Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 17:17
Data zakończenia: 24 maja 2025 17:53

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Rodzaje ataków mających na celu zakłócenie funkcjonowania aplikacji oraz procesów w urządzeniach sieciowych to ataki klasy

A. DoS

B. smurf

C. zero-day

D. spoofing

Ataki typu DoS (Denial of Service) mają na celu zakłócenie normalnego działania usług, aplikacji i procesów w sieciach komputerowych. Celem tych ataków jest uniemożliwienie użytkownikom dostępu do systemu poprzez przeciążenie serwera lub infrastruktury sieciowej. W praktyce, atakujący wysyła ogromne ilości ruchu do docelowego serwera, co prowadzi do jego przeciążenia. Przykładem może być atak SYN flood, który eksploitując proces nawiązywania połączenia TCP, generuje wiele niekompletnych połączeń, co finalnie prowadzi do wyczerpania zasobów serwera. Standardy i najlepsze praktyki w zakresie zabezpieczeń sieciowych zalecają stosowanie mechanizmów ochrony, takich jak firewall, systemy wykrywania i zapobiegania włamaniom (IDS/IPS) oraz usługi DDoS mitigation, które mogą pomóc w minimalizacji skutków takiego ataku. Wiedza na temat ataków DoS jest kluczowa dla specjalistów z zakresu bezpieczeństwa IT, aby opracować skuteczne strategie obronne i zapewnić ciągłość działania usług.

Pytanie 2

Router przypisany do interfejsu LAN dysponuje adresem IP 192.168.50.1. Został on skonfigurowany w taki sposób, aby przydzielać komputerom wszystkie dostępne adresy IP w sieci 192.168.50.0 z maską 255.255.255.0. Jaką maksymalną liczbę komputerów można podłączyć w tej sieci?

A. 254

B. 255

C. 256

D. 253

Wybierając odpowiedź 256, można mylnie sądzić, że jest to maksymalna liczba adresów IP dostępnych w sieci. Rzeczywistość jest jednak inna; w przypadku sieci z maską 255.255.255.0 co prawda mamy do czynienia z 256 adresami, ale nie wszystkie z nich mogą być przypisane do urządzeń. Pierwszy adres w puli (192.168.50.0) jest adresem identyfikującym sieć i nie może być używany jako adres dla hosta, a ostatni adres (192.168.50.255) to adres rozgłoszeniowy, który również nie może być przypisany do konkretnego urządzenia. Ta zasada dotyczy wszystkich sieci, w których mamy do czynienia z maską podsieci, gdzie dwa adresy są zawsze zarezerwowane. W odpowiedzi 255 również występuje podobne nieporozumienie; nie uwzględnia ona drugiego zarezerwowanego adresu. Natomiast odpowiedzi 254 i 253 są o tyle bliskie, że 254 odnosi się do liczby adresów, które mogą być przypisane, ale nie bierze pod uwagę adresu routera, co w praktyce ogranicza liczbę dostępnych adresów do 253. Kluczowe jest zrozumienie tych zasad podczas projektowania sieci, aby nie tylko prawidłowo przydzielać adresy IP, ale także zapewnić, że każdy z hostów ma unikalny adres w sieci, co jest niezbędne do jej prawidłowego funkcjonowania.

Pytanie 3

W systemie Windows, aby założyć nową partycję podstawową, trzeba skorzystać z przystawki

A. fsmgmt.msc

B. gpedit.msc

C. diskmgmt.msc

D. certmgr.msc

Aby w systemie Windows utworzyć nową partycję podstawową, należy użyć przystawki diskmgmt.msc, która jest narzędziem do zarządzania dyskami i partycjami. To narzędzie pozwala użytkownikom na łatwe zarządzanie dyskami twardymi, w tym na tworzenie, usuwanie, formatowanie oraz przekształcanie partycji. Użytkownicy mogą uzyskać dostęp do diskmgmt.msc poprzez wpisanie 'diskmgmt.msc' w oknie dialogowym Uruchom (Win + R) lub przez panel sterowania w sekcji Zarządzanie komputerem. Przykładowo, aby stworzyć nową partycję, najpierw należy zlokalizować nieprzydzieloną przestrzeń na dysku, kliknąć prawym przyciskiem myszy i wybrać opcję 'Nowa partycja'. Następnie można ustalić rozmiar partycji oraz przypisać jej literę dysku. Dobre praktyki wskazują, że przed przystąpieniem do tych operacji warto wykonać kopię zapasową danych oraz upewnić się, że pracujemy na odpowiedniej partycji, aby uniknąć niepożądanych skutków.

Pytanie 4

Która karta graficzna nie będzie kompatybilna z monitorem, który posiada złącza pokazane na zdjęciu, przy założeniu, że do podłączenia monitora nie użyjemy adaptera?

A. Asus Radeon RX 550 4GB GDDR5 (128 bit), DVI-D, HDMI, DisplayPort

B. HIS R7 240 2GB GDDR3 (128 bit) HDMI, DVI, D-Sub

C. Fujitsu NVIDIA Quadro M2000 4GB GDDR5 (128 Bit) 4xDisplayPort

D. Sapphire Fire Pro W9000 6GB GDDR5 (384 bit) 6x mini DisplayPort

Karta HIS R7 240 posiada wyjścia HDMI DVI i D-Sub. Zdjęcie przedstawia złącza HDMI i DisplayPort. W związku z tym karta HIS R7 240 nie będzie kompatybilna z monitorem z powodu braku złącza DisplayPort. Standard HDMI i D-Sub są powszechnie używane w starszych modelach kart graficznych i monitorów natomiast DisplayPort jest nowszym standardem oferującym wyższą przepustowość i często kompatybilność z rozdzielczościami 4K. W praktyce oznacza to że jeśli monitor posiada wyłącznie złącza przedstawione na zdjęciu użytkownik musi posiadać kartę graficzną z kompatybilnymi portami bez konieczności używania adapterów co mogłoby wpłynąć na jakość obrazu. Konieczność dobrania odpowiedniego sprzętu zależy nie tylko od dostępności portów ale też od wymagań dotyczących rozdzielczości i częstotliwości odświeżania co ma znaczenie w profesjonalnych zastosowaniach graficznych oraz podczas grania w gry komputerowe. Warto zwrócić uwagę na specyfikacje kart podczas zakupu by uniknąć takich niekompatybilności.

Pytanie 5

Aby naprawić zasilacz laptopa poprzez wymianę kondensatorów, jakie narzędzie powinno się wykorzystać?

A. lutownicę z cyną i kalafonią

B. chwytak próżniowy

C. tester okablowania sieciowego

D. tester płyt głównych

Aby wymienić kondensatory w zasilaczu laptopa, niezbędne jest posiadanie odpowiednich narzędzi, a lutownica z cyną i kalafonią stanowi kluczowy element tego procesu. Lutownica umożliwia precyzyjne łączenie elementów elektronicznych poprzez podgrzewanie ich końców i wprowadzenie stopionego cyny, co zapewnia stabilne połączenie. Kalafonia pełni rolę fluxu, który ułatwia lutowanie, poprawiając przyczepność cyny do elementów oraz zapobiegając utlenianiu styków. W praktyce, wymiana kondensatorów wymaga również zachowania ostrożności, aby nie uszkodzić innych komponentów na płytce PCB. Standardem w branży jest stosowanie lutownic o regulowanej temperaturze, co pozwala na dostosowanie ciepła do różnych elementów; zbyt wysoka temperatura może zaszkodzić zarówno kondensatorom, jak i ścieżkom na płytce. Warto również znać klasyfikację kondensatorów (np. elektrolityczne, ceramiczne) oraz ich parametry, takie jak pojemność i napięcie robocze, co jest niezbędne do prawidłowej wymiany. W związku z tym, świadome podejście do użycia lutownicy w tym kontekście jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania urządzenia po naprawie.

Pytanie 6

Aby aktywować funkcję S.M.A.R.T. dysku twardego, która odpowiada za monitorowanie i wczesne ostrzeganie przed awariami, należy skorzystać z

A. ustawień panelu sterowania

B. BIOS-u płyty głównej

C. opcji polecenia chkdsk

D. rejestru systemowego

Odpowiedź 'BIOS płyty głównej' jest poprawna, ponieważ funkcja S.M.A.R.T. (Self-Monitoring, Analysis, and Reporting Technology) jest zintegrowanym systemem monitorowania, który pozwala na wczesne wykrywanie problemów z dyskiem twardym. Aktywacja tej funkcji odbywa się na poziomie BIOS-u, ponieważ to tam można skonfigurować ustawienia urządzeń pamięci masowej. W BIOS-ie użytkownicy mogą włączyć lub wyłączyć funkcje monitorowania, co jest kluczowe dla ochrony danych. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której administrator systemu włącza S.M.A.R.T. w BIOS-ie serwera, aby monitorować stan dysków twardych, co pozwala na podjęcie działań zapobiegawczych przed utratą danych. Dobre praktyki wskazują, że regularna kontrola stanu dysków twardych oraz odpowiednia konfiguracja S.M.A.R.T. to podstawowe działania zapewniające niezawodność systemów informatycznych. Oprócz tego, znajomość i umiejętność korzystania z funkcji S.M.A.R.T. mogą pomóc w analizie wyników testów diagnostycznych, co jest istotne dla utrzymania zdrowia sprzętu.

Pytanie 7

Podczas próby zapisania danych na karcie SD wyświetla się komunikat „usuń ochronę przed zapisem lub skorzystaj z innego nośnika”. Najczęstszą przyczyną takiego komunikatu jest

A. Ustawienie mechanicznego przełącznika blokady zapisu na karcie w pozycji ON

B. Zbyt duży rozmiar pliku, który ma być zapisany

C. Brak wolnego miejsca na karcie pamięci

D. Posiadanie uprawnień 'tylko do odczytu' dla plików na karcie SD

Jak coś poszło nie tak z innymi odpowiedziami, to warto zrozumieć, czemu te problemy nie są przyczyną komunikatu o ochronie przed zapisem. Brak miejsca na karcie pamięci może powodować problemy z zapisem, ale nie daje komunikatu o ochronie przed zapisem. Zazwyczaj, jak brakuje miejsca, system operacyjny informuje w inny sposób, mówiąc, że nie można dodać plików przez ich niedobór. Jeśli masz uprawnienia tylko do odczytu do pliku na karcie SD, to dotyczy głównie plików, a nie samej karty. Nawet jak karta nie jest zablokowana, można zapisywać nowe pliki, mimo że niektóre mogą być tylko do odczytu. I jeszcze, za duży rozmiar pliku, który próbujesz zapisać, też nie jest powodem tego błędu. Systemy plików, takie jak FAT32, mają swoje limity, ale wtedy zazwyczaj dostajesz inny komunikat, który mówi o przekroczeniu maksymalnego rozmiaru pliku. Jak to zrozumiesz, unikniesz mylnych wniosków i lepiej zarządzisz danymi na swoich kartach SD.

Pytanie 8

Jeden długi oraz dwa krótkie sygnały dźwiękowe BIOS POST od firm AMI i AWARD wskazują na wystąpienie błędu

A. karty graficznej

B. zegara systemowego

C. mikroprocesora

D. karty sieciowej

Długie i krótkie sygnały dźwiękowe z BIOS-u, to coś, z czym powinien zapoznać się każdy, kto majstruje przy komputerach. Dzięki nim, użytkownicy i technicy mogą szybko zorientować się, co jest nie tak z systemem. Na przykład, w BIOS-ach AMI i AWARD, jeden długi dźwięk i dwa krótkie oznaczają, że coś jest nie tak z kartą graficzną. To wszystko jest opisane w dokumentacji technicznej, więc warto to znać. Kiedy usłyszysz te sygnały przy włączaniu komputera, powinieneś od razu zajrzeć do karty graficznej. Sprawdź, czy dobrze siedzi w slocie i czy nie ma widocznych uszkodzeń. Czasem trzeba będzie ją wymienić, zwłaszcza jeśli uruchomienie systemu w trybie awaryjnym też nie działa. Wiedza o tym, co oznaczają różne kody dźwiękowe, to kluczowa sprawa dla każdego, kto zajmuje się naprawą komputerów, a także dla tych, którzy wolą samodzielnie rozwiązywać problemu ze sprzętem.

Pytanie 9

Na podstawie załączonego obrazu, który adres powinien zostać zmieniony w ustawieniach klienta lub serwera, aby umożliwić podłączenie komputera do domeny?

Konfiguracja serwera

Physical Address. . . . . . . . : 08-00-27-07-E1-8E
DHCP Enabled. . . . . . . . . . : No
Autoconfiguration Enabled . . . : Yes
Link-local IPv6 Address . . . . : fe80::646e:47a6:1d9:91d1%12(Preferred)
IPv4 Address. . . . . . . . . . : 10.0.0.1(Preferred)
Subnet Mask . . . . . . . . . . : 255.0.0.0
Default Gateway . . . . . . . . : 10.0.0.5
DHCPv6 IAID . . . . . . . . . . : 302514215
DHCPv6 Client DUID. . . . . . . : 00-01-00-01-1E-D7-23-14-08-00-27-07-E1-8E
DNS Servers . . . . . . . . . . : ::1
                                : 127.0.0.1
NetBIOS over Tcpip. . . . . . . : Enabled

Konfiguracja klienta

Adres fizyczny. . . . . . . . . : 08-00-27-74-46-56
DHCP włączone . . . . . . . . . : Nie
Autokonfiguracja włączona . . . : Tak
Adres IPv6 połączenia lokalnego : fe80::56b:c9ae:a01d:7e32%11(Preferowane)
Adres IPv4. . . . . . . . . . . : 10.0.0.10(Preferowane)
Maska podsieci. . . . . . . . . : 255.0.0.0
Brama domyślna. . . . . . . . . : 10.0.0.5
Identyfikator IAID DHCPv6 . . . : 235405351
Identyfikator DUID klienta DHCPv6 : 00-01-00-01-1A-68-0C-FD-08-00-27-0F-E6-F8
Serwery DNS . . . . . . . . . . : fec0:0:0:ffff::1%1
                                : fec0:0:0:ffff::2%1
                                : fec0:0:0:ffff::3%1
NetBIOS przez Tcpip . . . . . . : Włączony

A. Adres DNS w ustawieniach serwera na 10.0.0.1

B. Adres DNS w ustawieniach klienta na 10.0.0.1

C. Adres IPv4 w ustawieniach klienta na 10.0.0.1

D. Adres IPv4 w ustawieniach serwera na 10.0.0.10

Konfiguracja adresu IPv4 zarówno w kliencie, jak i serwerze ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego działania sieci. Jednak w kontekście podłączania komputera do domeny, zmiana samego adresu IPv4 bez poprawnego ustawienia DNS może nie przynieść oczekiwanego rezultatu. Serwer DNS odpowiada za tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP, co jest niezbędne do znalezienia kontrolera domeny w sieci. Błędne założenie, że zmiana adresu IPv4 na 10.0.0.1 w kliencie czy na 10.0.0.10 w serwerze automatycznie umożliwi podłączenie do domeny, pomija rolę DNS. Z kolei zmiana adresu DNS na serwerze na 10.0.0.1, bez wiedzy o jego roli w sieci, może prowadzić do braku komunikacji z odpowiednimi serwisami DNS, jeśli ten adres nie jest poprawnie skonfigurowany jako działający serwer DNS. Typowym błędem jest też przypisanie serwera DNS na localhost, co może działać na serwerze, ale wymaga prawidłowego przekierowania zapytań dla klientów. Rozumienie tych zależności i poprawna konfiguracja DNS są kluczowe dla spójności działania sieci i umożliwienia podłączenia komputera do domeny, co podkreśla znaczenie dobrych praktyk w zarządzaniu sieciowym.

Pytanie 10

Jakiej klasy należy adres IP 130.140.0.0?

A. Należy do klasy C

B. Należy do klasy D

C. Należy do klasy A

D. Należy do klasy B

Adres 130.140.0.0 należy do klasy B, ponieważ jego pierwszy oktet (130) mieści się w zakresie od 128 do 191, co jest charakterystyczne dla tej klasy. Klasa B jest zazwyczaj wykorzystywana w większych sieciach, gdzie potrzebna jest możliwość obsługi zarówno dużej liczby adresów hostów, jak i segmentacji sieci. W przypadku klasy B, 16 bitów jest przeznaczonych na identyfikację sieci, a pozostałe 16 bitów na identyfikację hostów, co pozwala na stworzenie 16,384 różnych sieci, z maksymalnie 65,534 hostami w każdej z nich. Przykładem zastosowania adresów z klasy B mogą być instytucje edukacyjne lub średniej wielkości przedsiębiorstwa, które potrzebują więcej adresów IP niż te, które są dostępne w klasie C, ale nie tak wiele jak te, które oferuje klasa A. W praktyce klasę B często wykorzystuje się w większych organizacjach, gdzie liczba urządzeń w sieci przekracza możliwości klas niższych. Zrozumienie klasyfikacji adresów IP jest kluczowe dla projektowania skutecznych i skalowalnych sieci, a znajomość ich zakresów umożliwia efektywne zarządzanie infrastrukturą sieciową.

Pytanie 11

Analizując zrzut ekranu prezentujący ustawienia przełącznika, można zauważyć, że

A. czas pomiędzy wysyłaniem kolejnych wiadomości o prawidłowej pracy urządzenia wynosi 3 sekundy

B. maksymalny interwał pomiędzy zmianami stanu łącza wynosi 5 sekund

C. minimalny czas obiegu komunikatów protokołu BPDU w sieci wynosi 25 sekund

D. maksymalny czas obiegu komunikatów protokołu BPDU w sieci wynosi 20 sekund

W analizie konfiguracji przełącznika widzimy że czas wysyłania komunikatów Hello Time w protokole STP jest kluczowy dla sprawnego działania sieci Ethernet. Hello Time ustawiony na 3 sekundy określa częstotliwość z jaką główny most wysyła komunikaty BPDU co jest niezbędne do monitorowania stanu sieci. Błędne interpretacje innych wartości jak minimalny czas krążenia protokołu BPDU czy maksymalny czas pomiędzy zmianami statusu łącza wynikają z nieporozumień dotyczących funkcji i znaczenia parametru Max Age czy Forward Delay. Max Age odnosi się do maksymalnego czasu przez który przełącznik przechowuje informacje o topologii sieci zanim uzna je za nieaktualne co nie jest związane z czasem krążenia BPDU. Forward Delay to czas potrzebny do przejścia portu w stan przekazywania co istotne jest w procesie rekonfiguracji sieci i nie należy mylić z Hello Time. Również czas TxHoldCount określa ilość BPDU które można wysłać w danym czasie co wpływa na ogólne obciążenie sieci a nie bezpośrednio na częstotliwość wysyłania komunikatów. Zrozumienie różnicy między tymi parametrami jest kluczowe dla prawidłowej konfiguracji sieci i zapewnienia jej stabilności i wydajności. W ten sposób możemy uniknąć niepotrzebnych przerw w działaniu sieci i zapewnić jej optymalną pracę.

Pytanie 12

Standard zwany IEEE 802.11, używany w lokalnych sieciach komputerowych, określa typ sieci:

A. Token Ring

B. Fiber Optic FDDI

C. Wireless LAN

D. Ethernet

Wybór odpowiedzi związanych z Token Ring, Fiber Optic FDDI czy Ethernet jest niewłaściwy, ponieważ te technologie bazują na różnych zasadach działania i są zdefiniowane przez inne standardy. Token Ring to technologia, która opiera się na mechanizmie tokenów do kontroli dostępu do medium transmisyjnego, co oznacza, że urządzenia czekają na swoją kolej, aby nadawać dane. W przeciwieństwie do tego, Ethernet, który jest standardem opisanym przez IEEE 802.3, stosuje metodę CSMA/CD do rozwiązywania kolizji podczas przesyłania danych w sieci przewodowej. Fiber Optic FDDI to technologia oparta na światłowodach, która jest przeznaczona do tworzenia szybkich sieci lokalnych za pomocą medium optycznego, co z kolei różni się od bezprzewodowego podejścia IEEE 802.11. Wybór takich odpowiedzi może być wynikiem niepełnego zrozumienia różnic między różnymi standardami sieciowymi. Ważne jest, aby posiadać jasną wiedzę na temat charakterystyki oraz zastosowań różnych technologii, co pozwala na ich właściwe klasyfikowanie i stosowanie w praktyce.

Pytanie 13

Tryb działania portu równoległego, oparty na magistrali ISA, pozwalający na transfer danych do 2.4 MB/s, przeznaczony dla skanerów i urządzeń wielofunkcyjnych, to

A. Bi-directional

B. Nibble Mode

C. SPP

D. ECP

ECP, czyli Enhanced Capability Port, to zaawansowany tryb pracy portu równoległego, który został zaprojektowany z myślą o zwiększeniu prędkości transferu danych do 2.4 MB/s, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla skanerów oraz urządzeń wielofunkcyjnych. ECP wykorzystuje technologię DMA (Direct Memory Access), co pozwala na bezpośrednie przesyłanie danych między urządzeniem a pamięcią komputera, minimalizując obciążenie procesora. Taki sposób komunikacji zapewnia wyższą wydajność oraz szybszy czas reakcji urządzeń. ECP jest również kompatybilny z wcześniejszymi standardami, co oznacza, że można go stosować z urządzeniami, które obsługują starsze tryby, takie jak SPP czy Bi-directional. W praktyce, ECP znajduje zastosowanie w nowoczesnych skanerach, drukarkach oraz urządzeniach wielofunkcyjnych, które wymagają szybkiego przesyłania dużych ilości danych, co jest kluczowe w biurach i środowiskach, gdzie czas przetwarzania jest na wagę złota.

Pytanie 14

Jaką liczbę komórek pamięci można bezpośrednio zaadresować w 64-bitowym procesorze z 32-bitową szyną adresową?

A. 32 do potęgi 2

B. 2 do potęgi 64

C. 2 do potęgi 32

D. 64 do potęgi 2

Odpowiedź 2 do potęgi 32 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do ilości adresów pamięci, które można zaadresować przy użyciu 32-bitowej szyny adresowej. Szyna adresowa określa maksymalną ilość pamięci, do której procesor może uzyskać dostęp. W przypadku 32-bitowej szyny adresowej oznacza to, że można zaadresować 2^32 różnych lokalizacji pamięci, co odpowiada 4 GB pamięci. Przykład praktyczny to komputery z systemem operacyjnym 32-bitowym, które mogą wykorzystać maksymalnie 4 GB pamięci RAM. W kontekście standardów technologicznych, takie limity są kluczowe dla projektowania systemów operacyjnych i aplikacji, które muszą być zgodne z architekturą sprzętu. Warto również zauważyć, że w systemach 64-bitowych, mimo że procesor ma większe możliwości, wciąż obowiązują ograniczenia wynikające z wykorzystanej szyny adresowej.

Pytanie 15

Jaki skrót oznacza rodzaj licencji Microsoft dedykowanej dla szkół, uczelni, instytucji rządowych oraz dużych firm?

A. VLSC

B. OEM

C. BOX

D. MOLP

Wybór VLSC, OEM czy BOX jako typów licencji nie jest właściwy w kontekście organizacji takich jak szkoły i uczelnie. VLSC, czyli Volume Licensing Service Center, to platforma zarządzająca licencjami dla dużych organizacji, ale sama w sobie nie jest licencją, a narzędziem do jej zarządzania. Używanie tej platformy nie dostarcza licencji, które mogłyby być bezpośrednio przypisane do użytkowników, co czyni ten wybór mylnym. Licencje OEM (Original Equipment Manufacturer) są zaś przypisane do konkretnego sprzętu i nie mogą być przenoszone pomiędzy urządzeniami, co ogranicza ich elastyczność w instytucjach, które często aktualizują lub zmieniają sprzęt. Licencje BOX to jednostkowe licencje, które są sprzedawane w formie fizycznego nośnika, co nie jest praktyczne dla instytucji edukacyjnych, które potrzebują dostępu do oprogramowania na wielu komputerach w różnych lokalizacjach. Wybierając nieodpowiednią licencję, instytucje mogą napotkać problemy z zarządzaniem zasobami, co może prowadzić do niezgodności z regulacjami prawnymi oraz zwiększenia kosztów operacyjnych. Właściwe zrozumienie różnic pomiędzy typami licencji jest niezbędne dla efektywnego zarządzania zasobami IT oraz zapewnienia zgodności z wymaganiami prawnymi.

Pytanie 16

Jakiego typu macierz RAID nie zapewnia odporności na awarie żadnego z dysków tworzących jej strukturę?

A. RAID 4

B. RAID 6

C. RAID 2

D. RAID 0

RAID 0 to macierz dyskowa, która wykorzystuje technikę striping, co oznacza, że dane są dzielone na fragmenty i rozdzielane pomiędzy dwa lub więcej dysków. Główną zaletą takiego podejścia jest znaczne zwiększenie prędkości odczytu i zapisu danych, ponieważ operacje mogą być prowadzone równolegle na wszystkich dyskach. Jednakże, RAID 0 nie oferuje żadnej redundancji, co oznacza, że w przypadku awarii jednego z dysków, wszystkie dane przechowywane w macierzy zostaną utracone. Dlatego RAID 0 jest najczęściej stosowany w środowiskach, gdzie priorytetem jest wydajność, na przykład w edytorach wideo, grach komputerowych lub serwerach plików, gdzie szybkość dostępu do danych jest kluczowa, a bezpieczeństwo danych nie jest krytyczne. Przy implementacji RAID 0 należy uwzględnić regularne tworzenie kopii zapasowych oraz inne środki ochrony danych, aby zminimalizować ryzyko utraty informacji.

Pytanie 17

W systemie operacyjnym Linux, do konfigurowania sieci VLAN wykorzystuje się polecenie

A. ip link

B. ip route

C. ip address

D. ip neighbour

Odpowiedzi takie jak 'ip neighbour', 'ip route' oraz 'ip address' są związane z zarządzaniem sieciami w systemie Linux, jednak nie odpowiadają na pytanie dotyczące tworzenia VLAN. 'ip neighbour' służy do zarządzania tablicą sąsiedztwa, co jest istotne dla wydajnej komunikacji w sieci, jednak nie ma zastosowania w kontekście tworzenia i zarządzania VLAN. 'ip route' dotyczy zarządzania trasami w sieci, co jest ważne dla kierowania pakietów między różnymi sieciami, ale nie ma bezpośredniego związku z tworzeniem wirtualnych interfejsów sieciowych. Z kolei 'ip address' jest używane do przypisywania adresów IP do interfejsów, ale również nie dotyczy bezpośrednio procesu tworzenia VLAN. Kluczowym błędem myślowym jest traktowanie tych poleceń jako równorzędnych w kontekście VLAN, co prowadzi do nieporozumień. Aby poprawnie zrozumieć zarządzanie siecią w Linuxie, niezbędne jest dokładne zapoznanie się z funkcjonalnością każdego z tych poleceń oraz ich zastosowaniem w praktyce. Segmentacja sieci oraz zarządzanie wirtualnymi interfejsami wymaga zrozumienia nie tylko składni poleceń, ale również ogólnych zasad działania sieci, aby skutecznie projektować i wdrażać rozwiązania sieciowe.

Pytanie 18

Wskaż symbol umieszczany na urządzeniach elektrycznych przeznaczonych do sprzedaży i obrotu w Unii Europejskiej?

A. Rys. B

B. Rys. C

C. Rys. A

D. Rys. D

Oznaczenie CE umieszczane na urządzeniach elektrycznych jest świadectwem zgodności tych produktów z wymogami bezpieczeństwa zawartymi w dyrektywach Unii Europejskiej. Znak ten nie tylko oznacza, że produkt spełnia odpowiednie normy dotyczące zdrowia ochrony środowiska i bezpieczeństwa użytkowania ale także jest dowodem, że przeszedł on odpowiednie procedury oceny zgodności. W praktyce CE jest niezbędne dla producentów którzy chcą wprowadzić swoje produkty na rynek UE. Na przykład jeśli producent w Azji chce eksportować swoje urządzenia elektryczne do Europy musi upewnić się że spełniają one dyrektywy takie jak LVD (dyrektywa niskonapięciowa) czy EMC (dyrektywa kompatybilności elektromagnetycznej). Istotnym aspektem jest to że CE nie jest certyfikatem jakości ale raczej minimalnym wymogiem bezpieczeństwa. Od konsumentów CE oczekuje się aby ufać że produkt jest bezpieczny w użyciu. Dodatkowym atutem tego oznaczenia jest ułatwienie swobodnego przepływu towarów w obrębie rynku wspólnotowego co zwiększa konkurencyjność i innowacyjność produktów na rynku.

Pytanie 19

Ile adresów IP można wykorzystać do adresowania komputerów w sieci o adresie 192.168.100.0 oraz masce 255.255.255.0?

A. 255

B. 256

C. 253

D. 254

Adres 192.168.100.0 z maską 255.255.255.0 wskazuje na sieć klasy C, w której dostępna przestrzeń adresowa wynosi 256 adresów (od 192.168.100.0 do 192.168.100.255). Jednakże, dwa adresy są zarezerwowane: jeden to adres sieci (192.168.100.0), a drugi to adres rozgłoszeniowy (192.168.100.255). To oznacza, że w tej sieci możemy efektywnie wykorzystać 254 adresy IP do przydzielenia urządzeniom. W praktyce oznacza to, że administratorzy sieci mogą skonfigurować do 254 komputerów, drukarek, serwerów i innych urządzeń w tej konkretnej podsieci bez obaw o konfl ikty adresowe. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania sieciami lokalnymi oraz projektowania ich struktury zgodnie z najlepszymi praktykami, co jest szczególnie istotne w kontekście bezpieczeństwa sieci i zarządzania zasobami.

Pytanie 20

Jaką wartość ma moc wyjściowa (ciągła) zasilacza według parametrów przedstawionych w tabeli?

Napięcie wyjściowe	+5 V	+3.3 V	+12 V1	+12 V2	-12 V	+5 VSB
Prąd wyjściowy	18,0 A	22,0 A	18,0 A	17,0 A	0,3 A	2,5 A
Moc wyjściowa	120 W	336W	3,6 W	12,5 W

A. 472,1 W

B. 456,0 W

C. 576,0 W

D. 336,0 W

Poprawna odpowiedź wynika z sumowania mocy wyjściowych poszczególnych linii zasilania. Nominalna moc wyjściowa zasilacza jest obliczana jako suma mocy, które mogą być dostarczone przez różne linie napięciowe. W tym przypadku sumujemy moc wszystkich linii: 120 W dla +5 V, 336 W dla +3.3 V, 216 W dla +12 V (sumując +12 V1 i +12 V2), 3.6 W dla +12 V1, 12.5 W dla +12 V2, oraz uwzględniając moc dla +5 VSB. Łączna moc wyjściowa wynosi 472.1 W. W praktyce znajomość mocy wyjściowej jest kluczowa w projektowaniu systemów komputerowych oraz innych urządzeń elektronicznych, gdzie stabilne i odpowiednie zasilanie ma bezpośredni wpływ na funkcjonowanie systemu. Dobre praktyki branżowe zakładają zapewnienie marginesu bezpieczeństwa, aby zasilacz nie pracował na granicy swojej mocy nominalnej, co mogłoby prowadzić do niestabilności lub awarii systemu. Dodatkowo, wybór zasilacza o odpowiedniej mocy jest kluczowy dla efektywności energetycznej, co przekłada się na mniejsze zużycie energii i obniżenie kosztów eksploatacyjnych.

Pytanie 21

Jakie jest nominalne wyjście mocy (ciągłe) zasilacza o parametrach przedstawionych w tabeli?

Napięcie wyjściowe	+5 V	+3.3 V	+12 V1	+12 V2	-12 V	+5 VSB
Prąd wyjściowy	18,0 A	22,0 A	18,0 A	17,0 A	0,3 A	2,5 A
Moc wyjściowa	120 W	336 W	3,6 W	12,5 W

A. 472,1 W

B. 456,0 W

C. 576,0 W

D. 336,0 W

Odpowiedź 472,1 W jest trafna, bo moc wyjściowa zasilacza to nic innego jak suma mocy dla wszystkich napięć, gdzie są już przypisane odpowiednie prądy. Dla każdego napięcia moc P można policzyć ze wzoru P = U * I, gdzie U to napięcie, a I to prąd. Jeśli spojrzeć na obliczenia, to mamy: dla +5 V moc wynosi 5 V * 18 A = 90 W, dla +3.3 V moc to 3.3 V * 22 A = 72.6 W, następnie dla +12 V1 moc daje 12 V * 18 A = 216 W, dla +12 V2 to 12 V * 17 A = 204 W, zaś dla -12 V mamy -12 V * 0.3 A = -3.6 W. Ostatnia moc to dla +5 VSB, czyli 5 V * 2.5 A = 12.5 W. Jak to wszystko zsumujesz, wychodzi 90 W + 72.6 W + 216 W + 204 W - 3.6 W + 12.5 W = 572.5 W. Ale uwaga, bo zasilacz ma dwa napięcia +12 V, więc ich łączna moc to 216 W + 204 W = 420 W. Dlatego moc wyjściowa zasilacza to 90 W + 72.6 W + 420 W - 3.6 W + 12.5 W = 472,1 W. To podejście do obliczeń jest zgodne z tym, co jest uznawane za dobre praktyki w projektowaniu zasilaczy, gdzie trzeba brać pod uwagę zarówno dodatnie, jak i ujemne napięcia.

Pytanie 22

Zgodnie z ustawą z 14 grudnia 2012 roku o odpadach, wymagane jest

A. przechowywanie odpadów nie dłużej niż przez rok.

B. spalanie odpadów w maksymalnie wysokiej temperaturze.

C. poddanie odpadów w pierwszej kolejności procesowi odzysku.

D. neutralizacja odpadów w dowolny sposób w jak najkrótszym czasie

Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach kładzie szczególny nacisk na hierarchię postępowania z odpadami, w której odzysk jest traktowany jako priorytet. Oznacza to, że przed składowaniem czy spalaniem odpadów, powinny być one poddane procesom, które umożliwiają ich ponowne wykorzystanie lub przetworzenie. Przykłady odzysku obejmują recykling materiałów, takich jak papier, szkło czy tworzywa sztuczne, co przyczynia się do zmniejszenia ilości odpadów trafiających na wysypiska oraz obniżenia zapotrzebowania na surowce naturalne. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, efektywne zarządzanie odpadami powinno opierać się na strategiach promujących zmniejszenie, ponowne użycie oraz recykling, co jest zgodne z celami zrównoważonego rozwoju. Odzysk odpadów nie tylko wspiera ochronę środowiska, ale także może generować oszczędności ekonomiczne poprzez zmniejszenie kosztów związanych z utylizacją i zakupem nowych surowców.

Pytanie 23

Jak w systemie Windows Professional można ustalić czas działania drukarki oraz jej uprawnienia do drukowania?

A. dzielenie wydruku

B. ustawienia drukowania

C. katalog wydruku

D. parametry drukarki

Odpowiedź "właściwości drukarki" jest prawidłowa, ponieważ to właśnie w tym miejscu można skonfigurować kluczowe ustawienia dotyczące drukowania, w tym czas pracy drukarki oraz uprawnienia drukowania. Właściwości drukarki pozwalają na dostosowanie parametrów, takich jak dostępność drukarki w określonych godzinach, co jest istotne w kontekście zarządzania zasobami w biurze. Użytkownik może ustawić, aby drukarka była dostępna tylko w wyznaczonych porach, co może zredukować koszty eksploatacji i zwiększyć efektywność. Ponadto, w sekcji właściwości drukarki można również określić, którzy użytkownicy mają prawo do korzystania z drukarki, co jest kluczowe w środowiskach, gdzie dostęp do drukarek jest ograniczony do pracowników. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania drukiem, które promują efektywność i bezpieczeństwo. Przykład zastosowania to biura, gdzie wielu pracowników korzysta z jednej drukarki – dzięki odpowiedniej konfiguracji można zminimalizować czasy oczekiwania i zapewnić, że drukarka jest wykorzystywana zgodnie z zapotrzebowaniem.

Pytanie 24

Aby zweryfikować połączenia kabla U/UTP Cat. 5e w systemie okablowania strukturalnego, jakiego urządzenia należy użyć?

A. analizatora protokołów sieciowych

B. reflektometru optycznego OTDR

C. testera okablowania

D. woltomierza

Tester okablowania to narzędzie służące do weryfikacji poprawności połączeń w kablach U/UTP, w tym w standardzie Cat. 5e. Umożliwia on sprawdzenie ciągłości przewodów, identyfikację uszkodzeń oraz ocenę jakości sygnału. Przykładowo, tester wykrywa błędy takie jak zgięcia, przerwy lub zwarcia, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania sieci. W praktyce, tester okablowania jest często używany do instalacji oraz konserwacji sieci strukturalnych, co pozwala na szybkie diagnozowanie problemów i minimalizowanie przestojów. Zgodnie z normami EIA/TIA, regularne testowanie okablowania jest zalecane, aby zapewnić wysoką jakość i niezawodność instalacji. Zatem, stosowanie testera okablowania w kontekście kabla U/UTP Cat. 5e wpisuje się w najlepsze praktyki branżowe i jest niezbędne do utrzymania sprawności infrastruktury sieciowej.

Pytanie 25

Co wskazuje oznaczenie danego procesora?

A. braku blokady mnożnika (unlocked)

B. wersji mobilnej procesora

C. jego niewielkich rozmiarach obudowy

D. niskim poborze energii przez procesor

Procesor z literką 'K' to świetna sprawa, bo oznacza, że nie ma blokady mnożnika. To znaczy, że można go podkręcać, co jest super dla tych, którzy chcą uzyskać z niego więcej mocy. Fajnie jest mieć możliwość zwiększenia częstotliwości taktowania, bo w grach czy przy obrabianiu wideo to naprawdę się przydaje. Takie procesory są trochę droższe, ale można je dostosować do swoich potrzeb, co jest dużą zaletą. Oczywiście, żeby podkręcanie działało, trzeba mieć też odpowiednie chłodzenie i płytę główną. Procesor i7-6700K to przykład takiego modelu, który daje pełną kontrolę nad wydajnością. Ważne, żeby przy podkręcaniu monitorować temperatury, bo to standard w branży IT. To wszystko sprawia, że taki procesor naprawdę może zdziałać cuda, jeśli się go dobrze ustawi.

Pytanie 26

W adresie IP z klasy A, wartość pierwszego bajtu mieści się w zakresie

A. 0 - 127

B. 192 - 223

C. 128 - 191

D. 224 - 240

Adresy IP klasy A charakteryzują się pierwszym bajtem, który mieści się w przedziale od 0 do 127. Umożliwia to przypisanie dużej liczby adresów dla pojedynczych organizacji, co jest istotne w kontekście rozwoju internetu i dużych sieci. Przykładem może być adres 10.0.0.1, który znajduje się w tym przedziale i jest często wykorzystywany w sieciach lokalnych. Ponadto, adresy klasy A są często używane w dużych przedsiębiorstwach, które potrzebują dużej liczby unikalnych adresów IP. Zgodnie z RFC 791, klasyfikacja adresów IP jest kluczowa dla struktury i routingu w sieci. Wiedza o klasach adresów IP jest niezbędna dla administratorów sieci oraz specjalistów IT, aby móc efektywnie planować i zarządzać adresowaniem w organizacji.

Pytanie 27

Rejestr procesora, znany jako licznik rozkazów, przechowuje

A. liczbę rozkazów, które pozostały do zrealizowania do zakończenia programu

B. adres rozkazu, który ma być wykonany następnie

C. ilość rozkazów zrealizowanych przez procesor do tego momentu

D. liczbę cykli zegara od momentu rozpoczęcia programu

Niepoprawne odpowiedzi dotyczące rejestru licznika rozkazów mogą prowadzić do istotnych nieporozumień dotyczących architektury komputerów. Na przykład, stwierdzenie, że licznik rozkazów przechowuje liczbę cykli zegara liczoną od początku pracy programu jest mylące. Cykl zegara jest miarą czasu, w którym procesor wykonuje operacje, ale nie ma bezpośredniego związku z tym, co przechowuje licznik rozkazów. Licznik ten jest odpowiedzialny za wskazywanie adresu następnego rozkazu, a nie za śledzenie czasu wykonania. Kolejna błędna koncepcja, mówiąca o przechowywaniu liczby rozkazów pozostałych do wykonania, także jest nieprawidłowa. Licznik rozkazów nie informuje procesora o tym, ile instrukcji jeszcze czeka na wykonanie; jego rolą jest jedynie wskazanie następnego rozkazu. Zupełnie mylnym podejściem jest też rozumienie licznika rozkazów jako miejsca, które zlicza liczbę rozkazów wykonanych przez procesor. Choć możliwe jest implementowanie liczników wydajności w architekturze procesora, to jednak licznik rozkazów nie pełni tej funkcji. Typowe błędy myślowe to mylenie roli rejestrów i ich funkcji w procesorze. Wiedza o działaniu licznika rozkazów jest kluczowa dla zrozumienia podstaw działania procesorów i ich architektur, a błędne postrzeganie tej kwestii może prowadzić do trudności w programowaniu oraz projektowaniu systemów informatycznych.

Pytanie 28

Zainstalowanie w komputerze przedstawionej karty pozwoli na

A. zwiększenie wydajności magistrali komunikacyjnej komputera

B. rejestrację, przetwarzanie oraz odtwarzanie obrazu telewizyjnego

C. podłączenie dodatkowego urządzenia peryferyjnego, takiego jak skaner lub ploter

D. bezprzewodowe połączenie z siecią LAN z użyciem interfejsu BNC

Karta przedstawiona na obrazku to karta telewizyjna, która umożliwia rejestrację przetwarzanie oraz odtwarzanie sygnału telewizyjnego. Takie karty są używane do odbierania sygnału telewizyjnego na komputerze pozwalając na oglądanie telewizji bez potrzeby posiadania oddzielnego odbiornika. Karta tego typu zazwyczaj obsługuje różne standardy sygnału telewizyjnego takie jak NTSC PAL i SECAM co czyni ją uniwersalnym narzędziem do odbioru telewizji z różnych regionów świata. Ponadto karty te mogą mieć wbudowane funkcje nagrywania co pozwala na zapisywanie programów telewizyjnych na dysku twardym do późniejszego odtwarzania. Dzięki temu użytkownik może łatwo zarządzać nagranymi materiałami korzystając z oprogramowania do edycji i archiwizacji. Karty telewizyjne często współpracują z aplikacjami które umożliwiają zaawansowane funkcje takie jak zmiana kanałów planowanie nagrań czy dodawanie efektów specjalnych podczas odtwarzania. Montaż takiej karty w komputerze zwiększa jego funkcjonalność i pozwala na bardziej wszechstronne wykorzystanie urządzenia w kontekście multimediów.

Pytanie 29

Jaką maskę podsieci powinien mieć serwer DHCP, aby mógł przydzielić adresy IP dla 510 urządzeń w sieci o adresie 192.168.0.0?

A. 255.255.255.192

B. 255.255.254.0

C. 255.255.252.0

D. 255.255.255.128

Maska 255.255.254.0 (ciężkości /23) pozwala na stworzenie sieci, która może obsłużyć do 510 adresów IP. W kontekście sieci IPv4, każda podmaska dzieli przestrzeń adresową na mniejsze segmenty. Maska /23 oznacza, że 23 bity są używane do identyfikacji sieci, co pozostawia 9 bitów dla hostów. Wzór na obliczenie liczby dostępnych adresów IP w sieci to 2^(liczba bitów hostów) - 2, gdzie odejmujemy 2 z powodu adresu sieci i adresu rozgłoszeniowego. W tym przypadku: 2^9 - 2 = 512 - 2 = 510. Taka konfiguracja jest często stosowana w lokalnych sieciach komputerowych, gdzie serwery DHCP przydzielają adresy IP w oparciu o zdefiniowaną pulę. Dobre praktyki w zarządzaniu adresacją IP sugerują staranne planowanie puli adresów, by uniknąć konfliktów i zapewnić odpowiednią ilość dostępnych adresów dla wszystkich urządzeń w danej sieci.

Pytanie 30

Która usługa pozwala na zdalne logowanie do komputerów, wykonywanie poleceń systemowych oraz zarządzanie siecią?

A. DNS

B. TELNET

C. NNTP

D. IMAP

IMAP (Internet Message Access Protocol) jest protokołem wykorzystywanym do zarządzania wiadomościami e-mail na serwerze, co oznacza, że pozwala użytkownikom na dostęp do ich poczty elektronicznej w czasie rzeczywistym, ale nie ma nic wspólnego z logowaniem się na zdalne komputery czy zarządzaniem systemem. Jest to podejście zupełnie nieodpowiednie, gdyż IMAP skupia się jedynie na operacjach związanych z e-mailem, takich jak pobieranie, usuwanie czy organizowanie wiadomości, bez jakiejkolwiek możliwości zdalnej kontroli nad systemem operacyjnym. DNS (Domain Name System) jest z kolei systemem, który tłumaczy nazwy domenowe na adresy IP, a więc również nie oferuje funkcji logowania czy zarządzania komputerami. Jego podstawową rolą jest ułatwienie lokalizacji zasobów w sieci poprzez zapewnienie przyjaznych dla użytkowników nazw. NNTP (Network News Transfer Protocol) jest protokołem przeznaczonym do przesyłania wiadomości w grupach dyskusyjnych, co także nie ma związku z zdalnym dostępem do komputerów. Często mylenie tych protokołów wynika z nieporozumień dotyczących ich funkcji i zastosowań. Wiele osób przypisuje im podobne właściwości, nie rozumiejąc, że każdy z nich jest stworzony dla odmiennych celów i operacji sieciowych. Kluczowym błędem w myśleniu jest zakładanie, że każdy protokół komunikacyjny może pełnić dowolną funkcję, podczas gdy w rzeczywistości każdy z nich ma swoje specyficzne zastosowanie i ograniczenia.

Pytanie 31

Czy możesz wskazać, jak wygląda zapis maski podsieci /23 w systemie dziesiętnym, wiedząc, że pierwsze 23 bity z 32-bitowej liczby binarnej to jedynki, a pozostałe to zera? Każdemu z kolejnych 8 bitów odpowiada jedna liczba dziesiętna?

A. 255.255.0.0

B. 255.255.254.0

C. 255.255.255.0

D. 255.255.255.128

Maska podsieci /23 oznacza, że pierwsze 23 bity w 32-bitowej reprezentacji adresu IP są zajęte przez jedynki, co oznacza, że adresy IP w danej podsieci mają wspólne 23 bity. W zapisie binarnym maski podsieci /23 wygląda to następująco: 11111111.11111111.11111110.00000000. Przekładając to na wartości dziesiętne, otrzymujemy 255.255.254.0. Ta maska pozwala na uzyskanie 512 adresów IP w podsieci (2^(32-23)), z czego 510 z nich może być używanych do przypisywania urządzeniom, ponieważ jeden adres jest zarezerwowany dla identyfikacji podsieci, a drugi dla rozgłoszenia. Użycie maski /23 jest powszechnie stosowane w większych sieciach, gdzie potrzeba większej liczby adresów IP, ale nie tak dużej jak w przypadku maski /22. Przykładowo, w organizacjach z dużą liczbą urządzeń, taka maska może być idealnym rozwiązaniem, umożliwiającym efektywne zarządzanie adresacją IP.

Pytanie 32

Ile wyniesie całkowity koszt wymiany karty sieciowej w komputerze, jeżeli cena karty to 40 zł, czas pracy serwisanta wyniesie 90 minut, a koszt każdej rozpoczętej roboczogodziny to 60 zł?

A. 200 zł

B. 160 zł

C. 40 zł

D. 130 zł

Koszt wymiany karty sieciowej w komputerze wynosi 160 zł, co wynika z sumy kosztów samej karty oraz kosztów robocizny. Karta sieciowa kosztuje 40 zł, a czas pracy technika serwisowego to 90 minut. Ponieważ każda rozpoczęta roboczogodzina kosztuje 60 zł, 90 minut to 1,5 godziny, co po zaokrągleniu do pełnych roboczogodzin daje 2 godziny. Zatem koszt robocizny wynosi 2 * 60 zł = 120 zł. Łącząc te kwoty, 40 zł (cena karty) + 120 zł (koszt robocizny) daje 160 zł. Ta kalkulacja jest zgodna z dobrymi praktykami w branży IT, które zalecają zawsze uwzględniać zarówno materiały, jak i robociznę przy obliczaniu całkowitych kosztów usług serwisowych. Tego typu obliczenia są niezwykle istotne w kontekście zarządzania budżetem w IT oraz przy podejmowaniu decyzji o inwestycjach w infrastrukturę technologiczną.

Pytanie 33

Narzędzie przedstawione do nadzorowania sieci LAN to

A. konfigurator sieci

B. konfigurator IP

C. zapora sieciowa

D. skaner portów

Żaden z wymienionych elementów, poza skanerem portów, nie pełni funkcji monitorowania otwartych portów w sieci LAN. Konfigurator IP jest narzędziem służącym do ustawiania adresów IP na urządzeniach sieciowych i nie dostarcza informacji na temat stanu portów czy usług działających na hostach. Jego podstawowa rola to zarządzanie adresacją IP, co jest kluczowe dla poprawnego działania sieci, ale nie dotyczy monitorowania ruchu czy identyfikacji otwartych portów. Zapora sieciowa, inaczej firewall, jest z kolei mechanizmem zabezpieczającym, który kontroluje i filtruje ruch sieciowy w oparciu o zdefiniowane reguły. Choć rzeczywiście ma zdolność do blokowania lub zezwalania na dostęp do portów, jej głównym zadaniem jest ochrona przed nieautoryzowanym dostępem do sieci, a nie monitorowanie portów. Z kolei konfigurator sieci odnosi się do narzędzi umożliwiających ustawienia sieciowe urządzeń, zarządzanie topologią sieci oraz jej segmentacją, ale nie dostarcza wglądu w usługi czy porty na urządzeniach. Wybór nieodpowiednich narzędzi do monitorowania otwartych portów w sieci LAN może prowadzić do błędnych założeń dotyczących bezpieczeństwa i stanu sieci. Dlatego ważne jest, aby dokładnie rozumieć specyfikę i zakres działania poszczególnych narzędzi, co pozwala na ich właściwe zastosowanie w praktyce administracji sieciowej.

Pytanie 34

NOWY, GOTOWY, OCZEKUJĄCY oraz AKTYWNY to

A. etapy życia projektowanej aplikacji.

B. cechy wykwalifikowanego pracownika.

C. stany procesu.

D. stany programu.

Terminy NOWY, GOTOWY, OCZEKUJĄCY i AKTYWNY dotyczą tego, co dzieje się z procesami w systemach operacyjnych. Każdy z tych stanów to jakby etap w życiu procesu. Zaczynają się od NOWEGO, czyli momentu, gdy proces powstaje, potem mamy GOTOWY, kiedy już wszystko jest gotowe do działania, OCZEKUJĄCY, gdy czekają na to, co potrzebne, i na koniec AKTYWNY, kiedy proces właśnie wykonuje swoje zadania. W praktyce umiejętne zarządzanie tymi stanami jest super ważne, bo dzięki temu system operacyjny może lepiej wykorzystywać dostępne zasoby. Na przykład w systemie Unix mamy scheduler, który decyduje, który proces ma pracować w danej chwili. Jak dobrze rozumiemy te stany, to jako programiści czy administratorzy możemy lepiej optymalizować aplikacje i poprawiać ich wydajność. To zgodne z najlepszymi praktykami, na przykład w modelowaniu procesów czy analizie wydajności.

Pytanie 35

Relacja między ładunkiem zmagazynowanym na przewodniku a potencjałem tego przewodnika wskazuje na jego

A. moc

B. indukcyjność

C. pojemność elektryczną

D. rezystancję

Wybór rezystancji, mocy czy indukcyjności jako odpowiedzi na pytanie o stosunek ładunku zgromadzonego na przewodniku do jego potencjału świadczy o niezrozumieniu podstawowych pojęć z zakresu elektryczności. Rezystancja, definiowana jako opór, jaki przewodnik stawia przepływowi prądu elektrycznego, nie ma bezpośredniego związku z ładunkiem zgromadzonym na przewodniku. Jest to zjawisko statyczne, podczas gdy rezystancja odnosi się do przepływu prądu w obwodach. Moc, definiowana jako iloczyn napięcia i natężenia prądu, także nie dotyczy bezpośrednio zgromadzonego ładunku, lecz energii wydobywanej lub zużywanej w danym czasie. Indukcyjność, z drugiej strony, jest miarą zdolności elementu do generowania siły elektromotorycznej w wyniku zmiany prądu, co również nie ma związku z ładunkiem czy potencjałem. Często błędne wybory wynikają z mylenia tych pojęć, co prowadzi do nieporozumień w analizie obwodów i ich zachowania. Zrozumienie pojemności elektrycznej i jej zastosowań, takich jak kondensatory, jest kluczowe dla prawidłowego projektowania systemów elektrycznych i elektronicznych, dlatego ważne jest, aby rozróżniać te podstawowe koncepcje, by uniknąć takich nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 36

Rozmiar pliku wynosi 2 KiB. Co to oznacza?

A. 2048 bitów

B. 16000 bitów

C. 2000 bitów

D. 16384 bitów

Odpowiedzi, które wskazują na 16000 bitów, 2048 bitów i 2000 bitów, są oparte na błędnych założeniach dotyczących przeliczania jednostek danych. W przypadku pierwszej z tych odpowiedzi, 16000 bitów nie ma podstaw w standardowych jednostkach miary danych. Obliczenia, które prowadzą do tej wartości, mogą wynikać z niepoprawnego przeliczenia bajtów lub nieporozumienia co do definicji KiB. Dla porównania, 2048 bitów wynikałoby z założenia, że 1 KiB to 256 bajtów, co jest błędne, gdyż 1 KiB to 1024 bajty. Zastosowanie tej nieprawidłowej definicji prowadzi do znacznego zaniżenia rzeczywistej wartości. Ostatecznie, 2000 bitów jest wynikiem dalszego błędnego przeliczenia, być może opartego na ogólnych jednostkach, zamiast na standardach, które powinny być stosowane w informatyce. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych konkluzji, obejmują ignorowanie faktu, że jednostki binarne (kibibyte, mebibyte) różnią się od jednostek dziesiętnych (kilobyte, megabyte). W praktyce, ważne jest, aby dobrze rozumieć różnice między tymi jednostkami, ponieważ ich pomylenie może prowadzić do krytycznych błędów w obliczeniach dotyczących przechowywania danych czy wydajności systemu.

Pytanie 37

Który adres IP reprezentuje hosta działającego w sieci o adresie 192.168.160.224/28?

A. 192.168.160.240

B. 192.168.160.192

C. 192.168.160.239

D. 192.168.160.225

Wybrane adresy IP, takie jak 192.168.160.192, 192.168.160.239 oraz 192.168.160.240, nie są poprawnymi adresami hostów w sieci 192.168.160.224/28 z kilku powodów. Adres 192.168.160.192 leży w innej podsieci (192.168.160.192/28 ma swój własny zakres adresów), co oznacza, że nie może być użyty do komunikacji w ramach podsieci 192.168.160.224/28. Z tego powodu, wybierając adresy, istotne jest zrozumienie zasady podsieci, gdzie każdy adres IP jest częścią określonej sieci. Adres 192.168.160.239, będący ostatnim adresem hosta, nie powinien być mylony z adresem rozgłoszeniowym, który dla tej sieci to 192.168.160.240. Adres rozgłoszeniowy nie może być używany jako adres hosta, ponieważ jest zarezerwowany do rozsyłania wiadomości do wszystkich hostów w danej podsieci. Typowym błędem w takiej analizie jest nieprawidłowe rozpoznanie granic podsieci oraz zrozumienie, że każdy adres musi być unikalny i odpowiednio przypisany, aby zapewnić właściwe funkcjonowanie sieci. Dlatego kluczowe jest, aby podczas przydzielania adresów IP, mieć pełne zrozumienie struktury podsieci oraz zasad, które nią rządzą.

Pytanie 38

Podczas konfiguracji nowego routera, użytkownik został poproszony o skonfigurowanie WPA2. Czego dotyczy to ustawienie?

A. Bezpieczeństwa sieci bezprzewodowej

B. Trasy routingu

C. Przepustowości łącza

D. Konfiguracji VLAN

WPA2 to skrót od Wi-Fi Protected Access 2 i jest to protokół bezpieczeństwa stosowany w sieciach bezprzewodowych. Jego głównym zadaniem jest zapewnienie bezpiecznego połączenia pomiędzy urządzeniami a punktem dostępu. WPA2 wykorzystuje zaawansowane szyfrowanie AES (Advanced Encryption Standard), które jest uważane za bardzo bezpieczne. Dzięki temu, że WPA2 chroni dane przesyłane w sieci, istotnie zmniejsza ryzyko przechwycenia informacji przez osoby nieuprawnione. W praktyce oznacza to, że bez odpowiedniego klucza szyfrującego, nieautoryzowane urządzenia nie będą mogły połączyć się z siecią, co jest kluczowe dla ochrony poufności przesyłanych danych. Konfiguracja WPA2 powinna być jednym z pierwszych kroków przy ustawianiu nowego routera, aby zapewnić bezpieczeństwo sieci od samego początku. Dla administratorów sieci, zrozumienie i wdrożenie WPA2 jest częścią podstawowych obowiązków związanych z utrzymaniem i ochroną infrastruktury IT. Moim zdaniem, stosowanie WPA2 to standardowa praktyka w dzisiejszych czasach, szczególnie w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo danych jest priorytetem.

Pytanie 39

Podanie nieprawidłowych napięć do płyty głównej może skutkować

A. uruchomieniem jednostki centralnej z kolorowymi pasami i kreskami na wyświetlaczu

B. pojawieniem się błędów w pamięci RAM

C. brakiem możliwości instalacji aplikacji

D. puchnięciem kondensatorów, zawieszaniem się procesora oraz nieoczekiwanymi restartami

Dostarczanie nieprawidłowych napięć do płyty głównej może prowadzić do puchnięcia kondensatorów, zawieszania się jednostki centralnej oraz niespodziewanych restartów. Kondensatory na płycie głównej są kluczowymi elementami odpowiedzialnymi za stabilizację napięcia zasilającego różne komponenty systemu. Kiedy napięcie przekracza dopuszczalne wartości, kondensatory mogą ulec uszkodzeniu, co objawia się ich puchnięciem lub wyciekiem. Zjawisko to jest szczególnie istotne w kontekście kondensatorów elektrolitycznych, które są wrażliwe na zbyt wysokie napięcia. Dodatkowo, nieprawidłowe napięcie wpływa na stabilność pracy procesora oraz pamięci RAM, co może prowadzić do zawieszeń, bluescreenów oraz niespodziewanych restartów. W branży komputerowej standardem jest stosowanie zasilaczy z certyfikatem 80 Plus, które gwarantują efektywność i stabilność napięcia, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia komponentów. Dbanie o odpowiednie parametry zasilania to kluczowy element utrzymania długowieczności sprzętu i jego niezawodności.

Pytanie 40

Termin określający zdolność do rozbudowy sieci to

A. bezawaryjnością

B. kompatybilnością

C. skalowalnością

D. nadmiarowością

Skalowalność to kluczowa cecha systemów informatycznych, która odnosi się do ich zdolności do rozbudowy i dostosowywania się do rosnących potrzeb użytkowników oraz zwiększającego się obciążenia. W kontekście sieci, oznacza to możliwość zwiększania liczby urządzeń, użytkowników lub przepustowości bez utraty wydajności. Przykłady skalowalnych rozwiązań obejmują architektury chmurowe, gdzie zasoby mogą być dynamicznie dostosowywane do potrzeb w czasie rzeczywistym. Dobre praktyki w projektowaniu skalowalnych systemów obejmują stosowanie mikroserwisów, które pozwalają na niezależną skalowalność poszczególnych komponentów, oraz implementację protokołów komunikacyjnych, które wspierają efektywne zarządzanie zasobami. W branży IT, standardy takie jak TOGAF czy ITIL również podkreślają znaczenie skalowalności jako fundamentu elastycznych i odpornych architektur przedsiębiorstw. Rozumienie skalowalności jest kluczowe dla inżynierów i architektów systemów, ponieważ pozwala na projektowanie rozwiązań, które będą mogły rosnąć razem z potrzebami biznesowymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej