Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik inżynierii sanitarnej
Kwalifikacja: BUD.09 - Wykonywanie robót związanych z budową, montażem i eksploatacją sieci oraz instalacji sanitarnych
Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 16:51
Data zakończenia: 30 maja 2025 16:59

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Kurek główny instalacji gazowej powinien być umieszczony w wentylowanej szafce wykonanej z materiałów o niskiej zapalności?

A. na klatce schodowej

B. w pomieszczeniu gospodarczym

C. w piwnicy, w zamkniętym pomieszczeniu

D. na zewnątrz budynku

Umiejscowienie kurka głównego instalacji gazowej na zewnątrz budynku jest zgodne z najlepszymi praktykami dotyczącymi bezpieczeństwa i wentylacji w obiektach budowlanych. W przypadku wycieku gazu, jego obecność na zewnątrz minimalizuje ryzyko eksplozji i pożaru. Instalacje gazowe powinny być projektowane tak, aby umożliwić swobodny przepływ powietrza i uniknąć kumulacji gazu w zamkniętych przestrzeniach. Zgodnie z normami budowlanymi, takie jak PN-EN 1775:2010 dotyczące instalacji gazowych, kurek główny powinien być umieszczony w miejscu łatwo dostępnym, co ułatwia szybką interwencję w przypadku awarii. Dodatkowo, umiejscowienie kurka w wentylowanej szafce wykonanej z materiałów trudno zapalnych zapewnia dodatkową ochronę przed potencjalnym zapłonem w przypadku kontaktu z płomieniem lub wysoką temperaturą. Praktycznym przykładem może być instalacja gazu w domach jednorodzinnych, gdzie często montuje się takie urządzenia na zewnątrz budynku lub w specjalnie przystosowanych pomieszczeniach.

Pytanie 2

Jakie konstrukcje wykorzystuje się do pozyskiwania wody z jezior?

A. studnie wykopane

B. ujęcia denne

C. pompy głębinowe

D. ujęcia w nurtach

Ujęcia denne to naprawdę ciekawe rozwiązanie, bo pozwalają na pobieranie wody w miejscach, gdzie jest ona czystsza. Działa to tak, że konstrukcje te umieszczamy na dnie zbiorników wodnych. Dzięki temu możemy czerpać wodę z głębokości, gdzie zanieczyszczenia z powierzchni nie mają aż takiego wpływu. Te systemy często mają filtry, co pomaga jeszcze bardziej oczyścić wodę, a jednocześnie zapewnia stały dopływ. W miastach są one wykorzystywane do zasilania wodociągów, zwłaszcza tam, gdzie inne sposoby pozyskiwania wody mogą być droższe albo mniej skuteczne. Przy projektowaniu ujęć dennych warto pamiętać o tym, żeby dbać o ekosystemy wodne i nie robić nic, co mogłoby je zaszkodzić. To podejście jest zgodne z tym, co mówią najlepsze praktyki branżowe dotyczące jakości wody pitnej i ochrony zasobów wodnych.

Pytanie 3

Aby przeprowadzić odpowietrzanie instalacji c.o. z pompą, należy zamontować na końcach pionów zasilających

A. tzw. zawory odpowietrzające.

B. automatyczne zawory odpowietrzające.

C. zbiorniki do odpowietrzania.

D. manualne zawory odpowietrzające.

Samoczynne zawory odpowietrzające są kluczowym elementem w pompowych instalacjach centralnego ogrzewania, ponieważ automatycznie usuwają powietrze z systemu, co jest niezbędne dla prawidłowej pracy instalacji. Gromadzenie się powietrza może prowadzić do powstawania zatorów, a w konsekwencji do obniżenia efektywności ogrzewania oraz zwiększenia zużycia energii. Samoczynne zawory, montowane zazwyczaj na końcach pionów zasilających, działają na zasadzie różnicy ciśnień; kiedy ciśnienie wewnętrzne wzrasta, powietrze jest wypychane z instalacji. Dzięki temu proces odpowietrzania nie wymaga interwencji użytkownika i pozostaje ciągły, co znacząco podnosi komfort użytkowania oraz trwałość systemu. W praktyce, takie rozwiązania są rekomendowane w wielu normach dotyczących instalacji grzewczych, w tym w standardach PN-EN oraz PN-B. Warto podkreślić, że nowoczesne samoczynne zawory odpowietrzające są wyposażone w dodatkowe funkcje, takie jak wskaźniki stanu, co pozwala na szybką diagnostykę ewentualnych problemów w systemie.

Pytanie 4

Najwyższa temperatura wody używanej do wykonywania testu szczelności sieci wodociągowej nie powinna być większa niż

A. 0°C

B. 5°C

C. 20°C

D. 10°C

Maksymalna temperatura wody wykorzystywanej do przeprowadzania próby szczelności sieci wodociągowej nie powinna przekraczać 20°C, ponieważ wyższe temperatury mogą prowadzić do nieprawidłowych wyników testów. Woda o temperaturze przekraczającej 20°C może wpływać na elastyczność materiałów, z których wykonane są rury, oraz na ich właściwości mechaniczne. Przykładem może być zmiana naprężeń w materiałach polimerowych, co prowadzi do ich osłabienia i potencjalnych nieszczelności. Przy temperaturach powyżej zalecanych wartości istnieje również ryzyko, że niektóre metody wykrywania nieszczelności, takie jak próba ciśnieniowa, staną się mniej skuteczne. W związku z tym standardy branżowe, takie jak PN-EN 806, zalecają stosowanie wody o temperaturze do 20°C, aby zapewnić rzetelność wyników oraz bezpieczeństwo eksploatacji sieci wodociągowej. Zachowanie tych parametrów jest kluczowe dla utrzymania wysokiej jakości dostarczanych usług wodociągowych oraz minimalizacji ryzyka awarii. Praktyczne zastosowanie tych wytycznych zapewnia nie tylko zgodność z normami, ale również długotrwałą niezawodność infrastruktury wodociągowej.

Pytanie 5

Materiały, które należy nabyć w celu zainstalowania hydrantu nadziemnego w sieci wodociągowej, łącząc go z trójnikiem żeliwnym 160/100/160, to:

A. zasuwa odcinająca klinowa DN 80, zwężka kołnierzowa DN 160/100, kolano PVC 100, hydrant nadziemny DN 80

B. zasuwa odcinająca kołnierzowa DN 100, zwężka kołnierzowa DN 100/80, kolano stopowe DN80, hydrant nadziemny DN 80

C. zasuwa odcinająca klinowa DN 160, nasuwka PVC DN 80, kolano stopowe DN 80, hydrant nadziemny DN 80

D. zasuwa odcinająca kołnierzowa DN 100, króciec kołnierzowy DN 100, redukcja PVC DN 100/80, kolano PVC DN 80, hydrant nadziemny DN 80

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ zawiera wszystkie niezbędne elementy do prawidłowego montażu hydrantu nadziemnego w sieci wodociągowej. Zasuwa odcinająca kołnierzowa DN 100 umożliwia skuteczne odcinanie przepływu wody, co jest kluczowe w przypadku konserwacji lub wymiany hydrantu. Zwężka kołnierzowa DN 100/80 jest istotna dla dostosowania średnicy połączeń, umożliwiając efektywne połączenie hydrantu z siecią wodociągową, co zapewnia odpowiedni przepływ wody. Kolano stopowe DN 80 jest istotne w kontekście prawidłowego kierunku przepływu, a także wpływa na stabilność całego układu. Właściwe dobranie tych elementów zgodnie z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 1074, zapewnia bezpieczeństwo i funkcjonalność instalacji. Przykładem zastosowania tych komponentów może być budowa hydrantów przeciwpożarowych, gdzie każdy z tych elementów ma kluczowe znaczenie dla sprawności i niezawodności systemu.

Pytanie 6

W jakiej metodzie łączy się kable centralnego odkurzacza z rurami PVC?

A. Zaprasowywania

B. Klejenia

C. Zgrzewania

D. Gwintowania

Klejenie jest odpowiednią metodą łączenia przewodów centralnego odkurzacza z rur PVC, gdyż tworzy bardzo mocne i szczelne połączenia, które są niezbędne w systemach odkurzania. Proces klejenia polega na nałożeniu specjalnego kleju na powierzchnie łączonych rur, co powoduje chemiczną reakcję, która pozwala na ich trwałe zespalenie. Standardowe kleje do PVC mają dobrą odporność na działanie wysokich temperatur i chemikaliów, co jest istotne w przypadku urządzeń, które mogą generować ciepło podczas pracy. W praktyce, stosując klejenie, ważne jest, aby przed nałożeniem kleju rury były czyste i suche, co zapewni lepszą jakość połączenia. Zgodnie z normami branżowymi, np. PN-EN 13293, należy pamiętać o odpowiednich technikach aplikacji kleju, aby zapewnić optymalne właściwości mechaniczne i szczelność systemu. Dodatkowo, podczas instalacji centralnego odkurzacza, zastosowanie klejenia eliminuje ryzyko luźnych połączeń, co mogłoby prowadzić do strat ssania oraz hałasu.

Pytanie 7

W pomieszczeniach, w których zainstalowane są kotły gazowe, dopływ powietrza konieczny do spalania gazu powinien być zapewniony przez

A. kanały nawiewne z możliwością zamknięcia

B. kanały nawiewne otwarte

C. wentylatory nawiewne i wywiewne

D. wentylatory wyciągowe

Instalacja kotłów gazowych w pomieszczeniach wymaga zapewnienia odpowiedniego dopływu powietrza, co jest kluczowe dla prawidłowego spalania. Wybór wentylatorów wywiewnych jako źródła napowietrzania jest mylny, ponieważ ich główną funkcją jest usuwanie powietrza z pomieszczenia, co w konsekwencji może prowadzić do negatywnego bilansu powietrza i ryzyka niedoboru powietrza potrzebnego do spalania. Z kolei kanały nawiewne zamykane mogą powodować ograniczenie przepływu powietrza, co również nie jest akceptowalne w kontekście użytkowania kotłów gazowych. Kiedy te kanały są zamknięte, nie zapewniają one ciągłego dopływu świeżego powietrza, co może prowadzić do niepełnego spalania i zwiększonego wydzielania niebezpiecznych substancji, takich jak tlenek węgla. Wentylatory nawiewno-wywiewne, z drugiej strony, nie są skutecznym rozwiązaniem w kontekście wymaganej ilości powietrza do spalania gazu, gdyż ich działanie również może być zależne od mechanizmów kontroli, które mogą nie zapewnić odpowiedniego poziomu powietrza w każdej chwili. Dlatego kluczowe jest stosowanie kanałów nawiewnych niezamykanych, które zapewniają stały, nieprzerwany dopływ powietrza do pomieszczenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi oraz przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa instalacji gazowych.

Pytanie 8

W systemach centralnego ogrzewania z otwartym obiegiem, hydrometr powinien być zainstalowany na rurze

A. wzbiorczej

B. bezpieczeństwa

C. sygnalizacyjnej

D. cyrkulacyjnej

Zamontowanie hydrometru na rurze sygnalizacyjnej w instalacji centralnego ogrzewania systemu otwartego jest kluczowe dla prawidłowego monitorowania wydajności systemu. Rura sygnalizacyjna służy do przesyłania sygnałów o stanie ciśnienia oraz temperatury w obiegu wody grzewczej. Hydrometr pozwala na bieżąco kontrolować te parametry, co jest istotne dla utrzymania efektywności energetycznej oraz bezpieczeństwa systemu. Przykładem zastosowania może być monitorowanie wartości przepływu w instalacjach, gdzie niewłaściwe parametry mogą prowadzić do nadmiernego zużycia energii lub uszkodzeń elementów systemu. Ponadto, zgodnie z normami branżowymi, umiejscowienie hydrometru powinno być takie, aby umożliwiało wygodne odczyty i serwisowanie, co podkreśla znaczenie precyzyjnego dobrania miejsca montażu. Warto pamiętać, że utrzymanie odpowiednich parametrów wody grzewczej jest niezbędne dla długowieczności wszystkich komponentów systemu, a hydrometr na rurze sygnalizacyjnej dostarcza niezbędnych informacji do utrzymania tych standardów.

Pytanie 9

Do systemów grzewczych, które przekazują ciepło poprzez konwekcję, zaliczamy

A. nagrzewnice elektryczne

B. nagrzewnice gazowe

C. grzejniki stalowe członowe

D. nagrzewnicę z wentylacją

Grzejniki stalowe członowe są typowymi urządzeniami grzewczymi, które oddają ciepło głównie poprzez konwekcję. Działa to na zasadzie unoszenia się ciepłego powietrza, które krąży w pomieszczeniu, co prowadzi do efektywnego ogrzewania przestrzeni. Tego rodzaju grzejniki charakteryzują się modułową budową, co pozwala na dostosowanie ich mocy grzewczej do indywidualnych potrzeb użytkowników. W praktyce, grzejniki stalowe członowe są często stosowane w systemach centralnego ogrzewania, gdzie ich zastosowanie jest zgodne z normami PN-EN 442, które określają wymagania dotyczące efektywności grzewczej. Dzięki zastosowaniu stali, grzejniki te są odporne na korozję i mają długą żywotność. W codziennym użytkowaniu, grzejniki te zapewniają komfort cieplny, a ich odpowiednie rozmieszczenie w pomieszczeniu może znacząco zwiększyć efektywność ogrzewania. Warto także zauważyć, że grzejniki te mogą być estetycznie dopasowane do wystroju wnętrz, co zwiększa ich atrakcyjność dla użytkowników.

Pytanie 10

Jaka jest rola reduktora ciśnienia w systemie wodociągowym?

