Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 5 czerwca 2025 14:54
  • Data zakończenia: 5 czerwca 2025 15:14

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką funkcję serwera trzeba dodać w systemach z rodziny Windows Server, aby było możliwe utworzenie nowej witryny FTP?

A. SSH
B. RRAS
C. DHCP
D. IIS
Odpowiedzi, które wskazują na SSH, RRAS lub DHCP, nie są adekwatne do kontekstu tworzenia witryny FTP. SSH (Secure Shell) jest protokołem używanym głównie do bezpiecznego zdalnego logowania na serwerach, a nie do transferu plików przez FTP. Chociaż zapewnia bezpieczne połączenie, nie jest to technologia dedykowana do zarządzania serwerami FTP, co może wprowadzać w błąd niektórych użytkowników, którzy myślą, że zdalne zarządzanie i transfer danych są jednym i tym samym. RRAS (Routing and Remote Access Service) jest technologią służącą do zarządzania połączeniami sieciowymi, w tym VPN i routingu, a nie do utworzenia witryn FTP. Z kolei DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest protokołem odpowiedzialnym za przypisywanie adresów IP urządzeniom w sieci, co nie ma nic wspólnego z konfiguracją serwera FTP. Często mylone są te technologie w kontekście zarządzania serwerami, jednak każda z nich ma wyraźne i odrębne zastosowanie w infrastrukturze IT. Zrozumienie, która rola serwera jest odpowiednia do danego zadania, jest kluczem do efektywnego zarządzania systemami informatycznymi oraz wdrażania odpowiednich zabezpieczeń i polityk dostępu. Bez właściwego podejścia do wyboru odpowiednich narzędzi i technologii użytkownicy mogą napotkać trudności w realizacji swoich zamierzeń związanych z udostępnianiem plików i zarządzaniem zasobami w sieci.

Pytanie 2

Jaką wartość ma liczba 5638 zapisana w systemie szesnastkowym?

A. 173
B. 317
C. 371
D. 713
Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że często pojawiają się one w wyniku nieprawidłowego zrozumienia zasad konwersji liczb między systemami liczbowymi. Zbyt proste podejście do konwersji lub brak znajomości podstawowych operacji arytmetycznych w systemie szesnastkowym mogą prowadzić do takich pomyłek. Na przykład liczby takie jak 317, 371 czy 713 mogą sugerować, że osoba odpowiadająca na pytanie błędnie obliczyła wartości reszt podczas dzielenia przez 16 lub pomyliła się w odczytywaniu wartości końcowych. Warto zauważyć, że w systemie szesnastkowym liczby są reprezentowane przez cyfry 0-9 oraz litery A-F, co może wpływać na interpretację wyników. Ponadto, przy konwersji liczby 5638, ważne jest przestrzeganie kolejności operacji i dokładne zapisywanie reszt. Użycie nieprawidłowych wzorów lub założeń w procesie konwersji jest typowym błędem, który może prowadzić do niepoprawnych wyników. Dlatego kluczowe jest stosowanie właściwych technik konwersji oraz weryfikacja wyników poprzez ponowne obliczenia lub użycie narzędzi programistycznych, co jest zgodne z dobrymi praktykami inżynieryjnymi.

Pytanie 3

Po przeprowadzeniu diagnostyki komputera stwierdzono, że temperatura pracy karty graficznej z wyjściami HDMI oraz D-SUB, umieszczonej w gnieździe PCI Express stacjonarnego komputera, wynosi 87°C. W takiej sytuacji serwisant powinien

A. wymienić dysk twardy na nowy o takiej samej pojemności i prędkości obrotowej
B. dodać nowy moduł pamięci RAM, aby odciążyć kartę
C. zmienić kabel sygnałowy D-SUB na HDMI
D. zweryfikować, czy wentylator działa prawidłowo i czy nie jest zabrudzony
Sprawdzenie, czy wentylator karty graficznej jest sprawny oraz czy nie jest zakurzony, jest kluczowym krokiem w diagnostyce problemów z temperaturą podzespołów komputerowych. Wysoka temperatura, jak 87°C, może wynikać z niewłaściwego chłodzenia, co może prowadzić do dotkliwego uszkodzenia karty graficznej. Wentylatory w kartach graficznych odpowiadają za odprowadzanie ciepła, a ich zablokowanie przez kurz lub inne zanieczyszczenia znacząco ogranicza ich efektywność. W praktyce, regularne czyszczenie wentylatorów oraz radiatorów powinno być standardową procedurą konserwacyjną w utrzymaniu sprzętu komputerowego. Ponadto, w sytuacji stwierdzenia usterki wentylatora, jego wymiana na nowy, odpowiedni model zapewni poprawne działanie karty graficznej oraz jej dłuższą żywotność. Warto również monitorować temperatury podzespołów za pomocą oprogramowania diagnostycznego, co pozwala na wczesne wykrycie problemów i zapobieganie poważniejszym uszkodzeniom.

Pytanie 4

Na rysunku przedstawiono konfigurację urządzenia WiFi. Wskaż, które z poniższych stwierdzeń dotyczących tej konfiguracji jest poprawne?

Ilustracja do pytania
A. Filtrowanie adresów MAC jest wyłączone
B. Urządzenia w sieci mają adresy klasy A
C. Dostęp do sieci bezprzewodowej jest możliwy tylko dla siedmiu urządzeń
D. W tej chwili w sieci WiFi pracuje 7 urządzeń
Filtrowanie adresów MAC jest mechanizmem bezpieczeństwa stosowanym w sieciach bezprzewodowych w celu ograniczenia dostępu do sieci na podstawie unikalnych adresów MAC urządzeń. W konfiguracji przedstawionej na rysunku opcja filtrowania adresów MAC jest wyłączona co oznacza że każde urządzenie które zna dane sieci takie jak nazwa sieci SSID i hasło może się do niej podłączyć bez dodatkowej autoryzacji. Wyłączenie filtrowania może być celowe w środowiskach gdzie wiele urządzeń musi mieć szybki i nieskrępowany dostęp do sieci co jest często spotykane w miejscach publicznych czy dużych biurach. Praktyka ta jest jednak uważana za mniej bezpieczną gdyż każdy kto zna dane dostępowe może połączyć się z siecią. Z tego powodu w środowiskach wymagających wysokiego poziomu bezpieczeństwa zaleca się włączenie filtrowania adresów MAC jako dodatkowy środek kontroli dostępu obok innych metod takich jak WPA3 czy uwierzytelnianie użytkowników przez serwery RADIUS. Filtrowanie adresów MAC można łatwo skonfigurować w panelu administracyjnym routera co pozwala na precyzyjne kontrolowanie które urządzenia mogą łączyć się z siecią.

Pytanie 5

Jakie korzyści płyną z zastosowania systemu plików NTFS?

A. funkcja szyfrowania folderów oraz plików
B. opcja formatowania nośnika o niewielkiej pojemności (od 1,44 MB)
C. przechowywanie jedynie jednej kopii tabeli plików
D. możliwość zapisywania plików z nazwami dłuższymi niż 255 znaków
Te odpowiedzi, które mówią o formatowaniu małych nośników, nazwach plików dłuższych niż 255 znaków czy przechowywaniu tylko jednej kopii tabeli plików, są trochę nie na czasie. Formatowanie nośnika 1,44 MB dotyczy przestarzałego systemu FAT, a NTFS to zupełnie inna historia, bo obsługuje dużo większe dyski, co bardziej pasuje do dzisiejszych czasów. Co do długości nazw plików, to w FAT rzeczywiście jest ograniczenie do 255 znaków, ale w NTFS jest to inaczej. NTFS pozwala na dłuższe nazwy, chociaż w Windows długość nazwy też jest ograniczona do 255 znaków. A jeśli chodzi o tabelę plików, to NTFS nie trzyma tylko jednej kopii, bo ma fajne mechanizmy, które dają redundancję i zabezpieczają dane, co jest mega ważne, żeby nie stracić ważnych informacji. Wydaje mi się, że te pomyłki mogą wynikać z nieaktualnych informacji o systemach plików, więc warto być na bieżąco z tymi tematami.

Pytanie 6

Aby procesor działał poprawnie, konieczne jest podłączenie złącza zasilania 4-stykowego lub 8-stykowego o napięciu

A. 3,3 V
B. 12 V
C. 24 V
D. 7 V
Odpowiedź 12 V jest prawidłowa, ponieważ procesory komputerowe wymagają zasilania o odpowiednim napięciu, które pozwala na ich prawidłowe działanie. Większość nowoczesnych płyt głównych korzysta z 4-stykowych lub 8-stykowych złączy zasilania CPU, które są standardem w branży. Standardowe napięcie 12 V jest niezbędne do zasilania nie tylko procesora, ale także innych komponentów systemu, takich jak karty graficzne i dyski twarde. W przypadku niewłaściwego napięcia, na przykład 3,3 V, system nie będzie działał poprawnie, gdyż nie dostarczy wystarczającej mocy do prawidłowego działania procesora. W praktyce, przy podłączaniu zasilacza do płyty głównej, warto zwrócić uwagę na właściwe złącza oraz upewnić się, że zasilacz spełnia wymagania prądowe określone przez producenta komponentów. Przykładem może być sytuacja, w której zasilacz o zbyt niskim napięciu lub niewystarczającej mocy może prowadzić do niestabilności systemu, a nawet jego awarii.

Pytanie 7

Kiedy użytkownik wprowadza w wierszu poleceń komendę ping www.onet.pl, otrzymuje komunikat: "Żądanie polecenia ping nie może znaleźć hosta www.onet.pl. Sprawdź nazwę i ponów próbę." Natomiast po wpisaniu polecenia ping 213.180.141.140 (adres IP serwera www.onet.pl) użytkownik otrzymuje odpowiedź z serwera. Jakie mogą być przyczyny tego zjawiska?

A. Błędny adres IP serwera DNS
B. Błędny adres IP hosta
C. Nieprawidłowo skonfigurowana brama domyślna
D. Nieprawidłowo skonfigurowana maska podsieci
Poprawna odpowiedź to niepoprawny adres IP serwera DNS. Serwer DNS (Domain Name System) jest odpowiedzialny za tłumaczenie nazw domenowych, takich jak www.onet.pl, na odpowiadające im adresy IP, co umożliwia komunikację w sieci. W sytuacji opisanej w pytaniu, użytkownik nie jest w stanie uzyskać odpowiedzi po próbie pingowania nazwy domenowej, co sugeruje, że serwer DNS nie jest w stanie poprawnie zidentyfikować hosta. Gdy użytkownik pingował bezpośrednio adres IP (213.180.141.140), nawiązał połączenie, ponieważ to adres IP jest bezpośrednio rozpoznawany przez sieć. W praktyce, aby rozwiązać ten problem, użytkownik powinien sprawdzić ustawienia sieciowe, upewnić się, że konfiguracja serwera DNS jest poprawna oraz czy używane są najnowsze adresy DNS dostarczane przez dostawcę internetu. Dobrą praktyką jest korzystanie z publicznych serwerów DNS, takich jak Google DNS (8.8.8.8) lub Cloudflare DNS (1.1.1.1), aby zapewnić szybsze i bardziej niezawodne rozwiązywanie nazw. Użytkownik powinien również mieć na uwadze czasami występujące problemy z propagacją DNS, które mogą wystąpić, gdy zmiany w konfiguracji DNS nie są natychmiastowo dostępne.

Pytanie 8

Wartość liczby 1100112 zapisanej w systemie dziesiętnym wynosi

A. 52
B. 50
C. 51
D. 53
Liczba 1100112 w systemie dziesiętnym odpowiada wartości 51, co wynika z jej konwersji z systemu dwójkowego. Aby to obliczyć, musimy zrozumieć, jak działa system binarny. Każda cyfra w liczbie binarnej reprezentuje potęgę liczby 2. W przypadku liczby 1100112, odczytując ją od prawej do lewej, mamy: 1*2^6 + 1*2^5 + 0*2^4 + 0*2^3 + 1*2^2 + 1*2^1 + 0*2^0. Obliczając to, otrzymujemy: 64 + 32 + 0 + 0 + 4 + 2 + 0 = 102. Zauważmy jednak, że musimy skorygować nasze myślenie o systemach liczbowych. Wartości w systemie binarnym mogą być mylone z ich reprezentacjami w systemie dziesiętnym, co prowadzi do błędnych wniosków. Zrozumienie konwersji między systemami jest kluczowe w informatyce, szczególnie w kontekście programowania i analizy danych. Dobre praktyki obejmują umiejętność konwersji i zrozumienia reprezentacji liczbowych, co jest niezbędne w wielu dziedzinach, od projektowania algorytmów po konstruowanie baz danych.

Pytanie 9

W systemie operacyjnym Linux, do konfigurowania sieci VLAN wykorzystuje się polecenie

A. ip address
B. ip route
C. ip link
D. ip neighbour
Polecenie 'ip link' jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu interfejsami sieciowymi w systemie Linux, w tym do tworzenia i zarządzania sieciami VLAN (Virtual Local Area Network). VLAN to technologia, która pozwala na segmentację sieci na mniejsze, logiczne podgrupy, co zwiększa bezpieczeństwo i wydajność. Używając 'ip link', można łatwo tworzyć, modyfikować i usuwać interfejsy sieciowe, w tym te wirtualne, które są niezbędne do działania VLAN. Na przykład, aby utworzyć interfejs VLAN o ID 10 na interfejsie fizycznym eth0, można użyć polecenia 'ip link add link eth0 name eth0.10 type vlan id 10'. Po dodaniu interfejsu trzeba go aktywować, co można zrobić poleceniem 'ip link set dev eth0.10 up'. Wiedza o VLAN jest szczególnie ważna w środowiskach z wieloma klientami, gdzie wymagana jest izolacja ruchu oraz efektywne zarządzanie przepustowością. Dobre praktyki sugerują również, aby dokumentować zmiany i konfiguracje VLAN w celu zapewnienia ciągłości działania oraz łatwego rozwiązywania problemów w przyszłości.

Pytanie 10

Samodzielną strukturą sieci WLAN jest

A. BSS
B. ESS
C. IBSS
D. BSSI
IBSS, czyli Independent Basic Service Set, to struktura sieci WLAN, która nie wymaga centralnego punktu dostępu. Ta forma sieci jest typowa dla sytuacji, w których użytkownicy chcą się połączyć bez potrzeby korzystania z infrastruktury, co czyni ją idealną do ad-hoc networking. Przykładowo, gdy grupa użytkowników (np. w kontekście pracy zespołowej lub w terenie) chce utworzyć lokalną sieć do wymiany plików lub komunikacji, IBSS pozwala na prostą i szybką konfigurację. IBSS jest zgodna ze standardem IEEE 802.11 i udostępnia funkcje takie jak dynamiczne przydzielanie adresów IP i automatyczna detekcja obecności innych urządzeń. Ta struktura sieciowa jest szczególnie przydatna w sytuacjach, gdy nie ma dostępu do tradycyjnej infrastruktury sieciowej, co czyni ją wszechstronnym narzędziem w różnych scenariuszach, od konferencji po sytuacje awaryjne.

Pytanie 11

Przesyłanie informacji przy użyciu fal radiowych w pasmie ISM odbywa się w standardzie

A. Bluetooth
B. FireWire
C. HDMI
D. IrDA
Bluetooth jest technologią bezprzewodową, która korzysta z pasma ISM (Industrial, Scientific and Medical), co czyni ją idealną do transmisji danych w różnych zastosowaniach, takich jak telefony komórkowe, słuchawki, głośniki czy urządzenia smart home. Pasmo ISM, w którym operuje Bluetooth, oznacza, że technologia ta nie wymaga uzyskania licencji na wykorzystanie pasma, co przyspiesza rozwój i implementację urządzeń. Bluetooth działa na częstotliwości 2.4 GHz, co pozwala na komunikację z prędkością do 3 Mbps na krótkich dystansach, co jest wystarczające dla wielu aplikacji w codziennym użytku. Dodatkowo, Bluetooth obsługuje różnorodne profile, takie jak A2DP (Advanced Audio Distribution Profile) do przesyłania muzyki czy HSP (Headset Profile) do komunikacji głosowej. Dzięki możliwości tworzenia sieci typu piconet, Bluetooth umożliwia jednoczesne połączenie wielu urządzeń, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem dla użytkowników. W praktyce, technologia ta jest powszechnie stosowana w smartfonach do łączenia z akcesoriami, co zwiększa komfort i funkcjonalność nowoczesnych urządzeń.

Pytanie 12

Jaki jest adres broadcastowy dla sieci posiadającej adres IP 192.168.10.0/24?

A. 192.168.10.255
B. 192.168.0.255
C. 192.168.0.0
D. 192.168.10.0
Adres rozgłoszeniowy sieci o adresie IP 192.168.10.0/24 to 192.168.10.255, ponieważ w przypadku adresu klasy C z maską /24 ostatni bajt (osiem bitów) jest używany do identyfikacji hostów w sieci. Maski sieciowe, takie jak /24, oznaczają, że pierwsze 24 bity adresu (czyli trzy pierwsze bajty) są stałe dla danej sieci, a ostatnie 8 bitów może być zmieniane, co oznacza, że mamy 2^8 = 256 możliwych adresów hostów w tej sieci, od 192.168.10.0 do 192.168.10.255. Adres 192.168.10.0 jest zarezerwowany jako adres identyfikujący sieć, a adres 192.168.10.255 jest używany jako adres rozgłoszeniowy, który pozwala na wysyłanie pakietów do wszystkich urządzeń w tej sieci. Użycie adresów rozgłoszeniowych jest istotne, gdyż umożliwia efektywne zarządzanie sieciami lokalnymi oraz komunikację między urządzeniami. Przykładem zastosowania adresów rozgłoszeniowych jest wysyłanie informacji o aktualizacjach do wszystkich komputerów w lokalnej sieci jednocześnie, co pozwala na oszczędność czasu i zasobów.

Pytanie 13

Który z podanych adresów IPv4 stanowi adres publiczny?

A. 192.168.0.4
B. 172.16.32.7
C. 10.0.3.42
D. 194.204.152.34
Adresy 10.0.3.42, 172.16.32.7 oraz 192.168.0.4 to przykłady adresów prywatnych, które są stosowane w sieciach lokalnych. Adresy prywatne są definiowane przez standardy RFC 1918 i RFC 4193 i nie mogą być routowane w Internecie. Z tego powodu nie mogą być używane do komunikacji z zewnętrznymi sieciami. W przypadku 10.0.3.42, to adres z zakresu 10.0.0.0/8, który jest przeznaczony dla dużych sieci lokalnych. Adres 172.16.32.7 znajduje się w zakresie 172.16.0.0/12, również dedykowany dla prywatnych sieci. Z kolei 192.168.0.4, który jest jednym z najbardziej popularnych adresów w użyciu domowym, należy do zakresu 192.168.0.0/16. Typowym błędem jest mylenie adresów prywatnych z publicznymi, co prowadzi do nieprawidłowego planowania infrastruktury sieciowej. Osoby projektujące sieci lokalne często nie zdają sobie sprawy, że adresy prywatne są widoczne tylko wewnątrz danej sieci i nie można ich używać do komunikacji z innymi sieciami w Internecie. Dlatego ważne jest, aby przy projektowaniu sieci lokalnych zrozumieć różnicę między adresami prywatnymi a publicznymi oraz zastosować odpowiednie praktyki, takie jak używanie NAT (Network Address Translation) w celu umożliwienia komunikacji z Internetem przy użyciu adresu publicznego.

Pytanie 14

Rodzaj przesyłania danych do jednego lub wielu komputerów jednocześnie, w którym odbiorcy są postrzegani przez nadawcę jako jedyny zbiorczy odbiorca, to

A. anycast
B. multicast
C. unicast
D. broadcast
Odpowiedź 'multicast' jest poprawna, ponieważ odnosi się do typu transmisji danych, w której nadawca wysyła informacje do grupy odbiorców, a nie do pojedynczego adresata. W praktyce multicast jest stosowany w aplikacjach strumieniowych, takich jak transmisje wideo na żywo, gdzie dane są przesyłane do wielu użytkowników jednocześnie, ale są traktowane jako jedna grupa. Standard IP multicast pozwala na efektywne zarządzanie przepustowością sieci, ponieważ przesyłanie jednego strumienia danych do grupy odbiorców zmniejsza obciążenie sieci w porównaniu do wysyłania osobnych strumieni do każdego użytkownika (unicast). Przykładem zastosowania multicastu jest transmisja konferencji internetowych, gdzie uczestnicy mogą odbierać ten sam strumień audio-wideo. W kontekście dobrych praktyk sieciowych, multicast jest wykorzystywany w protokołach, takich jak IGMP (Internet Group Management Protocol), co pozwala na dynamiczne zarządzanie grupami odbiorców oraz optymalizację ruchu sieciowego.

Pytanie 15

Jakie adresy mieszczą się w zakresie klasy C?

A. 128.0.0.1 - 191.255.255.254
B. 224.0.0.1 - 239.255.255.0
C. 1.0.0.1 - 126.255.255.254
D. 192.0.0.0 - 223.255.255.255
Adresy klasy C obejmują zakres od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, co oznacza, że są one przeznaczone głównie dla małych i średnich sieci. Ta klasa addressów IP charakteryzuje się tym, że pierwsze trzy oktety (192-223) są wykorzystywane do identyfikacji sieci, a ostatni oktet służy do identyfikacji hostów w tej sieci. Dzięki temu, możliwe jest zdefiniowanie do 2^21 (około 2 miliony) unikalnych adresów sieciowych, co jest wystarczające dla wielu organizacji. Klasa C jest szeroko stosowana w praktyce, szczególnie w środowiskach lokalnych (LAN), gdzie niezbędne są ograniczone zasoby adresowe dla komputerów i urządzeń sieciowych. Warto również zauważyć, że w klasycznej hierarchii adresacji IP, klasa C wspiera protokoły takie jak TCP/IP oraz standardy routingu, co czyni ją kluczowym elementem w budowie sieci komputerowych.

Pytanie 16

Element oznaczony numerem 1 w schemacie blokowym procesora pełni funkcję

Ilustracja do pytania
A. przeprowadzania operacji na blokach informacji
B. wykonywania operacji na liczbach zmiennoprzecinkowych
C. zapisywania rezultatu operacji
D. przechowywania dodatkowych danych dotyczących realizowanej operacji
Element oznaczony numerem 1 na schemacie blokowym procesora to FPU, czyli jednostka zmiennoprzecinkowa. FPU jest specjalizowaną jednostką w procesorze odpowiedzialną za wykonywanie operacji na liczbach zmiennoprzecinkowych, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach inżynierskich, naukowych i multimedialnych. Procesory z wbudowanym FPU mogą wykonywać obliczenia zmiennoprzecinkowe znacznie szybciej niż te, które polegają wyłącznie na jednostce arytmetyczno-logicznej (ALU). Liczby zmiennoprzecinkowe są używane, gdy wymagane jest przedstawienie szerokiego zakresu wartości z różną dokładnością, co jest typowe w grafice komputerowej, symulacjach fizycznych oraz przetwarzaniu sygnałów. Dzięki FPU aplikacje mogą korzystać z algorytmów obliczeniowych, takich jak transformacje Fouriera czy operacje macierzowe z większą efektywnością. Standard IEEE 754 określa jak reprezentować i wykonywać operacje na liczbach zmiennoprzecinkowych, zapewniając spójność wyników na różnych platformach. Dzięki tej zgodności programiści mogą mieć pewność, że ich algorytmy będą działały w przewidywalny sposób na różnych systemach, co ma kluczowe znaczenie w projektowaniu oprogramowania zwiększającego interoperacyjność i wydajność.

Pytanie 17

Aby osiągnąć prędkość przesyłania danych 100 Mbps w sieci lokalnej, wykorzystano karty sieciowe działające w standardzie Fast Ethernet, kabel typu UTP o odpowiedniej kategorii oraz przełącznik (switch) zgodny z tym standardem. Taka sieć jest skonstruowana w topologii

A. IEEE
B. STAR
C. RING
D. BUS
Odpowiedź 'STAR' jest poprawna, ponieważ topologia gwiazdy (star) charakteryzuje się centralnym punktem, którym w tym przypadku jest switch. W topologii gwiazdy każdy komputer lub urządzenie sieciowe (np. karta sieciowa) jest bezpośrednio połączone z centralnym urządzeniem, co zapewnia dużą elastyczność i łatwość w zarządzaniu siecią. W momencie, gdy jedno z urządzeń ulegnie awarii, pozostałe elementy sieci mogą nadal funkcjonować, co jest kluczowe dla niezawodności. Praktycznym przykładem zastosowania topologii gwiazdy jest większość nowoczesnych sieci biurowych, gdzie urządzenia są podłączane do switcha, co umożliwia łatwe dodawanie i usuwanie komputerów bez wpływu na działanie całej sieci. Dodatkowo, w porównaniu do innych topologii, takich jak bus czy ring, topologia gwiazdy minimalizuje ryzyko kolizji danych i zwiększa ogólną przepustowość, co jest istotne w kontekście zastosowanej technologii Fast Ethernet, która obsługuje prędkości do 100 Mbps.

Pytanie 18

Narzędzie służące do przechwytywania oraz ewentualnej analizy ruchu w sieci to

A. viewer
B. spyware
C. keylogger
D. sniffer
Odpowiedzi "viewer", "spyware" oraz "keyloger" są błędne, ponieważ reprezentują różne technologie, które nie są bezpośrednio związane z przechwytywaniem i analizą ruchu sieciowego. Viewer to ogólny termin, który odnosi się do oprogramowania służącego do wyświetlania zawartości plików lub dokumentów, co nie ma nic wspólnego z monitorowaniem ruchu sieciowego. Z kolei spyware to rodzaj złośliwego oprogramowania, które zbiera informacje o użytkowniku bez jego wiedzy, ale jego funkcjonalność nie polega na analizie ruchu sieciowego, lecz na inwigilacji i gromadzeniu danych osobowych. Keyloger to kolejny przykład oprogramowania, które rejestruje naciśnięcia klawiszy na klawiaturze, co również nie jest związane z monitoringiem ruchu w sieci. Luki w zrozumieniu tych terminów mogą prowadzić do mylnych wniosków na temat technologii związanych z bezpieczeństwem sieci. Wiele osób myli funkcje tych narzędzi, co może skutkować niewłaściwą oceną ryzyka związanego z bezpieczeństwem informacji. Kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi pojęciami i ich zastosowaniem w kontekście ochrony danych.

Pytanie 19

Jaką maksymalną długość kabla typu skrętka pomiędzy panelem krosowniczym a gniazdem abonenckim przewiduje norma PN-EN 50174-2?

A. 50 m
B. 100 m
C. 10 m
D. 90 m
Odpowiedź 90 m jest zgodna z normą PN-EN 50174-2, która reguluje wymagania dotyczące instalacji okablowania strukturalnego. W kontekście długości kabla typu skrętka, norma ta określa maksymalną długość segmentu kabla U/FTP, która może wynosić do 90 m w przypadku kabli stosowanych w sieciach Ethernet. Długość ta odnosi się do segmentu pomiędzy panelem krosowniczym a gniazdem abonenckim, co jest istotne w projektowaniu sieci, aby zapewnić odpowiednią jakość sygnału i minimalizować straty. Przykładowo, w biurach czy budynkach użyteczności publicznej, instalacje kablowe często opierają się na tej długości, co pozwala na elastyczność w aranżacji biur i pomieszczeń. Przestrzeganie tych norm jest kluczowe, aby zminimalizować zakłócenia i degradację sygnału, co ma bezpośredni wpływ na wydajność sieci. Poza tym, zrozumienie tych norm może pomóc w optymalizacji kosztów projektów, ponieważ skracanie kabli poniżej dopuszczalnych wartości może prowadzić do niepotrzebnych wydatków na dodatkowe elementy aktywne w sieci.

Pytanie 20

Lokalny komputer dysponuje adresem 192.168.0.5. Po otwarciu strony internetowej z tego urządzenia, która identyfikuje adresy w sieci, uzyskano informację, że adresem komputera jest 195.182.130.24. Co to oznacza?

A. inny komputer podszył się pod adres naszego urządzenia
B. serwer WWW dostrzega inny komputer w sieci
C. serwer DHCP zmienił nasz adres w czasie przesyłania żądania
D. adres został przetłumaczony przez translację NAT
Adres 195.182.130.24, widoczny dla serwera WWW, jest wynikiem procesu translacji adresów (NAT), który jest powszechnie stosowany w sieciach lokalnych oraz w routerach. NAT pozwala na przetłumaczenie prywatnych adresów IP, takich jak 192.168.0.5, na publiczny adres IP, dzięki czemu komputery w sieci lokalnej mogą komunikować się z Internetem. W praktyce każdy komputer w sieci lokalnej ma przypisany adres IP z zakresu prywatnych adresów (10.0.0.0/8, 172.16.0.0/12, 192.168.0.0/16), a router wykonuje translację, aby umożliwić dostęp do zasobów globalnej sieci. Przy tym, NAT pomaga również w zabezpieczaniu sieci, ponieważ chroni rzeczywiste adresy IP w sieci lokalnej przed bezpośrednim dostępem z Internetu. Oprócz tego, NAT umożliwia wiele komputerom korzystanie z jednego publicznego adresu IP, co jest nie tylko oszczędnością, ale także praktycznym rozwiązaniem w dobie ograniczonej liczby publicznych adresów IPv4.

Pytanie 21

W jaki sposób powinny być skonfigurowane uprawnienia dostępu w systemie Linux, aby tylko właściciel mógł wprowadzać zmiany w wybranym katalogu?

A. r-xrwxr-x
B. rwxrwxr-x
C. r-xr-xrwx
D. rwxr-xr-x
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich wprowadza niepożądane uprawnienia, co prowadzi do niewłaściwego dostępu do katalogu. Odpowiedź r-xrwxr-x przyznaje grupie pełne prawo do zapisu, co oznacza, że każdy użytkownik w tej grupie mógłby modyfikować zawartość katalogu, a tym samym narazić dane na ryzyko. Również rwxrwxr-x daje grupie i innym użytkownikom pełne prawa do zapisu, co jest dalekie od celu, jakim jest ochrona katalogu. Odpowiedź r-xr-xrwx wskazuje, że inni użytkownicy mogliby zapisywać w tym katalogu, co również stawia w niebezpieczeństwie integralność danych. Kluczowy błąd polega na mylnym rozumieniu hierarchii uprawnień w Linuxie, gdzie prawa dostępu są krytycznym elementem zarządzania bezpieczeństwem. Właściwe zabezpieczenie danych wymaga, aby jedynie właściciel posiadał prawo do modyfikacji, co ogranicza ryzyko błędów oraz mniej bezpiecznych praktyk, które mogą prowadzić do utraty danych lub wykorzystania ich w nieodpowiedni sposób. W kontekście bezpieczeństwa IT, kluczowe jest stosowanie zasady najmniejszych uprawnień, co oznacza, że użytkownicy powinni mieć jedynie te uprawnienia, które są niezbędne do ich pracy.

Pytanie 22

Jaką liczbę punktów abonenckich (2 x RJ45) zgodnie z wytycznymi normy PN-EN 50167 powinno się zainstalować w biurze o powierzchni 49 m2?

A. 1
B. 4
C. 9
D. 5
Zgodnie z normą PN-EN 50167, która reguluje układanie instalacji teleinformatycznych, na każdych 10 m² powierzchni biurowej należy przewidzieć jeden punkt abonencki z dwoma gniazdami RJ45. W przypadku pomieszczenia biurowego o powierzchni 49 m², odpowiednia liczba punktów abonenckich wynosi 5. Ta liczba jest wynikiem zaokrąglenia w górę, co jest zgodne z podejściem do zapewnienia wystarczającej ilości przyłączy dla użytkowników, aby umożliwić im efektywne korzystanie z sieci. Praktyczne aspekty tego rozwiązania obejmują możliwość podłączenia różnych urządzeń, takich jak komputery, drukarki czy telefony VoIP, co staje się niezbędne w coraz bardziej zintegrowanym środowisku biurowym. Warto również zauważyć, że odpowiednia liczba punktów abonenckich zwiększa elastyczność aranżacji przestrzeni biurowej oraz wspiera rozwój technologii, takich jak IoT (Internet rzeczy), co czyni biura bardziej przyszłościowymi.

Pytanie 23

Wykonanie polecenia attrib +h +s +r przykład.txt w terminalu systemu Windows spowoduje

A. przypisanie do pliku przykład.txt atrybutów: ukryty, systemowy, tylko do odczytu
B. ochronę pliku przykład.txt hasłem hsr
C. zapisanie tekstu hsr w pliku przykład.txt
D. przypisanie do pliku przykład.txt atrybutów: ukryty, skompresowany, tylko do odczytu
Polecenie attrib +h +s +r w systemie Windows służy do nadawania atrybutów plików. W przypadku pliku przykład.txt, użycie tego polecenia nadje mu atrybuty: ukryty (h), systemowy (s) oraz tylko do odczytu (r). Atrybut 'ukryty' sprawia, że plik nie będzie widoczny w standardowych widokach eksploratora, co jest przydatne w zarządzaniu danymi, które nie powinny być modyfikowane przez użytkowników. Atrybut 'systemowy' oznacza, że plik jest istotny dla działania systemu operacyjnego, co również może zniechęcić do przypadkowych zmian. Natomiast atrybut 'tylko do odczytu' chroni zawartość pliku przed przypadkowym usunięciem lub modyfikacją. Praktyczne zastosowanie tych atrybutów można zauważyć w sytuacjach, gdy chcemy zabezpieczyć pliki konfiguracyjne lub systemowe, aby użytkownicy nie ingerowali w ich zawartość. Dobrą praktyką jest zawsze stosowanie odpowiednich atrybutów, aby chronić istotne dane w systemie oraz zapewnić ich prawidłowe działanie.

Pytanie 24

Jakiego materiału używa się w drukarkach tekstylnych?

A. filament
B. atrament sublimacyjny
C. fuser
D. taśma woskowa
Atrament sublimacyjny jest materiałem eksploatacyjnym stosowanym w drukarkach tekstylnych, który umożliwia uzyskanie wysokiej jakości wydruków na różnych tkaninach. Proces sublimacji polega na przekształceniu atramentu z postaci stałej w postać gazową, omijając stan ciekły, co pozwala na głębokie wnikanie barwnika w strukturę włókien. Dzięki temu uzyskuje się trwałe i odporne na blaknięcie kolory. Atrament sublimacyjny jest szczególnie popularny w branży odzieżowej i promocyjnej, gdzie wymagane są intensywne kolory i możliwość przenoszenia złożonych wzorów. Standardy jakości w druku tekstylnym, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie jakości atramentów używanych w procesach produkcyjnych, co sprawia, że wybór właściwego atramentu sublimacyjnego jest kluczowy dla uzyskania optymalnych rezultatów. Przykłady zastosowania obejmują drukowanie na odzieży sportowej, materiałach reklamowych oraz dodatkach, takich jak torby czy poduszki, co świadczy o wszechstronności tego medium w druku tekstylnym.

Pytanie 25

Jakiego rodzaju fizyczna topologia sieci komputerowej jest zobrazowana na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Połączenie Punkt-Punkt
B. Topologia gwiazdowa
C. Siatka częściowa
D. Topologia pełnej siatki
Topologia pełnej siatki jest jedną z najbardziej niezawodnych fizycznych topologii sieci komputerowych. W tym modelu każdy komputer jest połączony bezpośrednio z każdym innym komputerem, co daje najwyższy poziom redundancji i minimalizuje ryzyko awarii sieci. Dzięki temu, nawet jeśli jedno z połączeń zostanie przerwane, dane mogą być przesyłane innymi ścieżkami, co zapewnia ciągłość działania sieci. Taki układ znajduje zastosowanie w krytycznych systemach, takich jak sieci bankowe czy infrastruktura lotniskowa, gdzie niezawodność jest kluczowa. Zgodnie ze standardami branżowymi, pełna siatka jest uważana za wysoce odporną na awarie, choć koszty implementacji mogą być wysokie z powodu dużej liczby wymaganych połączeń. W praktyce, pełna siatka może być używana w segmentach sieci, które wymagają wysokiej przepustowości i niskiej latencji, jak centra danych lub systemy o wysokiej dostępności. Takie podejście zapewnia również równomierne obciążenie sieci, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu niezawodnych systemów informatycznych.

Pytanie 26

Na wyświetlaczu drukarki widnieje komunikat "PAPER JAM". Aby zlikwidować problem, należy w pierwszej kolejności

A. zamontować podajnik papieru w drukarce
B. wymienić kartusz z materiałem drukującym
C. zidentyfikować miejsce zacięcia papieru w drukarce
D. włożyć papier do podajnika
Aby skutecznie usunąć usterkę oznaczoną komunikatem 'PAPER JAM', kluczowym krokiem jest zlokalizowanie miejsca zacięcia papieru w drukarce. Zrozumienie, gdzie dokładnie doszło do zacięcia, pozwala na precyzyjne usunięcie przeszkody, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie konserwacji sprzętu biurowego. W pierwszej kolejności warto sprawdzić obszary, takie jak podajnik papieru, strefa wyjścia oraz wnętrze drukarki, aby zidentyfikować zacięty papier. W przypadku braku wiedzy na temat lokalizacji elementów drukarki, można sięgnąć do instrukcji obsługi, która dostarcza niezbędnych informacji. Przykładem dobrego postępowania jest również systematyczne czyszczenie mechanizmów podających papier, co minimalizuje ryzyko zacięć. Pamiętaj także, aby podczas usuwania zacięcia delikatnie wyciągać zacięty papier, aby nie uszkodzić wnętrza urządzenia. Tego typu działania nie tylko zwiększają sprawność drukarki, ale również wydłużają jej żywotność.

Pytanie 27

Jakie jest oprogramowanie serwerowe dla systemu Linux, które pozwala na współdziałanie z grupami roboczymi oraz domenami Windows?

A. Apache
B. Samba
C. CUPS
D. NTP
Samba to super narzędzie, które pozwala systemom Linux komunikować się z Windowsami. Moim zdaniem, to naprawdę przydatna opcja, bo możemy zrobić z Linuxa serwer plików czy drukarek dla użytkowników Windows. Samba wykorzystuje protokoły SMB i CIFS, co sprawia, że wymiana danych między tymi systemami jest naprawdę prosta. Na przykład, w firmie, gdzie są komputery z różnymi systemami, Samba umożliwia wspólne korzystanie z dokumentów czy drukarek, co na pewno zwiększa efektywność pracy. Zauważyłem, że Samba ma wiele przydatnych funkcji, jak kontrola dostępu czy autoryzacja użytkowników, więc jest to narzędzie, które warto mieć w swoim arsenale w dziedzinie IT.

Pytanie 28

Jakie urządzenie umożliwia połączenie sieci lokalnej z siecią rozległą?

A. Przełącznik
B. Router
C. Most
D. Koncentrator
Router to urządzenie sieciowe, które pełni kluczową rolę w łączeniu różnych sieci, w tym sieci lokalnej (LAN) z siecią rozległą (WAN). Jego podstawową funkcją jest kierowanie ruchem danych między tymi sieciami, co osiąga poprzez analizę adresów IP i stosowanie odpowiednich protokołów routingu. Przykładem zastosowania routera jest konfiguracja domowej sieci, gdzie router łączy lokalne urządzenia, takie jak komputery, smartfony czy drukarki, z Internetem. W środowisku korporacyjnym routery są często wykorzystywane do łączenia oddziałów firmy z centralnym biurem za pośrednictwem sieci WAN, co umożliwia bezpieczną komunikację i wymianę danych. Standardy, takie jak RFC 791 dotyczący protokołu IP, definiują zasady działania routerów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania sieci. Warto również zwrócić uwagę na funkcje dodatkowe routerów, takie jak NAT (Network Address Translation) czy firewall, które zwiększają bezpieczeństwo sieci, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony danych w sieciach rozległych.

Pytanie 29

Jakie składniki systemu komputerowego muszą być usuwane w wyspecjalizowanych zakładach przetwarzania ze względu na obecność niebezpiecznych substancji lub chemicznych pierwiastków?

A. Obudowy komputerów
B. Chłodnice
C. Kable
D. Tonery
Przewody, radiatory i obudowy komputerów uznawane są za mniej niebezpieczne w kontekście utylizacji z powodu ich prostszej budowy i zastosowanych materiałów, które rzadziej zawierają szkodliwe substancje. Przewody zazwyczaj składają się z miedzi lub aluminium, które są materiałami łatwymi do recyklingu, a ich utylizacja odbywa się zgodnie z normami ekologicznymi, które regulują proces odzyskiwania metali szlachetnych. Radiatory, choć mogą zawierać niewielkie ilości substancji chemicznych, są głównie wykonane z materiałów takich jak aluminium lub miedź, które również nadają się do recyklingu i nie są klasyfikowane jako niebezpieczne odpady. Obudowy komputerów są najczęściej zrobione z plastiku lub metalu, co również nie kwalifikuje ich do kategorii substancji niebezpiecznych. Mylenie tych elementów z tonerami wynika z niewłaściwego zrozumienia ich składu chemicznego oraz wpływu na zdrowie i środowisko. Przykładem powszechnego błędu myślowego jest założenie, że wszystkie komponenty elektroniczne niosą takie samo ryzyko, co moze prowadzić do niewłaściwej utylizacji i zwiększenia zagrożenia dla zdrowia publicznego. Warto pamiętać, że każdy rodzaj odpadu elektronicznego powinien być oceniany indywidualnie, aby zastosować odpowiednie metody recyklingu i przetwarzania, w zgodzie z przepisami prawnymi oraz najlepszymi praktykami w dziedzinie gospodarki odpadami.

Pytanie 30

Jakie są różnice pomiędzy poleceniem ps a poleceniem top w systemie Linux?

A. Polecenie top pokazuje aktualnie funkcjonujące procesy w systemie, regularnie aktualizując informacje, podczas gdy ps tego nie robi
B. Polecenie top pozwala na pokazanie PID procesu, a ps nie ma takiej opcji
C. Polecenie ps nie przedstawia stopnia wykorzystania CPU, natomiast polecenie top oferuje tę funkcjonalność
D. Polecenie ps umożliwia wyświetlenie uprawnień, z jakimi działa proces, co nie jest możliwe w przypadku top
Wielu użytkowników może mylić funkcjonalności poleceń ps i top, co prowadzi do nieporozumień dotyczących ich zastosowania. Zgodnie z odpowiedzią, która stwierdza, że polecenie ps pokazuje stopień wykorzystania CPU, jest to nieprawidłowe, ponieważ ps nie dostarcza danych o użyciu CPU dla procesów. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że ps, jako narzędzie do monitorowania procesów, również dostarcza dynamicznych informacji o ich wydajności. W rzeczywistości ps jest używane do uzyskiwania konkretnego stanu procesów, takich jak PID, użytkownik, który uruchomił proces, oraz jego stan, ale nie zawiera informacji o bieżącym zużyciu zasobów. Z kolei twierdzenie, że polecenie ps pozwala na wyświetlenie uprawnień procesów, a top nie, jest również mylne. Top pokazuje wiele informacji, w tym użytkownika, który uruchomił proces, co również odnosi się do jego uprawnień. Z kolei odpowiedź dotycząca PID jest niepoprawna, gdyż zarówno top, jak i ps mogą wyświetlać PID procesów, ale w różnych formatach i kontekstach. Warto zrozumieć, że top jest narzędziem do monitorowania w czasie rzeczywistym, natomiast ps to narzędzie do uzyskiwania statycznych informacji na temat procesów, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami w systemie Linux.

Pytanie 31

Firma Dyn, której serwery DNS zostały zaatakowane, przyznała, że część tego ataku … miała miejsce z użyciem różnych urządzeń podłączonych do sieci. Ekosystem kamer, czujników i kontrolerów określany ogólnie jako 'Internet rzeczy' został wykorzystany przez cyberprzestępców jako botnet − sieć maszyn-zombie. Jakiego rodzaju atak jest opisany w tym cytacie?

A. flooding
B. mail bombing
C. DOS
D. DDOS
Atak typu DDoS (Distributed Denial of Service) polega na przeciążeniu serwerów docelowych przez jednoczesne wysyłanie dużej liczby żądań z wielu źródeł. W przypadku ataku na Dyn, przestępcy wykorzystali Internet Rzeczy (IoT), tworząc z rozproszonych urządzeń botnet, co znacznie zwiększyło skuteczność ataku. Urządzenia IoT, takie jak kamery, czujniki i inne podłączone do sieci sprzęty, często nie mają odpowiednich zabezpieczeń, co czyni je łatwym celem dla cyberprzestępców. Tego typu ataki mogą prowadzić do znacznych przerw w dostępności usług, co wpłynęło na wiele stron internetowych korzystających z serwerów Dyn. W branży stosuje się różnorodne techniki obronne, takie jak filtrowanie ruchu czy implementacja systemów WAF (Web Application Firewall), aby zminimalizować ryzyko DDoS. Przykładem jest zastosowanie rozproszonych systemów ochrony, które mogą wykrywać anomalie w ruchu oraz automatycznie reagować na złośliwe działania. Warto pamiętać, że zabezpieczenie przed atakami DDoS jest częścią szerszej strategii ochrony infrastruktury IT.

Pytanie 32

Które zestawienie: urządzenie - funkcja, którą pełni, jest niepoprawne?

A. Access Point - bezprzewodowe łączenie komputerów z siecią lokalną
B. Przełącznik - segmentacja sieci na VLAN-y
C. Modem - łączenie sieci lokalnej z Internetem
D. Ruter - łączenie komputerów w tej samej sieci
Przyporządkowanie rutera do funkcji połączenia komputerów w tej samej sieci jest błędne, ponieważ ruter nie jest urządzeniem lokalnym, które łączy komputery w obrębie tej samej sieci LAN. Zamiast tego, jego głównym zadaniem jest kierowanie ruchu danych pomiędzy różnymi sieciami, w tym pomiędzy sieciami lokalnymi a Internetem. W praktyce, do połączenia komputerów w tej samej sieci LAN stosuje się przełączniki (switches), które działają na poziomie warstwy drugiej modelu OSI i umożliwiają komunikację między urządzeniami w obrębie tej samej segmentu sieci. Błędne przypisanie funkcji rutera do lokalnego połączenia komputerów może wynikać z nieporozumienia dotyczącego roli, jaką pełnią różne urządzenia sieciowe. Często osoby uczące się o sieciach komputerowych mylą ruter z przełącznikiem, co prowadzi do błędnych wniosków. Warto zwrócić uwagę, że ruter może również pełnić funkcję zapory (firewall) i zarządzać bezpieczeństwem sieci, co czyni go bardziej kompleksowym urządzeniem niż przełącznik. Kluczowe jest zrozumienie różnicy pomiędzy tymi urządzeniami i ich rolą w architekturze sieciowej, a także stosowanie standardów branżowych, które precyzują funkcjonalność każdego z nich.

Pytanie 33

Komputer zarejestrowany w domenie Active Directory nie ma możliwości połączenia się z kontrolerem domeny, na którym znajduje się profil użytkownika. Jaki rodzaj profilu użytkownika zostanie utworzony na tym urządzeniu?

A. obowiązkowy
B. mobilny
C. tymczasowy
D. lokalny
Wybór odpowiedzi, że profil lokalny zostanie utworzony, jest błędny, ponieważ lokalny profil użytkownika jest tworzony tylko wtedy, gdy użytkownik loguje się po raz pierwszy na danym komputerze, a dane te są zachowywane na tym samym urządzeniu. W kontekście problemów z połączeniem z kontrolerem domeny, profil lokalny nie jest alternatywą, gdyż nie pozwala na synchronizację z danymi przechowywanymi na serwerze. Z kolei mobilny profil użytkownika wymaga działania w sieci i synchronizacji z kontrolerem domeny, co w przypadku braku połączenia nie może mieć miejsca. Mobilne profile są zaprojektowane tak, aby były dostępne na różnych komputerach w sieci, jednak również opierają się na dostępności serwera. Profile obowiązkowe to z kolei zdefiniowane szablony, które użytkownik nie może modyfikować, co nie odpowiada sytuacji, w której użytkownik loguje się do systemu po raz pierwszy, nie mając aktywnego połączenia z serwerem. Podejście do tworzenia i zarządzania profilami użytkowników w Active Directory powinno opierać się na zrozumieniu, jak te różne typy profilów działają oraz jak wpływają na dostęp do danych i aplikacji, co jest kluczowe dla administracji systemami oraz zarządzania zasobami IT.

Pytanie 34

Jakie polecenie w systemie Windows należy użyć, aby ustalić liczbę ruterów pośrednich znajdujących się pomiędzy hostem źródłowym a celem?

A. tracert
B. arp
C. routeprint
D. ipconfig
Polecenie 'tracert' to naprawdę fajne narzędzie w systemie Windows. Dzięki niemu możesz sprawdzić, jak pakiety danych wędrują od jednego komputera do drugiego w sieci. Używając tego polecenia, dostajesz wgląd w wszystkie ruterów, przez które przechodzą twoje dane. To bardzo pomocne, gdy masz problemy z łącznością. Na przykład, jeśli zauważasz opóźnienia, 'tracert' pomoże ci zobaczyć, na którym etapie coś się psuje. Możesz więc szybko ustalić, czy problem leży w twojej lokalnej sieci, w jakimś ruterze, czy może na serwerze, z którym się łączysz. Działa to na zasadzie ICMP, czyli Internet Control Message Protocol. Wysyła pakiety echo request i potem czeka na odpowiedzi, co pozwala sprawdzić, jak długo pakiety lecą do każdego ruteru. Warto regularnie korzystać z 'tracert', bo pomaga to w optymalizacji sieci i wykrywaniu ewentualnych zagrożeń. Dla administratorów i osób zajmujących się IT to naprawdę kluczowe narzędzie.

Pytanie 35

W systemie Windows uruchomiono plik wsadowy z dwoma argumentami. Uzyskanie dostępu do wartości drugiego argumentu w pliku wsadowym jest możliwe przez

A. $2
B. %2%
C. $2$
D. %2
Prawidłowa odpowiedź to %2, ponieważ w systemie Windows, w plikach wsadowych (batch scripts), wartości parametrów przekazywanych do skryptu są dostępne za pomocą symbolu procenta. Pierwszy parametr to %1, drugi to %2, trzeci to %3, i tak dalej. Ta konwencja pozwala użytkownikowi na łatwe odwoływanie się do argumentów przekazanych podczas wywołania pliku wsadowego. Na przykład, jeśli wywołasz skrypt z polecenia "myScript.bat arg1 arg2", wówczas %1 będzie odnosiło się do "arg1", a %2 do "arg2". Zrozumienie tej konwencji jest kluczowe przy tworzeniu bardziej złożonych skryptów, które mogą wymagać przekazywania wielu argumentów. Dobre praktyki w pisaniu skryptów wsadowych obejmują również walidację przekazywanych argumentów, aby upewnić się, że skrypt działa zgodnie z oczekiwaniami.

Pytanie 36

Jakie napięcie zasilające mają moduły pamięci DDR3 SDRAM?

Ilustracja do pytania
A. 3 V
B. 1,5 V
C. 1,8 V
D. 2,5 V
Kości pamięci DDR3 SDRAM zasila się napięciem 1,5 V co jest istotnym parametrem odróżniającym je od starszych generacji pamięci takich jak DDR2 czy DDR. Zmniejszenie napięcia zasilania w DDR3 w porównaniu do DDR2 (które wymagało 1,8 V) było kluczowym krokiem w rozwoju technologii RAM ponieważ pozwalało na zmniejszenie zużycia energii oraz generowanego ciepła co jest szczególnie ważne w przypadku urządzeń mobilnych i centrów danych. Niższe napięcie przyczynia się do wydłużenia żywotności baterii w laptopach oraz mniejszego obciążenia systemów chłodzenia. Warto również zauważyć że niższe napięcie poprawia stabilność pracy i redukuje ryzyko uszkodzeń związanych z przepięciami. Zgodnie ze standardem JEDEC dla pamięci DDR3 ustalono napięcie 1,5 V jako optymalne co stało się powszechnie przyjętym standardem w branży. Dzięki temu użytkownicy mogą być pewni że moduły DDR3 są kompatybilne z większością płyt głównych co ułatwia modernizację i serwisowanie komputerów. To napięcie pozwala także na osiągnięcie wyższych częstotliwości pracy bez znacznego wzrostu poboru mocy co czyni pamięci DDR3 atrakcyjnym wyborem dla wielu zastosowań.

Pytanie 37

W systemie Linux komenda, która pozwala na wyświetlenie informacji o aktywnych procesach, to

A. rm
B. su
C. ps
D. ls
Polecenie 'ps' w systemie Linux jest kluczowym narzędziem służącym do wyświetlania informacji o aktualnie uruchomionych procesach. Jego pełna forma to 'process status', co dosłownie odnosi się do statusu procesów. Dzięki temu poleceniu możemy uzyskać szczegółowe dane, takie jak identyfikatory procesów (PID), zużycie pamięci, czas działania oraz stan procesów. Na przykład, użycie polecenia 'ps aux' pozwala na wyświetlenie wszystkich procesów działających na systemie wraz z dodatkowymi informacjami o użytkownikach, którzy je uruchomili. Jest to niezwykle przydatne w administracji systemem, umożliwiając monitorowanie obciążenia systemu i diagnostykę problemów. W praktyce, dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie procesów, aby identyfikować ewentualne problemy z wydajnością. Narzędzie to jest zgodne z ogólnymi standardami administracji systemem i jest szeroko stosowane w różnych dystrybucjach systemów Unix/Linux.

Pytanie 38

W komputerze użyto płyty głównej widocznej na obrazku. Aby podnieść wydajność obliczeniową maszyny, zaleca się

Ilustracja do pytania
A. dodanie dysku SAS
B. zamontowanie dwóch procesorów
C. instalację kontrolera RAID
D. rozszerzenie pamięci RAM
Instalacja dwóch procesorów jest prawidłową odpowiedzią ze względu na architekturę płyty głównej przedstawionej na rysunku, która jest wyposażona w dwa gniazda procesorowe typu Socket. Dodanie drugiego procesora pozwala na wykorzystanie pełnego potencjału płyty, co skutkuje znacznym wzrostem mocy obliczeniowej komputera. Dzięki pracy w konfiguracji wieloprocesorowej, system może lepiej obsługiwać wielozadaniowość, szczególnie w zastosowaniach wymagających dużych zasobów, takich jak renderowanie grafiki 3D, analiza danych czy hosting serwerów aplikacji. Praktyczne zastosowania tej architektury często znajdują się w środowiskach serwerowych, gdzie wydajność i szybkość przetwarzania danych są kluczowe. Instalacja i konfiguracja dwóch procesorów powinna być wykonana zgodnie ze specyfikacją producenta, aby uniknąć problemów kompatybilności i zapewnić stabilność systemu. Standardy branżowe zalecają także użycie identycznych modeli procesorów, co zapewnia optymalne działanie systemu i równomierne rozkładanie obciążenia między jednostkami obliczeniowymi co jest jednym z kluczowych aspektów budowy wydajnych systemów komputerowych.

Pytanie 39

Aby zmienić port drukarki zainstalowanej w systemie Windows, która funkcja powinna zostać użyta?

A. Ostatnia znana dobra konfiguracja
B. Właściwości drukarki
C. Preferencje drukowania
D. Menedżer zadań
Jak widzisz, odpowiedź "Właściwości drukarki" to strzał w dziesiątkę! W tym miejscu można zmieniać ustawienia drukarki, łącznie z portem, który służy do komunikacji. W systemie Windows zmiana portu jest dość prosta. Trzeba po prostu otworzyć Panel sterowania, iść do "Urządzenia i drukarki", kliknąć prawym przyciskiem myszy na drukarkę i wybrać "Właściwości drukarki". Potem w zakładce "Porty" zobaczysz wszystkie dostępne porty i możesz zmienić ten, na którym masz drukarkę. Na przykład, jeśli drukarka działa teraz na USB, a chcesz, żeby działała na sieci, to zrobisz to bez problemu. W biurach to dosyć istotne, bo jak jest dużo urządzeń w sieci, to dobrze skonfigurowane porty pomagają w utrzymaniu sprawnej komunikacji, no i ogólnej wydajności. Warto też zapisywać, jakie zmiany się robi, żeby potem łatwiej było rozwiązywać problemy, które mogą się pojawić.

Pytanie 40

Jakie urządzenie powinno być użyte do połączenia sprzętu peryferyjnego, które posiada bezprzewodowy interfejs komunikujący się za pomocą fal świetlnych w podczerwieni, z laptopem, który nie dysponuje takim interfejsem, lecz ma port USB?

Ilustracja do pytania
A. Rys. C
B. Rys. A
C. Rys. D
D. Rys. B
Opcja Rys. A ilustruje adapter Bluetooth który nie jest odpowiedni do komunikacji przez podczerwień ponieważ Bluetooth to inna technologia bezprzewodowa oparta na falach radiowych. Użycie adaptera Bluetooth jest typowym błędem w sytuacji gdy wymagana jest podczerwień ponieważ te technologie mimo że obie bezprzewodowe działają na innych zasadach oraz w innych pasmach częstotliwości. Urządzenia Bluetooth i IRDA nie są ze sobą kompatybilne i wymagają różnych interfejsów do komunikacji. Z kolei Rys. C przedstawia adapter USB-WiFi co także nie jest odpowiednim wyborem ponieważ WiFi to technologia służąca do łączenia się z sieciami bezprzewodowymi na większe odległości i nie obsługuje urządzeń opartych na podczerwieni. Adaptery WiFi są przeznaczone do innych zastosowań takich jak połączenie z internetem czy sieciami lokalnymi. Natomiast Rys. D ukazuje adapter USB-C który służy do konwersji portów i nie ma związku z komunikacją w standardzie IRDA. Wybór takiego adaptera byłby błędny w kontekście zadanej funkcji ponieważ nie zmienia on typu komunikacji a jedynie rodzaj portu fizycznego. Błędem w myśleniu może być założenie że wszystkie adaptery USB mają podobne funkcje podczas gdy każdy z nich jest zaprojektowany do specyficznego celu i użycie niewłaściwego skutkuje brakiem możliwości połączenia urządzeń które wymagają konkretnego standardu komunikacji co w tym przypadku jest IRDA.