projektu nie zostaną przycięte podczas procesu produkcyjnego, co jest szczególnie ważne przy cięciu dużych nakładów. Z mojego doświadczenia wynika, że stosowanie 5 mm marginesu pozwala na zminimalizowanie ryzyka nieprzewidzianych błędów drukarskich. Dodatkowo, wiele drukarni zaleca taki margines jako minimum, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży poligraficznej. W praktyce, utrzymywanie tego marginesu nie tylko chroni projekt, ale także ułatwia komunikację z drukarnią, ponieważ jest to standard powszechnie akceptowany i stosowany w większości przypadków.

Pytanie 26

Ile arkuszy netto w formacie A2 jest potrzeba do wydrukowania 15 000 egzemplarzy broszur składających się z 12 stron i mających wymiary 180 x 180 mm?

A. 12 000 arkuszy

B. 18 000 arkuszy

C. 21 000 arkuszy

D. 15 000 arkuszy

Pytanie dotyczy obliczenia liczby arkuszy netto potrzebnych do wydrukowania 15 000 sztuk broszur, co wymaga zrozumienia relacji między formatem papieru a wymiarami broszury. Zastosowanie formatu A2, który ma wymiary 420 x 594 mm, powinno prowadzić do obliczenia, ile pojedynczych broszur można wydrukować na jednym arkuszu. Typowe błędy w kalkulacjach wynikają z braku uwzględnienia całkowitej powierzchni papieru oraz optymalnego układu stron. Warto zauważyć, że odpowiedzi sugerujące 12 000, 18 000 czy 21 000 arkuszy nie uwzględniają podstawowych zasad efektywności produkcji, takich jak intensywność wykorzystania papieru. Zazwyczaj przy układzie broszury można zmieścić więcej niż jedną sztukę na arkuszu A2, co oznacza, że nadmierna liczba arkuszy prowadzi do niepotrzebnego marnotrawstwa materiału. Dlatego kluczowe jest dokładne obliczenie potrzebnych arkuszy, uwzględniając zarówno format broszury, jak i optymalizację układu na arkuszu, co jest istotne nie tylko dla redukcji kosztów, ale także dla zwiększenia efektywności całego procesu drukarskiego. Ogólnie rzecz biorąc, zrozumienie tych zasad jest kluczowe w branży poligraficznej, gdzie efektywne zarządzanie zasobami i minimalizacja odpadów są centralnymi ideami.

Pytanie 27

Układ użytków na arkuszu drukarskim to

A. rastryzacja

B. lokalizacja

C. dopasowanie

D. impozycja

Impozycja to proces, który polega na rozmieszczaniu użytków graficznych na arkuszu drukarskim w taki sposób, aby maksymalnie wykorzystać przestrzeń i zminimalizować straty materiału. W praktyce oznacza to, że projektant lub operator maszyny drukarskiej musi uwzględnić różne czynniki, takie jak rozmiar finalnego produktu, rodzaj i gramatura papieru, a także technologię druku. Dobre praktyki w impozycji obejmują stosowanie programów graficznych, które pozwalają na wizualizację i optymalizację układu użytków. Przykładem zastosowania impozycji może być przygotowanie arkusza z różnymi formatami etykiet, gdzie każda etykieta jest zaprojektowana tak, aby jak najlepiej pasowała do reszty układu. W branży stosuje się także standardy, takie jak ISO 12647, które regulują proces druku, w tym impozycję, aby zapewnić wysoką jakość i spójność kolorystyczną wydruków. Właściwa impozycja wpływa na efektywność produkcji oraz na koszty, dlatego jest kluczowym etapem w procesie graficznym.

Pytanie 28

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest odpowiednie do eliminacji niewielkich plam na skanie starej pocztówki?

A. Stempel.

B. Magiczne różdżka.

C. Rozmycie.

D. Uchwyt.

Narzędzie Stempel w programie Adobe Photoshop jest używane do usuwania drobnych defektów z obrazu, w tym plam, rys, czy zanieczyszczeń na skanach archiwalnych. Działa na zasadzie kopiowania fragmentów obrazu z jednego miejsca i nakładania ich na inne, co pozwala na precyzyjne usunięcie niepożądanych elementów. Przykładem zastosowania tego narzędzia może być poprawa jakości skanów pocztówek, gdzie drobne przebarwienia mogą zakłócać ich estetykę. Użytkownik powinien wybrać obszar, który będzie kopiowany, a następnie nałożyć go na plamę, co w efekcie daje naturalny efekt. Warto pamiętać, że kluczowe jest dostosowanie opcji pędzla Stempla, takich jak rozmiar i twardość, aby uzyskać najlepsze rezultaty. Ponadto, stosowanie warstw w Photoshopie, a także funkcji Cofnij, pozwala na bieżąco kontrolować efekty pracy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami edytorskimi w branży graficznej.

Pytanie 29

Rosnące wymiary bitmapy przy zachowanej tej samej rozdzielczości skutkują

A. wzrostem ostrości obrazu z powodu mniejszej ilości pikseli w proporcji do rozmiaru bitmapy

B. pogorszeniem jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie

C. poprawą jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie

D. rozjaśnieniem obrazu, zwłaszcza w półtonach

Zwiększenie rozmiarów bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości skutkuje pogorszeniem jakości obrazu, co jest spowodowane interwencją w strukturę pikseli. Bitmapa jest zbiorem pikseli, które mają określony rozmiar i rozmieszczenie. Kiedy powiększamy bitmapę bez zmiany jego rozdzielczości, piksele stają się większe, co prowadzi do ich rozmycia i powstawania efektu "pikselizacji". Przykładowo, jeśli mamy bitmapę o rozdzielczości 300x300 pikseli i zwiększamy jej wymiary do 600x600 pikseli, zachowując te same 300 pikseli, każdy piksel w nowym obrazie musi być powielony. Zastosowanie technik interpolacji, jak np. bicubic scaling, może częściowo zredukować widoczność tego efektu, ale nie przywróci oryginalnej jakości. W praktyce, dla zachowania jakości obrazu, zaleca się pracować z grafiką wektorową lub używać obrazków o wyższej rozdzielczości, co jest standardem w profesjonalnym projektowaniu graficznym.

Pytanie 30

W jakim oprogramowaniu można stworzyć gazetkę reklamową do interaktywnego wyświetlania?

A. Puzzle Flow

B. IrfanView

C. Adobe InDesign

D. Corel Painter

Wybór aplikacji, które nie są przeznaczone do tworzenia gazet reklamowych, może wynikać z braku zrozumienia, czym różnią się poszczególne programy graficzne. IrfanView to narzędzie głównie do przeglądania i podstawowej edycji zdjęć, które nie oferuje zaawansowanych funkcji składu publikacji. Przeznaczone jest przede wszystkim do obróbki obrazów, a nie do kompleksowego projektowania materiałów reklamowych. Puzzle Flow, z kolei, jest programem do tworzenia aplikacji mobilnych i gier, co również nie jest związane z projektowaniem gazet reklamowych. Corel Painter jest oprogramowaniem, które kładzie nacisk na malarstwo cyfrowe i ilustrację, co sprawia, że nie jest najlepszym wyborem do tworzenia układów tekstowych i graficznych, które są typowe dla gazet reklamowych. Użytkownicy mogą być skłonni myśleć, że programy te są wystarczające do projektowania, jednak ich funkcjonalność nie odpowiada profesjonalnym wymaganiom branży graficznej. Kluczowe jest zrozumienie różnic w funkcjach i zastosowaniach tych programów, aby nie tracić czasu na narzędzia, które nie spełnią oczekiwań związanych z tworzeniem interaktywnych i profesjonalnych materiałów reklamowych.

Pytanie 31

Do systemu produkcyjnegonie wlicza się programu do

A. konserwacji

B. lokalizacji użytków

C. tworzenia wyciągów

D. zalewania

Wybór odpowiedzi związanych z generowaniem wyciągów, zalewkowaniem oraz rozstawieniem użytków może wynikać z niepełnego zrozumienia zakresu funkcji systemu produkcyjnego. Generowanie wyciągów jest kluczowe dla zbierania i analizy danych produkcyjnych, co pozwala na monitorowanie efektywności procesów oraz identyfikowanie obszarów do poprawy. Nie można zatem zakwalifikować tego procesu jako nieistotnego. Podobnie, zalewkowanie to technika stosowana w wielu branżach, w tym w przemyśle chemicznym oraz spożywczym, mająca na celu zapewnienie odpowiedniej jakości produktów przez optymalizację dozowania surowców. Rozstawienie użytków odnosi się do planowania i organizacji przestrzeni roboczej oraz maszyn, co jest kluczowe w kontekście efektywności produkcji i ergonomii stanowisk pracy. Wszystkie te elementy są częścią bardziej skomplikowanego systemu produkcyjnego, gdzie każdy z nich wpływa na jakość i efektywność końcowego produktu. Zrozumienie, że konserwacja, mimo że ważna, nie jest integralną częścią samego procesu produkcyjnego, lecz jedynie elementem wspierającym, jest kluczowe dla właściwego postrzegania funkcji systemów produkcyjnych. W praktyce, niewłaściwe postrzeganie roli jakościowych procesów produkcji może prowadzić do błędnych wniosków i decyzji w zakresie zarządzania produkcją.

Pytanie 32

Technologia realizacji kolorowego nadruku na 50 spersonalizowanych torbach na prezenty obejmuje druk

A. offsetowy i przekrawanie

B. tamponowy i wycinanie

C. cyfrowy i wykrawanie

D. sitowy i okrawanie

Wszystkie inne odpowiedzi zawierają techniki, które nie są optymalne dla produkcji personalizowanych torebek na prezenty w małych seriach. Druk tamponowy, na przykład, jest techniką, której głównym atutem jest zdolność do nanoszenia nadruku na nierównych powierzchniach, jednak jego zastosowanie w przypadku wielu kolorów i szczegółowych wzorów może być ograniczone. Proces ten wymaga także skomplikowanej produkcji matryc, co w praktyce czyni go mniej elastycznym dla personalizacji. Sitodruk, z drugiej strony, jest doskonały dla dużych serii produkcyjnych, ale jego przygotowanie dla małych nakładów jest kosztowne, a proces ten jest czasochłonny, co czyni go nieodpowiednim dla produkcji 50 sztuk torebek, gdzie wymagana jest różnorodność i szybkość. Offsetowy druk, mimo że zapewnia wysoką jakość wydruku, również nie jest idealny do małych serii ze względu na wysokie koszty przygotowania matryc. Dodatkowo, przekrawanie to technika, która może być używana w połączeniu z każdym rodzajem druku, ale w kontekście niniejszego pytania, kluczowym aspektem jest odpowiedni wybór metody druku, który w przypadku personalizacji powinien być elastyczny i szybki, a te tradycyjne metody nie spełniają tych kryteriów. Wybór niewłaściwych technologii może prowadzić do zwiększenia kosztów produkcji oraz wydłużenia czasu realizacji zamówienia, co w branży opartej na szybkości i elastyczności jest nie do przyjęcia.

Pytanie 33

Jak długo zajmie wydrukowanie 50 000 odbitek, jeśli wydajność maszyny drukującej to 10 000 odbitek na godzinę?

A. 2 h

B. 3 h

C. 10 h

D. 5 h

Aby obliczyć czas potrzebny do wydrukowania 50 000 odbitek przy wydajności maszyny drukującej wynoszącej 10 000 odbitek na godzinę, należy zastosować prostą formułę: czas = liczba odbitek / wydajność. W tym przypadku czas = 50 000 / 10 000, co daje 5 godzin. Taka kalkulacja jest kluczowa w branży poligraficznej, gdzie kontrola czasu produkcji ma istotne znaczenie dla efektywności operacyjnej. Przykładowo, w planowaniu produkcji, znajomość wydajności maszyn pozwala na lepsze zarządzanie harmonogramem i optymalizację procesów. Dodatkowo, zrozumienie tego procesu jest fundamentem w tworzeniu ofert dla klientów oraz w wycenie zleceń. Stosowanie tej metody obliczeń jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie precyzyjne prognozowanie czasów produkcji przekłada się na zadowolenie klientów oraz efektywne zarządzanie zasobami.

Pytanie 34

Oblicz koszt przygotowania form drukarskich potrzebnych do produkcji akcydensów w kolorze 2 + 0, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 35 zł.

A. 140 zł

B. 70 zł

C. 105 zł

D. 35 zł

Poprawna odpowiedź to 70 zł, co wynika z konieczności wykonania dwóch form drukowych w przypadku kolorystyki 2 + 0. Każda forma kosztuje 35 zł, więc całkowity koszt będzie wynosić 2 * 35 zł = 70 zł. W praktyce, w druku offsetowym, kolorystyka 2 + 0 oznacza, że na jednej stronie drukowane są dwa kolory, a na odwrocie nie ma druku. Zastosowanie dwóch form jest standardową praktyką, aby uzyskać pożądany efekt kolorystyczny na wydruku. W projektach graficznych, takich jak broszury czy ulotki, odpowiednie przygotowanie form drukowych jest kluczowe dla jakości druku. Warto też zaznaczyć, że koszt formy jest jedynie częścią całkowitych wydatków na produkcję, które mogą obejmować także papier, tusze oraz robociznę. Dlatego zrozumienie kosztów związanych z formami drukowymi jest istotne dla zarządzania budżetem w projektach graficznych i poligraficznych.

Pytanie 35

Jaką kwotę będzie kosztować wydruk jednej teczki, jeśli drukowanie 1 000 teczek A4 kosztuje 3 000 zł brutto?

A. 6 zł

B. 3 zł

C. 9 zł

D. 10 zł

Cena jednostkowa teczki obliczana jest poprzez podzielenie całkowitego kosztu produkcji przez liczbę teczek. W tym przypadku, całkowity koszt wynosi 3000 zł, a liczba teczek to 1000. Zatem, 3000 zł / 1000 teczek = 3 zł za teczkę. Takie obliczenia są typowe w branży druku, gdzie koszt jednostkowy jest kluczowym wskaźnikiem efektywności ekonomicznej produkcji. Znajomość kosztów jednostkowych pozwala firmom lepiej planować budżety, ustalać ceny sprzedaży oraz oceniać rentowność różnych projektów. W praktyce, analiza kosztów jednostkowych jest istotnym elementem zarządzania finansowego i może mieć duże znaczenie podczas podejmowania decyzji o inwestycjach lub kosztach operacyjnych. Warto również zwrócić uwagę na zmienność kosztów, które mogą się różnić w zależności od użytych materiałów, technologii produkcji, a także skali produkcji. Dlatego znajomość i umiejętność obliczania kosztów jednostkowych jest kluczowa dla każdej organizacji zajmującej się produkcją.

Pytanie 36

Jaki program należy wykorzystać do przeprowadzenia impozycji broszury liczącej 48 stron w formacie A5?

A. ACDSee Photo Manager

B. IrfanView

C. PuzzleFlow Organizer

D. FastStone Image Viewer

PuzzleFlow Organizer to profesjonalne oprogramowanie dedykowane do impozycji materiałów drukowanych, w tym broszur. Jego funkcjonalność pozwala na łatwe zarządzanie układem stron, co jest niezbędne przy tworzeniu 48-stronicowej broszury formatu A5. Program umożliwia użytkownikom precyzyjne ustawienie marginesów, numeracji stron oraz dodawanie elementów graficznych i tekstowych. Dzięki wsparciu dla różnych formatów plików oraz intuicyjnemu interfejsowi, użytkownicy mogą szybko dostosować projekt do wymagań produkcyjnych. W praktyce, impozycja w PuzzleFlow Organizer pozwala na generowanie plików PDF gotowych do druku, co jest zgodne z branżowymi standardami, takimi jak PDF/X, zapewniając wysoką jakość druku. Narzędzie to jest również często wykorzystywane w środowiskach drukarskich i reklamowych, gdzie efektywność i precyzja są kluczowe, a jego zastosowanie przekłada się na oszczędność czasu i kosztów.

Pytanie 37

Ile form drukowych offsetowych należy przygotować, aby pokryć arkusz w kolorze 4+4, używając techniki odwracania przez boczny margines?

A. 8

B. 6

C. 2

D. 4

Przygotowanie offsetowych form drukowych w kontekście zadrukowywania arkusza w kolorystyce 4+4 wymaga zrozumienia zasady działania maszyn drukarskich oraz specyfiki procesu druku. Odpowiedzi sugerujące, że wystarczy mniej niż cztery formy, opierają się na błędnym założeniu, że można uzyskać pełnokolorowy wydruk z mniejszą liczbą form. W rzeczywistości, każda forma odpowiada za jeden z kolorów w palecie CMYK, co oznacza, że do zrealizowania pełnego kolorowego druku każda forma musi działać osobno, aby uzyskać pożądany efekt wizualny. Oferowanie tylko dwóch czy sześciu form jest sprzeczne z zasadami druku offsetowego, gdzie każdy kolor musi być nałożony na papier w oddzielnym cyklu. W praktyce oznacza to, że błędne obliczenia mogą prowadzić do konieczności ponownego druku, co zwiększa koszty i czas realizacji. Ponadto, w kontekście drukowania dwustronnego, każda strona również wymaga osobnej konfiguracji form, co jeszcze bardziej podkreśla konieczność przygotowania czterech form. W branży druku przestrzeganie tych zasad jest kluczowe, aby zapewnić wysoką jakość i zgodność kolorystyczną, a także zrozumienie tego procesu to podstawa dla każdego, kto pracuje w dziedzinie druku offsetowego.

Pytanie 38

Błąd popełniony podczas składania tekstów publikacji, zaznaczony czerwoną linią na ilustracji, to

A. bękart.

B. szewc.

C. sierota.

D. wdowa.

Niepoprawne odpowiedzi wskazują na pewne nieporozumienia związane z terminologią typograficzną. W przypadku odpowiedzi sugerujących, że błąd składania tekstów to "szewc", "wdowa" lub "sierota", warto zrozumieć różnice między tymi pojęciami a bękartem. Szewc odnosi się do sytuacji, gdy pierwsza linia akapitu zostaje na końcu kolumny, co jest mniej problematyczne, ale również nieestetyczne. W praktyce nie jest to błąd tak istotny jak bękart, ponieważ nie wpływa na ogólną czytelność tekstu. Z kolei sierota to termin używany do opisania pojedynczego słowa lub krótkiej linii na końcu akapitu, co również jest problematyczne, lecz mniej rażące niż bękart. Wreszcie, wdowa to ostatnia linia akapitu, która pozostaje na początku nowej kolumny lub strony, co jest sytuacją podobną do bękarta, ale nie identyczną. Dlatego zrozumienie tych różnic jest kluczowe w pracy z tekstem i jego odpowiednim składaniem. Często zdarza się, że osoby pracujące z tekstem mylą te terminy przez niewystarczające zrozumienie zasad typografii, co prowadzi do błędów w publikacji. Dobrze jest zatem zapoznać się z podstawowymi zasadami typografii oraz konwencjami stosowanymi w branży, aby unikać takich pomyłek w przyszłości.

Pytanie 39

Arkusz do druku to dwustronnie zadrukowany arkusz o wymiarach

A. A2 lub B2

B. A3 lub B3

C. A1 lub B1

D. A4 lub B4

Odpowiedzi A4 lub B4, A3 lub B3 oraz A1 lub B1 są nieprawidłowe, ponieważ odnoszą się do formatów, które nie są standardowymi arkuszami drukarskimi używanymi do obustronnego druku w kontekście profesjonalnej poligrafii. Format A4 (210 mm x 297 mm) jest zbyt mały, aby mógł być uznawany za arkusz drukarski, który zazwyczaj odnosi się do większych rozmiarów, które umożliwiają zadruk większej powierzchni. Z kolei A3 (297 mm x 420 mm) i B3 (353 mm x 500 mm) są również mniejsze niż A2 i B2, co ogranicza ich zastosowanie w większych projektach drukarskich. Arkusz A1 (594 mm x 841 mm) z kolei, mimo że jest większy, nie jest szeroko stosowany w kontekście obustronnego druku na dużą skalę. Wydaje się, że mylenie tych formatów wynika z niepełnego zrozumienia znaczenia zastosowania odpowiednich rozmiarów arkuszy w profesjonalnej produkcji. W poligrafii kluczowym jest, aby wybrać format, który najlepiej odpowiada wymogom projektu, a arkusze A2 i B2 dają znacznie większe możliwości w tym zakresie. Prawidłowy dobór formatu arkuszy ma znaczenie nie tylko dla jakości druku, ale także dla efektywności kosztowej całego procesu produkcji.

Pytanie 40

Ile użytków B5 można zmieścić na arkuszu B1 w najlepszym przypadku?

A. 4

B. 8

C. 32

D. 16

Odpowiedź 16 jest prawidłowa, ponieważ arkusz formatu B1 ma wymiary 1000 mm x 707 mm, a format B5 wynosi 250 mm x 176 mm. Aby obliczyć, ile użytków B5 mieści się na arkuszu B1, należy najpierw obliczyć powierzchnię obu formatów. Powierzchnia arkusza B1 wynosi 707000 mm², a B5 44000 mm². Dzieląc powierzchnię B1 przez powierzchnię B5, otrzymujemy 16, co oznacza, że na arkuszu B1 można umieścić maksymalnie 16 arkuszy B5. Takie obliczenia są istotne w przemyśle poligraficznym oraz przy projektowaniu materiałów drukowanych, gdzie optymalne wykorzystanie papieru wpływa na koszty produkcji. Dobre praktyki poligraficzne zakładają, że projektanci powinni zawsze uwzględniać efektywność cięcia papieru, a także minimalizację odpadów materiałowych, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju w branży. Warto również zaznaczyć, że znajomość formatów papieru oraz umiejętność ich przeliczania jest niezbędna dla grafików i specjalistów w dziedzinie druku.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej