Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 03:08
Data zakończenia: 22 maja 2025 03:20

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Recykling można zdefiniować jako

A. segregację

B. oszczędność

C. produkcję

D. odzysk

Recykling można zdefiniować jako proces odzyskiwania surowców z odpadów, co ma na celu ich ponowne wykorzystanie w produkcji nowych produktów. Odzysk jest kluczowym elementem gospodarki cyrkularnej, która promuje minimalizację odpadów poprzez ich ponowne wykorzystanie, a także zmniejszenie zapotrzebowania na surowce pierwotne. Przykładem procesu odzysku może być przetwarzanie plastikowych butelek, które po zebraniu i przetworzeniu stają się surowcem do produkcji nowych przedmiotów, takich jak odzież, meble czy materiały budowlane. Dobre praktyki w recyklingu wskazują na konieczność odpowiedniej segregacji odpadów, co zwiększa efektywność odzysku. Organizacje takie jak Europejska Agencja Środowiska promują standardy, które zachęcają do wdrażania systemów recyklingowych, co nie tylko przynosi korzyści środowiskowe, ale również ekonomiczne, zmniejszając koszty związane z utylizacją odpadów i pozyskiwaniem nowych surowców.

Pytanie 2

Wskaż komponent, który reguluje wartość napięcia pochodzącego z sieci elektrycznej, wykorzystując transformator do przeniesienia energii między dwoma obwodami elektrycznymi z zastosowaniem zjawiska indukcji magnetycznej?

A. Rezonator kwarcowy

B. Rejestr szeregowy

C. Zasilacz transformatorowy

D. Przerzutnik synchroniczny

Zasilacz transformatorowy jest kluczowym elementem w systemach elektrycznych, którego zadaniem jest dostosowanie poziomu napięcia z sieci energetycznej do wymagań urządzeń elektrycznych. Działa on na zasadzie indukcji magnetycznej w transformatorze, który przenosi energię elektryczną między dwoma obwodami przy użyciu zmiennego pola magnetycznego. Transformator składa się z dwóch cewek: pierwotnej i wtórnej, które są nawinięte na wspólnym rdzeniu. W praktyce, zasilacze transformatorowe są szeroko stosowane w różnych aplikacjach, od zasilania małych urządzeń elektronicznych po duże systemy przemysłowe. Na przykład, w zasilaczach sieciowych do komputerów, transformator obniża napięcie z sieci 230V do bezpieczniejszego poziomu, co jest nie tylko zgodne z normami bezpieczeństwa, ale także zapewnia stabilność pracy urządzeń. W branży stosuje się standardy takie jak IEC 61558, które regulują wymagania dotyczące bezpieczeństwa transformatorów. Dlatego zasilacze transformatorowe są nie tylko istotne, ale również niezbędne dla efektywnego i bezpiecznego przepływu energii elektrycznej.

Pytanie 3

Które z kont nie jest wbudowanym kontem w systemie Windows XP?

A. administrator

B. admin

C. pomocnik

D. gość

Odpowiedzi 'gość', 'pomocnik' oraz 'administrator' mogą wydawać się logiczne, ale wszystkie te konta są rzeczywiście wbudowane w system Windows XP. Konto 'Administrator' jest głównym kontem o pełnych uprawnieniach, które pozwala na zarządzanie systemem operacyjnym, instalację oprogramowania oraz konfigurację ustawień. Konto 'Gość' z kolei ma minimalne uprawnienia, umożliwiające jedynie podstawowy dostęp do systemu, co czyni je dobrym wyborem dla tymczasowych użytkowników. Konto 'Pomocnik' jest używane w kontekście wsparcia technicznego, pozwalając na zdalny dostęp do systemu przez innych użytkowników, którzy mogą pomóc w rozwiązywaniu problemów. Typowym błędem myślowym jest mylenie terminów i założeń dotyczących konta 'admin' z administracyjnymi rolami, jakie oferują różne systemy operacyjne. Ważne jest, aby zrozumieć, że Windows XP ma swoją specyfikę i różne konta użytkowników pełnią różne funkcje, co wpływa na bezpieczeństwo oraz zarządzanie systemem. W praktyce, niepoprawna identyfikacja kont użytkowników może prowadzić do niewłaściwej konfiguracji zabezpieczeń i podatności na ataki, dlatego tak istotne jest, aby mieć jasne pojęcie o tym, co każde konto reprezentuje i jakie ma uprawnienia.

Pytanie 4

Wskaż porty płyty głównej przedstawione na ilustracji.

A. 1 x RJ45, 4 x USB 2.0, 1.1, 1 x eSATA, 1 x Line Out, 1 x Microfon In, 1 x DVI-A, 1 x HDMI

B. 1 x RJ45, 2 x USB 2.0, 2 x USB 3.0, 1 x eSATA, 1 x Line Out, 1 x Microfon In, 1 x DVI-D, 1 x HDMI

C. 1 x RJ45, 4 x USB 3.0, 1 x SATA, 1 x Line Out, 1 x Microfon In, 1 x DVI-I, 1 x DP

D. 1 x RJ45, 2 x USB 2.0, 2 x USB 3.0, 1 x eSATA, 1 x Line Out, 1 x Microfon In, 1 x DVI-I, 1 x HDMI

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z błędnego rozpoznania portów na płycie głównej. Często spotykanym problemem jest mylenie podobnych do siebie złącz takich jak różne wersje portów DVI. W przypadku odpowiedzi zawierających DVI-D lub DVI-A zamiast DVI-I jest to istotne rozróżnienie gdyż DVI-I obsługuje zarówno sygnały analogowe jak i cyfrowe co nie jest możliwe w przypadku DVI-D (tylko sygnał cyfrowy) ani DVI-A (tylko sygnał analogowy). Kolejnym elementem wprowadzającym w błąd jest zastosowanie różnych wersji USB. Podczas gdy odpowiedź poprawna zawiera jednocześnie USB 2.0 i 3.0 co odpowiada obrazowi błędne opcje mogą zawierać różne liczby portów USB lub mylnie identyfikować ich wersje co wpływa na możliwości transferu danych. Ważne jest tu zrozumienie że USB 3.0 oferuje znacznie wyższą przepustowość co jest kluczowe w nowoczesnych zastosowaniach technologicznych. Odpowiedzi zawierające inne porty takie jak SATA zamiast eSATA również są niepoprawne gdyż eSATA jest zewnętrznym interfejsem przeznaczonym do szybszej komunikacji z zewnętrznymi dyskami co odróżnia go funkcjonalnie od tradycyjnego SATA używanego wewnętrznie. Zrozumienie różnic między tymi standardami jest kluczowe dla poprawnej identyfikacji i zastosowania sprzętu komputerowego w praktyce. Poprawna identyfikacja portów jest fundamentalna nie tylko dla egzaminu ale także dla efektywnego projektowania i konfiguracji systemów komputerowych w rzeczywistych zastosowaniach zawodowych.

Pytanie 5

Funkcje z różnych dziedzin (data i czas, finanse, tekst, matematyka, statystyka) są składnikiem

A. przeglądarki internetowej

B. edytora tekstowego

C. programów do tworzenia prezentacji multimedialnych

D. arkusza kalkulacyjnego

Funkcje różnych kategorii, takich jak daty i czasu, finansowe, tekstowe, matematyczne oraz statystyczne, są integralnym elementem arkuszy kalkulacyjnych, takich jak Microsoft Excel czy Google Sheets. Arkusze kalkulacyjne zostały zaprojektowane z myślą o obliczeniach, analizie danych oraz automatyzacji zadań, co czyni je niezwykle użytecznymi narzędziami w biznesie i nauce. Przykładowo, funkcje finansowe pozwalają na obliczanie wartości obecnej netto (NPV) lub przyszłej wartości (FV), co jest kluczowe przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych. Funkcje tekstowe umożliwiają manipulację danymi tekstowymi, co jest istotne podczas analizy danych pochodzących z różnych źródeł. Ponadto, funkcje statystyczne, takie jak ŚREDNIA czy MEDIANA, ułatwiają analizę zbiorów danych, co jest nieocenione w badaniach rynkowych. Stosowanie tych funkcji zgodnie z dobrymi praktykami poprawia efektywność pracy i minimalizuje ryzyko błędów, co jest istotne w kontekście profesjonalnego zarządzania danymi.

Pytanie 6

Instalacja systemów Linux oraz Windows 7 odbyła się bez żadnych problemów. Systemy zainstalowały się prawidłowo z domyślnymi konfiguracjami. Na tym samym komputerze, przy tej samej specyfikacji, podczas instalacji systemu Windows XP pojawił się komunikat o braku dysków twardych, co może sugerować

A. brak sterowników

B. nieprawidłowe ułożenie zworek na dysku twardym

C. uszkodzenie logiczne dysku twardego

D. nieodpowiednio ustawione bootowanie urządzeń

Złe ułożenie zworek w dysku twardym oraz błędne ustawienia bootowania napędów to często mylone koncepcje, które mogą prowadzić do błędnego rozumienia problemu z instalacją systemu operacyjnego. W przypadku złego ułożenia zworek na dyskach twardych, skutkiem może być ich niewykrycie przez BIOS, ale przy odpowiedniej konfiguracji i nowoczesnych systemach, zwłaszcza przy użyciu jednego dysku, nie powinno to stanowić problemu. Współczesne dyski SATA nie wymagają fizycznego ustawiania zworek, co sprawia, że ten argument jest nieadekwatny w kontekście problemów z instalacją Windows XP. Ustawienia bootowania także mają swoją rolę, ale w przypadku komunikatu o braku dysków twardych problem leży głębiej. Bootowanie odnosi się do sekwencji uruchamiania systemu operacyjnego z nośników, ale jeśli dysk nie jest wykrywany, to nawet poprawne ustawienia bootowania nie pomogą. Uszkodzenie logiczne dysku twardego może wywołać różne inne objawy, takie jak trudności z dostępem do danych, ale nie jest to bezpośrednia przyczyna niewykrywania dysku podczas instalacji. W związku z tym, kluczowe jest zrozumienie, że brak odpowiednich sterowników to najczęstszy problem, zwłaszcza przy starszych systemach operacyjnych, takich jak Windows XP.

Pytanie 7

Jaką normę odnosi się do okablowania strukturalnego?

A. IEEE 1394

B. ISO 9001

C. TIA/EIA-568-B

D. IEC 60364

TIA/EIA-568-B to jeden z kluczowych standardów dotyczących okablowania strukturalnego, który definiuje wymagania dla systemów telekomunikacyjnych w budynkach. Standard ten określa specyfikacje dotyczące okablowania miedzianego oraz światłowodowego, co jest niezwykle istotne w kontekście nowoczesnych rozwiązań informatycznych. TIA/EIA-568-B wprowadza zasady dotyczące projektowania, instalacji oraz testowania okablowania, co ma na celu zapewnienie wysokiej jakości transmisji danych i kompatybilności systemów różnorodnych producentów. Przykładowo, w praktyce standard ten jest używany przy tworzeniu lokalnych sieci komputerowych (LAN), gdzie istotne jest, aby wszystkie komponenty, takie jak przełączniki, routery oraz urządzenia końcowe, były ze sobą kompatybilne i spełniały określone wymagania. Zastosowanie standardu TIA/EIA-568-B przyczynia się również do łatwiejszego zarządzania i rozbudowy sieci, co jest niezwykle ważne w dynamicznie zmieniającym się środowisku technologicznym. Ponadto, przestrzeganie tego standardu może znacząco zwiększyć żywotność infrastruktury okablowania oraz zminimalizować ryzyko zakłóceń w transmisji danych.

Pytanie 8

Wykonanie polecenia attrib +h +s +r przykład.txt w terminalu systemu Windows spowoduje

A. ochronę pliku przykład.txt hasłem hsr

B. przypisanie do pliku przykład.txt atrybutów: ukryty, skompresowany, tylko do odczytu

C. przypisanie do pliku przykład.txt atrybutów: ukryty, systemowy, tylko do odczytu

D. zapisanie tekstu hsr w pliku przykład.txt

Polecenie attrib +h +s +r w systemie Windows służy do nadawania atrybutów plików. W przypadku pliku przykład.txt, użycie tego polecenia nadje mu atrybuty: ukryty (h), systemowy (s) oraz tylko do odczytu (r). Atrybut 'ukryty' sprawia, że plik nie będzie widoczny w standardowych widokach eksploratora, co jest przydatne w zarządzaniu danymi, które nie powinny być modyfikowane przez użytkowników. Atrybut 'systemowy' oznacza, że plik jest istotny dla działania systemu operacyjnego, co również może zniechęcić do przypadkowych zmian. Natomiast atrybut 'tylko do odczytu' chroni zawartość pliku przed przypadkowym usunięciem lub modyfikacją. Praktyczne zastosowanie tych atrybutów można zauważyć w sytuacjach, gdy chcemy zabezpieczyć pliki konfiguracyjne lub systemowe, aby użytkownicy nie ingerowali w ich zawartość. Dobrą praktyką jest zawsze stosowanie odpowiednich atrybutów, aby chronić istotne dane w systemie oraz zapewnić ich prawidłowe działanie.

Pytanie 9

Po wydaniu polecenia route skonfigurowano ```route add 192.168.35.0 MASK 255.255.255.0 192.168.0.2```

A. koszt metryki równy 0 przeskoków

B. 25-bitowa maska dla adresu sieci docelowej

C. adres sieci docelowej to 192.168.35.0

D. maska 255.255.255.0 dla adresu IP bramy 192.168.0.2

Polecenie "route add 192.168.35.0 MASK 255.255.255.0 192.168.0.2" jest używane do dodawania trasy statycznej do tablicy routingu w systemach operacyjnych. W tej komendzie adres docelowej sieci to 192.168.35.0. Użycie maski 255.255.255.0 oznacza, że trasa ta dotyczy całej podsieci, która obejmuje adresy od 192.168.35.1 do 192.168.35.254. Dzięki temu ruch skierowany do tej podsieci będzie przesyłany do bramy 192.168.0.2. Dodawanie tras statycznych jest kluczowe w sytuacjach, gdy dynamiczne routowanie nie jest wystarczające, na przykład w małych sieciach lub w przypadku specyficznych wymagań dotyczących routingu. Przykładem praktycznego zastosowania może być sytuacja, w której administrator sieci chce zabezpieczyć komunikację między różnymi segmentami sieci, zapewniając, że określony ruch jest kierowany przez konkretną bramę. W kontekście standardów, zarządzanie trasami statycznymi powinno być zgodne z zasadami najlepszych praktyk, takimi jak zapewnienie trasy do najważniejszych zasobów w sieci, co może przyczynić się do zwiększenia bezpieczeństwa i efektywności komunikacji.

Pytanie 10

W systemie serwerowym Windows widoczny jest zakres adresów IPv4. Ikona umieszczona obok jego nazwy sugeruje, że

A. pula adresów w tym zakresie jest prawie w pełni wyczerpana

B. ten zakres jest nieaktywny

C. ten zakres jest aktywny

D. pula adresów w tym zakresie została wyczerpana całkowicie

Zakres adresów IP w systemie serwerowym Windows przy opisywanej ikonie jest nieaktywny co oznacza że serwer nie przydziela adresów IP z tej puli. Przekonanie że zakres jest aktywny wynika często z niewłaściwego zrozumienia ikon i interfejsów użytkownika. Jest to typowy błąd wynikający z założenia że wszystkie widoczne elementy w interfejsie są aktywne co nie zawsze jest zgodne z rzeczywistością. Zakładając że pula jest wyczerpana w 100% może wynikać z niedostatecznej analizy sytuacji. Taki stan byłby sygnalizowany innymi wskaźnikami a nie wyłącznie ikoną sugerującą nieaktywność. Użytkownicy mogą mylnie identyfikować problemy z dostępnością adresów zamiast sprawdzać stan aktywności zakresu i jego konfigurację. Myślenie że pula jest bliska wyczerpania również odzwierciedla niedostateczne rozumienie mechanizmów zarządzania DHCP. Właściwa interpretacja ikon i wskaźników pozwala na efektywne zarządzanie zasobami sieciowymi i unikanie błędów które mogą skutkować przestojami w pracy sieci. Poprawna analiza wymaga zarówno teoretycznej wiedzy jak i praktycznego doświadczenia w administracji serwerami co jest kluczowe dla utrzymania sprawnie działającej infrastruktury IT. Zrozumienie kiedy i dlaczego zakresy są aktywne lub nieaktywne jest fundamentem skutecznego zarządzania DHCP i zapewnienia ciągłości działania sieci komputerowej.

Pytanie 11

W dokumentacji technicznej głośników komputerowych producent może zamieścić informację, że największe pasmo przenoszenia wynosi

A. 20%

B. 20 kHz

C. 20 dB

D. 20 W

Maksymalne pasmo przenoszenia głośników komputerowych, określane w hercach (Hz), informuje nas o zakresie częstotliwości, jakie dany głośnik może reprodukować. Standardowe pasmo przenoszenia dla większości głośników audio wynosi od 20 Hz do 20 kHz, co odpowiada zakresowi słyszalnemu dla przeciętnego ludzkiego ucha. Odpowiedź 20 kHz odnosi się zatem do górnej granicy tego zakresu. W praktyce oznacza to, że głośnik, który obsługuje do 20 kHz, będzie w stanie odtworzyć wysokie tony, takie jak dźwięki cymbałów, wokale czy inne instrumenty, które generują wysokie częstotliwości. Wiele standardów audio, w tym te ustalane przez organizacje takie jak International Electrotechnical Commission (IEC), podkreśla znaczenie tej wartości w kontekście jakości dźwięku. Wybierając głośniki, warto zwrócić uwagę na to pasmo przenoszenia, aby zapewnić sobie jak najlepsze doznania audio, szczególnie w zastosowaniach multimedialnych i gamingowych, gdzie detale dźwiękowe mają kluczowe znaczenie.

Pytanie 12

Który z protokołów należy do warstwy transportowej, działa bez nawiązywania połączenia i nie posiada mechanizmów weryfikujących poprawność dostarczania danych?

A. TCP

B. IP

C. ICMP

D. UDP

UDP (User Datagram Protocol) jest protokołem warstwy transportowej, który działa w trybie bezpołączeniowym. Oznacza to, że nie ustanawia on dedykowanego połączenia przed przesyłaniem danych, co skutkuje mniejszym opóźnieniem oraz niższym narzutem w porównaniu do protokołu TCP (Transmission Control Protocol). UDP nie posiada mechanizmów kontroli poprawności dostarczania danych, co oznacza, że nie gwarantuje, iż pakiety dotrą do odbiorcy ani że dotrą w odpowiedniej kolejności. W praktyce UDP jest często wykorzystywany w aplikacjach, gdzie szybkość przesyłania danych jest ważniejsza niż ich integralność, na przykład w transmisji strumieniowej audio i wideo, gier online czy VoIP (Voice over Internet Protocol). W tych zastosowaniach utrata niektórych pakietów nie wpływa znacząco na jakość obsługi, a zbyt duża latencja może być bardziej problematyczna. Zastosowanie UDP wpisuje się w standardy branżowe, które preferują protokoły minimalizujące opóźnienia, a jednocześnie potrafią elastycznie dostosować się do zmiennych warunków sieciowych.

Pytanie 13

Jaką liczbę komórek pamięci można bezpośrednio zaadresować w 64-bitowym procesorze z 32-bitową szyną adresową?

A. 32 do potęgi 2

B. 2 do potęgi 64

C. 2 do potęgi 32

D. 64 do potęgi 2

Odpowiedź 2 do potęgi 32 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do ilości adresów pamięci, które można zaadresować przy użyciu 32-bitowej szyny adresowej. Szyna adresowa określa maksymalną ilość pamięci, do której procesor może uzyskać dostęp. W przypadku 32-bitowej szyny adresowej oznacza to, że można zaadresować 2^32 różnych lokalizacji pamięci, co odpowiada 4 GB pamięci. Przykład praktyczny to komputery z systemem operacyjnym 32-bitowym, które mogą wykorzystać maksymalnie 4 GB pamięci RAM. W kontekście standardów technologicznych, takie limity są kluczowe dla projektowania systemów operacyjnych i aplikacji, które muszą być zgodne z architekturą sprzętu. Warto również zauważyć, że w systemach 64-bitowych, mimo że procesor ma większe możliwości, wciąż obowiązują ograniczenia wynikające z wykorzystanej szyny adresowej.

Pytanie 14

Zainstalowanie gniazda typu keyston w serwerowej szafie jest możliwe w

A. patchpanelu FO

B. patchpanelu niezaładowanym

C. adapterze typu mosaic

D. patchpanelu załadowanym

Instalacja gniazda typu keyston w patchpanelu niezaładowanym jest poprawną odpowiedzią, ponieważ takie gniazda są zaprojektowane do montażu w panelach, które nie zawierają jeszcze zainstalowanych modułów. W przypadku patchpaneli niezaładowanych, technik ma możliwość dostosowania ich do specyficznych potrzeb sieciowych, co pozwala na elastyczne zarządzanie połączeniami i ich konfigurację. W praktyce, instalacja gniazda keyston w takim panelu umożliwia szybkie wprowadzanie zmian w infrastrukturze sieciowej, co jest kluczowe w dynamicznych środowiskach, gdzie często zachodzi potrzeba modyfikacji połączeń. Ponadto, stosowanie standardów takich jak TIA/EIA 568A/B zapewnia, że instalacje są zgodne z wymaganiami branżowymi, co przekłada się na niezawodność i jakość wykonania systemu okablowania.

Pytanie 15

Jak można skonfigurować sieć VLAN?

A. na moście

B. na regeneratorze

C. na przełączniku

D. na koncentratorze

Sieć VLAN (Virtual Local Area Network) można skonfigurować na przełącznikach, co jest jednym z kluczowych zastosowań tej technologii. Przełączniki umożliwiają segmentację ruchu sieciowego poprzez tworzenie różnych sieci wirtualnych, co zwiększa bezpieczeństwo oraz poprawia efektywność zarządzania ruchem. VLAN-y pozwalają na izolację ruchu pomiędzy różnymi grupami użytkowników i urządzeń w obrębie tej samej infrastruktury fizycznej. Przykładem zastosowania VLAN-ów może być przedsiębiorstwo, które chce oddzielić ruch pracowników działu sprzedaży od działu księgowości, aby zapewnić większą prywatność danych i zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. W praktyce, konfiguracja VLAN-ów na przełącznikach opiera się na standardzie IEEE 802.1Q, który definiuje sposób tagowania ramek Ethernet, co umożliwia odpowiednie zarządzanie ruchem w sieci. Zastosowanie VLAN-ów w dużych organizacjach jest zgodne z najlepszymi praktykami, co pozwala na lepszą kontrolę nad przepustowością i bezpieczeństwem sieci.

Pytanie 16

Jakie jest IPv4 urządzenia znajdującego się w sieci 10.100.0.0/18?

A. 10.100.64.254

B. 10.100.128.254

C. 10.100.32.254

D. 10.100.192.254

Adresy 10.100.64.254, 10.100.128.254 oraz 10.100.192.254 są nieprawidłowe w kontekście podsieci 10.100.0.0/18, ponieważ nie mieszczą się w zdefiniowanym zakresie adresów tej podsieci. Zakres adresów IP dla podsieci 10.100.0.0/18 wynosi od 10.100.0.1 do 10.100.63.254, co oznacza, że adresy, które są większe niż 10.100.63.254, są poza przypisanym zakresem i nie powinny być używane w tej konkretnej sieci. Typowe błędy w myśleniu, które mogą prowadzić do takich nieprawidłowych odpowiedzi, to brak zrozumienia koncepcji maski podsieci, a także mylenie adresów IP z różnymi klasami adresacji. Warto zwrócić uwagę na to, że adresacja IP w modelu TCP/IP jest ściśle związana z maskowaniem i wydzielaniem podsieci, co pozwala na efektywne zarządzanie siecią i optymalizację ruchu. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla każdego, kto pracuje w obszarze sieci komputerowych. Niewłaściwe przypisanie adresów może prowadzić do problemów z komunikacją, takich jak kolizje adresów czy nieprawidłowe trasowanie pakietów. Dlatego ważne jest, aby przy udzielaniu odpowiedzi na pytania dotyczące adresacji IP, mieć świadomość granic podsieci oraz potrafić je poprawnie określić.

Pytanie 17

Który adres stacji roboczej należy do klasy C?

A. 172.0.0.1

B. 223.0.0.1

C. 232.0.0.1

D. 127.0.0.1

Adres 223.0.0.1 jest adresem klasy C, co wynika z jego pierwszego oktetu, który mieści się w zakresie od 192 do 223. Adresy klasowe w IPv4 są klasyfikowane na podstawie pierwszego oktetu, a klasy C są przeznaczone dla małych sieci, w których można mieć do 254 hostów. Adresy klasy C są powszechnie stosowane w organizacjach, które potrzebują mniejszych podsieci. Przykładowo, firma z 50 komputerami może przypisać im zakres adresów zaczynający się od 223.0.0.1 do 223.0.0.50, co skutkuje efektywnym zarządzaniem adresacją. Warto również znać, że adresy klasy C korzystają z maski podsieci 255.255.255.0, co pozwala na wydzielenie 256 adresów IP w danej podsieci (z czego 254 są użyteczne dla hostów). Znajomość klas adresowych i ich zastosowania jest istotna w kontekście projektowania sieci oraz ich efektywnego zarządzania, a także w kontekście bezpieczeństwa i optymalizacji ruchu sieciowego.

Pytanie 18

Programem, który pozwala na zdalne monitorowanie działań użytkownika w sieci lokalnej lub przejęcie pełnej kontroli nad zdalnym komputerem, jest

A. NSlookup

B. Recuva

C. CPU-Z

D. RealVNC

RealVNC to oprogramowanie umożliwiające zdalny dostęp do komputerów w sieci lokalnej oraz na całym świecie. Działa na zasadzie protokołu VNC (Virtual Network Computing), który pozwala na wizualizację pulpitu zdalnej maszyny oraz interakcję z nią w czasie rzeczywistym. Narzędzie to jest powszechnie wykorzystywane w środowiskach korporacyjnych do zdalnego wsparcia technicznego, zdalnej administracji oraz do współpracy zespołowej. Przykładowo, administrator systemu może zdalnie zalogować się na komputer pracownika, aby rozwiązać problem techniczny, co znacząco podnosi efektywność wsparcia IT. RealVNC umożliwia także zabezpieczenie połączeń za pomocą szyfrowania oraz autoryzacji użytkowników, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa informacji. Warto również dodać, że RealVNC jest zgodne z różnymi systemami operacyjnymi, co czyni je uniwersalnym narzędziem do zarządzania zdalnymi urządzeniami.

Pytanie 19

Jaką maskę trzeba zastosować, aby podzielić sieć z adresem 192.168.1.0 na 4 podsieci?

A. 255.255.255.192

B. 255.255.255.128

C. 255.255.255.0

D. 255.255.255.224

Maska 255.255.255.192 jest prawidłowym wyborem do podziału sieci o adresie 192.168.1.0 na 4 podsieci. Ta maska, wyrażona w notacji CIDR, to /26. Oznacza to, że pierwsze 26 bitów adresu jest używane do identyfikacji sieci, a pozostałe 6 bitów pozostaje do wykorzystania dla hostów. Skoro potrzebujemy podzielić sieć na 4 podsieci, musimy wykorzystać dodatkowe bity. W przypadku maski /24 (czyli 255.255.255.0) mamy 256 adresów w sieci, co daje nam możliwość podziału na 4 podsieci po 64 adresy każda (2^6 = 64). Te 64 adresy to 62 adresy hostów (jeden adres dla sieci, jeden dla rozgłoszeniowego), co jest wystarczające dla małych grup urządzeń, takich jak biura czy segmenty sieci. Przykładowo, pierwsza podsieć będzie miała adresy od 192.168.1.0 do 192.168.1.63, druga od 192.168.1.64 do 192.168.1.127, trzecia od 192.168.1.128 do 192.168.1.191, a czwarta od 192.168.1.192 do 192.168.1.255. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania sieciami, pozwala na efektywne wykorzystanie adresacji oraz łatwe zarządzanie ruchem w sieci.

Pytanie 20

Jaką licencję musi mieć oprogramowanie, aby użytkownik mógł wprowadzać w nim zmiany?

A. MOLP

B. BOX

C. GNU GPL

D. FREEWARE

Licencja GNU GPL (General Public License) jest jedną z najpopularniejszych licencji open source, która daje użytkownikom prawo do modyfikowania oprogramowania. Użytkownicy mogą nie tylko zmieniać kod źródłowy, ale także rozpowszechniać modyfikacje, pod warunkiem, że również udostępnią je na tych samych zasadach. Dzięki temu, wspólnoty programistów mogą współpracować nad poprawą oprogramowania oraz jego dostosowaniem do własnych potrzeb. W praktyce, wiele projektów opartych na GNU GPL, takich jak system operacyjny Linux, korzysta z modyfikacji dokonywanych przez różne grupy programistów, co prowadzi do szybszego rozwoju i innowacji. Podobne zasady promują ideę otwartego oprogramowania, gdzie współpraca i dzielenie się wiedzą są kluczowe. Dobrą praktyką jest również zapewnienie pełnej przejrzystości kodu, co pozwala na audyt i kontrolę bezpieczeństwa. Licencja ta jest zgodna z zasadami Free Software Foundation, co podkreśla jej znaczenie w świecie oprogramowania wolnego i otwartego.

Pytanie 21

Liczba 10011001100 w systemie heksadecymalnym przedstawia się jako

A. EF4

B. 4CC

C. 2E4

D. 998

Odpowiedź 4CC nie jest dobra, ponieważ żeby przekonwertować liczbę z systemu binarnego na heksadecymalny, trzeba ją podzielić na grupy po cztery bity. W przypadku liczby 10011001100, najpierw dodajemy zera na początku, żeby otrzymać pełne grupy, co daje nam 0010 0110 0110. Teraz każdą grupę przekładamy na system heksadecymalny: 0010 to 2, 0110 to 6, więc wynik to 2B6, a nie 4CC. Widzę, że tu mogło być jakieś nieporozumienie przy przeliczaniu. Warto wiedzieć, jak te konwersje działają, bo są naprawdę ważne w programowaniu, na przykład przy adresowaniu pamięci czy w grafice komputerowej, gdzie heksadecymalny jest na porządku dziennym. Zrozumienie tych rzeczy pomoże ci lepiej radzić sobie z danymi technicznymi oraz przy pisaniu efektywnego kodu, zwłaszcza w kontekście mikrokontrolerów.

Pytanie 22

Jakie złącze jest potrzebne do podłączenia zasilania do CD-ROM?

A. 20-pinowe ATX

B. Molex

C. Berg

D. Mini-Molex

Złącze Molex jest standardowym typem złącza stosowanym w zasilaniu komponentów komputerowych, w tym napędów optycznych takich jak CD-ROM. Złącze to, najczęściej w formacie 4-pinowym, dostarcza zasilanie 5V oraz 12V, co czyni je idealnym do zasilania różnych urządzeń. W praktyce, wiele zasilaczy PC posiada złącza Molex, co umożliwia łatwe podłączenie CD-ROM-a bez konieczności stosowania dodatkowych adapterów. Złącze Molex jest szeroko stosowane w branży komputerowej, co potwierdzają standardy ATX, które określają, że tego typu złącza powinny znajdować się w każdym zasilaczu PC. Oprócz napędów optycznych, złącza Molex są często używane do zasilania dysków twardych oraz wentylatorów, co czyni je wszechstronnym rozwiązaniem w budowie komputerów. Warto pamiętać, że złącze Molex ma różne wersje, a jego zastosowanie w nowoczesnych konstrukcjach komputerowych może być ograniczone przez rosnącą popularność złączy SATA, jednak dla tradycyjnych napędów optycznych pozostaje standardem.

Pytanie 23

Czym jest klaster komputerowy?

A. komputer z wieloma rdzeniami procesora

B. zespół komputerów działających równocześnie, tak jakby stanowiły jeden komputer

C. komputer z systemem macierzy dyskowej

D. komputer rezerwowy, na którym regularnie tworzy się kopię systemu głównego

Klaster komputerowy to grupa komputerów, które współpracują ze sobą w celu realizacji zadań, jakby były jednym, potężnym systemem. Taka konfiguracja pozwala na równoległe przetwarzanie danych, co znacząco zwiększa wydajność i niezawodność systemu. Przykłady zastosowania klastrów obejmują obliczenia naukowe, analizy danych big data oraz usługi w chmurze, gdzie wiele maszyn wspólnie wykonuje zadania, dzieląc obciążenie i zwiększając dostępność. W praktyce klastry mogą być implementowane w różnych architekturach, na przykład klaster obliczeniowy, klaster serwerów czy klaster do przechowywania danych. Standardy takie jak OpenStack dla chmur obliczeniowych czy Apache Hadoop dla przetwarzania danych również korzystają z koncepcji klastrów. Kluczowe korzyści to poprawa wydajności, elastyczność oraz wysoka dostępność, co czyni klastry istotnym elementem nowoczesnych rozwiązań IT.

Pytanie 24

Aby zrealizować usługę zdalnego uruchamiania systemów operacyjnych na komputerach stacjonarnych, należy w Windows Server zainstalować rolę

A. IIS (Internet Information Services)

B. Hyper-V

C. WDS (Usługi wdrażania systemu Windows)

D. Application Server

WDS (Usługi wdrażania systemu Windows) to rola serwera w systemie Windows Server, która umożliwia zdalne wdrażanie systemów operacyjnych na stacjach roboczych w sieci. WDS korzysta z technologii PXE (Preboot Execution Environment), co pozwala na uruchomienie komputerów zdalnie i przeprowadzenie instalacji systemu operacyjnego bez konieczności fizycznej obecności administratora przy każdym z urządzeń. Przykładowo, w dużych środowiskach korporacyjnych, gdzie jest wiele stacji roboczych, WDS znacznie przyspiesza proces instalacji i konfiguracji systemów, eliminując potrzebę ręcznego wprowadzania nośników instalacyjnych. WDS obsługuje również funkcje takie jak klonowanie obrazów systemu oraz zarządzanie dostępnymi obrazami instalacyjnymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami dotyczącymi zarządzania i automatyzacji procesów IT. Warto również zauważyć, że WDS można integrować z innymi technologiami, takimi jak System Center Configuration Manager, co umożliwia jeszcze bardziej zaawansowane zarządzanie aplikacjami i systemami operacyjnymi w organizacji.

Pytanie 25

Jakie narzędzie pozwala na zarządzanie menedżerem rozruchu w systemach Windows od wersji Vista?

A. AFFS

B. GRUB

C. BCDEDIT

D. LILO

BCDEDIT to narzędzie wiersza poleceń, które zostało wprowadzone w systemie Windows Vista i jest używane do zarządzania danymi dotyczących rozruchu systemu operacyjnego. Dzięki BCDEDIT użytkownicy mogą tworzyć, edytować i usunąć wpisy w Boot Configuration Data (BCD), co jest kluczowe dla konfiguracji i zarządzania wieloma systemami operacyjnymi oraz umożliwia dostosowywanie opcji rozruchu. Przykładem zastosowania BCDEDIT jest sytuacja, gdy użytkownik chce zmienić domyślny system operacyjny, który ma być uruchamiany podczas startu komputera. Można to osiągnąć poprzez polecenie `bcdedit /default {identifier}`, gdzie `{identifier}` to identyfikator konkretnego wpisu BCD. BCDEDIT jest narzędziem, które wymaga pewnej wiedzy technicznej, dlatego zaleca się, aby użytkownicy zapoznali się z jego dokumentacją oraz dobrymi praktykami przy edytowaniu ustawień rozruchowych, aby uniknąć problemów z uruchamianiem systemu.

Pytanie 26

Aby zdalnie i jednocześnie bezpiecznie zarządzać systemem Linux, należy zastosować protokół

A. SSH2

B. FTP

C. SMTP

D. Telnet

SSH2 (Secure Shell 2) jest protokołem, który umożliwia bezpieczne zdalne logowanie oraz administrowanie systemami operacyjnymi opartymi na Linuxie. Zapewnia szyfrowanie przesyłanych danych, co chroni je przed podsłuchiwaniem i manipulacją. Dzięki użyciu SSH2, administratorzy mogą bezpiecznie łączyć się z serwerami, zdalnie wydawać polecenia i zarządzać systemem bez obaw o utratę poufnych informacji. Przykładowe zastosowanie SSH2 obejmuje zdalne aktualizacje systemu, monitorowanie stanu serwera, a także transfer plików za pomocą SFTP (SSH File Transfer Protocol). W praktyce, każdy serwer Linux powinien być skonfigurowany do akceptacji połączeń SSH2, aby zapewnić zarówno bezpieczeństwo, jak i wygodę w zdalnym zarządzaniu. Użycie SSH2 jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie bezpieczeństwa IT, które zalecają szyfrowanie wszystkich połączeń zdalnych. Z tego powodu, SSH2 jest powszechnie uznawany za standard w zabezpieczonym dostępie do systemów zdalnych.

Pytanie 27

Urządzenie, które pozwala na połączenie hostów w jednej sieci z hostami w różnych sieciach, to

A. router.

B. firewall.

C. hub.

D. switch.

Router to urządzenie sieciowe, które pełni kluczową rolę w komunikacji pomiędzy różnymi sieciami. Jego podstawowym zadaniem jest przekazywanie pakietów danych z jednej sieci do drugiej, co jest niezbędne w przypadku połączenia hostów znajdujących się w różnych lokalizacjach geograficznych. Routery wykorzystują tablice routingu, aby optymalizować trasę, jaką mają przebyć dane, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem sieciowym. Przykładem zastosowania routerów są połączenia internetowe, gdzie router łączy lokalną sieć domową lub biurową z Internetem, umożliwiając wymianę informacji z serwerami znajdującymi się w różnych częściach świata. Routery mogą również obsługiwać różne protokoły, takie jak TCP/IP, oraz wprowadzać dodatkowe funkcje, takie jak NAT (Network Address Translation), które pozwalają na oszczędność adresów IP i zwiększenie bezpieczeństwa. W branży IT routery są standardem w budowaniu sieci, a ich konfiguracja zgodnie z najlepszymi praktykami zapewnia niezawodność i wydajność komunikacji.

Pytanie 28

Który z protokołów jest stosowany w procesie rozpoczęcia sesji VoIP?

A. MIME

B. SIP

C. MCGP

D. SDP

Protokół SIP (Session Initiation Protocol) jest kluczowym elementem w zakresie inicjacji i zarządzania sesjami VoIP (Voice over Internet Protocol). Jego głównym celem jest ustalenie, modyfikacja oraz zakończenie sesji multimedialnych, co obejmuje zarówno połączenia głosowe, jak i wideo. SIP działa na zasadzie zestawiania połączeń poprzez wymianę komunikatów, co pozwala na elastyczne zarządzanie sesjami. Protokół ten zyskał popularność ze względu na swoją prostotę oraz zdolność do integracji z różnymi typami urządzeń i aplikacji. Przykładowo, w praktyce SIP często współpracuje z protokołem SDP (Session Description Protocol), który zajmuje się określaniem parametrów sesji, takich jak kodeki i adresy IP. W branży telekomunikacyjnej SIP jest standardem uznawanym przez IETF (Internet Engineering Task Force) i jest szeroko stosowany w rozwiązaniach takich jak VoIP, telefonia IP oraz systemy komunikacji unifikowanej. Stosowanie SIP w organizacjach pozwala na efektywne zarządzanie połączeniami, co prowadzi do znaczącego obniżenia kosztów komunikacji.

Pytanie 29

Zintegrowana karta sieciowa na płycie głównej uległa awarii. Komputer nie może załadować systemu operacyjnego, ponieważ brakuje zarówno dysku twardego, jak i napędów optycznych, a system operacyjny jest uruchamiany z lokalnej sieci. W celu przywrócenia utraconej funkcjonalności, należy zainstalować w komputerze

A. kartę sieciową wspierającą funkcję Preboot Execution Environment

B. najprostszą kartę sieciową wspierającą IEEE 802.3

C. napęd DVD-ROM

D. dysk SSD

Wybór karty sieciowej wspierającej funkcję Preboot Execution Environment (PXE) jest prawidłowy, ponieważ ta technologia umożliwia uruchomienie systemu operacyjnego z serwera w sieci lokalnej, co jest szczególnie istotne w przypadku braku lokalnych nośników danych, takich jak dysk twardy czy napęd CD-ROM. PXE to standardowy protokół, który pozwala na załadowanie obrazu systemu operacyjnego do pamięci RAM komputera, co jest niezbędne w opisanej sytuacji. W praktyce, aby komputer mógł skorzystać z PXE, karta sieciowa musi mieć odpowiednie wsparcie w firmware oraz odpowiednie ustawienia w BIOS-ie, które umożliwiają bootowanie z sieci. W zastosowaniach korporacyjnych, PXE jest powszechnie używane do masowego wdrażania systemów operacyjnych w środowiskach, gdzie zarządzanie sprzętem jest kluczowe, co stanowi dobrą praktykę w zakresie administracji IT. Dodatkowo, PXE może być używane do zdalnego rozwiązywania problemów oraz aktualizacji, co zwiększa efektywność zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 30

Jakie protokoły są właściwe dla warstwy internetowej w modelu TCP/IP?

A. IP, ICMP

B. TCP, UDP

C. HTTP, FTP

D. DHCP, DNS

Odpowiedź IP i ICMP jest poprawna, ponieważ obydwa protokoły należą do warstwy internetowej modelu TCP/IP. Protokół IP (Internet Protocol) jest kluczowy w routing i przesyłaniu danych w sieci, odpowiedzialny za adresowanie i fragmentację pakietów. ICMP (Internet Control Message Protocol) z kolei służy do przesyłania komunikatów kontrolnych i błędów, co jest niezbędne do diagnostyki i zarządzania siecią. Przykładem zastosowania IP jest przesyłanie danych między różnymi sieciami w Internecie, natomiast ICMP jest często używany w narzędziach diagnostycznych, takich jak ping, do sprawdzania dostępności hostów. W kontekście standardów branżowych, zarówno IP, jak i ICMP są zdefiniowane w dokumentach RFC, co zapewnia ich powszechne zrozumienie i implementację w różnych systemach sieciowych.

Pytanie 31

Tworzenie obrazu dysku ma na celu

A. zabezpieczenie systemu, aplikacji oraz danych przed poważną awarią komputera

B. ochronę aplikacji przed nieuprawnionymi użytkownikami

C. przyspieszenie pracy z wybranymi plikami znajdującymi się na tym dysku

D. ochronę danych przed nieuprawnionym dostępem

Obraz dysku, znany również jako obraz systemu, jest kopią wszystkich danych zgromadzonych na dysku twardym, w tym systemu operacyjnego, aplikacji oraz plików użytkownika. Tworzy się go głównie w celu zabezpieczenia całego systemu przed nieprzewidzianymi awariami, takimi jak uszkodzenie dysku twardego, wirusy czy inne formy uszkodzeń. Gdy obraz dysku jest dostępny, użytkownik może szybko przywrócić system do stanu sprzed awarii, co znacznie zmniejsza ryzyko utraty ważnych danych. Przykładem zastosowania obrazu dysku może być regularne wykonywanie kopii zapasowych na serwerach oraz komputerach stacjonarnych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu danymi. Dzięki odpowiedniej strategii tworzenia obrazów dysku, organizacje mogą zapewnić ciągłość działania i minimalizować przestoje. Standardy takie jak ISO 22301 podkreślają znaczenie planowania kontynuacji działania, w tym zabezpieczeń w postaci kopii zapasowych. Warto również pamiętać o regularnym testowaniu procesu przywracania z obrazu, aby mieć pewność, że w przypadku awarii odzyskanie danych będzie skuteczne.

Pytanie 32

Jak można skonfigurować interfejs sieciowy w systemie Linux, modyfikując plik

A. /etc/hosts

B. /etc/network/interfaces

C. /etc/resolv.conf

D. /etc/host.conf

Plik /etc/network/interfaces jest kluczowym elementem konfiguracji interfejsów sieciowych w systemach Linux opartych na Debianie i jego pochodnych, takich jak Ubuntu. Umożliwia on administratorom systemów szczegółowe ustawienie parametrów sieciowych, takich jak adres IP, maska podsieci, brama domyślna oraz inne opcje. Struktura tego pliku jest zrozumiała i oparta na konwencjach, co ułatwia jego edycję. Na przykład, aby przypisać statyczny adres IP do interfejsu eth0, można dodać następujące linie: 'auto eth0' oraz 'iface eth0 inet static', a następnie podać adres IP, maskę i bramę. Warto także wspomnieć, że plik ten jest zgodny z najlepszymi praktykami, które zalecają centralizację konfiguracji sieciowej w jednym miejscu, co ułatwia zarządzanie oraz utrzymanie systemu. Konfiguracja ta jest szczególnie przydatna w środowiskach serwerowych, gdzie stabilność i przewidywalność ustawień sieciowych są kluczowe. Dodatkowo, zrozumienie działania tego pliku może pomóc w rozwiązywaniu problemów z połączeniami sieciowymi w systemie Linux.

Pytanie 33

Jakie zabezpieczenie w dokumentacji technicznej określa mechanizm zasilacza komputerowego zapobiegający przegrzaniu urządzenia?

A. OTP

B. OPP

C. UVP

D. SCP

Wybór UVP, SCP albo OPP jako mechanizmów ochrony przed przegrzaniem zasilacza to błąd z paru powodów. UVP to Under Voltage Protection, czyli zabezpieczenie przed za niskim napięciem, nie wysoką temperaturą. Jego rolą jest ochrona urządzeń, gdy napięcie spadnie za nisko, a to nie ma nic wspólnego z temperaturą. SCP, czyli Short Circuit Protection, dotyczy ochrony przed zwarciami, co też nie ma nic do przegrzewania. To zabezpieczenie wyłącza zasilacz, gdy wystąpi zwarcie, żeby chronić zarówno zasilacz, jak i inne komputery. OPP, czyli Over Power Protection, chroni zasilacz przed zbyt dużym poborem mocy. To ważne zabezpieczenie, ale nie ma związku z temperaturą. Często osoby, które podejmują złe decyzje w tym temacie, nie rozumieją, że każdy z tych mechanizmów pełni inną rolę w zasilaniu. Znajomość tych zabezpieczeń jest kluczowa, żeby zapewnić bezpieczeństwo i stabilność systemu komputerowego. Dobrze jest wiedzieć, jakie zabezpieczenie jest potrzebne, żeby zminimalizować ryzyko przegrzewania, przeciążenia czy zwarcia.

Pytanie 34

Do zainstalowania serwera proxy w systemie Linux, konieczne jest zainstalowanie aplikacji

A. Squid

B. Samba

C. Webmin

D. Postfix

Squid to wydajny serwer proxy, który jest powszechnie stosowany w systemach Linux do zarządzania ruchem internetowym. Jest to oprogramowanie typu open source, co oznacza, że jest dostępne za darmo i cieszy się szerokim wsparciem społeczności. Squid umożliwia cache'owanie stron internetowych, co znacząco przyspiesza dostęp do najczęściej odwiedzanych zasobów. Dzięki temu nie tylko oszczędzamy pasmo, ale również zmniejszamy obciążenie serwerów zewnętrznych. Dodatkowo, Squid może pełnić rolę filtra treści, co jest przydatne w środowiskach korporacyjnych i edukacyjnych. Możliwość konfigurowania reguł dostępu i autoryzacji użytkowników sprawia, że Squid jest bardzo elastyczny i dostosowuje się do różnych scenariuszy użycia. Warto również zaznaczyć, że Squid obsługuje protokoły HTTP, HTTPS oraz FTP, co czyni go wszechstronnym narzędziem do zarządzania połączeniami sieciowymi.

Pytanie 35

Katalog Nakładów Rzeczowych w projektowaniu sieci służy do

A. tworzenia schematów sieci

B. określenia wytycznych dla wykonawcy

C. kosztorysowania prac

D. przygotowywania pomiarów powykonawczych

Wybór odpowiedzi dotyczącej rysowania schematów sieci, definiowania wytycznych dla wykonawcy lub opracowywania powykonawczych pomiarów nie uwzględnia podstawowych funkcji Katalogu Nakładów Rzeczowych. Rysowanie schematów sieci to proces inżynieryjny, który koncentruje się na przedstawianiu wizualnym projektu, a nie na szacowaniu kosztów. Katalog nakładów nie służy do tworzenia graficznych reprezentacji, co prowadzi do błędnego założenia, że estetyka i projektowanie wizualne są jego głównymi zastosowaniami. Definiowanie wytycznych dla wykonawcy może być wynikiem analizy kosztów, ale to nie katalog, lecz dokumentacja projektowa określa szczegółowe wymagania dotyczące realizacji projektu. Opracowywanie powykonawczych pomiarów ma za zadanie weryfikację wykonania robót i ich zgodności z projektem, co również nie jest funkcją katalogu. Niezrozumienie roli katalogu prowadzi do błędnych konkluzji, gdzie oceniane są aspekty niewłaściwe w kontekście jego przeznaczenia. Właściwe podejście do wykorzystania katalogu jest kluczowe dla efektywności kosztowej i zgodności z normami branżowymi, co podkreśla znaczenie precyzyjnego zrozumienia jego funkcji.

Pytanie 36

Moduł Mini-GBiCSFP pełni funkcję

A. zwiększania zasięgu sieci WIFI

B. spawania włókien światłowodowych

C. podłączania światłowodu do switcha

D. krosowania switchów przy wykorzystaniu złącz GG45

Moduł Mini-GBiCSFP jest kluczowym elementem w architekturze nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych, umożliwiającym podłączanie światłowodów do przełączników. Dzięki zastosowaniu złącza SFP (Small Form-factor Pluggable) jego wymiana i instalacja są wyjątkowo proste i szybkie, co jest istotne w kontekście dynamicznego rozwoju infrastruktury sieciowej. Zastosowanie światłowodów w komunikacji sieciowej zwiększa przepustowość oraz zasięg, a także minimalizuje zakłócenia elektromagnetyczne. Przykładem praktycznego zastosowania Mini-GBiCSFP może być budowa sieci lokalnej w biurze, gdzie wymagana jest wysoka wydajność i niezawodność połączeń. Warto również zauważyć, że zgodność z międzynarodowymi standardami, takimi jak IEEE 802.3, zapewnia interoperacyjność z różnymi urządzeniami, co jest kluczowe w środowiskach wielokrotnych dostawców.

Pytanie 37

Która z cyfr w systemie dziesiętnym jest poprawną reprezentacją liczby 10111111 (2)?

A. 193 (10)

B. 381 (10)

C. 191 (10)

D. 382 (10)

Prawidłowa odpowiedź to 191 (10), co wynika z konwersji liczby binarnej 10111111 na system dziesiętny. Aby przeliczyć liczbę binarną na dziesiętną, należy pomnożyć każdą cyfrę przez 2 podniesione do potęgi odpowiadającej jej miejscu, zaczynając od zera z prawej strony. W przypadku 10111111 mamy: 1*2^7 + 0*2^6 + 1*2^5 + 1*2^4 + 1*2^3 + 1*2^2 + 1*2^1 + 1*2^0, co daje 128 + 0 + 32 + 16 + 8 + 4 + 2 + 1 = 191. Tego rodzaju konwersje są niezbędne w wielu dziedzinach, takich jak informatyka i elektronika cyfrowa, gdzie liczby binarne są powszechnie stosowane w obliczeniach komputerowych, protokołach komunikacyjnych oraz w programowaniu niskopoziomowym. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla efektywnej pracy z systemami komputerowymi.

Pytanie 38

Który port stosowany jest przez protokół FTP (File Transfer Protocol) do przesyłania danych?

A. 53

B. 20

C. 69

D. 25

Port 20 jest kluczowym portem używanym przez protokół FTP (File Transfer Protocol) do transmisji danych. FTP operuje w trybie klient-serwer i wykorzystuje dwa porty: port 21 do nawiązywania połączenia oraz port 20 do przesyłania danych. Gdy klient FTP wysyła żądanie pobrania lub wysłania pliku, dane są transmitowane przez port 20. Zastosowanie tego portu jest zgodne z normami IETF i RFC 959, które definiują specyfikację FTP. Przykładowo, w sytuacji, gdy użytkownik chce przesłać plik na serwer FTP, połączenie kontrolne nawiązywane jest na porcie 21, a dane przesyłane są na porcie 20. W praktyce, w kontekście automatyzacji procesów, port 20 jest także wykorzystywany w skryptach i aplikacjach, które wymagają transferu plików, co czyni go niezbędnym elementem infrastruktury sieciowej. Wiedza o tym, jak działa FTP i jego porty, jest niezbędna dla administratorów systemów oraz specjalistów ds. IT, którzy zajmują się zarządzaniem serwerami oraz transferem danych.

Pytanie 39

Jaką topologię fizyczną sieci komputerowej przedstawia załączony rysunek?

A. Podwójny pierścień

B. Gwiazda rozszerzona

C. Magistrala

D. Siatka

Topologia podwójnego pierścienia jest stosowana w sieciach komputerowych, gdzie dwa pierścienie zapewniają redundancję i większą niezawodność. W przypadku awarii jednego z pierścieni, dane mogą być przekazywane w przeciwnym kierunku, co minimalizuje ryzyko przerwania komunikacji. Technologie takie jak FDDI (Fiber Distributed Data Interface) często wykorzystują podwójny pierścień, aby zapewnić szybkie i niezawodne przesyłanie danych na duże odległości w sieciach korporacyjnych. W praktyce topologia ta jest szczególnie użyteczna w sieciach o znaczeniu krytycznym, takich jak sieci bankowe czy systemy kontroli ruchu lotniczego, gdzie ciągłość działania jest kluczowa. Zgodnie z standardami IEEE, taka konfiguracja zwiększa przepustowość i odporność na błędy, przy jednoczesnym zachowaniu prostoty zarządzania. Dzięki dwóm niezależnym ścieżkom komunikacyjnym topologia ta umożliwia inteligentne zarządzanie ruchem sieciowym i zapewnia dodatkową warstwę ochrony przed utratą danych.

Pytanie 40

Ile elektronów jest zgromadzonych w matrycy LCD?

A. 1

B. 0

C. 3

D. 2

Zrozumienie, iż matryca LCD nie posiada dział elektronowych, jest kluczowe dla prawidłowego pojmowania jej działania. W odpowiedziach sugerujących, że matryca LCD ma przynajmniej jedno działko elektronowe, występuje mylne przekonanie, że technologia LCD operuje na zasadzie tradycyjnych systemów elektronicznych, które rzeczywiście wykorzystują takie elementy jak katody czy anody, by emitować elektryczność i wytwarzać obraz. Jednak w rzeczywistości matryce LCD opierają się na działaniu ciekłych kryształów, które zmieniają swoje właściwości optyczne w odpowiedzi na przyłożone pole elektryczne. To prowadzi do błędnych koncepcji, iż jeden czy więcej dział elektronowych miałoby bezpośredni wpływ na działanie wyświetlaczy LCD. Takie założenia mogą wynikać z nieznajomości podstawowych zasad funkcjonowania urządzeń opartych na ciekłych kryształach. W rzeczywistości, zamiast dział elektronowych, w matrycach LCD używane są cienkowarstwowe tranzystory (TFT), które zamiast emitować elektrony, kontrolują przepływ sygnału w pikselach. To podejście jest bardziej efektywne i umożliwia bardziej precyzyjne sterowanie obrazem. Warto zauważyć, że w kontekście wyświetlaczy, kluczowym aspektem jest również ich zdolność do wyświetlania obrazów o wysokiej jakości, co jest osiągane dzięki technologii TFT, a nie poprzez jakiekolwiek działka elektronowe. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do fundamentalnych błędów w zrozumieniu nowoczesnych technologii wyświetlania, a ich znajomość jest niezbędna, aby skutecznie projektować i rozwijać innowacyjne rozwiązania w tej dziedzinie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej