Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 09:36
  • Data zakończenia: 8 czerwca 2025 09:49

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Na diagramie mikroprocesora zidentyfikowany strzałką blok odpowiada za

Ilustracja do pytania
A. przechowywanie następujących adresów pamięci z komendami
B. wykonywanie operacji arytmetycznych oraz logicznych na liczbach
C. przetwarzanie wskaźnika do następnej instrukcji programu
D. przechowywanie aktualnie realizowanej instrukcji
W przypadku rozważania innych bloków mikroprocesora, zrozumienie ich funkcji jest kluczowe dla unikania błędnych wyobrażeń. Rejestr instrukcji przechowuje bieżąco przetwarzaną instrukcję, co jest kluczowe dla sekwencyjnego wykonywania programów i umożliwia jednostce sterującej dekodowanie oraz odpowiednie kierowanie działaniami CPU. Kolejną ważną jednostką jest licznik programu, który przechowuje adresy pamięci kolejnych instrukcji, co jest fundamentem dla poprawnego przepływu sterowania i jest używane do określania adresu następnej instrukcji do pobrania przez procesor. Jest to krytyczne dla realizacji zadań w poprawnej kolejności i zarządzania skokami w kodzie programu. Wskaźnik na następną instrukcję jest związany z zarządzaniem przepływem sterowania, pozwalając na liniowe przetwarzanie kodu lub obsługę skoków i wywołań funkcji. Typowym błędem jest mylenie operacyjnej roli ALU i tego wskaźnika w kontekście obliczeń, gdyż ALU bezpośrednio nie wpływa na przebieg sterowania, a zajmuje się przetwarzaniem danych. Dogłębne zrozumienie struktury mikroprocesora i ról poszczególnych bloków jest kluczowe dla projektowania wydajnych i poprawnie działających systemów komputerowych oraz unikania błędów logicznych w analizie działania procesora.

Pytanie 2

Które z wymienionych oznaczeń wskazuje, że jest to kabel typu skrętka z podwójnym ekranowaniem?

A. UTP
B. S-STP
C. FTP
D. SFTP
Odpowiedź S-STP (Shielded Shielded Twisted Pair) jest poprawna, ponieważ oznaczenie to odnosi się do kabla typu skrętka, który charakteryzuje się podwójnym ekranowaniem. Kabel S-STP ma zarówno ekran na poziomie pary, jak i na poziomie całego kabla, co znacząco poprawia ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi i crosstalkiem. Tego typu kable są często wykorzystywane w środowiskach, gdzie występuje wysoka interferencja, takich jak biura z dużą ilością urządzeń elektronicznych czy instalacje przemysłowe. Zastosowanie S-STP jest zgodne z normami TIA/EIA-568, które określają wymagania dotyczące kabli strukturalnych dla systemów telekomunikacyjnych. W praktyce, korzystanie z kabli S-STP pozwala na uzyskanie lepszej jakości sygnału, co jest kluczowe w przypadku aplikacji wymagających dużej przepustowości, takich jak transmisja danych w sieciach lokalnych czy VoIP.

Pytanie 3

Która karta graficzna nie będzie kompatybilna z monitorem, który posiada złącza pokazane na zdjęciu, przy założeniu, że do podłączenia monitora nie użyjemy adaptera?

Ilustracja do pytania
A. HIS R7 240 2GB GDDR3 (128 bit) HDMI, DVI, D-Sub
B. Asus Radeon RX 550 4GB GDDR5 (128 bit), DVI-D, HDMI, DisplayPort
C. Fujitsu NVIDIA Quadro M2000 4GB GDDR5 (128 Bit) 4xDisplayPort
D. Sapphire Fire Pro W9000 6GB GDDR5 (384 bit) 6x mini DisplayPort
Karta HIS R7 240 posiada wyjścia HDMI DVI i D-Sub. Zdjęcie przedstawia złącza HDMI i DisplayPort. W związku z tym karta HIS R7 240 nie będzie kompatybilna z monitorem z powodu braku złącza DisplayPort. Standard HDMI i D-Sub są powszechnie używane w starszych modelach kart graficznych i monitorów natomiast DisplayPort jest nowszym standardem oferującym wyższą przepustowość i często kompatybilność z rozdzielczościami 4K. W praktyce oznacza to że jeśli monitor posiada wyłącznie złącza przedstawione na zdjęciu użytkownik musi posiadać kartę graficzną z kompatybilnymi portami bez konieczności używania adapterów co mogłoby wpłynąć na jakość obrazu. Konieczność dobrania odpowiedniego sprzętu zależy nie tylko od dostępności portów ale też od wymagań dotyczących rozdzielczości i częstotliwości odświeżania co ma znaczenie w profesjonalnych zastosowaniach graficznych oraz podczas grania w gry komputerowe. Warto zwrócić uwagę na specyfikacje kart podczas zakupu by uniknąć takich niekompatybilności.

Pytanie 4

Jakie będzie rezultatem dodawania liczb 10011012 i 110012 w systemie binarnym?

A. 1110001
B. 1101101
C. 1101100
D. 1100110
Odpowiedź 1100110 jest poprawna, ponieważ suma liczb 1001101 i 11001 w systemie binarnym daje właśnie ten wynik. Przy dodawaniu w systemie binarnym stosujemy zasady analogiczne do dodawania w systemie dziesiętnym. Każda kolumna sumy reprezentuje wartość, która jest potęgą liczby 2. W tym przypadku dodajemy od prawej do lewej: 1+1=10 (co oznacza 0, a przenosimy 1), następnie 0+0+1 (przeniesione) = 1, potem 1+1=10 (przenosimy 1), a na końcu 1+1+1 (przeniesione) = 11 (co daje 1 z przeniesieniem 1 do wyższej kolumny). Ostateczny wynik to 1100110. Umiejętność sumowania w systemie binarnym ma kluczowe znaczenie w informatyce, szczególnie w kontekście operacji na bitach oraz w programowaniu niskopoziomowym, gdzie przetwarzanie danych opiera się na systemach binarnych. Wiedza ta jest także fundamentem dla zrozumienia działania komputerów oraz algorytmów, które posługują się reprezentacją binarną danych.

Pytanie 5

Jak nazywa się interfejs wewnętrzny w komputerze?

A. IrDA
B. PCMCIA
C. AGP
D. D-SUB
Interfejsy IrDA, D-SUB i PCMCIA są wykorzystywane w różnych kontekstach, ale nie pełnią roli interfejsu wewnętrznego komputera w taki sposób, jak AGP. IrDA (Infrared Data Association) to standard komunikacji bezprzewodowej, który umożliwia przesyłanie danych za pomocą promieniowania podczerwonego. Jego zastosowanie obejmuje głównie bezprzewodowe połączenia między urządzeniami, co sprawia, że nie jest on związany z wewnętrzną architekturą komputerów stacjonarnych. D-SUB, z kolei, to typ złącza analogowego używanego do podłączenia monitorów, które także nie odnosi się do komunikacji wewnętrznej systemu komputerowego. Wreszcie, PCMCIA (Personal Computer Memory Card International Association) jest standardem dla kart rozszerzeń w laptopach, co również dotyczy bardziej zewnętrznych rozszerzeń niż komunikacji wewnętrznej. Stąd wynika mylne przekonanie, że te interfejsy mogą być klasyfikowane jako wewnętrzne; w rzeczywistości zajmują one różne miejsca w ekosystemie komputerowym, wypełniając inne funkcje niż AGP, który jest zoptymalizowany do bezpośredniej współpracy z kartami graficznymi w kontekście wewnętrznej architektury komputera.

Pytanie 6

Na zdjęciu przedstawiono

Ilustracja do pytania
A. toner
B. kartridż
C. tusz
D. taśmę barwiącą
Tusz jest płynną substancją stosowaną głównie w drukarkach atramentowych gdzie dysze nanoszą go na papier w postaci mikroskopijnych kropli. W odróżnieniu od taśmy barwiącej tusz nie wymaga mechanicznego uderzania w papier i jest stosowany w urządzeniach które wymagają wysokiej jakości kolorowych druków. Z kolei toner to suche sproszkowane pigmenty używane w drukarkach laserowych które są przenoszone na papier za pomocą elektrostatycznego ładunku a następnie utrwalane przez rolki grzewcze. Toner cechuje się wysoką precyzją i jest idealny do druku dużych nakładów czarno-białych dokumentów. Kartridż w kontekście drukarek najczęściej odnosi się do pojemnika na tusz lub toner ale nie jest to odpowiednie określenie dla taśm barwiących które mają inną konstrukcję i zastosowanie. Typowym błędem jest mylenie tych komponentów ze względu na podobieństwo ich nazewnictwa i funkcji jako materiałów eksploatacyjnych. Wybór niewłaściwego elementu eksploatacyjnego może prowadzić do nieprawidłowego działania urządzenia i obniżenia jakości drukowanych materiałów. Ważne jest zrozumienie różnic w technologii druku aby prawidłowo identyfikować i stosować odpowiednie materiały.

Pytanie 7

Wtyczka zasilająca SATA ma uszkodzony żółty przewód. Jakie to niesie za sobą konsekwencje dla napięcia na złączu?

A. 8,5 V
B. 12 V
C. 5 V
D. 3,3 V
Wybór napięcia 5 V, 3.3 V lub 8.5 V jako odpowiedzi wskazuje na niepełne zrozumienie standardowych wartości napięć wykorzystywanych w złączach zasilania SATA. Przewód czerwony odpowiada za napięcie 5 V, które jest używane głównie do zasilania logiki i niektórych komponentów o niskim poborze mocy. Napięcie 3.3 V, reprezentowane przez pomarańczowy przewód, jest również kluczowe dla niektórych nowoczesnych rozwiązań, takich jak pamięć RAM. Jednak, co istotne, żaden z tych przewodów nie odnosi się do 12 V, które jest kluczowe dla dysków twardych i innych urządzeń wymagających wyższego napięcia. Napięcie 8.5 V nie jest standardowym napięciem w zasilaniu komputerowym; może być wynikiem pomyłki, ponieważ w praktyce nie występuje w złączach zasilających. Typowe błędy myślowe w tej kwestii obejmują mylenie funkcji i wartości napięć w złączach oraz niewłaściwe przypisanie ich do poszczególnych przewodów. Wiedza na temat organizacji i funkcji zasilania w komputerze jest niezbędna dla prawidłowej konserwacji oraz diagnostyki, a także dla unikania potencjalnych uszkodzeń sprzętu.")

Pytanie 8

Zapisany symbol dotyczy urządzeń

Ilustracja do pytania
A. IEEE-1394
B. USB
C. LPT
D. SCSI
Więc IEEE-1394, zwany też FireWire, to standard komunikacji szeregowej, który powstał głównie dzięki Apple. Używano go zazwyczaj w kamerach cyfrowych i przy podłączaniu różnych urządzeń audio-wizualnych, bo świetnie radził sobie z szybkim przesyłaniem danych, co jest istotne w multimediów. Jednak z biegiem czasu jego popularność spadła, głównie przez USB, które jest bardziej uniwersalne. Z kolei LPT, czyli Line Print Terminal, to port równoległy, który głównie służył do podłączania drukarek. Dzisiaj rzadko się go używa, bo USB jest szybsze i bardziej powszechne. W porównaniu do LPT i IEEE-1394, SCSI jest bardziej wszechstronny i elastyczny, co czyni go lepszym rozwiązaniem w profesjonalnych środowiskach. Natomiast USB to jeden z najczęściej używanych standardów w komputerach, łączący różne urządzenia peryferyjne, jak myszy czy klawiatury. Choć jest super wygodny, w przypadku intensywnych operacji SCSI jest jednak lepszym wyborem. Zrozumienie tych różnic jest ważne, bo pomaga w podejmowaniu właściwych decyzji dotyczących konfiguracji sprzętowej. Często się myli zastosowania tych standardów, co może prowadzić do problemów z wydajnością w systemach komputerowych.

Pytanie 9

Aby uruchomić monitor wydajności oraz niezawodności w systemie Windows, należy skorzystać z przystawki

A. taskschd.msc
B. fsmgmt.msc
C. diskmgmt.msc
D. perfmon.msc
Perfmon.msc to naprawdę przydatne narzędzie w Windowsie, bo pozwala na monitorowanie, jak dobrze działa cały system. Z jego pomocą administratorzy mają możliwość zbierania danych o tym, jak wykorzystują zasoby, jak CPU, RAM, dyski czy sieci. Można nawet tworzyć wykresy, które pokazują te dane w czasie rzeczywistym, co mega ułatwia łapanie problemów z wydajnością oraz zauważanie ewentualnych wąskich gardeł. Na przykład, kiedy jakaś aplikacja jest intensywnie używana, dobrze jest jej działanie monitorować, żeby zobaczyć, co można poprawić. Dzięki funkcji alertów administratorzy dostają informacje na bieżąco, gdy coś przekroczy ustalone limity wydajności, co jest bardzo ważne dla stabilności systemu. Regularne monitorowanie to w sumie najlepsza praktyka, bo pozwala wcześniej wyłapać problemy i lepiej planować, co się w organizacji dzieje.

Pytanie 10

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) służy do konwersji adresu IP na

A. adres e-mailowy
B. nazwa komputera
C. domenę
D. adres fizyczny
ARP, czyli Address Resolution Protocol, to naprawdę ważny element w sieciach komputerowych. Jego główne zadanie to przekształcanie adresów IP na adresy MAC, czyli sprzętowe. W lokalnych sieciach komunikacja między urządzeniami odbywa się głównie na poziomie warstwy łącza danych, gdzie te adresy MAC są kluczowe. Wyobraź sobie, że komputer chce przesłać dane do innego urządzenia. Jeśli zna tylko adres IP, to musi wysłać zapytanie ARP, by dowiedzieć się, jaki jest odpowiedni adres MAC. Bez ARP wszystko by się trochę zacięło, bo to on pozwala na prawidłowe połączenia w sieciach lokalnych. Na przykład, gdy komputer A chce wysłać dane do komputera B, ale zna tylko adres IP, to wysyła zapytanie ARP, które dociera do wszystkich urządzeń w sieci. Komputer B odsyła swój adres MAC, dzięki czemu komputer A może skonstruować ramkę i wysłać dane. Jak dobrze rozumiesz, jak działa ARP, to stajesz się lepszym specjalistą w sieciach, bo to dosłownie fundament komunikacji w sieciach TCP/IP. Takie rzeczy są mega istotne w branży, dlatego warto je dobrze ogarnąć.

Pytanie 11

Aby połączyć dwa przełączniki oddalone o 200 m i osiągnąć minimalną przepustowość 200 Mbit/s, jakie rozwiązanie należy zastosować?

