Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 10 kwietnia 2025 16:26
Data zakończenia: 10 kwietnia 2025 16:46

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W rzepaku największa zawartość witaminy E występuje

A. w łodygach

B. w korzeniach

C. w nasionach

D. w liściach

Odpowiedź 'w nasionach' jest poprawna, ponieważ nasiona rzepaku są najbogatszym źródłem witaminy E w całej roślinie. Witamina E, będąca grupą związków rozpuszczalnych w tłuszczach, pełni kluczową rolę jako przeciwutleniacz, chroniąc komórki przed uszkodzeniem oksydacyjnym. W praktyce, nasiona rzepaku są wykorzystywane do produkcji oleju rzepakowego, który jest popularnym składnikiem zdrowej diety. Olej rzepakowy, ze względu na swoją korzystną proporcję kwasów tłuszczowych omega-3 i omega-6 oraz wysoką zawartość witaminy E, jest zalecany w diecie jako źródło zdrowych tłuszczy. Badania wskazują, że regularne spożywanie nasion rzepaku i ich przetworów może przyczynić się do zmniejszenia ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, a także wspierać układ odpornościowy. W związku z tym, warto włączyć produkty rzepakowe do codziennego jadłospisu, mając na uwadze ich wartości odżywcze i zdrowotne.

Pytanie 2

Ile kilogramów preparatu zakwaszającego należy użyć do sporządzenia 500 kg mieszanki pełnoporcjowej dla warchlaków?

Preparat zakwaszający
Dawkowanie na 1 tonę paszy:
- prosięta, warchlaki: 2 kg
- lochy, tuczniki, knury: 1,5 kg

A. 1,0 kg

B. 3,0 kg

C. 0,5 kg

D. 5,0 kg

Aby ustalić, ile kilogramów preparatu zakwaszającego należy użyć do sporządzenia 500 kg mieszanki pełnoporcjowej dla warchlaków, kluczowe jest zrozumienie, jak przeliczyć dawkowanie preparatu z jednostki 1 tony na 500 kg. Standardowe dawkowanie zakwaszającego preparatu wynosi 2 kg na tonę paszy, co odpowiada 1000 kg. Dlatego, aby obliczyć potrzebną ilość dla 500 kg, wystarczy podzielić 2 kg przez 2, co daje nam 1 kg preparatu. Stosowanie odpowiednich dawek zakwaszających ma na celu poprawę trawienia, wspieranie mikroflory jelitowej oraz redukcję patogenów w paszy. Warto pamiętać, że odpowiednie dawki są kluczowe dla zdrowia i wzrostu warchlaków, a ich zbyt mała ilość może prowadzić do niedoborów żywieniowych, natomiast zbyt duża może wywołać nadmierne zakwaszenie organizmu. W praktyce, stosowanie zakwaszających preparatów jest częścią nowoczesnych strategii żywieniowych, które mają na celu optymalizację produkcji zwierzęcej.

Pytanie 3

Eliminacja gryzoni w środowisku naturalnym zwierząt to

A. dekornizacja

B. dezynsekcja

C. dezynfekcja

D. deratyzacja

Deratyzacja to proces eliminacji gryzoni, który ma na celu ochronę zdrowia publicznego oraz zabezpieczenie mienia przed szkodami powodowanymi przez te zwierzęta. Gryzonie, takie jak szczury i myszy, mogą przenosić groźne choroby, w tym leptospiroza, hantawirusy czy salmonellę, które stanowią poważne zagrożenie dla ludzi i zwierząt. Praktyczne zastosowanie deratyzacji obejmuje nie tylko bezpośrednie działania zmierzające do zlikwidowania gryzoni, ale także prewencję, czyli zapobieganie ich pojawianiu się w określonych miejscach. Standardy branżowe w zakresie deratyzacji zalecają stosowanie odpowiednich pułapek oraz metod chemicznych, które są zgodne z regulacjami ochrony środowiska. Ważne jest, aby wszystkie działania były prowadzone przez wykwalifikowany personel, który posiada wiedzę na temat biologii gryzoni oraz metod ich zwalczania. Dobrą praktyką jest także regularne monitorowanie obszarów objętych deratyzacją oraz informowanie użytkowników o podejmowanych działaniach, co zwiększa skuteczność ochrony.

Pytanie 4

Dwunastnica znajduje się pomiędzy

A. jelitem biodrowym a jelitem ślepym

B. jelitem czczym a jelitem biodrowym

C. żołądkiem a jelitem cienkim

D. jelitem ślepym a okrężnicą

Dwunastnica, znana również jako duodenum, jest początkiem jelita cienkiego i znajduje się bezpośrednio po żołądku. Jej główną rolą jest kontynuacja procesu trawienia, który rozpoczyna się w żołądku, oraz wchłanianie substancji odżywczych. W dwunastnicy następuje mieszanie treści pokarmowej z sokami trzustkowymi, żółcią i sokiem jelitowym, co umożliwia dalsze trawienie. Zrozumienie lokalizacji dwunastnicy jest istotne nie tylko w kontekście anatomii, ale także w diagnostyce chorób układu pokarmowego, takich jak wrzody, zapalenie trzustki czy nowotwory. W praktyce klinicznej, znajomość tej lokalizacji pozwala na precyzyjniejsze wykonywanie procedur endoskopowych oraz biopsji. Ponadto, wiedza na temat funkcji dwunastnicy jest kluczowa w kontekście dietetyki, gdzie odpowiednie dostosowanie diety może wspierać zdrowie układu pokarmowego oraz poprawiać wchłanianie składników odżywczych.

Pytanie 5

Najlepszym pożywieniem dla cieląt w pierwszej dobie ich życia jest

A. siano

B. mleko

C. pójło

D. siara

Siara, czyli pierwsze mleko wytwarzane przez krowę po porodzie, jest najważniejszym pokarmem dla cieląt w pierwszej dobie życia. Zawiera niezbędne przeciwciała, które są kluczowe dla pasywnej immunizacji cieląt, chroniąc je przed chorobami w pierwszych tygodniach życia. Ponadto, siara ma wysoką zawartość białka, tłuszczu oraz witamin, co wspiera rozwój młodych zwierząt. Idealnie jest, gdy cielęta otrzymują siarę w ciągu pierwszych kilku godzin po narodzinach, ponieważ ich zdolność do wchłaniania przeciwciał maleje z upływem czasu. Praktyka podawania siary powinna być zgodna z zaleceniami weterynaryjnymi oraz dobrymi praktykami hodowlanymi, aby zapewnić zdrowy rozwój cieląt. Warto również pamiętać o odpowiednich warunkach przechowywania siary, aby zachować jej właściwości odżywcze i immunologiczne.

Pytanie 6

Przy wykonaniu trokarowania krowy z ostrym wzdęciem żwacza, jaki obszar należy przebić?

A. linii białej

B. prawego dołu głodowego

C. lewego dołu głodowego

D. linii grzbietu

Odpowiedzi, które wskazują na linię białą oraz prawy lub lewy dół głodowy, w kontekście ostrego wzdęcia żwacza, są błędne z kilku powodów. Przede wszystkim, linia biała to obszar anatomiczny, który nie jest odpowiedni do przeprowadzenia zabiegu trokarowania, ponieważ nie znajduje się w pobliżu żwacza i nie umożliwia efektywnego odprowadzenia gazów. Przebicie w tym miejscu może prowadzić do uszkodzenia innych struktur ciała, co stwarza dodatkowe ryzyko dla zdrowia zwierzęcia. Z kolei prawy dół głodowy, choć może wydawać się logicznym wyborem, jest obszarem, w którym ryzyko perforacji innych narządów wewnętrznych jest znaczne. Dodatkowo, gaz nagromadzony w żwaczu nie znajduje się w tej okolicy, co czyni ten wybór niewłaściwym. W przypadku lewego dołu głodowego, jego anatomia sprawia, że jest to najskuteczniejsze miejsce do interwencji. Niewłaściwe wybory mogą prowadzić do poważnych powikłań, w tym do zapalenia otrzewnej, co podkreśla znaczenie znajomości anatomii i fizjologii zwierząt. Wyciąganie błędnych wniosków najczęściej wynika z braku zrozumienia specyfiki zabiegu oraz anatomii krowy, co może prowadzić do nieefektywnych i niebezpiecznych praktyk weterynaryjnych.

Pytanie 7

Cechy prawidłowego wymięcia krowy to

A. zawieszenie sromowe i kształt miskowaty

B. zawieszenie sromowo-brzuszne i kształt skrzynkowaty

C. zawieszenie brzuszne i kształt kulisty

D. zawieszenie sromowo-brzuszne i kształt kulisty

Prawidłowe wymię krowy charakteryzuje zawieszenie sromowo-brzuszne oraz kształt skrzynkowaty. Zawieszenie sromowo-brzuszne oznacza, że wymię jest podparte tak, że jego dolna część jest nieznacznie uniesiona, co sprzyja prawidłowemu odpływowi mleka i zmniejsza ryzyko stanów zapalnych. Kształt skrzynkowaty jest preferowany, ponieważ pozwala na efektywne gromadzenie mleka oraz ułatwia dojenie ręczne lub mechaniczne. Wymiona o tym kształcie są bardziej wydajne, co jest istotne zarówno dla dobrostanu zwierząt, jak i dla ekonomiki produkcji mleka. W praktyce, zwierzęta z takimi wymionami wykazują lepsze wyniki w zakresie wydajności mlecznej oraz zdrowotności. Dobrą praktyką hodowlaną jest wybór buhajów, których potomstwo charakteryzuje się zadowalającymi cechami anatomicznymi wymion, co można monitorować przy użyciu standardów oceny zwierząt, takich jak wskaźniki cech pokarmowych i morfologicznych.

Pytanie 8

Zabieg trokarowania nie jest przeprowadzany

A. u bydła

B. u kóz

C. u świń

D. u owiec

Trokarowanie to procedura chirurgiczna, która polega na wprowadzeniu trokara, czyli narzędzia, do jamy ciała w celu odprowadzenia nadmiaru gazów lub cieczy. U świń procedura ta nie jest wykonywana z uwagi na ich anatomiczne różnice oraz wysokie ryzyko powikłań. Bydło, owce oraz kozy mogą być poddawane temu zabiegowi w sytuacjach kryzysowych, gdy występuje podejrzenie obrzęku brzucha spowodowanego gromadzeniem się gazów, co jest szczególnie istotne w kontekście zdrowia zwierząt gospodarskich. W praktyce, trokarowanie u bydła i owiec jest stosowane w celu ulżenia w bólu oraz zapobiegania poważnym powikłaniom zdrowotnym. Ważne jest, aby procedura była przeprowadzana przez wykwalifikowanego weterynarza, który potrafi ocenić ryzyko i zastosować odpowiednie techniki w celu minimalizacji stresu dla zwierzęcia. Standardy weterynaryjne dotyczące trokarowania są ściśle określone, a ich przestrzeganie wpływa na bezpieczeństwo i dobrostan zwierząt.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Część przełyku, która jest poszerzona i służy do zbierania, rozmiękczania oraz transportu pokarmu, znajduje się

A. u świń

B. u owiec

C. u królików

D. u gęsi

Odpowiedź 'u gęsi' jest poprawna, ponieważ gęsi posiadają rozwiniętą część przełyku znaną jako żołądek przedżołądkowy, której zadaniem jest gromadzenie pokarmu. Ta struktura nie tylko umożliwia rozmiękczanie pokarmu, ale także przechowuje go przed dalszym trawieniem, co jest szczególnie istotne w przypadku pokarmów o większej twardości, takich jak ziarna czy trawa. Dzięki tej adaptacji, gęsi mogą efektywnie korzystać z zasobów pokarmowych dostępnych w ich naturalnym środowisku. Przykład praktyczny można zaobserwować podczas sezonu wegetacyjnego, kiedy gęsi zbierają się w miejscach bogatych w zioła i nasiona, skąd przechowują pokarm w swojej przełyku, co pozwala im na długotrwałe trawienie i lepsze wykorzystanie składników odżywczych. Taka budowa anatomiczna jest zgodna z zasadami etologii oraz biochemii żywienia zwierząt, które potwierdzają, że różne gatunki mają różnorodne adaptacje do sposobu odżywiania, co jest kluczowe dla ich przetrwania i rozwoju.

Pytanie 11

Do czego wykorzystuje się goblety?

A. do szybkie rozmrażanie słomek z nasieniem

B. do przechowywania słomek z nasieniem w pojemniku z ciekłym azotem

C. do przechowywania osłon na pistolety inseminacyjne

D. do obcinania słomek z nasieniem

Zgadzam się, że przechowywanie osłonek na pistolety inseminacyjne może się wydawać sensowne, ale w rzeczywistości goblety nie są do tego stworzone. Osłonki to tylko część procesu inseminacji, a ich trzymanie nie wymaga jakichś specjalnych warunków, które oferują goblety. Poza tym, mrożenie słomek z nasieniem trzeba robić bardzo ostrożnie, bo można łatwo uszkodzić komórki nasienia. Naprawdę, dobre rozmrażanie wymaga kontrolowanej temperatury i czasu, a nie pojemników chłodniczych. A co do obcinania słomek, to też nie jest coś, co powinno się robić w gobletach. Dobrze jest wiedzieć, że obcinanie ma swoją technikę, ale nie powinno się tego robić w naczyniach do przechowywania nasienia. Wiele osób myli te funkcje, bo nie wiedzą, że goblety są zaprojektowane tylko do przechowywania i transportu nasienia w ekstremalnych warunkach, co jest kluczowe dla ich żywotności. Każda z tych koncepcji myli rolę gobletów i nie uwzględnia kluczowych rzeczy dotyczących technologii przechowywania komórek nasienia w kontekście inseminacji, więc warto to zrozumieć.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Używanie ziemniaków zazieleniałych lub skiełkowanych w diecie świń jest zabronione z powodu ich toksycznego działania

A. ligniny

B. metioniny

C. solaniny

D. fitazy

Zazielenione lub skiełkowane ziemniaki zawierają substancję chemiczną znaną jako solanina, która jest toksyczna dla zwierząt, w tym świń. Solanina jest glikoalkaloidem, który powstaje w ziemniakach w wyniku działania światła na skrobię, co prowadzi do jej konwersji w toksyczne związki. Wysokie stężenia solaniny mogą powodować objawy zatrucia, takie jak wymioty, biegunka, problemy z układem nerwowym oraz silny ból brzucha. Ponadto, jej obecność w diecie trzody chlewnej może prowadzić do pogorszenia ogólnego stanu zdrowia zwierząt oraz obniżenia ich wydajności produkcyjnej. Dlatego zaleca się, aby przed podaniem ziemniaków świń należy upewnić się, że są one wolne od skiełkowania i zazielenienia. Praktyki rolnicze obejmują świadome wybieranie odmian ziemniaków o niskiej zawartości solaniny oraz stosowanie przechowywania, które ogranicza ekspozycję na światło, co zapobiega powstawaniu szkodliwych substancji.

Pytanie 14

Krowa została pomyślnie unasienniona 15 stycznia. Jaki jest przewidywany termin porodu?

A. 1 sierpnia

B. 1 września

C. 15 sierpnia

D. 15 października

Odpowiedź 15 października jest poprawna, ponieważ typowy cykl ciążowy krowy trwa około 280 dni, co przekłada się na 9 miesięcy. Licząc od daty unasiennienia, czyli 15 stycznia, dodajemy 280 dni, co daje nam termin porodu przypadający na 15 października. To podejście jest zgodne z praktykami weterynaryjnymi i hodowlanymi, które wskazują na konieczność monitorowania cyklu reprodukcyjnego zwierząt, aby przewidzieć datę porodu. Umożliwia to nie tylko odpowiednie przygotowanie się do przyjęcia nowego cielęcia, ale także zapewnia właściwą opiekę zdrowotną krowie w okresie ciąży. Warto również pamiętać, że różne czynniki, takie jak zdrowie matki i warunki hodowlane, mogą wpływać na dokładność przewidywania terminu porodu, stąd ważne jest, aby hodowcy posiadali doświadczenie oraz korzystali z narzędzi do monitorowania cykli płodowych zwierząt. Dobre praktyki w hodowli bydła mlecznego zakładają regularne konsultacje z lekarzem weterynarii w celu oceny stanu zdrowia i monitorowania ciąży."

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Aby erytrocyty mogły być właściwie produkowane, niezbędna jest witamina

A. B12

B. B1

C. E

D. D3

Witamina B12, znana również jako kobalamina, odgrywa kluczową rolę w procesie produkcji erytrocytów. Jest niezbędna do syntezy DNA w komórkach szpikowych, gdzie powstają krwinki czerwone. Bez odpowiedniej ilości witaminy B12, produkcja erytrocytów zostaje zaburzona, co może prowadzić do anemii megaloblastycznej. Objawy tej anemii obejmują zmęczenie, osłabienie oraz bladość skóry. Witamina B12 jest również ważna dla funkcjonowania układu nerwowego, ponieważ uczestniczy w produkcji osłonek mielinowych, które chronią neurony. Główne źródła tej witaminy to mięso, ryby, jaja oraz produkty mleczne. Osoby na diecie wegańskiej narażone są na deficyt witaminy B12, dlatego powinny rozważyć suplementację lub spożywanie wzbogaconych produktów. Zgodnie z zaleceniami dietetyków, codzienne zapotrzebowanie na witaminę B12 wynosi około 2.4 mikrogramów dla dorosłych. Zrozumienie roli witaminy B12 w organizmie jest kluczowe dla utrzymania zdrowia.

Pytanie 17

Aminokwasowy dodatek do paszy to

A. tokoferol

B. lizyna

C. fitaza

D. ksylitol

Tokoferol, znany również jako witamina E, to przeciwutleniacz, który odgrywa ważną rolę w ochronie komórek przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, ale nie jest aminokwasem. Jego zastosowanie jako dodatku paszowego koncentruje się głównie na wspieraniu zdrowia zwierząt poprzez poprawę odporności i jakości mięsa. Fitaza to enzym, który jest używany w paszach dla zwierząt, aby poprawić wykorzystanie fosforu z pasz roślinnych, ale także nie jest aminokwasem. Jego działanie polega na uwalnianiu fosforu z fityny, co jest szczególnie istotne w kontekście zrównoważonego zarządzania zasobami. Ksylitol to alkohol cukrowy, który ma zastosowanie głównie jako substytut cukru w diecie ludzi, a jego rola w paszy jest marginalna. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych odpowiedzi często wynikają z pomylenia różnych grup substancji odżywczych. W hodowli zwierząt ważne jest, aby rozumieć różnice pomiędzy aminokwasami, witaminami i enzymami, co pozwala na skuteczniejsze formułowanie diety oraz lepsze wyniki produkcyjne. Dobrze dobrana dieta powinna być zrównoważona pod względem wszystkich niezbędnych składników odżywczych, w tym aminokwasów, aby zapewnić optymalny wzrost i zdrowie zwierząt.

Pytanie 18

Zaburzenie dotyczące zstępowania jąder do moszny, które polega na zatrzymaniu jednego lub obu jąder w jamie brzusznej lub kanale pachwinowym, to

A. wnętrostwo

B. trzebienie

C. dekapacytacja

D. hermafrodytyzm

Trzebienie to proces, który odnosi się do usuwania nadmiaru tkanki w kontekście chirurgicznym, co nie ma związku z problemem zstępowania jąder. Dewiacje w myśleniu mogą wynikać z niejasności terminologicznych, w których procesy chirurgiczne są mylone z problemami anatomicznymi. Dekapacytacja, choć brzmi jak termin medyczny, nie jest uznawana w urologii i nie odnosi się do żadnego znanego stanu zdrowotnego, co świadczy o braku wiedzy na temat terminologii medycznej. Hermafrodytyzm zaś dotyczy obecności zarówno męskich, jak i żeńskich narządów płciowych, co jest zupełnie innym zagadnieniem, związanym z różnorodnością płciową i nie ma związku z zstępowaniem jąder. Te nieporozumienia mogą prowadzić do błędnych diagnoz i opóźnień w leczeniu, co jest szczególnie groźne w przypadku wnętrostwa. Odpowiednia edukacja dotycząca anatomii i procesów rozwojowych jest kluczowa dla poprawnego rozumienia takich stanów jak wnętrostwo oraz ich potencjalnych konsekwencji dla zdrowia mężczyzn w przyszłości.

Pytanie 19

Stajenny dokonał rozczyszczenia kopyt niepodkutych koni 1.07.2013 r. W jakim okresie powinien zrealizować następne rozczyszczenie?

A. 15-28.07.2013 r.

B. 22-29.08.2013 r.

C. 01-15.08.2013 r.

D. 08-14.07.2013 r.

Odpowiedzi, które wskazują niewłaściwe terminy rozczyszczania kopyt, bazują na niepełnym zrozumieniu zasad dotyczących pielęgnacji koni. Wybór daty 15-28.07.2013 r. sugeruje, że kopyta powinny być czyszczone w zbyt krótkim odstępie czasu, co może prowadzić do zaniedbań w pielęgnacji. Takie podejście nie uwzględnia potrzeby dostosowywania częstotliwości zabiegów do rzeczywistego stanu kopyt oraz ich eksploatacji. Termin 08-14.07.2013 r. jest jeszcze bardziej niewłaściwy, jako że sugeruje rozczyszczanie zaledwie kilka dni po pierwszym zabiegu, co jest zbyt wczesną interwencją. W kontekście pielęgnacji kopyt kluczowe jest, aby nie tylko reagować na widoczne zanieczyszczenia, ale również planować działania na podstawie okresowego monitorowania stanu kopyt. Natomiast wybór terminu 22-29.08.2013 r. przesuwa zalecany zakres czasowy na zbyt późno, co może prowadzić do ryzyka zdrowotnego dla konia. W praktyce, zbyt długi czas między zabiegami może skutkować kumulowaniem się problemów, takich jak rozwój infekcji czy uszkodzenia mechaniczne, które wpływają na komfort i wydajność zwierzęcia. Warto zatem pamiętać o znaczeniu regularnych przeglądów oraz dostosowaniu terminów do indywidualnych potrzeb koni, co jest fundamentalne w profesjonalnej opiece nad nimi.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Stosowanie w sztucznym unasiennianiu buhajów lub ich nasienia, pochodzącego z kraju spoza Unii Europejskiej, wymaga uzyskania zgody

A. powiatowego weterynarza

B. ministra ochrony zdrowia

C. głównego weterynarza

D. ministra odpowiedzialnego za rolnictwo

Odpowiedź ministra właściwego do spraw rolnictwa jest prawidłowa, ponieważ w Polsce to właśnie ten minister odpowiada za regulacje związane z hodowlą zwierząt gospodarskich oraz ich rozmnażaniem. Zgodnie z przepisami prawa, w przypadku wykorzystywania nasienia buhajów pochodzących z krajów trzecich (czyli spoza Unii Europejskiej), należy uzyskać zgodę odpowiednich organów w celu zapewnienia, że nasienie spełnia wymogi zdrowotne i jakościowe. Przykładem zastosowania tych zasad może być import nasienia buhajów z krajów takich jak USA czy Nowa Zelandia, gdzie przed przystąpieniem do jego użycia w hodowli, hodowca musi dostarczyć odpowiednią dokumentację oraz spełnić określone normy weterynaryjne. Dobre praktyki w tej dziedzinie uwzględniają również przeprowadzanie badań zdrowotnych zarówno nasienia, jak i samych zwierząt, co stanowi kluczowy element w uprzedzaniu rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych. Zgoda ministra właściwego do spraw rolnictwa jest zatem nie tylko wymogiem formalnym, ale również praktycznym krokiem w kierunku zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego w hodowli zwierząt.

Pytanie 22

Gdy zauważamy, że na rogu krowy znajdują się cztery obrączki, to przewidywany jej wiek, podany w latach, wynosi

A. 8-9

B. 6-7

C. 10-11

D. 4-5

Pytania dotyczące wieku zwierząt często prowadzą do nieporozumień związanych z umiejętnością oceny ich rozwoju na podstawie cech morfologicznych, jak na przykład liczba obrączek na rogach. Odpowiedzi 4-5 lat, 10-11 lat oraz 8-9 lat mogą wynikać z błędnych założeń lub niepełnych informacji na temat rozwoju krowy. Wiek 4-5 lat może być mylnie utożsamiany z młodym, ale już zdolnym do rozrodu osobnikiem, podczas gdy krowy w tym wieku często nie osiągnęły jeszcze pełni swego potencjału produkcyjnego. Z kolei wiek 10-11 lat sugeruje, że krowa jest już znacznie starsza, co wiąże się z obniżeniem wydajności mlecznej oraz zwiększoną podatnością na choroby. Takie podejście do oceny wieku może prowadzić do błędnych decyzji dotyczących zarządzania stadem, takich jak nadmierne wydłużanie czasu użytku zwierząt czy niewłaściwe planowanie reprodukcji. Dobrą praktyką w hodowli bydła jest stosowanie systemów identyfikacji, które umożliwiają dokładniejsze śledzenie wieku oraz historii zdrowotnej zwierząt, co pozwala na podejmowanie świadomych decyzji w zakresie ich użytkowania oraz zarządzania stadem.

Pytanie 23

Podmiot zajmujący się usługami inseminacyjnymi jest zobowiązany do przechowywania kopii zaświadczenia o sztucznym unasiennianiu krowy/jałówki od momentu dokonania zabiegu przez co najmniej

A. 1 rok

B. 5 lat

C. 2 lata

D. 3 lata

Odpowiedź 5 lat jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi, podmiot świadczący usługi inseminacji zwierząt ma obowiązek przechowywania dokumentacji związanej z zabiegiem sztucznego unasienniania przez okres co najmniej 5 lat. Taki wymóg jest uzasadniony koniecznością monitorowania zdrowia i wydajności reprodukcyjnej zwierząt, a także dla celów ewentualnych kontroli weterynaryjnych lub audytów. Przechowywanie kopii zaświadczenia umożliwia również identyfikację zwierząt oraz śledzenie historii ich inseminacji, co jest istotne w zarządzaniu stadami bydła. Przykładowo, w przypadku wystąpienia problemów zdrowotnych, takich jak choroby przenoszone drogą płciową, dostęp do tych informacji pozwala na szybsze zareagowanie i wdrożenie odpowiednich działań. Dobre praktyki w branży weterynaryjnej oraz rolniczej podkreślają znaczenie dokumentacji w kontekście odpowiedzialności i transparentności w obrębie procesów inseminacyjnych. Warto również zaznaczyć, że przechowywanie takich danych wspiera działania związane z bioasekuracją oraz zapewnia bezpieczeństwo zootechniczne w hodowli zwierząt.

Pytanie 24

Jaką strukturę o największej pojemności posiada bydło?

A. ma żwacz.

B. posiada księgi.

C. ma czepiec.

D. ma trawieniec.

Żwacz jest największą komorą żołądka u bydła, odgrywając kluczową rolę w procesie fermentacji pokarmu. Jest to miejsce, w którym bakterie i mikroorganizmy rozkładają włókna roślinne, co umożliwia skuteczny proces trawienia. Żwacz, będący komorą o dużej pojemności, może pomieścić od 100 do 150 litrów materiału pokarmowego, co jest niezbędne dla zwierząt ruminujących, takich jak bydło. Praktycznie, efektywność żwacza pozwala bydłu na wykorzystanie złożonych substancji roślinnych, które w innym wypadku byłyby trudne do strawienia. Właściwe zarządzanie dietą bydła, w tym dobór paszy bogatej w włókna, jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz zwiększenia wydajności produkcji mleka i mięsa. W kontekście standardów branżowych, badania nad wydajnością żwacza i technikami poprawy jego funkcjonowania są nieustannie prowadzone, co wpływa na rozwój nowoczesnych praktyk hodowlanych.

Pytanie 25

Aby zabezpieczyć budynek inwentarski przed gryzoniami, zaplanowano umiejscowienie stacji deratyzacyjnych co 20 m wzdłuż obwodu budynku. Ile stacji deratyzacyjnych powinno się zainstalować w obszarze zewnętrznym chlewni o długości 72 m oraz szerokości 18 m?

A. 5 stacji

B. 12 stacji

C. 9 stacji

D. 16 stacji

Aby obliczyć liczbę stacji deratyzacyjnych, należy najpierw obliczyć obwód chlewni, która ma kształt prostokąta. Obwód prostokąta obliczamy według wzoru: O = 2 * (długość + szerokość). W przypadku chlewni o długości 72 m i szerokości 18 m, obwód wynosi: O = 2 * (72 m + 18 m) = 2 * 90 m = 180 m. Ponieważ stacje deratyzacyjne mają być ustawione co 20 m, dzielimy obwód przez odległość między stacjami: 180 m / 20 m = 9 stacji. Poprawne ustawienie stacji jest kluczowe dla skutecznej ochrony budynku inwentarskiego przed gryzoniami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania szkodnikami. Regularne monitorowanie i konserwacja stacji jest również istotne, aby zapewnić ich efektywność oraz bezpieczeństwo środowiska, w którym się znajdują.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Uzupełnienie niedoboru białka ogólnego w diecie przeżuwaczy najlepiej zapewnia zielonka

A. ze słonecznika

B. z trawy łąkowej

C. z kukurydzy

D. z lucerny

Wybór niewłaściwego źródła białka w diecie przeżuwaczy może prowadzić do poważnych niedoborów pokarmowych. Słonecznik, chociaż dostarcza pewną ilość białka, jest głównie źródłem tłuszczy, co sprawia, że jego zastosowanie w diecie przeżuwaczy nie jest optymalne. Tłuszcze mogą zaburzać proces fermentacji w żwaczu, co prowadzi do zmniejszenia efektywności trawienia. Kukurydza, z kolei, ma niską zawartość białka ogólnego (około 8-10%), co również czyni ją niewystarczającym źródłem białka dla przeżuwaczy, zwłaszcza w okresach wymagających wyższej podaży białka. Trawa łąkowa, mimo że jest naturalnym składnikiem diety, często ma niższą zawartość białka w porównaniu do lucerny i może być niewystarczająca w przypadku dużych potrzeb białkowych zwierząt, zwłaszcza w okresie laktacji czy intensywnego wzrostu. Zrozumienie różnicy między tymi źródłami białka jest kluczowe dla dobrego zarządzania dietą przeżuwaczy. Właściwe ustawienie proporcji białka w diecie jest niezbędne dla zapewnienia zdrowia zwierząt oraz ich wydajności produkcyjnej. Nieodpowiednie podejście do komponowania diety może prowadzić do problemów zdrowotnych oraz obniżenia efektywności produkcji mleka czy mięsa.

Pytanie 28

Aparatu żądłowego nie mają

A. poczwarki i trutnie

B. trutnie oraz królowa

C. robotnice oraz poczwarki

D. królowa oraz robotnice

Poczwarki i trutnie nie posiadają aparatu żądłowego, co jest kluczowym elementem ich biologii. Poczwarki to stadium rozwojowe owadów, w którym nie mają one zdolności do aktywnego żądlenia, ponieważ nie są jeszcze w pełni rozwiniętymi osobnikami dorosłymi. Z kolei trutnie, będące samcami w kolonii, również nie posiadają żądła, ponieważ ich biologiczna rola nie wymaga obrony gniazda. W przeciwieństwie do robotnic i królowej, które są odpowiedzialne za ochronę kolonii i rozmnażanie, trutnie koncentrują się głównie na reprodukcji. Zrozumienie tych różnic jest ważne, zwłaszcza w kontekście ekologii i biologii społecznej owadów. W praktyce, wiedza ta ma zastosowanie w hodowli pszczół, gdzie właściwe zarządzanie różnymi kastami owadów jest kluczowe dla efektywności produkcji miodu oraz zdrowia kolonii.

Pytanie 29

Nadmiar wapnia w organizmach zwierzęcych określamy jako

A. hiperkapnia

B. hiperkalcemia

C. hiperkaliemia

D. hipernatremia

Hiperkalcemia to taki stan, w którym mamy za dużo wapnia we krwi i to może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych. Wapń jest naprawdę ważnym minerałem, bo jest potrzebny do różnych rzeczy w organizmie, jak skurcze mięśni czy przewodnictwo nerwowe. Kiedy jest go za dużo, to mogą się dziać różne nieprzyjemności, na przykład mogą się pojawić kamienie nerkowe albo inne uszkodzenia tkanek. W klinice weterynaryjnej hiperkalcemia może mieć różne przyczyny – na przykład nadczynność przytarczyc, nowotwory albo przesadne zażywanie suplementów z wapniem. Dlatego monitorowanie poziomu wapnia jest bardzo ważne, szczególnie w diagnostyce i leczeniu różnych chorób. Dobre zarządzanie tym problemem wymaga znalezienia przyczyny, odpowiednich zmian w diecie, a czasami też leków. Z mojego doświadczenia, zrozumienie hiperkalcemii jest kluczowe w praktyce weterynaryjnej, bo to wspiera zdrowie zwierząt.

Pytanie 30

Jakie są prawidłowe kształty strzyków u krów?

A. stożkowe o długości 9 ÷ 12 cm

B. stożkowe o długości 6 ÷ 8 cm

C. cylindryczne o długości 6 ÷ 8 cm

D. cylindryczne o długości 9 ÷ 12 cm

Koncepcje przedstawione w innych odpowiedziach, takie jak stożkowe strzyki czy zbyt długie wymiary, nie są zgodne z aktualnymi standardami w hodowli bydła mlecznego. Strzyki stożkowe, zwłaszcza te o długości 9 ÷ 12 cm, mogą powodować poważne problemy zdrowotne, takie jak mechaniczne uszkodzenia oraz zwiększone ryzyko infekcji. Stożkowaty kształt nie tylko nie pozwala na prawidłowy uchwyt w procesie udoju, ale również może prowadzić do większego nacisku na określone obszary skóry, co zwiększa prawdopodobieństwo pojawienia się ran. Ponadto, zbyt długie strzyki są narażone na większe ryzyko kontuzji, co jest nieakceptowalne w profesjonalnej hodowli, gdzie dbałość o dobrostan zwierząt jest kluczowym obowiązkiem. Właściwe podejście do kształtu i wymiarów strzyków opiera się na wiedzy o fizjologii krów oraz ich naturalnych potrzebach. Zrozumienie, że strzyki powinny być cylindryczne i o odpowiedniej długości, jest istotne dla poprawy jakości produkcji mleka oraz redukcji kosztów związanych z opieką weterynaryjną. Niezrozumienie tego tematu może prowadzić do poważnych błędów w praktyce hodowlanej, co z kolei wpływa na efektywność całego procesu produkcji mleka.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

W produkcji jaj, aby rozwiązać problem znoszenia małych jaj przez kury rozpoczynające nieśność, należy zastosować

A. hodowlę klatkową

B. program świetlny

C. obniżenie temperatury utrzymania

D. ograniczenie paszy

Program świetlny jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu cyklem nieśności kur. Kury nioski są silnie stymulowane przez długość dnia, co wpływa na ich produkcję jaj. W pierwszych tygodniach nieśności, gdy kury zaczynają znosić jaja, ich organizm wymaga odpowiedniej stymulacji do osiągnięcia pełnej wydajności. Odpowiednio zaplanowany program świetlny, który symuluje naturalne warunki oświetleniowe, może zwiększyć tempo nieśności oraz poprawić jakość jaj. W praktyce stosuje się programy świetlne, które zaczynają od krótkiego okresu oświetlenia, stopniowo wydłużając czas do około 14-16 godzin dziennie. Taki proces pozwala na lepszą adaptację kur do produkcji, co skutkuje większymi i bardziej regularnymi jajami. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z dobrymi praktykami hodowlanymi, dostosowanie oświetlenia powinno być uzupełnione innymi czynnikami, takimi jak utrzymanie komfortowej temperatury i odpowiednie żywienie, aby zapewnić optymalne warunki do rozwoju.

Pytanie 33

Trzy ostatnie cyfry na kolczyku dla świń wskazują numer

A. duplikatu kolczyka

B. indywidualnego zwierzęcia

C. serii kolczyków

D. siedziby stada

Odpowiedź 'siedziby stada' jest prawidłowa, ponieważ trzy ostatnie cyfry na kolczyku świń są przypisane do konkretnego siedziby stada, w którym zwierzęta są hodowane. Taki system oznaczania zwierząt jest zgodny z przepisami dotyczącymi identyfikacji zwierząt, które mają na celu zapewnienie ich ścisłej kontroli oraz monitorowania ich pochodzenia. Dzięki temu hodowcy mogą śledzić pochodzenie i historię zdrowotną swoich zwierząt, co jest kluczowe dla utrzymania standardów bioasekuracji oraz przeciwdziałania rozprzestrzenianiu się chorób. Praktycznym przykładem zastosowania tej wiedzy jest sytuacja, gdy w przypadku wybuchu choroby zakaźnej w jednym ze stad, władze weterynaryjne mogą szybko zidentyfikować i odizolować zwierzęta z danego siedziby stada, minimalizując ryzyko rozprzestrzenienia się choroby. Ponadto, identyfikacja zwierząt poprzez kolczyki wspiera także transparentność rynku, umożliwiając konsumentom śledzenie źródła pochodzenia produktów mięsnych, co jest coraz bardziej doceniane w kontekście zdrowego stylu życia oraz etycznych aspektów konsumpcji.

Pytanie 34

Nerki o powierzchni powycinanej są częścią układu wydalniczego

A. kury

B. krowy

C. królika

D. konia

Wybór konia, kury lub królika jako zwierząt z pobrużdżonymi nerkami jest niepoprawny z kilku powodów. Nerki konia mają gładką, owalną strukturę, co odzwierciedla ich różne wymagania metaboliczne w porównaniu do bydła. Konie są roślinożercami, ale ich dieta i sposób trawienia nie wymagają tak rozwiniętej struktury nerek jak w przypadku przeżuwaczy. Kury, będące ptakami, mają zupełnie inny system wydalniczy oparty na wydalaniu moczu w postaci moczanów, a ich nerki są przystosowane do tej formy wydalania, co również nie wiąże się z pobrużdżeniem. Nerki królika, z kolei, również nie mają pobrużdżonej struktury, a ich metabolizm opiera się na wysokiej wydajności w wykorzystaniu pokarmu roślinnego. Ogólnie rzecz biorąc, błędem jest przypisanie cech anatomicznych nerek krowy do innych gatunków, co może wynikać z nieznajomości różnic w budowie anatomicznej i funkcjonalnej tych narządów w różnych grupach zwierząt. Każdy gatunek ma unikalne przystosowania anatomiczne, które odpowiadają jego stylowi życia oraz diecie, co jest kluczowe dla zrozumienia ich biologii i zdrowia.

Pytanie 35

Jak powinien wyglądać prawidłowy grzbiet konia?

A. wklęśnięty

B. prosty

C. spadzisty

D. wypukły

Prawidłowo zbudowany grzbiet konia powinien być prosty, co oznacza, że jego struktura nie wykazuje ani nadmiernego wypuklenia, ani wklęsłości. Prosty grzbiet jest kluczowym elementem w ocenie budowy konia, ponieważ wpływa na jego zdolności jeździeckie oraz ogólną kondycję fizyczną. Taki kształt grzbietu umożliwia równomierne rozłożenie ciężaru jeźdźca, co przyczynia się do lepszego komfortu zarówno konia, jak i jeźdźca. W praktyce dobrze zbudowany grzbiet konia wpływa na jego ruchy, co ma kluczowe znaczenie w dyscyplinach takich jak ujeżdżenie czy skoki przez przeszkody. W standardach hodowlanych i oceny koni, takich jak te stosowane przez międzynarodowe organizacje jeździeckie, prosty grzbiet jest preferowany, ponieważ sprzyja zdrowiu kręgosłupa oraz ogólnej biomechanice ruchu konia, co jest kluczowe dla jego wydolności i długowieczności.

Pytanie 36

Do użytku jeździeckiego najbardziej odpowiednie są konie

A. juczne

B. zimnokrwiste

C. gorącokrwiste

D. prymitywne

Konie gorącokrwiste to zdecydowanie najlepszy wybór, jeśli chodzi o jazdę wierzchową. Z czego wynikają ich świetne cechy? No, mają smuklejszą sylwetkę i sporo energii, co sprawia, że idealnie nadają się do sportów jeździeckich. W praktyce, jak patrzę na takie rasy jak koń arabski czy pełnej krwi angielska, to widać, że są naprawdę zwinne i szybkie. Te cechy są kluczowe, kiedy mówimy o skokach przez przeszkody czy ujeżdżeniu. Powinno się je dobrze szkolić, by mogły pokazać swoje umiejętności. W końcu, ważne jest, żeby zapewnić im odpowiednią ilość ruchu i bodźców, żeby mogły dać z siebie wszystko. Także, jak chcesz korzystać z koni do jazdy, to gorącokrwiste rasy to strzał w dziesiątkę!

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Jaka jest minimalna przestrzeń kojca dla 3 kóz matek, z których każda ma dwa koźlęta, biorąc pod uwagę, że norma powierzchni dla kóz dorosłych wynosi co najmniej 1,5 m² oraz dodatkowe 0,3 m² dla koźlęcia ssącego?

A. 5,4 m2

B. 4,5 m2

C. 6,3 m2

D. 7,0 m2

Odpowiedź 6,3 m² jest prawidłowa, ponieważ obliczenie minimalnej powierzchni kojca dla trzech kóz matek z dwoma koźlętami każda opiera się na ustalonych normach dotyczących powierzchni utrzymywania kóz. Zgodnie z tymi normami, dla każdej dorosłej kozy potrzebne jest co najmniej 1,5 m². W przypadku trzech kóz matek, łączna powierzchnia wynosi 3 x 1,5 m² = 4,5 m². Dodatkowo, dla każdego koźlęcia ssącego wymagana jest powierzchnia 0,3 m². Ponieważ każda z matek ma dwa koźlęta, mamy 3 x 2 = 6 koźląt. W związku z tym wymagana powierzchnia dla koźląt to 6 x 0,3 m² = 1,8 m². Sumując te wartości, otrzymujemy: 4,5 m² (dla kóz matek) + 1,8 m² (dla koźląt) = 6,3 m². Przestrzeganie tych norm jest kluczowe dla zapewnienia dobrostanu zwierząt oraz ich zdrowia. Dobry stan środowiska, w którym przebywają kozy, przyczynia się do ich lepszej produkcji mleka oraz ogólnej kondycji. W praktyce oznacza to, że hodowca powinien regularnie kontrolować i dostosowywać powierzchnię kojca do liczby zwierząt, aby spełniać wymogi dotyczące ich komfortu i zdrowia.

Pytanie 40

Która z ras świń nie jest polecana do hodowli ekologicznej z powodu wysokiej wrażliwości na warunki środowiskowe oraz znacznych wymagań dotyczących utrzymania?

A. Złotnicka biała

B. Złotnicka pstra

C. Duroc

D. Pietrain

Odpowiedzi Duroc, Złotnicka pstra oraz Złotnicka biała nie są zalecane jako niewłaściwe w kontekście chowu ekologicznego, co jest mylne. Rasa Duroc, choć nieco mniej wrażliwa na czynniki środowiskowe, nie jest w pełni przystosowana do zasad ekologicznych. Duroc, w porównaniu do Pietrain, ma lepszą zdolność do adaptacji, ale wciąż wymaga intensywnej produkcji pasz, co w przypadku chowu ekologicznego mogłoby naruszyć zasady zrównoważonego rozwoju. Złotnicka pstra i Złotnicka biała, obie rasy rodzime, wyróżniają się większą odpornością i zdolnością do przystosowania się do lokalnych warunków oraz mniejszymi wymaganiami dotyczącymi utrzymania. W procesie chowu ekologicznego, kluczowe jest wybieranie ras, które nie tylko są w stanie dobrze funkcjonować w naturalnych warunkach, ale także przyczyniają się do minimalizacji wpływu na środowisko. Wybór nieodpowiednich ras, takich jak Duroc, może prowadzić do dalszej degradacji zasobów naturalnych oraz nieefektywnego wykorzystania paszy, co jest sprzeczne z zasadami ekologicznej produkcji zwierzęcej. Z tego względu istotne jest zrozumienie, że wybór rasy ma kluczowe znaczenie dla sukcesu chowu ekologicznego i długoterminowej zrównoważonej produkcji rolniczej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej