Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 26 maja 2025 11:31
  • Data zakończenia: 26 maja 2025 11:49

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Częstotliwość rui u owiec wynosi średnio co ile dni?

A. 10 dni
B. 17 dni
C. 21 dni
D. 28 dni
Ruja u owiec, znana również jako rujący cykl, powtarza się średnio co 17 dni, co jest kluczową informacją dla hodowców i specjalistów zajmujących się zarządzaniem stadem. Cykl ten jest istotny dla reprodukcji owiec, ponieważ indywidualne samice są w stanie zapłodnić się tylko w określonym oknie czasowym, które trwa od 24 do 36 godzin. Zrozumienie tego cyklu jest niezbędne, aby zoptymalizować proces krycia i zwiększyć wydajność rozmnażania. Hodowcy często stosują techniki monitorowania ruji, takie jak śledzenie zachowań samic czy używanie specjalnych urządzeń do detekcji rui. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy może obejmować planowanie krycia w odpowiednich terminach, co prowadzi do lepszego zarządzania stadem oraz zwiększenia efektywności produkcji mleka i mięsa. Dostępność i znajomość cyklu rui jest również powiązana z dobrymi praktykami hodowlanymi, które koncentrują się na zdrowiu i dobrostanie zwierząt.

Pytanie 2

Aby usunąć z wieprzowiny nieprzyjemny, charakterystyczny zapach, knury są poddawane

A. kastracji
B. odrobaczaniu
C. terapii
D. oczyszczaniu
Zaznaczenie "kastracji" to dobry wybór, bo to właśnie ona zmniejsza poziom hormonów płciowych u knurów, a to głównie one odpowiadają za ten nieprzyjemny zapach wieprzowiny. Kastracja wpływa na to, że produkcja substancji zapachowych, takich jak androstadienon, jest mniejsza. Moim zdaniem, dobrze przeprowadzona kastracja nie tylko poprawia jakość mięsa, ale też zmienia zachowanie zwierząt, co na pewno jest korzystne w hodowli. Warto też pamiętać, że według standardów hodowlanych polecanych przez OIE, powinno się ją robić w odpowiednim wieku. To zmniejsza stres u zwierząt i ryzyko różnego rodzaju komplikacji. Naprawdę ważne jest, żeby przy tym wszystkim przestrzegać zasad humanitarnego traktowania zwierząt, bo to wpływa na ich dobrostan. Dlatego kastracja to najlepsza praktyka, gdy chodzi o poprawę jakości mięsa knurów.

Pytanie 3

Ile dni wystarczy 15 kg opakowanie mieszanki mineralnej dla 5 klaczy w okresie laktacji, przy stosowaniu 200 g/szt./dzień?

A. 15 dni
B. 20 dni
C. 25 dni
D. 30 dni
Odpowiedź 15 dni jest prawidłowa, ponieważ obliczenia są oparte na dokładnych danych dotyczących zapotrzebowania klaczy w okresie laktacji. Klacze w tym okresie wymagają specjalistycznej diety, w tym odpowiedniej dawki minerałów. W przypadku pięciu klaczy, każda z nich potrzebuje 200 g mieszanki mineralnej dziennie, co daje łącznie 1000 g (czyli 1 kg) dziennie dla wszystkich pięciu klaczy. Posiadając 15 kg mieszanki, dzielimy tę wartość przez dzienne zapotrzebowanie. 15 kg to 15000 g, więc 15000 g / 1000 g = 15 dni. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w praktyce hodowlanej, aby zapewnić zdrowie i wydajność zwierząt. Utrzymanie odpowiedniego poziomu witamin i minerałów w diecie klaczy w okresie laktacji jest niezbędne dla ich dobrego stanu zdrowia oraz jakości mleka, co ma bezpośredni wpływ na wzrost i rozwój źrebiąt. Warto zwrócić uwagę na to, że niedobory minerałów mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, dlatego precyzyjne obliczenia są nieocenione w praktyce żywienia zwierząt.

Pytanie 4

Jak długo trwa okres ciąży u maciorki?

A. 9 miesięcy
B. 5 miesięcy
C. 10 miesięcy
D. 11 miesięcy
Ciąża u maciorki, czyli samicy świni, trwa około 3 miesięcy, 3 tygodni i 3 dni, co w sumie daje jakieś 114 dni. To dość ważna informacja, zwłaszcza w hodowli i weterynarii, bo dzięki temu można lepiej zaplanować, co zrobić z zwierzętami. Wiedza o tym, jak długo trwa ciąża, jest kluczowa, bo umożliwia przygotowanie miejsca na poród i zapewnienie odpowiednich warunków dla mamy i nowych prosiąt. Co więcej, znajomość cyklu reprodukcyjnego u maciorek pozwala lepiej zarządzać kryciem i produkcją, co ma wpływ na efektywność całego gospodarstwa. Dlatego ważne jest, żeby weterynarze i hodowcy stosowali metody monitorowania ciąży, takie jak ultrasonografia, bo to naprawdę pomaga w hodowli zwierząt gospodarskich.

Pytanie 5

Mocz zgromadzony w pęcherzu moczowym jest wydalany na zewnątrz organizmu za pośrednictwem cewki moczowej w trakcie

A. resorpcji
B. mikcji
C. sekrecji
D. defekacji
Mikcja to proces, w którym mocz zgromadzony w pęcherzu moczowym jest usuwany z organizmu przez cewkę moczową. Jest to kluczowy element układu moczowego, mający na celu regulację ilości płynów w organizmie oraz usuwanie zbędnych produktów przemiany materii. Proces mikcji jest kontrolowany zarówno przez mechanizmy autonomiczne, jak i somatyczne, co oznacza, że zarówno nerwy autonomiczne, jak i nasza wola wpływają na ten proces. W momencie, gdy pęcherz moczowy osiąga odpowiedni poziom napełnienia, receptory w jego ścianach wysyłają sygnały do mózgu, co wywołuje odczucie potrzeby oddania moczu. Mikcja jest procesem, który wymaga synchronizacji mięśni gładkich pęcherza moczowego oraz mięśni szkieletowych cewki moczowej, co można zaobserwować w praktyce medycznej i urologicznej. Zrozumienie procesu mikcji jest kluczowe w kontekście diagnostyki i leczenia zaburzeń układu moczowego, takich jak nietrzymanie moczu. Leczenie takich zaburzeń często opiera się na rehabilitacji mięśni dna miednicy oraz edukacji pacjentów na temat prawidłowych nawyków oddawania moczu.

Pytanie 6

Opisane w tabeli objawy sygnalizują u psa

postawa – sztywne łapy, lekko pochylony do przodu, grzbiet zjeżony.
głowa – czoło lekko zmarszczone, nos zmarszczony, oczy zmrużone lub patrzy wyzywająco.
uszy – pochylone ku przodowi.
pysk – otwarty, wargi podciągnięte, ukazuje zęby, nierzadko także i dziąsła.
ogon – odchodzi prosto od ciała, nastroszony, napręzony, zjeżony.

A. podporządkowanie.
B. zadowolenie.
C. ospałość.
D. agresję.
Opisana odpowiedź jako agresja jest rzeczywiście poprawna. Objawy wskazane w tabeli, takie jak sztywne łapy, lekko pochylony do przodu grzbiet, zjeżony ogon, pisk otwarty z uniesionymi wargami oraz pokazywanie zębów, są klasycznymi sygnałami, które jasno wskazują na stan lęku lub gotowości do ataku u psa. Zrozumienie tych objawów jest kluczowe w pracy z psami, szczególnie w kontekście behawioralnym, gdzie identyfikacja niepokojących zachowań pozwala na szybką interwencję. W takich sytuacjach warto zastosować techniki wzmacniania pozytywnego, aby zredukować stres zwierzęcia oraz uczyć je odpowiednich reakcji na bodźce zewnętrzne. W praktyce, badanie sygnałów ciała psa i ich interpretacja są fundamentalne dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno dla zwierzęcia, jak i dla ludzi oraz innych zwierząt wokół. Właściwe rozpoznanie agresji i zastosowanie odpowiednich metod szkoleniowych może prowadzić do znacznej poprawy w zachowaniu psa oraz lepszej harmonii w otoczeniu.

Pytanie 7

W układzie oddechowym można zaobserwować worki powietrzne

A. konia
B. kury
C. królika
D. krowy
Worki powietrzne są charakterystycznym elementem układu oddechowego ptaków, w tym kur. To właśnie one umożliwiają nieprzerwaną wymianę powietrza, co jest kluczowe dla efektywności ich oddychania. Układ oddechowy ptaków jest znacznie bardziej skomplikowany niż u ssaków, a worki powietrzne pełnią rolę w systemie wentylacyjnym, który zapewnia stały przepływ świeżego powietrza przez płuca. Kiedy ptak wdycha powietrze, nie tylko napełnia płuca, ale także rozprzestrzenia powietrze do worków powietrznych. W procesie wydechu powietrze wydobywa się z worków powietrznych, co pozwala na ciągłe dostarczanie tlenu do organizmu. Zrozumienie tych mechanizmów jest istotne w kontekście hodowli ptaków, ponieważ zdrowe funkcjonowanie układu oddechowego wpływa na ich wydajność i ogólne zdrowie. Przykładowo, w hodowli kur nieprawidłowe działanie worków powietrznych może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak choroby układu oddechowego, co jest zagrożeniem dla całej produkcji jaj.

Pytanie 8

Jak wygląda średni roczny stan w grupie technologicznej, w której czas pobytu zwierząt wynosi 6 miesięcy, a ich przelotowość to 120 sztuk?

A. 120
B. 50
C. 60
D. 40
Wybór niepoprawnych odpowiedzi na to pytanie często wynika z błędnych założeń dotyczących sposobu obliczania stanu średniorocznego w grupie technologicznej. Wielu ludzi może mylnie zakładać, że stan średnioroczny to po prostu suma zwierząt podzielona przez ich czas przebywania, co jest błędnym podejściem. Warto pamiętać, że obliczenia te muszą uwzględniać fakt, że czas przebywania zwierząt nie jest jedynym czynnikiem. Na przykład, niektórzy mogą pomylić się, zakładając, że stan średnioroczny wynosi 50 lub 40, nie uwzględniając, iż liczba zwierząt przelotowych (120) podzielona przez połowę roku (6 miesięcy) nie daje realistycznego obrazu. Obliczenia stanów średniorocznych są kluczowe w zarządzaniu zasobami biologicznymi i powinny być przeprowadzane zgodnie z normami branżowymi, które uwzględniają poprawne algorytmy. Ponadto, błędne odpowiedzi mogą wynikać z podstawowego zrozumienia koncepcji przelotowości i stanu populacji. Prawidłowe podejście wymaga uwzględnienia nie tylko liczby zwierząt, ale także ich cyklu życia, co w praktyce oznacza analizę ich reprodukcji, śmiertelności oraz migracji. Wiedza na temat tych aspektów jest niezbędna do podejmowania właściwych decyzji w zakresie ochrony i zarządzania dziką przyrodą.

Pytanie 9

U kotów z chorobami nerek zaleca się podawanie diety o obniżonej zawartości

A. włókien.
B. tłuszczu.
C. .białka
D. węglowodanów.
Pojęcie żywienia kotów z problemami nerkowymi często bywa mylone. Odpowiedzi wskazujące na niską zawartość włókien, tłuszczu czy węglowodanów nie uwzględniają kluczowej zasady dotyczącej diety nerkowej. Włókna, choć mogą być ważne w kontekście zdrowia jelit, nie mają bezpośredniego wpływu na funkcjonowanie nerek w porównaniu do białka. Co więcej, w diecie kotów białko pełni niezastąpioną funkcję jako źródło aminokwasów, które są niezbędne do wielu procesów metabolicznych. Zbyt duża ich ilość może jednak prowadzić do akumulacji toksycznych substancji w organizmie, co jest szczególnie problematyczne w przypadku schorzeń nerek. Z kolei tłuszcz i węglowodany są makroskładnikami, których poziom również ma znaczenie, ale nie jest głównym czynnikiem ryzyka w przypadku niewydolności nerek. Utrzymanie odpowiednich proporcji w diecie jest kluczowe, ale najistotniejszą praktyką pozostaje ograniczenie białka. Ponadto, ważnym błędem myślowym jest przypuszczenie, że każda kategoria składników odżywczych powinna być ograniczana w kontekście chorób nerek, co nie ma uzasadnienia w literaturze weterynaryjnej. Z tego powodu, konsultacja z lekarzem weterynarii jest niezbędna dla dostosowania diety, aby zaspokoić indywidualne potrzeby zdrowotne kota.

Pytanie 10

Numer lokalizacji stada, w którym zwierzę przyszło na świat lub gdzie po raz pierwszy zostało zarejestrowane w systemie zwierząt gospodarskich oznakowanych, stanowi jego numer identyfikacyjny?

A. świń
B. owiec
C. kóz
D. bydła
Numer identyfikacyjny stada, w którym zwierzę, w tym przypadku świnie, się urodziło lub zostało po raz pierwszy zgłoszone do rejestru, jest kluczowym elementem systemu identyfikacji zwierząt. W przypadku świń, ich identyfikacja jest szczególnie istotna z uwagi na wymogi sanitarno-epidemiologiczne oraz kontrolę chorób zakaźnych, takich jak wirusowe zapalenie nosa i grypy świń. Praktyczne zastosowanie numeru identyfikacyjnego polega na umożliwieniu hodowcom oraz inspektorom weterynaryjnym śledzenia historii zwierzęcia, co jest ważne w kontekście bioasekuracji oraz zapewnienia bezpieczeństwa żywności. Przykładowo, w sytuacji wykrycia choroby w stadzie, właściwy numer identyfikacyjny pozwala na szybkie zidentyfikowanie i ewentualne wycofanie z rynku produktów pochodzących z tego stada. Zgodnie z wytycznymi Unii Europejskiej, każda sztuka zwierzęcia powinna być zarejestrowana w odpowiednim rejestrze, co ma na celu zwiększenie przejrzystości i odpowiedzialności w branży hodowlanej.

Pytanie 11

Makuchy, wykorzystywane jako pasza dla zwierząt, są produktem ubocznym, który powstaje podczas wytwarzania

A. piwa
B. oleju
C. cukru
D. mąki
Makuchy to produkt uboczny, który powstaje w procesie wytwarzania oleju roślinnego, głównie z nasion takich jak soja, rzepak czy słonecznik. Po ekstrakcji oleju, pozostałość w postaci makuchów jest bogata w białko, co czyni ją atrakcyjnym składnikiem paszowym dla zwierząt. W szczególności, makuchy są wykorzystywane w żywieniu bydła, trzody chlewnej oraz drobiu, co wspiera ich zdrowy rozwój oraz wydajność produkcyjną. Zastosowanie makuchów w paszach jest zgodne z praktykami zrównoważonego rozwoju, które promują wykorzystanie produktów ubocznych przemysłu w celu ograniczenia marnotrawstwa. Użycie makuchów w diecie zwierząt ma korzystny wpływ na zdrowie zwierząt oraz jakość produktów zwierzęcych, takich jak mięso czy mleko. Dodatkowo, ich zastosowanie przyczynia się do efektywności ekonomicznej produkcji rolnej, co jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się rozwojem rolnictwa.

Pytanie 12

Podczas mielenia ziaren zbóż uzyskuje się

A. mączki
B. płatki
C. śruty
D. mąki
Odpowiedź 'płatki' jest jak najbardziej ok! Gniecenie ziaren zbóż, takich jak owies czy pszenica, prowadzi do powstania płatków, które używamy głównie w jedzeniu. Przez ten proces ziarenka się rozdrabniają, ale jednocześnie zachowują swoje wartości odżywcze, jak błonnik czy witaminy. Płatki są mega popularne w przemyśle spożywczym i wykorzystuje się je do robienia owsianki, musli i wielu innych pysznych dań. Również warto pamiętać, że płatki muszą być wytwarzane w odpowiednich warunkach, żeby były bezpieczne do jedzenia. Czasem są też prażone, co dodaje im smaku i wartości odżywczych. Warto wiedzieć, jak się je produkuje, bo to pomaga zrozumieć ich rolę w zdrowej diecie i jak wpływają na przemysł spożywczy.

Pytanie 13

Dla cieląt o masie do 150 kg, które są utrzymywane w grupie na ściółce, normą jest minimum 1,5 m2 na osobnika. Jaką największą liczbę cieląt ważących 120 kg można legalnie hodować w kojcu o powierzchni 24 m2?

A. 14 sztuk
B. 12 sztuk
C. 16 sztuk
D. 20 sztuk
Odpowiedź 16 sztuk jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami, dla cieląt o masie ciała do 150 kg, powierzchnia wymagana na jednego osobnika wynosi 1,5 m². W przypadku kojca o powierzchni 24 m², aby obliczyć maksymalną liczbę cieląt, należy podzielić całkowitą powierzchnię przez powierzchnię przypadającą na jedno cielę. Wykonując obliczenie: 24 m² / 1,5 m²/szt. = 16 sztuk. Takie podejście jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt, które wskazują na konieczność zapewnienia odpowiedniej przestrzeni dla cieląt, co wpływa na ich zdrowie oraz rozwój. W praktyce, przestrzeń ta pozwala na swobodne poruszanie się zwierząt, co jest kluczowe dla ich dobrostanu. Warto również pamiętać, że utrzymywanie odpowiedniej gęstości cieląt w kojcu przyczynia się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia stresu, który może negatywnie wpłynąć na ich wzrost oraz odporność na choroby. Dlatego przestrzeganie norm dotyczących powierzchni jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również praktyką korzystną dla hodowców, którzy dbają o zdrowie i wydajność swoich zwierząt.

Pytanie 14

Stan ciała zwierzęcia, w którym możliwe jest jego wykorzystanie do reprodukcji, bez negatywnego wpływu na dalszy rozwój i podstawowe funkcje, nazywany jest dojrzałością

A. somatyczną
B. płciową
C. handlową
D. rozpłodową
Odpowiedzi somatyczna, płciowa i handlowa są niepoprawne, ponieważ każda z tych koncepcji odnosi się do innych aspektów biologicznych lub ekonomicznych, które nie są związane z dojrzałością rozpłodową. Dojrzałość somatyczna odnosi się do ogólnego stanu rozwoju organizmu i zdolności do funkcjonowania w otoczeniu, ale nie bezpośrednio do rozmnażania. Jej nieprawidłowe zastosowanie w tym kontekście prowadzi do błędnego wnioskowania, że ogólny rozwój ciała jest wystarczający dla skutecznej reprodukcji. Z kolei dojrzałość płciowa dotyczy zdolności organizmu do produkcji gamet, ale niekoniecznie uwzględnia wpływ na zdrowie i wydajność zwierzęcia w dłuższym okresie. Mylne jest także utożsamianie tych kwestii z dojrzałością handlową, która odnosi się do aspektów ekonomicznych związanych z handlem zwierzętami, a nie do ich zdolności do rozmnażania. W praktyce, zrozumienie różnicy między tymi terminami jest kluczowe dla skutecznej hodowli i zarządzania stadem, a pomylenie ich może prowadzić do podejmowania niewłaściwych decyzji dotyczących rozmnażania i wydajności zwierząt.

Pytanie 15

Uzupełnienie niedoboru białka ogólnego w diecie przeżuwaczy najlepiej zapewnia zielonka

A. ze słonecznika
B. z trawy łąkowej
C. z kukurydzy
D. z lucerny
Lucerna to roślina strączkowa, która charakteryzuje się wysoką zawartością białka ogólnego oraz korzystnym profilem aminokwasowym. W porównaniu do innych roślin, lucerna dostarcza około 15-25% białka, co czyni ją doskonałym komponentem do uzupełniania diety przeżuwaczy, zwłaszcza w okresach niedoboru białka. Dodatkowo, lucerna ma wysoką strawność, co pozwala na lepsze przyswajanie składników odżywczych przez zwierzęta. Stosowanie lucerny w diecie bydła mlecznego czy mięsnego wspiera także ich zdrowie i kondycję, ponieważ dostarcza nie tylko białka, ale również witamin, minerałów oraz błonnika. W praktyce, lucerna może być stosowana w postaci świeżej, suszonej lub jako składnik pasz granulowanych. Ponadto, dzięki jej właściwościom, lucerna ułatwia utrzymanie równowagi energetycznej w diecie, co jest kluczowe dla wydajności produkcyjnej.

Pytanie 16

Który składnik paszy dostarcza najwięcej energii?

A. włókno
B. białko
C. tłuszcz
D. popiół
Tłuszcz jest najważniejszym składnikiem energotwórczym w paszy zwierzęcej, ponieważ dostarcza największą ilość energii na jednostkę masy. W porównaniu do białka i węglowodanów, które dostarczają około 4 kcal na gram, tłuszcz dostarcza aż 9 kcal na gram. Dlatego dodatek tłuszczu do paszy jest powszechnie stosowany w praktykach żywieniowych, aby zwiększyć kaloryczność diety zwierząt, co jest kluczowe w intensywnych systemach produkcji zwierzęcej. Przykładowo, w dietach dla bydła mlecznego stosuje się oleje roślinne lub tłuszcze zwierzęce, aby zwiększyć wydajność mleka oraz poprawić kondycję zwierząt. Ponadto, w zastosowaniach przemysłowych, odpowiednie dawki tłuszczu mogą wpływać na smakowitość paszy i poprawić jej strawność. W kontekście standardów, warto zauważyć, że dodawanie tłuszczu powinno być zgodne z zaleceniami dotyczącymi żywienia zwierząt, które uwzględniają ich potrzeby energetyczne oraz wymagania zdrowotne.

Pytanie 17

Optymalne pH kiszonki z kukurydzy wynosi

A. 3,7-4,2
B. 2,8-3,0
C. 6,8-7,3
D. 5,6-6,2
Prawidłowe pH kiszonki z kukurydzy wynosi od 3,7 do 4,2, co świadczy o odpowiedniej kwasowości produktu. Właściwe pH jest kluczowe dla zachowania stabilności mikrobiologicznej kiszonki oraz jej wartości odżywczych. W tym zakresie pH dominują bakterie kwasu mlekowego, które odgrywają istotną rolę w procesie fermentacji, produkując kwas mlekowy, który obniża pH i przeciwdziała rozwojowi patogennych mikroorganizmów. W praktyce, monitorowanie pH kiszonek jest niezbędne dla zapewnienia jakości paszy oraz bezpieczeństwa żywności. Zastosowanie technik analizy pH, takich jak pH-metry, pozwala na bieżąco śledzić proces fermentacji, co jest ważne zarówno w skali małych gospodarstw, jak i dużych zakładów przetwórstwa. Warto dodać, że zbyt wysokie lub zbyt niskie pH może prowadzić do utraty wartości odżywczych, co wpływa na jakość paszy dla zwierząt oraz na ewentualne straty w produkcji. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie standardów dotyczących pH, aby osiągnąć optymalny proces fermentacji.

Pytanie 18

Ile mieszanki treściwej powinna otrzymać krowa, która produkuje dziennie 30 kg mleka, jeżeli pasze objętościowe zaspokajają jej potrzeby żywieniowe dla 20 kg mleka, a powyżej tej ilości dodaje się 0,5 kg mieszanki na każdy kilogram mleka wyprodukowanego ponad 20 kg?

A. 5 kg
B. 6 kg
C. 3 kg
D. 2 kg
Krowa o wydajności mleka 30 kg dziennie przekracza zapotrzebowanie pokarmowe, które pokrywają pasze objętościowe, o 10 kg. Zgodnie z zasadą, krowa powinna otrzymać 0,5 kg mieszanki treściwej na każdy kilogram mleka wyprodukowanego powyżej 20 kg. Zatem, dla 10 kg mleka powyżej tej normy, krowa powinna otrzymać 10 kg x 0,5 kg = 5 kg mieszanki treściwej. To podejście jest zgodne z aktualnymi standardami żywienia bydła mlecznego, które wskazują, że optymalne zbilansowanie paszy, w tym stosowanie mieszanki treściwej, jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz efektywności produkcji mleka. Przykład praktyczny zastosowania tych zasad można zaobserwować w nowoczesnych gospodarstwach, gdzie precyzyjne żywienie wpływa na wydajność mleczną oraz jakość mleka, co przekłada się na lepsze wyniki ekonomiczne hodowli.

Pytanie 19

Skiełkowane i zielone bulwy ziemniaków nie powinny być używane w karmieniu zwierząt z powodu obecności

A. aflatoksyn
B. tanin
C. mykotoksyn
D. solaniny
Odpowiedź wskazująca na solaninę jako substancję toksyczną w skiełkowanych i zazieleniałych bulwach ziemniaków jest poprawna, ponieważ solanina jest glikoalkaloidem, który może wywoływać poważne objawy zatrucia u zwierząt, a nawet ludzi. Jej występowanie w zielonych częściach rośliny oraz w bulwach, które zaczynają kiełkować, jest ściśle związane z reakcją rośliny na stres, w tym nadmierne nasłonecznienie. Z tego powodu bulwy ziemniaków, które wykazują oznaki skiełkowania lub zazielenienia, powinny być traktowane jako niebezpieczne w żywieniu zwierząt, co jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się bezpieczeństwem żywności. W praktyce, farmerzy i hodowcy powinni regularnie kontrolować stan bulw przed ich użyciem i stosować odpowiednie metody przechowywania, aby zminimalizować ryzyko powstawania solaniny. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości, zawsze warto skonsultować się z weterynarzem, aby zapewnić bezpieczeństwo żywienia zwierząt.

Pytanie 20

Profilaktyczne podawanie preparatu z żelazem prosiętom w wieku 2-4 dni ma na celu zapobieganie

A. krzywicy
B. kanibalizmowi
C. anemii
D. parakeratozie
Podanie preparatu z żelazem prosiętom w wieku 2-4 dni ma na celu zapobieganie anemii, co jest szczególnie istotne w przypadku ras świń, które mogą mieć zwiększone zapotrzebowanie na ten pierwiastek. Żelazo jest kluczowym elementem hemoglobiny, odpowiedzialnej za transport tlenu we krwi. Prosięta, po urodzeniu, posiadają ograniczone zapasy żelaza, które mogą szybko się wyczerpać, zwłaszcza w intensywnie hodowanych gospodarstwach, gdzie nie mają możliwości pobierania go z naturalnego źródła, jakim jest gleba. Wdrożenie profilaktycznego podawania żelaza jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się zdrowiem zwierząt, co potwierdza jego rolę w prewencji anemii, a tym samym w poprawie ogólnego stanu zdrowia i przyrostu masy ciała prosiąt. Przykładem zastosowania takiej praktyki jest szczepienie prosiąt oraz ich regularne monitorowanie pod kątem objawów anemii, takich jak bladość błon śluzowych czy osłabienie. Właściwe zarządzanie żywieniem w początkowej fazie życia prosiąt przyczynia się do lepszego rozwoju zwierząt oraz efektywności produkcji.

Pytanie 21

Jaką powierzchnię gruntów rolnych powinno mieć gospodarstwo, które utrzymuje 30 DJP, przy obsadzie 1,5 DJP/ha UR?

A. 15 ha
B. 30 ha
C. 20 ha
D. 40 ha
Wybór niewłaściwej odpowiedzi na to pytanie może wynikać z nieprawidłowych założeń dotyczących obsady użytków rolnych. Na przykład, odpowiedź sugerująca 30 ha opiera się na błędnym założeniu, że każde DJP wymaga jednego hektara, co nie jest zgodne z rzeczywistością. Taki sposób myślenia ignoruje fakt, że obsada na hektar jest dynamiczna i zmienia się w zależności od wielu czynników, takich jak rodzaj produkcji czy intensywność gospodarowania. Wybierając odpowiedź 15 ha, można pomyśleć, że gospodarstwo ma możliwość zminimalizowania powierzchni potrzebnej do utrzymania DJP, co również jest niewłaściwe, ponieważ prowadziłoby do przegęszczenia zwierząt i mogłoby negatywnie wpłynąć na ich zdrowie oraz wydajność. Odpowiedź 40 ha z kolei może wynikać z nadmiernych obliczeń lub niepełnego zrozumienia relacji między DJP a powierzchnią użytków. Ważne jest, aby przy szacowaniu powierzchni użytków rolnych kierować się konkretnymi danymi i standardami, które określają, jak wiele ha jest potrzebne na jedną DJP, przy czym w polskich warunkach często przyjmuje się poziom 1,5 DJP na ha. Ignorując te dane, można łatwo dojść do błędnych wniosków, co skutkuje nieefektywnym zarządzaniem gospodarstwem rolnym. Zrozumienie tej relacji jest kluczowe dla prawidłowego planowania i nieprzekraczania zasobów dostępnych w gospodarstwie.

Pytanie 22

W Polsce ocena kondycji krów mlecznych (BCS) jest przeprowadzana w skali

A. dziewięciostopniowej
B. sześciostopniowej
C. dziesięciostopniowej
D. pięciostopniowej
Punktowa ocena kondycji krów mlecznych (Body Condition Score, BCS) w Polsce jest stosowana w skali pięciostopniowej, co oznacza, że ocena kondycji zwierzęcia odbywa się w zakresie od 1 do 5. Wartość 1 oznacza skrajną niedobór tkanki tłuszczowej, natomiast 5 wskazuje na nadwagę. Odpowiednia ocena kondycji zwierząt jest kluczowa dla prowadzenia zdrowego chowu bydła mlecznego, gdyż pozwala na optymalizację wydajności mlecznej oraz reprodukcji. Na przykład, krowy z odpowiednią kondycją ciała (wskaźnik 3-4) mają lepsze wyniki w laktacji oraz większą szansę na szybki powrót do cyklu estralnego po wycieleniu. Utrzymanie prawidłowego BCS jest zgodne z zaleceniami specjalistów z dziedziny zootechniki i weterynarii, co przyczynia się do poprawy dobrostanu zwierząt i zwiększa efektywność produkcji mleka. W praktyce, regularna ocena BCS umożliwia wcześniejsze wykrywanie problemów zdrowotnych oraz niedoborów żywieniowych, co jest kluczowe dla długoterminowego zarządzania stadem.

Pytanie 23

W ekologicznej hodowli zwierząt minimalny czas karencji na lek, dla którego nie obowiązuje okres karencji w hodowli konwencjonalnej, wynosi

A. 5 dni
B. 10 dni
C. 48 godzin
D. 24 godziny
Odpowiedź 48 godzin jest prawidłowa, ponieważ w ekologicznym chowie zwierząt występują szczególne normy dotyczące stosowania leków. W porównaniu do chowu konwencjonalnego, gdzie niektóre leki mogą być podawane bez długich okresów karencji, w ekologicznym chowie zachowanie 48-godzinnego okresu karencji po podaniu leku jest wymogiem, który ma na celu zapewnienie, że wytwarzane produkty mięsne lub mleczne będą wolne od pozostałości substancji czynnych. Przykładem może być sytuacja, w której stosuje się antybiotyki w celu leczenia chorób u zwierząt. W przypadku chowu ekologicznego, po ich zastosowaniu należy odczekać co najmniej 48 godzin przed wprowadzeniem zwierząt z powrotem do produkcji, aby zagwarantować bezpieczeństwo żywności. Dobra praktyka obejmuje również regularne monitorowanie zdrowia zwierząt oraz stosowanie środków prewencyjnych, co może zredukować potrzebę stosowania leków i tym samym skrócić okres karencji. Warto pamiętać, że przestrzeganie tych zasad nie tylko chroni konsumentów, ale także wspiera zrównoważony rozwój produkcji rolniczej.

Pytanie 24

Jaką rolę pełni żołądek gruczołowy u zwierząt przeżuwających?

A. pełnią księgi.
B. pełni trawieniec.
C. pełni czepiec.
D. pełni żwacz.
Wybór odpowiedzi wskazującej na funkcję innych komór żołądkowych, takich jak czepiec, żwacz czy księgi, jest nieuzasadniony. Czepiec odpowiada głównie za wchłanianie wody i elektrolitów, co nie jest związane z procesem trawienia, ale raczej z regulacją gospodarki wodnej zwierzęcia. Jego nieodpowiednia interpretacja może prowadzić do błędnych wniosków na temat ogólnych procesów trawienia w układzie pokarmowym przeżuwaczy. Żwacz, z kolei, to głównie miejsce, w którym następuje mechaniczne rozdrabnianie paszy oraz fermentacja, jednak to nie on pełni kluczową rolę w chemicznym trawieniu, które zachodzi w trawieńcu. Księgi, będąc jednocześnie komorą, również nie zajmują się fermentacją na poziomie, na którym odbywa się to w trawieńcu. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie roli różnych komór żołądkowych, co może prowadzić do nieprawidłowego postrzegania całego procesu trawienia. Zrozumienie specyficznych funkcji każdej z komór, a zwłaszcza roli trawieńca w procesach fermentacyjnych, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania dietą przeżuwaczy oraz dla zapewnienia ich zdrowia i wydajności. Wiedza ta ma istotne znaczenie w kontekście dobrych praktyk hodowlanych oraz w opracowywaniu strategii żywieniowych, które maksymalizują wykorzystanie składników pokarmowych.

Pytanie 25

Prosięta można odsadzać dopiero po upływie minimum

A. 35 dni od narodzin
B. 28 dni od narodzin
C. 21 dni od narodzin
D. 42 dni od narodzin
Odsadzanie prosiąt w 28 dniu po urodzeniu jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi dobrostanu zwierząt, które wskazują, że młode zwierzęta powinny pozostawać z matką przez określony czas, aby zapewnić im odpowiedni rozwój fizyczny i psychiczny. W tym okresie prosięta korzystają z mleka matki, co jest kluczowe dla ich zdrowia, ponieważ mleko zawiera niezbędne składniki odżywcze oraz przeciwciała, które wspierają rozwój ich układu immunologicznego. Odsadzanie przed upływem 28 dni może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak osłabienie organizmu, wzrost ryzyka chorób oraz niedobory żywieniowe. W praktyce, hodowcy powinni również monitorować stan zdrowia i zachowanie prosiąt, aby upewnić się, że są one gotowe do samodzielnego życia. Wprowadzenie standardów odsadzenia po 28 dniach zgodne jest z najlepszymi praktykami w branży hodowlanej, które dbają o dobrostan zwierząt oraz ich długotrwałe zdrowie.

Pytanie 26

Jaka jest optymalna temperatura dla pistoletu inseminacyjnego przygotowanego do przeprowadzenia zabiegu?

A. 40°C
B. 35°C
C. 10°C
D. 45°C
Optymalna temperatura pistoletu inseminacyjnego wynosząca 35°C jest kluczowa dla zapewnienia skuteczności zabiegu inseminacji. W tej temperaturze plemniki są w stanie zachować swoją motorykę i zdolność do zapłodnienia komórki jajowej. Zbyt niska temperatura, jak 10°C, może prowadzić do znacznego osłabienia plemników, co obniża szanse na skuteczną inseminację. Z kolei zbyt wysoka temperatura, jak 40°C czy 45°C, może powodować ich uszkodzenie, co jest nieodwracalne i prowadzi do całkowitej utraty ich funkcji biologicznej. W praktyce, przed przystąpieniem do zabiegu, warto używać podgrzewanych pistoletów inseminacyjnych, aby osiągnąć tę optymalną temperaturę. Dodatkowo, standardy branżowe, takie jak wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia, podkreślają znaczenie odpowiednich warunków przechowywania i transportu nasienia, które powinny być dostosowane do zachowania jego jakości. Wiedza na temat optymalnych warunków przeprowadzania inseminacji ma istotne znaczenie dla hodowli zwierząt i zwiększenia efektywności reprodukcji w gospodarstwach rolnych.

Pytanie 27

Jednolite umaszczenie w różnych odcieniach czerwieni, z wyraźnymi jaśniejszymi plamami na sierści wokół śluzawicy, oczu, w pachwinach oraz na kończynach, jest typowe dla bydła rasy

A. limousine
B. hereford
C. charolaise
D. piemontese
Odpowiedź 'limousine' jest poprawna, ponieważ bydło tej rasy charakteryzuje się jednolitym, czerwonym umaszczeniem, które może występować w różnych odcieniach. Rasa limousine jest znana z intensywnego koloru sierści, a także z charakterystycznych rozjaśnień w okolicach oczu, śluzawicy, pachwin i kończyn. Te cechy są ważne nie tylko w kontekście wyglądu, ale również mają znaczenie w hodowli, gdzie umaszczenie wpływa na estetykę zwierząt oraz ich wartość rynkową. W praktyce, hodowcy zwracają dużą uwagę na te cechy, ponieważ mogą one świadczyć o zdrowiu i kondycji bydła. Dodatkowo, rasa limousine jest ceniona za swoje walory mięsną, co czyni ją popularną w przemyśle mięsnym. Dobrze odchowane osobniki tej rasy mają wysoką wydajność przyrostu masy ciała oraz doskonałe właściwości rzeźne, co czyni je atrakcyjnymi dla hodowców i przetwórców. Z tego względu, znajomość cech rasy jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się hodowlą bydła.

Pytanie 28

Aby uniknąć pęknięcia krocza krowy podczas porodu, co należy zrobić?

A. dokładnie ucisnąć dłońmi krocze krowy
B. natłuścić krocze olejem parafinowym
C. przekłuć omocznię, gdy tylko stanie się widoczna w szparze sromu
D. ciągnąć cielaka w trakcie skurczów krowy
Odpowiedź "mocno ucisnąć dłońmi krocze krowy" jest jak najbardziej słuszna. To podejście jest istotne, żeby stabilizować krocze podczas porodu. Kiedy krowa rodzi cielaka, jej mięśnie mogą się rozciągać i czasem mogą nawet pęknąć, co nie jest wcale miłym widokiem. Uciskanie krocza pomaga utrzymać jego strukturę, co zmniejsza ryzyko powikłań. W praktyce, weterynarze i hodowcy powinni być dobrze przeszkoleni w wykonaniu tego manewru, żeby ograniczyć ryzyko urazów. Z tego, co wiem, takie podejście jest zgodne z tym, co zalecają organizacje weterynaryjne, bo promują metody, które wspierają zdrowie zwierząt podczas porodów. Dobrze też zwrócić uwagę na to, jak przygotować krowę do porodu, na przykład zadbać o jej zdrowie i dietę, bo to również ma znaczenie. Wykonanie tej metody wymaga trochę wyczucia i umiejętności, żeby nie wprowadzić niepotrzebnych komplikacji.

Pytanie 29

Najdłuższy czas ciąży występuje

A. u szynszyli
B. u suki
C. u kotki
D. u królicy
Okres ciąży u szynszyli wynosi średnio od 111 do 118 dni, co czyni go jednym z najdłuższych wśród małych ssaków. Szynszyle mają specyficzne wymagania dotyczące rozmnażania, a ich długi okres ciąży jest wynikiem adaptacji do trudnych warunków środowiskowych. Dzieci szynszyli rodzą się w pełni rozwinięte, z otwartymi oczami i futrem, co pozwala im na szybkie przystosowanie się do życia poza łonem matki. Tego rodzaju wczesny rozwój jest korzystny, ponieważ w naturalnym środowisku szynszyli, które często są narażone na drapieżnictwo, noworodki muszą być zdolne do samodzielnego życia zaraz po narodzinach. Takie przystosowania są zgodne z zasadami etologii i biologii rozwoju, które podkreślają znaczenie adaptacji gatunków do ich naturalnych siedlisk. W praktyce, hodowcy szynszyli powinni mieć na uwadze długość ciąży przy planowaniu rozmnażania, aby zapewnić odpowiednie warunki dla matki i młodych.

Pytanie 30

Gatunkiem ptaków gospodarskich, który ma najkrótszy czas wylęgu jaj, są

A. kaczki
B. indyki
C. gęsi
D. kury
Kury są gatunkiem drobiu, który charakteryzuje się najkrótszym czasem inkubacji jaj, wynoszącym około 21 dni. W porównaniu do innych gatunków drobiu, takich jak kaczki, gęsi czy indyki, kury mają znacząco krótszy cykl rozmnażania. Wiedza na temat czasu inkubacji jest kluczowa w praktyce hodowlanej, ponieważ pozwala planować i zarządzać procesami produkcyjnymi, a także optymalizować wykorzystanie zasobów. W hodowli intensywnej, gdzie czas jest istotnym czynnikiem, skrócony czas inkubacji jaj kurzych umożliwia szybsze uzyskiwanie nowego pokolenia ptaków oraz zwiększa wydajność produkcyjną. W praktyce, hodowcy powinni stosować odpowiednie technologie inkubacyjne, które zapewniają optymalne warunki do rozwoju zarodków. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują kontrolę temperatury i wilgotności, a także regularne monitorowanie stanu jaj, co wpływa na wskaźniki wylęgowości i zdrowie piskląt.

Pytanie 31

Ruja u krów przejawia się między innymi

A. brakiem apetytu
B. skakaniem na inne zwierzęta
C. oddaleniem się od stada
D. leżeniem
Skakanie na inne zwierzęta jest jednym z najbardziej charakterystycznych objawów rui u krów. W okresie rui, samice stają się bardziej ekspresyjne i skłonne do interakcji z innymi osobnikami, co może przejawiać się w zachowaniach takich jak skakanie. To zachowanie jest naturalne i wynika z hormonalnych zmian, które zachodzą w organizmie krowy, zwiększając jej aktywność i gotowość do krycia. W praktyce, hodowcy mogą wykorzystać te zachowania do planowania procesu inseminacji, co jest kluczowe dla efektywności produkcji mlecznej oraz rozmnażania. Ważne jest, aby obserwować stado i notować zachowania krów, co pozwoli na lepszą koordynację działań związanych z reprodukcją. Warto również dodać, że zrozumienie cyklu rui i związanych z nim zachowań jest fundamentalne dla zarządzania stadem oraz zapewnienia ich dobrostanu, co jest zgodne z aktualnymi standardami w chowie bydła.

Pytanie 32

Jak odbywa się pozyskaweanie wełny z kóz angorskich?

A. strzyżenie
B. wyczesywanie.
C. czesanie.
D. usuwanie zewnętrznych włosów.
Strzyżenie kóz angorskich to kluczowy proces pozyskiwania wełny, który zapewnia nie tylko wysoką jakość surowca, ale także dobrostan zwierząt. W przeciwieństwie do innych metod, takich jak podskubywanie, szczotkowanie czy wyczesywanie, strzyżenie jest bardziej efektywne i mniej stresujące dla kóz. Odpowiednie techniki strzyżenia, realizowane w okresie wiosennym, pozwalają na pozyskanie wełny o doskonałej strukturze, co jest istotne dla przemysłu tekstylnego. W praktyce, strzyżenie powinno być przeprowadzane przez wyszkolonych specjalistów, którzy znają anatomię zwierzęcia, aby uniknąć kontuzji i zapewnić komfort podczas zabiegu. Warto również podkreślić, że odpowiednie narzędzia, takie jak nożyce elektryczne czy ręczne, powinny spełniać normy bezpieczeństwa oraz jakości, co wpływa na końcowy efekt. Dobre praktyki w hodowli kóz angorskich zalecają również regularne kontrole zdrowotne oraz zapewnienie odpowiednich warunków, co przekłada się na lepszą jakość wełny. Przy odpowiednim podejściu, strzyżenie kóz staje się nie tylko korzystne dla producentów, ale także dla samych zwierząt.

Pytanie 33

W przypadku zbiornika na gnojowicę, który znajduje się poza strefą OSN, jego pojemność powinna umożliwiać przechowywanie na czas

A. 12 miesięcy
B. 2 miesięcy
C. 4 miesięcy
D. 6 miesięcy
Selekcja krótszych okresów przechowywania, takich jak 2 lub 6 miesięcy, jest często wynikiem niepełnego zrozumienia problematyki zarządzania odpadami organicznymi, w tym gnojowicy. Zakładając, że okres 2 miesięcy jest wystarczający, można wpaść w pułapkę błędnego myślenia, które nie uwzględnia zmiennych klimatycznych, takich jak intensywne opady deszczu, które mogą wystąpić w okresie wiosennym czy jesiennym. Niewłaściwe przechowywanie gnojowicy przez zbyt krótki czas może prowadzić do jej przepełnienia, co w konsekwencji skutkuje jej wypływem z pojemnika i zanieczyszczeniem okolicy. Z kolei odpowiedzi wskazujące na 6 miesięcy jako minimalny okres przechowywania również mogą być mylące, ponieważ prawidłowe zarządzanie gnojowicą nie powinno być oparte na sztywnych ramach czasowych, lecz dostosowane do rzeczywistych warunków meteorologicznych i potrzeb roślinnych. W praktyce, niewłaściwe podejście do oceny wymagań dotyczących czasu przechowywania może prowadzić do decyzji, które nie tylko narażają środowisko, ale również mogą wiązać się z dodatkowymi kosztami związanymi z ewentualnymi karami za naruszenie przepisów ochrony środowiska. Dlatego tak ważne jest, by przed podjęciem decyzji w tej kwestii zapoznać się z lokalnymi przepisami oraz standardami zarządzania gnojowicą, które wskazują na optymalne praktyki.

Pytanie 34

Po przeprowadzeniu uboju gospodarczego tucznika przed jego sprzedażą, mięso musi być koniecznie zbadane na obecność

A. owsików.
B. nicieni.
C. salmonelli.
D. włośni.
Odpowiedź "włośni" jest prawidłowa, ponieważ przed sprzedażą mięsa wieprzowego, szczególnie tucznika, konieczne jest badanie na obecność włośni (Trichinella spiralis). Włośnica to poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego, związane z konsumpcją niedogotowanego mięsa zarażonych zwierząt. Badania na obecność włośni są standardem w branży mięsnej, co wynika z przepisów prawa oraz zasad dobrej praktyki w produkcji żywności. W instytucjach zajmujących się kontrolą jakości żywności, takich jak sanepid, przeprowadza się rygorystyczne analizy mięsa, aby zapewnić, że nie stanowi ono zagrożenia dla konsumentów. W przypadku pozytywnego wyniku badania na włośnie, mięso nie może być sprzedawane, co podkreśla znaczenie prewencji w zapobieganiu chorobom. Praktycznym przykładem może być wprowadzenie procedur kontrolnych w rzeźniach, które zapewniają regularne badania próbek mięsa na obecność włośni, co jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również działania na rzecz ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 35

Korzenie buraków, które mają być używane do karmienia bydła, powinny być

A. pokrojone.
B. oczyszczone i całe.
C. oczyszczone i pokrojone.
D. oczyszczone.
Odpowiedź "oczyszczone i rozdrobnione" jest prawidłowa, ponieważ przygotowanie korzeni buraków do skarmiania bydła powinno obejmować zarówno oczyszczenie, jak i rozdrobnienie. Oczyszczenie buraków jest kluczowe, aby usunąć zanieczyszczenia, takie jak gleba, kamienie czy resztki roślinne, które mogą być szkodliwe dla zdrowia zwierząt. Rozdrobnienie buraków zwiększa ich dostępność dla bydła, ułatwiając trawienie i przyswajanie składników odżywczych. W praktyce, buraki mogą być poddawane procesowi szatkowania lub mielenia, co nie tylko poprawia ich strawność, ale również może zwiększyć smakowitość paszy. Standardy dotyczące skarmiania bydła zalecają, aby pasze były przygotowane w sposób zapewniający ich bezpieczeństwo i wysoką jakość. W przypadku buraków, ich właściwe przygotowanie jest kluczowe dla optymalizacji procesu żywienia i maksymalizacji wydajności zwierząt.

Pytanie 36

Aminokwasowy dodatek do paszy to

A. lizyna
B. fitaza
C. tokoferol
D. ksylitol
Tokoferol, znany również jako witamina E, to przeciwutleniacz, który odgrywa ważną rolę w ochronie komórek przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, ale nie jest aminokwasem. Jego zastosowanie jako dodatku paszowego koncentruje się głównie na wspieraniu zdrowia zwierząt poprzez poprawę odporności i jakości mięsa. Fitaza to enzym, który jest używany w paszach dla zwierząt, aby poprawić wykorzystanie fosforu z pasz roślinnych, ale także nie jest aminokwasem. Jego działanie polega na uwalnianiu fosforu z fityny, co jest szczególnie istotne w kontekście zrównoważonego zarządzania zasobami. Ksylitol to alkohol cukrowy, który ma zastosowanie głównie jako substytut cukru w diecie ludzi, a jego rola w paszy jest marginalna. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych odpowiedzi często wynikają z pomylenia różnych grup substancji odżywczych. W hodowli zwierząt ważne jest, aby rozumieć różnice pomiędzy aminokwasami, witaminami i enzymami, co pozwala na skuteczniejsze formułowanie diety oraz lepsze wyniki produkcyjne. Dobrze dobrana dieta powinna być zrównoważona pod względem wszystkich niezbędnych składników odżywczych, w tym aminokwasów, aby zapewnić optymalny wzrost i zdrowie zwierząt.

Pytanie 37

W mieszance używanej w karmieniu prosiąt zawartość zakwaszacza wynosi 0,5%. Ile kilogramów zakwaszacza należy dodać, aby przygotować 1 tonę tej mieszanki?

A. 10 kg
B. 20 kg
C. 50 kg
D. 5 kg
Odpowiedź 5 kg jest poprawna, ponieważ przeliczając 0,5% zakwaszacza w odniesieniu do 1 tony mieszanki, należy obliczyć wartość w kilogramach. 0,5% z 1000 kg (1 tony) to 0,5/100 * 1000 = 5 kg. Ta wartość jest kluczowa w kontekście prawidłowego żywienia prosiąt, ponieważ odpowiednia ilość zakwaszacza wpływa na ich zdrowie i rozwój. Zakwaszacze pomagają w obniżeniu pH w przewodzie pokarmowym, co sprzyja lepszemu wchłanianiu składników odżywczych oraz ogranicza rozwój patogenów. W praktyce, stosowanie zakwaszaczy w mieszankach paszowych jest zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi oraz standardami żywienia zwierząt, co przyczynia się do poprawy efektywności produkcji w gospodarstwie hodowlanym. Wiedza na temat dawkowania składników w mieszankach paszowych jest niezbędna dla osiągnięcia odpowiednich wyników hodowlanych oraz zapewnienia dobrostanu zwierząt.

Pytanie 38

W gospodarstwie, w którym znajduje się 6 000 kur niosek, z których każda waży średnio 2 kg, jaką wartość ma DJP?

A. 18
B. 12
C. 24
D. 36
W gospodarstwie utrzymującym 6000 kur niosek, każda ważąca średnio 2 kg, stosuje się przelicznik dla jednostek przeliczeniowych zwierząt (DJP). W przypadku kur niosek, jedna sztuka to 0,4 DJP, co wynika z ustalonych norm dotyczących masy zwierząt w produkcji rolnej. Aby obliczyć łączną liczbę DJP, należy pomnożyć liczbę kur przez przelicznik. Zatem: 6000 kur x 0,4 DJP/kurę = 2400 DJP. Następnie, aby uzyskać wynik w DJP, dzielimy to przez 100, co daje 24. Takie przeliczenia są kluczowe w zarządzaniu produkcją zwierzęcą, ponieważ pozwalają na lepsze zrozumienie bilansu paszy, wydajności oraz wpływu na środowisko. Warto również zauważyć, że znajomość DJP jest istotna przy planowaniu procesu żywienia, a także w kontekście ubiegających się o dotacje lub wsparcie finansowe w branży rolniczej. W praktyce, prawidłowe obliczenie DJP wpływa na efektywność produkcji oraz zgodność z normami środowiskowymi.

Pytanie 39

Ziemniaki są podawane świniom

A. gotowane i całe
B. gotowane i pokruszone
C. surowe i w całości
D. surowe i pokruszone
Wybieranie surowych i rozdrobnionych ziemniaków dla świń nie jest najlepszym pomysłem. Surowe ziemniaki zawierają solaninę, której lepiej unikać, bo może być szkodliwa dla zwierząt. Surowe ziemniaki mogą powodować problemy trawienne, a nawet zatrucia, co nie jest zgodne z zasadami prawidłowego żywienia w hodowli świń. Parowanie ziemniaków oraz ich podawanie w całości też nie jest optymalne, bo całe ziemniaki mogą być trudniejsze do strawienia. Zwierzęta mogą je zjeść w sposób, który ogranicza ich przyswajalność. To wszystko może prowadzić do słabszego wykorzystania składników odżywczych, co w dłuższym czasie może odbić się na zdrowiu i wzroście świń. Dlatego kluczowe jest stosowanie parowanych i rozdrobnionych ziemniaków, co jest zgodne z aktualnymi standardami żywienia w hodowli świń.

Pytanie 40

Jaką część macicy krowy należy chwycić przez prostnicę, aby prawidłowo wprowadzić pipetę inseminacyjną?

A. Róg
B. Szyjkę
C. Koronę
D. Trzon
Szyjka macicy jest kluczowym elementem w procesie inseminacji, ponieważ stanowi naturalny kanał, przez który muszą przejść plemniki, aby dotrzeć do komórki jajowej. Podczas inseminacji krowy, ważne jest, aby odpowiednio uchwycić szyjkę przez prostnicę, co pozwala na precyzyjne wprowadzenie pipety inseminacyjnej. Prawidłowe umiejscowienie jest istotne, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia narządów oraz zwiększyć skuteczność inseminacji. Standardowe protokoły inseminacji rekomendują, aby operatorzy byli przeszkoleni w tej technice, co zwiększa szanse na sukces. Dobrą praktyką jest także przeprowadzenie badania ultrasonograficznego, które pozwala na ocenę stanu układu rozrodczego krowy przed inseminacją. Zrozumienie anatomicznych lokalizacji narządów rodnych krowy oraz ich funkcji jest niezbędne dla efektywności praktyk inseminacyjnych.