A. skrętkę STP
B. skrętkę UTP
C. kabel koncentryczny 50 Ω
D. światłowód
Światłowód to świetny wybór, gdy chcemy połączyć dwa przełączniki na dystansie 200 m, zwłaszcza, że potrzebujemy minimalnej przepustowości 200 Mbit/s. W porównaniu do skrętki UTP czy STP, które mają ograniczenia do 100 m i są bardziej podatne na zakłócenia, światłowody pozwalają na przesył danych na znacznie większe odległości bez żadnych strat jakości sygnału. Co więcej, światłowody oferują dużo wyższą przepustowość, co jest mega ważne w miejscach z dużym ruchem, jak serwery czy biura z wieloma osobami. W praktyce coraz częściej widzimy, że technologie światłowodowe stają się standardem w sieciach LAN, szczególnie w aplikacjach, które potrzebują wysokiej wydajności i niezawodności, na przykład przy transmisji wideo czy w chmurze. Z tego co wiem, światłowody zgodne z normami IEEE 802.3 wspierają różne standardy, jak 100BASE-FX czy 1000BASE-LX, co daje dużą elastyczność w rozwoju sieci.

Pytanie 12

Które z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe w odniesieniu do przedstawionej konfiguracji serwisu DHCP w systemie Linux?

A. Komputery uzyskają adres IP z zakresu 176.16.20.251 ÷ 255.255.255.0
B. Komputery działające w sieci będą miały adres IP z zakresu 176.16.20.50 ÷ 176.16.20.250
C. System przekształci adres IP 192.168.221.102 na nazwę main
D. Karcie sieciowej urządzenia main przypisany zostanie adres IP 39:12:86:07:55:00
Odpowiedź wskazująca, że komputery pracujące w sieci otrzymają adres IP z zakresu 176.16.20.50 do 176.16.20.250 jest poprawna, ponieważ konfiguracja DHCP przedstawiona w pytaniu definiuje zakres przydzielania adresów IP dla klientów. W sekcji 'range' widać dokładnie zdefiniowany zakres adresów, z którego serwer DHCP będzie przydzielał adresy IP. W praktyce oznacza to, że gdy klient żąda adresu IP, serwer DHCP wybierze jeden z adresów w tym zakresie, co jest standardową praktyką w zarządzaniu adresacją IP w sieciach lokalnych. Dobre praktyki sugerują, aby unikać przydzielania adresów z tego zakresu dla urządzeń statycznych, stąd zdefiniowanie adresu 176.16.20.100 dla hosta 'main' jest także przykładam na właściwe konfigurowanie usług DHCP, by uniknąć konfliktów adresowych. Ensuring that the DHCP service is correctly configured and that static IP addresses are outside of the DHCP range is crucial for maintaining stable network operations.

Pytanie 13

Przyglądając się przedstawionemu obrazkowi, można dostrzec, że deklarowany limit pamięci wynosi 620976 KB. Zauważamy również, że zainstalowana pamięć fizyczna w badanym systemie jest mniejsza niż pamięć zadeklarowana. Który typ pamięci wpływa na podniesienie limitu pamięci zadeklarowanej powyżej rozmiaru zainstalowanej pamięci fizycznej?

Ilustracja do pytania
A. Pamięć jądra
B. Pamięć cache procesora
C. Pamięć pliku stron
D. Pamięć RAM
Pamięć pliku stron, znana również jako pamięć wirtualna, odgrywa kluczową rolę w systemach operacyjnych, gdy fizyczna pamięć RAM jest ograniczona. Jest to obszar na dysku twardym, który system operacyjny wykorzystuje jako dodatkową pamięć RAM. Kiedy zainstalowana pamięć fizyczna nie wystarcza, system operacyjny może przenieść mniej używane dane procesów do pliku stronicowania. Dzięki temu operacje mogą kontynuować, nawet gdy fizyczna pamięć RAM jest zapełniona. Praktyczne zastosowanie pamięci pliku stron jest powszechne w systemach z ograniczoną pamięcią RAM, pozwalając na jednoczesne uruchamianie wielu aplikacji. Branżowe standardy rekomendują optymalizację rozmiaru pliku stronicowania, aby zbalansować wydajność i zużycie przestrzeni dyskowej. W systemach Windows plik stronicowania jest zazwyczaj konfigurowany automatycznie, ale administratorzy mogą dostosować jego rozmiar w zależności od potrzeb użytkowników i aplikacji. Dobre praktyki sugerują umieszczenie pliku stronicowania na osobnym, szybkim dysku, co minimalizuje opóźnienia dostępu i poprawia ogólną wydajność systemu. Efektywne zarządzanie pamięcią wirtualną jest kluczowe dla płynności działania systemu, zwłaszcza w środowiskach o wysokim obciążeniu.

Pytanie 14

Oprogramowanie OEM (Original Equipment Manufacturer) jest związane z

A. właścicielem/nabywcą komputera
B. systemem operacyjnym zainstalowanym na konkretnym komputerze
C. wszystkimi komputerami w danym gospodarstwie domowym
D. komputerem (lub jego elementem), na którym zostało zainstalowane
W przypadku pytań dotyczących oprogramowania OEM, wiele osób może mieć mylne przekonania dotyczące przypisania licencji. Na przykład, odpowiedź sugerująca, że oprogramowanie OEM jest przypisane do właściciela lub nabywcy komputera, jest błędna. Licencje OEM są związane z konkretnym sprzętem, a nie z osobą, co oznacza, że w momencie sprzedaży komputera, licencja na oprogramowanie OEM również przechodzi na nowego właściciela, ale nie można jej przenieść na inny komputer. Kolejny powszechny błąd myślowy polega na utożsamianiu oprogramowania z systemem operacyjnym, co może prowadzić do nieporozumień. Oprogramowanie OEM może obejmować różnorodne aplikacje i sterowniki dostarczane przez producenta sprzętu, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania urządzenia. W związku z tym, przypisanie oprogramowania do systemu operacyjnego jako takiego, a nie do konkretnego komputera, jest niewłaściwe. Ostatnią, niepoprawną koncepcją jest myślenie, że oprogramowanie OEM może być używane na wszystkich komputerach w danym gospodarstwie domowym. Licencja OEM ogranicza się do jednego urządzenia, co oznacza, że użytkownik musi zakupić osobne licencje dla innych komputerów. Wszystkie te błędne założenia mogą prowadzić do naruszeń warunków licencji oraz problemów z aktywacją oprogramowania, co podkreśla znaczenie edukacji w zakresie podstaw licencjonowania oprogramowania.

Pytanie 15

W złączu zasilania SATA uszkodzeniu uległ żółty kabel. Jakie to ma konsekwencje dla napięcia, które nie jest przesyłane?

A. 8,5V
B. 3,3V
C. 5V
D. 12V
Odpowiedzi 5V, 8,5V oraz 3,3V są niepoprawne w kontekście pytania o uszkodzony żółty przewód w wtyczce SATA. Wtyczki SATA są zdefiniowane przez standardy ATX, w których przewód żółty jest jednoznacznie przypisany do napięcia 12V, co oznacza, że awaria tego przewodu uniemożliwia dostarczenie tego napięcia do urządzeń, które go wymagają. Odpowiedź 5V odnosi się do przewodu czerwonego, który jest używany do zasilania komponentów, ale nie dotyczy problemu z żółtym przewodem. Z kolei 8,5V to wartość, która nie jest standardowo wykorzystywana w systemach zasilania komputerowego, co czyni ją całkowicie nieadekwatną w tym kontekście. Przewód pomarańczowy dostarcza 3,3V, które również nie jest związane z napięciem 12V. Często popełnianym błędem jest mylenie napięć oraz przypisywanie ich do niewłaściwych przewodów, co może wynikać z braku znajomości zasad działania zasilaczy oraz ich standardów. W praktyce, niedopatrzenie podczas podłączania lub diagnozowania problemów z zasilaniem może prowadzić do poważnych uszkodzeń sprzętu, dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jakie napięcia są dostarczane przez konkretne przewody w złączach zasilających.

Pytanie 16

Na 16 bitach możemy przechować

A. 65535 wartości
B. 65536 wartości
C. 32767 wartości
D. 32768 wartości
Wybór 65535 wartości jako poprawnej odpowiedzi opiera się na błędnym założeniu, że liczba wartości możliwych do zapisania w systemie binarnym jest redukowana o jeden. Często wynika to z mylnego postrzegania, że zakres wartości liczbowych powinien być obliczany jako 'maksymalna wartość minus jeden'. To podejście jest stosowane w przypadku, gdy mówimy o liczbach całkowitych bez znaku, gdzie maksymalna wartość 16-bitowa wynosi 65535. Jednakże ważne jest, aby zrozumieć, że w kontekście liczby reprezentacji bitów, 16-bitowy system binarny w rzeczywistości może reprezentować 65536 wartości, obejmując zakres od 0 do 65535. Podobnie, odpowiedzi 32767 i 32768 opierają się na błędnym rozumieniu zarówno liczb całkowitych z znakiem, jak i bez znaku. W przypadku liczb całkowitych z znakiem, zakres 16-bitowy wynosi od -32768 do 32767, co może wprowadzać w błąd. Użytkownicy często mylą interpretacje zakresów dla różnych typów danych, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że gdy pytanie dotyczy liczby możliwych kombinacji bitów, kluczowe jest odniesienie do potęg liczby 2, co jest praktyką standardową w teorii informacji i informatyce. Systemy komputerowe i programowanie wymagają precyzyjnego zrozumienia takich koncepcji, aby skutecznie zarządzać danymi i uniknąć typowych błędów w logice programowania.

Pytanie 17

Którą opcję w menu przełącznika należy wybrać, aby przywrócić ustawienia do wartości fabrycznych?

Ilustracja do pytania
A. Reboot Device
B. Firmware Upgrade
C. Reset System
D. Save Configuration
Opcja Reset System jest prawidłowym wyborem, gdyż odpowiada za przywrócenie urządzenia do ustawień fabrycznych. Przywracanie ustawień fabrycznych polega na zresetowaniu wszystkich skonfigurowanych parametrów do wartości, które były pierwotnie ustawione przez producenta. Proces ten jest niezbędny, gdy występują problemy z działaniem urządzenia lub gdy chcemy przygotować sprzęt do nowej konfiguracji. Przykład praktycznego zastosowania to usunięcie błędów konfiguracyjnych lub zabezpieczenie danych osobowych przed sprzedażą urządzenia. W kontekście dobrych praktyk branżowych, regularne przywracanie ustawień fabrycznych pomaga utrzymać optymalną wydajność i bezpieczeństwo urządzeń sieciowych, minimalizując ryzyko wystąpienia niepożądanych zachowań wynikających z błędnych konfiguracji. Odpowiednie procedury resetowania powinny być opisane w dokumentacji technicznej urządzenia i stanowią ważny element zarządzania cyklem życia sprzętu IT.

Pytanie 18

Aby wymusić na użytkownikach lokalnych systemów z rodziny Windows Server regularną zmianę hasła oraz stosowanie haseł o odpowiedniej długości i spełniających wymagania dotyczące złożoności, należy ustawić

A. zasady blokady kont w politykach grup
B. konta użytkowników w Ustawieniach
C. zasady haseł w lokalnych zasadach zabezpieczeń
D. właściwości konta użytkownika w zarządzaniu systemem
Zasady haseł w systemach Windows Server to coś naprawdę kluczowego, jeśli chodzi o bezpieczeństwo. Dobre ustawienia tych zasad to podstawa dla każdego administratora. Dzięki nim można na przykład wymusić, żeby użytkownicy zmieniali hasła co jakiś czas i żeby te hasła były odpowiednio długie i skomplikowane. Właściwie, standardowe wymagania mówią, że hasło powinno mieć co najmniej 12 znaków i używać wielkich i małych liter, cyfr oraz znaków specjalnych. To zdecydowanie podnosi poziom bezpieczeństwa. Przykładowo, można ustawić zasady, które zmuszają do zmiany hasła co 90 dni. To wszystko jest zgodne z wytycznymi NIST, co jest naprawdę ważne w obecnych czasach, gdzie ochrona danych jest priorytetem. Takie podejście pomaga lepiej zabezpieczyć informacje w organizacji i zmniejszyć ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 19

Która z ról w systemie Windows Server umożliwia m.in. zdalną, bezpieczną i uproszczoną instalację systemów operacyjnych Windows na komputerach w sieci?

A. Usługa aktywacji zbiorczej
B. Serwer aplikacji
C. Usługa wdrażania systemu Windows
D. Hyper-V
Usługa wdrażania systemu Windows (Windows Deployment Services, WDS) jest kluczową rolą w systemie Windows Server, która umożliwia zdalną instalację systemów operacyjnych Windows na komputerach w sieci. Ta usługa pozwala na tworzenie i zarządzanie obrazami systemów operacyjnych, co znacznie upraszcza proces wdrażania, zwłaszcza w dużych środowiskach korporacyjnych. Przykładem zastosowania WDS jest możliwość instalacji systemu Windows na wielu komputerach jednocześnie, co jest niezwykle przydatne w scenariuszach, gdy firmy muszą szybko i efektywnie rozbudować swoje zasoby IT. WDS obsługuje także różne metody rozruchu, takie jak PXE (Preboot Execution Environment), co umożliwia uruchomienie instalacji bezpośrednio z serwera, a także wsparcie dla obrazów opartych na technologii .wim. Wdrażanie systemu operacyjnego przy pomocy WDS jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania infrastrukturą IT, co pozwala na utrzymanie jednolitości i bezpieczeństwa oraz szybkie reagowanie na zmiany technologiczne.

Pytanie 20

Aby sprawdzić dostępną przestrzeń na dysku twardym w systemie Linux, można wykorzystać polecenie

A. cd
B. tr
C. df
D. ln
Polecenie 'df' (disk free) jest standardowym narzędziem w systemach Linux, które umożliwia użytkownikom sprawdzenie ilości wolnego miejsca na dyskach twardych oraz wszelkich podłączonych urządzeniach pamięci masowej. Działa ono poprzez zbieranie i prezentowanie danych z pliku systemowego /proc/mounts, co pozwala na uzyskanie informacji o dostępnej przestrzeni dyskowej, użytej przestrzeni, a także o systemach plików. Przykładowe użycie polecenia to 'df -h', gdzie '-h' oznacza wyświetlanie rozmiarów w formacie czytelnym dla człowieka (np. w MB lub GB), co ułatwia interpretację wyników. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie przestrzeni dyskowej, aby unikać problemów z brakiem miejsca, co mogłoby prowadzić do błędów w działaniu aplikacji. W kontekście zarządzania systemami, umiejętność korzystania z 'df' jest kluczowa dla administratorów systemów oraz użytkowników, którzy chcą mieć kontrolę nad zasobami swojego systemu.

Pytanie 21

Karta sieciowa w standardzie Fast Ethernet umożliwia przesył danych z maksymalną prędkością

A. 100 MB/s
B. 10 MB/s
C. 100 Mbps
D. 10 Mbps
Karta sieciowa standardu Fast Ethernet, oznaczana jako IEEE 802.3u, umożliwia transfer danych z maksymalną szybkością 100 Mbps. W praktyce oznacza to, że Fast Ethernet jest w stanie przesyłać dane dziesięć razy szybciej niż jego poprzednik, czyli 10 Mbps, który był standardem dla Ethernetu. Przykłady zastosowania Fast Ethernet obejmują lokalne sieci komputerowe (LAN), gdzie wymagana jest wysoka przepustowość do przesyłania dużych plików, takich jak multimedia, dokumentacja czy aplikacje wymagające intensywnej komunikacji między serwerami. Dodatkowo, standard ten jest powszechnie stosowany w małych i średnich przedsiębiorstwach, które potrzebują efektywnego rozwiązania do łączenia komputerów z serwerami oraz innymi urządzeniami sieciowymi. Warto zauważyć, że Fast Ethernet wykorzystuje kable UTP (Unshielded Twisted Pair) kategorii 5 lub lepszej, co zapewnia stabilne połączenia na odległościach do 100 metrów. W kontekście branżowych standardów i dobrych praktyk, Fast Ethernet stanowi kluczowy element w budowaniu wydajnych sieci komputerowych, oferując równocześnie kompatybilność z wcześniejszymi standardami Ethernetu.

Pytanie 22

Na nowym urządzeniu komputerowym program antywirusowy powinien zostać zainstalowany

A. zaraz po zainstalowaniu systemu operacyjnego
B. przed instalacją systemu operacyjnego
C. po zainstalowaniu aplikacji pobranych z Internetu
D. w trakcie instalacji systemu operacyjnego
Zainstalowanie programu antywirusowego zaraz po zainstalowaniu systemu operacyjnego jest kluczowym krokiem w procesie zabezpieczania nowego komputera. Program antywirusowy pełni fundamentalną rolę w ochronie przed złośliwym oprogramowaniem, wirusami oraz innymi zagrożeniami, które mogą pojawić się w trakcie korzystania z Internetu. Przykładowo, popularne programy antywirusowe, takie jak Norton, Kaspersky czy Bitdefender, oferują zaawansowane funkcje skanowania w czasie rzeczywistym oraz ochrony przed phishingiem. W momencie, gdy system operacyjny jest zainstalowany, komputer jest już gotowy do połączenia z siecią, co naraża go na potencjalne ataki. Dlatego zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa IT, zaleca się natychmiastowe zainstalowanie i zaktualizowanie oprogramowania antywirusowego, aby zapewnić maksymalną ochronę. Dodatkowo, podczas instalacji warto skonfigurować zaporę sieciową, co stanowi kolejny krok w tworzeniu bezpiecznego środowiska pracy.

Pytanie 23

Który z wymienionych interfejsów stanowi port równoległy?

A. IEEE1294
B. IEEE1394
C. USB
D. RS232
Wybrane odpowiedzi nie są poprawnymi przykładami portu równoległego. USB, czyli Universal Serial Bus, to interfejs szeregowy, który zyskał ogromną popularność dzięki jego wszechstronności i łatwości użycia. USB przesyła dane w sposób szeregowy, co oznacza, że bity informacji są przesyłane jeden po drugim, co może być mniej efektywne w przypadku dużych ilości danych, ale pozwala na uproszczenie konstrukcji złącza i zmniejszenie kosztów produkcji. RS232 to również standard interfejsu szeregowego, który był szeroko stosowany w komunikacji komputerowej, lecz również nie jest portem równoległym. Jego zastosowanie obejmowało połączenia z modemami i innymi urządzeniami, jednak w dzisiejszych czasach jest już mniej powszechne. IEEE 1394, znany także jako FireWire, jest standardem interfejsu, również szeregowego, który umożliwia przesył danych w dużych prędkościach, głównie w zastosowaniach audio-wideo. Wybór tych interfejsów jako portów równoległych może być mylący, ponieważ mogą one oferować wysoką wydajność, jednak ich architektura jest oparta na przesyłaniu danych w trybie szeregowym, co jest fundamentalnie różne od metody równoległej, stosowanej w IEEE 1294. Warto pamiętać, że mylenie tych standardów może prowadzić do nieefektywnego doboru sprzętu oraz problemów z kompatybilnością w projektach technologicznych.

Pytanie 24

Schemat ilustruje ustawienia urządzenia WiFi. Wskaż, które z poniższych stwierdzeń na temat tej konfiguracji jest prawdziwe?

Ilustracja do pytania
A. Obecnie w sieci WiFi działa 7 urządzeń
B. Filtrowanie adresów MAC jest wyłączone
C. Dostęp do sieci bezprzewodowej jest ograniczony tylko do siedmiu urządzeń
D. Urządzenia w sieci posiadają adresy klasy A
Filtrowanie adresów MAC w sieciach WiFi jest techniką zabezpieczającą polegającą na ograniczaniu dostępu do sieci tylko dla urządzeń o określonych adresach MAC. W przypadku przedstawionej konfiguracji opcja filtrowania adresów MAC jest ustawiona na 'Disable', co oznacza, że filtrowanie adresów MAC jest wyłączone. Oznacza to, że wszystkie urządzenia mogą łączyć się z siecią, niezależnie od ich adresu MAC. W praktyce, wyłączenie filtrowania adresów MAC może być użyteczne w środowiskach, gdzie konieczne jest zapewnienie szerokiego dostępu do sieci bez konieczności ręcznego dodawania adresów MAC urządzeń do listy dozwolonych. Jednakże, z perspektywy bezpieczeństwa, wyłączenie filtrowania MAC może zwiększać ryzyko nieautoryzowanego dostępu do sieci, dlatego w środowiskach o wysokim stopniu bezpieczeństwa zaleca się jego włączenie i regularną aktualizację listy dozwolonych adresów. Dobre praktyki branżowe wskazują na konieczność stosowania dodatkowych mechanizmów zabezpieczeń, takich jak WPA2 lub WPA3, aby zapewnić odpowiedni poziom ochrony sieci bezprzewodowej.

Pytanie 25

Program iftop działający w systemie Linux ma na celu

A. kończenie procesu, który zużywa najwięcej zasobów procesora
B. monitorowanie aktywności połączeń sieciowych
C. prezentowanie bieżącej prędkości zapisu w pamięci operacyjnej
D. ustawianie parametrów interfejsu graficznego
Program iftop jest narzędziem służącym do monitorowania połączeń sieciowych w systemie Linux. Jego główną funkcjonalnością jest wyświetlanie danych dotyczących aktywności sieciowej w czasie rzeczywistym. Użytkownik może zobaczyć, które adresy IP są najbardziej aktywne, jak również ilość przesyłanych danych w określonym czasie. Dzięki temu administratorzy sieci mogą szybko identyfikować potencjalne problemy, takie jak nadmierne obciążenie sieci, działania złośliwe lub błędy konfiguracyjne. Dodatkowo, iftop umożliwia filtrowanie wyników według interfejsów sieciowych oraz protokołów, co zwiększa jego użyteczność w bardziej złożonych środowiskach. W praktyce, narzędzie to jest często wykorzystywane w połączeniu z innymi narzędziami do monitorowania sieci, takimi jak Wireshark, aby uzyskać pełniejszy obraz stanu infrastruktury sieciowej. Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej o monitoringach sieciowych, warto zaznajomić się z protokołem SNMP oraz narzędziami do jego implementacji.

Pytanie 26

W systemie Ubuntu, które polecenie umożliwia bieżące monitorowanie działających procesów i aplikacji?

A. proc
B. sysinfo
C. ps
D. top
Polecenie 'top' jest narzędziem służącym do monitorowania systemu w czasie rzeczywistym w systemie operacyjnym Ubuntu (i innych dystrybucjach opartych na Unixie). Pokazuje ono aktualnie uruchomione procesy, ich użycie CPU oraz pamięci, a także inne istotne informacje, takie jak czas działania systemu czy liczba użytkowników. To narzędzie jest niezwykle przydatne dla administratorów systemów, którzy mogą szybko zidentyfikować procesy obciążające system i podejmować odpowiednie działania, takie jak zakończenie nieefektywnych procesów. Przykładowo, podczas analizy wydajności serwera, administratorzy mogą użyć 'top', aby zlokalizować procesy, które wykorzystują nadmierne zasoby, co pozwala na optymalizację działania systemu. Dobrą praktyką jest również korzystanie z opcji sortowania w 'top', aby na bieżąco identyfikować najcięższe procesy. Dodatkowo, 'top' może być konfigurowany, co daje użytkownikom elastyczność w dostosowywaniu widoku do ich potrzeb.

Pytanie 27

Który z poniższych adresów stanowi adres rozgłoszeniowy dla sieci 172.16.64.0/26?

A. 172.16.64.255
B. 172.16.64.63
C. 172.16.64.192
D. 172.16.64.0
Adres 172.16.64.0 jest adresem sieci, co oznacza, że nie można go przypisać żadnemu z urządzeń w tej sieci. Adres ten jest kluczowy w strukturze sieciowej, ponieważ identyfikuje całą podsieć, a jego zrozumienie jest niezbędne dla administratorów sieci. Adres 172.16.64.192 jest z kolei adresem, który leży poza zakresem tej podsieci, ponieważ przy masce /26, adresy przypisane do tej sieci kończą się na 172.16.64.63. Ponadto, adres 172.16.64.255 również nie jest poprawny, ponieważ jest to adres rozgłoszeniowy dla sieci 172.16.64.0/24, a nie /26, co wskazuje na błąd w podstawowym rozumieniu maski podsieci. Typowym błędem jest mylenie adresów rozgłoszeniowych z adresami przypisanymi hostom, co może prowadzić do problemów z komunikacją w sieci. Ważne jest, aby dobrze rozumieć podział sieci i sposób identyfikacji adresów IP, co jest kluczowe w kontekście projektowania i zarządzania infrastrukturą IT. Dlatego też znajomość zasad przydzielania adresów IP oraz umiejętność korzystania z narzędzi do obliczania adresów podsieci są niezbędne dla efektywnego zarządzania siecią.

Pytanie 28

Komenda msconfig uruchamia w systemie Windows:

A. menedżera plików
B. narzędzie konfiguracji systemu
C. menedżera zadań
D. panel sterowania
Polecenie msconfig uruchamia narzędzie konfiguracji systemu, które jest kluczowym elementem administracji systemem Windows. Umożliwia ono użytkownikom zarządzanie ustawieniami uruchamiania systemu, co jest szczególnie przydatne w przypadku rozwiązywania problemów z wydajnością lub konfliktami aplikacji. W narzędziu tym można m.in. wyłączyć niepotrzebne programy uruchamiające się podczas startu systemu, co może znacząco przyspieszyć czas ładowania systemu. Dodatkowo, msconfig pozwala na przełączanie systemu w tryb diagnostyczny lub bezpieczny, co jest pomocne w sytuacjach, gdy system nie uruchamia się poprawnie. Warto zaznaczyć, że najlepsze praktyki w zakresie zarządzania systemem zalecają regularne monitorowanie i optymalizowanie programów uruchamiających się podczas startu, aby zapewnić stabilność i wydajność komputerów. Użytkownicy, którzy chcą lepiej zrozumieć swoje środowisko systemowe, powinni zapoznać się z możliwościami tego narzędzia, aby w pełni wykorzystać jego potencjał.

Pytanie 29

Który procesor będzie działał z płytą główną o zaprezentowanej specyfikacji?

A. Procesor Podstawka Taktowanie Intel Celeron  1150 3000 MHz
B. Procesor Podstawka Taktowanie Athlon 64 FX AM2 160 MHz
C. Procesor Podstawka Taktowanie Intel Core i7 1151 1150 MHz
D. Procesor Podstawka Taktowanie AMD FX1150n AM3+ 3900 MHz

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór procesora Intel Celeron z podstawką 1150 i taktowaniem 3000 MHz jest poprawny, ponieważ płyta główna, której specyfikacja została podana, obsługuje procesory dedykowane dla gniazda LGA 1150. Standard gniazda 1150 zapewnia zgodność z różnymi modelami procesorów Intel, które są zaprojektowane z myślą o architekturze Haswell i Haswell Refresh. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą czerpać korzyści z lepszej wydajności i efektywności energetycznej, co jest szczególnie istotne w przypadku zastosowań biurowych i domowych. Dodatkowo, pamięć RAM DDR3 o częstotliwości 1333 i 1600 MHz jest zgodna z tą płytą główną, co oznacza, że użytkownik może zbudować stabilny system, który będzie odpowiednio wykorzystywał dostępne zasoby. Warto zauważyć, że podczas wyboru procesora istotne jest również uwzględnienie takich parametrów jak liczba rdzeni, wątki oraz architektura, co wpływa na ogólną wydajność systemu.

Pytanie 30

Jakiego typu macierz RAID nie zapewnia odporności na awarie żadnego z dysków tworzących jej strukturę?

A. RAID 4
B. RAID 2
C. RAID 0
D. RAID 6
RAID 0 to macierz dyskowa, która wykorzystuje technikę striping, co oznacza, że dane są dzielone na fragmenty i rozdzielane pomiędzy dwa lub więcej dysków. Główną zaletą takiego podejścia jest znaczne zwiększenie prędkości odczytu i zapisu danych, ponieważ operacje mogą być prowadzone równolegle na wszystkich dyskach. Jednakże, RAID 0 nie oferuje żadnej redundancji, co oznacza, że w przypadku awarii jednego z dysków, wszystkie dane przechowywane w macierzy zostaną utracone. Dlatego RAID 0 jest najczęściej stosowany w środowiskach, gdzie priorytetem jest wydajność, na przykład w edytorach wideo, grach komputerowych lub serwerach plików, gdzie szybkość dostępu do danych jest kluczowa, a bezpieczeństwo danych nie jest krytyczne. Przy implementacji RAID 0 należy uwzględnić regularne tworzenie kopii zapasowych oraz inne środki ochrony danych, aby zminimalizować ryzyko utraty informacji.

Pytanie 31

Czym dokonuje się przekształcenia kodu źródłowego w program do wykonania?

A. emulator.
B. kompilator.
C. debugger.
D. interpreter.
Wybór debugera, emulatora czy interpretera jako narzędzi do zamiany kodu źródłowego na program wykonywalny jest niepoprawny, ponieważ każde z tych narzędzi pełni inne funkcje w procesie tworzenia oprogramowania. Debuger jest narzędziem do analizy i naprawy błędów w kodzie, umożliwiając programiście monitorowanie wykonania programu oraz jego stanów. Nie wykonuje on jednak kompilacji kodu źródłowego ani nie przekształca go na kod maszynowy, a jedynie wspiera proces debugowania. Emulator z kolei naśladuje zachowanie sprzętu lub systemu operacyjnego, co pozwala na uruchamianie programów przeznaczonych na inne platformy, ale nie jest narzędziem do kompilacji. Interpreter jest narzędziem, które wykonuje kod źródłowy linia po linii w czasie rzeczywistym, co oznacza, że nie przekształca go w kod maszynowy przed jego uruchomieniem. Choć interpretery są użyteczne w wielu kontekstach, na przykład w językach skryptowych jak Python, nie generują one plików wykonywalnych, przez co ich zastosowanie w kontekście zamiany kodu źródłowego na program wykonywalny jest ograniczone. Wybór niewłaściwych narzędzi do kompilacji może prowadzić do nieporozumień w procesie programowania i powodować problemy z wydajnością oraz błędy w działaniu programów.

Pytanie 32

Organizacja zajmująca się międzynarodową normalizacją, która stworzyła 7-warstwowy Model Referencyjny Połączonych Systemów Otwartych, to

A. IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers)
B. TIA/EIA (Telecommunications Industry Association / Electronic Industries Association)
C. EN (European Norm)
D. ISO (International Organization for Standardization)
Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO) jest odpowiedzialna za opracowywanie międzynarodowych standardów, w tym 7-warstwowego Modelu Referencyjnego Połączonych Systemów Otwartych (OSI). Model OSI został wprowadzony w celu ułatwienia komunikacji pomiędzy różnymi systemami komputerowymi i sieciami. Każda z siedmiu warstw modelu odpowiada za różne aspekty przesyłania danych, począwszy od warstwy fizycznej, która zajmuje się przesyłaniem surowych bitów, aż po warstwę aplikacji, gdzie zachodzi interakcja z użytkownikiem i aplikacjami. Przykładem zastosowania modelu OSI jest analiza protokołów komunikacyjnych, takich jak TCP/IP, które wykorzystują różne warstwy do zarządzania danymi. Ponadto znajomość tego modelu jest kluczowa w projektowaniu architektur sieciowych, co pozwala na lepsze planowanie oraz rozwiązywanie problemów związanych z komunikacją w sieciach komputerowych. ISO, jako autorytatywna instytucja, zapewnia, że wszystkie wydawane standardy są zgodne z najlepszymi praktykami i innowacjami technologicznymi.

Pytanie 33

Aby wyjąć dysk twardy zamocowany w laptopie przy użyciu podanych śrub, najlepiej zastosować wkrętak typu

Ilustracja do pytania
A. philips
B. torx
C. spanner
D. imbus
Wkrętaki typu Philips, często nazywane krzyżakowymi, są powszechnie stosowane do wkrętów i śrub z nacięciem krzyżowym. Ich zastosowanie wynika z unikalnej konstrukcji końcówki wkrętaka, która idealnie pasuje do nacięcia w główce śruby, co minimalizuje ryzyko wyślizgiwania się narzędzia podczas pracy. Tego rodzaju wkrętak jest standardem w montażu komponentów elektronicznych, takich jak laptopy, ze względu na precyzję i bezpieczeństwo pracy, które oferuje. Wkrętaki Philips są również zaprojektowane tak, aby przenosić większy moment obrotowy w porównaniu do innych typów wkrętaków, co czyni je idealnym narzędziem do pracy z małymi śrubami w delikatnych urządzeniach elektronicznych. W praktyce, stosowanie wkrętaka Philips pomaga w zapewnieniu stabilnego i trwałego połączenia, co jest kluczowe w przypadku mobilnych urządzeń elektronicznych, które są narażone na ciągłe wstrząsy i wibracje. Dodatkowo, korzystanie z odpowiedniego narzędzia zgodnie z jego przeznaczeniem jest uznawane za najlepszą praktykę inżynieryjną i jest zgodne ze standardami produkcyjnymi, które zalecają użycie narzędzi minimalizujących uszkodzenie komponentów i zapewniających długowieczność urządzenia.

Pytanie 34

Jak skonfigurować dziennik w systemie Windows Server, aby rejestrować zarówno udane, jak i nieudane próby logowania użytkowników oraz działania na zasobach dyskowych?

A. ustawień.
B. systemu.
C. zabezpieczeń.
D. aplikacji i usług.
Odpowiedź "zabezpieczeń" jest prawidłowa, ponieważ dziennik zabezpieczeń w systemie Windows Server jest miejscem, w którym rejestrowane są wszelkie zdarzenia związane z bezpieczeństwem, w tym próby logowania użytkowników oraz operacje na zasobach dyskowych. Dziennik ten umożliwia administratorom systemów monitorowanie i analizowanie aktywności użytkowników oraz identyfikowanie potencjalnych zagrożeń. Na przykład, udane i nieudane próby logowania mogą dostarczyć informacji o nieautoryzowanym dostępie, a analiza zmian na poziomie zasobów dyskowych może pomóc w wykryciu nadużyć, takich jak nieautoryzowane modyfikacje plików. Dobre praktyki w zakresie bezpieczeństwa informacji, takie jak te określone w normach ISO/IEC 27001, zalecają regularne przeglądanie dzienników zabezpieczeń w celu oceny skuteczności kontroli zabezpieczeń oraz reagowania na incydenty. Właściwe konfigurowanie i monitorowanie dziennika zabezpieczeń to kluczowy element zarządzania bezpieczeństwem w organizacji.

Pytanie 35

Aby zwiększyć wydajność komputera, można zainstalować procesor obsługujący technologię Hyper-Threading, która pozwala na

A. przesył danych pomiędzy procesorem a dyskiem twardym z szybkością działania procesora
B. wykonywanie przez jeden rdzeń procesora dwóch niezależnych zadań równocześnie
C. automatyczne dostosowanie częstotliwości rdzeni procesora w zależności od jego obciążenia
D. podniesienie częstotliwości pracy zegara
Wiele z niepoprawnych odpowiedzi może wprowadzać w błąd, gdyż opierają się na nieporozumieniach dotyczących podstawowych funkcji procesorów. Na przykład, wymiana danych pomiędzy procesorem a dyskiem twardym z prędkością pracy procesora nie jest bezpośrednio związana z Hyper-Threading. Ta koncepcja odnosi się bardziej do interfejsów komunikacyjnych, takich jak SATA czy NVMe, które mają za zadanie maksymalizować przepustowość danych, a nie do wielowątkowości w procesorze. Z kolei zwiększenie szybkości pracy zegara odnosi się do taktowania procesora, które jest inną cechą wydajności. Zmiana częstotliwości pracy nie jest tożsama z obsługą wielu wątków; w rzeczywistości, podwyższanie taktowania może prowadzić do zwiększonego zużycia energii i generacji ciepła, co wymaga zaawansowanych systemów chłodzenia. Automatyczna regulacja częstotliwości rdzeni procesora, często nazywana technologią Turbo Boost, również nie ma związku z Hyper-Threading. Ta technologia pozwala na dynamiczne zwiększenie wydajności jednego lub więcej rdzeni w odpowiedzi na zapotrzebowanie, ale nie pozwala na równoległe przetwarzanie zadań na jednym rdzeniu. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami komputerowymi oraz dla podejmowania świadomych decyzji przy wyborze komponentów komputerowych.

Pytanie 36

Funkcję S.M.A.R.T. w twardym dysku, która jest odpowiedzialna za nadzorowanie i wczesne ostrzeganie o możliwych awariach, można uruchomić poprzez

A. rejestr systemowy
B. komendę chkdsk
C. BIOS płyty głównej
D. interfejs sterowania
Wykorzystanie rejestru systemu, panelu sterowania czy polecenia chkdsk do aktywacji funkcji S.M.A.R.T. jest mylne, ponieważ te metody nie mają możliwości bezpośredniego włączenia tej technologii monitorującej. Rejestr systemu jest bazą danych używaną przez system operacyjny do przechowywania ustawień i opcji konfiguracyjnych, ale nie ma w nim opcji dotyczących zarządzania funkcjami sprzętowymi, takimi jak S.M.A.R.T. Panel sterowania jest narzędziem do zarządzania ustawieniami systemu operacyjnego, a nie sprzętu, więc nie można tam znaleźć opcji aktywacji S.M.A.R.T. Chkdsk, z kolei, jest narzędziem do sprawdzania i naprawiania systemu plików oraz struktury dysku, ale również nie jest przeznaczone do zarządzania funkcjami monitorującymi dysków. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to przekonanie, że operacje systemowe i software'owe mają dostęp do poziomu sprzętowego w celu aktywacji funkcji, które faktycznie wymagają zmian na poziomie BIOS-u. Zrozumienie, że S.M.A.R.T. jest funkcją sprzętową, która wymaga odpowiednich ustawień w BIOS-ie, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i zabezpieczania danych.

Pytanie 37

Na zaprezentowanej płycie głównej komputera złącza oznaczono cyframi 25 i 27

Ilustracja do pytania
A. LPT
B. RS 232
C. PS 2
D. USB
Złącza USB, oznaczone na płycie głównej jako 25 i 27, są jednym z najpopularniejszych interfejsów do podłączania urządzeń peryferyjnych do komputera. USB, czyli Universal Serial Bus, jest wszechstronnym złączem, które pozwala na podłączenie różnorodnych urządzeń, takich jak myszki, klawiatury, drukarki, kamery, a nawet dyski zewnętrzne. Dzięki swojej uniwersalności i szerokiej kompatybilności, USB stało się standardem przemysłowym. Złącza te zapewniają nie tylko transfer danych, ale także zasilanie dla podłączonych urządzeń. Istnieją różne wersje USB, w tym USB 1.0, 2.0, 3.0, a także najnowsze USB-C, które oferuje jeszcze szybszy transfer danych i większą moc zasilania. Złącza USB różnią się także kształtem i przepustowością, co jest istotne przy doborze odpowiednich kabli i urządzeń. Cechą charakterystyczną złączy USB jest ich zdolność do hot-pluggingu, co oznacza, że urządzenia można podłączać i odłączać bez konieczności wyłączania komputera. Współczesne urządzenia często korzystają z USB do ładowania i wymiany danych, co czyni je niezwykle praktycznymi w codziennym użytkowaniu. Dlatego złącza USB są kluczowym elementem współczesnych komputerów i ich poprawne rozpoznanie jest istotne w pracy technika informatyka.

Pytanie 38

Poprzez użycie polecenia ipconfig /flushdns można przeprowadzić konserwację urządzenia sieciowego, która polega na

A. odnowieniu dzierżawy adresu IP
B. aktualizacji ustawień nazw interfejsów sieciowych
C. zwolnieniu dzierżawy adresu pozyskanego z DHCP
D. wyczyszczeniu bufora systemu nazw domenowych
Wybór opcji dotyczącej odnowienia dzierżawy adresu IP lub zwolnienia tej dzierżawy z DHCP wskazuje na niepełne zrozumienie działania protokołu DHCP. Protokół ten jest odpowiedzialny za dynamiczne przydzielanie adresów IP urządzeniom w sieci. Odnowienie dzierżawy oznacza, że urządzenie wysyła żądanie do serwera DHCP w celu przedłużenia czasu, przez który może korzystać z danego adresu IP. Zwolnienie dzierżawy natomiast jest procesem, w którym adres IP zostaje uwolniony z zasobów DHCP, co pozwala innym urządzeniom na jego użycie. Oba te procesy są niezwiązane z pamięcią podręczną DNS. Aktualizacja ustawień nazw interfejsów sieciowych to kolejna niepoprawna odpowiedź, ponieważ nie ma bezpośredniego związku z poleceniem 'ipconfig /flushdns'. Ustawienia nazw interfejsów dotyczą konfiguracji samego interfejsu sieciowego, a nie pamięci podręcznej DNS. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji związanych z DHCP i DNS, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat ich działania. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych poleceń pełni inną rolę w zarządzaniu siecią, a mylenie ich może prowadzić do problemów z łącznością i funkcjonowaniem sieci.

Pytanie 39

Na stronie wydrukowanej przez drukarkę laserową występują jaśniejsze i ciemniejsze fragmenty. W celu usunięcia problemów z jakością oraz nieciągłościami w wydruku, należy

A. przeczyścić wentylator drukarki
B. wymienić grzałkę
C. wymienić bęben światłoczuły
D. przeczyścić głowice drukarki
Wymiana bębna światłoczułego jest kluczowym krokiem w zapewnieniu wysokiej jakości wydruków w drukarkach laserowych. Bęben ten odgrywa fundamentalną rolę w procesie tworzenia obrazu na papierze, ponieważ to właśnie on jest odpowiedzialny za przenoszenie toneru na powierzchnię kartki. Z czasem bębny mogą ulec zużyciu, co prowadzi do pojawienia się jaśniejszych i ciemniejszych obszarów. Problem ten jest szczególnie widoczny, gdy bęben jest zarysowany lub uszkodzony, co skutkuje niejednolitym nałożeniem tonera. Wymiana bębna zgodnie z zaleceniami producenta oraz regularna konserwacja urządzenia, która obejmuje czyszczenie i kontrolę stanu bębna, powinny być integralną częścią użytkowania drukarki laserowej. Dobre praktyki w zakresie zarządzania urządzeniami drukującymi sugerują, aby bębny były wymieniane w cyklach zalecanych przez producenta, co może znacznie wpłynąć na jakość wydruku oraz wydajność pracy. Ponadto, odpowiednia obsługa i transport bębna, unikanie jego narażenia na zbyt dużą wilgotność oraz światło, są kluczowe dla wydłużenia jego żywotności.

Pytanie 40

Który zakres adresów pozwala na komunikację multicast w sieciach z użyciem adresacji IPv6?

A. 2002::/24
B. 3ffe::/16
C. ::/96
D. ff00::/8
Wybór adresów, takich jak ::/96, 3ffe::/16 czy 2002::/24, jest błędny z różnych powodów. Adres ::/96 jest częścią adresacji IPv6, która jest stosowana do translacji adresów IPv4, ale nie jest dedykowana do komunikacji multicast. Z kolei adres 3ffe::/16 był częścią zarezerwowanej przestrzeni adresowej IPv6 przeznaczonej dla zastosowań eksperymentalnych, co również nie ma związku z multicastem. Adres 2002::/24 jest związany z protokołem 6to4, który służy do tunelowania IPv6 przez IPv4, a więc również nie odnosi się do multicastu. W kontekście adresacji IPv6, nieprawidłowe podejście do wyboru adresów może prowadzić do nieefektywnej komunikacji w sieci, ponieważ nie każda pula adresów ma zastosowanie w różnych scenariuszach komunikacyjnych. Kluczowe jest, aby w przypadku rozważań nad multicastem korzystać z odpowiednio zdefiniowanych standardów, które wskazują na konkretne zakresy adresów, a także rozumieć ich różne zastosowania. Ignorowanie tych zasad prowadzi do nieporozumień i trudności w implementacji rozwiązań sieciowych, co może poważnie wpłynąć na jakość i wydajność usług świadczonych w sieci.