Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 08:03
Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 08:53

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, w przypadku pracy w godzinach nadliczbowych przypadkach w niedzielę i święta, które nie są dniami pracy dla pracownika zgodnie z jego rozkładem czasu pracy, pracownikowi należy się, oprócz standardowego wynagrodzenia, dodatek w wysokości

A. 80% wynagrodzenia

B. 70% wynagrodzenia

C. 100% wynagrodzenia

D. 50% wynagrodzenia

Wybierając odpowiedzi, które wskazują na dodatki wynoszące 50%, 70% lub 80% wynagrodzenia, można popełnić kilka istotnych błędów poznawczych, wynikających z niedostatecznej znajomości przepisów Kodeksu pracy. Po pierwsze, zasady dotyczące wynagrodzenia za godziny nadliczbowe w niedzielę oraz w święta są jasno określone, a większość osób może mylnie sądzić, że dodatek za taką pracę powinien być niższy. W rzeczywistości, aby wynagrodzenie było zgodne z Kodeksem pracy, należy przyznać pracownikowi pełne wynagrodzenie plus dodatkowe 100% za pracę w tych wyjątkowych okolicznościach. Uznanie stawki niższej niż 100% może prowadzić do naruszenia przepisów oraz do poważnych konsekwencji prawnych dla pracodawcy. Często takie nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z niewłaściwego zrozumienia kontekstu pracy w dni wolne, co może skutkować błędnymi wnioskami. Warto zauważyć, że podobne zasady mogą występować w różnych krajach, ale zawsze istnieją szczegółowe regulacje prawne, które określają minimalne stawki wynagrodzenia za nadgodziny, które należy respektować. Dlatego tak ważne jest, aby być dobrze poinformowanym o obowiązujących przepisach, aby uniknąć nieporozumień i potencjalnych konfliktów w miejscu pracy.

Pytanie 2

W firmie zajmującej się produkcją stan zapasów materiału X w magazynie na dzień 01.12.2018 r. wynosił 300 szt., a prognozowane miesięczne zużycie to 430 szt. Jaką ilość materiału X należało nabyć, aby na dzień 31.12.2018 r. w magazynie pozostało 330 szt.?

A. 400 szt

B. 200 szt

C. 460 szt

D. 1 060 szt

Aby dowiedzieć się, ile materiału X trzeba kupić, musimy na początku spojrzeć na to, co mamy w magazynie i jak dużo planujemy zużyć. Na 1 grudnia 2018 roku mieliśmy 300 sztuk materiału. Planujemy zużycie na poziomie 430 sztuk miesięcznie, więc aż do końca grudnia wykorzystamy te 430 sztuk. Jeżeli chcemy, żeby na koniec grudnia zostały nam 330 sztuk w magazynie, to musimy dokładnie obliczyć, czego potrzebujemy. Do wymaganego stanu 330 sztuk dodajemy planowane zużycie 430 sztuk, co oznacza, że potrzebny zapas na koniec miesiąca to 760 sztuk. Żeby to osiągnąć, musimy dokupić różnicę między 760 sztuk a tym, co mamy teraz, czyli 300 sztuk. 760 minus 300 daje nam 460. Dlatego prawidłowa odpowiedź to 460 sztuk. W praktyce takie obliczenia są naprawdę ważne w zarządzaniu zapasami, żeby uniknąć sytuacji, gdy czegoś zabraknie i miec wszystko pod kontrolą. Fajnie jest stosować różne systemy ERP, które ułatwiają te sprawy i dają stały dostęp do informacji o zapasach i zużyciu materiałów.

Pytanie 3

Która z firm nie musi być rejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym?

A. Spółka partnerska

B. Spółka cywilna

C. Spółka jawna

D. Spółka komandytowa

Każda z wymienionych form spółek, z wyjątkiem spółki cywilnej, podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego, co jest kluczowym elementem ich funkcjonowania w obrocie prawnym. Spółka partnerska, na przykład, jest formą współpracy dla osób wykonujących zawody zaufania publicznego, które mogą korzystać z ograniczonej odpowiedzialności za zobowiązania spółki, pod warunkiem, że nie ponoszą odpowiedzialności za błędy zawodowe swoich partnerów. Wymagana jest zatem rejestracja w KRS, aby zyskać osobowość prawną oraz możliwość działania na rynku. Spółka jawna, jako także jedna z form spółek osobowych, odznacza się brakiem osobowości prawnej, lecz również wymaga rejestracji w KRS, co wiąże się z objęciem wspólników odpowiedzialnością za zobowiązania spółki. Spółka komandytowa, natomiast, łączy odpowiedzialność generalnych wspólników oraz ograniczoną odpowiedzialność komandytariuszy, co również wiąże się z koniecznością rejestracji. Zrozumienie tych różnic i obowiązków jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania w świecie przedsiębiorczości, a także dla podjęcia świadomych decyzji dotyczących wyboru formy działalności gospodarczej. Często pomija się ważność rejestracji w KRS, co może prowadzić do nieprzewidzianych konsekwencji prawnych oraz finansowych, dlatego kluczowe jest, aby przedsiębiorcy zdawali sobie sprawę z wymogów związanych z różnymi formami prawnymi działalności.

Pytanie 4

Warszawska Giełda Papierów Wartościowych stanowi przykład typu rynku

A. towarowego

B. finansowego

C. pracy

D. usług

Wybór odpowiedzi dotyczącej rynku pracy, usług czy towarowego na pewno zniekształca zrozumienie specyfiki funkcjonowania Warszawskiej Giełdy Papierów Wartościowych. Rynek pracy odnosi się do sytuacji zatrudnienia, gdzie pracownicy oferują swoje umiejętności w zamian za wynagrodzenie. Tematyka ta jest zgoła odmienna od funkcjonowania giełdy, która skupia się na obrocie papierami wartościowymi. Z kolei rynek usług obejmuje transakcje dotyczące niematerialnych dóbr i usług, takich jak doradztwo czy transport, co również nie ma zastosowania w kontekście GPW. Rynek towarowy koncentruje się na fizycznych dobrach, takich jak surowce czy produkty rolne, a więc nie pasuje do charakterystyki giełdy, która operuje na instrumentach finansowych. Takie mylne klasyfikacje mogą wynikać z niepełnego zrozumienia struktury rynków finansowych oraz ich różnorodności. Niezrozumienie różnicy między tymi rynkami prowadzi do błędów w analizie inwestycyjnej oraz decyzjach finansowych, które mogą mieć poważne konsekwencje. Kluczowe jest zatem zrozumienie, że GPW operuje w obrębie rynku finansowego, który pełni rolę w alokacji kapitału, a jego mechanizmy są różne od tych, które występują w pozostałych wymienionych kategoriach.

Pytanie 5

Firma świadcząca usługi zaciągnęła roczny kredyt bankowy na sumę 12 000 złotych. Spłata kredytu odbywać się będzie w równych comiesięcznych ratach. Odsetki na poziomie 12% rocznie będą obliczane od rzeczywistej wartości kredytu. Po upływie dwóch miesięcy firma poniesie wydatki związane z kredytem w wysokości

A. 230 złotych

B. 240 złotych

C. 120 złotych

D. 110 złotych

Wybór innych odpowiedzi wynika z błędnego rozumienia zasad obliczania kosztów kredytu oraz odsetek. Przyjęcie, że odsetki za pierwszy miesiąc mogłyby wynosić 110 zł, 120 zł lub 230 zł, ignoruje fakt, że odsetki są naliczane od pełnej kwoty kredytu na początku okresu spłaty, a nie od kwoty zmniejszonej o raty kapitałowe. Kluczowym błędem jest niezrozumienie mechanizmu spłaty kredytu w równych ratach. W rzeczywistości, podczas gdy wysokość raty kapitałowej pozostaje stała, odsetki zmieniają się w toku spłaty, zmniejszając się z każdym miesiącem. Osoba, która nie uwzględnia tego faktu, może błędnie zakładać, że odsetki są stałe i zawsze obliczane od kwoty zaciągniętego kredytu. Ponadto, niektórzy mogą mylić całkowity koszt kredytu z miesięcznymi płatnościami, co prowadzi do dalszych nieporozumień. Ważne jest, aby magazynować wiedzę na temat amortyzacji kredytu, co jest podstawową koncepcją w finansach. W praktyce, osoby zajmujące się finansami osobistymi lub przedsiębiorstwami powinny być w stanie dokładnie obliczyć całkowite koszty kredytów, aby uniknąć nieporozumień i błędów w planowaniu finansowym.

Pytanie 6

Osoba zatrudniona na stanowisku menedżerskim otrzymała dodatkowy element wynagrodzenia, który ma zrekompensować rozszerzony zakres jej odpowiedzialności. Jaki typ dodatku został przyznany tej osobie?

A. Za staż.

B. Za wysługę lat.

C. Funkcyjny.

D. Zmienny.

Odpowiedź 'funkcyjny' jest poprawna, ponieważ dodatek funkcyjny jest przyznawany pracownikom zajmującym kierownicze lub inne odpowiedzialne stanowiska, aby zrekompensować im szerszy zakres obowiązków oraz odpowiedzialności. Tego rodzaju dodatek jest często stosowany w organizacjach jako narzędzie motywacyjne, które ma na celu zachęcenie pracowników do podejmowania większych wyzwań i sprawowania kierownictwa. Przykładem zastosowania dodatku funkcyjnego jest sytuacja, gdy pracownik zarządza zespołem, opracowuje strategie działania lub podejmuje kluczowe decyzje wpływające na funkcjonowanie całej firmy. Dodatek ten może być różny w zależności od stopnia odpowiedzialności oraz specyfiki stanowiska, co sprawia, że jest elastycznym narzędziem w polityce wynagrodzeń. Pracownicy na stanowiskach kierowniczych, którzy otrzymują dodatek funkcyjny, są często zobowiązani do przestrzegania wyższych standardów etycznych i profesjonalnych, co dodatkowo podkreśla znaczenie ich roli w organizacji.

Pytanie 7

Firma stosuje system wynagrodzeń akordowych dla swoich pracowników. Stawka podstawowa wynosi 20 zł za godzinę, a norma czasu pracy to 5 minut na sztukę. W danym miesiącu pracownik wyprodukował 2 400 sztuk wyrobów. Jakie będzie wynagrodzenie brutto tego pracownika?

A. 24 000,00 zł

B. 2 400,00 zł

C. 4 000,00 zł

D. 4 800,00 zł

Żeby obliczyć wynagrodzenie brutto pracownika w systemie akordowym, najpierw musimy ustalić, ile czasu zajęło mu zrobienie wszystkich wyrobów. W tej sytuacji norma to 5 minut na sztukę. Pracownik zrobił 2400 sztuk, no i wychodzi na to, że całkowity czas pracy to 2400 szt. razy 5 minut, co daje nam 12000 minut. Potem musimy przekonwertować to na godziny, czyli 12000 minut dzielimy przez 60 minut, co daje 200 godzin. Stawka podstawowa to 20 zł za godzinę, więc do obliczenia wynagrodzenia brutto robimy 200 godzin razy 20 zł i wychodzi 4000 zł. Taki akordowy system wynagradzania ma sens, bo nagradza ludzi za konkretne osiągnięcia w produkcji, co naprawdę motywuje do lepszej pracy. W praktyce często stosują to w fabrykach, gdzie jak osiągniesz normę, to cała ekipa jest zadowolona, a koszty są niższe, a jakość lepsza.

Pytanie 8

Podatnik, który powinien złożyć zeznanie podatkowe PIT-37 to osoba, która

A. prowadziła w Polsce działalność gospodarczą objętą podatkiem ryczałtowym.

B. wybrała liniowy sposób opodatkowania.

C. osiągnęła w Polsce dochód z tytułu wynagrodzeń ze stosunku pracy.

D. płaci podatek dochodowy w formie karty podatkowej.

Zeznanie podatkowe PIT-37 jest formularzem, który składają podatnicy, którzy uzyskują przychody z tytułu wynagrodzeń ze stosunku pracy, emerytur, rent oraz innych źródeł należących do tzw. przychodów z pracy. Wypełniając PIT-37, podatnik korzysta z możliwości rozliczenia się na zasadach ogólnych, z uwzględnieniem ulg i odliczeń, co może wpłynąć na wysokość należnego podatku. Przykładem jest możliwość odliczenia kosztów uzyskania przychodów, czy wspólnego rozliczenia z małżonkiem. W praktyce oznacza to, że każdy pracownik, który otrzymuje wynagrodzenie za pracę, zobowiązany jest do złożenia zeznania podatkowego na formularzu PIT-37, co jest zgodne z przepisami obowiązującymi w Polsce. Na podstawie tych danych, urząd skarbowy dokonuje obliczenia wysokości podatku dochodowego, co jest kluczowe dla prawidłowego rozliczenia podatnika. Warto zaznaczyć, że PIT-37 jest najczęściej stosowanym formularzem wśród osób zatrudnionych na umowę o pracę, co podkreśla jego znaczenie w systemie podatkowym.

Pytanie 9

Aby ocenić poziom finansowania działalności firmy za pośrednictwem źródeł zewnętrznych, wykorzystuje się wskaźniki

A. zadłużenia

B. płynności

C. efektywności operacyjnej

D. zysku

Analizując pozostałe wskaźniki, można zauważyć, że wskaźniki sprawności działania, rentowności i płynności finansowej nie są bezpośrednio związane z analizą poziomu finansowania przez źródła zewnętrzne. Wskaźniki sprawności działania, takie jak rotacja zapasów czy rotacja należności, koncentrują się na efektywności operacyjnej firmy, a nie na strukturze finansowania. Rentowność, często określana przez wskaźniki takie jak marża zysku czy zwrot z inwestycji, odzwierciedla zdolność firmy do generowania zysków, lecz nie dostarcza informacji o tym, w jakim stopniu przedsiębiorstwo korzysta z finansowania zewnętrznego. Z kolei wskaźniki płynności finansowej, takie jak wskaźnik bieżący czy szybki, skupiają się na zdolności firmy do regulowania swoich zobowiązań krótkoterminowych, co jest istotne, ale nie daje pełnego obrazu struktury kapitałowej i zależności od zewnętrznych źródeł finansowania. Powszechnym błędem myślowym jest utożsamianie tych wskaźników z polityką finansowania, co prowadzi do niepełnego zrozumienia sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Kluczowe jest zrozumienie, że analiza zadłużenia dostarcza informacji o ryzyku i możliwości rozwoju, podczas gdy inne wskaźniki koncentrują się na odmiennych aspektach działalności firmy.

Pytanie 10

Obszar, w którym z jednej strony są osoby poszukujące zatrudnienia, a z drugiej przedsiębiorcy, którzy tworzą etaty i potrzebują pracowników, określamy mianem rynku

A. kapitałowego

B. dóbr

C. usług

D. pracy

Rynek pracy to miejsce, gdzie spotykają się ludzie, którzy szukają pracy, i firmy, które jej oferują. Jak to działa? No, poszukujący pracy to ci, co chcą pracować, a pracodawcy to ci, co mają dla nich miejsca. Ważne jest, że rynek pracy jest dość dynamiczny, co znaczy, że zmienia się w zależności od tego, ile osób szuka pracy i ile firm potrzebuje nowych pracowników. Na przykład w branży IT jest ogromne zapotrzebowanie na programistów, więc osoby z odpowiednimi umiejętnościami mogą liczyć na lepsze wynagrodzenie i warunki. Dobra praktyka to regularne analizowanie rynku i dostosowywanie ofert pracy do potrzeb pracowników, bo to pozwala firmom być konkurencyjnymi.

Pytanie 11

Pracodawca podpisał z pracownikiem umowę o pracę na czas próbny od 2 listopada 2018 r. do 31 grudnia 2018 r. Jaki był okres wypowiedzenia tej umowy?

A. 2 tygodnie

B. 1 miesiąc

C. 1 tydzień

D. 3 dni robocze

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z mylnych założeń dotyczących przepisów prawa pracy. Odpowiedź wskazująca na 3 dni robocze nie uwzględnia pełnego zrozumienia przepisów dotyczących wypowiedzenia umowy o pracę. W prawie pracy okres wypowiedzenia dla umowy na czas próbny wynosi co najmniej 1 tydzień, co jest ważnym zapisem w Kodeksie pracy. Uważanie, że okres wypowiedzenia może wynosić jedynie 3 dni robocze, opiera się na błędnym przekonaniu, że przepisy dotyczące umów na czas nieokreślony stosują się w tym przypadku. Kolejna niepoprawna odpowiedź, sugerująca 2 tygodnie, odnosi się do sytuacji, które mogą dotyczyć umów na czas określony, które trwają dłużej, co wprowadza zamieszanie. Wreszcie, twierdzenie, że okres wypowiedzenia wynosi 1 miesiąc, również jest merytorycznie niewłaściwe, ponieważ tego rodzaju okres odnosi się do umów o pracę na czas nieokreślony, a nie próbny, gdzie zasady są bardziej elastyczne i korzystne dla obu stron. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie rodzajów umów oraz ich specyficznych regulacji dotyczących wypowiedzenia, co może prowadzić do nieodpowiednich decyzji zarówno po stronie pracodawcy, jak i pracownika. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne dla właściwego zarządzania zasobami ludzkimi i przestrzegania prawa pracy.

Pytanie 12

Bilans zamknięcia przedsiębiorstwa na dzień 31.12.2009 r. stanowi jednocześnie bilans otwarcia na dzień 1.01.2010 r. Z czego to wynika?

A. memoriału

B. kontynuacji działalności

C. periodyzacji

D. ciągłości bilansowej

Wybrane odpowiedzi, takie jak 'kontynuacja działalności', 'memoriał' czy 'periodyzacja', są niepoprawne, ponieważ nie odnoszą się bezpośrednio do zachowania spójności bilansowej pomiędzy okresami. Zasada kontynuacji działalności dotyczy założenia, że jednostka będzie kontynuować swoją działalność w dającej się przewidzieć przyszłości, co jest istotne dla oceny aktywów i pasywów, lecz nie wpływa na mechanizm przenoszenia danych z jednego okresu na drugi. Memoriał odnosi się do metody ewidencji, w której przychody i koszty są księgowane w momencie ich wystąpienia, a nie w momencie wpływu lub wydania gotówki. Z kolei periodyzacja dotyczy rozliczania przychodów i kosztów w odpowiednich okresach, co ma na celu prawidłowe odzwierciedlenie wyniku finansowego w danym okresie, ale nie odnosi się do zasady ciągłości bilansowej. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych koncepcji, co prowadzi do nieporozumień w interpretacji sprawozdań finansowych. Kluczowe jest zrozumienie, że ciągłość bilansowa to fundament, na którym opiera się cała rachunkowość, umożliwiający prawidłowe raportowanie oraz podejmowanie decyzji finansowych.

Pytanie 13

Zgodnie z regulaminem wynagradzania obowiązującym u pracodawcy, pracownik otrzymuje stałe miesięczne wynagrodzenie, które składa się z: − płacy podstawowej – 4 000,00 zł, − dodatku funkcyjnego – 700,00 zł, − premii motywacyjnej – 5% od płacy zasadniczej. Oblicz całkowite wynagrodzenie brutto pracownika za miesiąc.

A. 4 350,00 zł

B. 4 700,00 zł

C. 4 935,00 zł

D. 4 900,00 zł

Niepoprawne odpowiedzi na to pytanie mogą wynikać z niewłaściwego podejścia do obliczania składników wynagrodzenia. Na przykład, odpowiedzi 4 700,00 zł oraz 4 350,00 zł mogą sugerować, że respondent nie uwzględnił premii motywacyjnej lub błędnie obliczył jej wartość. Aby zrozumieć, dlaczego to podejście jest błędne, warto przypomnieć sobie, że premia motywacyjna jest integralną częścią wynagrodzenia i nie może być pomijana przy kalkulacji wynagrodzenia brutto. Odpowiedź 4 935,00 zł może wynikać z błędnego zaokrąglenia lub niepoprawnego obliczenia wartości premii. Ważne jest, aby w obliczeniach być precyzyjnym, ponieważ niewielkie błędy mogą prowadzić do znacznych różnic w końcowych wynikach. W praktyce, kadrowi powinni również mieć na uwadze, że obliczanie wynagrodzenia nie kończy się na kwotach brutto, ale obejmuje również dalsze obliczenia składek na ubezpieczenia, co jest kluczowe dla poprawnego zarządzania wynagrodzeniami i zgodności z przepisami prawnymi. Właściwe obliczenia wynagrodzenia są podstawą odpowiedniego zarządzania zasobami ludzkimi i wpływają na ogólną efektywność organizacji.

Pytanie 14

Z wynagrodzenia za pracę pracodawca ma prawo potrącić bez zgody pracownika

A. wkład finansowy na rzecz pracowniczej kasy zapomogowo-pożyczkowej.

B. świadczenie alimentacyjne egzekwowane od pracownika na podstawie tytułów wykonawczych.

C. składkę na związek zawodowy, do którego przynależność pracownika nie jest obowiązkowa.

D. składkę na dobrowolne ubezpieczenie na życie wynikającą z zawartej przez pracownika polisy.

Poprawna odpowiedź to świadczenie alimentacyjne egzekwowane od pracownika na mocy tytułów wykonawczych. Pracodawca, zgodnie z przepisami Kodeksu Pracy oraz ustawą o ochronie wynagrodzenia za pracę, ma prawo dokonywać potrąceń z wynagrodzenia na podstawie tytułów wykonawczych, które obejmują m.in. decyzje sądowe o świadczeniach alimentacyjnych. To oznacza, że w przypadku, gdy pracownik ma obowiązek płacenia alimentów, sąd może wydać nakaz potrącenia, co obliguje pracodawcę do realizacji tych potrąceń bez potrzeby uzyskiwania zgody pracownika. Przykładem może być sytuacja, w której pracownik regularnie otrzymuje powiadomienia o wysokości zasądzonych alimentów, co automatycznie przekłada się na zmniejszenie jego wynagrodzenia. Ważne jest, aby pracodawca przestrzegał limitów potrąceń określonych w przepisach, które mają na celu ochronę pracownika przed nadmiernym obciążeniem finansowym. Znajomość tych zasad jest kluczowa dla prawidłowego zarządzania wynagrodzeniami oraz zapewnienia zgodności z wymogami prawnymi.

Pytanie 15

W przedsiębiorstwie produkcyjnym 26 pracowników w ciągu 8 godzin pracy wyprodukowali 1 170 sztuk gotowych wyrobów. Na podstawie tych danych można stwierdzić, że

A. dzienna wydajność pracy wyniosła 45 sztuk gotowych wyrobów na jednego pracownika

B. wskaźnik pracochłonności produkcji wyniósł 208 godzin

C. czas realizacji 1 sztuki gotowego wyrobu wyniósł około 6 minut

D. efektywność produkcji wyniosła 30 420 sztuk gotowych wyrobów dziennie

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że efektywność produkcji wynosząca 30 420 sztuk wyrobów gotowych na dzień jest błędna, ponieważ opiera się na nieprawidłowym założeniu, że cała produkcja odbywa się w ciągu 24 godzin bez uwzględnienia liczby pracowników. W rzeczywistości przy 8-godzinnym dniu pracy, maksymalna produkcja wynosiłaby 1170 sztuk, a nie 30 420. Wskaźnik pracochłonności produkcji 208 godzin jest również niepoprawny, ponieważ odnosi się do całkowitego czasu pracy, a nie do czasu potrzebnego na wytworzenie jednostki produktu. Ponadto, czas potrzebny na wykonanie 1 sztuki wyrobu gotowego, który wynosi około 6 minut, również nie jest właściwy w kontekście danych przedstawionych w pytaniu. Aby obliczyć czas na wykonanie 1 sztuki, należy podzielić całkowity czas pracy przez liczbę wyprodukowanych sztuk. 8 godzin to 480 minut, więc czas wykonania jednej sztuki wynosi 480 minut / 1170 sztuk, co daje około 0,41 minuty, a nie 6 minut. Wskazuje to na typowy błąd myślowy polegający na niewłaściwym rozumieniu danych i statystyk produkcyjnych. W przemyśle produkcyjnym niezwykle ważne jest zrozumienie i dokładne interpretowanie wskaźników wydajności, co pozwala na lepsze zarządzanie produkcją i minimalizację kosztów.

Pytanie 16

Zarządzanie budżetem państwowym należy do obowiązków

A. Narodowego Banku Polskiego

B. Ministerstwa Finansów

C. Banku Gospodarki Żywnościowej

D. Kancelarii Prezydenta RP

Wybór Ministerstwa Finansów, Kancelarii Prezydenta RP lub Banku Gospodarki Żywnościowej w kontekście obsługi bankowej budżetu państwa jest nieprawidłowy, ponieważ każda z tych instytucji pełni odmienne funkcje, które nie obejmują bezpośrednio zarządzania finansami państwa w sensie bankowym. Ministerstwo Finansów zajmuje się kształtowaniem polityki fiskalnej oraz budżetowej, ale nie pełni funkcji banku. Kancelaria Prezydenta RP ma na celu wspieranie prezydenta w pracy administracyjnej, a jej zadania nie obejmują operacji bankowych. Z kolei Bank Gospodarki Żywnościowej, jako bank o charakterze komercyjnym, koncentruje się na finansowaniu sektora rolno-spożywczego, co również nie ma bezpośredniego związku z obsługą budżetu państwa. Typowe błędy w myśleniu, które mogą prowadzić do takich odpowiedzi, to niepełne zrozumienie ról poszczególnych instytucji w systemie finansowym oraz mylenie kompetencji banków komercyjnych z zadaniami banku centralnego. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że bank centralny, w tym przypadku NBP, posiada unikalne uprawnienia i obowiązki, które pozwalają mu na stabilizowanie systemu monetarnego oraz kontrolowanie inflacji, co jest fundamentalne dla prawidłowego działania całej gospodarki.

Pytanie 17

Firma wystawiła zagranicznemu klientowi fakturę za sprzedane towary na sumę 1 000 USD po kursie 2,90 zł za 1 USD, natomiast w chwili dokonania płatności kurs wynosił 3,00 zł za 1 USD, Z kolei różnica powstała w wyniku rozliczenia tej transakcji będzie dla sprzedawcy

A. kosztem finansowym o wartości 100 zł

B. kosztem finansowym o wartości 2 900 zł

C. przychodem finansowym o wartości 100 zł

D. przychodem finansowym o wartości 3 000 zł

Zgadza się, odpowiedź wskazująca na przychód finansowy w wysokości 100 zł jest prawidłowa. W przypadku transakcji zagranicznych, różnice kursowe mogą wpływać na wynik finansowy firmy. Przedsiębiorstwo wystawiło fakturę na kwotę 1 000 USD po kursie 2,90 zł za 1 USD, co oznacza, że w momencie wystawienia faktury wartość tej transakcji wynosiła 2 900 zł. Jednak w momencie zapłaty kurs wzrósł do 3,00 zł za 1 USD, co oznacza, że rzeczywista wartość transakcji wyniosła 3 000 zł. Różnica między tymi dwiema wartościami, która wynosi 100 zł, stanowi przychód finansowy, ponieważ firma uzyskała wyższą kwotę w walucie krajowej w momencie realizacji płatności. W praktyce, księgowanie różnic kursowych jest istotnym elementem zarządzania finansami, a zasady te są zgodne z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które szczegółowo opisują sposób ujmowania różnic kursowych.

Pytanie 18

Jakie narzędzie w zakresie polityki promocyjnej opiera się na przedstawieniu oferty firmy bezpośrednio podczas rozmowy pracownika z potencjalnym klientem w celu przeprowadzenia transakcji sprzedaży?

A. Public relations

B. Promocja dodatkowa

C. Sprzedaż osobista

D. Reklama

Reklama to forma komunikacji marketingowej, której celem jest dotarcie do szerokiego grona odbiorców i budowanie świadomości marki. Niemniej jednak, nie jest to podejście, które zakłada bezpośrednią interakcję z potencjalnym nabywcą, co czyni je nieodpowiednim w kontekście tego pytania. Reklama skupia się na przekazie masowym, co może prowadzić do nieefektywnej konwersji, ponieważ klienci mogą nie czuć się zaangażowani w komunikację. Public relations, z drugiej strony, koncentruje się na zarządzaniu wizerunkiem firmy i budowaniu relacji z otoczeniem. Chociaż ma to swoje znaczenie, nie ma na celu bezpośredniego zamknięcia transakcji, a raczej na tworzenie pozytywnego postrzegania marki. Promocja dodatkowa, obejmująca różne formy zachęt, takie jak zniżki czy próbki, może wspierać proces sprzedaży, ale również nie angażuje klienta w osobistą interakcję. Kluczowym błędem myślowym w tych odpowiedziach jest mylenie różnych narzędzi marketingowych z osobistym podejściem, które jest istotą sprzedaży osobistej. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest niezbędne do skutecznego planowania strategii marketingowej oraz skutecznej sprzedaży.

Pytanie 19

Na fakturze za sprzedane produkty gotowe przez przypadek wpisano błędną kwotę VAT. Jak należy skorygować ten błąd?

A. noty korygującej VAT

B. faktury VAT korygującej

C. duplikatu faktury

D. duplikatu rachunku

Niepoprawne podejścia do korygowania błędów na fakturze mogą prowadzić do nieporozumień oraz problemów w rozliczeniach podatkowych. Wystawienie noty korygującej VAT nie jest właściwym rozwiązaniem w tym kontekście, ponieważ nota korygująca jest używana do informowania o niewielkich zmianach w umowie, takich jak zmiana ceny, a nie do korekty błędów w rozliczeniach podatku VAT. Tego typu dokumenty nie mają mocy prawnej do zmiany podstawy opodatkowania ani stawki VAT, co jest kluczowe w przypadku błędów dotyczących kwoty podatku. Również wystawienie duplikatu rachunku lub duplikatu faktury nie rozwiązuje problemu. Duplikaty są stosowane, gdy oryginalny dokument został zgubiony lub zniszczony, ale nie nanoszą poprawek do danych zawartych w pierwotnym dokumencie. Korygowanie błędnych wartości VAT wymaga precyzyjnych i formalnych działań, które są zgodne z przepisami prawa. Ważne jest, aby w przypadku jakichkolwiek korekt podatkowych postępować zgodnie z określonymi procedurami, aby uniknąć potencjalnych konsekwencji prawnych lub finansowych. Błędy w dokumentacji mogą prowadzić do kontroli skarbowych oraz nałożenia sankcji, więc właściwe praktyki w tym zakresie są kluczowe dla prawidłowego prowadzenia działalności gospodarczej.

Pytanie 20

Zanim przetransportujesz niszczarkę do papieru z jednego pokoju do innego, powinieneś

A. odsłonić mechanizm tnący

B. wyłączyć zasilanie i odłączyć wtyczkę od gniazdka

C. zdjąć pokrywki i osłony

D. sprawdzić, czy worek na ścinki jest dobrze zamocowany

Wyłączenie zasilania i wyjęcie wtyczki z kontaktu przed przeniesieniem niszczarki do papieru to kluczowy krok w zapewnieniu bezpieczeństwa użytkownika oraz prawidłowego funkcjonowania urządzenia. Podczas transportu niszczarki może dojść do przypadkowego włączenia, co stanowi ryzyko nie tylko dla osoby przenoszącej, ale także dla samego urządzenia. W dniu codziennym powinno się stosować zasadę, że każde przenoszenie urządzeń elektrycznych, szczególnie tych z ruchomymi częściami, odbywa się po ich odłączeniu od zasilania. Przykładowo, w biurze, gdzie często korzysta się z niszczarek, pracownicy powinni być świadomi ryzyk związanych z nieprawidłowym użytkowaniem sprzętu biurowego. Oprócz praktyczności, odłączenie zasilania jest zgodne z zasadami BHP, które nakładają na pracowników obowiązek dbania o bezpieczeństwo w miejscu pracy. Regularne przeszkolenia w zakresie obsługi urządzeń biurowych mogą znacznie zwiększyć świadomość pracowników na temat takich podstawowych zasad bezpieczeństwa. Dobrze jest także pamiętać o tym, że niektóre sprzęty mogą wymagać dodatkowych procedur, jak na przykład zabezpieczenia przed uszkodzeniem mechanicznym podczas transportu.

Pytanie 21

W roku 2008 wskaźnik bieżącej płynności finansowej wynosił 1,3, natomiast w 2009 roku wzrósł do 1,4. Co oznacza ten przyrost wskaźnika?

A. mniejszą rentowność kapitałów własnych

B. wyższą rentowność kapitałów własnych

C. obniżenie zdolności jednostki do regulowania bieżących zobowiązań

D. wzrost zdolności jednostki do regulowania bieżących zobowiązań

Wskaźnik bieżącej płynności finansowej, znany również jako wskaźnik płynności bieżącej, jest kluczowym narzędziem w analizie zdolności firmy do regulowania swoich bieżących zobowiązań. Jego wzrost z 1,3 do 1,4 w latach 2008-2009 wskazuje na poprawę sytuacji finansowej jednostki, ponieważ wskaźnik ten odzwierciedla zdolność do pokrycia bieżących zobowiązań krótkoterminowych. Wzrost wskaźnika oznacza, że jednostka dysponuje większą ilością aktywów obrotowych w porównaniu do zobowiązań krótkoterminowych, co sugeruje, że firma jest w lepszej pozycji, aby spłacić swoje długi na czas. Przykładowo, jeśli firma ma 1400 zł aktywów obrotowych i 1000 zł zobowiązań, wskaźnik płynności wynosi 1,4, co jest pozytywnym wskaźnikiem dla potencjalnych inwestorów i kredytodawców. W kontekście dobrych praktyk, monitorowanie wskaźnika bieżącej płynności powinno być regularnym elementem analizy finansowej w każdej organizacji, aby zapewnić stabilność finansową i uniknąć problemów z płynnością w przyszłości.

Pytanie 22

Rezultatem finalnym procesów produkcyjnych są

A. produkty w fazie produkcji

B. wyroby gotowe

C. produkty handlowe

D. surowce

Wyroby gotowe to ostateczny rezultat procesu produkcyjnego, który obejmuje wszystkie etapy, od pozyskania surowców, przez ich przetwarzanie, aż do finalnego produktu, który jest gotowy do sprzedaży i dystrybucji. W praktyce, wyroby gotowe są tym, co przedsiębiorstwa oferują klientom i co generuje przychody. Na przykład, w przemyśle samochodowym, wyroby gotowe obejmują gotowe pojazdy, które są sprzedawane klientom. W kontekście standardów branżowych, wyroby gotowe muszą spełniać określone normy jakości, takie jak ISO 9001, które zapewniają, że produkty są odpowiednio zaprojektowane oraz wyprodukowane zgodnie z wymaganiami klientów i regulacjami prawnymi. Kluczowym aspektem jest również efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw, które zapewnia, że proces produkcji przebiega płynnie i że wyroby gotowe są dostarczane do klientów w odpowiednim czasie i w odpowiedniej ilości.

Pytanie 23

Producent ekskluzywnych mebli realizuje swoje wyroby na życzenie klienta. Jaką metodę zastosuje do obliczenia kosztu produkcji produktu?

A. podziałową prostą

B. podziałową ze współczynnikami

C. zleceniową

D. doliczeniową

Metoda zleceniowa, znana również jako metoda kosztów zlecenia, jest szczególnie odpowiednia dla producentów luksusowych mebli, którzy wytwarzają swoje produkty na zamówienie klienta. Ta metoda pozwala na precyzyjne śledzenie kosztów związanych z każdym zleceniem, co jest kluczowe w przypadku indywidualnych projektów, gdzie każdy produkt może różnić się materiałami, czasem pracy i innymi zasobami. Dzięki zastosowaniu metody zleceniowej, producent może dokładnie ustalić koszt wytworzenia każdego mebla, co pozwala na określenie odpowiedniej ceny sprzedaży z uwzględnieniem marży zysku. Przykłady zastosowania tej metody obejmują małe warsztaty stolarskie, które produkują meble na specjalne zamówienie, oraz firmy oferujące unikatowe rozwiązania wnętrzarskie. Warto również zaznaczyć, że ta metoda jest zgodna z standardami rachunkowości zarządczej, które rekomendują precyzyjne przypisanie kosztów do konkretnych zleceń, co podnosi transparentność finansową przedsiębiorstwa oraz wspiera lepsze podejmowanie decyzji strategicznych.

Pytanie 24

Firma handlowa zajmująca się sprzedażą produktów osiąga marżę wynoszącą 50 % wartości netto ceny zakupu. Kwota zakupu netto to 1 200 zł. Transakcja ta jest obciążona standardową stawką podatku VAT. Jaką cenę detaliczną należy ustalić dla telewizora?

A. 2 196 zł

B. 1 800 zł

C. 2 928 zł

D. 2 400 zł

Błędne odpowiedzi często wynikają z nieprawidłowego rozumienia pojęcia marży oraz zasadności obliczeń podatkowych. Wiele osób może błędnie założyć, że marża powinna być dodawana do ceny zakupu netto bez uwzględnienia, że cena detaliczna powinna zawierać VAT. Na przykład, odpowiedź 2 400 zł mogłaby sugerować, że cena detaliczna to po prostu podwójna cena zakupu netto, co jest mylne. Z drugiej strony, odpowiedź 1 800 zł pomija podatek VAT, co jest kluczowym błędem w kontekście tej sytuacji. Zastosowanie 50% marży do ceny zakupu netto nie jest wystarczające, aby ustalić cenę detaliczną. W rzeczywistości, cena detaliczna powinna być określona jako suma ceny zakupu netto oraz marży, a następnie dodany VAT. Osoby, które nie uwzględniają VAT w swoich obliczeniach, mogą wprowadzać niezgodności w analizie finansowej swoich działań handlowych. W praktyce handlowej niezwykle istotne jest, aby poprawnie interpretować zasady obliczania cen, tak aby nie tylko spełniały one wymagania rynkowe, ale były również zgodne z przepisami prawa. Biorąc pod uwagę te aspekty, można łatwiej unikać typowych pułapek i błędów.

Pytanie 25

Jan Kwiatkowski nabył do swojej hurtowni kasę fiskalną o wartości początkowej 10 000 zł. Stawka amortyzacji dla kasy fiskalnej wynosi 20%. Po upływie dwóch lat, przy stosowaniu metody liniowej, wartość aktualna kasy fiskalnej wyniesie

A. 4 000 zł

B. 5 000 zł

C. 6 000 zł

D. 3 000 zł

Wiele osób błędnie oszacowuje wartość bieżącą aktywów, nie uwzględniając zasady liniowej amortyzacji, co prowadzi do nieporozumień. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 3 000 zł lub 4 000 zł mogą wynikać z obliczenia odpisów pomniejszających wartość początkową kasy bez uwzględnienia całkowitych odpisów przez dwa lata. Osoby mogą obliczać wartość kasy, biorąc pod uwagę jedynie jeden rok odpisu, co jest nieprawidłowe, ponieważ amortyzację należy rozliczać za każdy rok użytkowania. Inna powszechna pomyłka polega na myleniu sposobu obliczania odpisów – niektórzy mogą nie rozumieć, że stawka amortyzacyjna odnosi się do wartości początkowej, a nie do bieżącej wartości aktywów. Również, postrzeganie amortyzacji jako jednorazowego odpisu może prowadzić do błędnych wniosków. Aby uniknąć takich błędów, warto śledzić zmiany w wartości aktywów oraz regularnie aktualizować wiedzę na temat zasadności stosowanej metody amortyzacji, co jest zalecane przez praktyków w dziedzinie rachunkowości i finansów.

Pytanie 26

W poprawnie przygotowanym zestawieniu obrotów oraz sald powinna być spełniona taka relacja

A. obroty Dt < saldo Ct

B. saldo Dt > saldo Ct

C. obroty Dt = saldo Ct

D. saldo Dt = saldo Ct

W analizie błędnych odpowiedzi pojawiają się różne nieporozumienia związane z pojęciami sald i obrotów. Na przykład zasada, że obroty Dt są mniejsze od salda Ct, jest myląca, ponieważ obroty odnoszą się do transakcji dokonywanych w danym okresie, podczas gdy salda to kumulacja wszystkich transakcji od początku działalności. Również stwierdzenie, że saldo Dt jest większe od salda Ct, nie uwzględnia ogólnej zasady równowagi w księgowości, która wymaga, aby suma debetów była równa sumie kredytów. Z kolei sugestia, że obroty Dt są równe saldu Ct, ignoruje fakt, że obroty to zmiana stanu konta, a nie jego saldo. W praktyce błędne interpretacje mogą prowadzić do nieprawidłowego sporządzania sprawozdań finansowych oraz do błędnych decyzji zarządczych, co może mieć negatywne konsekwencje finansowe dla przedsiębiorstwa. Zrozumienie, że każde konto w księgowości musi być zbalansowane, jest kluczowe dla uniknięcia nieścisłości i zapewnienia rzetelności raportów finansowych. Ważne jest, aby pamiętać, że zgodność sald jest podstawą transparentności i odpowiedzialności w rachunkowości, a nieprawidłowe podejście może prowadzić do poważnych problemów w zarządzaniu finansami firmy.

Pytanie 27

W firmie produkującej obuwie damskie toner używany w dziale księgowości powinien być klasyfikowany jako

A. materiał

B. wyrób gotowy

C. półfabrykat

D. towar

Toner do drukarki wykorzystywany w dziale księgowości można klasyfikować jako materiał, ponieważ jest to substancja, która jest używana do produkcji dokumentów i materiałów biurowych, a nie jako towar czy wyrób gotowy. W kontekście przedsiębiorstwa produkcyjnego, materiały są surowcami i substancjami, które są niezbędne do prowadzenia działalności operacyjnej. Dlatego toner, który pozwala na drukowanie dokumentów finansowych, odpisów czy innych materiałów, jest kluczowym elementem wspierającym funkcjonowanie działu księgowości. W praktyce, odpowiednie zarządzanie materiałami biurowymi, w tym tonerem, jest istotne dla efektywności operacyjnej firmy. Wiele przedsiębiorstw wdraża systemy zarządzania zapasami, które pomagają monitorować zużycie materiałów, co przyczynia się do optymalizacji kosztów i zapewnienia ciągłości pracy. Warto także zaznaczyć, że materiały biurowe, takie jak toner, mogą być objęte planami zakupowymi i budżetowymi w organizacji, co further podkreśla ich znaczenie jako kluczowych zasobów.

Pytanie 28

Umowy zlecenia są zawierane w oparciu o przepisy

A. Kodeksu spółek handlowych

B. Kodeksu cywilnego

C. Kodeksu pracy

D. Kodeksu postępowania administracyjnego

Wybór Kodeksu pracy jako źródła regulacji umowy zlecenia jest błędny, ponieważ Kodeks pracy reguluje wyłącznie stosunki zatrudnienia, które opierają się na umowach o pracę. Umowa zlecenia nie jest umową o pracę, co oznacza, że nie podlega przepisom dotyczącym wynagrodzenia minimalnego, urlopów czy innych przywilejów pracowniczych. Kodeks postępowania administracyjnego odnosi się do procedur administracyjnych i nie ma zastosowania w kontekście umów cywilnoprawnych, takich jak umowa zlecenia. Z kolei Kodeks spółek handlowych dotyczy zasad funkcjonowania spółek, co również nie ma przełożenia na regulacje dotyczące umowy zlecenia. Często błędne interpretacje wynikają z mylenia różnych form współpracy: umowy zlecenia z umową o pracę. Kluczowym błędem jest przyjmowanie, że wszelkie formy wynagrodzenia za pracę muszą być objęte tymi samymi regulacjami. W przypadku umowy zlecenia, zleceniobiorca nie ma takich samych praw jak pracownik, co może prowadzić do nieporozumień i problemów prawnych, zwłaszcza przy niewłaściwym jej zastosowaniu. Zrozumienie różnic między tymi dwoma rodzajami umów jest fundamentalne dla prawidłowego zarządzania zatrudnieniem i relacjami z osobami wykonującymi na rzecz firmy określone zadania.

Pytanie 29

Niedobór towarów w magazynie, stwierdzony przez komisję inwentaryzacyjną, który przekracza ustaloną normę i nie jest wynikiem zdarzeń losowych ani winy pracownika magazynu, kwalifikuje się jako niedobór

A. zawiniony

B. w granicach norm

C. nadzwyczajny

D. ponad normę

Stwierdzenie, że niedobór towarów w magazynie jest rozliczany jako niedobór nadzwyczajny lub zawiniony, jest niepoprawne i opiera się na błędnych założeniach dotyczących klasyfikacji niedoborów. Niedobór nadzwyczajny sugeruje, że sytuacja jest wynikiem nieprzewidzianych okoliczności, podczas gdy w tym przypadku niedobór przekracza ustaloną normę i nie jest efektem zdarzeń losowych. Takie myślenie może prowadzić do błędnych wniosków w kontekście audytu i zarządzania ryzykiem, ponieważ nie identyfikuje rzeczywistych przyczyn problemu. Z kolei niedobór zawiniony wskazuje na winę pracownika, co w tym przypadku również nie znajduje potwierdzenia. Klasyfikacja jako "ponad normę" wskazuje, że problem wymaga szczegółowej analizy, a nie przypisania winy jednostkowej. Typowym błędem jest utożsamianie każdej niezgodności z błędem pracowniczym, co może prowadzić do nieprawidłowego zarządzania zasobami i braku efektywności w procesach magazynowych. Kluczowe jest zrozumienie kontekstu oraz przyczyn niedoborów, co pozwala na wdrażanie odpowiednich działań naprawczych i zapobiegawczych zamiast podejmowania działań oparte na błędnych założeniach. W efekcie, niewłaściwa klasyfikacja może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zapasami i strat finansowych dla organizacji.

Pytanie 30

Do kompetencji Rady Polityki Pieniężnej nie wchodzi

A. ustalanie poziomu stóp procentowych NBP

B. akceptowanie rocznego raportu finansowego NBP

C. określanie zasad działań na otwartym rynku

D. nadzorowanie wykonania budżetu państwowego

Rada Polityki Pieniężnej to instytucja, która zajmuje się polityką monetarną w Polsce, ale często ludzie mylą jej rolę z Ministerstwem Finansów. RPP ustala stopy procentowe i prowadzi operacje otwartego rynku, ale to nie znaczy, że odpowiada za budżet państwa. Ustalanie stóp procentowych NBP ma duży wpływ na inflację i stabilność ekonomiczną, ale jeśli się je zmienia, nie zawsze każdy to rozumie. Co więcej, przyjmowanie rocznego sprawozdania finansowego NBP jest bardziej kwestią przejrzystości i odpowiedzialności, a nie bezpośrednio zadaniem RPP. Często można spotkać się z mylnym postrzeganiem tych instytucji jako równych sobie, więc warto się z tym zapoznać, żeby lepiej rozumieć politykę monetarną i co naprawdę robi RPP w kontekście naszej gospodarki.

Pytanie 31

Do inwestycji o charakterze długoterminowym należy

A. środki pieniężne na rachunku bieżącym

B. założona półroczna lokata bankowa

C. zaciągnięty trzyletni kredyt

D. obligacje Skarbu Państwa z terminem wykupu 5 lat

Obligacje Skarbu Państwa z terminem wykupu 5 lat to naprawdę dobry przykład długoterminowej inwestycji. Mają one ustaloną stopę zwrotu, co oznacza, że inwestorzy mogą mniej więcej przewidzieć, ile zarobią w przyszłości. Długoterminowe inwestycje to takie, które trwają ponad rok, a te obligacje super wpasowują się w tę definicję. Regularne odsetki, które można z nich uzyskać, są świetnym źródłem dochodu. W praktyce bardzo często korzysta się z nich przy planowaniu emerytury, gdzie ważne, żeby pieniądze były bezpieczne przez dłuższy czas. Ponadto, inwestowanie w obligacje to też dobry sposób na zdywersyfikowanie swojego portfela, co jest ważne, gdy chcemy ograniczyć ryzyko związane z finansami osobistymi.

Pytanie 32

Jakie obowiązki ciążą na Naczelnika Urzędu Celnego?

A. zarządzanie mieniem publicznym

B. realizowanie wymiaru i ściąganie podatku akcyzowego

C. rozliczanie oraz ściąganie podatku od osób pracujących za granicą

D. wydawanie zgód na prowadzenie działalności poza granicami państwa

Wspomniane odpowiedzi, które nie odnoszą się do zadań Naczelnika Urzędu Celnego, bazują na nieporozumieniach dotyczących zakresu działalności tej instytucji. Gospodarowanie mieniem komunalnym jest zadaniem samorządów lokalnych, a nie urzędów celnych. Naczelnik Urzędu Celnego nie ma kompetencji do zarządzania mieniem, co może prowadzić do mylnego postrzegania roli Naczelnika w kontekście administracji publicznej. Wydawanie zezwoleń na prowadzenie działalności poza granicami kraju należy do kompetencji innych instytucji, takich jak Ministerstwo Rozwoju czy urzędy skarbowe, które zajmują się regulacjami międzynarodowymi. Co więcej, rozliczanie i pobór podatku od osób zatrudnionych za granicą to zadanie związane z systemem podatkowym, które nie leży w zakresie obowiązków Naczelnika Urzędu Celnego. Takie podejście może wynikać z mylnego przekonania o szerokim zakresie kompetencji administracji celnej, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że urząd celny koncentruje się przede wszystkim na regulacjach związanych z obrotem towarami i poborem odpowiednich podatków, a nie na szerokim zakresie administracyjnym, który obejmuje inne aspekty działalności państwowej.

Pytanie 33

Hurtownia podpisała umowę o dzieło z wykonawcą, który nie jest zatrudniony w ramach stosunku pracy. Jaką kwotę będzie stanowić podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z powodu umowy o dzieło, jeśli wynagrodzenie brutto wynosi 2 000,00 zł, a koszty uzyskania przychodu wynoszą 50%?

A. 1 000,00 zł

B. 1 500,00 zł

C. 3 000,00 zł

D. 2 500,00 zł

Podstawą opodatkowania w przypadku umowy o dzieło jest różnica między wynagrodzeniem brutto a kosztami uzyskania przychodu. W Twoim przypadku wynagrodzenie brutto wynosi 2000 zł, a koszty to 50% tej kwoty, czyli 1000 zł. Jak to liczymy? Po prostu odejmujemy te koszty od wynagrodzenia, więc mamy 2000 zł minus 1000 zł, co daje nam 1000 zł jako podstawę do opodatkowania. Warto pamiętać, że różne umowy mogą mieć różne koszty uzyskania przychodu, ale w przypadku umowy o dzieło standardowo liczymy 50%. Trzeba znać te zasady, żeby poprawnie obliczać podatki, zarówno dla wykonawców, jak i pracodawców.

Pytanie 34

Firma zamierza wytworzyć w ciągu miesiąca 2 000 sztuk produktów gotowych. Wskaźnik techniczny zużycia materiału dla jednej sztuki wyrobu gotowego wynosi 0,7 kg. Zasób początkowy materiału to 300 kg, a przewidziany zasób końcowy to 250 kg. Ile kilogramów materiału powinno się zakupić, aby zrealizować plan produkcji na ten miesiąc?

A. 850 kg

B. 1 950 kg

C. 1 450 kg

D. 1 350 kg

Wybór błędnej odpowiedzi często wynika z niepoprawnych obliczeń lub niepełnego zrozumienia, jak należy podejść do problemu zapasu materiału. Często zdarza się, że osoby dokonujące kalkulacji pomijają kluczowe informacje, takie jak początkowy i końcowy zapas materiału, co prowadzi do niepełnych wyników. Niektórzy mogą błędnie obliczyć całkowite zużycie materiału, myląc się w mnożeniu ilości wyrobów przez normę zużycia, co prowadzi do mylnych wniosków. Przykładowo, wybierając 850 kg, można sądzić, że uwzględnia się tylko zużycie materiału bez analizy zapasów, co jest rażącym błędem. Ponadto, odpowiedzi takie jak 1450 kg i 1950 kg mogą być wynikiem dodawania lub odejmowania zapasów w sposób niewłaściwy, co również wskazuje na brak zrozumienia relacji między zużyciem a zapasami. W branży produkcji, tak jak w systemach ERP, kluczowe jest zrozumienie, jak dokładne dane wpływają na procesy produkcyjne, aby uniknąć kosztownych błędów związanych z nadprodukcją lub niedoborami. Umiejętność precyzyjnego obliczania zapotrzebowania materiałowego i efektywne zarządzanie zapasami są fundamentem prawidłowego planowania produkcji.

Pytanie 35

W gospodarce zjawisko inflacji jest wynikiem

A. wzrostu zdolności nabywczej pieniądza

B. wzrostu standardu dóbr i usług

C. wzrostu wartości nominalnej pieniądza

D. wzrostu ogólnego wskaźnika cen

Wzrost ogólnego poziomu cen jest kluczowym wskaźnikiem inflacji, który odnosi się do średniego wzrostu cen dóbr i usług w gospodarce. Inflacja może być wynikiem różnych czynników, w tym zwiększonego popytu na dobra i usługi, wzrostu kosztów produkcji, czy nadmiernej podaży pieniądza przez bank centralny. Przykładem może być sytuacja, w której w wyniku wzrostu dochodów ludności rośnie popyt na mieszkania, co prowadzi do wzrostu cen nieruchomości. Długotrwały wzrost cen wpływa na obniżenie siły nabywczej pieniądza, a w konsekwencji może prowadzić do zmian w polityce monetarnej. W praktyce, zrozumienie mechanizmów inflacji jest istotne dla przedsiębiorstw, które muszą dostosować swoje strategie cenowe oraz planować długoterminowe inwestycje. Analitycy często śledzą wskaźniki takie jak wskaźnik cen konsumpcyjnych (CPI), aby monitorować tempo inflacji oraz podejmować odpowiednie działania, zgodne z zasadami ekonomii i zarządzania finansami.

Pytanie 36

Jaka jest odpowiedzialność finansowa względem różnicy pomiędzy składką na ubezpieczenie zdrowotne, która wynosi 9% podstawy, a częścią 7,75%, która jest odliczana od zaliczki na podatek dochodowy pracownika?

A. Urząd Skarbowy

B. Pracownik z wynagrodzenia

C. Pracodawca poza listą płac

D. Zakład Ubezpieczeń Społecznych

Odpowiedzi, które mówią, że to pracodawca, Urząd Skarbowy czy ZUS pokrywają różnicę między składką pobraną a odliczoną, są po prostu błędne. Prawda jest taka, że pracodawca odprowadza składki zdrowotne, ale to nie on pokrywa tę różnicę. To pracownik jest odpowiedzialny za składki zdrowotne, co wynika z polskich przepisów. Urząd Skarbowy też nie ma z tym nic wspólnego, bo jego rola to ściąganie podatków, a ZUS tylko wypłaca świadczenia na podstawie tych składek. Często się pojawiają błędne przekonania na temat odpowiedzialności finansowej, które mogą wynikać z braku wiedzy na temat przepisów. Ważne jest, żeby pracownicy zdawali sobie sprawę, że ich wynagrodzenie netto obejmuje nie tylko podatki, ale i składki na ubezpieczenie zdrowotne, co wpływa na ich osobiste finanse. Wiedza o tym, jak to wszystko działa, jest kluczowa w planowaniu budżetu.

Pytanie 37

Zobowiązanie do cyklicznego kształcenia pracowników na stanowisku technika ekonomisty w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy w czasie pracy oraz na koszt pracodawcy wynika z przepisów

A. Kodeksu pracy

B. Kodeksu cywilnego

C. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej

D. regulaminu pracy

Wybór Kodeksu cywilnego jako podstawy do obowiązku szkoleń bhp jest nietrafiony, gdyż Kodeks cywilny skupia się na regulacjach dotyczących stosunków cywilnoprawnych, a nie na bezpieczeństwie pracy. Przepisy dotyczące bhp są ściśle związane z zatrudnieniem i ochroną zdrowia, co znajduje swoje miejsce w Kodeksie pracy. Regulamin pracy, chociaż zawiera zasady organizacji pracy i odpowiedzialności pracowników, nie reguluje kwestii szkoleń w tak szczegółowy sposób, jak Kodeks pracy. Można tu zauważyć typowy błąd myślowy polegający na myleniu aktów prawnych o różnym zakresie i celu. W kontekście rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, należy pamiętać, że jest to akt wykonawczy, który precyzuje szczegóły dotyczące przepisów Kodeksu pracy, ale nie stanowi samodzielnej podstawy prawnej. W rezultacie, wybór niemających bezpośredniego związku z bhp źródeł prawnych może prowadzić do niewłaściwej interpretacji przepisów i zaniedbania obowiązków w zakresie szkolenia pracowników. Zrozumienie różnicy między tymi aktami jest kluczowe dla prawidłowego stosowania przepisów oraz zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 38

Zakład krawiecki otrzymał zlecenie na 500 sztuk jedwabnych apaszek. Norma zużycia materiału na jedną apaszkę wynosi 0,5 m.b. jedwabiu. W magazynie firmy znajduje się 100 m.b. jedwabiu. Ile metrów bieżących jedwabiu należy dokupić, aby zrealizować to zlecenie?

A. 400 m.b.

B. 250 m.b.

C. 150 m.b.

D. 300 m.b.

Kiedy chcemy zrealizować zamówienie na 500 jedwabnych apaszek, musimy najpierw policzyć, ile materiału w sumie potrzebujemy. Każda apaszka wymaga 0,5 metra jedwabiu, więc dla 500 sztuk wychodzi nam 500 razy 0,5, co daje 250 metrów. Z tego, co wiem, w magazynie mamy 100 metrów, więc musimy kupić 150 metrów więcej. W praktyce, planowanie zapasów jest naprawdę istotne, bo wpływa na to, jak szybko zrealizujemy zamówienia i ile pieniędzy wydamy na magazynowanie. Moim zdaniem, monitorowanie zapasów to klucz do sukcesu – trzeba wiedzieć, jakie materiały nam się kończą i przewidywać, co będzie potrzebne w przyszłości. W branży krawieckiej zarządzanie materiałami to podstawa, jeśli chcesz być konkurencyjny i nie tracić na jakości.

Pytanie 39

Dokument wydany na żądanie zatrudnionego, w którym pracodawca poleca go innym firmom, to

A. referencja

B. świadectwo pracy

C. zaświadczenie o zatrudnieniu

D. karta oceny pracy

W kontekście dokumentów wystawianych przez pracodawców, ważne jest zrozumienie różnicy między referencją a innymi typami dokumentów, takimi jak karta oceny pracy, zaświadczenie o zatrudnieniu czy świadectwo pracy. Karta oceny pracy to narzędzie wewnętrzne, które służy do regularnej oceny wydajności pracownika przez bezpośredniego przełożonego. Jej celem jest monitorowanie postępów oraz identyfikacja obszarów do poprawy, a nie rekomendacja dla przyszłych pracodawców. Zaświadczenie o zatrudnieniu natomiast potwierdza jedynie fakt zatrudnienia pracownika w danej firmie, nie zawiera jednak informacji o jego umiejętnościach czy osiągnięciach, co obniża jego wartość w kontekście poszukiwania nowej pracy. Świadectwo pracy jest dokumentem końcowym, który potwierdza zakończenie współpracy oraz zawiera informacje o przebiegu zatrudnienia, ale także nie ma na celu rekomendacji pracownika. Typowe błędy myślowe prowadzące do niewłaściwego przypisania tych dokumentów to mylenie ich funkcji i celów. Niezrozumienie różnicy między dokumentami mogą skutkować nieodpowiednim przygotowaniem siebie czy swoich pracowników do rekrutacji, co w dłuższej perspektywie negatywnie wpłynie na ich karierę zawodową.

Pytanie 40

Producent pieczywa, który pragnie zagwarantować jak najszerszą dostępność swoich wyrobów dla jak najszerszej grupy odbiorców, powinien zastosować dystrybucję

A. selektywną

B. wyłączną

C. intensywną

D. ekskluzywną

Dystrybucja ekskluzywna oznacza ograniczenie dostępności produktów do wybranych punktów sprzedaży, co nie jest odpowiednie dla producenta pieczywa, który pragnie dotrzeć do jak najszerszej grupy klientów. Takie podejście może być stosowane w branżach luksusowych, gdzie marka stara się utrzymać prestiż i ekskluzywność, ale w przypadku pieczywa, które jest produktem codziennego użytku, jest to strategia nieefektywna. Ponadto, dystrybucja wyłączna, polegająca na przydzieleniu wyłącznych praw do sprzedaży danego produktu jednemu dystrybutorowi, również ogranicza dostępność produktów i może prowadzić do spadku sprzedaży. Takie praktyki są bardziej adekwatne dla dóbr luksusowych lub specjalistycznych, gdzie budowanie relacji z określonymi dystrybutorami jest kluczowe. Z kolei dystrybucja selektywna, która pozwala na oferowanie produktów w ograniczonej liczbie kanałów, również nie wspiera strategii maksymalizacji dostępności, jako że zmniejsza liczbę punktów sprzedaży. W branży piekarniczej, kluczowe jest, aby klienci mogli nabyć produkty w różnorodnych miejscach, co czyni dystrybucję intensywną najlepszym rozwiązaniem w tej sytuacji. Zatem błędne jest myślenie, że ekskluzywna, wyłączna lub selektywna dystrybucja będą przynosić korzyści w przypadku powszechnie poszukiwanych produktów, takich jak pieczywo.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej