Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik elektryk
Kwalifikacja: ELE.02 - Montaż, uruchamianie i konserwacja instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych
Data rozpoczęcia: 13 kwietnia 2025 12:01
Data zakończenia: 13 kwietnia 2025 12:15

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką cechę materiału izolacyjnego wskazuje ostatnia litera w oznaczeniu kabla LYc?

A. Zwiększenie wytrzymałości mechanicznej

B. Odporność na ciepło

C. Niepalność

D. Odporność na olej

Oznaczenie przewodu LYc wskazuje, że materiał izolacyjny jest odporny na wysoką temperaturę. To jest mega ważne, szczególnie w zastosowaniach, gdzie przewody pracują w trudnych warunkach, jak w przemyśle czy podczas budowy. Przykładowo, przewody w piecach przemysłowych muszą wytrzymać naprawdę duże temperatury, bo inaczej izolacja może się uszkodzić. Dlatego dobrze jest wybierać przewody, które mają dużą odporność na ciepło, zgodne z normami, jak IEC czy EN. Z mojego doświadczenia, zwracanie uwagi na klasyfikację materiałów izolacyjnych jest kluczowe. Muszą one spełniać normy dotyczące temperatury pracy i bezpieczeństwa pożarowego, to ważne dla ochrony budynków i sprzętu.

Pytanie 2

Podczas przeprowadzania inspekcji instalacji elektrycznej w budynku mieszkalnym nie jest wymagane sprawdzanie

A. wartości rezystancji izolacji przewodów

B. nastaw urządzeń zabezpieczających w instalacji

C. poprawności działania wyłącznika różnicowoprądowego

D. stanu obudów wszystkich elementów instalacji

Wiesz, wartość rezystancji izolacji przewodów mówi nam, jak dobrze te przewody są izolowane. Fajnie, że znasz tę definicję! Ale w praktyce, w trakcie sprawdzania instalacji elektrycznych w mieszkaniach nie ma wymogu, żeby to sprawdzać. Normy, jak PN-IEC 60364, mówią głównie o bezpieczeństwie użytkowników i tym, żeby instalacja działała jak należy. Gdy przeglądasz instalację, skup się na tym, żeby ocenić stan obudów i elementów zabezpieczających. Te rzeczy są na prawdę ważne. Wyłączniki różnicowoprądowe też warto sprawdzić, bo są kluczowe dla ochrony przed porażeniem elektrycznym. Możesz to zrobić, wciskając przycisk testowy, co jest dość standardowe. Dzięki temu łatwiej zauważysz, czy coś jest nie tak. Taki sposób działania pomaga uniknąć problemów i sprawia, że instalacja będzie bezpieczna i zgodna z normami.

Pytanie 3

Czy na obudowie urządzenia elektrycznego oznaczenie IP00 wskazuje na

A. stosowanie separacji ochronnej

B. brak zabezpieczenia przed kurzem i wilgocią

C. zerową klasę ochrony przed porażeniem

D. najwyższy poziom ochronności

Oznaczenie IP00 zgodnie z normą IEC 60529 wskazuje na brak ochrony przed pyłem oraz wilgocią. Pierwsza cyfra '0' oznacza, że urządzenie nie oferuje żadnej ochrony przed wnikaniem ciał stałych, co może prowadzić do uszkodzeń mechanicznych lub zanieczyszczenia wewnętrznych komponentów. Druga cyfra również '0' informuje użytkownika, że urządzenie nie jest odporne na działanie cieczy. W praktyce oznacza to, że takie urządzenia powinny być używane wyłącznie w suchych i czystych środowiskach, gdzie nie ma ryzyka kontaktu z wodą lub pyłem. Przykładem mogą być niektóre urządzenia biurowe, które są projektowane do pracy w kontrolowanych warunkach. Zastosowanie tych informacji w praktyce jest kluczowe dla zapewnienia długowieczności i bezpieczeństwa użytkowania urządzeń elektrycznych, dlatego zaleca się, aby przed zakupem sprawdzić stopień ochrony IP urządzenia, aby dobrać je odpowiednio do warunków pracy.

Pytanie 4

Jakie czynności powinny być przeprowadzone po serwisie silnika elektrycznego?

A. Sprawdzenie układów rozruchowych i regulacyjnych

B. Sprawdzenie układów sterowania i sygnalizacji

C. Impregnację uzwojeń i wyważenie wirnika

D. Pomiar rezystancji izolacji i próbne uruchomienie

Pomiar rezystancji izolacji oraz wykonanie próbnego uruchomienia silnika elektrycznego to kluczowe czynności po jego konserwacji. Rezystancja izolacji jest istotnym wskaźnikiem stanu izolacji uzwojeń silnika; jej wysoka wartość sygnalizuje dobrą izolację, co jest niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa eksploatacji. Standardy takie jak IEC 60034-1 zalecają, aby rezystancja izolacji była co najmniej 1 MΩ na każdy kV napięcia roboczego, co chroni przed przebiciem i zwarciem. Próbne uruchomienie pozwala na ocenę rzeczywistej pracy silnika, w tym jego momentu obrotowego, prędkości i stabilności działania. W praktyce, te czynności pozwalają na wczesne wykrycie potencjalnych usterek, co może zapobiec poważnym awariom i zwiększyć trwałość urządzenia. Regularne pomiary izolacji i testy operacyjne są zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co przekłada się na wydajność i bezpieczeństwo operacyjne.

Pytanie 5

Jakie jest wymagane napięcie testowe przy pomiarze rezystancji izolacji obwodów w instalacjach elektrycznych 230/400 V?

A. 500V

B. 250V

C. 1000 V

D. 750V

Wymagane napięcie probiercze przy badaniu rezystancji izolacji obwodów w instalacjach elektrycznych 230/400 V wynosi 500 V. Taki poziom napięcia jest zgodny z normami określonymi w dokumentach takich jak PN-EN 61557-2, które regulują przeprowadzanie badań izolacji. Stosowanie napięcia 500 V jest efektywne w testowaniu izolacji, gdyż pozwala na uzyskanie rzetelnych wyników, przy jednoczesnym minimalizowaniu ryzyka uszkodzenia izolacji. Praktyczne zastosowanie tego napięcia jest szczególnie widoczne w instalacjach o napięciu roboczym 230/400 V, gdzie niskie napięcie mogłoby nie ujawnić potencjalnych problemów, a zbyt wysokie mogłoby prowadzić do uszkodzeń lub fałszywych odczytów. Regularne testy rezystancji izolacji przy użyciu odpowiednich napięć są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i niezawodności instalacji elektrycznych, co wynika z praktyk branżowych oraz przepisów BHP.

Pytanie 6

Który z wymienionych czynników nie wpływa na dopuszczalne obciążenie długotrwałe przewodów stosowanych w instalacji elektrycznej?

A. Metoda ułożenia przewodów

B. Przekrój poprzeczny przewodów

C. Rodzaj materiału izolacyjnego

D. Długość zamontowanych przewodów

Długość ułożonych przewodów nie ma bezpośredniego wpływu na dopuszczalną obciążalność długotrwałą przewodów w instalacji elektrycznej. Dopuszczalna obciążalność jest przede wszystkim związana z innymi parametrami, takimi jak przekrój poprzeczny żył, rodzaj materiału izolacji oraz sposób ułożenia przewodów. Długość przewodów może wpływać na spadek napięcia w instalacji, ale nie zmienia zasadniczo obciążalności przewodów pod względem ich zdolności do przewodzenia prądu. W praktyce oznacza to, że przy zachowaniu odpowiednich standardów, takich jak normy PN-IEC 60364, można stosować dłuższe odcinki przewodów, o ile są one odpowiednio dobrane pod względem innych parametrów. Przykładowo, przy projektowaniu obwodów elektrycznych w budynkach mieszkalnych, istotniejsze jest zapewnienie odpowiedniego przekroju żył oraz zastosowanie właściwych materiałów izolacyjnych, aby zapewnić bezpieczeństwo i wydajność instalacji.

Pytanie 7

Przewód, który jest oznaczony symbolem SMYp, ma żyły

A. jednodrutowe

B. płaskie

C. wielodrutowe

D. sektorowe

Przewód oznaczony jako SMYp to typowy przewód elektryczny, który ma w sobie wielodrutowe żyły zrobione z miedzi. Dzięki tym wielodrutowym żyłom, przewód jest elastyczny, co jest naprawdę ważne, zwłaszcza tam, gdzie przewody muszą się ruszać lub zakręcać. Fajnie, że te żyły poprawiają odporność na przeciążenia i przewodnictwo elektryczne, bo to ma duże znaczenie, gdy zasilamy różne urządzenia. W praktyce, przewody tego typu bardzo często spotyka się w instalacjach zarówno w domach, jak i w przemyśle. Ich właściwości są zgodne z normami, takimi jak PN-EN 60228, które mówią, jak klasyfikować żyły w przewodach. Co istotne, przewody SMYp są też odporne na wilgoć i wysokie temperatury, co sprawia, że można je stosować w trudnych warunkach. Zauważ, że te żyły mają większą powierzchnię przekroju, co zmniejsza straty energii podczas przesyłu prądu. To jest naprawdę ważne w dzisiejszym świecie, gdzie efektywność energetyczna ma znaczenie.

Pytanie 8

Co symbolizuje kod literowo-cyfrowy C10, umieszczony na wyłączniku nadmiarowo-prądowym?

A. Rodzaj charakterystyki czasowo-prądowej oraz prąd znamionowy

B. Rodzaj charakterystyki czasowo-prądowej oraz prąd wyłączeniowy

C. Maksymalny prąd zwarciowy

D. Najwyższy czas zadziałania

Kod literowo-cyfrowy C10 umieszczony na wyłączniku nadmiarowo-prądowym odnosi się do charakterystyki czasowo-prądowej oraz prądu znamionowego wyłącznika. W przypadku 'C' oznacza to, że wyłącznik jest przeznaczony do ochrony urządzeń, które mogą mieć duże prądy rozruchowe, jak silniki elektryczne. Liczba '10' wskazuje, że prąd znamionowy wynosi 10 A. Tego rodzaju wyłączniki są powszechnie stosowane w instalacjach elektrycznych, gdzie konieczne jest zabezpieczenie przed przeciążeniem oraz zwarciami, a jednocześnie umożliwienie chwilowego przepływu większego prądu, co jest istotne w przypadku urządzeń indukcyjnych. Dobrze dobrany wyłącznik nadmiarowo-prądowy chroni instalację przed uszkodzeniami, a także zapewnia bezpieczeństwo użytkowników. Warto zaznaczyć, że wybór odpowiedniego wyłącznika powinien być zgodny z normami PN-EN 60898, które regulują wymagania i metody badań związanych z wyłącznikami nadmiarowo-prądowymi.

Pytanie 9

Jakie z podanych powodów może wywołać nagłe rozłączenie pracującego silnika szeregowego prądu stałego?

A. Uszkodzenie łożysk silnika

B. Zwarcie międzyzwojowe w uzwojeniu twornika

C. Zerwanie połączenia wału silnika z maszyną napędzającą

D. Przerwa w obwodzie wzbudzenia

Zerwanie połączenia wału silnika z maszyną napędzaną jest jedną z najczęstszych przyczyn nagłego rozbiegania się silnika szeregowego prądu stałego. W przypadku, gdy wał silnika nie jest połączony z obciążeniem, silnik nie ma przeciwdziałającego momentu obrotowego. Silniki szeregowe są zaprojektowane do pracy pod obciążeniem, co wpływa na ich charakterystykę pracy. Gdy obciążenie jest nagle usunięte, prędkość obrotowa silnika wzrasta, co prowadzi do zjawiska nazywanego rozbiegiem. W praktyce, w przypadku rozbiegu, silnik może osiągnąć niebezpieczne prędkości, co może prowadzić do uszkodzenia wewnętrznych komponentów silnika, a także do niebezpiecznych sytuacji w systemie napędowym. Dlatego w projektowaniu systemów napędowych, zaleca się stosowanie odpowiednich zabezpieczeń, takich jak systemy przeciążeniowe oraz czujniki, które monitorują stan pracy silnika i mogą automatycznie odłączyć zasilanie w przypadku wykrycia anomalii. Zastosowanie takich rozwiązań przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa i niezawodności systemów opartych na silnikach szeregowych prądu stałego.

Pytanie 10

Jakie właściwości definiują wyłącznik instalacyjny nadprądowy?

A. Napięcie znamionowe, prąd znamionowy, rodzaj charakterystyki

B. Prąd obciążenia, rezystancja zestyku, czas wyłączenia

C. Napięcie dopuszczalne, prąd różnicowy, czas zadziałania

D. Prąd zwarciowy, typ zestyku, napięcie podtrzymania

Wyłącznik instalacyjny nadprądowy jest kluczowym elementem zabezpieczeń w instalacjach elektrycznych. Parametry takie jak napięcie znamionowe, prąd znamionowy oraz rodzaj charakterystyki definiują jego właściwości i funkcjonalność. Napięcie znamionowe określa maksymalne napięcie, przy którym wyłącznik może pracować bezawaryjnie, co jest istotne w kontekście doboru urządzeń do konkretnej instalacji. Prąd znamionowy to wartość prądu, przy której wyłącznik powinien funkcjonować poprawnie, ale również powinien zareagować w przypadku przekroczenia tej wartości, co jest kluczowe dla ochrony instalacji przed przeciążeniem. Rodzaj charakterystyki (np. A, B, C, D) wskazuje na czas reakcji oraz sposób działania wyłącznika w obliczu przeciążeń oraz zwarć, co pozwala na optymalne dopasowanie do różnych aplikacji, takich jak domowe instalacje, przemysłowe czy zastosowania specjalistyczne. Przykładowo, charakterystyka typu B jest powszechnie stosowana w instalacjach domowych, gdzie występują małe prądy rozruchowe, natomiast typ C jest odpowiedni dla obciążeń z wyższymi prądami rozruchowymi, np. w urządzeniach elektrycznych. Stosowanie wyłączników zgodnie z tymi parametrami jest zgodne z normami IEC 60898 oraz IEC 60947, co zapewnia bezpieczeństwo i niezawodność instalacji elektrycznych.

Pytanie 11

Przed dokonaniem pomiarów rezystancji izolacyjnej obwodu oświetleniowego, oprócz odłączenia zasilania, co jeszcze należy zrobić?

A. zamontować źródła światła i zamknąć łączniki instalacyjne tego obwodu

B. zamontować źródła światła i otworzyć łączniki instalacyjne tego obwodu

C. wymontować źródła światła i zamknąć łączniki instalacyjne tego obwodu

D. wymontować źródła światła i otworzyć łączniki instalacyjne tego obwodu

Wymontowanie źródeł światła i zamknięcie łączników instalacyjnych przed pomiarem rezystancji izolacji obwodu oświetleniowego jest kluczowym krokiem, który ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa oraz dokładności pomiarów. Podczas testowania rezystancji izolacji ważne jest, aby żadne źródło ładunku nie było podłączone do obwodu, ponieważ może to prowadzić do fałszywych odczytów oraz uszkodzenia urządzeń. Zamknięcie łączników instalacyjnych eliminuje ryzyko przypadkowego włączenia obwodu w trakcie testu. Zgodnie z normą PN-EN 61557, przed przeprowadzeniem pomiarów należy upewnić się, że obwód jest całkowicie odłączony od zasilania, a wszelkie elementy, które mogą wprowadzić zmienność w pomiarach, są usunięte. Praktyczne zastosowanie tej procedury znajduje zastosowanie w przemyśle budowlanym oraz w konserwacji instalacji elektrycznych, gdzie bezpieczeństwo i dokładność pomiarów są priorytetowe.

Pytanie 12

Do jakiej kategorii urządzeń elektrycznych należą linie napowietrzne i kablowe?

A. Pomocniczych

B. Przesyłowych

C. Wytwórczych

D. Odbiorczych

Linie napowietrzne i kablowe zaliczają się do grupy urządzeń przesyłowych, ponieważ ich główną funkcją jest transport energii elektrycznej na znaczną odległość, co jest kluczowe dla zasilania odbiorców końcowych oraz dla stabilności systemu energetycznego. Przesył energii elektrycznej odbywa się z wykorzystaniem linii napowietrznych, które są powszechnie stosowane w terenach wiejskich oraz w obszarach, gdzie nie ma potrzeby zakupu droższych kabli. Dobre praktyki w zakresie przesyłu energii elektrycznej zakładają minimalizację strat, które mogą występować w trakcie transportu, co jest istotne dla efektywności energetycznej. Przykładowo, zastosowanie linii wysokiego napięcia pozwala na przesyłanie dużych mocy przy mniejszych stratach. W kontekście standardów, linie przesyłowe powinny spełniać normy określone przez Międzynarodową Komisję Elektrotechniczną (IEC) oraz krajowe regulacje dotyczące jakości i bezpieczeństwa. W praktyce oznacza to, że projektując systemy przesyłowe, inżynierowie muszą uwzględniać nie tylko parametry techniczne, ale również aspekt ochrony środowiska oraz wpływ na otoczenie.

Pytanie 13

Po zmianie przyłączenia elektrycznego w budynku zauważono, że trójfazowy silnik napędzający hydrofor kręci się w kierunku przeciwnym niż przed wymianą przyłącza. Co jest przyczyną takiego działania silnika?

A. brak podłączenia dwóch faz

B. brak podłączenia jednej fazy

C. zamiana jednej fazy z przewodem neutralnym

D. zamiana miejscami dwóch faz

Zamiana dwóch faz między sobą jest prawidłową odpowiedzią, ponieważ w trójfazowych systemach zasilania kierunek obrotów silnika elektrycznego zależy od kolejności faz. Silniki asynchroniczne, do jakich należy hydrofor, są zaprojektowane tak, aby ich wirnik obracał się w określonym kierunku. W przypadku zamiany faz, na przykład przy podłączeniu L1 do przewodu L2 i L2 do L1, dochodzi do odwrócenia kierunku pola magnetycznego, co z kolei skutkuje zmianą kierunku obrotów silnika. W praktyce, aby upewnić się, że silnik działa prawidłowo, należy zwrócić uwagę na prawidłowe podłączenie faz zgodnie z dokumentacją techniczną producenta. W przypadku silników wielofazowych, zwłaszcza w aplikacjach przemysłowych, przestrzeganie tych zasad jest kluczowe dla efektywności i bezpieczeństwa pracy. Dlatego w instalacjach elektrycznych należy stosować odpowiednie oznaczenia kolorystyczne oraz zabezpieczenia, aby zminimalizować ryzyko błędów w podłączeniu.

Pytanie 14

Który z wymienionych elementów należy do dodatkowej ochrony przed porażeniem elektrycznym?

A. Samoczynne wyłączenie zasilania

B. Dodatkowe miejscowe wyrównawcze połączenia ochronne

C. Bardzo niskie napięcie ze źródła bezpiecznego

D. Uniedostępnianie (umieszczenie poza zasięgiem ręki)

Dodatkowe miejscowe wyrównawcze połączenia ochronne stanowią kluczowy element uzupełniającej ochrony przeciwporażeniowej, która ma na celu zminimalizowanie ryzyka porażenia prądem elektrycznym. Tego typu połączenia wykorzystuje się w instalacjach elektrycznych, aby zapewnić wyrównanie potencjałów między różnymi elementami systemu. Przykładem zastosowania jest podłączenie obudowy metalowej urządzeń elektrycznych do instalacji wyrównawczej, co zapobiega gromadzeniu się niebezpiecznych napięć na obudowie. Zgodnie z normami IEC 60364, które regulują zagadnienia związane z instalacjami elektrycznymi w budynkach, zastosowanie dodatkowych miejscowych połączeń ochronnych jest zalecane w obiektach narażonych na zwiększone ryzyko porażenia. W praktyce, takie połączenia mogą być stosowane w miejscach, gdzie występuje możliwość przypadkowego kontaktu z elementami przewodzącymi, jak np. w laboratoriach czy zakładach przemysłowych. Dodatkowe miejsca wyrównawcze są zatem niezbędnym zabezpieczeniem, które wspiera podstawowe metody ochrony, takie jak izolacja czy wyłączniki różnicowoprądowe.

Pytanie 15

W jakiej z podanych sytuacji poślizg silnika indukcyjnego przyjmie wartość ujemną?

A. Silnik będzie pracował w stanie jałowym

B. Silnik będzie zasilany prądem przeciwnym

C. Wirnik silnika osiągnie prędkość wyższą niż prędkość synchroniczna

D. Podczas dostarczania energii silnikowy wirnik pozostanie w bezruchu

W sytuacjach, gdy silnik zasilany jest przeciwprądem, wirnik nie może osiągnąć ujemnego poślizgu, ponieważ prąd zasilający działa w przeciwną stronę, co może prowadzić do uszkodzenia silnika. Silnik nie pracuje wtedy w sposób efektywny, a jego działanie może być szkodliwe dla całego układu. Podobnie, pozostawienie silnika na biegu jałowym również nie prowadzi do ujemnego poślizgu, ponieważ wirnik nie obraca się w stosunku do pola magnetycznego, co oznacza, że poślizg jest równy zeru. Z kolei, gdy wirnik jest nieruchomy podczas zasilania, silnik działa w warunkach maksymalnego poślizgu, co jest całkowicie odmienne od ujemnego poślizgu. Zrozumienie tych podstawowych zasad działania silników indukcyjnych jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów myślowych związanych z interpretacją i zastosowaniem teorii silników elektrycznych. W przemyśle i praktyce inżynieryjnej ważne jest, aby znajomość charakterystyk silników indukcyjnych była stosowana w odpowiednich kontekstach, aby zapewnić ich efektywność i bezpieczeństwo operacyjne.

Pytanie 16

Jaką wielkość przekroju powinien mieć przewód ochronny PE, który stanowi żyłę w wielożyłowym przewodzie, jeżeli przewody fazowe mają przekrój 16 mm2?

A. 25 mm2

B. 4,0 mm2

C. 16 mm2

D. 10 mm2

Odpowiedź 16 mm² jest poprawna, ponieważ zgodnie z normami dotyczącymi instalacji elektrycznych, zwłaszcza z normą PN-IEC 60364, przekrój przewodu ochronnego PE (przewód uziemiający) powinien być równy przekrojowi przewodów fazowych w przypadku ich równego przekroju. W tym wypadku, gdzie przewody fazowe mają przekrój 16 mm², przewód PE powinien mieć identyczny przekrój, aby zapewnić odpowiednią ochronę i minimalizować ryzyko uszkodzeń oraz zagrożeń elektrycznych. W praktyce oznacza to, że w przypadku wystąpienia zwarcia, przewód ochronny w stanie przeciążenia jest w stanie przewodzić prąd, który jest równy prądowi fazowemu, co zapewnia skuteczne zabezpieczenie przed porażeniem prądem. Stosując się do tych zasad, można też zminimalizować straty energii oraz poprawić niezawodność całego systemu elektroenergetycznego, co jest kluczowe w projektowaniu instalacji przemysłowych oraz budynków użyteczności publicznej.

Pytanie 17

Który z podanych łączników elektrycznych jest przeznaczony do układu niezależnego sterowania światłem z przynajmniej 3 różnych lokalizacji?

A. Jednobiegunowy

B. Dwubiegunowy

C. Świecznikowy

D. Krzyżowy

Odpowiedź 'Krzyżowy' jest poprawna, ponieważ łącznik krzyżowy jest kluczowym elementem w instalacjach elektrycznych, które wymagają sterowania oświetleniem z wielu miejsc. Umożliwia on połączenie trzech lub więcej punktów sterujących, co znacznie zwiększa elastyczność w zarządzaniu oświetleniem w większych pomieszczeniach lub w korytarzach. Przykładem zastosowania łącznika krzyżowego może być sytuacja, w której światło w długim korytarzu jest kontrolowane zarówno na początku, w środku, jak i na końcu. W połączeniu z łącznikami schodowymi, które umożliwiają sterowanie z dwóch miejsc, łącznik krzyżowy wprowadza dodatkowy poziom kontroli, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w instalacjach elektrycznych. Zgodnie z normami PN-IEC 60669-1, stosowanie łączników krzyżowych jest rekomendowane w celu zapewnienia wygodnego i funkcjonalnego dostępu do systemu oświetlenia, co zwiększa komfort użytkowania oraz efektywność energetyczną.

Pytanie 18

Wyłącznik różnicowoprądowy oznaczony jako EFI-4 40/0,03 posiada znamionowy prąd różnicowy

A. 0,03 A oraz znamionowy prąd ciągły 40 A

B. 0,03 mA oraz znamionowy prąd ciągły 40 mA

C. 0,03 mA oraz napięcie znamionowe 40 V

D. 0,03 A oraz napięcie znamionowe 40 V

Wyłącznik różnicowoprądowy EFI-4 40/0,03 ma znamionowy prąd różnicowy wynoszący 0,03 A oraz znamionowy prąd ciągły 40 A. Oznaczenie '0,03' odnosi się do wartości prądu różnicowego, co oznacza, że urządzenie odłączy obwód elektryczny, gdy wykryje różnicę prądu wynoszącą 30 mA (0,03 A) pomiędzy przewodem fazowym a przewodem neutralnym. To działanie ma na celu ochronę przed porażeniem prądem oraz minimalizację ryzyka pożaru spowodowanego upływem prądu. Znamionowy prąd ciągły 40 A oznacza, że urządzenie jest w stanie przewodzić prąd o takim natężeniu bez ryzyka uszkodzenia. W praktyce, wyłączniki różnicowoprądowe są kluczowym elementem w systemach elektrycznych, szczególnie w instalacjach domowych i przemysłowych, gdzie ochrona ludzi i mienia przed skutkami awarii instalacji elektrycznej jest priorytetem. Stosowanie wyłączników różnicowoprądowych jest zgodne z normami PN-EN 61008-1, które określają wymagania dotyczące bezpieczeństwa i funkcjonowania tych urządzeń.

Pytanie 19

Przed dokonaniem pomiaru rezystancji izolacji w instalacji elektrycznej najpierw należy odciąć napięcie zasilające, a potem

A. usunąć z opraw źródła światła, wyłączyć odbiorniki jednofazowe z gniazd wtyczkowych, odłączyć silniki trójfazowe

B. zamontować do opraw źródła światła, wyłączyć odbiorniki jednofazowe z gniazd wtyczkowych, włączyć silniki trójfazowe

C. usunąć z opraw źródła światła, włączyć odbiorniki jednofazowe do gniazd wtyczkowych, odłączyć silniki trójfazowe

D. zamontować do opraw źródła światła, włączyć odbiorniki jednofazowe do gniazd wtyczkowych, włączyć silniki trójfazowe

Dobra robota z odpowiedzią! To, co napisałeś, dobrze pokazuje, jakie kroki warto podjąć przed pomiarem rezystancji izolacji w instalacji elektrycznej. Najpierw trzeba wymontować źródła światła z opraw – to naprawdę ważne, żeby nie ryzykować porażeniem prądem w trakcie pomiarów. Poza tym, wyłączenie jednofazowych odbiorników i silników trójfazowych jest konieczne, żeby nie zakłócały one wyników i nie zostały uszkodzone przez niewłaściwe napięcie. Te zasady są zgodne z przepisami, jak PN-EN 50110-1, które mówią, że trzeba wyłączyć zasilanie przed przeprowadzeniem testów izolacji. To, że stosujesz te procedury, nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale też sprawia, że pomiary są dokładniejsze. A to jest bardzo istotne, żeby dobrze ocenić stan izolacji i upewnić się, że instalacja jest w dobrym stanie.

Pytanie 20

Która z poniższych czynności nie jest częścią badań wyłączników różnicowoprądowych w układzie trójfazowym?

A. Pomiar czasu oraz prądu różnicowego, przy którym wyłącznik zadziała

B. Weryfikacja działania przycisku testowego

C. Sprawdzenie kolejności faz sieci zasilającej

D. Weryfikacja poprawności podłączenia do sieci

Wybór odpowiedzi "Sprawdzenie kolejności faz sieci zasilającej" jest prawidłowy, ponieważ ta czynność nie jest częścią badań trójfazowych wyłączników różnicowoprądowych. Trójfazowe wyłączniki różnicowoprądowe są urządzeniami zabezpieczającymi, które mają na celu ochronę ludzi przed porażeniem prądem elektrycznym oraz zapobieganie pożarom spowodowanym zwarciami. W ramach standardowych badań tych wyłączników koncentrujemy się na ich działaniu w odpowiedzi na upływności prądów do ziemi oraz testowaniu ich funkcji detekcji. Przykładowo, badania obejmują sprawdzenie zadziałania przycisku testującego, co pozwala zweryfikować, czy wyłącznik działa poprawnie w warunkach awaryjnych. Ponadto, pomiar czasu i różnicowego prądu zadziałania wyłącznika jest kluczowy dla oceny jego efektywności. Zgodnie z normą PN-EN 61008-1, zachowanie wyłączników różnicowoprądowych w odpowiedzi na różne poziomy prądów upływowych jest istotne w kontekście ich działania, dlatego czynności te są niezbędne w procesie testowym. Kolejność faz w sieci zasilającej nie wpływa na działanie wyłącznika różnicowoprądowego, dlatego nie jest brana pod uwagę w tych badaniach.

Pytanie 21

Jaką rolę odgrywa wyzwalacz elektromagnetyczny w wyłączniku nadprądowym?

A. Napina sprężynę mechanizmu

B. Rozpoznaje zwarcia

C. Zatrzymuje łuk elektryczny

D. Identyfikuje przeciążenia

Wybór odpowiedzi dotyczącej gaszenia łuku elektrycznego jest mylny, ponieważ proces ten nie jest bezpośrednio związany z funkcją wyzwalacza elektromagnetycznego. Wyłączniki nadprądowe, przy wykrywaniu zwarcia, mogą generować łuk elektryczny, który jest następnie gaszony przez specjalne mechanizmy w urządzeniach, takich jak komory gaszenia łuku. W związku z tym, gaszenie łuku to proces, który zachodzi po detekcji zwarcia, a nie jest funkcją wyzwalacza. Ponadto, odpowiedź odnosząca się do wykrywania przeciążeń jest również nieprawidłowa, ponieważ wyzwalacz elektromagnetyczny skupia się głównie na detekcji zwarć, a przeciążenia są zwykle rozpoznawane przez funkcję wyzwalacza termicznego, który działa na zasadzie wydłużania się elementu bimetalowego pod wpływem ciepła generowanego przez przepływający prąd. Naciąganie sprężyny napędu, chociaż istotne w niektórych mechanizmach wyłączników, nie ma żadnego związku z funkcjami wyzwalacza elektromagnetycznego. W praktyce, mylenie funkcji tych komponentów prowadzi do nieporozumień w zakresie projektowania systemów zabezpieczeń elektrycznych, co może skutkować niewłaściwym doborem urządzeń oraz potencjalnym zagrożeniem dla użytkowników i sprzętu.

Pytanie 22

W jakich okolicznościach instalacja elektryczna nie wymaga konserwacji ani naprawy?

A. Kiedy prowadzone są prace konserwacyjne w obiekcie, na przykład malowanie ścian

B. Gdy użytkowanie instalacji stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa personelu lub otoczenia

C. Kiedy zostanie zauważone uszkodzenie instalacji elektrycznej

D. Gdy stan techniczny instalacji jest niedostateczny lub wartości jej parametrów są poza zakresem określonym w instrukcji eksploatacji

Odpowiedź wskazująca, że instalacja elektryczna nie musi być poddawana konserwacji w przypadku przeprowadzania prac konserwacyjnych, takich jak malowanie ścian, jest prawidłowa, ponieważ w tym kontekście nie zachodzi ryzyko uszkodzenia instalacji ani zagrożenie dla bezpieczeństwa. W rzeczywistości, prace konserwacyjne są często planowane i wykonywane w sposób, który minimalizuje ryzyko dla istniejącej instalacji. Przykładowo, przed rozpoczęciem malowania należy zabezpieczyć gniazdka elektryczne i kable, co pozwala na bezpieczne i zgodne z normami ISO i PN wykonywanie takich prac. Dobrą praktyką jest również przeprowadzenie przeglądu stanu instalacji przed rozpoczęciem jakichkolwiek działań konserwacyjnych, aby upewnić się, że nie ma ukrytych usterek, które mogłyby wpłynąć na bezpieczeństwo. Ostatecznie, przestrzeganie regularnych harmonogramów konserwacji i inspekcji jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa oraz wydajności instalacji elektrycznych.

Pytanie 23

Jaką wartość ma prędkość obrotowa pola magnetycznego stojana silnika indukcyjnego przy danych: f_N = 50 Hz; p = 4?

A. 1 450 obr./min

B. 750 obr./min

C. 720 obr./min

D. 1 500 obr./min

Prędkość obrotowa pola magnetycznego stojana silnika indukcyjnego można obliczyć za pomocą wzoru: n = (120 * f_N) / p, gdzie n to prędkość obrotowa w obr./min, f_N to częstotliwość zasilania w hercach, a p to liczba par biegunów. W podanym przypadku f_N wynosi 50 Hz, a liczba par biegunów p wynosi 4. Podstawiając wartości do wzoru, otrzymujemy: n = (120 * 50) / 4 = 1500 obr./min. Jednakże, aby uzyskać prędkość obrotową rzeczywistą, musimy uwzględnić poślizg silnika indukcyjnego, który wynosi zazwyczaj od 2 do 5% w zależności od obciążenia. Przy założeniu typowego poślizgu na poziomie 5%, obliczamy prędkość rzeczywistą: 1500 - (0,05 * 1500) = 1425 obr./min. W praktyce jednak standardowe silniki indukcyjne o częstotliwości 50 Hz i 4 parach biegunów mają prędkość nominalną wynoszącą 750 obr./min, co odpowiada ich charakterystyce pracy w rzeczywistych warunkach. Takie parametry są zgodne z normami IEC 60034-1, które opisują wymagania dla maszyn elektrycznych.

Pytanie 24

Który z podanych silników elektrycznych ma najbardziej sztywną charakterystykę mechaniczną n = f(M) w trybie pracy stabilnej?

A. Szeregowy prądu stałego

B. Asynchroniczny klatkowy

C. Synchroniczny

D. Obcowzbudny prądu stałego

Silnik szeregowy prądu stałego, silnik asynchroniczny klatkowy oraz silnik obcowzbudny prądu stałego mają charakterystyki mechaniczne, które są mniej sztywne w porównaniu do silnika synchronicznego. W przypadku silnika szeregowego prądu stałego, prędkość obrotowa jest silnie uzależniona od momentu obrotowego: im większy moment, tym niższa prędkość, co sprawia, że silnik ten jest bardziej elastyczny, ale także ma ograniczoną stabilność w pracy przy zmieniającym się obciążeniu. Silnik asynchroniczny klatkowy, z drugiej strony, ma charakterystykę, która pozwala na pewne zmiany prędkości w zależności od obciążenia, co może prowadzić do problemów z precyzyjną kontrolą prędkości, zwłaszcza w aplikacjach wymagających dużych momentów obrotowych. Silnik obcowzbudny prądu stałego, choć charakteryzuje się większą sztywnością niż szeregowy, nadal nie osiąga poziomu stabilności prędkości, jaki zapewnia silnik synchroniczny. Powszechnym błędem myślowym jest założenie, że silniki o większej mocy są automatycznie bardziej stabilne, podczas gdy to w rzeczywistości ich konstrukcja i typ zasilania decydują o charakterystyce pracy. W obliczu rosnących wymagań w zakresie efektywności energetycznej oraz precyzyjnego sterowania, zrozumienie różnic między tymi typami silników jest kluczowe dla inżynierów i projektantów systemów napędowych.

Pytanie 25

Elementem końcowym sieci zasilającej, a także punktem początkowym instalacji elektrycznej budynku jest

A. przyłącze

B. rozdzielnica główna

C. złącze

D. wewnętrzna linia zasilająca

Wybór odpowiedzi związanej z wewnętrzną linią zasilającą, złączem lub rozdzielnicą główną wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące struktury sieci elektroenergetycznej. Wewnętrzna linia zasilająca odnosi się do instalacji, która rozprowadza energię wewnątrz budynku, ale nie jest jej początkiem ani końcowym elementem zewnętrznej sieci zasilającej. Jej działanie jest uzależnione od prawidłowego funkcjonowania przyłącza, które dostarcza energię do budynku. Złącze natomiast jest punktem, w którym energia elektryczna z sieci zewnętrznej łączy się z instalacją budynku, ale nie stanowi ono końca sieci zasilającej. Rozdzielnica główna, mimo że kluczowa w zarządzaniu dystrybucją energii wewnątrz budynku, również nie jest początkiem instalacji elektrycznej, lecz raczej punktem rozdzielającym energię na poszczególne obwody. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie tych elementów z przyłączem, co może prowadzić do nieporozumień w projektowaniu oraz wykonawstwie instalacji elektrycznych. Aby uniknąć takich błędów, warto zaznajomić się z pełną strukturą instalacji, co przyczynia się do poprawnej analizy i realizacji projektów elektrycznych.

Pytanie 26

W przypadku instalacji elektrycznej o parametrach U₀ = 230 V i I_a= 100 A, Z_s = 3,1 Ω (Z_sI_a < U₀), działającej w systemie TN-C, dodatkowa ochrona przed porażeniem prądem elektrycznym nie jest efektywna, ponieważ

A. rezystancja izolacji miejsca pracy jest zbyt duża

B. impedancja pętli zwarcia jest zbyt wysoka

C. rezystancja uziemienia jest zbyt niska

D. impedancja sieci zasilającej jest zbyt niska

Impedancja pętli zwarcia jest kluczowym parametrem w systemach elektrycznych, szczególnie w układach TN-C. W przypadku, gdy impedancja pętli zwarcia jest zbyt duża, może to prowadzić do niewystarczającego prądu zwarciowego, co z kolei wpływa na czas zadziałania zabezpieczeń. W układach TN-C przy wartościach U₀ = 230 V oraz I_a = 100 A, impedancja pętli zwarcia powinna być na tyle niska, aby zapewnić skuteczne wyłączenie w przypadku zwarcia. W praktyce, jeśli impedancja pętli zwarcia przekracza określone wartości, na przykład zgodnie z normą PN-EN 60364, czas reakcji wyłączników automatycznych może być zbyt długi, co stwarza potencjalne zagrożenie dla bezpieczeństwa użytkowników. Dlatego właściwe pomiary impedancji pętli zwarcia są niezbędne w każdym projekcie instalacji elektrycznej, aby upewnić się, że system będzie dostatecznie chronił przed porażeniem prądem elektrycznym. W przypadku wykrycia zbyt dużej impedancji, zaleca się poprawę uziemienia oraz optymalizację konfiguracji instalacji, aby zwiększyć skuteczność zabezpieczeń.

Pytanie 27

Jaka jest maksymalna moc kuchni elektrycznej zamontowanej w lokalu zasilanym napięciem 400/230V, jeśli obwód zasilający jest chroniony przez wyłącznik nadprądowy typu S-303 CLS6-C10/3?

A. 3,9 kW

B. 2,9 kW

C. 9,6 kW

D. 6,9 kW

W przypadku odpowiedzi, które wskazują na inne wartości mocy, istotne jest zrozumienie kilku kluczowych zasad dotyczących obliczeń mocy oraz właściwego doboru zabezpieczeń dla urządzeń elektrycznych. Na przykład, wiele osób może błędnie sądzić, że maksymalna moc kuchenki elektrycznej może być wyższa niż wskazywana przez wyłącznik, nie uwzględniając, że każdy obwód zasilający ma swoje ograniczenia wynikające z zastosowanych zabezpieczeń. Warto również zauważyć, że przy zasilaniu z napięcia 230 V, przy założeniu, że używamy wyłącznika o prądzie znamionowym 10 A, obliczona moc wynosi tylko 2,3 kW, co jest znacznie poniżej potrzebnej mocy dla typowej kuchenki, która zazwyczaj wymaga większej mocy do efektywnego gotowania. Z kolei założenie, że można użyć wartości mocy 9,6 kW, jest niezgodne z parametrami wyłącznika, co może prowadzić do niebezpieczeństwa przeciążenia i awarii instalacji. Warto pamiętać, że każda instalacja elektryczna powinna być projektowana zgodnie z obowiązującymi normami, a także z praktykami, które zapewniają nie tylko skuteczność, ale przede wszystkim bezpieczeństwo użytkowników. Ustalając maksymalną moc dla urządzeń elektrycznych, należy zawsze odnosić się do specyfikacji producenta oraz obowiązujących przepisów, co pozwoli uniknąć nieprzewidzianych problemów i zagrożeń.

Pytanie 28

Zakres działania wyzwalaczy elektromagnetycznych w instalacyjnych wyłącznikach nadprądowych dla charakterystyki C mieści się w przedziale

A. 1-20 krotności prądu znamionowego

B. 5-10 krotności prądu znamionowego

C. 3-5 krotności prądu znamionowego

D. 20-30 krotności prądu znamionowego

Wybór odpowiedzi "5-10 krotności prądu znamionowego" dla charakterystyki C wyłączników nadprądowych jest poprawny, ponieważ odpowiada on standardowym wartościom zdefiniowanym w normach elektrotechnicznych. Wyłączniki charakteryzujące się tym zakresem są zaprojektowane tak, aby reagować na przeciążenia oraz krótkie spięcia w sytuacjach, gdy prąd wzrasta do poziomów znacznie wyższych niż prąd znamionowy. W praktyce oznacza to, że wyłączniki te skutecznie chronią instalacje elektryczne przed uszkodzeniami, które mogą być spowodowane nagłymi skokami prądu. Przykładem zastosowania wyłączników o charakterystyce C mogą być instalacje elektryczne w obiektach przemysłowych, gdzie urządzenia takie jak silniki i transformatory mogą generować znaczne prądy rozruchowe. Dobrze dobrany wyłącznik nadprądowy, zgodnie z normą PN-EN 60898, w odpowiednich sytuacjach zabezpiecza przed skutkami przeciążeń, co jest kluczowe dla bezpiecznej eksploatacji urządzeń oraz minimalizowania ryzyka pożarów i awarii.

Pytanie 29

Jakiego pomiaru należy dokonać, aby ocenić efektywność ochrony przed porażeniem w przypadku uszkodzenia odbiornika klasy I w sieci TT?

A. Ciągłości przewodu neutralnego

B. Ciągłości przewodów fazowych

C. Rezystancji uziomu, do którego dołączona jest obudowa odbiornika

D. Rezystancji izolacji przewodu uziemiającego

Rezystancja uziomu, do którego dołączona jest obudowa odbiornika, jest kluczowym pomiarem w celu sprawdzenia skuteczności ochrony przeciwporażeniowej w systemach elektrycznych, w tym w sieciach TT. Odbiorniki I klasy ochronności wymagają, aby obudowa była trwale uziemiona, co zapewnia, że w przypadku wystąpienia awarii, prąd upływowy ma możliwość przepływu do ziemi, co minimalizuje ryzyko porażenia prądem elektrycznym. Pomiar rezystancji uziomu powinien być wykonany zgodnie z normami, takimi jak PN-IEC 60364, które zalecają, aby wartość ta nie przekraczała 10 Ω dla zapewnienia efektywnej ochrony. Przykładowo, w instalacjach przemysłowych, gdzie używane są urządzenia o dużej mocy, niska rezystancja uziomu jest niezbędna, aby zapewnić szybkie działanie zabezpieczeń, takich jak wyłączniki różnicowoprądowe. Ponadto, w praktyce, warto przeprowadzać regularne pomiary rezystancji uziomu, aby upewnić się, że warunki uziemienia nie uległy zmianie wraz z upływem czasu czy też w wyniku warunków atmosferycznych, co może wpłynąć na bezpieczeństwo użytkowników. Jest to podstawowy krok w procesie zarządzania ryzykiem w instalacjach elektrycznych.

Pytanie 30

Jakie minimalne wymiary powinien mieć przewód ochronny miedziany w przypadku przewodów fazowych miedzianych o przekrojach 25 mm2 i 35 mm2?

A. 12 mm2

B. 20 mm2

C. 10 mm2

D. 16 mm2

Minimalny przekrój miedzianego przewodu ochronnego powinien wynosić 16 mm2 przy miedzianych przewodach fazowych o przekrojach 25 mm2 i 35 mm2. Takie wymagania wynikają z obliczeń związanych z bezpieczeństwem elektrycznym oraz ochroną przed porażeniem prądem. W polskich normach dotyczących instalacji elektrycznych, takich jak PN-IEC 60364, podano zasady doboru przewodów ochronnych, które uwzględniają maksymalne prądy zwarciowe oraz czas wyłączenia w przypadku awarii. Odpowiedni przekrój przewodu ochronnego jest kluczowy dla zapewnienia skutecznej ochrony instalacji oraz osób korzystających z urządzeń elektrycznych. W praktyce, dobór właściwego przekroju w instalacjach przemysłowych i budowlanych ma na celu minimalizację ryzyka uszkodzenia instalacji oraz zapewnienie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa. Warto również zwrócić uwagę na to, że stosując przewody o odpowiednim przekroju, zmniejszamy straty energii oraz ryzyko przegrzewania się materiałów, co jest istotne z perspektywy trwałości i niezawodności instalacji.

Pytanie 31

W prawidłowo działającej instalacji elektrycznej w kuchni wymieniono uszkodzone gniazdo wtykowe. Po uruchomieniu odbiornika zadziałał wyłącznik różnicowoprądowy. Jaki błąd wystąpił przy montażu gniazda?

A. Zamieniono zacisk przewodu ochronnego z neutralnym

B. Nie podłączono przewodu ochronnego

C. Zamieniono zacisk przewodu fazowego z neutralnym

D. Nie podłączono przewodu neutralnego

Zamiana zacisku przewodu ochronnego z neutralnym jest poważnym błędem w instalacji elektrycznej. W systemach elektrycznych, przewód ochronny (PE) ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa poprzez odprowadzanie prądu awaryjnego w przypadku uszkodzenia izolacji urządzenia. Jeśli ten przewód zostanie zamieniony z przewodem neutralnym (N), to w przypadku zwarcia prąd zamiast do ziemi popłynie przez przewód neutralny, co może prowadzić do poważnych zagrożeń, w tym do porażenia prądem. Wyłączniki różnicowoprądowe są zaprojektowane do wykrywania różnicy prądu przepływającego między przewodem fazowym a neutralnym; jeśli coś pójdzie nie tak, a prąd zacznie płynąć przez przewód ochronny, wyłącznik zadziała, co może być objawem niepoprawnego podłączenia. W praktyce, przed podłączeniem gniazda wtyczkowego, należy zawsze upewnić się, że przewody są prawidłowo oznaczone i podłączone zgodnie z aktualnymi normami, takimi jak PN-IEC 60364, aby zminimalizować ryzyko błędów montażowych.

Pytanie 32

Który z wymienionych elementów nie ma wpływu na konieczną częstotliwość przeprowadzania przeglądów okresowych instalacji elektrycznej?

A. Liczba odbiorników zasilanych z instalacji

B. Typ instalacji

C. Warunki atmosferyczne, którym podlega instalacja

D. Funkcja budynku

Liczba odbiorników zasilanych z instalacji elektrycznej nie ma bezpośredniego wpływu na wymagania dotyczące częstotliwości sprawdzeń okresowych instalacji. Częstotliwość tych sprawdzeń jest przede wszystkim zależna od warunków zewnętrznych, w jakich funkcjonuje instalacja, przeznaczenia budynku oraz rodzaju instalacji. Na przykład, instalacje znajdujące się w warunkach trudnych, takich jak wysokie wilgotności czy narażenie na agresywne substancje chemiczne, wymagają częstszych przeglądów niż te w standardowych warunkach. Praktyka pokazuje, że zarówno w budynkach mieszkalnych, jak i przemysłowych, kluczowe jest, aby dostosować harmonogram kontrolowania stanu technicznego do specyfiki obiektów. Zgodnie z normami IEC 60364 oraz PN-EN 50110-1, kategorie ryzyka i warunki pracy powinny być brane pod uwagę przy ustalaniu częstotliwości przeglądów. Na przykład, w obiektach użyteczności publicznej i przemysłowych, gdzie występuje wyższe ryzyko uszkodzenia sprzętu elektrycznego, sprawdzenia powinny być przeprowadzane regularnie, nawet niezależnie od liczby odbiorników.

Pytanie 33

Przed przystąpieniem do wymiany uszkodzonej oprawy oświetleniowej w biurze nie jest konieczne

A. pisemne polecenie do wykonania prac

B. zabezpieczenie przed przypadkowym włączeniem zasilania przez osoby nieuprawnione

C. wyłączenie zasilania z instalacji

D. oznaczenie i zabezpieczenie obszaru roboczego

Pisemne polecenie wykonania prac jest wymagane w wielu kontekstach, ale nie jest to czynność, która musi być zrealizowana przed przystąpieniem do wymiany uszkodzonej oprawy oświetleniowej. W praktyce, istotne jest, aby przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac związanych z instalacjami elektrycznymi, zadbać o bezpieczeństwo, co oznacza, że kluczowe jest wyłączenie zasilania i zabezpieczenie miejsca pracy. Pisemne polecenie, choć może być częścią procedury zarządzania bezpieczeństwem w niektórych organizacjach, nie jest ogólnym wymogiem w każdej sytuacji. Zgodnie z normami bezpieczeństwa, najważniejsze jest zminimalizowanie ryzyka poprzez odpowiednie izolowanie obszaru roboczego. Przykładowo, w przypadku awarii oświetlenia w biurze, pracownik powinien najpierw wyłączyć zasilanie, a następnie oznakować i zabezpieczyć miejsce pracy, aby uniknąć niebezpieczeństw związanych z porażeniem prądem. Te działania są kluczowe w celu zapewnienia bezpieczeństwa własnego oraz innych osób przebywających w pobliżu.

Pytanie 34

Podczas realizacji instalacji elektrycznej w obiektach przemysłowych z wydzielinami korozyjnymi powinno się zastosować sprzęt hermetyczny oraz wykorzystać przewody z żyłami

A. miedzianymi umieszczonymi na tynku

B. aluminiowymi umieszczonymi pod tynkiem

C. miedzianymi umieszczonymi pod tynkiem

D. aluminiowymi umieszczonymi na tynku

Odpowiedź miedzianymi ułożonymi na tynku jest właściwa, ponieważ stosowanie miedzi w instalacjach elektrycznych w pomieszczeniach przemysłowych z wyziewami żrącymi jest najczęściej zalecane. Miedź charakteryzuje się wysoką odpornością na korozję, co jest szczególnie istotne w środowiskach, gdzie mogą występować substancje chemiczne, które mogą negatywnie wpływać na materiały elektryczne. Ponadto, ułożenie przewodów na tynku ułatwia ich konserwację oraz wymianę, co jest kluczowe w przypadku uszkodzeń lub awarii. Standardy takie jak PN-IEC 60364 oraz dobre praktyki branżowe rekomendują tego typu rozwiązania, aby zapewnić bezpieczeństwo i niezawodność instalacji. Przykładowo, w zakładach przemysłowych, gdzie występują agresywne substancje chemiczne, zastosowanie miedzi i odpowiednich osprzętów szczelnych może znacząco zmniejszyć ryzyko awarii oraz zapewnić trwałość systemu. W praktyce, instalatorzy często wybierają przewody miedziane, gdyż zapewniają one nie tylko lepszą przewodność, ale także większą odporność na uszkodzenia mechaniczne oraz chemiczne.

Pytanie 35

Z jakiego rodzaju metalu oraz w jakiej formie produkowane są żyły przewodu YDYp 4×1,5 mm²?

A. Z aluminium w formie drutu

B. Z miedzi w formie drutu

C. Z miedzi w formie linki

D. Z aluminium w formie linki

Żyły w przewodzie YDYp 4×1,5 mm² są z miedzi, co jest standardem w branży elektrycznej. Miedź jest super, bo dobrze przewodzi prąd, dlatego właśnie się ją najczęściej wybiera do instalacji elektrycznych. W przypadku YDYp, jego druciana konstrukcja daje sporo elastyczności, co ułatwia robienie instalacji, zwłaszcza tam, gdzie jest ciasno. Te przewody można spotkać w budownictwie, szczególnie przy instalacjach oświetleniowych i systemach zasilających. Zgodnie z normą PN-EN 60228, miedziane przewody mają dokładnie określone parametry, co zapewnia bezpieczeństwo i efektywność. Na przykład, YDYp 4×1,5 mm² świetnie sprawdza się w oświetleniu w domach, gdzie trzeba mieć na uwadze zabezpieczenia przed przeciążeniem i zwarciem.

Pytanie 36

Na tynku wykonanym na ścianie działowej z cegły pełnej wytyczono miejsce dla rurek PVC. Jakie narzędzia należy zgromadzić, aby zapewnić szybki i precyzyjny montaż rurek?

A. Taśmę mierniczą, wiertarkę, piłę do metalu, młotek

B. Wiertarkę, punktak, zestaw wkrętaków

C. Punktak, młotek, wiertarka udarowa, wiertło widiowe dostosowane do średnicy kołka rozporowego, piła do metalu, zestaw wkrętaków

D. Taśmę mierniczą, młotek, wiertarkę udarową, wiertło widiowe dostosowane do średnicy kołka rozporowego, poziomicę, zestaw wkrętaków

Wybór punktaka, młotka, wiertarki udarowej, wiertła widiowego dopasowanego do rozmiarów kołka rozporowego, piły do metalu oraz kompletu wkrętaków jest odpowiedni do montażu rurek PVC na ścianie działowej z cegły pełnej. Punktak i młotek są niezbędne do precyzyjnego wyznaczania miejsc, w których będą wiercone otwory, co pozwala na uniknięcie uszkodzeń materiału oraz zachowanie dokładności w montażu. Wiertarka udarowa, w połączeniu z wiertłem widiowym, zapewnia skuteczne wiercenie w twardym materiale, jakim jest cegła pełna, a odpowiednie dopasowanie wiertła do rozmiaru kołka gwarantuje stabilne mocowanie rurek. Piła do metalu umożliwia precyzyjne przycinanie elementów instalacji, a komplet wkrętaków jest niezbędny do montażu uchwytów mocujących. Taki zestaw narzędzi wpisuje się w dobre praktyki branżowe, gdzie kluczową rolę odgrywa precyzja i odpowiednie przygotowanie do wykonania zadania, co przekłada się na trwałość i bezpieczeństwo instalacji. Przykładem może być sytuacja, w której nieodpowiednie narzędzia mogą prowadzić do uszkodzenia materiałów lub nietrwałego montażu, co w efekcie wiąże się z dodatkowymi kosztami i czasem potrzebnym na poprawki.

Pytanie 37

Jak długo maksymalnie może trwać samoczynne wyłączenie zasilania w obwodzie odbiorczym z napięciem przemiennym 230 V i prądem obciążenia do 32 A, w sieci TN, spełniający wymagania dotyczące ochrony przed dotykiem pośrednim?

A. 1 sekundę

B. 5 sekund

C. 0,2 sekundy

D. 0,4 sekundy

Maksymalny czas samoczynnego wyłączenia zasilania w obwodzie odbiorczym o napięciu 230 V i prądzie obciążenia do 32 A w sieci TN wynoszący 0,4 sekundy jest zgodny z normami obowiązującymi w dziedzinie bezpieczeństwa elektrycznego, takimi jak norma PN-EN 61140. Czas ten określa, jak szybko system ochronny powinien zareagować w przypadku wystąpienia zwarcia lub awarii, aby zminimalizować ryzyko porażenia prądem. W praktyce oznacza to, że urządzenia zabezpieczające, takie jak wyłączniki różnicowoprądowe, muszą być zdolne do zadziałania w tym krótkim czasie. Takie szybkie reakcje są kluczowe w warunkach użytkowania, zwłaszcza w środowisku domowym i komercyjnym, gdzie obecność ludzi jest stała. Przykładem zastosowania tej zasady mogą być obwody zasilające w łazienkach oraz innych pomieszczeniach narażonych na kontakt z wodą, gdzie ryzyko porażenia prądem jest znacznie wyższe. Odpowiednie zabezpieczenia w postaci wyłączników, które działają w ciągu 0,4 sekundy, mogą uratować życie, eliminując zasilanie w przypadku niebezpiecznych sytuacji.

Pytanie 38

Które z podanych wskazówek nie odnosi się do realizacji nowych instalacji elektrycznych w lokalach mieszkalnych?

A. Odbiorniki o dużej mocy powinny być zasilane z osobnych obwodów

B. Gniazda wtykowe w kuchni powinny być podłączane do oddzielnego obwodu

C. Obwody oświetleniowe należy oddzielić od gniazd wtykowych

D. Gniazda wtykowe w każdym pomieszczeniu powinny pochodzić z wydzielonego obwodu

Wymienione zależności, które sugerują różne podejścia do instalacji elektrycznych w pomieszczeniach mieszkalnych, mogą wydawać się rozsądne, jednak w rzeczywistości opierają się na błędnych założeniach. Na przykład, zasilanie gniazd wtykowych w kuchni z osobnego obwodu jest praktyką zalecaną ze względu na konieczność obsługi urządzeń o dużym poborze mocy, takich jak kuchenki czy zmywarki. Odbiorniki dużej mocy powinny być zasilane z wydzielonych obwodów, aby zapobiec przeciążeniom i zwiększyć bezpieczeństwo użytkowania. Oddzielenie obwodów oświetleniowych od gniazd wtykowych również ma swoje uzasadnienie, ponieważ pozwala na niezależne zarządzanie oświetleniem i zasilaniem urządzeń, co w praktyce ułatwia diagnostykę i naprawy awarii. Z perspektywy normatywnej, wszystkie te podejścia są zgodne z europejskimi standardami bezpieczeństwa instalacji elektrycznych, które mają na celu minimalizację ryzyka związanego z użytkowaniem energii elektrycznej. Błędne wnioski wynikają często z niepełnego zrozumienia zasad projektowania instalacji elektrycznych i mogą prowadzić do sytuacji niebezpiecznych, takich jak przeciążenia, które w skrajnych przypadkach mogą skutkować pożarami. Dlatego tak ważne jest, aby przestrzegać sprawdzonych zasad i standardów, aby zapewnić zarówno komfort, jak i bezpieczeństwo użytkowników instalacji elektrycznych.

Pytanie 39

Aby zmierzyć częstotliwość, należy użyć

A. waromierza

B. watomierza

C. częstościomierza

D. fazomierza

Częstościomierz jest urządzeniem służącym do pomiaru częstotliwości sygnałów elektrycznych, co czyni go najodpowiedniejszym narzędziem do tego celu. Jego działanie polega na zliczaniu liczby cykli sygnału w jednostce czasu, co pozwala na precyzyjne określenie częstotliwości, wyrażonej w hercach (Hz). Częstościomierze są powszechnie wykorzystywane w elektronice, telekomunikacji oraz w badaniach laboratoryjnych. Na przykład, przy pomiarze częstotliwości oscylatorów w układach radiowych, częstościomierz umożliwia dokładne dostrajanie urządzeń do pożądanej częstotliwości pracy. W kontekście standardów branżowych, częstościomierze powinny spełniać normy kalibracji, co zapewnia ich wiarygodność i dokładność w pomiarach. Warto również zauważyć, że nowoczesne częstościomierze oferują dodatkowe funkcje, takie jak analiza harmonik czy pomiar fazy, co zwiększa ich użyteczność w zaawansowanych aplikacjach.

Pytanie 40

W jaki sposób powinno się przeprowadzać zalecane przez producenta regularne testy działania wyłącznika różnicowoprądowego?

A. Naciskając przycisk TEST na wyłączonym wyłączniku

B. Obserwując reakcję wyłączonego wyłącznika na zwarcie przewodów czynnych w obwodzie wyjściowym

C. Naciskając przycisk TEST na załączonym wyłączniku

D. Obserwując reakcję załączonego wyłącznika na odłączenie przewodu ochronnego w rozdzielnicy

Aby prawidłowo sprawdzić działanie wyłącznika różnicowoprądowego (RCD), należy nacisnąć przycisk TEST na załączonym wyłączniku. W momencie naciśnięcia przycisku TEST, wyłącznik symuluje wyciek prądu, co powinno spowodować jego natychmiastowe wyłączenie. Działanie to jest zgodne z zaleceniami zawartymi w normach europejskich EN 61008 oraz EN 61009, które podkreślają znaczenie regularnych testów wyłączników RCD w celu zapewnienia bezpieczeństwa elektrycznego. Przykładem zastosowania tej procedury może być okresowe testowanie w instalacjach domowych lub przemysłowych, co powinno odbywać się co najmniej raz na miesiąc. Regularne testowanie RCD jest kluczowe, ponieważ pozwala upewnić się, że wyłącznik będzie działał prawidłowo w przypadku rzeczywistego wycieku prądu, co może zminimalizować ryzyko porażenia prądem lub pożaru. Należy pamiętać, że po teście wyłącznik powinien być ponownie włączony, aby przywrócić normalne funkcjonowanie instalacji elektrycznej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej