Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 22:05
  • Data zakończenia: 21 maja 2025 22:12

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Odmianą pamięci, która zapewnia tylko odczyt i może być usunięta przy użyciu światła ultrafioletowego, jest pamięć

A. ROM
B. EPROM
C. PROM
D. EEPROM
Wydaje mi się, że wybranie EEPROM, PROM czy ROM to niezbyt dobry wybór, bo te pamięci mają różne funkcje, które nie pasują do pytania. EEPROM, czyli Electrically Erasable Programmable Read-Only Memory, to pamięć, która też umożliwia kasowanie i zapis, ale dokonuje się to elektrycznie, a nie przez światło ultrafioletowe jak w EPROM. Łatwo się pomylić, bo wiele osób myśli, że obie mają podobne funkcje, ale różnice w kasowaniu mają znaczenie w praktyce. PROM to pamięć, którą można zaprogramować tylko raz, więc nie nadaje się do niczego, co wymagałoby zmiany po programowaniu. No a ROM to pamięć, której zawartość jest stała, więc nie można jej zmieniać po wyprodukowaniu. Dlatego te typy pamięci nie pasują do wymagań pytania. Może to wynikać z niezbyt pełnego zrozumienia zastosowań i różnic w zapisie, co jest ważne przy projektowaniu systemów elektronicznych. Dla inżynierów kluczowe jest, by dobrze dobierać pamięci do konkretnych potrzeb, bo ma to wpływ na koszty i efektywność systemu.

Pytanie 2

Najczęściej używany kodek audio przy ustawianiu bramki VoIP to

A. GSM
B. A.512
C. G.711
D. AC3
Wybór kodeków takich jak AC3, GSM czy A.512 wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zastosowań oraz charakterystyki tych technologii. AC3, znany również jako Dolby Digital, jest kodekiem audio używanym głównie w przemyśle filmowym i telewizyjnym, co czyni go nieodpowiednim do zastosowań VoIP, gdzie kluczową rolę odgrywa jakość i opóźnienia dźwięku. Jego zastosowanie w telekomunikacji jest ograniczone, ponieważ nie jest zoptymalizowany pod kątem komunikacji głosowej. Kodek GSM to z kolei kompresyjny kodek, który redukuje pasmo i może wprowadzać zniekształcenia w sygnale audio, co w kontekście VoIP jest niepożądane, zwłaszcza w sytuacjach wymagających wysokiej jakości rozmów. Z kolei A.512 nie jest powszechnie stosowanym kodekiem i nie jest uznawany w standardach telekomunikacyjnych, co czyni jego wybór nieadekwatnym do nowoczesnych aplikacji VoIP. Typowym błędem, który prowadzi do takich odpowiedzi, jest niewłaściwe zrozumienie, jakie kryteria powinna spełniać technologia audio w kontekście VoIP, w tym jakość dźwięku, opóźnienie oraz kompatybilność ze standardami branżowymi. Przez to, wybór kodeków powinien być oparty na ich efektywności w transmisji głosu w czasie rzeczywistym, co w przypadku G.711 jest osiągane bez utraty jakości i z minimalnym opóźnieniem.

Pytanie 3

Zamieszczone atrybuty opisują rodzaj pamięci

Maksymalne taktowanie1600 MHz
PrzepustowośćPC12800 1600MHz
OpóźnienieCycle Latency CL 9,0
KorekcjaNie
Dual/QuadDual Channel
RadiatorTak

A. SWAP
B. SD
C. flash
D. RAM
Pamięć RAM jest kluczowym elementem komputera, odpowiadającym za tymczasowe przechowywanie danych, które są aktualnie używane przez procesor. Parametry takie jak maksymalne taktowanie 1600 MHz, przepustowość PC12800, opóźnienie CL 9,0 oraz obsługa trybu Dual Channel odnoszą się do typowych cech nowoczesnych modułów RAM. Taktowanie 1600 MHz oznacza częstotliwość pracy pamięci, co wpływa na szybkość przetwarzania danych. Przepustowość PC12800 pokazuje maksymalną ilość danych, jakie mogą być przesyłane w jednostce czasu, co jest istotne w przypadku zadań wymagających dużej ilości operacji na danych. Opóźnienie CL 9,0 określa czas potrzebny do rozpoczęcia dostępu do danych, co wpływa na ogólną wydajność systemu. Obsługa Dual Channel oznacza możliwość używania dwóch modułów pamięci jednocześnie, co podwaja efektywną przepustowość. Pamięć RAM nie przechowuje danych po wyłączeniu zasilania, co odróżnia ją od pamięci masowej. Radiator zapewnia efektywne odprowadzanie ciepła, co jest istotne dla stabilnej pracy przy wyższych częstotliwościach. Wybór odpowiedniej pamięci RAM zgodnie z tymi parametrami może znacząco poprawić wydajność i responsywność systemu komputerowego

Pytanie 4

Układy sekwencyjne stworzone z grupy przerzutników, najczęściej synchronicznych typu D, które mają na celu przechowywanie danych, to

A. bramki
B. rejestry
C. dekodery
D. kodery
Wybór odpowiedzi na pytanie o układy sekwencyjne, które pełnią rolę przechowywania danych, może prowadzić do pewnych nieporozumień. Dekodery, mimo że są elementami cyfrowymi, w rzeczywistości nie służą do przechowywania danych, a ich funkcja ogranicza się do przekształcania kodów binarnych na unikalne sygnały wyjściowe. Zasadniczo dekoder to układ, który konwertuje binarną reprezentację cyfrową na sygnalizację, co sprawia, że jego rola jest zupełnie inna niż w przypadku rejestrów. Z kolei kodery działają w przeciwną stronę, przekształcając sygnały wejściowe w formę kodu binarnego, co również nie odpowiada funkcji przechowywania danych. Bramki, będące podstawowymi elementami logicznymi, służą do realizacji funkcji logicznych i operacji na sygnałach, nie mają jednak zdolności do zachowywania informacji. Stąd wybór tych opcji może wynikać z mylnego rozumienia ról tych komponentów. W praktyce, aby zrozumieć różnice między tymi układami, warto zwrócić uwagę na ich specyfikacje oraz zastosowania w projektowaniu systemów cyfrowych. Układy sekwencyjne, takie jak rejestry, są krytyczne w kontekście przechowywania i przetwarzania danych, dlatego ich znajomość i umiejętność różnicowania ich od innych elementów logicznych jest kluczowa w inżynierii cyfrowej.

Pytanie 5

W architekturze ISO/OSI protokoły TCP oraz UDP funkcjonują w warstwie

A. transportowej
B. sieci
C. łącza danych
D. aplikacji
Warstwa sieciowa modelu ISO/OSI jest odpowiedzialna za adresowanie i routing pakietów w sieci, ale nie zajmuje się przesyłaniem danych między aplikacjami. W tej warstwie działają protokoły takie jak IP (Internet Protocol), które umożliwiają przesyłanie danych w sieciach lokalnych i globalnych, ale nie zapewniają mechanizmów transportowych, które są tak istotne dla TCP i UDP. W kontekście warstwy łącza danych, protokoły skupiają się na dostarczeniu ramki danych między bezpośrednio połączonymi urządzeniami w sieci, zapewniając m.in. kontrolę błędów i synchronizację. Typowe protokoły w tej warstwie to Ethernet czy Wi-Fi, które nie mają nic wspólnego z funkcjonalnością transportową. Z kolei warstwa aplikacji to ta, w której działają końcowe aplikacje użytkowników, takie jak przeglądarki internetowe, e-maile czy protokoły transferu plików. Protokół HTTP używa TCP jako warstwy transportowej, ale sam w sobie nie jest odpowiedzialny za transport, tylko za interakcję z serwerami. Zrozumienie struktury modelu ISO/OSI jest kluczowe dla poprawnego klasyfikowania funkcji protokołów, ponieważ każdy z nich pełni odmienne role, a niepoprawne przypisanie ich do niewłaściwych warstw prowadzi do nieporozumień w diagnostyce problemów sieciowych oraz projektowaniu systemów.

Pytanie 6

Jakie protokoły pełnią rolę w warstwie transportowej modelu ISO/OSI?

A. SMTP
B. UDP
C. ICMP
D. TCP
TCP (Transmission Control Protocol) jest protokołem połączeniowym warstwy transportowej w modelu ISO/OSI, który zapewnia niezawodne, uporządkowane i kontrolowane przesyłanie danych między urządzeniami w sieci. W odróżnieniu od protokołów bezpołączeniowych, takich jak UDP, TCP ustanawia sesję komunikacyjną przed rozpoczęciem transferu danych, co pozwala na monitorowanie i zarządzanie przesyłem informacji. TCP implementuje mechanizmy takie jak kontrola przepływu, retransmisja zagubionych pakietów oraz segregacja danych w odpowiedniej kolejności. Przykłady zastosowania TCP obejmują protokoły aplikacyjne, takie jak HTTP (używane w przeglądarkach internetowych) oraz FTP (używane do przesyłania plików). Zastosowanie TCP jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie komunikacji sieciowej, gdzie niezawodność i integralność danych są kluczowe. W kontekście standardów, TCP współpracuje z protokołem IP (Internet Protocol) w modelu TCP/IP, co jest fundamentem funkcjonowania większości współczesnych sieci komputerowych.

Pytanie 7

Jak określa się typ licencji, który pozwala na pełne korzystanie z programu, lecz można go uruchomić tylko przez ograniczoną, niewielką liczbę razy od momentu instalacji?

A. Adware
B. Trialware
C. Donationware
D. Box
Trialware to rodzaj licencji, która pozwala na używanie oprogramowania przez określony czas lub do momentu osiągnięcia ograniczonej liczby uruchomień. Jest to często stosowane w kontekście oprogramowania, które ma na celu zachęcenie użytkowników do zakupu pełnej wersji po okresie próbnej. Przykładem mogą być programy antywirusowe, które oferują pełną funkcjonalność przez 30 dni, po czym wymagają zakupu licencji, aby kontynuować korzystanie. W praktyce, trialware pozwala użytkownikowi na przetestowanie funkcji programu przed podjęciem decyzji o inwestycji. W branży oprogramowania, ta strategia marketingowa jest uznawana za standard, ponieważ daje użytkownikom możliwość oceny jakości produktu bez pełnego zobowiązania finansowego. Warto zwrócić uwagę na różne implementacje trialware, które mogą różnić się długością okresu próbnego oraz liczbą możliwych uruchomień, co powinno być jasno określone w umowie licencyjnej. Dobrą praktyką jest również oferowanie użytkownikom wsparcia technicznego podczas okresu próbnego, co może zwiększyć szanse na konwersję na płatny model.

Pytanie 8

Metoda przesyłania danych między urządzeniem CD/DVD a pamięcią komputera w trybie bezpośredniego dostępu do pamięci to

A. SATA
B. DMA
C. PIO
D. IDE
Wybranie PIO, IDE albo SATA jako metod transferu danych do pamięci w trybie DMA sugeruje pewne nieporozumienia. PIO, czyli Programmed Input/Output, to metoda, w której procesor kontroluje cały transfer. To znacznie obciąża jego możliwości i może ograniczać wydajność, zwłaszcza przy większych ilościach danych. Ide natomiast to interfejs do komunikacji z dyskami, który może wspierać DMA, ale to nie jest technika sama w sobie, tylko standard, który może współpracować z różnymi metodami transferu. SATA, z kolei, to nowoczesny interfejs dla dysków, który może też korzystać z DMA, ale sam w sobie nie jest metodą transferu. Często mylone są te terminy, co prowadzi do błędów. Ważne jest, żeby zrozumieć, że DMA to technika, która pozwala na ominięcie procesora podczas przesyłania danych, co znacząco podnosi wydajność, a PIO oraz interfejsy takie jak IDE czy SATA dotyczą głównie sposobu podłączania urządzeń i ich komunikacji z systemem, a nie samej metody transferu.

Pytanie 9

Aby zweryfikować w systemie Windows działanie nowo zainstalowanej drukarki, co należy zrobić?

A. wydrukować stronę testową za pomocą zakładki Ogólne w oknie Właściwości drukarki
B. uruchomić narzędzie diagnostyczne dxdiag
C. sprawdzić status urządzenia w Menadżerze urządzeń
D. wykonać polecenie gpupdate /force w Wierszu poleceń
Wydrukowanie strony testowej za pomocą zakładki Ogólne w oknie Właściwości drukarki to najskuteczniejszy sposób na potwierdzenie, że nowo zainstalowana drukarka działa poprawnie. Proces ten polega na wejściu w ustawienia drukarki z poziomu systemu Windows, gdzie użytkownik może uzyskać dostęp do opcji takich jak wydrukowanie strony testowej. Strona testowa zazwyczaj zawiera różne elementy, takie jak kolory, tekst oraz grafiki, co pozwala na ocenę jakości wydruku oraz sprawności urządzenia. Jest to standardowa procedura, która jest często zalecana w dokumentacji producentów sprzętu. Wydrukowanie strony testowej jest również pomocne w diagnostyce, ponieważ pozwala zidentyfikować ewentualne problemy, takie jak brak kolorów, zacięcia papieru lub inne błędy, które mogą występować w trakcie drukowania. Tego rodzaju praktyki są kluczowe w profesjonalnym środowisku biurowym, gdzie niezawodność sprzętu drukującego ma bezpośredni wpływ na efektywność pracy.

Pytanie 10

Adres IP serwera, na którym znajduje się domena www.wp.pl to 212.77.98.9. Jakie mogą być przyczyny sytuacji przedstawionej na zrzucie ekranu?

C:\>ping 212.77.98.9

Pinging 212.77.98.9 with 32 bytes of data:
Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=7ms TTL=55
Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=7ms TTL=55
Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=8ms TTL=55
Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=7ms TTL=55

Ping statistics for 212.77.98.9:
    Packets: Sent = 4, Received = 4, Lost = 0 (0% loss),
Approximate round trip times in milli-seconds:
    Minimum = 7ms, Maximum = 11ms, Average = 8ms

C:\>ping wp.pl
Ping request could not find host wp.pl. Please
check the name and try again.

A. Nie istnieje żaden serwer w sieci o adresie IP 212.77.98.9
B. Stacja robocza oraz domena www.wp.pl nie są w tej samej sieci
C. Domena www.wp.pl jest niedostępna w sieci
D. Błędny adres serwera DNS lub brak połączenia z serwerem DNS
Prawidłowa odpowiedź wskazuje na problem z serwerem DNS, co jest częstym powodem niedostępności domeny internetowej mimo poprawnego działania sieci. Serwery DNS są odpowiedzialne za tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP. Warto zauważyć, że w załączonym zrzucie ekranowym pingowanie bezpośredniego adresu IP 212.77.98.9 zakończyło się powodzeniem, co oznacza, że serwer odpowiada prawidłowo. Problem pojawia się przy próbie użycia nazwy domeny wp.pl, co sugeruje, że nazwa nie może zostać zamieniona na adres IP przez serwer DNS. W praktyce może to oznaczać, że serwer DNS skonfigurowany na komputerze nie działa poprawnie lub jest nieosiągalny. Aby rozwiązać ten problem, można sprawdzić konfigurację serwera DNS w ustawieniach sieciowych lub spróbować ręcznie ustawić alternatywny serwer DNS, na przykład publiczny DNS Google o adresie IP 8.8.8.8. Dobrymi praktykami jest monitorowanie dostępności i działania używanych serwerów DNS oraz zapewnienie ich redundancji, aby uniknąć takich problemów w przyszłości.

Pytanie 11

Aby ustalić fizyczny adres karty sieciowej, w terminalu systemu Microsoft Windows należy wpisać komendę

A. get mac
B. show mac
C. ifconfig -a
D. ipconfig /all
Polecenie 'ipconfig /all' jest kluczowe w systemie Windows do uzyskiwania szczegółowych informacji dotyczących konfiguracji sieci, w tym adresów IP, masek podsieci, bram domyślnych oraz adresów fizycznych (MAC) kart sieciowych. Adres MAC jest unikalnym identyfikatorem przypisanym do interfejsu sieciowego, który służy do komunikacji w lokalnej sieci. Użycie 'ipconfig /all' pozwala na szybkie i efektywne sprawdzenie wszystkich tych informacji w jednym miejscu, co jest niezwykle przydatne w diagnozowaniu problemów sieciowych. W praktyce, jeśli na przykład komputer nie łączy się z siecią, administrator może użyć tego polecenia, aby upewnić się, że karta sieciowa ma przypisany adres MAC oraz inne niezbędne informacje. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu siecią, które zalecają dokładne monitorowanie ustawień interfejsów sieciowych w celu zapewnienia ich prawidłowego działania oraz bezpieczeństwa.

Pytanie 12

Jakiego systemu plików powinno się użyć podczas instalacji dystrybucji Linux?

A. FAT32
B. NTFS
C. FAT
D. EXT4
Wybór niewłaściwego systemu plików może prowadzić do wielu problemów, szczególnie w kontekście systemów operacyjnych opartych na jądrze Linux. NTFS, na przykład, jest systemem plików stworzonym przez Microsoft, głównie do użycia w systemach Windows. Chociaż Linux obsługuje NTFS, jego wydajność i funkcjonalność są ograniczone, szczególnie w kontekście operacji związanych z systemami plików, takich jak journaling, które są kluczowe dla bezpieczeństwa danych. FAT i FAT32, z kolei, to starsze systemy plików, które były szeroko używane w przeszłości, ale ich ograniczenia są znaczące w kontekście nowoczesnych zastosowań. FAT32 ma limit rozmiaru pliku do 4 GB, co jest niewystarczające dla współczesnych aplikacji, a brak wsparcia dla mechanizmów zabezpieczających, takich jak journaling, czyni go ryzykownym wyborem do przechowywania danych krytycznych. Wybierając system plików, należy kierować się nie tylko jego kompatybilnością, ale również wydajnością, bezpieczeństwem oraz możliwościami zarządzania danymi. Dlatego wybór EXT4 jest nie tylko najlepszym rozwiązaniem, ale także zgodnym z najlepszymi praktykami w zakresie administracji systemami Linux. Powszechnym błędem jest przekonanie, że systemy plików takie jak NTFS lub FAT mogą z powodzeniem zastąpić dedykowane systemy plików Linux, co może prowadzić do problemów z utrzymaniem integralności danych oraz ich wydajnością.

Pytanie 13

Symbol graficzny przedstawiony na rysunku wskazuje na opakowanie

Ilustracja do pytania
A. odpowiednie do recyklingu
B. do ponownego użycia
C. wykonane z materiałów wtórnych
D. zgodne z normą TCO
Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowej interpretacji symbolu który faktycznie oznacza możliwość recyklingu a nie inne właściwości opakowania Oznaczenie zgodnie z normą TCO zwykle odnosi się do standardów związanych z ergonomią oraz przyjaznością dla użytkownika w kontekście sprzętu elektronicznego a nie do opakowań Symbol mówiący o wielokrotnym użyciu różni się od symbolu recyklingu i ma formę trzech strzałek tworzących trójkąt co jasno informuje użytkownika o możliwości ponownego użycia danego opakowania lub produktu Wyprodukowanie z surowców wtórnych oznacza że materiał pochodzi z przetworzonego surowca co jest równie ważne w kontekście ochrony środowiska ale nie jest tym samym co recykling Recykling obejmuje proces przetwarzania zużytych materiałów na nowe produkty co różni się od samego wykorzystania surowców wtórnych Różnorodne symbole ekologiczne mają na celu edukację konsumentów i promowanie zrównoważonego rozwoju dlatego istotne jest aby prawidłowo je rozpoznawać i rozumieć ich znaczenie co pomaga w codziennym podejmowaniu bardziej świadomych i ekologicznych decyzji

Pytanie 14

W jakiej fizycznej topologii sieci komputerowej każdy węzeł ma łączność fizyczną z każdym innym węzłem w sieci?

A. Częściowej siatki
B. Rozszerzonej gwiazdy
C. Podwójnego pierścienia
D. Pełnej siatki
Topologie sieciowe, takie jak podwójny pierścień, częściowa siatka oraz rozszerzona gwiazda, nie oferują takiej samej niezawodności i elastyczności jak pełna siatka. Podwójny pierścień polega na połączeniu węzłów w dwa zamknięte kręgi, co wprowadza ryzyko awarii w przypadku uszkodzenia jednego z połączeń. W tej konfiguracji, jeżeli jedno z połączeń ulegnie awarii, komunikacja może zostać przerwana, co w przypadku krytycznych aplikacji jest nieakceptowalne. Częściowa siatka z kolei oznacza, że nie wszystkie węzły są połączone ze sobą, co wprowadza dodatkowe punkty awarii, zwłaszcza jeżeli węzeł kluczowy, pełniący rolę pośrednika, ulegnie uszkodzeniu. W sieciach opartych na rozszerzonej gwieździe, węzły są połączone poprzez centralny przełącznik lub router, co czyni je bardziej podatnymi na awarie centralnego elementu. W praktyce, organizacje, które wybierają te topologie, mogą napotykać problemy z wydajnością i ciągłością działania. Dlatego, podczas projektowania sieci, należy dokładnie rozważyć możliwości pełnej siatki, aby uniknąć potencjalnych problemów związanych z awariami i zapewnić niezawodność komunikacji.

Pytanie 15

Które z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe w odniesieniu do przedstawionej konfiguracji serwisu DHCP w systemie Linux?

A. Karcie sieciowej urządzenia main przypisany zostanie adres IP 39:12:86:07:55:00
B. System przekształci adres IP 192.168.221.102 na nazwę main
C. Komputery działające w sieci będą miały adres IP z zakresu 176.16.20.50 ÷ 176.16.20.250
D. Komputery uzyskają adres IP z zakresu 176.16.20.251 ÷ 255.255.255.0
Odpowiedź wskazująca, że komputery pracujące w sieci otrzymają adres IP z zakresu 176.16.20.50 do 176.16.20.250 jest poprawna, ponieważ konfiguracja DHCP przedstawiona w pytaniu definiuje zakres przydzielania adresów IP dla klientów. W sekcji 'range' widać dokładnie zdefiniowany zakres adresów, z którego serwer DHCP będzie przydzielał adresy IP. W praktyce oznacza to, że gdy klient żąda adresu IP, serwer DHCP wybierze jeden z adresów w tym zakresie, co jest standardową praktyką w zarządzaniu adresacją IP w sieciach lokalnych. Dobre praktyki sugerują, aby unikać przydzielania adresów z tego zakresu dla urządzeń statycznych, stąd zdefiniowanie adresu 176.16.20.100 dla hosta 'main' jest także przykładam na właściwe konfigurowanie usług DHCP, by uniknąć konfliktów adresowych. Ensuring that the DHCP service is correctly configured and that static IP addresses are outside of the DHCP range is crucial for maintaining stable network operations.

Pytanie 16

Jaki jest adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla hosta z adresem IP 192.168.35.202 oraz 26-bitową maską?

A. 192.168.35.255
B. 192.168.35.63
C. 192.168.35.192
D. 192.168.35.0
Wybór adresów rozgłoszeniowych wymaga zrozumienia, jak działają maski podsieci i jak oblicza się adresy w sieciach IP. Adres 192.168.35.63 jest w rzeczywistości adresem hosta, a nie adresem rozgłoszeniowym. Został obliczony błędnie, ponieważ maska 26-bitowa wskazuje, że istnieje ograniczony zakres adresów hostów w tej podsieci. Podobnie, adres 192.168.35.0 jest używany jako adres sieci, a nie jako adres rozgłoszeniowy. Adres ten jest również kluczowym elementem w infrastrukturze sieciowej, gdyż definiuje granice sieci i pozwala na identyfikację podsieci. Z kolei adres 192.168.35.192, mimo że mieści się w tej samej podsieci, to również nie jest adresem rozgłoszeniowym, lecz adresem sieci. Własności adresów IP są ściśle regulowane przez standardy, takie jak RFC 791, które definiują zasady dotyczące przydzielania adresów IP, w tym granice użycia adresu rozgłoszeniowego. Ignorując zasady dotyczące maski podsieci i zakresu adresów, można łatwo wprowadzić w błąd i wybrać adresy, które nie pełnią roli rozgłoszeniowej. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla prawidłowej konfiguracji i zarządzania siecią, co ma zasadnicze znaczenie dla zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa komunikacji w sieciach komputerowych.

Pytanie 17

Oprogramowanie komputerowe, które można używać bezpłatnie i bez czasowych ograniczeń, jest udostępniane na mocy licencji typu

A. donationware
B. public domain
C. trial
D. shareware
Wybór odpowiedzi trial, shareware oraz donationware wskazuje na nieporozumienie dotyczące natury licencji oprogramowania. Licencja trial odnosi się do oprogramowania, które jest dostępne przez ograniczony czas, po którym użytkownik musi zakupić pełną wersję, co nie jest zgodne z ideą darmowego korzystania. Oprogramowanie shareware z kolei, mimo że może być używane za darmo, zazwyczaj wymaga od użytkowników opłaty po upływie okresu próbnego lub dla uzyskania pełnych funkcji. W tym przypadku użytkownicy mogą być zaskoczeni, gdy po zakończeniu okresu próbnego napotkają ograniczenia w dostępie do funkcji, co jest sprzeczne z ideą braku ograniczeń. Z kolei donationware jest modelem, w którym użytkownicy są zachęcani do dobrowolnych datków na rzecz twórców, co również wprowadza pewne ograniczenia finansowe, przez co nie jest to prawidłowe określenie oprogramowania, które można wykorzystywać bezpłatnie i bezterminowo. Każda z tych licencji wprowadza różnego rodzaju ograniczenia, co prowadzi do błędnego wniosku o ich porównaniu do oprogramowania w domenie publicznej. Ważne jest, aby zrozumieć różnice pomiędzy tymi modelami licencyjnymi a oprogramowaniem w domenie publicznej, które jest naprawdę wolne i dostępne dla każdego bez jakichkolwiek zobowiązań finansowych.

Pytanie 18

Rodzaj połączenia VPN obsługiwany przez system Windows Server, w którym użytkownicy są uwierzytelniani za pomocą niezabezpieczonych połączeń, a szyfrowanie zaczyna się dopiero po wymianie uwierzytelnień, to

A. SSTP
B. PPTP
C. IPSEC
D. L2TP
Wybór SSTP, L2TP czy IPSEC do opisania połączenia VPN, które najpierw korzysta z niezabezpieczonego połączenia, a następnie przechodzi w szyfrowane, jest niewłaściwy. SSTP (Secure Socket Tunneling Protocol) to protokół, który wykorzystuje HTTPS do ustanowienia bezpiecznego tunelu, co oznacza, że uwierzytelnienie i szyfrowanie odbywają się równolegle. Charakteryzuje się dużym poziomem bezpieczeństwa, jednak jego działanie nie odpowiada opisowi pytania, ponieważ nie ma etapu niezabezpieczonego połączenia. L2TP (Layer 2 Tunneling Protocol) często mylony jest z IPSEC, ponieważ zazwyczaj jest używany razem z nim do zapewnienia bezpiecznego transportu danych. L2TP sam w sobie nie ma mechanizmu szyfrowania, a więc wymaga dodatkowych protokołów, co również nie wpisuje się w schemat opisany w pytaniu. IPSEC to standardowy protokół zabezpieczający, który działa na poziomie sieciowym i służy do szyfrowania i uwierzytelniania pakietów IP. Choć IPSEC jest niezwykle skuteczny, również nie pasuje do koncepcji stopniowego przejścia od niezabezpieczonego do zabezpieczonego połączenia. Mylne przekonanie o funkcjonalności tych protokołów często wynika z ich skomplikowanej natury oraz różnorodności zastosowań w praktyce. Ważne jest, aby zrozumieć, że wybór odpowiedniego protokołu VPN zależy od specyficznych potrzeb i wymaganych standardów bezpieczeństwa, co dodatkowo podkreśla znaczenie świadomości dotyczącej zastosowań każdego z tych protokołów.

Pytanie 19

W systemie Windows przypadkowo usunięto konto użytkownika, ale katalog domowy pozostał. Czy możliwe jest odzyskanie niezaszyfrowanych danych z katalogu domowego tego użytkownika?

A. tak, ale jedynie przy pomocy programu typu recovery
B. nie, ponieważ systemowe zabezpieczenia uniemożliwiają dostęp do danych
C. tak, za pomocą konta o uprawnieniach administratorskich
D. nie, dane są definitywnie utracone wraz z kontem
Odzyskanie danych z katalogu domowego użytkownika po usunięciu konta jest jak najbardziej możliwe, jeśli mamy do dyspozycji konto z uprawnieniami administratora. W Windows, nawet po usunięciu konta, jego katalog i dane mogą nadal istnieć na dysku, chyba że zostały fizycznie usunięte. Administratorzy mają dostęp do wszystkich plików w systemie, więc mogą przeszukać katalog domowy i kopiować potrzebne dane. Z praktyki wiem, że administrator może bez problemu trafić do folderu, gdzie są przechowywane pliki użytkownika (zwykle C:\Users\NazwaUżytkownika) i zarchiwizować je gdzie indziej lub nawet przywrócić do nowego konta. Warto dodać, że odzyskanie niezaszyfrowanych danych jest znacznie prostsze, co jest zgodne z ogólnymi praktykami zarządzania danymi. Dobry sposób zarządzania kontami i danymi to kluczowy element bezpieczeństwa w każdej organizacji.

Pytanie 20

W dokumentacji technicznej wydajność głośnika połączonego z komputerem wyraża się w jednostce:

A. W
B. J
C. dB
D. kHz
W dokumentacji technicznej, efektywność głośnika, znana też jako moc akustyczna, podawana jest w decybelach (dB). To taka logarytmiczna miara, która pokazuje, jak głośno gra głośnik w stosunku do jakiegoś poziomu odniesienia. Na przykład, jeśli głośnik ma 90 dB, to znaczy, że jest dwa razy głośniejszy od tego, który ma 87 dB. Używanie dB jest super, bo w sumie ułatwia zrozumienie, jak ludzkie ucho postrzega głośność, która działa w inny sposób niż mogłoby się wydawać. W branży, jak w normach IEC 60268, ustala się jak to wszystko mierzyć i podawać efektywność głośników, a decybele są właśnie tą jednostką, która się używa. Warto też wiedzieć, że w świecie audiofilów, głośniki z wyższą efektywnością (w dB) potrzebują mniej mocy, żeby osiągnąć podobny poziom głośności, co sprawia, że są bardziej praktyczne, zarówno w domach, jak i w profesjonalnych zastosowaniach.

Pytanie 21

Osoba korzystająca z systemu operacyjnego Linux pragnie przypisać adres IP 152.168.1.200 255.255.0.0 do interfejsu sieciowego. Jakie polecenie powinna wydać, mając uprawnienia administratora?

A. netsh interface IP 152.168.1.200/16 /add
B. netsh interface IP 152.168.1.200 255.255.0.0 /add
C. ip addr add 152.168.1.200 255.255.0.0 dev eth1
D. ip addr add 152.168.1.200/16 dev eth1
Polecenie 'ip addr add 152.168.1.200/16 dev eth1' jest poprawne, ponieważ wykorzystuje narzędzie 'ip', które jest nowoczesnym i zalecanym sposobem zarządzania adresami IP w systemach Linux. Użycie formatu CIDR (Classless Inter-Domain Routing) w postaci '/16' oznacza, że adres IP należy do podsieci z maską 255.255.0.0. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w administracji sieci, ponieważ pozwala na elastyczne zarządzanie przestrzenią adresową i efektywne wykorzystanie zasobów. Przykładowo, można łatwo zmieniać maskę podsieci bez konieczności przestawiania całego adresu. Narzędzie 'ip' jest częścią pakietu iproute2, który zastąpił starsze narzędzia, takie jak 'ifconfig'. Dlatego korzystając z tego polecenia, administratorzy mogą zapewnić większą kontrolę nad konfiguracją interfejsów sieciowych oraz lepszą integrację z nowoczesnymi protokołami sieciowymi. W praktyce, polecenie to jest często używane w skryptach automatyzujących zarządzanie siecią, co znacznie przyspiesza i ułatwia procesy konfiguracyjne.

Pytanie 22

Które medium transmisyjne umożliwia izolację galwaniczną pomiędzy systemami przesyłu danych?

A. Skrętka ekranowana
B. Przewód koncentryczny
C. Skrętka nieekranowana
D. Światłowód
Światłowód jako medium transmisyjne zapewnia separację galwaniczną dzięki zastosowaniu zasadniczo różnych technologii przesyłania sygnału. W przeciwieństwie do przewodów miedzianych, które mogą prowadzić prąd elektryczny i są podatne na zakłócenia elektromagnetyczne, światłowody przesyłają informacje w postaci światła. To oznacza, że nie ma fizycznego połączenia elektrycznego pomiędzy nadajnikiem a odbiornikiem, co eliminuje ryzyko wystąpienia problemów związanych z różnicami potencjałów elektrycznych. Przykładem zastosowania światłowodów są sieci telekomunikacyjne, gdzie używane są do łączenia różnych lokalizacji, szczególnie w sytuacjach, gdzie wymagane są długie dystanse i duże prędkości transmisji danych. Standardy takie jak ITU-T G.652 definiują parametry techniczne dla światłowodów, co zapewnia ich niezawodność i kompatybilność w różnych aplikacjach. Dzięki temu, światłowody znajdują zastosowanie nie tylko w telekomunikacji, ale również w systemach monitoringu oraz w technologii łączności w centrach danych.

Pytanie 23

Na komputerze, na którym zainstalowane są dwa systemy – Windows i Linux, po przeprowadzeniu reinstalacji systemu Windows drugi system przestaje się uruchamiać. Aby ponownie umożliwić uruchamianie systemu Linux oraz aby zachować wszystkie dane i ustawienia w nim zawarte, co należy zrobić?

A. ponownie zainstalować bootloadera GRUB
B. wykonać ponowną instalację systemu Windows
C. przeprowadzić skanowanie dysku programem antywirusowym
D. wykonać reinstalację systemu Linux
Wykonywanie reinstalacji systemu Linux nie jest konieczne i może prowadzić do niepotrzebnej utraty danych oraz skomplikowania procesu przywracania dostępu do systemu. Reinstalacja systemu operacyjnego zazwyczaj wymaga formatu dysku lub partycji, co z kolei prowadzi do usunięcia zapisanych danych, w tym osobistych plików oraz konfiguracji użytkownika. Przeprowadzanie skanowania dysku programem antywirusowym nie ma wpływu na dostępność systemu Linux, ponieważ infekcje wirusowe nie są głównym problemem przy wielo-systemowych konfiguracjach BOOT. Skanowanie może być przydatne w przypadku problemów z bezpieczeństwem, ale nie rozwiąże problemów z bootowaniem systemu operacyjnego. Instalacja systemu Windows po raz drugi również nie jest skutecznym rozwiązaniem, ponieważ skutkuje ponownym nadpisaniem bootloadera, co jedynie pogłębi istniejący problem. Zrozumienie, jak działa bootloader i jakie ma zadania w systemach wielo-bootowych, jest kluczowe. Dobre praktyki w zarządzaniu systemami operacyjnymi obejmują nie tylko odpowiednie kopie zapasowe, ale także znajomość procedur przywracania bootloadera, co powinno być częścią umiejętności każdego administratora systemu.

Pytanie 24

Aby umożliwić transfer danych między siecią w pracowni a siecią ogólnoszkolną o innej adresacji IP, należy zastosować

A. router
B. access point
C. hub
D. switch
Przełącznik, koncentrator i punkt dostępowy to urządzenia, które pełnią różne funkcje w sieciach komputerowych, ale nie są one odpowiednie do rozwiązywania problemu wymiany danych pomiędzy sieciami o różnych adresacjach IP. Przełącznik działa na poziomie warstwy 2 modelu OSI i jest odpowiedzialny za przesyłanie ramek w obrębie jednej sieci lokalnej (LAN). Nie zapewnia jednak możliwości routingu między różnymi sieciami, co jest kluczowe w przypadku wymaganej wymiany danych między sieciami o odmiennych adresacjach IP. Koncentrator, będący urządzeniem pasywnym, po prostu przesyła sygnały do wszystkich podłączonych urządzeń, ale nie potrafi zrozumieć i zarządzać adresacją IP. Natomiast punkt dostępowy, chociaż umożliwia bezprzewodowy dostęp do sieci lokalnej, również nie ma funkcji routingu, a jedynie łączy urządzenia w obrębie tej samej sieci. Typowym błędem w myśleniu jest przekonanie, że każde urządzenie sieciowe może pełnić funkcję rutera, podczas gdy każde z nich ma swoją ściśle określoną rolę. Bezpośrednia wymiana danych wymaga zaawansowanego zarządzania trasami, co jest możliwe tylko dzięki ruterom, które są zaprojektowane do pracy w złożonych środowiskach wielosesyjnych i wieloadresowych.

Pytanie 25

Co oznacza skrót RAID w kontekście pamięci masowej?

A. Rapid Allocation of Independent Data
B. Redundant Array of Independent Disks
C. Random Access in Disk
D. Reliable Access of Integrated Devices
Pozostałe odpowiedzi nieprawidłowo interpretują znaczenie skrótu RAID, co może być wynikiem błędnych założeń dotyczących funkcji i zastosowań tej technologii. "Random Access in Disk" sugeruje, że RAID ma coś wspólnego z losowym dostępem do danych na dysku, co jest podstawowym elementem działania dysków twardych, ale nie jest unikalnym aspektem RAID. "Rapid Allocation of Independent Data" może sugerować szybkie przydzielanie danych, co także nie opisuje charakterystycznych cech RAID, który skupia się raczej na redundancji i wydajności poprzez równoległe operacje na wielu dyskach. Z kolei "Reliable Access of Integrated Devices" może sugerować ogólną niezawodność dostępu do urządzeń, co nie jest unikalne dla RAID, ale raczej dla wszelkich systemów redundancji, jak UPS czy systemy backupu. RAID jest specyficzny w kontekście pamięci masowej, gdzie główną ideą jest połączenie wielu fizycznych dysków w celu uzyskania korzyści z redundancji i/lub wydajności, co nie jest właściwie adresowane w pozostałych odpowiedziach. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumienia, jak dokładnie RAID wpływa na działanie systemów komputerowych i jakie korzyści oferuje w praktyce, co jest kluczowe w administracji i eksploatacji systemów komputerowych.

Pytanie 26

Jakie zastosowanie ma narzędzie tracert w systemach operacyjnych rodziny Windows?

A. tworzenia połączenia ze zdalnym serwerem na wyznaczonym porcie
B. pokazywania oraz modyfikacji tablicy trasowania pakietów w sieciach
C. analizowania trasy przesyłania pakietów w sieci
D. uzyskiwania szczegółowych danych dotyczących serwerów DNS
Niemal każda z niepoprawnych odpowiedzi opiera się na zrozumieniu funkcji narzędzi sieciowych, które w rzeczywistości różnią się znacznie od działania tracert. Wyświetlanie i zmiana tablicy trasowania pakietów sieciowych to funkcjonalność, która jest bardziej związana z zaawansowanymi narzędziami administracyjnymi, takimi jak route w systemach Windows lub ip route w systemach Unix. Te polecenia umożliwiają administratorom zarządzanie trasami pakietów, ale nie mają na celu analizy samej trasy przesyłania ani pomiaru opóźnień. Z kolei nawiązywanie połączenia ze zdalnym serwerem na określonym porcie odnosi się do protokołów takich jak SSH lub Telnet, które również różnią się zasadniczo od funkcji tracert, skupiających się na diagnostyce, a nie na nawiązywaniu połączeń. Ostatnia z wymienionych opcji, dotycząca wyszukiwania informacji o serwerach DNS, wiąże się z innymi narzędziami, takimi jak nslookup czy dig, które służą do uzyskiwania danych o adresach IP przypisanych do nazw domen, a nie do śledzenia tras przesyłania pakietów. Powszechnym błędem jest mylenie funkcji narzędzi sieciowych, co prowadzi do nieefektywnego rozwiązywania problemów oraz osłabienia zdolności do analizy i diagnozowania wydajności sieci. Kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy tymi narzędziami, aby móc skutecznie wykorzystywać je w praktyce.

Pytanie 27

Na podstawie jakiego adresu przełącznik podejmuje decyzję o przesyłaniu ramek?

A. Adresu docelowego IP
B. Adresu źródłowego MAC
C. Adresu źródłowego IP
D. Adresu docelowego MAC
Wiesz, ten adres docelowy MAC to naprawdę ważna sprawa, gdy chodzi o przesyłanie ramek przez przełącznik. Kiedy przełącznik dostaje ramkę, to najpierw sprawdza jej nagłówek, gdzie właśnie znajduje się ten adres docelowy MAC. Na jego podstawie podejmuje decyzję, do którego portu ma przekazać ramkę. Dzięki temu przełącznik świetnie segreguje ruch w sieci lokalnej, co z kolei pozwala na lepsze zarządzanie pasmem i zmniejszenie kolizji. Ciekawa sprawa jest taka, że przełączniki tworzą coś w rodzaju tablicy MAC, która pokazuje, które adresy MAC są przypisane do jakich portów. To pozwala im bardzo szybko kierować ruch. I co fajne, ta tablica jest na bieżąco aktualizowana, co daje dużą elastyczność i zwiększa wydajność sieci. Z tego, co wiem, standard IEEE 802.1D określa zasady działania przełączników, w tym jak identyfikują porty na podstawie adresów MAC. Wiedza na ten temat jest super ważna, jeśli chcesz dobrze projektować i utrzymywać sieci komputerowe.

Pytanie 28

Oprogramowanie komputerowe, które jest dostępne bezpłatnie i bez ograniczeń czasowych, jest dystrybuowane na podstawie licencji typu

A. donationware
B. shareware
C. public domain
D. trial
Wybór innych kategorii licencji, takich jak trial, shareware czy donationware, wskazuje na nieporozumienie dotyczące sposobu, w jaki różne modele licencyjne funkcjonują w świecie oprogramowania. Licencja trial zazwyczaj pozwala na korzystanie z programu przez ograniczony czas, na przykład 30 dni, co ma na celu umożliwienie użytkownikom przetestowania funkcji oprogramowania przed podjęciem decyzji o zakupie. Ta forma licencji jest powszechnie stosowana przez producentów, którzy chcą przyciągnąć klientów poprzez demonstrację wartości swojego produktu, jednak nie jest zgodna z ideą otwartego dostępu, jak ma to miejsce w przypadku public domain. Shareware z kolei to model, w którym program jest udostępniany za darmo, ale z zachętą do zakupu pełnej wersji. Użytkownicy mogą być ograniczeni w zakresie funkcjonalności lub mogą spotkać się z ograniczeniami w czasie użytkowania, co znacznie różni się od pełnej dostępności w ramach public domain. Wreszcie, donationware to model, który umożliwia użytkownikom korzystanie z oprogramowania za darmo, ale zachęca ich do dobrowolnych dotacji, co również nie spełnia kryteriów braku ograniczeń. Te różne modele licencji mogą być mylone, gdyż wszystkie oferują różne stopnie swobody w korzystaniu z oprogramowania, jednak w kontekście pytania, tylko public domain oznacza całkowity brak ograniczeń czasowych i finansowych.

Pytanie 29

Do czego służy nóż uderzeniowy?

A. Do montażu złącza F na kablu koncentrycznym
B. Do przecinania przewodów miedzianych
C. Do przecinania przewodów światłowodowych
D. Do instalacji skrętki w gniazdach sieciowych
Nóż uderzeniowy jest narzędziem stosowanym głównie do montażu skrętki w gniazdach sieciowych, co oznacza, że jego zastosowanie jest ściśle związane z infrastrukturą sieciową. Jego konstrukcja umożliwia jednoczesne wprowadzenie przewodów do gniazda oraz ich przycięcie do odpowiedniej długości, co jest kluczowe w procesie instalacji. Narzędzie to jest niezwykle przydatne podczas pracy z kablami typu CAT5e, CAT6 oraz CAT6a, które są powszechnie stosowane w nowoczesnych sieciach komputerowych. Poza tym, użycie noża uderzeniowego zapewnia solidne połączenie między żyłami a stykami gniazda, co wpływa na minimalizację strat sygnału oraz poprawę jakości transmisji danych. Stosowanie tego narzędzia zgodnie z zasadami dobrych praktyk, takimi jak odpowiednie prowadzenie kolorów żył oraz właściwe osadzenie ich w gnieździe, zapewnia optymalną wydajność sieci. Ponadto, dzięki automatycznemu przycięciu przewodów, eliminuje się ryzyko błędów ludzkich, co dodatkowo podnosi niezawodność całej instalacji.

Pytanie 30

Serwer Apache to rodzaj

A. DNS
B. baz danych
C. DHCP
D. WWW
Wybór odpowiedzi związanych z DNS, DHCP i bazami danych wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ról tych technologii. DNS (Domain Name System) odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP, umożliwiając użytkownikom łatwiejsze odnajdywanie zasobów w Internecie. Nie jest to serwer WWW, ale kluczowy element infrastruktury sieciowej, który wspiera działania serwerów poprzez zapewnienie odpowiednich adresów. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest protokołem do automatycznego przydzielania adresów IP urządzeniom w sieci. Jego funkcjonalność również nie ma związku z udostępnianiem treści w Internecie, lecz koncentruje się na zarządzaniu adresacją sieciową. Natomiast bazy danych, takie jak MySQL czy PostgreSQL, służą do przechowywania i zarządzania danymi aplikacji, a nie do ich udostępniania w formie stron WWW. Rozumienie ról tych technologii jest kluczowe dla prawidłowego projektowania architektury aplikacji webowych. Problem z tymi odpowiedziami może wynikać z braku zrozumienia, jak różne komponenty infrastruktury IT współdziałają ze sobą. Serwer WWW, taki jak Apache, jest odpowiedzialny za generowanie i dostarczanie treści z serwera do przeglądarki użytkownika, podczas gdy pozostałe technologie pełnią inne, wspierające funkcje. Warto zatem przyjrzeć się, jak te elementy współpracują, aby w pełni zrozumieć ich rolę w ekosystemie internetowym.

Pytanie 31

Jaką jednostką określa się szybkość przesyłania danych w sieciach komputerowych?

A. ips
B. dpi
C. bps
D. mips
Wybór odpowiedzi innej niż 'bps' może wynikać z nieporozumienia co do jednostek używanych w kontekście sieci komputerowych. Odpowiedzi takie jak 'ips' (instructions per second), 'dpi' (dots per inch) czy 'mips' (million instructions per second) odnoszą się do zupełnie innych aspektów technologii. 'Ips' to jednostka miary wydajności procesora, wskazująca, ile instrukcji CPU jest w stanie przetworzyć w ciągu sekundy. To podejście jest istotne w kontekście architektury komputerowej i optymalizacji algorytmów, ale nie ma związku z szybkością transmisji danych w sieciach. 'Dpi' jest jednostką używaną w kontekście rozdzielczości obrazu, wskazującą liczbę punktów na cal, a jej znaczenie jest kluczowe w druku i grafice komputerowej. Z kolei 'mips' to jednostka, która, choć również dotyczy wydajności, jest używana głównie w kontekście oceny wydajności procesorów w komputerach. Zrozumienie różnicy między tymi jednostkami jest kluczowe, aby uniknąć błędnych konkluzji. Szybkość transmisji danych jest krytycznym aspektem wydajności sieci, dlatego ważne jest, aby poprawnie rozpoznawać odpowiednie jednostki, aby skutecznie zarządzać i optymalizować infrastrukturę sieciową. Przeciętnie użytkownicy mogą mylić te jednostki, ponieważ wszystkie odnoszą się do wydajności, jednak ich zastosowanie i kontekst są zupełnie różne.

Pytanie 32

Który z poniższych programów nie jest wykorzystywany do zdalnego administrowania komputerami w sieci?

A. Rdesktop
B. Team Viewer
C. UltraVNC
D. Virtualbox
Rdesktop, UltraVNC i TeamViewer to programy, które w istotny sposób różnią się od VirtualBox, ponieważ są one przeznaczone do zdalnego zarządzania komputerami. Rdesktop to klient RDP (Remote Desktop Protocol) dla systemu Linux, który umożliwia zdalny dostęp do systemów Windows. Pozwala na interakcję z komputerem zdalnie, co jest szczególnie przydatne w środowiskach korporacyjnych, gdzie pracownicy mogą potrzebować dostępu do swoich stacji roboczych z różnych lokalizacji. UltraVNC to rozwiązanie do zdalnego zarządzania, które wykorzystuje protokół VNC (Virtual Network Computing) do umożliwienia zdalnego dostępu i zarządzania komputerami przez interfejs graficzny. Użytkownicy mogą kontrolować komputer zdalny tak, jakby siedzieli przed nim, co sprawia, że jest to narzędzie idealne do wsparcia technicznego. TeamViewer z kolei to popularna aplikacja do zdalnego dostępu, która oferuje wiele funkcji, takich jak przesyłanie plików, współpraca w czasie rzeczywistym czy zdalne wsparcie techniczne. Typowym błędem jest mylenie zdalnego dostępu z wirtualizacją – podczas gdy pierwsze dotyczy kontroli nad zdalnym systemem, drugie odnosi się do uruchamiania wielowarstwowych systemów operacyjnych na jednym komputerze. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla skutecznego wykorzystania narzędzi IT w praktyce.

Pytanie 33

W systemie Windows 7 konfigurację interfejsu sieciowego można przeprowadzić, używając rozwinięcia polecenia

A. nslookup
B. netsh
C. tracert
D. telnet
Odpowiedzi, które nie obejmują polecenia 'netsh', wskazują na nieporozumienie dotyczące narzędzi do zarządzania interfejsem sieciowym w systemie Windows. 'Telnet' to protokół umożliwiający zdalne logowanie do innych urządzeń w sieci, ale nie jest przeznaczony do konfigurowania interfejsów sieciowych. Może być używany do testowania połączeń z serwerami, ale nie pozwala na modyfikację ustawień sieciowych. 'Tracert' jest narzędziem do diagnostyki, które śledzi trasę pakietów do określonego adresu IP, pomagając w identyfikacji problemów z trasowaniem, lecz również nie służy do konfiguracji interfejsów. Z kolei 'nslookup' to narzędzie do zapytań DNS, które pozwala na sprawdzanie informacji związanych z nazwami domen, co ma zastosowanie w kontekście rozwiązywania problemów z DNS, ale nie ma zastosowania przy konfiguracji interfejsów sieciowych. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru tych odpowiedzi, obejmują mylenie różnych typów narzędzi – można na przykład błędnie sądzić, że każde narzędzie związane z siecią może służyć do konfiguracji, co jest nieprawdziwe. Właściwe zrozumienie ról poszczególnych narzędzi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 34

Narzędzie pokazane na ilustracji jest używane do weryfikacji

Ilustracja do pytania
A. płyty głównej
B. zasilacza
C. okablowania LAN
D. karty sieciowej
Pokazane na rysunku urządzenie to tester okablowania LAN, które jest kluczowym narzędziem w pracy techników sieciowych. Tester ten, często wyposażony w dwie jednostki – główną i zdalną, pozwala na sprawdzenie integralności przewodów sieciowych takich jak kable Ethernet. Działa na zasadzie wysyłania sygnału elektrycznego przez poszczególne przewody w kablu i weryfikacji ich poprawnego ułożenia oraz ciągłości. Dzięki temu można zdiagnozować potencjalne przerwy lub błędne połączenia w przewodach. Stosowanie testerów okablowania LAN jest zgodne ze standardami branżowymi, takimi jak TIA/EIA-568, które określają zasady projektowania i instalacji sieci strukturalnych. W środowisku biznesowym regularne testowanie okablowania sieciowego zapewnia stabilne i wydajne działanie sieci komputerowych, co jest niezbędne dla utrzymania ciągłości operacyjnej. Dodatkowo, tester można wykorzystać do sprawdzania zgodności z określonymi standardami, co jest kluczowe przy zakładaniu nowych instalacji lub modernizacji istniejącej infrastruktury. Regularna kontrola i certyfikacja okablowania przy użyciu takich urządzeń minimalizuje ryzyko awarii i problemów z przepustowością sieci.

Pytanie 35

Aby skanera działał prawidłowo, należy

A. smarować łożyska wentylatorów chłodzenia jednostki centralnej
B. zweryfikować temperaturę komponentów komputera
C. nie umieszczać kartek ze zszywkami w podajniku urządzenia, gdy jest on automatyczny
D. mieć w systemie zainstalowany program antywirusowy
Nieprawidłowe podejście do konserwacji sprzętu biurowego, takiego jak skanery, może prowadzić do wielu problemów, w tym do uszkodzenia urządzenia oraz obniżenia jakości pracy. Kontrola temperatury podzespołów komputera, choć istotna dla zapewnienia stabilności systemu, nie ma bezpośredniego wpływu na funkcjonowanie skanera. Wysoka temperatura może wpłynąć na wydajność całego systemu, ale sama w sobie nie jest czynnikiem, który mógłby bezpośrednio wpłynąć na działanie skanera, chyba że prowadzi do awarii komputera, z którym skaner jest połączony. Smarowanie łożysk wentylatorów chłodzenia jednostki centralnej również nie ma związku z prawidłowym działaniem skanera. Chociaż konserwacja jednostki centralnej jest ważna, pominięcie zasad dotyczących używania skanera może prowadzić do bardziej bezpośrednich problemów, takich jak zacinanie się dokumentów lub uszkodzenia mechaniczne skanera. Na koniec, instalacja programu antywirusowego jest dobrym krokiem w kierunku ochrony danych, ale nie ma wpływu na hardware skanera. W praktyce, te aspekty mogą prowadzić do przekonania, że działania te poprawiają wydajność skanera, co jest mylnym wnioskiem, ponieważ nie adresują one rzeczywistych potrzeb związanych z używaniem automatycznego podajnika i prawidłowymi procedurami eksploatacyjnymi.

Pytanie 36

Na który port rutera należy podłączyć kabel od zewnętrznej sieci, aby uzyskać dostęp pośredni do Internetu?

Ilustracja do pytania
A. LAN
B. WAN
C. USB
D. PWR
Port WAN jest przeznaczony do podłączania zewnętrznych sieci do lokalnej sieci, umożliwiając tym samym dostęp do Internetu. WAN to skrót od Wide Area Network, co oznacza sieć rozległą. W typowym routerze domowym lub biurowym port WAN łączy się z modemem dostarczanym przez dostawcę usług internetowych, co pozwala na przesyłanie danych do i od Internetu. Jest to standardowe połączenie w większości urządzeń sieciowych, a jego celem jest odseparowanie sieci lokalnej (LAN) od sieci globalnej. Praktycznym przykładem jest konfiguracja routera w domu, gdzie podłączenie kabla od modemu do portu WAN umożliwia wszystkim urządzeniom w sieci LAN dostęp do Internetu. Zastosowanie portu WAN zgodne jest z dobrymi praktykami sieciowymi, gdzie zabezpieczenia i przepustowość są zarządzane w sposób efektywny. Router konfiguruje wtedy bramę domyślną, która pozwala na prawidłowe kierowanie ruchu sieciowego do odpowiednich miejsc docelowych. W przypadku firm korzystanie z portu WAN zapewnia bezpieczny dostęp do zasobów zewnętrznych, co jest kluczowe dla odpowiedniego zarządzania siecią.

Pytanie 37

Aby uruchomić przedstawione narzędzie w systemie Windows, jakie polecenie należy zastosować?

Ilustracja do pytania
A. dcomcnfg
B. resmon
C. secpol
D. taskmgr
Dobra robota, odpowiedź na taskmgr jest właściwa! To polecenie włącza Menedżera zadań w Windowsie, co jest narzędziem mega przydatnym do śledzenia i zarządzania aplikacjami oraz procesami. Dzięki niemu możemy zamykać programy, które „zawieszają się” czy analizować użycie zasobów, jak CPU, pamięć czy dysk. Bardzo fajnie jest mieć kontrolę nad tym, co się dzieje w tle, szczególnie gdy komputer zaczyna działać wolno. Można w ten sposób zakończyć działanie procesów, które mogą namieszać w stabilności systemu. Regularne sprawdzanie obciążenia systemu to świetny pomysł, bo pozwala na utrzymanie płynności pracy. Zrozumienie działania Menedżera zadań i umiejętność jego używania to naprawdę ważna umiejętność w IT.

Pytanie 38

Pamięć Intel® Smart Cache, która jest wbudowana w procesory o wielu rdzeniach, takie jak Intel® Core TM Duo, to pamięć

A. Cache L1 współdzielona przez wszystkie rdzenie
B. Cache L2 lub Cache L3, współdzielona przez wszystkie rdzenie
C. Cache L2 lub Cache L3, dzielona równo między rdzeniami
D. Cache L1 dzielona równo między rdzeniami
Wybór opcji dotyczącej Cache L1, zarówno w kontekście podziału, jak i współdzielenia, jest merytorycznie błędny, ponieważ architektura pamięci podręcznej w procesorach Intel® nie przewiduje współdzielenia Cache L1 pomiędzy rdzeniami. Cache L1 jest z reguły dedykowana dla każdego rdzenia z osobna, co oznacza, że każdy rdzeń ma swoją niezależną pamięć L1, co skutkuje wyższymi prędkościami dostępu, ale ogranicza możliwości dzielenia zasobów. Opcje dotyczące Cache L2 jako podzielonej równo pomiędzy rdzenie również są mylące, ponieważ w modernych procesorach, zwłaszcza tych z architekturą Intel®, najczęściej Cache L2 jest również dedykowana dla poszczególnych rdzeni. Tylko Cache L3 jest typowo współdzielona pomiędzy wszystkie rdzenie, co zapewnia efektywne wykorzystanie przestrzeni pamięci i zmniejsza opóźnienia. W praktyce, niezrozumienie tego podziału często prowadzi do błędnych wniosków dotyczących wydajności w zastosowaniach wielordzeniowych, co może wpływać na wybór sprzętu i optymalizację oprogramowania. Właściwa znajomość struktury pamięci cache oraz jej wpływu na wydajność systemu jest kluczowa w projektowaniu i ocenie systemów komputerowych.

Pytanie 39

Jaki rodzaj kabla powinien być użyty do połączenia komputera w obszarze podlegającym wpływom zakłóceń elektromagnetycznych?

A. UTP Cat 5e
B. UTP Cat 5
C. FTP Cat 5e
D. UTP Cat 6
Kabel FTP Cat 5e to naprawdę dobry wybór, gdy mamy do czynienia z zakłóceniami elektromagnetycznymi. W porównaniu do kabli UTP, które nie mają żadnej osłony, kable FTP mają folię, która działa jak ekran. Dzięki temu sygnał jest dużo stabilniejszy, co jest bardzo ważne w miejscach, gdzie są urządzenia emitujące silne pola, na przykład silniki elektryczne czy nadajniki radiowe. W praktyce, używanie FTP Cat 5e pozwala na mniejsze błędy w przesyłaniu danych i lepsze połączenie, a to jest istotne zwłaszcza w biurach czy zakładach przemysłowych. Standardy TIA/EIA-568-B mówią, że w takich warunkach trzeba używać ekranowanych kabli, więc wybór FTP Cat 5e jest jak najbardziej na miejscu.

Pytanie 40

Według KNR (katalogu nakładów rzeczowych) montaż 4-parowego modułu RJ45 oraz złącza krawędziowego to 0,07 r-g, natomiast montaż gniazd abonenckich natynkowych wynosi 0,30 r-g. Jak wysoki będzie koszt robocizny za zamontowanie 10 pojedynczych gniazd natynkowych z modułami RJ45, jeśli wynagrodzenie godzinowe montera-instalatora wynosi 20,00 zł?

A. 120,00 zł
B. 60,00 zł
C. 14,00 zł
D. 74,00 zł
Aby obliczyć koszt robocizny montażu 10 gniazd natynkowych z modułami RJ45, należy uwzględnić stawkę godzinową oraz czas potrzebny na wykonanie tego zadania. Zgodnie z KNR, montaż gniazda abonenckiego natynkowego wynosi 0,30 r-g, co oznacza, że na zamontowanie jednego gniazda potrzeba 0,30 roboczogodziny. Zatem dla 10 gniazd będzie to: 10 gniazd x 0,30 r-g = 3,00 r-g. Stawka godzinowa montera wynosi 20,00 zł, więc całkowity koszt robocizny obliczamy mnożąc 3,00 r-g przez 20,00 zł/r-g, co daje 60,00 zł. Jednakże, musimy również uwzględnić montaż modułów RJ45. Montaż jednego modułu RJ45 na skrętce 4-parowej to 0,07 r-g. Dla 10 modułów RJ45 będzie to: 10 modułów x 0,07 r-g = 0,70 r-g. Koszt montażu modułów wynosi: 0,70 r-g x 20,00 zł/r-g = 14,00 zł. Podsumowując, całkowity koszt robocizny to 60,00 zł + 14,00 zł = 74,00 zł. Dlatego poprawną odpowiedzią jest 74,00 zł. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest uwzględnienie wszystkich elementów pracy montażowej w obliczeniach, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży instalacyjnej.