A. Zwiększanie ciśnienia w systemie

B. Utrzymywanie stałego ciśnienia w instalacji

C. Chłodzenie wody w systemie

D. Napowietrzanie wody w instalacji

Rola reduktora ciśnienia w systemie wodociągowym jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności instalacji. Urządzenie to służy do utrzymywania stałego, zadanego ciśnienia wody w instalacji, co jest niezwykle istotne z kilku powodów. Po pierwsze, zbyt wysokie ciśnienie w instalacji może prowadzić do uszkodzeń rur, zaworów i innych elementów systemu, powodując ich przedwczesne zużycie lub awarie. Po drugie, reduktor ciśnienia pomaga w oszczędności wody, ponieważ zbyt wysokie ciśnienie może prowadzić do nadmiernego jej zużycia, na przykład przez wycieki. W praktyce, reduktory ciśnienia są ustawiane na wartość, która jest optymalna dla danego budynku i jego systemu wodociągowego, często jest to wartość około 3-4 bary. Takie ustawienie zapewnia zarówno komfort użytkowania, jak i bezpieczeństwo instalacji. Standardy branżowe zalecają stosowanie reduktorów ciśnienia w nowych instalacjach oraz podczas modernizacji istniejących systemów, aby zapewnić ich długotrwałe i bezawaryjne działanie. Z mojego doświadczenia, inwestycja w dobry reduktor ciśnienia szybko się zwraca dzięki mniejszym kosztom utrzymania instalacji i obniżonym rachunkom za wodę.

Pytanie 11

Oblicz koszt brutto materiałów do wykonania instalacji zimnej wody, jeżeli do jej wykonania potrzebne będą: 1 zawór kulowy, 2 zawory ogrodowe, 4 kolanka, 1 trójnik oraz 5 m rury.

materiał	cena jednostkowa netto	cena jednostkowa brutto
zawór kulowy ½"	12,19 zł/szt.	15,00 zł/szt.
zawór kulowy ogrodowy½"	16,26 zł/szt.	20,00 zł/szt.
mufa ½"	2,84 zł/szt.	3,50 zł/szt.
kolanka ½"	4,06 zł/szt.	5,00 zł/szt.
trójnik ½"	8,13 zł/szt.	10,00 zł/szt.
rura ½"	11,38 zł/m	14,00 zł/m

A. 67,50 zł

B. 126,04 zł

C. 155,00 zł

D. 80,52 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obliczenie kosztu brutto materiałów do wykonania instalacji zimnej wody polega na dokładnym zsumowaniu kosztów poszczególnych elementów, które są niezbędne do realizacji projektu. W tym przypadku, do wykonania instalacji wymagane są: 1 zawór kulowy, 2 zawory ogrodowe, 4 kolanka, 1 trójnik oraz 5 m rury. Każdy z tych materiałów ma przypisaną cenę jednostkową, a ich ilość należy pomnożyć przez tę cenę, a następnie zsumować wszystkie uzyskane wartości. W praktyce jest to nie tylko ważne dla dokładności budżetu, ale także dla zapewnienia jakości instalacji, gdyż zastosowanie odpowiednich komponentów wpływa na efektywność systemu. Również, w branży budowlanej i instalacyjnej, znane są standardy, które pomagają w określaniu odpowiednich materiałów i ich kosztów, co jest kluczowe dla planowania projektów. Dlatego dokładne obliczenia kosztów materiałów są fundamentem każdej inwestycji budowlanej, co czyni odpowiedź 155,00 zł prawidłową.

Pytanie 12

Miejsca korozji na powierzchni metalowej przewodów w instalacji grzewczej powinny być oczyszczone i

A. pokryte otuliną z pianki polipropylenowej

B. pomalowane farbą miniową

C. pomalowane farbą lateksową

D. pokryte otuliną z wełny mineralnej

Prawidłowym rozwiązaniem jest pomalowanie skorodowanych miejsc farbą miniową. Farby miniowe, zwane również farbami alkidowymi, charakteryzują się doskonałą przyczepnością oraz odpornością na działanie czynników atmosferycznych, co czyni je idealnym rozwiązaniem do stosowania na powierzchniach metalowych, szczególnie w instalacjach grzewczych. Ich zastosowanie pozwala na skuteczne zabezpieczenie stali przed dalszą korozją, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa i wydajności systemów grzewczych. Przykładem zastosowania farb miniowych może być malowanie rur ciepłowniczych, gdzie ich właściwości antykorozyjne znacząco wpływają na trwałość instalacji. Warto również pamiętać, że przed nałożeniem farby metal powinien być odpowiednio przygotowany: oczyszczony z rdzy i zanieczyszczeń, co zapewni lepszą adhezję i dłuższą żywotność powłoki. Dobre praktyki zalecają również stosowanie podkładów antykorozyjnych, co dodatkowo zwiększa efektywność ochrony.

Pytanie 13

Jakie elementy wyposażenia systemu wodociągowego są instalowane w celu zapobiegania niepożądanym zmianom naprężeń termicznych w rurociągu?

A. Przepustnice zwrotne

B. Zawory odpowietrzające

C. Zawory odcinające

D. Wydłużki kompensacyjne

Wydłużki kompensacyjne są kluczowym elementem uzbrojenia sieci wodociągowej, które służą do ochrony przed niepożądanym wzrostem naprężeń termicznych rurociągu. Ich główną funkcją jest kompensacja rozszerzeń i skurczów materiału rurociągu, które zachodzą w wyniku zmian temperatury. Każdy rurociąg, w miarę wzrostu temperatury, ma tendencję do wydłużania się, co może prowadzić do powstawania nadmiernych naprężeń, a w konsekwencji do uszkodzeń strukturalnych. Wydłużki kompensacyjne są zazwyczaj projektowane zgodnie z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 14982, które określają wymogi dotyczące ich konstrukcji i zastosowania. W praktyce, stosowanie wydłużek kompensacyjnych pozwala na wydłużenie żywotności systemu wodociągowego oraz zmniejszenie ryzyka awarii. Warto zaznaczyć, że ich instalacja powinna być starannie zaplanowana oraz wykonana przez wykwalifikowanych specjalistów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi w zakresie projektowania systemów wodociągowych.

Pytanie 14

W systemie wodociągowym rury CPVC łączy się w metodzie

A. zaciskania

B. lutowania

C. klejenia

D. gwintowania

W instalacjach wodociągowych przewody CPVC (chlorowany polichlorek winylu) łączy się przede wszystkim za pomocą kleju, co jest zgodne z normami i najlepszymi praktykami w branży. Klejenie polega na zastosowaniu specjalnych klejów, które rozpuszczają powierzchnię materiału, co pozwala na utworzenie trwałego połączenia. Kleje do CPVC zawierają substancje chemiczne, które dostosowują się do struktury polimeru, co zapewnia mocne i szczelne połączenie. Przykłady zastosowania klejenia w instalacjach to łączenie rur w systemach rozprowadzania wody zimnej i ciepłej oraz w systemach odprowadzania ścieków. Ważne jest, aby podczas klejenia przestrzegać zaleceń producentów dotyczących przygotowania powierzchni, aplikacji kleju oraz czasu schnięcia. Używając tej technologii, można osiągnąć wysoką odporność na ciśnienie oraz chemikalia, co zwiększa trwałość instalacji. Dodatkowo, klejenie nie wymaga użycia dodatkowych narzędzi, co przyspiesza proces montażu oraz zmniejsza ryzyko błędów podczas łączenia.

Pytanie 15

Elementy z chlorowanego polichlorku winylu (PVC-C) powinny być łączone w metodzie

A. spawania

B. klejenia

C. lutowania

D. zgrzewania

Klejenie rur i kształtek z PVC-C to naprawdę popularna metoda łączenia. Ten materiał ma świetne właściwości, jak odporność na chemię i wysokie temperatury, dzięki czemu sprawdza się w różnych instalacjach, jak wodociągi czy systemy HVAC. W zasadzie klejenie polega na nałożeniu specjalnego kleju na złącze, który rozpuszcza zewnętrzną warstwę PVC-C, co pozwala na ich solidne połączenie. Ważne jest, żeby dobrze przygotować powierzchnie przed nałożeniem kleju i pamiętać o czasie utwardzania. To wszystko wpływa na jakość połączenia. Z tego, co się orientuję, według norm branżowych, jak PN-EN 1401, łączenie tych elementów wymaga odpowiednich warunków temperaturowych i wilgotnościowych, żeby wszystko wyszło jak najlepiej. W końcu dobrze złączone PVC-C przyczynia się do lepszej efektywności i bezpieczeństwa w instalacjach.

Pytanie 16

Technologia, w której do łączenia elementów instalacji gazowej wykorzystano obcinarki krążkowe, gratowniki uniwersalne oraz palniki z tlenem i propan-butanem, to

A. zgrzewanie doczołowe

B. spawanie gazowe

C. zgrzewanie elektrooporowe

D. lutowanie twarde

Spawanie gazowe to technika, gdzie metale łączą się przez ich topnienie dzięki płomieniowi z palnika. Może się wydawać, że to dobra metoda do instalacji gazowej, ale wcale nie jest to zalecane. Potrzebuje się wyższych temperatur i nie zawsze daje to odpowiednią szczelność, co może prowadzić do wycieków i niebezpieczeństw. Zgrzewanie elektrooporowe to inna sprawa – tu wytwarzamy ciepło przez opór elektryczny, ale to też nie jest to, co potrzebujemy w instalacjach gazowych. Ta metoda częściej dotyczy rur z plastiku. Zgrzewanie doczołowe, które głównie wykorzystuje się do metali, polega na dociskaniu i podgrzewaniu, ale znów – nie pasuje do lutowania twardego. Ważne jest, by zrozumieć, że każda z tych metod ma swoje zastosowania i ograniczenia. Źle dobrana technika może skutkować słabą jakością połączeń, co w instalacjach gazowych jest szczególnie niebezpieczne. Dlatego wybory technologiczne powinny być robione z głową, zgodnie z normami branżowymi.

Pytanie 17

Jaką średnicę powinno mieć podejście do odprowadzenia ścieków z miski ustępowej?

A. 75mm

B. 100mm

C. 50mm

D. 150mm

Odpowiedź 100mm jest prawidłowa, ponieważ średnica podejścia do miski ustępowej powinna zapewnić odpowiednią przepustowość i uniknąć zatorów. W praktyce, stosowanie podejścia o średnicy 100mm jest zgodne z normami budowlanymi oraz wytycznymi dotyczącymi instalacji sanitarnych, co gwarantuje efektywne odprowadzenie ścieków. Zbyt mała średnica, jak 75mm czy 50mm, może prowadzić do zwiększonego ryzyka zatorów, co jest problematyczne w dłuższej perspektywie użytkowania. Z kolei podejście o średnicy 150mm, mimo że większe, jest nadmierne w standardowych instalacjach domowych, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania materiałów oraz zwiększenia kosztów budowy. Ponadto, odpowiednia średnica podejścia wpływa na ciśnienie hydrauliczne, co jest kluczowe w zachowaniu prawidłowego przepływu. Przykładowo, w przypadku standardowych misek ustępowych zaleca się stosowanie podejść o średnicy 100mm, co potwierdzają liczne projekty budowlane oraz praktyki branżowe.

Pytanie 18

Jakie materiały są używane do uszczelniania połączeń gwintowych w systemie gazowym?

A. taśma teflonowa i pasta poślizgowa

B. konopie czesane oraz pasta poślizgowa

C. konopie czesane i pastę uszczelniającą

D. taśma polipropylenowa oraz pasta uszczelniająca

Stosowanie konopi czesanych oraz pasty uszczelniającej w uszczelnieniu połączeń gwintowanych w instalacjach gazowych jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Konopie czesane są materiałem naturalnym, który doskonale sprawdza się w tworzeniu szczelnych połączeń dzięki swojej elastyczności i zdolności do wypełniania mikrouszkodzeń w gwintach. Pasta uszczelniająca, z kolei, tworzy dodatkową warstwę ochronną, co znacznie podnosi bezpieczeństwo użytkowania instalacji gazowych. W praktyce, po nawinięciu konopi na gwint, można nałożyć warstwę pasty uszczelniającej, co tworzy synergiczne działanie obu materiałów. Takie połączenie jest szczególnie polecane w instalacjach, gdzie niezawodność i bezpieczeństwo są kluczowe, co potwierdzają normy takie jak PN-EN 10226, które odnoszą się do uszczelniania gwintów w instalacjach gazowych. Dzięki temu podejściu można znacząco zredukować ryzyko nieszczelności, co jest niezbędne w kontekście bezpieczeństwa użytkowników oraz ochrony środowiska.

Pytanie 19

Gazociąg wykonany z polietylenu, którego ciśnienie MOP wynosi 0,5 MPa, powinien być poddany próbie wytrzymałości i szczelności pneumatycznej pod ciśnieniem

A. 0,21 MPa

B. 0,75 MPa

C. 0,30 MPa

D. 1,50 MPa

Gazociąg polietylenowy z maksymalnym ciśnieniem roboczym 0,5 MPa powinien przechodzić próby ciśnieniowe. W sumie, to ważne, żeby sprawdzić jego wytrzymałość i szczelność. Normy mówią, że musimy zrobić próbę pod ciśnieniem 1,5 razy wyższym niż MOP, więc w tym przypadku ustalamy to na 0,75 MPa. Wiesz, takie testy są naprawdę istotne dla bezpieczeństwa systemów gazowych. Niekiedy stosuje się je w gazociągach instalowanych w domach czy w przemyśle. Jak gazociąg jest nieszczelny, to może być poważna sprawa. Warto też znać standardy, jak PN-EN 12007-1 czy PN-EN 1555, bo one dokładnie określają, jak powinny być budowane i testowane te instalacje, żeby było bezpiecznie.

Pytanie 20

Kocioł wodny zasilany gazem wymaga odpowiednich zabezpieczeń

A. wyłącznie przy użyciu zaworu bezpieczeństwa

B. naczynia wzbiorczego zamkniętego oraz zaworu bezpieczeństwa

C. wyłącznie poprzez naczynie wzbiorcze zamknięte

D. jednosyfonowego urządzenia ochronnego

Kocioł wodny opalany paliwem gazowym wymaga zastosowania zarówno naczynia wzbiorczego zamkniętego, jak i zaworu bezpieczeństwa, aby zapewnić odpowiednie warunki pracy oraz zabezpieczenie przed nadmiernym wzrostem ciśnienia i temperatury. Naczynie wzbiorcze zamknięte pełni kluczową rolę w zarządzaniu objętością wody w systemie, co jest istotne w przypadku wzrostu temperatury, gdy woda rozszerza się. Dzięki temu, naczynie pozwala na kompensację zmian objętości, minimalizując ryzyko uszkodzeń kotła oraz instalacji. Zawór bezpieczeństwa z kolei działa jako element ochronny, który automatycznie odprowadza nadmiar ciśnienia, zapobiegając niebezpiecznym sytuacjom, takim jak eksplozje. W praktyce, dobór tych elementów zgodny jest z normami PN-EN 303-1 oraz PN-EN 303-5, które określają wymagania dotyczące bezpieczeństwa i efektywności energetycznej kotłów. Dlatego stosowanie obu tych zabezpieczeń jest nie tylko wymagane, ale również najlepszą praktyką inżynieryjną, która zwiększa bezpieczeństwo użytkowania urządzeń grzewczych.

Pytanie 21

Jakie rury mają być używane w sieci kanalizacyjnej, aby chronić je przed szkodliwym wpływem gazów z kanałów?

A. betonowych

B. z polichlorku winylu

C. kamionkowych

D. z polipropylenu

Odpowiedzi związane z rurami kamionkowymi, PVC i polipropylenem są nietrafione. Rury kamionkowe, mimo że mają swoje miejsce w kanalizacji, nie mają takiej odporności na gazy jak beton. Są kruche i mogą pękać w trudnych warunkach, co nie jest najlepszym pomysłem. A jeśli chodzi o PVC i polipropylen, to rzeczywiście są lekkie i łatwe w montażu, ale ich odporność na wysokie temperatury i chemikalia nie dorównuje betonowi. Rury PVC szczególnie potrafią się psuć pod wpływem niektórych gazów i chemikaliów w dłuższym czasie. Często myśli się, że nowoczesne materiały plastikowe są zawsze lepsze, ale w kanalizacji, zwłaszcza tam, gdzie trzeba się zmierzyć z agresywnymi substancjami, beton jest najrozsądniejszym wyborem. Dobrze jest odpowiednio dobierać materiały do budowy infrastruktury kanalizacyjnej, bo to klucz do długotrwałego działania i bezpieczeństwa, co potwierdzają różne normy i wytyczne w branży.

Pytanie 22

Którą rurą wydostaje się na zewnątrz powietrze, które przechodzi z instalacji c.o. do otwartego naczynia wzbiorczego?

A. Sygnalizacyjną

B. Cyrkulacyjną

C. Odpowietrzającą

D. Wzbiorczą

Odpowiedź 'Odpowietrzająca' jest prawidłowa, ponieważ to właśnie przez tę rurę usuwane jest powietrze, które może przedostawać się z instalacji centralnego ogrzewania (c.o.) do naczynia wzbiorczego otwartego. Naczynie wzbiorcze ma na celu kompensację objętości wody pod wpływem zmian temperatury oraz umożliwienie uwalniania powietrza, które może gromadzić się w systemie grzewczym. Zastosowanie rur odpowietrzających jest szczególnie istotne w kontekście zapewnienia efektywności operacyjnej instalacji c.o. i zapobiegania powstawaniu tzw. 'poduszek powietrznych', które mogą prowadzić do zakłóceń w obiegu wody oraz obniżenia wydajności grzewczej. Przykładowo, odpowiednie odpowietrzenie instalacji, zwłaszcza w budynkach o dużych wysokościach, gdzie powietrze ma tendencję do gromadzenia się na najwyższych poziomach, jest krytyczne dla zachowania jej sprawności. Dobre praktyki inżynieryjne zalecają regularne kontrolowanie i konserwację układów odpowietrzających, by zapewnić ich niezawodność i skuteczność.

Pytanie 23

W jaki sposób określa się przewód instalacji gazowej, który rozprowadza gaz na różne piętra?

A. Magistrala

B. Odgałęzienie

C. Pion

D. Poziom

Odpowiedź "Pion" jest prawidłowa, ponieważ w instalacjach gazowych piony to przewody, które transportują gaz wzdłuż budynku, łącząc różne kondygnacje. Piony są kluczowym elementem systemu rozprowadzania gazu, umożliwiając dostarczanie gazu do poszczególnych pięter oraz lokali. W praktyce pion gazowy jest często wykonany z materiałów odpornych na korozję, takich jak stal czarna lub stal nierdzewna, co zapewnia bezpieczeństwo i trwałość instalacji. Istotne jest również, aby piony były odpowiednio uszczelnione i zainstalowane zgodnie z normami, takimi jak PN-EN 1775, które określają wymagania dotyczące projektowania i wykonania instalacji gazowych. Dobrą praktyką jest również regularne przeglądanie i konserwacja pionów, aby uniknąć nieszczelności, które mogą prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Przykładowo, w budynkach wielorodzinnych piony mogą być stosowane do zasilania kotłów gazowych lub pieców, co sprawia, że ich prawidłowa instalacja jest kluczowa dla komfortu i bezpieczeństwa mieszkańców.

Pytanie 24

Kotły gazowe z zamkniętą komorą spalania mogą być montowane w pomieszczeniach o minimalnej objętości

A. 1,9 m3

B. 2,2 m3

C. 6,5 m3

D. 5,8 m3

Wybór odpowiedzi 6,5 m3 jako minimalnej kubatury pomieszczenia, w którym można zainstalować kocioł gazowy z zamkniętą komorą spalania, jest zgodny z aktualnymi normami oraz zasadami bezpieczeństwa. Kotły te charakteryzują się odpowiednim systemem odprowadzania spalin, co pozwala na ich bezpieczną instalację nawet w niewielkich pomieszczeniach. W praktyce oznacza to, że możemy je umieścić w przestrzeniach takich jak pomieszczenia techniczne, które są dobrze wentylowane i spełniają wymogi dotyczące kubatury. Zgodnie z normą PN-EN 15502, minimalna kubatura powinna wynosić co najmniej 6,5 m3, aby zapewnić odpowiednią ilość powietrza do spalania oraz niezbędną wentylację. W przypadku kotłów gazowych z zamkniętą komorą spalania, ich bezpieczeństwo jest podniesione dzięki zastosowaniu systemów, które nie wymagają dostępu do powietrza z pomieszczenia, co dodatkowo zwiększa elastyczność ich instalacji, ale konieczne jest przestrzeganie podanych norm i wymogów.

Pytanie 25

Jaką minimalną średnicę powinno mieć podejście kanalizacyjne do wanny z siedziskiem?

A. ⌀75

B. ⌀40

C. ⌀50

D. ⌀32

Minimalna średnica podejścia kanalizacyjnego do wanny z siedziskiem wynosząca ⌀50 mm jest zgodna z wymaganiami norm budowlanych oraz standardami instalacyjnymi. Taka średnica zapewnia odpowiedni przepływ wody, co jest kluczowe w przypadku urządzeń sanitarnych, które generują duże ilości wody. Ponadto, średnica ta pozwala na skuteczne odprowadzanie ścieków, minimalizując ryzyko zatorów i zapewniając właściwe funkcjonowanie systemu kanalizacyjnego. Na przykład, w wielu nowoczesnych budynkach mieszkalnych oraz użyteczności publicznej, zastosowanie średnicy ⌀50 mm dla podejść do wanien z siedziskiem jest standardem, co przyczynia się do optymalizacji wydajności systemów odpływowych. Warto również zauważyć, że przy projektowaniu systemów kanalizacyjnych należy uwzględniać nie tylko średnice rur, ale także nachylenie oraz długość rur, aby zapewnić odpowiedni przepływ i uniknąć problemów z hydrauliką. Zgodność z normami, takimi jak PN-EN 12056, gwarantuje wysoką jakość i bezpieczeństwo instalacji.

Pytanie 26

Do wymiany kołnierzowej zasuwy na sieci gazowej należy zastosować klucze

A. łańcuchowe bez iskry

B. imbusowe pokryte niklem

C. nastawne nieiskrzące

D. torksowe wykonane z chromu

Zastosowanie kluczy nastawnych, które nie iskrzą, jest mega ważne, zwłaszcza gdy wymieniamy zasuwę kołnierzową w sieci gazowej. Takie klucze są zaprojektowane tak, żeby ograniczać ryzyko iskier, które mogą prowadzić do wybuchów. Dzięki nim możemy dokładnie ustawić moment obrotowy, co jest kluczowe, gdy dokręcamy śruby kołnierzowe. Na przykład, w miejscach, gdzie może być gaz, jak stacje gazowe czy różne instalacje przemysłowe, są one niezbędne. Normy, takie jak PN-EN 1594, mówią o tym, jak ważne jest używanie odpowiednich narzędzi do instalacji i konserwacji urządzeń gazowych. To wszystko po to, żeby zminimalizować ryzyko awarii i zapewnić bezpieczeństwo. Poza tym, klucze te są wygodne w użyciu, co sprawia, że nie męczymy się zbytnio podczas pracy.

Pytanie 27

W obrębie pomieszczeń mieszkalnych mogą być układane instalacje gazowe z rur

A. miedzianych łączonych poprzez lutowanie lutem twardym

B. stalowych bez szwu łączonych przy pomocy gwintów

C. stalowych ze szwem łączonych za pomocą kołnierzy

D. miedzianych łączonych przez lutowanie lutem miękkim

Miedziane przewody instalacyjne łączone przez lutowanie lutem twardym stanowią standard w instalacjach gazowych, zwłaszcza w pomieszczeniach mieszkalnych. Miedź jest materiałem odpornym na korozję, co zapewnia długotrwałą i bezawaryjną eksploatację. Lutowanie lutem twardym, które osiąga wysoką temperaturę topnienia, gwarantuje mocne i szczelne połączenia, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa instalacji gazowej. Przykładowo, w nowoczesnych budynkach jednorodzinnych i wielorodzinnych miedziane rury są często wykorzystywane do dostarczania gazu do urządzeń grzewczych i kuchenek, gdzie szczelność połączeń jest szczególnie istotna. W praktyce, zastosowanie miedzi w połączeniu z lutowaniem twardym pozwala na łatwe wykonywanie połączeń w trudnych warunkach oraz minimalizuje ryzyko wycieków gazu. Dodatkowo, zgodnie z normami branżowymi, miedź wykazuje dobre właściwości termiczne, co wpływa na efektywność systemu. Właściwe podejście do instalacji gazowych, oparte na sprawdzonych materiałach, wspiera bezpieczeństwo i funkcjonalność budynków.

Pytanie 28

Przed zainstalowaniem sieci ciepłowniczej z rur preizolowanych w nawodnionych gruntach luźnych należy wykonać prace związane

A. z zagęszczeniem wykopu

B. ze spulchnieniem dna wykopu

C. z odpowietrzeniem rur

D. z odwodnieniem wykopu

Wykonywanie prac związanych z zagęszczeniem wykopu, spulchnieniem dna wykopu czy odpowietrzeniem rur, choć ważne w kontekście budowy infrastruktury, nie są odpowiednimi krokami przed ułożeniem rur preizolowanych w nawodnionych gruntach luźnych. Zagęszczenie wykopu może być przydatne w przypadku stabilizacji gruntu, ale w warunkach nawodnionych, skuteczność tego procesu jest znacząco ograniczona, ponieważ nadmiar wody w gruncie uniemożliwia uzyskanie odpowiednich parametrów nośnych. Spulchnienie dna wykopu w takich warunkach jest również niewłaściwe, gdyż może prowadzić do jeszcze większej niestabilności podłoża, co jest niepożądane. Co więcej, odpowietrzenie rur nie ma związku z przygotowaniem wykopu, a raczej dotyczy operacji związanych z instalacją i eksploatacją systemów hydraulicznych. Odpowietrzenie jest kluczowe dla właściwego funkcjonowania systemów ciepłowniczych, jednak nie dotyczy etapu przygotowania wykopu. W związku z tym, nieprawidłowe zrozumienie znaczenia odwodnienia może prowadzić do błędnych decyzji, które w dłuższej perspektywie skutkują problemami w eksploatacji sieci ciepłowniczej.

Pytanie 29

Naczynie wzbiorcze otwarte powinno być instalowane w systemie c.o.

A. w sąsiedztwie kotła, na przewodzie powrotnym

B. na najbardziej oddalonym pionie instalacji

C. pod grzejnikiem położonym najwyżej

D. w najwyżej usytuowanej części instalacji

Naczynie wzbiorcze otwarte w instalacji c.o. powinno być montowane w najwyższym punkcie systemu, ponieważ umożliwia to skuteczne odprowadzanie powietrza, które gromadzi się w instalacji. Powietrze, jako gaz lżejszy od cieczy, unosi się ku górze, a naczynie wzbiorcze w najwyższym punkcie działa jak zbiornik, w którym mogą gromadzić się pęcherzyki powietrza. W ten sposób zapobiega się tworzeniu się w instalacji miejsc, w których mogłoby dojść do zatorów, co z kolei wpływa na efektywność całego systemu grzewczego. Skuteczne działanie naczynia wzbiorczego jest szczególnie ważne w systemach ogrzewania, w których wykorzystywane są grzejniki, ponieważ pozwala to na utrzymanie stabilnej temperatury oraz ciśnienia w instalacji. Dobrą praktyką jest również zapewnienie, by naczynie było odpowiednio zaizolowane, co ogranicza straty ciepła. Ponadto, należy zwrócić uwagę na odpowiednie ukształtowanie instalacji oraz jej odpowiednią średnicę, co również wpływa na efektywność działania naczynia wzbiorczego.

Pytanie 30

Jak należy łączyć przewody miedziane w instalacji gazowej?

A. za pomocą klejenia

B. przez zaciskanie osiowe

C. metodą skręcania

D. poprzez lutowanie twarde

Lutowanie twarde jest techniką łączenia przewodów, która zapewnia trwałe i szczelne połączenie, co jest kluczowe w instalacjach gazowych. Proces lutowania twardego polega na użyciu stopu metalu o wyższej temperaturze topnienia niż w przypadku lutowania miękkiego, co pozwala na uzyskanie mocniejszych połączeń. W kontekście instalacji gazowych, gdzie szczelność i wytrzymałość są niezwykle istotne, lutowanie twarde spełnia wymogi norm bezpieczeństwa, takich jak PN-EN 12792, które regulują zasady projektowania i wykonawstwa instalacji gazowych. Przykład praktycznego zastosowania lutowania twardego można znaleźć w połączeniach rur miedzianych, które prowadzą gaz ziemny do budynków, gdzie każda nieszczelność mogłaby prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. W związku z tym, lutowanie twarde jest preferowaną metodą w branży, zapewniającą niezawodność i długotrwałość instalacji.

Pytanie 31

Planowanie trasy instalacji przewodów zimnej wody powinno uwzględniać, aby minimalna odległość tych przewodów od instalacji elektrycznych wynosiła

A. 20 cm

B. 10 cm

C. 25 cm

D. 12 cm

Odpowiedź 10 cm jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z normami budowlanymi i instalacyjnymi, minimalna odległość przewodów instalacji wody zimnej od przewodów elektrycznych powinna wynosić co najmniej 10 cm. Takie wymagania są określone w przepisach dotyczących bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia instalacji oraz zapewnić bezpieczeństwo użytkowników. Zastosowanie tej minimalnej odległości ma na celu uniknięcie potencjalnych zakłóceń w działaniu instalacji elektrycznych, a także zapobieganie kondensacji wilgoci, która mogłaby prowadzić do korozji lub innych uszkodzeń. W praktyce, zachowanie tej odległości pozwala na swobodne prowadzenie inspekcji oraz konserwacji obu instalacji. Dlatego planując układ instalacji, należy zawsze przestrzegać tej zasady oraz konsultować się z obowiązującymi normami, takimi jak PN-IEC 60364, aby zapewnić najlepsze praktyki podczas projektowania i budowy systemów instalacyjnych.

Pytanie 32

Jakie z wymienionych działań są uznawane za prace przygotowawcze do budowy sieci ciepłowniczej?

A. Montaż izolacji cieplnej na armaturze

B. Wykonanie podpór stałych

C. Montaż rur sieci ciepłowniczej

D. Zrealizowanie wykopu oraz jego zabezpieczenie

Montaż izolacji cieplnej armatury, wykonanie podpór stałych oraz montaż przewodów sieci ciepłowniczej to czynności, które nie są zaliczane do robót przygotowawczych, a należą do późniejszych etapów budowy. Montaż izolacji cieplnej armatury jest realizowany po zakończeniu wykopów, kiedy przewody zostały już ułożone i zainstalowane. Izolacja jest kluczowa dla efektywności energetycznej systemu, jednak nie jest częścią wstępnych przygotowań do budowy sieci. Wykonanie podpór stałych również odnosi się do stabilizacji już zamontowanych elementów, a nie do przygotowania terenu pod nową infrastrukturę. Montaż przewodów sieci ciepłowniczej jest finalnym krokiem procesu budowlanego, który odbywa się po zabezpieczeniu wykopów oraz wykonaniu niezbędnych robót przygotowawczych. Powszechny błąd myślowy polega na myleniu kolejności prac budowlanych i przypisywaniu ich do niewłaściwych etapów. Aby właściwie zarządzać procesem budowy i spełnić wszystkie normy, istotne jest zrozumienie, że każdy etap ma swoje wyraźne miejsce w harmonogramie prac. Wszystkie te zadania powinny być realizowane w odpowiedniej kolejności, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność całej inwestycji.

Pytanie 33

Na diagramach instalacji wodociągowej rury zimnej wody użytkowej powinny być przedstawione linią

A. punkową

B. ciągłą

C. zygzakiem

D. kreskową

Odpowiedź "ciągłą" jest prawidłowa, ponieważ w schematach instalacji wodociągowej przewody zimnej wody użytkowej oznacza się linią ciągłą zgodnie z obowiązującymi normami oraz praktykami branżowymi. Takie oznaczenie jest powszechnie stosowane, gdyż ułatwia ono identyfikację i zrozumienie schematu przez inżynierów, projektantów oraz wykonawców. Przykładem zastosowania linii ciągłej jest projektowanie systemów wodociągowych w budynkach użyteczności publicznej, gdzie jasne oznaczenie elementów instalacji wpływa na bezpieczeństwo i efektywność eksploatacji. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z normą PN-EN 806, stosowanie odpowiednich symboli oraz oznaczeń w schematach instalacji jest kluczowe dla jednoznaczności i klarowności przekazu projektowego. Oprócz tego, na schematach instalacji sanitarnych, linie ciągłe są również używane do przedstawiania innych typów przewodów, co dodatkowo podkreśla ich uniwersalność i znaczenie w inżynierii budowlanej.

Pytanie 34

Kanalizacja ogólnospławna to układ, w którym

A. wszystkie typy ścieków w zlewni są kierowane do tych samych kanałów, którymi odpływają do oczyszczalni

B. ścieki bytowe, przemysłowe i deszczowe są transportowane do oczyszczalni osobnymi rurami, dzięki użyciu separatorów

C. ścieki deszczowe odprowadzane są bezpośrednio do odbiornika, natomiast ścieki bytowe i przemysłowe kierowane są do oczyszczalni

D. są dwa oddzielne systemy rur: jeden prowadzący do oczyszczalni ścieki deszczowe, a drugi dla ścieków bytowych i przemysłowych do oczyszczalni

Kanalizacja ogólnospławna to system, w którym wszystkie rodzaje ścieków na terenie zlewni są odprowadzane do tych samych kanałów i transportowane do oczyszczalni ścieków. Takie podejście ma wiele praktycznych zalet, zwłaszcza w obszarach o dużym zagęszczeniu zabudowy, gdzie budowa oddzielnych systemów dla różnych typów ścieków mogłaby być zbyt kosztowna i skomplikowana. W kanalizacji ogólnospławnej, ścieki bytowe, opadowe i przemysłowe mieszają się, co pozwala na efektywne zarządzanie wodami deszczowymi oraz ściekami. Zgodnie z normami europejskimi, takie systemy muszą być odpowiednio projektowane, aby unikać przepełnienia i zanieczyszczenia wód gruntowych. W praktyce oznacza to, że podczas intensywnych opadów, systemy te muszą być zaprojektowane z myślą o dobywaniu nadmiaru wody w sposób, który minimalizuje ryzyko zanieczyszczenia środowiska. Przykłady takich rozwiązań obejmują zastosowanie zbiorników retencyjnych oraz systemów regulacji przepływu.

Pytanie 35

Elementy używane do modyfikacji średnicy rur w systemach ciepłowniczych to

A. zwężki

B. konfuzory

C. mufy

D. dyfuzory

Zwężki są kluczowymi elementami w inżynierii ciepłowniczej, które umożliwiają płynne przejście pomiędzy różnymi średnicami rur. Ich główną funkcją jest zmiana przekroju poprzecznego rurociągu, co wpływa na prędkość przepływu czynnika grzewczego oraz ciśnienie w systemie. Dzięki zastosowaniu zwężek możliwe jest optymalizowanie przepływu w sieciach ciepłowniczych, a także minimalizowanie strat energii. W praktyce, zwężki są często wykorzystywane w miejscach, gdzie następuje przejście z większej średnicy rury na mniejszą, co może być szczególnie istotne w złożonych układach odpływowych lub przy podłączeniach do kotłów. W branży ciepłowniczej, stosowanie zwężek zgodnie z normami, takimi jak PN-EN 10253, zapewnia odpowiednią jakość i bezpieczeństwo konstrukcji. Warto również zauważyć, że przy projektowaniu systemów ciepłowniczych, zwężki pomagają w utrzymaniu odpowiednich parametrów pracy instalacji, co jest kluczowe dla efektywności energetycznej i trwałości systemów grzewczych.

Pytanie 36

W trakcie instalacji systemu kanalizacyjnego z rur PVC, po obcięciu rur, należy najpierw

A. przeprowadzić kalibrację.

B. nałożyć płyn poślizgowy.

C. sfazować zewnątrz i ogratować wewnątrz.

D. wykonać kielichowanie.

Odpowiedź "sfazować zewnątrz i ogratować wewnątrz" jest na pewno dobra, bo sfazowanie krawędzi rur PVC to kluczowa sprawa. Dzięki temu nasze elementy kanalizacyjne mniej się psują. W końcu, jak usuniemy ostre krawędzie, to nie ma ryzyka, że uszczelki się uszkodzą, a wprowadzenie rury do złączek będzie znacznie łatwiejsze. Ogratanie wewnętrznych krawędzi też ma sens, bo usuwa zadzior i zmniejsza szansę na jakieś zatory. Przykładowo, jak instalujesz rury w systemie odpływowym, precyzyjne połączenia są konieczne, żeby wszystko działało jak należy. Fajnie wiedzieć, że są standardy branżowe, takie jak normy PN-EN, które zalecają to sfazowanie, by poprawić jakość połączeń. Dobrze przygotowane krawędzie to dłuższa żywotność rur i mniejsze ryzyko awarii w kanalizacji.

Pytanie 37

Węzeł ciepłowniczy służący jako pośrednie zasilanie dla instalacji c.o. to węzeł

A. hydroelewatorowy

B. zmieszania pompowego

C. wymiennikowy

D. z pompą strumieniową

Węzeł hydroelewatorowy, mimo że jest istotnym elementem w systemach ciepłowniczych, nie jest odpowiedni jako węzeł ciepłowniczy pośredniego zasilania instalacji c.o. Hydroelewatory służą głównie do podnoszenia ciśnienia wody i transportu cieczy, ale nie są przeznaczone do wymiany ciepła pomiędzy obiegami. Takie pompy są bardziej stosowane w procesach, gdzie kluczowe jest przetłaczanie cieczy na dużą odległość, a nie na efektywną wymianę energii cieplnej. Węzeł zmieszania pompowego, z kolei, ma na celu mieszanie wody z różnych obiegów, co również nie odpowiada funkcji wymiany ciepła. Jego zastosowanie może prowadzić do niewłaściwego zarządzania temperaturą w instalacji c.o., co jest nieefektywne i niezgodne z oczekiwaniami dotyczącymi komfortu cieplnego oraz oszczędności energetycznych. Wreszcie, węzeł z pompą strumieniową jest jeszcze innym przypadkiem, w którym skupienie na przepływie cieczy dominuje nad aspektami wymiany ciepła. Ostatecznie, kluczowe jest zrozumienie, że w instalacjach c.o. stosowane są różnorodne typy węzłów, ale to węzeł wymiennikowy odgrywa nadrzędną rolę w efektywnej wymianie ciepła, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi i standardami systemów ciepłowniczych.

Pytanie 38

W instalacji grzewczej rury miedziane DN 22 o długości 10 metrów, prowadzone w linii prostej, powinny być zaopatrzone w

A. dwuzłączkę

B. kompensator

C. tuleję ochronną stalową

D. tuleję ochronną miedzianą

Wybór kompensatora jako elementu instalacji grzewczej z rur miedzianych DN 22 na odcinku 10 metrów jest kluczowy ze względu na potrzebę kompensacji rozszerzalności cieplnej materiału. Rury miedziane, podobnie jak wszystkie materiały, ulegają wydłużeniu pod wpływem wysokich temperatur. W przypadku instalacji grzewczych, gdzie temperatura czynnika grzewczego może znacznie wzrosnąć, zastosowanie kompensatora pozwala na zredukowanie naprężeń w rurach, co wydłuża ich żywotność oraz minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Przykładem praktycznego zastosowania kompensatora może być instalacja w budynkach, gdzie stosuje się centralne ogrzewanie. Zgodnie z normami branżowymi, takim jak PN-EN 12828, należy projektować instalacje w sposób, który uwzględnia zmiany temperatury i ciśnienia, w celu zapewnienia ich efektywności i bezpieczeństwa. Ponadto, stosowanie kompensatorów zmniejsza ryzyko wystąpienia awarii, co jest istotne z punktu widzenia nie tylko kosztów napraw, ale również komfortu użytkowników. Właściwe dobranie kompensatora, biorąc pod uwagę długość i materiał rury, jest więc niezbędne w każdej nowoczesnej instalacji grzewczej.

Pytanie 39

SZCZYtło gazociągu wykonanego z rur PE przeprowadza się dopiero po

A. całkowitym zazębieniu wykopu

B. odpowiednim wystudzeniu połączeń

C. podłączeniu urządzeń odbiorczych gazu

D. dokładnym oczyszczeniu rurociągów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Podczas przeprowadzania prób szczelności gazociągu wykonanego z rur PE, kluczowym etapem jest zapewnienie odpowiedniego wystudzenia złączy. Złącza, które były poddane działaniu wysokich temperatur podczas procesu spawania lub zgrzewania, muszą wystygnąć do temperatury otoczenia, aby uniknąć deformacji i zagwarantować trwałość materiału. W przypadku rur PE, które mają wysoką odporność na korozję i chemikalia, istotne jest, aby ich właściwości mechaniczne nie były osłabione przez niewłaściwe przygotowanie. W praktyce oznacza to, że przed przystąpieniem do prób szczelności należy upewnić się, że wszystkie złącza są prawidłowo wystudzone i nie wykazują oznak uszkodzenia. Stosowanie się do norm PN-EN 12007, które szczegółowo opisują wymagania dotyczące instalacji gazu, jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności systemu gazowego. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest kontrola parametrów temperatury i czasu chłodzenia złączy, co pozwala na skuteczną weryfikację ich integralności.

Pytanie 40

Czujnik temperatury na zewnątrz, który reguluje działanie węzła ciepłowniczego, powinien być montowany na ścianie od strony

A. zachodniej lub południowo-zachodniej

B. zachodniej lub północno-zachodniej

C. północnej lub północno-wschodniej

D. południowej lub południowo-wschodniej

Umiejscowienie czujnika temperatury zewnętrznej na ścianie po stronie północnej lub północno-wschodniej jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania węzła ciepłowniczego. Takie położenie minimalizuje efekty bezpośredniego nasłonecznienia, co może prowadzić do fałszywych wskazań temperatury. Przykładowo, czujnik umieszczony na ścianie południowej może być narażony na wysokie temperatury w ciągu dnia, co skutkuje zawyżeniem odczytów i nieodpowiednim sterowaniem systemem grzewczym. Dobrym standardem jest instalowanie czujników w osłoniętych miejscach, gdzie są one chronione przed wiatrem oraz opadami atmosferycznymi. Zgodnie z normami branżowymi, czujniki powinny być umieszczone na wysokości, która zapewnia ich prawidłowe działanie, z dala od źródeł ciepła oraz w miejscach, gdzie nie ma przeszkód, które mogłyby tłumić ich działanie. Stosowanie tych zasad pozwala na uzyskanie wiarygodnych pomiarów temperatury, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemami ogrzewania.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej